ตามเรื่องนีื้้ทันแล้วคะ พึ้งมาเจอก็เลยไปอ่านตอนที่คุณ natta(ชื่อนี้ป่าวหว่า) มาลงให้
ชอบคะ ชอบเรื่องนี้มากเลยไม่รู้พลาดไปได้ไงตั้งนาน
ตอนแรกอ่านก็ชอบ ยิ้มมมม
พอสักพักหงุดหงิด พอสักเวลานึง ร้องไห้ หลายอารมณ์มากคะ ชีวิตจริงมันยิ่งกว่านิยายจริงๆด้วยสินะคะ
ช่วงแรกตอนที่มีเรื่อง สน เข้ามา เบนบอกกับตัวเอง ว่า อย่านะคุณท๊อป อย่าไปยอมอย่าไปสนใจ รู้ว่ารัก แต่เค้าหักหลังเรานะ อย่ายอมๆๆ
แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่ เบน อยู่แล้วว เพียงแต่คิดไว้ในใจว่า คงไม่หรอกมั้งอย่าใจอ่อนนะ
แต่ณ ตอนนี้คะ เบนกลับร้องไห้ เพราะ เรื่องเป็นแบบนี้ คุณท๊อปคบกับคุณปอนด์ ไม่ใช่ไม่ชอบคุณปอนด์นะ รู้สึกว่าเค้าเป็นคนดีมากๆพระเอกดีๆนิ่เอง เค้าเข้าใจคุณท๊อปว่าอย่างน้อยก็เคยรักคุณโซ่ ยอมให้ชิด ให้กอดให้หอมได้บางโอกาส ซึ่งเป็นเบน ถ้าเป็นแฟนใหม่ไม่ยอมแน่ เพราะถึงเราจะเชื่อใจแฟนเรา แต่เราก็แอบคิดลึกๆว่าสองคนนี้ ยังคงรักกันอยู่มากกก ลึกๆแล้วก็รู้สึกดีต่อกัน ซึ่งเราซึ่งเป็นแฟนใหม่ก็ทำใจให้ไม่คิดอะไรมันก็ลำบาก อยู่แล้วว
แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมคะ กลับอยากให้คุณสองคนรีเทรินกัน รู้นะคะว่าจบแล้วแน่นอน ทั้งที่ตอนแรกยอมรับว่าเกลียจมาก ทำไม หักหาญน้ำ้ใจกันอย่างนี่ นิ่รึคำว่ารักที่พร่ำบอก
ไงก็ขอบคุณนะคะที่กลับมาเขียนใหม่ เบนหลายอารมณ์มากกับเรื่องนี้ ณ ตอนนี้เบนเม้นให้คุณท็อป เบนก็ยังรู้สึกอยากร้องไห้อยู่เลย
จะติดตามต่อไปคะ ถ้าเม้นไม่ดีทำให้รู้สึกไม่ดีก็ขอโทษด้วยคะ
ปล เม้นยาวจัง นานๆทีขอเหอะ