หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ - คดีรัก -

[VitamiN]

ว้าว พึ่งจะมาอ่านอ่ะ
ก่อนเข้ามา เห็นเป็นเรื่องเกี่ยวกับตำรวจก็ตะหงิดใจนิ๊ดนึง แบบว่า ไม่ชอบตำรวจ เหอๆๆๆ
แต่ก็ชอบเรื่องที่มีบทบู๊ๆ มันส์ๆตื่นเต้นๆอ่ะ หุหุหุ
ชอบบุคลิคของอนุภาพ
ชอบความกะล่อนของอธิคม
ชอบคนแต่ง


มาอัพไวไวนะ

[yaoifan]

อืม เชียร์ธนาภพ เหมือนกัน

ตัดสินใจทำเพื่ออนาคต สร้างหลักฐานก่อน

ทำไม นุต้องโกรธ หนีไปด้วยล่ะ

มารักกับสาลาวัด เอ๊ย สารวัตร ระวังจะเจอ.....

เฮ้อ เริ่มเห็นความวุ่นวายแล้วดิ
 
คุณสารวัตร ระวัง "ศึกใน" ให้ดีล่ะ

 

[oa_ko]

ปักหมุด ติดตามเรื่องนี้ด้วยคน 

[OhhO16]

ยังไงก็เชียร์สารวัตร 55+



 ว่าแต่ว่า อาทิตย์่อ่ะ  ยกให้ผมแทนแล้วกัน

 ตี๋น้อยอ่ะ ผมชอบ 555

[katawoot]

อ่ะ มีคนชอบตี๋เหมือนเราอีกคน ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์นะครับ
อิอิ วันนี้ดีใจจัง ได้ 69 แล้ว เย้
จิ้ม + 1 เยอะๆ นะครับ ได้ถึงร้อยจะเขียนฉากพิเศษสารวัตรอึ๊บคนใจแข็ง   

ยังไงก็เชียร์สารวัตร 55+ ว่าแต่ว่า อาทิตย์่อ่ะ  ยกให้ผมแทนแล้วกัน ตี๋น้อยอ่ะ ผมชอบ 555

[โมชิ]

 ..กด + ให้แล้ว รออ่านอยู่น้าท่านสาลาวัด ..

[both^^]

จิ้ม + 1 เยอะๆ นะครับ ได้ถึงร้อยจะเขียนฉากพิเศษสารวัตรอึ๊บคนใจแข็ง 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

[bellbomb]

มารอธงรบล่าตี๋หนุ่มอาทิตย์ หึๆ 

คุณนุตอนนี้น่าร้ากกกกกกกกก 

[kdds]

หุหุ มารอดูกรรมของคนเจ้าชู้ 

[zandwizz]

กรรม ทิ้งท้ายเอาไว้แบบนี้

น่ากลัวจิง

[sasi]

 
รอเหมือนกาน มาเวยๆ เน้อ

ชอบคนตัวใหญ่แบบสารวัตรมากกว่าอ่ะ ดูอบอุ่นดี อิ่ๆ
 

[three]

ขอบพระคุณนะครับผม

[MiTo™]

จิ้ม + 1 เยอะๆ นะครับ ได้ถึงร้อยจะเขียนฉากพิเศษสารวัตรอึ๊บคนใจแข็ง   

กดได้แค่ที่เดียวอ่า เซงเลยยยยยย อีก 12 ชั่วโมงถึงกดได้

เมื่อไรจะครบร้อย เนี้ยย!!!!!!!!!!

[Kipper]

 ศึกรักครั้งนี้ท่าจะบานปลายเนอะ  คุณ Katawoot

รอดูอัสนัยมาป่วนความมั่นคงของสารวัตร

 :serius2:วันนี้สารวัตรครึ้มอกครึ้มใจเป็นพิเศษ

นอกจากจูบจากคุณนุแล้วยังได้กำลังใจอะไรอีกหว่า...?

