มาแล้วคร๊าบบบบบ โทษทีน๊ะมาดึกเลย
วันนี้ไปจตุจักมาคร๊าบบบบบ ไปกะเพื่อนๆจริงๆนาาา หุหุ
เห็นมีคำถามว่าตอนนี้โซ่ยังอยู่คนเดียวมั้ย....มันก็ยังไม่ได้คบใครจริงจังนะครับ...แต่ก็ไม่ได้ปิดตัวเอง......แต่ก็นะ...แบบเราๆ ใช่ว่ามันหากันง่ายซะเมื่อไหร่
โซ่มันก็ไม่ได้หาแฟนทางเน็ตหรือเที่ยวผับเกย์อะไรงี้อ่ะคับ มันใช้ชีวิตแบบคนทั่วไป....ถามว่ามีคนเข้าหามันมั้ย ขอตอบว่ามีเยอะแยะครับ....แต่มันไม่ค่อนจะสนใจ มีบ้างเหมือนกัน ที่เหมือนลองคุยๆ แต่ก็ไม่เห็นนานอะคับ....มันบอกว่าส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็แค่หวังจะสนุกๆ ให้จริงจังด้วยคงไม่ไหว.......ทุกวันนี้มันก็เลยยังไม่มีแฟนนะ
ตอบอีกข้อ....เรื่อง ท็อปขอสอง 555+
เห็นทีจะไม่ไหวละครับ...ตัวพ่อทั้งคู่เลยนะ...ให้อยู่ด้วยกันสองคน ผมตายแน่ๆ.....กรุณาอย่าคิดลึกครับ...หมายถึง ประสาทรับประทานตายเข้าซักวัน
คนนึงก็ขี้โวยวาย อีกคนก็ชอบไปกวนตีน...นี่ยังไม่นับว่าจะแบ่งเวลากันยังไงนะ.....ผมว่าคงอยู่กันไม่สุขละครับ...
ปล. ทุกวันนี้ผมก็อยู่คนเดียวนะ...ไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบคู่อื่นๆ....แต่เจอกันเกือบทุกวัน....บางทีเค้าก็มาค้างกับผมเป็นอาทิตย์ๆ...แต่ให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอด ผมไม่เอาครับ....ผมเป็นคนยื่นคำขาดเองเรื่องนี้
วันนี้แพล่มเยอะจังเรา....ไปอ่านต่อดีกว่าเนอะ
................................................
ตอนที่ 37.2
อีก 10นาทีหนังจะเข้า พวกเราสามคนก็มุ่งหน้าสู่ชั้นโรงหนังสยามพารากอน
ซื้อน้ำ ป๊อบคอร์น เข้าห้องน้ำเสร็จสรรพ แล้วจึงเข้าโรงหนัง
นั่งกันตามลำดับ...โซ่ ท๊อป ปอนด์...เป็นลักษณะการนั่งที่ปลอดภัยที่สุดครับ
และเนื่องจาก Fantastic4 เข้ามานานมากแล้ว จนจะออกอยู่แล้ว โรงหนังก็แทบจะเป็นของเราครับ
แถวบนสุดที่ผม3คนนั่งนี่มีอีกแค่ 2คนที่นั่งถัดไปห่างๆเท่านั้น
นั่งดูหนังก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ดูกันไป กินกันไป คุยกันบ้างนิดหน่อย
"มันไม่มียานที่เท่กว่านี้แล้วเหรอวะ...ขี่สเก็ตบอร์ดมาไปมา เมื่อยตายห่า" ไอ้โซ่กระซิบผม
"เซริฟบอร์ดเว่ย ไม่ใช่สเก็ต" ไอ้ปอนด์หันมาตอบ
"มันก็กิ๊กก๊อกอยู่ดีแหละวะ" โซ่ว่า
"แต่กูว่าเท่ดีนะ" ผมว่า...แล้วก็ดูหนังกันต่อ
ไม่มีครับฉากโรแมนติก ใครจับมือผมไรงี้ ไม่มี๊...ผมนั่งกอดอกดูหนัง 5555+
"น้ำหน่อย" ปอนด์ขอน้ำ...ผมก็หยิบแก้วน้ำที่อยู่ข้างไอ้โซ่ส่งให้...ไอ้ปอนด์กินเสร็จ ก็ส่งให้ผมกินต่อ
"กินด้วย" ไอ้โซ่เห็นผมดูดน้ำ มันก็ขอมั่ง...ผมก็เลยส่งให้มันดูด...กลายเป็นว่าผมป้อนมันซะงั้น
"ทีกูให้กินเองนะ" อีลูกอิจฉามาแระ
"พูดมาก ดูหนังไป" แล้วผมก็ควักป๊อปคอร์นยัดปากไอ้ปอนด์
นี่คือข้อเสียของการดูหนังกัน 3คน...มันจะโดนรบกวนเป็นระยะๆ
เหมือนมีตัวอะไรงุ้งงิ้งๆๆๆ อยู่ข้างๆหูสองด้าน...แล้วมันจะต้องมาพร้อมๆกัน -*-
"โห๊ มนุษต่างดาวชุบชีวิตคนตายได้ด้วย" เอาละโซ่ ขอให้ได้วิจารณ์....ผมไม่สนใจ ดูต่อ.........
