ตอนที่แล้วมิได้คอมเมนต์ ขอรวมไว้อันนี้แล้วกันนะคะ
6.
สรุปว่าคุณ พ.ก็ยังอยากจะมีที่ไหนสักแห่งเอาไว้เป็นแหล่งยึดเหนี่ยวอยู่ใช่ไหม
ถ้ากลับมาคิดได้แบบนี้ก็อย่าให้มันลอยละล่องไปไหนอีกนะ สงสารผู้เกี่ยวข้อง ทั้งหมอและทั้งหมา(ส่วนน้องสาวและน้องชาย อันนั้นน่าจะรู้ชะตากรรมอยู่แล้ว)
ดีใจที่หมอจะพามาอยู่ด้วย อย่างน้อยเบ็กก็ได้อยู่กับคนคุ้นเคย ไม่ต้องห่วงว่าจะหงอยเวลาที่คุณ พ.ไม่อยู่
แต่...อ๊ะ มันเป็นแผนนี่หมอ อิคุณ พ.เผยไต๋แล้วนะว่าจะขอกลับมาเยี่ยมน้องเบ็กน่ะ นี่จะเอาหมามาบังหน้าสินะ
โหย ร้ายกาจอ่ะ แล้วแบบนี้คุณหมอผู้แสนจะตรงไปตรงมาของฉันจะไปตามทันได้ยังไงยะ
7.
เพราะคุณหมอเรียนและทำงานในสายที่ต้องใช้ความคิด ความมีเหตุและผลอยู่เสมอ ซึ่งมันก็จะประมวลผลได้รวดเร็วว่าทำแบบไหนง่ายกว่า แต่ที่คุณ พ.เขาไม่ได้เลือกถือสายจูงให้หมอก็เพราะเขาเป็นศิลปินค่ะ อารมณ์มันต้องมาก่อน เขาอยากทำก็ทำ ไม่ได้คิดถึงความสมเหตุสมผลอะไรเท่าไหร่(เช่นคราวที่แล้วที่จะไปเมืองนอก จะทิ้งเบ็กน้อย ซึ่งน่าจะโดนสักหลายป้าบ)จึงอาจจะยังคิดไม่ทันคุณหมออยู่บ้าง เพราะฉะนั้นจะมาว่าคุณ พ. ไม่ได้ค่ะ
นี่ต้องเร่งทำคะแนนก่อนไปนอกใช่มั้ย ถึงขั้นเลือกทานทาร์โก้กับหมอมากกว่าน้องสาวผู้ที่อาจจะทำให้นอนหลับได้ด้วย ไม่มีลังเลอีกต่างหาก เป็นการเก็บแต้มที่น่าสนใจดีค่ะ >< นิสัยของคุณ พ. นี่เป็นคนที่ยังไม่เคยเปิดใจกับใครใช่ไหม ต่อหน้าก็อย่าง แต่ตัวตนลึกๆก็เป็นอีกอย่าง เป็นพวกกลัวการเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า ยึดติดมากไปเดี๋ยวหน้าแก่นะ แล้วท่าทางคุณหมอโจ้ก็จะรักษาแค่หน้าแหกด้วย หน้าเหี่ยวไม่น่าจะอยู่ในลิสต์นะคุณ
ปล. ทอล์กของคนเขียนตอนท้ายคืออะไรคะ ไม่มีเวลาเหลือแล้วยังไง จะรวบหัวรวบหาง? ทำข้าวสารให้กลายเป็นข้าวสุก?
คนอ่านคิดไปไกลแล้วค่ะ