หัวข้อ: รักเอย : จริงหรือที่ว่าหวาน ? หรือทรมานใจคน

[tonsai_2520]

ต๊าย “พี่ยม” คือ one of leading charactors จาก “เป็นต่อ” ค่ะ(channel 3)
ชอบลงท้ายประโยคว่า “พี่น้อง” อิอิ
ขอบคุณนะคะ คุณ ต้นสาย

ว๊าย . . . มิชอบดูฟรีทีวี

ดูแต่เคเบิ้ลอ่ะค่ะ  . . . . เนชั่นทีวี

กับ . . . ASTV  เท่านั้น  คอนเฟิร์มและฟันธง  อิอิอิ

[yaoifan]

จบแล้วหรอ?

เจ้สอง 

ถามว่าจบดีไหม ?

มิได้แปลว่าจบโว้ย . . .

. . .จะจบได้อย่างไร  น้องป๊อบน่ารักขนาดนั้น

เขียนถึงโอ๊ตทีไร  หน้าน้องป๊อบลอยเด่นมาทันที  แบบนี้จบไม่ลง


ปล. ท่านที่ได้อ่านเรื่องต่อจากตอนที่ ๒๐  เพราะอานิสงค์แห่งความน่ารักของน้องป๊อบล่ะครับพี่น้อง

งั้นต้องขอบคุณน้องป๊อบ ที่ทำให้เรื่องนี้ยังไม่จบ
+1 เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ

[White..BroccO]

อ๊ากกกก หวงโอ๊ตแล้วทีนี้

ฮ่าๆๆ แหม น่ารักจริงๆเลย

ขอบคุณคุณราชบุตรน่ะค่ะ 

ยังไม่จบแหล๊ะดีแล้ว อ่านแต่อดีต อยากอ่านปัจจุบันนี้มั้ง

[dokjarn]

  . . . ปล่อยมือพ่อที่กอดอาโอห์มออกจากตัวอาโอห์มเดี๋ยวนี้นะพ่อ  โอ๊ตหวงอาโอห์ม  เดี๋ยวอาโอห์มของโอ๊ตช้ำหมดเลย . . .?
   ผมยิ้มหัวเราะเบา ๆ   

   . . .  พี่โน้ตเลี้ยงลูกได้มาตรฐานเดียวกับที่เลี้ยงผมจริง ๆ  ขอบคุณสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้เจอ  ขอบคุณพี่โน้ตจากหัวใจ
 ขอบคุณพี่แจง  พี่สาวที่น่ารักที่สุดในวันนี้ของผม

   ขอบคุณ . . .

   ผมจะมีใครอีกไหมที่ต้องขอบคุณ ?

ถามว่าจบดีไหม ?

มิได้แปลว่าจบโว้ย . . .

. . .จะจบได้อย่างไร  น้องป๊อบน่ารักขนาดนั้น

เขียนถึงโอ๊ตทีไร  หน้าน้องป๊อบลอยเด่นมาทันที  แบบนี้จบไม่ลง?
ปล. ท่านที่ได้อ่านเรื่องต่อจากตอนที่ ๒๐  เพราะอานิสงค์แห่งความน่ารักของน้องป๊อบล่ะครับพี่น้อง

 

จะเพราะอานิสงค์แห่งความน่ารักของน้องป๊อบ

หรืออานิสงค์ ของ sms จากน้องโอ๊ต ม่ายรู้

รู้แต่ว่า ดีจังที่ ยังไม่จบ

จะได้อ่าน เรื่องราวจาก ภาษาสวยๆ ต่อไป

ซึ่งต่อไปก็ จะเป็นตอนที่อยู่กับปัจจุบันแล้วใช่ป่าว

แล้วจะมีใครเปลี่ยนไป  หรือเปลี่ยนใจ

หรือไม่ครับ

 

 

[ranaways]

อะไร

ยังไงกัน

ตกลงแล้ว ยังไม่จบใช่มิ๊

[M@nfaNG]

เข้ามาดูรูปน้องป๊อป

[IZE]

ยังไม่จบ ว่างั้น

ก็ตามต่อไป

ว่าแต่เอารูปน้องป๊อบมาลงแบบนี้ ใจละลาย

[RAJCHABUT]

ปล. ท่านที่ได้อ่านเรื่องต่อจากตอนที่ ๒๐  เพราะอานิสงค์แห่งความน่ารักของน้องป๊อบล่ะครับพี่น้อง

แปลว่า . . . อาจมีภาคสอง  อิอิอิ

หรือ . . .

. . . จะภาคสองทำห่าเหวไร  เขียนต่อไปก็จบแร่ะ




รั ก เ อ ย



ใจจริงอยากเขียนเรื่องรักหลากหลาย  ไม่มีอะไรในหัวเลย 

แต่ . . .

ที่ดันทุรังเขียนมาได้จนถึง ๒๐ ตอนนี่ก็หรูแร่ะครับ   เพราะก่อนหน้านี้  แต่ละเรื่องที่เขียนจะวางแนวคร่าว ๆ  ในใจ  แต่เรื่องนี้มีน้อยมาก

เลยคิดว่า . . .

ใช้ภาษาให้ดูดีที่สุด  เพราะไม่คุ้นกับภาษาพูดที่เอามาเขียน  อยากได้ภาษาที่ใช้สำหรับงานวรรณกรรมจริง ๆ    แม้จะไม่สวยหรูเทียบเท่างานวรรกรรมที่วางขายกันตามร้านหนังสือ

แต่ . . .

ผู้เขียนภูมิใจ  ที่อย่างน้อยที่สุด  ก็ไม่ได้ทำให้ภาษามันวิบัติมากไปกว่านี้  ผมยังรักในภาษาดั้งเดิมมากกว่าภาษาแบบใหม่  ที่เห็นกันดาษดื่นตามเวบบอร์ดต่าง ๆ  เพราะระลึกเสมอ    ต้นไม้จะใหญ่ให้ร่มเงาได้  ย่อมมาจากรากที่แข็งแรง  หาใช่มาจากการตัดแต่งพันธุกรรมไม่   คนเราหลงลืมไปถึงที่มาของตัวเองเพระมัวแต่อยากตามคนอื่นให้ทัน

ผู้เขียน . . . ไม่เคยห่วงเรื่องเรตติ้ง แต่ห่วงน้ำตาคนอ่านมากกว่า   และ  ไม่ชอบตามแนวที่ได้รับความนิยม  ชอบสวนกระแส 

เขียนเท่าที่ใจอยากเขียน  เขียนเพราะรัก ในภาษาที่จะเขียน  มีความสุขกับการได้ถ่ายทอด  การโลดแล่นของตัวละคร   ที่มีพัฒนาการเจริญเติบโตไปตามวัย  ไม่ชอบตัวละครแบบโตเกินวัย   เช่น  ตัวอยู่ ม.ต้น  แต่ระดับความคิดเทียบเท่าเด็กปริญญาตรี  ในความเป็นจริงไม่มีหรอก  คนแบบนี้ในโลก   หรือ  ปัญญาอ่อนเกินไป จบป.ตรี  แต่ความคิดเท่าเด็กมัธยม    ตัวละครแบบนี้ผมจะเลี่ยงมากถึงมากที่สุด

ทั้งนี้ทั้งนั้นล้วนแต่อยู่ที่ประสบการณ์งานเขียนว่าจะทำให้ตัวละครโตตามวัยได้หรือไม่  ผมทำได้แล้ว  ผมคิดว่าผมหลุดจาดวังวนนั้นมาได้แล้ว  พัฒนาการของตัวละครคือเสน่ห์อย่างหนึ่ง  ที่นักเขียนแบบผมจะมองตามวัย  ดีใจ  ที่โอห์มตอนเด็ก  กับโอห์มตอนโต  เปลี่ยนไปตามเวลา  นิ่งมากขึ้นกับคนรอบ ๆ  ตัว  แต่กับพี่โน้ต  เจ้าตัวยังงอแงแบบเด็ก  อันนี้เสน่ห์ของนางเอกแบบโอห์ม  อิอิอิ

ในงานเขียนทุกเรื่องผมจะสอดแทรกสาระเล็ก ๆ น้อย ๆ  เสมอ  ส่วนเรื่องนี้ มีน้อยที่สุด เพราะไม่อยากสาระมาก  อยากเขียนหวาน  ซึ้ง  เศร้า  และจะให้คนอ่านอมยิ้มตามมากกว่าแอบเช็ดน้ำตา  อันนี้คนอ่านตัดสินเองว่า  ยิ้มมากกว่าหรือน้ำตามากกว่า

หาก . . .

น้ำตามากกว่า  ก็เอามาแยกว่าอันไหนคือน้ำตาแห่งความสุข  หรือ  น้ำตาแห่งความเสียใจกันแน่


ที่บอกกล่าวมาทั้งหมด  เพราะตอนนี้  มีความสุขกับรอยยิ้ม  กับน้ำตาของสิ่งที่ตัวเองเคาะออกมาเป็นอักษร   และที่มีความสุขที่สุด  ก็ตรงได้เห็นเพื่อน ๆ  มีรอยยิ้ม  มีน้ำตา  แอบปาดน้ำตาหน้าคอม  (อันนี้ออกแนวโรคจิต)


 และ . . .  รั ก เ อ ย


ได้ดั่งใจเพราะภาษามันสวยแบบที่อยากได้จริง ๆ


นึกไม่ออกไว้มาบอกต่อ





ปล.  หากยังไม่เห็นคำว่า   .  .  .  อ ว ส า น    ที่ท้ายตอนนั้น ๆ 


แปลได้อย่างเดียว . . .

ยังไม่จบโว้ยยยยยยยยยย


ปล๒.  สำหรับแฟน ๆ  ตามที่บอกมีหนังสือทำมือมาแจก . . . รักฤๅผูกพันฯ   เวอร์ชั่นเต็ม

ผมให้สิทธิ์  สำหรับคนที่  ลงชื่อ  ขอ รักเอย ไว้ . . .  ก่อนกระทู้นี้เท่านั้น  เหอะ ๆ  ๆ แต่มีข้อแม้ว่า  ใครอยากได้  ช่วยเขียนวิจารณ์รักเอยในแบบที่คุณสัมผัสมาหน่อยได้ป่ะครับ  เอาไม่เกิน  สามสิบบรรทัดก็พอ

บทวิจารณ์ไหนโดนใจผมแจกเลย . . .

อ้อ กะว่าหากว่างจะปริ้นซ์อีกเล่ม  เอาไว้แจกคนที่ลงชื่อไว้อีก  เหอะ ๆ ๆ 



ปล๓.  สำหรับคนไม่ลงชื่อ  บอกได้ว่า . . .  เสียใจนะครับคุณไม่มีสิทธิ์

[patee]

อ่านแล้วแอบ งง นะฮ้า

สรุปว่ามีภาคต่อใช่ป่าว  หรือจบแล้ว

 

[mango]

Thank you very much   

๐.๑ imon (รัดคิวเลย ขอคนน่ารักก่อนนะครับ จะรีบไป)
๑. ราชบุตร
๒. civava14
๓. muyong
๔. kit
๕.TIÄÑ-Šhªñ
๖. dokjarn
๗. piggie
๘. badcow
๙. SpiZy
๑o. happy_icekung69
๑๑. SomLove
๑๒. MIkz_hotaru
๑๓. mecon
๑๔. M@nfaNg
๑๕. C2U
๑๖. แก้ว
๑๗. jackoo
๑๘. myxt
๑๙. tamtam
๒๐. newykung
๒๑. manie
๒๒. zheeiiz*
๒๓. chocolate_ness
๒๔. patee
๒๕. charus
๒๖. Slice of life
๒๗. GivesZa
๒๘. FiZZ
๒๙. namtaan
๓๐. White..BroccO
๓๑. zandwizz
๓๑. birdy
๓๒. Kirimanjaro
๓๓. yaoifan
๓๔. anata9
๓๕. ranaways
๓๖. sukie_moo
๓๗. mango

[subaru]

ลงชื่อไว้เมื่อเช้า เป็นคนที่ 37 ทำไมตอนนี้ชื่อเราหายไป แอบงง

[bluesky]

๑. ราชบุตร
๒. civava14
๓. muyong
๔. kit
๕.TIÄÑ-Šhªñ
๖. dokjarn
๗. piggie
๘. badcow
๙. SpiZy
๑o. happy_icekung69
๑๑. SomLove
๑๒. MIkz_hotaru
๑๓. mecon
๑๔. M@nfaNg
๑๕. C2U
๑๖. แก้ว
๑๗. jackoo
๑๘. myxt
๑๙. tamtam
๒๐. newykung
๒๑. manie
๒๒. zheeiiz*
๒๓. chocolate_ness
๒๔. patee
๒๕. charus
๒๖. Slice of life
๒๗. GivesZa
๒๘. FiZZ
๒๙. namtaan
๓๐. White..BroccO
๓๑. zandwizz
๓๑. birdy
๓๒. Kirimanjaro
๓๓. yaoifan
๓๔. anata9
๓๕. bluesky
      ขอจองด้วยคนค่ะ

[bluesky]

๐.๑ imon (รัดคิวเลย ขอคนน่ารักก่อนนะครับ จะรีบไป)
๑. ราชบุตร
๒. civava14
๓. muyong
๔. kit
๕.TIÄÑ-Šhªñ
๖. dokjarn
๗. piggie
๘. badcow
๙. SpiZy
๑o. happy_icekung69
๑๑. SomLove
๑๒. MIkz_hotaru
๑๓. mecon
๑๔. M@nfaNg
๑๕. C2U
๑๖. แก้ว
๑๗. jackoo
๑๘. myxt
๑๙. tamtam
๒๐. newykung
๒๑. manie
๒๒. zheeiiz*
๒๓. chocolate_ness
๒๔. patee
๒๕. charus
๒๖. Slice of life
๒๗. GivesZa
๒๘. FiZZ
๒๙. namtaan
๓๐. White..BroccO
๓๑. zandwizz
๓๑. birdy
๓๒. Kirimanjaro
๓๓. yaoifan
๓๔. anata9
๓๕. ranaways
๓๖. sukie_moo
๓๗. mango
๓๘. bluesky
      ขอจอง(ใหม่)ด้วยคนนะค่ะ

[bluesky]

  มัวแต่ตามลุ้นโอห์ม....เลยพลาดโอกาสรับของแจก(เสียดายน่ะ)
ไม่ขอวิจาร....แต่อยากบอกว่า....
อ่านเรื่องของ คุณราชบุตร แล้วต้องทำใจ
ทำใจว่าน้ำตาต้องเปื้อนคอมแน่เลย.....
คราว อาร์ม กะ โก ก็บีบคั้นเจ็บปวดไปกับอาร์ม
อ่านจบยัง อิน ไปตั้งหลายวัน
พอเห็นเื่รื่องนี้....ก็คิดว่าจะอ่านดี หรือไม่อ่านดี ชื่อเรื่องออกจะมีแวว เสียน้ำตาอีกแล้ว
แต่ ในความ เป็น "ราชบุตร" นอกจากน้ำตาหยดน้ำตาย้อยแล้ว
ยังให้อิ่มอารมณ์กับความผูกพัน  สายใย ของตัวละคร
ภาษา สวย....เรื่องนี้ชอบที่สร้างเสน่ห์ ให้ตัวละครเยาว์วัย ได้น่ารัก น่าหยิก
ยังไง รักเอยฯ ก็....อย่ากลั่นแกล้งคนอ่านให้น้ำตาตกอีกเลย
                         

[badcow]

ตื้นตันตรงที่ว่า ยังไม่จบ เนี่ยแหล่ะ
.
ยังอยากซึมซับเรื่องราวของ โอห์ม โน๊ต และก็เจ้าโอ๊ต ต่อไปครับ

[M@nfaNG]

หนังสือก็อยากได้นะค่ะ แต่ให้มาวิจารณ์หลายๆบรรทัด ไม่สามารถจริงๆ
เพราะเวลาอ่านไม่ค่อยมาพินิจพิจารณาว่าคนไหนเป็นไง สมเหตุสมผลไม๊ หรือตัวละครมีที่มาที่ไปเหตุผลอะไร
เวลาอ่านใช้แค่อารมณ์ความรู้สึกมากกว่า เช่นเรื่องไหนอ่านแล้วฮา มีความสุขอ่านไปยิ้มไป อยากรู้ต่อว่าเรื่องเป็นไงก็ชอบ
หรือเรื่องไหนที่ดรามา ถ้าอ่านแล้วจุกๆ หรือกลั้นหายใจ ลุ้นตามหรือแบบจิ๊ดๆที่หัวใจ นั่งน้ำตาไหล ก็แสดงว่าชอบเหมือนกันแต่ไม่ชอบวิจารณ์เพระมีความรู้สึกว่าคนเขียนทุกคนตั้งใจทำอยู่แล้ว
แต่บางคนที่เขียนกันยาวๆก็ดีนะคะ แสดงว่าเค้าตั้งใจอ่านเก็บรายละเอียดกันจริงๆ

เอาเป็นว่าอ่านรักเอยแล้วมันจิ๊ดๆที่ใจนะคะ

[chocolate_ness]

ซึ้งมักมาก

[kit]

ต๊าย โชคดี ที่กิต.ลงชื่อไว้ก่อน มิฉนั้นก็แย่เลย
กิต. ได้แต่อ่าน วิจารณ์ใครไม่เป็นเสียด้วยสิคะ
เฮ้อ....น้อยยยย จายยยย
ขอบคุณนะคะ คุณ ราชบุตร

[jackoo]

ทำไงดีเนี่ย ติไม่เป็นซะด้วยซิ

[namtaan]

รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน อืมมมม ตอนล่าสุดหวานจริงๆหละนะ ช้อบ ชอบ
เจ้าโอ๊ตเนี่ย กวนดีนะ ก๊อปปี้อาโอห์มมาเป็นส่วนๆ เลี้ยงน้องยังไง เลี้ยงลูกยังงั้นเลยพี่โน้ต

แต่พอมาเจอรีพลายที่ 607 ไม่รู้สิ ชอบ ชอบมากด้วย
อยากได้หนังสือทำมือกะเค้าเหมือนกัน แต่วิจารณ์ไม่เกินสามสิบบรรทัด
แล้วขั้นต่ำมันสักกี่บรรทัดดี 555++
ตอนนี้ยังนึกไม่ออก จำได้ว่าบอกไปแล้วว่า "หลงรักเรื่องนี้"
V
V

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ
หวานมากมายเลย ห้วงรักนอกเรื่อง ทำให้ในเรื่องหวานได้มากขนาดนี้ ดีจังเลย หุหุ

ตอนนี้หลงรักโอ๊ตเข้าเต็มเปา เห็นโอห์มและโน้ตในความเป็นโอ๊ตแต่เห็นภาพของโอห์มเยอะจัง ลูกโน้ตนะนั่น
เพราะในใจพี่โน้ตมีแต่โอห์ม เลยเลี้ยงลูกมาเป็นโอห์มสองซะหละมั้ง
หลงรักเรื่องนี้ซะแล้ว หุหุ

บวก 1 แต้มแล้วนะค้าบบบ  ขอบคุณมากๆ

นึกได้มากกว่าคำว่ารักแล้วค่อยกลับมาเมนท์ใหม่ เอิ้กซๆๆๆๆ
ตอนนี้บวก 1 แต้มเช่นเคย ขอบคุณมากค้าบ

[Kirimanjaro]

อันนี้ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นแบบสั้น ๆ และอาจจะไม่ค่อยรื่นหูครับ


ผมชอบเรื่องรักเอยมากนะ
ในหลาย ๆ เรื่องที่พี่ราชบุตรเขียน  มีเรื่องนี้นี่แหละที่ผมตามอ่านจนจบ

เรื่องจุดที่น่าประทับใจคงมีหลายคนพูดไปแล้ว  และพี่ราชบุตรเองก็รู้จุดแข็งของตนเอง
แต่ในความคิดผม  เรียกว่าในความชอบของผมล่ะกัน
ผมไม่ชอบประโยคคำพูดของตัวละคร  ที่กลั่นกรองร้อยเรียงกันได้ไพเราะงดงามจนเกินไป  (เช่นตรงฉากซึ้งที่โอมห์  โน๊ต  และแม่โอมห์เจอกัน)
ด้วยประการแรกคือเหตุผลเดียวกับที่พี่ราชบุตรไม่ชอบตัวละครมัธยมแต่ความคิดระดับมหาวิทยาลัย
ประการที่สอง  ผมรู้สึกว่าตัวละครบอกความคิดของตนเองมากเกินไป  แบบว่าคิด 100 ก็บอกออกมาทั้ง 100
ในประสบการณ์ของผมพบว่าคนทั่วไปจะไม่พูดความคิดของเขาทั้งหมดออกมาตรง ๆ 
แต่มักจะมีจุดเล็ก ๆ ให้คนฟังคิดแล้วไปต่อได้ว่า  เต็มร้อยของความคิดของเขาคืออะไร
และหลาย ๆ ครั้ง  ที่หลาย ๆ คนมีปัญหา  ไม่สามารถถ่ายทอดความคิดของเขาได้ทั้งหมด  เพราะว่าจริง ๆ เขาก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ 

แต่อย่างไรก็ตามครับ  ผมไม่ได้บอกว่าไม่ดี  และควรปรับปรุงนะ
เพราะหนึ่งผมไม่รู้ว่า  ดีของผมกับดีของคนอื่น ๆ มันเหมือนกันหรือเปล่า
และสองผมเข้าใจว่าเป็นสไตล์และรูปแบบการเขียนของผู้เขียน
สามผมคิดว่าอาจจะเป็นเรื่องของการวางคาแรคเตอร์  บางทีผมอาจจะชอบแต่คาแรคเตอร์ที่มีความสับสนขัดแย้งในตัวเอง (เหมือนตัวผม)
แต่คาแรคเตอร์ของพี่ราชบุตร  มีความสมบูรณ์แบบในเรื่องของความสอดคล้องกันของตรรกพื้นฐานของความคิดทั้งหมด
และมีความสามารถในการถ่ายถอดเรียบเรียงความคิดความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดได้อย่างดีและสวยงาม

เอาเป็นว่าผมแค่ไม่ชอบตรงจุดนี้ครับ  แต่จุดอื่น  ผมชอบมาก

หวังว่าจะไม่เคืองกับความคิดเห็นนี้ครับ

[tamtam]

ขอบคุณนะคะ ที่เขียนมาให้อ่าน +

[kit]

ต๊าย อ่านรี.ที่ 620 แล้ว
กิต.เห็นด้วยกับคุณ Kirimanjaro เป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ
• ในประสบการณ์ของผมพบว่าคนทั่วไปจะไม่พูดความคิดของเขาทั้งหมดออกมาตรง ๆ
ตัวอย่างเช่น: เราไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอ่ะ นายก็รู้นี่นา วันหนึ่งๆ เรามีอะไรต้องทำตั้งแยะ
เช่น เล่นเกม(ส์) ดู เอวี เล่นฟิตเหนส เหล่หนุ่มๆ.......55
ขอบคุณนะคะ คุณ ราชบุตร, ขอบคุณนะคะ คุณ Kirimanjaro

[กิมตี๋หัดขับ]

แวะมาคอมเม้นก่อนนะ เพิ่งอ่านถึงตอนที่ 10

ชอบมากๆ

ปกติไม่ชอบอ่านพวกจิตตกเท่าไหร่  แต่ยกเว้นเรื่องนี้  จะอ่านให้จบเค้อะ 

มีแววว่าหลงเสน่ห์คนแต่ง...........แอร้ยยยยยยยยยยยยย  :impress2:

[กิมตี๋หัดขับ]

อ่านทันแล้ว

ทั้งเรื่อง นับถือผู้หญิงคนนี้จัง  "พี่แจงของตัวเล็ก"  โครตแมน!!!   
ความรักของเธอนั้น เข้าใกล้  "รักไร้เงื่อนไข" กว่าใครๆ
รู้สึกดีใจ ที่แม่ยัยโอร์มคิดได้  "กว่าจะรู้เดียงสา"  และในฐานะที่เรียกว่าแม่ เธอ ทำดีที่สุดแล้ว อย่างที่พี่โน๊ตเข้าใจ
ก่อนหน้านั้นเธอพลาดไปอย่างหนึ่ง    เธอให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกด้วยความคิดของเธอเอง  แต่เธอลืมคิด ว่าโอร์มมันต้องเลือกชีวิตของมันเอง 

แต่มาถึงตอนนี้ ถามว่าที่ผ่านมาเสียใจหรือไม่ ฉันในฐานะคนอ่านเรื่องราวในรักเอย  ขอตอบว่าไม่  เพราะทุกอย่าง มันสอนเรา ให้เรียนรู้ ให้เติบโต  ให้เราเลือกได้ดีขึ้นกับวันข้างหน้าที่อาจมาถึง...   

[yaoifan]

ไม่รู้นะแต่ตัวเองชอบความคิดของตัวละครที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่

โอห์มจะมีความเป็นเด็กเสมอ ไม่มีเหตุผล เอาแต่อารมณ์ เมื่ออยู่กับพี่โน๊ต

พี่โน๊ตก็เหมือนกัน ตามใจโอห์มจนเคยตัว

แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องตัดใจจากโอห์ม โน๊ตก็ทำด้วยความเต็มใจ คิดอย่างผู้ใหญ่

เพื่ออนาคตของโหม แต่ความรักของแม่โอห์ม แม้จะรู้ว่า ตัวเองและโอห์มจะเจ็บปวดขนาดไหน

แต่โน๊ตที่มองโลกในแง่ดี ก็ยังเลี้ยงดูเจ้าโอ๊ตมาด้วยความรัก เหมือนเป็นตัวแทนของโอห์ม

ทำให้พี่โน๊ตยังสามารถคลายความคิดถึง และความเจ็บปวดที่แยกจากโอห์มได้

ชอบความคิดของโน๊ตที่บอกว่า ไม่โกรธอาแป้ง เพราะอาแป้งให้สิ่งที่ดีกับโน๊ตสองสิ่ง คือโอห์ม กับ โอ๊ต

ขอบคุณสำหรับเนื่อเรื่องดีดีที่แต่งให้อ่านนะคะ

ปล. ตอนแรกนึกว่าจะเขียนให้ โอห์ม มีอะไรกับ โอ๊ต บอกตรงๆตอนนั้นไม่อยากอ่านต่อเลยแหละ

[FiZZ]

ตกใจหมด นึกว่าคุณราชบุตรจะจบที่ตอนยี่สิบจริงๆซะแล้ว

ดีใจที่ยังมีต่ออีกนะคะ เพราะเราชอบโอ๊ตมากกกก อยากมีลูกแบบนี้ชีวิตคงสดใสน่าดู

อ่านข้อความโอ๊ตแล้วต้องแอบยิ้มตาม นึกหน้าน้องในหนังขึ้นมาได้เลย

สรุปพี่โน๊ตกับแจงนี่ก็ออกแนวเพื่อนร่วมชะตากรรมมากกว่านะ ตกอยู่ในสถานะเดียวกันเด๊ะ

ในมุมมองของเรา เราสงสัยมาตลอดว่าคนแบบพี่โน๊ตนี่มันจะมีอยู่จริงรึเปล่า

เพราะเราเชื่อว่าขึ้นชื่อว่ามนุษย์ ย่อมมีความเห็นแก่ตัวทุกคน แค่ใครจะมากน้อยเท่านั้นเอง

คนที่เสียสละ ทำเพื่อคนอื่นแบบพี่โน๊ต คาดว่าหาได้ยากเกิน


แล้วก็เราชอบวิธีดำเนินเรื่องของคุณราชบุตรมากเลย(ไม่รู้ว่าวิธีแบบนี้มันเรียกว่าอะไร)

เราไม่ใช่นักเขียน ไม่เคยแต่งนิยาย แต่คิดว่าวิธีเขียนแบบนี้มันน่าจะยาก

เคยอ่านหลายเรื่องที่ดำเนินเรื่องสไตล์นี้ แบบสลับไปมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต

แต่ไม่ค่อยเจอแบบที่เหตุการณ์ในอดีตมันสัมพันธ์กับสถานการณ์ปัจจุบันซะลึกซึ้งขนาดนี้


แอบอยากได้หนังสือเหมือนกันนะเนี่ย แต่สามสิบบรรทัดนี่เราคงต้องยอมแพ้

วันนี้ไปสอบมา แค่ essay ยี่สิบกว่าบรรทัดเรายังไม่มีปัญญาเขียนให้เต็มสักข้อเลย 

[RAJCHABUT]

แล้วก็เราชอบวิธีดำเนินเรื่องของคุณราชบุตรมากเลย(ไม่รู้ว่าวิธีแบบนี้มันเรียกว่าอะไร)

เราไม่ใช่นักเขียน ไม่เคยแต่งนิยาย แต่คิดว่าวิธีเขียนแบบนี้มันน่าจะยาก

เคยอ่านหลายเรื่องที่ดำเนินเรื่องสไตล์นี้ แบบสลับไปมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต

แต่ไม่ค่อยเจอแบบที่เหตุการณ์ในอดีตมันสัมพันธ์กับสถานการณ์ปัจจุบันซะลึกซึ้งขนาดนี้

ขอบคุณ . . .

ไม่รู้จะตอบว่าไง    เพราะไม่รู้ว่า  แนวไหนเหมือนกัน 

คือที่จริงมันไม่มีอะไรในหัวอ่ะครับ  ตอนเริ่มเรื่อง

แต่ . . .

มันค่อย ๆ  ใหลมาเรื่อย ๆ  เมื่อลงมือเขียนอ่ะครับ  มันมาเองเลย

พรแสวง +  พรสวรรค์  กระมังครับ



ปล.  อยากอ่านหวาน ๆ  ต้องใจเย็น ๆ  นะครับ

เพราะ . . .

ตอนนี้หัวใจไปไกล . . . นครศรีธรรมราช  โน่นนนนนน

[kit]

วุ้ย ค่ะ
ขอบคุณนะคะ คุณ ราชบุตร

[Simply Blue]

เรื่องรักเอย.... ชอบมาตั้งแต่เพลงประกอบแล้วละ (อิอิ เกี่ยวไหมหว่า)
อ่านช่วงแรกๆๆก็งง นิดหน่อย  เรื่องต่อสมัยมัธยมต้นอ่านแล้วก็รู้สึกแปลกๆๆนะ แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบตอนช่วงตั้งแต่หลังมหาวิทยาลัยเป็นต้นมาอ่ะ

ส่วนการนำเสนอตัวละครนี้  ชอบมากกกกกก ชัดเจนดี  (ชีวิตจริงอยากให้เป็นแบบนี้จัง มีอะไรก็ให้มันชัดเจน ขี้เกียจเดา) คุณพี่โน๊ตก็สุภาพบุรุษเกินร้อยจริงๆๆ  (แบบนี้ยังมีอยู่เหรอ 555) น้องโอมห์ก็นะน่ารักเกิ๊น  แต่ที่น่ารักสุดก็หลานโอ๊ตนี้ละ  เด็กอะไรน่ารักเป็นบ้าเลย ยิ่งได้เห็นรูปอิมเมจประกอบยิ่งถูกใจ (เข้าโหมดหลงเด็ก 5555)  สรุปว่าชอบมากเลย  คุณราชบุตรนำเสนอในแบบตรงไปตรงมาที่สุด  ชอบ ชอบ ชอบ 

จะก็เรื่องของแจงซึ่งรู้สึกขัดๆๆ นิดหน่อย  ลูกทั้งคน เฮ้อแต่ก็นะ

ต้องขอบคุณคุณราชบุตรมากๆๆๆๆ เรื่องนี้ชอบที่สุดเลย ---ปลื้ม----