   +1 ให้ = 72 คร๊าบบบบบบบ

[katawoot]

ขอบคุณสำหรับการจับคู่นะครับ
แต่มีถูกเพียงคู่เดียว   
ธนาภพคู่กับธนาวุิฒิไม่ได้คร้าบบ ขั้วเดียวกัน เดี๋ยวได้ฟ้าผ่าตาย

:L1:อธิคม+อนุภาพ
 :L1:ธงรบ+อาทิตย์
 :L1:ธนาภพ+ธนาวุฒิ
 :L1:ตฤน+....
เฮ้ออ่านแล้วอยากมีคู่ชีวิตจังเลย

[MiTo™]

ขอบคุณสำหรับการจับคู่นะครับ
แต่มีถูกเพียงคู่เดียว   
ธนาภพคู่กับธนาวุิฒิไม่ได้คร้าบบ ขั้วเดียวกัน เดี๋ยวได้ฟ้าผ่าตาย

:L1:อธิคม+อนุภาพ
 :L1:ธงรบ+อาทิตย์
 :L1:ธนาภพ+ธนาวุฒิ
 :L1:ตฤน+....
เฮ้ออ่านแล้วอยากมีคู่ชีวิตจังเลย

คู่เดียวเหรอ

อธิคม อนุภาพ OR ธงรบ :oo1:อาทิตย์


หรือว่า ไม่นับมวยคู่เอก

[sasi]

เฮ๊อ ยังมะมาอีก

คิดถึงสารวัตรจะแย่แล้วนะเนี่ย

[marchmenlo]

สารวัตรได้เลื่อนขั้นแล้วแฮ่ะ เลื่อนเข้ามาอยู่กลางใจอานุภาพซ่ะแร๊ววว

[katawoot]

สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์นะครับ ไปชุมนุมสู้นปก.ล่ะ บาย บาย
บทที่ 35 ฮ่ะ

บทที่ 35 "เข้าใจผิด"

อธิคมเก็บเอกสารใส่แฟ้ม โต๊ะเขารกไปหมด ยิ่งไปกว่านั้นกาแฟยังหกรดอีก ทำให้ต้องพิมพ์เอกสารใหม่หลายแผ่น วันนี้เขาทำสำนวนคดีสำคัญเพื่อเตรียมส่งฟ้อง แม้ใกล้จะเรียบร้อยแต่ก็ไม่อยากจะมาทำต่อเช้าวันรุ่งขึ้น ตั้งใจว่าคืนนี้จะนั่งทำที่บ้านให้เสร็จ...ภายหลังจากการแวะขอ 'กำลังใจ' จากอนุภาพก่อนกลับบ้าน
นายตำรวจหนุ่มมองนาฬิกา...ออกเวรแล้ว วันนี้ขอไปยิม ยกน้ำหนักแล้วว่ายน้ำซักหน่อย อาทิตย์ที่ผ่านมาเมื่อเขาไปยิมมีดาราทีวีหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของนายแบบลูกครึ่งที่เขาเคยมีอะไรด้วยเข้ามาตีสนิท เขาบอกว่ามีแฟนแล้ว แต่ชายหนุ่มคนนั้นบอกว่าไม่เป็นไร เขาไม่ถือ
ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงไม่รอให้พ้นวัน ดาราหนุ่มคนนั้นก็คงเสร็จเขาไปเรียบร้อย แต่ตอนนี้ คนเดียวที่เขานึกถึงคืออนุภาพ เวลาไปยิมจึงเอาแต่ก้มหน้าออกกำลังกายไม่สนใจใคร

