หัวข้อ: ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป ---อวสานกาล---

[meng]

พี่โซ่อย่าหายไปนานสิคับ

เปงกำลังใจให้เสมอนะคับ

บะบาย

[Loidelohm]

ระทมอยู่ในวิญญา แก้วกานดา ฉันปองเธอผู้เดียวววววววววววววววววววววววววววว

[Nichdia]

รอต่อไป

[artkung]

พี่ท๊อปหายไปไหนคร้าบบบ

รีบมาต่อไวๆ นะคร้าบบบ

คนอ่านรอจนวิญญาณจะแตกซ่านตาม MJ กันหมดแล้วววว

    

 

[i_ang]

 

มาได้ไหมมมมมม

[kiss88]

มารอท็อป โซ่ ปอนด์

[pay-it-forward]

รอ ร๊อ รอ
 

[Nichdia]

จะตกไปหน้าสองละ

มาดันให้

รีบมาต่อไวๆนะคับ

[broke-back]

ยิ่งกว่าทรมาน 
ท็อป อยู่หนายยยย
มาต่อเหอะ นะคร้าบบบ

[OT]

นานหล่ะน๊า...มาซะที.. 

[crazykung]

 

[meng]

พี่ท็อปอ่าหายไปไหนเนี่ย

เดี๋ยวให้พี่โซ่จัดการ

 

[luvY]

ท็อป หายไปไหนนนนนนนนน

แฟนๆรออยู่ 

[mantdash]

เฮ้อลำบากใจแทน

จะคุยกันดีๆได้เร้อ 2 คนนี้

บทสรุปจะเป็นใครกันแน่นะ

หรือจะไม่ใช่ 2 คนนี้เลย เหอๆ

[TopUp]

มาแล้วคร๊าบบบบบบ
ครึ่งตอนก่อนนะตัว
เด๋วพรุ่งนี้มาต่ออีกครึ่งให้ ยาวกว่านี้แน่นอน
หยุดยาว ได้กลับบ้านด้วยแหละ

แน่นอน ว่าตอนนี้อยู่ที่บ้านนอก สบายใจ
อาทิดที่ผ่านมางานเยอะเว่อ จะตายเอาผม  

.................................................

ตอนที่ 23.1

สองอาทิตย์แล้ว ที่ความสัมพันธ์ของผม โซ่ และปอนด์ ดำเนินไปอย่างราบเรียบ
ไม่มีใครพิเศษกว่าใคร ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร...ผมพยายามทำทุกอย่างให้ยืนอยู่บนพื้นฐานของคำว่าเพื่อน
วันไหนใครอยากชวนผมไปไหน ถ้าผมสะดวกผมก็ไป ไม่ว่าจะโซ่หรือปอนด์
หรือบางที ผมก็ไปกันเลยสามคน

โซ่กับปอนด์เริ่มคุยกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนิทใจนัก มีเถียงกันบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน
ผมคิดว่ามันคงงลงตัวแล้ว กับความสัมพันธ์แบบนี้
เราสามคนได้เรียนรู้กัน ได้ปรับตัวเข้าหากัน เร่องความสัมพันธ์ในอนาคตเป็นยังไง ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา

แต่แน่นอนว่า ความสบายใจไม่เคยอยู่กับผมได้นาน
เย็นวันหนึ่ง ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่หอพักคนเดียว ไอ้สองคนมาให้รำคานลูกตา

"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ" เบอร์ไม่คุ้น
"ฮาโหลคับ"
"พี่ท็อปรึป่าวครับ" ปลายสายส่งเสียงมาถาม
"ครับ เอ่อ นี่ใครเหรอ" ผมถามกลับไป
"ผม...ผมสนคับ" อึ้ง...เงียบไป 5 วินาที
"เอ่อ....มีอะไรรึป่าว" ผมถาม
"ผมขอคุยกับพี่สองคนได้มั้ยคับ"
"คุยนี่เลยก็ได้"
"คือ ถ้าไม่รบกวน พี่ออกมาเจอผมที่ xxx ได้มั้ยคับ"
"...." เงียบไปอีก 10 วิ...เอาไงดีวะกู
"มีเรื่องอะไรเหรอ"
"คือ...ผมอยากคุยเรื่องพี่โซ่ ได้ไหมครับ"
"น้อง พี่ว่าถ้าเป็นเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับพี่แล้วนะ น้องจะมีปัญหาอะไรกับมัน มันไม่เกี่ยวอะไรกับพี่" เริ่มฉุนนิดๆ
"...." ไอ้สนเงียบไปซักพัก
"ผมขอเวลาแป๊บเดียวนะครับพี่ท็อป ไม่นานหรอก แล้วรับรองผมจะไม่รบกวนอะไรพี่อีกเลย"
".............โอเค...รออยู่นั่นแหละ เด๋วไปถึง"

แล้วผมก็ออกจากห้องเรียกแท๊กซี่ออกไปเจอมันที่นัดหมาย...เห็นไอ้เด็กสนนั่งรออยู่
ไอ้สนเห็นผมก็ยกมือไหว้ ผมรับไว้ แล้วนั่งลงตรงข้ามมัน

"มีอะไรก็ว่ามา" ผมพูดหน้านิ่งๆ
"คือ...คือเรื่องพี่โซ่อะคับ"
"อืม" ผมนั่งนิ่งๆ
"ผม ผมขอโทษพี่ด้วยนะครับ...ผมไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้" จะสามเดือนแล้ว มึงพึ่งคิดจะมาขอโทษกูนี่นะ
"ช่างเถอะ เรียกมาเพื่อจะพูดแค่นี้เหรอ"
"ป่าวครับ แต่คือผมไม่สบายใจที่เป็นต้นเหตุของเรื่อง" รู้ตัวนี่หว่า
"แล้วไง"
"แต่ผม...ผมรักพี่โซ่ครับ" ฉุนขาด มึงจะมาบอกูทำไม
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะ" อารมเสียหว่ะ ทำท่าจะลุก
"พี่ท็อปครับ อย่าเพิ่มครับ ฟังผมก่อนนะพี่"
"อะไรอีก"
"พี่โซ่เค้าไม่ได้รัก เค้ารักพี่ เค้าไม่เคยคิดเอาใครมาแทนพี่เลย" ไอ้สนรีบบอก
"...." ผมเงียบ
"กับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมผิดเอง ผมปล่อยตัวปล่อยใจไป...ผมรู้สึกผิดทั้งกับพี่ ทั้งกับพี่โซ่"
"ผมเคยขอโทษพี่โซ่เรื่องนี้ แต่เค้าบอกว่าไม่เป็นไร เค้าเป็นคนผิดเอง...แต่จะให้เค้าคิดกับผมเกินกว่าน้อง เค้าทำไม่ได้" ประโยคหลังเสียงไอ้สนอ่อนลง
"ผมยอมรับ ว่าผมเคยคิดอยากให้พี่โซ่มาเป็นแฟนผม แต่ผมรู้ ว่าผมไม่มีวันทำให้เค้าเปลี่ยนใจได้"
"ทุกครั้งที่ผมพยายามทำดีกับเค้าแค่ไหน เค้าจะบอกผมว่า อย่าทำแบบนี้เลย เค้ารักพี่คนเดียว" เสียงไอ้สนเริ่มสั่น
"......" ไม่รู้จะพูดไรหว่ะ
"พี่โซ่ไม่เคยเปิดใจให้ผมเลย...ยิ่งช่วงหลังเหมือนพี่โซ่พยายามหลบผมตลอด โทรไปเค้าก็ไม่รับเลย"
"พี่เจอเค้าบ้างรึป่าวคับ พี่บอกให้เค้าคุยกับผมหน่อยได้ไหม" ไอ้สนขอร้อง
"เอ่อ...ถ้าเจอจะบอกให้แล้วกัน อย่าคิดมากนะ มันคงไม่ค่อยว่าง" ผมปลอบใจมัน รู้สึกสงสาร...จะให้ตอบว่าไอ้โซ่มาหาผมเกือบทุกวันก็ใช่ที่
"ขอบคุณนะครับ พี่บอกเค้าทีนะ ผมจะรอนะครับ" ไอ้สนยิ้มดีใจ
"คือถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่กลับก่อนนะ" ผมขอตัว
"ครับๆ ขอบคุณมากนะครับพี่ท็อป ขอบคุณนะครับ"

ผมเดินออกมา พร้อมกับคำถามในใจ ว่าทำไมผมจะต้องสนใจด้วย
ไอ้สนใจเปนยังไงไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับผม จริงๆแล้วผมควรจะสมน้ำหน้ารึป่าว
แล้วทำไมผมถึงต้องรู้สึกสงสารมัน ทำไมผมถึงกลับรู้สึกผิดซะเอง
รู้สึกผิดที่ไอ้โซ่เอาเวลามาให้ผม มาคอยตามใจผม ในขณะที่ไอ้สนต้องรอคอย
ผมควรจะทำยังไงดี...

