Poor Boy 10
ตอนนี้เทียนกำลังยืนอยู่หน้าผับแห่งหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย ถามว่าเขามาที่นี่ทำไม เขามาหาพี่รหัสยังไงล่ะ!
จากที่ลืบรู้มาพบว่าพี่รหัสของเขาหรือพิชเพื่อนเก่าสมัยมัธยมนั้นทุกวันศุกร์จะมาที่นี่ ใครว่าเด็กสถาปัตงานรัดตัวไม่มีเวลา
เที่ยวแต่จากที่ได้ยินมาพิชกลับมาที่นี่ทุกวันศุกร์
“กล้าเข้ามั้ยเนี่ย”คีย์ที่มาเป็นเพื่อนอีกคนถามขึ้น
“เอ่อ...มั้งนะ”เทียนว่าพลางกัดปากอย่างไม่แน่ใจ กล้าพูดเลยว่าตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเข้าสถานที่แบบนี้ แม้ว่าตอนมัธยม
จะมีเพื่อนชวนบ้างแต่เขาก็ปฏิเสธตลอดเพราะคิดว่ามันไม่เหมาะกับเขาเท่าไหร่แต่เพราะครั้งนี้จำเป็นจริงๆเลยต้องมา
“ไปดิ”คีย์ว่าพร้อมจูงมืออีกคนเข้าไปข้างใน เทียนพยายามกวาดสายตามองหาพิชก่อนที่จะพบกับอีกคนจริงๆ พิชไม่เปลี่ยน
ไปมากเท่าไหร่จากมัธยมยังคงดูดีเหมือนเดิม ดูแล้วน่าจะฮอตพอตัว
“มึงจะเอาไง จะเข้าไปหาพี่เขาเลยมั้ย”คีย์ถามขณะที่พาเทียนมานั่งที่เคาน์เตอร์บาร์
“คีย์ไปกับเราได้เปล่า”เทียนถาม
“แต่ในนั้นไม่มีพี่รหัสกู”คีย์ว่า ใช่ว่าเขาจะไม่อยากไปเป็นเพื่อนเพราะดูท่าแล้วร่างบางน่าเป็นห่วงไม่ใช่น้อย เขาสังเกต
สายตาหลายสายตาที่มองมาที่อีกคนตั้งแต่เดินเข้าผับมาบ่งบอกว่าสนใจในเพื่อนหน้าสวยของเขามาก ถ้าคาดสายตาไปมีโดน
ฉุดแหงๆ
“งั้นคีย์รอเราแปบนะ ขอเข้าไปแนะนำตัวกับพี่เขาแปบเดียว”คีย์พยักหน้ารับ เทียนค่อยๆเดินไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยผู้ชาย4-
5คนที่กำลังดื่มเหล้ากันอย่างเมามันส์
“พี่ครับ”เทียนเดินเข้าไปหาพิชแล้วทักขึ้น
“ใครวะ เด็กมึงเหรอไอ้พิช ไอ้เชี่ย น่าแดกสัส”เพื่อนคนหนึ่งของพิชว่า เทียนรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน
“ไม่ใช่เว้ยๆ มึงอ่ะเป็นใคร”พิชหันไปพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมาหาเทียน
“ผมชื่อเทียนครับ เป็นน้องรหัสของพี่”เทียนก้มหน้าก้มตาพูดเพราะรู้สึกไม่คุ้นกับการที่มีคนมามองเขาแบบนี้
“น้องรหัส?”พิชทวนคำ เทียนพยักหน้ารับทันที
“โหยยยยยย ทำไมมึงได้น้องรหัสน่ารักงี้วะ อิจสัสอิจ”เพื่อนพิชว่า
“นั่งก่อนดิ”พิชว่าพร้อมขยับที่ให้เทียนนั่ง เทียนอยากจะปฏิเสธเพราะอยากออกจากผับนี้เต็มทนแล้วแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธ
ได้ ร่างบางนั่งลงข้างๆพิช มือบางจับกันไว้หน้าตักพร้อมกับก้มหน้าก้มตา
“ไม่เคยมาหรือไง”พิชถาม เทียนพยักหน้ารับ
“นี่กูพี่รหัสมึงนะ ทำกลัวไปได้”พิชพูดกลั้วขำ
“อ่ะ เอาไป กูชงอ่อนๆให้”พิชยื่นแก้วเหล้าให้เทียน
“ผมดื่มไม่เป็นครับ”เทียนตอบ
“แก้วเดียว ถือว่าเป็นการรับเข้าสาย”พิชว่าพร้อมคะยั้นคะยอให้อีกคนดื่ม เทียนกัดปากอย่างชั่งใจเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆดื่ม
เหล้าในแก้วเข้าไป น้ำขมๆรสชาติฝาดๆไม่ได้มีความอร่อยเลยในความรู้สึกของเทียนทำให้ร่างบางทำหน้าเหยเกรทันทีที่ดื่ม
หมด พิชหัวเราะนิดๆกับท่าทางของอีกคน ใสซื่อจริงๆ
“ขมหรือไง”พิชถาม
“ครับ”เทียนว่าพร้อมกับหน้าขึ้นสีเล็กน้อย จะว่าเขาเมาง่ายหรืออะไรก็เถอะแต่คนมันไม่เคยกินจริงๆนี่หน่า
“อ่อนว่ะ เป็นน้องกูต้องสายแข็งดิ”พิชว่าพร้อมยีหัวอีกคนอย่างหยอกๆ เทียนหันมายิ้มให้อีกคนนิดๆอย่างน้อยบรรยากาศ
ระหว่างเขากับพี่รหัสที่เคยเป็นเพื่อนในห้องก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด...อีกด้านหนึ่ง...ตาคมมองไปที่โต๊ะไม่ใกล้ไม่ไกลจากโต๊ะตัวเอง
ด้วยสายตาเรียบนิ่ง มองตั้งแต่ร่างบางที่เดินเข้าไปหาใครบางคนที่โต๊ะนั่นจนนั่งลงข้างๆและรับเหล้ามาดื่มจนตอนนี้นั่งหยอกล้อ
กันอยู่ วินเฮอะในลำคอเบาๆกับสิ่งที่เห็น ตอนแรกทำตัวเหมือนใสๆแต่นี่อะไรมาหาผู้ชายถึงในผับ
“มองไรวะ”ไนท์ถามขึ้นพร้อมกับมองตาม
“เปล่า”วินตอบพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก
“ค่อยๆกินดิวะ เดี๋ยวก็เมาหรอก”ไนท์ว่าพลางทำท่าห้ามวิน
“กูไม่เมาง่ายหรอก”วินว่า
“วินคะ วันนี้มาไม่เห็นบอกแพรวเลย”เสียงหนึ่งทักขึ้น วินมองไปที่เจ้าของเสียงก็พบว่าเป็นดาวคณะมนุษย์ฯที่เคยนอนกับ
เขาครั้งสองครั้งแต่ช่วงนี้ไม่ได้ติดต่อกัน
“ไม่คิดว่าจะมาน่ะ”วินตอบสั้นๆ
“งั้นแพรวนั่งด้วยนะคะ”แพรวว่าก่อนจะแทรกตัวนั่งระหว่างวินกับไนท์ทันที ไนท์มองหญิงสาวด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ผู้หญิงนี่
เป็นแบบนี้ทุกคนป่ะวะ!...ยิ่งดึกบรรยากาศในผับยิ่งคึกคัก ยิ่งแอลกอฮอล์เข้ากระแสเลือดเยอะเท่าไหร่ยิ่งสนุกมากขึ้น วินพา
หญิงสาวมายังห้องน้ำชายก่อนจะดันอีกคนเข้าไป ปากหนาประกบจูบหญิงสาวทันทีโดยที่หญิงสาวเองก็ไม่น้อยหน้าจูบตอบ
กลับมาอย่างร้อนแรง ทั้งคู่แลกจูบกันอย่างร้อนแรง มือหนาเค้นคลึงที่หน้าอกของหญิงสาวอย่างมันส์มือแต่ก่อนที่อะไรจะเกิน
เลยไปกว่านี้เสียหนึ่งก็ดังขึ้น
“อื้ออออ เรายังไม่เมา คีย์รอข้างนอก”วินว่าพร้อมบอกเพื่อนที่พาเขามาที่ห้องน้ำ เขาไม่ได้อยากกินเหล้าเลยด้วยซ้ำแต่
พิชเนี่ยแหละยัดเยียดให้เขากินแถมยังให้ไปตามคีย์ที่ถือว่าเป็นรุ่นน้องในคณะมาร่วมวงด้วยเพราะเขาบอกว่ามาด้วยกันกับเพื่อน
จากหนึ่งแก้วก็เป็นสองแก้ว สามแก้วจนเขาดื่มไปห้าแก้วในที่สุด
“เข้าดีๆล่ะ”คีย์ว่า เทียนหยักหน้ารับก่อนจะรีบเข้าห้องทันที
“หยุดทำไมคะวิน”แพรวถามขึ้น
“ออกไป”วินว่า
“ว่าไงนะคะ”แพรวถามอย่างไม่เชื่อหู
“ออกไป ไม่มีอารมณ์แล้ว”วินว่าหน้านิ่ง
“ตะ...แต่...”
“ไปสิ”วินว่าเสียงแข็งทำให้หญิงสาวต้องจำใจออกไปทันที วินออกจากห้องน้ำก่อนจะมายืนอยู่ที่หน้าประตูของห้องน้ำอีก
ห้องที่อีกคนเข้าไป
แอดดดดด
“พะ...พี่วิน”เทียนตกใจทันทีที่เปิดประตูห้องน้ำมาเจออีกคนที่เขาไม่คิดว่าจะเจอ
“จะทำอะไรครับ ปล่อยนะ อื้ออออออออ”เสียงหวานหายไปในลำคอทันทีที่โนประกบจูบ ร่างสูงดันอีกคนกลับเข้าไปใน
ห้องน้ำพร้อมกับล็อคกลอน ปากหนาจู่โจมอีกคนอย่างรวดเร็วจนเทียนตั้งตัวไม่ทัน ลิ้นหนาเข้าไปกวาดชิมความหวานในโพรง
ปากของอีกคนอย่างร้อนแรง เทียนพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงอีกคนได้ มือหนาจับมือบางทาบไปกับผนังพร้อมกับ
ระดมจูบอย่างหนักหน่วง
“อ๊ะ...ปะ...ปล่อยนะครับ”เทียนร้องออกมาทันทีที่ปากหนาเลื่อนลงมากัดที่ซอกคอของเขา
“อื้อออออออออออ”แล้วก็ประกบจูบอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้รนแรงเหมือนครั้งก่อนแต่ก็ยังคงร้อนแรงจนเทียนแข้งขาอ่อนแรง
แทบจะล้มไปกองกับพื้นถ้าไม่ติดว่าอีกคนจับเขาไว้อยู่
“เทียน เสร็จยัง”เพราะเห็นว่าเพื่อนเข้าห้องน้ำนานไปคีย์เลยเข้ามาตาม เทียนเบิกตาโพลงทันทีที่ได้ยินเสียงเพื่อนตัวเอง
ร่างบางพยายามดันอีกคนออก
“ตอบมันไปว่านายปวดท้อง”วินว่าหลังถอนจูบแต่ริมฝีปากก็ยังคงวนเวียนอยู่ตามแก้มใสและซอกคอขาวของอีกคน
“พี่จะทำอะไรผม”เทียนถามสียงสั่นด้วยความกลัว
“จะตอบหรือจะให้เพื่อนมึงได้ยินเสียงมึงเอากับกู เลือกเอา!”
เกลียดๆๆๆ เกลียดอีพี่วินสุดๆ >0< ด่าได้ค่าแต่อย่าแรงมาก 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^ ^
ปล. สำหรับใครที่บอกว่าเรื่องนี้มันไม่สมเหตุสมผล มันเป็นธรรมดาของนิยายนะคะ ย้ำนะคะ 'นิยาย' ถ้าต้องการความสมเหตุสม
ผลแนะนำให้อ่านเรื่องจริง อ่านพวกทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์เนอะ ^ ^
___จางบิวตี้___