สารวัตรอธิคมคว้าแฟ้มเอกสารเดินออกมานอกห้อง แล้วแวะคุยกับกับธงรบเพื่อนรักที่กำลังคุยโทรศัพท์เสียงอ่อนเสียงหวาน หน้ายิ้มระรื่น...
"คิดถึงเหมือนกันครับ เอาไว้พี่ว่างแล้วค่อยเจอกัน รับรองว่าได้หายคิดถึงแน่"
อธิคมกรอกตา ชักจะทนไม่ไหวกับภาพตรงหน้า...ไม่ได้นึกว่า ในอดีต เขาก็ไม่ต่างจากธงรบตอนนี้
"ครับผม...เช่นกันครับ...ครับๆ..." ธงรบเงยหน้าขึ้นมาเห็นเพื่อนกำลังจ้องมองอยู่ จึงเลิกคิ้วถาม...อธิคมถลึงตาส่งสัญญาณว่าต้องการคุยด้วย
"อะไรว่ะ...คนกำลังจีบกัน" ธงรบวางสาย
"เด็กใหม่หรือไง...แกอย่าลืมนะว่ายังมีภารกิจเด็ดปีกหนุ่มตี๋มารหัวใจข้าอยู่"
"เหอะน่า ไม่ลืมหรอก ขั้นแรกหนุ่มน้อยก็โดนข้านาบไปแล้ว ยังไม่พอใจเหรอ" ธงรบยักคิ้ว
"ฉวยโอกาสตอนเขาเมานี่นะ...เก่งตายล่ะ" อธิคมยักไหล่...ลืมไปว่าตัวเองก็มีประเด็นเรื่องอนุภาพอยู่
"แล้วแกเก่งนักนี่ กี่เดือนแล้วล่ะ...ได้เห็นปลีน่องเขาหรือยังไม่รู้"
"แกจะมารู้อะไรไอ้ธง" อธิคมเฉไฉ ไม่สนใจคำดูถูกจากธงรบ
"ก็แกไม่บอกข้าจะรู้ได้ยังไง แต่ดูท่าทางหงุดหงิดของแก ข้าเดาไม่ผิดหรอกโว๊ย รู้ตัวไม๊ พักหลังนี่แกดูเก็บกดยังไงไม่รู้ ถามจริงๆ เถอะว่ะเพื่อน ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์มากี่เดือนแล้ว ใช้มือมากไปก็ไม่ดีนะ เดี๋ยวตายด้าน"
"ไอ้..." อธิคมขี้เกียจจะต่อปากต่อคำ "พักนี้ข้าหงุดหงิดเรื่องงาน ส่วนเรื่องแบบนั้นนะ จิ๊บจ๊อย ข้าจะมีเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ยาก...มือชั้นนี้แล้ว"
"แต่ไม่กล้า" ธงรบพึมพำเบาๆ
"แกไม่ต้องมาดูถูก อธิคมเสียอย่าง"
"คร้าบบบ พ่อคนเก่ง ใครจะเก่งเท่าเอ็ง" ธงรบแกล้งทำหน้าเยาะๆ
"เก่งไม่เก่งก็ได้เลื่อนยศเป็นพันตำรวจตรีก่อนเอ็งก็แล้วกัน นี่มัวแต่จีบเด็ก แกมันอายุสามสิบกว่าปีแล้วนะโว๊ย จะเป็นผู้กองไปอีกนานเท่าไหร่ว่ะ"
ธงรบหน้ามุ่ย สองหนุ่มเคยพนันกันว่าใครจะได้เป็นสารวัตรก่อนกัน
"คอยดูนะ ถ้าได้เป็นรองผู้กำกับ จะย้ายเอ็งไปทำจราจร ยืนโบกรถกลางสี่แยก"
"อย่านะโว๊ย ข้านะผู้กองมือปราบไม่ใช่มือโบก...แต่เอ๊ะ ข้าว่าก็ดีเหมือนกัน...จะได้จับพวกหนุ่มๆ ที่ขับรถฝ่าฝืนกฏจราจรไปชำระความในป้อมยามให้หมดทุกคนเลย"
อธิคมอ่อนใจกับความเจ้าชู้ของธงรบ...เขาไม่ปฏิเสธความจริงที่ว่าตัวเองก็เคยเจ้าชู้ แต่ถึงจะเปลี่ยนคนบ่อย เขาก็คบกับใครทีละคน ช่วงสั้นๆ คนละเดือนสองเดือน ธงรบกลับคบทีละหลายคน แม้ระยะเวลานานกว่าเขาบ้างแต่ก็ไม่มาก ถ้านับกับจริงๆ เมื่อสิ้นปีแล้วธงรบจะจับ 'ผู้ร้าย' มากกว่าเขาหลายรายนัก

