มาแนะนำเรื่อง มีเพียงรัก ของป้าปุ้ย Serin
อันนี้เป็นคำโปรยค่ะ
นที...เจ้าสายน้ำใสไหลเย็นจากเมืองเหนือ
นิลกาฬ..กระแสธารอันเดือดเร่า เชี่ยวกราก ที่สาดซัดผู้คนรอบกายจนจมดิ่ง
ฮานาซาวะ ริฮิโตะ...ลมซากุระอันแสนอบอุ่นผู้แต่งแต้มสายน้ำด้วยหยาดเลือดและโลหิต
************
ท่ามกลางมหาสงครามเอเชียบูรพา
สายลมแห่งพรหมลิขิต พัดพาบุรุษทั้งสามคนมาพบพาน สร้างรักให้อุบัติขึ้นท่ามกลางสงครามใหญ่
หัวใจของพวกเขา"มีเพียงรัก"
แต่รอบกายหาได้มีสิ่งนั้นไม่
สงครามกำหนดหนชะตาชีวิต อุดมการณ์ขีดเส้นทางเดินของหัวใจเชิญ
รักเอย..แม้รักเพียงใด ก็มิอาจเอ่ยถ้อยไปแม้นสักคำ!
...............................
โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบอ่านเรื่องในยุคนั้นมาก เลยปลาบปลื้มกับบรรยากาศในนิยายเรื่องนี้เป็นพิเศษ
สำหรับคนที่โหยหาความดราม่า บรรยากาศครุกรุ่นของความรักท่ามกลางไฟสงครามและการเมือง เชิญลอง อิอิ