' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ' ► Choice รักที่ต้องเลือก UP! 9.8.58 {จบแล้ว/แจ้งข่าว ll อัพตอนพิเศษที่ 8} หน้า 44  (อ่าน 358583 ครั้ง)

ออฟไลน์ nicksrisat

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 948
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
เข้ามารอ มาต่อด่วน :katai4:

ออฟไลน์ bookie

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
    • facebook
หายไปจะครบเดือนแล้วน้าาาาา คิดถึงแล้ว

ออฟไลน์ arale

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 19
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อ่านแล้วให้ความรู้สึกอึดอัดแบบหน่วงๆ สงสารอินมากที่รักทั้งสองคนมากไป อยากให้อินได้ให้เวลาหัวใจได้พักบ้าง ลองอยู่กับตัวเองบ้าง ให้ความสุขกับตัวเองมากกว่านี้ ไปพักผ่อนให้ออกซิเจนหัวใจดู ทำตัวหายไปจากความวุ่นวายมนวังวนนี้ อยากจะรู้ว่าใครจะกระวนกระวายตามหาและให้ความสำคัญกับอินมากกว่ากัน กับโรมดูเหมือนว่ายังรักเตอยู่อินยังรู้สึกได้ กับไฟท์ก็รักอิน(แบบบอกให้โลกรู้ไม่ได้)เราว่าอินพอเหอะ เสียใจและสงสารอินมาก กับเตเราว่าเตก็ไม่ผิดแค่ตอนนี้เตยังไม่มีใครพอเจอไฟท์ที่เป็นแบบเดียวกันเลยหวั่นไหวบ้าง แต่ตอนนี้เจอกับโรมแล้วความรู้สึกคงสั่นไหวแน่นอน สรุปเลย ทำใจซะอิน อินเจ็บอีกแน่นอน :monkeysad:

ออฟไลน์ patwo

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 989
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +932/-27
ตอนที่ 36


“ อิน " เสียงที่เอ่ยเรียกผม ตอนที่หันไปดูโรมทำหน้าเศร้าซะจนผมต้องยิ้มออกมา เอื้อมมือไปจับหน้ามันลูบเบาๆมันก็เอียงตัวเข้ามาหา " กูขอโทษ "

“ ขอโทษเรื่องอะไร "

“ เรื่องที่กูไปหาแอล คือหมายถึง เตนั่นแหละ " มันก้มหน้าลง ผมยกยิ้มจางๆตอนที่ดึงมันเข้ามากอด ถ้าบอกว่าเข้าใจ จะดูเหมือนว่าผมโกหกรึเปล่า แต่ผมก็คิดอย่างงั้นจริงๆ มันไม่แปลกเลยที่โรมจะเป็นแบบนั้น คนที่เคยรักกันมานานหายตัวไป คนที่อยู่ในความทรงจำ คนที่ลึกๆก็อยากจะเจอมาตลอด วันนี้ได้เจอแล้ว แน่นอนว่า มันต้องอยากที่จะพูด อยากจะถามไถ่ ไม่แปลกหรอกที่มันจะเลือกเดินกลับไปคุยกับคนนั้น เพราะถ้าเป็นผม ผมก็คงทำ

“ ไม่เป็นไร เพราะถ้าเป็นกู กูก็คงทำ แต่ว่า ถามอะไรหน่อยได้มั้ย "

“ อะไร " มันดึงตัวเองออกจากอ้อมกอดก่อนจะจ้องหน้าผม

“ อยากกลับไปหา เค้ามั้ย อยากกลับไปรักกับเค้ารึเปล่า "

“ ไม่อยาก มีมึงอยู่กับกูแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว " แขนที่กอดผมเอาไว้ โรมซบใบหน้าลงกับไหล่ของผม  ราวกับว่ามันยังมีบางอย่างที่อยากจะพูดอีก " แต่ที่กูไปหาแอล เพราะกูมีเรื่องที่อยากจะคุยกับมัน "

“ เรื่องอะไร "

“ อยากรู้ว่า ทำไมถึงทำแบบนี้ "

“ เหตุผลนั้นมึงเองก็รู้ตัวดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ " ผมบอกมันที่เหมือนจะเงียบไป " เพราะอะไร ก็รู้ตัวเองดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ รู้อยู่แล้ว แต่ทำเป็นไม่รู้รึเปล่า รู้อยู่แล้วแต่กำลังหาข้ออ้างรึเปล่า "

“ อิน " ผมดึงตัวเองออกจากอ้อมกอดของโรม ตอนที่ยื่นมือจับหน้าของมันอีกครั้ง ผมยิ้ม 

“ กูรู้โรม ว่ามึงเจ็บปวด แล้วกูก็รู้ ว่าการหลอกตัวเองมันก็ยิ่งเจ็บปวด กูรู้ว่าที่มึงบอกว่าอยู่กูมีความสุขมากกว่า มึงไม่ได้โกหก ตลอดเวลาสิ่งที่มึงแสดงมึงไม่ได้โกหก แต่ตอนนี้เค้าที่กลับมาก็เหมือนดึงมึงกลับไปหาช่วงเวลาเก่าๆมันไม่แปลกหรอก ที่มึงจะทำแบบนั้น เพราะบางทีในใจลึกๆของมึง มึงอาจจะกำลังรอเค้าอยู่ก็ได้ "

“ กูไม่ได้รอ " มันก็ยังยืนยันที่จะบอกออกมาแบบนั้น " กูจะรอทำไม ในเมื่อกูเองก็รู้ตัวดีว่า กูกับมันคงกลับมาเป็นแบบเดิมไม่ได้แล้ว กูไม่หลอกตัวเองหรอก "

“ ทำไมจะกลับมาเป็นอย่างเดิมไม่ได้ "

“ กูมีมึงแล้ว มันมีไฟท์แล้ว อีกอย่าง อลิซคือคนที่ทำให้มันต้องเจ็บปวด กูไม่คิดว่ามันจะกลับมาเจ็บปวดอีกหรอก"

“ นั่นสินะ มันมีไฟท์แล้ว " ผมพยักหน้าลง เหมือนตัวเองตอนนี้ก็ยังยากที่จะยอมรับได้ว่า ไฟท์มีตัวจริงแล้ว ตัวจริงที่ไม่ใช่ผม ทั้งๆที่ตัวเองก็มีโรมอยู่แล้ว แต่ลึกๆก็อยากจะให้ตัวเองเป็นเจ้าของไฟท์แค่คนเดียว ราวกับว่าลึกๆแล้ว ตัวผมนั้นอยากจะเป็นทั้งแฟนของโรมแล้วก็เป็นแฟนของไฟท์ ช่างเป็นความคิดที่โหดร้ายและแสนจะเห็นแก่ตัว 

“ แล้วมึง คิดอะไรอยู่ "

“ ไม่ได้คิดอะไร " ผมส่ายหน้าบอกมัน ตอนที่ตัวเองหันกลับหลังเสียงของโรมก็แทรกขึ้นมา คำพูดที่เหมือนกับว่าแทงใจดำผมอย่างจัง

“ ไม่ได้คิดเหรอ ว่า เสียดายไอ้ไฟท์นะ "

“ พูดแบบนี้หมายความว่าไง " หันกลับไปถาม สายตาของผมคงกำลังหาเรื่องมันเต็มที่ หัวใจของผมกำลังสั่น อาจจะเป็นอาการของคนที่รับฟังความจริงไม่ไหว " มึงกำลังหงุดหงิดเรื่องไอ้เต ก็อย่ามาพาลใส่กูสิวะ เรื่องของกูกับไฟท์ ไม่เกี่ยวกับมึง "

“ ทำไมจะไม่เกี่ยวเราเป็นแฟนกันมันก็ต้องเกี่ยวดิวะ "

“ เอาเรื่องของตัวเองให้รอดเถอะ มึงคิดยังไงกับแฟนเก่าของมึงกันแน่ มึงหาคำตอบให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมายุ่งกับเรื่องของกู "

“ นี่มึง.. กำลังปิดบังสิ่งที่กำลังคิดอยู่เหรอ "

“ อย่าพาลได้มั้ย " ผมบอกมัน โรมก็ถอนหายใจ

“ กูน่าจะรู้ ไม่น่าจะหลอกตัวเองตั้งแต่แรก "

“ หมายความว่าไง " ผมจับแขนของมันที่กำลังเดินไป โรมก็หันมายิ้ม

“ มึงไม่ได้เลือกกูหรอก มึงไม่เคยบอกแบบนั้น แต่เป็นกูต่างหากที่เพราะคิดว่ามึงเข้ามาอยู่ในชีวิตมากขึ้น เลยคิดว่ามึงเลือกกู สำหรับมึง ไม่ว่าไฟท์จะมีใครมึงก็ไม่พอใจอยู่ดี เพราะสำหรับมึง ตัวเลือกที่มึงอยากให้ไฟท์เลือกก็คือมึงกูพูดถูกมั้ย  "

“ ถ้าคิดแบบนั้น แล้วมึงไม่คิดบ้างเหรอ ว่าทำไมกูถึงอยู่กับมึง " ผมเว้นเสียงลง ไม่มีเวลามาปิดบังแล้ว สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือพูดความจริงในสิ่งที่ตัวเองกำลังคิดออกมา " กูไม่ใช่คนแบบที่จะฝืนอยู่กับคนที่เกลียดหรอก กูก็ไม่ได้อยากจะเป็นแบบนี้ มึงคิดว่ากูไม่อยากมีความสุขหรอ กูอยากมีความสุขจะตายอยู่แล้ว แต่กูที่หลงรักเพื่อนตัวเองมาทั้งชีวิต พยายามทุกอย่าง แต่กลับต้องมาหลงรักมึงที่เป็นความสุขของกู มึงคิดว่า กูอยากจะทำอย่างงั้นเหรอ "

“ อ้าว ถึงแล้ว " เสียงที่ห้ามเราจากด้านหน้าประตู อาจเพราะได้ยินเสียงทะเลาะกันอยู่ พ่อก็เลยเป็นคนที่พูดประโยคนั้นขึ้นมา ผมเดินไปเปิดประตู อลิซมองซ้ายมองขวาแบบกังวล ผมคิดว่าเธอคงได้ยินในสิ่งที่พวกผมกำลังพูด

“ กลับมาแล้วเหรอ " ผมถาม เด็กน้อยที่ถูกวางลงจากอ้อมกอดของพ่อผมก็พยักหน้า

“ อาอินกับป๊าทะเลาะกันเหรอคะ "  ทุกอย่างยิ่งเงียบเข้าไปอีกตอนที่อลิซถามเราแบบนั้น มองหน้าพ่อตัวเองที่ยิ้มอ่อนๆ ผมนั่งลงตรงหน้าเด็กผู้หญิงที่ยังคงสงสัย

“ เปล่าหรอกครับ " ไอ้โรมเป็นคนพูดขึ้น มันเดินมาอุ้มอลิซขึ้นไปกอด " แค่พูดคุยเสียงดังนิดนึงเองครับ "

“ เหรอ จริงเหรอ "

“ จริงสิครับ " ผมเสริม โรมก็หันไปพาพ่อผม

“ ขอโทษด้วยครับ "

“ ไม่เป็นไรหรอก ลิ้นกับฟัน มันก็ธรรมดา " พูดแบบนั้น ท่านยื่นมือมาลูบหัวอลิซเบาๆ " ตาไปก่อนนะ ไว้เจอกันนะลูก "

“ คุณตา บ๊ายบาย " มือเล็กๆโบกลาพ่อของผม 

“ ให้ผมเดินลงไปส่งนะ "

“ ไม่ต้องหรอก อยู่ดูแลอลิซเถอะ " ท่านว่า ก่อนจะเดินออกไปเอง ประตูที่ถูกปิดลงโรมเดินเข้ามาเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ผมขัดขึ้นมาก่อน

“ ยังไม่ใช่ตอนนี้  ตอนนี้มึงไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น " ผมดึงอลิซมาอุุ้มเอาไว้แทน หอมแก้มยุ้ยๆที่กำลังสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไรมากมาย " อลิซไปอาบน้ำดีกว่านะ อาบน้ำเข้านอนกัน ไหนเล่าอาอินสิครับ ว่า วันนี้ไปทำอะไรมาบ้าง "

“ วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านคุณตาคุณยาย คุณตาสอนหนูทำการบ้านด้วยนะ แล้วก็เรากินข้าวกัน มีอาหารอร่อยๆเต็มไปหมดเลย หนูได้กินขนมด้วย "

“ น่าสนุกจังเลยน้า รู้แบบนี้อาอินไปด้วยดีกว่า ไม่น่าปล่อยให้เด็กคนนี้ไปคนเดียวเลย " หอมแก้มยุ้ยๆนั่นเต็มฟอดอลิซก็ย่นแก้มหนี 

เปิดประตูห้องนอนของอลิซตอนที่ย่อตัวลงให้อลิซยืนผมพื้น สายตากลมๆก็จ้องผม " อาอินกับป๊าทะเลาะกัน "

“ เปล่าครับไม่ได้ทะเลาะนะ " ผมบอก ตอนที่ค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่เธอใส่ออก " อาบน้ำแต่งตัว แล้วมานอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปโรงเรียนอีกนะ "

“ แต่หนูรู้นะ หนูรู้ว่าทะเลาะกัน "

“ แล้วทำไมหนูถึงคิดว่าอาอินกับป๊าทะเลาะกันละ " พูดไปก็จัดการอาบน้ำให้อีกคนไปเรื่อยๆ ผมยาวที่ถูกผูกขึ้นมัดจุกกลมๆเอาไว้

“ ก็มันเหมือนในทีวีที่หนูดูเลย "

“ เหรอ "

“ มันจะเสียงดัง อาอินจะพูดเสียงดังใส่ป๊า ป๊าเองก็จะพูดเสียงดังใส่อาอิน " เธอยิ้มให้ผมก่อนนร่างเล็กๆจะกอดผมไว้ " ไม่เป็นไรนะคะ อาอินก็อยากให้คนกอดอาอินแบบนี้ใช่มั้ย หนูเห็นในทีวี เวลาคนทะเลาะกันจะพูดเสียงดังๆใส่กันแล้วก็ร้องไห้ออกมา "

“ งั้นที่หนูกำลังกอดอา คือหนูไม่อยากให้อาร้องไห้เหรอ "

“ อื้ม " อลิซพยักหน้า ผมลูบหัวเธอเบาๆ " เวลาที่หนูมีความสุข หนูก็อยากให้อาอินกับป๊ามีความสุขด้วย หนูไม่ชอบแบบนี้เลย "

“ ไม่ได้ทะเลาะหรอกครับ " ผมเปิดน้ำจากฝักบัวรดตัวของอีกคน  แต่สายตาที่มองมาก็ยังเป็นสายตาที่ยังไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด " ก็แค่พูดคุยกันเสียงดังไปหน่อย เท่านั้นเอง คนรักกันมันก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ได้มีใคร มีความสุขไปตลอดหรอก "

ผมเคยเป็นคนที่ตามหาแต่ความสุข ผมอยากมีความสุขกับใครสักคนที่รักผม คนที่จะทำให้ผมมีความสุขในทุกวัน แต่ผมก็ลืมไปว่า ชีวิตของคนเรดาไม่ได้มีความสุขแค่อย่างเดียว คนเราต้องมีความทุกข์ด้วย

“ อานะ จะไม่ใช่เหตุผลที่เอาแต่ใจอีกแล้วนะ ต่อให้สุดท้ายต้องอยู่คนเดียวก็จะไม่ใช่เหตุผลที่ทำร้ายใครอีกแล้ว "

“ อาอิน " อลิซก้มลงมามองผม รอยยิ้มกว้างที่มอบให้ แสงแขนที่กำลังเปียกน้ำกอดผมไว้ " ทำไมอาอินต้องอยู่คนเดียวด้วย อาอินจะอยู่คนเดียวได้ยังไง อาอินยังมีหนูนะ หนูจะอยู่กับอาอินเอง "

“ ทำไมน่ารักอย่างงี้นะ อลิซนะ " เด็กน้อยที่ร่างกายอ่อนแอ คนป่วยในความดูแลของผม แต่จิตใจเข้มแข็งเกินกว่าคนรักษาอย่างผมเสียอีก

อาบน้ำให้คนสวยของผมจนเสร็จ ทาแป้งขาวไปทั่วร่างกายก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนในตู้  " อาอินหนูอยากใส่ชุดมิคกี้สีขาว ที่ป๊าซื้อมาฝากจากฮ่องกงนะ "

“ ตัวไหนละครับ "

“ ตัวสีขาวเป็นกระโปรงสวยๆ แขนยาวตรงนี้เป็นแบบนี้ แล้วก็มีกระดุม " วาดที่อกตัวเองโค้งๆ คงเป็นชุดนอนแบบเสื้อเชิ้ตปกคอบัวละมั้ง ผมคิด

“ ตัวไหนกันน้า " เปิดตู้หาไปเรื่อยๆ ผมเจอชุดนอนที่คล้ายกับตัวที่อลิซบอกมากที่สุด " ตัวนี้เหรอครับ "

“ ตัวนั้นเลย " อลิซลุกขึ้นจากที่นอนมากระโดดบนเตียง  ผมหยิบชุดนอนใส่ให้เธอก่อนจะอลิซจะวิ่งออกไปนอกห้อง นอกห้องนอนที่มีไอ้โรมกำลังนั่งคิดอะไรบางอย่างอยู่บนโต๊ะกินข้าวที่มีเบียร์วางอยู่ข้างๆกันหนึ่งกระป๋อง

“ ป๊า " เสียงใสที่เอ่ยเรียกอีกคน ไอ้โรมหันมามองลูกมันก่อนจะอุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก " วันนี้หนูใส่ชุดนอนที่ป๊าเคยซื้อให้ด้วย "

“ ไหนใครเคยบอกว่า ไม่ชอบไง " ใช้นิ้วเขี่ยเบาๆที่ปลายจมูกลูกสาว อลิซก็กอดคอไอ้โรมไว้

“ หนูอยากให้ป๊ามีความสุข หนูเลยใส่มัน "

“ หมายถึงชุดนี้นะเหรอ "

“ อื้ม " พยักหน้าลงน้อยๆ จมูกเล็กๆก็หอมแก้มคนเป็นพ่อ " ป๊ามีความสุขมั้ย "

“ มีความสุขสิครับ " โรมตอบก่อนจะลูบหัวลูกสาวของตัวเองช้าๆ แววตาที่มันกำลังมองเป็นแววตาที่ทั้งเศร้าและเหมือนมีความคิดอะไรมากมายอยู่ในสมองของตัวเอง อาจจะกำลังคิดเรื่องเรา หรืออาจจะกำลังคิดถึงเรื่องเตอยู่

“ ป๊า "

“ ไปนอนได้แล้วครับ พรุ่งนี้หนูต้องไปโรงเรียนนะ "

“ แต่ว่า หนู "

“ อย่าดื้อสิครับ ไปนอนได้แล้ว " โรมอุ้มออกจากตักให้มายืนอยู่ที่พื้นมันลูบหัวลูกสาวตัวเองอีกครั้ง อลิซก็หันมามองผม ที่ก็ย่อตัวลงแล้วกางแขนออก บอกให้เข้ามาหา

“ อาอิน "

“ ป๊ากำลังมีเรื่องเครียดนิดหน่อย วันนี้ อลิซอย่าเพิ่งกวนป๊าเลยนะ " ผมบอก ก่อนจะอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน ได้เวลานอนแล้ว อลิซกำลังนอนอยู่บนเตียงแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลับ " อยากจะกินนมสักแก้วก่อนนอนมั้ยครับ "

“ ไม่ค่ะ หนูไม่อยากกิน "

“ อลิซเสียใจที่ทำให้ป๊าเค้าสบายใจไม่ได้หรอ " พอถามออกไปแบบนั้น ใบหน้านั้นก็พยักหน้าลงอย่างยอมรับ " ไม่ต้องเสียใจหรอกครับ ป๊าเป็นผู้ใหญ่แล้วเดี๋ยวก็หายเศร้าเองละ ผู้ใหญ่นะจะหายเศร้าด้วยตัวเองนะ "

“ งั้นถ้าเป็นผู้ใหญ่หนูจะไม่ถูกปลอบเหรอ อาอินจะไม่กอดหนูแล้วบอกว่า โอ๋ๆ ไม่ต้องน้า แบบนั้นแล้วเหรอ "

“ อื้ม เป็นผู้ใหญ่ต้องเข้มแข็งนะ "

“ งั้นหนูไม่อยากเป็นผู้ใหญ่แล้ว หนูอยากให้อาอินกอดหนูแบบนี้ตลอด " ลูบหัวเธอเบาๆ อลิซที่ยิ้มให้ผม " แล้วผู้ใหญ่ไม่อยากให้ใครปลอบบ้างเหรอคะ เพราะเป็นผู้ใหญ่เลยต้องอยู่คนเดียวเหรอ งั้นเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องเหงานะสิคะ "

“ ไม่เหงาหรอก ก็ยังไงป๊ายังมีอาอินนี่น่า อาอินจะปลอบป๊าเอง "

“ จริงเหรอค่ะ "

“ อื้ม ได้ยินแบบนี้แล้ว คราวนี้เด็กดีของอาอินก็นอนได้แล้วนะ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะ "

“ ค่ะ " รับคำแบบนั้น เด็กน้อยตรงหน้าผมก็หลับตาลง " หนูรักอาอินจังเลย หนูดีใจที่หนูมีอาอินอยู่ อาอินต้องอยู่กับหนูตลอดไปนะ "  ผมไม่ได้ตอบทำได้แค่ลูบหัวเธอเบาๆก่อนจะยิ้ม นั่งอยู่ตรงนั้นจนกว่าอลิซจะหลับสนิท

ข้างนอกห้องนอนที่ทุกอย่างยังเหมือนหยุดอยู่กับที่ โรมนั่งอยู่ตรงนั้นกับเบียร์ของมันไม่มีทีท่าว่าจะลุกไปไหน ผมที่เดินเข้าไปหาตอนที่นั่งลงตรงเก้าอี้หัวโต๊ะ มันก็หันมามองพร้อมกับยื่นมือมาจับมือผมไว้ " ขอโทษ เรื่องเมื่อกี้ที่กูพูดไป กูขอโทษนะ "

“ ช่างมันเถอะ กูเป็นแบบนี้ มึงจะคิดแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอก "

“ อิน "

“ จะเถียงว่าไม่จริงเหรอ " ผมถามก่อนจะก้มหน้าลง ยื่นมือไปหยิบเบียร์ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ผมเปิดมันก่อนจะดื่มเข้าไป " โรม "

“ ไปนั่งตรงนู้นกันมั้ย " มันชี้ไปที่โซฟาหน้าทีวีก่อนจะลุกขึ้น เอื้อมมือมาดึงตัวผมให้ลุกขึ้น โรมเดินนำไปนั่งผมที่เดินตามไปนั้น ยืนนิ่งอยู่นานก่อนที่มันจะดึงให้นั่งลงข้างๆ

“ มีอะไร "

“ แค่อยากจะอยู่ใกล้ๆมึง นั่งบนโซฟาได้อยู่ใกล้ๆมากกว่า " เหตุผลที่กล่าวออกมาพร้อมมือที่เอื้อมมากอดไหล่เอาไว้แน่น

“ โรม "

“ หื้ม เรียกตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว จะพูดอะไร " หน้าที่ก้มลงมาใกล้ ผมเม้มริมฝีปากก่อนจะยืดตัวขึ้นจูบมัน จูบที่ไมไ่ด้ดูดดื่มอะไรแต่แนบสนิทอยู่แบบนั้น

“ ใจมึงตอนนี้คิดอะไรอยู่ " โรมที่เงียบไม่ตอบ ผมเลยเป็นฝ่ายที่พูดขึ้นแทน " ใจตอนนี้อยากกลับไปหาเค้ามั้ย "

“ ไม่ "

“ เราจะอยู่กันแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอก ถ้าคิดจะอยู่ด้วยกันกูว่าเราต้องเลือกแล้วละ เลือกแบบจริงจัง ไม่ใช่ครึ่งๆกลางๆแบบนี้ " ผมบอก " กูทนเห็นมึงคิดถึงคนอื่นตลอดเวลาที่นั่งอยู่กับกูไม่ได้หรอก แล้วกูเองก็ทนสภาพที่ต้องคิดถึงคนอื่นตอนที่อยู่กับมึงไม่ได้เหมือนกัน กูอยากทำให้มันชัดๆไปเลยว่า จริงๆแล้ว กูรักใครกันแน่ "

“ หมายความว่าไง " โรมถอยตัวเองออกจากผม มันที่กำลังขมวดคิ้วมือของผมก็ยื่นไปจับมือของมัน

“ กลับไปคบกับเตดูอีกครั้งมั้ยมึง  กลับไปใช้ชีวิตที่อยากจะใช้มาตลอด ชีวิตที่มีเต มีมึงแล้วก็มีอลิซอยู่ในครอบครัวเดียวกัน "

“ ไม่ กูไม่อยากกลับไป " สายตาแข็งกร้าวตอนที่มองมาทางผม โรมลุกขึ้นจากที่นั่งก่อนจะเสียงเบาๆของมันจะพูดขึ้น " ถ้ามึงอยากจะไปจากกูก็ไป ก็แค่บอกมาว่าอยากจะไปจากกู ไม่อยากจะอยู่กับกูแล้วก็แค่นั้น ไม่ต้องยื่นข้อเสนออะไรทั้งนั้น ไม่ต้องเอาใครมาแทนที่ใคร อย่าเอาคนอื่นมาแทนที่ที่กูให้มึงยืน ถ้ามึงไปอยากอยู่ก็ไป คนจะมาแทนที่นั่นมันเรื่องของกู "

“ โรม ฟังกูก่อนสิ " คว้ามือมันเอาไว้ ผมไม่ได้ตั้งใจพูดให้มันรู้สึกแบบนั้น โรมในตอนนี้เหมือนคนที่ไม่รับฟังเหตุผลของใครเพียงเพราะเอาความคิดเห็นของตัวเองที่ว่า ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว นั่นคือเหตุผลที่ว่า มันก็ไม่อยากลองกลับไปให้ต้องเจ็บปวดอีก ผมรู้สึกอย่างงั้น รู้สึกว่ามันต้องรู้อย่างงั้น

“ อยากไปอยู่ไฟท์ก็ไป ใจมึงตอนนี้ก็คิดอย่างงั้นไม่เหรอ ตอนที่เจอไฟท์กับเต มึงคิดเสียดายไม่ใช่เหรอ ที่มาเลือกกู " ผมเงียบลงตอนที่ได้ยินมันพูดแบบนั้น โรมหันมามอง มันยกยิ้มุมปาก " ทำไมไม่เถียงละ ว่าไม่ใช่ .. กูพูดแทงใจดำเหรอเลยเงียบนะ "

“  ความจริงนะโรม กูไม่เคยคิดแบบที่มึงพูดเลยสักครั้ง แล้วที่กูเงียบไม่ใช่เพราะว่ามันแทงใจดำกู แต่ที่มึงพูดมา มึงกำลังดูถูกหัวใจของกูมากตังหาก ใช่ กูยอมรับว่ากูตกใจ ตกใจที่อยู่ๆไฟท์ก้มีคนที่ชอบ ทั้งๆที่มันไม่เคยคิดจะจริงจังกับใคร ตกใจที่อยู่ๆคนแบบมันก็เลือกที่จะยอมรับว่าตัวเองชอบผู้ชาย และที่ตกใจที่สุด คือทั้งๆที่กูพยายามจะอยู่ทั้งนั้นมาตลอด แต่กูเองก็ไม่เคยได้รับมันได้ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน แต่มึงก็ทายที่บอกว่ากูคเสียดาย ใช่กูคิดแบบนั้น กูหวนคิดว่าถ้ากูอดทนแล้วรอไม่อยากได้ความสุขที่มาจากมึงวันนั้นจะเป็นกูรึเปล่าที่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น ใจนึงกูอยากไปแย่งมันมา แต่ก็คิดว่า ต้องเสียมึงไป ใจก็ไม่อยากทำอีก ใจกูตอนนี้ อยากจะได้ทั้งมึง และ อยากจะได้ทั้งไฟท์ แล้วกูก็อยากจะคำตอบให้ได้สักที ว่า จะเลือกใครกันแน่ "

“  มึง... “ เสียงที่เหมือนขาดช่วงไป มันถอนหายใจออกมองไปทางอื่น " มึงก็กล้าพูดอออกมานะ "

“ กูเห็นแก่ตัวมาตลอด แต่ก็กูยอมรับนะ ว่าเห็นแก่ตัว แต่ต่อจากนี้ไป กูจะไม่เห็นแก่ตัวแบบนี้อีกแล้ว แล้วมึงล่ะ เมื่อไหร่จะยอมรับว่า ตัวเองยังรักเตอยู่ " ขาที่เดินเข้าไปใกล้ สองมือกอดโรมเอาไว้แน่น " ถ้าไม่รักเค้า มึงจะเจ็บขนาดนี้เหรอ "

“ ทั้งที่มึงไม่เคยเลือกกูเลย แต่กูกลับคิดไปเองมาตลอดว่า กูคือคนที่มึงเลือก ไม่ต่างกันเลยว่ามั้ย ไม่ต่างกันตรงที่ว่า ถ้ากูไม่รักมึง กูก็คงไม่เจ็บขนาดนี้หรอก "

...................................................