.....................
อัสนัยจอดรถหน้าโรงพัก วันนี้เขาตั้งใจมาหาอธิคม...รอไม่ได้แล้ว นับวันยิ่งรู้สึกว่านายตำรวจหนุ่มกำลังจะห่างไกลออกไปเกินไขว่คว้า
ชายหนุ่มรู้ว่าอธิคมกำลังจีบอนุภาพ การบ่ายเบี่ยงที่จะออกไปทานข้าวด้วยกันยามที่เขาโทรมาชวนส่งสัญญาณให้เขารู้ว่าต้องเร่งรีบ...
คราวนี้เขาบุกถึงที่ทำงาน...อธิคมคงไม่ถึงกับวิ่งหนีหรอกน่า...จะลงเอยยังไง เดี๋ยวได้รู้กัน จะผิดหวัง จะสมหวังเขาก็พร้อมที่จะเผชิญ อนาคตเขารออยู่ข้างหน้า ผลลัพท์จะออกมาอย่างไร เขาก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพที่มันเกิดขึ้นให้ได้อยู่ดี...เพราะฉะนั้น ตอนนี้ เขาขอทำตามหัวใจของตัวเอง
................

อธิคมบอกธงรบว่าออกเวรแล้ว กำลังจะกลับบ้าน เพื่อนคู่หูพยักหน้ารับรู้ แล้วเอนตัวลงกับเก้าอี้ท่าทางเหนื่อยล้า
อธิคมอดประชดในใจไม่ได้ว่า ที่อ่อนเพลียขนาดนี้ก็คงเพราะใช้พลังไปกับการ 'ลงโทษผู้ต้องหา' ไม่เว้นแต่ละคืน
"เออ...แล้วคืนนี้แกว่างหรือเปล่า"
"ว่างสิ ทำไม จะชวนข้าไปทำอะไรกันเหรอ"
"ไอ้ห่...เสาธง ลามก...เลิกล้อเล่นยังงี้ได้ไหมว่ะ ข้าสยองโว๊ย"
ธงรบทำหน้าเหรอหรา "ล้อเล่นอะไร เอ็งนี่มันคิดมาก ข้าไม่ได้คิดทะลึ่ง แกนี่ชอบแปลความข้าผิด"
อธิคมถอนหายใจ เริ่มจะทนไม่ได้กับความขี้เล่นและกวนอารมณ์ของเพื่อนคู่หู เขารู้ว่าธงรบเสแสร้ง แกล้งทำหน้าเด๋อด๋าไม่ยอมรับ
"แกนี่ระแวงจนใกล้จะเป็นโรคประสาทแล้วนะ รู้ไม๊คำว่าระแวงแปะอยู่เต็มหน้าเอ็งเห็นชัดๆ รอเรือ สระอะ สะระเอ เอ๊ยไม่ใช่ สระแอ งอ..."
"สระแอ วอแหวน งองู อยากสะกดยังสะกดไม่ถูกอีก" อธิคมส่ายหน้า อีกฝ่ายยิ้มทะเล้น
"ไม่ใช่ครูภาษาไทยนี่หว่า...นี่ตำรวจนะ"
"ข้าเพียงแต่อยากจะเตือนเอ็งว่า ถ้าว่างก็ไปทำภารกิจตามที่เอ็งสัญญาไว้บ้างนะ คนอื่นๆ รอไว้ก่อน อย่าจับปลาหลายมือ...ไปแล้ว ข้าจะไปยิม แล้วแวะจู๋จี๋กับแฟนก่อนกลับบ้าน"
"อิจฉาโว๊ย...งั้นคืนนี้ข้าจะไปตื้ออาทิตย์แล้วชวนฝึกยิงปืน"
ธงรบหัวเราะชอบใจ ทั้งที่ในใจยังนึกไม่ออกว่าจะได้มีโอกาสแตะเนื้อต้องตัวชายหนุ่มอีกหรือเปล่า...เช้าวันนั้น...ท่าทางตี๋หนุ่มคนใหม่ของเขาโกรธมากที่เสียท่าเขา...แต่ธงรบไม่ยอมแพ้ เขาอยากได้อะไร อยากได้ใคร เขาต้องได้...ยกเว้นอนุภาพไว้คนเดียว...แต่ขออย่าให้ต้องยกเว้นอาทิตย์อีกด้วยเลย...เสียประวัติ
อธิคมโบกมือให้ธงรบแล้วหันหลังกลับเดินออกมาจากห้องเพี่อนรัก ผ่านหน้าห้องตนเองแล้วเลี้ยวซ้ายมุมห้องเข้าไปยังส่วนห้องโถงกลางที่ตำรวจหลายนายกำลังทำงานของตนอยู่อย่างขะมักเขม้น

อัสนัยเห็นอธิคมกำลังเดินผ่านห้องโถงกลางที่มีโต๊ะตั้งอยู่เรียงราย ผู้คนเดินขวักไขว่ ทั้งตำรวจ และประชาชนที่มาติดต่อราชการ ส่วนผู้ต้องหานั่งคอตกอยู่หน้าโต๊ะสอบสวน
เขารู้ว่าสารวัตรหนุ่มออกเวรแล้วเพราะเพิ่งจะสอบถามจากร้อยเวร อัสนัยมองร่างสูงสง่าที่เดินฉับๆ ตรงมาอย่างมั่นใจ อธิคมยังมองไม่เห็นเขาเพราะมัวแต่ร่ำลาเพื่อนร่วมงาน รอยยิ้มกว้างนั้นทำให้นายตำรวจหนุ่มดูโดดเด่นท่ามกลางผู้คนรอบข้าง
นายตำรวจหนุ่มชะงักเมื่อใกล้ถึงประตู ประกายตาแว่บหนึ่งบอกว่าแปลกใจที่เห็นอัสนัยกำลังยืนยิ้มให้ตรงทางออก
"พี่คม..."
"นัย..." อธิคมยิ้มกว้าง ปิดบังแววตาฉงนเมื่อครู่ "มีอะไรให้รับใช้ครับ"
"ไม่กล้าใช้พี่คมหรอกครับ พอดีผมมาธุระแถวนี้ เลยแวะมาทักทาย แล้วกำลังหาคนเลี้ยงข้าวเพราะหิวจนตาลายแล้ว"
"รวยขนาดนี้ยังจะให้ตำรวจเงินเดือนน้อยเลี้ยงอีก"
"ถ้างั้นนัยเลี้ยงข้าวพี่คมก็ได้ ห้ามปฏิเสธนะ อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมทั้งที" อัสนัยดักคอ
"พอดีพี่ เอ่อ...กำลังจะไปยิม" อธิคมหาทางออก
"ยิมไม่หนีไปไหนหรอกครับ พี่คมรังเกียจนัยหรือถึงไม่อยากไปทานข้าวด้วยกัน" อัสนัยเอียงคอ พูดตรงไปตรงมา หน้าตายังยิ้มๆ
อธิคมคิดคำนึงอยู่ชั่วครู่ อัสนัยเป็นคนสมัยใหม่ ใจกล้า เปิดเผย แต่เขาก็รู้ว่าการแวะมาทักทายธรรมดาๆ เพราะผ่านมาทำธุระแถวนนี้คงใม่ใช้เหตุผลเดียวของชายหนุ่ม
เขารู้ว่าอัสนัยพยายามสานสัมพันธ์กับเขา แต่ตอนนี้หัวใจเขาไม่ว่างแล้ว...
นายตำรวจหนุ่มตัดสินใจว่าการไปทานข้าวกับอัสนัยสักครั้งคงไม่เสียหาย หากอัสนัยรุกเขามากนักเรื่องความสัมพันธ์แบบคู่รัก เขาก็จะบอกความจริงไปตรงๆ ว่าขณะนี้เขาไม่ใช่คนตัวเปล่า...เขามีเจ้าของ...มีคนรักแล้ว...เขารักอนุภาพ และความสัมพันธ์แบบนั้นของเขากับอัสนัยก็คงเป็นไปไม่ได้ หากจะคบกันก็คงเป็นได้เพียงพี่ชายกับน้องชาย
"อืมม...งั้นไปใกล้ๆ แถวนี้ดีไม๊ครับ พี่รู้จักร้านนึง อาหารอร่อยทีเดียว นัยก็จะไม่ต้องทนหิวจนเป็นลม"
"ถ้าเป็นลมล่ะ จะทิ้งนัยหรือเปล่า"
"ใครจะทิ้งได้ลง พี่ก็โทรเรียกศูนย์นเรนทรสิ" อธิคมล้อ
อัสนัยอดหัวเราะไม่ได้...นี่คือเสน่ห์ของอธิคม---ขี้เล่นแต่ทว่าอบอุ่น...ผู้ชายที่เคยทำให้เขาสดชื่น เห็นโลกทั้งโลกสดใส และในขณะเดียวกันก็อบอุ่น มั่นคง...ไม่ต้องเกรงว่าจะมีอะไรมาทำร้ายเขาได้
ภาพในวันเก่าเริ่มผุดขึ้นในความคิด---เขากอดเอวนายร้อยจบใหม่รูปหล่อแน่นขณะที่รถมอเตอร์ไซด์คันโตพุ่งทะยานไปข้างหน้า แสงไฟสองข้างทางยามค่ำคืนช่างสวยงาม ลมเย็นๆ ปะทะใบหน้าจนเขาต้องรีบซบลงกับแผ่นหลังแกร่งกำยำ รู้สึกถึงความอบอุ่นสุดจะพรรณา อธิคมหันมามองด้วยสายตาอ่อนโยน ตะโกนถามว่าหนาวมากหรือ จะถอดเสื้อแจ็ตเก็ตให้สวม เขาตะโกนตอบบอกว่าไม่เป็นไร แค่ได้กอดก็อุ่นแล้ว...
อัสนัยจำความอบอุ่นนั้นได้...ความอบอุ่นที่เขาโหยหามานานหลายปี
----

อาทิตย์นัดกับเพื่อนสมัยเรียนเพื่อคุยเรื่องทำธุรกิจร่วมกัน เขาทนไม่ได้ที่จะอยู่ใกล้ชิดกับอนุภาพในบริษัทอีก หากจะเป็นเพื่อนก็ขออยู่ห่างๆ เพราะการใกล้ชิดนั้นเสียดแทงจิตใจ และกลัวใจตนเองว่าจะหักห้ามใจไม่ได้
ชายหนุ่มผลักประตูเข้าไปในร้านอาหารที่เพื่อนนัดให้มาพบ รชานนท์บอกว่านั่งอยู่ไม่ไกลจากประตู เขากวาดสายตามองหาเพื่อนก็พบว่ากำลังโบกมือให้เขาอยู่ อาทิตย์ยิ้มกว้างแล้วเดินตรงไป
เขาไม่เคยมาร้านอาหารแห่งนี้ จึงอดไม่ได้จะหันไปสำรวจสถานที่ พลันสายตาเขาถูกตรึงด้วยภาพชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่โต๊ะในสุดมุมซ้ายของร้านฝั่งที่ติดกับกระจกบานใหญ่มองออกไปเห็นสวนสวย
...อธิคม!
...อธิคมนั่งอยู่กับใครก็ไม่รู้...ชายหนุ่มหน้าตาดี สวมสูทสีเข้ม ผมใส่เจลแต่งทรงเนี๊ยบ เวลาคุยขยับศรีษะเอียงไปมา มองหน้านายตำรวจหนุ่มที่อยู่ในชุดเครื่องแบบอย่างหลงไหล สองคนยิ้มแย้มราวกับมีความสุขจนแทบจะลืมแตะอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า
อธิคม...คนเจ้าชู้ ยังไงก็เป็นคนเดิม...ไม่มีวันเปลี่ยน...อาทิตย์หน้าตึง อยากเดินเข้าไปหาสารวัตรหนุ่มแล้วบอกให้ออกไปจากร้านอาหารเสียเดี๋ยวนี้...แต่เขาแต่ได้เก็บเอาไว้ในใจ ด้วยรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะทำอย่างใจคิด