"ทำไมตายง่ายจังวะ" ไอ้ปอนด์บ่นอีกคนละ
"เออ แค่ไถสเก็ตบอร์ดชนแม่งก็ตายแระ ทุเรศจิง" ไอ้โซ่เอาอีก ทีแบบนี้ละสามัคคีกันนัก
"เซริฟบอร์ด" ไอ้ปอนด์มิวายแก้
"เหมือนกันแหละ" ไอ้โซ่ยังเถียง
"มึงสองคนค่อยคุยกันได้มั้ย..." ผมรำคาน...แค่เนี้ย เงียบ....ให้มันรู้ซะบ้างใครเป็นใคร 555+
นั่งดูต่อ อีกนิดหนังจบ ก็ลุกกันออกมา...ดูเวลา 3ทุ่มกว่าแล้ว
"มันจะมีต่อภาค3 ป่าววะ" ไอ้โซ่ถาม
"ไม่มีแล้วแหละกูว่า" ไอ้ปอนด์บอก
"แต่หนังฮีโร่แม่งชอบทำไตรภาค" ไอ้โซ่ว่าต่อ
"แต่มันแต่งงานกันแล้ว กูว่ามันจบแล้วแหละ" อืมมมม...สรุปคือมึงสองคนจะเถียงกัน
"มึงนี่โคตรบ้านนอกเลย...ไม่ใช่หนังไทยนะสาด ที่พระเอกนางเอกได้กันแล้วจบ" มันส์ละ
"เอาเหอะๆ มันจะมีต่อมั้ยเดี๋ยวก็รู้เองแหละ มึงจะมาเถียงกันทำไม" ผมต้องเบรกอีกจนได้
"หิวแฮะ" ไอ้ปอนด์เอามือลูบท้องป้อยๆ
"พึ่งจะกินไปแป๊บเดียว หิวอีกละ" ผมว่า
"เออ ไปหาไรกินกันก่อนปะ...กินเส็ดค่อยกลับบ้าน" เถียงกันอยู่แหม่บๆ ตอนนี้มาเห็นดีเห็นงามกันอีกละ...พวกมึงนี่มัน....
"...จะกินไรอ่ะ ป่านนี้แล้ว" ผมอะไม่หิวหรอกนะ...วันนี้กินเยอะมากกกกกกก ตั้งแต่เช้าเลย T-T
"กินข้าวต้มมั้ยล่ะ...แถวราชเทวีเนี่ย" ไอ้ปอนด์ถามผม
"ยังไงก็ได้..."
"เออไปๆ...เดี๋ยวมึงไปรถไอ้ปอนด์นะ แล้วกินเสร็จเดี๋ยวกูไปส่งที่หอเอง" ไอ้โซ่เริ่มสั่งการ
"อืม" ผมก็โอเคนะ ไอ้ปอนด์ไม่เห็นพูดอะไร น่าจะเข้าใจแหละ เพราะหอผมมันเป็นทางผ่านคอนโดไอ้โซ่อยู่แล้ว ส่วนบ้านไอ้ปอนด์ไปอีกทาง ถ้ามันไปส่งผม ก็ต้องวนกลับอีก...ที่สำคัญ ของผมอยู่ในรถโซ่...เกมนี้โซ่ได้เปรียบ
บนรถปอนด์...
"แผนสูงนะพ่อมึงเนี่ย" ไอ้ปอนด์ว่า
"อะไรวะ" งง?
