ขอโทษทีนะครับ.....ที่มาโพสช้าไปหน่อย.....
และก็ขอบคุณทุกคนนะครับ
ทั้งกำลังใจ
และคำแนะนำ
ต่อเลยนะครับ
===========================================
หลังจากวันนั้น......วันที่ “ที” รับปากกับผมว่า...ทีจะยอมมาเจอกับผมให้บ่อยขึ้น.....
ผมก็ไม่ได้เจอกับทีอีกเลย......ไม่ใช่ว่าทีผิดสัญญานะครับ......แต่เป็นเพราะว่าผมเอง
ต่างหากที่ไม่มีเวลาเลย.....
ก็มันเรียนหนักขึ้นหนิครับ....อีกอย่างเกรดผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะดีมากมายอะไร
เลยต้องตั้งใจครับ....ตั้งใจเรียนเพื่อให้เกรดดีขึ้น......เพื่ออนาคตของตัวผมเอง
อีกอย่างนึง.....อาจเป็นเพราะว่า.....ทีไม่เคยโทรหาผมอยู่แล้ว.....ดังนั้นการที่จะได้เจอกัน
มันคงต้องเป็นหน้าที่ของผมที่จะโทรหาที....เพื่อขอนัดเจอกับทีเอง........
.
.
.
เหมือนกับวันนี้.....ที่ผมคิดถึงที.....อยากกอดกับที......อยากได้ความอบอุ่นจากที....
ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผมเป็นอะไรมากมายกับผู้ชายคนนี้.......
“ที.....วันนี้ว่างปะ” ผมหยอดตู้โทรหาทีตอนค่ำๆ
“ตอนนี้ยังไม่ว่าง” ทีตอบผมด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้นกว่าเดิม
“แล้วจะว่างตอนไหนอะ”
“ทำไมหล่ะ”
“อยากเจอทีอะ”
“งั้นซักสองทุ่มยี่สิบเจอกันละกัน”
“ที่ไหน...เดินไปเซเว่นกันไม๊” ผมถาม
“ไม่อะ...ไปเจอที่ห้องน้ำฝั่งเรา ห้องที่สองด้านซ้าย” ทีนัดแนะสถานที่กับผม
“ทำไมต้องห้องน้ำด้วยหละ”
“อย่าเรื่องมากได้ปะ”
“ได้.....งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ” ผมรีบรับคำ เพราะว่ากลัวทีจะเปลี่ยนใจ
.
.
ผมงี้นั่งตั้งหน้าตั้งตารอเวลาเลยครับ......รอให้ถึงสองทุ่มยี่สิบซักที....จะได้เจอกับที
จนกระทั่งเวลา 20.17 น. ผมรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำห้องที่ทีนัดกับผมไว้.....แบบว่ากลัวไป
ช้ากว่าทีครับ.....ไม่อยากให้ทีต้องเสียเวลามารอผม
20.20 น.......ทียังไม่มา
สงสัยว่ากำลังเดินมา.......
20.22 น...........ทีก็ยังไม่มา
สงสัยว่าคงออกจากห้องช้าแล้วกำลังเดินมา........
20.25 น...............ทีก็ยังคงไม่มา.......
อะไรของทีเนี่ย.....หรือว่าทีลืมดูเวลา.....แล้วเพิ่งออกจากห้องแน่ๆ เลย.....
20.28 น....................ทีก็ยังคงไม่มา.........
อะไรวะเนี่ย.....ให้กูรอให้ห้องน้ำอยู่ได้.....เสียอารมณ์นะเนี่ย.....
เอาหน่า......สงสัยทีคงลืมดูเวลาเจงๆ คงกำลังมา....
ปั๊ก.....มีคนมาผลักประตูห้องน้ำที่ผมซ่อนอยู่.....แต่ว่าผมล๊อกห้อง
อยู่.....ทำให้ประตูไม่เปิดออก.....
ผมมองเห็นรองเท้าของทีผ่านช่องด้านล่างประตู........ก็รู้ว่าเป็นที
ผมปลดกลอนประตู.....เพื่อให้ทีเข้ามา......
ผมยิ้มต้อนรับที.......ยิ้มดีใจที่ได้เจอกับที.......ทีเดินเข้ามาแล้วยื่นพิง
ผนังนิ่งๆ ไม่พูด......ไม่ทำอะไรเลยซักอย่าง
ทำไมทีไม่ทำอะไรเลยหละ.......สบตากับผมแค่ครั้งเดียวเอง.......
มากอดเราหน่อยสิ.......แสดงความรักให้เราหน่อยสิ.......
.........
ไม่ไหวแล้ว.......เรากอดนายเองก็ได้.......เราหน้าด้านกอดนายเองก็ได้......
ผมไม่คิดเปล่า.......ผมค่อยๆ ประชิดตัวกับที.....แล้วกอดทีอย่างแน่น
ให้หายคิดถึง........แต่......
ทีไม่กอดตอบผมเลยแม้แต่นิดเดียว..........ถึงทีจะไม่กอดตอบ......
แต่ผมก็จะกอดที.......ผมอยากกอดให้หายคิดถึง.......
ทีหอมที่แก้มผมหนึ่งที.........การหอมครั้งนี้ผมไม่รู้ว่าทีกำลังบอกอะไรกับผม
ระหว่าง
- คิดถึงนะ
- อย่ากอดเฉยๆ สิ.......กอดเฉยๆ มานานแล้ว.....ทำอย่างอื่นได้แล้ว
.
แต่ไม่ว่าทีจะบอกอะไรผมจากการหอม.......ผมก็คงจะทำอย่างอื่นให้ที....
เพราะผมรู้ว่าทีเป็นคนขี้เงี่ยนมากๆ ครับ......ทีติดไวมากๆ
ผมหอมแก้มทีตอบหนึ่งครั้งพร้อมกับเอื้อมมือไปถอดเสื้อของทีออก
เห็นแผ่นอกสีคล้ำๆ ของที.......ผมค่อยๆ ใช้ลิ้น เลียไล่ลงไปที่หัวนมสี
ดำๆ ของที.......ทั้งเลียทั้งดูด.....จนทีทนไม่ไหวร้องครางออกเบาๆ
พร้อมกับใช้มือขยี้ที่หัวของผม.....ประหนึ่งจะบอกว่า “เสียวเหลือเกิน”
ระหว่างที่ผมกำลังใช้ลิ้นละเลงอยู่บนหัวนมทั้งสองข้างของที......
ผมค่อยๆ ใช้มือเอื้อมลูบไล้ลงไปเรื่อยๆ......เพื่อที่จะได้สัมผัสกับ
แท่งมหัศจรรย์ของที.......ซึ่งตอนนี้มันแสดงฤทธิ์เดชเรียบร้อยแล้ว
......ทำไมหรอครับ........ก็มันแข็งเป๊กเลย
ผมใช้ปากดูดและเลียที่หัวผม....ใช้มือคลึงเล่นที่จูจู้ของที.......
ผมมองหน้าของที.......ดูทีเสียวเหลือเกิน......ดูทีช่างมีความสุข
เหลือเกิน.......นายชอบให้เราทำแบบนี้ใช่ไม๊.........
เราจะทำให้นายมีความสุขนะ
ผมคลึงที่จู๋ของทีจนรู้สึกว่ากางเกงมันแฉะอยู่จุดนึง.......คงจะเป็น
น้ำหล่อลื่นของทีแน่ๆ .....ทีคงเสียวสุดๆ แล้ว......
ผมค่อยๆ ถอดกางเกงของทีออก......จนเห็นจู๋ของที.......ทีไม่ใส่กางเกงใน
ครับ.........จู๋ของทีแข็งมาก......หัวเปร่งมากๆๆๆ เหมือนพร้อมออกรบ
ผมค่อยๆ เลื่อนปากให้มันต่ำลงมาเรื่อยๆ.......และใช้ปากอมให้กับที......
ซี๊ดดดดดส์......เสียงทีร้องครางเบาๆ ดังออกมา....
ผมอมให้ทีจนทีเรียกผมขึ้นมาแล้วกระซิบว่า....
“ใกล้แล้ว เดี๋ยวชักเองก้อได้”
“ไม่เป็นไร......อมให้ได้”
“ไม่เป็นไร ชักเองดีกว่า จะได้ไม่เลอะปากด้วย”
“เราชักให้นะ” ผมเสนอ
“เอาดิ” ทีพูดพร้อมกับยื่นจู๋มาให้ผมชักให้
ผมทำให้จนน้องชายของทีร้องไห้ออกมาเป็นน้ำขาวขุ่น........
ทีค่อยๆ ล้างจู๋ของทีจากน้ำตาของมัน.......แล้วใส่กางเกง.......
จากนั้นทีหันมามองหน้าผมพร้อมกับพูดว่า
“ไปก่อนนะ”
“อืม” แต่ว่าผมยังไม่เสร็จเลยอ่า.....จะบอกก็ไม่กล้า
ทีก้มมองที่พื้นดูว่ามีคนหรือเปล่า แล้วเปิดประตูห้องน้ำออกไปทันทีโดยไม่หัน
หลังกลับมามอง
.
.
.
.
แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว.....ได้กอดที.....ได้ทำให้ทีเสร็จ........
จากนั้นผมเองก็สำเร็จโทษตัวเองจนน้องชายร้องไห้ไปอีกคน........
..
.
.
.
หลังจากวันนั้นผมก็มีชีวิตชีวาขึ้น........ผมรู้สึกมีกำลังใจในการเรียน....
มีกำลังใจสำหรับการมีชีวิตอยู่
พักๆ นึงผมก็จะโทรหาทีเพื่อที่จะได้มาเจอกัน......แล้วทุกๆ ครั้งที่เจอกัน
ผมก็จะทำให้ทีเสมอ.......ส่วนผม......ผมก็ช่วยตัวเองไปตามหน้าที่......
.
.
.
.......
.
.
เรื่องราวมันก็ยังคงเป็นแบบนี้ตลอดจนกระทั่งหลายเดือนผ่านไป.....ผมค่อยๆ เรียก
ให้ทีมาเจอกับผมยากขึ้นทุกทีๆ
สารพัดข้ออ้างที่ทีจะพูดกับผมทุกครั้งที่ผมโทรหา......
