นิยายเรื่อง feeling หรือ พี่พอยท์ (3P) รอบรีปรินซ์เหลือสองเล่มนะคะ สองเล่มสุดท้าย ใครสนใจพีเอ็มมาได้นะคะ ^^
ตอนที่ 4
“รบกวนคุณกี้อยู่เรื่อยขอบคุณมากนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะศาสตราจารย์ น้องแองจี้น่ารักค่ะ”
คุณกี้หรือน้องกี้เป็นญาติสนิทของคุณเอก เวลาผมไม่ว่างไปรับลูกคุณเอกก็จะมารับแองจี้ไปอยู่ร้านอาหารของบ้านกี้ประจำ แล้วด้วยความบังเอิญที่คุณกี้เป็นนักศึกษามหาลัยที่ผมสอนแม้ผมจะสอนปริญญาโทก็ตาม พอไปๆมาๆแองจี้เลยติดกี้ไปโดยปริยาย
“ถ้ายังไงพรุ่งนี้ขอรบกวนคุณกี้ไปอยู่ที่คอนโดเป็นเพื่อนแองจี้หน่อยนะครับ ผมมีงานเลี้ยง
กลางคืน”
“ได้เลยค่ะศาสตราจารย์กี้ไม่มีปัญหา”
“งั้นพรุ่งนี้กลับพร้อมผมเลยแล้วกันนะครับ”
“แต่พรุ่งนี้กี้เลิกเย็นหน่อยค่ะประมาณห้าโมง แต่แองจี้เลิกเรียนสามโมงนี่คะ”
“อืม.. งั้นผมไปรับแองจี้ก่อนแล้วกลับมารับคุณกี้อีกที”
“แต่ศาสตราจารย์จะไปๆมาๆหรือเปล่าคะ กี้ตามไปที่คอนโดทีหลังได้นะคะ”
“ไม่ดีกว่าครับ ผู้หญิงเดินทางเย็นๆมันอันตรายเอาเป็นว่า ผมมารับดีแล้ว ตามนี้นะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ”
นี่หรอวะคณะบริหารที่กิ๊กไอ้แดนเรียน แล้วเจ้าตัวอยู่ไหนเนี่ย !!!
ผมก้มลงมองรูปใบหนึ่ง ที่ไปจิ๊กมาจากถังขยะไอ้แดน ตอนนี้แม่กำลังน้อยใจมัน ก็เลยต้องพาแม่ไปเดทเป็นการง้อ ผมก็ว่างฟรีไทม์มาทำตัวเป็นฮีโร่เคลียกับกิ๊กแทนมันเนี่ย ดูดิ๊จะเป็นตัวร้ายดันมีคนตัดหน้า !! เลยต้องมาเป็นพระเอกแทน
เฮ้ยอยู่นั่น ไหนสแกนอีกรอบ ใช่เลย คนนี้ล่ะ สวยวุ้ยตัวจริงมิน่าไอ้แดนเขวจากแฟนมันได้ แต่ร้ายใช่เล่นเอาตัวเองไปเป็นมือที่สามได้อย่างหน้าตาเฉย
เอาล่ะสืบข่าวก่อนดีกว่า ผมเดินเข้าไปม้านั่งหน้าตึกเห็นสาวๆกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ แถม
มองกิ๊กไอ้แดนราวกับโกรธกันมาร้อยชาติงานนี้คงได้ข่าวแน่ๆ
“เอ่อ ขอโทษนะครับ คือผมมีเรื่องจะถาม คือรู้จักคนนี้มั้ยครับ ?”
“ไหนคะ อ๋อกี้น่ะหรอคะ รู้จักดียิ่งกว่าดีซะยิ่งกว่าพ่อแม่มันรู้จักมันอีกค่ะ”
แล้ววันนั้นข้อมูลของกิ๊กไอ้แดนก็ถูกดาวโหลดใส่หัวผมจนเต็มสตรีมจนเมมโมรี่เกือบเต็ม ได้ความสรุปประมาณว่า เป็นคนสวยที่ชอบกินของเหลือชาวบ้าน ถ้าได้มาแบบดีๆมักไม่เอา ต้องไปแย่งกับชาวบ้านมาถึงเร้าใจ รสนิยมเธอมาแปลกแหวกแนว นี่เดี๋ยวนี่คนไทยแบบนี้ก็มีด้วยหรอเฮ้ย !
เข้าสู่วันที่สองผมก็ขับรถตาม ตาม ตาม ตาม เอาให้รู้ไปเลยว่าอยู่ไหนทำอะไร เราต้องมีข้อมูลเป้าหมายก่อนที่จะลงมือเดี๋ยวมันแป้กครับ
วันนี้มีคนมารับกี้ถึงมหาลัย อื้อหือร้ายใช่เล่น บีเอ็มซีรีส์ล่าสุด เอาวะขับตามก่อน เผื่อได้อะไรดีๆ ผมก็ขับไปขับมาจนถึงคอนโดโคตรหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ผู้ชายร่างสูงหน้าคมที่นั่งคู่กับกี้ก็ลงจากรถมาเปิดประตูให้ ถ่ายรูปมันไว้ดีกว่า ถ่ายไว้เยอะๆควงกี่คน มีกี่คน จะได้เอาไปต่อรองทีหลัง ผมถ่ายไอ้หล่อคมเข้มนี่แบบทุกช็อต ทุกมุม ! ย้ำครับ ทุกมุม ทุกท่วงท่า แม่งเสือกขึ้นกล้อง ! ผมเรียนถ่ายภาพอยู่ครับเลยมักจะชอบพวกขึ้นกล้องเป็นพิเศษ ไม่ได้เว่ยนี่เป็นหนึ่งในเป้าหมายนะโว้ย ผมเดินไปด้อมๆมองๆถ่ายรูปรถมันเก็บไว้หน่อย เผื่อไว้ !
เฮ้อว่าแต่นี่ต้องรอเขาเสร็จธุระส่วนตัวกันใช่มั้ยวะเนี่ย ? เอาวะเพื่อไอ้แดน แค่นี้ไม่ยาก ไม่ยาก แต่ง่วง นี่ก็เย็นแล้วนะ ง่วง ง่วงที่สุด ง่วงชะมัด นั่งหลับตรงแถวๆนี้รอจะได้มั้ยวะ
“นี่น้องชาย…”
ซวย ! ไอ้หล่อมันย้อนกลับมาทำไมวะ !!!! ดูแม่งทำหน้าโหดเลย ไอ้เดลงานงอก ใครก็ได้ช่วยกูที จุดสัญญาณ SOS ตอนนี้จะทันมั้ยวะ !
“เอ่อ..... ขอตัวแล้วกันนะพี่นะ”
“เดี๋ยว... ตามมาทำไม ?”
เวร จะจับผมไว้ทำไมครับพี่ ไปหากิ๊กพี่นู่นนน ปล่อยผมไปเต๊อะ คำภาวนาของผมมันส่งไปไม่ถึงไอ้หล่อเข้มนี่สักกระติ๊ด เพราะมันดันยิ้มเย็นยะเยือกส่งมาให้ผม นี่เขาได้มาดพวกเจ้าพ่อมาเฟียมากเลยนะเนี่ย
“คือ... จริงๆแล้ว... มัน.... ก็ ....”
เอาไงดีวะ ! เดลคิดดิ คิดๆๆ คิดๆ เอาไงดีวะ อ๋อรู้ละ !
“ก็ผมชอบกี้ ! แล้วอยู่ดีๆผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาพานางในดวงใจผมไป มันน่าแค้นมั้ยล่ะ ! แก่ก็แก่ หล่อกว่าผมหรือเปล่าก็ไม่ใช่ ตีนกาก็จะขึ้นแหล่ไม่ขึ้นแหล่อยู่ละ ผมจะยอมให้แม่ดอกฟ้าที่รักของผมไปกับไอ้แก่ที่ไหนก็ไม่รู้ได้ยังไง !”
แรงไปปะวะ ผมสังเกตเห็นคิ้วมันกระตุก ยึกๆๆๆ
“หึหึ งั้นไปคุยกันที่โรงพักดีกว่า เพราะเด็กกับผู้ใหญ่ดูท่าจะคุยกันเองไม่รู้เรื่อง ! ตำรวจอาจจะช่วยได้”
เฮือกก ซวยแล้วมั้ยล่ะเดล รับมือกับผู้หญิงเป็นร้อยไม่หวั่น ผู้หญิงเป็นพันไม่แคร์ แต่ดูเหมือนจะมาแพ้หนึ่งชาย !
- ------------------------------
เปิดสมาคมแม่ยกพี่ไทม์ค่ะ ! 555 ใครสนใจสมัครเร้ววว
- --------------------------------
ศัพท์ประจำตอน
professor : ศาสตราจารย์
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
