ธิณยังคงประหลาดใจกับผลที่ได้ มันเพราะอะไร น้ำที่ใช้เมื่อคืนก็เป็นของตัวเองเหมือนเดิม ไม่ใช่ของมินแต่อย่างใด
หรือเพราะทา 2 ครั้ง
ไม่สิ เพราะครั้งแรกก็เช็ดไปจนหมดหน้าแล้ว หรือว่า...
ไม่นานชายหนุ่มก็เข้าใจ
น้ำเชื้อที่ถูกผลิตออกมาจากการร่วมรัก ได้ประสิทธิภาพดีกว่าการช่วยตัวเองธิณหน้าขึ้นสีอีกครั้ง เอาจริงหรอวะ เขาต้องร่วมรักกับมินทุกคืนเพื่อความหล่อใสมีเสน่ห์แบบนี้หรอ
มินยิ้มร่าเมื่อเขารู้ข้อสรุปนั้น
“ไม่เห็นเป็นไรเลยบอส เดี๋ยวผมจัดหนักให้ทุกคืนเป็นไง”
“เงียบไปเลยคุณ” ธิณดึงแก้มลูกน้องจนยืดก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ เขาออกมาอีกทีด้วยชุดออฟฟิศเนี้ยบตามเคย มินก็เข้าไปอาบต่อ
จากหัวหน้า
“พอดีแฮะ” มินมองเชิ้ตสีม่วงอ่อน ที่บอสเสียสละให้เขาใส่ 1 วันเพราะถ้าจะใส่ตัวเดิมไป มีหวังกลิ่นเหล้าหึ่งทั่งออฟฟิศแน่ ทั้งคู่นั่ง
รถไฟฟ้าไปยังบริษัท ก่อนจะแยกย้ายทำงานกันปกติ
ช่วงพักกลางวัน ผู้เป็นหัวหน้ารู้สึกเบื่อ เลยออกมาเดินเล่นแถวหน้าตึกเป็นการฆ่าเวลา จนชายหนุ่มได้เดินผ่านร้านขายยาที่เขามักจะ
มาซื้อพาราบ่อยๆก็ฉุกคิดขึ้นได้
“เข้าไปดีไหม?” เขาคิดใจนะ
“สวัสดีครับ”
“เอ่อ...ผม เอ่อ....ขอ”
ธิณอึกอักหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เขาเข้ามาอยู่ในร้านเรียบร้อย
เภสัชหนุ่มน้อยยิ้มหวานให้ เขารู้สึกถูกชะตะกับชายตรงหน้ามาสักพักแล้ว เวลาเข้าเวร ก็จะเจอกับธิณมาซื้อยาบางครั้ง นั่นทำให้หัว
ใจเล็กๆของเด็กคนนี้พองโต และตอนนี้เขาก็รู้ดีว่าอาการแบบนี้ จะมาซื้ออะไร เพราะทำงานมาได้ 3 ปีกว่า ทำไมจะมองไม่ออก
“ถุงยางอนามัยสินะครับ” เภสัชคนเดิมยิ้มบาง
“มีแฟนแล้วหรอเนี่ย” เขาคิดในใจ ธิณพยักหน้าเป็นแกนอายๆก่อนจะมองเด็กตรงหน้า
“มิน..?” เขาฉุกคิดขึ้นทันทีเพราะคนตรงหน้า มีโครงหน้าคล้ายมินมาก แค่ตัวเล็กบาง และดวงตาที่โตกว่าเล็กน้อย
“ขนาดเท่าไหร่ครับ”
“ขนาด? เออ.....” ธิณไม่ใช่คนใส่เอง เค้าไม่รู้ขนาดของมินแน่ชัด
รู้แค่ มันใหญ่
“มี 49 กับ 52 ครับ”
“ผมไม่รู้ ใหญ่กว่าของผม” ธิณตอบไปอย่างตรงๆ เภสัชหนุ่มน้อยแอบตกใจเล็กน้อย รับเหรอ? ไม่จริง รูปร่างกำยำหล่อมีภูมิฐานแบ
บนี้เนี่ยนะ แต่การงานต้องมาก่อนความรู้สึก เภสัชจึงปฏิบัติหน้าที่ต่อ
“แล้วของพี่ ขนาดเท่าไหร่ครับ”
“ผม ผมก็ไม่รู้” ตายล่ะหว่า ไม่เคยวัดเส้นรอบวงของตัวเองเลยนี่
“ผมวัดให้เอามั้ย” เภสัชยังคงยิ้มร่าเหมือนเป็นเรื่องปกติ ธิณทำตัวไม่ค่อยถูก ถ้าซื้อไปผิดแล้วมินใส่ไม่ได้ล่ะ
“ได้หรอครับ”
“ครับ ตามผมมาทางนี้” เด็กน้อยเดินนำเข้าไปในห้องหลังเคาท์เตอร์ มันเป็นห้องสต็อกสินค้า ธิณเดินตามอย่างเงียบๆก่อนที่เภสัชจะ
หันมาคุยกับเค้า
“ต้องทำยังไงบ้างครับ คุณ...”
“ผมทิศกรุ่น เรียกว่าทิศก็ได้ครับ” ธิณพยักหน้าตอบรับ
“ถ้าจะวัด ต้องวัดตอนขยายตัวนะครับ” ธิณหน้าขึ้นสีอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรทิศก็เขย่งขึ้นมาประกบปากกับธิณ ทำเอาเจ้าตัว
ทำอะไรไม่ถูก
“เฮ้ย! คุณทำอะไร”
“ทำให้พี่มีอารมณ์ไง” เด็กน้อยพูดเสียงออดอ้อน
“ผมแอบชอบพี่นะ รู้ตัวบ้างไหม” ชายหนุ่มค่อนข้างงงกับเด็กตรงหน้า เขาก็เคยเจอทิศบางครั้งที่แวะมาซื้อยา ทิศคิดอะไรกับเขางั้น
หรอ
“ผมมีแฟนแล้ว” ธิณพูดเสียงแข็ง ตอนนี้คนที่เขาชอบคือมินคนเดียวเท่านั้น
“ผมก็ไม่ว่าอะไรพี่สักหน่อย” มือเล็กไล้จากคางก่อนจะลงมาที่ยอดอกของชายหนุ่มที่เห็นเป็นปุ่มขึ้นมาผ่านเสื้อเชิ้ตรัดรูป ก่อนจะวน
นิ้วไปรอบๆ ธิณพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไม่ให้เผลอเล่นไปด้วย แต่เขาต้องอ่อนระทวยเมื่อทิศยื่นอีกมือมาบีบที่แก่นกายเขาเน้นๆ
เขากำลังจะโดนขืนใจหรอ
ไม่สิ ธิณก็เผลอเคลิ้มกับท่าทางนั้น
ทิศยิ้มอย่างพอใจ ตื่นเต้น ไม่คิดว่าจะได้ทำแบบนี้กับพี่คนนี้
“พี่ชื่ออะไรครับ”
“ธิณ เอ่อ ธิณ อึก..” ชายหนุ่มกระตุกเบาๆเมื่อทิศเอาปลายนิ้วจิกลงไปที่บริเวณส่วนหัว ที่ตอนนี้ขยายดันกางเกงแสล็คจนยื่นออกมา
“น่าจะวัดได้แล้วครับ” เด็กน้อยเดินไปหยิบสายวัดมา ก่อนจะรูปซิบกางเกงอีกฝ่ายลง ชั้นในสีครีมนูนแข็งออกมาชี้หน้าทิศ เขายิ้ม
บางก่อนจะควักแก่นกายของธิณออกมา และรูดขึ้นลงเร็วๆเพื่อปลุกเร้าอารมณ์
มันได้ผลดี
ตอนนี้ธิณอารมณ์พุ่งพล่าน แก่นกายของเขาแข็งแทบจะเป็นหิน ทิศหยิบสายวัดขึ้นมาพันรอบแท่งเอ็น
“อืม ... 51.5”
“...”
“ของคนนั้นใหญ่กว่าพี่มากไหมครับ”
“ไม่มาก เอ่อะ”
“งั้นก็ใช้ 52 แล้วแหละครับ”
“ขอบคุณครับ น้อง...ทิศ”
“ว่าแต่ มันแข็งแบบนี้ พี่ไม่อยากทรมานใช่มั้ย” ทิศพูดพลางรูดแก่นของธิณขึ้นลงไปมาช้าๆ
“ผมช่วยนะพี่” ธิณเกร็งตัวทันทีที่ทิศควบคุมแก่นกายเขาด้วยโพรงปากอุ่น ทิศไล้เลียอย่างดูดดื่ม ก่อนจะเน้นที่ส่วนปลายแรงๆ
“อะ.. น้องครับ ..น้องทิศ”
“อือ...” ทิศไม่ละปากออก แต่ดูดเสียงดังด๊วบๆจนในที่สุด ธิณก็ปลดปล่อยออกใส่ปากเด็กน้อย ทิศกลืนน้ำรักลงไปจนหมด ก่อนจะ
เลียทำความสะอาดอีกรอบ ชายหนุ่มหน้าแดงก่อนจะรีบเก็บแก่นกายเข้ากางเกงเหมือนเดิมและคว้าถุงยางขนาด 52 มิล มาจ่ายเงิน
“ขอบคุณครับ” ทิศยิ้มกว้างก่อนจะโบกมือลาธิณที่รีบวิ่งออกไป ใจของเด็กหนุ่มพองโต ให้ตายเถอะ ทำไมเขาน่ารักขนาดนี้
“อ้าวบอสไปไหนมา”
มินชิตที่นั่งทำงานอยู่เห็นเจ้านายวิ่งเหงื่อโชกเข้าออฟฟิศมา ก็ทักทายตามประสา
“มินชิต ตามผมไปที่ห้อง” ธิณพูดปนหอบก่อนจะเดินไปยังห้องของเขา มินกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามไปติดๆ
“เมื่อกี๊ผมไปร้านขายยามา แล้วก็...แล้วก็...” ธิณอึกอัก เขาจะพูดเรื่องเมื่อกี๊ดีไหม ถ้ามินรู้จะโกรธเขาไหม แต่สุดท้าย ชายหนุ่มก็
เลือกที่จะไม่เล่าอะไร เขาได้แต่ยืนถุงร้านขายยาให้มิน เขารับมางงๆก่อนจะดูของในถุงและเผยยิ้มออกมา
“แหมบอส” เด็กหนุ่มยิ้มหวานแซวหัวหน้า นั่นทำให้ธิณเขินก่อนจะพูดเสียงแข็ง
“ไปทำงานเลยไป ไม่งั้นผมไล่คุณออก!”
“ได้ครับ ผมจะตั้งใจทำงานนะครับ บอส” มินโน้มหน้าลงมาประกบปาก
ทั้ง 2 แลกลิ้นกันเป็นนาทีก่อนจะพึงรู้ได้ว่า เขาอยู่ในที่
สาธารณะ มินจึงถอนจูบออก
“ค่ามัดจำน่ะครับ” เขายิ้มร่าก่อนจะเดินออกจากห้องหัวหน้าไป
ธิณรู้สึกดี เขาเคลิ้มกับจูบเมื่อครู่มาก แต่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ฉุกรั้งให้ธิณกังวล
ถ้ามินรู้เรื่องเค้ากับเภสัชทิศขึ้นมา
ตายแน่!TBC
เอาแล้วสิลุงธิณ ไปเผลอใจก่อเรื่องแล้ว