ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณคนเขียนนะคะที่แต่งเรื่องพี่เสียและน้องต่ายให้เหล่านักอ่านได้ฟินจิกหมอนขาด(ไปหลายใบ
)กัน
จะว่าไงดีล่ะ ตอนแรกก็ฟินๆนะ คิดอยู่หรอกว่ายังไงต้องมีดราม่าเจ้มจ้นรอเราอยู่รักพี่น้องอุปสรรค์มันต้องเยอะกว่าแบบปกติเป็นธรรมดาเนอะ
ตอนช่วงที่พี่เสือหื่นหนักๆจับน้องต่ายกดนี่ไม่รู้จะฟินต่อดีหรือจะสงสารดี มันช่างเป็นการตีกันระหว่างเลือดสาววายกับศีลธรรมในใจซะเหลือเกิน...
แต่ชอบมากเลยตอนที่น้องต่ายเข้มแข็งขึ้นแล้วตัดสินใจไปเรียนต่อ มันทำให้เห็นน่ะว่าจริงๆแล้วคนๆนึงจะเปลี่ยนแปลงไปได้แค่ไหน
แต่ชอบ&สะใจลึกๆยิ่งกว่าตอนพี่เสือโดนต่ายแว๊ดกลับแล้วเผาใบลาออก//สมาคมเกลียมัวเปิดประตูรับพี่เสือเข้าเป็นสมาชิกVIPนับแต่บัดนั้น กร๊ากกก55555
นับถือเลยว่าคนเขียนแต่งออกมาได้ดีจริงๆ ยิ่งรักทางไกลที่น้องต่ายช่วยส่งพี่เสือเรียนและชีวิตคู่หลังจากกลับมาอยู่ไทยด้วยกันแล้วนี่ประทับใจมาก มันเป็นชีวิตคู่ของจริงอ่ะ มันเรียลมาก ไม่มีหรอกชีวิตที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่คนที่พร้อมจะยืนเคียงข้างเราตลอดไปมันมีอยู่จริง
ปล.ชอบสเปเชียลตอนสุดท้ายมากอ่ะ น้องต่ายคุมพี่เสืออยู่หมัดดีจริม คารวะเลย
คือตอนเปิดเรื่องมานี่ไม่นึกเลยน้อฃต่ายจะมาได้ไกลขนาดนี้
ปล2.ขอบคุณคนเขียนมากๆๆๆๆๆๆๆ อีกครั้งค่ะ