แปดจุดสอง คว้าง....(spin)
เด็กหนุ่มนอนทอดร่าง นรกที่แสนจะทรมานสิ้นสุดลงได้เสียที....
“เออ....มันหมดสภาพไปแล้วว่ะ เจอทั้งยา เจอทั้งรุมโทรม อิอิอิ....ร่างกายที่มันแสนจะภูมิใจคงจะป่นปี้ เดินให้ตรงคงยากเลยมั้ง”
คนน่ารักในคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่....แยม....เด็กหนุ่มตุ๊กตาพลาสติกสำรวจตัวเองในกระจกเงา มองผมเผ้ายุ่งเหยิง และรอยจ้ำแดงตามตัวของตนอย่างไม่ยี่หระ คนตัวเล็กกลัดกระดุมเม็ดบนให้เข้าที่โดยไม่ละสายตาจากเงาสะท้อนอีกหนึ่งในกระจก
ร่างที่นอนหายใจ แต่ก็ดูเหมือนท่อนไม้ที่ไร้ชีวิต เหมือนเครื่องจักรที่ไร้วิญญาณ...
“ได้ข่าวว่าแกไปชอบผู้ชายของนังเดย์ หึ....ฝันสูงไปรึเปล่า ลงได้ไปชอบคนที่ไม่มีอะไรอย่างนังเดย์แล้วล่ะก็นะ มันคงจะชายตาแลแกหรอก...นังนั่นไม่มีอะไรเทียบแกได้ซักอย่าง แต่มันก็สะอาดกว่าแก ผู้ชายที่ไม่ได้มองแค่เปลือกเหมือนเหยื่อหน้าโง่ทั้งหลายของแก คงจะมีวันสนใจไอ้ตัวอย่างแกหรอกนะ”
ยิ้มเหยียดให้ร่างที่นอนอยู่ พีท....เด็กหนุ่มที่ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฟัน และคราบน้ำกามของใครต่อใคร ส่งกลิ่นคาวเสียจนอีกฝ่ายต้องเบ้หน้าหนี ช่องทางที่ฉีกขาดเต็มไปด้วยโลหิตสีแดงฉาน น่าสยดสยอง ปัสสาวะรินไหลออกมาโดยไม่อาจกลั้นได้ไหว กลิ่นนั่นก็สุดจะทนเช่นกัน....ปากที่เคยงดงามพยายามจะเอื้อนเอ่ยบางสิ่ง
“.......”
“หืม...แกว่าอะไรนะ”
แยมก้มหน้าลงไปใกล้....ก้มลงไปเพื่อฟังเสียงกระซิบผะแผ่ว...จากกลีบปากที่บอบช้ำ
“ตาย....ซะ....เถอะ”
.
.
.
.
.
.
.
.
“แกรู้มั้ย.....ว่าทำไมชั้นถึงมีแก ชั้นมีแกก็เพราะว่าพ่อของแกขอให้เก็บแกเอาไว้ยังไงล่ะ ผู้ชายที่ชั้นรักน่ะ....แล้วดูสิ พอมีแก เค้าก็เลิกสนใจชั้น แกมันตัวมารจริง ๆ”
เล็บของผู้เป็นแม่กรีดลงไปบนผิวเนื้อ เด็กน้อยหน้าหวานราวเทวดา....กัดฟันเพื่อข่มความเจ็บ ดวงตานั้นมองมารดาอย่างปวดร้าว แต่แล้วก็แปรเปลี่ยนเป็นความอาฆาตพยาบาท...
“มองแบบนี้หมายความว่ายังไงยะ”
ทุกครั้งที่พ่อไม่อยู่ เด็กชายมักถูกแม่แท้ ๆ ทารุณด้วยการกระทำและคำพูด ดำพูดที่บาดลึกและกัดกร่อนหัวใจดวงน้อย ๆ จนเป็นแผลเหวอะหวะ....
แต่นรกและฝันร้ายนั้น...จะสิ้นสุดลงทุกครั้งที่พ่อกลับมาบ้าน ครอบครัวที่แสนอบอุ่น น่าอิจฉา ครอบครัวที่ประกอบด้วยคุณพ่อนักธุรกิจ คุณแม่ยังสาวนักเต้นบัลเล่ต์ และลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ไม่มีใครรับรู้ถึงความฟอนเฟะ รอยโหว่ที่ไม่มีใครสนใจ ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้นทุกวัน....