เช้าอีกวันที่ทุกอย่างรอบตัวของผมเหมือนจะมีแต่ความเงียบ อลิซไปโรงเรียนตามปกติส่วนผมเองก็ออกมาทำงานทั้งๆวันนี้มีเข้าเวรตอนบ่าย ตัดสินใจใช้เวลาว่างช่วงนั้นออกมาหาไฟท์ที่คิดว่าคงมีสอนอยู่ที่มหาลัย นักศึกษามากมายที่เดินผ่านผมไป ผมหยุดยืนอยู่ตรงหน้าห้องพักอาจารย์ ตอนที่มองไปรอบๆอย่างคนไม่กล้าเข้าไปด้านใน มือก็คว้าโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ยังไม่ทันกดโทรออก เสียงนึงกลับทักผมขึ้นมาเสียงก่อน

“ หมออิน สวัสดีครับ "

“ อ้าว คุณเต " คนที่กำลังอยากเจอเดินมาให้เจอกันแบบไม่ทันตั้งตัว " สวัสดีครับ "

“ มาหาไฟท์เหรอครับ "

“ ก็ครับ " ผมพยักหน้าอีกคนก็ยิ้ม

“ วันนี้เค้าไม่มีสอนนะครับ คุณอินลองไปหาที่คอนโดมั้ยครับ "

“ ผมขอคุยอะไรกับคุณเตได้มั้ยครับ พอจะมีเวลาว่างมั้ย "   

“ ผมเหรอ ? “ ชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ท่าทางตกประหม่าที่มองผมแต่ถึงอย่างงั้นก็พยักหน้ารับ " ได้ครับ ผมมีสอนตอนสิบโมง "

เราเลือกมาคุยกันที่ร้านกาแฟที่ค่อนข้างเงียบ กาแฟหอมๆสองแก้วที่เราสั่งถูกวางไว้ตรงหน้าแต่กลับไม่มีใครคุยอะไรกันทั้งนั้น เราทำได้แต่เงียบ ก้มลงมากาแฟตรงหน้า ผมเงยหน้ามองออกไปนอกร้าน เบื้องหน้าที่เห็นร้านขนมที่มองจากนอกหน้าต่างออกไปผมยกยิ้มออกมาตอนที่ชี้ไปที่ร้านนั้น " ร้านนั้น มีเค้กที่ไฟท์ชอบกินอยู่นะ จำได้ว่าสมัยเรียน มันมาซื้อบ่อยมากเลยละ "

“ คุณอิน "

“ เรียกอินเฉยๆก็ได้ " ผมบอกก่อนจะยิ้ม

“  อินรู้จักกับไฟท์มานานแล้วสินะ "

“ ก็ตั้งแต่อนุบาลนะ เราเียนโรงเรียนเดียวกันมาตลอด จะว่าไปก็มาแยกกันตอนช่วงทำงานนี้แหละ คบกับไฟท์เป็นไง มันเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจนะ "

“ ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก " เตก้มหน้าพูดก่อนจพยิ้มออกมา " ผมกับไฟท์เหมือนคนที่คุยด้วยแล้ว ถูกคอมากกว่า เหมือนอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน "

“ อย่างั้นเหรอ "

“ อื้ม ไฟท์จริงๆเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองมากเลยละ มันเป็นคนเรียนดีแล้วก็มีความฝันมาตั้งแต่เด็กๆ เหมือนชีวิตของมันต้องมุ่งไปข้างนอกตลอด ทั้งๆที่ชีวิตของมัน... "

“ มีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะ ไม่ต้องออกนอกเรื่องหรอก เรื่องไฟท์ กูรู้อยู่แล้วละ ว่าเป็นยังไง เล่าเรื่องของอินเถอะ " เสียงเรียบๆที่เอ่ยขัดผม ยกยิ้มกับตัวตอนที่มันพูดคำนั้นออกมา นั่นสินะ คิดอะไรอยู่ถึงมาเล่าเรื่องไฟท์ให้เตฟังทั้งๆที่เตก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว อีกคนอยู่ในฐานะอะไรก็รู้อยู่

“ เรื่องโรม ลืมมันไปรึยัง "

“ ไม่เคยจดจำเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว "

“ โรมมันยังไม่ลืมเตนะ " ผมบอก ตอนที่จ้องหน้ามัน สายตาของอีกคนก็เริ่มสั่น " ทุกวันนี้ก็ยังเจ็บปวดกับเรื่องพวกนั้นอยู่ เรื่องที่ทำให้มึงกับมันต้องแยกจากกัน "

“ ช่างมันเถอะ มันผ่านไปแล้ว "

“ จะไม่คิดกลับไปปรับความเข้าใจกันหน่อยเหรอ กูไม่ได้หมายถึงให้กลับไปคบนะ แต่หมายถึงว่า อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ "

“ พอดี ผมไม่ใช่คนที่อยากจะคบกับเพื่อนที่เคยเป็นแฟนเก่าหรอกครับ ไม่จำเป็นที่เราต้องพบกันอีกด้วยซ้ำไป " เตยิ้มก่อนจะถอดหายใจ " เรื่องของผมกับโรมมันจบไปแล้ว จบไปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน ไม่ต้องกังวลว่าผมจะกลับไปทำให้ความรักของคุณทั้งคู่ต้องแตกแยกหรอก ผมไม่ทำแน่ๆ "

“ ไม่ได้กลัวว่าความรักจะแตกแยกหรอก แต่อยากได้ความรักจริงๆที่มีแต่กูมากกว่า "  เตเงียบลงผมก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง " ถ้าโรมยังคิดถึงมึงอยู่ ความรักของกูก็ไม่มีความหมายหรอก จริงมั้ย "

“ งั้นต้องการอะไรกันแน่ "

“ กลับไปหาโรมได้มั้ย กลับไปแสดงให้มันเห็นว่า ถ้ามึงกับมันได้กลับมารักกันอีก มันจะไปไม่รอดอย่างที่มันคิดจริงๆ ช่วยเปิดใจสักครั้งได้มั้ย มึงกลับไปรักมันไม่ได้แล้วจริงๆเหรอ กูอยากให้ทั้งมึงแล้วก็มันได้พิสูจน์กับหัวใจตัวเองจริงๆ  "

“ มึงเป็นคนที่แปลกที่สุดตั้งแต่กูเคยเจอใครมาในชีวิตเลย มีอย่างทีไหนบอกให้แฟนเก่าของแฟนตัวเองกลับไปหาคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนคนปัจจุบันของตัวเอง " เตเว้นเสียงลงมันกลืนน้ำลายตอนที่จ้องหน้าผม " ไม่ได้รัก โรมเลยใช่มั้ย ถึงทำแบบนี้ได้นะ กูเชื่อว่าไม่มีคนไหนทำแบบนี้ได้หรอก ยกเว้นไม่รัก "

“ กูแค่เห็นแก่ตัวมานาน แล้วตอนนี้มันก็ถึงเวลาสักที ที่กูต้องจัดการจบเรื่องทั้งหมดซะ " ผมลุกขึ้นยืน ตอนที่เตเงยมองหน้า ผมก็ยิ้มมองมัน " การที่ได้ลองกลับไปกินอะไรเดิมๆ เดินในทางเดิมๆ ไม่ได้แย่เสมอไปหรอก เพราะแน่นอนว่า ตอนนี้มันก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว ลองดูเถอะ แล้วตอบหัวใจของมึงไปชัดๆเลยว่า ตัวมึงอยากจะรักใครกันแน่ "

เพราะกูเอง ก็กำลังจะหาคำตอบนั้นอยู่เหมือนกัน 

......................................................

ขออภัยหากมีคำผิด เพราะว่ายังไม่ได้ตรวจคำผิดเลยคร่า
คิดว่าวิธีของอินเป็นไง.. ดีมั้ย
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์
ฝากแท็ก #Choiceต้องเลือก ในทวิตด้วยนะคร่า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-03-2015 20:50:54 โดย patwo »

ออฟไลน์ veeveevivien

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0


ปมตัวละครทั้ง 4 ตัวนี้ ล้วนแล้วแต่อยู่ในมือ คุณหนม ค่ะ ไม่ว่าคุณหนมเลือกทางใดจะให้ทั้ง 4 สุขสมหวัง

กับคู่ไหน โปรดเลือกเถอะค่ะ คุณอ่านอย่างเราพร้อมเคารพการตัดสินใจค่ะ คือตอนนี้คือ "ต้องเลือก"

จริง ๆ แล้วค่ะ

ปล. ส่วนตัวอยากให้เป็น  โรมอิน  ไฟท์เต 

และคำขอพิเศษค่ะ อยากอ่านคู่หมอเซฟกะน้องวาดมากกกกกกก รอให้คู่หลักเค้าเลือกกันให้จบก่อนจะไม่ไหวนะเนี้ยะ :ling1:

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7

ออฟไลน์ nicksrisat

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 948
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
มีแต่นี้ก็อ่านครับอดทนรอต่อไปไงก็มาต่อเร็วๆนะครับ

ออฟไลน์ tkaekaa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ลุ้นเหนื่อยจริง :katai1:

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
เข้าใจว่าตัดใจมันยากนะอิน
แต่หวงไฟท์ไปก็เท่านั้นเอง
ไฟท์มันก็มีแฟนไปแล้ว
มันไม่ใช่ว่าอินไม่เลือกแล้วล่ะ
ไฟท์มันไม่ใช่ตัวเลือกให้อินมาตั้งนานแล้ว
พูดออกมาก็ดีจะได้เคลียร์ไปเสีย
จะเลือกโรมหรือจะไม่เลือกใครเลยก็โอเค
ตอนแรกเชียร์ไฟท์-อินมากๆ
แต่มาตอนหลังๆนี้มันไม่ใช่แล้ว
เพราะว่าไม่รู้สึกถึงความรักที่ไฟท์มีให้กับอินเลย
ไม่ต้องกดดันหรอกค่ะคุณหนมมี่ 
มีแค่1 เปอร์เซ็นต์ก็ขอบคุณมากๆที่ต่อ
ตอนนี้เป็นแม่ยกหมออินอย่างเดียวจ๊ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-03-2015 02:00:21 โดย Freja »

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
บางที ก้แค่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา เอาทั้ง 4 คนมานั่งพร้อมกัน แล้วพูดเลย
อยากได้อะไรก็ต้องพูด ถ้าไม่แน่ใจ ก้ไปคิดให้แน่ใจ
แต่ก้นั้นแหละ พูดอะมันง่าย แต่ทำอะ โครตยากกกกก
ไม่มีแฟนที่ไหนกลับไปเปนเพื่อนกันได้อีกหรอก โอเครนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
ง่าา หน่วงงงงงงงงงงงง ทุกตอน จะลงเอยยังไงนะ :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14

ออฟไลน์ however_pat

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-3
เริ่มแอบรู้สึกว่ามันจะหนักเกินตัวคนแต่งไป
4คน มั่วสุมอิรุงตุงนัง ได้กันไป ได้กันมา จนเห้ออออออ

ส่วนตัวคิดไว้ว่าสุดท้าย มันก็ ไฟท์-อิน , โรม-เต
แต่จะรอดูว่าจะเป็นไงต่อไปกับความสัมพันธ์ที่มันลึกซึ้งไปแล้ว
ทำไมมันได้กัน มั่วซั่วแบบเน้ๆๆ แล้วจะกลับมาต่อกันยังไง
จะรู้สึกยังไงที่คนรักเรา เคยได้กับคนนั้นไปแล้วทั้งๆที่ใจบอกยังรักเราอยู่

ความทรงจำ โมเม้นต่างๆระหว่างกันตอนนี้ จะทำยังไง มีอะไรกันถ้วนหน้า ทั่วถึงไปแล้ว
สิ่งที่น่าติดตามคือความรู้สึกของเด็กจะเป็นยังไง เมื่อมันต้องสลับคู่ไปมา เหมือนเลือกแผงขนม
อยู่ๆอาคนนี้ ก็ไม่มาละ แต่ไปเปนแฟนกะอาคนนู้น
อาคนเก่าจะมาก็ไม่ได้ละ คนเคยๆกัน เดี๋ยวเกิดอาการหึงกันขึ้นมา

ผ้าขาวๆของเด็กท่ามกลางผู้ใหญ่ทั้ง4 จะเป็นอย่างไร. อันนี้น่ากังวลและน่าติดตาม

ปล. ตอนนี้ สงสารอินมากที่สุด. หนทางเก่าก็เศร้าใจ หนทางใหม่ก็เลือนลาง

ออฟไลน์ manutty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 846
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-0
ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะจบลงแบบไหน ต่างคนต่างไปหรือยังไง ที่จริง อิน กับ โรม ก็ลงตัวแล้วนะ เท่าที่ผ่านมาก็เข้ากันได้หลายเรื่อง แถมอลิชก็เข้ากับอินและครอบครัวอินได้ มีแทบจะครบแล้ว แต่ไม่ทราบว่าทั้งสองคนยังต้องการอะไรอีก ยึดติดกับอดีตทำไมนักหนา ต่างคนก็ต่างไม่ลืม อินก็เห็นแก่ตัวอย่างที่คิดจริงๆน่ะแหละ พอๆ กับโรม ทั้งสองคนไม่สามารถตัดรักแรกของตัวเองได้ แต่ทั้งสองคนก็ต้องคิดสิว่า ในเมื่อตัดสินใจอยู่กันจนเป็นครอบครัวแล้วจะไปจมกับอดีตทำไม ในเมื่อ ทั้งไฟว์และเต ไม่เลือกทั้งสองคนแล้ว ที่เขาไม่เลือกไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่ ไฟว์ กับ เต มีเหตุผลของตัวเอง ไฟว์อยากจะรักษาความเป็นเพื่อนเอาไว้ไม่อยากเสียอินไป แสดงเจตนาแต่แรกแล้ว ว่าไม่ต้องเขยิบความสัมพันธ์ไปมากกว่านี้ ไม่ยอมเปิดเผย มันก็บอกแล้ว รุ้ว่าไฟว์มันเป็นแบบนี้ อินก็ยังดันทุรังจะครอบครองไม่ว่าจะเป็นแบบไหน แต่สุดท้ายก็ยอมรับไม่ได้อยากได้มากกว่านั้น พอไฟว์มีเต ก็รับไม่ได้อีกอยากได้เอาไว้คนเดียว  พอมีโรมเข้ามาตัวเองก็ไปมีความสัมพันธ์ด้วย และก็ให้ความหวังจนความหวังโรมมันเป็นจริง ก็ดูจะไปได้ดีแต่สุดท้ายอินก็ยังมองแต่ไฟว์ ยึดติดกับไฟว์ ทั้งที่อยู่กับโรมก็มีความสุขตัวเองก็ยอมรับและดูจะรักโรมแล้ว แต่ก็ยังโลเล ถามว่าสงสารอินไหม สงสารนะตอนที่เป็นทุกอย่างให้ไฟว์ แต่พอมาตอนนี้ไม่สงสารแล้วล่ะ ทำตัวเองทั้งนั้น  :เฮ้อ:  ส่วนโรมก็พอกัน ยึดติดอยู่กับแอล (เต) ไม่ปล่อยวาง จะไปถามเขาทำไม จะไปยัดเหยียดความเป็นเพื่อนให้เขาทำไม เขาไม่อยากได้ เขาพยายามอยู่ห่าง พยายามตัดใจ แต่ตัวเองกลับไปใกล้ ไปถามเขาทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขารับเรื่องอลิชไม่ได้ เหมือนที่อินพูดน่ะถูกแล้ว ข้ออ้างตัวเองหรือเปล่า? คนมันเจ็บนะโว้ย จะให้มันมาเป็นเพื่อนเลยคงไม่ได้ ทำไมไม่อยู่กับปัจจุบัน ทำเพื่อลูก ลูกที่ควรจะมีความสุขกับเขาสักที หลังจากพ่อกับแม่ปล่อยเขาให้เหงาโดดเดี่ยวมานานแล้ว ตอนนี้อลิชมีความสุขกับครอบครัวที่มาเติมเต็ม แต่ตัวพ่อเองกลับจะไปขุดคุ้ยกับทรงจำ ปากก็บอกไม่อยาก รักอิน แต่แค่อยากถามว่าทำไม เมิงจะถามเพื่อ? คำตอบมันก็บอกอยู่แล้วว่า รับไม่ได้กับเรื่องที่ผ่านมา เตไม่ได้เกลียดอลิชเพียงแต่เห็นแล้วเจ็บปวด เตกลัวว่าถ้าวันนั้นยอมอยู่กับโรม ก็ไม่มีความสุขเพราะตัวเตเองรับอลิชไม่ได้ เห็นแล้วก็รู้สึกเจ็บทุกครั้ง ถึงได้เลือกจากมา ดีกว่าอยู่ไปแล้วเตทำอะไรโดยไม่คาดคิดล่ะ อย่างสมมุติเตขาดสติ แล้วทำร้ายอลิช โรมรับได้เหรอ? คิดเหรอว่าจะไม่มีปากเสียง มันต้องเกิดอยู่แล้ว เตก็เลยเลือกที่จะไม่อยู่ แต่ลึกๆเตรักโรม เตจำทุกอย่างเกี่ยวกับโรมได้ จำได้แม้กระทั่งชื่อ อายุ ของอลิช เตน่าสงสารมาพอแล้ว โรมควรจะปล่อยเตไปซะ แล้วเลือกอลิชกับอิน ทำให้ครอบครัวเป็นครอบครัวสักที บอกตามตรงเกลียดโรมนะตอนนี้ โลเลพอกับอินเลย รับความจริงที่ ไฟว์กับเต คบกันไมไ่ด้   :m16:  ในขณะที่ไฟว์ว่ามันเลว เห็นแก่ตัว มันก็ยังไม่ไปยุ่มย่ามกับอินมากเกินไป ไม่เข้าไปแทรกกลาง เป็นการกันตัวเองและปกป้องอินไปด้วย แต่ในแบบของมัน ไม่ได้อวยว่าไฟว์มันดี แต่มันก็ยังยอมรับความจริงได้มากกว่า ดูเวลามันปลอบใจเตสิ มันยังพูดเชิงเตือนสติเตไปด้วย ทั้งที่มันรู้ว่า เตยังรักโรมอยู่ ไฟว์กับเต พยายามห่าง แต่โรมกับอินพยายามกลับไปใกล้อดีตของตัวเอง แล้วมันจะมีความสุขได้ยังไงล่ะ เห็นแก่ตัวจนไม่เห็นแก่เด็กที่ขึ้นชื่อว่าเป็น ลูก เลย :mew6:

