ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้ว
เรื่องนี้ก็ยังสนุกเหมือนเดิมค่ะคุณอิ๊กกี้
อ่านแล้วแอบคิดถึงเรื่องตัวเองสมัยเป็นเด็กมัธยม แต่นาโอมิไม่ได้โชคดีแบบฮินท์
เห็นเพื่อนคุณอิ๊กกี้ที่เป็นคนเขียนเล่าฝ่ายฮัทออกตัวว่ายังฝีมือไม่ดี จริงๆ นาโอมิว่าคุณมีฝีมือในระดับนึงที่เดียวที่เขียนถ่ายทอดความเป็นฮัทให้คนอ่านเกลียดได้ เพราะบทบาทของฮัทหรือพี่โชนในหนังเรื่องสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารักเป็นอะไรที่น่ารำคาญ น่าเบื่อหน่าย น่าหมั่นไส้มาก มีอย่างหรอรักเค้า แต่ไม่กล้า ไม่มั่นใจ ไปเสียทุกอย่าง การที่คุณสามารถเขียนถ่ายทอดความเป็นฮัทออกมาแล้วคนอ่านเกลียดตัวละครตัวนี้ได้นาโอมิว่าคุณทำสำเร็จแล้วล่ะ
ไม่รู้ว่าจะขยายเนื้อเรื่องเพิ่มไปจากหน้งรึเปล่า เพราะเห็นในหนังพอพระเอกกับนางเอกต้องแยกจากกัน นางเอกบอกปัดเพื่อนพระเอก ก็ตัดฉากมาเป็นตอนโต แล้วมาริโอ้ไปสารภาพรักเลย ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงได้อ่านอีกไม่กี่ตอน
รอตอนต่อไปของคุณอิ๊กกี้อยู่นะคะ
+1 ให้ทั้งคุณอิ๊กกี้และเพื่อนค่ะ