chapter 31แดดยามบ่ายที่ส่องแสงเจิดจ้าเข้ามาถึงในห้องนอน ปลุกให้คนตัวหนาที่นอนหลับอยู่รู้สึกตัวขึ้น ทศทิศลืมตาขึ้นแล้วพลิกตัวนอนหงายคลายอาการปวดเมื่อยตามตัว เรื่องตอนเช้ายังคงทำให้เขายิ้มได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึง
คิดไม่ถึงว่าแค่ตูนเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวกับเขานิดๆหน่อยๆน้องจะออกอาการหึงหวงได้น่ารักขนาดนี้ ใจพาลนึกโกรธอยู่เสมอว่าน่าจะบอกให้น้องรู้ตั้งแต่แรกว่าเขาเป็นใคร
แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้วแค่ได้มีน้องทุกวันนี้มันก็ดีที่สุดแล้ว เสียงขยับตัวของคนที่นอนข้างๆทำเอาเขาหลุดยิ้มขึ้นอีกครั้ง เจ้าคนตัวเล็กที่นอกนซุกหน้าเข้ากับแขนเขาเหมือนกับลูกแมวไม่มีผิด แต่เมื่อเช้าเจ้าลูกแม่เขากลายร่างเป็นแม่เสือเสียได้นี้ หน้าคมมีเสน่ห์ยกยิ้มถูกใจที่ตัวเองตัดสินใจถูกที่ยั่วให้น้องหึง
หลังจากที่เขาลากน้องเข้าห้องมาก็ไม่ได้สนใจว่าตูนจะกลับไปตอนไหน แต่ที่รู้ๆคือกลับก่อนที่เขาจะหลับแน่นอน ส่วนน้องที่เข้ามานอนกลิ้งบนเตียงพอโดนแอร์เย็นๆเป่าเข้า หนังตาก็หย่อยทันที เหมือนเด็กไม่มีผิด
เขาลุกค่อยๆลุกออกจากเตียง ห่มผ้าให้คนตัวขาวที่นอนหลับปุย เขาเดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อย ก่อนเดินออกมานั่งที่เตียง หยิบแฟ้มงานที่ค้างอยู่ขึ้นมาอ่านต่อจากเมื่อคืน
ตาคมอ่านเอกสารจากแฟ้มนี้เปลี่ยนเป็นแฟ้มนั้น วงบ้างจุดที่ผิด เซ็นอนุมัติตรงที่เห็นสมควร หากแต่ทศทิศก็ยังคงเหลือบตามองคนตัวเล็กที่นอนหลับอยู่ข้างๆเสมอๆ
เตียงยวบยาบขึ้นลงเมื่อคนที่นอนหลับอยู่เริ่มรู้สึกตัว พลิกไปพลิกมา หามุมนอนต่อแต่คงเป็นเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทำให้น้องจะนอนต่อไม่ได้
"ปิดม่านให้เอาไหม?" พอเขาเห็นว่าอีกคนยังนอนหลับตาขมวดคิ้วอยู่ก็เอ่ยถาม
หัวกลมๆส่ายปฏิเสธ ยกมือขยี้หัวตัวเอง แล้วค่อยคลานกระดิ๊บๆมานอนหนุนตักเขาเสียอย่างนั้น
น้องน่ารักเสมอ ถ้าไว้วางใจใครแล้วจากคนนิ่งๆก็อ้อนกลายเป็นลูกแมวทันที ทศทิศยกเอกสารที่อยู่บนตักออก ยกตัวทุยๆให้นอนหนุนบนตักดีๆ
"กี่โมงแล้วอ่ะ?" เสียงงัวเงียถาม
"บ่ายสองแล้ว เอาไงจะนอนต่อหรือจะไปย้ายของจากห้องกัณณ์?"
"ไปย้ายของๆ" ว่าแล้วน้องก็ค่อยๆยันตัวเองขึ้น ปีนข้ามเขาลงจากเตียงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
--------------------------------------------------------
เขาเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วก็ยังเห็นพี่ทิศอ่านแฟ้มเอกสารอยู่เลย แบบนี้พี่ทิศจะว่างพาเขาไปรึเปล่า
"พี่ทิศว่างไหม ไม่งั้นค่อยไปเอาวันพรุ่งนี้ก็ได้นะ" เห็นนั่งอ่านมีสมาธิอยู่ก็ไม่อยากเข้าไปรบกวนเท่าไร
"ว่างสิ ไปย้ายของวันนี้นั้นแหละ นินเสร็จรึยัง?" พี่ทิศเงยหน้าจากเอกสารบนตัก
"เสร็จแล้วครับ" ผมตอบ ร่างสูงก็ลุกขึ้นจากเตียงจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่ก่อนจะดินไปหยิบกุญแจรถ กระเป๋าตังส์แล้วชวนผมออกจากห้อง
นั่งอยู่บนรถหรูไม่นานเท่าไรก็ถึงที่หมาย ห้องของกัณณ์ เขาโทรหามันตั้งแต่ตอนอยู่บนรถ บอกมันว่าจะมาย้ายของมันก็ตอบอืมๆมา เสียงงัวเงียสงสัยยังไม่ตื่นดี
ผมบอกมันไว้ก่อนเฉยๆเผื่อมันนอนแก้ผ้าอยู่จะได้แต่งตัวให้เรียบร้อย มันไม่ต้องลงมาเปิดประตูให้ผมหรอก เพราะผมก็มีอยู่อีกดอกตั้งใจว่าจะคืนมันวันนี้แหละ
"กัณณ์ ตื่นยัง?" ทันทีที่บานประตูเปิดออกผมก็ส่งเสียงเรียก
"เอออออ ย้ายเองเลยนะมึง ก็จะนอนต่อ" มันเดินหัวยุ่งออกมาในสภาพบ็อกเซอร์ตัวเดียว
"พี่หวัดดี ช่วยเมียย้ายของเองนะ ผมนอนต่อล่ะ" มันว่าเสร็จก็เดินกลับเข้าห้องไปนนอนต่อไม่สนใจไยดีผมเลย
"ปกติมันใส่แบบนี้นอนเหรอ?" พี่ทิศที่ช่วยผมเก็บของเครื่องใช้ถาม
"อือ" ผมเองก็มุ่งหน้าไปที่ห้องนอน เปิดตู้เสื้อผ้ารื้อๆออกมาพับใส่กระเป๋า
"ดีแล้วที่นินย้ายไป" พี่ทิศว่าออกมาผมเองก็ไม่ได้ถามว่าดีตรงไหน เพราะมัวแต่สนใจผ้าตรงหน้าอยู่
จริงๆของผมมีไม่มากเท่าไร ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเสื้อผ้ามากกว่า ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆก็มีนิดๆหน่อยๆ ถึงดูว่าของไม่เยอะเท่าไรแต่เก็บไปเก็บมาก็เหนื่อยใช่ได้เหมือนกันนะเนี่ย
พู่ว วว ผมพ่นลมออกจากปากอย่างเหนื่อยๆ กัณณ์ที่นอนอยู่ได้ยินเสียงพี่ทิศถามผมว่า อันนี้เอาไหม ใช่ของผมรึเปล่า ืก็นอนต่อไม่ลง ลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ ยืนฉี่ไม่อายผมกับพี่ทิศสักนิด พี่ทิศทำหน้าขึงขังโวยวายใหญ่ถามว่าตอนผมอยู่มันทำอย่างนี้ด้วยรึเปล่า
มันก็ตอบกลับมาว่า
"มีเหมือนๆกันอายทำไม" แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นคำตอบที่พี่ทิศไม่ค่อยพอใจสักเท่าไร
กัณณ์มันล้างหน้าเสร็จก็เดินมาเซ็ดหน้าให้แห้งแล้วหันมาถามผม
"นี่มึงเก็บไปไม่เหลือไม่คิดจะให้กูดูต่างหน้าเลยรึไง?"
"เดี๋ยวก็เจอกันอยู่ดีนั้นแหละน้า"ผมลากกระเป๋าใส่ผ้าออกมาวางไว้หน้าทีวี ส่วนพี่ทิศก็ถือกระเป๋าเครื่องใช้มาวางไว้เช่นกัน
"เออ กูชวนไปกินข้าวมึงก็ต้องไปกับกูเข้าใจไหม พี่มันสั่งอะไรก็อย่าไปยอมง่ายๆเข้าใจ๊" มันทำเหมือนตัวเองเป็นพ่อแล้วผมเป็นลูกสาวมันอย่างนั้น
"อย่าขู่น้องสิ" พี่ทิศว่าปรามๆมัน
"พี่ไม่ต้องเลย เอาเพื่อนผมไปแล้วยังจะมาว่าผมอีก พี่เข้าใจไหม มันเนี่ยเพื่อนรักผมเลยนะ" มันหันไปเถียง
"อ่าๆ แค่ย้ายห้องเองนะ" ผมบ่นกับอาการเว่อร์ๆของมัน
"เออๆ ไปดีเถอะมึง มีผัวแล้วลืมเพือน!" มันทำท่างอนๆ
"อื้ม เจอกันวันจันทร์ ส่วนกุญแจห้องอยู่ที่ทีวีนะ" ผมบอกลาอย่างไม่ใส่ใจมันเท่าไร มันก็หันมาโบกมือบายๆ แล้วเดินไปนั่งเปิดดูทีวีตามประสาคนว่างงาน
พี่ทิศให้ผมเลือกว่าจะแวะห้างก่อนแล้วค่อยกลับห้อง หรือจะกลับห้องเอาของไปไว้ก่อนแล้วค่อยออกมาหาอะไรทาน เพราะพวกเขาเสียเวลาในห้องกัณณ์เกือบๆสองชั่วโมง ตอนเย็นๆรถคงติดหนักกว่านี้แน่ๆ ผมเลยตัดสินใจแวะห้างหาซื้ออะไรกินก่อนแล้วค่อยกลับคอนโดทีเดียว
พี่ทิศและผมเดินเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านดังร้านหนึ่ง เราเลือกนั่งในมุมที่เป็นส่วนตัวหน่อย ผมไม่เคยมาร้านแบบนี้ก็สั่งไม่เป็น ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของอีกคนสั่งแทน
พนักงานรับออเดอร์ยืนยิ้มมองหน้าพี่ทิศตาหวาน พอพี่ทิศสังเกตเห็นผมเบียนหน้าไปมองอย่างอื่น ก็จับมือยกไปจุ๊บที่ปากเบาๆ จากที่มีอาการบึ้งๆอยู่ก็เปลี่ยนเป็นหน้าร้อนฉ่า
พนักงานที่ยืนเห็นเหตุการณ์อยู่ผมคิดว่าเธอจะมองผมอย่างเหยียดๆเสียอีก แต่ที่ไหนได้เธอยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนพึงพอใจอะไรสักอย่าง จากที่มองหน้าพี่ทิศแล้วยิ้มคนเดียวกลับกลายเป็นมองหน้าผมแล้วยิ้มด้วย
หลังจากสั่งเสร็จเธอก็รีบเดินเข้าไปยื่นรายการอาหารให้ที่หน้าเคาท์เตอร์ แล้วคุยกับเพื่อนพนักงานอีกคน พร้อมชี้มาทางโต๊ะผม จับมือเพื่อน ทำท่าจุ๊บหลังมือเหมือนที่พี่ทิศทำกับผมเหมือนกี้ เล่นเอาผมอายเข้าไปใหญ่
แต่เห็นพวกเธอยืนคุยกันได้ไม่นานก็มีหญิงสาวอีกคนเข้ามาดุพวกเธอแล้วเดินนำพวกเธอมาทางโต๊ะผม
"ขอโทษคุณลูกค้าเค้าซะ" ผู้จัดการร้าน ผมเห็นที่ป้ายเสื้อเธอหน่ะ หันไปบอกสองสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง
"เรื่องอะไรกันเหรอครับ?" พี่ทิศถามอย่างงงๆผมเองก็งงมาขอโทษทำไมหรือว่าเรื่องที่เธอไปยืนคุยกันเมื่อกี้
"พอดีเด็กสองคนนี้พูดถึงคุณนะคะ ทางเราต้องขอโทษด้วยนะคะที่อบรมพนักงานไม่ดี"
"พี่ฟ้าแต่หนูไม่ได้นินทาพี่เค้านะคะ" สาวรับออเดอร์หันไปบอกกับพี่ผู้จัการร้าน
"เราค่อยคุยกัน ขอโทษคุณลูกค้าก่อน ไม่ว่าจะนินทาหรือไม่ เราก็ไม่ควรพูดถึงลูกค้าในแง่นั้น เข้าใจไหม?" พี่ผู้จัดการยังคงดุเด็กทั้งสองต่อ
"เค้าพูดว่าอะไรเหรอครับ?" ผมถามไปอย่างสงสัย
"เด็กสองคนนี้ว่า พวกคุณจุ๊บมือกันนะคะ เราต้องขอโทษด้วยนะคะ พี่เห็นเค้าพูดว่าจิ้นๆกันสักอย่าง"
"แต่ว่าหนูไม่ได้นินทานะคะ" เด็กอีกคนส่งสายตาขอความช่วยเหลือมาที่ผมและพี่ทิศ
"ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องดุน้องเขาหรอก ผมเป็นแฟนกัน เมื่อกี้จุ๊บมือแฟนจริงๆ ขอโทษด้วยนะครับที่ทำตัวไม่เหมาะสม" ที่ทิศว่าพร้อมทั้งอธิบายให้ผู้จัดการร้านเข้าใจ
"อะ..อ่อค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ เชิญคุณลูกค้าใช้บริการตามสะดวกนะคะ" ผู้จัดการร้านบอกอย่างเข้าใจแล้วหันเดินจากไป ส่วนเด็กสาวสองคนก็มองพวกผมอย่างขอบคุณ แล้วยิ้มๆก่อนเดินตามหลังผู้จัดการร้านไป
"พี่ทิศอ่ะ อย่าไปบอกเค้าทั่วสิ"
"ถ้าไม่บอกงี้ น้องสองคนก็โดนดุสิ" เออก็จริงของพี่ ผมเลยพยักหน้าเห็นด้วย
ไม่นานอาหารก็มาเสริฟ พี่ทิศสั่งซูชิไปหลายหน้า มีทั้งที่ผมเคยเห็นและไม่เคยเห็น บางคำก็อร่อยแต่บางคำผมก็กินไม่ได้ พี่ทิศบอกว่าให้ลองหลายๆอย่าง มีทั้งเป็นเส้นผัดๆ แบบน้ำเหมือนเป็นก๋วยเตี๋ยว ผมลองชิมทุกอย่างที่พี่ทิศบอกให้ลอง ก็อร่อยแบบแปลกๆไม่เคยกินดี
Rrr rrr
085-XXX-XXXXเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ผมดังขึ้น พอหยิบขึ้นมาดูก็เป็นเบอร์แปลก ไม่ได้เมมเอาไว้หรือว่าจะเป็นตามที่สมัครงานที่ผมเคยยื่นสมัครงานพาร์ทไทม์เอาไว้
"ใครโทรมา?" พี่ทิศถามหลังเห็นผมนั่งจ้องไม่ยอมรับสักที
"ไม่รู้อ่ะครับ อาจเป็นที่เคยยื่นใบสมัครงานไว้" ผมกดรับสายแล้วกรอกเสียงลงไป
>>สวัสดีครับ นินพูดสายครับ<<
>>เออกูรู้อยู่ โทรมาหามึงก็ต้องเป็นมึงสิ<<
เอ๋ๆๆๆ ใครเนี่ยมาถึงก็พูดงี้เลย ผมขมวดคิ้วยุ่ง
>>ไม่ทราบว่านั้นใครครับ<<
>>เหอะ!! แย่งผัวคนอื่นไปแล้วยังมีน่ามาถามว่ากูคือใครอีก! อีพวกลักกินขโมยกินของชาวบ้าน! ไม่เจี๋ยมตัวเองอีก ถามจริงขายไปทำไรห๊ะ! เค้าถึงได้เอามึงน่ะ!!<<
ผมขมวดคิ้ว ตีหน้ายุ่งเข้าไปใหญ่จนพี่ทิศทำปากถามว่าใคร ผมก็ส่ายหน้าบอกว่าไม่รู้
>>ขอโทษนะครับ โทรผิดแล้ว<< แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ยอมเข้าใจ เพราะเสียงแว้ดๆของผู้หญิงยังคงกรี๊ดกร๊าดด่ามายกใหญ่
>>สัส ตอนแย่งของคนอื่นแล้วกล้า แค่กูโทรมาด่าทำหน้าบางรับฟังไม่ได้!!!<<
>>ผมว่าคุณโทรผิดแล้วนะครับ<<
>>ไม่ผิดหรอก เหมือนมึงจะไม่ยอมรับนะ คนที่มึงนอนกกอยู่ด้วยทุกวันนะเค้ามีเมียแล้ว จิตใจมึงเป็นยังเป็นคนไหม รึว่า-ันดานสัตว์มันเข้าแทรกซึมไม่รู้ผิดชะ........<<
ผมว่างสายทันที เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมคุยอะไร เหมือนจะโทรมาด่าเมียน้อยยังงั้น คุยไปก็เปล่าประโยชน์ ผมเองก็เก็บโทรศัพท์ กดปิดเสียง แล้วใส่กระเป๋ากางเกงนั่งทานต่อ
"ใครเหรอ?"
"โทรผิดมั้งครับ ถามว่าใครก็ไม่ตอบ ด่าลูกเดียวเหมือนจะโทรมาด่าเมียน้อยอ่ะ" ผมว่าก็คีบอาหารเข้าปากต่ออย่างไม่ใส่ใจ
"อืมๆ ทานต่อเถอะ" พอพี่ทิศว่าอย่างนั้น ผมก็ทำทีนั่งทานต่อ ทั้งๆที่ตอนนี้โทรศัพท์ผมก็ยังสั่นเตือนว่ามีคนโทรเข้าไม่ยอมหยุด.........
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาคุยกันเถอะสวัสดีค้าาา
นั่งกินข้าวอยู่เฉยๆ ก็โดนมือดีโทรมาด่าซะงั้น
นินยังต้องทนต่อไป อึดทึกทน ท่องเอาไว้นะนินนนน
ใครพบเจอข้อผิดพลาดตรงไหนบอกได้นะคะ
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ คนที่เข้ามาเม้นท์ด้วยขอบคุณมากๆเลยค่ะ
ป.ล.พรุ่งนี้ไม่ได้อัพนะคะ แจกันวันเสาร์