.
“ต้านคะ....อันนี้สวยไหม?”
“ครับ”
“ต้านคะ อันนี้น่ารักไหม”
“...........ครับ”
“ต้านคะ ต้าน อันนี้เหมาะกับแพรวไหม?”
“..............”
“ต้าน ต้านคะ ต้านๆๆๆๆ” โว้ย.....จะเรียกกูบ่อยๆ เพื่อ
“เหม่ออะไร แพรวเรียกตั้งนานแล้วนะ ถ้ามาด้วยกันแล้วไม่สนใจกันอย่างนี้ล่ะก้อ...กลับบ้านไปเลยนะ” เนี่ยล่ะ แพรว กิ๊กกูเองล่ะ ขาว ใส น่ารัก เด็กคอนแวน ลูกคุณหนู แต่เสียอย่างเดียวอ่ะ แรด ชิบห..ย
“งั้นกลับนะ” กูก็เริ่มเบื่อแล้วเช่นกัน
“ทำไมต้านพูดอย่างนี้ล่ะ!” เสียงแหลมมากมาย อย่ากรี๊ดตอนนี้ละกัน
“ไม่อยากไปกับแพรวแล้วใช่มั้ย ที่เหม่อเมื่อกี้คิดถึงใครอยู่ล่ะ แพรวเห็นนะ เมื่อวานต้านไปเดินกับเด็ก xxx ใช่มั้ย ฯลฯ” รอให้พูดจบไม่ไหวแล้วกู
“ต้านๆๆ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”
#
#
#
“ไอ้เชี่ย นี่มึงเลิกกับน้องแพรวแล้วเหรอวะ” ตอนเช้าเจอหน้าเพื่อนที่มหาลัย มันก็เล่นถามกูงี้เลยอ่ะ ข่าวเร็วชริป
“เออ” ก็ตอบไปตรงๆ
“มึงบ้าป่าวเนี่ย มึงเลิกกับน้องแพรวแล้วมึงไปเอาใคร น้องแพรวอ่ะ น่ารักสุดแล้ว” อะไรของมันนักหนาเนี่ย เดือดร้อนเชี่ยไรแทนกู
ไอ้นี่ชื่อขิง งานอดิเรกคือชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน และถ้ำมองเด็กน่ารัก
แต่...น่ารักแค่ไหนกูก็ไม่เสียดายเว้ย
“เออ ก็กูเบื่อ แมร่งจะให้กูเอาใจตลอดเวลา มันทำไม่ได้”
“งั้นกูขอนะ...” ไอ้สราด
“เอาไปดิ แรดปานนั้น มึงได้ไม่ยากหรอก” กูพูดความจริงอ่ะ ใครมีปัญหา
“โห...พูดซะดูดีเชียวมึง กูไม่เอาหรอก พูดไปงั้นแหล่ะ”
แล้วกูกะไอ้ขิงก็เดินไปเข้าห้องเรียนต่อ เมื่อกี้แอบโดดมาดูดหรี่กันข้างนอก เหอๆ
เลิกคลาสก็ไปแดกข้าว
กลุ่มกูมีเจ็ดคน ชายล้วน...หน้าตาดีมั่ง เหี้ยมั่ง คละๆ กัน
แต่วันนี้มาแค่สี่ เดาว่าที่เหลือคงเป็นซาก จากการดูยูฟ่าเมื่อคืน
“ได้ข่าวจะซื้อรถใหม่เหรอวะไอ้ต้าน” ไอนัทถาม ในมือถือส้อม เขี่ยข้าวเล่น
“ยี่ห้อไรวะ” นี่ ไอด้า
“ไม่ใช่จะซื้อใหม่เว้ย มันซื้อมาแล้ว...ทีที ทะเบียน x-xxxx” คนที่รู้เรื่องชาวบ้านได้ดีขนาดนี้ คงหนีไม่พ้น ไอ้ขิง
“เฮ้ย จริงดิ ขอกูยลหน่อย” ว่าแล้วทั้งโต๊ะก็เฮโลออกจากโรงอาหารไปดูรถใหม่กู โดยแกนนำอย่างไอ้ขิง
“ขอกุญแจหน่อย อยากดูข้างในด้วย” ไอ้ด้าตะโกน
กูเลยโยนกุญแจรถให้มัน แล้วไปทำธุระที่ห้องสมุด
เวลาผ่านไปนานเหมือนกัน พวกเพื่อนๆ กูหายเงียบไปเลย
แล้วมือถือก็ดัง มันโชว์เบอร์ แต่ไม่โชว์ใจ 55+
กูไม่รับเว้ย เผื่อโจรใต้มันใช้เบอร์กูจุดชนวนระเบิด กูก็ซวยสิ
เบอร์ปริศนาโทรมาสองสามครั้งก็หยุด
กูกินข้าวเสร็จพอดี
เลยเดินตามไอพวกเพื่อนๆ ออกไป ปรากฏว่า ไอ้เหี้ยขิงเอารถกูออกไปกับไอ้กล้าแล้วเรียบร้อย
“รถสวยว่ะเชี่ยยย”
“เมิงก็ถอยสักคันสิ คว- แล้วนี่ไอ้เหี้ยขิงขับรถกูออกไปไหนเนี่ย” ให้กุญแจไอ้ด้า ไอ้ขิงเสือกกกกเอาไปซะงั้น
“ไม่รู้แมร่ง...ขับไปอวดหญิงมั้ง”
“แล้วไมเมิงไม่ห้ามวะ ให้กุญแจมันไปทำไม” กูหวงอ่ะ เพิ่งซื้อใหม่นะเว้ย ไม่ใช่บาทสองบาท จะได้เอาของกูไปขับเล่น
“กูห้ามแล้ว มันเคยฟังที่ไหน” ไอ้ด้าถอนหายใจ
กูเลยตบหัวมันแก้แค้น ก่อนโทรไปหาไอ้เชี่ยขิง
“เมิงอยู่ไหน” กูตะคอกใส่มือถือ
“................”
“ไอ้สัด หูบอดเหรอ กูถามว่า....มึงอยู่......”
“ยะ...อยู่ สนามxxx คับ” พูดไม่ทันจบ ปลายสายก็พูดเสียงตื่นตอบกูมา
“ใครวะ” ไม่ใช่เสียงไอ้ขิง และไอ้กล้า นี่หว่า รึกูโทรผิด ก็ไม่ใช่
“ผมเป็นน้องพี่ขิงครับ” ขิงมันมีน้องสาวไม่ใช่เหรอวะ
เออ เรื่องนั้นช่างเหอะ
“แล้วไอ้ขิงไปไหน ขอพูดกับมันหน่อย”
“พี่ขิงไปซื้อของคับ เดี๋ยวมา”
“งั้นฝากบอกให้มันรีบกลับมาคืนรถกูได้แล้ว” กูห่วงรถมากกว่าเฟ้ย
“อ้าว ไม่ใช่รถพี่ขิงเหรอคับ” ไอ้สาดขิง...เล่นกูซะแล้ว
“เออ ถ้ามันมา ฝากบอกด้วยละกัน” และกูก็วางสาย
กูรอนานเป็นชั่วโมงอ่ะ กว่าไอ้เชี่ยขิงและไอ้กล้าจะกลับมา
“เอ้ยๆๆ ฟังกูก่อน” ไอ้ขิงรีบยกมือกัน ไม่ให้ผมเข้าไปกระทืบมัน
ทันทีที่ออกจากรถ
“แดกตีนกูก่อนเหอะ” กระโดนถีบมันไปทีนึง
“มึงก็อีกตัว” กูเดินไปตบหัวไอ้กล้า
พวกมันสองตัวยืนสงบนิ่ง ก่อนไอ้ขิงจะเริ่มพูด(พล่าม)
“มึงฟังกูก่อนนะ คือกูอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะเอารถมึงไปใช้หรอก แต่เด็กกูแม่ง...เค้ามีปัญหากับเพื่อน กูเลยรีบไปช่วยเคลียร์อ่ะ กลัวเค้าจะโดนรุม เสร็จแล้วกูก็พาเค้าไปส่งบ้านแล้วก็รีบกลับมาชิมตรีนมึงนี่ไง”
“เหอะ...พระเอกมากเลยไอ้สาด นึกว่ากูแดกหญ้าเป็นอาหารรึไงวะ กูโทรไปเสียงผู้ชายรับชัดๆ” กูก็นึกว่าไอ้ขิงจะทำหน้าตกใจที่กูจับผิดได้
แต่มันกลับยิ้มแป้นแล้น สารภาพกับกู
“มึงจะว่ากูก็ได้นะ แต่กูชอบเด็กคนนั้นว่ะ เด็กผู้ชาย....หน้าตาดีโคตรๆ ด้วยนะมึง”
H
ตื่นเต้น... ผิดพลาดยังไง ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