เพลงรักที่ 1 ♬https://youtu.be/piz_zdFEgLEhttps://youtu.be/piz_zdFEgLEเสียงดนตรีในจังหวะฟังสบายๆ ประสานไปกับเสียงร้องที่นุ่มทุ้มน่าฟังดังไปทั่งร้านอาหารที่เปิดให้บริการในยามเย็นไปจนดึกดื่น ทั้งๆ ที่ร้านที่อยู่ใกล้กันเต็มไปด้วยร้านอาหารกึ่งผับอยู่เต็มไปหมด แต่ร้านนี้ที่เป็นเพียงร้านอาหารดนตรีสดกลับได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก คงจะเป็นเพราะบรรยากาศสบายๆ ตกแต่งร้านเป็นสไตล์โมเดิร์น เหมาะกับการพบปะสังสรรค์ นั่งชิล ไหนจะเรื่องรสชาติของอาหารที่อร่อยถูกปากใครต่อใครจนกลายเป็นบอกเล่าแบบปากต่อปาก อีกทั้งยังมีดนตรีสดให้ฟังกันตั้งแต่ช่วงสามทุ่มไปจนถึงตีหนึ่งโดยจะสลับวงดนตรีขึ้นไปเรื่อยๆในแต่ละช่วงเวลา ในแต่ละวัน ทำให้ร้าน
'เชิญชิล' กลายเป็นร้านดังมีผู้คนทั้งขาจรและขาประจำเข้ามาจนเต็มร้าน
"ไง
ซิน มาถึงนานแล้วหรอวะ" เสียงของผู้จัดการร้านที่เดินตรวจความเรียบร้อยอยู่ทักขึ้นเมื่อเห็นรุ่นน้องคนสนิทนั่งอยู่ในร้าน
คนถูกทักไม่ได้ตอบอะไรทำเพียงแค่ยักคิ้วตอบเท่านั้น เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวและตัวค่อนข้างบาง ใบหน้าเรียวรูปไข่ที่สาวๆ หลายคนคงนึกอิจฉา ดวงตากลมโตโดยไม่ต้องพึ่งบิ๊กอาย จมูกโด่งธรรมชาติไม่ต้องพึ่งมีดหมอ ริมฝีปากอิ่มสีระเรื่อ ไหนจะผมสีน้ำตาลทองดัดเป็นลอนอ่อนยาวละต้นคอ เรียกว่าเป็นชายหนุ่มที่เกิดมาดับความสวยของสาวๆ เลยทีเดียว
"มาคนเดียวหรอวะ พวกไอ้หมึกไอ้หนวดอะ"
"เดี๋ยวตามมาพี่ ว่าแต่ร้านพี่ก้องนี่สวยดีว่ะ ชอบๆ เลี้ยงข้าวเลี้ยงเหล้าน้องหน่อยดิ" ซินพูด
"โว๊ะ ไอ้เจ้านี้นิ เอ่อๆๆ สั่งเอาแล้วกัน เดี๋ยวเลี้ยงเอง แล้วเรื่องที่จะมาร้องเพลงนี่จะเอายังไง จะมาร้องใช่ไหม จะได้จัดตารางถูก" ก้องภพถามพร้อมกับนั่งคุยกับรุ่นน้องที่สนิทกันคนนี้ต่อ
ซินพยักหน้ารับพร้อมกับคว้าเมนูมาเปิดดูไปด้วย "เออ น่าจะร้องแหละ เดี๋ยวไอ้หมึกไอ้หนวดมาค่อยถามมันอีกที แต่ไม่น่าจะมีปัญหานะ มันอยากเปลี่ยนร้านร้องอยู่พอดี"