สารพัดเหตผลที่ทีจะยกมาอ้างเพื่อไม่มาเจอกับผม
---------------------------
“ไม่เอาไม่ว่าง” ทีพูดผ่านโทรศัพท์
“แต่เราไม่ได้เจอกันมานานมากแล้วนะ”
“แล้วงัยหละ”
“ไม่ไงอะ”
“งั้นแค่นี้นะ”
---------------------------
“ที เราอยากเจอที” ผมโทรหาที
“งานยุ่งอะ”
“ดึกๆ ก้อได้”
“ไม่เอา งานเยอะ เข้าใจปะเนี่ย”
“......”
“แค่นี้นะ”
---------------------------
ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น......หรือว่าทีเริ่มเบื่อผม......
เบื่อฝีมือผม.........เบื่อทุกอย่างที่เป็นตัวผม........
.
.
.
..
ผมเริ่มติดต่อกับทียากขึ้น........ผมไม่เจอหน้าทีนานมากแล้ว....ซึ่งตอนนี้
ผมทนไม่ไหวแล้วผมอยากเจอทีเหลือเกิน.....ผมจะทำยังหล่ะ
ผมมีเรียนตอนบ่ายโมง......แต่ตอนนี้บ่ายสองแล้วผมยังไม่ไปเรียนเลย....
ทำไมหนะหรอ................ก็ผมหมดกำลังใจ....หมดเรี่ยวแรง.........
นี่มันสามอาทิตย์แล้วนะที่ผมไม่ได้เจอกับทีเลย.......โทรหาก็ได้แค่วันละ
ไม่กี่นาที......ทนไม่ไหวแล้ว อยากโทรหา.....
“ทีทำไรอยู่ เราคิดถึง” ผมวิ่งไปหยอดเหรียญโทรหาที
“ยุ่งอยู่ แค่นี้นะ” ทีวางสายทันที
หลังจากที่ทีวางสายลง มันเหมือนเป็นการทำร้ายจิตใจของผมมาก
มันเหมือนจิตใจที่อ่อนแอบอบช้ำอยู่แล้ว โดนคนที่รักกระทืบซ้ำ
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมจะมีความคิดอย่างนี้ขึ้นมาในหัวของผม............
คิดอะไรหรอครับ.........
ผมอยากตาย.......อยากตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย.......
ผมจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดแบบนี้อีก........
ผมจะได้หลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆ นี้เสียที.........
ผมเดินไปที่บันไดหนีไฟชั้นห้า......ชั้นสุดท้าย.........
ถ้าเราโดนไปตอนนี้ทุกอย่างมันจะได้จบเสียที........
ทีจะได้รู้ว่าเราเสียใจ.......ทีจะได้รู้ว่าเรารักทีแค่ไหน.....
.
.
ผมคิดไปเรื่อยๆ......คิดไปก็น้อยใจไป........ถ้าเราตายไป
ทีคงจะต้องเสียใจ.....ผมกำลังจะฆ่าตัวตายประชดที
ผมค่อยๆ ปีนค่อยๆ ยกขาขึ้น พร้อมกับคิดไปเรื่อยๆ......
จนคิดไปได้ว่า......ป๊ากับม๊าจะเสียใจเหมือนกัน
.
.
ผมยกขาลงทันที.......ถึงแม้ว่าทีจะไม่รักไม่แคร์ผมเลย.......
แต่อย่างน้อย.......พ่อกับแม่ผมรักผม......ผมจะทำให้
พ่อกับแม่เสียใจไม่ได้เหมือนกัน........
.
ผมร้องไห้ปล่อยโฮทันที.......พร้อมกับวิ่งลงมาที่ห้อง.....
ผมตายไม่ได้.......ผมต้องมีชีวิตอยู่........ถ้าผมตาย........
พ่อกับแม่จะต้องเสียใจมาก...........แต่ถ้าอยู่............ผมก็ทรมานเหลือเกิน
มันทรมานมากๆๆๆๆ ทรมานที่ไปรักใครก็ไม่รู้ที่เขาไม่รักเราเลย........
ผมจะทำยังไงดี...........
“ที มาหาเราหน่อยได้ปะ” ผมใช้มือถือโทรหาที ด้วยน้ำเสียงอื้น
“เป็นไร”
“เราคิดถึงที.....เราอยากเจอ” ผมพูดพร้อมกับร้องไห้ดังขึ้น
“ที่ไหน”
“เราอยู่ห้องคนเดียว”
“งั้นเดี๋ยวไปหา”
=================================
พอก่อนนะครับ.........น้ำตาเต็มหน้าผมแล้ว.........
แบบคิดแล้วมันเศร้าอะครับ......
ตอนนั้นผมอยากตายจริงๆ ครับ......ก็มีพ่อกับแม่แหละ
ครับที่ผมฉุกคิดขึ้นมา........
ตอนนั้นถึงผมจะอยากตายแค่ไหน.......ผมก็ทำไม่ได้
เพราะผมไม่อยากทำให้พ่อกับแม่เสียใจ................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