----------
"พี่คมเห็นนัยเป็นยังไงบ้างครับ" อัสนัยเข้าประเด็น ทั้งสองคุยเรื่องสัพเพเหระอย่างสนุกสนานมาตลอดตั้งแต่เริ่มรับประทานอาหาร
"ทำไมถามพี่ยังงั้น พี่ก็เห็นนัยเป็นคนดี คุยสนุก ร่าเริง หล่อน่ารัก แต่งตัวเนี๊ยบ แบบนี้สงสัยหนุ่มๆ มาจีบกันเยอะแยะ"
"แต่พี่ไม่ยักจีบนัย ทั้งที่อยากให้จีบจะตาย"
บทอัสนัยจะตรงก็ตรงจนอธิคมอ้ำอึ้ง คาดไม่ถึง
"พี่คม...นัยถามตรงๆ นะ พี่คมรู้สึกกับนัยยังไง" ชายหนุ่มทนไม่ได้แล้ว ต้องการรู้ว่าอธิคมรู้สึกกับเขาอย่างไร แม้ในในลึกๆ นึกประหวั่นต่อคำตอบที่อาจได้รับ แต่เขาก็ยังอยากจะลองดู
อัสนัยกลั้นใจรอคำตอบ...
"พี่ก็รู้สึกดี"
"แค่นั้นเองหรือ นัยขอคำตอบที่เฉพาะเจาะจงมากกว่านี้หน่อยสิครับ พี่คมอย่ามาทำไก๋เป็นไม่เข้าใจคำถามนะ" อัสนัยทำหน้าจริงจัง
"แล้วนัยล่ะ รู้สึกกับพี่ยังไง" อธิคมยิ้มบางๆ ยื้อเวลา
"พี่คม...นัยอายุจะสามสิบแล้วนะ นัยไม่เคยมีแฟนเลย ที่ผ่านมาก็สนุกไปวันๆ แต่ตอนนี้นัยต้องการมีใครซักคน ถ้าพี่คมรู้สึกดีๆ กับนัยบ้าง นัยก็อยากคบกับพี่แบบจริงจัง คอยดูแลซึ่งกันและกัน แม้ตอนนี้ยังไม่ได้รักกันมากมาย แต่อีกซักหน่อยมันก็น่าจะมั่นคงขึ้น คนเราต้องเริ่มต้นอะไรซักอย่าง ตอนนี้นัยอยากเริ่มต้นความสัมพันธ์กับพี่..." อัสนัยหันหน้าออกไปมองสวนหย่อมที่จัดตกแต่งไว้อย่างสวยงามนอกร้าน
"นัยไม่เคยลืมช่วงเวลาไม่กี่อาทิตย์ที่เราเคยใช้ด้วยกัน นัยไม่เคยลืมมันเลย ภาพทุกภาพยังอยู่ในความคิดนัยอยู่เสมอ ตลอดเวลาที่ผ่านมานัยคิดถึงพี่มาตลอด ไม่เคยลืม"
อัสนัยพูดยาว บ่งบอกความรู้สึกของตนเอง
"คราวนี้พี่คมไม่มีข้ออ้างที่จะไม่บอกความรู้สึกตนเองแล้วนะ"
อธิคมถอนหายใจช้าๆ คิดว่าอาจจะถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องทำให้อัสนัยเข้าใจอะไรบางอย่าง"
"นัย พี่ก็จำช่วงเวลานั้นได้...แต่ว่าตอนนี้พี่ไม่ได้เป็นคนเดิมแล้ว"
"หมายความว่าพี่คมมีใครแล้ว...คุณอนุภาพใช่ไม๊ครับ" แววตาอัสนัยเจ็บปวด
อธิคมพยักหน้า
"พี่รักเขา?"
อธิคมพยักหน้าอีกครั้ง
อัสนัยเริ่มน้ำตาคลอ หันหน้าออกไปมองกระจกด้านข้าง สายตาเหม่อลอย...ทั้งที่ลึกๆ นั้นเกรงว่าจะได้รับคำตอบนี้ แต่พอได้รับคำตอบจริงๆ เขาก็แทบจะทนไม่ได้

