เอาจริงๆ ผมไม่ชอบการเป็นหมอเลยคับ มันไม่ใช่แนวของผม
แต่คุณแม่ผมท่านอยากให้ผมเป็นหมอเหมือนพี่คับ
ตั้งแต่ตอนเด็กๆ ผมว่าทุกคนคงเคยเจอคำถามนี้ "โตขึ้นอยากเป็นอะไร" ผมจำได้ว่าเพื่อนๆในห้องจะตอบ เป็นครู เป็นหมอ เป็นพยาบาล
แต่พอถึงผมเด็กชายยายกลางเธออยากเป็นอะไร? ผมตอบว่า "ผมอยากเป็นคนรวยคับ ผมอยากเที่ยวรอบโลก เพราะงั้นผมจะทำอาชีพอะไรก็ได้ที่รวยแล้วก็มีเวลามากกว่าอาชีพหมอ ครู พยาบาล" ตอนนั้นเพื่อนๆหัวเราะเยาะผม แล้วก็มองเหมือนผมเป็นตัวประหลาด 5555555
ทุกวันนี้ผมจึงไม่เสียใจเลยที่ผมไม่ได้เรียนหมอ
ผมมีความสุขที่เดือนๆนึงผมมีเงินเก็บมากกว่าพี่ชาย แถมยังมีเวลาไปในที่ๆผมอยากไปเมื่อไรก็ได้
จริงอยู่ที่อาชีพหมอเป็นอาชีพที่ได้ช่วยเหลือคน แต่ผมว่าทุกอาชีพล้วนช่วยเหลือคนอื่นได้ด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่อาจจะมีวิธีการที่แตกต่างกันออกไป
ทุกวันนี้ผมส่งเสียเด็กๆ2คน (ไม่ใช่เด็กในฮาเร็มนา) คนแรกอีก2ปีเค้าจะจบไปเป็นคุณครูที่จะให้ความรู้กับเด็กๆอีกเป็นร้อยเป็นพันคน
คนที่สองเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทผมเอง 4เดือนที่แล้วผมพึ่งบินไปเยี่ยมเธอที่ญี่ปุ่น เธอเป็นเด็กผู้หญิงวัยห้าขวบที่มีพรสวรรค์ทางด้านเครื่องดนตรีสากล
ผมว่าอาชีพหมอ หรืออาชีพต่างๆที่เป็นข้าราชการ เค้าอยู่ได้ด้วยความีเกียรติและค่านิยมของสังคม ซึ่งผมก็ยอมรับคับว่าเป็นอาชีพที่มั่นคง
แต่อาชีพของผม ผมอยู่ได้ด้วยรอยยิ้มของคน2-3คนก็พอแล้ว เพราะผมมีความสุขจากตัวผมเอง
ที่พูดเรื่องนี้ไม่ใช่ว่าผมจะดราม่าหรืออะไรนะคับ
แต่ผมคิดว่าคนเราไม่ได้มีทางเดินทางเดียวเสมอไป ทั้งการงานแล้วก็เรื่องความรัก
ปล พี่ชายใหญ่เอนเอียงไปทางสายรับนี่หว่า
ปลล ชายเล็กซิงเว้ยยยยยยยยยยย
ปลลล ชายน้อยอาจจะติดเกมส์แต่งตัวให้ตุ๊กตาบาบี้ก็ได้น้าาาา
หัวข้อ: แฟนเก่าคนไหน ที่ในใจคุณยังไม่เคยลืม?? (แชร์ลูกโซ่ เอ๊ย!! แชร์ปัญหาชีวิต) (อ่าน 45598 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก