หัวข้อ: คุณครับ...ได้(ฟัน)ผมแล้วก็มารักกันเถอะครับ บทที่ 59/60 พิเศษ UP 6/1/55

[luv_khun]

ปูเสื่อ นั่งรอด้วยคน  อิอิตอนนี้ถูกใจ คุณประธานจริงๆ  รีบ รีบทำคะแนนหน่อย ตามคนอื่นเขาอีกหลายขลุม

อะอะมา  มาช่วยบีบ ช่วยนวด ให้คนที่กำลังเขียนเรื่อง  จะได้มีแรงเขียนต่อ 

[Jploiiz]

อยู่กับพฤศแล้วไม่อึดอัดแล้วใช่ไหมกาย

เครียดแทนกาย 

[iforgive]

วรุจน์  ขอให้คุณจำได้ตอนที่กายมีแฟนแล้วทีเถอะ  ชิ

[neronel]

ไม่รู้กายจะเลือกเริ่มต้นกับใคร เดาใจไม่ถูก
แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบท่านประธาน รู้สึกถูกจริตตั้งแต่แวบแรกที่เห็น 55+
ท่านประธานเอาใจใส่กายแบบเงียบๆ น่ารักเชียว~ แม่ยกเป็นปลื้ม~
แหม~ มีพูดถึงเชิงชาย เคนนี่ แล้ววกกลับมาพูดถึงตัวเอง
ท่านประธานละก็..หลอกถามอะไรกายรึเปล่าเนี่ย?

อ่า...เป็นตอนที่แม่ยกท่าประธานอิ่มเอมมากมาย 55+

[ลูกลิงตัวอ้วน]

ต่อคืนนี้ใช่ไหมครับ อีกกี่ตอนจะจบครับเนี่ย
ยังไงก็เชียร์ท่านประธานนะครับ

[DasHimmel]

เชิงชายอย่าเป็นอะไรน้าา !!  ทำไมอยู่ดีดีถึงทรุดได้ล่ะเนี่ย 
ตอนนี้ก็ได้เห็นมาดอื่นของท่านประธานมากขึ้น
รอลุ้นไปเรื่อยๆเหมือนเดิมค่ะ 
ชายอาการดีขึ้นแข็งแรงขึ้นไวไวน้า !!

[allenlover]

ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าประธานน่ารักจัง

ชอบ ๆๆ รอตอนต่อไปนะจ้ะ

[tamako]

เยส   แบบนี้สิท่านประธานถึงจะมีลุ้น
มีกำลังใจเชียร์ท่านประธานขึ้นมาอีกเยอะเลย

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ทำไมอ่านตอนล่าสุด
แล้วกลับอยากจะเชียร์ท่านประธานพฤศขึ้นมาเฉยๆ ซะงั้น

[tumtok]

รอต่อไปว่าจะเป็นอย่างไรเดาอยากจริงๆเรื่องนี้

[beboy]

เย้้.....   มาต่อทุกวันเลย  ดีใจจัง
ชอบเรื่องนี้มากครับ   สนุกดี   ขอบคุณมากนะครับ

[benz-kihae]

เชียร์เคนนี่มาทั้งเรื่อง มาเอตอนสุดท้ายกลับใจเชียร์ท่านประธานละกันนะ5555

[amito]

ท่านประธานมาแรงแซงทางโค้งซะแล้ว  น่าเจ็บใจแทนคเชนท์ ทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้เค้าโทรหาแท้ๆ

[saotome]

กลัวอ่ะ กลัวพลิกขึ้นมา
ไม่กล้าปักใจว่าจะเป็นพฤศ
แต่ในใจบอกว่า "เชียร์พฤศมาแต่แรกนะเฟ้ย" 

[kny]

 

[taroni]

เชิงชายเป็นอะไรมากหรือป่าว

[m_pop91]

คือฝังใจไปแล้วว่าพระเอกคือเคนนี่
พอคิดว่ามันจะไม่ใช่แล้วมันรู้สึกแปลกๆ
คงต้องรอจบแล้วเริ่มอ่านใหม่อีกครั้งแน่ๆ

[filmybutter]

เห็นมะๆ ท่านประธานเนี่ยแหละตัวจริง ดูนิ่งๆแต่ก็แอบแรงนะคะท่าน

[pochu52]

ท่านประธานพฤศใช่ตัวจริงเหร๊ออออ ดูแลใส่ใจกายเยอะ ได้ใจแม่ยกคะตอนนี้ 555

[katawoot]

Guy Chapter 57

พฤศเงยหน้าขึ้นมองคเชนทร์ซึ่งเดินเข้ามาในห้องและนั่งลงตรงหน้า วันนี้คเชนทร์อารมณ์ดีเป็นพิเศษ พฤศรู้ดีว่าเพราะอะไร
“น่าสงสารเลขาฯ นายจริงๆ ตอนนี้กำลังฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะ” คเชนทร์พูด
“นายดีใจล่ะสิท่า” พฤศพูดเสียงเรียบและเซ็นเอกสาร
“เปล่า” คเชนทร์ส่ายหน้า
“คราวนี้นายจะได้เท่าไหร่ คเชนทร์” พฤศโยนปากกาลงบนโต๊ะ
“ได้อะไร” คเชนทร์เลิกคิ้ว
“อย่าคิดนะว่าเราไม่รู้ว่านายทำอะไร นายพนันเอาไว้ว่าเลขาฯ ของเราจะอยู่ได้นานครบห้าเดือนหรือเปล่า”
“เปล่า” คเชนทร์ส่ายหน้าปฏิเสธแล้วยกมือขึ้นมาชูนิ้วสามนิ้วให้พฤศดู “สามเดือนต่างหาก”
“เล่นอะไรไม่เข้าท่า ทำไมชอบพนันกันนัก”
“เรียกว่าเล่นอะไรสนุกจะดีกว่า ทำงานที่นี่เครียดจะตายอยู่แล้ว” คเชนทร์หัวเราะเบาๆ “พนักงานเลยลาออกอยู่บ่อยๆ นายก็รู้”
“คราวคุณเจนจิรานายได้เงินไปเท่าไหร่” พฤศถามเสียงเข้ม
“ก็ไม่เท่าไหร่หรอก อย่าเอาตัวเลขเลย” คเชนทร์ยักไหล่ “พูดถึงคุณเจนก็เสียดาย ไม่น่าลาออก”
“วรุจน์เอาตัวกลับไปต่างหาก” พฤศพูดเสียงหยัน “โดยที่เราหาหลักฐานไม่ได้เลยว่าเป็นสายให้วรุจน์”
“สงสัยเคยเป็นซีไอเอ”
“แล้วยังสร้างหลักฐานให้เป็นความผิดของพนักงานคนอื่น”
“ถ้าคุณเจนไม่ได้เป็นสายให้วรุจน์ คุณเจนนี่ล่ะเรียกว่าเป็นเลขาฯ คู่บุญของนาย” คเชนทร์ยักคิ้ว “แต่ว่า เราอย่ามาคุยเรื่องที่ผ่านไปแล้วดีกว่า”
“นายมีเรื่องอะไร” พฤศเลิกคิ้วถามคเชนทร์ “ถ้ามีเรื่องอะไรก็เข้าเรื่องเลยซะทีดีไหมเคนนี่”
“เรื่องความรัก”
“ความรักของใคร” พฤศจ้องตาคเชนทร์ “ของตัวเองล่ะสิ”
“นายก็รู้ใช่หรือเปล่าว่าเราไม่เคยจริงจังกับใคร”
“เรารู้ว่านายเจ้าชู้”
“นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไป เราอยากจะลงเอยกับกาย และเราก็อยากให้นายช่วย”
“เราจะช่วยอะไรได้ ให้คนอย่างเราไปช่วยคนที่ช่ำชองอย่างนาย น่าตลก” พฤศเบ้ปาก
“นายช่วยได้แน่นอน” คเชนทร์พูดเสียงหนักแน่น
“ช่วยยังไง”
“ด้วยการอยู่เฉยๆ”
“นายหมายความว่ายังไง คเชนทร์” พฤศเสียงเข้มขึ้น
“มีคนมาชอบกายหลายคน กายกำลังสับสน ไม่สิ กายสับสนมานานแล้ว ตอนนี้ตัวเลือกกำลังเหลือน้อย”
“พูดตรงๆ นายไม่ต้องการให้เราเข้าใกล้กาย” พฤศตัดบท

[Vesi]

ทำไมมันสั้นงี้ละฮับ ><

[kazhiki]

มีต่ออีกป่าวคะ????

แบบนี้แสดงว่าเคนนี่ก็สงสัยท่านประธานเหมือนกันใช่ม๊าาาา อิอิ
fc มีลุ้น!!!

[Pairwha]

แลดูสั้นๆและค้างๆ
ยังไม่หายเหนื่อยหรอคะ
นวดให้เอามั๊ย รึจะเอาลิโพ กระทิงแดง เอ็มสปอร์ตดีอ่ะ
เชียร์ประธานนะ เอาเคนนี่ไปไกลๆ 

[ลูกลิงตัวอ้วน]

ดูค้าง ๆ พิกลนะครับ

[sakuracity]

เวนกำ -__-   อยากจะไปช่วยนวดมือให้เสียจิง รู้สึกเหมือนโดนปล่อยให้ ค้างเติ่ง อยู่กลางอวกาศ

ป.ล.ช้าไปหน่อย แต่ สวัสดีปีใหม่ นะครับ คุณคฑา ^^

ป.ล.2 เพิ่มจะมาทำตัวดีเอาตอนนี้เนี่ยนะคุณพฤศ!  -__-

[jiki]

อ่านถึงตอนที่56 ไอ้ประธานนี่จะเอายังไงของมันเนี่ย *เกาหัวงุงงงขั้นสูงสุด*

ส่วนตอน57คุณคฑาวุธจะเอายังไงของเค้าเนี่ย ทุ่มโต๊ะ

[oaw_eang]

เอามาฝากคะ

[katawoot]

ง่วงอ่ะ Zzzz แต่นอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงว่าคนอ่านจะอารมณ์ค้าง
คฑาวุธโพสขนาดนี้แล้วก็รักและเห็นใจคฑาวุธบ้างนะครับ รีบๆ กด + ให้คะแนนกันหน่อย ใครไม่กดขอให้มีคนมารักมากๆ เหมือนกายและขอให้ปวดหัวจนเป็นไมเกรนเพราะไม่รู้จะเลือกใคร

“พูดตรงๆ นายไม่ต้องการให้เราเข้าใกล้กาย” พฤศตัดบท
“เราก็ไม่คิดว่านายจะอยากเข้าใกล้กายหรอกใช่ไหม” คเชนทร์เลิกคิ้วข้างเดียว ถามแต่ไม่รอให้พฤศตอบ “จริงๆ นะเพื่อน สำหรับเรา คนนี้ล่ะใช่เลย แสดงความยินดีกับเราหน่อยสิว่าเราจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนซะที”
“ขอแสดงความยินดีด้วย” พฤศพูดขึ้นเสียงเย็น
“ขอบใจว่ะ” คเชนทร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินตรงไปที่ประตูห้องทำงานของพฤศ ปากก็พูดว่า “เดี๋ยวจะไปให้กำลังใจเลขาฯ ใหม่นายซะหน่อย กลัวอยู่ไม่ถึงสามเดือน”
พฤศไม่พูดอะไร ได้แต่มองตามคเชนทร์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย
...เขารู้ว่าคเชนทร์หมายความว่ายังไง รู้มาตั้งนานแล้ว...
...และเขาก็รู้ว่าตัวเองควรจะทำยังไงเช่นกัน...

คเชนทร์รีบเดินไปที่ประตูห้อง 2503 เมื่อเห็นกายเดินออกมา วันนี้เขาพากายมาเยี่ยมเชิงชายและตั้งใจจะไปทานอาหารเย็นด้วยกัน เมื่อมาถึงโรงพยาบาลกายขอให้เรารออยู่หน้าห้อง เขาเข้าใจความรู้สึกของกายว่าคงอึดอัดหากจะเข้าไปเยี่ยมเชิงชายด้วยกัน
...กายเริ่มจะโอนอ่อนผ่อนตามเขาแล้ว...
...แม้กายจะยังไม่ยอมรับว่ารักเขา อีกหน่อยกายก็ต้องปล่อยเลยตามเลยเพราะในชีวิตของกายจะมีเพียงเขาคนเดียว...
...ไม่ใช่สิ ไม่ใช่ปล่อยเลยตามเลย ต้องเรียกว่ากายจะเปลี่ยนใจ หรือเริ่มรักเขาทีละนิด เขาบอกว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิดนี่นา กายเองก็ยังไม่มีรักแท้ เพียงแต่อาจเทใจให้วรุจน์หรือเชิงชายมากกว่าเขา แต่หากเขาอยู่เคียงข้างกายเสมอ กายก็ต้องเห็นว่าเขาเป็นคนพิเศษในชีวิต...
“ผมว่าให้ผมอุ้มเลยดีกว่า” คเชนทร์ล้อ “ใช้ไม้ค้ำก็ไม่เป็น”
“ก็ไม่เคยขาหักนี่ครับ” กายทำหน้ามุ่ยแล้วรีบปฏิเสธเมื่อคเชนทร์จะประคอง “คุณคเชนทร์ อย่าครับ ไม่ต้องประคอง ผมเดินเองได้”
“คุณคเชนทร์อีกแล้ว จะเรียกผมว่าเคนนี่ซะทีไหมเนี่ย”
“ครับๆ” กายพยักหน้า “แต่ไม่ต้องประคอง ผมอายคน”
“งั้นก็ได้ ถ้ากลัวคนเห็นผมจะรอไปประคองที่ลานจอดรถ” คเชนทร์พูดและหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

เป็นจริงดังที่พูด เมื่อประตูลิฟท์เปิดคเชนทร์ก็ประคองกายเดินออกไปยังลานจอดรถชั้น P10 กายบ่นอุบว่าคเชนทร์ทำอะไรประเจิดประเจ้อ
“ลานจอดรถว่างเหมือนป่าช้า จะมากลัวอะไร” คเชนทร์แย้ง “ขอทำอะไรน่ารักซักหน่อยสิกาย”
“ค่อยเอาไว้ทำที่อื่นสิครับ”
“โลกผมกำลังเป็นสีชมพู อย่ามาห้ามกันหน่อยเลย” คเชนทร์หัวเราะเบาๆ
“คุณไม่กลัวใครเห็น ไม่อายบ้างหรือครับ”
“ไม่” คเชนทร์ยังคงหัวเราะ “ผมหน้าด้าน เคยได้ยินไหมกาย ด้านได้อายอด”
“แต่ผมอาย”
“อายผีหรือไง ลานจอดรถไม่มีใครซักคน”
“แต่เขามีกล้องวงจรปิด” กายแย้ง
“ไม่เห็นหน้าหรอกน่า ถ้ากลัวหน้าขึ้นจอก็ซุกเข้าที่ไหล่ผมก็สิ้นเรื่อง” คเชนทร์แนะนำ แต่ทันใดก็ต้องหยุดกึกจนกายเกือบสะดุดเพราะคนที่พยายามประคองหยุดกระทันหัน
กายเงยหน้าขึ้น ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขากับคเชนทร์กำลังมองมาด้วยสายตาแข็งกร้าว
“คุณวรุจน์” กายพึมพำ
“มาหาหมอหรือวรุจน์” คเชนทร์ถามวรุจน์ด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนกับคุยกับคนทั่วๆ ไป
“เปล่า มาเยี่ยมญาติ” วรุจน์ตอบ สายตามองมาที่ใบหน้าของกายและมองต่ำลงแล้วพูดว่า “ขาหักหรือครับ คุณกาย”
“ซุ่มซ่ามตกบันได” คเชนทร์ตอบแทน
“ครับ” กายพูดเสียงเบา
“ขอให้หายเร็วๆ นะครับ” วรุจน์พูดแล้วเดินเข้าไปในลิฟท์
“ขอบใจ” คเชนทร์ตอบแทนกายอีกครั้ง
ประตูลิฟท์ปิด คเชนทร์สะกิดแขนของกายให้เดินต่อ คราวนี้ไม่หยอกเย้ากายเหมือนเมื่อครู่ จนกระทั่งขึ้นนั่งบนรถคเชนทร์จึงพูดขึ้นมาว่า
“คุณกับวรุจน์ทะเลาะกันหรือเปล่า”
“เอ่อ...”
“เขาดูเย็นชามาก”
“ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมครับ” กายตอบแล้วดึงเข็ดขัดนิรภัยมารัดตัว
“ผมควรจะดีใจไหมเนี่ย” คเชนทร์พูดเบาๆ ขณะที่ขับรถออกจากช่องจอด กายหันไปมองคเชนทร์ซึ่งกำลังมองไปข้างหน้าเพราะตั้งใจขับรถ จนกระทั่งคเชนทร์เลี้ยวรถเข้าถนนสาธรใต้ซึ่งการจราจรกำลังจอแจ กายจึงพูดขึ้นมาเบาๆ ว่า
“ผมกับคุณวรุจน์ไม่มีอะไรต่อกันแล้วครับ”
“ดีแล้วครับ” คเชนทร์หันมาพูดกับกายด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ผมว่าคุณหันมาโฟกัสที่ผมดีกว่า ขอให้เหลือผมคนเดียวเถอะนะกาย ผมเชื่อว่าเราสองคนไปกันได้ดีแน่นอน”
“คุณคิดว่ายังงั้นหรือครับ”
“แล้วคุณคิดว่ายังไง” คเชนทร์ย้อนถาม
“...”
“ว่าไงกาย ตอบเคนนี่ให้ชื่นใจหน่อยซิ” คเชนทร์เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงสดชื่นขึ้นหลังจากกายเงียบไปครู่ใหญ่ “นี่เป็นครั้งแรกที่ผมชอบรถติดบนถนนสาธร”
“ทำไมหรือครับ”
“ก็เพราะผมนั่งอยู่ในรถกับคุณนะสิ”
“คุณคเชนทร์”
“หือ” คเชนทร์หันมาอมยิ้ม
“จริงๆ เลย”
“ชอบหรือเปล่าที่ผมพูดอะไรแบบนี้ ถ้าไม่ชอบผมก็จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง จำตอนแรกๆ ที่เราเจอกันได้ไหมกาย เอาแบบตอนนั้นดีไหม สมองจะได้วิ่งอยู่ตลอดเวลา คุณจะได้ไม่ต้องนั่งทำตัวทื่อๆ”
“คุณว่าผมทำตัวทื่อๆ หรือ”
“ก็หลังๆ มานี่คุณชอบทำแบบนี้นี่นา”
“ผมมีเรื่องต้องคิดเยอะ” กายทำหน้ามุ่ย
“ตอนนี้ก็ยังต้องคิดเยอะหรือ” คเชนทร์เลิกคิ้ว “ผมคิดว่าคุณน่าจะคิดน้อยลงนะ อย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่น่าจะยุ่งยากใจเท่าแต่ก่อน แล้วผมก็พูดอะไรตรงไปตรงมามากกว่าเดิมเยอะ ไม่เหมือนตอนแรกๆ ที่พูดอะไรชวนให้คิดลึกและตีความ”
“รู้ด้วยหรือ” กายเผลอเบ้ปาก
“รู้สิ ทำไมจะไม่รู้ คนอย่างเคนนี่รู้ตัวเสมอว่าตัวเองทำอะไรและรู้สึกยังไง” คเชนทร์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ว่าแต่คุณเถอะ”
“ว่าแต่ผมอะไรครับ”
“อย่าให้ผมต้องบังคับเอาตัวคุณขึ้นเรือยอชท์พาไปลอยลำอยู่กลางทะเลแล้วอยู่กันสองต่อสองซักอาทิตย์สองอาทิตย์นะ ถ้าแบบนั้นล่ะก็ ทะเลก็จะไม่เหลือความเค็ม”
“ทำไมหรือครับ” กายสงสัย
“มันก็จะกลายเป็นน้ำผึ้งแทนนะสิครับ” คเชนทร์หัวเราะเสียงดัง
“คุณคเชนทร์”
“เคนนี่ครับผม บอกให้เรียกเคนนี่”
“ไม่อยากจะเรียกแล้ว” กายหันหน้าออกไปมองนอกรถ
“ผมจะทำทุกวิถีทางให้คุณเรียกผมว่าเคนนี่บ่อยๆ ลองกันดูซักตั้งไหมล่ะกาย ลองดูว่าผมมีความมุ่งมั่นขนาดไหน”
...มุ่งมั่นมากถึงมากที่สุดเลยล่ะ ตอนนี้รู้แล้วว่าคเชนทร์นั้นมีลูกตื๊อมากกว่าเชิงชายหลายเท่านัก...
...แล้วเราชอบหรือเปล่า เราอึดอัดไหม เรารู้สึกยังไง...
...แต่เรายอมรับว่าอยู่กับคเชนทร์แล้วไม่เครียด รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เป็นธรรมชาติอย่างที่มันควรจะเป็น...
...แค่นี้ก็น่าจะพอไม่ใช่หรือ ชีวิตของเราจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้ จะว่าไป คเชนทร์ก็ไม่ได้มีข้อเสียจนยอมรับไม่ได้ หากเราตกลงปลงใจกับคเชนทร์ก็ไม่น่าจะมีปัญหา และหากเกิดอะไรขึ้น คเชนทร์ก็จะอยู่เคียงข้างและดูแลเรา...
...แค่นี้ก็น่าจะพอสำหรับความรัก...

::: End of Chapter 57 :::

ขออนุญาตโพสและลงวันที่ล่วงหน้า 17 นาทีนะะครับ (ผิดกฎไหมเนี่ย ถ้าผิดกฎก็กราบขออภัยนะครับ)

[katawoot]

ขอบคุณเจ๊สองสำหรับปลาท่องโก๋และนมนะครับ เห็นแล้วหิว เห็นแล้วอยากกิน เห็นแล้วก็มีกำลังใจแทนกายว่าจะได้คู่เหมือนปลาท่องโก๋แย้ววว
พรุ่งนี้จะมาโพสบทที่ 58 แล้ว ไชโย จบซะที เรื่องต่อไปจะให้มีตัวละครแค่สองคน ฮึ

[samsoon@doll]

อิจฉาคนสวย สวยเลือกไม่ถูก เอาใครดีหนอ เครียดแทน