[ตัวอย่าง] ชั่งใจ ครั้งที่12
ยังไม่แน่ใจนะคะว่าจะมาวันไหน อาจเป็นอาทิตย์หน้าเลย ช่วงนี้ยุ่งมากเพราะหนูแดงจะไปออกบูธที่งาน Gen Y วันอาทิตย์นี้ ใครไปงาน แวะไปหากันได้ที่บูธ H-04 นะคะ หนูแดงไปเปิดจองแก๊งเกรียนเอเลี่ยนอยู่ มีตัวทดลองอ่านทำมือไปแจกด้วย ทำแค่ 100 เล่มเท่านั้น (ทำมากกว่านี้คือไม่ไหวง่ะ)
รายละเอียดอื่นๆ ไปดูเอาที่หน้าแฟนเพจนะจ๊ะ
ปล. แฟนเพจเค้าอยู่นี่นะ
https://www.facebook.com/NooDangzzz/
--------------------------------------- แปะตัวอย่าง
#แตงกวาแลกน้องธาร
ผมวิ่งมาถึงด่านสุดท้ายก่อนใครเพื่อน พอทรุดตัวนั่งปุ๊บ เห็นแตงกวาดิบที่ยังไม่ได้ปอกเปลือกขนาดเท่าฝ่ามือในตะกร้าห้าลูกเน้นๆ ขนมโก๋กับกล้วยตากที่กินไปเมื่อกี้ก็แทบพุ่งออกมาทางเดิม ยิ่งหยิบมันขึ้นมาหักครึ่ง ตั้งท่าจะกินด้วยแล้ว ผมก็เกือบจะสำรอกของในกระเพาะออกมาทันใด
หึย...เหม็นเขียวโคตร ขนาดปอกเปลือกก็แทบกินไม่ได้แล้ว นี่ไม่ได้ปอก แถมไม่ได้แช่เย็น ไม่ต้องถามเลยว่าจะกินได้หรือไม่
มันก็ต้องไม่ได้อยู่แล้ว!
ผมวางแตงกวาทิ้งลงในตะกร้าทันที ทำท่าจะยอมแพ้ด้วย กะว่าถ้ากรรมการหันมาก็จะยกมือขอแพ้ไปเลย ทว่าพอผมทำท่าละล้าละลังไม่ยอมกินอย่างนั้น เสียงน้องมายด์ที่ยืนเชียร์อยู่ข้างสนามก็ดังลอยมาให้ได้ยินทันที
“ทำอะไรน่ะเจ้! กินเข้าไปเร็วๆ เซ่! ตาแก่หัวล้านนั่นจะกินเสร็จอยู่แล้วนะคะ!”
ตาแก่หัวล้านคืออาจารย์สอนพละและอาจารย์ที่ปรึกษาแผนกช่างยนต์ปีสาม ผมหันไปมองก็เห็นตาหัวล้านนั่นวิ่งมาหยุดด่านข้างหลังผม ยัดกล้วยตากชิ้นแรกเข้าปากอย่างเมามันส์ ก็ใช่ว่าผมอยากจะยอมแพ้หรอก อุตส่าห์วิ่งนำชาวบ้านชาวช่องมาถึงขนาดนี้แล้ว มาจอดเอาตรงแตงกวานี่แหละ
“กินเข้าไปซะทีสิโว้ยอีเจ้!” น้องมายด์ตะโกนมาอีกเมื่อเห็นผมยังคงนั่งนิ่งอยู่เหมือนเดิม แถมรอบนี้ยังตะโกนด้วยเสียงที่แมนโคตรๆ อีกด้วย
หันไปมองหน้ามันแล้วก็เสียวมันจะพุ่งเข้ามาตีเข่าใส่ชะมัด ท่าทางมันอย่างกับเชียร์มวยไม่มีผิด ชุดเชียร์ลีดเดอร์ที่ใส่นี่ไม่ได้ทำให้มันดูอ่อนโยนขึ้นเลยแม้แต่น้อย
ผมกลั้นใจหยิบแตงกวาขึ้นมาอีก ตัดสินใจว่าจะหลับหูหลับตากินๆ ไป แต่สุดท้ายก็ต้องวางลงที่เดิม
มะ...ไม่ไหวจริงๆ ว่ะ โคตรเหม็นเขียว...
“อีเจ้! กินสิยะ! กิน!” น้องมายด์ตะโกนมาอีกละ ส่วนผมก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้หันไปทางมัน
“แต่พี่เหนือ...”
“ถ้าเจ้กิน จะประเคนผัวหลวงโรมที่รักให้เอาไปปลุกปล้ำจนหนำใจเลยเอ้า!”
พูดยังไม่ทันจบ มันก็แหกปากมาอีก ทำเอาโรมที่ยืนเชียร์อยู่ข้างๆ ทำหน้าเหวอ เกือบจะพุ่งเข้าไปตบกะโหลกมันอยู่แล้วถ้ามันไม่โพล่งขึ้นมาอีก
“ถ้าไม่พอ แถมจอมแก่นเข้าไปด้วยอีกคนก็ได้ กินเร็วเข้าเจ้!”
คราวนี้จอมแก่นตกใจบ้างละ แต่...
เอาผู้ชายมาล่อ กูก็กระเดือกไม่ลงหรอกเว้ย! บอกแล้วไงว่ามันเหม็นเขียว พูดไม่รู้ฟัง!
ตอนนี้ธารเหมือนจะหงุดหงิดที่ผมไม่ยอมกินสักทีขึ้นมาบ้างแล้ว เลยตะโกนขึ้นมาด้วยอีกคน
“พี่เหนือ! กินสิวะ!” ท่าทางเหมือนจะเข้ามากระทืบผมให้ได้เลยด้วยเถอะ
หากทว่าการตะโกนนั้นเป็นการเปิดโอกาสให้น้องมายด์ยื่นข้อเสนอที่น่าสนใจให้ผมอีกที
“ธารบอกว่าถ้าเจ้กิน ธารจะยอมได้เสียเป็นผัวเมียกับเจ้นะ!”
“เฮ้ย!”/ “อะไรนะ!”
ผมกับธารแหกปากขึ้นมาแทบจะพร้อมกัน ไอ้ที่ร้องด้วยความตกใจน่ะของธาร ส่วนผมนี่ฮึกเหิมขึ้นมา ฟีลอย่างกับชาวบ้านบางระจันเตรียมออกรบไม่มีผิด
แตงกวากูอยู่ไหน เอามาประเคนเดี๋ยวนี้!
---------------------------
เพื่อ(ได้เป็นเมีย)น้องธาร เหนือทำด้ายยยย 555