หลังจากฉะกันไปหนึ่งยก เหตุการณ์ก็ย่ำแย่ค่ะ เริ่มมีข่าวลือเกี่ยวกับตัวอิชั้นแบบแปลกๆ ว่าขายตัวมั่งล่ะ มีเสี่ยเลี้ยงมั่งล่ะ อยากบอกคนนินทาว่าช่วยดูหนังหน้ากูก่อนปล่อยข่าวอะไรได้ไม๊คะ หน้าเชี่ยอย่างกู เสี่ยที่ไหนจะเลี้ยง สาดดด ก็เลยไม่ใส่ใจค่ะ มั่นใจว่าคนที่เห็นหนังหน้าอิชั้นคงฟันธงได้ ว่าข่าวมันมั่ว กร๊ากกกก พวกอิสามตัวนั้ก็เป็นห่วงนะคะ แต่อิชั้นก็พูดให้มันสบายใจไปนั่นแหละ คือเรามั่นใจไงว่าเราไม่เคยมีพฤติกรรมแบบนั้น ใครจะพูดก็ช่างมัน เดี๋ยวเบื่อมันก็เลิกเองแหละ สบายๆ พออิชั้นไม่สนใจก็มาเล่นข่าวอื่น มั่วเซ็กส์งี้ พาผู้ชายมามั่วในห้องเรียนงี้ โห ปรี๊ดแตก...ไม่ได้โกรธเพราะเขาลือ โกรธที่หาว่าอิชั้นมั่ว อยากจะไปตบหน้าคนลือ แล้วบอกว่า "คนอย่างกูเนี่ย ไม่ได้มั่ว...แต่ได้ทั้วกันเว่ย!!!" กร๊ากกกก เปล่าค่ะ อันนี้แค่มุขเฉยๆ อยากลือก็ลือไปไม่สน
จนมาพีคเมื่ออิอึ่งภูเขาเห็นว่าอิชั้นไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่มันทำ มันเลยแกล้งอย่างอื่น แกล้งเหมือนเด็กปัญญาอ่อนอ้ะค่ะ ขัดขางี้ เดินชนงี้ ด่าลอยๆ เสียดสี ประมาณนั้น อยากจะบอกมันว่า โตจนเป็นวัวเป็นควายแระ มีปัญญาแกล้งได้แค่นี้หรอ! จนความหมั่นไส้มันมาถึงจุดสูงสุด อิชะนีทนไม่ไหวแระ
"แม่งกูทนไม่ไหวละ ดีแต่ทำลับหลังสัด! กูจะเอาให้แสบเลย"
"มึงจะทำอะไร" ไอ้เก้งมันก็ถาม
"เอาเป็นว่าหลังจากนี้พวกมึงต้องคอยดูแลกูดีๆละกัน กูจะเริ่มยุทธการดูดตีนแระ"
"ยุทธการดูดตีนอะไรของมึง"
"เอาเหอะ คอยดูไป มันอยากบีบให้กูออกนัก กูนี่แหละจะทำให้มันโดนไทร์เอง!" อิพวกนั้นก็ทำหน้าแหยงๆ อิชั้นแต่อิชั้นไม่สนค่ะ! เริ่มแผนการที่คิดได้สดๆ ร้อนๆ ทันที แค่อยากจะบอกให้มันได้รู้ว่า แกล้งแบบปริญญาตรีมันต้องอย่างงี้ มิใช่มาทำตัวอย่างมัน ชริ!!