"ไอ้โซ่ไง ก็ของมึงอยู่กับมัน ยังไงมึงก็ต้องกลับกับมัน"
"โห่ ไม่หรอก มึงก็คิดมาก...มันต้องผ่านคอนโดกูอยู่แล้ว ถ้ามึงไปส่งกู มึงก็ต้องวนไปวนมา" ผมอธิบาย
"กูไม่ได้เดือดร้อนเลยน่ะ...ก็ไปหอมึงเกือบทุกวันอยู่แล้ว"
"แต่นี่มันทางผ่าน...ประหยัดน้ำมันช่วยชาติ"
"..มึงอยากให้มันไปส่ง"
"หาเรื่องนะปอนด์" พูดงี้ผมก็เซ็งสิ
"......" ทำเป็นเงียบ
"คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ไหนว่าเข้าใจแล้วไง"
"......อืม...ขอโทษนะ...ก็กูหวง" ประโยคหลังปอนด์พูดเบาๆ
"เห้อ.....คิดมากน่ะ มึงก็รู้จักกูดีนะ คนอย่างกูเดินมาแล้ว กูไม่ย้อนกลับทางเดิมหรอก"
".....ครับ.............ยังไงก็อย่าลืมเดินผ่านมาทางนี้บ้างแล้วกัน..." ไอ้ปอนด์เอื้อมมือมากุมมือผมไว้...ผมก็ปล่อยให้มันจับแบบนั้น ไม่ได้ได้ตอบอะไร...ไม่นานก็ถึงร้านข้าว ไอ้โซ่ก็ตามมาถึงติดๆ
ไอ้สองตัวนั่นสั่งกับข้าว 3-4 อย่าง ข้าวอีกคนละ 2ถ้วย...ส่วนผมนี่แค่ข้ามต้มถ้วยเดียวก็จะไม่ไหวละ
พออยู่บนโต๊ะกินข้าว สงครามสุภาพบุรุษก็เริ่มเหมือนเคย
คนนั้นตักนี่ให้ คนนี้คีบโน่นให้...ถามกูบ้างมั้ยว่ากูอยากกินรึป่าว?
มันสองคนก็กินกันเก่งจริง...ทำไมไม่อ้วน?
กินกันเสร็จก็ถึงเวลากลับบ้านซะที...
"ถึงหอแล้วโทรบอกกูด้วยนะ" ไอ้ปอนด์สั่งผม
"เออ"
"แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปหานะ"
"อืม...ไปเหอะ ดึกแล้ว" ผมบอก แล้วก็แยกกันเดินไปขึ้นรถ
บนรถโซ่...
"หวงกันจริ๊งงงง" ไอ้โซ่ว่า
"พอกันแหละ"
"กูก็เป็นงี้มาแต่ไหนแต่ไรละ"
"...ทำตัวเหมือนเด็กๆพวกมึงสองคน...ไม่รู้อะไรกันนักหนา" ผมก็บ่นๆ
"ก็เพื่อนมึงน่ะ น้อยๆซะเมื่อไหร่...เมื่อก่อนกูว่ากวนตีนแล้ว เดี๋ยวนี้หนักกว่าเก่า...ถ้ากูรู้ว่ามันกวนตีนขนาดนี้แต่แรก กูไม่ให้มึงไปคบมันหรอก"
"หึหึ เหนือฟ้ายังมีฟ้า" ผมบอกโซ่ขำๆ
"อย่าๆ...อย่างไอ้ปอนด์เทียบกูไม่ติดหรอก ยังห่าง" ขี้อิจฉาชิบเป๋ง
"เรื่องชั่วๆละสิ ใครจะไปเทียบมึงได้ละ" ผมก็ดั๊นนนนนหลุดปากพูดไปเพราะความหมั่นใส้ ใจจริงไม่ได้คิดอะไรงั้นเลย
"........" โซ่เงียบ ยิ่งทำให้ผมรู้ว่า พูดแรงเกินไปซะแล้ว
"....เฮ้ย กูล้อเล่นนะ"
"....หะหะ ไม่เป็นไร กูเข้าใจ" โซ่หัวเราะฝืนๆ...ผมรู้ว่ามันคงเจ็บไม่น้อยเลยกับคำพูดของผม
"...โซ่....." ผมเองก็พูดไม่ออกเหมือนกัน รู้สึกผิดอย่างแรง...ทำร้ายเค้าอีกแล้ว
ต่างคนต่างเงียบไปจนถึงหอ
"...ขอบคุณนะ" ผมหันไปขอบคุณโซ่
"...ยินดีเสมอ" โซ่ยิ้มให้
".....เรื่องเมื่อกี๊...กูไม่ได้ตั้งใจ....ขอโทษนะ" ผมขอโทษมันจากใจจริงๆ
"...ไม่เป็นไรหรอก....แค่มึงไม่โกรธเกลียดกู แค่นี้กูก็พอใจแล้ว"
"....ไม่เคยเกลียดซักหน่อย" ผมพูดเบาๆ
"ขอบคุณนะ" โซ่ยิ้มให้
"...กู...ขึ้นห้องก่อนนะ......เออ...ถ้าวันไหนเบื่อๆ...ก็....มานั่งเล่นเกมที่นี่ก็ได้นะ" ผมบอกอายๆ
"...อื้ม...มาแน่ ทำกับข้าวให้กินด้วยล่ะ" โซ่ยิ้มกว้าง...ผมรู้ว่ามันดีใจ มันคงอยากมาหาผมอยู่เหมือนกัน แต่คงไม่กล้า
"ได้คืบจะเอาศอกนะ...กลับบ้านดีๆล่ะ"
"ครับ...ฝันดีนะท็อป"
"อืม...เหมือนกัน" ผมบอกแล้วก็ลงจากรถ...ยืนมองจนรถโซ่ขับออกไป
.............................................................