"กูหรือมึงครับ ไอ้ห่า โยนใส่กูนะ" เสียงที่ดังมาจากด้านหลังเรียกสายตาของซินและก้องภพให้หันไปมอง
ผู้ชายหน้าตาดี รูปร่างสูง หุ่นอย่างกับนักกีฬาสองคนเดินเข้ามา เรียกสายตาของสาวๆ ในร้านให้หันไปมองได้เป็นอย่างดี ชื่อที่ถูกเรียกกับบุคลิกท่าทางดูต่างกัน แต่จริงๆ แล้ว
'หมึก' กับ
'หนวด' ก็ไม่ใช่ชื่อของสองคนนี้หรอก เป็นฉายามากกว่า
อย่างคนที่พูดเมื่อครู่ท่าทางคุณชายเจ้าสำอางนี้จริงๆ แล้วชื่อ
'ซี' แต่เวลาเมาหนักๆ มักจะชอบไปเกาะแกะคนอื่น มือหรือก็เหนียวอย่างกับหนวดหมึก กอด เลื้อยไม่มีปล่อย เพื่อนๆ ในกลุ่มเลยมักจะเรียกว่า
'ไอ้หมึก'ส่วนอีกคนที่เดินตามหลังมา แม้จะไม่ได้สูงขาวเท่าคนแรก แต่ก็หน้าตาดี หน้านิ่งๆ ไม่บ่งบอกอารมณ์ ออกแนวหล่อแบดบอยชื่อ
'บอม' แต่ชอบไว้หนวดไว้เครา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ใบหน้านั้นดูแย่ลงแต่อย่างใด สาวๆ กลับชอบเสียอีก ก็เลยถูกเรียกว่า
'ไอ้หนวด' "ทำไมวะ มีปัญหาไรที่ร้านเก่าหรอ พวกมึงมีปัญหาไรวะ" ก้องภพถามด้วยความสงสัยทันที
ซิน บอม และซี ต่างก็เป็นรุ่นน้องในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยของก้องภพทั้งนั้น สนิทสนม ดื่มเหล้า ไปเที่ยวด้วยกันเป็นประจำ จนก้องภพจบและออกมาเปิดร้านก็ยังคงติดต่อกันอยู่ตลอด ส่วนสามหนุ่มที่กำลังเรียนอยู่ปีที่3 ก็ฟอร์มวงดนตรีเล็กๆ เล่นกันอยู่สามคนตามร้านอาหาร ตามผับ แต่ก็เป็นวงที่มีคนสนใจเยอะทีเดียว
"ไอ้เจ้าของร้านมันตัณหากลับ ชอบไอ้ซิน แล้วยังชอบลวนลามบ่อยๆ หวิดจะโดนมันกระทืบตายหลายรอบแล้ว แต่ได้เงินดีไง เลยทนๆ แต่เหมือนมันจะเริ่มทนไม่ไหวแล้วเลยอยากจะเปลี่ยนร้าน" ซีเล่าพร้อมกับยกมือขึ้นวางบนกลุ่มผมนุ่มของซินแล้วจับโยกไปมาจนคนถูกพูดถึงหน้ามุ่ยยกมือปัดมือของเพื่อนออก
"แม่งเลวว่ะ งั้นมาเล่นร้านกูก็ได้ แต่ว่าคงได้ช่วงต้นๆ นะ เพราะดึกๆ ลูกค้ากูชอบเรียกร้องให้วง
'ละมุน' ขึ้นว่ะ สาวๆ งี้ตรึม แต่ถ้าอยากขึ้นท้ายๆ ก็มีวันว่างนะ"
"แล้วแต่พี่เลย พวกผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว ขึ้นก่อนขึ้นหลังไม่มีปัญหาหรอก" บอมที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้น
