หัวข้อ: @มาโปรด@ : ตอนพิเศษ : 23/09/2014 (Page. 145) *แจ้งข่าวหน้า 149 28/1/2015

[nuper]

อ่านตอนนี้แล้วก็ยังไม่สงสารโปรดอะคะ คือ พยยามแล้วนะคะ พยายามมองในมุมของโปรดบ้าง แต่ความสงสารหรือเห็นใจโปรดนี่ ยังหาไม่เจอค่ะเจอแต่สิ่งที่ มันน่าจะเรียกว่าสมเพชมากกว่า แหะๆ ใจแข็งไปไหม ส่วนเรื่องการให้อภยโปรดนี่ต้องถามค่ะ ว่าพี่แกได้แก้ไขอะไรไปบ้างแล้ว เหมือนตอนนี้จะแย่กว่าเดิมนะคะ สมมตินะคะ ถ้าวันนั้น ปลื้มไม่ได้เจอพี่เท็น พี่เมล ปลื้มจะยังยิ้มได้ไหมคะ คงได้แต่อยุ่สภาพเดิมๆ อยุ่ในกะลาที่ชื่อว่าโปรดอยุ่เหมือนเดิม ได้แต่เจ็บซ้ำๆอยุ่เหมือนเดิม ส่วนโปรดก็เห็นปลื้มเป็นของตายอยุ่เช่นเดิม สภาพมันคงเป็นมุมกลับกับในสภาพปัจจุบันค่ะ เราถึงหาคำว่าสงสารเห็นใจให้แก่โปรดไม่เจอค่ะ ณ ตอนนี้โปรดก็มองเห็นแต่ตนเองค่ะ

[zelesz]

จำไว้เป็นบทเรียน แล้วก็ยอมรับมันให้ได้
เดี๋ยวทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง

[fc_fic]

สงสารทั้ง2คน....

[quiicheh.]

บทเรียนครั้งยิ่งใหญ่เลยนะพี่โปรด
เฮ่อออออออออออออออออออออออออ
สู้เข้าไปเสี่ย กลับมาเป็นผู้เป็นคน เริ่มจีบใหม่ปะ อันนี้น่าจะดีสุดสำหรับความคิดเราละ
หน่วง อึมทึบ เม้นไม่ค่อยจะออกค่ะ อินเกิน55555555555555555

[4559]

โปรดสู้ต่อไป

รอวันที่ปลื้มพร้อมละกัน

[Also]

การไม่มีใครอยู่เคียงข้างมันน่าเจ็บปวดนะ สงสารโปรดจังตอนนี้
คนเขียนสู้ๆนะคะ

[Maytbb]

สู้ต่อไปนะเสี่ย 

[ohm]

ขอบคุณมากครับ ที่แต่งเรื่องนี้ให้อ่าน

มีทั้งเศร้า ขำ ขม หวาน กลมกล่อมดี ^^

[Queen1001]

ฟื้นซะทีเถอะโปรด

[jinjin283]

อืมม พี่โปรด ... 

[fanglest]

พี่โปรด 
ไม่ใช่แค่ปลื้มแล้วมั้งที่คิดเองเออเอง พี่ก็ด้วย
แล้วตอนไหนจะได้เจอกันเนี้ยพี่ รอให้ไอ้เปรมกลับมาหรือไร ๅ
 
 

[Moose]

จะมีมาม่าครอบครัวไหมคะเนี่ย

[nine-poo]

ความรักหนอความรัก
ช่างมีิอานุภาพร้่ายแรงจริงๆ
อ่านตรงนี้แล้วสงสารโปรดมาก ไม่รู้ปลื้มโปรดจะมีทางกลับมารักกันไหมหนอ
รอตอนต่อไปจร้า

[fuku]

เฮ่ยเราชอบตอนนี้มากๆ อยากกดเป็ดรัวๆ ซัก 100 รอบ
รายละเอียดเรื่องราวที่ผ่านมาของโปรดช่วงปลื้มไม่อยู่ ครบมาก(ส่วนเรื่องแผลที่มือเราจะรอต่อไป)
เรียบเรียงความคิดของโปรดว่าคิดได้ซะทีนะ รวมไปถึงผลของโครงสร้างครอบครัวด้วย
เรื่องที่เกิดมันใหญ่มาก ร้ายแรงโคตรๆ ชนิดที่ว่า ครอบครัว2ฝ่ายไม่อาฆาตกันก็ดีแล้ว
มันเป็นผลลงเอยที่น่าจะเป็น ตามเงื่อนไขมาก(เคลมว่าสองฝ่ายก็รู้จักกันดีประมาณนึง)
เรื่องก็ผ่านมาพอสมควร ความแรงก็ลดทอนลงไปตามส่วน

ส่วนเปรมไปเหอะ ไปเลย รับผลที่ตัวเองก่อขึ้นมา แม้จะน้อยมากก็ตามนะ
ดีที่แก้ไขตัวเองทัน โชคดีที่เรื่องไม่ร้ายแรงกว่านี้

สาธุ ที่เหลือก็หวังว่าเยื่อใยที่มีจะไม่ขาด นายต้องอาศัยดวงและความอดทนแล้วล่ะมาโปรด

[yokky34]

สงสารพี่โปรดอ่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึม ฮึก   

ไม่ค่อยโกรธพี่โปรดเท่าไหร่ แต่ไปโกรธน้องเปรมแทน

[nokkaling]

 

[donutnoi]

มาโปรดมามา ป้ากอดปลอบเอง สู้ๆ ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ

ดีแล้วที่โปรดคิดถึงพ่อกับแม่ ดีแล้วที่คิดได้ว่าตัวเองก็มีหน้าที่ของตัวเอง 

[Kaame]

เฮ้ออออ แล้วแบบนี้มันจะดีกันยังไงเนี่ย TT
ปัญหาระหว่างครอบครัวกับภายในครอบครัวนี่มันก็ใหญ่อยู่นะ

ฮือออ เสี่ย 

[Snufflehp]

เฮ่ยเราชอบตอนนี้มากๆ อยากกดเป็ดรัวๆ ซัก 100 รอบ
รายละเอียดเรื่องราวที่ผ่านมาของโปรดช่วงปลื้มไม่อยู่ ครบมาก(ส่วนเรื่องแผลที่มือเราจะรอต่อไป)
เรียบเรียงความคิดของโปรดว่าคิดได้ซะทีนะ รวมไปถึงผลของโครงสร้างครอบครัวด้วย
เรื่องที่เกิดมันใหญ่มาก ร้ายแรงโคตรๆ ชนิดที่ว่า ครอบครัว2ฝ่ายไม่อาฆาตกันก็ดีแล้ว
มันเป็นผลลงเอยที่น่าจะเป็น ตามเงื่อนไขมาก(เคลมว่าสองฝ่ายก็รู้จักกันดีประมาณนึง)
เรื่องก็ผ่านมาพอสมควร ความแรงก็ลดทอนลงไปตามส่วน

ส่วนเปรมไปเหอะ ไปเลย รับผลที่ตัวเองก่อขึ้นมา แม้จะน้อยมากก็ตามนะ
ดีที่แก้ไขตัวเองทัน โชคดีที่เรื่องไม่ร้ายแรงกว่านี้

สาธุ ที่เหลือก็หวังว่าเยื่อใยที่มีจะไม่ขาด นายต้องอาศัยดวงและความอดทนแล้วล่ะมาโปรด

เย้ดดดดดดดดดดดดดด กดร้อยรอบมันก็ถือเป็นโมฆะสิคะ ต้อง 101 รอบ มันถึงจะได้เป็ด ฮ่าๆๆ

แผลที่หลังมือของเสี่ย ก็ตอนฆ่าตัวตายไงคะ แต่ไม่อยากเขียนให้เรื่องมันฮาร์ดคอร์ไปกว่านี้ ไว้จะมาเอ่ยถึงในอีกหลายตอนเลย แต่นี่แอบบอกก่อน (สปอยล์ตลอด คนอ่านเขาจะตื่นเต้นได้ไง  ไม่รู้ล่ะ ก็อยากบอกอ่ะ)

ปล.. ถึงคนอ่านทุกท่าน แจกน้ำเย็นค่ะ ใจเย็นๆ กันนะคะ ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ไล่ตามกาลเวลาที่คนเขียนแม่งงงงงทำไทม์สคิปหลายเดือนเลยทีเดียว  สำหรััััับคนอ่านมันคงจะเพิ่งเหมือนว่า ดราม่าเพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่ตอน แต่ในเรื่องนี่จะเป็นปีแล้วนะคะ -o- 

ยังไม่เก็ตว่าทำไมต้องสงสารโปรดด้วย

โดยเฉพาะที่ว่า
"พี่โปรดคิดว่าตัวเอง...ไม่มีใครเลย คนที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี โดนสปอยล์ ตามใจมาตั้งแต่เด็กอย่างเขา"

โปรดอายุเท่าไหร่แล้ว
เรียนอะไรคร้าบบบบ อาชีพที่ต้องอุทิศตัวเพื่อเพื่อนมนุษย์ ... นะ
โดนสปอยล์ที่บ้าน .. แต่ที่โรงเรียน มหาวิทยาลัย ... สิ่งแวดล้อมมันไม่ใช่บ้าน
ไม่ได้ถูกเพื่อน ถูกครู อาจารย์ สปอยล์ ด้วยนี่

ครั้งแรกที่ทำร้ายกันยังพอบอกได้ว่าเป็นเพราะอารมณ์โกรธ ขาดสติ
แต่หลังจากนั้น ... ที่รู้ตัวว่ารักน้องปลื้มแล้ว แต่ยังทำร้ายกันได้นี่สิ ... ฟิวส์ขาดคับ

ไม่มีคำว่า .. สงสารให้โปรดคับ..
ให้อภัยได้.. แต่ทางใครทางมันเถอะ

อยากตัดสินใจแทนน้องปลื้มจังวุ้ย

 

ตอบความคิดเห็นนี้ เนื่องจากมีคำพูดของคนเขียนนะคะ

พี่โปรดอายุ 21 ปี เรียนหมอ แน่นอนค่ะว่าต้องมีคำสอนอุทิศตนเพื่อผู้อื่น คนเป็นหมอต้อง...อะไรก็ว่ากันไปตามคำสั่งสอนของคณะพวกเขา แต่ความจริงมันก็มีอยู่ว่า หมอก็ยังเป็นมนุษย์ธรรมดานะคะ โกรธได้ ตายเป็น เสียใจเป็นเหมือนคนอื่นๆ พวกเขาไม่ใช่ผู้ที่ละทางโลก ความคิดความอ่านเมื่อเจอจุดพลิกผัน มันจะไปในแนวทางไหนต้องมาดูที่การเลี้ยงดูอีกที ไม่รู้นะคะ แต่ สำหรับเรื่องนี้ ตามนิสัยของพี่โปรดตั้งแต่ต้น

เขาเป็นที่รักของอาจารย์ เป็นที่สนใจของคนหลายๆ คน ที่คณะเขา เขาก็เป็นคนสำคัญ ในมหาลัยคนอื่นคนเขียนไม่รู้นะคะ แต่ในมหาลัยคนเขียน คนจำพวกนี้ก็มีเหมือนกัน คนที่เข้ากับอาจารย์ได้ดี เป็นจุดศูนย์รวมของเพื่อนๆ เขาเคยเป็นความภูมิใจมาตลอดนะคะ แต่พูดไป ก็รังแต่จะทำให้คนอ่านคิดว่า เราเริ่มสปอยล์พระเอกแล้ว 

ปล. นี่เป็นพาร์ทอินไซด์สุดท้ายของเสี่ยแล้ว ข้องใจอะไรตรงไหน เราจะตอบแค่เฉพาะตอนนี้เท่านั้นนะคะ และลงหนึ่งตอนมีสิทธิ์เม้นตอบได้หนึ่งเม้นตามกฎ เพราะฉะนั้นหาอ่านได้จากเม้นนี้ ไม่อย่างนั้น ถ้ามีอะไรค้างคาตอนหน้า ขออนุญาต ไม่ตอบ 

[toou]

ให้กำลังใจทั้งคู่เลยน๊าาาาาาา

[MK]

รอตอนต่อไปละกัน   
เม้นท์ไม่ออก

แต่ขอบคุณคนเขียนค่ะ   

[ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ]

ที่โปรดยังอยู่ในบรรยากาศเดิม ๆ เพราะยังรู้สึกผิดใช่ไหมล่ะ เหมือนกับครั้งนี้โปรดรู้ตัวและสำนึกแล้วว่าตนผิดจริง ๆ และผิดมากด้วย จึงลงโทษตัวเองอยู่แบบนี้ จมอยู่ที่เดิมกับความรู้สึกผิดที่ยังเกาะติดในใจ เลยดูเหมือนทางออกจะยังเป็นทางตันอยู่ในความคิดของโปรด

ก็ไม่รู้สินะ เรากับเห็นด้วยที่โปรดจะมีช่วงเวลาแบบนี้อ่ะ เหมือนกลับถอยออกมาถึงจะอยู่ในจุดเดิม ๆ แต่ก็สามารถมองเห็นอะไรได้มากขึ้นกว่าเดิม เท่าที่อ่านโปรดก็เริ่มดีขึ้นมานิดหนึ่งนี่นะ ถึงจะไม่เดินไปข้างหน้าแต่ก็ไม่ถอยหลังซะทีเดียว อย่างน้อยโปรดก็ใส่ใจและเป็นห่วงความรู้สึกน้องมากขึ้นโดยที่ไม่ผลีผลามเข้าไปหาเหมือนแต่ก่อน และยังไปเรียนตามปกติ ถือว่าการกลับมายังจุดเดิม ๆ ก็มีการพัฒนาเหมือนกัน เหมือนถอยกลับมาคิดทบทวน ได้มองอะไรได้กว้างขึ้นและเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีเลยทีเดียว ถึงจะเป็นจุดเล็ก ๆ ก็ตาม

แบบนี้นับว่าดีนะ  ดีกว่าโดนบอกเลิกจมกับความเสียใจแล้วถอยหลังลงคลองเสียผู้เสียคนไปเลย แบบนั้นหลายคนเสียใจโดยเฉพาะพ่อแม่โปรดเอง ถึงตอนนี้แล้วนึกถึงปลื้ม ไม่แน่ตอนนั้นปลื้มคงมีสภาพแย่และหนักกว่าด้วยซ้ำ เพราะปลื้มไม่ต่างจากโปรดหรอก นกปีกหักไม่มีหลักเกาะดี ๆ นี่เอง โชคดีที่เท็นเท็นเข้ามาได้ถูกจังหวะพอดี

ตอนนี้โปรดก็ได้แต่มองอยู่ห่าง ๆ ห่วง ๆ  แหม!! อยากให้โปรดได้เจอเท็นเท็นจัง  รายนั้นนะช่วยได้แน่นอนก็เดอะ เท็น นี่เนอะ 

ก็หวังว่าเวลาจะทำให้โปรดเข้มแข็งขึ้นเรื่อย ๆ จนกลับไปยืนและพร้อมจะสู้และเดินหน้า อย่างที่มาโปรดควรทำ

[zakimi]

อ่านแล้วรู้สึกหน่วงๆ  แต่ก็รอตอนต่อไป 

[bennnyyy]

สงสารเสี่ย

[ammamooty]

เสี่ยอา...  ร้องไห้เลยอ่านอินไซด์นี้ พาทเสี่ยเป็นอะไรที่แบบ.. เข้าใจนะ

เฮ้อ...  เอาใจช่วยเสี่ยนะ  เสี่ยสู้ๆ

[B52]

ก็ได้แต่คิดแหละแต่ละคนจะเดินไปในทิศทางไหน จะบรรจบกันหรือหันกันไปคนละทาง

[หมูน้อย]

ติดตามตอนต่อไป
แอบคิดว่าจะเปลี่ยนพระเอก แต่นึกได้ เฮ้ยนี่มันเรื่อง มาโปรด นะจำได้ไหม?
นอกจากจะมีมาโปรด No.2 ฮ่าๆ

แต่..แต่ช้าแต่....พี่โปรดน้องปลื้ม โอเคฟุดๆ
เชียร์ๆ 

[poisongodx]

คืนดีกันไวไวน่าาาาาา

[บ๊ายบายโพ]

เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายที่เคยเห็นแต่ตัวเอง
เราว่าถึงขนาดฆ่าตัวตาย น้องปลื้มไม่ได้เป็นแค่ตัวตนเล็กๆสำหรับพี่โปรดแล้วล่ะ
น้องมีความสำคัญแค่ไหนทีนี้อิเฮียคงจะรู้แล้ว
ไม่รู้ว่าปลื้มให้อภัยมั้ย แต่ตอนนี้คือเราให้อภัยอิเฮียแล้วนะ กลับมาซัพพอร์ตเหมือนเดิม 555555

เยเฮด ดราม่าให้อะไรมากกว่าที่คิด  กอดคนเขียน

[@rnon]

ยังไม่เก็ตว่าทำไมต้องสงสารโปรดด้วย

โดยเฉพาะที่ว่า
"พี่โปรดคิดว่าตัวเอง...ไม่มีใครเลย คนที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี โดนสปอยล์ ตามใจมาตั้งแต่เด็กอย่างเขา"

โปรดอายุเท่าไหร่แล้ว
เรียนอะไรคร้าบบบบ อาชีพที่ต้องอุทิศตัวเพื่อเพื่อนมนุษย์ ... นะ
โดนสปอยล์ที่บ้าน .. แต่ที่โรงเรียน มหาวิทยาลัย ... สิ่งแวดล้อมมันไม่ใช่บ้าน
ไม่ได้ถูกเพื่อน ถูกครู อาจารย์ สปอยล์ ด้วยนี่

ครั้งแรกที่ทำร้ายกันยังพอบอกได้ว่าเป็นเพราะอารมณ์โกรธ ขาดสติ
แต่หลังจากนั้น ... ที่รู้ตัวว่ารักน้องปลื้มแล้ว แต่ยังทำร้ายกันได้นี่สิ ... ฟิวส์ขาดคับ

ไม่มีคำว่า .. สงสารให้โปรดคับ..
ให้อภัยได้.. แต่ทางใครทางมันเถอะ

อยากตัดสินใจแทนน้องปลื้มจังวุ้ย