7
.
“อิฐ”
“คับ”
“ชอบกูเหรอ?”
มันยิ้ม
“แล้วพี่ชอบเพลงผมป่าวล่ะ”
“...................” คนละเรื่องเลยเชี่ยยยย
“ถ้าพี่ชอบ เดี๋ยวผมมาเล่นให้ฟังบ่อยๆ สต็อคผมมีเพียบ” แล้วมันก็ลุกจากโซฟา เดินไปที่ประตู
กูมองตามหลังมัน อยากพูดอะไรสักอย่าง แต่เหมือนกูโดนมันเหยียบหน้าไปแล้วอย่างจัง
“ไว้เจอกันพี่”
เมื่อในห้องนี้ไม่มีไอน้องอิฐ กูก็ได้แต่คิดว่า....
ทำไมมันไม่ตอบกูวะ มาทำให้กูสับสนทำไม
#
กูเริ่มคิดมากแล้วว่ะ... ทั้งที่รู้อยู่ว่าไอน้องอิฐมันมีแผน แต่แม่งเอ๊ย กูก็ตอบไม่ได้ ว่าตอนนี้กูเป็นเหี้ยอะไร
ไม่มีอารมณ์ทำแล้วโว้ย โปรจ่ง โปรเจค
กูกดมือถือโทรหาไอกล้าทันที
“กล้า”
“อือ มีไร”
“ไอ้น้องอิฐ มันยังไปหาไอ้ขิงอยู่ป่าววะ” พวกมันอยู่หอพักเดียวกันอ่ะ
มันเงียบไปแป้บนึง
“ก็ถามมันเองดิ มาถามกูอีกแล้ว” ประโยคนี้คุ้นๆ ว่ะ
“ถ้ากูพูดชื่อไอ้เด็กนั้น แล้วมันไม่คลั่ง กูจะมาถามมึงทำคว- ไร เวงเอ๊ย”
“โมโหเชี่ยไรแล้วมาลงที่กูเนี่ย มึงจะอยากรู้ไปทำไม”
“ไมวะ กูแค่อยากรู้ว่าแม่งจะหลอกไรไอ้เหี้ยขิงอีก มึงมีปัญหาเหรอ”
“ปัญหาอ่ะไม่อยากมีหรอกสัด แต่กูว่ามึงอย่าวุ่นวายเลยเรื่องนี้ ให้มันจบๆ ไปเหอะว่ะ อีกอย่างน้องเค้าก็
ไม่ได้อะไรกับไอขิงแล้วด้วย”
มันไม่อะไรกับไอขิง แต่มันมาอะไรกับกูนี่ไง
อยากบอกมัน แต่...... กูถือว่าเรื่องนี้เป็นความอัปยศในชีวิตกู ที่อยู่ๆ กูต้องเต้นเป็นกุ้งแม่น้ำ อยากรู้เรื่อง
ราวของไอเด็กผู้ชายที่เข้ามาข่มขืนหัวใจกูอย่างทารุณ
“ตกลงมึงจะไม่บอก”
“มึงจะอะไรกับเด็กมันนักว้า... จะตามไปดักตีมันรึไง ไอขิงยังรักน้องอิฐอยู่นะเว้ย มึงทำงั้นไม่ได้หรอก”
ไม่รู้ทำไมกูต้องรู้สึกแย่กับประโยคนี้ด้วย
“ตกลงมึงห่วงเพื่อนหรือมึงปกป้องไอ้เด็กเวงนั้นวะ”
“ทั้งสองอย่าง” อะไรนะ...
“กูพูดตรงๆ แล้ว ไหนมึงบอกกูมาดิ๊ ว่ามึงมีเหี้ยไรกับน้องอิฐกันแน่”
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร กูรู้สึกกลัวว่ะ
1. กลัวไอ้ขิง รู้ว่าเด็กมันมายุ่งกับกู
2. กลัวเพื่อนรู้ ว่าเด็กมันมายุ่งกับกู
3. กลัว... เสียเพื่อน
4. กลัวไอน้องอิฐ
5. กลัวตัวเอง (อันนี้กล้วที่สุด)
“เออๆ กูไม่ยุ่งแล้วก็ได้ กูจะไม่พูดเรื่องไอเด็กเวงนั้นอีก เคป่ะสัส”
“เออ ก็ดี ให้ไอ้ขิงทำใจได้ก่อน แล้วค่อยว่ากัน”
สงสัยต้องไปโดดตึกตายว่ะ... กูเป็นบ้าอะไรเนี่ย
#
#
เวลาผ่านไป...โดยที่กูก็ยังวนเวียนอยู่แถวๆ นี้
ที่คอนโด ที่มีไอน้องอิฐคอยแวะมาหาอยู่เสมอ
กูไม่รู้จะบอกใคร เหมือนโดนปิดปาก มัดมือ มัดเท้า ให้ไม่สามารถพูดออกมาได้
ทุกวัน เมื่อกลับมา กูหวังว่าจะเจอไอน้องอิฐ
ไม่รู้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่...
แต่พอเห็นหน้ามัน ยืนยิ้มให้กูที่หน้าประตู มันทำให้กูชื่นใจ
แต่พอเห็นกีต้าร์ของคนที่รักมันในมือ ใจก็กลับเฉาลง
“อิฐ มึงมีแฟนกี่คนวะ” ถามคนอื่นไม่ได้ความ ถามกับตัวมันเองดีกว่า
“หึ ประวัติผมหาไม่ได้ในกูเกิ้ลอ่ะเด้ แต่รู้ไปก็เท่านั้นแหล่ะ” มันชอบพูดให้กูมึนเงี้ย
“ใครว่ากูจะหาในกูเกิ้ลวะ ถ้ากูอยากรู้เรื่องอะไรของมึง กูถามมึงไม่ง่ายกว่าเหรอ” พออยู่กับมันสองคน
กูก็ลืมอีกแล้ว ว่ามันเคยเป็นของใคร
ความหมั่นไส้ ความบ้าบอคอแตกทั้งหลาย มันไม่มีในสมองกูเลย
กูอยากรู้จักมัน
เหมือนที่ครั้งหนึ่ง มันเคยบอกกูว่า ‘อยากรู้จักกู’
“ถามจริง มาร้องเพลงให้กูฟังบ่อยๆ ทำไมวะ กูไม่ใช่สาวน้อยนะเว้ย ที่มึงจะมาร้องเพลงจีบอ่ะ”
สำหรับไอน้องอิฐ มีแต่คำว่า ‘ทำไม’ เต็มไปหมด
มันไม่เคยตอบอะไรกูตรงๆ สักที
“วัยไหนก็ร้องเพลงจีบได้พี่ แถมจีบติดด้วยนะ”
หน้ากูชาเลยสาด
“ตกลงมึงอยู่คอนโดนี้เหรอ” ขอเปลี่ยนเรื่อง คำถามนี้อยากรู้ แต่ไม่เคยได้คำตอบ
“ก็ทำนองนั้น”
“เหรอ ชั้นไหนวะ”
“ถามงี้อยากไปห้องผมอ่ะดี๊” ทำแซว เดี๋ยวกูโบกด้วยหลังมือ
“สาด... มึงตอบกูมาดิ”
“ชั้น 12 ห้อง 123”
มันทำหน้ากวนส้นตรีนโคตร........กูขมวดคิ้ว และรู้ตัวว่าโดนแม่งตอแหลใส่อีกและ
ชั้น 12 มันมีแต่พวกฟิตเนส สปา สระว่ายน้ำนี่หว่า......
“เมื่อไหร่จะเลิกกวนตีนกูวะ”
“เอาเหอะ... ให้ผมมาหาพี่ดีกว่า... เพราะพี่เองก็รอผมอยู่ใช่ป่าวล่ะ”
“ใครรอมึง! ห่านี่” กูตะโกนอย่างเหลืออด
ส่วนไอ้น้องอิฐหัวเราะสะใจ โถ...กู บาปหนาแท้
“พี่ต้าน มีแฟนยัง?” อยู่ๆ แม่งก็ถาม
“มีและ” อย่างงี้เค้าเรียก ‘สะกัดดาวรุ่ง’ ว่ะ
“แล้วมึงอ่ะ ถามจริง มีแฟนกี่คน” ที่กูนับนะ ได้สามสี่คนละ
“หึหึ ไม่มีหรอกพี่... แค่เรียนก็จะตายแว้ว” ตอแหล อ้างโง่ๆ นะเมิงเนี่ย
ไอน้องอิฐมองหน้ากูแล้วยิ้มยียวน
“แล้วที่กูเห็นอ่ะ ไอตี๋รถเบนซ์วันนั้น” กูจะทำให้มึงจนมุมให้ได้
“อ้าว พี่ต้านก็ได้ยิน ว่าผมเรียกเค้าว่าพี่ ไม่ได้เรียกแฟนสักหน่อย” นิสัยล่ะๆ
“แล้วที่ไปเอาบีเอ็มเด็กวิดวะมาขับล่ะ อย่าบอกนะว่าแค่พี่ เพราะกูเห็นพวกมึงจูบกัน”
ดูสิว่ามันจะตอบยังไง
“พี่ต้านนี่ก็รู้เรื่องผมเยอะเหมือนกันนะ ไหนว่าไม่สนใจไง หรือว่าพี่เปลี่ยนใจแล้ว.....?”
“.......................”
มันจ้องหน้ากู คาดคั้นจะเอาคำตอบ
กูรู้สึกอึดอัดอย่างแรง แถมปวดหัวใจหนึบๆ ด้วย.... โอ้ย แม่งเอ๊ย
“มึงดูกู..... ว่าหน้าอย่างกูเนี่ย ชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย”
กูสับสน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะเปลี่ยนใจไปชอบผู้ชายแต่อย่างใด
“กูไม่ใช่เกย์ มึงจำไว้”
ไอ้น้องอิฐพอได้ยินแล้ว มันก็ทำตาปริบๆ แถมยิ้มใส่กูอีก
“แต่..ทำไม ทำไมต้องจำ เมื่อเธอไม่คิดจริงใจ ทำไมๆ ความรักที่เธอนั้นลืม...” ยังจะมีอารมณ์ร้อง
เพลงอีกนะมึง
“ฟังเพลงนี้ดีกว่าพี่....”
แล้วไอน้องอิฐก็ร้องเพลงของมันไป... ดูท่าทางมันก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเรื่องกูมีแฟนไม่มีแฟน เรื่องกู
เป็นหรือไม่เป็นเกย์
แล้วมึงคิดว่ากูควรจะทำยังไงดี
เพราะตอนนี้กูก็ไม่ได้รำคาญอะไร ถ้าจะมีมันอยู่ข้างๆ
H
อย่าเพิ่งมึนกันเด้อ
คุณ parity_yc ชอบ TT เหรอ ย้อนอดีตต้านขับทีที รุ่นแรก ที่เป็นเกียร์ manual เด้อ รายนั้นไม่ชอบเกียร์ออโต้ ...ไม่ทันจาย
คุณ jiBtar น้องอิฐไม่มีแฝดเด้อ
ขอบคุณทุก rep จ่ะ ถ้างงจะมาตอบให้ เพราะต้านมันคงไม่ตอบ 55 (ในเรื่อง)