แผนแรกอิชั้นก็สืบมาจนได้ค่ะ ว่าอิอึ่งภูเขาเนี่ยไปชอบพี่ที่อยู่สถาปัตย์ แต่ที่เด็ดกว่านั้นคือไปได้ข่าวมาว่า พี่ผู้ชายคนนี้เป็นเกย์ และกำลังรำคาญอิอึ่งนี้เต็มที่ (คือชีไร้ยางอายไปจีบพี่เค้าไงคะ พี่เค้าก็เกลียดชะนีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอเจอชะนีอ้วนตื้อก็หงุดหงิด!) อิชั้นก็ไปเจรจาต๊ะอวยกะพี่แก ว่าเรามีจุดมุ่งหมายในการจัดการอีอึ่งนี้ร่วมกัน เราจึงแอ๊บเป็นแฟนกัน แต่พี่แกได้ 2 ต่อนะคะ คนในคณะจะได้ไม่รู้ว่าแกเป็นเกย์ เพราะแกยังไม่อยากเปิดเผยน่ะค่ะ (คือช่วง7-8 ปีที่แล้ว เกย์ยังไม่ได้ยอมรับกันเยอะอย่างในปัจจุบันไงคะ)อิชั้นกับพี่แอ๊บนี่ก็สวีทวี๊ดวิ้วกันสุดฤทธิ์สุดเดช มารับ มาส่ง (แอบรู้อีกว่า อิพี่นี่ที่ยอมง่ายๆ เพราะอยากกินอิเก้งด้วย แต่พอดีดันเป็นขั้วเดียวกัน อิเก้งเลยขอบาย)พออิอึ่งรู้ก็ยิ่งเต้นค่ะ ร่ำๆจะให้เพื่อนมาตบอิชั้น อิชั้นเลยเริ่มแผน 2
แผนสองก็ไม่ยากค่ะหลังจากสังเกตุได้ว่า อิอึ่งและผองเพื่อนชอบไปนั่งที่หน้าคณะบ่อยๆ อิชั้นก็ไปขอร้องเพื่อนต่างคณะให้ใช้ช่วงเวลาที่อิอึ่งอยู่คนเดียวแกล้งไปถามเกี่ยวกับเพื่อนมัน บอกว่ามีคนที่คณะมันแอบชอบอยู่ ประมาณนั้น อิอึ่งคงอยากให้เพื่อนได้ผัวก้เล่าอย่างดี แต่พอเพื่อนคนนั้นมา เพื่อนอิชั้นก็แกล้งลุกแล้วหันไปมอง พี่คนนั้นแล้วทำหน้าแบบว่า จริงหรอ เป้นไปได้หรอ อะไรประมาณนั้น อิชั้นมั่นใจว่าพวกมันต้องเล่าสู่กันฟังอยู่แล้วชิมิคะ ก็ทิ้งไว้ให้มันตายใจ พอสบโอกาศเหมาะ เห็นเพื่อนอิอึ่งไปเข้าห้องน้ำคนเดียวก็เอาเลยค่ะ ส่งอิสองตัวหน้าม้าเข้าไปในห้องน้ำ แกล้งไปเม้าท์ดังๆ
"นี่เธอ...ไม่น่าเชื่อเลยเนอะว่าพี่...จะมั่วจนต้องไปทำแท้งง ดีนะเพื่อนที่คณะเราไม่ไปจีบก่อน"
"นั่นสิเนอะ...หน้าตาก้ดีไม่น่าเชื่อเลย ถ้าไม่ได้ยินจากปากพี่..(ชื่ออิอึ่ง)เพื่อนสนิทเค้านะ ชั้นคงไใม่เชื่อแน่ๆ" อารมณ์ประมาณนี้ คาดว่าเพื่อนอิอึ่งน่าจะได้ยินแต่ไม่ออกมา เพื่อนอิชั้สองตัวก็แกล้งเม้าท์ไปอีกนิดหน่อยก็ออกมา หลังจากวันนั้น อิอึ่งก็ถูกเพื่อนๆ ยี้ค่ะ ในฐานะพวกขายเพื่อน 555+ สะใจอิชะนีจริงจริ๊งงงง
อิชะนีก็ดำเนินแผนการต่อไปค่ะพอเจออิพี่อึ่งตัวต่อตัว ก็จัดการเดินเข้าไปยั่วโทสะทันที
"ไงคะพี่...ผู้ชายก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่คบ...น่าสงสารจังเลยนะคะ" อิพี่นั่นหันมามองเลยค่ะ
"เสือก ให้มันรู้รุ่นพี่รุ่นน้องมั่งนะ" อิชะนีก็ยิ้มค่ะ
"โอ๊ะ โอ ต้องขออภัยด้วยนะคะ ได้ข่าวว่าพี่ตัดรุ่นหนูแล้วไม่ใช่หรอคะ แล้วเรื่องอะไรหนูต้องสนใจเรื่องรุ่นด้วยคะ?" อิชะนีทำหน้ากวนตีนขั้นเทพ อิพี่นั่นก็วี๊ดแตกค่ะ
"มึงจะเอาไง"
"ก็ไม่เอาไงค่ะพี่...หนูแค่อยากบอกให้คุณพี่ทราบไว้น่ะค่ะ เล่นกันหนูมันไม่ได้ง่ายอย่างที่พี่คิด ใครที่คิดจะมีเรื่องกับหนูมันก็เจอแบบนี้แหละค่ะ" อิชะนีพูดจบก็สะบัดตูดออกไปทันที ยังไม่ทันพ้น อิอึ่งก็กระชากอิชั้นมาตบค่ะ! ตอนแรกว่าจะสวนแต่พอนึกอะไรดีๆ ออก ก็ปล่อยให้มันตบค่ะ ไม่ต่อสู้ด้วย ยกเว้นตอนมันจะเอาเล็บกรีดหน้านั่นแหละ เลยถีบมันออกไป พอมันลุกได้กะจะมาซ้ำอิชะนีเลยคว้าไม้แถวนั้นขึ้นมาเลยค่ะ (คือรูปร่างก็คนละชั้นกันแล้ว ถ้าไม่ใช้อาวุธอิชะนีมีตายแน่ๆ)
"อยากตายมึงก็เข้ามาอิอ้วน" ตอนแรกมันก็นึกว่าอิชั้นไม่กล้าค่ะ แต่พอเจออิชั้นฟาดไปทีนึงเลยมั่นใจว่าอิชั้นเอาจริง มันเลยหนีไป อิชั้นที่สภาพเหมือนโดนรุมโทรมเลยโทรไปหาอิบ่างให้มารับทันที อินั่นก็ถามเยอะเกิ๊นจนหงุดหงิด ถามเชี่ยไรเยอะแยะ กูจะตายห่าแล้วเนี่ย พอเจอวีน อิบ่างเลยรีบวางรีบมา พาอิชั้นไปส่งโรงพยาบาล
มาถึงโรงพยาบาลหมอก็ทำแผลให้ แล้วสั่งให้นอนดูอาการวันหนึ่ง อิบ่างมันก็โทรบอกแม่อิชั้น หลังจากที่ทำแผลเสร็จแล้วมานอนในห้องพัก แม่ก็เข้ามา ก็เลยบอกแม่ไป
"แม่...หนูไม่ยอมนะ" เท่านั้นแหละค่ะ เป็นอันเข้าใจ แม่อิชั้นถามรายละเอียดอีกนิดหน่อยแล้วก็เดินไปคุยกับหมอ เพื่อจะจัดการขั้นสุดท้าย พวกอิบ่างก็เดินมา ถามเรื่องราว
"ชะนี มึงไปโดนอะไรมา" อิชั้นก็ยิ้มๆค่ะ อารมณ์ดี
"โดนอิพี่อึ่งภูเขาตบ"
"เฮ้ย..จริงดิ มึงไปทำอะไรมา"
"ก็ที่กูไปแย่งเด็กมัน แล้วก็ที่กูไปยุแยงจนแกงค์มันแตก"
"แล้วมึงก็ยอมให้มันยำนะ ไม่ยอมโทรบอกพวกกู" ไอ้กวางมันก็ต่อว่าอิชั้น อิชั้นเลยบอกมัน
"ก็กูตั้งใจไง กูบอกแล้วกูจะเอามันออกจากมหาลัยให้ได้ แหม ปีสามแล้วด้วย อีกไม่กี่ปีก็จบ มาออกกลางคัน โหยยยน่าสงสาร" (กรุณาทำเสียงตอแหลๆ จะได้อารมณ์มากกกก) อิบ่างมันโกรธค่ะ วีนอิชั้น
"ชะนี...กูรู้ว่ามึงโกรธเขา แต่ทำไมมึงต้องยอมเจ็บตัวด้วย มึงเอาคืนอย่างอื่นก็ได้ ทำไมต้องทำร้ายตัวเอง ไม่รักตัวเองบ้างรึไง ห๊ะ"เห็นเพื่อนโกรธแทนที่จะสลด อิชะนีเถียงค่ะ
"ถ้ากูไม่ทำ มันก็ไม่เป็นตามที่กูอยากให้เป็นเด่ะ"อิบ่างยิ่งวีน
"เรื่องนั่นช่างแม่งเหอะ มึงควรจะรักตัวเองบ้าง" อิชะนีเริ่มซีดแระ หันไปหาตัวช่วย อิสองตัวนั้นก็ส่ายหน้า อารมณ์ประมาณว่าไม่ต้องมองกูไม่ช่วยมึง อย่างงั้นเลย
"ไม่ต้องมาขอความเห็นใจจากกู อันนี้ก็เห็นด้วยกับไอ้บ่าง" น่านอิเชี่ยกวางบอกสำคับ เหมือนกับจะบอกว่าที่มึงคิดน่ะถูกแล้ว อิชะนีเลยต้องขอโทษเพื่อนที่ทำให้เป็นห่วง
"เออ...กูขอโทษ กูทำอะไรไม่คิดไปหน่อย...ต่อไปกูจะดูแลตัวเองมากกว่านี้ พวกมึงอย่าโกรธกูนะ นะ น้าา" ใส่ลูกอ้ออนอีกนิด ให้มันใจอ่อน เดี๋ยวแม่มโกรธขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่มีใครเลี้ยงข้าวกันพอดี อิพวกนั้นมันก็ยิ้มแล้วก็ยกโทษให้ค่ะ ...หลังจากนั้นอย่างที่เคยบอกไว้ เวลาอิชั้นป่วย ต่อมอ้อนจะแตก ก็อ้อนๆ พวกมันสามคนให้ป้อนข้าว ป้อนขนม ซื้อนู่นซื้อนี่ให้กิน หูยยยย สุขสาดๆ
TBC...
เก็บตก....
ไม่ต้องตกใจ วันนี้ไม่มีค่ะ!
กร๊ากกกกกก ตันจ้ะตันมากมาย ช่วงนี้งานยุ่งสมองไม่แล่น นึกไรไม่ค่อยออกจ้ะ
-*-