คุณคนเขียนคะ คุณทำให้อิชั้นไม่ได้พักผ่อนนะคะ คุณทำให้งานอิชั้นไม่เดินหน้า เพราะคุณทำให้อิชั้นละมือจากเม้าส์ที่ตามกดอ่านตอนต่อๆไม่ได้เลยค่ะ ทำไมใจร้ายขนาดนี้คะ 555++
นิยายของคุณคนเขียนเป็นนิยายที่อิชั้นอ่านแล้วอินม๊ากกก ลุ้นมากกกก หายใจหายคอไม่ทั่วท้องตลอด ระแวงดราม่า ระแวงตัวร้าย ระแวงพระเอก ระแวงใจนายเอก แต่...ถึงกระนั้นก็พูดได้อย่างเต็มปากเลยค่ะ ว่าชอบมากกกกก!! เป็นเรื่องที่ไม่กล้าอ่านข้ามเลยแม้แต่ตอนเดียวค่ะ กลัวพลาดฉากสำคัญเป็นที่สุด อิอิ
ขอบคุณนะคะ ที่แต่งเรื่องดีขนาดนี้ออกมาให้ได้อ่าน เพราะถึงบางฉากบางตอนจะเวอร์ไปบ้างตามแบบฉบับของนิยายที่ชวนติดตาม แต่ในอารมณ์ความคิดของตัวละครที่คุณคนเขียนใส่เข้ามานั้น ต้องพยักหน้ายอมรับเลยค่ะ ว่า อื้ม นี่แหละมนุษย์หล่ะ แล้วอีกอย่างน้องๆทุกคนในเรื่อง (ถึงขนาดต้องเรียกน้อง อั๊ยย๊ะ!! อายุอิชั้นกี่หลักแล้วเนี่ย!!?) เอาเข้าจริงพวกเขาเหล่านั้นก็ยังเป็นแค่เด็กน้อย ที่เพิ่งรู้จักโลกได้ไม่นาน ยังห่างอกพ่อแม่ได้ไม่นาน อิชั้นจึงเข้าใจในอารมณ์หุนหันพลันแล่นของตัวละครได้ดีค่ะ คุณคนเขียนเขียนออกมาได้ดีมาก คุณสามารถสร้างปมเรื่องการตัดสินใจที่ผิดพลาดอันเกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของตัวละครเอกได้ดี ขอชื่นชมเลยค่ะ ภาษาดี สละสลวย อ่านแล้วสามารถมโนภาพ มาโปรด กับ ปลื้ม ออกมาได้ชัดเจน ขอชื่นชมกับนิยายเรื่องนี้อีกครั้งค่ะ 555+
(เวิ่นเว้อมากไปหน่อย ขออภัยค๊า)
หัวข้อ: @มาโปรด@ : ตอนพิเศษ : 23/09/2014 (Page. 145) *แจ้งข่าวหน้า 149 28/1/2015 (อ่าน 1916508 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก