-///- ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) คิดถึงนะคะ^^(จบแล้วจ้า) 07/12/61
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: -///- ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART) คิดถึงนะคะ^^(จบแล้วจ้า) 07/12/61  (อ่าน 119967 ครั้ง)

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 37 หลงเธอดีกว่าหลงทาง /2...   






อยากจะเขกหัวไอ้เพื่อนเวรจริ๊ง ยืนบื้ออยู่ได้ แต่ไอ้คนที่หมั่นไส้กว่าผมคงเป็นพี่น้ำ เห็นแอบหยิบช้อน
ที่วางบนชั้นใกล้มือเขวี้ยงใส่หัวไอ้ยูจนมันสะดุ้งหันมอง พอเห็นพวกเราแอบดูมันก็ท้าวเอวหรี่ตาทำหน้าเบื่อ
ไอ้ยูบ่นอุบอิบไม่ออกเสียงทำนองว่ามาอยู่ที่นี่กันทำไม มาปาหัวมันทำไม
 
พวกเราทั้งสี่คนเลยพร้อมใจจับมือแล้วกอดกันให้มันดู แน่นอนไอ้เดย์ดึงผมไปกอดส่วนพี่นิกกี้ก็กอดพี่น้ำ
ไอ้เพื่อนฟันเหล็กยิ้มพูดซุบซิบใส่ว่ารู้แล้วน่า ทำมือไล่พวกเราชิ่วๆ แต่ฝันไปเถอะว่าจะยอมไป
ตั้งหน้าตั้งตาแอบดูเสต็ปการง้อแฟนอันกิ๊กก๊อกของมันต่อไป
 
ยูเข้าไปสวมกอดพี่บาสจากด้านหลัง พี่บาสก็นิ่งไป
“ผมขอโทษที่ทำให้พี่เสียใจ”
“โฮ~~~~มึงเห็นไอ้เคิร์กมันดีกว่ากูใช่มั้ย กูทำผิดอะไรวะยูที่ผ่านมากูงี่เง้าน่ารำคาญจนมึงทนไม่ได้ใช่มั้ย
ฮืออฮึกฮึก แล้วทำไมก่อนที่มันจะมา...มึงไม่เคยว่ากู ฮืออมึงยังรักมัน อยากคบกับมันใช่มั้ยฮือออออ
อย่าเพิ่งบอกกูได้มั้ย กูไม่อยากได้ยินเลยยยฮืออออ”
 
พี่บาสเอาแต่ร้องไห้ สะอื้นเสียงไม่ดังนักคงเพราะกลัวคนข้างนอกได้ยิน ไอ้ยูก็เอาแต่ยืนกอดเอวพี่บาส
มันยิ้มๆซบหน้ากับบ่าของคนในอ้อมกอดที่ตัวเกือบจะเท่าๆกันแต่ดูหมดแรง ก่อนจะพูดข้างหู
 
“ใครบอกพี่บาสครับ ว่าผมจะพูดเรื่องนั้น”
“.....ฮึกฮึก กู..”
“เรื่องที่ผมอยากบอกพี่คือ ผมคงทำตามที่พี่ร้องเพลงขอไม่ได้หรอกครับ”
“ยู...ฮืออออ”
“จะให้เก็บพี่ไว้แค่ครึ่งใจได้ยังไง ก็ทั้งใจผมมีแค่พี่คนเดียว ไม่มีใคร อยู่ให้เต็มหัวใจไปเลยสิครับ////”
“อึก...ไอ้ยู..แต่มึง..”
“ผมรักพี่บาสคนเดียวครับ อย่าร้องไห้น๊า///// โอ๋555”
 
ว้อยยยยยย////// ไอ้ยูดึงพี่บาสให้หันหน้ามาหา อิจฉาเว้ยแม่งกอดกันตัวกลม ไอ้เพื่อนหัวตั้งของผม
มันยิ้มกว้างตาหยี ลูบหัวแฟนขี้เหวี่ยงที่ความจริงโคตรขี้แย ส่วนทางพี่บาสนี่หน้าเอ๋อเหวออึ้งวึนนน
 
เชี่ยยูทำผมเขินเลยบีบมือไอ้เดย์ มันก็ขำชี้หน้าล้อเลียนผมเลยทุบมันอั๊กๆๆ ส่วนสองพี่น้องเจ้าของสถานที่นี่
ไม่รู้อินร่วมกับเพื่อนผมกันอีท่าไหน เห็นพี่นิกกี้โดนพี่น้ำบีบคอเขย่าตัวไปๆมาๆ พี่นิกกี้ตาเหลือก
แต่พี่น้ำท่าจะชอบ พวกเรากลั้นหัวเราะ ตั้งใจแอบมองยังไม่เลิกชอบใจฉากเด็ดน่าดู
 
“มึงไม่ได้อยากเลิกกับกูเหรอ ยู..อึก”
“พี่บาสน่ารำคาญ”
“ไอ้ยู”
“แต่ผมไม่ลืมหรอกครับ ว่าผมรักคนน่ารำคาญคนนี้แหละ 555”
“จริงๆนะยู////ฮืออออออ”
“ผมจะไม่หลงทางไปไหนแน่ แม้แต่ในเรื่องที่ไม่มีใครเชื่อแต่พี่เคยบอกว่าเชื่อในตัวผม เพราะฉะนั้น
มองหน้าผมให้ชัดๆ นี่ยูคนเดิมที่เคยร้องเพลงๆนั้นให้พี่ เชื่อใจผมนะครับ”
 
“ยู มึงไม่ได้อยากคบกับเคิร์กจริงๆนะ”
“กับเคิร์กแค่เพื่อนครับพี่ เอาอย่างนี้ผมจะห่างๆกับมันเพื่อความสบายใจของพี่บาส
ต่อจากนี้ไป ถ้าผมจะไปไหนกับเคิร์กแต่ไม่มีพี่บาสไปด้วย ผมก็ไม่ไป ดีมั้ยครับ”
“เอาจริงดิ ห้ามคืนคำแล้วนะไอ้ยู”
“จริงค้าบบบบบ ขอบคุณนะครับที่พี่ทำให้ผมไม่หลงทาง พี่บาสเหมือนไฟส่องทางสำหรับผม”
 
แอบฟังถึงตรงนี้พี่น้ำก็จิ๊ปากขัดใจขึ้นมา  “ไอ้ยูแม่งพูดไม่ซึ้งเล้ย เป็นกูนะจะพูดให้เท่กว่านี้อีก”
พี่นิกกี้เลยซุบซิบถามว่า  “อ้าวแล้วถ้าเป็นพี่จะพูดว่าไงครับ”
“ขอบคุณนะครับ พี่รู้มั้ยพี่คือคนถือไฟสำหรับผม”
 
ผมกับไอ้เดย์มองหน้ากันงงๆแล้วหันไปมองพี่น้ำที่ยิ้มยักคิ้ว พี่นิกกี้รีบถาม  “คนถือไฟอะไรของพี่!?
มันซึ้งตรงไหนวะ ถือทำไม ถือไฟอะไร? คบเพลิงโอลิมปิคเหรอ?”
“ไฟฉาย”
“เป็นคนถือไฟฉายเนี่ยนะ!!?”    โหยยย โคตรเท่..
“เออ แต่ไม่ได้เอาไว้ใช้ส่องทางนะ”
“แล้วจะถือไว้ทำซากไรอ่ะครับ”
“เอาไว้ตีหัวมึงให้แบะ เอ๊ย ให้ตาสว่างไง คิกๆๆ” 
“โห...โคตรซึ้งเลยพี่”
“จริงเหรอ!?/////”
“โกหก!”
“เอ๊า...แล้วกัน”
 
ผมมองพวกพี่ๆคุยกันแล้วเหล่มองไอ้เดย์ มันส่ายหน้ายิ้มๆ หันไปตั้งตาดูไอ้ยูพูดจามีสาระกับแฟนดีกว่าครับ
 
 “แล้วก็...”
“อึก...อะไรยู?”
“เพลงอ่ะ เพี้ยนเนอะ555555/////”
“////ไอ้บ้า เขาเรียกว่ามาจากอินเนอร์เว้ย555”
 
โอ้ยยยย จากที่เคยมีเงาเทาดำเน่าหม่นๆรอบตัวไอ้ยู มาตอนนี้โลกกลายเป็นสีชมพูแล้วครับท่านผู้โช๊มมมม
 
“อ๊ะ! เดี๋ยวครับพี่บาส/////อย่าเพิ่งจูบ”
“ห๊ะ!? ทำไมล่ะ ตรงนี้ไม่มีใครเห็นหรอก/////”
“มีครับ..||||||| นั่น!” 
โอ๊ะ กูจะดูเลิฟซีนซะหน่อยเถอะ เชี่ยยูแม่งชี้มาทางนี้ พวกผมเลยโบกมือให้ยิ้มให้หน้าสลอน
 
“เฮ้ย! เชี่ยนิก! พี่น้ำ! อะอะ...ไอ้พวกเด็กบ้า! นี่เห็นกันหมดเลยเรอะโอ๊ยยย”
พี่บาสตกใจทำท่าอยากได้ปี๊บคลุมหัว555 ไอ้ยูเลยเดินมาไล่พวกผมแล้วเข้าไปกอดพี่บาสต่อ
 
ผมได้ยินเสียงสองคนนั้นหัวเราะจากด้านหลัง ในตอนที่เดินออกมา ฟังแล้วมีความสุขแทนจริงๆ////
 
 
*******************
 
พอไอ้ยูเคลียร์กับแฟนเรียบร้อย มันก็ทิ้งเพื่อนครับดี๊ดี (เลวมากมึง) มันบอกวันหลังค่อยไปเอาเป้ที่บ้านไอ้เดย์
แล้วก็ไล่เพื่อนกลับไปก่อนเลยครับเพราะจะไปดูหนังกับพี่บาส ส่วนพี่น้ำก็อนุญาตให้ไปอย่างง่ายดาย
ก่อนกลับพี่น้ำทำหน้าตาละห้อย (น่ารักมากมายครับ/////) บอกว่าว่างๆให้แวะไปคุยเล่นกันอีกนะ พวกผมคุยสนุก
เป็นพี่ชายที่แปลกดีจริงๆครับ ท่าทางผมต้องกลับไปร้านขนมหวานกับน้ำชายามบ่าย s&n นั่นบ่อยๆแล้วล่ะ
 
ไม่มีหนังที่อยากดูไม่มีอะไรที่อยากกินเป็นพิเศษแถมไม่ค่อยมีเงินด้วยสิ พกมาห้าร้อยเองครับ
พอนั่งแท็กซี่กลับบ้านมั้ยนี่กู วันนี้เสียดายตังค์เลยชวนกันนั่งรถเมล์กลับครับ เราก็รอรถเมล์อยู่ที่ป้าย
ตะหรึ้งๆๆๆ  เสียงข้อความเข้ารัวๆ เครื่องไอ้เดย์ มันก็กดดูไอ้หอกยูส่งรูปมาเย้ย สวีทหวานกับพี่บาส
แต่แค่รูปเดียวนะครับ อีกสามรูปนี่เป็นคู่อื่นที่ทำเอาผมกับไอ้เดย์เห็นแล้วต้องร้อง  “เว้ยยยยยยยย555555”
 
ไอ้ยูมันบังเอิ๊ญไปเจอไอ้คิมเดินควงกับสาวผมยาวหุ่นดีที่ไหนไม่รู้เข้าโรงหนังครับ แต่พวกมันดูคนละโรงกัน
เลยไม่ได้ตามไปทัก ไอ้เดย์แจ๊ะปากแซวไอ้คิมอย่างหมั่นไส้
“อ่ายเชี่ยคิมแม่ง แอบไปดูหนังกับสาวที่ไหนวะ ร้ายนะมึง เฮ้ยเก็บไว้ไปฟ้องอิดุ๊กดิ๊กดีป่ะลูก คึคึคึ”

เอาล่ะสิไม่รู้ทำไมผมนึกถึงดุ๊กดิ๊กขึ้นมาเลย ถ้ารู้จะเสียใจรึแค่ยักไหล่ เสียใจแต่ไม่แคร์หว่า..
ผมก็เดาใจมันไม่ถูกหรอกแต่รีบตีแขนว่าไอ้เดย์อย่าบ้า 
“สงสารมัน ไม่ต้องไปเล่าให้มันฟังหรอก เกิดมันชอบไอ้คิมจริงจัง เดี๋ยวก็ได้ร้องไห้หรอก เดย์อย่าปากมาก” 
ผมแกล้งบีบปากไอ้เดย์ มันกลับทำปากจู๋ใส่ตลกกว่าเดิม
 
“ไอ้ลูก...มึงคิดว่าดุ๊กดิ๊กชอบไอ้คิมจริงเหรอ”  เดย์ถาม ผมก็พยักหน้ามั่นใจนะ
“กูว่ามันต้องแอบกิ๊กกั๊กกันบ้างแหละวะ หมอลูกคิดเอาธงมาปักเล้ย!”
“งั้นแล้ว......”  ไอ้เดย์เปิดรูปที่ยูส่งมาให้ดู ไอ้บ้าคิมเดินจูงมือผู้หญิงเข้าโรงหนัง มันหมายความว่าไงวะ
“มึงว่านี่จะใช่ผู้หญิงคนที่ไอ้คิมมันคุยแชทด้วยบ่อยๆรึเปล่าวะ”
“ใครจะไปรู้วะ   อืมมม แต่ก็อาจเป็นไปได้นะเว้ย”   
รูปที่ไอ้ยูแอบถ่ายมามันจูงมือกันด้วย แสดงว่าความสัมพันธ์ต้องไม่ธรรมดา
 

......................นั่งรถเมล์กันไกลพอสมควร ไอ้เดย์กินลูกชิ้นปิ้งที่ซื้อติดมือขึ้นรถมาอย่างสบายอารมณ์
เปิดคลิปตลกดูแล้วหัวเราะชวนผมดูด้วย สักพักก็เปลี่ยนไปฟังเพลงกัน ใส่หูฟังคนละข้าง จนผมเคลิ้มหลับไป
มาสะดุ้งตื่นอีกทีได้ยินเสียงซุบซิบแอบกรี๊ดวี๊ดว้ายของผู้หญิง  น่าจะเป็นเพราะผมกับไอ้เดย์ดันหลับทั้งคู่
แถมยังเอาหัวซบกัน ลืมตามาอีกทีนี่คนเต็มรถเลยครับ มีสาวๆทั้งวัยเรียนและวัยทำงานยืนเบียดเสียด
ติดเบาะที่พวกผมนั่งไม่ใช่น้อยๆแต่ละคนไม่กล้าสบตาด้วยครับ อาย/////// ไอ้หอกเดย์แม่งยังไม่ยอมตื่น
หลับคอพับคออ่อนซบไหล่ผม
 
“เดย์ๆ เฮ้ยมึง เดย์ๆ ตื่นๆๆ ถึงไหนแล้วไม่รู้เนี่ย...มึงช่วยกูดูหน่อยทำไมไม่คุ้นเลยวะ”
ผมเขย่าตัวมัน มันก็งัวเงียขยี้ตาทำหน้างงๆแล้วหาวซะปากกว้างแทบจะกินหัวผมเข้าไปได้
“เชี่ยยยย อยู่ไหนวะเนี่ย?”
 
เรามองหน้ากันเอ๋อแดก ก่อนสะดุ้งหันไปมองตามเสียงผู้หญิงที่ยืนใกล้ๆ เธอช่วยตอบคำถามของเรา
พอได้รู้ว่าถึงไหนแล้วเท่านั้นแหละ ร้องจ๊าคเลยสิครับ เล่นนั่งรถเลยกันไปไกลโคตร รีบเบียดคนหูตาแหก
ไปกดออดลงรถป้ายหน้า รถเบรกทีผมหน้าจะคะมำ ไอ้เดย์คว้าแขนดึงไว้แทบไม่ทัน ทุลักทุเลลงจากรถ
มายืนงงกับชีวิต ตัดสินใจควักแบงค์ห้าร้อยออกมาโบกมือลาหยอยๆแล้วตั้งหน้าตั้งตาโบกแท็กซี่กลับบ้าน
 
ไม่เคยหลับเลยป้ายไกลขนาดนี้มาก่อนเลยครับ เข้าไปนั่งในรถแท็กซี่ได้ก็พากันขำขี้แตกขี้แตน
คนขับรถแอบมองหน้าพวกเราแบบไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่ คงนึกว่าเมาหญ้ากันมารึเปล่าวะไอ้เด็กพวกนี้
 
“พี่ครับๆเดี๋ยวจอดหน้าเซเว่นนั่นนะครับ”  มาถึงเซเว่นใกล้บ้านผมชี้ให้คนขับรถดูเขาก็พยักหน้า
ไอ้เดย์หันมาถาม  “บ้านมึงก็ขายของ เข้าทำไมนักหนาวะเซเว่น”
“มันคนละฟิวกันเว้ย กูอยากกินพวกมะม่วงดองกับมะม่วงแช่อิ่มนี่ ที่บ้านกูมีแต่บ๊วยกับมะดันดองอ่ะ”
“อยากกินของดอง! จะอ้วกด้วยป่าว”
“อืมมมม นิดหน่อย แต่ไม่อ่ะ ไม่เป็นไร”
“เฮ้ยอาการอย่างนี้แถวบ้านกูเขาเรียกแพ้ท้องนะไอ้ลูก!”
“กูเมารถก็ได้มั้งเดย์ เชี่ยอย่าคิดไกลกูไม่ได้มีเกสรตัวผู้ตัวเมียอยู่ในตัวเดียวกัน”
“นั่นก็ใช่ โล่งอกเนอะถ้ามึงท้องก็หมายความว่ามึงมีชู้อ่ะดิ”
“สัด! ผิดประเด็นละ กูเป็นผู้ชาย ผู้ชายบ้านมึงท้องได้เรอะ”
“ได้ดิ วันก่อนพ่อยังมาบอกกูว่าท้อง!”
“ห๊ะ! มึงกำลังจะมีน้อง!!! เพ้อเจ้อแล้วเป็นไปได้ไงวะหมายถึงแม่มึงรึเปล่า”
“พ่อกูนี่แหละท้อง”
“กูไม่เชื่อมึงอ่ะ”
“จริงๆ กูเห็นแม่กูยื่นยาธาตุตรากระต่ายดำดินให้พ่อกูกินกะตาเลย พ่อกูบ่นว่าแสบตูดด้วย”
“เฮ้ยท้องจริงๆด้วย”
“ เออเชื่อกูแล้วดิ!”
“ฟายเอ๊ย นั่นมันท้องเสียไอ่สัด -*- ”
“นี่ตกลงมึงไม่ได้ท้องใช่อ่ะลูกคิด”
“มึงคิดว่ากูเป็นเอ็กซ์เม็นป่าวล่ะ ถึงสร้างมดลูกเองได้อ่ะเชี่ย”
“อะไรนะเป็นเม็นเหรอ5555”
“เออ เม็น มึงกะกูไง ผู้ชายสองคน” 
“คึคึ//////ปากหวานว่ะ  หมายความว่าอยากอยู่กับกูสองคนใช่ป่ะ คิคิ”
“..........”  เอิ่ม.....ใครก็ได้ช่วยดึงผมกลับเข้าชายฝั่งหรือไม่ก็ตีไอ่เชี่ยนี่ให้มันหลับที
นี่กูพูดเรื่องอะไรอยู่วะเนี่ย ผมมองมันหัวเราะเขินคิกคักแล้วอดหมั่นเขี้ยวในความบ้าบอ
และคิดเข้าข้างตัวเองของมันไม่ได้ เลยตบแก้มไอ้หล่อไปทีไม่แรงนัก ตีตังเพี้ยะ
 
คนขับรถแท็กซี่เขาก็ขำนะครับที่พวกผมคุยกัน ไม่รู้ว่าเข้าใจมั้ย เพราะผมเองยังไม่เข้าใจเลย
...จ่ายตังค์ค่ารถแทบหมดดียังเหลือพอซื้อมะม่วงกิน
 
เดินมาถึงบ้านครับแม่จ๋าทักเลย  “อ้าว แล้วน้องล่ะ”
 
เชี่ย!!! ลืมน้องครับ! มัวแต่ห่วงมะม่วงไอ้บ้าเดย์ก็ไม่เตือนผมเล้ยแถมยังมาขำผมอีก
ไอ้พวกตัวเล็กก็โวยวายว่าหายไปไหนมา คือตอนที่แอบออกไปเจ้าแฝดเล่นอยู่บ้านน้องเงาะครับมันไม่รู้กัน
งอแงน่าดูพอรู้ว่าผมออกไปกับไอ้เดย์แค่สองคน แต่ไม่ต้องห่วงครับพวกมันไม่กล้าฟ้องพ่อจ๋าหรอก
เพราะไอ้เดย์ขู่จะบอกเรื่องหนังโป๊ ซีน่อนกับซีโน่เลยขอขี่หลังไอ้เดย์กลับบ้าน สลับกันขึ้นหลังไอ้เดย์
ให้วุ่นวายเล่น ไอ้เดย์เดินบ่นตลอดทาง เห็นมันลำบากไอ้สองตัวนั้นก็สนุกแล้วครับ
 
ระหว่างทางเราเดินไปเจอรถเข็นขายโรตีก็แวะซื้อกันคนละอัน แต่ไอ้เดย์เบิ้ลสอง ยืนรอเขาทอดโรตี
จู่ๆไม่รู้นึกยังไงเจ้าซีน่อนทำหน้าตาสงสัยแล้วหันไปถามไอ้เดย์  “นี่พี่ไม่มีแฟนเหรอ ทำไมไม่ไปหาแฟน
มาหาพี่ลูกคิดทุกวันเลย”  เจ้าซีโน่รีบเสริม  “ใช่ ไม่มีแฟนเหรอ ขี้เหร่ไม่มีใครชอบเหรอ คิคิคิคิ”
 
ผมฟังแล้วก็ขำๆแต่ไอ้เดย์มันโบกมือไล่น้องๆ “แล้วทีเราสองคนล่ะ ทำไมไม่ไปหาแฟนไปเที่ยวกับแฟนวะ
มาเกะกะลูกตาอยู่บ้านพี่เขาทำไม กลับบ้านตัวเองไปเลยไปชิ่ว”
 
“เค้ามีแฟนหรอก! เดี๋ยวไปโรงเรียนก็เจอกัน”  ซีน่อนรีบอวดเลยครับ
ซีโน่รีบเสริมอีก  “ใช่ๆซีน่อนมีแฟนตั้งสี่คน”
ไอ้เดย์มันก็ถามติดตลกนะ  “แล้วแฟนนี่ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ555”
“ผู้หญิงสิ!/////*//”  ไอ้เจ้าซีน่อนนี่พูดเสียงดังฟังชัดเลยครับ ผมกับไอ้เดย์ขำก๊าก ซีโน่มันทำหน้าบูดว่าซีน่อน
“พี่ลูกคิดฮะซีน่อนชอบแย่งแฟนซีโน่อ่ะ ทุกทีเลย ซีโน่เลยไม่มีแฟนสักคนเลย ซีน่อนเอาไปหมดเลย”
ผมฟังแล้วก็ยิ่งตลกนะ ไอ้เดย์ทำหน้าตาล้อเลียน ว่าแฟนซีน่อนตาเหล่นู่นนี่นั่นแล้วก็ไล่เตะก้นกัน
มันสามตัววิ่งวนรอบรถขายโรตีทำเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันไปเลย พอได้โรตีแล้วผมเลยรีบเดินหนีพวกมัน
แต่สามคนนั้นก็วิ่งตามมาแย่งโรตีกันใหญ่ เดินกินไปก็คุยโม้เรื่องความหล่อและฮ็อตของตัวเองข่มกันตลอด
 
“นี่จริงรึเปล่าที่ไปแย่งแฟนน้องน่ะซีน่อน55”  ผมแกล้งถามซีน่อนอมโรตีเต็มปากก็พยักหน้าหงึกๆ
“ซีน่อนบอกว่าไม่ชอบให้ซีโน่มีแฟนฮะ”  ซีโน่มันฟ้องนะ ซีน่อนก็พยักหน้าหงึกๆอีก ผมเลยถาม
“อ้าวแล้วทำไมทีตัวเองมีแฟนตั้งสี่คนละ555 ขี้งกจังแบ่งน้องบ้างดิ55”  เด็กสมัยนี้มีแฟนตั้งแต่อนุบาลครับ
แต่เค้าก็ ไม่ได้เป็นแฟนกันเหมือนคนโต ชอบเพื่อนคนไหนมากหน่อยก็บอกว่าเป็นแฟนกันแล้ว
 
ผมถามไปเจ้าซีน่อนก็ส่ายหน้าไม่ยอม ปกติมันชอบตีกันแย่งนู่นนี่กันประจำอยู่แล้ว
“มีแฟนตั้งสี่คน แล้วชอบคนไหนมากสุด”  ไอ้เดย์สงสัย ลองถามพ่อคาสโนว่าตัวน้อยดูแต่ดูมันตอบนะครับ
“ฮึ....ไม่ได้ชอบสักคน”
“อ้าวววววว??”  งองูหลายตัวกันเลยทีเดียว แล้วเจ้าซีโน่ก็เฉลยให้ผมกับไอ้เดย์หายข้องใจ
 
“ก็ซีน่อนบอกห้ามให้ซีโน่ชอบใคร เพราะงั้นซีน่อนก็เลยไปเป็นแฟนกับทั้งสี่คนเลยฮะ”   
ผมกับไอ้เดย์แปลกใจชะมัด...........อ้าวสรุปไอ้พี่มันกันท่าน้องนี่หว่า เอ.....สงสัยเจ้าแฝดพี่จะหวงน้องนะเนี่ย
แต่มันคงเด็กเกินจะเข้าใจ ผมละงงกับความคิดเจ้าคู่แฝดนี่จริง ถึงจะไม่แสดงออกว่ารักกันสักเท่าไหร่
แต่พวกมันความจริงแล้วคงรักกันมากทีเดียว ตั้งแต่เกิดก็ไม่เคยห่างกันเลย ห่วงแค่ตอนโตนี่แหละครับ
อย่าไปแย่งสาวคนเดียวกันเข้าก็แล้วกัน มันยิ่งชอบอะไรเหมือนๆกันอยู่
 
 “ไม่ดีน๊า เดี๋ยวก็ทำผู้หญิงร้องไห้หรอก คบแฟนหลายๆคนไม่ดีนะรู้ป่าว ต้องเลือกคนเดียวดิรักคนเดียว”
ไอ้เดย์แหย่น้องผม แต่ทำเอาผมแอบอมยิ้มนะ ก็มันช้อนหางตามามองผมนี่นา ปากหวานนะมึง//////
 
“งั้นกลับไปจะเลิกให้หมดเลย”  ซีน่อนทำหน้าเอาจริง อ้าวเวร ตัวแค่นี้จะทำสาวอกหักทีเดียวสี่คนเชียว
“รู้น่า ชอบเงาะใช่มั้ยล่า~”  ไอ้เดย์ทำตาเจ้าเล่ห์ล้อน้องๆผมใหญ่ ซีน่อนกับซีโน่แลบลิ้นใส่ไอ้เดย์ช่วยกันปฏิเสธ
“แบร่ เค้าไม่ชอบเด็กซะหน่อย!!”   “ใช่ๆๆ เงาะเป็นเพื่อนร่วมสาบานของเค้าหรอก”
โว๊ะไอ้เด็กพวกนี้ มีเพื่อนร่วมสาบงสาบานกับเขาด้วย  ผมส่ายหน้าขำๆแล้วเดินนำไอ้สามตัวบ้าที่แกล้งกันอยู่ได้


....................... กลับมาถึงบ้าน ซีน่อนกับซีโน่แกล้งเอามือที่เลอะนมข้นจากการกินโรตีไปป้ายกางเกงไอ้เดย์เสร็จ
ก็วิ่งหนีไปหอมแก้มแม่จ๋า กันไอ้เดย์มันวิ่งตามมาเตะ สองแสบหัวเราะชอบใจหนีเข้าห้องน้ำไปล้างมือ
ผมเลยบอกให้พวกมันรีบขึ้นไปอาบน้ำข้างบน  แม่จ๋าชวนเดย์อยู่กินข้าวก่อน แต่ไอ้เดย์บอกว่าแม่มันรอกินข้าวด้วย

“ขอบใจที่มาส่งนะเดย์ กลับไปได้แล้วล่ะ”
“อ้าวได้ไง จูบเค้ายัง คึคึ///////”
 “ผีเจาะปากมาพูดรึไง!////*// อยากให้แม่ได้ยินเหรอ!!”
ผมยืนส่งโบกมือไล่ก็แล้วแต่ไอ้ตัวดีไม่ยอมไป มัวแต่อ้อยอิ่งทิ้งตัวนั่งทำตาละห้อยที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้าน
 แล้วมันก็ทำปากจู๋ ส่งจุ๊บๆๆมาให้ผม น่าเอาไม้หนีบผ้ามาหนีบปากมันจริงๆครับ ผมได้แต่ยืนกอดอก
มองแล้วอมยิ้ม หมั่นไส้มันน่ะชอบมาอ้อน..  >///<

เห็นไอ้เดย์สะดุ้งหดปากจู๋ๆกลับเข้าที่เดิมแล้วส่งยิ้มหวานไปด้านหลังผม ก็พอจะเดาได้ว่าแม่มา
หันไปดูพบคุณนายลูกเกดเดินยิ้มแฉ่งถือถุงใส่น้ำพริกนรก(ที่ป้าเอามาด่าผมอ่ะ) ผักต้ม กับปาท่องโก๋อีกถุงใหญ่
“อ่ะเดย์ จ๋าแบ่งมาให้นะลูก เอาไปให้คนที่บ้านช่วยกินหน่อย ปาท่องโก๋เมื่อเช้าที่ไอ้ลูกคิดมันบ้าซื้อมา
บอกให้แม่เอาไปทอดใหม่ก็น่าจะกลับมากรอบกินได้อยู่หรอก...มั้ง55”
 
“ขอบคุณคร้าบบบบบ จ๋าใจดี๊ใจดีไม่เห็นเหมือนลูกเลย ลูกจ๋าอ่ะใจร้าย”
“55มันทำอะไรให้อีกล่ะ ทำไมถึงใจร้าย?”
ไอ้ออเซาฉอเลาะมันไม่ตอบครับ แต่ยิ้มหล่อแล้วนั่งกอดพุงแม่ผมอย่างอ้อนเลยครับ จ๋าก็ลูบหัวเกรียนมันขำๆ
พอจ๋าเข้าไปขายของในบ้านไอ้เดย์ก็ดึงมือผมให้เดินตามมันไป

“ดะเดี๋ยวๆ เฮ้ยเดย์!? จะให้ไปไหนวะ?”
“ไปส่งกูหน่อยดิ ไม่อยากเดินคนเดียวนี่”
“มึงจะบ้าเหรอ งั้นถ่อมาถึงนี่ทำไมตั้งแต่ทีแรกวะ กูขี้เกียจอ่ะ มึงก็กลับไปเองดิ”
“เห็นม๊ะ!! แม่งใจร้ายฉิบหายเลย เกิดกูหลงทางไปทางไหนก็ไม่รู้จะทำยังไงห๊ะ!”
“ก็ตายซะ...”
“ไอ้ลูก!”
“ล้อเล่นน่า มึงอย่าเว่อร์ดิ มึงหลงทางก็บ้าแล้ว บ้านกูไปบ้านมึงหลับตาเดินยังไปถึงเล้ย”
“เออ .....แต่อยากมีคนเดินข้างๆอ่ะครับ//// คริ้วววววว”
“เฮ้อ....เพื่อ! |||||||||||| ลำบากกูอีก เพื่อความฟินของมึงเนี่ยนะไอ่เชี่ยเดย์เอ๊ย”

แล้วผมก็เดิน งุดๆๆๆๆๆๆ ไปส่งมันที่บ้าน แม่ไอ้เดย์ฝากขอบคุณแม่จ๋ามาด้วยสำหรับของฝาก ชวนผมกินข้าว
แต่ผมก็บอกจะกลับไปกินกับแม่ผมเหมือนกัน  และพอจะกลับ ไอ้หมาเดย์มันก็ทำสายตาเว้าวอนอ้อนแข้ง
“จะกลับบ้านแล้วเหรอลูกคิด”
“ก็เออดิ? อะไรของมึงเนี่ยเดย์”
“งั้น....กูไปส่งนะ”
“ห๊ะ!? มาทำไม ไม่ต้องเลย” 

ผมเดินหนีออกมาจากหน้าบ้านมันแล้ว มันก็ยังเดินตามมาจับมือครับ ตอนนี้มืดไม่ค่อยมีคนสวนมาหรอก
ไอ้เดย์ยืนยันหนักแน่นว่าจะไปส่งผมให้ถึงบ้าน มันกลัวผมไม่ปลอดภัย
“กูว่ากูอยู่กับคนบ้าอย่างมึงนี่แหละ ไม่เหลือความปลอดภัยอะไรในชีวิตแล้วห่า|||||||||”
“แล้วเดี๋ยวพอถึงบ้านมึง มึงก็กลับมาส่งกูที่บ้านอีกรอบนึงก็ได้นะเคี้ยกกก5555”
“พอเถอะสัด เดินทั้งคืนไฟลุกง่ามกูพอดี มึงไปส่งกูแล้วรีบกลับไปบ้านตัวเองเลยนะ”
“ไม่อยากอยู่กับเดย์เหรอ”
“บ้าดิ ถามบ้าๆ ก็อยู่ด้วยกันทุกวัน ไม่เบื่อขี้หน้ากูบ้างรึไงหึเดย์////”
“ไม่เบื่อ คิดถึงทุกวัน ถ้านอนไม่ได้กอด เดย์ก็คิดถึงตลอดอ่ะ////”

เขินว่ะ!  สาดดดดดดเอ๊ย!!! //////   

“เอ๊ะ............เดี๋ยวนะ เดย์.. มึงพากูเดินมาหน้าเซเว่นทำไมเนี่ย!!???”  ผมมองรอบตัวอย่างประหลาดใจ
เผลอคุยโน่นนี่กับมันเพลิน แป๊บเดียวมาโผล่ที่นี่เฉย อีกนิดคงเลยไปโรงเรียนแล้ว

“ทางลัดไปบ้านมึงไง”
“ลัดบ้านพ่องสิ”  ผมด่ามันก็ตบหัวผมกลับ ไม่แรงเลยไม่เจ็บแต่มันขำ
“กูหลงทางอ่ะ ให้อภัยกูเถอะเห็นแก่ความรักที่มีให้กูนะ คิคิคิคิ”
“เล่นตลอดนะมึงอ่ะ บ้าบอว่ะเดย์พาเดินอ้อมมาทำไมวะ มึงนี่..”
“ก็กูอยากเดินกับมึงนานๆ”
“.......ไอ้คนบ้า555//////”


ไอ้เดย์พาผมเดินอ้อมไปอ้อมมา จนเราเดินผ่านบ้านใครไม่รู้ครับหมาเห่า  “โฮ่ง!! โฮ่งๆๆโฮ่งๆๆๆๆ!!!!”   
หอกเดย์แม่งท้าหมาให้ออกมากัดกับมัน ปากหมาได้อีก แถมอวดแน่ถอดรองเท้าเคาะกำแพงตีรั้วบ้านหมาด้วย

แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ ไอ่เชี๊ยะ!!! หมาฝรั่งสีน้ำตาลตัวเบ้อเร่อ กับหมาดำพันธุ์ไทยตัวสูงชะลูด
มันช่วยกันเอาหัวดันประตูรั้วบ้านที่ไม่ได้ล็อคแล้วเปิดออกมาได้!!! ซวยสิครับพี่น้อง!

เชี่ยเดย์ร้องเหวอถือรองเท้าวิ่งนำหน้ากูไปอย่างไม่เหลือเยื่อใยใดๆเลยครับ! ไอ้เล๊ววววววววว !!!!
ผมวิ่งตามซะลิ้นห้อย หนีไอ้หมาบ้าสองตัวข้างหลัง อยากเตะก้านคอไอ้หมาบ้าอีกตัวข้างหน้าให้หายแค้น ฮือ!

“โฮ่งๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!”
“เชี่ยเด๊ย์~~~~~~! รอกูด้วยยยยย แง~~~~~!!!!”
“เหวอ~~~~ เชี่ยลูกกกกก||||||||||| เยดดดดดดดดดดดดด”

มันได้ยินผมเรียกคงนึกได้ก็หันมามองตาโต วิ่งย้อนตีวงกลับมาจูงมือผมให้วิ่งไปกับมัน แหกปากบอกผมให้วิ่งเร็วๆ
ผมกลัวมากเลยวิ่งไปด่าทั้งหมาทั้งไอ้เดย์ไป โทษทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี้
ทำไมไอ้เจ้าของบ้านมันไม่ล็อคประตูฟะ!
ทำไมไอ้หมาบ้าพวกนี้แม่งต้องมีตั้งสี่ขาเชี่ยกูโคตรเสียเปรียบ!
ทำไมกูต้องเกิดมาหน้าตาดีจนเชี่ยเดย์ยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่ได้ฟะ!

แล้วจู่ๆไอ้เดย์มันก็มองด้านหลังแล้วดึงผมให้ชะลอฝีเท้า พูดเสียงหอบเหนื่อย 
“เฮ้ยหมามันไม่ค่อยวิ่งแล้วว่ะ นู่นๆ มึงดูๆ!! มันหยุดแล้ว สงสัยไกลบ้านมันเนาะ แฮ่กๆ”
“ไหนๆ แฮ่กๆๆ ||||||||||| ฮู่วววว  ฟู่... เออว่ะเชี่ย มันวิ่งกลับไปแล้ว”
“ลองมันกัดมึงดิ กูจะกัดมันคืนให้ดู แฮ่กๆๆ” 
“แค่นี้ยังลิ้นห้อยไม่พอเหรอสัด ใครวิ่งหนีหางจุกตูดคนแรกวะ”
“กูไม่มีวันทิ้งมึงไอ้ลูก ไม่ต้องกลัว”
“เออ! แต่มึงทำให้กูซวย กูเกือบได้วิ่งไปร้องไห้ไปร้องเพลงไปด้วยแล้วห่า!”
“มึงยังมีอารมณ์ร้องเพลงอีกเหรอไอ้ลูก”
“ทิ้งไว้กลางทางของโปเตโต้ไง เมื่อกี้มึงทิ้งกูไว้กลางดงหมาไอ่ฟายยยยยยย -*- ”
“พูดเกินป๊ายยยยย กูกลับมารับแล้วไง”
“คนอย่างมึงนี่แม่ง..หาเรื่องได้ไม่เว้นแม้แต่หมานะไอ้เดย์! ......แล้วนี่พากูมาโผล่ที่ไหนเนี่ย!?”
“เออ...............ว่ะ กูเข้าซอยอะไรมาวะเนี่ย เคี้ยก555”
“ขำทำคะรวยไรครับ!!! -*- กูอยู่ที่หน๊ายยยยยยย”
“555555555”

วิ่งกันตะเลิดเปิดเปิง จนไปโผล่ที่ซอกไหนรูไหนก็ไม่รู้ได้ กว่าจะคลำทางเดินโซเซหมดแรงกลับไปถึงบ้าน
โดนแม่จ๋าด่าว่าหายหัวไปนานเกินอีก แกรอจนจะหลับคาจานข้าวอยู่แล้ว ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลด่าผมคนเดียว
ผมไล่ถีบตูดส่งเชี่ยเดย์ที่ขำบ้าบอให้ออกจากบ้านผมไป ทั้งที่ใจจริงอยากบีบคอไอ้คนหัวดรอแม่งเหลือเกิน







tsktonight…

 *** เย่~ กลับมาแล้วค่าทุกคน กลับมาหาวิเร็วๆ55 ซ่อมคอมมาค่า เปลี่ยนคีย์บอร์ดแล้วพิมพ์คล่องมือฉุดๆๆ
แต่นิยายวิก็ยังช้าเหมือนเดิมนะ55555555555555 ตอนนี้หนุ่มๆเอาความไร้สาระมาฝากกันค่า^^

mild-dy --- ขอบคุณจ้า
TaecKhun Imagine Love  --- ไม่ใช่แค่เดย์จะสู้คนเดียวนะคะ คนแต่งก็สู้เช่นกัน กว่าจะคลอดออกมาได้แต่ละตอน55
Alone Alone --- เด็กๆท่าจะอึดอัดเนอะ วิก็อึดอัดค่ะ ช่วงนี้น้ำหนักขึ้นเยอะมากๆ55
panitanun  --- ขอบคุณกำลังใจดีๆจ้า ดีใจที่ชอบค่า
oiruop   --- ขอบคุณกำลังใจมากค่า ขอบคุณที่ชอบนะจ๊ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-11-2015 22:17:08 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
เดินส่งกันไปส่งกันมาจนหมาไล่

ย้ายไปอยู่บ้านเดียว ห้องเดียว และเตียงเดียวกันเลยเถอะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
คุณวิคะ นี่ก็อึดอัดเพราะน้ำหนักเหมือนกันเลยค่ะ 555+

ตอนนี้อยากอ่านตอนของดุ๊กดิ๊กม๊ากกกกกมากเลยค่ะ

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 38 เลขคณิตคิดไม่ซื่อ.../1   





 
เวลาช่วงปิดเทอมนี่จะว่าช้าก็ช้า จะว่าเร็วก็เร็วนะครับ เผลอๆเจ้าแฝดก็ต้องกลับพัทยาพรุ่งนี้แล้ว
พวกมันไม่อยู่ผมคงคิดถึงแย่ วันนี้ไอ้เดย์เลยพาพวกเราไปกินไอติมใกล้ๆที่เรียนพิเศษมัน ซีน่อนซีโน่ดี๊ด๊าใหญ่


“พี่ลูกคิดดดดด อ้ามมมมมมมม”  ซีน่อนป้อนไอติมช็อคโกแล็ตในถ้วยมันให้ผม ยิ้มน่ารักเอาใจพี่
เจ้าคนน้องก็ไม่ยอมแพ้ หันมาบอก  “พี่ลูกคิดๆๆ อ้าปากฮะๆๆถั่วแดงของซีโน่อร่อยกว่าอีกนะ” 
ไอ้สองแสบแย่งกันป้อนผมจนเต็มปาก เย็นฟันมากจนต้องโบกมือบอกให้พอ ส่วนไอติมในถ้วยผม
ไอ้หอกเดย์ชอบฉกไปชิม แม่งมันชิมไปครึ่งถ้วยแล้ว แต่เอาเถอะผมกินไม่หมดหรอกมันช่วยกินก็ดี

“โอ๊ะ เชี่ยมาร์คโทรมาว่ะ”  เดย์มันบอกผมขำๆแล้วกดรับสายเพื่อนซี้มัน ฟังได้ความว่ามันโทรมาถามไอ้เดย์
ว่ามันกลับบ้านไปหรือยัง แล้วไอ้มาร์คก็มาสมทบกับพวกผมที่ร้านไอศกรีมนี้ มีไอ้แว่นน็อตกับไอ้กีต้าร์ตามมาด้วย

ผมเห็นก็ทักถามหาไอ้พวกที่เหลือ พวกมันเรียนพิเศษที่เดียวกันหมด ไอ้มาร์คยิ้มทำหน้าดำๆของมันให้แบ๊วๆ
แล้วตอบไปเนียนตักไอติมไอ้เดย์กินไป “ไอ้ยูนี่พี่บาสมารับกลับไปคนแรกเลยว่ะ55
สงสัยไม่อยากให้อยู่กับไอ้เคิร์กนาน ไอ้เคิร์กก็เลยกลับไปแล้วเหมือนกัน”
ไอ้น็อตแย่งพูดต่อ  “เฮ้ยมึงเห็นไอ้คิมป่ะเชี่ยมาร์ค นี่ๆๆกูสังเกตมาพักใหญ่ล่ะ หลังๆมานี้เรียนเสร็จปุ๊บนะ
มันรีบกลับตลอดอ่ะ วันนี้ก็บอกมีธุระนะกลับตามหลังไอ้ยูไปติดๆ เชี่ยคิมพักนี้ท่าทางน่าสงสัยฉิบว่ะ
พอถามเรื่องเชี่ยคิมว่ามันมีแฟนแล้วเหรอ มันก็บอกไม่ใช่แฟนเว้ย ห่านี่แม่งซุ่ม55”

ผมไม่รู้เรื่องไอ้คิมจริงๆนะ เหมือนที่ไอ้น็อตบอกนั่นแหละถามเรื่องผู้หญิงที่มันพาไปดูหนังวันนั้นก็ไม่ตอบ
เลยไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวมันมากไป แต่ก็แอบอยากรู้อยู่เหมือนกันนะครับ

เห็นกีต้าร์ยืนหน้าบูดหน้าเซ็ง ผมก็ถามหาแอ๋มแฟนมันซึ่งยังคบกันอยู่เหมือนเดิม
“เพื่อนโทรมาชวนไปเดินหาซื้อเสื้อน่ะ”
“เหรอ......เอ้อ แล้วไอ้ซีนล่ะ”
“ไอ้ซีนเหรอ............แม่งเป็นเชี่ยยยยยยยยยยไรไม่รู้! ช่างหัวมันเป็นไร  พักนี้ไม่รู้เป็นส้น...อะไรนัก
เอะอะก็เดินหนีๆ ควายเอ๊ยจะไปไหนก็ไปสิสนใจมันทำไม”

อูยยยยยยยยยยยยยย |||||||||| ไอ้กีต้าร์ทะเลาะกับไอ้ซีนชัวร์... ไอ้ตาหยีมันทำอะไรขัดใจคุณชายมาวะเนี่ย
แต่ทุกทีเห็นตัวติดกันไม่ห่าง พอมาวันนี้พวกมันห่างๆกันแล้วก็ดูลำบากใจยังไงไม่รู้ครับผม...

เรื่องกีต้าร์กับซีน ที่มันมีอะไร อะไร อะไร อะไร อะไร อะไร อะไร อะไร อุ้ย! โทษทีครับมีอะไรเยอะไปหน่อย
คือที่มันมีอะไรในกอไผ่! (อย่าได้มีคนตอบว่าหน่อไม้น๊ะ!)  อ่า...เรื่องสถานะที่คลุมเครือโคตรของพวกมันสองตัว
ผมก็เล่าสู้กันฟังกับไอ้เดย์แค่คนเดียวนั่นแหละ เพราะกีต้าร์มันขอไว้ไม่ให้บอกคนอื่น แต่ไอ้เดย์ไม่ใช่คนอื่น
สำหรับผมนิ (อิอิอิ)  บอกไอ้บ้าเดย์แล้วให้เหยียบไว้อย่าปากสว่างไป มันก็เข้าใจง่ายนะ ถึงตอนแรกเดย์จะตกใจ
ไม่อยากเชื่อ แต่มันก็เชื่อว่าผมไม่โกหกมันหรอก ไอ้เดย์บอกไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้...

[มึงไม่ใช่มันมึงก็พูดง่าย มึงไม่รู้หรอก ว่าการรักคนที่รักไม่ได้แม่งโคตรทรมานขนาดไหน]..เดย์มันว่าอย่างนี้
ผมก็เห็นใจเพื่อนนะ แต่ผมจะไม่ยุให้พวกมันแหกคอกออกมารักกันหรอก คู่ตัวเองก็ยังไม่รู้จะหมู่รึจ่า จะรอดมั้ย
ได้แต่หวังว่าพวกมันจะไม่ทำผิดกับแอ๋มเข้าสักวันก็พอ...

“คิดอะไรลูกคิด”  สะดุ้งเล็กน้อยครับกำลังนึกเพลินๆจู่ๆไอ้เดย์ก็ยื่นหน้ามาถามซะใกล้ตกใจหมด รีบบอกว่าเปล่าๆๆ
แต่เป็นเพราะว่าหน้าเราใกล้กันมากๆ ไอ้พวกเพื่อนบ้ามันเลยล้อแซวผมกับไอ้เดย์ว่าอย่าหวานกันให้มากนัก

“พี่ลูกคิดฮะๆ”  ผมสะดุ้งนิดหน่อยกำลังจะด่าเพื่อนว่าอย่าปากมากกัน ไอ้ตัวเล็กมันก็เอานิ้วมาจิ้มๆแขนผม
สะกิดเรียกแล้วทำหน้าแปลกๆ  “มีอะไรฮึ? ว่าไงซีโน่”  เจ้าซีโน่นั่งทางซ้ายมือของผมเงยหน้ามองผมมีท่าทีอึกอักๆ
จนผมแปลกใจเพราะทุกครั้งมันไม่เคยลังเลที่จะถามอะไรแบบนี้ ส่วนเจ้าซีน่อนที่นั่งทางขวามือของผม
มัวแต่เถียงเรื่องไร้สาระกับไอ้เดย์อยู่ ไม่ได้หันมามองเจ้าแฝดน้องที่กระซิบกระซาบค่อยๆพูดกับผม

“พี่ลูกคิด....ทำไม เพื่อนๆพี่ลูกคิดต้องล้อกันด้วยอ่ะฮะ”
“ห๊ะ!? อะไรซีโน่!?”
“ก็เมื่อกี้อ่ะ ที่พูดแซวคนใจร้ายกับพี่ลูกคิดอ่ะ ซีโน่เห็นเป็นแบบนี้ตั้งหลายทีแล้วนะ มีอะไรกันเหรอ”
“เฮ้ย! ไม่มี๊!! 55บ้าสิจะมีอะไรเพื่อนพี่มันก็แซวเล่นๆกันไง ซีโน่ไม่เคยโดนเพื่อนล้อเหรอ”
“อึก............/////// ก็เคยฮะ แต่ซีโน่ด่าพวกมันคืนทั้งหมดเลย”
“น่านแหละ55 ก็เหมือนกันไง เพื่อนก็แกล้งเราไปงั้นๆแหละ เนอะๆๆ555|||||||||

ซีดเลยครับผม ไอ้พวกปากไม่มีหูรูดแม่งพูดกันไม่ระวังจนน้องผมสงสัยอะไรขึ้นมาจนได้
คิดว่าไอ้เดย์คงได้ยินมันรีบพูดเสียงดังแทรกชวนเปลี่ยนเรื่องคุยทันที 
“เฮ้ยว่าไงนะไอ้หนอนคู่!? พวกแกโดนเพื่อนล้อเรอะ5555 กระจอกนี่หว่าอยู่โรงเรียนโดนเขาแกล้งอ่ะดิ
ตัวเท่าแมงกุ๊ดจี่ ไปหมกตัวอยู่ในกองขี้ควายไป๊ เคี้ยกก5555”

“พวกนั้นชอบมาล้อซีน่อนกับซีโน่ว่าเป็นขี้นกอ่ะ...”
หือ?.... ผมได้ยินซีน่อนพูดแล้วเงียบไป พอหันไปมองน้องก็นั่งก้มหน้า พอหันกลับมามองซีโน่ก็พูดหน้าหงอย
“ฝรั่งขี้นก.....แด๊ดดี๊บอกว่าเป็นผลไม้เมืองไทยอร่อยเหอะ... ไม่ใช่คนสักหน่อย เพื่อนที่โรงเรียนน่ะโง่”

น้องๆพูดแบบนี้ผมฟังแล้วไม่สบายใจเลย หมายความว่าตอนอยู่ที่โรงเรียนคงโดนเพื่อนล้อเรื่องที่หน้าเป็นฝรั่งสินะ
เด็กหนอเด็ก....  ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้กีต้าร์ ยังอดรุมซักถามเจ้าสองตัวไม่ได้ สองแสบเล่าให้ฟังน้ำเสียงอู้อี้
ไม่ค่อยอยากเล่านักแต่ผมพอเข้าใจ ได้ความประมาณว่าเป็นเพราะเก่งภาษาอังกฤษ ฐานะทางบ้านดีและหน้าตาดี
คุณครูเลยจัดเข้ากิจกรรมโรงเรียนเยอะ และเป็นคนโปรด ย่อมต้องมีกลุ่มเพื่อนขี้อิจฉาเป็นธรรมดา..
พ่อจ๋าน่าจะส่งน้องๆเข้าโรงเรียนอินเตอร์ซะตั้งแต่แรก จะได้มีเพื่อนที่เป็นลูกครึ่งฝรั่งเหมือนกันเยอะๆ

 “ถ้าเพื่อนแกล้งล้ำเส้นมากไปเราสองคนต้องบอกผู้ใหญ่เข้าใจมั้ย ซีน่อน ซีโน่ ต้องดูแลกันดีๆนะรู้มั้ยพี่เป็นห่วง”
“ค้าบบบบบบ”   พวกตัวเล็กประสานเสียงกัน

เห็นน้องๆพูดเรื่องนี้แล้วนั่งทำหน้าบู้หน้าเบะกันก็ไม่อยากให้งานกร่อยเลยพาเปลี่ยนเรื่อง
น้องๆผมมันตัวเล็กกว่าเด็กวัยเดียวกันมากทั้งที่เป็นลูกครึ่งแท้ๆ ผมอยากให้น้องตัวใหญ่กว่านี้จัง
กลัวจะโดนเขาแกล้งเอา.. ผมควรจะเอาอะไรให้น้องๆกินดีนะจะได้ตัวโตๆ เลยปรึกษากับเพื่อนๆ
 “เบียร์มั้ย” 
“เชี่ยมาร์คนั่นมันไม่โต มันเมาไอ่สัด”
“หมาบ้านกูกินเพชรดีกรี ตัวโตขนสวย ส่งประกวดหมางามได้เลยนะมึง55”
“เชี่ยน็อต นั่นมันหมานี่มันน้องกู เอาที่คนกินได้สิครับควาย น้องกูไม่จำเป็นต้องขนสวย”
“เฮ้ยไอ้นี่ก็ดีนะ โปรตีนอ่ะ”
“ห๊ะโปรตีนเหรอ เออๆแลจะเข้าท่าเว้ยมันเป็นยังไงวะ โปรตีนอะไรเหรอมึงมียี่ห้อป่ะต้าร์”
“โปรตีนเกษตรอ่ะ”
“อ๋อ!!! ที่เขาเอาไว้ใส่แทนเนื้อตอนกินเจน่ะเหรอ!”
“เอ้อใช่!55”
“55...ถุ้ย!!! -*-  ฟายเอ๊ยเหมือนจะดีเชี่ยพอกัน”
“55555”   ไอ้กีต้าร์หัวเราะปากกว้างชี้หน้าผมชอบใจที่หลงกลมัน พวกห่าทั้งหลายก็ขำตาม

“โปรตีนเหรอ........ ไข่... กินเข้าไปดิ น้องมึงไม่กินไข่ นมก็ไม่ค่อยกิน ข้าวก็ไม่ค่อยกิน หนักไปทางแดกขนม
จะโตได้ไง อีกอย่างเด็กผู้ชายเขาว่าจะโตช่วงขึ้นม.ต้นนะส่วนใหญ่ บางคนก็ม.ปลาย ถ้าเล่นกีฬาหรือมีอะไรกระตุ้น
มันก็ยังโตได้อีกนะมึงไม่ต้องกลัวไปหรอกลูกคิด ไอ้สองตัวนี่ยิ่งมีเชื้อทางแม่ด้วยแล้ว ส่วนพ่อมึง
ถึงพุงจะถ่วงไว้ก็เหอะ คิคิ..แต่ก็ไม่ได้เตี้ยอะไรมากนี่ คิคิ .......เดี๋ยวมันก็โต คึคึคึ5555555”

เกือบจะปลาบปลื้มกับความคิดของเชี่ยเดย์แล้วครับ มาแหม่งๆไอ้ตอนจบนี่แหละ ผมจ้องหน้าด่ามันทางสายตา
ตั้งนานกว่ามันจะยอมหยุดขำ มาหลอกด่าพ่อกูอยู่ได้ มันคงเห็นผมกัดปากทำหน้าบึ้งใส่เลยแอบชูนิ้วก้อยมาหา
แต่ดันโดนเจ้าซีน่อนที่นั่งขวางอยู่กัดงับเข้าให้ เชี่ยเดย์สะดุ้งโวยวายผลักหัวน้อง ผมเลยหัวเราะออกมา

“ไอ้ห่า นิ้วกู๊~~~! เฮื่อยเดี๋ยวๆๆๆ เดี๋ยวเถอะพวกมึงจะไม่ได้โต”
“ฮะๆๆๆๆๆ สมน้ำหน้าไอ้คนใจร้ายมาว่าแด๊ดดี๊เค้าทำไม”  เจ้าซีโน่แลบลิ้นปลิ้นตาให้ไอ้เดย์
แล้วแอบยื่นหน้ามาหาซีน่อน หัวเราะเยาะไอ้เดย์เบียดหลังผม สองแสบกอดเอวผมกันตัวกลม
เพราะกลัวไอ้เดย์จะมาดีดมะกอกใส่หน้าผาก

แล้วพวกเพื่อนๆก็ช่วยกันคิดหาอาหารที่มีประโยชน์ให้น้องๆผมใหม่อีกรอบ..
“แดกปุ๋ยม๊ะ.......”   นี่เชี่ยต้าร์ เก็บไว้ใส่ต้นมะม่วงบ้านมึงเถอะ
“ขาดแคลเซี่ยมม้าง ซื้อกระดูกให้มันแทะดิ”  นี่เชี่ยน็อต มันยังเอาน้องผมไปเปรียบกับหมาบ้านมันไม่เลิก
“จับกรอกยาดองดิ555”   นี่เชี่ยมาร์ค บ้านมึงทำเหล้าเถื่อนเหรอสัด

“ปลา...”   โอ๊ะ เชี่ยเดย์ดูเหมือนจะมีความคิดดีๆกับเขาด้วยครับไม่น่าเชื่อ 
“เฮ้ยปลาเหรอ เออว่ะอะไรดีอ่ะ ปลากะพง ปลาแซลม่อน ปลาทาโร่ เฮ้ยไม่ใช่!นั่นขนม  รึจะปลาทูน่าวะ!?”
“ปลาแมคเคอเรลในซอสมะเขือเทศ”
“หือ? ปลาแมคเคอเรลในซอสมะเขือเทศ???...... ( -_-)..........เชี่ย ปลากระป๋อง!”   
“เคี้ยกก55555555”    อ้าวไม่ใช่ความคิดดีๆนี่ครับ ไอ้บ้านี่มันไม่ได้คิดอะไรเลยต่างหาก หาสาระอย่าไปหวัง
ฟังความคิดแต่ละคนแล้ว... เออกูขอโทษ กูผิดเองที่ถามพวกมึง (-*-)

 “แล้วมีใครมารังแกรึเปล่าเนี่ย สอนท่าเด็ดให้เอาป่าววววว”  ไอ้เดย์ยิ้มยักคิ้วให้ซีน่อนกับซีโน่ แต่ผมยั้งไว้
“เดย์ มึงอย่าพาน้องกูเกเรดิ สอนให้ไปตีกับคนอื่นเหมือนมึงนี่ไม่ต้องก็ได้มั้ง” 
“อ้าวแล้วถ้ามีคนมารังแกน้องๆมึงจะให้มันพนมมือไหว้สวยๆขอบคุณเขารึไงวะ?”   ดูมันเถียงผมนะ
“ก็ฟ้องครูดิไอ้โง่”   ผมทำตาค้อนใส่มัน มันยู่ปากส่ายหน้าว่าผมไม่ได้เรื่อง
“ยิ่งฟ้องครูก็ยิ่งโดนแกล้งดิควาย นี่ไอ้หนอนคู่ไม่ต้องไปฟังพี่มึงใครแหยมหน้าเข้ามานะเอานิ้วจิ้มตามันก่อนเลย
แล้วแทงรูจมูกมันต่อด้วยเอาหัวโขกแม่งจังๆ เข้าใจป่าว ถ้ามันกระชากคอเสื้อมึงบีบไข่แม่งเล้ยยังไงก็เอาอยู่555”

“เค้าไม่ให้ใครมาแกล้งซีโน่หรอกน่า พวกนิสัยไม่ดีซีน่อนก็เตะไปให้ไกลๆเลย อย่างนี้ไงนี่ๆๆ55 55”
“หนอยยยย เก่งเหลือเกินนะมึงอ่ะไอ้หนอนด้วง หือๆๆๆ”     ซีน่อนกับไอ้เดย์เล่นแกล้งเตะขากันไปมาใต้โต๊ะครับ
ผมเลยชวนซีโน่คุยไม่สนใจพวกมันกับไอ้เพื่อนบ้าสามตัวที่รุมดูเมนูอยากแดกไอติมบ้าง..

“ซีโน่จำไว้นะ ไม่ต้องไปกลัวใครนะ ถึงเราจะตัวเล็กแต่ก็คนเหมือนกันอย่าปล่อยให้เพื่อนรังแกนะ”
“ซีน่อนบอกว่าไม่ต้องไปฟังพวกนั้นฮะ ซีโน่ก็ไม่ฟัง ...แต่เวลาซีน่อนป้อนข้าวให้ซีโน่ทีไรพวกนั้นก็ชอบล้อ
ว่าซีโน่เป็นง่อย เป็นเด็กทารกร้องอุแว๊ๆ แล้วก็ปัดมือซีน่อนให้ข้าวหกเละเทะแบบเนี๊ยะๆ(ทำท่าประกอบ)
ฮึ่ม....ไม่ชอบเลยฮะ........เพื่อนบอกว่าซีโน่เป็นฝรั่งปัญญาอ่อน...” 

โห..........น้องกูกินข้าวกันแล้วไปหนักหัวพ่องเหรอ!!!!  -*-  ฟังแล้วขึ้นเลยครับ น่าโมโห
ไอ้พวกเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน! อย่าให้กูเจอตัวนะจะจับหัวโขกกันให้ปูด เตะตูดให้ระบม เอายาหม่องป้ายตา
ลากลิ้นออกมาแล้วเอาพริกป่นโรย เอาให้ร้องหาพ่อหาแม่มึงเล้ยไอ้พวกเด็กเปรต~~~~~!

“ไม่เอาน่าซีโน่กับซีน่อนฉลาดจะตายเนอะๆ ไอ้ตัวแสบของพี่หน้าตาก็ดี๊ดี มีสาวมาชอบตั้งเยอะจริงมั้ย55”
ผมพยายามหาเรื่องปลอบน้องเพราะมันทำหน้าเศร้าๆ
“ฮะ...ซีโน่ก็เลยด่ามัน ไอ้คอดำไอ้ฟันเหยิน ไอ้ดั้งหัก ไอ้ขี้เหร่ ไอ้ขี้ไคลเยอะ ไอ้เล็บดำ ไอ้น้ำมันหมู
ไอ้อ้วนขอให้ไขมันทะลักปากตายไปเลย งี้ละ”
เอ๊อะ......... เดี๋ยวนะ ตกลงผมควรสงสารน้องหรือเพื่อนมันดี..

“แล้วซีน่อนทำอะไร?”  กีต้าร์ยื่นหน้ามาถามซีน่อนที่นั่งอมยิ้มเล็กน้อยเงียบๆ
“ซีน่อนก็ไปแย่งข้าวมันมากินฮะ555”  ดูน้องผมตอบดิ ผมขำก๊ากเลยครับ
“อ้าวไอ้เสือ มึงก็ร้ายใช้ได้นี่หว่า5555”  ไอ้เดย์มันชอบใจ

เฮ้อ...พรุ่งนี้ตอนเย็น พ่อจ๋าจะมารับเด็กๆกลับพัทยาแล้ว พวกเราสามคนพี่น้องไม่เคยอยู่ด้วยกันนานๆ
อย่างช่วงปิดเทอมนี้มาก่อน ถึงจะวุ่นวายมาก น่ารำคาญบ้าง ไปไหนมาไหนก็ลำบาก แต่ผมก็รู้สึกว่า
การที่มีน้องๆอยู่ด้วยไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก  กลับไปแล้วผมคงคิดถึงพวกมันน่าดู 


****************************************


ออกจากร้านไอศกรีมแถวโรงเรียนพิเศษเชี่ยเดย์ พวกเราก็พาเด็กๆไปซื้อซีดีการ์ตูนแปลงร่างมดดำมดแดงมดเขียว
กลับมาบ้านไอ้เดย์ ซีน่อนกับซีโน่รีบวิ่งร่าไปบ้านน้องเงาะอย่างรู้งาน พวกมันไปขลุกชวนเงาะดูการ์ตูน

แต่ขอโทษเถอะครับเงาะกำลังดูบาร์บี้อยู่.... บาร์บี้กำลังถือคฑาแปลงร่างเปลี่ยนชุดพอดี
ไอ้ตอนแรกผมก็นึกว่าพวกมันจะตีกันแย่งดูการ์ตูนที่ซื้อมา ปรากฏว่าเจ้าแฝดนั่งดูบาร์บี้กับน้องเงาะเพลินเลย555
แล้วก็มีอีกหน่อที่บ้าบอ เชี่ยเดย์แหละครับตัวนำ มันชวนผมนั่งดู ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้กีต้าร์ที่ติดสอยห้อยตามมา
ก็พลอยนั่งดูบาร์บี้ไปด้วย แถมยังวิจารณ์ชุดตุ๊กตาที่บาร์บี้ใส่กันสนุกปาก บอกชุดเจ้าหญิงแม่งยาวลากดินรุงรัง
ชุดนางเงือกทำไมบาร์บี้ไม่ยัดฟองน้ำวะนมไม่ตู้มเลย ชุดนางฟ้าตอนบินกระโปรงก็ไม่พลิ้ว ทำไมผมบาร์บี้ดูแข็งๆ
มันไม่สระผมบ้างรึไง  แม่งคุยกันจนน้องเงาะท่าจะรำคาญหันมาทำตาดุ จุ๊ปากจุ๊ๆๆๆใส่ ผมล่ะขำไอ้พวกนี้
น้าอรมาเห็นก็ขำใหญ่ที่ลูกมีเพื่อนมาดูด้วยเพียบ เงาะนี่สงสัยจะดูหลายรอบแล้วมันร้องเพลงตามได้ด้วย

พอเปลี่ยนเป็นการ์ตูนแปลงร่างที่สองแสบมันซื้อมา ไอ้เดย์ก็ชวนผมกลับห้องไปติว สอนไปสอนมา
ไอ้พวกเพื่อนเลวมันก็รวมหัวกันเล่นเกมส์ ติวตำราฝ่าด่านนรกแตก.... แค่ชื่อเกมส์แม่งก็ส่อแววชั่วแล้วครับ

“กูไม่เล่นได้มั้ย”  ผมยกมือถาม  เพื่อนสามคนส่ายหน้าพร้อมกันเลยครับ
เชี่ยเดย์เขยิบมานั่งใกล้ ดึงมือผมลงแล้วกอดคอผมไว้
 “ไม่ได้ มึงอ่ะตัวต้องเล่นเลยไอ้ลูก! กูจะได้รู้ว่าไอ้ที่กูสอนๆมามันเข้าหัวมึงรึว่าเข้าหูแล้วไปทะลุออกรูจมูก”
“มึงก็พูดไป กูความจำดีน่า....”  ดูท่ามันจะไม่ไว้ใจผมง่ายๆ ทำไมล่ะสายตาผมมันล่อกแล่กไปหรือไงนะ..

“แล้วเล่นไง อย่าเอายากนะ”  ผมถามพวกมันก็ขำกันคิกคัก แล้วไอ้มาร์คก็บอกกติกาอันชั่วร้ายออกมา
“ไม่ยากๆ มันส์แน่เชื่อกู55 แค่ตอบคำถามของทุกคนให้ผ่านก็จะรอดไม่ต้องโดนลงโทษ ส่วนบทลงโทษก็แค่
ถ้าตอบไม่ได้ก็ต้องทำตามคำสั่งคนถามไม่มียกเว้น เห็นมั้ยไม่ยาก คึคึคึ”

ใช่ ... มันไม่ยากแต่โคตรไม่น่าไว้วางใจอ่ะ ไอ่ฟายพวกนี้เรื่องดีๆไม่น่าจะมีในหัวสมองเท่าไหร่หรอก
 “โอเค เล่นก็ได้วะ!”  หลังจากโดนสายตากดดันร่วมแปดคู่ ผมก็จำใจรับกระดาษกับปากกามา

ผมกับเพื่อนๆนั่งแยกตัวอยู่คนละมุม เพื่อใช้เวลาคิดตั้งคำถามของตัวเอง จะเป็นภาษาอังกฤษ เลข หรือภาษาไทย
อะไรก็ได้ในสามวิชานี้  ผมนั่งขีดเขียนกระดาษคิดโจทย์ในหัวไม่สงบเลยครับ อยากรู้ว่าไอ้พวกเพื่อนเลว
มันคิดอะไรเลวๆอยู่บ้าง ต่างคนก็แอบลอบมองหน้ากันแล้วขำคิกคักระแวงกันไปมา แม่งไม่น่าไว้ใจสักคน


พอตั้งคำถามเก็บไว้กับตัวเสร็จเรียบร้อยทุกคนก็เป่ายิ้งฉุบหมู่กัน ผลคือไอ้มาร์คโดนถามคนแรก ต่อด้วยไอ้กีต้าร์
ไอ้น็อต ไอ้เดย์ แล้วก็ผมคนสุดท้าย 
อันที่จริง คือเอาจริงๆเลยนะคือผมอยากโดนถามคนแรกมากกว่าจะได้ไม่ต้องมานั่งลุ้นตูดเกร็ง

จากนั้นพวกเราก็เขียนชื่อตัวเองใส่เศษกระดาษที่ฉีกขนาดเท่าๆกันแล้วโยนลงแก้วพลาสติก แล้วให้คนโดนถามจับ
ถือเป็นการวัดดวงที่ลุ้นมากว่าใครจะโดนใครเล่นงาน






ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 38 เลขคณิตคิดไม่ซื่อ.../2   








และแล้วก็ได้เวลาเข้าเครื่องประหารหัว... เอิ่มไม่ใช่สิได้เวลาไอ้มาร์คจับฉลากชื่อคนถามครับ!
“โอ๊ะ..ได้ชื่อมึงอ่ะไอ้น็อต! ฉิบหายละ|||||||||”
“555 เชี่ยมาร์คมึงโดนแน่!555”   
ไอ้น็อตล้วงแว่นออกมาใส่ มันขยับแว่นทำท่าให้ดูฉลาดและเลวในเวลาเดียวกัน 
ไอ้มาร์คนั่งขัดสมาธิหน้าหม่นขอบตาดำ หมุนคอมองตามไอ้น็อตที่เดินวางท่าไปรอบตัวมันอย่างหงุดหงิด
“จ๊าคคคคค!!!!|||||||||*|| เชี่ยมาร์ค!!! มึงดึงขนหน้าแข้งกูทำไมสัด!!”
“5555555ไอ้ห่า ท่าเยอะเหลือเกินนะมึง ถามๆมาสะทีเดี๋ยววนอีกทีกูจะดึงขนมึงให้สูงขึ้นกว่าเดิม”
 “อุ๊! เชี่ย! เออๆๆ มึงตั้งใจฟังเลย”  ไอ้น็อตรีบนั่งกุมเป้าต่อหน้าไอ้มาร์คเลยครับ55 

“ตอบคำถามภาษาอังกฤษนะ! นางกรีนแต่งงานกับมิสเตอร์บราวน์มาสี่ปี ไม่มีลูกด้วยกันซะที..”
“เฮ้ยยย เดี๋ยวๆ เดี๋ยวๆเดี๊ยว! ภาษาอังกฤษเชี่ยไรของมึงเนี่ย กูเห็นมีแค่ชื่อคนเป็นภาษาอังกฤษอยู่สองคำอ่ะควาย”
ไอ้มาร์ครีบเบรกไอ้น็อต พวกผมฟังแล้วก็ขำ จริงนะดูมันถามดิ
“โด่ฟังกูให้จบก่อนดิเว้ย คืองี้กูจะถามว่าถ้าไอ้สองคนนี้อยากมีลูกกันมันต้องทำยังไง!”
“ปี้กันงะก๊ากกกกกกก55555”
“ควาย! ผิดครับ! ก๊ากกกกกกกกกกก5555”
“อ้าวผิดได้ไง!”
“อ่ะกูให้โอกาสมึงอีกที มึงมัวแต่นั่งทำตาแบ๊วแต่หน้าโง่อยู่ไงไม่ฟังคำถามให้ดีวะ ตอบเป็นภาษาอังกฤษสิมึง!”
“อ๋อ! เมค! เลิฟ !”
“ผิดครับ!
“ผิดอะไรอีกล่ะวะ!”
“ผิดดิสัด! มันต้องเวา!!! (vow)”
“ห๊ะ!?”
“ก็เขาอยู่ด้วยกันมาสี่ปี ไม่มีลูกด้วยกันซะที แถวบ้านกูเขาต้องไปบน! ไปบนที่ศาลไหนก็ได้ ขอลูกอ่ะ!555
ศัพท์ภาษาอังกฤษไงไอ่ฟาย vow! ก๊ากกกก555555”

เออ.........ก็ถูกของไอ้น็อตมันนะ กวนทีนดีแท้ ไอ้คนจะได้แกล้งเพื่อนมันขำชอบใจรีบวิ่งออกไปจากห้อง
แค่แป๊บเดียวมันก็วิ่งกลับเข้ามาในห้องพร้อมรอยยิ้มกว้างและ....หอมหัวใหญ่

แค่เห็นหอมหัวใหญ่ในมือไอ้น็อตพวกผมก็ขำก๊ากกันลั่น ไอ้มาร์คนี่มองตาถลนกระเถิบก้นที่นั่งกับพื้นถอยหนี
ทำอย่างกับแดร็กคิวล่ากลัวกระเทียม แต่เชี่ยมาร์คมันเกลียดหอมหัวใหญ่ครับ
กีต้าร์กับผมนั่งขำคิกคักคุยซุบซิบกันลุ้นว่าไอ้น็อตจะให้ไอ้มาร์คทำอะไร กีต้าร์บอกสงสัยมันให้เอาป้ายตา
แสบตาตายห่าเลยนะนั่น พอไอ้เดย์หันมาเห็นผมกับกีต้าร์หูชิดปากหน้าใกล้กันมันก็แสลนมานั่งแทรก
แล้วกอดคอดึงหน้าผมออกมาห่างกีต้าร์เลย... ผมกับกีต้าร์เหล่มองหน้าไอ้เดย์อย่างหน่ายๆไอ้บ้านี่ก็หึงพร่ำเพรื่อวุ้ย

พวกเรานั่งรอดูไอ้น็อตสั่งไอ้มาร์คที่กำลังเอียงคอถามหน้าเสียๆ
“มึงจะให้กูทำอะไรวะน็อต”
“แดกซะ..”
“ห๊า!!? ”
“แดกให้หมดลูกนี่แหละ ห้ามต่อรองใดๆทั้งสิ้นก๊ากกกกกกกก5555555555555”
“โห่!!!! ควายยยยย!!!!! มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบหอมใหญ่ไอ่สัด! ฮืออ~~ แม่ง”
“อ๊ะๆ!! ไม่ต้องปลอกเปลือกครับเพื่อนมาร์ค เดี๋ยวมึงจะได้วิตามินไม่ครบนะ แดกเข้าไปทั้งเปลือกนั่นแหละ555”
“โฮ~~~~ มึงให้กูปลอกเปลือกหน่อยไม่ได้เหรอ แหวะ||||||| เปลือกมันกินไม่ได้น๊า เอาไปล้างก่อนได้มั้ย แง~~~”
ไอ้น็อตมันเอาหอมไปเช็ดๆถูๆกับเสื้อไอ้มาร์คครับ แล้วก็ยื่นให้ตรงหน้าอีกครั้ง ทำไอ้มาร์คคอตก
“กะกะ กินกับหมูยอได้ป่าว|||||||||”  ไอ้นี่ลุกลี้ลุกลน แถวนี้มีหมูยอซ่อนอยู่ที่ไหนวะ
“หอมหัวใหญ่เพียวๆครับเพื่อน เชิญ!5555555555”   ร้ายกาจครับ ประเด็นคือแม่งเปลือกยังอยู่..

สุดท้ายไอ้มาร์คต้องนั่งแทะกินหอมหัวใหญ่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหมด ท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ
แม่ง...ลูกเบ้อเร่ออ่ะ|||||||| มันกินเหมือนกัดแอปเปิ้ลเลยครับแต่ขอโทษนี่หอมหัวใหญ่ที่มันแสนเกลียด
แดกไปเครียดไปหน้าเบ้ไป น้ำตาเล็ด จะร้องจะขำจะอ้วกในเวลาเดียวกัน ส่วนพวกที่เหลือก็ขำกระจายสิครับ

มาถึงคราวกีต้าร์ครับ จับได้ชื่อผมล่ะ งานนี้ถึงไอ้กีต้าร์มันจะเรียนเก่งแค่ไหนแต่ผมก็คิดว่าเอาอยู่นะ (คึคึ)
“คำถามเลขนะ คือ จงหาคำตอบของโจทย์คณิตข้อนี้ภายในเวลาสามมมม..”
“สามนาทีเลยเหรอวะ ตั้งโจทย์ยากให้กู เฉลยมึงต้องถูกนะเว้ย ?”
“สามนาทีอะไรของมึงต้าร์”
“อ้าว...”
“สามวินาทีครับ!”
“โห่ไอ่ฟายยย!!! เชี่ยลูก! -*- มึงไม่ลงโทษกูไปเลยล่ะสาดดดดดดดด”
“55 โอเคเพื่อนต้าร์ จัดไปสามนาทีก็ได้ อ่ะเอาโจทย์กูไปทำซะ...”  แล้วผมก็ยื่นกระดาษซึ่งลอกโจทย์มาจาก
ในเน็ตให้มันครับ ไม่มีอะไรมาก... แค่เปลี่ยนนู่นนิดนี่หน่อย เอาไอ้นั่นมารวมกับไอ้นี่ หลักๆแล้วมั่วเอา คิกๆ คิกๆ..

ไอ้กีต้าร์ได้โจทย์ไปอ่านแล้วตาโตเท่าไข่ไดโนซอรัส คนอื่นๆเห็นแล้วสงสัยเลยมารุมอ่านดูบ้าง

[   จงหาคำตอบของเลขลำดับต่อไปจาก 49,36,18,… แล้วนำผลที่ได้ไปหารกับคำตอบของ
 ให้ f(x + 3) = x³ + 7x – 3 แล้วจงหา f(1) เมื่อได้คำตอบให้นำไปอนุมาณกับละติจูดยกกำลังลองติจูด
ของประเทศไทย จากนั้นให้ท่านนำคำตอบที่ได้มาถอดสแควรูท แล้วจึงนำคำตอบมาบวกด้วยจำนวนหลุม
บนพื้นผิวของดวงจันทร์  ]

“เชี่ยยยยยย!!!”    เอ๊าไอ้เห็บพวกนี้อุทานพร้อมกันลั่นห้องแล้วหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลัง พวกมันยกนิ้วให้ผมด้วย
นิ้วกลางอ่ะนะ..

“ไง ทำได้มั้ยมึง คึคึ”  ผมยื่นหน้าไปยักคิ้วถามมัน แต่ต้องเอี้ยวหน้าหนีมือมันแทบไม่ทัน เกือบโดนข่วนแน่ะ
“โอ้โห~~~~~~โอเคเลยไอ่สัด!  แต่กูขอเวลาเพิ่มเป็นสามปีได้มั้ย!”
“5555555555”  ผมก็ขำชอบใจกลิ้งไปกลิ้งมา คนอื่นๆพากันปรบมือยินดีที่ไอ้กีต้าร์จะโดนเล่น
“แม่งใช้เวลาตลอดชีวิตกูยังคิดไม่ออกเลยไอ้ห่านี่โคตรขี้โกง เดี๋ยวกูจะโทรแจ้งสคส.ให้มาจับมึง  -*- ”
“55เขาจะส่งใครมาจับล่ะ ซานตาครอสเหรอ555”
กีต้าร์มันบ่นนั่งจิกตาใส่ผมอย่างอารมณ์เสีย แต่ตอนนี้ผมอารมณ์ดีมากครับ

“ช้าก่อนไอ้ลูก! อย่าเพิ่งดีใจไป กูตอบไม่ได้แบบนี้มึงต้องเฉลยคำตอบด้วย!”
“ด้ายยยยยยยย 555”
พอผมบอกว่าได้ ทุกคนก็ทำหน้าแปลกใจกันมากๆครับที่ผมมีคำเฉลยให้ด้วย
“เฉลยคือ ไม่สามารถมีคำตอบที่ถูกต้องในข้อนี้ เพราะเราไม่สามารถนำผลอนุมานมาถอดสแควรูทได้
และที่สำคัญเราไม่สามารถรู้จำนวนหลุมบนดวงจันทร์ได้ครับ!”

“ไอ้ลูก!!! -*- อยากจะฆ่ามึงว่ะเชี่ย!! แล้วมึงถามหาพ่องงงงง เรอะ!”   
กีต้าร์ทึ้งหัวตัวเองแหกปากลั่นโมโหที่มันตกหลุมพรางของผมครับ ตาของมันมองผมเหมือนอยากปล่อยแสงใส่
คนอื่นๆก็หัวเราะแล้วยกนิ้วให้ผมพร้อมกัน... ก็นิ้วกลางอีกเช่นเคย (ก๊ากๆๆๆ)

พอมาถึงบทลงโทษของผม ผมก็ขำคิกคักหันหน้าหนีไอ้กีต้าร์ที่ชี้หน้าเตือนผมว่าอย่าเยอะๆ
แต่ผมไม่สนใจมันหรอก
“มึงจะให้กูทำอะไรก็รีบๆสั่งมาซะทีไอ้ลูก ขำชอบใจอยู่ได้นะมึง อย่าให้จับได้ชื่อกูถามมึงบ้างก็แล้วกัน”
“อ้าวไม่อาฆาตกันสิคร้าบเพื่อนต้าร์ 555ทำหน้าดีๆดิครับหน้าเหี่ยวหมด อย่างนี้มันต้องบำรุงกันหน่อยแล้ว”
“อึก.........เชี่ยอะไรของมึง”  หน้าไอ้กีต้าร์นี่ระแวงโคตร ผมก็เดินลงไปหาครีมบำรุงผิวมาให้มัน
ไปควานหาของดีได้มาจากตู้เย็นบ้านไอ้เดย์ครับ แต่พอเอาไปอวดมันดันโดนด่าซะงั้น

“ไอ้เลวววววววววว ครีมบำรุงผิวตราแม่ปราณีเหรอสาดดดดดดดด เชี่ย! นี่มันกะปิ!!!||||||||*||”
“5555 พอกหน้ามึงด้วยไอ้นี่เลย ห้านาทีแล้วล้างออกรับรองหน้ามึงจะเค็มเอ๊ย! จะคาวเอ๊ย! จะขาวกว่าที่เคย55
เพราะนี่คือ เคย! 5555”  ผมอวดสรรพคุณให้มันฟัง แต่มันทำหน้าอยากฆ่าผมมากกว่า ก๊ากๆ
“ฮึ่ม!!! เชี่ยเอ๊ย! ทำไมกูต้องมาเจออะไรอย่างนี้วะ! ใครเป็นคนคิดเกมส์วะ กูไม่น่าหลวมตัวเอาด้วยเล้ย T^T”
เกมส์จันอะไรแบบนี้ไอ้คนต้นคิดจะเป็นใครไปได้อีกล่ะครับ นอกจากไอ้จังระแมนอย่างไอ้เดย์..

ขำกันท้องแข็งเลยครับงานนี้ เรานั่งหัวเราะตัวงอกลิ้งไปกลิ้งมาดูไอ้กีต้าร์นั่งทากะปิหน้ากระจก
แต่ไอ้กีต้าร์มันชักช้าไม่ค่อยทันใจ พวกเราเพื่อนผู้แสนดีของมันจึงช่วยกันเข้าไปรุมพอกกะปิให้มัน
คนละไม้คนละมือ ไม่ช้าหน้าไอ้กีต้าร์ก็เต็มไปด้วยกะปิ ขนาดตัวมันเองยังอดขำไม่ได้เลย มันบ่นว่าเหม็นจะตายแล้ว
แต่ก็ไล่ยื่นหน้าไปใกล้หน้าคนอื่นเพื่อแกล้งให้ปิดจมูกหนีหน้ามัน ขำกันลั่นห้อง
ไอ้เดย์หยิบมือถือจะถ่ายหน้าที่เต็มไปด้วยกะปิของกีต้าร์เก็บไว้แกล้งมันวันหลัง แต่กีต้าร์ไหวตัวหลบทัน
แล้วขู่ไอ้เดย์ว่าจะลงไปบี้หน้าบนเตียงมัน ไอ้เดย์เลยต้องหยุด  แหม...กีต้าร์มันชี้หน้าด่าผมยาวเลยครับ
ผมว่ามองๆไปก็เหมือนมันกำลังพอกโคลนสำหรับบำรุงผิวดีออก ถ้าไม่ติดที่กลิ่นกะปินะ55555

คนต่อไปคือไอ้น็อตครับ มันจับได้ชื่อไอ้มาร์ค! เหมือนฟ้าแกล้ง ไอ้มาร์คนี่หัวเราะลั่นห้องอย่างกับคนบ้าเลย
มันคงดีใจจะได้แก้แค้น แต่ผมเห็นอย่างนี้แล้วเริ่มเสียวสันหลัง แอบสาธุขออย่าให้ถึงคราวตัวเอง
แล้วเหลือแค่ชื่อไอ้กีต้าร์เล้ย |||||||||

“กูถามภาษาอังกฤษมึงบ้างไอ้น็อต!!! ฮึ่ม! มึงโดนๆๆๆ มึงต้องโด๊นนนนน!”
“มาเลยๆ ถ้ากูตอบได้นะมึงเตรียมแดกหอมได้เลย5555 คราวนี้สองหัวเลยสัด!5555”
“เอ้อได้! ไอ้แว่นแห้ง! นักร้องคนไหนมีชื่อหยาบคายที่สุด มึงตอบมา!”
“ภาษาอังกฤษตรงไหนวะ!!?||||||||*||”   

มึงถามใหม่ว่ากูจะได้ความรู้อะไรจากการติวครั้งนี้บ้างดีกว่า สาระอยู่ที่ไหนวานเถอะใครไปตามหาให้กูที
ตอนนี้ผมว่ามีแต่สาระ..เลว นะครับคุณผู้ชม
“อังกฤษดิ! มึงตอบกูมาเป็นภาษาอังกฤษ!!”  ไอ้มาร์คเสียงจริงจังมากครับ ไอ้น็อตนี่นั่งไม่ติดพื้นแล้วตาล่อกแล่กนึก
“เอ่อ.........เชี่ยยยย||||||||||| กูนึกไม่ออกอ่ะ มึงแม่งงงงงงงง -*- ”
“55555555”
สุดท้ายไอ้น็อตตอบไม่ได้ครับ ยอมแพ้คอตกถอดแว่นเก็บเตรียมรอรับโทษเลยมัน แล้วไอ้มาร์คก็เฉลย
“ฟักกลิ้ง! ฮีโร่! ไงล่ะฟายเอ๊ย ก๊ากกก55555”   ไอ้มาร์คหัวเราะลั่นสะใจ
“โหยยยยยยย เชี่ยมาร์ค! ชื่อเขาไม่ได้หยาบคายเว้ย”    ข้อนี้ไอ้เดย์กับกีต้าร์ที่ความรู้แน่นกว่าผมก็เห็นด้วยว่า
ในภาษาไทยไม่หยาบ แล้วถ้าเป็นภาษาอังกฤษ เอามาไว้หน้าคำว่าฮีโร่นี่มันน่าจะความหมายดีนะ
แต่ไอ้มาร์คมันดันทุรังว่าหยาบ “กูไม่สนอ่ะ ยังไงมันมีคำว่าฟัก! กูถือ ในภาษาอังกฤษมันหยาบเว้ย555”

“มึงเล่นงี้เหรอ โห่ไอ้ฟัก!!!”
พวกเราขำก๊าก ไอ้มาร์ครีบวิ่งออกจากห้องด้วยความลั่นล้าร่าเริง แล้วมันก็กลับมาพร้อมกับ......มะนาวสองลูกครับ
“ตอนแรกกูกะจะให้กินแค่ลูกเดียว แต่มึงพูดเองว่าถ้ามึงตอบได้จะให้กูกินหอมสองหัว
งั้นมึงแดกไปเลยมะนาวสองลูกนี่5555”   ไอ้มาร์คพูดเสร็จฮาหน้าไอ้น็อตมากครับ มันเอาหัวโขกพื้นปึกๆๆ

“โห่ไอ้ใจร้าย เปรี้ยวตายห่า”   
“หยุดๆๆ!!! มึงปอกเปลือกมะนาวทำไมไอ้น็อต”
“อึก...||||||||||| อย่าบอกนะมึงจะให้กูกินทั้งเปลือกอ่ะ”
“อื้ม!”
“.........กูคายเม็ดได้มั้ย|||||||”
“ไม่ได้!”
“อ๊าคคคคค เปรี้ยววววววววสัด! อี้~~~~~~~~~ขมอ่ะขมด้วยอ่ะแหวะๆๆ อื้อๆๆๆโฮกูจะอ้วกอ่ะฮือออ”

โดนสั่งให้กินมะนาวทั้งเปลือกทั้งลูกทั้งเม็ดเลยครับงานนี้ มะนาวบ้านไอ้เดย์ลูกใหญ่น้ำเยอะสะด้วย
ตลกไอ้น็อตมากครับมันทุรนทุรายอยู่กับพื้น ตะเกียกตะกายอยากคายมะนาวทิ้งใจจะขาด แต่ไอ้มาร์คจ้องไว้
มันจะแอบคายก็ไม่ได้ ผมดูแล้วขนลุกพะอืดพะอมตามมัน มือไอ้น็อตนี่คว้าไปทั่ว แต่พอจิกผ้าห่ม
ไอ้เดย์รีบใช้เท้าเขี่ยๆมันให้ไปทุรนทุรายไกลๆเตียง เดี๋ยวน้ำลายไอ้น็อตไหลเลอะที่นอน โหดร้ายได้อีก55

แล้วก็มาถึงตาไอ้เดย์ครับ ขอบคุณสวรรค์ ฟ้าดินที่ช่วยผมมาก ไอ้เดย์จับได้ชื่อกีต้าร์ครับ แสดงว่าผมรอด
การเอาคืนจากกีต้าร์ได้แล้ว แต่ท่าทางงานนี้กีต้าร์มันจะเอาความแค้นไปลงที่ไอ้เดย์แทนนะหน้ามันบอก..
เด๊ย!! กูขอโทษ~~~~~~~~ 5555555555555 อารมณ์สงสารก็สงสาร สะใจที่มันจะโดนแกล้งก็สะใจ
 “ถามมาเลยไอ้ต้าร์ ชักช้าเสียเวลา กูอยากลงโทษเชี่ยลูกแล้ว”    อ้าวซะงั้นเนอะ! ไอ้ห่าเดย์
“จะรีบโดนลงโทษไปไหนวะเดย์ หึหึหึหึหึ”   กีต้าร์แม่งขำขึ้นจมูกได้ดูชั่วร้ายมาก

“คำถามวิชาภาษาไทยนะ ในวรรณกรรมทั้งหมดของสุนทรภู่ที่เรียนมา ตัวละครใดร้องไห้บ่อยที่สุด”
“...........โหย แม่งกว้างจังวะ มึงเอาให้แคบลงมาหน่อยไม่ได้เหรอ”
“ไม่ยากนะถ้ามึงตั้งใจเรียนก็น่าจะรู้สิ”
“ถามว่าตัวไหนเจ้าชู้ ยังจะตอบง่ายกว่าว่าขุนแผน อืมมมม ใครวะร้องไห้บ่อยสุด???”
ผมก็คิดตามมันเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าคำตอบมันคือใคร...

“กูตอบ...กากีอ่ะ”
“มันร้องไห้บ่อยตรงไหนวะ”
“ก็มีผัวตั้งหลายคน...น่าจะร้องบ่อยสุดละ”      ไอ้!//////*// ดูไอ้บ้าเดย์มันตอบสิครับ มันคนละร้องแล้วไอ่ฟายยย
“ผิด แอ๊ดๆๆ”
“เชี่ยไรวะ”
“คำตอบคือพระอภัยมณี!”
“ยังไงไหนมึงบอกมาเอาให้ดีๆนะไอ้ต้าร์!”
“พระอภัยมณีชอบเป่าปี่”       
เป่าปี่...คือคำที่ใช้เปรียบเปรยเวลาร้องไห้!!!  …. อ๋อๆๆกวนตีนมากครับความรู้กูไม่ได้อีกตามเคย

ผลคือไอ้เดย์โดนให้กินพริกครับ!!! ของที่มันไม่ถูกโรคด้วยสุดๆ ไอ้เดย์มันกินพริกสองเม็ดยังร้องหาน้ำแทบแย่
นี่เชี่ยต้าร์มันจับยัดใส่ปากตั้งกำมือนึง! หูยคนแมนผมร้องไห้เลยสิครับงานนี้ ปากแดง หน้าแดง คอแดง
มันทนกลั้นใจเคี้ยวๆๆตามที่สั่ง จะกลืนเลยก็ไม่ให้ด้วยนะ ไอ้กีต้าร์โหดมาก ไอ้เดย์ปากพองปากเจ่อหมด

โธ่ไอ้หล่อของกู.. เห็นมันทรมานแล้วขำไม่ลงอ่ะไม่รู้ทำไม ผมรีบวิ่งไปหาน้ำมาให้มันหลายลิตรเลย
แต่ไอ้เดย์มันทนไม่ได้กินน้ำจนจะอ้วกแล้วก็ยังไม่หายเผ็ด มันเลยวิ่งเข้าห้องน้ำบ้วนปากไม่หยุด
เอาน้ำราดลิ้นซะน่าสงสารเลย ผมยืนลูบหลังลูบหน้าลูบตาให้มันอยู่สักพัก นึกขึ้นได้ก็วิ่งลงไปหานมในตู้เย็นมาให้
เพราะไอ้เดย์เป็นคนชอบกินนมครับบ้านมันเลยมีนมติดตู้อยู่ตลอด นมก็ช่วยแก้เผ็ดได้ดี พอดื่มนมอมไว้ในปาก
อาการเผ็ดจนตัวสั่นของไอ้เดย์ก็ดีขึ้นเยอะ......ไอ้พวกเพื่อนเลวนี่ขำไอ้เดย์มากก็หน้ามันแดงไปหมด

เดย์มันออกจากห้องน้ำมาก็พาลไล่เอาพริกที่เหลือยัดปากไอ้ต้าร์ ไอ้มาร์ค ไอ้น็อต ไอ้พวกนั้นหนีไปหัวเราะไป
พวกมันไม่กินรีบคายทิ้งไอ้เดย์เลยไล่เตะไล่บีบคอบีบปากแทน กว่าหมาบ้าจะยอมสงบลงนี่เกือบครึ่งชั่วโมง
ผมก็นึกว่ามันจะลืมแล้วซะอีกว่าผมยังไม่โดนถาม แต่ดันจำได้แม่นเลยนะเมื่อกี้ไม่น่าช่วยมันเลยยังจะแกล้งผมอีก

“ไอ้ลูกกูจะถามเอาสาระ ไม่แกล้งรับรองถ้ามึงตอบได้ถูกนะ ไปเลยไปนั่งทำโจทย์เลขแบบที่กูสอนให้วันนี้ไป”
เดย์มันเอาโจทย์มาให้ผมทำครับ เป็นแบบที่มันเพิ่งสอน ผมก็น่าจะทำได้นะ ผมก็เขียนๆๆแล้วเอาไปส่งให้มันตรวจ
ไอ้สามคนนั้นก็ช่วยไอ้เดย์ดูด้วย แล้วทุกคนก็ลงความเห็นพร้อมกันว่า   “ผิด!!!!”

“ไรวะ!||||||||||”   ผมเฟลเลยสิครับ กูมั่นใจมากเลยนะนั่น
“ควายเอ๊ย กูว่ากูโง่แล้วนะไอ้ลูกมึงนี่ชนะเลิศว่ะยิ่งกว่าควายจริงๆให้ดิ้นตายเหอะสมองอ่ะสมองมึงมีบ้างมั้ย” 
“เชี่ยน็อตถ้ามึงจะด่ากูขนาดนี้ เอามีดมาแทงกูเลยมั้ย”  เถียงกับไอ้น็อตอยู่ โดนไอ้กีต้าร์จับคอพูดใส่หน้าอีก
“ต่อไปมึงจะอยู่ในสังคมได้ไงวะไอ้ลูกกูถามหน่อย” 
“เอ่อ...เชี่ยต้าร์เป็นอะไรมากมั้ยมึง แค่กูทำเลขข้อนี้ไม่ได้ต้องไปอยู่ถ้ำในป่าหิมพานต์เลยมั้ยครับ”

ส่วนไอ้มาร์คมันก็ไม่ได้ปล่อยผ่านผมนะ พูดกลั้วหัวเราะมันเยาะผมเสียงดัง
“สงสัยพื้นฐานมึงไม่แน่นมั้ง มึงกลับไปเรียนอนุบาล1ใหม่ไปลูกคิด555”
“มึงไม่ไล่กูกลับเข้าท้องแม่กูเลยล่ะ ขำเชี่ยไรกันนักกันหนาไอ้ดำ ใจมึงอ่ะดำกว่าหน้ามึงอีก แบร่!”
ผมแลบลิ้นใส่ไอ้มาร์คที่ชี้หน้าถลึงตาดุผม มันทำท่าอยากเข้ามาตีเข่าแล้วศอกกลับใส่ผมมาก ผมเลยต้องกระแซะ
เบียดหลังไอ้เดย์ เอาไอ้เดย์บังหน้ากันมันปล่อยอาวุธไว้ก่อน

โดนเพื่อนด่ามาอีกเป็นชุด กูแค่ไม่เก่งเลขไม่ได้ฆ่าพ่อใครตายนะไอ้พวกนี้มันได้ทีขี่หมาล่าเนื้อไล่ผมอ่ะ -*-

“เฮ้อ........มึงเป็นปลาทองหรืออัลไซเมอร์วะลูก ก็เพิ่งสอนไปเมื่อกี้ ทำผิดได้ไงวะ กูเชื่อเลย..”
 ไอ้เดย์ส่ายหน้าระอาจับหัวผมโยกไปๆมาๆ คือปกติผมก็ทำผิดข้อเดิมซ้ำๆสามสี่รอบอยู่แล้วกว่าจะได้ ทำไมมันยังไม่ชินนะ..


“มึงต้องโดนทำโทษนะลูกคิด”   
ที่ไอ้เดย์พูดน่ะผมเข้าใจ แต่ไม่ค่อยเข้าใจรอยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์บนหน้าใสๆของมันเท่าไหร่
“จะให้ทำอะไรล่ะ... ขอเหอะไม่กินอะไรแปลกๆได้ป่ะ||||||||||”   ผมนั่งคอตก ขมวดคิ้วนิ่วหน้าถามมัน
ไอ้พวกเพื่อนสามหน่อมันก็รอลุ้น แต่ไอ้เดย์ดันกระเถิบมากระซิบบอกให้ผมได้ยินแค่คนเดียว
“เย็นนี้อาบน้ำด้วยกันนะ/////”

“เฮ้ยยย!!!!! บ้า!!///////”  ผมสะดุ้งยันมันออกห่างตัว หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แค่คิดก็...//////ทะลึ่งว่ะเฮ้ย

เพื่อนๆโห่กันใหญ่ที่ไอ้เดย์ไม่ยอมบอกคนอื่นว่าสั่งอะไรผม ดูพวกมันจะสงสัยไม่น้อยว่าเพราะอะไร
ผมถึงได้ออกอาการแปลกๆ (หน้ากูแดงมั้ยเนี่ย >////< )
ไอ้หอกเดย์แลบลิ้นเลียริมฝีปากล่างยิ้มยั่ว ผมต้องรีบทำหน้ามุ่ยเก็บอาการใจเต้นน่าดู
แล้วก็ไม่พ้นโดนไอ้พวกเพื่อนเลวมันตื้อถาม  พวกมันบอกจะไม่ยอมกลับบ้านถ้ายังไม่ได้รู้ว่าไอ้เดย์สั่งอะไรผม

“ก็แค่บอกให้อาบน้ำด้วยกัน มีไรม๊ะ!”
“เฮือก!//////*// ไอ้ห่า! ไอ้บ้า!! ไอ้เด๊ย์~~~~~~~ไปบอกพวกมันทำม๊าย!”
ผมผิดเองที่ผวาปิดปากไอ้หมาเดย์ไม่ทัน มันพูดแล้วยิ้มยักคิ้วให้เพื่อนๆ พวกห่านั่นก็โห่แซว กรี๊ดแต๋วแตกแสดงมาก
ไอ้เพื่อนบ้ามันด่าพวกผมว่าไม่อายฟ้าดินแล้วก็วิ่งหนีลูกถีบไอ้เดย์ออกจากห้องไป....

พวกมันออกไปจากห้องกันหมดแล้ว ผมยังนั่งใจเต้นตึกตักอยู่คนเดียวไม่หายเลยครับ ฮึ่ย!///////






tsktonight…

 ***    น้ำตานังคนแต่งไหลพราก อ่ะเฮือกกกก ||||||||||||| แทบกระอักเลือดค่ะกว่าจะได้มาหนึ่งตอน
ชีวิตวุ่นวายม๊ากกกกก  คิดถึงแฟนทุกคนนะจ๊ะ รอนานซะแฟนหายเพียบเลย55 วันนี้ก็ยังนอยด์ชีวิตเหมือนเดิม
ไม่ได้ลืมไม่ได้ตั้งใจจะหาย แต่แฟนน่าจะชินนะจ๊ะ แหะๆ
ความจริงวิมีโครงเรื่องอีกสองสามเรื่องเลยนะ แต่ไม่มีเวลาแต่ง แต่งได้ทีละเรื่อง แล้วก็นานมากด้วย555
ขอวิ่งไปร้องไห้ข้างเสาแป๊บ ตึกๆๆๆ T T

ปล ปล .. ครือว่าความจริงคือถ้าเอาให้ได้เท่าที่คิดไว้มันจะนานกว่านี้มาก วิเลยตัดมาลงเป็นตอนนี้แค่นี้ไปก่อน
เดี๋ยวตอนหน้ามารอดูซิว่าหนุ่มๆอาบน้ำกันอิท่าไหน555

TaecKhun Imagine Love /// ใจเย็นนะจ๊ะหนุ่มๆยังเด็กร้ายเดียงสา เอ๊ย! ไร้เดียงสากันอยู่เล้ย(มั้ง55)
mild-dy /// ขอบคุณนะจ๊ะ^^
Alone Alone /// ขอโทษแม่ยกน้องดุ๊กดิ๊กด้วยค่ะยังไม่มีบทให้นางออกเลย55




ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
 :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:

คนหนึ่งกินหอมหัวใหญ่ คนหนึ่งกินมะนาว คนหนึ่งมาร์คหน้าด้วยกะปิ
พระเอกเราได้กินพริกเป็นอะไรที่ทรมานกว่าใครเพื่อน

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
เดี๋ยวต้องไปขัดห้องน้ำรอตอนหน้าซะหน่อย คึคึคึ

ป.ล.รักดุ๊กดิ๊กเหมือนเดิม เพิ่มเติมคืออยากอ่าน อิอิ

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
แงง ไปล้างคอมมา ในนที่สุดก็หาลิ้งค์เจอออ  :sad4:  :sad4:

คิดถึงเดย์ลูกกมากๆเลยยย   :ling1: :ling1: :ling1:

ชอบมากๆ เลยค่า  รอตอนต่อไปนะคะ   

:mew1: :mew1: :mew1:


ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 39 รู้กัน.../1    :confuse:





เพื่อนๆแยกย้ายกลับบ้านไปหมดแล้ว ไอ้เดย์เปิดประตูกลับเข้ามาในห้องเจอผมยังนั่งทำหน้าไม่ถูกที่เตียง
มันก็อมยิ้มทำตาเจ้าเล่ห์เดินมานั่งข้างๆกอดคอผม ถามว่าเป็นอะไรทั้งที่มันก็น่าจะรู้ดี

“เอาจริงเหรอเดย์”
ผมขมวดคิ้วนึกเขินไอ้เดย์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“เรื่องอะไรล่ะ”
“เฮื่อย ยังจะมาถามอีก ก็เรื่อง........เรื่องอาบ อาบ อาบ อาบน้ามมม~~”
“หึหึ ทำไมอ่ะ มึงเขินเหรอ”
“ก็......../////”
“เขินทำไมวะ เคยเห็นกันตั้งหลายครั้งแล้วยังมาเขินอีก คึคึ”
“โธ่/////มันก็แค่แป๊บๆอ่ะ บางทีก็ถอดไม่หมดด้วย แต่จะให้มาแก้ผ้าอยู่ด้วยกันตั้งนานขนาดนั้นเนี่ยมัน...”
“อ่ะๆๆ เอาอย่างนี้แล้วกัน เรามาแก้ผ้าอยู่ด้วยกันในห้องนี้สักสองสามชั่วโมงก่อน ดูกันจนหายเขิน
แล้วค่อยเข้าไปอาบน้ำกันเป็นไง ดีมั้ยจะได้ชิน555”   ผมมองหน้าไอ้หื่นที่หัวเราะชอบใจปากกว้างด้วยหางตา...

“พอเหอะเดย์ ความคิดมึงนี่เนาะ สาบานซิว่าจะนั่งเฉยๆมองกูโป๊แล้วไม่ทำอะไรกูเลย”
“สาบานว่าจะจัดให้หนักๆอย่างงามเลยครับที่รัก เคี้ยก!5555555”
“จัดเชี่ยไร! เดี๊ยะ!//////*//”
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า~~”
“แววตามึงไม่ได้บอกแบบนั้นเว้ย”
“อะไรเล่า แล้วชาตินี้จะไม่ให้กูหาเศษหาเลยมึงบ้างเลยรึไงวะ”
“ฮึ่ม! กูเก็บไว้วันแต่งงานไง! บอกพ่อแม่มึงมาขอกูสิ!”
“จริงนะ!”
“กูประชดเหอะ! มันแต่งได้ที่ไหนเล่า!”
“............แต่กูก็อยากอยู่กับมึงจริงๆนะ แบบผัวเมียอ่ะ”
“อุ๊!///////*//มึงกะกูเพิ่งอายุ17เองนะเว้ย จะรีบไปไหนวะไอ้บ้า เรียนให้จบให้รอดก่อนดีมั้ย ”
“คนที่มีปัญหาเรื่องเรียนมีมึงคนเดียวแหละไอ้ลูก ตั้งใจเรียนหน่อยดิวะ”
“เออ มึงมันหัวดีนี่ไม่ต้องอ่านหนังสือแทบตายอย่างกูก็เรียนเก่งได้ กูมันโง่นิ เชอะ!”
“ประชดอีกแล้ว งอนเหมือนผู้หญิงเลยเว้ย”
“อึก! ///////*// กูแมนๆระเบิดภูเขาเผากระท่อมกลางนาเว้ยฟายยยย”
“ขี้งอน555”
“มึงก็ด้วยแหละมาว่าแต่กูไอ้บ้าเดย์”
“แต่มึงน่ารักอ่ะ///// กูชอบ”
“/////มึงมันบ้า ปล่อยเลยไม่ต้องมาจับมือ”   
ว่ามันก็ยิ้มแป้นแล้นครับไม่ยอมปล่อยมือผมหรอก แถมยังพูดตาเยิ้มใส่อีก

“จะเมื่อไหร่ไม่เห็นสำคัญ จะอายุเท่าไหร่ กูก็รัก อยากอยู่กับมึงเหมือนเดิม”
“หวานไปรึเปล่าเดย์ ไม่เชื่อมึงหรอก55”   โอ๊ยยยมันเขินนะโว้ย เลิกจีบกูซะทีเถอะ จีบติดตั้งนานแล้ว >////<
“เดย์พูดจริงครับ สาบานให้มดกัดหำเลยเอ้า”
“พอเหอะสัด ให้มันกัดที่อื่นก็ได้มั้ง ใหญ่กว่านี้กูว่าไม่ไหวนะ”
“ทำไงได้อ่ะครับ พ่อให้มาโคตรเยอะ โดนแล้วอย่าเดินขาถ่างดิไม่มีใครเขารู้หรอก5555”
“ไอ้เปรต!ไอ้กาม! ไอ้xxx!”
“....ด่าไมเล่า เฮ้อ~มึงอ่ะ กูอุตส่าห์สาบานจริงจังนะเนี่ย”   จริงจังแค่ไหน แค่ไหนเรียกจริงจัง มดกัดหำจริงจังมากๆ
“ขอให้ผึ้งต่อยมึงทั้งทลาย!”
“ทลายมันมะพร้าวลูกคิด...”
“เอ้อ!////*// นั่นแหละทั้งๆๆๆ ทั้งรังเลย! เดินลากหำให้ตายไปเลย!”
“มึงนี่นับวันใจคอจะโหดร้ายทารุณกูขึ้นเรื่อยๆนะ||||||||”

โอ๊ะ อยู่ๆก็เข้าโหมดหน้าซึมครับ... ไอ้หมาเดย์พูดแล้วล้มตัวนอนเอาหัวหนุนตัก หันหน้าเข้าซุกพุงกอดเอวผมแน่น
ยอมรับว่าตอนนี้ผมยังใจเต้นกับสิ่งที่มันพูดไม่หาย ไอ้หน้าด้านนี่ก็อ้อนเอาอ้อนเอา ไหนจะอาบน้ำ ไหนจะผัวเมีย
อยากอยู่ด้วยกันอีก คิดไกลชะมัดผมยังไม่เคยคิดไปถึงขนาดนั้นเลย

“อย่าพูดอะไรซี้ซั๊วเดย์ ไม่ต้องมาสาบงสาบาน สัญญงสัญญาอะไรกับกูหรอก กูดูที่การกระทำ”
 “แล้วที่ทำมา รู้ว่ารักมากรึยัง”
“อื้ม ก็.....ก็ได้อยู่ แต่ของอย่างนี้มันต้องดูกันอีกนานเว้ย ”   ….ฮึ่ย เขินแม่ง ////// จะย๊าคคค
“กูกลัวว่ะลูกคิด”
“กลัวกูไม่รักอีกล่ะสิ อ้อนอะไรกูจังวะเดย์ หึหึ”
“ยิ่งกว่านั้นอีก กูกลัว.....ว่าทั้งหมดคือจริงๆแล้วกูฝันไป ถ้าตื่นขึ้นมาแล้ว...มึงไม่รู้จักกู กูจะทนได้มั้ยนะ”
“คิดอะไรเพ้อเจ้อวะเดย์........ยังไงกูก็เป็นของมึง ไม่หนีไม่หายไปไหนหรอก มองดูดีๆสิกูก็อยู่นี่ไง”

ไอ้เดย์เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมที่ก้มมองมันอยู่ ผมยิ้มให้มัน มันก็เอามือจับต้นคอผมให้โน้มหน้าลงไปหา
ส่วนเดย์เองก็ยื่นหน้าขึ้นส่งริมฝีปากให้แตะหากัน การบดริมฝีปากครั้งนี้ ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น
นุ่มละมุน และความอยากทนุถนอมของเดย์ได้เป็นอย่างดี ........

อยากจะจูบท่านี้ให้นานกว่านี้เพราะมันรู้สึกดีเหลือเกิน แต่ผมเมื่อยคอน่าดู ไอ้เดย์ก็เหมือนกัน เราเลยเปลี่ยนท่า
ไอ้เดย์ลุกนั่งดึงผมให้ขึ้นนั่งคร่อมตักมัน หันหน้าเข้าหากันแล้วผมโอบรอบคอมัน เริ่มจูบอันดูดดื่มที่ลิ้นพันกันนัว
ลมหายใจหอบถี่ที่เป่ารดกันทำให้ผมยิ่งตื่นเต้น เสียงหัวใจดังระรัวไม่เป็นส่ำอยู่ในอก

รสจูบที่รุกเร้าทำให้ผมตัวอ่อนได้ไม่ยาก โดนดันให้นอนลงหลังแตะเตียงนุ่มจนสะดุ้งแต่ก็ลุกไม่ขึ้น
เพราะมีไอ้หล่อตัวโตมันกดทับ มันเก่งนะแยกประสาทได้ดีมาก มือลูบขาอ่อนผมข้างหนึ่ง อีกข้างก็ล้วงเข้าในเสื้อ
ปากก็จูบ สะโพกก็ขยับดันพยายามแทรกเข้ามาในช่องว่างระหว่างขาของผม จนต้องยอมยกขาขึ้นก่ายกอดมันให้

ไอ้เดย์จูบเน้นๆแล้วขบริมฝีปากล่างผมเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนถอนปากออกมาพูด
“งั้นวันนี้กูไปนอนบ้านมึงนะลูก”
“ไม่เอา น้องอยู่ไม่ต้องมาทำอะไรกูเลย”
“นอนเฉยๆ อาบน้ำด้วยกัน นอนด้วยกัน มันดีจะตาย คิกๆๆ/////”
“เชื่อตายห่า ทะลึ่งอ่ะมึง/////”   ขนาดตอนที่พูดอยู่นี่มือมันยังซนอยู่ไม่สุก


“พี่ลูกคิดฮะ!!! เสื้อซีโน่เลอะหมดเลย!”   
พ่องเอ๊ย!!!! ซีโน่เปิดประตูพรวดเข้ามาเล่นเอาผมกับไอ้เดย์สะดุ้งโหยง มันโผล่มาได้จังหวะเหมือนรู้งาน
โวยวายเรื่องเสื้อที่เลอะน้ำแดงสภาพดูไม่ได้ของมัน ฟ้องผมไม่ลืมหูลืมตา ไม่สนใจด้วยว่าผมกับไอ้เดย์
กำลังนอนทับกันอีท่าไหน |||||||||
“ฮึ่ม! มึงอ่ะเนียนตลอดนะเดย์ ชอบทำกูเคลิ้มแม่งเพลินเลยนะสัด//////*// กูก็ลืมตัวทุกทีดีนะไม่ใช่แม่มึงเปิดมา”
ไอ้หอกเดย์โดนด่าแล้วหัวเราะชอบใจ คนบ้าชัดๆ เจ้าตัวเล็กเห็นผมไม่สนใจก็จับหน้าผมให้หันไปมองเสื้อมัน

“พี่ลูกคิดๆๆๆๆ สนใจซีโน่หน่อยดิฮะ! ป้าอรเอาน้ำหวานมาให้กินฮะ แต่ไอ้ซีน่อนบ้ามันปัดมือซีโน่
จนน้ำหกหมดเลยอ่ะ ฮืออ”
“จริงเหรอ! แล้วแก้วแตกรึเปล่า ได้แผลรึเปล่าเนี่ย ต้องตัดนิ้วทิ้งมั้ย!?”
“อย่าเว่อร์ดิฮะ||||||| แก้วพลาสติกอ่ะ ไอ้ซีน่อนบ้านิสัยไม่ดีเลยพี่ลูกคิดไม่ต้องรักมันแล้วนะ
เอาขนมมันมาให้ซีโน่กินแทนเลยต่อจากนี้ไป”
“เอ๊า แล้วกันไปว่าพี่แบบนั้นไม่ดีนะซีโน่ เล่นกันอย่าโกรธกันสิ”

“ก็อยู่ดีๆซีน่อนก็แหกปากบอกว่าในน้ำมียาพิษ! เงี้ยะ(ทำท่าประกอบ)-*- แล้วก็ปัดมือซีโน่จนน้ำหกใส่ซีโน่
แก้วกระเด็นไปโดนหัวเงาะดังโป๊ก! เลยด้วยอ่ะ แต่ตัวเองกินน้ำในแก้วตัวเองจนหมดแล้วก็หัวเราะชอบใจอ่ะ ฮืออ
เสื้อซีโน่เลอะหมดเลย มันเหนียวๆด้วย แม่จ๋าต้องตีซีโน่แน่ๆเลย แม่จ๋าบอกว่าไม่ให้ทำเสื้อผ้าเลอะอ่ะฮะฮืออออ”

ไอ้ตัวเล็กฟ้องๆๆแล้วจะเข้ามากอดคอผม แต่ผมยั้งไว้ดันมันออก เพราะเสื้อซีโน่นี่แดงฉานเหมือนโดนใครแทงมา
จูงมือน้องเข้าห้องน้ำครับ เอาน้ำลูบถูๆตรงที่เลอะให้แต่มันก็ยังเป็นคราบชมพูจางๆ เสื้อดูเปียกเลอะมอมแมม
โดนจ๋าบ่นยาวแหง ไอ้ตัวแสบแฝดพี่นี่มันก็ผีเข้าผีออกนะ นึกจะดีก็รักก็หวงน้องน่าดู นึกจะบ้าก็หันมาแกล้งซะเอง

ไอ้เดย์ยืนท้าวขอบประตูห้องน้ำดูแล้วพูดขึ้นมา
“อาบน้ำไปเลยก็ได้ เดี๋ยวเอาเสื้อยืดกับบ็อกเซอร์กูใส่กลับบ้านไปก่อน” 
“ไม่อาวววววววว ไม่อาบฮะ!”  ตัวเล็กส่ายหัวรัวๆ ขมวดคิ้วแก้มป่อง
“อย่าดื้อดิซีโน่ กลับบ้านไปก็ต้องอาบน้ำใหม่อยู่ดี ถอดเสื้อผ้ามาซะเอาไปซักตอนนี้ จ๋าจะได้ไม่รู้ไง”
“อึก...”  ทำหน้าคิดหนักปากจู๋เล็กน้อยแล้วมันก็ค่อยๆพยักหน้าหงอยๆ  “........ ก็ได้ฮะ..”

แล้วผมก็โยนเสื้อผ้าที่เลอะของน้องไปให้ไอ้เดย์ครับ มันรับไปแบบงงๆชี้หน้าตัวเองเหรอหรา เหมือนเพิ่งรู้ตัว
ว่ากูเหรอ!?  ผมก็พยักหน้า ใช่..มึงนั่นแหละ... ไอ้เดย์ก็เดินส่ายหัวลงไปข้างล่าง เอาผ้าเข้าเครื่องซักให้เรียบร้อย

ผมเปิดน้ำอุ่นลงอ่าง เอา bubble bath ที่พี่ดรีมซื้อมาให้น้องชายเขาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเท ตีฟองจนฟูฟ่องเต็มอ่าง
ให้น้องที่แก้ผ้ากุมจู๋ลงไปนั่งอาบ มันหัวเราะชอบใจบอกหม่ามี๊แพทริเซียก็ชอบทำแบบนี้ให้บ่อยๆ
ซีโน่ร้องอยากเอาของเล่นลงอ่างเหมือนเด็ก (เออ ก็มันยังเด็กนี่เนอะ) ดูน้องอารมณ์ดีขึ้นเยอะ
ผมก็อยากเอาใจมันหน่อยเลยไปหาให้ แล้วมีของเล่นอะไรในห้องไอ้เดย์กันล่ะ

มองสอดส่ายสายตาไปรอบห้อง ไอ้เดย์มันมีแต่เครื่องเกมส์ ตุ๊กตุ่นตุ๊กตาตัวต่ออะไรก็ไม่มี
ขณะที่กำลังยืนท้าวเอวคิดแล้วก็มองหาอยู่นั้น ไอ้เดย์มันก็กลับขึ้นมาบนห้อง เห็นผมเหมือนหาอะไรอยู่ก็ถาม
“หาอะไรวะลูก”
“หาของให้น้องเล่น”
“อาบน้ำอยู่ไม่ใช่”
“เออ เอาใส่อ่างให้มัน มันชอบ”
“ลูกคุณหนูชิบ ทำเหมือนในละครไปได้555”
“อย่าแซวน่า มึงไม่มีของเล่นเลยเหรอเดย์”
“อืมมมมม เดี๋ยวกูลงไปหาข้างล่างให้แล้วกัน เอาไปเล่นในอ่างใช่มั้ย”
“เออ ขอบใจนะเดย์ อย่างนี้ดิน่าร๊ากกก!”   ผมหยิกแก้มแซวมัน มันก็ทำเขินเดินตูดบิดให้ผมหัวเราะลั่น ไอ้บ้า55

ผมเข้าไปถูหลังให้น้องแค่ไม่นาน ไอ้เดย์ก็หอบของกลับมาโยนลงอ่าง ตุ๋ม ต๋อม ตุ๋ม ต๋อม ....
ทั้งลูกมะกรูด มะนาว ตะไคร้ ข่าแง่งใหญ่ แล้วก็ถ้วยที่เอาไว้ใส่น้ำจิ้มเป็นพลาสติกสีชมพูกับสีเขียวอย่างละใบ
ผมกับซีโน่เงยมองหน้าไอ้บ้าเดย์อย่างไม่อยากจะเชื่อ…. ควายเอ๊ยเอามาทำแกงอะไรวะเนี่ย!?||||||||

“ก็น่าจะมีแค่นี้แหละที่เอาใส่อ่างได้”   ไอ้เดย์ทำท่าปาดเหงื่อเหมือนมันเหน็ดเหนื่อยกับการหาของมา
“ซีโน่ไม่อยากได้แบบนี้อ่ะเหม็นนนน แง~~~~”   ไอ้ห่าเห็นของที่เอาลงอ่างแล้วทำน้องผมร้องเสียงหลง 
“ใจเย็นซีโน่ พี่เขาเดย์เอามาให้เล่นน่ะ เอ่อ...ละ..ลองเล่นดูก่อนมั้ย”  ผมก็ปลอบน้องลูบผมเปียกน้ำของมัน
คิดว่าจะสระผมให้ ซีโน่แลบลิ้นว่าไอ้เดย์ “แบบนี้มันเล่นได้ที่ไหนเล่า! โง๊โง่เนอะ!!”  ผมขำคิกไอ้เดย์โดนน้องผมด่า

“หนอยยย~! นี่ไง! มึงก็เอาตะไคร้มาทำเป็นบานาน่าโบทให้ลูกมะกรูดนั่งแบบนี้ๆนี่ๆ เล่นเข้าไปสิโง่ไปได้!”
ไอ้เดย์คว้ามะกรูดกับตะไคร้มาทำท่าเล่นให้น้องผมดู ก่อนจะเอาต้นตะไคร้ตีหัวเจ้าซีโน่ป๊อกๆๆๆ ซีโน่ก็โวยวาย
“พี่ลูกคิดดดดดด ฮือออช่วยด้วยๆ มันตีซีโน่อ่ะ!”
“เดี๋ยวเถอะเรียกพี่เดย์ว่ามันได้ยังไง ไม่น่ารักแล้วนะ พี่เขาเล่นด้วยเฉยๆหรอก”
เห็นผมทำหน้าดุน้องก็ทำหน้าหงอยเสียงอ่อยเลย  “...ก็พี่เดย์ชอบแกล้ง” 
“เขาแกล้งหยอกเล่นเพราะซีโน่น่ารักไง”
ผมพูดอย่างนี้แล้วเจ้าตัวแสบมันก็เงียบไป ทำท่านั่งคิดอะไร

“งั้นแล้วที่เพื่อนมาแกล้งซีโน่ล่ะฮะ?”
“เอ่อ...........ก็เพราะซีโน่น่ารักไง55”
“แล้วงั้นที่ซีน่อนแกล้งซีโน่ล่ะฮะ?”
“ก็เพราะน่ารักไง!”
“งั้นซีโน่อยากขี้เหร่แล้ว ไม่อยากน่ารักแล้วมีแต่คนชอบมาแกล้งอ่ะ”
“5555555”   ผมกับไอ้เดย์ก็ขำเอ็นดูมันนะ

 “....ซีโน่หล่อมั้ยพี่ลูกคิด แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊บอกว่าซีโน่หล่อล่ะ โตขึ้นเป็นนายแบบได้เลย55////”
“นายแบบอาหารเม็ดหมาน่ะได้”  ไอ้เดย์แทรกขึ้นซีโน่มันมองค้อนวักน้ำสาดใส่ไม่พอใจ แต่ไอ้เดย์ท่าจะสนุก
ผมลุกจากขอบอ่างไปหายาสระผม ปากก็พูดชมไอ้ตัวเล็กให้มันหายหน้างอ
“หล่อสิแต่ต้องเอาไว้โตก่อน ตอนนี้ก็น่ารักไง โตเมื่อไหร่ซีโน่ก็หล่อเหมือนพี่55”
“...............”   
ไอ้น้องผมมันมองหน้าผมครับแล้วเงียบ แล้วมันก็เหล่มองหน้าไอ้เดย์ที่ยืนกอดอกพิงประตูดูอยู่
“ถ้าโตขึ้นไปซีโน่จะหล่อเหมือนพี่เดย์ป่าวฮะ?”
“....หล่อเหมือนพี่นี่ไง๊!”   ผมชี้หน้าตัวเอง ไอ้น้องบ้ามันก็มองไปทางไอ้เดย์สลับกับหน้าผม
มันทำหน้าสงสัยถามผมแต่ชี้ไปที่ไอ้เดย์ครับ   “ซีโน่หล่อๆแบบนั้นไม่ได้เหรอฮะ”   
“เดี๋ยวนะ มึงหมายความว่ายังไงวะซีโน่!////*//”
ไอ้เดย์หัวเราะก๊ากชอบใจหนอยแน่ไอ้พวกบ้านี่ กูไม่หล่อตรงไหนวะ

“พี่ลูกคิดน่ารักที่สุดในจักรวาลลลลลลลลล เอิ้กกก555555555”   
“จริงป่าว ไม่ต้องมาพูดเอาใจกูเลยไอ้น้องบ้า”
“พี่ลูกคิดหล่อน้อยกว่าซีโน่นิ๊ดดดดเดียวเองฮะ555”
“555อ๋อเหรอ เอางั้นก็ได้ไอ้ตัวดี นี่ นี่ นี่ 5555มาให้ขยี้หัวซะดีๆ55”   
ผมไล่จั๊กจี้มันจนเหนื่อย ก่อนจะจับน้องสระผมอย่างหมั่นเขี้ยว หางตาเห็นไอ้เดย์เดินออกไปนอกห้องน้ำ
ประตูไม่ได้ปิดไว้ครับ แป๊บเดียวเท่านั้นมันก็เดินเข้ามาใหม่แบบไม่ใส่อะไรเลย!!!

“อาบน้ำสระผมให้เดย์ด้วยดิ!”
“เฮ้ย!เปรตเอ๊ย////////*//”
ไอ้เดย์เดินโทงเทงยิ้มแฉ่งเข้ามานั่งในอ่างเฉยเลยครับ หันหน้าเข้าหาซีโน่ที่นั่งกอดอกฟองเต็มหัว 
“โตแล้วนะ อาบน้ำเองไม่เป็นอีกเหรอ ชอบมาแย่งเด็กนิสัยไม่ดีเลย พี่ลูกคิดไม่ต้องรักพี่เดย์แล้ว
ไม่ต้องรักซีน่อนด้วย รักซีโน่คนเดียวก็พอนะฮะ”

ผมล่ะขำ ไอ้เดย์มันแกล้งเอาแง่งข่าตีหน้าผากซีโน่ไปๆมาๆ

“พี่ลูกคิดดดดดดดดดดดดดด~~~~~ ซีโน่หายตัวไปฮะ!!!”
แล้วจู่ๆเจ้าซีน่อนมันก็เปิดประตูเข้ามาครับ เสียงมันเรียกชื่อผมดังมาแต่ไกลก่อนเห็นตัวซะอีก ทำหน้าตื่นๆ
พอเห็นซีโน่ในอ่างก็ร้อง  “อ้าว!”  แล้วเห็นไอ้เดย์ในอ่างด้วยก็ร้อง  “อ้าว!”  มันเห็นผมถกขากางเกงนั่งขอบอ่าง
สระผมให้ทั้งไอ้เดย์ทั้งแฝดน้องมันก็ทำหน้าไม่ยอมครับ   “ทำไมมาอาบน้ำสระผมกันที่นี่อ่ะ!!! ซีน่อนจะอาบด้วย!”

“เหวอ~~~~~~~!!! ใจเย็นๆซีน่อนอ่างมันแคบ! ยะอย่าเพิ่ง!! อ้าวโธ่! ไม่ทันแล้วเฮ้อ|||||||”
เรียบร้อยครับเจ้าซีน่อนถอดผ้าออกตัวพรวดๆๆกระโดดเข้าไปนั่งตรงกลางเต็มอ่างพอดี
ไอ้เดย์กับซีโน่โวยวายไล่ แต่ซีน่อนไม่ยอมลุกออกครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้วผมเลยสระผมถูหลังให้ทั้งสามคนเลย
ไอ้ลูกคิดเอ๋ยเหมือนมึงมีลูกแฝดสามเลยพับผ่าสิ|||||||||

“นี่ ไอ้หนอนเหี่ยวคู่ลุกออกจากอ่างไปซะทีดิ ให้พี่ลูกคิดเขาเข้ามาอาบบ้าง”
ดูไอ้บ้าเดย์มันพูดกับน้องๆผมสิครับ ทำหน้าตาจริงจังมากด้วยนะ  ผมเลยจ้วงมือลงไปควานในน้ำมันก็ทำหน้าตกใจ
“โอ๊ะๆๆใจเย็นลูก ใจเย็นลูกคิด อดใจไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ //// ไล่น้องมึงออกไปก่อนดีมั้ย!?”
และแล้วผมก็คว้าได้ลูกมะนาวจากก้นอ่างครับ หยิบขึ้นมาปาใส่หัวมันซะเลย  “ไอ้บ้า!/////*//พูดอะไรไม่คิด!”
ผมถลึงตาดุไอ้เดย์ มันก็ขำคิกคักแกล้งผม

ซีโน่ดูท่าจะยังงอนพี่แฝดของมันครับไม่ยอมพูดเล่นด้วยเลย มีแต่ซีน่อนที่ชวนคุยนู่นนี่นั่น ร้องเพลงเล่น
คือไอ้นี่ท่าจะไม่รู้ตัวว่าน้องงอนมัน55

ขึ้นจากอ่างผมก็ให้น้องๆอาบฝักบัวล้างตัวอีกรอบ ปล่อยไอ้เดย์มันแช่น้ำไปคนเดียวให้จู๋เปื่อยเถอะ
ผมเอาเสื้อยืดกับบ็อกเซ่อร์ให้น้องๆใส่ เสื้อผ้าไอ้เดย์ตัวใหญ่ไปพวกมันใส่แล้วตลกดี จากนั้นก็นั่งเช็ดหัวน้องๆ
เช็ดคนนี้สลับคนนั้นไปๆมาจนแห้ง.........ลืมไอ้บ้าเดย์ไปเลย พอนึกขึ้นได้ผมก็ตะโกนเรียกให้มันออกมาซะที
จะได้เช็ดหัวให้มันด้วย แต่มันกลับตะโกนตอบกลับมาว่า  “ไม่ออก”

ผมเลยเดินเข้าไปดูสภาพมัน ก็ยังนั่งจ๋องอยู่ในอ่างนะ พอเห็นผมมันก็กระดิกนิ้วเรียกให้ก้มลงไปฟัง
มันกระซิบพูดใกล้ๆหูผม  “กูจะรอมึงอยู่ในนี้แหละ ยังไงวันนี้มึงก็ห้ามเบี้ยว”   
“มึงจะบ้าเหรอวะเดย์///// แล้วซีน่อนซีโน่ล่ะ”    บ้าไปแล้วมันจะให้ผมมาลงอ่างกับมันตอนนี้เนี่ยนะ
“................หึหึหึ เชื่อหัวกูนี่ ทำแบบนี้สิ”
เดย์กระซิบบอกแผนให้ผมทำตามที่มันบอก ....

..........................................
..............................
...........

ผมพาน้องไปสวัสดีพ่อแม่พี่สาวไอ้เดย์เรียบร้อยก็พาเดินไปบ้านน้องเงาะ ไปลาพ่อแม่น้องเงาะต่อ
พอบอกว่าพรุ่งนี้เจ้าแฝดต้องกลับพัทยาแล้ว เงาะก็บอกไม่อยากให้กลับเลย กำชับว่าให้มาหาผมบ่อยๆ
จะได้มาเล่นด้วยกันอีก พ่อแม่น้องเงาะก็ชอบซีน่อนซีโน่น่าดู ผมขอบคุณทุกคนมากๆที่เอ็นดูน้องๆผม


กลับไปถึงบ้านแม่จ๋าเห็นชุดที่น้องๆใส่กลับมาแล้วนั่งหัวเราะ  “อ้าวแล้วเสื้อผ้าพวกมันล่ะอยู่ไหน
เอามาให้แม่ซักซะคืนนี้เลย ปั่นเครื่องตากพัดลมได้แดดตอนเช้าๆเดี๋ยวก็แห้งดี ทันพ่อมันจะมารับไปตอนสาย..”
“อ้าว! ไม่ใช่ตอนเย็นเหรอจ๋า!?”
“เพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ บ่นว่าโทรหาใครก็ไม่ติด พ่อแกน่ะไม่ได้อยากจะโทรหาแม่นักหรอก เฮอะ..
เห็นเขาว่าเปลี่ยนใจจะมารับลูกเขาไปเที่ยวงานอะไรด้วยไม่รู้ ที่พัทยานั่นแหละ”

“อ๋อเหรอ...ลูกไม่ได้ให้น้องพกโทรศัพท์ไปเองแหละจ๋า เดี๋ยวมันก้มหน้าก้มตาเล่นแต่เกมส์ในมือถือ
(เดี๋ยวพวกมันจะขี้เกียจไปเล่นบ้านเงาะ) โทรศัพท์ลูกก็...”   ล้วงมือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นดู  “แบ็ตหมดอ่ะ” 
แล้วคุณนายลูกเกดเขาก็บ่นเช่นเคย ว่าผมไม่รู้จักเติมแบ็ต อย่างนี้มีธุระอะไรใครตายก็ไม่ต้องรู้เรื่องกันพอดี

“โธ่ลูกก็อยู่กับเดย์ตลอดอ่ะ ถ้าเกิดจ๋ามีอะไรก็โทรไปหาไอ้เดย์มันดิ”
“จริงๆเลยนะ เฮื่อย! อ่ะแล้วไหนล่ะชุดน้องน่ะ!?”
ซีน่อนมันตอบสวนขึ้นมาแทนผมให้เสียงแจ๋วเลยครับ  “อยู่บ้านพี่เดย์ฮะ พี่ลูกคิดไม่ได้เอามาฮะจ๋า”

“ขี้ลืมจริง! รีบกลับไปเอามาเลย เร็ว! เฮ้อจริงๆเล้ยลูกกกกกก ” 
 จ๋าว่างี้แล้วต้อนน้องๆไปนั่งกินข้าวในครัว...ผมต้องกลั้นอมยิ้มน่าดูเลยครับตอนที่ตะโกนบอกแม่   
“งั้นลูกไปบ้านเดย์ เดี๋ยวมานะจ๋า! กินข้าวไปเลยไม่ต้องรอนะ!”   อิอิ...


**************************************


“อ้าวลูกคิด กลับมาทำไมเหรอลูก? หรือว่าจะมาค้างกับเดย์”
มาถึงบ้านไอ้เดย์ก็เจอแม่มันทักทำหน้าแปลกใจแต่เขาก็ยิ้มหวานให้ผม คุณแม่ของเดย์มีอายุแล้วแต่ยังสวยมากๆเลย
เห็นทีไรก็นึกชมในใจทุกครั้ง พ่อไอ้เดย์ก็หล่อแบบผู้ใหญ่ๆ ไม่แปลกหรอกที่ไอ้เดย์มันจะหน้าตาดีขนาดนี้
แต่แม่จ๋าของผมก็น่ารักนะครับ เหมือนโดราเอม่อนเลย ผมกับไอ้เดย์ชอบแย่งกันกอดพุงกลมๆของจ๋าทุกวัน

“อ๋อเปล่าหรอกครับ คือผมลืมชุดของน้องไว้ที่ห้องเดย์น่ะครับ แหะๆ” 
มันรู้สึกผิดในใจอยู่เหมือนกันที่เราจะมาแอบลักลอบจู๋จี๋กับลูกชายบ้านนี้ ผมหลบตาแม่เขาเองอัตโนมัติ
แล้วยิ้มแหยให้ ก่อนเดินตัวลีบผ่านหน้าแม่กับพ่อเดย์ที่นั่งหน้าทีวี แต่ไอ้ลูกกะตาบ้าของผมมันดั๊น
เหลือบไปประสานสายตากับพ่อของไอ้เดย์พอดี๊

จังหวะที่พ่อเดย์ละสายตาจากข่าวในจอมาเหล่มองผมเล็กน้อย ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่ผมรู้สึกร้อนตัว
กลัวเขาจะจับผิด ต้องถามโพล่งออกไปแบบหาเรื่องคุย  “พะพ่อ! 55 พ่อกับแม่กินข้าวรึยังครับ555||||||||”

“กินอิ่มกันแล้วลูก เอ้อลูกคิดมาก็ดีเลยแม่ขี้เกียจขึ้นไปเรียก ตามเดย์มันลงมากินข้าวให้หน่อยสิลูก
ทำอะไรอยู่ไม่รู้มืดแล้วยังไม่ยอมลงมาจากห้องสักที ขอบใจนะจ๊ะ บอกว่าแม่ทำไข่ลูกเขยที่เดย์ชอบไว้ด้วยนะ”

“คะครับ..”  ผมพยักหน้ารับคำแล้วจะหันไป แต่พ่อไอ้เดย์ก็เรียกซะสะดุ้ง
“ลูกคิด!”
“คะคร๊าบบ!!!!?”
“อยู่กินข้าวก่อนค่อยกลับไปบ้านสิ กับข้าวมีเยอะแยะ พี่ดรีมเขาจะลดหุ่นไดองไดเอทอะไรของเขานั่นล่ะ
ขึ้นห้องไปแล้วไม่ยอมกิน แม่เขาอุตส่าห์ทำ มีแค่พ่อกินอยู่คนเดียว น้อยใจน่าดูแล้วเนี่ย55”

พ่อพูดแล้วแอบชี้แม่ เหล่ตาแกล้งแซว แม่เดย์ก็ตีแขนพ่อเบาๆหัวเราะกัน ผมเห็นแล้วก็ยิ้ม......อิจฉาว่ะ
พ่อแม่เราไม่เห็นเคยเป็นอย่างนี้บ้างเลย... ขนาดเลิกกันไปตั้งนานแล้วยังคอยจะตีกันอยู่เรื่อย
บรรยากาศระหว่างพ่อแม่ผมไม่มีมากระหนุงกระหนิงน่ารักกันแบบนี้หรอกครับ อยู่ด้วยกันทีไรให้ตายเถอะ
ผมนึกว่าอยู่ในเกมส์ออฟโทรน

เมื่อก่อนไอ้เดย์มันทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาได้ไงวะ พ่อแม่พี่สาวโคตรของโคตรจะแสนดีเลย
ถ้าจำไม่ผิด..............ก็เป็นเพราะตามเพื่อน คบเพื่อนที่ชวนกันทำแต่เรื่องไม่ดี มันก็ไม่แปลกหรอก
ที่ตอนนี้บ้านไอ้เดย์จะเอ็นดูผมมากเป็นพิเศษ เพราะผมคือเพื่อน ที่ไม่เคยชวนมันไปตีกับใครหัวร้างค้างแตก
ไม่เคยพามันไปมั่วสุมที่ไหน ไม่ได้เล่นยา ไม่เคยแว๊นมาตามมันไปซิ่งรถให้เฉียดตายอย่างที่ผ่านมา
ทุกวันนี้เดย์ตั้งใจเรียน ไม่โดดเรียนเหมือนเมื่อก่อนด้วย มันเป็นคนฉลาดเลยเรียนได้ฉิว แต่ก่อนมันไม่อยากเรียนเอง
ผลการเรียนถึงไม่ดี พอเข้าม.ปลายแล้วกลับเรียนดีมากๆ ช่วงนี้ยิ่งฟิตเพราะมันตั้งใจเรียนเพื่อมาติวให้ผมด้วยอีกที..


“ขอบคุณครับ แต่ว่า...........เอ่อ...”   ผมลืมนึกไป ถ้าบอกไม่กินเพราะแม่จ๋ารอกินข้าวอยู่ มันก็จะผิดสังเกตไป
ถ้าหากว่าผมมาคลุกอยู่ในห้องลูกชายเขานานๆ  คิดไปคิดมามันก็ดีเหมือนกันจะได้โทรบอกจ๋าว่ากินข้าวบ้านเดย์

“ทำไมล่ะลูก? แม่จ๋ารอให้กลับไปกินข้าวอยู่เหรอจ๊ะ”  แม่เดย์ถามแบบไม่ได้ติดงอนอะไร ยิ้มเอ็นดูให้ผมเหมือนเคย
“เอ่อ....เปล่าครับ! จ๋าไม่ได้รอครับ แหะ... เดี๋ยวผมจะบอกให้เดย์ลงมากินข้าวด้วยกันครับ เอ่อ.....อีกสักพัก”
“หือ?  แล้วไม่ลงมาเลยล่ะ ไม่หิวข้าวกันรึไง จะขึ้นไปทำอะไรกันถึงต้องอีกสักพัก?”

อูยยยยยยยยยย!||||||||||  จู่ๆพ่อไอ้เดย์เล่นโพล่งถามขึ้นมาซะเสียงดังฟังชัด หัวใจผมนี่ตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแน่ะ
“ทำ! ทามมมมมมมม~~~ม  เลข! ครับ แหะๆ ไหนๆก็กลับมาเอาเสื้อผ้าน้องแล้ว ผมเลยกะว่าจะให้มันสอนสูตร
ตรงที่ยังไม่ค่อยเข้าใจ ให้เข้าใจขึ้นอีกนิดหน่อยครับพ่อ” 

พ่อไอ้เดย์ทำหน้ารับรู้ แม่ไอ้เดย์ลุกไปครัวบอกจะอุ่นกับข้าวรอ ผมเลยรีบลี้หายขึ้นบันไดไปชั้นสอง
แบบเกรงใจ๊เกรงใจพ่อกับแม่มัน

...........................
..............

เข้าไปในห้อง........โอ๊ะโอ๋.......ผมแปลกใจเลยในห้องมันปิดไฟมืด แต่มีแสงไฟมาจากทางห้องน้ำครับ
ผมก็ค่อยๆเดินไปกะว่าจะแกล้งมันซะหน่อย  “แฮ่!!!!! แบร่~! อ่ะ...!?  อ้าวววว?? ไปไหนวะ?”
ไม่เจอไอ้เดย์ครับ เห็นแค่อ่างน้ำที่ยังมีฟองครีมนุ่มๆลอยฟูฟ่องเต็มอ่าง นี่สงสัยไอ้เดย์มันจะทำฟองเพิ่ม
หรือว่าเปลี่ยนน้ำใหม่ก็ไม่รู้นะ......... แล้วมันหายหัวไปไหนของมันล่ะเนี่ย ก็ไหนว่าจะไม่ไปไหน จะแช่อ่างรอผม
จะว่ามันกลัวตัวเปื่อยรอข้างนอกก็ไม่มี ข้างล่างก็ไม่อยู่นี่.......ไปไหน?  เอ๊ะ!! เฮ้ยรึว่า!!!!||||||||||||||

ผมนึกแล้วก็ตกใจน่าดู รีบผวาไปควานหามันในอ่างน้ำ ไม่ใช่ว่ามันรอจนหลับ รึเป็นลมจมอ่างไปแล้วหรอกนะ!!!
“....เฮ้อ ไม่มีนิ”   ผลคือเจอแต่ลูกมะนาวครับ มีลูกนึงสงสัยมันเอาออกไม่หมด เห็นของที่มันโยนใส่อ่างตอนแรก
วางกองกันอยู่หน้ากระจก  และขณะที่ผมกำลังยืนท้าวเอวคิดงงไม่หายก็ต้องสะดุ้งเฮือก

“จ๊ะเอ๋!!! อื้มมมม จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ!”
“เหวอ~~~ ไอ้บ้าเด๊ย์~~~”
หมาเดย์ครับยังนุ่งแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวตัวก็เปียกน้ำ มันเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังแล้วระดมหอม
จุ๊บไปทั่วหัวหูต้นคอไหล่หลังแบบไม่ให้ผมตั้งตัว

ตกใจหมดที่แท้มันก็แกล้งผม หลบอยู่หลังบานประตูในห้องน้ำนั่นแหละ ไอ้บ้าหัวเราะผมใหญ่
“ไปนานจัง เดย์คิดถึงอ่ะ/////”
“มาคิดถงคิดถึงบ้าอะไรวะ ห่างกันยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย”
“ไม่รู้เว้ย มาให้ลงโทษซะดีๆ เหอๆๆ”
“อะอะอะไอ่ลาม๊ก! จับอะไรเนี่ยวุ้ย!! เฮ้ยๆๆ!!! วะ เหวอ~~~~~~!!!!”

ตู้มมมมมม!!! ซ่า~~~!!!!!!

ไอ้บ้าเดย์แม่งดันผมจนตกลงไปในอ่างน้ำทั้งๆยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้า เสื้อยืดคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนสีฟ้าซีดของผม
เปียกชุ่มไปทั้งตัว หัวผมก็มีแต่ฟองติดเต็มไปหมด ไอ้หล่อแต่เลวมันยังมีหน้ามาชี้หน้าผมแล้วขำก๊ากออกมาอีก
“โหยยยยไอ้บ้าเล่นอะไรของมึงเนี่ยมันเปียกหมดแล้วเห็นมั้ยเดย์!”
“5555555เปียกสิดี เห็นอะไรแจ่มๆเยอะเลย”
“อะไร? อะไรแจ่มๆวะบ้าบอนะมึงอ่ะ โหยแล้วเปียกทั้งชุดงี้กูจะกลับบ้านยังไง”
“ก็ไม่ต้องกลับดิ”
“จะบ้าเหรอ กูต้องกลับบ้านนะจ๋ารออยู่”
“โด่โวยวายไมเนี่ย ก็แล้วถ้าไม่เปียกจะอาบน้ำด้วยกันได้ไงละจริงป่ะ คึคึ//////”
“แต่ก็ไม่ใช่เปียกทั้งเสื้อทั้งกางเกงอย่างนี้เว้ยเฮ้ย! -*- ” 
“ก็........เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อกูไปก็ได้ อย่าทำหน้าเหม็นขี้อย่างนี้ดิ ไม่น่ารักเลย”
“ก็กูไม่น่ารักไง ฮึ่ย! ไม่ต้องมาอ้อน ไม่ต้องมาไต่ ไม่ต้องมายิ้มไอ้บ้า ไม่ต้อง! อย่ามา! อย่ามาจั๊กจี๋กู๊~~อ๊า555555!!!”

แม่งทั้งน้ำทั้งฟองกระจายเลยครับ ผมดิ้นๆๆหนีไอ้บ้าเดย์มันก็ไล่จี๋ๆๆ สุดท้ายมาหยุดได้เพราะผมดิ้นแล้วสะบัดหัว
แรงไปหน่อยเลยเอาหัวไปโขกกับคางมันเต็มๆ เจ็บทั้งคู่สิครับ
“โอ้ยก็บอกแล้วว่าอย่าๆๆ”
“ห้ามอะไรนักหนาวะ ไม่ให้โดนตัวแล้วจะอาบน้ำให้ได้ไงล่ะ”
“เอ๊ากูไม่ได้บอกจะให้มึงอาบให้สักหน่อย อาบใครอาบมันสิ ไม่ต้องอาบให้กันก็ได้จะบ้ารึไง//////*//”
“ไม่ต้องมาลีลาน่าลูก หุบปากแล้วขยับมานั่งตักป๋าซะทีมานี่มา จะถอดเสื้อให้”

โหยยยยยยย ไอ่คุณชายเชี่ยเดย์กระดิกนิ้วเรียกผมครับ หน้าตาแม่งร้ายกาจมาก ตาเจ้าเล่ห์ขนาดนี้คิดอกุศลกะกูชัวร์







ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0

////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 39 รู้กัน.../2   




ผมเม้มปากตัวเอง เขินแล้วเขินอีก มันก็ยิ้มแล้วยิ้มอีกอยู่ได้นะ//////
ผมจะทำไงได้เล่าก็ต้องค่อยๆกระดึบตัวเองไปนั่งตักมัน หันหน้าเข้าหากันแบบเผชิญหน้า
ไอ้เดย์อมยิ้มแล้วทำท่ายกมือให้ผมยกแขนขึ้นตาม พอชูมือขึ้นเหนือหัวมันก็จับชายเสื้อ


เสื้อยืดตัวบางเปียกชุ่มของผมถูกเริกขึ้นไปเหนือหน้าอก ไอ้คนจับถอดยึกยักไม่ถอดทิ้งไปง่ายๆ แต่ลีลา
ใช้จมูกโด่งนั่นไล่ซุกหอมไปทั่ว เนื้อเย็นๆโดนลมหายใจร้อนๆเป่ารดผมนี่แทบคลั่ง โดยเฉพาะแถวหน้าอก
กับปลายยอดมันใช้ลิ้นดุนเล่น ขยี้เล่น ดึงแล้วดูดจูบจนดูดดื่ม ผมรู้สึกหวิวสลับกับสะดุ้งเสียวแล้วเสียวอีก
จนอยากดันตัวออก แต่ดิ้นไม่ถนัดเพราะโดนกอดรวบไว้ทั้งตัว

มันหนีลำบากยิ่งอยู่ในที่แคบแบบในอ่างอาบน้ำด้วยแล้ว ได้แต่พยายามเอามือยันไว้ในสภาพเสื้อก็ยังถอดไม่เสร็จ
“ยะ อย่าสิเดย์ อื้อ~ ทะลึ่งว่ะ ไม่ได้หรอก อย่าทำแบบนี้สิ แม่มึงรอให้ลงไปกินข้าวนะ
อีกอย่างกูยังไม่ได้โทรหาจ๋าเลยว่า อึกอื้อ..จะกินข้าวกับมึงอ่ะ เดย์ปล่อยก่อน//////”

เดย์มันสนใจที่ผมพูดที่ไหนล่ะครับ มันรำคาญด้วยซ้ำทำเสียงจุ๊ๆเหมือนจะบอกให้ผมหยุดพูดมาก
แล้วจับแขนผมให้คล้องคอมันไว้ พอถูกไซร์ทีนี้เลยคว้าคอกอดไว้ได้ถนัดเลยครับ
“อื้ออออออ//////” ทีเสียงกูครางมึงไม่เห็นห้ามเลยนะทำหน้าชอบใจอะไรนักหนา

ผมหมั่นไส้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมันมาก อยากจะแกล้งจิกหัวมันแรงๆ แต่ไอ้หัวเกรียนมันไม่มีผมให้ขยำหรอกครับ
ผมเลยจิกเข้าที่หลังไหล่มันแทน มันก็สะดุ้งนะแต่หัวเราะใส่ผมเบาๆแล้วแก้แค้นด้วยการไซร์หนักกว่าเดิม
“ฮื่อเดย์~~ไม่ ไม่เอามันเสียว ซี๊สสสสสส”
“ก็อยากให้เสียว ไม่เสียวแล้วจะทำทำไมเล่า”  ไอ้หล่อทำหน้าเข้มทำเสียงจริงจังแต่แววตาโคตรหื่นเลยครับ

เดย์ประกบปากจูบไม่ให้ผมได้ทันตั้งตัว เป็นจูบที่หนักหน่วงแต่กลับทำให้ตัวเบาหวิวเหมือนลอยอยู่ในอากาศ
ผมเผลอครางทั้งที่โดนปากปิดปากมันเลยฟังดูอู้อี้มาก เดย์กอดผมแน่นขึ้นเอามือลูบไปทั่วหลัง
ก่อนจะล้วงเข้าไปในกางเกงด้านหลัง คลำ ขยำแล้วบีบเนื้อเน้นๆเต็มสองมือ

ผมตื่นเต้นมากใจสั่นไปหมดแต่ก็รู้สึกอาย เลยเบือนหน้าหนีเพื่อให้ริมฝีปากของเราหลุดออกจากกัน
ผมบอกมันว่าเบาๆหน่อย พูดออกไปแล้วก็โคตรจะเขินปาก ไม่รู้ว่าหน้าตัวเองแดงรึเปล่า
เดย์มันกระซิบติดขำนิดๆข้างหูผมว่า  “น่ารักว่ะ/////”

แล้วมันก็จับผมถอดกางเกง ทุลักทุเลนิดหน่อยเพราะมันไม่ยอมให้ผมลุกขึ้นจากตักมันเลย
คราวนี้ท่อนล่างผมเปลือยแต่ท่อนบนนี่เสื้อยังอยู่ มันมาไม้ไหนไม่รู้แต่ไม่ยอมถอดเสื้อให้ มันบอกใส่อย่างนี้แหละ
เซ็กส์ซี่ดี  ไอ้บ้าเอ๊ย!/////*//
“มึงนี่ท่าจะเพี้ยนมองยังไงวะว่ากูเซ็กส์ซี่ นมก็ไม่มี ส่วนเว้าส่วนโค้งก็ไม่มี มีแต่ส่วนเกินเหมือนๆมึงเนี่ย”
“ก้นงอนดีออก นิ่มด้วย5555”
“ไอ้ทะลึ่ง!////*//”

เขินชะมัดไม่ว่าจะเห็นร่างกายกันมากี่ครั้งมันก็ยังเขินอยู่ดี ผมใจเต้นทุกครั้งที่ได้สัมผัสกันและกันแบบนี้.....รู้สึกดี...
.......บางทีผมก็คิดนะ ว่าผมปล่อยให้มันรอมานานเกินไปหรือเปล่า มันรักผมจนยอมตามใจผมขนาดนี้ ผมสัญญา
ว่าถึงเวลาเอาจริงเมื่อไหร่ ผมจะยอมตามใจมันทุกอย่างเลย

“ตอนนี้เลยไม่ได้เหรอ”   แม่งจะกระซิบเสียงกระเส่าไปไหนวะ
“บ้าดิ ทำแล้วกูจะกลับบ้านไง ครั้งแรกกูว่ากูต้องลุกไม่ไหวแหง”
“ก็ไม่ต้องกลับดิ นอนกับเดย์ จะกอดไว้จนเช้าเลยนะ นะ”
“อย่าอ้อนดิเดย์////// แม่กับน้องกูรออยู่ พ่อแม่มึงก็รอให้ลงไปกินข้าวอ่ะ”
“........คอยดูนะ เข้ามหาลัยเมื่อไหร่กูจะไปเช่าหออยู่กับมึงสองคน!”
“ห๊ะ!?...........จริงดิ/////// บ้า ไม่ได้หรอก กูห่วงจ๋า กูไม่ไปอยู่หอหรอก”
“อ้าววววววววววววววววววววววว|||||||||||”
“อ้าวไร๊”
“อ้าวแล้วกัน อย่างนี้ความฝันของกูก็พังทลายเลยดิวะ”  ...มันกำลังแสดงเป็นพระเอกเอ็มวีครับ หน้าตาขัดใจมาก

...นั่นสิอีกหน่อยถ้าอยู่คนละมหาลัยจะได้เจอกันทุกวันอย่างนี้รึเปล่าก็ไม่รู้ ต้องคิดถึงกันมากแน่ๆ

“อยากอยู่กับกูทุกวันเหรอ/////”   น่ารักเว้ยไอ้บ้านี่
“อยากเอากับมึงทุกวันเลย/////”   …….เชี่ย แม่ง เอาคำชมในใจเมื่อกี้กูคืนมา||||||
“ในหัวมึงนี่มีแต่เรื่องใต้สะดือขึ้นสมองรึไงวะสัดนี่//////*// ถ้าจะทำกูขนาดนั้น มึงซื้อวีลแชร์ไว้ให้กูด้วย”
“อะร๊ายยยยเคี้ยกกก555 กลัวอะไรของแค่นี้เอ๊งงง”   ดูความทะลึ่งลามกของมันนะครับ ดึงมือผมไปจับของมันใต้น้ำ
กำเต็มมือจะไม่รอบแล้ว ร่างกายผมจะรับไหวไหมเนี่ย |||||||||

“เออ! กูไม่กลัวหรอกเล็กเหมือนจู๋มด”
“โหยจริงดิ ใหญ่กว่านี้ก็เสาไฟแล้วนะเคี้ยกก55!!”
“หืมมมม ไม่ขำเว้ย/////*// ฝันไปเหอะ เรื่องอะไรจะให้ทำทุกวันเพ้อเจ้อละไอ้บิ๊กเม้าท์เท่น”
“หูยยยยยนี่มึงเปรียบกูเป็นเขาใหญ่เลยเหรอลูกคิดดดดดดดด แน แน่ แน้”
“เปล่า กูจะบอกว่ามึงเหมือนไอ้ตัวที่มันมีเขาใหญ่ๆอ่ะ”
“อ๋อ กวาง”
“ควายเหอะ!!!”
“5555555...(เงียบไปสามวิ)......หนอยยย! ปากดีอย่างนี้ต้องโดนจูบให้ปากระบม!! เคี้ยกกก5555”
“สัด มึงเป็นพระเอกหนังพิศาลเหรอ ชอบซาดิสม์อย่างนี้มึงต้องให้กูตบหน้ามึงก่อนนะ”
“อุ๊ไม่ต้องอ่ะ ไม่เล่นแล้ว ........เอาจริงเลยดีกว่า คึคึคึคึคึ///////”
“เหวอออออ/////////อื้อ~~~~~”

จู่โจมสายฟ้าแลบครับโดนจูบหน้าอกนอกเสื้อเสียวชะมัด ข้างล่างก็ถูกจู่โจมไม่แพ้กัน ไอ้เดย์เร่งมือรูดขึ้นรูดลงให้
จนผมเผลอขยับเอวสวนใส่มือมันอย่างอดไม่ได้ ผมกอดคอเดย์แน่นปากก็ครางเบาๆข้างหูมันอย่างไม่ขาดตอน
นั่งอยู่บนตัวมันแบบนี้เลยรู้สึกได้ว่ามันเองก็ลุกสู้เต็มที่ไม่แพ้กัน มันดึงหน้าผมที่สะบัดเงยขึ้นให้ก้มลงมา
จูบปากด้วยแล้วสอดลิ้นร้อนๆแทรกเข้ามาแตะเชื่อมกับลิ้นของผมนัวเนีย “อื้อออ ///////แฮกๆ อื้มมมมม”

รู้สึกดีเหมือนบินได้เลยครับตอนที่ถูกเร่งมือจนมันกระตุกถึงที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา แต่เดย์ยังไม่หยุดง่ายๆ
มันไม่ยอมให้ผมลุกขึ้นไปไหนทั้งนั้น จากนั้นก็ดึงผมไปกอดแนบแน่น จูบ แล้วจับสะโพกผมให้ขยับ
ส่งให้บั้นท้ายถูไปมากับส่วนนั้น ก่อนจะบอกให้ผมยันเข่ากับพื้นอ่างแล้วขยับด้วยตัวเองช่วยมันด้วยอีกแรง

นาทีนั้นผมอายก็อายแต่พอเห็นหน้ามันเหมือนทรมานอยากระเบิดเต็มทีก็ใจอ่อนยวบไปหมด
คงต้องเก็บความอายไว้แล้วอยู่กับความมันส์ตรงหน้าให้ถึงที่สุด
 
เพื่อมันแล้วผมยอมให้ก็ได้ทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทำท่าทางน่าอายอะไรแบบนี้ให้ใครเห็นมาก่อน
ไอ้เดย์ห่อปากครางซี๊ดอย่างถูกใจแล้วมันก็ใช้มือขยำอย่างหมั่นเขี้ยว เราอยู่ท่านี้กันพักใหญ่จนผมเมื่อยไปหมด
แต่มันก็เสียวด้วย นอกจากทำให้เดย์รู้สึกแล้วผมก็พลอยรู้สึกขึ้นมาอีกทั้งที่เพิ่งจะปล่อยไปแท้ๆ

“ซ่า...”    อยู่ๆไอ้เดย์ก็ลุกขึ้นมานั่งที่ขอบอ่างครับ นั่งต่อหน้าผมแบบกางขาคร่อมตัวผมไว้
มันเอื้อมไปคว้าฝักบัวมาเปิดราดน้ำล้างตัวไปมองผมตาเยิ้มไป ก่อนจะพยักหน้าส่งซิกให้รู้ใจ... 

“ซี๊สสสสสส อื้มมมมม อื้ม อื้ม! อื้ม! เร็วหน่อยลูกอื้อ..”
ปากผมไม่ว่างตอบรับอะไรมันทั้งนั้น แต่ก็ก้มหน้าก้มตาปรนเปรอความสุขให้มันไม่หยุดอย่างที่ใจมันต้องการ
นานเอาเรื่องจนเมื่อยปากไปหมดต้องใช้มือช่วยเร่งอีกแรง ที่สุดก็สำเร็จมันร้องใหญ่ว่าไม่ไหวแล้ว
ผมจะถอยหนีทันทีแต่ไอ้บ้าเดย์แม่งอย่างนี้ทุกทีไม่ปล่อยให้ผมหนีครับ มันจับหัวผมกดไว้เล่นซะจะสำลักเลย
ไอ้โรคจิต ผมเลยต้องกลืนหมด

“วิตามินทั้งนั้นอ่ะ จะทิ้งทำไมครับที่รัก55/////////”
“มึงไม่เก็บไว้กินเองล่ะ แค่กๆ/////*//”   ผมไอค่อกแค่กมันก็ลงมานั่งในอ่างกอดผมไว้ ให้ผมนั่งกลางระหว่างขามัน
แบบหันหลังพิงกับอกมันไว้   “ไม่เอา ไว้กินของมึงอร่อยกว่า จุ๊บ จุ๊บ อื้มมมมม//////”   เดย์กอดผมไว้แนบอก
นาทีนี้แม่งก็เริ่มไซร์ซอกคออีกแล้ว สยิวเว้ย ตั้งแต่มานี่ลวนลามกูตลอด มันไม่ใช่อาบน้ำด้วยกันแล้ว
นี่มันปล้ำกูในน้ำมากกว่า    “อื้มมม อื้อออ เดย์ เดย์ เด๊ย์~~~~ ยังไม่พออีก กูหายมานานไปแล้วนะ
พ่อแม่มึงรออยู่ข้างล่างนะเดย์ เดี๋ยวไหนจ๋าจะด่ากูอีก ไม่เอาน่าพอแล้ว///////”

“ก็ยังไม่อยากพอนี่”
“ไม่เอา รีบอาบน้ำแล้วลงไปข้างล่างกันเถอะ/////”
“พูดดีไป หึหึ”
“ขำอะไร”
“ก็ของมึงอ่ะ.....ขึ้นอีกแล้วเนี่ยจะลงไปไงวะ คึคึ”
“มึงก็อย่าจับเล่นเซ่!/////*// หยุดลูบๆคลำๆกูซะทีได้แล้วโว้ย”
“ทำเป็นพูดไป ที่จริงในใจอยากให้กูทำอะไรมากกว่านี้อีกใช่ป่ะ คึคึคึ//////”
“บ้าน่ะสิ/////*// เชี่ยเดย์ยยย ไม่เล่นนะ ไม่...อื้ออออ”   สู้แรงมันไม่ไหวจริงๆครับ โดนกอดแล้วจับหน้าให้หันไปหา
มันจูบจนเคลิ้มเลย ตอนนี้ผมไม่ใช่แค่เปียกน้ำนะแต่อ่อนปวกเปียกไปหมดทั้งตัวเลยครับ

ถอนจูบออกมาไอ้เดย์ก็มองตาผมเหมือนไม่อยากจะปล่อยให้ไปไหนทั้งนั้นแต่ก็ต้องหักใจ
“วันนี้ปล่อยให้กลับบ้านไปก่อนก็ได้ แต่วันหลังไม่ยอมแล้วนะ”
ผมมองหน้ามันแล้วเม้มปากตัวเอง หลบสายตาไอ้หื่นตรงหน้าอย่างโคตรจะเขินเลย
“ไปกินข้าวกันเหอะน่า//////”  ตัดบทแก้เขินครับ เราลุกไปล้างตัวด้วยฝักบัวมีเล่นสาดน้ำแกล้งกันอีกนิดหน่อย

อาบน้ำเสร็จเราก็เช็ดตัวผลัดกันขยี้หัวอีกฝ่ายแรงๆแล้วมันจะไล่หอมแก้มผม ผมก็ขำหนีมันไป
เปิดประตูห้องน้ำออกมาเป็นจังหวะเดียวกับที่คุณแม่ของเดย์เปิดประตูห้องเข้ามาพอดีเลยครับ โคตรตกใจ!!!

ผมชะงักตาโตยืนอึ้งไปสามวินาทีเห็นจะได้ ก่อนจะรีบฉีกยิ้มเหงือกบานให้แม่เดย์ที่เห็นผมแล้วมองอย่างแปลกใจ
กับไอ้สภาพที่ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำในห้องนอนของลูกชายเขา 
“แหะๆ |||||||| แม่มีอะไรเหรอครับ?”   ผมกรอกตาดูมีพิรุธมากไปรึเปล่าวะ
“มาตามลงไปกินข้าวกันน่ะสิลูก แม่อุ่นกับข้าวไว้ให้จนจะเย็นหมดแล้ว อาบน้ำเหรอลูกคิด..แล้วนี่เดย์ล่ะ?”
“เอ่อ.....”   เลิ่กลั่กแค่ไหน แค่ไหนคือเลิ่กลั่ก กลืนน้ำลายเป็นสิบกว่ารอบภายในเวลาห้าวินาทีผมจะพูดยังไงดี

แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรออกมาหรอกครับ ไอ้เดย์นุ่งผ้าเช็ดตัวเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมาชนหลังผมจังๆ
มันจับตัวผมไว้เพราะเกือบล้ม โหยยยยยยยยย พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกคิดด้วยยยยยย||||||||
สภาพผมกับมันที่แทบจะเปลือย ยืนประคองกอดกันต่อหน้าแม่มันนี่เป็นอะไรที่ทำเอาผมตาเหลือกตัวแข็งทื่อ
แม่ไอ้เดย์นี่จ้องตาค้าง ส่วนเชี่ยเดย์ทำหน้าเหรอหรามองหน้าแม่มันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
คล้ายๆว่ามันกำลังข่มอาการอายสายตาแม่อยู่กลายๆ  “โห่แม่~~~~~~~~ เข้ามาทำไมเนี่ยยยยย!”

ผมรีบผลักไอ้เดย์ออกห่างแล้วตรงไปเปิดตู้เสื้อผ้าเดย์ค้นได้เสื้อยืดตัวใหญ่ของมันมาใส่ ผมยืนหันหลังให้
ก็ได้ยินแม่เดย์พูด  “นี่อาบน้ำด้วยกันเลยเหรอ!?”   ฟังจากน้ำเสียง แม่ไอ้เดย์ท่าจะตกใจนะครับ
ผมแอบหันไปชำเลือง เหล่มองทั้งที่แกล้งทำท่าวุ่นวายหากางเกงใส่เพราะไม่อยากหันไปสบตากับแม่มัน
เห็นไอ้เดย์เดินไปนั่งท้าวแขนแบบเอนตัวไปด้านหลัง  “ ก็ทำไมอ่ะ แค่อาบน้ำด้วยกันแค่นี้เองแม่จะตกใจทำไม”   
พูดกับแม่แล้วมันก็ทำหน้ายุ่งๆเหมือนไม่อยากให้แม่มายุ่งกับมัน

ผมยังแอบเหล่มองเห็นแม่ไอ้เดย์หันมามองผม ผมเลยรีบหันหน้ากลับไม่กล้ามองหน้าแม่มันอ่ะ T T
“ไหนว่าจะขึ้นมาติวเลขไงลูกคิด ติวเสร็จแล้วเหรอ”
“อูยยย||||||||| แหะๆ คะคะครับ! ติวกันเสร็จแล้ว เอ่อๆๆ..ผะผม ผมร้อนเลยชวนไอ้เดย์อาบน้ำกันครับ!!!”
เป็นธรรมชาติมาก...........พูดไปแล้วเพิ่งคิดได้ว่าตอนนี้คือกูหนาวมาก ไอ้เดย์มันเปิดแอร์แรงตลอด

สังเกตเห็นแม่เดย์กรอกตาคิดเล็กน้อย ก่อนจะโดนไอ้เดย์รีบดันให้ออกจากห้อง
“โห่ไม่รู้จะขึ้นมาตามทำไมนะแม่อ่ะ! เดี๋ยวเดย์กับลูกคิดก็ลงไปกันเองแหละ เนี่ยอาบน้ำเสร็จก็กำลังจะไปอ่ะแม่”
“หืมมมมมมม! ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี มัวแต่ทำอะไรอยู่รู้นะ! อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้!”
“แม่! รู้อะไรเล่าไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละน่า ออกไปเลยเดย์จะแต่งตัวแล้ว”
“งั้นก็รีบตามลงไปเร็วๆเลย ไม่ใช่มัวแต่..”
“แม่!! ไปได้แล้ววววววว”

เห็นแม่ไอ้เดย์ไปแล้ว ผมก็ตกใจรีบเข้าไปเขย่าแขนถามมันใหญ่ ไอ้ที่แม่มันว่ารู้นี่รู้เรื่องอะไรวะ!!???|||||||
“ไม่ต้องไปสนใจหรอกน่า แม่กูจะไปรู้อะไร๊”
“ไม่ให้สนใจได้ไงวะ ก็แม่มึงพูดแปลกๆอ่ะ!”

ผมกำลังจะอ้าปากถามไอ้เดย์ต่อ แต่เสียงโทรศัพท์ไอ้เดย์ดังขึ้นมาก่อน มันรีบกดรับแล้วส่งให้ผม
แม่จ๋าโทรมาตามครับ  “ฮัลโหลจ๋า ยังอยู่บ้านเดย์อ่ะ พ่อแม่เดย์ชวนกินข้าว...อื้มไม่ดึกหรอกเดี๋ยวกลับนะ ครับ”
คุณนายลูกเกดเก็บข้าวไว้ให้ผมครับ บ่นว่าหายหัวไปเลยไม่กลับไปสักทีน้องๆร้องจะมาตามตัวที่บ้านเดย์
แต่แม่ไม่ให้มากันเอง ผมก็ว่าอย่าให้มากัน ได้ยินเสียงซีน่อนซีโน่ดังเข้าโทรศัพท์มา พวกมันคุยข่มกัน
ขู่จะเตะก้นไอ้เดย์ที่ไม่ยอมให้ผมกลับบ้านฟังแล้วขำชะมัดนี่พวกมันดีกันแล้วเหรอ

วางสายจ๋าไปแล้ว ไอ้เดย์ที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จเดินมากอดคอผม ดึงมือถือคืนไปแล้วยื่นกางเกงบอลสีแดงให้แทน
“อ่ะ ใส่ซะตัวโปรดกูเลย ใส่กลับบ้านไปแล้วจะได้นอนคิดถึงกูทั้งคืน คึคึ”
ผมแกล้งทำหน้าเลี่ยนใส่ผม มันก็ว่าเดี๋ยวจะโดนแบบขำๆแล้วลากคอผมให้ลงไปข้างล่างด้วยกัน

.......ผมกับเดย์กินข้าวอิ่มแล้ว แต่แม่เดย์ยังเปิดเงาะกระป๋องแช่เย็นเทใส่ชามใบใหญ่มาให้กินอีก
ผมกินนิดๆ แต่ไอ้เดย์มันฟาดเอาๆ เห็นแม่เดย์นั่งอมยิ้มมองลูกชายเขากินแล้วดูดีใจ ผมพลอยยิ้มตามไปด้วย
ก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเพราะจู่ๆแม่เดย์ก็เปลี่ยนทิศหันมายิ้มแล้วถามผม 
“ลูกคิดอยู่โรงเรียนเดย์ดื้อมั้ย โดดเรียนบ่อยรึเปล่า” 
“คือ.....อยู่คนละห้องกันครับเลยไม่รู้เหมือนกันครับแม่” 
ไอ้เดย์ใช้เท้าแอบสะกิดขาผม กระซิบกระซาบบอกให้พูดดีๆนะ ผมเลยแลบลิ้นให้มันไป
“.........แต่เดย์ก็ไปโรงเรียนทุกวันใช่มั้ยลูก ไม่ได้หนีออกนอกโรงเรียนใช่มั้ย”
“อ่า...ครับ เช้ากลางวันเย็น ก็อยู่ตลอดแหละครับ55”  ผมขำๆนะแม่มันคงระแวง ไอ้นี่ประวัติมันร้าย

“แม่ถามอะไร เดย์ตั้งใจเรียนจะตาย โคตรเด็กดีอ่ะแม่”   ไอ้เดย์มันทำหน้าอ้อนแม่ครับ
ผมกับแม่ไอ้เดย์นี่พูดแทบจะพร้อมกันเลยว่า  “ หรา!!”  แล้วเราก็ขำกัน

“ก็เพราะว่าที่โรงเรียนมีลูกคิดใช่มั้ยล่ะ”
“อึก! แค่กๆๆๆๆๆๆ//////*// แม่!”

ไอ้เดย์วัณโรคแดกไอจริงไอจังจนแม่มันเปลี่ยนเรื่องคุย หันมาบอกผมให้กินเงาะที่เทให้เยอะๆ
“ดูสิลูกคิดกินช้า ตาเดย์ก็แย่งกินจนจะหมดแล้ว แม่ไปเปิดให้อีกกระป๋องเอามั้ยลูก”
“ไม่เอาแล้วครับแม่ อิ่มแล้วขอบคุณครับ”
“ตายจริง กินน้อยจัง ไม่ต้องเกรงใจแม่นะลูก”
“อ๋อเปล่าครับคือ ผมกินน้อยอยู่แล้วอ่ะครับ แหะ”
“เพราะอย่างนี้หนูถึงได้ตัวเล็กกว่าเดย์เยอะเลยสินะ”

เดย์มันได้ยินแม่บ่นก็รีบพูดแทรกขึ้นมา 
“ไอ้ลูกมันยัดยังไงก็ไม่โตแล้วแม่55 ดีแล้วตัวแค่นี้แหละจะได้ไม่กล้าหือกับเดย์ไงแม่555”
“แหมๆ ทำเป็นเก่งนะลูกชายแม่ 55กลัวเขาหงอล่ะสิไม่ว่า เคยยอมใครที่ไหนล่ะเรา
กับคนเนี้ยะแม่ว่าถ้าสอยดาวสอยเดือนลงมาได้ก็คงให้เขาไปแล้ว555”
“แม่!!/////*// พูดอะไรเนี่ย เดี๋ยวเรียกพ่อมาจัดการเลย พ่อ! พ่อ! มาเอาแม่ไปเก็บเร็วแม่มั่วใหญ่แล้ว!!”
“ต๊าย! เด็กบ้านี่! เดี๋ยวเถอะนิสัยไม่ดี!”
“55555โอ๊ยแม่! แม่เจ็บบบ”

ไอ้เดย์โดนแม่มันดึงแก้มจนโย้ทั้งสองข้างเลยครับ พ่อเดย์นั่งดูทีวีอยู่ห่างแค่ผนังกั้นกับที่พวกเรากินข้าว   
สงสัยพ่อมันจะได้ยินที่ตะโกนเรียกเมื่อกี้เลยตะโกนกลับมา
 “เอ้าแม่! มานี่มา มานั่งดูทีวีกับพ่อดีกว่า ปล่อยให้เด็กๆมันหวานกันไป อย่าไปนั่งเป็นกขค.เขาเล้ย555”

ผมนี่นั่งตาโตเท่าไข่ห่านด้วยความตกใจเลยครับ  เฮ้ย!!!? ทำไมพ่อกับแม่มันพูดแบบนี้วะ!?

“ว้ายคุณ! ลูกบอกห้ามพูดนะ อย่าไปแซวลูกสิ555 แม่ขอโทษลูกแม่ขอโทษไม่พูดแล้วๆ555”

คุณแม่เดย์พูดแล้วหัวเราะร่วน เขาเดินผ่านผมก็ลูบหัวนิดๆยังมีกระซิบใส่ผมที่ทำหน้างงแดกว่าไม่ต้องเขินหรอก
ผมหันขวับไปมองหน้าไอ้เดย์ทันทีเลยครับ มันยิ้มยักคิ้วให้ผมอ่ะ!!!?

“เฮ้ยเดย์ พ่อกับแม่มึงอ่ะ! ทะทะทำไมแซวกูเงี้ยะ!?”   ผมซุบซิบถามมันไม่อย่างนั้นคงไม่หายข้องใจแน่
“อื้อ......เขาก็แกล้งแซวไปงั้นแหละ”
“ตลกแล้วเฮ้ย! ถ้ากูเป็นผู้หญิงจะไม่แปลกเลยที่พ่อกับแม่มึงพูดชงเหมือนว่าเราสองคนเป็นแฟนกันอ่ะ!
แต่นี่กูผู้ชายนะเว้ย ปกติพ่อแม่ที่ไหนเขาจับคู่ให้ลูกชายตัวเองกับเพื่อนผู้ชายบ้างวะ!!?”
“ก็พ่อแม่กูนี่ไง”
“................”
“จ้องหน้ากูทำไม|||||?”
“มึง....”
“อะ ...อ...อะไร”
“มึงโกหกกู!”
“รู้ได้ไง! เอ้ย! เรื่องอะไร!? บ้าดิไม่มี๊~~~~!”
“เวลามึงตอแหลใส่กู มึงจะไม่กล้ามองตากู ต่อให้มึงมองมึงก็ชอบทำตาเหล่ใส่กู!”
“เชี่ย..จริงอ่ะ!?||||||||”
“ยอมรับแล้วใช่มั้ย!”
“อึก.....ไม่ได้โกหกอะไรซะหน่อย แค่.........กูยังไม่ได้บอกมึงเฉยๆอ่ะ”
“นั่นไง! สารภาพมาซะดีๆไอ้บ้าเดย์! ทำไมพ่อกับแม่มึงพูดถึงกูแบบนั้น!?”
“ก็..”
“ก็อะไร”
“ก็เพราะเขารู้ว่าเราเป็นแฟนกันไง”
“ห๊า!!!!!!? เชี่ยยยยยยยยยยยยย |||||||||||| มึงบอกเหรอ!!?” 
ผมตกใจเสียงดังจนต้องรีบอุดปากตัวเองพร้อมๆกับที่ไอ้เดย์มันตะครุบช่วยเอามือมาปิดปากผมด้วย
พวกเรากระซิบกระซาบคุยกันใหม่ ผมโคตรตื่นเต้นเลยที่ได้รู้เรื่องเหนือความคาดหมายแบบนี้

“555555555 พ่อแม่ พี่ดรีมด้วย รู้ก่อนมึงอีก5555 หน้ามึงตลกว่ะลูก คิๆๆๆ”
“ไม่ตลกนะไอ้บ้า! ไหนเคยคุยกันว่าจะไม่บอกใครไง! นี่มึงบอกคนข้างบ้านด้วยรึเปล่าเนี่ย!”
“รู้แค่คนในบ้านน่า ก็กูเห็นว่ามึงไม่สบายใจ ไม่อยากให้ใครรู้....มึงขอกูว่าไม่ต้องบอกใคร
กูก็เลยไม่กล้าบอกว่าที่บ้านกูรู้ตั้งนานแล้ว เดี๋ยวมึงจะโมโหกูอ่ะ”
“ก็มันน่ามั้ยล่ะ! มึงทำอะไรไม่ปรึกษากูเลยเดย์ เกิดวันดีคืนดีโดนสั่งให้เลิกกันจะทำไงวะ!”
“คิดมากน่า ถ้าเป็นที่บ้านกูไม่มีใครสั่งอะไรไร้สาระแบบนั้นหรอก ทุกคนโคตรชอบมึงเลยรู้ป่าว”
“อึก.......................จริงดิ”
“อื้ม! จริงๆ!!”
 “แล้วเขารู้กันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยไอ้บ้า! /////*//”   
“ตั้งแต่ก่อนที่กูจะได้มึงมาเป็นแฟนจริงๆซะอีกอ่ะดิ 5555”
“ห๊ะ!!? อะไรของมึงเนี่ยบ้าไปแล้ว กูไม่เข้าใจโว้ย แล้วเขารับได้เหรอ!!!!?”
“รับได้ไม่ได้มึงก็ดูเอาดิ ตั้งแต่มาบ้านกู เคยมีใครด่าว่าหรือไล่มึงออกจากบ้านรึเปล่าล่ะ
นี่ถ้ามึงเป็นลูกหมานะสงสัยเห่อกันอุ้มจนเฉามือตายไปแล้ว”
“ทำไมต้องให้กูเป็นลูกหมาด้วย”
“เปรียบเทียบเฉยๆน่า”
ผมคิดตามที่ไอ้เดย์พูดมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ มิน่าล่ะผมถึงรู้สึกแปลกๆตั้งแต่ครั้งแรกที่มาบ้านมันแล้ว
โอ้ยยยย อายครับอาย กูนึกแล้วน่าอายชิหาย ตลอดเวลาที่ผ่านมาบ้านไอ้เดย์รู้มาตลอดเลยว่าผมเป็นอะไรกับมัน

 “แล้วที่บอกว่ารู้ก่อนกูจะได้เป็นแฟนกับมึงนี่มันหมายความว่าไง มีแบบนี้ด้วยเหรอไอ้บ้า”
“คือ................555 เรื่องมันย๊าวววววยาวนะเว้ย”
“จะฟัง!”
“......เฮื่อย โอเคๆ เอางี้เดี๋ยวเดินไปส่งบ้านแล้วเล่าให้ฟัง”


.............................................

.................................

........ระหว่างทางที่เดินกลับบ้าน ผมกอดถุงเสื้อผ้าน้องๆกับอก เดินเอื่อยๆเอียงหน้ามองไอ้คนบ้าที่เดินด้วยข้างๆ
ไอ้เดย์เล่าเรื่องที่ทำเอาผมหยุดขำไม่ได้ในความแสบและบ้าบอของมันไปตลอดทาง..





tsktonight…

 ***ก่อนอื่นขอโทษคนรอมากๆเลยนะคะ ตอนแรกว่าจะลงหลังปีใหม่นะเนี่ย มันมีเรื่องนิดหน่อยค่ะ
เลยไม่มีโอกาสได้แต่งฟิกเลยช่วงที่หายไป เศร้ามาก แถมงานก็โหมใส่เหมือนพายุอยากจะลาออกไปเลย
เหนื่อยชิหายเลยชีวิตทำไมยากเย็นขนาดเน้! อิจฉาน้องลูกคิดมากๆอ่ะมีตำแหน่งว่าที่สะใภ้ห้างทอง T T

คิดถึงคนอ่านค่ะแต่มันแต่งไม่ออกจริงๆ กะว่าจะเข้ามาบอกพักไว้ก่อนแต่สุดท้ายก็ไม่ได้เปิดเข้ามาเลยค่ะ
รู้ตัวอีกทีก็จะสิ้นเดือน คิดว่ามันนานเกินไปแล้ว ก็รู้สึกว่าดีขึ้นแล้วเลยมาสานต่อ สองสามวันมานี้เอาแต่แต่งฟิก55

ขอบคุณคนที่ยังกลับมาอ่านกันเพราะเชื่อในตัววิว่าไม่ทิ้งเรื่องแน่นอน เคยบอกไว้อยู่ตลอดว่าจะแต่งให้จบ
ตั้งแต่เรื่องที่แล้วก็ใช้เวลาร่วมสามปีได้มั้ง555 เรื่องนี้ให้กี่ปีดีคะเนี่ย ตั้งใจว่าจะจบภายในปีหน้าไม่รู้ทำได้รึเปล่า
แต่ตอนนี้ก็มาได้ไกลแล้วนะคะ สู้ๆๆเพราะมีอีกหลายเรื่องที่มโนไว้รออยู่ อยากให้คนอ่านสนุกไปด้วยกันนะคะ

อยากเติมความสุขให้คนที่ได้อ่านไม่อยากให้เศร้าเหมือนเรา  คือกว่าจะได้ตอนนี้ใช้เวลาไปเป็นเดือน
5555555555555 (หัวเราะทำไมวะความจริงนั่งร้องไห้นะเนี่ย)     

****รู้ว่ามีคนรอเพราะชอบก็ดีใจค่ะ อย่างน้อยก็ยังมีคนแคร์

*ปล.* พอมาแต่งต่อนะ นั่งแต่งๆอยู่ แม่งมันขึ้นมาว่ามีปัญหาอ่ะ ที่แต่งไว้หลายหน้าหายหมด จะร้องไห้อีก แง
กว่าจะแต่งได้ ตึบเลย ลำบากลำบนเหลือเกินค่ะคุณขานี่ถ้าอิชั้นไม่รักจริงนี่หนีข้ามทะเลไปแล้วค่ะบอกเลย55

*ปลล.* สำหรับตอนหน้า มันจะพิเศษสุดๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ เป็นตอนเดียวเท่านั้นที่เป็นตอนพิเศษของเรื่องนี้
วิจะจ่าหัวชื่อตอนไว้ว่าตอนพิเศษไม่ต้องแปลกใจกันนะคะ   รับรองว่าหลายคนน่าจะเซอร์ไพร์ส > <
(จะเร่งแต่งให้ในวันหยุดยาวนี้แหละค่า)



ถึงคุณ  TaecKhun Imagine Love / mild-dy / Alone Alone /  titansyui /  meuy
----ขอโทษค่ะ คิดถึง รักนะคะ ขอบคุณมากจริงๆพวกคุณคือกำลังใจของวินะคะ
สุขสันต์วันปีใหม่นะคะทุกคน^^




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-12-2015 01:28:19 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4

ออฟไลน์ titansyui

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-0

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
นี่คือของเล่นใส่ในอ่างอาบน้ำของเดย์ใช่ไหม ทั้งลูกมะกรูด มะนาว ตะไคร้ ข่า แกจะต้มยำซีโน่เหรอเดย์  :m20: :m20: :m20: :m20:
 
พ่อแม่เดย์รู้แล้วเหลือแม่จ๋าเนี่ยแหละจะรับเดย์เป็นลูกเขยไหม
ลูกเขยร้านทองจ๋ามีแต่ได้กับได้ยอมรับเถอะนะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
สู้ๆ นะคะคุณวิ ถ้าไม่ไหวพักไว้ก่อนก็ได้ ขอแค่เข้ามาคุยบ่อยๆ ก็ยังดี อิอิ

ตอนนี้นึกว่าจะมีอะไรในกอไผ่ เฉียดไปเฉียดมาเนาะเดย์เนาะ

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เดย์ กับ ลูก น่าร๊ากกกก อาบน้ำจิงๆ ชอบตรงท่าทางของลูกที่เป็นธรรมชาติจัง  5555

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

พ่อ แม่ เดย์ ก็น่ารักจิงๆ ครอบครัวนี้น่ารักก 

:katai2-1: :katai2-1:

เชื่อว่าจ๋าต้องเข้าใจ   :z3: :z3:

คุณวิสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า   :mew1: :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0


////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 40 ตอนพิเศษ ก็มันรักอ่ะ...part 1 -1






หวัดดีทุกคน เดย์นะ........  ก่อนอื่นเลยเรามาทำข้อตกลงกันก่อน ว่าถ้าเล่าอะไรให้ฟังแล้วจะ ไม่! ปาก! โป้ง!
ไปเด็ดขาด เข้าใจ๊!!! เกี่ยวก้อยสัญญาลูกผู้ชายกันแล้วนะไม่งั้นเดี๋ยวตามตื้บถึงบ้าน สืบได้รับรอง หึหึหึ

คือหลังจากความลับแตกว่าคนที่บ้านรู้เรื่องที่ไอ้ลูกมันเป็นเมีย เอ้ย...(ยังไม่ได้นี่หว่า) เอ่อ...เป็นว่าที่เมียเดย์อ่ะนะ
ไอ้ลูกคิดแม่งก็เซ้าซี้ ขอให้เล่าให้ฟังว่าคนบ้านเดย์รู้เรื่องที่มันกะเดย์เป็นแฟนกันได้ไง ก็เลยต้องยอมเล่าให้มันฟัง
ตอนที่เดินไปส่งมันกลับบ้าน

“อ่ะ! เล่ามาซิ กูจะตั้งใจฟัง”
“คืองี้ แบบ..เมื่อก่อนอ่ะกูยังเกเรอยู่ใช่ป่ะ แล้วแบบ..กูก็รำคาญพ่อแม่ แม่งชอบด่าเรื่องหญิงที่มาติดกูอ่ะ
เอามานอนที่บ้านก็ไม่ได้ ไปนอนที่อื่นก็ตามตัวกูให้ควั่ก ไหนจะมีคนมามั่วบอกท้องกับกูบ้าง
พากันมาตบแย่งกูที่บ้านก็บ่อย..”

“เห๊อะ!!!”   
หือ? ไอ้ลูกคิดทำเสียงแปลกๆไม่พอ ยังมองค้อนแปลกๆด้วยเว้ย อะไรวะเล่าแค่นี้ของขึ้น

“เอ๊า~~ ใจเย็นดิลูกคิด ทำไมมึงต้องทำเสียงอย่างนี้ใส่กูด้วยเล่า มันนานมาแล้วเว้ย ไม่เอาไม่หึงเดย์ดิครับ คึคึ////”
“หึงบ้าหึงบออะไร!/////*//เล่าไปดิ กูก็แค่หมั่นไส้มึง บุญเท่าไหร่แล้วที่มึงไม่เป็นเอดส์ตายห่าไปซะ!”
“นี่มึงหวังดีรึด่ากูเนี่ย”
“ด่ามึงนี่แหละ!”
“อย่าโมโหดิ๊~~~|||||||| นี่มันเรื่องเก่าไอ้บร๊า~~”
“ชิ......เอ้าอึกอักอยู่นั่นแหละ เล่าต่อไปสิ!”
“เออๆๆๆ เล่าแล้วๆ ดุจังวะ||||||||||... คือ ก็ ก็.. ทีนี้ตอนนั้นพอพ่อด่ากูว่าอย่าสร้างปัญหาเรื่องผู้หญิงอีก
กูก็เลยนึกสนุก โกหกคนที่บ้านกูไปว่า...ไม่ต้องห่วงต่อไปนี้กูไม่เอาผู้หญิงแล้ว เพราะกูจะหันมาชอบผู้ชายแทน
เล่นเอาพ่อแม่พี่กูอึ้งจนใบ้แดกไปหลายวันเลย555555 นึกถึงตอนที่พูดไปตอนนั้นแล้วแม่งโคตรฮา55”

มันตลกจริงๆนะ หน้าพ่อหน้าแม่หน้าพี่ดรีม แถมที่ดรีมยังเอาไปปรึกษาแฟนเขาอีก เดย์เหรอก็ขำกลิ้งดิ55
“เลวชิหายเลย”  ….. ไรวะ โดนแฟนด่าอีกแระ||||||||||||
“อย่าด่าเดย์ดิ!เดี๋ยวไม่เล่าให้ฟังละ”
“เล่ามาเลยเดย์ไม่ต้องมาเบี้ยว แล้วเป็นไงต่ออ่ะ ตอนนั้นมึงไปโกหกเขาทั้งที่มึงยังสาวเพียบอยู่ใช่ป่ะ”
“ก็เออดิ55 กูแค่คิดเอาเองว่า ถ้าคนที่บ้านคิดว่ากูเป็นเกย์ จะได้ไม่มีใครมาว่าอะไรกูอีกถ้าหากว่ามีเรื่องผู้หญิง
เขาก็น่าจะคิดว่ามันก็ดีกว่าปล่อยให้กูเป็นเกย์ไรเงี้ยะ”

“เหอะ! ทำเป็นฉลาดแกมโกงนะไอ้บ้า แล้วเป็นไงล่ะ”
“จะเป็นไงล่ะ ก็เป็นอย่างที่มึงเห็นนี่ไง! หลังจากนั้นเป็นกูที่เอ๋อแดกแทน แม่งยอมรับกันได้ไงก็ไม่รู้กูยังงงอ่ะ
พ่อกูบอกว่าดีกว่าปล่อยให้ผู้หญิงไปทำแท้ง แม่กูก็ว่าไม่เป็นไรไว้รออุ้มหลานเอากับพี่ดรีมก็ได้
ส่วนพี่สาวกูบอกตามสบายเผื่อว่าได้ผู้ชายแล้วกูจะอารมณ์ดีหายบ้าขึ้นมาบ้าง!”

“5555555555555555555 จี้ว่ะ555”
“ขำนะขำ หึหึ วันดีคืนดีพี่กูแม่งชวนไปทำนมเฉยอ่ะห่า|||||||||”
“55555555 ทำไมมึงไม่ไปทำล่ะคึคึคึ”
“บ้าดิ55 กูผิดคาด ทุกอย่างมันไม่เป็นอย่างที่กูคิดไว้ใช่ม๊ะ กูก็เลยแกล้งบอกไปอีก
ว่ากูไปแอบชอบผู้ชายคนนึง เผื่อว่าจะมีใครหยุดยั้งกูไว้บ้าง”

“แล้วมีใครยั้งมึงป่ะ”
“ไม่มีใครสนใจกูเลยสัด..”
“555555555555 บ้าบอนะมึงอ่ะ”
“แต่กูก็ยังไม่ยอมแพ้เว้ย กูก็หลอกคนที่บ้านไปอีกว่ามีแฟนแล้วนะ เป็นผู้ชายคนที่กูบอกว่าแอบชอบนั่นนะ”
“แล้วที่บ้านมึงว่าไงวะ”
“นอกจากจะไม่ห้ามกูแล้ว ยังบอกว่าดีด้วยไอ้ห่า! แม่กูบอกสบายใจดีไม่ต้องมีเสียงผู้หญิงมาร้องกรี๊ดๆหน้าบ้าน”
“555555555แม่มึงสุดยอดเลย555”
“หึหึ ทีนี้ตอนนั้นก็มีเรื่องไอ้ปิง...เพื่อนกูตาย กูเลยไม่ได้ยุ่งกับใครเลย กูออกจากแก็งค์เพราะไอ้ปิงมันขอไว้ก่อนตาย
..................แล้วหลังจากนั้น ........กูก็เริ่มแอบชอบมึงขึ้นมาจริงๆ..”

“หือ?..ไรอ่ะ ปุบปับมาวกเข้าเรื่องกูได้ไงวะ งงว่ะ...ชอบกู//////มึงบอกว่าชอบกูขึ้นมาจริงๆงั้นเหรอ
หมายความว่าไงวะไอ้ชอบขึ้นมาจริงๆของมึงนี่มัน...”
“ก็...........คนที่กูเอาไปอ้างว่าชอบ ว่าเป็นแฟนกูเนี่ย...............คือมึงไง”
“ห๊ะ!?”
“กูมองมึงบ่อยๆ ตามดูมึงบ่อยๆ แล้วก็ชอบเอาเรื่องมึงไปเล่าให้คนที่บ้านฟัง มันจะได้สมจริง ถ้าเห็นกูเอาจริงแล้ว
เผื่อว่าเขาจะห้ามกูคบผู้ชายอะไรทำนองนั้นอ่ะนะ....แต่แม่งไม่มีใครห้ามกูเล้ย.... ตรงกันข้าม ดูจะสนอกสนใจ
เรื่องของมึงมาก แถมยังชมว่ามึงดีกว่าผู้หญิงทุกคนที่กูคบมา ไม่ทำให้ปวดหัวด้วย 55 กูล่ะเชื่อเลย”

“จริงดิ////////5555555555 โคตรบ้าเลยมึงแม่งขี้ตู่ว่ะ เอากูไปอ้างเฉย”
“แล้วพอกูชอบมึง กูก็รู้สึกว่าทุกคนที่เข้าหากูแม่งโคตรน่ารำคาญว่ะ อะไรก็น่าเบื่อไปหมด กูคิดถึงแต่มึงว่ะ
กูก็เลยเลิกแม่งหมด55 แหม่พูดไปกูก็เขินนะเนี่ยมึงอย่าจ้องกูอย่างนี้ดิ”
“จริงเร้ออออออออ”
“อะไร ทำเสียงอย่างนี้ทำไม”
“น้องโมของมึงล่ะ ไหนจะกั้งเพื่อนแอ๋มอีก แล้วไหนจะที่กูไม่รู้จักชื่ออีกไอ้หอกหัก -*- ”
“อย่าขุดน่า |||||||||||| บ้าดิ เค้ารักตัวเองคนเดียวครับ จุ๊บ!”
“ฮึ่ย!///////*// ไม่ต้องมาจุ๊บมือกู เดี๋ยวใครก็ผ่านมาเห็นหรอกบ้า”
“โด่มืดแล้วไม่มีใครเห็นหรอก หอมแก้มทีเดะ”    ไอ้ลูกคิดแม่งรีบเอามือยันหน้าเดย์เลย
“ไอ้บ้าเดย์ ไม่ต้องมานอกเรื่องเว้ย เล่าต่อเลย แถไปได้เรื่อยเลยนะมึงอ่ะ!/////*//”

“เล่าต่อเหรอ ก็ไม่มีไรมากอย่างที่เล่ามา พ่อแม่พี่สาวกูเขารู้จักมึงมานานแล้วเพราะกูเล่าเรื่องมึงให้ฟังตลอด
แล้วก็บอกว่ามึงเป็นแฟน ไม่มีใครเขาว่าอะไรหรอก สรุปคือบ้านกูอ่ะชอบมึงทุกคน บอกให้กูพามาให้เจอหน้า
ตั้งนานแล้วแต่กูเฉไฉเอาตัวรอดไปวันๆเพราะกูยังไม่ได้มึงเป็นแฟนไง พอตอนนี้เป็นแฟนกันขึ้นมาจริงๆ
มันเลยไม่ใช่ปัญหาอะไร กูก็คิดว่าจะบอกมึงเร็วๆนี้แหละ แต่ว่าพ่อแม่กูดันหลุดซะก่อนอ่ะดิ55”

“หืมมมม มิน่าล่ะกูเห็นมึงไม่เดือดไม่ร้อนอะไร ไม่กลัวว่าใครจะรู้เรื่องที่คบกับกูเลยไอ้ห่าแล้วก็ไม่รีบบอกแต่แรก”
“แต่กูก็แอบน้อยใจมึงเหมือนกันน๊า.....”  ลองทำหน้าน้อยใจมันดันโดนด่าว่าทำหน้าเหมือนตูดทำไมโธ่เว้ย..
“อะไร?....เรื่อง?”
“ก็เรื่องที่มึงไม่ยอมให้บอกใครว่าเราเป็นอะไรกันอ่ะดิ... กูอยากบอกคนทั้งโลกเลย ก็กูรักของกูอ่ะ”
“หึหึ5555คนบ้าเอ๊ย/////// ไม่ใช่ว่ากูอายหรืออะไรนะเดย์ แต่กูไม่สนว่าคนทั้งโลกจะรู้ว่ามึงรักกูมั้ย
กูรู้ว่ามึงรักกูก็พอแล้ว”
“เชอะ//////// แล้วมึงรักกูป่าว”
“อื้ม...รักดิ/////// เขินนนนนนนนไอ่เชี๊ยะ! อย่ามาจ้องตากูไอ้บ้านี่!”   โอ๊ะแม่งจะเอานิ้วจิ้มตาเดย์หลบแทบไม่ทัน|||||||
“55ไม่เห็นมีใครมาจะเขินทำเตี่ยไรวะ ป่ะ! ไปเข้าซอกโน้นกันขอลวนลามที”   
“ไอ่สัด! 555555ปล่อยกู๊~~~~!”    จะลากไปเข้ามุมอับข้างทางดันโดนสะบัดแล้วเหยียบตีน
“โอ๊ยเชี่ยลูกเหยียบตี๊นนน! โอ๊ยเจ็บนะเว้ย55 แม่งมานี่เลย!”     ดึงมากอดคอเดินซะ
ความสูงไอ้ลูกมันเตี้ยให้วางแขนได้พอดี๊พอดี มันเดินไปก็อมยิ้มไป แม่งอยากดึงมาจุ๊บปากสักที
แต่เดี๋ยวมันก็ยันหน้าเดย์อีกไอ้นี่ขี้อายชะมัด เอาไว้เดินเข้าซอยบ้านมันก่อน ต้นๆซอยไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่
ถึงตอนนั้นต้องอาศัยความไวไม่ได้จูบขอหอมแก้มก็ยังดีวะ หึหึหึ(ผิดมั้ยวะที่กูมีแผนปล้ำแฟนตัวเองในหัวเยอะมาก)

“รู้ป่าว ก่อนที่มึงจะมาบ้านกูอ่ะ พ่อกับแม่เขาอยากเจอว่าที่ลูกสะใภ้กันใจจะขาด555 พี่ดรีมก็ด้วย...สงสัย
คงอยากเห็นหน้าคนที่ทำให้กูเปลี่ยนจากผีกลายเป็นคนได้ ว่าหน้าตาเป็นไง55 พอกูพามึงไปบ้านนะ
ทุกคนก็บอกให้พาไปบ่อยๆด้วย แต่ตอนนั้นกูยังไม่ได้เป็นแฟนกับมึงเลย กูเลยบอกคนที่บ้านว่าห้ามพูด
เรื่องที่กูกับมึงเป็นแฟนกันต่อหน้ามึงเด็ดขาด! 555กูบอกว่ามึงขี้อายมากแล้วก็ไม่ชอบให้พูดว่าเป็นอะไรกันด้วย
เดี๋ยวมึงจะไม่กล้ามาบ้านกูอีก เพราะอย่างนี้พวกนั้นเลยต้องเก็บอาการกันน่าดู5555 กูเห็นแล้วก็ขำดี55”

“5555มึงนี่มันจริงๆเลยนะเดย์.....อืมมม ดีโคตรๆเลยว่ะ//////// เฮ้อ...ได้ยินอย่างนี้กูก็สบายใจ ดีจังที่พวกเขาชอบกู”
“เมื่อก่อนกูอยากให้มึงรู้จักกู กูก็ไม่ได้หวังว่าจะได้เป็นแฟนกับมึงแบบนี้หรอก เพราะกูรู้ว่ามึงไม่ได้ชอบผู้ชาย
แล้วมึงก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็เคยคิดว่าจะเลิกชอบมึงหลายครั้งแล้ว.......แต่มันไปชอบคนอื่นไม่ได้เองว่ะ”
“เดย์....”
“ก็นะ..อย่างน้อยถึงมึงจะไม่ชอบกู ให้กูได้อยู่ใกล้มึงก็ยังดี แต่ถ้าเป็นกูแบบเมื่อก่อนมึงคงไม่คบ กูรู้ตัวดี
..เพราะว่ากูรักมึง กูเลยอยากเรียนต่อที่เดียวกับมึง...กูเลิกๆๆๆ เลิกทุกอย่างที่พ่อแม่กูเคยสั่งห้าม เคยขอร้องทั้งน้ำตา
แต่กูไม่เคยทำให้...........กูรู้ กูอ่ะเลวไม่เคยเห็นแก่พ่อแม่ ไม่เคยฟังใครแล้วก็ไม่เคยสนใจทำอะไรดีๆเพื่อตัวเอง......
ไอ้เรื่องดีไม่ดีกูไม่เคยสน แต่แล้ววันนึงมึงก็มาทำให้กูรู้สึก....ว่าตัวเองแม่งไร้ค่า......... กูทนไม่ได้ว่ะกูถึงต้องเลิกไง
 กูก็ไม่เคยคิดหรอกนะว่าจะมีวันนี้ เพราะอย่างนี้จะไม่ให้คนที่บ้านกูรักมึงได้ไง55จริงม๊ะ”

“แล้วคิดว่าตอนนี้ตัวเองเป็นไง”
“เป็นไง ...เป็นยังไงเหรอ อืมมม ก็คง เป็นผู้เป็นคนกว่าเมื่อก่อนล่ะมั้ง555”
“แสดงว่ายังไม่รู้ตัว”
“อะไรวะ||||||||||”
“ก็ตอนนี้....มึงมีค่ามากสำหรับกูรู้ไว้ด้วย/////”

แฟนเดย์แม่งยิ้มให้ซะน่ารักเลยเว้ย///////  คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม..........
โว๊ะ อยากกอดแม่งฉิบหาย! คราวหน้ามึงไม่รอดแน่ไอ้ลูกกกก คึคึคึ จะเอาให้คลานหนีไปจากอกกูไม่ได้เลย555



****************************************


ไปส่งลูกคิดกลับบ้านเรียบร้อย เดินอมยิ้มเหมือนคนบ้ากลับมาถึงบ้านตัวเองพ่อกับแม่ก็ทัก
ถามว่าลูกคิดว่ายังไงบ้าง เลิกอายได้รึยัง ตลกดีว่ะ555 
“มันก็................ก็โอเคอ่ะนะ แต่พ่อแม่ก็อย่าไปแซวมันเยอะมากแล้วกัน ไอ้ลูกมันขี้อาย คึคึ”
พ่อบ่นว่าตั้งนานแล้วยังจะเขินทำไม 555 เดย์เดินไปกอดหอมแม่ทีนึงบอกว่าไข่สะใภ้เอ้ย! ไข่ลูกเขยอร่อย
แล้ววิ่งขึ้นห้องไปโทรหาลูกคิด ห่างกันหน่อยก็คิดถึงแฟนอ่ะมีอะไรมั้ย คึคึคึ

อาจเพราะเล่าเรื่องเก่าให้ไอ้ลูกฟัง ก่อนนอนเลยอดคิดถึงเรื่องเก่าๆไม่ได้ แล้วมันก็อดคิดถึง..........
อดคิดถึงไอ้ปิงปองไม่ได้เหมือนกัน..


เมื่อก่อน......เดย์มีเพื่อนรักเพื่อนตายอยู่คน (ซึ่งมันก็ตายไปแล้วจริงๆ) มันชื่อไอ้ปิงปอง รักไอ้นี่มากกว่าใครเลย
ก็สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาลอ่ะนะ เฮไหนเฮกัน ไปไหนไปกัน ไม่เคยทิ้งกัน ไปกระทืบชาวบ้านก็ไปกัน
หรือโดนเขากระทืบมาก็เจ็บด้วยกัน (ตอนเข้าแก็งค์ยกพวกตีกันใหม่ๆชั้นเชิงยังไม่ค่อยมีอ่ะนะ หลังๆมานี่พริ้วครับ)   

ถึงแม้ว่าไอ้ปิงจะดูเหมือนเงียบๆเป็นคนไม่ค่อยพูดต่อหน้าคนอื่น แต่เวลาอยู่กันสองคน มันจะคุยเก่งมาก
ส่วนเรื่องเหล้า ยา เซ็กซ์ ไอ้ปิงไม่มีแตะ เพราะมันเป็นพวกรักสุขภาพ บ้าเล่นฟิตเนส... (ไอ้ซิคแพ็คที่มีทุกวันนี้
ก็เพราะคิดถึงมัน เลยเล่นกล้ามแบบที่เคยเห็นมันเล่นทุกวัน ได้ผลดีเกินขาดเล่นมาสองปีไอ้ลูกมองน้ำลายไหลเลย555)
แต่เรื่องอบายมุขนี่เดย์ได้หมดนะของชอบเลยตอนนั้น เหล้า ยา การพนัน แม่งครบเซ็ต55 (เว้นบุหรี่ถ้าไม่เครียดจริง
ไม่ค่อยดูดนะ ไม่ชอบว่ะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ถ้าใส่หญ้าน่ะได้อยู่555) ถือคติใช้ชีวิตให้มันสุดๆไปเลยครับพี่น้อง
แต่ไอ้ตอนนั้นมันก็สุดโต่งเกินไปมากจริงๆ โดนพ่อแม่ด่าทุกวันแต่บอกตรงๆคำด่าคำสอนอะไร
มันจะมาเข้าหัววะ ก็ไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่จะฟังรู้เรื่องได้ไงอ่ะ

บางวันนี่กรึบเหล้าไปเรียนไป55 บางทีขออาจารย์ไปขี้แต่โทษทีเดย์ไปขี้ทั้งวัน นู้นนน ไปเล่นยาอยู่ที่บ้านกิ๊ก
ปลิ้นเลย จำได้ว่าตื่นมาเจอสาวนอนข้างๆอยู่สี่ห้าคน มิน่าล่ะหมดแรงยิ่งกว่าตอนม้าตายสองสามเท่า
ยัยพวกนี้เผลอเป็นไม่ได้ ส่วนใหญ่ลูกเล่นเยอะชอบยกน้ำแข็งให้เดย์ มันรู้ว่าจะคึกเป็นบ้าเลยน่ะสิ55
แต่ผู้หญิงบางคนก็ขี้หวงนะไม่แบ่งเพื่อน ตบตีกันแย่งกันน่ารำคาญมาก ทั้งที่เดย์ก็ใจดีได้หมดอยู่แล้ว
เอาจริงๆมันเมามากๆทั้งเหล้าทั้งยานี่กับกระเทยหรือผู้ชายด้วยกันก็เลยเคยลองมาหมดแล้วล่ะ
ก็ยอมรับว่ามั่วเพราะเมาอ่ะนะ โชคดีจริงๆที่ไม่ติดโรคจากใครมา คือพอแม่รู้ว่าไปมั่วที่ไหน
หรือหายหัวจากบ้านไปหลายวัน เจอหน้ากันปุ๊บโดนลากไปตรวจเลือดเลย

มีวันนึงเมา(ยา...)แล้วอารมณ์ดีมากไปหน่อย ตกดึกเลยพาเพื่อนมาขโมยทองที่บ้าน วันต่อมาก็พากันไปขาย
แล้วก็เอาเงินที่ได้ไปฉลองเลี้ยงเหล้าเลี้ยงยาเพื่อนหมด แต่ที่ไม่โดนตำรวจจับเรื่องนี้เพราะพ่อรู้
ว่าเป็นฝีมือลูกตัวเองไงเลยไม่ได้แจ้งความ แกเห็นในกล้องวงจรปิดอ่ะ (เมาไงจะจำไรได้ ลืมทำลายหลักฐาน)
กลับบ้านไปโดนตบหน้าสั่นเลย พ่อเตะซ้ำโคตรเจ็บซี่โครงแม่ก็ร้องไห้บอกอย่าตี ตอนนั้นเฉยๆกับตีนพ่อนะ
อยากตีก็ตีไป ทนได้ ไปตีกับชาวบ้านเจ็บกว่านี้เยอะ แต่พ่อดันขู่จะส่งไปเรียนโรงเรียนประจำที่ต่างจังหวัด
อันนี้ไม่ไหวว่ะเลยหนีซะ ถึงพ่อจะยึดรถแล้วขังไว้ในห้องก็โทรให้เพื่อนมารับ ปีนออกหน้าต่างห้องตัวเอง
สูงมากแต่ไม่กลัวตกเลย กลัวโดนส่งไปที่อื่นมากกว่า

ไปอยู่บ้านเพื่อนสองอาทิตย์ได้มั้งไม่ไปเรียนไม่กลับมันหรอกบ้าน รำคาญทุกคน โมโหร้ายอารมณ์ไม่ดีด้วย
แต่ไปอยู่ที่อื่นมันก็ต้องมีค่าใช้จ่าย บัตรอะไรที่เคยกดเงินได้แม่งก็กดไม่ได้เพราะกดออกมาหมดภายในวันเดียว
เลี้ยงเพื่อนหมดเลย พอไม่มีจะกินก็ได้ไอ้ปิงนี่แหละหาข้าวให้กิน

ถามว่าแล้วทำไมไม่ไปอยู่กับไอ้ปิงปองมัน ก็เพราะเดี๋ยวโดนตามตัวได้อ่ะดิ แล้วแม่ไอ้ปิงก็คงไม่ยอมให้ไปอยู่
ถ้ารู้คงส่งกลับบ้านมากกว่า เลยไปอยู่กับเพื่อนในแก็งค์ที่ชอบแต่งรถด้วยกัน มันไม่ได้เรียนแล้วอยู่คนเดียวด้วย
มันก็ขอให้ช่วยกันทำมาหากิน ก็เลยช่วยมันส่งของ (ยาเสพติดนะเข้าใจ๊) ไปๆมาๆเลยเอาไปปล่อยให้เพื่อนที่รร.
เฮ้อ ตอนนั้นมันก็ทำไม่ดีจริงๆ ตอนนั้นถามว่าติดมั้ย ตัวเองคิดว่าไม่ติดนะ แต่ความจริงก็เข้าขั้นอยู่
ตอนหักดิบเลิกนี่คำเดียวสั้นๆครับทุกท่าน แม่ง นรก!

อาจเพราะว่าไม่ได้ติดมานานหลายปีเลยไม่ค่อยมีอาการข้างเคียงเท่าไหร่ ก็ยังดีที่ตอนนี้เลิกขาดแล้ว
(กลัวแฟนไม่รักอ่ะ)  ได้ข่าวว่าเพื่อนที่เคยเล่นยามาด้วยกันนี่สมงสมองมันไปหมดละ เฮ้อ..
พอเลิกได้มันเหมือนได้กลับสู่โลกมนุษย์อีกครั้ง ก่อนหน้านี้ก็วนเวียนอยู่ในขุมนรกแบบไม่รู้ตัวไง

ที่กลับบ้านได้เพราะพี่ดรีมขอให้ไอ้ปิงพามาหา มาตาม มาไหว้ มาร้องไห้ ขอให้กลับไปหาพ่อกับแม่
พี่สาวเราก้มกราบเราต่อหน้า บอกถ้าไม่ยอมกลับ แม่จะตามมากราบด้วยอีกคน เดย์ยังรักแม่อยู่นะ
เลยยอมกลับบ้านแบบเสียไม่ได้ แลกกับสัญญาว่าจะไม่บังคับให้ไปเรียนที่อื่น กลับไปถึงบ้านแม่วิ่งมากอด
ร้องไห้ใหญ่ดูก็รู้ว่าไม่สบายอยู่ แกตรอมใจน่ะผอมซูบไปเลย พี่ดรีมบอกว่าตั้งแต่วันที่เดย์ไปแม่ไม่กินอะไรเลย
โหยครึ่งเดือนได้นะ ส่วนพ่อก็ไม่พูดด้วยเลย แต่ก็ไม่ยุ่งด้วยเหมือนกัน หน้าก็ไม่มอง..

ถามว่าสำนึกมั้ยที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ.......... เปล่าเลยนะตอนนั้น ยังเหลวแหลกไม่เปลี่ยน เละเทะอ่ะนะ
ถึงจะกลับมาอยู่บ้านก็ยังโดดเรียนไปเที่ยวกับสาว ได้กันเสร็จเลิก ใครติดใจนี่ต้องทุ่มถึงจะมีรอบสองนะคร้าบ
เดย์อยากได้อะไรต้องได้ หามาให้สิด้วยวิธีไหนก็ได้ ไม่สนใจหรอกพอได้ของแล้วค่อยเลิกกับมัน

ช่วงขึ้นม.3 มีเรื่องกับเขาไปทั่วแหละกับอาจารย์ยังเคยเลย บ้านช่องไม่ค่อยกลับ อารมณ์ไม่ดีก็ไปสุมหัวกับเพื่อน
ที่บ้านหัวหน้าแก็งค์ ได้ของมาเล่นฟรีบ่อยๆ ช่วยเขาคุมโต๊ะบอลด้วยใครไม่จ่ายก็ส่งเดย์กับพวกไปอัดแหลก
เวลาส่วนใหญ่ถ้าไม่นอนกับใคร ก็เล่นเกมส์แล้วก็แต่งรถ แต่งรถเสร็จ ไปซิ่ง มันต้องลองของก็เล่นท้าพนันกันอีก
ส่วนใหญ่เดย์จะชนะก็เลยโดนเขม่นเยอะ แต่ส่วนมากจะเป็นคนแก็งค์อื่นในแก็งค์ตัวเองไม่ค่อยมี เพราะเพื่อนเยอะ
มีแต่คนเอาใจ พวกมันรู้ว่าบ้านเดย์มีตังค์ไง 

มีปัญหาเรื่องผู้หญิง ซิ่งรถกับยกพวกตีกันนี่บ่อยสุด แม่นั่งร้องไห้ไปทำแผลไปให้ตลอด บางทีก็ไปนั่งร้องไห้
อยู่หน้าลูกกรงเวลาโดนตำรวจจับ แต่โชคดีที่ไม่เคยโดนจับเรื่องยาสักหน หัวหน้าเดย์เขามีแบ็คใหญ่พอสมควรน่ะ
โดนจับตรวจฉี่ทีไรโทรหาหัวหน้า โทรหาแม่ เดี๋ยวได้ประกันตัวก็ได้กลับบ้าน ทำจนมันเคยตัวไม่รู้สึกว่าผิดจริงๆ

คิดว่าเท่ เราทำอย่างนั้นแม่งเท่ พอทำอะไรเถื่อนๆแล้วมีแต่คนซูฮกให้ไง เพื่อนเพียบ...
เป็นธรรมดาของคนที่มันหลงผิด มันก็หน้ามืดตามัวหูหนวกตาบอดแบบนี้แหละ ไม่สนใจโลก
ไม่สนใจคนอื่น เห็นแต่ตัวเองก็ยอมรับ

แต่ถึงเดย์จะมีเรื่องต่อยตีไม่เว้นวัน หน้าก็ยังหล่อเหมือนเดิมนะ(หึหึหึ) เพราะลุยบ่อยไง ฝีมือก็เก่งไปเอง
มันก็ต้องโหดใส่ไว้ก่อนใครล้มเราต้องกระทืบซ้ำให้แหลกคาตีน เอาให้มันกระอัก จะได้ลุกมาสอยเราต่อไม่ได้
ประสบการณ์มันสอนให้รู้ว่ากลางดงตีนไม่มีคำว่าปราณี บางทีขาดสติมากๆก็ได้ไอ้ปิงนี่แหละเสี่ยงตาย
มาลากกลับบ้านไป ไม่อย่างนั้นเดย์อาจจะฆ่าใครตายไปหลายศพแล้วก็ได้...หนักสุดไม่ถึงตายหรอก
คู่กรณีแค่พิการเดินไม่ได้  พ่อจ่ายเงินให้เขาเท่าไหร่ก็ไม่คุ้ม

ตอนนั้นพ่อกับแม่เสียใจยิ่งกว่าตอนที่รู้ว่าขโมยของหรือติดยา หรือไล่ให้ผู้หญิงไปทำแท้งอีก
(ก็มันไม่ได้ท้องไง มันมาหลอกแต่เพื่อนมันมาบอก คือเพื่อนมันแอบชอบเดย์ไง)
ด่าว่านอกจากจะทำตัวไม่มีอนาคตแล้วยังทำคนอื่นเขาหมดอนาคตเสียโอกาศดีๆในชีวิตไปด้วย.......
ตอนนี้รู้สึกผิดจริงๆนะ

แต่ถามว่าเมื่อก่อนสำนึกมั้ย.......ไม่เลย ตอนนั้นไม่เลย ถ้าไม่เชื่อหูฟังให้ชัดๆนะ คือ   ไม่! เลย!

ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดตรงไหนหรอก บอกแล้วไม่สนใจอะไรเลย ต่อให้พ่อไม่พูดด้วย แม่ร้องไห้จนเป็นลม
พี่สาวเอือมระอาถึงขั้นพาไปหาจิตแพทย์(เคยต่อยหมอมาแล้วด้วย55) โดนอาจารย์ขู่จะไล่ออกจากโรงเรียน
ไม่ว่าอะไรก็มาเปลี่ยนเดย์ไม่ได้หรอก ที่เดย์จะแคร์ก็มีแค่เพื่อน...ใครๆก็รู้ว่าเดย์รักเพื่อน แล้วเพื่อนที่เดย์รักสุด
ก็คือไอ้ปิง มันเป็นแบบนี้มาตลอด

จนกระทั่ง.................. เสียไอ้ปิงไป

ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป

ไอ้ปิงปองมันเป็นคนดีนะ มันคอยเตือนเดย์ตลอด แต่มันก็ขัดใจเดย์ไม่เคยได้หรอก ใครก็ขัดใจเดย์ไม่ได้ทั้งนั้น
เรื่องแก็งค์ซิ่งไอ้ปิงมันเข้าเป็นเพื่อนเดย์มากกว่า มันบอกว่าเป็นห่วง เรามันเพื่อนตาย...ที่ตายแทนกันได้จริงๆ..
พูดถึงมันทีไรแม่งอยากร้องไห้ว่ะ...แต่ไม่อยากร้องให้ใครเห็นเข้าใจอารมณ์ป่ะ

(นานแค่ไหนกูก็คิดถึงมึง)

เฮ้อ .......จะว่าไปเรื่องทุกอย่างมันเริ่มต้นที่ไอ้ปิงนี่แหละ ......... คืองี้





ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



////////////////////////////
ก็มันรักอ่ะ(TAKE ME TO YOUR HEART)     ตอนที่ 40 ตอนพิเศษ ก็มันรักอ่ะ... part 1 -2 






ปิงมันเป็นเกย์ที่รู้ตัวตั้งแต่เพิ่งเริ่มขึ้นม.ต้นเลย มันมาบอกเดย์ตรงๆแล้วก็ถามว่าคบต่อได้รึเปล่า มันก็น่าตกใจมากนะ
แต่ถามไปถามมาสรุปว่ามันไม่ได้มาสารภาพรักกับเดย์ก็โอเคแระ มันไม่กล้าบอกใครนอกจากเดย์คนเดียว
เพราะฉะนั้น เวลาที่มันมีความรัก มันก็เลยมาปรึกษาเดย์ ว่ากันตามตรงเรื่องรูปร่างหน้าตาของไอ้ปิงปอง
ถือว่าดีใช้ได้ ตัวไม่ขาวมาก เตี้ยกว่าเดย์นิดหน่อย จมูกโด่ง หน้ามันก็ดูดีแบบผู้ชายไทยๆ ก็น่าจะเป็นที่ชื่นชอบ
ในหมู่เกย์ด้วยกันได้ไม่ยาก แต่มันติดปัญหาไอ้ตรงที่มันป๊อด สะดุดตาใครก็ไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขา
มันกลัวเขาไม่ชอบมันแล้วจะไล่เตะเอา555 อาจเพราะยังเด็กๆอยู่ด้วยมั้ง

จนเปิดเทอมสองชั้นม.1เห็นจะได้ มันไปแอบชอบผู้ชายอยู่คน....มันชอบเขามากแต่ก็ยังไม่กล้าเข้าไปจีบอยู่ดี


………………………….
…………..
……..
“เฮ้ยๆๆๆ//////// เชี่ยเดย์! เชี่ยเดย์ๆๆๆๆๆ มานู่นแล้ว! มานู่นแล้วเว้ย! มึงดูๆๆ คนนั้นอ่ะคนนั้น!!!”

เสียงไอ้ปิงเรียกให้เดย์หันไปมองคนที่มันแอบชอบ ตื่นเต้นเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง เว่อร์ฉิบหาย
เสียงดังโวยวายเหมือนไม่ใช่มัน เล่นเอาตกใจจนต้องรีบปิดปากมันไว้แล้วบอกให้มันเบาๆหน่อย
เพราะตอนนี้เราทั้งคู่มาแอบสุ่มดูเด็กต่างโรงเรียน แล้วมันก็เป็นเวลาเลิกเรียนด้วยคนเดินให้เพียบ
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนแถวบ้านเดย์เอง แต่เดย์ไม่เรียนที่นี่......สงสัยมั้ย ไม่มีเหตุผลหรอกแค่ไม่อยากเรียน

เราใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนอื่น เดย์นั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์แต่งที่จอดต่อจากรถขายน้ำแถวหน้าโรงเรียน
มีไอ้ปิงดีดดิ้นตื่นเต้นอยู่ข้างรถ คนหันมองให้ควัก||||||||

“มึงอย่าทำตัวเป็นจุดสนใจได้มั้ยวะเชี่ยปิง! สัดโคตรเด่นเลย เดี๋ยวๆๆเด็กมึงหันมาเห็นกูไม่รู้ด้วยนะ”
“...........เฮ้อ......กูว่ายากว่ะ เขาไม่ค่อยมองรอบข้างหรอก กูเคยแอบเดินข้างเขาด้วยนะยังไม่มองกูเล้ย”
“จริงดิ55”
“หนักกว่านั้นอีกนะมึง กูเคยลองรวบรวมความกล้า แกล้งเข้าไปถามทางเขาครั้งนึง.. วันนั้นรู้สึก
เขาจะนั่งรอเพื่อนอยู่หน้าโรงเรียนคนเดียว เชื่อมั้ยห่า! เขาบอกทางกูแบบไม่เงยหน้าขึ้นมาจากเกมส์ในมือถือด้วยซ้ำ
เชี่ยแห้วฉิบหาย ตอบเสร็จลุกเดินไปซื้อน้ำแบบไม่สนใจกูเลย แต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเดินไป กูจะเรียกเขาไว้
ก็ไม่ทัน หัวเขาแม่งไปโขกกับเสาไฟข้างหน้าเว้ย กูเผลอหัวเราะเสียงดังจนเขาหันมามอง กูเลยต้องรีบวิ่งหนีไปเลย
สัด||||||||||||  แต่ก็แอบเป็นห่วงนะ เลยย้อนกลับมาแอบดูอยู่ไกลๆ...เฮ้อ สุดที่รักของกูเงยหน้าจากมือถือแล้ว
แต่แม่งก็ยังเดินไปให้กิ่งไม้ข้างทางเกี่ยวคอเสื้อเอาอี๊ก ||||||||||| เท่าที่กูรู้คือเขาเป็นคนไม่ค่อยมองว่ามีอะไรรอบตัว
สักเท่าไหร่ว่ะ ”

“เชี่ย555 เอ๋อขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“มึงอย่ามาหัวเราะแฟนกูไอ่ฟาย”
“555ไอ้ขี้ตู่! เขารู้จักมึงรึยังเหอะสัด5555”
“เออน่า! ....//////*// สักวันแหละเว้ย! หยุดขำไปเลยห่า!”
“555555555”
“กวนตีนแล้วเชี่ยเดย์ มึงไม่ต้องมาขำ............นี่ เฮ้ยมึงว่าเขาเป็นไงวะ น่ารักป่ะ/////”
“น่ารักเชี่ยไรล่ะ รสนิยมมึงแปลกเชี่ยๆไอ้ปิง ชอบเข้าไปได้ไงวะตัวเท่าช้างน้ำ ปากแม่งใหญ่กว่าหน้ากูอีก555”
“โธ่ไอ่ฟายยยยยยยย! -*-  มันใช่คนนั้นที่ไหนล่ะควายแท้ๆ นู่นๆๆๆยืนจับกลุ่มกันตรงป้ายชื่อโรงเรียนนั่น
ข้างหลังไอ้อ้วนนั่นมีผู้ชายล้วนสามคนนั่นน่า!!!”
“มึงนี่ไม่เอาผู้หญิงจริงๆเลยเนอะ”
“พูดมากน่า!////*// ก็กูชอบของกูอย่างเงี้ยะ มึงมีปัญหาอะไรมั้ยเลิกคบกูไปเลยดิสัด”
“เออๆ คึคึ แล้วคนไหนวะในสามคนนั้นน่ะ เท่าที่กูเห็นเด็กโรงเรียนนี้แม่งมีแต่หน้าจืดๆ กูคิดถูกแล้วที่ไม่เข้าที่นี่”
“มึงน่ะบ้าไอ้เดย์ โรงเรียนอยู่ใกล้บ้านดีจะตายห่า ไม่ต้องรีบตื่นเช้าไปโรงเรียน เดินไม่ไกลจากบ้านมึงก็ถึงแล้ว
เสือะไปเรียนซะไกลคนบ้านะมึงเนี่ย”
“เรียนใกล้บ้านกูก็ต้องกลับบ้านเร็วดิ อีกอย่างกูอยากเรียนที่เดียวกับมึงมีอะไรม๊ะ
มึงผิดเองเสือะย้ายบ้านไปไกลทำไมวะ”
“เอ๊าความผิดกูซะงั้น ไม่ต้องมาอ้างหรอกฟาย แถด้านๆนะมึงอ่ะ แรดไปทั่วก็เท่านั้นแหละเชี่ยเด๊ย์555”
“ตกลงมึงชวนกูมาด่ากัน รึชวนมาเฝ้าเด็กมึงเชี่ยปิง”
“เออ! คนที่หันหลังอ่ะ ที่เป้มีพวงกุญแจรูปสับปะรดใสๆห้อยอยู่น่ะ”
“เห็นแต่ท้ายทอยแล้วมึงมาถามกูว่าน่ารักมั้ยเนี่ยนะ”
“งั้นมึงก็รอเขาหันมาก่อนดิ๊//////”
“ มัวแต่ฝอยกับเพื่อนอยู่นั่นแหละไม่หันมาสักที แต่....คิกๆๆ พวงกุญแจแม่งเห่ยชิหาย”
“อย่ามาว่าแฟนกูนะ!!!-*- ”
“หนอยๆๆ แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้ ทำท่าจะกระโดดกัดกู555 เออสับปะรดแม่งสวยมากดูไฮโซสัดๆเคี้ยก555”
“ ชิ......เฮ้ยไอ้เดย์ๆ!! นั่นๆหันมาแล้ว/////// ยิ้มอยู่ด้วย55 โคตรน่ารักเล้ย”

ก็ยอมรับว่าตกใจเหมือนกัน...... ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่ไหนจะยิ้มแล้วทำให้เดย์รู้สึกกับมันถึงคำว่าน่ารักได้
แต่ไอ้นี่มันยิ้มน่ารักจริงๆนะ!!!

นึกว่าไอ้ปิงมันหลงจนพูดเกินจริงซะอีก.. ไอ้หมอนี่แม่งหน้าตาดีแปลกๆเว้ย!
พอหุบยิ้มทำหน้าเฉยๆแล้วก็ดูไม่มีอะไร หน้าตาถือว่าใช้ได้แต่ก็ดูธรรมดาเกินกว่าจะใช้คำว่าหล่อ หรือสวย
หรือห่าอะไรวะเนี่ย... ไม่เข้าใจว่ะพอมันยิ้ม ทำไมมันดูน่ารัก!? แปลก!!!

(แล้วทำไมกูถึงคิดว่ามันน่ารักได้วะ)

“อืม....ก็งั้นๆอ่ะ”
“ไม่งั้นหรอกมึง แม่งน่ารักว่ะ55////กูชอบเวลาเขายิ้มที่สุดเลย นางฟ้าของกู”
“นางฟ้าเลยเหรอวะ มึงนี่โคตรเว่อร์ไอ้ปิง555 แต่ดูไม่เห็นตุ้งติ้งเลยวะ...ไม่เห็นออกแต๋วเลยแอ๊บเนียนดีนี่หว่า”
“แอ๊บบ้าไรเล่า............เขาเป็นผู้ชายเว้ย||||||||||||”
“เอาอีกแล้ว! ไอ้ห่าบอกไม่ฟังทำไมมึงแม่งชอบมองแต่ผู้ชายแมนๆ ไม่หาพวกเดียวกันวะ งี้ก็แห้วแดกสิเพื่อน!”
“อย่ามาแช่งกูได้ป่ะ!  เฮ้อ||||||||| ก็กูตกหลุมรักไปแล้วให้ทำไงวะ...สักวันเขาอาจจะหันมาชอบผู้ชายเหมือนกูก็ได้”
“โอ้ยความคิดมึงนี่หน๊อไอ้ปิง แล้วได้แต่ตามดูเขาอย่างนี้ ปีไหนชาติไหนฝันมึงจะเป็นจริงไอ่สัด”
“...........................มึงแม่งด่ากูอย่างนี้ เอามีดมาปักอกกูเลยดีกว่าไอ่ฟายยยยยยยยย!!! -*- ”
“55555 เออๆ กูเอาใจช่วยก็ได้วะ55 แล้วว่าแต่มึงมาชอบเขาได้ไงวะ ไปเจอที่ไหน?”
“ก็กูเจอบ่อยๆแถวตลาดบ้านมึงนี่ไง ตอนกูนั่งรอมึง ที่ร้านข้าวในตลาดก็เจอบ่อย เห็นเดินกลับบ้านกับเพื่อน
ไปซื้อของคนเดียวบ้าง เห็นอักษรย่อชื่อโรงเรียนเลยรู้ว่าเรียนใกล้บ้านมึง กูเลยชอบมาแอบรอเขาแล้วก็แอบเดินตาม
ไปส่งถึงบ้านเลยนะเว้ย บ้านเขาเป็นร้านขายของชำว่ะ รู้สึกจะอยู่กับแม่แค่สองคน ไม่น่าจะมีแฟนนะ”

อึ้งเลยไอ้ห่า ไอ้ปิงแม่งโรคจิตป่าววะ||||||||||||
“เชี้ยะ! นี่มึงแอบสะกดรอยตามเขาขนาดนี้เลยเรอะสัด”
“เพื่อความรักของกูเว้ย ว่าแต่เดย์ มึงไม่คุ้นหน้าเขาบ้างเลยเหรอ” 
“..............เออว่ะ ก็ว่าอยู่! คงเคยเห็นผ่านๆแต่ไม่ได้สนใจอ่ะ แล้วมึงรู้มั้ยว่ามันเอ้ย! เขาชื่ออะไร”
 “รู้ดิ!”
“อ้าวไหนว่าไม่เคยคุยกัน นอกจากไอ้ตอนที่ลองแกล้งถามทางนั่น...”
“กูได้ยินเพื่อนเขาเรียกก็ได้นี่”
“โด่! ถุ้ย!! ไอ้อ่อนเอ๊ยเคี้ยกกก555555555”
“ห่าเดย์! มึงอย่าขำดังดิฟาย! คนหันมามองอายเขาไอ้ห่า"
"แหมๆๆเพิ่งมาหน้าบางอะไรวะ ตอนเรียกให้กูดูหน้าทีแรกแม่งโวยวายเหมือนลิงขอกล้วย555"
"เชี่ยเดย์! เฮ้ยเขาเดินกลับไปแล้วว่ะ โธ่อะไรวะวันนี้กลับไปเร็วจังลูกคิด~~~”
“ห๊ะ? 55 ลูก? อะไรนะ?”
“ลูกคิด//////”

ไอ้ปิงปองมันพูดชื่อคนที่มันแอบชอบแล้วยิ้มซะกว้าง มึงมีความสุขซะเหลือเกินนะกับไอ้การแค่ได้เรียกชื่อเขา
เขาไม่รู้จักมึงด้วยซ้ำ ไอ้บ้าปิงเอ๊ยเชื่อมันเลย555




++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ตอนพิเศษยังไม่จบน๊า เดี๋ยวไปอ่านต่อpart 2 นะจ๊ะ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามและกำลังใจนะคะ ><



mild-dy/// ขอบคุณนะคะ
patchylove///ขอบคุณนะคะ
titansyui///ขอบคุณนะคะ
TaecKhun Imagine Love///ชอบคะ คิดเหมือนกันเลยค่ะ55 วิแต่งไปก็อิจฉาน้องลูกคิดไป555
Alone Alone///ขอบคุณที่เป็นห่วงนะจ๊ะ^^ น่าจะตั้งชื่อเรื่องใหม่ว่า เฉียดเนอะ55
Meuy///ขอบคุณกำลังใจค่า วิยังไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเท่าไหร่ไม่รู้จ๋าจะเข้าใจมั้ยนะ5555



ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
ป๊าดๆๆๆๆ อดีตเดย์นี่สุดยอดถึงขนาดพาเพื่อนมาขโมยทองที่ร้าน
เจอกันตอนแรกเดย์ว่าลูกคิดยิ้มแล้วน่ารักคบกันแล้วลูกน่ารักทุกเวลาใช่ไหม

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mochimanja2

  • มึน
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
นิยายอ่านเพลินดีจ้า รอน๊า สู้ๆนะจ๊ะ  :hao3:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
สงสารปิงปองอะ หือๆๆๆ ปิงปองเป็นไรตายอะ  :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ yisren.

  • #คนที่ฉันไม่เคยลืม
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-4
เดย์แม่งเกรียนเหลือเกิ๊นนนน
สงสารปิงปอง....เซอร์ไพรส์อยู่นะที่มาชอบลค เอื๊ออออ

ออฟไลน์ meuy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 218
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
โอ้วว  ปิงปองชอบลูกคิดด    :z3: :z3: :z3:


รออ่านตอนต่อไปนะคะ ><


สวัสดีปีใหม่ค่า    :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
ถ้าลูกรู้ต้องตกใจมากแน่เลยที่ปิงชอบลูกเลยทำให้เดย์มาชอบลูกอีกที

ว่าแต่อดีตเดย์ชั่วจริงๆ มีน้องชายที่มีนิสัยแบบเดย์ในอดีต รู้เลยว่าคนที่บ้านรู้สึกยังไง

ประหนึ่งว่าเราเป็นพี่ดรีมเลย เฮ้อ...

ออฟไลน์ mochimanja2

  • มึน
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 137
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
รีบมาต่อน๊าเค้ารออยู่ :hao3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด