ตอนที่ 6
พี่สินนั่งพิจารณาภาพวีดีโอ ที่มาจากกล้องของผม
“อืมม โอเคว่ะ ได้อารมณ์ดี” พี่สินพูดหลังจากดูหนังเสร็จ
“แม้จะดูมึงเก้ๆกังๆไปบ้าง แต่คู่ขาของมึงที่มึงหามา นี้ใช้ได้เลย มึงไปหามาจากไหนว่ะ”
“ไอ้เบนซ์ไงพี่ ที่มันอยู่รุ่นเดียวกับผม” พี่สินน่าจะรู้จักเบนซ์ เพราะอยู่มหาลัยเดียวกัน
“อ๋อ! ไอ้เบนซ์ที่มันติ๋มๆนะเหรอ นึกไม่ถึงว่ามันจะลีลาเร้าใจได้ขนาดนี้” พี่สินทำน่าตกใจ
“เออ พี่สิน เรื่องเงินล่ะครับ” ผมรีบเข้าเรื่อง
พี่สินยิ้ม พร้อมหยิบปึกเงินขึ้นมายื่นให้ผม
“เอาไปก่อนห้าพัน สำหรับงานครั้งแรก”
อ้าว ตอนแรกนึกว่าจะให้เลยแสนหนึ่ง
“งานครั้งต่อไปกูจะให้อีก กูจะให้เรื่อยๆ ถ้ามึงทำครบสิบครั้งเมื่อไหร่ มึงเอาไปเลยแสนหนึ่ง”
ผมกลับมานั่งคำนวณ แสดงว่า ครั้งละ1หมื่น
“แล้วครั้งนี้นับไหมครับ” ผมถาม
“นับก็ได้ แต่กูให้มึงไปแค่ห้าพันก่อน มึงค่อยเอาส่วนที่เหลือตอนทำเสร็จ” พี่สินยื่นข้อตกลง
ผมก็โอเค เป็นอันว่า ผมทำงานให้พี่สินอีก 9 ครั้ง
แล้วกูจะไปหาคนที่ไหนว่ะเนี้ย
************************************************************************************************
ผมกลับมาที่ห้อง นั่งคิดนอนคิดว่าจะทำยังไงต่อไป
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมเลยเดินเปิดประตู เพื่อดูว่าใครมา
“มีอะไรครับ” ผมเปิดประตู เจอชายหนุ่มหน้าใสคนหนึ่ง ทำหน้าแปลกใจเมื่อเห็นผม
“อ้าว นี่ไม่ใช้ห้องของตั้มเหรอ” ตั้มไหนว่ะ มีแต่บั้มพ์สุดหล่อเว้ย!
“ไม่ใช่ครับ ผิดห้องแล้วครับ” ผมตอบกลับไป
ชายหนุ่มมองกระดาษในมือ พร้อมบ่นกับตัวเอง “ก็ในนี้มันเขียนว่าห้องนี้นี่หว่า”
“ไหน เค้าเขียนว่าไงครับ” ผมเลยมองที่กระดาษนั้น มันเป็นที่อยู่ของห้องนี้จริงๆ
“แล้วคุณย้ายมานานยังครับ” หนุ่มน้อยหน้าใสถาม
“ก็ย้ายมาสองสามเดือนได้แล้วครับ” ผมตอบ
หนุ่มน้อยถอนหายใจ แล้วเดินไปพิงผนังห้อง “ผมมาช้าไป เขาคงย้ายไปแล้ว”
ผมมองเขา เห็นทำหน้าเศร้าเลยนึกสงสาร
“มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างครับ” สุภาพบุรุษจังเลยนะกู
หนุ่มน้อยหน้าใสมองหน้าผม ผมสังเกตเห็นว่า เขากำลังร้องไห้
************************************************************************************************
ผมพาหนุ่มน้อยคนนั้นเข้ามาในห้อง ปล่อยให้เขานั่งร้องไห้ไปสักพัก
พอเขาหยุด เขาก็เริ่มเล่าเรื่องของเขาให้ผมฟัง
“ผมชื่อไอซ์ มาจากเชียงใหม่ ผมมาตามหาแฟนผม”
ผมไม่แปลกใจที่หนุ่มน้อยคนนี้มาจากเชียงใหม่ เพราผิวที่ขาว และแก้มที่ชมพู ดูน่ารักดี (เฮ้ย!กูชมผู้ชายน่ารักได้ไงว่ะ)
“เดี๋ยวก่อนนะ แฟนคุณชื่อตั้มเหรอ” ผมทวนคำของไอซ์อีกครั้ง ตั้มเนี้ยมันชื่อผู้ชายนี่หว่า
“ใช่ครับ ผมเป็นเกย์” ไอซ์ตอบ
พอได้ยินคำว่าเกย์ ผมหูผึ่งทันที ผมพิจารณาไอซ์ แม้จะผอมไปหน่อย แต่น่าตาน่ารักขนาดนี้พอให้อภัยได้
ผมเริ่มคิดแผนการชั่วร้ายทันที
“นายเล่าเรื่องของนายต่อไปซิ” ผมทำเป็นสนใจไอซ์
“คือ ผมกับแฟนผม ทะเลาะกัน เรื่องที่จะเรียนต่อ ตั้มเขาอยากเรียนที่กรุงเทพฯ ส่วนผมอยากเรียนที่เชียงใหม่”
ไอซเริ่มเล่าเรื่องราว
“ผมอยากให้เขาเรียนที่เดียวกับผม แต่เขาไม่ยอม เขาไม่ฟังผมเลย ผมเลยปล่อยให้เขามาเรียนที่กรุงเทพฯ แต่ไม่นาน เขาก็ขอเลิกกับผม” ไอซ์เริ่มจะร้องไห้อีก
“เขาไม่ยอมบอกที่อยู่ผม ผมไปตามที่มหาลัยก็ไม่เจอ”
ไอซ์ร้องไห้ จนผมนึกสงสาร เลยเอามือไปกุมที่มือของไอซ์
“นายจะตามหาเขาอีกทำไม ถึงแม้นายจะเจอเขา แต่ก็ไม่ได้แปลว่า เขาจะรักนายเหมือนเดิมสักหน่อย” ผมพยายามปลอบ
“ตอนนี้สิ่งที่นายควรจะคิดคือเรื่องการเรียน จะไปแคร์ทำไมกับคนที่เขาไม่รักเรา” พูดมีสาระเป็นเหมือนกันนะเรา
“เอาล่ะตอนนี้นายอาจะเสียใจ ไม่แน่นะ นายอาจจะได้เจอคนใหม่ คนที่เขาอาจจะไม่ทำให้นายเสียใจ” ผมให้กำลังใจในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง
ไอซ์หยุดร้องไห้พร้อมกับปาดน้ำตา “ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจผม ผมควรจะกลับมาสนใจตัวเอง”
ผมยิ้มดีใจที่หนุ่มน้อยคิดได้
ไอซ์ลุกขึ้น และเดินไปที่ประตู
ผมรีบรั้งเอาไว้ “แล้วนายจะไปไหน”
“ผมจะกลับเชียงใหม่”
“กลับตอนนี้เดี่ยวนี้เลยเนี้ยนะ” ผมตกใจที่เหยื่อจะหลุดมือ
“ป่าวครับ ผมจะกลับพรุ่งนี้ ผมจองตั๋วพรุ่งนี้ไว้แล้ว”
“อ้าว แล้วจะไปที่ไหนต่อเหรอ”
“ก็จะไปหาที่พักครับ”
“แล้วจะไปพักที่ไหน”
“ไม่รู้ครับ” ไอซ์ทำหน้าเศร้าอีก
“ถ้างั้น นายพักที่ห้องฉันก่อนก็ได้” ผมเริ่มเข้าแผน
“จะดีเหรอครับ ผมเกรงใจอ่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก พักแค่คืนเดียวไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าอย่างนั้น ผมขอรบกวนหน่อยแล้วกันนะครับ”
น้องไอซ์ก็ตกหลุมพรางของเรา
-----จบตอนที่6-----