ก็ไม่รู้เรื่องนี้จะจบยังไงหรอกนะ แต่ก็เอาใจช่วยทั้งสี่คนให้ลงตัวหรือถ้าแยกกัน เราว่า ไฟว์ กับ เต ยังไม่เท่าไหร่ความผูกพันมันน้อย ทั้งสองคนแค่เยียวยากัน ส่วน โรมกับอิน ความผูกพันไม่เท่าอดีตคนเคยรัก แต่อย่าลืมว่า อลิช เป็นความผูกพันของทั้งสองคน ถ้าวันหนึ่งเลิกกัน อลิชต้องถามอยู่แล้ว ? และถ้าโรมกลับไปคบเต ก็ต้องมั่นใจให้ได้ว่า เตยอมรับอลิชได้เต็มหัวใจ แต่อลิชจะยอมรับเตได้เท่าอินไหมก็ขึ้นอยู่กับเตอีก?  ทีนี้ภาระทั้งหมดจะตกที่เตทันทีว่าตัวเองจะทำใจและเปิดใจได้มากแค่ไหนและตลอดไปไหม? ส่วนอินถ้าอยากอยู่กับไฟว์ก็ต้องเป็นอีหรอบเดิมถ้าไฟว์มันไม่คิดจะเปิดอะไร ไฟว์มันเปิดตัวเตจริง แต่มันไม่ได้เปิดกับครอบครัวนะ อินลองคิดให้ดีว่า เตก็ไม่ได้พิเศษไปกว่าอินเลย น้อยกว่าอินด้วยซ้ำ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น มั่นใจไฟว์จะเลือกอิน ที่เป็นเพื่อนก่อนแน่นอนทั้งที่ไฟว์มันรักอินนั่นแหละ แต่มันเลือกสถานะนี้ ไปๆมาๆ เตแม่งน่าสงสารที่สุด เหมือนไม่มีใครต้องการจริงจังสักคน แต่ล่ะคนทำเพื่อคนที่ตัวเองรักทั้งนั้น โรมถึงจะลังเลแต่ก็เลือกอินเพราะอลิชส่วนหนึ่งกับอีกส่วนคือรัก ถ้ามันตัดเรื่องเตได้นะ อินเลือกโรมเพราะอยู่แล้วมีความสุขและก็รัก แต่ก็ไม่ตัดไฟว์ ต้องบอกว่าทำตัวเองทั้งคู่จริงๆทั้งที่มีความสุขกว่าคู่นั้นซะอีก :katai2-1:

ปล. คนเขียน สู้สู้ นะ ไม่ต้องซีเรียสอะไรหรอก มีฟิลลิ่งค่อยมาต่อก็ได้  :กอด1:

ออฟไลน์ reverofjs

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 380
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
หน่วงมากกกก  :katai1:
อยากให้หมออินเค้ามีความสุขจริงๆซักที  :m15:
#ทีมหมออิน  :monkeysad:

ออฟไลน์ veeveevivien

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0


แต่เรารู้สึกว่าตอนนี้ทุกคนต่างใกล้ที่จะเลือกได้แล้ว รู้สึกดีค่ะ กับการตัดสินใจของอินในครั้งนี้

         เจ็บปวดแต่สวยงามแน่นอน  :katai2-1:

ออฟไลน์ tkaekaa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
 :katai1: อินให้ทางเลือกคนอื่น พร้อมตัวเอง เหมือนมีดกรีดแผลซ้ำๆเลย หน่วงจริงๆ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
เริ่มชัดขึ้นมาแล้ว
ที่อินทำก็โอเคนะ
คืออย่างน้อยก็ทำให้โรมกับเตได้คุยกัน ได้เปิดใจกัน
อาจจะไม่ได้กลับไปเป็นเพื่อนแต่ก็น่าจะสามารถเคลียร์ความรู้สึกไปส่วนหนึ่ง
หรือถ้าหากว่าสองคนนั้นกลับไปหากันอินก็ไม่ต้องเคลือบแคลงว่าโรมรักใคร
มาถึงตอนนี้ถ้าหากว่าอินจะอยู่คนเดียวโดยมีอลิซไปมาหาสู่เราก็โอเคนะ
อลิซเป็นเหมือนจุดเอกเทศที่ไม่ได้ขึ้นกับพ่อแต่สามารถไปมาหาสู่อินกับครอบครัวได้เพราะความน่ารักของตัวเอง
อินเริ่มทำใจเรื่องไฟท์แล้วว่ายังไงไฟท์ก็ไม่เปิดรับอินเป็นคนรัก
ไฟท์ไม่ลงทุนในขณะที่อินลงทุนมากเกินไปจนไม่แน่ใจตัวเอง

ไม่รู้สิเราว่าอินตัดใจเรื่องไฟท์ไปได้ส่วนหนึ่งแล้วนะ
อินรู้ว่าไฟท์รับคนอื่นแต่ไม่รับตน แต่ก็อย่างว่านะรักแรกที่ยาวนานมาตั้งหลายปีใครมันจะตัดใจได้ง่ายๆ
อยากให้อินถ้าหากว่าลงเอยกับโรมก็คือตัดไฟท์ไปเลย
คิดถึงอินที่ว่ามีคนที่รักอิน 2 คน แต่รักไม่ถึงที่สุดสักคน
เราก็เหมือนอินนะ คือเข้าใจแต่ลึกๆก็ยังเหลือความหวังริบหรี่ที่อยากให้อินสมหวังกับไฟท์

ป.ล กลัวไฟท์จะมาว่าอินว่าทำแบบนี้เพราะว่าหวังที่จะดึงเตออกจากไฟท์
      ถ้าหากว่าไฟท์พูดจริงนะเลิกคบไปเลยนะอิน
      อยากให้ไฟท์เจ็บที่แม้แต่คำว่าเพื่อนก็ไม่เหลือให้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-03-2015 02:03:49 โดย Freja »

ออฟไลน์ naamsomm

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-2
อินจะแก้ปัญหาด้วยการกลับไปเริ่มต้นของการเกิดปัญหาเหรอ
มันจะดีเหรอ
เราว่าคู่ไฟท์เต  น่าจะเข้ากันได้ดีแล้วนะ
แต่ผลจะออกมายังไง
ยอมรับทุกอย่างจ้า

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
โอ้ยยยยยย
ทำไมมมมถึงโหดขนาดนี้เนี่ยอินน
แล้วถ้าสมมุติว่า โรมรักเตมาก แต่เตกับไฟท์โอเคกัน แล้วอินก้รักไฟท์หละ จะทำยังไง
โอ้ยย แล้วเรื่องนี้ ไฟท์รู้จาเปนยังไงเนี่ยยยย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
บังคับต้องเลือก Choic

- ทุกคนเจ็บแต่จบ
กับ
- จบและไม่มีใครเจ็บ

พอแล้วกับการเจ็บๆ แบบไม่มีวันจบ
เน๊าะ...4 หนุ่ม
 :m21:

ออฟไลน์ naamsomm

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-2
อินจะแก้ปัญหาด้วยการกลับไปเริ่มต้นของการเกิดปัญหาเหรอ
มันจะดีเหรอ
เราว่าคู่ไฟท์เต  น่าจะเข้ากันได้ดีแล้วนะ
แต่ผลจะออกมายังไง
ยอมรับทุกอย่างจ้า

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14

ออฟไลน์ GlassesgirL

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1037
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-2
เป็นอะไรที่หน่วงมากค่ะ ไม่รู้เลยว่าสุดท้ายใครจะเลือกใครกันแน่
เพราะคิดว่าตอนนี้ที่ทุกคนคบกันอยู่ก็เพื่อเยียวยาหัวใจให้อีกฝ่าย
แต่ในใจจริงๆยังลืมอีกคนที่เคยรักมาก่อนไม่ได้
ก็ได้แต่หวังว่าการเลือกครั้งนี้ของทุกคนจะไม่ทำให้ใครต้องเจ็บปวดนะ

 :mew1: :L2:

ออฟไลน์ manutty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 846
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-0
บอกตามตรงเป็นอะไรที่หน่วงว่ะ  :เฮ้อ: สำหรับอินการใช้วิธีนี้ก็ดีคือเคลียร์ตัวเองกันซะ แต่คิดกลับกัน ถ้าสมมุติ เต คิดตามที่ อิน พูดและเปิดใจไปคุยกับโรม เชื่อว่าเตยังรักโรมอยู่แน่นอน แต่โรมถึงจะคิดว่ารักเต คิดถึงเต แต่พอเวลาอินถามว่าอยากกลับไปไหม โรมตอบโดยไม่ต้องคิดว่า ไม่  มันทำให้เราเริ่มจะสงสารเต ถ้าเกิดสมมุติว่าเตไปคุยและปรากฎว่าถามใจตัวเองแล้ว รักโรม อยากกลับไปหา ในขณะที่ โรม แค่อยากเคลียร์อยากเป็นเพื่อนไม่ได้อยากกลับไปคบ นี่สิ เตจะเป็นอย่างไง ถ้าผลออกมาแบบนี้ มันเท่ากับว่า อินพูดเหมือนให้ความหวังเตเลยนะ และทีนี้ เตจะเจ็บปวดมากกว่าเดิมหลายเท่า ถ้าโรมได้เปิดใจและเคลียร์เรียบร้อย ก่อนจะกลับมาเพื่ออยู่กับอิน และชัดเจนกับอินว่า เลือกรักอิน รู้สึกโล่งใจที่ได้ไปเปิดใจ ได้พูดคุย อินก็สบายใจที่โรมเคลียร์ชัดว่าจะรักและอยู่กับอินตลอดไป ส่วนอินก็ตัดไฟว์ได้ และเริ่มใหม่กับโรมโดยไม่มีอะไรคาใจ สุดท้ายคนที่เจ็บก็คือ เต ที่ยังรักโรมไม่มีวันลืมตามที่ปากบอก  :mew6: แต่ถ้าออกมาเป็นการเคลียร์ชัดทั้งสองฝ่าย ให้อภัยกันและกัน ไม่มีอะไรติดค้างคาใจกันแล้ว พร้อมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ อินจะโอเคไหม ในส่วนของไฟว์ เต ยังไม่ถึงกับรัก แต่ อิน กับ โรม นี่มันมีอลิชเป็นตัวเชื่อมอยู่ ถ้าโรมเคลียร์ชัดแล้ว อินก็ต้องชัดเจน และถ้าสมมุต อินตัดใจไม่เลือกโรม และ ก็ไม่กลับไปหาไฟว์ คิดจะอยู่คนเดียว โรมคงเจ็บปวดไม่น้อยที่ตัวเองเคลียร์แล้วแต่อินกลับมาจบแบบนี้ หรือ ทั้งโรมและเต เคลียร์กันได้ แต่อินกับไฟว์รู้ใจตัวเองและกลับไปรักกัน เตคงไม่เท่าไหร่เพราะยังไม่ถึงกลับรักไฟว์แค่เยียวยากันเท่านั้น โรมนั่นแหละจะหนักสุด :เฮ้อ: เข้าใจอินนะไอ้อารมณ์อยากเป็นคนเดียว แต่เป็นกับไฟว์ไม่ได้ พอมากับโรมก็เหมือนจะยึดติดกับเต แต่ถ้าโรมเลือกอินล่ะ อินจะทำยังไง คิดบ้างหรือเปล่า อินเหมือนมั่นใจมากว่า โรมจะกลับไปหาเตแน่นอน เอาเถอะ จะรักใครก็เอา ถามใจตัวเองกันให้ดีล่ะ แต่ในความรู้สึกคิดว่า ต้องจบ โรม อิน และ ไฟว์ เต แน่นอน เพราะอินกับโรมมันชัดเจนนะเรื่องรัก มันชัดมากกว่า ไฟว์เต ซะอีก :katai2-1:

ออฟไลน์ sin

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
ไม่ต้องคบใครสักคน อินออกมาจาก โรม ไฟท์ เต เหอะ
หาพระเอกใหม่ดีกว่า ไม่เอาลูกติดนะ

ออฟไลน์ May@love

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 827
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +46/-2
เจ็บแต่จบ  อินกำลังเลือก
แต่อย่าลืมรักของแต่ละคนไม่เท่ากัน
อย่าเลือกและตัดสินใจแทน

ออฟไลน์ r__pakgard

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
รู้สึกเหมือนเรื่องกำลังจะคลี่คลาย....
หรือเปล่า  :katai1:

ออฟไลน์ Kanyanat

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 155
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
ตอนแรกที่อ่านรู้สึกว่าอยากให้เป็น โรมอิน นะ
แต่พอเปิดตัวละครแอลแล้วอยากให้เป็น ไฟท์อิน - โรมเต มากกว่าอะ
รู้สึกว่า โรมเต ความรู้สึกที่มีต่อกันมันยังจบ (หรือมีแต่โรมคนเดียวที่ไม่จบ)
ส่วนไฟท์กับอินบางทีมันก็เหมือนว่าจะไม่มีอะไรเป็นไปได้เลยสำหรับคู่นี้
แต่ก็นะ อิน ก็ยังจะยื้อความรู้สึกของตัวเองอยู่ ไฟท์ก็เหมือนอยากจะรักแต่ก็รักไม่ได้

ผมนี่เครียดกับความสัมพันของทั้งสี่คนนี้เลยครับ  :katai1: :katai1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด