ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ฉันทำได้อย่างไร โดย คุณเอเชี่ยนเกมส์ ค่ะ  (อ่าน 80861 ครั้ง)

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขัน  :m4:  :m4:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
อิอิ
ข้าวหลามไส้ถั่วดำ
 :m4: :m4: :m4:



หิว :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
อร่อยปะอ๋องข้าวหลามถั่วดำ  :m14:

aaamat1122

  • บุคคลทั่วไป
อร่อย ป่าวไม่รู้

รู้แต่ว่ามันดีนะ ฮิๆๆๆๆ  o3

คือว่า กะทิ มันเยอะอะนะ  :m14:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
งานนี้จะมีตัวแปรใหม่เป็นถึงทาเคชิเมืองไทยเลยหรือ
 :m13: :m13: :m13:

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
" จะกินอะไรสั่งเลยนะ เอ๋ง อย่าบอกว่าจะกินผัดสิ้นคิดอีกล่ะ "  ผมกำชับอ้ายเอ๋ง หลังจากเดินมานั่ง ที่ร้านขายอาหารตามสั่ง ซึ่งอยู่ห่างจากร้านขายข้าวหลาม (ถั่วดำ) พอที่จะไม่ให้มองเห็นหน้ากันได้


" อะไรก็ได้ พี่อ๋องกินอะไร ผมก็กินตามนั้นแหละ " เชื่อป่าวครับ ว่าตั้งแต่คบกับมันมานี่ ผมนึกไม่ออกเลยว่า อ้ายเอ๋ง เคยสั่งอะไรมากินเองมั่งหรือป่าว

เพราะไม่ว่าจะไปกินอะไรกัน ที่ไหนนี่ ผมจะเป็นคนสั่งเองทุกครั้งไป

มันบอกว่า ผมสั่งอะไรมาให้ มันก็กินได้ทุกอย่างนั่นแหละ

ผมเคยบอกมันนะครับ ว่าอยากกินอะไรให้บอกเดี๋ยวสั่งให้ก็ได้ ไม่ใช่ให้ผม มานึกให้ ว่ามันจะกินอะไร บางทีมันก็น่าเบื่อนะครับ อ้ายอะไร ก็ได้ ของมันนี่

มีบางครั้ง มันให้ผมสั่ง พอผมสั่งมาคนละอย่างกับมัน  มันดันมาแย่งผมกินอีก บางทีก้มี งอนๆมั่ง เหมือนกันครับ พูดแล้ว เซ็งจริงๆ

เวลาที่มันรู้ว่าผมไม่พอใจมัน  มันก็จะมีท่าไม้ตายของมัน มันจะสั่ง ผัดสิ้นคิดครับคือ ข้าวผัดกะเพรา ป้องกันโดนผมด่า  ยังไม่ทัน ข้าวที่สั่งมาเสิร์ฟเลย ก็มีคนมาเรียกผมอยู่ข้างหลัง


" พี่อ๋อง มาเที่ยวกับใครอะ " อ้ายเต้ครับ มันพูดพร้อมกับเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ว่างที่อยู่ข้างผม โดยมีอ้ายเอ๋งนั่งอยู่ตรงข้ามผม ผมหันไปคุยกับ อ้ายเต้ โดยลืมมองหน้าอ้ายเอ๋ง ว่าตอนนี้มันนั่งแยกเขี้ยวอยู่หรือเปล่า


" อ้าวเต้ มาเที่ยวหรอ พี่มากับน้องที่หอ แล้วเราล่ะ มากับใคร พาแฟนมาเที่ยวด้วยป่าว "

ผมเชื่อนะครับว่าโลกเรามันกลมจริงๆ ไม่ได้แบนหรอก อ้ายเต้ ถึงได้มาเจอผมที่นี่ได้


" เออ ผมมากับพี่เก่ง(เพื่อนผมครับ ) ตอนนี้ นั่งกินก๋วยเตี๋ยวตรงทางเข้าอะ พี่เก่งบอกว่าเห็นพี่อ๋องเดินมาทางนี้ เลยให้ผมเดินมาชวนไปเที่ยวด้วยกัน "


" อ้าว อ้ายเก่งมันจะมาเที่ยวคืนนี้ แล้วทำไมเมื่อกลางวัน ไม่เห็นมัน ชวนพี่มาเที่ยวด้วยเลยว่ะ อ้ายห่านี่ "


" ป่าว พี่เก่งไม่ได้ตั้งใจมาเที่ยวหรอก ผมไปชวนเขามาเที่ยวเองแหละ ก็ เมื่อตอนหัวค่ำผมโทรไปหาพี่ที่หอ เขาบอกว่าพี่อ๋อง มาเที่ยวที่งานวัดเขาผมเลยไปชวนพี่เก่งมาเที่ยวเป็นเพื่อนด้วย "

ถึงว่า ทำไมมันถึงเผอิญมาเจอกันได้ว่ะนี่ ที่ไหนได้มันตั้งใจมาเจอนี่หว่า


" กินข้าวได้แล้ว ข้าวเย็นหมดแล้ว กินเสร็จจะได้กลับ ง่วงนอนแล้ว "

อ้ายเอ๋งเรียกผมให้กินข้าว  ไม่รู้ว่าเขาเอาข้าวมาเสิร์ฟตอนไหน เพราะมั่วแต่คุยกับอ้ายเต้อยู่ รู้แต่ว่ากินข้าวได้แล้วไม่งั้นมี เฮ


" อ้าว จะกลับแล้วหรอพี่อ๋อง ให้น้องพี่อ๋องกลับก่อนดิ เดี๋ยวผมไปส่งพี่อ๋องเอง "

ผมหันไปมองหน้าอ้ายเอ๋ง ก็ได้คำตอบเลยนะครับ ว่าจะอยู่หรือว่าจะกลับ


" อืม งั้นเดี๋ยวพี่ขอกินข้าวก่อนนะ เต้ไปบอกอ้ายเก่งว่าเดี๋ยวพี่ไปหา ให้รออยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวนั่นแหละ "

ผมหันกลับมา นั่งกินข้าว โดยที่ อ้ายเต้เดินออกไปแล้ว


" กลับพร้อมกันเลยนะ ไม่ต้องอยู่ต่อเลย "


อ้ายเอ๋งพูดห้วนๆ ไม่เห็นมันอารมณ์ดีเ หมือนเมื่อกี้เลยนะ ตอนที่ซื้อข้าวหลามอะ  เห็นหน้ามันแล้ว ผมก็อดที่จะแหย่มันไม่ได้ เลยเอาต้นหอมที่แถมมากับข้าว มาทำท่าจะแหย่จมูกมัน


" เป็นไรนี่ ก็ไม่ได้บอกว่าจะอยู่ต่อสะหน่อย กลับพร้อมกันนั่นแหละ"


" ไม่ต้องมาเล่นเลย ไม่ได้อารมณ์ดี เหมือนหน้าตาผมนะ " ดูมันพูดสิครับ แล้วจะให้ผมทิ้งมัน กลับบ้านคนเดียวได้ไง

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
มารอหนุ่มเนื้อหอม  :m11:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
มีหึงแล้วงานนี้
จะได้ดูมวยวัดป่าว
 :m11: :m11: :m11:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

............เอ๋งหึงแล้วเฟ้ย............. :m11: :m11:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
วิ๊ดวิ๊ววววววว  :m11:   :m11:   :m11: รอดูแรงหึง  :m14:  :m14:  :m14:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






picuzz

  • บุคคลทั่วไป
มีหึงด้วย น่ารักจัง

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
" เอ๋ง เดี๋ยวไปหาอ้ายเก่งแป๊บนะ เดี๋ยวมา " ผมบอกอ้ายเอ๋งแล้วทำท่าขยับลุกขึ้น

ทั้งๆทีรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ผมก็ชอบอ้อนทีนมันอย่างงั้นแหละ มีความสุข

ตั้งแต่เริ่มคบกับมันมานี่ ผมก็เริ่มกวนทีนเหมือนมันขึ้นทุ๊กวัน

นี่แหละมั้ง  ที่เขาว่าเวลาเรารักใคร  เรามักจะเปลี่ยนตัวเอง   ให้เหมือนคนที่เรารัก แล้วมันจะมีสักกี่คนนะ ที่เปลี่ยนตัวเองให้กวนทีนอย่างผมนี่


" กินข้าวให้หมดก่อนเลย จะรีบไปทำไม เดี๋ยวผม ไปด้วย "  กรูรู้อยู่แล้ว ว่ามรึงต้องไม่ให้กรูไป กรูก็พูดไปงั้นแหละ มันรู้สึกดีนะเวลาใครมาหวงนี่ (โรคจิตป่าววะนี่)

แต่ที่มรึงว่า จะให้กรูกินข้าวให้หมดเลยนี่ มรึงบอกกรูดิว่ามันอร่อยป่าว กรูเห็นมรึง ก็เขี่ยหาแต่หมูกิน มันอร่อยที่ไหนอะ ขนาดว่าหิวๆกันนะนี่

(แดกข้าวหลามดีกว่ามั้ง ถั่วดำ ฮิๆๆๆ)

หลังจากที่ผมนั่งเขี่ยข้าว หาหมูในจาน เหมือนที่อ้ายเอ๋งทำ

ไม่รู้ว่าหมู มันก็เล่นซ่อนแอบกับผมด้วยรึป่าว หาไม่เจอ

อ้ายที่เจอก็เป็นเศษหมู คงกระเดนออกมาจากเขียง กินแล้วแทบไม่ได้รถชาติของความเป็นหมูเลย ไม่รู้ว่ามัน จะรู้ตัวรึป่าว ว่ามันได้เสียความเป็นหมูไปแล้ว

แต่ก็ยังดีนะครับ ว่าน้ำอัดลมของร้านนี้ มากู้หน้าไว้ได้

เพราะรสชาติ ยังเหมือนเดิม เหมือนกับที่ผมเคยซื้อกินที่อื่น มาก่อน

หลังจากที่ผมกับอ้ายเอ๋ง กินข้าวกันอย่างใจจดใจจ่อ ( ตรงที่ไหนว่ะ เออ ตรงที่นั่งเขี่ยหาหมูไง  มันลุ้นซะไม่มี คนมาเก็บจาน มันต้องคิดว่า หมาที่ไหนมากัดกันในจานข้าวกรูว่ะนี่  ฮิๆๆๆ  สมน้ำหน้า มัน หรือว่า ผมดีอะ)

กินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จ่ายเงิน


" เดี๋ยวแวะไปบอกอ้ายเก่งก่อน แล้วค่อยกลับหอกันนะ " ผมบอกอ้ายเอ๋ง


จากนั้นก็พากันเดินออก มาหาอ้ายเก่ง ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวตรงทางเข้างาน โดยที่ไม่ลืมถือถุงข้าวหลามมาด้วย (จะเน้นอะไรกันนักกันหนานะ อ้ายข้าวหลามนี่ คือมันชอบอะครับ ที่มาของมัน น่าจดจำ พูดแล้วคิดถึงน้องฟ้าเหลือเกิน ต่อให้น้องฟ้าเหลือ แต่ขี้เถ้า ผมก็จำน้องเขาได้ครับ )

ผมเดินมาถึงที่ร้านก็เจอ อ้ายเก่ง กับอ้ายเต้ นั่งกันอยู่สองคน บนโต๊ะนอกจากมีชามก๋วยเตี๋ยวแล้ว ยังมีเบียร์ตั้งอยู่ด้วย ตอนแรกผมก็คิดนะว่าเบียร์นี่เขากินกับก๋วยเตี๋ยวได้ด้วยหรอ คือผมไม่กินเหล้าไม่กินเบียร์ เลยไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้ ว่าเขากินก๋วยเตี๋ยวกับเบียร์ได้ คงเป็นความรู้ใหม่

อย่างงี้ต้องจดบันทึก  แต่พอเดินมานั่งกับพวกมันถึงได้ ถึงบางอ้อ ที่แท้มันก็สั่งเกาเหลา มากินกันนี่เอง แฮ่ๆๆๆๆๆๆ


" เอ้า นึกไงมาเที่ยวอะ เมื่อกลางวันไม่เห็นชวนกรูมั่งเลย " ผมถามอ้ายเก่ง ก่อนที่มันจะถามผม


" ก็ไม่นึกยังไงอะ อยู่ๆ อ้ายเต้ ก็ไปชวนกรูออกมา บอกว่าไปหาอะไรกินกันกรูก็นึกว่าจะหาอะไรกินแถวหอ พอซ้อนท้ายมันออกมา มันเสือกพากรูมาที่นี่เลย แล้วมรึงอะ มากับน้องมรึงหรอ เอารถอะไรกันมาว่ะ กินเบียร์รึป่าวน้อง"


มันหัน ไปหาอ้ายเอ๋ง ที่ยืนอยู่ข้างๆผม โต๊ะก็มีไม่นั่งอ้ายนี่ก็แปลกคน ที่มันไม่ชวนผมกิน ก็เพราะว่า มันรู้ว่า ถึงชวนผมกินอย่างไง ผมก็ไม่กิน

อ้ายเก่ง ยื่นแก้วเบียร์ส่งให้อ้ายเอ๋ง

อ้ายเอ๋ง หันมามองผม เหมือนมันจะถามว่า มันกินได้รึป่าว ผมรู้ว่ามันอยากกิน

เลยหันไปมองหน้ามัน ก่อนที่บอกมันออกไป


" เฮ้ย จะกินหรอ ขี่รถกลับนะมรึง  เดี๋ยวก็เมาตายห่า " (ผมนี่ก็เน๊าะ เวอร์จริงๆ)

คำพูดของผม คงทำให้อ้ายเอ๋ง กินเบียร์ ได้มีรสชาติ ดีขึ้น

เหมือนมันสำนึกนะครับ มันกระดกทีเดียวหมดแก้วเลย

เฮ้ยนี่มรึงต้องขี่รถกลับนะโว้ย กรูขี่รถไม่เป็นนะ

ตอนแรก มันกลัวว่าผม จะติดลม แล้วอยู่ต่อ

แต่ตอนนี้ ผมล่ะ กลัวมันจังเลย

ก่อนที่มัน จะคิดหา เก้าอี้นั่งกินต่อ

ผมต้องคิด หาทางพามันกลับบ้านก่อนดีกว่า 



" เฮ้ย เก่ง เดี๋ยวกรู กลับก่อนนะโว้ย มานานแล้ว ง่วงนอน เมื่อยด้วย พึ่งเดินลงจากเขา มานี่ พรุ่งนี้เจอกันที่วิลัย "   ผมลุกขึ้นยื่น


" จะกลับแล้วหรอพี่ นั่งต่ออีกหน่อยดิ เดี๋ยวหมดขวดนี้ก็กลับเหมือนกัน อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน " กรูนึกว่ามรึงจะไม่พูดซะแล้วนะนี่ เห็นเงียบ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นนี่ ไม่รู้ อ้ายเต้มันเป็นไรนะ ไม่ค่อยชอบคุยกับผม แต่เวลาอยู่กันสองคนนี่ มันแทบจะคุย อยู่คนเดียวเลย ไม่เข้าใจมันจริงๆ


" ไม่อะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย เพราะเดี๋ยวต้องกลับไปอาบน้ำอีก ขึ้นไปไหว้พระบนเขามา เหงื่อท่วมตัวเลย กลับแล้วเก่ง กลับแล้วเต้ " ผมพูดแล้วเดินออกมา

