ซีนที่31 เจ้าของงานและแล้วเสื้อผ้าหน้าผมก็พร้อมครับ ป้าสมทรงจัดเสื้อผ้าจากร้านเดิมมาให้ใส่ได้พอดีเป๊ะ
“บีลูก!! ผมทรงนี้มันใช่มากเลยลูก!!”ป้าสมทรงวี๊ดให้ตอนผมลงมาที่รถ
“ขอบคุณครับป้า ว่าแต่มันโอเคใช่ไหมครับ ไม่ค่อยมั่นใจเลย”ผมตอบ….ก็ปกติผมไม่ค่อยทำอะไรกับหัวครับ นานๆถึงจะเซ็ตผมสักที อย่างมากก็หวีเฉยๆ…….แต่ตอนนี้เหมือนหลุดออกมาจากรันเวย์เลย
“ยิ่งกว่าโอเคอีกลูก!! ทรงก่อนว่าหล่อแล้วทรงนี้หล่อกว่าอีก“ ป้าสมทรงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“มันก็ต้องดีอยู่แล้วปะ ก็กูเป็นคนเลือกทรงให้มึงเอง” ไอ้นภสำทับทวงบุญคุณ
“เออ ขอบคุณ” ผมแสยะยิ้มให้ไอ้นภ
“บีลูก… มาเซ็นต์เอกสารจิปาถะก่อนค่ะ ป้าจะได้ส่งให้การเงินเค้าไปเลย สัญญาจ้าง เอกสารรับค่าตัว นั่นนี่นู่น ตรงนี้ๆ ใบนี้ๆ อันนี้”ป้าสมทรงงัดเอกสารออกมาเป็นปึกชี้ให้ผมเซ็นต์รัวๆ
“เรียบร้อย ไปกันเถอะ” ป้าสมทรงรีบแบ่งเอกสารเป็นสามชุดแล้ว ก่อนจะส่งให้เลขาไปชุดนึงเพื่อเอากลับไปเก็บที่ออฟฟิศก่อน แล้วพาพวกผมขึ้นรถ
“นภ วันนี้คิวเป็นแบบนี้นะ นภจะไม่ถ่ายรูปหน้างาน จะไปรอเรียกคิวหลังเวทีเลย ดังนั้นใช้แผนC เสร็จแล้วถ่ายรูปกับผู้บริหาร แล้วค่อยไปให้สัมภาษณ์พร้อมถ่ายรูปทีเดียว อย่าลืมทิ้งปริศนาเรื่องละครใหม่ด้วย”ป้าสมทรงบรีฟงานอย่างรวดเร็ว
“ได้ครับ” ไอ้นภตอบรับพร้อมกับทวนขั้นตอน จากนั้นมันก็เอาหูฟังออกมาแล้วใส่ ก่อนจะนั่งหลับตาบ่นพึมพำ…ทำอะไรของมัน….
“นภเค้าเตรียมตัว วางแผนการให้สัมภาษณ์จ๊ะ” ป้าสมทรงเล่าให้ฟังเพราะคงเห็นผมทำหน้าสงสัย
“อ้อครับ”
“ส่วนบี คิวเป็นแบบนี้นะ บีจะเข้างานกับป้า วันนี้งานจัดที่โรงแรมคนจะไม่เยอะเท่าครั้งที่แล้ว เราจะไปถ่ายรูปกันก่อนแล้วให้สัมภาษณ์นักข่าวเลย ป้าจะแนะนำอย่างเป็นทางการว่าบีเป็นนักแสดงใหม่พึ่งเซ็นต์สัญญาในสังกัดป้า ถ้านักข่าวถามอะไรก็ตอบสบายๆเน้นยิ้มเยอะๆ….อันนี้ป้าสรุปแนวการตอบคำถามนักข่าวให้แล้ว… ถ้าเห็นท่าไม่ดีป้าจะตอบแทนเอง โอเคนะ” ป้าสมทรงบรีฟงานพร้อมกับยื่นโพยคำตอบมาให้
“โอเคครับ แต่นักข่าวจะไม่ว่าอะไรเหรอครับ เพราะเรื่องจริงผมไม่ได้จะเข้าวงการ”ผมถาม
“อุ้ย ไม่ทันแล้วลูก ต้องเข้าวงการแล้วล่ะ ป้ารับงานมาให้บีรัวๆเรียบร้อย แถมสัญญาก็เซ็นต์กันแล้ว” ป้าสมทรงตอบด้วยรอยยิ้มละไม
“เซ็นต์สัญญา??…..เรายังไม่ได้เซ็นต์กันเลยไม่ใช่เหรอครับ”
“แหม ก็เมื่อกี้ก่อนขึ้นรถไง บีเซ็นต์ให้ป้าเรียบร้อย ป้าให้เลขาเอาสัญญาไปเก็บในเซฟแล้ว ส่วนนี่ฉบับคู่สัญญา เอาไปอ่านเพลินๆได้เลยจ๊ะ” ป้าสมทรงฉีกยิ้มให้อย่างผู้ชนะพร้อมกับยื่นเอกสารคู่สัญญามาให้……แว๊กกกกกก…….จริงด้วย……เซ็นต์ไปแล้ว!!!......รายละเอียด…..อ้อ……โอเค…..ผู้จัดการหัก30เปอร์เซ็นต์…..โอเค เรทปกติ….โอเค…..ส่วนของการยกเลิกสัญญาล่ะ…….ฉีกสัญญาปรับ10ล้าน!!!....กูทำอะไรลงไป!!!
“แต่ไม่ต้องห่วง ถ้างานหนักไปหรือไม่ชอบจริงๆ เดี๋ยวเราค่อยว่ากันใหม่ ป้าไม่บังคับรับงานหรอก ไม่ต้องกลัว”ป้าสมทรงปลอบใจ
“เอ่อ….ก็ได้ครับ….” ผมตอบแบบผู้แพ้
“ป้าจะแนะนำบีชื่อ ‘บี นิติบรรพกิจ’ ดีไหม หรือว่า ‘บี มัจฉ์’ เอาเป็นชื่อในวงการ”ป้าสมทรงถามความเห็น…..เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมลำบากใจมากที่สุดเลยล่ะครับ….
“ป้าครับ ผมจะลองทำงานดูนะครับ แต่รบกวนป้าแนะนำผมว่า ‘ มัจฉ์ ‘ เฉยๆละกันครับ”
…………………………………….
“พี่ก้อยสวัสดีครับ” ผมรีบทักพี่นักข่าวคนเดียวที่ผมรู้จัก ขณะกำลังจะเดินเข้างาน
“ว้าย จำพี่ได้ด้วยเหรอ” พี่ก้อยยิ้มอย่างดีใจ
“จำได้สิครับ พี่ก้อยเป็นพี่นักข่าวคนแรกที่ผมได้เจอเลยนะครับ”
“แหม ฟังแล้วปลื้มเลย”พี่ก้อยตอบ
“มัจฉ์เค้าเป็นคนน่ารัก ใครดีกับเค้า เค้าไม่เคยลืมหรอกค่ะ”ป้าสมทรงรีบทำคะแนนให้เพิ่มเติม
“ น้องชื่อ มัจฉ์ เหรอคะ ชื่อจำง่ายดีนะคะป้า ไม่ซ้ำกับใครในวงการด้วย น่ารักแบบนี้ ก้อยเต็มที่เลยค่ะ”
“ขอบคุณมากค่ะน้องก้อย” ป้าสมทรงลงไปไหว้ย่อ…..ส่วนผมก็ไหว้ตามพร้อมกับ ยิ้ม……อย่างเป็นธรรมชาติ…….
และแล้วพี่ก้อยก็ไประดมเพื่อนนักข่าวทุกสำนักที่มาร่วมงานให้มาถ่ายรูปและสัมภาษณ์ผมพร้อมกับป้าสมทรง
“น้องมัจฉ์รู้สึกยังไงบ้างคะ ที่รูปคราวก่อนกลายเป็นกระแสในโซเชียลมีเดีย”พี่นักข่าวคนหนึ่งถามขึ้นมา
“บอกตรงๆว่าตกใจมากเลยครับ ไม่เคยคิดว่าจะมีคนเมตตาผมมากมายถึงขนาดนี้” ผมตอบพร้อมกับยิ้ม…..อย่างเป็นธรรมชาติ……
“แล้วน้องมัจฉ์ต้องปรับตัวยังไงบ้างไหมคะ”พี่นักข่าวอีกคนถามขึ้นมาบ้าง
“มัจฉ์ก็ยังเป็นมัจฉ์คนเดิมครับ เพียงแต่ต้องมีวินัยและมีความตั้งใจให้มากขึ้น เพื่อจะไม่ให้ทุกคนที่เมตตามัจฉ์ต้องผิดหวัง ตอนนี้โชคดีที่ได้นภศูลมาช่วยติวการแสดงให้ ทุกอย่างเลยไปได้ด้วยดีครับ”
“น้องมัจฉ์โชคดีมากเลยนะคะที่ได้นภศูลช่วยติวการแสดงให้ ปกติดาราดังอย่างนภศูลงานยุ่งมาก ไม่ค่อยมีเวลา”
“ต้องขอบคุณนภเค้ามากเลยครับที่เค้าเข้ามาช่วยผม”ผมตอบ
“อุ้ย….เรียกนภศูลว่านภ….อย่างงี้ก็แสดงว่าสนิทกันมากเลยใช่ไหมคะ”พี่ก้อยถามขึ้นมาด้วยตาเป็นประกาย
“คือผมกับนภ…..” ผมยังพูดไม่ทันจบป้าสมทรงก็รีบเข้ามาแทรกทันที
“อ๊ะๆๆ อันนี้ป้าขอเป็นความลับก่อนดีกว่านะคะ อุ้ย อย่าพึ่งเข้าใจอะไรกันผิดนะคะ”ป้าสมทรงตอบพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัยให้บรรดาพี่ๆนักข่าว…….และบรรดาพี่ๆนักข่าวก็มองหน้ากันไปมาพร้อมกับพยักหน้าให้กันเบาๆก่อนจะหันมายิ้มอย่างมีเลศนัยให้ป้าสมทรงโดยพร้อมเพียง……เอ่อ….ผมว่ามันไม่น่าจะใช่เรื่องดียังไงไม่รู้สิ….
“ได้เวลาเข้างานกันแล้วค่ะ ไปกันนเถอะค่ะ” ป้าสมทรงยิ้มให้ทุกคน….อย่างเป็นธรรมชาติ….
…………………………………………
งานวันนี้เป็นงานเปิดตัวเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพตัวใหม่ในเครือเดียวกันกับผลิตภัณฑ์ที่พึ่งเปิดตัวไปคราวก่อน ซึ่งสินค้าตัวนี้เน้นความเรียบง่ายไม่หวือหวา ไอ้นภก็เลยแค่ออกมายืนให้สัมภาษณ์บนเวทีแทนการแสดงโชว์ จากนั้นผู้บริหารก็ขึ้นไปกล่าวทักทายสื่อมวลชน
“บีลูก เดี๋ยวเราจะต้องขึ้นไปถ่ายรูปบนเวทีด้วยนะ หลังเปิดตัวสินค้าเสร็จ”ป้าสมทรงหันมาทวนคิวให้ผมฟัง
“ได้ครับ”ผมตอบ
“อย่าลืมยิ้มเยอะๆนะลูก”
“ครับ ยิ้ม……..แบบเป็นธรรมชาติ……...”
“ดีมากจ๊ะ อุ้ย คุณหมอชาร์คสวัสดีค่ะ”ป้าสมทรงอยู่ๆหันไปทักคนที่อยู่ข้างหลังผม…..อย่าบอกนะว่าเป็น….
“น้องมัจฉ์ใช่ไหมครับ ขอบคุณมากนะที่ยอมรับงานนี้”
“……………....”
“มัจฉ์ สวัสดีคุณหมอชาร์คสิลูก คุณหมอเป็นเจ้าของบริษัทที่จ้างเรามาวันนี้นะจ๊ะ”ป้าสมทรงรีบแทรกเข้ามาขณะที่ผมยืนนิ่ง
“สวัสดีครับ” ผมหันไปไหว้
“ผมไม่ใช่เจ้าของหรอกครับ เป็นแค่ผู้ดูแลแทนเท่านั้น”……เค้าหันไปตอบป้าสมทรง
“แหม คุณหมอก็ถ่อมตัวไปได้”ป้าสมทรงบิดไปมาพร้อมหยอกเอิน
“จริงๆครับ……ผมแค่รอเจ้าของตัวจริงเค้ายอมกลับมาเท่านั้นเอง……”
……………………………….
ต่อพรุ่งนี้ฮะ