หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[Sohso]

หวานกันจนมดขึ้นเขาค้อแล้วมั้ง

ว่าแต่ปีใหม่ไปหวานกันที่ไหน 

[tukkata bambola]

ตอนนี้ทำไมน่ารักมดไต่เขาอย่างนี้ มีของขวัญให้ร้องเพลงให้โรแมนติกฉบับนัดนิวเขินแทนเลย
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วยนะคะมีความสุขมากๆนะ รักกันนานๆๆๆๆๆ สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่นิวน้องนัด

[mamacub]

นึกว่านิวจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดซะอีก
ชอบนิวเล่าแล้วเหมือนได้กลับบ้านตัวเอง 

[heroza]

คิดถึงเมื่อก่อนเลยแวะไปอ่านตอนต้นๆ นัดยังเรียกยังคุยกับพี่นิว กูๆมึงๆอยู่เลย  เดี๋ยวนี้หรอ ตัวเอง~  ว้ายๆเอ็นดูอ่ะแก

[Yarkrak]

คิดถึงน้องนิว&แสบนัดแล้วครับ
 

[NongJesZa]

พี่นัดพี่นิว   

[Alizavenda]

รออออ เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่าพี่นิวเกิดวันที่ 26 ไกล้ๆผมเลยอะ ผมเกิดวันที่ 20 มีฟามสุขมากๆๆๆๆๆน้ะะ  รักกันนานๆน้าาาา อยากแอดเฟสพี่นิว-พี่นัด อะ 55555555 เปิดเผิญได้แล้ววววว ไม่มีใครมองพี่เสียๆหายๆหลอกครับ 

[ดวงตะวัน]

นิวจ๋าาา คิดถึงตะเองแล้วน้า

[Nuch shy]

คิดถึงนัดนิว นัดน่ารักขึ้นมากมายก่ายกอง

[nokkaling]

นิวหายไปเลยนะครับ

miss you

[mamacub]

รอนิว นัด อยู่น่าาาาาาาาาาาาาาา

[new10]

ตอนที่324

กลางคืนอยากบอกว่าหนาวมากกกกกกก   

“นัดหนาววะ ผ้าห่มเค้ามีให้แค่นี้เองหรอวะ”
“อืออ  ไปเอาปลาทูมากอดดิ”
“ขนาดอยู่ในนี้ยังหนาว  ออกไปจะขนาดไหนวะ”
“งั้นก็กอดเค้าแล้วทนหนาวต่อไป”
“เลว”

สรุปผมก็ต้องหากุญแจรถ  ออกไปเอาหมอนมากอด


ข้างนอกที่หนาวจริงอะไรจริง  ไข่แข็งเลย
ภาวนาให้พระอาทิตย์ขึ้นไวๆ

แต่กดดูโทรศัพท์ เพิ่งตี2 เอง  ตายแน่กรู
กว่าจะหลับลง ก็นานโขเลย



พอได้ยินคนคุยกัน ก็เริ่มรูสึกว่าฝันเป็นจริงละ  ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น
วันที่ผมไป หมอกไม่ค่อยมีเท่าไร

พอประมาณ7โมงก็ไปล้างหน้าล้างตา
ไอ่นัดพาขับรถลงเขา  ซื้อของใส่บาตรกัน

แล้วก็ขับรถเที่ยวนั่นเที่ยวนี่กันจนบ่ายโมง  (โดยไม่มีใครพูดถึงเรื่องอาบน้ำเลย)
เย็นก็ไม่อาบ  เช้าก็ยิ่งไม่อาบเลย 555


บ่ายๆเย็นๆก็หาวัดที่จัดงานลอยกระทง   ไปแบบโง่ๆเลย ไม่รู้เลยว่ามีวัดอยู่ตรงไหน  ถามเอาดาบหน้า ในที่สุดก็เจอ เพราะ ไปตามป้ายบอกทาง

แวะลอยกระทงเสร็จก็กลับที่พัก

กลับไปก็ไม่มีอะไร ก็นั่งกินเบียร์กันเหมือนเดิม
เหลือ10กว่ากระป๋อง ก็ซัดกันเรียบ
“เมายัง ลงไปซื้ออีกป่าวตัวเอง”
“พอแล้ว กินอะไรเยอะแยะ”
“ติดหล่มแล้วววว”
“พอเลย  เข้าไปนอนไป”
“โห มาเที่ยว ไม่ได้มานอนนะ”
“เอ้าหรอ นี่มันกลางป่า จะไปไหนละ”
“ไปไหนก็ไป”
“ไม่เอา เมิงเมาแล้ว”
“งั้นปะ นอนกัน”
“อืออ ก็ว่างั้นแหละ”
“สุขสันต์วันเกิดอีกรอบนะ รักเค้า อยู่กับเค้าแบบนี้ไปนานๆนะ”
“อืมม”
“นอนเถอะ”
“ฝันดี”
“ฝันดีเหมือนกัน”



ตื่นเช้ามา ปวดหัวมาก เหมือนแฮงค์มากกว่า
“นัด ปวดหัววะ”
“นั่น แสดงว่าแอลกอฮอร์ยังไม่พอ”
“เกี่ยวไรกัน”

ผมนั่งกอดเข่าห่มผ้าอยู่หน้าเต็นท์   แล้วไอ่นัดก็ลุกไปไหนไม่รู้  คิดว่ามันคงไปเข้าห้องน้ำ แต่ ไม่ใช่ มันไปซื้อเบียร์มาอีก
“เอ้า  ถอนหน่อยจะได้ดีขึ้น”
“หรอ มันจะดี หรือแย่กว่าเดิมวะเนี่ย”
“ดีดิ เชื่อเค้าดิ” ผมก็ลองเชื่อมันดู ผมกินเหล้า  ตื่นมายังไม่ปวดหัวขนาดนี้เลย


นั่งจิบเบียร์ รอดูพระอาทิตย์ขึ้น มันก็ได้ ฟิวส์ดีเหมือนกันนะ   ที่สำคัญเบียร์ไม่ต้องใส่น้ำแข็งเลย  เพราะมันเย็นตลอดเวลา

เช้าวันที่ 2 พระอาทิตย์ขึ้นเช้ากว่าเมื่อวานอีก และหมอกก็เยอะกว่าเหมือนวานหน่อย ผมนั่งจิบเบียร์ 2คนกับไอ่นัด แล้วควบหน้าที่เป็นช่างภาพ(แล้วแต่ใครจะใช้ให้ถ่ายรูปให้)  สำหรับครอบครัวที่อยากมีรูปหมู่ 

ส่วนพวกผมหรอ ไม่มีกล้อง โทรศัพท์ก็แบตหมดทั้งคู่เลย
 เลยนั่งมองคนเค้าถ่ายรูปกัน ดีเนอะ



สายๆก็กลับกัน แวะไหว้พระ 2 วัดด้วยแหละ เพื่อเป็นศิริมงคล แก่ตัวเองและทุกคน 555 (ดูเหมือนเป็นคนดีเนอะ)



“นัด กรูว่าทิศนี้ มันไม่ใช่ทางไปกรุงเทพนะ”มันแมร่งพาผมหลงชัวร์
“รู้ได้ไง”
“ก็ลางสังหรณ์มันบอก”
“บอกว่าไร”
“บอกว่าเมิงควรจะเลี้ยวขวาที่สี่แยกใหญ่ที่ผ่านมาเหมือนครึ่งชั่วโมงที่แล้ว  แต่เมิงกลับเลี้ยวซ้าย”
“แล้วตัวเองรู้ได้ไงว่ามันมีไปทางขวา”
“ก็ป้ายมันก็บอก  “กรุงเทพเลี้ยวขวา””
“อ้าว หรอ ทำไมเค้าไม่เห็นอะ”
“โว้วววววว”
“เมิงมัวแต่มองอะไรไม่รู้อะดิ”
“ก็ไม่ทักตั้งแต่แรกอะ”
“เอ้า คิดว่าเมิงรู้จักทางอื่นไง”
“วู้ แถอีก”
“กรูไม่ได้แถ พูดจริงๆ  เมิงโบกมือเรียกคนขายพวกมาลัยดิ”
“ยังมีอารมณ์จะซื้อหรอ”
“เออ  ซื้อด้วย ถามทางเค้าด้วย”

พอถามเค้า  เค้าบอกให้กลับรถ ตรงไปเรื่อยๆๆๆ จะเจอป้ายบอกทางไปกรุงเทพ 

“นั่นไง”
“อย่ามาเนียนนัด”
“ประสบการณ์ชีวิตไง”
“มันไม่ใช่ประสบการณ์ชีวิตที่น่าภูมิใจเลย”
“แต่เค้าภูมิใจ”
“เรื่องของเมิง”

พอไปตามทางที่เค้าบอก  ก็คุ้นๆแล้ว เริ่มไปต่อถูกแล้ว   ตอนแรกดาดการณ์ไว้ว่าน่าจะใช้เวลาถึงบ้านประมาณ1-2 ทุ่ม แต่จริงๆ 4 ทุ่มเกือบ5ทุ่มเลย

รีบอาบน้ำนอนเลย ง่วง เพลีย พรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงานอีกวู้



ทิ้งท้ายหน่อยนะครับ

...................บางทีก็หายไปนานเกินเนอะ
เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน แรกๆลงบ่อยมาก เมื่อเวลาผ่านไป ก็นานๆมาลง

มาอัพเรื่องราว อาจไม่ได้เงินเหมือนที่เราทำงาน แต่เชื่อว่าสิ่งที่ได้จากในเล้านี้แน่ๆคือ กำลังใจและความห่วงใย ฯลฯ จากหลายๆคน

สม่ำเสมอคือสิ่งสำคัญ……………………..


ตอนแรกที่ผมสมัคร User  ตอนผมอยู่ปี1  เพราะชีวิตในมหาลัย ว่าง เพราะบางวันเรียนแค่ ตัวเดียว 2 ตัว หรือ3ตัว บางวันไม่มีเรียนเลย    ผมก็ไม่ใช่เป็นคนขยันอ่านหนังสือสักเท่าไหร่ (อ่านแค่สอนใกล้สอบ) เลยทำให้ว่าง   ก็มีเวลาเข้ามาพิมพ์ให้ทุกคนได้อ่าน 
พอกาลเวลาเปลี่ยนไป จากชีวิตนิสิต ที่มีเวลาว่าง  กลายมาเป็นมนุษย์เงินเดือน เวลาที่มีก็เริ่มลดน้อยลง   เพราะการทำงานเราไม่ทำอยู่ในที่เดิมๆ มันต้องมีก้าวหน้าเพื่ออนาคตของครอบครัว     ในการก้าวหน้าในครั้งนี้ เงินเดือนเพิ่มขึ้นก็จริง งานและความรับผิดชอบก็ต้องเพิ่มมากขึ้น  และครอบครัวผมก็ไม่ใช่คนมีเงิน อย่างที่ผมเคยบอกภาระหนี้สินผมเยอะ  ผมก็คิดว่า คนเรามี24ช ม เท่ากัน ทำยังไง ถึงจะหาเงินได้เยอะกว่าคนอื่น ก็เลยทำOT เพิ่มบ้าง (ถ้ามี) ส่วนมากก็มีเกือบทุกวันนั่นแหละ  เลิกงานไวสุดก็2 ทุ่ม ดึกหน่อยก็4-5ทุ่มบ้าง แล้วแต่วัน บางวันก็ต้องเอากลับมาทำที่บ้าน   และงานผม ก็ไม่ได้อยู่ในoffice มันก็ต้องมีออกนอกสถานที่บ้าง  ต่างจังหวัดบ้าง  แล้วแต่เคสไป  งานผม80% ก็ต้องอยู่หน้าคอม  ใช้สายตาหน้าคอมก็ล้าสายตาแล้วครับ
ในการที่ผมอัพแต่ละตอนก็ใช่เวลาพิมพ์ร่วมชั่วโมงเหมือนกัน (ปวดหลังเหมือนกันนะ)
ไอ่นัดเอง ก็ต้องฝึกงาน ได้วันละ150 ถ้าเค้ามีOTให้ มันก็ได้เพิ่ม ช ม ละ35 บาท ซึ่งเราก็เข้าใจกันและกัน   แต่ถ้าวันหนึ่ง ถึงจุดที่มันไม่เข้าใจ ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น
และที่สำคัญ ยายไอ่นัดเพิ่งเสียไป(เพิ่งเสร็จงาน)  ไอ่นัดก็กลับไปอยู่เป็นเพื่อนแม่มัน  (ผมก็ต้องห้อยตามมันไปด้วย)   บ้านก็อยู่นอกๆเมือง กว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึก  ออกมาทำงานก็แต่เช้า   ผมอยากให้เข้าใจผมสักนิด


บอกไว้ตรงนี้เลยแล้วกัน  ครั้งนี้ คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว (มั้ง) ที่จะเข้ามา

ไม่อยากให้ทุกคนต้องเข้ามารอ    ถ้าวันไหนผมว่างจริงๆ ก็อาจจะเข้ามาก็เป็นได้เหมือนกัน  อีกใจนึง ผมก็อยากจะลบออกให้หมดเลย แต่ว่าเก็บไว้เป็นความทรงจำก่อนดีกว่า เพราะต้นฉบับ ผมไม่มีแล้ว

[nekko]

วันไหนว่างก็เข้ามาส่งข่าวทักทายกันบ้างนะน้องนิว

  

[Kelvin Degree]

ตลอดเวลาที่ติดตามนัด นิว มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ หลากหลายอารมณ์มาก ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่ผ่านมานะครับ ถ้านิวว่างเมื่อไหร่ก็กลับมาอัพเดทข่าวคราวบ้างนะครับ

[Yarkrak]

 
อย่าบอกว่าสุดท้ายนะ
มีเวลาก็เข้ามาทักทายกันนิดๆหน่อยๆก็ได้
อยู่ด้วยกันทาตั้งนานมันใจหายครับ
อ้อ! เสียใจกับนัดด้วยนะกับการจากไปของคุณยาย
ท่านไปสบายแล้ว
และดีใจที่น้องนิวเข้าไปอยู่บ้านนัดได้
ทำดีไปเถอะน้อง ท่องไว้ รักแล้วต้องอดทน
 

[anukul]

เป็นใจอะไรกันหนอ  เป็นกำลังใจให้นะครับ 

[Alizavenda]

ผมเคยบอกพี่นิวไว้อยางนึง ว่า พี่นิวไม่ว่างไม่เป็นไร นานๆๆๆๆ มาต่อทีนึงก็ไม่เป็นไร เข้ามาอัพเดทเล็กๆน้อยๆก็ไม่เป็นไร แต่ผมขอให้พี่นิวอย่าเลิกเขียนกระทู้นี้ก็พอ ช่วงเวลาที่ผมเหงาที่สุด ก็มีกระทู้นี้แหละที่เป็นเสมือนเพื่อนๆของผม ผมอ่านกระทู้ของพี่นิวมาตั้งแต่ผมเรียน ปวช.1 จนตอนนี้ จะขึ้นปวช.3แล้ว ผมก็เข้ามาอ่านเรื่อยๆ นั่นหมายถึงว่า กระทู้นี้ สำหรับผม มันสำคุญมากในช่วงเวลาที่ผมไม่มีใคร ไม่ว่าง ไม่มีเวลา เข้ามานานๆที ผมไม่เคยว่าพี่เลย แต่พี่อย่าทิ้งกระทู้นี้ไปก็พอ ผมขอแค่นี้ 

[malatee3103]

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเขียนให้อ่าน 

[zelesz]

ไม่ต้องห่วงคนรอเลยค่ะ รอได้เสมอ คอยเป็ยกำลังใจให้อยู่ในนี้เสมอ เข้าใจทุกอย่างที่พี่นิวพูดเลย แค่เวลาว่างๆเข้ามาทักทายกันบ้างก็พอค่ะ ไม่ต้องเป็นเรื่องก็ได้น้า แค่ 2 3 ประโยคก็ชื่นใจแล้ว มีเรื่องเครียดก็มาระบาย มาปรึกษา มาอะไรได้หมดเลย ตามอ่านตั้งแต่ตอนพี่นิวอัพแรกๆเลย จบจริงคงใจหายมาก เมื่ออาทิตย์ก่อนยังไปนั่งอ่านใหม่อยู่เลย พี่นิวไม่ต้องห่วงเลยนะคะ นานๆเข้ามาทีได้เลย จะยาวจะสั้นก็ไม่เป็นไร เห็นคำพวกจบๆทีไรน้ำตาจะคลอทุกที ส่วนเรื่องงาน ชีวิตมันก็งี้แหละเนาะ ต้องดิ้นกันไป สู้กันไป เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ถึงพี่นิวจะนอนน้อย ก็อยากให้กินข้าวให้ตรงเวลาให้ครบมื้อนะคะ ไม่งั้นเป็นโรคกระเพาะนี่ ปวดท้องแย่เลย เป็นห่วงอยู่เสมอค่ะ จะคอยเป็นกำลังใจให้ห่างๆแบบนี้เสมอเลย พี่นิวอย่าจบเลยน้า นานก็ไม่เป็นไรค่ะ อย่างที่บอก แค่มาทักทายก็พอแล้ว ยังอยากเห็นพี่นิวที่นี่ต่อไปค่ะ ^^ ผูกพันไปแล้วจริงๆ

[snowboxs]

อย่าลบเลยค่ะนิว เรื่องของนิวกับนัดมีคุณค่านะ
มีครบทุกรสชาติในชีวิต อยากให้เก็บเรื่องไว้นะ
ส่วนเรื่องจะเข้ามาเล่าเรื่องหรือไม่เล่า
พี่เชื่อว่าคนอ่านเข้าใจนะ ไม่ต้องมาเล่าเรื่องก็ได้
ขอแค่ให้เข้ามาทักทายกันบ้าง แค่มาบอกว่า
นิวสบายดี นัดสบายดี แค่นี้คนอ่านก็สุขใจแล้วจ้า
อาจจะมีแถมว่านิวกับนัดยังรักกันดี ยิ่งสุขใจจ้า

ขอให้นิวมีความสุขกับสิ่งที่เลือกและสิ่งที่ทำนะคะ

[nokkaling]

ขอให้โชคดี

ว่าง ๆ ก็แวะมาอัพเดตเรื่องราวบ้างนะ

[ultue]

พีนิวอย่าจบเลยนะนานทีมาต่อก็ได้ อ่านมาตั้งปิดเทอมปี1ตอนนี้ปี3แล้ว เหมือนพี่นิวกับนัดเป็นครอบครัวไปแล้ว

[nuwi]

มาต่ออีกเถอะค่ะพี่นิว รอได้ค่ะ เข้าใจพี่นิวนะค่เดือนมาต่อ1ตอนนก็ได้ค่ะ จะมาทักทายก็ได้ค่ะ แค่มาทักทายหนูก็มีความสุขแล้ว รูว่าพี่จะไม่มาต่อรู้สึกใจหายมากเลยค่ะ หนูรู้สึกผูกพันธ์กับพี่นิวนัดนะ เห็นthe end แล้วใจหายน้ำตาครอเลยค่ะ
ทุกครั้งที่อ่านมีความสุขมาก หัวเราะได้ อย่าบอกว่าเข้ามาเล้ามองว่าพี่มาต่อยังตลอด อย่าไปเลยนะค่ะ  อย่าลบเรื่องนี้เลยนะค่ะหนูเข้ามาอ่านเรื่องี่ช้ำ3รอบแล้วค่ะ เวลาเคลียดเรื่องเรียน อ่านเรื่องพี่หนูหัวเราะอก และซึ้งไปกับความรักที่ทั้ง2มีให้กัน ขนาดหนูเป็นหญิงยังหารักแท้แบบนี้ไม่เจอเลยค่ะ ความรักที่ทั้ง2ให้กันเป็นรักที่บริสทธ์มาก รักและเป็นห่วงนะค่ะ พี่นิว

[ดวงตะวัน]

รู้ว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต มีพบเจอต้องมีจากลา แต่ก็ใจหายนะน้องนิว เข้าใจว่าพอเราโตขึ้นอะไรหลายๆอย่างในชีวิตย่อมเปลียนแปลงไป แต่อย่าลบเรื่องราวดีดีนี้เลยนะคะ วันใหนคิดถึงนัด&นิวจะได้เข้ามาอ่านได้ ขอให้เส้นทางที่น้องทั้งสองเดินจงพบเจอแต่สิ่งที่ดีดีนะคะ โชคดีและขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีที่แบ่งปันตลอดมาค่ะ

[gumrai3]

  จะรอนะคะ 

[nunnuns]

ตกใจมากค่ะ เราอ่านเรื่องพี่นิวกับนัดมาตั้งแต่ต้นๆเลย อ่านจนชิน จนรอว่าเมื่อไรพี่นิวจะมาเล่าต่อ ความจริงก็อยากจะเอาแต่ใจ บอกว่าอย่าพึ่งจบเลย แต่ก็เข้าใจเลยค่ะว่าไม่มีเวลา แล้วอีกอย่างการทำงานมันมาพร้อมความเครียด เรื่องที่พี่นิวบอกว่าใช้สายตาก็เหมือนกัน (ขนาดเราอ่านนิยายไม่กี่ชั่วโมงสายตาก็เพลียเหมือนจะไม่ไหวแล้ว-*-)

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะพี่นิว และนัดด้วย ว่างๆเข้ามาทักทายกันได้ค่ะ พี่ไม่อยากให้รอ แต่เราก็อยากจะรอ555555 ไม่มาไม่เป็นไรค่ะเข้าใจ

ขอบคุณที่คอยแบ่งปันเรื่องราวดีๆค่ะ รักพี่นิวมากเลย

ป.ล. ใจหายยยยยยยแงงงงงงง

[tararatart]

ก็ใจหายแหละเนอะอ่านตั้้งแต่ผมเท่าติ่งหู แต่ทุกคนมีภาระหน้าที่หลากหลายให้รับผิดชอบหนูคิดไว้ตลอดว่าซวันนี้ต้องมาถึงสามร้อยกว่าตอนแล้วอ่ะ แต่พี่นิวอย่าลบเลยนะ ขอเอาไว้อ่านเวลาคิดถึงนะ 
ปล.ขอให้พี่นิวกับนัดมีความสุขในทุกๆวัน

[nanazaa002]

ไม่ต้องเข้ามาบ่อยก็ใด้ เเต่อย่าหายไปเลย ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

[่patsaporn]

เข้าใจค่ะเรื่องนิวมีเวลาลดลง อาจไม่ค่อยได้มาเล่าเรื่องให้เราฟัง แต่ไม่ต่องลบหรอกค่ะ เก็บไว้ทักทาย
เผื่อวันไหนนิวว่างๆ เข้ามา หรือวันไหนเราคิดถึงก็มาทิ้งข้อความไว้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ประทับใจมากค่ะ
ขอให้นัดกับนิวรักกันไปนานๆ ดูแลซึ่งกันและกัน เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้กับทุกเรื่องค่ะ
มนุษย์เงินเดือนอย่างเรา ต้องสู้ๆ จึงจะชนะ 5555 ขอบคุณที่เอาเรื่องราวมาเล่าเสมอนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะทั้งสองคนเลย

[Infinity 888]

เมื่อเราโตขึ้นภาระหน้าที่ความรับผิดชอบก็เพิ่มขึ้น พร้อมกับเวลาที่หายไป

ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องราวให้ฟังนะคะ ขอให้มีความสุขนัดนิว