เมียงู
#0 เปิดม่านกั้นระหว่างงูตัวผู้กับเมียงู(การพบกันของผัวเมีย)
นัยน์ตาสีแดงฉาน
ขีดกลางขวางกึ่งกลางดวงตา
ลำตัวยาว
ถามว่านั้นคือลักษณะของอะไร
พวกคุณไม่รู้เหรอ!?!
ก็งูไง งูอ่ะ เป็นงูที่ตัวใหญ่เหี้ยๆ ด้วย มันพาดตัวยาวนอนเต็มเตียงผม
บางวันก็พาดมายันลำตัวผมด้วย
และถ้ามีคำถามอีกว่าไม่กลัวเหรอ
คำตอบคือ กลัวดิเว้ย แต่ทำอะไรไม่ได้ไง
ทุกๆ ครั้งที่ผมพยายามหนีมัน ทางเดินต่อจากประตูก็จะหายไป
มันหายไปเลย! พอกลั้นใจเดินต่อ ผมก็ตกลงบนเตียงเสมอแล้วก็
มีไอ้งูขี้เกียจพาดแขนขาใส่ผมเสมอเช่นกัน
นึกภาพออกมั้ย
ถ้านึกไม่ออกวันนี้คุณโชคดีที่ผมอารมณ์ดี คุณจะได้เห็น
ผมจะลงไปทานข้าวกับคุณแม่ที่รักยิ่ง และจะออกจากบ้านหนีมันไปเลย
"ไปไหน" เสียงตามไล่หลังเมื่อผมทำท่าจะออกจากประตู
"ไปกินข้าว"
งูขี้เกียจนอนนิ่งๆ ไม่ขยับจนผมใจเสีย ลำตัวสีขาวทอประกายล้อแสงระยับ ก่อนที่ร่างสัตว์เลื่อยคลานจะกลายเป็นชายหนุ่ม ผมขาว
ร่างสมส่วนสีขาวราวกับที่คัดมาจากเต้า นัยน์ตาสีทับทิม
"จะหนีไปหรือเปล่า"
เจ้าของเสียงทุ้มนุ่มหันมาถาม
"หนีอะไรจะลงไปกินข้าว อย่างี่เง่า ขอร้อง"
อ่า บทสนทนาเหมือนคู่รักเนอะ ผมรู้มานานแล้ว แต่ไอ้งูนี่มันชอบแบบนี้อ่ะ พูดแบบงอนๆ เมื่อไรอะไรๆ ก็ง่ายขึ้น
"งั้นลงไปเถอะ"
ช่วยทำภาษากายให้ตรงกับภาษาพูดได้มั้ยไอ้งูเชี่ย งูตัวขาวกระชากผมลงบนเตียง ประทับริมฝีปากอุ่นลงมา ลิ้นเกี่ยวกระหวัดอย่างแฉ่มช้าและอ่อนโยน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความดุดัน ไล้ดูดเม้มตรงซอกฟัน ปลายลิ้นหยอกล้อ ก่อนจะถอนริมฝีปากออก ดวงตาสีแดงก็มองหน้าของผม
3 วันก่อนหน้านี้
แกร็ก
แกร็ก
เสียงอะไร
แกร็ก แกร็ก
แกร็ก
เสียงห่าอะไรว่ะ
แกร็ก
แม่ตื่นแล้วเหรอ
ผมยันตัวจากที่นอนหยิบโทรศัพท์จากหัวเตียง
03:35
โถะ แม่คงไม่ตื่นไวขนาดนั้น
แกร็ก แกร็ก
มาอีกแล้ว เสียงมาอีกแล้ว
เอือมมือไปเปิดสวิตไฟ แสงสว่างจ้าไปทั่วห้อง
เมื่อหันไปปลายเตียงก็พบกับสิ่งมีชีวิจทราบสายพันธุ์สองชนิด ทราบชื่อหนึ่งชนิด ระบุที่มาไม่ได้หนึ่งชีวิต
งูกับแมวผมกำลังสู้กัน
หรือพูดให้ถูก แมวผมเอากางเล็บตะกุยพื้น มันคงหวังให้เล็บมันโดนแต่มันก็ไม่โดน พองูขยับที่แมวก็สะดุ้งที
น่าสงสารจริงๆ
ผมส่ายหัวขยับยิ้ม งูตัวไม่ค่อยใหญ่ แต่ขึ้นชื่อว่างูก็อันตรายอยู่ดี ผมหยิบขวดน้ำที่วางไว้หัวเตียง ขวางใส่งูกะไม่ให้โดนแต่เฉียดๆ พอ
แต่เคราะห์กรรมคงอยากให้ผมผิดจากเจตนาเดิม ขวดที่มีน้ำครึ่งขวดลอยละลิ่วไปกระทบเสาที่เอาไว้แขวนของตกลงบริเวณที่มีงู
ชิบหาย!?!
ผมชะโงกหัวไปดูเจ้างูเคราะห์ร้าย ปรากฏว่า
เดี้ยงสนิท
หัวแบะคาเสา
เอ่อ ขอโทษนะ อภัยให้ผมนะ ผมไม่ได้ตั้งใจ
ผมยืนไว้อาลัยให้งูน้อยเป็นเวลาสามวินาที เก็บเศษซากใส่ถุงก็อบแก็บ เอาทิชชูเช็ดเลือด โอเคเรียบร้อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปฝังนะ
ฝ่อวววว
ฝ่อวว
มาอีกแล้วเสียงที่น่ารำคาญ
ฝ่อววว
"ห่าอะไรอีกว่ะ อีเมี้ยว"
เคยเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เราผงะไหม ผงะแบบ อธิบายไม่ถูกอ่ะ
งูสีดำสนิท ดวงตาขีดขวางสีเหลืองสนิท ตัวยาวประมาณสามเมตร
แม่ไอ้ลูกงูเมื่อกี้หรือเปล่า
แหม มีแก้แค้น เจ้าคิดเจ้าแค้นนะเรา
ระหว่างที่กำลีงระดมสมองคิดอย่างหนักว่าจะทำยังไงดี ไอ้แมวเวรก็กระโดดขึ้นเตียง พร้อมกับพองตัวขู่ฝ่อๆ
กูขอร้องอย่างได้มั้ย
มึงขู่มึงขู่ไป แต่อย่าพองตัวกว่าเดิม
เสียงดังกว่าเดิม
โดนที่ทิศที่มึงขู่เป็นข้างหลังกู!!!
30%
Tbc.
Talk::เห็นคอมเมนต์แล้วหนักใจอ๊ากกกก
ตกใจอ่ะ ดูเหมือนโดนคาดหวังอ่ะ เราเป็นนักเขียนมือใหม่ด้วย
ถ้าผิดหวังก็ขอโทษนะค่ะ ส่วนตอบคำถามไว้จะตอบ
ให้หลังตอนนี้เป็นต้นไปเพราะอินโทรไม่มีอะไรให้ถามอยู่แล้ว
เนอะๆ
ป.ล. รักนักอ่านจุ๊บ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