"เอ่อๆ แล้วไงจะบอกเวลาอีกทีละกัน เชิญพวกคุณมึงสั่งอาหารกันตามสบาย เดี๋ยวเลี้ยงเอง" ก้องภพบอกก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัวไปเดินดูรอบๆ ร้านต่อ
"เดี๋ยวพี่ก้อง วงละมุนวันนี้ขึ้นตอนไหนอะพี่ ผมอยากดู" ซินดึงชายเสื้อของคนที่กำลังจะเดินไปไว้แล้วลากกลับมา
"ไอ้นี่ เดี๋ยวกูล้มไปนะมึง ขึ้นตอนเที่ยงคืน รอดูละกัน อีกพักมันคงมา วงนี้มีกันห้าคน เดี๋ยวก็ได้เห็นเอง เวลามันมาสาวๆ ชอบเรียก"
ซินพยักหน้ารับก่อนจะโบกมือไล่รุ่นพี่เป็นเชิงบอกจะไปไหนก็ไปจนคนเป็นพี่นึกอยากจะฝากฝ่ามือลงบนหัวงามๆ สักที
ทั้งสามหนุ่มหันกลับมาสนใจเมนูอาหารกันต่อ ในเมื่อคุณพี่สุดที่รักเอ่ยปากบอกว่าจะเลี้ยง รุ่นน้องที่ดีก็ต้องตอบสนองความต้องการของพี่ในแบบที่ว่าถ้าเห็นบิลค่าอาหารคงจะลมจับได้ง่ายๆ สามหนุ่มสามมุมสามสไตล์นั่งกินกันไปดื่มกันไปคุยกันไปพร้อมฟังเพลงเพราะๆ กันไปเรื่อยๆ ท่ามกลางสายตาของหนุ่มๆ สาวๆ ที่มักจะหันมามองด้วยความสนใจอยู่บ่อยๆ
"หือ... คนเยอะขึ้นป่าววะ" ซินเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับหันไปมองรอบๆ ร้าน จำนวนลูกค้าเพิ่มขึ้นกว่าก่อนหน้านี้จนร้านแน่นขนัดไปหมด
ถึงแม้ว่าร้านเชิญชิลจะเน้นเป็นร้านอาหารแต่ก็มีเหล้าเบียร์ขายแทบจะทุกยี่ห้อทั้งในและต่างประเทศเลย แถมภายในร้านยังจัดสรรอย่างดี พวกโต๊ะใหญ่ๆ ก็จะอยู่ด้านหลังๆ แล้วก็รอบข้าง ถัดเข้ามาจะเป็นโต๊ะเล็กนั่งแบบ 2-4 คน ส่วนหน้าเวทีนั้นมีที่ว่างค่อนข้างกว้างซึ่งตอนแรกซินอดคิดไม่ได้ว่ามีเอาไว้ทำไม แต่ตอนนี้เขาคิดว่ารู้แล้วละ เพราะจำนวนคนที่ค่อนข้างมาต่างเดินเข้ามายืนอยู่หน้าเวทีเตี้ยๆ กันหมด
"ใกล้จะเที่ยงคืนแล้วนิ วงละมุนอะไรนั้นคงใกล้ขึ้นเต็มทีแล้วมั้ง" ซีพูดพร้อมกับก้มลงมองนาฬิกาข้อมือของตัวเอง
และคำคาดการณ์ของซีดูท่าจะเป็นความจริง เพราะหลังจากที่เจ้าตัวพูดจบไปไม่เกิน 5 นาทีเสียงของสาวๆ ก็ดังขึ้น
"ละมุนๆ ละมุนคะ~"
"พี่ฮัน พี่อิน ทางนี้ค่า~!"
"กรี๊ด น้องฮันยังหล่อเหมือนเดิมเลยอะ"
"พี่ฮัน พี่อิน พี่เจย์ พี่มิน พี่กี้~~!"ซินและเพื่อนอีกสองคนอดที่จะหันไปมองทางด้านประตูหน้าร้านไม่ได้ กลุ่มผู้ชายหน้าตาดีมากกำลังเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับรอยยิ้มแบบเป็นมิตร พวกเขาทั้งห้าคนเดินหายเข้าไปด้านหลังของร้านเพื่อเตรียมตัวสำหรับขึ้นแสดง จนกระทั่งเที่ยงคืนพวกเขาก็เดินขึ้นไปประจำตำแหน่งของตัวเอง คนที่มีรูปร่างสูงใหญ่ที่สุดเดินไปนั่งประจำตำแหน่งที่กลอง อีกคนเดินไปยืนอยู่ที่คีย์บอร์ด ส่วนอีกสามคนเดินมายืนด้านหน้าสุด สองในสามคนถือเบส อีกคนถือกีตาร์โปร่ง
"ละมุนสมชื่อ ตอนแรกนึกว่าจะร้องเพลงเร็วเพลงร็อคอะไรเสียอีก เสียงโคตรละมุนอะ อย่างเพราะไม่แปลกใจเลยทำไมสาวๆ ถึงชอบนัก"
ซินอดที่จะพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อน เพราะทุกอย่างมันจริงอย่างที่ซีพูด เสียงทุ้มตอนที่ร้องเพลงออกมานั้นมันเพราะมากจริงๆ
หลังจากจบเพลงแรกทั้งห้าคนต่างก็ส่งเสียงทักทายกันอย่างกับนักร้องมืออาชีพ และดูท่า... แฟนคลับก็เยอะมากๆ ด้วย
"เอาละครับ ต่อไปเรามาเปลี่ยนบรรยากาศกันหน่อยดีกว่าครับ"
ฮันนักร้องนำพูดขึ้น "เพลงนี้แม้ว่ามันจะเก่าแล้วแต่ผมคิดว่ามันเหมาะกับสาวๆ ทุกคนในนี้มากเลยครับ" จบประโยคเสียงกรี๊ดของสาวๆ ในร้านก็ดังขึ้น ก่อนจะตามด้วยเสียงโห่แซวของเพื่อนในวง
เสียงกลองเป็นจังหวะดนตรีเร็วๆ ดังขึ้นก่อนที่เสียงเครื่องดนตรีอื่นๆ จะตามขึ้นมา เสียงทุ้มที่ร้องเพลงรักเสียงหวานซึ้งเมื่อครู่กลายเป็นเสียงทุ้มที่ฟังดูทะเล้นๆ สมกับเพลง
สวยจริงนะน้องสาว ผิวขาวเหมือนดังแป้งเส้นหมี่
บอกพี่มาดีๆ น้องนี้มีแฟนรึยัง
แรกเจอะพบยิ้มหวาน สาบานเลยเธอยักคิ้วให้
กรุ้มกริ่มอยู่ในใจ ไม่วันนี้วันไหนคงได้รักกัน
ก็เธอน่ารัก เธอมันน่ารัก เธอน่ารักจนใจไหวหวั่น
เธอน่ารัก เธอน่ารัก เธอน่ารักจนเกินห้ามใจ
นี่คือเหตุผลดีๆ ที่ฉันชอบเธอ ก็เธอมันน่ารัก (น่ารัก)
น่ารัก (น่ารัก) ฉันจึงแอบรักเธอ
เสียงกรี๊ดของสาวๆ ดังขึ้นอย่างถูกอกถูกใจเมื่อนักร้องหนุ่มหล่อบนเวทีร้องเพลงด้วยเสียงทะเล้นๆ เล่นหูเล่นตากับสาวๆ ที่ยืนออกันอยู่หน้าเวที ยิ่งมีหนุ่มๆ ที่เหลือร้องแล้วเล่นตามไปด้วยสาวๆ ก็ยิ่งกรี๊ดกันใหญ่
สวยจริงนะน้องสาว ผิวขาวเหมือนดังแป้งเส้นหมี่
หลอกพี่มาเป็นปี ทำทีว่าเธอน่ะมีใจ