อธิคมยื่นมือแข็งแรงไปแตะมือของชายหนุ่มเบาๆ
"นัย...พี่รู้สึกกับนัยอย่างน้องชายคนหนึ่ง พี่อยากให้นัยเก็บความรู้สึกดีๆ ต่อกันเอาไว้ จริงอยู่ ตอนนั้นเราใช้เวลาด้วยกันอย่างคนที่ถูกใจกัน หากมันได้มีการสานต่อตั้งแต่ตอนนั้น บางทีเราก็อาจจะกลายมาเป็นแฟนกันได้ แต่อะไรบางอย่างมันขาดหายไปแล้ว และตอนนี้พี่ก็รักคุณนุเขาแล้ว...พี่ย้อนเวลากลับไปไม่ได้หรอก"
อัสนัยเม้มริมฝีปากแน่น...นึกโทษตัวเองว่าทำเป็นเก่ง...คิดว่าตัวเองพร้อมที่จะเผชิญอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น...แต่ทำไมรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าที่คิดไว้นัก
อธิคม...คนเดียวที่ตรึงอยู่ในหัวใจเขา...รักคนอื่นไปเสียแล้ว...จะหลงเหลือโอกาสให้เขาหรือไม่...ใครก็ได้ช่วยตอบที...
“แล้วคุณนุเขารักพี่คมหรือเปล่า อยากใช้ชีวิตกับพี่คมหรือเปล่า เขาคิดเหมือนที่นัยกำลังคิดกับพี่คมไม๊ครับ”
อธิคมอึ้ง รู้สึกราวกับมีใครยิงธนูพุ่งเข้ามาปักกลางอก...คำถามของอัสนัยคือคำถามเดียวกันกับที่เขากำลังถามตัวเอง
เขายอมรับว่าอัสนัยเป็นคนเปิดเผย พูดอย่างที่ใจคิด รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และไม่รีรอที่จะบอกความรู้สึกของตัวเองออกมา
...หากอนุภาพทำเหมือนอัสนัยสักนิด...เขาก็คงไม่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจต่อคำถามของอัสนัยเลย...
**********************

[zandwizz]

จิ้มให้ทะลุไปถึงตับไตไส้พุงกันเลย

วันหยดวีคนี้ ไปไหนอีกล่ะคับคุณคธาวุธ

[benxine]

โอ้ยย!!! อึดอัดใจ

[M@nfaNG]

อัสนัยกับอนุภาพนี่หนังคนละม้วนเลย คนนึงก็เปิดเผยสุดๆ อีกคนก็ปิดใจตัวเองสุดๆ

[Siri_nan]

เอาป่ะ+1 
me : นั่งลุ้นรอฉาก....พร้อมด้วยทิชชู่เอาไว้ซับเลือด
ให้ไวเลยนะเคอะ ทั้งเรื่องก็รอฉากแบบนี้หล่ะเคอะ สู้ สู้ 

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[marchmenlo]

คิดมากสารวัตร ชิว ๆ 

[Hickey405]

ทีแรกกะว่าจะให้ +1
แต่ไม่ให้ดีกว่า
เพราะทำคนอ่าน อึดอัด มากมาย

เฮ้อ !
อ่านไปอึดอัดไป
 

[moonoi_sert]

 :กอด1:อดีตที่สารวัตรอธิคมสร้างไว้เริ่มมาทำความยุ่งยากในรักครั้งนี้ซะแล้ว 5555 อยากรู้จักว่าคู่ไหนนะที่ทายถูก

[FOAM]

เบื่อสารวัตรและ เด็กๆ เยอะเกิ๊นนนน

[TAMAKUNG]

 


เรืองนี้ก็ยังเปงเรื่องที่ทำให้คนอ่นอึดอัดใจได้อีก


มาต่อเร็วๆๆ นะครับ




 

[OhhO16]

ว่าจะ+ ให้ 2 เลย ถ้าคนแต่งเขียนฉาก...ของคนแต่งมาให้อ่านแทนก่อนในช่วงวันหยุดเนี่ย 555+



อย่าบอกนะว่า อาทิิตย์จะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องอนุภาพอ่ะ เด๊ะ ตี๋น้อยจะโดน คิคิคิคิ