หัวข้อ: @@โดย Luk {เสน่ห์นางโชว์} @@ 29/04/58 ## P.1 หนังสือส่งให้แล้วนะคะ

[nongrak]

เปลวน่ารักอ่ะ 5555

[~ ฤดูใบไม้ผลิ ~]

หลงเสน่ห์ของเปลวซะแล้วสิ 

[kapook_koopak]

ฮา. น่ารักชะมัดเลยนายเอก คุณชายนี่แบบคุณชายจากปริศนาเลยมั้ย (เอาะบ่งบอกอายุเลย)

[jamlovenami]

ฮ่าๆๆๆๆ เปลวน่าร๊ากกกก

ยั่วเองเขินเอง วายยยย 5555

[OJSG7]

น้องเปลวทำให้ตะลึงได้ตลอดจริง ๆ

[ammie_mn]

ชอบอ่าาา คุณชายน่ารักมาก เปลวก็โก๊ะๆน่ารัก อยู่ด้วยกันทีไรมีเรื่องให้ขำตลอด

[samsui]

  อยากอ่านต่อเร็วๆ จังเลย 

[Hummer]

น่ารักซ้าาาาา..น้องเปลว
 

[ืnonny chaneepah]

มาปูเสื่อรออีกเช่นเคย 5555555 รออยู่น้า

[samsui]

  วันนี้แล้วซินะ  มารอๆ

[Biwty...]

มารอน้องเปลววววววว   

[noy]

เข้ามารอน้องเปลวค่ะ

[Minerva]

งาม.....เปลวงามจริงๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงทั้งความน่ารักทั้งงดงามขึ้นมาทันได 555+

[Cc-kun]

วันศุกร์แล้วว
รอน้องเปลวมานะจ้าา อิอิ

[Anyann]

เขินตามเปลวววว คุณชายพระเอกมีออร่ามากค่ะ

[luxilove]

Part 5




“หนิม..ถึงไหนแล้ว”
เปลวโทรตามสนิม ทั้งสองนัดกันไว้เมื่อวาน หลังเปลวรู้ต้องไปโชว์งานนอก จึงตั้งใจพาสนิมไปเป็นเพื่อน
ไม่ได้เป็นข้อห้ามสำหรับนางโชว์ที่จะมีพี่เลี้ยงติดสอยห้อยตาม นางโชว์ที่มีค่าตัวแพงรับบทตัวเด่นส่วนใหญ่
มีช่างแต่งหน้าทำผมส่วนตัวแทบทั้งนั้น แต่เปลวไม่เคยคิดจ้างใครมาช่วยดูแลในเรื่องนี้
เพราะไม่คิดรับงานนอกสถานที่มาก่อน กรณีโชว์งานนอกเปลวไม่โชว์อีกเลยนับตั้งแต่แจ้งเกิดกลางหาดในคืนฟูลมูนครั้งนั้น
รับโชว์ประจำอยู่แต่ในบริษัท ประเด็นที่เปลวไม่สนใจงานนอกออกงานอีเว้นท์เป็นเพราะ เปลวระวังตัวไม่อยากไปเสี่ยง
ไม่ใช่ไม่รู้มีคนหมายตาอยู่ หากจะเลี่ยงคนเหล่านี้คือปฏิเสธรับงานพิเศษ พอจะช่วยไม่ให้ต้องพบปะพวกมีอิทธิพล
มีสีมีอำนาจให้ยุ่งยากลำบากใจได้บ้าง

ถึงกระนั้นชื่อเสียงนางโชว์สุดฮอต ก็ยังคงชักจูงพวกเขาให้มาดูที่นี่  ไม่แปลกถ้าจะมีนายหน้ามาทาบทาม
จนเปลวต้องยืนกระต่ายขาเดียวชิงปฏิเสธอย่างไม่เหลือความหวังให้ใครเก็บเอาไปสานต่อได้อีก
นี่คือที่มาของสาเหตุ ทำไมเปลวกลายเป็นที่หมายปองของพวกชอบสะสมของที่ได้ยากเปลวระมัดระวังตัวเสมอ
ไม่เคยเปิดโอกาสให้ใครเข้ามาคลุกคลีตีสนิทด้วย หากไม่คุ้นเคยเป็นการส่วนตัวแล้วล่ะก็
พวกเขาจึงคิดไม่ต่างกันในการมองเปลวเป็นพวกโลกส่วนตัวสูง น้อยคนที่จะรู้พื้นเพนิสัยแท้จริงของเปลว

[เออใกล้ถึงแล้ว มึงเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม] สนิมถามกลับ

“อืม..อาบน้ำแต่งตัวรอล่ะ ต้องรอมึงอาบน้ำอีกหรือเปล่าหนิม”

[ไม่แล้วกูเรียบร้อยจากร้านมาล่ะ ถ้าไม่ติดต้องเอาของมาเก็บนะ กะจะให้มึงเรียกรถไปแวะรับที่ร้านเลย
กูดันซื้อของมาแล้วนี่สิ ทิ้งที่ร้านไม่สะดวกของใช้ในบ้านทั้งนั้น ก็ไอ้พวกที่หมดนั่นล่ะ..รอกูแป๊บนะเปลว]

“ยังมีเวลากูนัดเจ๊เจสซี่ทุ่มตรงเผื่อแต่งหน้าทำผม ขึ้นโชว์สามทุ่ม ถ้าไม่โชว์ชุดคลีโอพัตราคงไม่ต้องเผื่อถึงสองชั่วโมงหรอก
ปัญหากูต้องยัดนมรัดหน้าอกดันเต้าอีกนี่สิมึง ทรมานฉิบหายกว่าจะเสร็จ ที่จริงชุดนี้กูไม่ได้อยากจะใส่เลยหนิม
มึงก็รู้กูไม่ได้ผ่านมดันให้โชว์ชุดราชินีอียิปต์โป๊ยั่วยวน ลำบากเก็บงูก็พอดูแล้ว แต๊บไม่เรียบพาอายได้นะมึง
มงกุฎใส่หัวโคตรหนัก ยังมีกำไลข้อเท้าข้อแขนสร้อยสังวาลเครื่องทรงอีกสารพัด
แต่งเสร็จกูต้องมาแบกน้ำหนักเป็นสิบโลเชียวล่ะมึง” เปลวบ่นให้สนิมฟังอย่างกับต้องการระบาย
น้อยครั้งที่เปลวจะพูดเรื่องงานในลักษณะนี้กับสนิม นี่คงรู้สึกไม่สบอารมณ์กับชุดโชว์เท่าไหร่
ถึงได้บ่นจนดูผิดวิสัยของเปลวที่สนิมคุ้นเคยเป็นอย่างดี ปกติแล้วเปลวไม่เคยหยิบเอาเรื่องงานมาพูดคุย
วิพากษ์วิจารณ์ให้ฟังในแง่ลบมาก่อน

“เอาน่าชุดนี้แจ้งเกิดมึงนะเปลว ถ้าไม่เพราะมึงใส่แล้วสวยมีหรือจะกลายเป็นตำนานนางพญาคลีโอพัตราให้คนเขาพูดถึง
จนมึงได้มายืนอยู่ตรงจุดนี้หืม ถือเสียว่าเป็นโชว์ชุดคู่บุญบารมีมึงสิ จะได้ไม่หงุดหงิดใจ”
สนิมเป็นเพื่อนที่คอยให้กำลังใจ พูดให้เปลวคิดบวกได้น่าชื่นชมสมเป็นเพื่อนรักเพื่อนซี้กันจริงๆ
เป็นเพราะสนิมรู้จักพื้นเพนิสัยส่วนตัวเปลว ว่าไม่ชอบโชว์สรีระเนื้อหนังมังสาให้คนวี๊ดวิ้วหวือหวาเซ็กซี่
หลังแจ้งเกิดเปลวยืนกรานโชว์ในชุดที่ดูมีพลังอำนาจ บทเด่นที่อาศัยความสามารถดึงดูดผู้คนจากการแสดงโดยเฉพาะ
เน้นสื่อแววตาผสานความแม่นยำของการขยับริมฝีปากลิปซิ้งเนื้อเพลงให้ตรงตามจังหวะทำนอง
ตลอดมาไม่ใช่พี่ตุ่นผู้คิดโชว์ใหม่ๆ จะไม่คะยั้นคะยอให้เปลวโชว์ในแนวเซ็กซี่ เพราะพี่เขาเชื่อว่าเปลวทำได้
และทำได้ดีเรียกเสียงฮือฮาได้ยิ่งกว่านางโชว์ที่มีอยู่ในสังกัดเสียอีก แต่เปลวเอาตัวรอดโดยอ้างไม่ได้ทำนมเสริมเต้า
เหมือนนางโชว์คนอื่นๆ จึงไม่ต้องการโชว์ชุดวาบหวิววาบหวามทำนองนั้น
ประเด็นที่เปลวไม่คิดเสริมหน้าอกเฉาะไข่อ้างได้ผลเสมอมา
เปลวจึงเป็นนางโชว์เพียงคนเดียวที่เน้นรับบทอิงประวัติศาสตร์ เสื้อผ้าหน้าผมไม่เน้นโป๊เปลือยล่อตะเข้ตะโขงให้มากนัก
แค่บทแบบนี้ก็ทำให้เปลวโด่งดังจนเป็นที่รู้จัก ขึ้นแท่นเบอร์ต้นนางโชว์ของเมืองพัทยาได้โดยไม่ต้องอาศัยแนวเซ็กซี่
อวดเรือนร่างแต่อย่างใดเลย เป็นเพราะความงดงามของเปลว ไม่ได้มีเพียงแค่สรีระร่างกายเท่านั้น
แต่มาพร้อมกับสง่าราศีซึ่งเปล่งประกายออกจากภายในต่างหากเล่า เป็นสิ่งที่นางโชว์น้อยคนจะมีได้
จะเรียกว่าอินเนอร์หรืออารมณ์ก็ไม่ค่อยจะถูกต้องเท่าไหร่ พูดให้เห็นภาพคงต้องบอกตามตรง
บารมีที่เจิดจรัสจนทำให้เป็นที่ถูกตาต้องใจของคนดู  มันหาได้ยากในหมู่นางโชว์ซึ่งทุกคนรู้ไม่ใช่ผู้หญิงจริง
แต่เป็นคนข้ามเพศหรือกะเทยพวกสาวประเภทสอง สุดแล้วแต่ใครถนัดเรียกยังไงมากกว่า

สำหรับเปลว..จัดเป็นเกย์สาวเพียงคนเดียวที่เนียนแอ๊บเป็นผู้หญิงหลอกตาคนดูจำนวนมากได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ทั้งที่ไม่ได้ศัลยกรรมร่างกายไม่แปลกหากจะมีคนหยิบยกเอาไปพูดถึงในเชิงบวกและลบ
ชื่นชมและอิจฉาจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เปลวไม่สนใจเก็บเอามาเป็นที่วิตกกังวลอะไรเลยด้วยซ้ำ
เป็นเพราะยอมรับในสิ่งที่ตนเป็น พอใจที่จะเป็นแบบนี้ และไม่คิดเปลี่ยนแปลงให้แตกต่างไปจากเดิม
ตรรกะความชอบของเปลวคงไม่สามารถชี้แจงให้เข้าใจได้ เป็นความชอบที่เรียกกันว่ารสนิยมส่วนตัว
ที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อใคร หรือไปทำให้ใครเดือดร้อน ตราบใดที่เปลวยังมีงานทำยังมีรายได้
ก็ไม่จำเป็นต้องไปทุกข์ร้อนดิ้นรนให้ตัวเองเป็นผู้หญิง เปลวไม่ได้คิดอยากเป็นผู้หญิง รู้สึกพอใจที่เกิดเป็นผู้ชาย
แค่ไม่มีรสนิยมชอบผู้หญิงในเชิงชู้สาวหรือคนรัก เปลวคือเกย์สาวขนานแท้ซึ่งพึงพอใจมีคนรักเป็นผู้ชาย
เพียงแต่เคยผิดหวังความรักจนเข็ดขยาดแค่นั้น

“อ้าว..นึกว่ามึงแต่งหญิงเสียอีก” สนิมทักอย่างแปลกใจ โผล่เข้าห้องเห็นเปลวในลุคหนุ่มหล่อหน้าใสวิ้งค์
ไร้เครื่องสำอางยกเว้นทาลิปกลอสสีนู้ดให้ดูเป็นธรรมชาติแค่นั้น ส่วนเสื้อผ้าหน้าผมเปลวจัดง่าย
นุ่งเดฟสีดำเชิ้ตสีขาวแขนยาวพับถึงข้อศอก ชายเสื้อปล่อยออกข้างนอก ผมดำสลวยมัดเก็บดูชิวๆ
แว่นตาสีชาห้อยกระเป๋าเสื้ออย่างกวนปนเท่ ลุคหนุ่มหล่อหน้าสวยไม่ใช่ลุคของนางโชว์ ไม่แปลกที่สนิมจะตั้งคำถาม

“ไม่ล่ะ..พักนี้ดวงกูแต่งหญิงไม่รุ่ง” เปลวตอบทำสีหน้าเบื่อหน่าย

“ห๊ะ!..เป็นอะไร..มึง” สนิมเก็บของใช้ที่ซื้อมาเข้าตู้ แต่มุ่งสนใจในประเด็นที่เปลวพูดอย่างใจจดใจจ่อ

“เปล่า..ไม่ได้เป็นอะไร รู้สึกแต่งหญิงแล้วมีแต่เรื่อง กะหยุดแต่งสักระยะว่ะมึง
ยกเว้นขึ้นโชว์นอกเหนือจากนี้กูคงไม่แต่งไปอีกนาน”

“อะไรทำให้มึงหันมาแต่งหล่อ แล้วจ๊อบพิเศษที่รับเป็นฮีโร่จัดการพวกลักกินขโมยกิน
ภารกิจร่วมกับพี่แจ่มล่ะ ไม่แต่งหญิงมึงจะทำยังไง”

“กูกะพักยาว รอดูสถานการณ์” เปลวถอนหายใจ จนสนิมวางมือเดินกลับมาหย่อนตูดนั่งข้างๆ
จ้องเพื่อนรักอย่างค้นหาสิ่งผิดปกติ มีให้เห็นไม่บ่อยนักกับสีหน้าท่าทางหนักอกหนักใจของเปลว

“มีอะไรบอกกูหรือเปล่า อย่าลืมเราไม่ใช่แค่เพื่อนกันนะเปลว”

“ขอบใจ” เปลวหันมาพูดกับสนิมด้วยรู้สึกซาบซึ้งในความห่วงใย  ผนวกรู้สึกผิดที่พลอยให้เพื่อนมาเป็นกังวลไปด้วย

“พวกไหนไม่รู้สะกดรอยตามกูกับพี่แจ่ม เดิมทีกูไม่แน่ใจ มาแน่ใจก็ตอนพวกมันเห็นกูตรงลานจอดรถ
มีทีท่าว่าจะจับกูนั่นแหละ กูหนีเอาตัวรอดหวุดหวิด ได้พลเมืองดีผ่านมาช่วยไว้ทัน ไม่อย่างนั้นกูคงถูกอุ้มไปแล้ว”
สนิมชะงักอึ้งไปพักใหญ่ หลังฟังคำบอกเล่าจากปากเปลว

“มีเรื่องแบบนี้ทำไมมึงไม่โทรบอกกู” น้ำเสียงน้อยใจอย่างชัดเจน

“คิดว่ากูมีเวลาโทรเหรอ ที่สำคัญกูไม่ต้องการให้มึงเดือดร้อนมาพลอยเจ็บตัวไปกับกูด้วย
ความจริงกูโทรให้พี่แจ่มวนรถมารับ แต่ดันผิดคัน อะไรก็ไม่น่าโมโห..กูเจอโจทก์เก่าเข้าจั๋งหนับ”

“หา..แล้วโจทก์มึงปล่อยมึงเหรอ” สนิมตาโตตกใจกับเหตุการณ์หนีเสือปะจระเข้ของเปลว

“ไม่ใช่โจทก์แบบนั้น คนช่วยกูคือคนที่กูเข้าใจผิดรับงานพี่แจ่มทำ กูอ้างถ่ายรายการเซอร์ไพรส์คู่รัก
กูรู้เขาไม่เชื่อคำพูดกูหรอก ทีมงานก็ไม่มี แถมพูดจบกูรีบชิ่ง ก่อนจะโดนคำถามเสียก่อน”

“แล้วไปไงมาไง มึงกับเขาถึงได้โคจรมาเจอกันอีก”

“จะไปรู้เหรอะ บอกแล้วกูจำรถผิดคัน เขาก็ดีนะมึงมีน้ำใจช่วยพากูหนีพวกมันแถมยังมาส่งที่นี่
ไม่มาฟื้นฝอยหาตะเข็บคดีเก่าที่กูทำป่วนไว้”

“มึงได้ถามชื่อเขาหรือเปล่า”

“หม่อมราชวงศ์เพชรรัตน์ มณีรมณ์” สนิมพอฟังฐานันดรศักดิ์ที่เปลวเน้นเป็นพิเศษถึงกับทำตาปริบๆ

“โห..อย่าบอกเป็นคุณชาย”

“อืม..ตัวจริงเสียงจริงเชียวล่ะ”

“นามสกุลคุ้นหูชะมัด”

“ทายาทผู้มีกรรมสิทธิ์วังมณีรมย์คนปัจจุบัน” เปลวย้ำอีกครั้ง

“เห้ย! จริงดิ..เขารู้หรือเปล่ามึงเกี่ยวข้องกับแม่ลิกา”

“กูไม่ได้บอกเรื่องส่วนตัว แค่แนะนำกูชื่อเปลว”

“แล้วเขารู้ไหม ว่ามึงไม่ใช่ผู้หญิง”

“น่าจะไม่รู้ กูพูดค่ะแทนตัวตลอด ถ้ารู้ก็คงออกอาการให้เห็นพิรุธ อีกอย่างเขาจำกูได้ ถึงบอกไง..พักนี้แต่งหญิงไม่รุ่ง”

“เจอคุณชายเพชรรัตน์ตัวเป็นๆ กูอยากเห็นหน้าเขาชะมัด หน้าตาเป็นยังไงบ้างวะ สมคำร่ำลือหรือเปล่ามึง”

“มีหูตาปากจมูกปกติ ไม่พิการแปลกประหลาดตรงไหนนิ”

“ห่าเปลวมึงอย่ากวน เอาจริงๆ กูพอได้ยินได้ฟังหรอก เขาว่าคนวังมณีรมย์หน้าตาขั้นเทพ
ไม่ว่าหญิงหรือชายจริงอย่างคำคนพูดหรือเปล่ามึง  คุณชายเพชรรัตน์ของมึงหล่อป่ะ อายุเท่าไหร่พอจะเดาได้ไหม”

“ของกูเมื่อไหร่หนิม มึงอย่ามาตีขลุมยัดใส่กูสิ หน้าตายังดูหนุ่มอยู่ ไม่น่าจะเกินยี่สิบห้ายี่สิบหก
มึงอยากเห็นจะไปยากอะไรถามอากู๋หาดูในเน็ตดิ เขาออกจะดังในแวดวงสังคมไฮโซ มึงเองยังได้ยินได้ฟังชื่อเสียงเรียงนามนิ”

“เออๆ ถ้างั้นไปเลยดีไหม เดี๋ยวมึงได้ไปเลทเปล่าๆ ไว้นั่งรถกูจะหาในเน็ตโทรศัพท์เอา
หน้าตาเข้าขั้นใช่ไหมมึง..” สนิมค้างไว้อย่างเจ้าเล่ห์

“หล่อไม่หล่อมึงจะทำไม” เปลวอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้

“กูก็จะหาทางติดต่อให้มึงไง..ฮะฮ่าๆๆ” สนิมหัวเราะขบขันใหญ่

“อีบ้าเขาเป็นชายแท้ ไม่ลดตัวมาแลพวกเราที่เป็นเกย์หรอกหนิม อย่าฝันเฟื้อง
ที่เขาช่วยกูเพราะเข้าใจเป็นชะนีมั้ง ลองรู้กูเป็นผู้ชายสิหางตาคงไม่มีให้ด้วยซ้ำ
คนระดับนี้ต่อให้ใจดีแค่ไหน แต่เรื่องถือยศถือศักดิ์ต้องมาอันดับแรก
ไม่หาเรื่องให้วงศ์ตระกูลมัวหมองเพราะคนอย่างเราหรอก”
เปลวรีบเบรกความคิดสนิมทันที ก่อนเพื่อนรักมโนไปไกลกู่ไม่กลับ
ทำไมเปลวจะไม่รู้สนิมอยากให้เปลวเปิดใจอีกครั้ง เพื่อลบล้างบาดแผลในอดีตที่ผ่านมา
เปลวเองที่ไม่คิดเปิดใจให้ใคร ความผิดหวังครั้งนั้นกลายเป็นบทเรียนราคาแพงทำให้เข็ดกับความรัก
ถึงขั้นเชื่อว่ารักแท้ไม่มีในหมู่เกย์..

“มึงก็อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน บางทีชายแท้อาจตกหลุมเสน่ห์มึงก็ได้นี่
ไม่เห็นหรือไง..ไอ้พวกเสี่ยพุงพลุ้ยหัวล้านบ้าอำนาจ หรือพวกมีสีอวดบารมีเบ่งคับบ้านคับเมืองก็ชายแท้
มีครอบครัวมีลูกมีเมียน้อยเป็นโขยง ยังอยากฟันมึงเลยนิ แสดงว่ามึงต้องมีดียั่วต่อมหื่น
ให้ผู้ชายมองข้ามเพศไปแล้วล่ะ ส่วนไอ้พวกที่ตามมึง กูว่าคงเป็นคนของใครสักคนที่มึงปฏิเสธข้อเสนอแน่ๆ
จึงคิดใช้วิธีฉุดเสียเลย มึงคงต้องระวังตัวมากขึ้นแล้วนะเปลว” คำแนะนำในประโยคท้ายของสนิม
ไม่ใช่เปลวจะไม่คิด..นั่งขบคิดมาก่อนหน้านี้แล้ว

“น่าจะเป็นอย่างนั้น อย่าเพิ่งคิดให้ปวดหัวดีกว่า รีบไปเถอะหนิม เดี๋ยวเจ๊เจสซี่ขบหัวกู
นางยิ่งผวากลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนที่อีต้องเบี้ยวคิวแกอยู่” เปลวตัดบท
ก่อนลุกไปหยิบกระเป๋าสะพายที่ใช้เมื่อตอนกลางวัน เพื่อค้นกระเป๋าตังค์เปลี่ยนให้เข้ากับลุคแมนๆ ซึ่งไม่ได้แต่งหญิง

“หนิม..เป๋าตังค์กูหาย..มึง” หน้าเปลวซีดเผือด

“หาดีหรือยัง ลืมไว้ตรงไหนหรือเปล่า” สนิมพลอยตกอกตกใจด้วย

“ไม่นะ..กูใส่ไว้ในกระเป๋าสะพายใบนี้ วันนี้ทั้งวันกูไม่ได้ใช้เงินซื้อห่าเหวอะไรเลยนะมึง
หรือจะตกช่วงที่กูหิ้วรองเท้าวิ่งหนีไอ้พวกนั่นกันวะ”

“ยุ่งล่ะสิ ถ้าหล่นก็คงตกแถวลานจอดรถ ปานนี้ไม่รู้ใครเก็บไปแล้ว 
หรือจะเป็นไอ้พวกที่ตามจับมึง มันเก็บไปก็ไม่รู้..เปลว”

“เดี๋ยวกูโทรอายัดบัตรก่อน ตังค์ในกระเป๋าไม่เท่าไหร่ แต่กูเสียดายเข็มกลัดล้อมเพชรที่แม่ให้มากกว่า
จำได้ไหมเข็มกลัดติดเนคไทของพ่อกูไง แม่บอกเป็นของแทนใจที่พ่อให้แม่
ยุ่งสิหนิมมึงว่ากูควรทำยังไงดีให้ได้คืน” เปลวมีสีหน้าหนักใจอย่างเห็นได้ชัด จนสนิมร้อนใจไปด้วย
เข็มกลัดล้อมเพชรที่เปลวพูดถึง เป็นของชิ้นเดียวที่เปลวได้จากแม่ไว้ดูต่างหน้า
ของชิ้นนี้มีประวัติเกี่ยวกับความรักของพ่อกับแม่เปลวนี่สิ หายไปก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
มันเป็นสิ่งสำคัญต่อจิตใจที่เปลวหวงแหนไปไหนก็พกติดตัวไปด้วย
อาศัยเก็บมิดชิดในกระเป๋าตังค์พร้อมกับรูปถ่ายใบเล็กของแม่ลิกา สิ่งนี้ต่างหากที่ทำให้เปลวกระวนกระวายใจ

“มึงใจเย็นนะ บางทีอาจจะลืมที่ไหนก็ได้ หรืออาจหล่นรถพี่แจ่ม ลองโทรถามพี่เขาดูก่อนไหม”
คำแนะนำของสนิมทำให้เปลวมีความหวังขึ้นมาบ้าง แอบภาวนาขอให้เป็นอย่างที่สนิมพูดทีเถอะ
เปลวโทรหาพี่แจ่มทันทีทันใด แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อได้คำตอบว่าไม่เห็นกระเป๋าตังค์ของเปลว
อีกอย่างพี่เขาคืนรถให้เมียหลวงที่รับงานไปแล้วเรียบร้อย แต่แกก็ย้ำอย่างมั่นใจว่า
ไม่เห็นกระเป๋าตังค์ของเปลวในรถเบนซ์แน่นอน เพราะก่อนคืนรถแกตรวจเช็คความเรียบร้อยถ้วนถี่
ป้องกันไม่ให้เจ้าของครหาด่าตามหลัง ไม่เจออะไรกระทั่งเส้นผมหล่นสักเส้นก็ไม่มี
พี่แจ่มยืนกรานมาแบบนี้เปลวแทบจะไม่เหลือความหวัง ที่จะได้ของคืนเลยแม้แต่น้อย

“ใจเย็นนะมึง ถือซะว่าฟาดเคราะห์ อย่างน้อยมึงก็ไม่ถูกพวกมันจับตัวไป
ของนอกกายไม่ตายหาได้ใหม่” สนิมไม่รู้จะปลอบเพื่อนยังไง รอเปลวโทรอายัดบัตรเสร็จถึงได้จังหวะปลอบ
รู้ว่าที่พูดไปไม่ได้ช่วยเลยสักนิด แต่ก็ยังดีกว่าไม่พูดอะไรเลย

“กูทำใจยากวะหนิม ของดูต่างหน้าพ่อแม่กูมีแค่ชิ้นเดียวด้วยสิ”

“ถ้าวาสนามึงกับเข็มกลัดยังมีให้กัน มันคงหวนกลับมาเป็นของมึงอีกนะเปลว
คนเราเอาแน่อะไรไม่ได้หรอก คิดแบบนี้ก่อนดีไหม”

“เออ..จะให้กูคิดอะไร มันหายไปแล้วก็ต้องทำใจล่ะ รู้สึกผิดกับแม่ยังไงไม่รู้สิ
แม้ย้ำนักย้ำหนาให้กูเก็บรักษาให้ดี มูลค่าไม่ได้อยู่ที่ราคาค่างวด แต่มันขึ้นอยู่กับที่มาต่างหาก
กูต้องจุดธูปขอขมาที่รูปแม่แล้วหนิม โชว์เสร็จคืนนี้ก่อน..ค่อยกลับมาจุดธูปบอกแม่ทีหลัง เสียดายว่ะมึง”

“อืมกูเข้าใจ เวลานี้มึงควรปล่อยวางเสียก่อน เดี๋ยวโชว์ไม่ดีเสียชื่อนะเปลว มุ่งสมาธิไปกับงานของมึงก่อนดีไหม”

“นั่นสิ..ขอบใจนะมึงเราไปเถอะ” สองหนุ่มพากันออกจากห้องเพื่อเรียกรถรับจ้างไปส่งยังจุดหมายปลายทาง
โรงแรมหรูระดับห้าดาวที่ใช้จัดงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้...
>
>
   “มุกพร้อมแล้วค่ะพี่ชายเพชร” คุณหญิงมุกดาในชุดราตรีออกงานสีขาวประดับสร้อยมุกดุจเจ้าหญิงในเทพนิยาย
ถือกระเป๋าพกพาแบรนด์ดังบ่งบอกราคาว่าไม่ธรรมดา ส่งยิ้มหวานละไมให้กับคุณชายเพชรที่นั่งรอเธอ
ซึ่งใช้เวลาแต่งตัวนานกว่าปกติ เพื่อเตรียมไปงานเลี้ยงไฮโซคืนนี้ด้วยกัน
ก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพฯ ในวันรุ่งขึ้นช่วงสายๆ 

   “ถ้างั้นไปกันเลยครับ..องค์หญิง” คุณชายเพชรขยับลุกจากโซฟาในบ้านพักตากอากาศหรูของวังมณีรมย์
หยิบสูทมาสวมก่อนส่งท่อนแขนให้น้องสาวสายเลือดเดียวกัน คล้องประหนึ่งเจ้าชายกับเจ้าหญิง

   “คิกคิก..ดูพี่ชายอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หายไปช่วงบ่ายไปเจออะไรดี มาหรือเปล่าเอ่ย
มุกเห็นพี่ชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาเชียว” น้องสาวเกี่ยวแขนคล้องคุณชาย ไม่ลืมสัพยอกไปตามความเป็นจริง

ต่อด้านล่าง

[luxilove]

- 2 -



   “บ้าน่า เจออะไรดี”
คุณชายเพชรเฉปฏิเสธในขณะที่หูแดงทันควันเมื่อนึกถึงหน้าใครบางคนขึ้นมา

   “ฮั่นแน่ขอให้จริงเถอะ อย่าให้มุกรู้นะว่าพี่ชายแอบหว่านเสน่ห์ให้สาวเมืองพัทยาคนไหน
ที่จริงมุกรู้ไม่เท่าไหร่อย่าให้มรกตรู้รับรองเป็นเรื่อง สงสารสาวงามนางนั้นมากกว่า
ขืนมรกตรู้คงได้ตามราวีเธอไม่เลิก ยิ่งหวงพี่ชายจนออกนอกหน้าประกาศอยู่โต้งๆ
ว่าจะไม่ยอมยกพี่ชายให้ใครไป” คุณหญิงมุกดาเปรยแกมขำ ทำเอาหน้าหล่อที่ยิ้มละไมขึงตึงขึ้นมาทันที

   “เลิกพูดเรื่องนี้เถอะมุก พี่ไม่ได้คิดอะไรกับมรกต” คุณชายตัดบท

   “มุกรู้พี่ชายไม่คิด แต่ก็รู้ด้วยว่ามรกตเธอไม่ยอมรามือเด็ดขาด”

   “นั่นมันเรื่องของเขา ต่อให้มรกตไม่ใช่คนวังมณีรมย์ พี่ก็คงเอ็นดูเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง
ยิ่งเป็นคนบ้านเดียวกัน ยิ่งแล้วกันไปใหญ่”

   “จร้า..หม่อมราชวงศ์เพชรรัตน์ผู้เคร่งครัดยึดมั่นอุดมการณ์ มุกจะคอยดูพี่ชายจะไม่เป็นสมภารกินไก่วัด
มรกตเธอยอมแพ้เสียเมื่อไหร่เล่า  ขนาดนางแบบดาราสาวที่มาข้องแวะพี่ชาย เธอยังส่งคนไปราวีจนกระเจิง
ไม่กล้าโผล่เข้ามาเกาะแกะพี่ชายอีกเลย ประสาอะไรกับสาวเมืองพัทยาคะ มุกว่ามรกตฉีกอกเธอแน่
ลองให้รู้สิว่าพี่ชายส่งสายตาให้แค่เนี่ยะ”

   “พอเถอะหญิงมุก ย้ำอีกครั้งพี่ไม่เคยคิดกับมรกตเกินกว่าน้องสาว ส่วนมรกตจะคิดกับพี่แบบไหนห้ามเขาไม่ได้
ที่พี่ไม่เรียกมาเตือนหรืออบรม เป็นเพราะพี่เห็นว่าสิ่งที่มรกตแอบทำลับหลังพี่ ยังไม่ร้ายแรงล้ำเส้นเท่าไหร่
อีกอย่างนางแบบดาราที่โดนเล่นงาน ก็กุเรื่องว่าคบหาดูใจกับพี่ทั้งที่ไม่เป็นความจริง พี่จึงนิ่งเฉยไม่เก็บเอามาใส่ใจก็แค่นั้น”

   “โถ..มุกล้อเล่นหรอก ทำไมมุกจะไม่รู้พี่ชายเพชรคิดยังไงกับมรกต ใครใช้ให้พี่ชายของมุกหล่อเท่เสน่ห์แรงกันล่ะ
กระทั่งมรกตหลงเสน่ห์จนโงหัวไม่ขึ้น รั้นถึงขนาดไม่สนฟ้าฝนว่าพี่ชายไม่ได้ให้ไมตรีตอบ
แต่ก็ดิ้นรนตื๊อพี่ชายอยู่ทุกวี่ทุกวัน เดี๋ยวก็ต้องไปเจอในงานมีหวังควงพี่ชายไม่ยอมห่าง  ร้อยเอาบาทเลยว่าไหม
พี่ชายกล้าพนันกับมุกหรือเปล่า” คุณหญิงมุกดายังจ้อไปด้วย เดินตีคู่คุณชายเพชร
ลงบันไดบ้านพักตากอากาศเพื่อขึ้นรถไปงานราตรีของคืนนี้

   “มุกก็อย่าอยู่ห่างพี่สิ มรกตจะได้ไม่มีช่องมาเกาะพี่ได้”

   เสียงพี่น้องคุยกันเริ่มแผ่วลง ประเด็นไม่พ้นเรื่องของหม่อมหลวงมรกต มณีรมย์
ที่พาฉงนทำไมคุณมรกตเธอซึ่งเป็นคนภายในวังมณีรมณ์ แถมใช้นามสกุลนี้ ถึงได้หลงรักเจ้าของวังคนปัจจุบัน
กลายเป็นปริศนาให้ต้องขบคิดกันอีก ตกลงเรื่องราวสายสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นมายังไงกันแน่
ไม่ได้แปลว่าสายเลือดรักใคร่ชอบพอกันเองหรอกนะ

   “เอ๊ะ! กระเป๋าตังค์ใครคะ” คุณหญิงมุกดาก้มหยิบกระเป๋าสตางค์แบบพกพาแบรนด์เพลย์บอย
ที่บรรดาคุณผู้ชายนิยมใช้กันเป็นหนังแท้เอาขึ้นมาถามด้วยความสงสัย เธอจำได้ว่าคุณชายเพชรไม่ใช้ยี่ห้อนี้

   “ไหนขอพี่ดูหน่อยสิ” คุณชายประจำที่นั่งคนขับรีบขอดูทันที

   “นี่ค่ะ..มุกเผลอเหยียบโดนพอดี อย่าบอกพี่ชายพาหนุ่มขึ้นรถถึงได้ทำกระเป๋าหล่นทิ้งไว้เป็นหลักฐาน..คิกคิก”
คุณหญิงมุกดาส่งกระเป๋าให้คุณชายเรียบร้อย ไม่วายสัพยอกด้วยความคึกคะนองตามนิสัยที่มีรสนิยม
ชมชอบให้ผู้ชายเป็นแฟนกัน สมัยนี้รู้จักในนามสาววายคือนิยามที่กลุ่มคนประเภทนี้ใช้เรียกกัน
แปลว่าคุณหญิงมุกผู้จบจากอังกฤษซึ่งเป็นสถาบันเดียวกับคุณชายเพชรรัตน์ เธอเป็นสาววายตัวยง..

   “ประสาทแล้วยัยมุก ยังไม่เลิกบ้าเรื่องนี้อีก” คุณชายเพชรส่ายหัวให้กับความคิดของน้องสาว
เป็นเพราะแบบนี้คุณหญิงมุกดาแสนสวยถึงได้ครองความเป็นสาวโสดไม่ยอมมีแฟนกับเขาสักที ทั้งที่หนุ่มๆ จีบเยอะแยะ

   “แล้วมันไม่จริงหรือคะ นี่มันกระเป๋าพกพาผู้ชายชัดๆ ให้มุกเข้าใจเป็นของผู้หญิงยิ่งประหลาดกันไปใหญ่”
คุณหญิงมุกดาพูดได้น่าคิด ทำให้คุณชายเพชรรัตน์มุ่นคิ้วเข้มอย่างประหลาดใจ ก่อนถือวิสาสะเปิดกระเป๋า
สำรวจสิ่งของภายในที่มีไม่กี่ชิ้น เงินสดสามพันกว่าบาท กับบัตรประจำตัวประชาชน
ที่คุณชายสนใจหยิบมาดูอย่างลืมนึกถึงมารยาท

   “พี่ชายละลาบละล้างของเขาแบบนี้ ไม่กลัวเสียมารยาทหรือคะ” คุณหญิงมุกดาถามด้วยรู้สึกประหลาดใจ
พื้นเพนิสัยคุณชายเธอรู้จักดีไม่ชอบละเมิดสิทธิส่วนตัวใคร แต่กลับสนอกสนใจใคร่รู้อย่างเห็นได้ชัด

   “ถ้าพี่ไม่เปิดดูจะรู้ไหมเจ้าของเป็นใคร แล้วเราจะติดต่อคืนของให้เขาได้ยังไงกัน..ยัยมุก”
เหตุผลของคุณชายทำเอาน้องสาวหมดข้อโต้แย้ง

   “นายทองเปลว ศรีสงวน” คุณชายขานชื่อเจ้าของบัตรสุ่มเสียงฟังแหบโหยจนผิดสังเกต

   “พี่ชายรู้จักเขาด้วยหรือคะ” คุณหญิงมุกดาอดสงสัยจนได้

   “พี่ไม่แน่ใจจะใช่คนเดียวกันหรือเปล่า” คุณชายเริ่มสับสนไม่แน่ใจว่าจะเป็นอย่างที่คิดหรือไม่
ถ้าใช่ล่ะก็แสดงว่าเปลวสาวสวยที่เจอนั้นเธอศัลยกรรมเนียนจนดูไม่ออกถึงเพศสภาพดั้งเดิมทีเดียว
ลองพินิจรูปถ่ายในบัตรประชาชนแล้ว ก็เห็นผู้ชายหน้าสวยซึ่งมีโครงหน้าละม้ายคล้ายกับสาวสวยที่ชื่อเปลว
แทบเรียกได้ว่าฝาแฝดด้วยซ้ำ ต่างแค่ลักษณะการแต่งกายและเครื่องสำอางที่สาวเปลวแต่ง
แต่ผู้ชายในรูปสวยใสไร้เครื่องสำอางโปะ ถึงอย่างนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า
เจ้าของบัตรเป็นคนที่มีใบหน้าสวยเกินกว่าผู้ชายทั่วไปควรจะเป็น

   “ไหนขอมุกดูหน่อยสิคะ พี่ชาย” คุณหญิงมุกทนระงับความอยากรู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว
หลังพี่ชายของเธอนิ่งเงียบสีหน้าอิหลักอิเหลื่อไปพริบตา อย่างที่เธอเองก็ไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน
คุณชายยอมส่งบัตรให้เธอโดยไม่คิดปฏิเสธแต่อย่างใด เหมือนใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไปชั่วขณะ

   “โหนี่ใช่ผู้ชายแน่หรือคะ ทำไมหน้าสวยได้ขนาดนี้ อย่าบอกคนนี้พี่ชายรู้จัก พาเขานั่งรถแล้วใช่ไหม
มีอะไรที่มุกไม่รู้อีกหรือเปล่าพี่ชายเพชร” คุณหญิงมุกดาไม่เก็บอาการตื่นเต้นแม้แต่น้อย
เธอยอมรับผู้ชายที่เห็นในรูปตามบัตรประชาชนซึ่งน้อยคนจะถ่ายออกมาแล้วดูดี
แต่ภาพสีหน้าสวยไร้ที่ติ จนเธอตะลึงไปแล้วเช่นกัน

   “เธอลองนึกดูให้ดีสิหญิงมุก เคยเจอคนผู้นี้ที่ไหน” คุณชายเพชรหันไปบอกคุณหญิงมุกดา
ทำเอาน้องสาวนั่งคิ้วขมวดครุ่นคิดคำพูดก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธกลับไป

   “มุกแน่ใจไม่เคยเจอผู้ชายหน้าสวยขนาดนี้มาก่อน ถ้าเจอมุกต้องจำได้ไม่ลืมแน่นอน
พี่ชายก็รู้..มุกฟินอ่อนไหวในเรื่องพวกนี้อยู่แล้วด้วย”

   “เคยสิ..เธอเคยเจอเขาพร้อมกับพี่ลองนึกดูดีๆ” คุณชายเพชรกลับย้ำน้องสาวเหมือนมั่นอกมั่นใจ
ทั้งที่สีหน้าดูเฝื่อนเฝือนอย่างกับคนเจอเรื่องประหลาดประมาณนั้น

   “เอ้! มุกนึกไม่ออกจริงๆ ถ้าพี่ชายคิดว่าเราเจอเขาไม่ต้องอมพะนำ
รีบบอกมุกมาเถอะค่ะ เราเคยเจอเขาที่ไหน” คุณหญิงมุกดาเร่งเพราะอดใจเก็บอาการอยากรู้ไว้ไม่ไหว

   “สี่วันก่อนเธอชวนพี่ไปเป็นเพื่อนซื้อของในห้างxx แล้วมีสาวสวยหน้าตาดีเข้ามาวีนใส่จำได้ไหม
ที่เขาเฉลยกำลังถ่ายทำรายการเซอร์ไพรส์แต่พวกเราคือเป้าหมายผิดกลุ่มไงล่ะ”
คุณหญิงมุกดาตาโตถลนอ้าปากค้างไปแล้ว หลังฟังคุณชายเพชรเท้าความ

   “อย่าบอกผู้หญิงคนนั้น คือผู้ชายคนเดียวกับบัตรประชาชนนี้”

   “พี่ก็ไม่อยากจะเชื่อแบบนั้นหรอก วันนี้พี่ช่วยเขาไว้จากกลุ่มผู้ชายที่วิ่งไล่จับสามสี่คนน่าจะไม่ผิด
เขาโดดขวางหน้ารถพี่กะทันหันดีที่เหยียบเบรกได้ทัน แล้วก็ก้าวพรวดมาเปิดประตู
พี่เห็นคนพวกนั้นไม่น่าจะมาดีเลยปลดล็อคให้เขาขึ้นนั่ง ก่อนพาเขาหนีออกมา
แต่เขาอยู่ในชุดผู้หญิงไม่ต่างกับวันนั้น พี่จำเขาได้ตั้งแต่ที่ยืนขวางหน้ารถแล้ว
ยังคิดว่าเขากำลังถ่ายทำรายการเซอร์ไพรส์หรือเปล่า ถึงได้บ้าบิ่นทำอะไรประหลาดๆ
สังเกตสีหน้าท่าทางเขาตื่นกลัว พี่จึงไม่ได้คิดว่าเป็นการแสดง สภาพชุดที่เขาใส่แหกจนดูไม่เหมาะ
ถ้าจะตีบทแตกก็ไม่จำเป็นลงทุนแหกชุดขนาดนั้น จึงได้รู้เขาไม่รู้จักคนกลุ่มนั้นมาก่อน
และไม่รู้จุดประสงค์ของพวกมันด้วยซ้ำ ว่าต้องการอะไรถึงได้ไล่จับเขา
พี่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากพาเขาไปส่งคอนโดแล้วก็กลับ”

   “โหว่าแล้วเชียวทำไมพี่ชายถึงดูอารมณ์ดียิ้มไม่หุบ ที่แท้พี่ชายทำความดีเป็นพระเอกขี่เบนซ์ช่วยนางเอก
เอ้ยไม่ใช่นายเอกหน้าสวยมานี่เอง แสดงว่าพี่ชายไม่รู้เขาเป็นผู้ชายใช่ไหม เพิ่งรู้ตอนเห็นบัตรประชาชนสิคะ”

   “อืมยอมรับพี่ดูไม่ออกจริงๆ ว่าเขาเป็นผู้ชายหรืออาจจะไม่ใช่แล้ว สภาพเขาคงผ่าตัดแปลงเพศแล้วมั้ง
ไม่อย่างนั้นจะพูดจาเป็นผู้หญิงเนียนถึงขนาดมุกกับพี่ยังดูไม่ออก พี่คิดว่าคนที่เจอเขาคงดูไม่รู้ไม่ต่างเราหรอก
ยอมรับเขาสวยมาก สวยจนพี่คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นผู้ชาย สมัยนี้การแพทย์ล้ำหน้าไปไกลจริงๆ
ถึงได้ทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงจนแยกเพศเดิมไม่ออก”

   “ก็อาจจะจริงอย่างพี่ชายว่า มุกดูตอนเขาถ่ายบัตรก็ยังเป็นผู้ชาย คำนวนวันเวลาที่ออกบัตรเพิ่งจะ 18
นับจนถึงตอนนี้ 22 ปีเอง ถ้าเขาแปลงเพศเปลี่ยนตัวเองก็คงอยู่ราวๆ ช่วงเวลานี้ แต่ทำไมไม่กลับไปทำบัตรใหม่
ที่เห็นชัดคือรูปหน้าเขาไม่เปลี่ยนนี่สิ มุกไม่แน่ใจเขาได้ทำหน้ามาหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่แสดงว่าเขาหน้าสวยตั้งแต่เป็นผู้ชายล่ะ”

   “ไม่รู้สิ เรื่องนี้พี่ไม่ขอออกความเห็น ไปเถอะเดี๋ยวเข้างานสายจะดูน่าเกลียดเปล่าๆ พี่ไม่อยากให้นักข่าวมองเราไม่ดี”
คุณชายเพชรสตาร์ทรถในขณะตัดบทสนทนาหยุดไว้แค่นั้น แม้ในใจจะสับสนปนเปผิดหวังแปลกๆ
ที่หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เช่นกัน ทำไมถึงรู้สึกผิดหวังเมื่อรู้ผู้หญิงชื่อเปลวสาวสวยนิสัยน่ารักคนนั้นเป็นผู้ชาย..

   “ว่าแต่พี่ชายรู้จักคอนโดเขา แล้วรู้หรือเปล่าอยู่ชั้นไหนห้องไหน จะได้เอาไปคืนเขาได้
ป่านนี้คงร้อนใจหลังรู้ตัวกระเป๋าตังค์หาย ของสำคัญหลายอย่างอยู่ในนี้ด้วยสิ” คุณหญิงมุกดายังคงไม่ยอมจบประเด็นลงง่ายๆ
เริ่มจุดประกายขึ้นมาใหม่ ในขณะที่คุณชายเพชรขับรถมองทางอย่างเดียว พอเธอพูดก็ยอมปริปากตอบกลับด้วยดี

   “ไม่รู้หรอก พี่ไม่ได้ขึ้นไปส่งเขาบนห้องนี่ รู้จักแค่คอนโดที่เขาอยู่” คุณชายเพชรบอกไปตามตรง

   “ไม่น่ามีปัญหา สบายมากถ้าจะตาม” คุณหญิงมุกดายิ้มแก้มฉีก
ดูน่ารักสวยใสไปในตัว บวกความทะเล้นที่แสดงออก

   “เธอหมายความว่าไง พี่ไม่เข้าใจ”

   “จะไปยากอะไร พรุ่งนี้เราไปหาเขาที่คอนโด ถามล๊อบบี้เอาสิเรามีบัตรประชาชนเขาอยู่ในมือ
หากเขาอยู่ที่นั่นประชาสัมพันธ์ต้องรู้จักแน่นอน มุกกับพี่ชายก็ได้เจอเขาเองแหละ” คุณชายเพชรไม่ตอบหรือพูดขัดอะไรอีก

   “เอ๊ะ! ในช่องลับคงเป็นของสำคัญ ถึงเก็บจนมิดชิดชักอยากรู้แล้ว ว่าเขาซ่อนอะไรไว้ในนี้”
คุณหญิงมุกดาไม่ยอมอยู่นิ่ง ยังคงรื้อค้นกระเป๋าตังค์ที่คุณชายเพชรวางไว้ตรงซอกข้างเกียร์มาเปิดออกดู

   “ไม่เอาน่ายัยมุก นั่นมันของส่วนตัวเขาเธอจะค้นทำไม” คุณชายปรามน้องสาวจอมเซี้ยว
ที่ทำตัวเป็นพวกสอดรู้สอดเห็นผิดวิสัยคุณหญิงมุกดาอยู่พอสมควร ในการอยากรู้เรื่องส่วนตัวชาวบ้านจนเกินงาม

   “ขอหน่อยเถอะค่ะ เผื่อบางทีอาจเจอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อไม่ต้องเสียเวลาตาม
เขาอาจจดเบอร์หรือซุกซ่อนนามบัตรไว้ในนี้ก็เป็นได้ มุกลองคลำดูมันแข็งๆ ล่ะ”
คุณชายส่ายหัวจนปัญญาห้ามน้องสาว แต่เหตุผลคุณหญิงมุกดาก็ฟังเข้าท่า จึงปล่อยให้เธอรูดซิปเปิดช่องลับค้นสิ่งของดู

   “นี่มันรูปผู้หญิงนี่คะ หรือเขาเคยมีแฟนเป็นผู้หญิง พอผิดหวังจึงได้ผันตัวเองมาเป็นผู้หญิงให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไป”

   “เธออย่าบ้านิยายให้มากหญิงมุก ขอพี่ดูหน่อย” คุณชายขมึงตาดุใส่น้องสาว
ส่วนคุณหญิงมุกดากลับไม่นึกกลัวนอกจากหัวเราะสนุกสนานหน้าตาเฉย โดยยินยอมส่งรูปขนาด 2 นิ้วให้คุณชายรับไปดู

   “หน้าตาคล้ายกันมาก คำนวณอายุประมาณสามสิบ” คุณชายวิเคราะห์ก่อนจะส่งรูปคืนให้คุณหญิงมุกดาเอาไปเก็บ

   “หรือพวกเขาเป็นแม่ลูกกันค่ะ” เธอแสดงความคิดเห็น

   “คงใช่..มั้ง” คุณชายพูดอย่างขอไปที

   “นี่ยังมีเข็มกลัดอีกอัน โห!..ล้อมเพชรด้วย ไม่ธรรมดาราคาหลายตั้งทีเดียวสวยซะด้วย..
มีอักษรย่ออยู่ด้านหลังเข็มกลัดด้วยล่ะ” คุณชายฟังน้ำเสียงตื่นเต้นของน้องสาว พานอดหันมาดูก่อนจะอึ้งทันที
หลังเห็นสิ่งที่คุณหญิงมุกดาถืออยู่ในมือ ล้อแสงไฟจากนอกรถวับแวมส่องประกายจับตา
จนต้องรีบหักพวงมาลัยเข้าจอดริมฟุตบาท เปิดไฟเลี้ยวไว้เป็นสัญญาณ แล้วหันมาขอเข็มกลัดเนคไทอย่างจริงจัง

   “ไหนส่งมาให้พี่ดูสิ” น้ำเสียงติดร้อนรนทำให้คุณหญิงมุกดารู้สึกแปลกใจไม่น้อย
ไม่ใช่คุณชายสนใจเครื่องประดับที่มีราคาแน่ วังมณีรมย์มีเครื่องเพชรในตู้เซฟของคุณชายมากมาย
ไม่เห็นสนใจเอาออกมาดูด้วยซ้ำ ทำไมถึงได้สนอกสนใจเข็มกลัดเนคไท

   “นี่ค่ะ..มุกรู้สึกพี่ชายดูสนใจเป็นพิเศษ มีอะไรหรือเปล่าคะ”

   “ขอพี่ดูให้แน่ใจก่อน เดี๋ยวจะบอก” พูดจบก็หยิบเข็มกลัดพลิกดูอย่างละเอียดทั้งอักษรย่อด้านหลังก็ด้วย
ดูวกไปวนมาอยู่หลายรอบทีเดียว ก่อนจะเปรยออกมาเบาๆ

   “ของแท้..ไม่ผิดพลาด” คุณชายรำพันเหมือนพูดกับตัวเอง

   “ของแท้สิคะ ถ้าเป็นเพชรหญิงก็ดูเป็น น้ำงามเสียด้วย”

   “ไม่ใช่เพชรพี่หมายถึงเข็มกลัด เข็มกลัดเนคไทล้อมเพชรอันนี้เป็นเครื่องประดับส่วนองค์ของท่านอาทองเกล้า”
คุณชายเพชรย้ำชัดเจน

   “ห๊ะ..พี่ชายแน่ใจว่าดูไม่ผิด” คุณหญิงมุกดาตะลึงในคำตอบ

   “ไม่ผิดแน่นอน อักษรย่อด้านหลังคือฉายาลักษณ์แทนองค์ท่าน”

   “จริงหรือคะ เข็มกลัดอยู่กับคุณทองเปลวได้ยังไง” คุณหญิงชิงพูดดักขึ้นมาทันที ในข้อสงสัยที่ทำให้เธอคิดไม่ถึง

   “ไหนขอรูปใบเล็ก..ให้พี่ดูอีกทีสิ” คุณชายเอ่ยขอรูปมาดูอีกครั้ง

   “นี่คะ..” คุณหญิงส่งให้พี่ชายรับไปพินิจพิจารณาไม่ต่างเข็มกลัด

   “ทำไมพี่นึกไม่ออก ผู้หญิงในรูปคือพยาบาลที่ท่านย่าทรงประสงค์จ้างเธอให้ช่วยดูแลปรนนิบัติท่านอา
ระหว่างรักษาองค์จากอุบัติเหตุครั้งขึ้นเขาใหญ่ จนต้องทำกายภาพบำบัดต่อเนื่องร่วมปี
เธอชื่อคุณมัลลิกาเป็นผู้หญิงที่สวยมาก พี่ยังเด็กแต่ก็พอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับท่านอา
เกินกว่าพยาบาลกับคนป่วยทั่วไป เป็นเหตุให้เธอต้องออกจากวัง เรื่องนี้พี่ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง
ถูกส่งไปอังกฤษเสียก่อน มารู้ภายหลังมีส่วนพัวพันกับหม่อมทับทิมอยู่เนืองๆ หาหลักฐานยืนยันอะไรไม่ได้
ท่านย่าวรกายไม่ค่อยดีนักในช่วงนั้น มิทรงทราบความเป็นไปภายในวังว่าเกิดปัญหาอะไรบ้าง
จังหวะหม่อมทับทิมพามรกตกับนิลกาฬเข้าวัง ท่านปู่ถึงกับประทานยศหม่อมให้
แถมยังรับมรกตกับนิลกาฬเป็นหลานบุญธรรมด้วย ท่านย่ามิทรงสามารถปรามท่านได้
ทรงรับสั่งเล่าให้พี่ฟังท่านปู่หลงหม่อมทับทิม ด้วยทรงเคยตกหลุมรักครั้งเยาว์ชันษา
ก่อนที่หม่อมทับทิมจะเข้าวิวาห์กับพระสหายท่านแทน เมื่อตกพุ่มหม้ายก็เข้าเฝ้าท่านปู่
จึงเข้ามาอยู่วังมณีรมย์จนถึงทุกวันนี้” คำบอกเล่าจากปากคุณชายเพชรรัตน์
ทำให้คุณหญิงมุกดาอึ้งในเรื่องราวที่ไม่เคยรับรู้มาก่อน

   “เท่ากับว่าเข็มกลัดของท่านอา ทรงประทานให้คุณมัลลิกาเธอไว้
ที่สำคัญคุณทองเปลวจะใช่สายโลหิตท่านอาไหม” คุณหญิงถาม

   “ข้อนี้พี่ไม่แน่ใจ ท่านย่าทรงกำชับพี่ก่อนถึงชีพิตักษัยให้รับปากตามหาคุณมัลลิกา
ความว่าตอนเธอออกจากวังกำลังตั้งท้อง ท่านทราบจากนมกำไลเป็นผู้ถวายรายงาน
แต่ก็ไม่สามารถทำสิ่งใดคุณมัลลิกาเธอหนีออกจากวังเสียก่อน เคยส่งคนตามหาแต่ไม่พบ
ทรงถอดพระทัยเช่นกัน คิดว่าเธอคงไปมีครอบครัวปิดบังชื่อสกุล จึงไม่สามารถสืบเสาะหากันเจอ
ปัญหาคือพินัยกรรมท่านย่าทรงรับสั่งไว้ ให้มอบกรรมสิทธิ์ 1 ใน 4 ของวังมณีรมย์แก่ทายาทท่านอา
ไม่ว่าเขาเป็นหญิงหรือชายหากแสดงตัววันใดก็ให้รับเข้าวัง คืนสิทธิ์พึงมีพึงได้ในมรดกวังมณีรมย์ให้เขาอย่างชอบธรรม
ส่วนฐานันดรให้นำพินัยกรรมแจ้งสำนักราชวัง ประทานยศตามความเหมาะสมบิดาผู้ให้กำเนิดซึ่งเป็นหม่อมเจ้า
ดุจเดียวกับที่พี่และหญิงมุกได้รับการประทานจากท่านพ่อ” คุณชายพูดจบ คุณหญิงมุกเธอเสริมทันที
ด้วยอาการดีใจอย่างไม่ปิดบัง

   “ตายแล้ว..นี่มุกจะมีน้องกับเขาจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ พี่ชายเพชร”

   “ใจเย็นก่อน เรายังไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณทองเปลวคือทายาทท่านอา
อย่างน้อยเรื่องนี้ต้องพิสูจน์หลักฐานยืนยันเสียก่อน มีเพียงเครื่องประดับไม่สามารถพิสูจน์อะไรแน่ชัด
บางทีคุณมัลลิกาอาจจะมอบไว้ให้ลูกชายเธอ ซึ่งไม่ใช่สายโลหิตท่านอาก็เป็นได้”

   “พี่ชายหมายความว่าเขาเป็นลูกกับสามีใหม่เธออย่างนั้นหรือคะ”

   “พี่ไม่กล้าฟันธงหรอกหญิงมุก อีกอย่างตอนนี้เขาเป็นผู้ชายหรือกลายเป็นหญิงไปแล้วก็ยังไม่รู้
เรื่องนี้วุ่นวายยุ่งยากอยู่พอสมควร”

   “จะหญิงหรือชายมุกไม่เดือดร้อนสักนิด ดีเสียอีกได้น้องชายก็โอน้องสาวก็ไม่เลว
อย่างน้อยเขาเคยเป็นผู้ชายก่อนจะกลายเป็นหญิง มุกขอถามพี่ชายเพชรให้แน่ใจสักข้อ
สัญญามาพี่ชายจะตอบมุกตามความจริงไม่มีบิดเบือน” คุณหญิงมุกมีท่าทีข่มขู่นิดๆ
เพื่อให้แน่ใจว่าคำถามที่เธอจะได้คำตอบนั้น คุณชายเพชรจะพูดความจริง

   “ลองว่ามาสิ เธออยากรู้อะไร” คุณชายเปิดโอกาส ก่อนเคลื่อนรถออกจากจุดที่จอด
หลังชำเลืองดูนาฬิกาสมควรแก่เวลาจะไปสายแล้วด้วย

   “ลำดับญาติทองเปลวเป็นลูกผู้พี่ผู้น้อง ถึงจะมีสายสัมพันธ์เครือญาติเชื้อพระวงศ์เรา
แต่ไม่ได้เป็นพี่น้องคลานตามกัน หญิงเข้าใจถูกต้องหรือไม่คะพี่ชายเพชร”

   “อืม..ถ้าพิสูจน์แล้วเขาคือทายาทของท่านอาไม่ผิดตัวนะ”

   “ถ้างั้นก็สามารถเป็นคนรักพี่ชายเพชรได้..ใช่ไหมคะ”

   “แค่กๆ..เธอถามบ้าอะไรเนี่ยะหญิงมุก” คุณชายถึงกับสำลัก หลังโดนประโยคเด็ดจากปากน้องสาว

   “บ้าตรงไหน หญิงถามออกจะตรงประเด็น ดูท่านย่ากับท่านปู่ของพวกเราสิ
ยังเป็นลูกพี่ลูกน้องเชื้อพระวงศ์เดียวกันเลยนี่คะ”

   “พี่ไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้ ที่พูดเธอคิดยังไงให้พี่กับเขารักกัน
เธอเลิกความคิดบ้าๆ ลบออกจากสมองเลยนะ..หญิงมุก”

   “โหย..ออกจะฟินาเล่ พี่ชายกล้าพูดไหมว่าคุณทองเปลวเธอไม่สวยสง่า
หญิงเจอครั้งเดียวยังจำเธอติดตา สวยจนหญิงต้องยกนิ้วให้เลย เคยคิดว่ามรกตเธอสวยไม่ด้อยกว่าใครแล้วนะ
เจอคุณทองเปลวเข้าไปยังต้องหลบชิดซ้าย เหมาะสมกันดีออก ถ้าหากได้เขามาเป็นพี่สะใภ้ให้มุกอิอิ”

   “เลิกคิดพิเรนทร์ได้แล้วหญิงมุก” คุณชายเพชรหน้าแดงเถือกเป็นที่เรียบร้อย
ส่วนคุณหญิงมุกเธอนั่งหัวเราะท้องคัดท้องแข็งหลังจากทำให้พี่ชายสุดที่รักเขินจัด
จนเก็บอาการได้ไม่ดีเท่าที่ควร ซึ่งหาดูได้ยากมาก..?


มาอัพให้แล้วนะคะ เจออีกทีวันจันทร์ค่ะ
ขอบคุณที่อ้าแขนรับน้องเปลวกันอย่างชื่นมื่น
ยังมีอุปสรรคให้น้องเปลวสำแดงเดชอีกเยอะค่ะ
ไว้คอยติดตามกันนะคะ รับรองมันพะยะค่ะ

 

[harumi]

 

[bulldog17]

ความลับเปิดเผยหมดเลย

สองพี่น้องนี่มีญาติชื่อโคนันป่ะ

[EoBen]

เปลี่ยนวันที่ แต่ลืมเปลี่ยนหร้าหรือเปล่าคะ


ท่านชายน่ารักอะ ชิบ เอะอะหน้าแดง มันดูเป็นไวใสดีอะ 5555  ขอบคุณคะ
ะ

[fay 13]

 

[B52]

ดำเนินเรื่องเร็วดี

[LimousinX9]

ว้าย ตื่นเต้นอะ 

[cross]

สนุกมาก เริ่มเข้มข้นละ อย่างน้อยเปลวก็มี ญ มุกเป็นพวก 555555555

[GlassesgirL]

จะได้เจอกันอีกครั้งในงานนี้แล้ว แต่มันคือพรมลิขิตจริงๆที่ให้ทั้งสองมาเกี่ยวข้องกัน 
แต่ที่ดีที่สุดคือการที่หญิงมุกเป็นสาววาย แถมยังหาพี่สะใภ้ให้พี่ชายได้แล้วด้วย 
เรื่องราวดูมีเงื่อนงำ สาเหตุที่เเม่ของเปลวต้องออกจากวังคืออะไรกัน รอติดตามต่อไป 

[takara]

พี่น้องคู่นี้น่ารักอะ เปลวได้คนคอยเชียร์แล้ว

[wikawee]

ตอนหน้าเค้าจะได้เคลียร์กันไหมอ่ะ  ถ้าไม่ก็จอให้ได้กระเป๋าเงินคืน  อยากอ่านๆๆๆๆ

[s.mosis]

กำลังเข้มข้นขึ้นเลยๆ แล้ว

[MiSS-U]

ความลับค่อยคลี่คลาย แต่ยังติดว่าใครส่งสมุนมาตามเปลว
น่าจะเป็นทางฝั่งแม่มรกตรึเปล่านะ 
เอาใจช่วยเปลวกะคุณชายเพชรนะคะ

บวกเป็ด

 

[wiwari]

มีเรื่องราวซับซ้อน  เปลวเป็นเชื้อพระวงศ์กับเค้าด้วย