...........................................................

[IZE]

 

จิ้มๆๆๆๆ

สู้ๆๆนะท็อป

[Soulmate]

 

[arty136]

อ่านแล้วปวดใจจจจจจจจจจจจจจจจ

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

เจ็บจี๊ดดดดด 

[Loidelohm]

ก็ไม่ทำไงครับ ในเมื่อคนของเราอยู่ในมือของเรา จะปล่อยไปใย
คนที่จะเข้ามา ถ้าคิดว่าดีพอและมีปัญญาพอ ก็หาทางเอาเอง
เราไม่เกี่ยว เรามีหน้าที่อย่างเดียวครับ ทำให้รัก ทำให้หลง และ เล่นตัว ฮี่ ฮี่
 

[panpan]

น้องท็อป อย่าทำตัวเป็นนายเอกในนิยาย ที่ยอมเสียสละนะ
ไม่ได้เชียร์ให้เลือกโซ่ ยังเป็นกองเชียร์น้องปอนด์เหมือนเดิม แต่ไม่อยากให้เห็นใจคนอย่างสน ถือว่าด้านมากที่ทำยังงี้

[THIP]

  นาทีนี้จะพูดอะไรก็สายไปสำหรับความรู้สึกที่เสียไปแล้ว 

[kungyung]

 

[mist]

ปล่อยไปค่ะ ธุระไม่ใช่ ยิ่งที่โซ่หลบหน้า ไม่ยอมรับโทรฯ ก็แสดงว่าเค้าไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว เจ้าน้องสนนี่ก็ช่างกระไรเลย หาตัวช่วยชัด ๆ แสดงว่าที่เพิ่งมาขอโทษเมื่อสามเดือนผ่านไปนี่ ไม่ได้อยากขอโทษอะไรหรอก จริง ๆ ก็แค่อยากใช้น้องท็อปเป็นคนกลางในการติดต่อนายโซ่นั่นเอง อย่างนี้ไม่น่าช่วยจริง ๆ 

[meng]

จะกลับมาทำไม นายสน

คนเขากำลังจะรีเทิรน

ขอบคุรพี่ท็อปคับบบบบ

[van]

นาทีนี้จะพูดอะไรก็สายไปสำหรับความรู้สึกที่เสียไปแล้ว  

เห็นด้วยกับคุณทิพอย่างแรงค่ะ  
แต่สำหรับน้องโซ่อยากบอกว่าถ้า ใจรัก นั้นมั่นคงพอต่อให้สถานการณ์พาไป
ขนาดไหนก็ไม่มีทางหวั่นไหวอย่างเด็ดขาด  เพราะรู้จักคนที่ทำได้และทนได้มาแล้ว

ส่งกำลังใจให้น้องท็อปนะคะ ขอให้น้องมีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ

[pay-it-forward]

เด็กสนนี่น่า :z6:จริงๆ
โซ่เค้าไม่อยากติดต่อด้วยแล้วก็ตื้ออยู่ได้
แล้วมาบอกท็อป จะให้ท็อปช่วย ให้ท็อปเห็นใจหรอ
ตัวเองทำให้เค้าเลิกกันแล้วยังจะมาให้ท็อปช่วยพูดกับโซ่อีก

ท็อปไม่ต้องรู้สึกผิดรู้สึกอะไรเลย
ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ

รออีกครึ่งตอนที่เหลือนะคะ
 

[nopkar]

โถ....

ตั้งนานก็เพิ่งมาบอกนะน้อง  เค้าแทบจะบ้าตายกันทั้งสามคนแล้วเนี่ยยยยยยยยย



แล้วท๊อปอ่ะ จำทำไงต่อไปอ่า....

[lomekung]

จะเปงงัยต่อหละเนี่ย

[๐DoNuT๐]

ปล่อยไว้ตั้ง 3 เดือนเพิ่งจะมาแก้ตัว -*- ดีมากน้องสน