โดยที่มีอ้ายเอ๋ง เดินตาม ตูดผมมาต้อยๆ

เพราะถ้ามั่วแต่คุยกับมันอยู่อย่างงั้น มีหวังต้องมีคนเมาเพิ่มขึ้นอีกคนแน่ๆ


ถึงจะมีใคร มาบอกว่า     เมาไม่ขับ


แต่แล้ว กรูจะกลับอย่างไงอะ กรูขี่รถไม่เป็นนนนนนนนนนนนนนนน


พอเดินมาถึงที่ รับฝากรถ


" ไม กลัวผมเมาหรอไง เมาก็ขี่กลับได้อยู่แล้ว " กรูรู้ว่า มรึงเก่ง


" ป่าว ก็ไหนว่าจะกลับหอไง เห็นไม่ยอมนั่ง ก็นึกว่าจะรีบกลับ "


" ตอนแรกก็ว่าจะไม่กินหรอก เบียร์อะ อยากแกล้งคน ซะหน่อย เลยกิน "


เห็นมะ ว่าผมกับมันนี่ ชอบกันจัง เรื่องกวนทีน และแกล้งคนนี่


" แกล้งเรื่องอะไร " ผมข้องใจ


" ก็ไหนว่า จะแค่แวะมาทักเพื่อนไง มาถึงนั่งเลย ทำยังกะจะอยู่นาน ผมกะไว้แล้ว ว่าถ้าผมกินเหล้านี่ พี่อ๋องต้องรีบกลับหอแน่  เลยกินซะเลย"



"   เออ กินไปเหอะ ตายไป ในนรกไม่มีให้กินหรอก  "  ซะใจ





//////////////////////////////////////////////////////////////////////////


โพสวันล่ะนิด จิตแจ่มใส

คิดถึงทุกคน ทุกวัน

อยากโพสทุกวัน

แต่นิ้วเดียวเที่ยวทั่วไทย ของอ๋อง

บางวัน มันขอไม่เที่ยวมั่งอะ มันบอกว่ามันเมื่อย  (ไม่ได้อู้นะ เห็นมะ)

เชื่อมะ ว่าอ๋อง พิมพ์ 2 ทุ่มกว่า ทุกครั้ง เสร็จแล้ว โพสเลย คิดดูว่ากี่ชั่วโมง

แล้วมันได้แค่นี้เอง

ไม่อยากบอกเลยว่า บางที่ นั่งหาตัวอักษรตั้งนาน  (บอกแล้วอายจริงๆ )

นึกว่ามันไปติดธุระ ที่ไหนถึงหามันไม่เจอ

บางทีถึงกับต้อง ตามแม่มาช่วยกันหา

ไม่ได้เวอร์เลย เรื่องจริง ผ่านจอเลยนะนี่ รู้แล้ว กริบ เลยนะ

แล้วอย่าบอกนะว่าอ๋องมาต่อให้แค่นี้เอง

ฉงฉานเขามั่งเหอะตัวเอง นะนะ

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

...........อ้ายเอ๋งนี้แผนเยอะเนอะ......... :m13: :m13:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
รู้ทันกันดีเจงๆ
เขาเรียก กิ่งทองใบหยกปะ
 :m3: :m3: :m3:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
ที่แท้ก็เป็นแผนของเอ๋งนี่เอง
 :m12: :m12: :m12:

aaamat1122

  • บุคคลทั่วไป

แวะมาทักทาย ครับ    :o9:


คิดถึงนะคร๊าบ  :m1:

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
อ้ายเอ๋งพาผมเดินไปรับรถ จากที่รับฝากไว้  แล้วพาผมขี่รถออกมาจากงาน


" พี่อ๋อง กอดหน่อยดิ หนาวอะ " อ้ายเอ๋ง จัดการใช้มือข้างซ้าย มาจับมือผมให้กอดเอวมันไว้ 

" เฮ้ย เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า อายเค้า " ผมบอกอ้ายเอ๋ง ไป แต่มือยังคงกอดเอวมันอยู่ 

โชคดีนะ ว่าวันนี้ รถที่ขับตามมาหรือแม้กระทั่งรถที่วิ่งสวน มีไม่เยอะ

คงเพราะว่าเรากลับกันเร็ว และเป็นช่วงที่คน ยังเที่ยวกันอยู่ในงาน จึงไม่มีรถวิ่ง พลุกพล่านนัก 

อ้ายเอ๋งเอง เป็นคนขี่ มันยังไม่อาย ถ้าใครจะมาเห็นว่ามันมีผู้ชายมากอดเอว

แล้วทำไม ผมจึงต้องอายด้วยล่ะ คิดได้อย่างงั้น ผมเลยก้มหน้า แอบอยู่หลังอ้ายเอ๋ง ไม่ยอมให้รถที่วิ่งสวนมาเห็นหน้าผมได้


" พี่อ๋อง พี่อ๋องน่าจะเป็นผู้หญิงจริงๆเน๊าะ "  อ้ายเอ๋งพูดพร้อมกับเอามือข้างซ้ายมากุมมือผม ที่ยังกอดเอวมันอยู่


" ไมหรอ "


" ผมจะได้ แต่งงานกับพี่อ๋อง ผมรักพี่อ๋องนะ แล้วพี่อ๋องล่ะรักผมรึป่าว " ไม่รู้ว่าตอนนั้น ที่อ้ายเอ๋งพูดออกมา เป็นเพราะว่า มันเมาด้วยฤทธิ์เบียร์ที่มันกินหรือว่าด้วยฤทธิ์ข้าวหลามถั่วดำ ที่มันกินมา กันแน่

นี่มันรักผม ขนาดที่อยากจะแต่งงานกับผมเลยหรอ

ผมไม่ได้ตอบอะไรมัน แต่กอดเอวมันแน่นขึ้น ซบหน้ากับแผ่นหลังของมัน

ผมรู้สึกดีและอบอุ่นจริงๆ  สัมผัสได้ถึงความรักของมันที่มีต่อผมได้เลย

มันจะรู้สึกถึงหัวใจผมเต้นมั่งป่าวไม่รู้เนี่ย ว่าหัวใจผมเต้นมั่วไปหมดแล้ว 

ตอนนั้น อยากให้มันขี่รถ พาผมขึ้นไปเที่ยวคุณหมิง เมืองจีนเลยนะ

อยากให้เวลาดีๆอย่างงี้อยู่กับผมนานๆจัง

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ยิ่งใกล้ชิด ก็ยากจะตัดกันขาด
 :undecided: :undecided: :undecided:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

..........ความใกล้ชิดนี่แหละ....ที่ทำหั้ยเราเจ็บ........ :o12: :o12:

aaamat1122

  • บุคคลทั่วไป
แวะมาทักทายกันคร๊าบบบบบบบบบบบบบ :m5:


ฝนตกมั่งอะป่าว ดูแลตัวเองด้วยน้าาาาา
 :m14:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
เค้ามีเสื้อกันฝันแหละ อ๋องมะต้องห่วง  :m14:

 :m7:  :m7:  :m7:  :m7:  :m7:  :m7:

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
เสื้อกันฝนเนี่ย แบบเป็นกล่อง ๆ เปล่าคะ  อิอิ  :m14:




อ้ายเอ๋ง พาผมขี่รถ มาแวะที่ร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย ก่อนเข้าหอ

" พี่อ๋อง แวะกินข้าวเตี๋ยวก่อนเน๊าะ หิวอีกแล้วอะ เมื่อกี้ กินไม่อิ่มเลย ไม่รู้แม่ค้าใช้อะไรทำ ไม่อร่อยเลย "


" อืม ก็แวะดิ หิวเหมือนกัน "


วันนี้ผมกับอ้ายเอ๋ง สั่งเย็นตาโฟมากินกัน อ้ายเอ๋งเลือกนั่งโต๊ะที่อยู่ห่างจากคนอื่นๆ

มันนั่งมองหน้าผม พร้อมกับจะเอื้อมมือมาจับมือผมไว้ ผมชักมือกับกลัวคนโต๊ะข้างๆมองเห็น มรึงจะมาโรแมนติกอะไรที่โต๊ะก๋วยเตี๋ยวว่ะ เดี๋ยวถึงห้องกรูจะให้โรแมนติกซะให้ ฟ้าเหลืองเลย (อะล้อเล่ง)


" พี่อ๋อง  ถามจริงๆเฮอะพี่อ๋องรักผมมั่งไหมอะ หรือแค่ชอบผมกันแน่" อ้ายเอ๋งถามผม ครั้งนี้ดูหน้าตามันจริงจัง เหมือนคนจะไปรบที่ภาคใต้


"ต้องให้บอกอีกหรอเอ๋ง ว่าคิดอย่างไง "  ผมอด อมยิ้มให้มันไม่ได้



"ไม่รู้สินะ ถ้าถามว่า ผมรู้มั่งไหม ว่าพี่อ๋องคิดอย่างไงกับผม ผมไม่มั่นใจเลยนะ ว่าพี่อ๋องคิด อย่างที่ผมคิดหรือป่าว  เพราะทุกครั้งที่ผมเห็นพี่อ๋องคุยโทรศัพย์กับพี่เอ็ม พี่อ๋องรู้ไหมว่าผมรู้สึกอย่างไง พี่อ๋องเลิกกับพี่เอ็มได้ไหม นะทำเพื่อผมนะ พี่อ๋องทำได้ไหม "  อ้ายเอ๋งพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมเพื่อรอคำตอบ หน้ามันดูซีเรียจ ไม่มีแววขี้เล่นเหมือนทุกวันเลย

ความรู้สึกของผม ตอนนั้นไม่รู้ว่า จะบรรยายได้อย่างไง ถึงผมจะรักอ้ายเอ๋งมัน แต่ถ้าจะให้ผมบอกเลิกกับเอ็มตอนนี้เลย ผมคงทำไม่ได้แน่ๆ อารมณ์ตอนนั้น คงประมาณอารมณ์ของคนเห็นแก่ตัว ของผมอะครับ


" เอ๋ง ถ้าจะให้พี่เลือกใครตอนนี้ พี่คงไม่เลือกใคร ถ้าจะถามว่ารักใครมากว่ากัน ตอนนี้พี่ก็รักเท่ากันนะ อย่าให้พี่ทำร้ายเอ็ม ไปมากกว่านี้เลย แค่นี้พี่ก็เลวมากพอแล้ว เอ็มไม่ได้ทำผิดอะไร จะให้พี่บอกเลิกเอ็ม พี่สงสารเอ็ม ขอเวลาพี่หน่อยละกัน แต่ถ้าเอ๋ง คิดว่าพี่ไม่ดี ไม่อยากคบต่อก็ไม่เป็นไร " ใจผมตอนนั้น มันคงร้อนพอๆกับน้ำก๋วยเตี่ยวที่เขายกมาเสริ์ฟ

พอก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ ความเงียบก็เข้ามาปกคลุม ตอนนั้นรู้สึกไม่พอใจ อ้ายเอ๋ง ขึ้นมาหน่อยๆ ซะแล้ว


แต่ว่าความหิวของผมและของมัน มหาศาลกว่านัก


เลยต่างคนก้มหน้าก้มตากิน โดยครั้งนี้ผมไม่ยอมให้มัน ก้าวล่วงมาในชาม


ก๋วยเตี๋ยวผมได้เป็นอันขาด  ฮึ โมโห คนจะกินก๋วยเตี๋ยวให้อร่อยสะหน่อย


มาพูดไรขัดหูตอนนี้ว่ะ ฮึมๆ


พอหันมามองอ้ายเอ๋งอีกที ก็เห็นมันแทบจะถอดเสื้อ กระโดดลง งมหาชิ้น


สมบัติ ในชามก๋วยเตี๋ยวของมันซะแล้ว


สงสัยจะหิวจัด หรือว่าโมโหหิวก็ไม่รู้สินะ จะสั่งต่อก็คงกลัว


เพราะเห็นว่า ผมอารมณ์ไม่ดีเลย ไม่กล้าสั่ง น่าสงสารจริงๆเลย มรึง





" เอ๋ง ต่อ ป่าว เดี๋ยวสั่งให้ " ผมพูดออกไป ทำเหมือนกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น



" ไม่แล้วอะ อิ่มแล้ว พี่อ๋องจะกินก็สั่งเลยเดี๋ยวผมนั่งเป็นเพื่อน "



" อย่ามาปากดีเลย แทบจะกินตะเกียบเขาอยู่แล้ว หิวมากเลยซิท่า งั้นเดี๋ยว


สั่งมา แล้วช่วยกันกินะ"  ผมยิ้มให้มัน  สีหน้ามันดีขึ้น





ไม่น่าเชื่อนะครับ ว่าเมื่อกี้ ที่ขี่รถกลับมาจากเที่ยวงาน ยังรู้สึกดีๆกันอยู่เลย


แป็บเดี๋ยวมาตึงๆกันได้ นึกว่ามันจะขอผมแต่งงานสะอีก ดั้นมา เสื อก ขอให้


เลิกกับแฟนผมสะได้ เลวจริงๆ  ผมนี่ ไม่เลือกใครสักคน ขอเวลาผมหน่อยดิ





พอก๋วยเตี๋ยวชามที่สาม มาเสิร์ฟเนี่ย อ้ายคนที่ว่าอิ่มแล้วนี่ มันเล่นนั่งกินคนเดี๋ยว

ง่วนเลยอะ 



เฮ้ยมรึง มองกรูมั่งดิ กรูรอจังหวะมรึง ให้สัญญาณกรูอยู่นะ


เอะ สงสัยไฟแดงจะเสีย  ไม่เห็นมันมีทีท่า จะหยุดรอ ให้ผมเข้าโจมตีก๋วยเตี๋ยว


ชามนี้มั่งเลย สงสัยคงต้องส่งไปซ่อมสะแล้ว


แด ก น้ำก็ได้ว่ะ จะได้ไม่อ้วน สมน้ำหน้ามรึง อ้วนไปคนเดียวเลย ฮิๆๆๆ


gobgab

  • บุคคลทั่วไป

...........กลับก็ไม่ได้.....เดินต่อไปก็ไม่รู้จะถึงรึเปล่า...... o7 o7

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ถ้าตัดไม่ขาด ก็อย่ามีคนใหม่ เพราะมันจะเจ็บกันหมด
 :a6: :a6: :a6: :a6:

aaamat1122

  • บุคคลทั่วไป
ถ้าตัดไม่ขาด ก็อย่ามีคนใหม่ เพราะมันจะเจ็บกันหมด.

..........กลับก็ไม่ได้.....เดินต่อไปก็ไม่รู้จะถึงรึเปล่า...... 


ถูกต้องเลยครับ ถ้าตอนนั้น อ๋องใช้สมองคิดคง ดีนะครับ



แต่ไงก็ ขอบคุณทุกคนครับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

แวะมาทักทายครับ

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
หลังจากเสร็จศึกรบ บนสมรภูมิเย็นตาโฟเรียบร้อยแล้ว


เราสองคนก็กลับเข้าสู่โหมดเงียบสนิท


ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากปากใครสักคน


เงียบจนแทบได้ยินเสียง กะเพาะอาหารย่อยเย็นตาโฟดัง ฉึกฉักๆๆๆๆๆ


จนกะทั่งกลับเข้าถึงหอ




" พี่อ๋อง เอ็มโทรศัพท์มาหาแนะ บอกให้โทรกลับด้วย แล้วซื้ออะไรมาฝาก

มั่งอะ"    น้องลักษ์เดินมาบอกผม แถม ถามหาของฝากด้วย



"ไม่ได้ซื้ออะไรมาเลย นอกจากข้าวหลาม ไม่มีอะไรขายเลยอะที่งาน" ผม

ยื่นถุงข้าวหลามให้ไป


พร้อมกับเดินออกมาที่ตู้โทรศัพท์ โดยทำเป็นไม่สนใจ อ้ายเอ๋ง


ที่เดินผ่านหน้าผม แล้วเดินขึ้นห้องนอนไป


ผมก็พอรู้นะว่ามันรู้สึกอย่างไง


แต่ก็อยากให้มันเข้าใจความรู้สึกของผมมั่ง เหมือนกัน




" ขอสายเอ็มครับ " ผมพูดขอสายเอ็ม แป๊ปเดียว เอ็มก็มารับโทรศัพท์


" ไปเที่ยวมา สนุกไหมอ๋อง เอ็มโทรไปที่หอ เขาบอกว่าอ๋องออกไปเที่ยว "


"ก็สนุกดี เอ็มอะป็นไงมั่ง ได้ไปเที่ยวไหนมั่งรึป่าว "


"ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ก็รอวันหยุดอะ จะได้ไปเที่ยวหาอ๋อง ไง ให้ไปป่าว"

" ก็มาเที่ยวดิ "  พูดออกไปแล้วใจก็หายเลยนะ เพราะตอนนี้ ทุกอย่างมันไม่


เหมือนเดิมแล้ว ถ้าเอ็มมาหาผมจริงๆ ผมคงทำตัวไม่ถูกแน่ๆเลย



" คิดถึงนะอ๋อง "



" อืม คิดถึงเหมือนกัน เอ็มเดี๋ยวอ๋องขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ ง่วงนอนด้วย ยัง

ไม่ได้อาบน้ำเลย " ผมตัดบท



" ครับผม ฝันถึงเอ็มมั่งนะครับ "



ผมไม่อยากทำร้ายเอ็มมากไปกว่านี้


ไม่อยากให้เอ็มมาหวังอะไรกับผมอีก


ผมรู้ตัวเองแล้ว ว่าผมรักอ้ายเอ๋ง ความรู้สึกที่มีให้เอ็ม


คงเหลือแค่ ความรู้สึกสงสารเท่านั้น และอยากกลับไปดู อ้ายเอ๋งด้วย


ไม่รู้ว่า อ้ายเอ๋ง ผูกคอตายไปแล้วมั่ง ป่านนี้


แต่ถ้าผมรีบกลับไปตอนนี้ อาจจะยังช่วยมันได้ทัน


มันคงหาเชือก ยังไม่เจอก็ได้ ผมต้องคิดในแง่ดีไว้ก่อน


ผลักประตูตู้โทรศัพท์ออกมา




" แฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแง่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"



"เชี้ยเอ้ย ตกใจหมดเลย นึกว่าคน ที่แท้หมานี่เอง "



อ้ายเอ๋ง มันแอบตามผมออกมาอีกแล้ว ก็มั่วแต่คุยโทรศัพท์ เลยไม่ได้สนใจ


ใครเลย ว่ามีหมา มานั่งแอบ เกาเห็บอยู่ข้างตู้โทรศัพท์



" คนนะ ไม่ใช่หมา เป็นห่วง เลยตาม ออกมา  " 



" นึกว่างอน แล้วแอบไปผูกคอตายสะแล้ว หลงดีใจ"



"ถ้าตายก็จะมาหลอกพี่อ๋องนั้นแหละ ถ้าผมตายจริงๆ กลัวจะมานั่ง ร้องไห้ขี้

มูกโป่งอะดิ ทำเป็นปากดี "



ผมไม่อยากเถียงมัน ง่วงนอนแล้ว อยากอาบน้ำด้วย เลยเดินหนีมันเข้าหอ


มันวิ่งเข้า มากอดเอวผม อ้ายนี่เล่นไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวใครมาเห็น


ผมเกะมือมันออก พร้อมกับตวาดมันออกไป



" ถ้าถึงหอแล้ว ใครนอนหลับ จะกะทึบให้ตับแลบเลย "  โหดมะผมเนี่ยฮึๆๆ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ถ้าไม่รักกันแล้ว ก็จงไปเสียเถิด
ความสงสรไม่ได้แก้ปัญหาใดๆได้เลย
 :o12: :o12: :o12:

gobgab

  • บุคคลทั่วไป

...........รักคนใหม่....แต่สงสารคนเก่า.........

...........แล้วสักวัน...ก็จะเจ็บกันทุกคน........... :o12: :o12:

นางมารร้าย

  • บุคคลทั่วไป
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เตรียมตัวนอนกัน แต่ดูอ้ายเอ๋ง อารมณ์ดีจัง


" จะนอนแล้วเอ๋ง อย่ามากวนว่ะ มันนอนไม่ถนัด อย่าพึ่งกอดได้ไหม"

 ผมพูดพร้อมกับดึงมือมัน ที่กอดผมอยู่ออก ง่วงก็ง่วง เพลียก็เพลีย

อ้ายเอ๋ง มันไม่ง่วงไม่เพลีย มั่งหรอไงนะ มานอนกอดผมอยู่ได้



" ก็มันหนาวอะ ขอกอดหน่อยดิ กอดไม่ได้เลยงะ หวงตัวจัง ทำยังกะสาวๆแหนะ "


กรูไม่มีอารมณ์จะมาตลกกับมรึงนะนี่ กรูง่วงนอน เข้าใจมะอ้ายเอ๋ง

แน่ะ พูดแล้วยังจะมาจับแก้มกรูอีก


"  หนาวหรอ  งั้นปิดพัดลมนะ  "   ผมทำท่า จะลุกขึ้น มาปิดพัดลม


" หวงตัวนักใช่ไหม มานี่เลย กวนตั้งแต่ไปเที่ยวงานแล้วนะ ชอบให้ใช้กำลัง

ใช่ไหม ชอบใช่ไหม" มันไม่พูดป่าวผลักผมลงไปนอน



ฮ่ะๆ เข้าทางเราแล้ว เด็กวัยรุ่นก็งี้แหละครับ กำลังเหลือเฟือ

ชอบอยากรู้อยากลอง เราใช้มารยาซักเล่มเกวียน เล่มที่สามที่สี่ ก็พอถมเถ

ที่จะทำให้มันตกหลุมพราง ที่เราขุดรอมันได้แล้วครับ เรื่องอะไรที่จะไปชวน

มันก่อนล่ะ น่าอายออก เรื่องอย่างงี้ เป็นผู้ฉิ่งเริ่มก่อนไม่ดี หวงตัวนิดๆ

อะไรที่ได้มายากๆผู้ชายชอบนักล่ะ (อันนี้เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ โปรด

ใช้วิจารณญาณ) ( ก็บอกแล้วไง ใครนอนหลับ จะกะทึบให้ตับแลบ )


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

อ้ายเอ๋ง โถมตัวเข้ามาหาผม ซึ่งผมเองก็ไม่ได้คิดขัดขืนมันอย่างจริงจัง

ผมถูกอ้ายเอ๋ง เล้าโลมจนขนลุกไปหมดแล้วตอนนี้ อ้ายเอ๋งลากใบหน้าลง

มาแถวซอกคอและวนขึ้น มาซุกไซร้ผมทั่วใบหน้า ลิ้นของมันเขี่ย ริมฝีปาก

ผมไปมาและวนอยู่อย่างนั้น ผมเผยอ ริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย ลิ้นของมันก็ผลุบ

เข้าไป  พร้อมกับบดขยี้ริมฝีปากผม ไฟราคะในตัวผมถูกจุดให้ร้อนระอุขึ้น

มา มืออ้ายเอ๋ง เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เลื่อนลงมาที่กางเกงผม  มันปลดกางเกง

ของผมออก แล้วก็ไปจัดการกับกางเกงของมัน โดยที่ปากมัน ยังบดขยี้ริม

ฝีปากผมอยู่ มือสองข้างของผมได้แต่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของมัน ไม่รู้ว่า

เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วที่ได้สัมผัสกับความเป็นชายของมัน แต่ทุกครั้งก็ทำให้

ผมได้รับรู้ ถึงความแข็งแกร่ง ของเจ้าของมันทุกที       


XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX


XXXXXXและแล้วพายุก็สงบลง พร้อมเสียงลมหายใจ ดัง เอ๋งๆๆๆๆๆๆๆๆXXXX





XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX





หลังจากอาบน้ำเสร็จอีกครั้ง ก็กลับมานอน คงได้นอนสะทีนะ ง่วงจริงๆแล้ว


" ขอนอนกอดนะ พี่อ๋อง  "


"  อืม นอนแล้วนะ ง่วงแล้ว  "  ผมบอกอ้ายเอ๋ง


ครั้งนี้ให้มันกอด แต่ไม่ยักกะอึดอัดแฮ่ะ



"อย่าพึ่งนอนดิ "


"ทำไมอะ " ผมถามมัน แต่ตาไม่ลืมแล้ว ง่วงนอนนนนนนนนนนนน



รู้สึกตัวว่า อ้ายเอ๋งลุกขึ้นมา นั่งคร่อมผม โดยมือทั้งสองข้างของมันกดมือผมไว้
(ไม่รู้เป็นไร ชอบกดข้อมือผม สงสัยท่าไม้ตายของมัน ชอบให้กำลัง)


ผมลืมตามองมัน ไม่ไหวแล้วนะโว๊ย กรูง่วงนอนแล้วจริงจริ๊งๆๆๆๆ ไม่มีมารยาแล้ว


มันทำยิ้ม เจ้าเล่ห์  ให้ผม



" ห้ามนอน ลืมทำไรป่าว "   ไม่มีนี่หว่า นึกไม่ออก อย่าบอกนะว่า ลืมเบิ้ล ฮิๆๆๆ

มันเอามือชี้ไปที่แก้มมัน


" เออ  รู้แล้ว นึกว่าอะไร ยุงกัด ก็ไม่บอก "  ผมพูดอ้อนทีนมัน  " ก็ก้มมาดิ "


ผมรั้ง คอมันลงมา แล้วจัดการ หอมแก้มมัน ทั้งสองข้าง ซ้ายที ขวาที

เสร็จแล้วก็ต้อง ให้มันหอมคืนสองข้างเท่ากัน เป็นอันเสร็จพีธีการ

ได้นอนแย้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


( เรื่องนี้เคยทำให้ คนตัวอย่างควายเช่นมัน โกรธผมซะจนใหญ่โตแค่หอมแก้ม

จะคุ้มไหมนี่ฆ่ากันตาย เรื่องไม่ได้หอมแก้มก่อนนอน อายยมบาลจัง)

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23
( เรื่องนี้เคยทำให้ คนตัวอย่างควายเช่นมัน โกรธผมซะจนใหญ่โตแค่หอมแก้ม

จะคุ้มไหมนี่ฆ่ากันตาย เรื่องไม่ได้หอมแก้มก่อนนอน อายยมบาลจัง)


 o17 o17 o17


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด