น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [6]ถามว่าฟาสเพื่อนคินหน้าตาเป็นยังไง
ตอบได้เลยว่าดีมาก มากจนไม่น่ามาเรียนวิศวะ
ฟาสเป็นผู้ชายตัวสูงประมาณ 177 ซม. รูปร่างผอมเพรียว
ผมตรงยาวประบ่า ตาโตดุๆ จมูกโด่งๆ ปากบางสีชมพู ผิวขาว
มีฝาแฝดหนึ่งคนคือ วาด หน้าตาเหมือนกันยังกะแกะ
แต่คนละเพศ วาดเปนแฝดน้องเรียนอยู่คณะเดียวกับคิน
ฟาสเป็นน้องรหัสพี่วิช
และอย่าบอกใครไปนะ....ว่าสองคนนี้แอบบมซัมทิงกันอยู่ววว
=============================
ฟาสนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนในหอ
กำลังอ่านการ์ตูนเรื่องโปรดที่เพิ่งจะถอยมาสดๆร้อนๆ
Yellow Dimonds in the light
And we’re standing side by side
And your shadow crosses mine
What it takes to come aliveฟาสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เบอร์คุ้นเคย โทรมากวนกูประจำ ไอ้พี่วิช
“ครับ”
(เห้ย มึงอยู่ไหนวะ)
คำทักทายพี่โคตร...เลยอะ“ผมก็อยู่ห้องผมสิ พี่จะให้ผมไปไหนละ ผมไม่ได้มีสาวๆเยอะอย่างพี่นี่”
(ไอ้เหี้ยนี่กวนตีนกูละ)
“ผมไม่ได้กวน ผมก็พูดของผมอย่างงี้แหละ มีธุระอะไรว่ามา”
(ไปกินข้าวกันกูหิว)
หืมมมมมมม“......................”
(จะไปไม่ไป?)
“อ่าครับๆ ไปก็ไป”
จริงๆก็ใช่ว่าไม่อยากไปหรอกนะ แต่พูดตามตรงวันนี้ไม่ค่อยอยากเห็นหน้าเลย
แล้วทำไมไม่ชวนเดอะแก๊งไปวะ มาชวนตูทำไมเนี่ยยยย
(เดี๋ยวกูไปรับที่ห้องละกัน)
“ครับ”
***************************************
หลายวันก่อน น้องรหัสและพี่รหัส ได้จัดงานเลี้ยงขึ้นมาที่ผับแห่งนึง
คนเยอะมากจนต้องปิดผับกันเลยทีเดียว
เนื่องจากเป็นวันเกิด เกิดอะไรน่ะเหรอ? เกิดอยากจะแดกไง
แน่นอนว่าเหล้า เบียร์ ไวน์ เหล้าขาว เพียบบบ
ยาดอง หรือแม้แต่เหล้าต้มมันก็หามาได้
“ไม่เมาไม่เลิกโว้ยยยย” เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งในคณะ ตะโกนพร้อมกับชูแก้วเหล้าขึ้นสูง
เวลาก็ล่วงเลยไปเรื่อยๆ พี่รหัสวิชกะน้องรหัสฟาสก็นั่งข้างกัน
คุยเม้ามอยตบหัวเล่นกันไปเรื่อย
สภาพทุกคนในวงเมาหยั่งหมา ไม่ใช่เมาธรรมดา
จะมีก็แต่ฟาสที่ไม่ค่อยเมา เพราะคอทองแดง กินเท่าไหรก็ไม่เมา
ดวลกะใครไม่เคยแพ้อะคิดดู
และภาระดูแลพี่รหัสที่เมาเหมือนหมาก็ต้องตกเป็นของรุ่นน้องคนนี้นี่แหละ
สันดานของไอ้วิช เวลาเมาเหล้าคือ แม่งเรื้อน
ดีนะที่งานนี้ไม่มีผู้หญิง แต่มันทำขวดโซดาแตกไปแล้วสามขวด
แก้วแตกไปอีกสองใบ
....ไอ้พี่วิชมึงจะเรื้อนไปไหน!!!!“เห้ยพี่อยู่เฉยๆดิ จะตกเก้าอี้แล้วเนี่ย” ฟาสหันไปดึงพี่วิชให้ขึ้นมานั่งดีๆ เพราะไอ้พี่วิชหัวเราะไอ้พี่ดิศที่มันร้องเพลงสาวบางโพธิอยู่บนเวที จนหัวแทบทิ่มลงไปอยู่ที่พื้น
....นี่เมาเหล้ารึเมาเนื้อวะเนี่ย -*-“ฟาสค้าบบบ พี่ปวดฉี่อ่าาาาาา” วิชเอาหัวพิงไหล่บางๆของฟาส ช้อนตาขึ้นมองหน้าสวยๆนั่นด้วย
“พี่ปวดเยี่ยวแล้วเกี่ยวอะไรกับผมละ ไปเองดิ ห้องน้ำอยู่โน่น” ฟาสดันหน้าคนตัวโตออก ก่อนจะชี้นิ้วไปทางห้องน้ำ
“ไปเป็นเพื่อนหน่อยดินะ” วิชขว้าข้อมือบางๆของรุ่นน้องไว้ก่อนจะลากไปด้วย ฟาสก็ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินตามไปอย่างช่วยไม่ได้