พี่ไปเดินสยาม เห็นน้องนางเดินควงฝรั่ง
พี่เป็นเพียงคนไทย แต่มีจิตใจรักน้องทุกวัน
ซินมองตรงไปที่เวทีพร้อมกับสังเกตทั้งห้าคนอย่างอย่างพิจารณา "จะว่าไป... พวกนั้นก็หน้าคุ้นๆ เนอะ ชื่อก็คุ้นๆ เหมือนกัน"
ซีหันมามองใบหน้าสวยๆ ของเพื่อนรักก่อนจะถอนหายใจออกมา "ไม่คุ้นสิแปลก พวกนั้นก็อยู่มหา'ลัยเดียวกันกับพวกเรา"
"หรอ... มิน่าดูคุ้นตาเหมือนเคยเห็นแบบผ่านๆ น่ะ" ซินหันไปรับคำกับเพื่อนก่อนจะหันกลับไปมองบนเวทีอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่ฮันเองก็หันมามองทางเขาเหมือนกัน พร้อมกับประโยคนี้ดังขึ้น
ก็เธอน่ารัก เธอมันน่ารัก เธอน่ารักจนใจไหวหวั่น
เธอน่ารัก เธอน่ารัก เธอน่ารักจนเกินห้ามใจ
นี่คือเหตุผลดีๆ ที่ฉันชอบเธอ ก็เธอมันน่ารัก (น่ารัก)
น่ารัก (น่ารัก) ฉันจึงแอบรักเธอ
ไม่รู้ว่าซินคิดไปเองรึเปล่า แต่ตลอดท่อนเพลงสายตาของฮันไม่ได้ละไปไหน แม้จะหันไปมาบ้างแต่ก็กลับมามองหน้าซินเสมอ แล้วตรงท่อนที่คนอื่นๆ ร้องประสานก็เหมือนกับว่าทุกคนจะหันมามองแล้วตะโกนร้องออกมาพร้อมกัน
"ไอ้หมอนั่นจีบมึงหรอวะ" บอมที่นั่งเงียบๆ มาพักใหญ่หันมามองเพื่อนหน้าหวาน
"นั่นดิ เห็นมองมาพักนึงแล้วนะ แถมยังทำเหมือนจะร้องเพลงให้อีก" ซีพูดสนับสนุนต่อ
ซินส่ายหน้าไปมา "คิดมากน่าพวกมึง เขาก็คงมองไปเรื่อยๆ ไม่ได้เจาะจงเฉพาะกูหรอก"
"ก็รอดูกันไป" ซีหยักไหล่อย่างไม่สนใจ ก่อนจะหันกลับไปดูบนเวทีอีกครั้ง ตอนนี้วงละมุนลงจากเวทีไปแล้ว และมีดีเจคอยเปิดเพลงแทนเพราะอีกไม่นานร้านก็จะปิดแล้ว
"เฮ้ย! ไอ้ซี" เสียงร้องเรียกดังขึ้นทำให้ซีรวมไปถึงซินและบอมต่างก็หันไปมองตามเสียงเรียกนั้น
ซีขมวดคิ้วพลางเพ่งมองคนเรียก ประมวลความคิดว่าคนคุ้นหน้าตรงนี้คือใคร เป็นหนึ่งในสมาชิกวงละมุนแน่ๆ ละ แต่ความรู้สึกมันบอกว่า... คุ้นมากกว่านั้น
"ไอ้เจย์!" เมื่อนึกออกก็ร้องลั่นด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบลุกไปตบไม้ตบมือทักทาย "ตอนแรกก็ว่าชื่อเหมือน หน้าคล้ายเฉยๆ ที่ไหนได้ ตัวจริงนิหว่า ฮ่ะๆๆๆ"
"เออ ที่มหา'ลัยก็เจอผ่านๆ จะเข้าไปทักหลายรอบแล้วแต่เจอมึงทีไรตอนกูต้องรีบทุกทีเลย" เพื่อนเก่าทั้งสองคนทักทายกัน ก่อนที่ซีจะหันมาหาซินและบอม
"ซิน บอม นี่เจย์ คนที่เล่นเบสเมื่อกี้ แล้วก็เป็นเพื่อนสมัยเด็กๆ ของกูด้วยสนิทกันมาก ไอ้เจย์ สองคนนี้เพื่อนกูชื่อ ซิน กับ บอม"
ทั้งสามคนเอ่ยทักทายกันเล็กน้อย เจย์มองหน้าซินแล้วยิ้มให้ก่อนจะขอลากเพื่อนรักไปคุยด้วยกันเล็กน้อย ร่างสูงของซีถูกเจย์ที่มีรูปร่างพอๆ กันลากเข้าหายไปจนลับตาซินกับบอมไปทางด้านหลังร้านซึ่งเพื่อนๆ ในวงละมุนกำลังนั่งดื่มกินกันอยู่
"เฮ้ยๆ มีคนมาแนะนำให้รู้จัก นี่เพื่อนกูเอง ตั้งแต่สมัยเด็กๆ ละ ชื่อ ซี" เจย์พูดแนะนำพร้อมกับไล่สายตามองเพื่อนทุกคนก่อนจะหยุดมองหน้าฮันแล้วยกยิ้มที่มุมปาก
"เพื่อนสนิทของ'ซิน'" ลงท้ายหนักๆ เหมือนจะเน้นย้ำให้ใครบางคนในห้องนี้รู้สึก
ซีลอบมองสีหน้าของแต่ละคน ก่อนจะยิ้มเมื่อสามารถรับรู้ได้ว่าเจย์เพื่อนสมัยเด็กของเขาต้องการสื่ออะไรให้กับนักร้องนำที่นั่งจิบเหล้าอยู่ตรงหน้า "เออ แน่สิ กูนี่เพื่อนสนิทที่สุดของซินแล้วโว้ย รู้หมดว่าใครมาชอบ ใครมาจีบ นิสัยเป็นไง มันชอบอะไรไม่ชอบอะไร กูรู้ดีสุดๆ แล้ว หึหึหึ"
"หึหึหึ" เสียงหัวเราะอย่างถูกอกถูกใจของสมาชิกวงละมุนยกเว้นฮันดังขึ้นอย่างพร้อมเพียงพร้อมกับหันมองคนที่นั่งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้งๆ ที่แววตาฉายประกายความเคืองๆ ที่โดนเพื่อนเล่น
เพราะเป็นเพื่อนร่วมมหา’ลัย แถมยังเป็นผู้ชายเหมือนกัน ดื่มกินเที่ยวเหมือนกันก็เลยจูนติดกันง่าย ซีเดินไปนั่งข้างๆ ฮันยกมือขึ้นตีไหล่กว้างนั้นเบาๆ "ถามจริง... คิดยังไงมาชอบไอ้ซินมันวะ โคตรจะคิดผิดเลยเถอะ"
ฮ่าฮ่าฮ่า
คราวนี้ละทุกคนต่างหัวเราะกันออกมา ไม่เว้นแม้แต่คนที่ไปตกหลุมรักเขาอย่างฮัน
"ไอ้นี่มันบ้าวะซี คนอื่นเขาตกหลุมรักใครสักคนนะ เขาก็ต้องชอบตอนที่เห็นคนๆ นั้นทำตัวน่ารัก ช่วยเหลือคนอื่น หรืออะไรประมาณนี้ใช่ไหม" อิน มือกลองของวงที่รูปร่างสูงใหญ่ที่สุดในวงพูด
"แต่ไอ้นี่นะ มันดันไปตกหลุมรักซินตอนที่ ซินกำลังจะเอาขวดเหล้าไล่ฟาดผู้จัดการร้านเหล้าเมื่อสองปีที่แล้วว่ะ"**************************************
เอา "เพลงรัก" ที่1 มาเสิร์ฟแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะชอบกันไหมนะ แต่ฟางชอบ (แต่งเองก็ชอบเอง) ฮ่ะๆๆๆ ตอนแรกพล็อตไม่ได้เป็นแบบนี้หรอกค่ะ แต่ไปๆ มาๆ ก็เปลี่ยนนิดๆ หน่อยๆ (พูดให้คนอื่นเข้าใจขึ้นเยอะมาก) เอาเป็นว่า... อย่าสนใจเลยค่ะ ปล่อยผ่านๆๆ 555555
ยังไงก็เอาใจช่วยให้พระเอกของเราจีบนายเอกติดด้วยแล้วกันเน๊อะ แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^