“อ๊า.....คุณคะ.....จะเสร็จแล้ว.....อ๊า.....โอวววววว”
เด็กน้อยแอบดูแม่ร่วมรักกับพ่อ หญิงสาวส่งยิ้มอย่างผู้ชนะไปยังมุมมืด....ซอกหลืบของประตูที่เปิดแง้มออก ส่งยิ้มให้ลูกชายของเธอ เธอรู้ว่าพ่อหนูกำลังมอง แล้วเธอก็จงใจส่งเสียงร้องครางอย่างมีความสุข
“ไอ้ตัวซวย เพราะแก ชั้นถึงต้องทิ้งฝันเอาไว้ แกทำให้ชั้นต้องจบชีวิตของการเป็นนักเต้น ทั้งหมดก็เพราะแก เพราะชั้นท้องแก”
แพศยา....ร่าน.....สำส่อน
นังผู้หญิงร่านหน้าไม่อายกำลังเสพสมกับคนสวน ร่างกำยำและเต็มไปด้วยเหงื่อไคล ระเริงรักกันอยู่หลังต้นไม้ใหญ่
แล้วต่อมา มันก็ตาย ตายอย่างน่าอนาถ.....มันเมา แล้วมันก็จมน้ำ มันจมน้ำเพราะพยายามช่วยเหลือลูกชายของคนที่มันแอบรัก....
“ไอ้เด็กชั่ว แกจะพรากทุกอย่างไปจากชั้นให้ได้เลยใช่มั้ย”
“แม่เสียใจสินะ ที่ผมฆ่าชู้ของแม่ ใช่ ผมฆ่ามันเองแหละ ทั้งหมดเป็นฝีมือของผม”
“แก!!!!”
“อย่านะ ถ้าทำผมอีกล่ะก็ ผมจะบอกทุกอย่างให้พ่อรู้ เรื่องเลว ๆ ของแม่ ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู”
“นี่แกขู่ชั้นเหรอ”
“ผมฆ่าคนตายมาแล้ว....แม่ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ผมไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว โดยเฉพาะโสเภณีร่าน ๆ อย่างแม่....ถ้ายังไม่หยุดพูดจาสามหาว ผมจะฆ่าแม่ซะ...หึหึหึหึหึ”
แล้วพ่อหนูก็ทำอย่างที่แกขู่เอาไว้
“พ่อครับ.....พีทรักพ่อนะ”
“พ่อก็รักหนู ไอ้ตัวแสบของพ่อ”
ชายหนุ่มผู้เป็นบิดา...เอ็นดูเจ้าเด็กแสบหน้าหวาน รักลูกคนนี้เท่าที่พ่อคนหนึ่งจะรักได้ แต่หารู้ไม่ ว่าเขาต้องแลกความเชื่อใจที่มี กับตราบาปที่จะติดตัวไปตลอดชีวิต...
แรงอีก....พ่อจ๋า....กอดแน่นกว่านี้ ขอมากกว่านี้ ทำแบบที่ทำกับแม่ ทำผม....
“พีท ทำไมทำแบบนี้ลูก.....เราเป็นพ่อลูกกันนะ ทำไมหนูทำแบบนี้”
“หึ....ยอมรับมาเถอะ ว่าพ่อเองก็ชอบแบบนั้น พ่อชอบร่วมรักกับลูกชายตัวเอง ต่อให้ไม่มียาพวกนั้น พ่อเองก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ทำ พ่อดูสนุกกับมันจะตายไป ตอนที่หลั่งเข้ามาใน....”
เพี๊ยะ!!!!!!
ชายหนุ่มกลายเป็นคนซึมเศร้านับแต่นั้นเป็นต้นมา แล้วสิ่งเลวร้ายที่แท้จริงก็บังเกิดขึ้น เมื่อพ่อหนูตั้งใจให้มารดาได้มาเห็นภาพอันแสนเจ็บปวด เสียงครางจากการระเริงรัก เธอได้แต่เพียงกัดฟันมองมันจากมุมมืด คราวนี้เป็นเธอ เป็นเธอเองที่ถูกลุกชายแท้ ๆ สายโลหิตส่งยิ้มเยาะมาให้....
แล้วเธอก็ตาย....ตายด้วยน้ำมือของเด็กที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิต
ปิศาจร้ายที่ทำทุกสิ่ง เพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก แต่เด็กน้อยไม่เคยรู้จักที่จะรักใครจริง ๆ
คนแล้วคนเล่า.....
พ่อที่ทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ.....
เป็นตราบาป.....เป็นรอยด่างขนาดใหญ่ที่ติดตัวไปตลอดชีวิต
.
.
.
.
.
.
.
เด็กหนุ่มจ้องมองมือที่โชกเลือดของตน หาได้สนใจร่างที่นอนแน่นิ่งบนพื้นไม่.....
สารเลว......บังอาจทำแบบนี้กับกูงั้นเรอะ ลงนรกไปซะเถอะ อีเศษสวะ เดนมนุษย์
โคมไฟในมืออีกข้างนั้นถูกโยนลงบนพื้นห้อง วัตถุชิ้นนั้น ครั้งหนึ่งดูสวยงามและมีรสนิยม แต่บัดนี้เป็นเพียงเศษกระเบื้องแตก ๆ ที่เปรอเปื้อนไปด้วยเลือด
“ทีนี้ต่อให้แกเจอหมอที่เก่งที่สุด หมอก็คงจะช่วยทำให้แกกลับมาสวยไม่ได้อีกแล้วล่ะนะ แยม....แกนี่มันโง่เง่าไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆ”
เด็กหนุ่มแค่นหัวเราะกับร่างที่แน่นิ่งนั้น ร่างที่เมื่อไม่กี่นาทีมานี้ยังคงดูน่ารักสดใส ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดและรอยแผลเหวอะหวะน่าสยดสยอง...
“อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ”
เด็กหนุ่มลากขาอย่างยากลำบาก การต่อสู้ด้วยแรงแค้น ทำให้ลืมความเจ็บปวดไปสิ้น แต่บัดนี้มันกลับมาเยือนแล้ว ร่างบอบบางค่อย ๆ ทรุดลงกับพื้นห้อง ดวงตาคู่สวยลุกโชนด้วยไฟพยาบาท ไม่ใช่กับเพื่อนร่วมโลก แต่หากเป็นความแค้นที่มีต่อโลกฟอนเฟะใบนี้....โลกสีดำของเด็กหนุ่มชื่อพีท.....
“ต่อไปก็ตาแก.....นังเดย์”
.
.
.
.
.
.
.
.
“ในที่สุดความฝันของพวกเราก็เป็นจริงเว๊ยเฮ้ยยยยย ซีดีแผ่นแรก ถึงจะมีเพลงของพวกเราแค่เพลงเดียวก็เหอะ”
พ่อหน้าตี๋ชูแผ่นซีดี ที่หน้าปกเป็นสีดำสนิท กับตัวอักษรสีแดงที่เป็นฟร้อนส์แบบเบสิค ไม่รู้เพราะอาร์ต...หรือเพราะงบน้อยกันแน่ แต่ตอนนี้ตาที่โครตตี๋นั้น กลายเป็นปิดสนิท ส่วนปากก็ฉีกยิ้มแฉ่ง เห็นเหงือกแดงแจ๋
ทั้งสามชีวิตกำลังเคว้งคว้าง เคว้งมานานหลายเดือน ท่ามกลางลมมรสุม แต่ดูเหมือนตอนนี้ ใบไม้ทั้งสามจะค่อย ๆ หมุนต่ำลง จนใกล้จะพบที่หมายให้ปักหลัก ผืนดินอันแสนอุดมและเป็นอิสระ อีสาวซ่าส์นอนแผ่กับพื้นอย่างหมดแรงข้าวต้ม ข้าง ๆ มีหนุ่มร่างบึ้กนอนจ้องเพดานเป็นเพื่อน
“มีความสุขกว่าตอนอยู่ค่ายยักษ์อีก ว่ามั้ยคนเก่ง”
“ค่ะพี่....รู้สึกภูมิใจกว่ากันเยอะ ทีนี้ก็รอแค่คลื่นเปิด แล้วมีคนขอ....แต่จะไปหวังอะไรมากไม่ได้ กระแสเอเชี่ยนป๊อบยังบูมอยู่”
ในที่สุดวงจับฉ่าย ก็มาหยุดอยู่ที่แนวอิเล็คโทรป๊อบ แนวเพลงเต้นรำบีทดิสโก้ย้อนยุคนิด ๆ เสียงร้องเย้ว ๆ ของพ่อหน้าตี๋ กับเสียงลูกแมวขี้อ้อน เสียงง้องแง้งอู้อี้เหมือนร้องผ่านวัตถุบางอย่าง มันก็เท่ห์ดี แต่เดย์เหย่เอ๋ย.....เสียงเธอมันใช้งานได้มากกว่านั้นนะ เสียงใส ๆ ที่เหมาะกับเพลงช้าหวาน ๆ สุนทราภรณ์นั่นน่ะ...แต่ก็เอาเถอะ
มันยังมีอะไรให้ได้ลองอีกเยอะ
“พี่ตี๋มานอนข้าง ๆ น้องนี่มา”
“พวกแกเป็นจิ้งจกกลับชาติมาเกิดรึไง จ้องเพดานโล่ง ๆ ไม่เบื่อเรอะ ห้องพี่มันไม่มีอะไรเจริญตาให้ดูรึไง”
“เช่นอะไรล่ะคะ”
“หน้าหล่อ ๆ ของพี่ไงเดย์เหย่”
“ถุย....ช่างกล้านะไอ้ตี๋นะ”
ชายหนุ่มขี้เก๊ก ชายหนุ่มผู้แสนอบอุ่น คนสุขุมมาดเยอะ...แอบจ้องมองใบหน้าด้านข้างของน้องยามเจ้าหล่อนเผลอไผล ใบหน้าที่ไม่ได้งามหยด แต่ก็มีสเน่ห์ มองได้ไม่เบื่อ กลิ่นตัวหอม ๆ จากน้ำอบคุณยาย มันช่างเชยเป็นบ้า แต่ก็เหมาะกับเธอที่สุด
“ชีวิตหนูผ่านอะไรมาเยอะพอสมควรเลยนะพี่ คิดถึงวันเก่า ๆ แล้วก็ใจหาย”
“ยังไม่ทันแก่เลยะเรา คิดถึงอดีตซะแล้ว”
“พี่ต้นคะ”
“ครับผม”
“หนู.....มีความสุขจัง”
“พี่ก็เหมือนกัน”
“พี่ก็ด้วยยยยยยย”
“พี่ตี๋!!!!/ไอ้เชี่ยตี๋!!!!!”
จะไม่ให้ทั้งคู่โวยวายได้อย่างไร ก็พ่อหนุ่มขี้เล่นน่ะสิ ทิ้งตัวตัน ๆ โถมใส่อย้างไม่ห่วงว่ากระดูกกระเดี้ยวใครจะหัก จะแตก มือก็ยังคงชูแผ่นซีดีเอาไว้อย่างหวงแหน เดย์และต้นลอบสบตากัน ทั้งคู่อมยิ้มให้กับความน่ารักเหมือนเด็ก ๆ ของคนตาตี่.....
“ต้น.....ไอ้น้องเดย์”
“คะ/เออ”
“แบบนี้ต้องฉลอง”
ทั้งสามชีวิต ฉลองให้แก่การเริ่มต้น....พร้อมกับบทเพลงที่ถูกเปิดเสียงดังกระหึ่ม ก็คนมันเห่ออ่ะ!!!!
.
.
.
.
.
.
.
บนท้องฟ้า ยังมีดวงดาวมากมาย
ที่เปล่งแสงประกายให้ค่ำคืนนี้สวยงาม ไม่ว่ามองทางไหน
แม้ไกลเท่าไร ก็ยังคงแวววับวาม
* เปรียบดังเธอที่มีความฝันในหัวใจ อยู่ที่ไหน แม้อะไรกั้นขวาง
ฝันจะพาให้ใจไปถึงทุกแห่ง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
** ให้ความฝันและความหวัง เป็นดังเหมือนแรงพลัง ที่พาเธอไปทุก ๆ หนทาง
*** ไปอีกฝั่งของฟ้า เจ้าหญิงแห่งฟากฟ้า ไปส่องประกายดวงดาราให้ฟ้าสวยงาม
ให้ค่ำคืนที่มืดมิด กลับมีชีวิตออกจากความอ้างว้าง
**** ไปอีกฝั่งของฟ้า เจ้าหญิงแห่งฟากฟ้า ไปแต่งเติมดวงดาราให้ฟ้าสวยงาม
เหมือนดวงดาวที่สดใสตลอดกาล...
.
.
.
.
.
.
.
[เจ้าหญิงแห่งฟากฟ้า โดย เบน ชลาทิศ]
.
.
.
.
.
To be con
ย่องมาตอนตีสอง.....ทิ้งท้ายได้น่าตบเช่นเคย 5555+ อย่าเพิ่งลืมเรื่องนี้นะคะ พาร์ทสุดท้ายแล้วจริง ๆ....คงอีกไม่กี่ตอน ก็จบแล้ว ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจที่มีมาให้กันตั้งแต่ต้น ทั้งคนที่ตามอ่านจากฉบับเรื่องสั้นก็ดี ซึ่งก็เคยบอกว่า สามตอนที่ลงไปนั่นก็สมบูรณ์ในตัวของมันแล้ว หรือคนที่อ่านแต่ฉบับขยายก็ดี ซึ่งเนื้อเรื่องก็ออกอ่าวไปมาก แต่ยังคงคอนเสปต์เดิมที่ตั้งใจ สุดท้ายขอบคุณทุก ๆ ท่านที่หลงเข้ามาอ่าน หวังว่าคงจะได้สาระไปบ้างไม่มากก็น้อย(อารมณ์เหมือนคำนำเรียงความเลยว่ะ 5555+)
หัวข้อ: ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด - เปิดกระทู้ใหม่แล้วค่ะ ไปตามอ่านกันได้เลย (รี 1120 ) (อ่าน 264028 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก