หัวข้อ: ต่างคน......ต่างหัวใจ

[sadness]

สายฟ้าน่ารักเน้อ.............

ถ้าอยากถามว่าใครน่ารักกว่านี่จะมีคนตอบไหมอะ

1. น้องนัท - พี่อาร์ม  --- เริ่มต้นด้วยฯ
2. พี่ดิว - น้องน้ำ --- เรื่องของคนสองคนฯ
3. ลุงใหญ่ - หนูบี --- เรื่องของคนสองคนฯ
4. พี่ไอดิน - น้องต้นน้ำ --- พี่ครับฯ
5. เอก - บอย --- คนที่รักฯ
6. สายฟ้า - ตามตะวัน

ส่วนคนแต่งชอบน้องนัทที่สุด อิอิ ดูดุ แต่ก็น่ารัก

ลืม......ก้องกับโอ้อีกคู่ อิอิ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ไว้ตามอ่านครบแล้วจะมาตอบนะครับ
อ่านไปแค่สองเรื่องเองอ่ะครับ
 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

อ่านมาหมดทุกเรื่อง ถ้าถามว่าชอบคู่ไหน ณ ตอนนี้
ตอบได้เลยว่า ตะวัน - สายฟ้า อิอิ
อ่านตอนนี้แล้วยังยิ้มๆเหมือนเคยแล้วจะรออ่านต่อ
นิว(ยิ้มแฉ่ง)

[KM]

ชอบเอกกะบอยอ่ะครับ

รักกันดีอ่ะ เศร้าดีแต่รักกัน


ปลื้มครับ

[manami1155]

เอางัยดีละทีนี้
เกิดอาการหลายใจ

จริงๆกะชอบหลายคู่เลยคะ
แต่ที่1ในดวงใจตอนนี้ยกให้ สายฟ้ากะตะวันอ่า
สายฟ้าแบบว่าน่ารักมากกกกก
 

[namtaan]

สายฟ้าน่ารักเน้อ.............

ถ้าอยากถามว่าใครน่ารักกว่านี่จะมีคนตอบไหมอะ

1. น้องนัท - พี่อาร์ม  --- เริ่มต้นด้วยฯ
2. พี่ดิว - น้องน้ำ --- เรื่องของคนสองคนฯ
3. ลุงใหญ่ - หนูบี --- เรื่องของคนสองคนฯ
4. พี่ไอดิน - น้องต้นน้ำ --- พี่ครับฯ
5. เอก - บอย --- คนที่รักฯ
6. สายฟ้า - ตามตะวัน

ส่วนคนแต่งชอบน้องนัทที่สุด อิอิ ดูดุ แต่ก็น่ารัก

ลืม......ก้องกับโอ้อีกคู่ อิอิ

ไม่มีคู่น้องโก กับ พี่ไอซ์ด้วยหรือคะ คู่นี้ก็สมบุกสมบันเหมือนกันนะ กว่าจะลงเอย

ถ้าเป็นคู่ ชอบคู่น้องนัทกับพี่อาร์ม มากที่สุดเลยค่ะ
แต่ถ้าฉายเดี่ยว ชอบน้องต้นน้ำ กับ สายฟ้า นะคะ

[sadness]

ไม่มีคู่น้องโก กับ พี่ไอซ์ด้วยหรือคะ คู่นี้ก็สมบุกสมบันเหมือนกันนะ กว่าจะลงเอย

ถ้าเป็นคู่ ชอบคู่น้องนัทกับพี่อาร์ม มากที่สุดเลยค่ะ
แต่ถ้าฉายเดี่ยว ชอบน้องต้นน้ำ กับ สายฟ้า นะคะ

เอ่อ...ลืมอีกแล้ว   น้องโกกับพี่ไอซ์นี่คู่พีคเลยนี่นา อิอิ

ชอบเอกกะบอยอ่ะครับ

รักกันดีอ่ะ เศร้าดีแต่รักกัน


ปลื้มครับ

เรื่องนี้ก็ทำให้คนแต่งเครียดเหมือนกันนะนี่
แต่งไปก็สงสารไป....คนแต่งก็ชอบนะเอกนะ แต่แอบโกรธบอยเล็กน้อย 555

[jasmin]

อ่านมาหมดนะ แต่น้องนัทกับพี่อาร์มนี้ตราตรึงใจสุดแล้ว
ชอบน้องนัทมากมาย น่ารักแบบดุๆ สเปก 
แถมยังเป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านงานของบีอีก เลยปลื้มคู่นี้เป็นพิเศษ
อีกคู่ที่คะแนนสูสีเลยก็ต้อง โอ้กับก้อง
หนูก้องเด็กอาร๊าย น่ารักน่ากอดที่สุดดดดดดดดดดดด

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

เอาสี่คู่ได้ไหม

คู่แรก
พี่อาร์ม-น้องนัท อันนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านของบีบี

คู่ที่สอง
พี่ไอดิน - น้องต้นน้ำ   อันนี้ไอดินตอนท้ายน่าสงสารกว่าน้ำอีก

คู่ที่สาม
โอ้-ก้อง   คู่นี้แต่งให้อ่านหน่อยเห๊อะบีบี  น่ารักน่าหยิกเกิ๊นนนนน

คู่ที่สี่
ตามตะวัน-สายฟ้า  สายฟ้าน่าสงสารที่สุด

สรุปจะเศร้าให้ได้ทุกเรื่องเลยใช่ไหมบีบี  ไม่เป็นไรเพราะสุดท้ายก็สมหวังนี่เน๊าะ

[sadness]

สรุปจะเศร้าให้ได้ทุกเรื่องเลยใช่ไหมบีบี  ไม่เป็นไรเพราะสุดท้ายก็สมหวังนี่เน๊าะ

งั้นเดี๋ยวเรื่องนี้แหวกแนวดีกว่า
เอาแบบเศร้าตั้งแต่ต้นยันจบเลย อิอิ

ปล. เรื่องก่อนๆ เศร้าจริงๆหรอ  ไม่จริงอะ

[KM]

^
^
^
ไม่เอาน้า


เศร้าตลอดมีเคืองน่ะเนี่ย

คงสโลแกนเดิมแหละครับ

ฮ่าๆๆ

[sadness]

[14]

ใบหน้าขาวใสของสายฟ้าเวลานอน ทำให้ผมอดนึงถึงเด็กน้อยไม่ได้ เพราะความใของแก้ม ความนิ่งของอารมณ์ ทำให้สายฟ้ายิ่งดูไร้เดียงสาเข้าไปใหญ่ มือของผมเริ่มไล้ไปทั่วตั้งแต่เส้นผม หน้าผาก วนมาที่แก้มใสๆ ด้วยสัมผัสที่แผ่วเบาที่สุด เพราะกลัวสายฟ้าจะตื่นมาเสียก่อน แล้วผมจะไม่กล้าทำสิ่งเหล่านี้ เฮ้อ.......ในใจผมตอนนี้มีโจ้หรือสายฟ้ากันแน่นะ

โจ้คือคนที่ผมหลงรักตั้งแต่ม.2 ตอนที่ไปเที่ยวบ้านไอ้ที ตอนนั้นเพราะอะไรไม่รู้ ทำให้ผมเฝ้ามองมาตลอด จนเกิดเป็นความรัก....แอบรัก ผมยอมดึงตัวเองไปผุกไว้กับความเศร้าของโจ้ โดยไม่ปริปากใดๆสักคำ

สายฟ้าคือคนที่มาหลงรักผม ทำทุกอย่างเพื่อผม และสามารถทำให้ผมมีความสุขได้ หลังจากรับความเศร้ามาจากโจ้ เหมือนสายฟ้าจะมีอะไรบางอย่าง ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและสบายใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ หรือเพราะเป็นลูกของลุงหมอ ทำให้ผมคุ้นเคยและสนิทใจกับความใจดีแบบนี้

ถ้าจะให้ผมบอกว่าชอบใครนั้น ผมไม่สามารถบอกได้อย่างเต็มปากนัก โจ้คือรักฝังใจของผม และผมยังรู้สึกว่าผมยังลืมโจ้ไม่ได้ แต่กับสายฟ้า ผมก็ไม่สามารถขาดคนคนนี้ไปได้เหมือนกัน นั่นยิ่งทำให้ผมยิ่งสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง

สัมผัสที่ผมได้รับจากปลายนิ้ว ทำให้ผมไม่อยากหยุด แต่ตอนนี้แก้มเนียนใสของสายฟ้าก็เย้ายวนใจผมเหลือเกิน ทำให้ผมฝังจมูกลงกับแก้มของสายฟ้าเบาๆ และเริ่มที่จะปลุกสายฟ้า พร้อมกับบอกตัวเองให้ห้ามใจไว้...จนกว่าจะมั่นใจว่าใครคือคนที่หัวใจต้องการกันแน่ โจ้ หรือ สายฟ้า
“ตื่นได้แล้วครับ” ผมกระซิบข้างหูสายฟ้าเบาๆ
“ถ้าไม่ตื่นจะปล้ำแล้วนะครับ” ผมเห็นสายฟ้ายังไม่ยอมตื่น เลยลองกระซิบอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ได้ผลจริงๆด้วย
“อ๊ะ...” สายฟ้าลืมตาตื่นทันทีพร้อมกับขยับตัวหนีผม ซึ่งดีที่ผมกอดเอวไว้ได้ทัน ไม่งั้นได้ตกเตียงเป็นแน่
“ตกใจอะไรหละ” ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้สายฟ้า
“ก็ตะวันบอกว่า......” สายฟ้าพูดแค่นั้น ก็ก้มหน้าอายหนีไปเลย
“แค่พูดเล่นเท่านั้นเอง แต่ถ้าสายฟ้ายังไม่ลุกไปอาบน้ำ อาจจะทำจริงๆก็ได้นะ” ผมหัวเราะกับท่าทีของสายฟ้า พร้อมกับพูดขู่ไปอีกรอบ
“ล็อกประตูด้วยนะ กลัวอดใจไม่ไหว” ผมตะโกนไล่หลังสายฟ้า เพราะตอนนี้เจ้าตัวรีบเดินไปคว้าผ้าเช้ดตัวแล้ว และหันมาค้อนให้ผมก่อนปิดประตูห้องน้ำ
“ทำไมน่ารักแบบนี้นะ” ผมพูดคนเดียว พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมา

“แวะซื้อของฝากไหม” ผมถามสายฟ้าตอนที่ขับรถออกมาจากรีสอร์ท
“อืม...” สายฟ้าแค่หันมาพยักหน้าเท่านั้น แล้วก็ก้มหน้าต่อไป
“คิดอะไรอยู่หรอสายฟ้า” ผมยื่นหน้าไปถามสายฟ้า แต่ตาก็ยังมองที่ถนนเหมือนเดิม
“เปล่าสักหน่อย” เปล่า.....แล้วทำไมยิ่งก้มหน้ากว่าเดิมอีกหละ
“คิดอะไรหรอ....” ผมถามย้ำอีกครั้ง ซึ่งก็ได้แต่การสั่นหน้าเป็นคำตอบ
“หรือว่า สายฟ้าคิดเรื่องนั้น” ผมทำเป็นเสียงดังขึ้นมา ทำให้สายฟ้าตกใจ
“เราไม่ได้คิดเรื่องเมื่อเช้านะ...” สายฟ้ารีบปฏิเสธ แต่พอเห็นรอยยิ้มของผมคงคิดได้ว่าตัวเองโดนหลอก
“อย่างนั้นหรอออออออ” ผมทำลากเสียง เพื่อแกล้งสายฟ้า
“เรายังไม่พร้อมนะตะวัน” สายฟ้าไม่มองหน้าผม กลับไปมองหน้าขาของตัวเองเหมือนเดิมแล้ว เมื่อได้ยินแบบนั้นผมก็ไม่ได้ว่าอะไร จึงได้แต่เงียบไป แต่ความเงียบของผม ทำให้คนข้างๆเข้าใจผิด
“แต่ถ้าตะวันต้องการจริงๆ เราก็เต็มใจนะ” ตอนนี้สายฟ้าหันมามองหน้าผมแล้ว ด้วยแววตาที่เหมือนสำนึกผิด คงเพราะกลัวผมไม่พอใจหละสินะ ถึงได้พูดแบบนั้นออกมา

“เราจะไม่ทำอะไรสายฟ้า จนกว่าเราจะมั่นใจว่า ใจของเรามีสายฟ้าอยู่ทั้งดวง” ผมเอื้อมมืออีกข้างไปจับมือสายฟ้าไว้ ดีที่รถเป็นเกียร์ออโต้ ทำให้ยังพอมีมือว่างหน่อย
“ขอบใจนะตะวัน” สายฟ้ายิ้มให้ผม

หลังจากซื้อของกันเสร็จ พวกผมก็เดินทางกันต่อ จนเกือบจะถึงบ้านสายฟ้าแล้ว สายฟ้าจึงยื่นมือถือของผมมาให้ ทำให้ผมเพิ่งนึกได้ว่าปิดเครื่องไว้ตลอด ผมมองหน้าสายฟ้าแล้วมองไปที่มือถือ ส่งสัญญาณบอกให้สายฟ้าเปิดเครื่องให้ ทันทีที่เปิดเครื่อง ก็มีข้อความเตือนส่งมาให้ ผมจึงให้สายฟ้าเปิดดู
“สายไม่ได้รับ....จากนาที” สายฟ้าบอกผมกลับมา
“อ๋อ..เดี๋ยวค่อยโทรกลับแล้วกัน” เดี๋ยวกลับถึงบ้านก่อนแล้วกันค่อยโทรกลับ
“แค่เราว่านาทีน่าจะมีเรื่องด่วนนะ เพราะมันตั้ง 39 ครั้ง” สายฟ้าพูดทำให้ผมรู้ว่าสายฟ้าคงแปลกใจว่าทำไมไอ้ทีถึงโทรมาเยอะขนาดนี้
“ไม่เป็นไรหรอก..” ผมส่งยิ้มให้สายฟ้า แต่ก่อนที่สายฟ้าจะวางมือถือผมลง ไอ้ทีก็โทรเข้ามา

“ว่าไงวะไอ้ที”
“มึงไปอยู่ไหนมา รู้ไหมกูตามหามึงซะทั่ว”
“หาทำ.....” ผมยังพูดไม่จบ ไอ้ทีก็สวนผมกลับมาทันที

“โจ้อยู่โรงพยาบาล มึงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”...............................................

[KM]

จ๊ากกกกก

เรื่องใหญ่ร้ายแรง


ทำกันได้น่ะครับ เนี่ย


คนเขียน

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

สรุปจะเศร้าให้ได้ทุกเรื่องเลยใช่ไหมบีบี  ไม่เป็นไรเพราะสุดท้ายก็สมหวังนี่เน๊าะ

งั้นเดี๋ยวเรื่องนี้แหวกแนวดีกว่า
เอาแบบเศร้าตั้งแต่ต้นยันจบเลย อิอิ

ปล. เรื่องก่อนๆ เศร้าจริงๆหรอ  ไม่จริงอะ

ไม่นะบีบี อย่าทำเยี่ยงนั้น เอาหวานตอนจบนะบีบี ไม่เอาเศร้ายันจบนะ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

  :z13:นี่แน่ะๆๆๆจิ้มให้ถึงตับไตไส้พุงเลย ชอบแกล้งคนอ่านนักนะบีบี

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

  o22เป็นไรกันอีก

โจ้เป็นอะไร

แล้ว แล้ว แล้ว สายฟ้าขอจิ๊บละ ไม่อยากเห็นสายฟ้าเศร้าอ่ะ

ถ้าโจ้เข้าโรงบาล ตะวันก็ต้องไปเฝ้าอะดิ แล้วสายฟ้าละจะรู้สึกยังไง

บีบี มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงอ่ะ แบบว่ามาต่อเลยได้ไหม๊

[Nichdia]

เอาอีกระ

เด๋วตะวันก้อหวั่นไหวกะโจ้อีก

สงสารสายฟ้า

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

"กรูเหนื่อย"
โจ้มันไม่ได้อะไรกับตามตะวันไม่ใช่หรอ??
นาทีก้อดูแลไปสิ
โทรมาบอกไปก้อทำให้สายฟ้าเสียใจปล่าวๆ
เพราะว่าตามตะวันคงต้องรีบแจ้นไปดูโจ้แน่ๆ
ไหนว่านาทีรักสายฟ้าไง
แต่จริงๆ ก้อเข้าใจว่าเรื่องโจ้ ตามตะวันคงอยากรู้อ่ะนะ
แต่สาเหตุที่เข้าโรงบาลหน่ะหรอ... เดาว่าคงหนีไม่พ้นเรื่องที่เกี่ยวข้องหัวใจ
เฮ้อออออออ  

[bbyuqin]

มันเป็นอะไรกันอีกเนี่ย..แล้วทำไมนาทีไม่ดูแลโจ้เองระ โจ้น่าจะดีใจกว่าตั้งเยอะ

แต่สายฟ้าสิ....จะรู้สึกยังไง........
เศร้าาา

[vvivy]

อ่ะ เริ่มดราม่าเเล้ว...โจ้เป็นอะไรถึงเข้าโรงบาล
แล้วทำไมนาทีไม่ดู..มาเรียกตะวันทำไม..แล้วสายฟ้าจะคิดงัย

[jasmin]

นาทีแกดูแลโจ้ไม่ได้หรือไงห๊า ต้องเรียกตะวันไปเนี่ย
โจ้เข้ารพ.แบบนี้ตะวันก็ต้องไปเฝ้า ไปคอยโอ๋โจ้อ่ะดิ
แล้วหนูสายฟ้าล่ะ ไม่อยากให้สายฟ้าเศร้าเลยอ่ะ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ตัวเชรี้ยทำเรื่องอีกแล้วอยากจะบ้าตาย
นิว(ยิ้มเซ็งๆ)

[sadness]

[15]

“โจ้เป็นอะไร” ผมรีบขับรถไปที่โรงพยาบาลทันที ก็พบกับไอ้ทีที่นั่งรออยู่ที่หน้าห้องนั้น ผมเข้าไปคว้าคอเสื้อมันทันที
“ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว มึงเข้าไปดูก่อนแล้วกัน” ไอ้ทีไม่ได้สบตาผม นั่นทำให้ผมคิดว่าสาเหตุคงมาจากมันแน่นอน

เมื่อผมเปิดประตูเข้าไปก็พบโจ้ที่นอนอยู่บนเตียง ด้วยสภาพอ่อนเพลีย และมีสายน้ำเกลือเสียบที่แขน ผมเดินเข้าไปยืนข้างๆเตียงนั้น พร้อมกับที่เจ้าของเตียงหันมามองหน้าผมและน้ำตาของโจ้ก็เริ่มไหลลงมาเรื่อยๆ ยิ่งนานน้ำตานั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหล มันยิ่งเพิ่มขึ้นทุกทีๆ จนคนที่อยู่บนเตียงเริ่มมีอาการสั่นจากการสะอื้นมากขึ้น ผมเอื้อมมือไปกอดคนนั้นไว้ พร้อมกับจูบที่หน้าผากเหมือนเป็นการปลอบใจ ซึ่งโจ้ตอนนี้ก็กอดตอบผมกลับมา เห็นแบบนั้นแล้ว ใจผมมันยิ่งปวดร้าวเข้าไปใหญ่ ผมกอดคนในอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ....... โดยที่ผมไม่ได้นึกเลยว่า สายฟ้าก็อยู่ด้วยในตอนนี้.....

จนเมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะ ผมกับโจ้ถึงได้แยกออกจากกัน
“สบายใจขึ้นหรือยัง” ผมส่งรอยยิ้ม ถามคนตรงหน้า
“อืม....ขอบใจนะตะวัน” โจ้ยิ้มจางๆส่งมาให้ผม
“เช็ดหน้าเช็ดตาหน่อยนะ” ผมพูดจบก็หันไปที่ห้องน้ำ หยิบผ้าขนหนูไปชุบน้ำมาให้โจ้ และทำให้รับรู้ว่าตอนนี้ในห้องมีเพียงผมและโจ้แค่สองคน เอาอีกแล้วไอ้ตะวัน ทำให้สายฟ้าเสียใจอีกแล้วสิเนี่ย แต่ในตอนนั้นผมเป็นห่วงโจ้ จนไม่ได้คิดหน้าคิดหลัง หวังว่าสายฟ้าคงเข้าใจนะ....

“มีอะไรจะเล่าให้เราฟังไหม” ผมถามโจ้หลังจากที่โจ้เช็ดหน้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ตะวันจะฟังจริงๆหรอ” โจ้ก้มหน้ามองผ้าในมือ รอยยิ้มเหนื่อยๆนั้น ทำให้ผมยิ่งเป็นห่วง
“ถ้าโจ้ไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรหรอกนะ” ผมหมายความตามที่พูดจริงๆ เพราะไม่อยากให้โจ้ต้องคิดมาก
“ไม่เป็นไรหรอกตะวัน ไหนๆเราก็จะตัดใจแล้วหละ คิดแล้วก็ตลกนะที่ทำอะไรแบบนั้น” โจ้เค้นเสียงหัวเราะ ก่อนที่จะเริ่มเล่าให้ผมฟัง

เมื่อวานโจ้ไปหาไอ้ที เพื่อคุยกับไอ้ทีให้รู้เรื่อง แต่สิ่งที่ไอ้ทีตอบกลับมา นอกจากจะไม่สนใจการมาของโจ้แล้ว ยังไล่ให้กลับบ้านอีกต่างหาก – ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกัน ก็อย่าทำแบบนี้อีก – นั่นคือคำพูดของไอ้ทีที่บอกออกมา โจ้บอกตอนนั้นเสียใจกับคำพูดและการกระทำของไอ้ทีมาก เพราะก่อนหน้านี้ความเป็นเพื่อนที่เคยมี ทำให้ใจของโจ้เปลี่ยนเป็นความรัก แต่เมื่ออีกฝ่ายรับรู้ว่าความเป็นเพื่อนได้เปลี่ยนไป ไอ้ทีก็ตีตัวออกห่าง และใช้คำรุนแรงแสดงออกว่าไม่ชอบโจ้อย่างรุนแรง ตอนนั้นโจ้เสียใจมาก จึงได้คิดอะไรโง่ๆลงไป - - ยาแก้ปวดหลายสิบเม็ด - - โชคดีที่แม่ของโจ้ได้ยินเสียงดังจากห้องของโจ้เลยเปิดเข้าไปเห็นแล้วส่งโรงพยาบาลได้ทัน

“คราวนี้เข็ดแล้วหละตะวัน” โจ้ยิ้มให้ผมอีกครั้ง
“หลังจากนี้ เราคงรักตัวเองแล้วหละ ไม่เอาอีกแล้วความรักโง่ๆแบบนี้” โจ้ดูผ่อนคลายมาก ตอนที่พุดประโยคนี้ คงเหมือนได้ระบายสิ่งที่อัดอั้นในใจออกมา
“แล้วนี่โจ้เล่าให้ที่บ้านฟังหรือเปล่า” ผมถามออกไปเบาๆ
“ใครจะกล้าหละตะวัน เราแค่บอกว่าเราเครียดเรื่องเรียนเท่านั้น” โจ้บอกแบบสำนึกผิดที่ต้องโกหกคนที่บ้าน
“แล้วใครมาเฝ้าหละ ไม่เห็นพ่อกับแม่โจ้เลย” ผมหันมองไปรอบห้องอีกครั้ง ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไม่มีใครอยู่ในนั้น นอกจากผมสองคน
“นาทีนะ...................แต่เรายังไม่พร้อมจะเจอหน้าเลยให้นาทีกลับไปตั้งแต่ตอนเราตื่นแล้ว” นี่สินะเป็นสาเหตุที่ไอ้ทีไปนั่งรอหน้าห้อง และโทรหาผมหลายรอบ ผมก็รู้ว่าใจจริงของไอ้ทีแล้วมันก็เป็นห่วงโจ้ เพราะยังไงก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แต่มันก็ยังไม่ใช่ความรักอยู่ดี แล้วยิ่งโจ้ต้องมาเข้าโรงพยาบาลเพราะมัน ความรู้สึกผิด และความเป็นห่วงยิ่งเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่า

“ตะวันกลับก่อนก้ได้นะ เดี๋ยวแม่เราก็มาแล้วหละ” อยู่ๆโจ้ก็บอกผมออกมา
“ไม่เป็นไรเราไม่ได้รีบไปไหน” ผมตอบปฏิเสธไป
“แต่เราว่าใจของตะวันนะไปไหนต่อไหนแล้วหละมั้ง” โจ้เอ่ยแซวผม เพราะคงเห็นท่าทางกระสับกระส่ายของผม จริงๆผมก็ห่วงสายฟ้าเหมือนกัน อยากจะไปหาสายฟ้า เพราะความรู้สึกไม่สบายใจที่ทำอะไรไม่สนใจสายฟ้าอีกแล้ว
“ไปเถอะตะวัน ยังไงเพื่อนอย่างเราก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ไปหาแฟนได้แล้วหละ” โจ้ยังส่งยิ้มมาให้ผม
“งั้นเราไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะมาเยี่ยมใหม่”
“โอเคเลย” โจ้ยังทำหน้าทะเล้นให้ผม ทำให้ผมเบาใจขึ้นมาบ้าง

ผมห่วงโจ้ที่ต้องเข้าโรงพยาบาลนั่นก้เป็นเรื่องสมควร แต่พอเห็นว่าโจ้ไม่เป็นอะไรมากแล้ว ผมกลับเป็นห่วงความรู้สึกของสายฟ้ามากกว่า ผมไม่รู้เลยจริงๆว่าความเป็นห่วงอันไหนมันมาก – น้อยไปกว่ากัน แต่ที่แน่ๆตอนนี้ผมไม่อยากให้สายฟ้าต้องเศร้า ผมเลยรีบขับรถไปที่บ้านสายฟ้าทันที หลังจากที่รู้ว่าสายฟ้าอยู่ที่หลังสวนหลังบ้านจากลุงหมอ ผมก็รีบเดินไปหาทันที
“สายฟ้า...” ผมเดินไปนั่งข้างๆสายฟ้า พร้อมกับจับมือของสายฟ้ามากุมไว้
“คือเรา..........” ผมกำลังจะเริ่มอธิบาย แต่สายฟ้าก็ยกมือเป้นเชิงห้ามไว้ก่อน

“ฟังเรานะตะวัน แล้วก็ขออย่าขัดอะไรเราเลยนะ” สายฟ้าส่งสายตาเป้นการขอร้องออกมา
“เราว่า....หยุดไว้ที่ตรงนี้ดีกว่านะ”
“หยุดอะไรสายฟ้า” ผมถามด้วยความสับสน
“บอกแล้วไงอย่าขัด......หยุดความสัมพันธ์ของเราไว้แค่นี้เถอะนะ” สายฟ้าพูดมาพร้อมกับรอยยิ้มเหนื่อยๆ
“ตะวันก็รู้ตัวเองดีว่าไม่มีทางลืมโจ้ได้ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรที่ตะวันจะหลอกตัวเองมาคบกับเรา นาทีไม่มีที่ท่าว่าจะสนใจโจ้ และตะวันก็หลงรักโจ้จนลืมไม่ลง แล้วทำไมตะวันไม่ทำให้ตัวเองสมหวังหละ......เรื่องของเราหยุดไว้ที่ตรงนี้เถอะนะ” รอยยิ้มของสายฟ้ายังอบอุ่นเหมือนเดิม แต่คราวนี้มันไม่ได้ทำให้จิตใจผมรู้สึกดี ตรงกันข้ามมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก
“ไม่นะสายฟ้า.....” ผมพยายามค้าน แต่ก็ต้องถูกสายฟ้าขัดขึ้นมาก่อน

“ตอนนี้เราตกลงคบกับนาที ส่วนตะวันก็พยายามพิชิตใจโจ้ให้ได้แล้วกัน เราเองก็จะพยายามรักนาทีให้ได้เช่นกัน” สายฟ้ายิ้มให้ผมอีกครั้ง ก่อนจะดึงมือของตัวเองที่ผมกุมไว้ออก พร้อมกับเดินจากไป

ตอนนี้ผมสับสนอย่างมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมหละสายฟ้า ทำไมสายฟ้าไม่รอเราหละ ทำยังไงหละตอนนี้ ผมจะทำยังไงดี ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใจจริงผมรักใครกันแน่ แต่ผมไม่ต้องการให้สายฟ้าจากผมไป โจ้หรอ......ทำไมผมไม่รู้สึกดีใจเลยหละที่โจ้บอกว่าจะตัดใจจากไอ้ที แต่แล้วทำไมผมต้องเสียใจมากขนาดนี้ด้วย ที่รู้ว่าสายฟ้าจะไปคบกับไอ้ที แล้วจะต้องจากผมไป......ผมรักสายฟ้าแล้วหรือนี่

[sadness]

เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วนะครับ
จะจบแบบตอนเกริ่นเรื่องดีไหมนี่

หรือจะหักมุมให้สายฟ้าไปคู่กับโจ้ดี น่าคิดๆๆๆ
ติดตามด้วยนะครับ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

...
...
...

ไม่รู้สิ
อ่านเรื่องนี้แล้วคิดนะ
อย่างสายฟ้า บอกว่าไม่ได้ชอบนาที
แต่ก้อพยายามจะทำใจให้รักนาที
อ่าว... แล้วตามตะวันก้อไม่ได้รักสายฟ้าตั้งแต่ต้น
แต่ก้อพยายามทำใจให้รักสายฟ้า
ทำไมสายฟ้าไม่ให้โอกาสบ้างหล่ะ
เฮ้ออออออออ
เลือกคนที่รักเรากับคนที่เรารัก
ก้อยังเป็นอะไรที่เป็นประเด็นเสมอสินะ

[KM]

จ๊ากกกกก

คนแต่งแกล้งคนอ่านอย่างแรงงง

มีการสปอยล์อีกอ่ะ


แต่ขอยังไงก็ได้แล้วแต่คนแต่ง แค่แฮปปี้ก็น่าจะพอล่ะมั้ง

นาทีคงไม่ทำให้สายฟ้าเสียใจหรอก ฮ่าๆๆๆ

[bbyuqin]

ว่าแล้ว....สายฟ้าก็เป็นคนมีความรู้สึก อดทนได้พอนานเข้ามันก็เหนื่อย

ก็คงต้องแล้วแต่ตะวันว่าจะเลือกสิ่งไหนและพร้อมที่จะไปไขว่คว้าให้ได้มา...

รออ่านต่อจ้า

[OhJa]

เฮ้อๆ จนป่านนี้นายตะวันก็ยังสับสนใจตัวเอง
สายฟ้าจะตัดใจได้ง่ายๆเลยเหรอ รักแรกเชียวนะนั่น 

[manami1155]

เง้อ...หายไปวันเดียวกลับมาสายฟ้าไปคบกับนาทีแล้วซะงั้น
เพราะอะไรและทำไมอะสายฟ้าจ๋า ขอเหตุผลนิดนึง

แล้วงัยละตะวันทีนี้เลยถึงกับมึนเลยทีเดียว
อย่ามัวแต่มึนดิ หาคำตอบให้ตัวเองก่อนว่าตกลงรักใครกันแน่
แต่ภาวนาขอให้คนที่ตะวันรักจริงๆเป็นสายฟ้าเถอะนะ

แอบเคืองโจ้เล็กน้อยถึงปานกลาง
เค้ากำลังสวีทกันแท้ๆ ไม่น่าด่วนกินยาตอนนี้เล้ย ชิส์

ไรเตอร์ค่า เค้าไม่เอาตอบจบทั้งสองแบบที่ไรเตอร์บอกได้ไหมอ่ะ
อยากได้แบบแฮปปี้เอนดิ้งอ่ะ พรีสๆๆๆๆ

[Nichdia]

ต่างคน...ก็...ต่างหัวใจ....จริงๆๆ !!!!!!!!!!

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

ไม่นะบีบี เอาตะวันคู่กับสายฟ้าเถอะนะ น้าน้าน้าบีบี

น้า อย่าทำร้ายใจคนอ่านมากไปกว่านี้เลยนะบีบี  

บีบี บีบี บีบี  น้าน้าน้า  

ตะวัน สายฟ้า ตะวัน สายฟ้า

ไม่เอาหักมุมใดๆทั้งสิ้นน้า