วิชเดินลากฟาสเข้ามาในห้องน้ำ แต่แทนที่จะปล่อยที่โถ กลับเดินเข้าไปในห้องน้ำแยกแทน
“เฮ้ยพี่ ทำไมต้องลากผมมาด้วยเล่า” พูดพลางขืนข้อมือออก แต่ทำไมแรงคนเมามันเยอะงี้วะ
“เออน่า ช่วยหน่อยดิ มึนไปหมดแล้วเนี่ย เผื่อพี่หัวทิ่มชักโครกไป มึงจะได้อยู่ช่วยกูไง” พี่วิชว่ายิ้มๆ ฟาสเลยหันหลังให้วิชโดนหันหน้าเข้าหาประตู แล้วหลับตา
“เสร็จยังพี่??” ฟาสถามเมื่อเห็นว่าเสียงเงียบไป แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบกลับมา เลยหันหน้ากลับไปดู ก็เจอกับไอ้พี่วิชระยะประชิด ยืนยิ้มให้ฟาสอยู่ “เสร็จแล้วไมไม่บอกวะ??” ฟาสทำปากขมุบขมิบ
“ว่าอะไรพี่ พี่ได้ยินนะ” หน้าไอ้พี่วิชตอนนี้แม่งโคตรไว้ใจไม่ได้อะ
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ เสร็จแล้วก็ไปเหอะพี่” ฟาสหันหลังหนีจะเปิดประตูออกไป แต่วิชเอามือมาดันประตูไว้ไม่ให้เปิดออกไป มืออีกข้างกอดเอวฟาสเอาไว้ แล้วเกยหน้าเข้ากับไหล่บาง
“พี่เมามากเลย พาพี่กลับห้องหน่อยดิ” ฟาสหน้าแดง ดึงมือรุ่นพี่ออกแล้วหันตัวกลับมา
“พี่จะทำอะไร???” วิชไม่ตอบ แต่โน้มในหน้าเข้าใกล้ใบหน้าสวยๆของฟาสมากขึ้น จนริมฝีปากประกบกัน ช่วงชิงลมหายซึ่งกันและกัน จูบย้ำๆ ซ้ำไปมาจนริมฝีปากนั้นแดงช้ำ
วิชผละออกมา แล้วยิ้มให้ฟาสที่กำลังหน้าแดงเม้มริมฝีปากของตัวเองอยู่ตรงหน้า “ปะ กลับห้องกัน”
วิชกุมมือน้องเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินตรงไปที่โต๊ะ “เฮ้ย กูกลับก่อนนะ”
“กูกลับด้วย” ยูกระดกแก้วสุดท้ายก่อนจะเก็บของของตัวเองเตรียมตัวกลับ วิชแอบขัดใจเล็กน้อย แต่ฟาสกลับโล่งอกที่มีพี่ยูตามกลับไปด้วย
“ทำไมมึงไม่กลับกะพวกไอ้เนศวะ??” พอขับรถไปได้ซักพักนึง วิชก็ถามคนนั่งข้างๆ ก็คือยูนั่นเอง ส่วนฟาสก็นั่นอยู่หลังรถ มองข้างทางไปเรื่อยๆ
“กูจะกลับ มึงจะทำไมกู” ยูมองหน้าวิชอย่างรู้ทัน ....เหี้ยนี่ อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงคิดจะทำอะไร
“ก็ไม่ทำอะไร๊” เกลียดจริงพวกรู้ทันนี่
พอถึงหอพัก ยูก็เดินขึ้นห้องไปก่อน ส่วนวิชก็เดินไปส่งฟาสที่ห้อง
ระหว่างทางที่เดินไปทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน แต่วิชก็จูงมือน้องเดินไปด้วยกันตลอด
พอถึงหน้าห้อง วิชก็ปล่อยมือ
“พี่ไปแล้วนะ” ยกมือขึ้นขยี้ผมฟาสสองสามที แล้วก็เดินออกไป ฟาสก็เดินเข้าห้องอย่างงงๆ
ล้มตัวลงบนที่นอนทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำ มองไปที่เตียงด้านข้าง ไอ้หมอหลับไปแล้ว
ตอนนี้ฟาสรู้สึกงงๆกับเหตุการณ์ที่ผ่านไป มันอะไรยังไงกันว่ะ มันเริ่มที่ตรงไหน
....ไอ้พี่วิชมึงทำเหี้ยอะไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยTBC,,,,
เอาพี่วิชกะน้องฟาสไปเสพก่อนเน๊าะ
ไอคู่นี้มันมายังไง เค้าก็งงๆอยู่
เห๊อะๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 
แถมมาอย่างร้อนแรงกว่าคู่หลักอีก ก๊ากกก ก ก ก ก
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ 
อยากตอบคอมเม้นมั่งอะ เอาไว้หลังตอนนี้เค้าจะตอบมั่งนะ อิอิ
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 884254 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก