หัวข้อ: ลมเหนือที่รัก my luv พิเศษ#3 X88 (17/12/2011)p.399

[puppyluv]

(ต่อ)
..............
...............

“ทำไมรีบกลับ” คนตรงหน้าดึงสติคืนครอง
“ก็...เรื่องเรียน”

                   วันจันทร์เริ่มเปิดเทอมแล้ว สะดุดเพราะในใจไพล่นึกถึงวันสำคัญ
วันที่ 1 ก็วันพรุ่งนี้น่ะซิ แต่นี่โซนยุโรปไม่ได้จองตั๋วไฟล์ทยาวให้กลับ
พวกพี่ทักษ์และวงจะอยู่ดูงาน ชมคอนเสิร์ตเมืองอื่นต่อ ต้องกลับคนเดียว
ถ้าวางแผนต่อเครื่องดีๆ อาจจะกลับทัน ใจกระตุกวูบไหว...'ขอให้ทันๆ'

“อย่างเดียว?” ประโยคที่ได้ยินคล้ายตัดพ้อจะเอาคำตอบ ‘Only one reason?’
                 
                   ถามทำไม จะเอาอะไร แม้รู้สึกว่าน่าจะสนิทด้วยได้
เพราะบุคลิกคล้ายพี่กายกับพี่เจฟฟรี่รวมกัน แต่ลึกกว่านั้นดูเป็นคนเอาแต่ใจ
เจ้าบงการพอๆ กับคนที่ผมมีเรื่องด้วย

“เปิดเทอม ยุ่งเรื่องเอกสารมากหน่อย” ได้แต่เฉไฉไปอีกเรื่อง
“อ๋อ”
“ผมมาแบบตัวสำรองฉุกเฉิน ในรายชื่อเอกสารยังเป็นคนเก่าอยู่เลย กระทั่งชื่อที่ประกาศบนเวที”
“เข้าใจล่ะ” ก็ดี ว่าง่ายดีมาก

                 โดนฉกมาแทนรุ่นพี่ลูกชายอดีตรัฐมนตรีที่ถอนตัวเพราะมือเจ็บ
เป็นนักเปียโนมือทองได้ยังไงกาแฟร้อนลวกมือตัวเองแล้วถอดใจสละสิทธิ์ง่ายๆ
ทั้งที่จะขึ้นเล่นอีกไม่กี่วัน เจอผมหกล้มกับกิ๊กลมหน่อยไม่ได้
อาจารย์ปู่ทั้งด่าทั้งเอ็ด โทรสายตรงตามดุผู้ปกครองรูปหล่อไม่พอ
ยังย้ายข้ามไปหาพี่โจ๊กด้วย...ถือเป็นรุ่นพี่คณะให้ช่วยกำกับน้องอีกด่าน

                บอก ‘ตั้งแต่สอนมา ไม่เคยเจอเด็กเปียโนนิสัยแบบนี้มาก่อน
เราน่ะดื้อตาใสไม่ค่อยฟังกันหรอก อาจารย์ต้องใช้ตัวช่วย’
                ผมหน้าม่อยโดนด่าตรงและดุกระทบกระทบ เจ็บจี๊ดเล็กๆ แต่ไม่มีเข็ด
ไม่ใช่สำหรับกิ๊กลม^^

                ส่วนเรื่องนี้ทางมหาวิทยาลัยก็แค่บอกปากเปล่าแล้วดึงตัวมา
กลับไปไม่ต้องยื่นใบลาก็จริงเพราะพี่ทักษ์บอกคณบดีมาเองไม่ต้องห่วง
แต่ต้องเซ็นเอกสารอื่นๆ จากทางสมาคมดนตรีคลาสสิกระดับอุดมศึกษา
ของประเทศไทยให้วุ่น  (=.=) มาแบบ ฉ.ก. ฉกพิเศษของจริง
-------------------

“เรื่องทุนเรียนต่อใช่ไหม?” เหวอซิครับ
“รู้ได้ไง นี่ข่าววงใน!?” ผมตกกะใจ
"ไม่มีพลาด" ยักษ์มียิ้มมุมปากเป็นต่อสุดๆ
"อ่า นี่ผมรู้จักใครล่ะเนี่ย?" ถามล้อๆ รายนั้นอมยิ้มยืดอก กร่างไม่มีเขิน จับปก

เสื้อสูทพองอัดอากาศเข้าปอด...กิริยาที่ผมเคยคุ้น

                   ที่มาคือดรีมทีมประเทศไทย จับมาเทรวมกันเป็นต้มยำกุ้ง
รุ่นพี่มหาวิทยาลัยทางดนตรีโดยตรงอาจจะได้ทุนเรียนที่นี่ 2 คน
เชลโล่กับวิโอล่า มีผมเล่นเปียโน มหาวิทยาลัยเอกชน
ม้านอกสายตาเพิ่มอีก 1 รวมเป็น 3 คน

                  แต่ยื่นข้อเสนอกับผมคนเดียวให้ย้ายมาเรียนเทอมหน้า
ในอีก 10 กว่าวันข้างหน้านี้เลย

                  คิดตะหงิดสงสัยในใจ พี่ 2 คนนั่นต้องสอบเดี่ยวเป็นการภายในอีก
ตั้ง 5 คน เปียโนผมก็ต้องแข่งอีก 4 เหมือนกัน นัดเวลาทดสอบกลางเทอมหน้าโน้น
เมื่อจบปีการศึกษาก่อนยืนยันอีกครั้งถึงจะย้ายเข้าเรียนที่นี่ได้
                    ขนาดตัวเองยังลุ้นนักศึกษาที่เป็นผู้ชายจีนกับเพื่อนผู้หญิงชาวออสเตรีย
ดีกรีปี 1 เด็กเก่งจากยูในเวียนนาทั้งคู่ สองคนนั้นฝีมือดีเยี่ยม
เล่นเป๊ะเขี้ยวลากสไตล์อนุรักษ์สายหลักตรงตามต้องการ คาดว่าน่าจะชิงทุน
เปียโนกันแค่คู่นี้ ประมาณเพื่อนในชั้นเปลี่ยนเวทีมาชิงชัยกันเองว่างั้น

                  การณ์กลับพลิกล็อค...ทำไมยื่นข้อเสนอให้กับผมคนเดียว
แหม่งๆ พิกล คณบดียังว่าแปลกแต่อึกอักไม่พูดบอกอะไร
เห็นถกกับกรรมการกับคณาจารย์ของยูสวิตเครียดอยู่
-------------------

“รู้ซิ ไม่มีอะไรเป็นความลับหรอก” หนอย ท่าทางเส้นใหญ่ไม่ใช่เล่น
แค่มองนาฬิกาก็รู้ ลิมิเต็ดเอดิชั่นมีไม่กี่เรือนในโลก

                  ฮื่ย! เรื่องของชอบของหมอนั่นฝังหัวใส่เมมโมรี่ ตามมารังควาน
ผมถึงในสวิ๊ตตตต (>0<)

“ผมต้องปิดปาก ห้ามตัวเองไม่ให้บอกใครว่ารู้มาจากคุณรึเปล่าเนี่ย”
“แน่อยู่แล้ว นั่นคือสิ่งที่คุณต้องทำ...โรมมี่” you must บังคับหลุดมาล่ะ
“โอ้!” ไอ้ลมตาโต ตูเจอตอเข้าแล้วหนอ ความลับลึกใต้ทุนเรียนฟรีรึเปล่าหว่า
“จุ๊ๆ นี่คือความลับ” นิ้วชี้ยาวจุ๊ริมฝีปากหนาเชิงห้าม
“555” ได้แต่หัวเราะก้องแต่ข้างในอกวูบแหยงพิกล เล่นอะไรกันฟะ 

                   นึกขึ้นได้ ยังไม่ให้คำตอบกับคณะกรรมการชัดเจนเลยนี่หว่า
คิดถึงแม่ถ้าคุณนายรมย์ฤดีอยู่ด้วย คอยให้คำปรึกษาเวลานี้คงดีไม่หยอก
...............
.....................

                   เสียงผู้หญิงผู้ชายส่งเสียงกันเป็นภาษาไทยแว่วๆ ที่ระเบียงทางเดิน
กลับกุกกักแยกไปทางอื่น

“เห็นน้องลมแว๊บๆ แถวนี้นะ”
“แน่ใจเหรอ?”
“เออดิ ก็ห้องน้ำชายอยู่มุมทางโน้นน่ะ”
“แต่เอ่อ พี่ๆ เมนอินแบล็คพวกนี้ล่ะว่าไง”

“อื่ย...ชุดดำน่ากลัวเหมือนมาเฟียเลยอ่ะ เราไปหาทางอื่นเถอะ”
"แล้วน้องลมล่ะ"
"รีบไปเหอะน่า อ้อมเข้าทางโน้นก็ได้"
"ก็ได้ๆ"

                  หันไปดู ผู้ชายชุดดำ 3-4 คน ยืนประจำการกระจายตัวคุมเชิง
มิน่า ไม่มีคนเดินผ่านไปมาเลย เป็นพวกพี่ในวงแน่ๆ
เรียกน้องลมตามพี่ฟ้าใสถึงผมจะตัวสูงกว่าก็เถอะ

“มีคนมาตามผม” ชี้มือตามเสียงคนเดินห่างออกไป
“ไปกับผม...” หือ หูฝาดรึเปล่า come with me? ไอ้ลมจะละลายแล้นนน
“ฮิ~ผมจะกลับประเทศผม คนสำคัญรออยู่” เข่าอ่อนขนาดนั้นคงต้องง้อนานหน่อยล่ะ อดยิ้มขำไม่ได้
“คนสำคัญ?” ยักษ์จาไมช่างสงสัย เหมือนหมาชาไป่หน้ายู่
“ใช่...สำคัญมากในชีวิต” In my life บอกคำที่คิดได้

                   กลับไปจะฝึกศัพท์ภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อๆ สำเนียงได้ปู่กับพ่ออยู่
แล้วไม่ต้องห่วง โวแคบนี่ล่ะเลเวลอนุบาลซะอ่อนใจตัวเอง

“ใคร!?” จับต้นแขนบีบเค้นเอาคำตอบ ดวงตาดุดัน

                   นึกคำ Boyfriend ไม่ใช่ระบุเพศไปยุ่งเปล่าๆ
Lover ไม่ใช่นั่นชู้
Husband ยิ่งแล้วใหญ่

“แม่...แม่ผม” My mom เบสิคสุด แถมออฟชั่นเสริมยิ้มไว้ก่อนแม่สอนไว้

                ยักษ์หน้าแดงก่ำจ้องผมไม่วางตาแต่สีหน้าผ่อนคลายลง
“คงรักแม่มาก...”
“ครับ เหลือกัน 2 คนในโลก” ย้ำชัดๆ ภาษาดอกไม้มาลีฮวนน่า Just two of us in the world

                น่าจะใช่เพราะเท่าที่จำความได้ไม่เหลือญาติพี่น้องที่ไหนอีก
----------------
 
                ก้าวขึ้นระเบียงทางเดินสูงเกือบครึ่งเมตร ไม่ได้ขึ้นทางบันไดเล็ก
เพราะอีกคนยืนขวางอยู่ ซวนเซจะล้ม วูบตัวสูงใหญ่มาคว้าเอวรับไว้ทันท่วงที
เผลอโอบรอบบ่ากว้างประคองตัว
                 จมูกเฉี่ยวผ่านรอยแผลเป็นที่แก้มซ้ายวับเดียว วูบเดียวจริงๆ
ร่างอิคาลัสผงะ ผินใบหน้าออกห่างหันหนี ทันเห็นแววตาเจ็บปวดรวดร้าว
 
                แวบนั้นคิดถึงตาเดียว สมุนมือขวาของไอ้บิ๊กที่บ้าน
ตัวใหญ่กล้ามล่ำ เก้งก้างเหมือนยักษ์เกรทเดน
ทราบภายหลังจากพี่เจฟฟรี่ไปบ้าน บอกว่าเป็นพันธุ์ฟิล่า บราซิลเลโร่
ก็ด้วยสีน้ำตาลแต้มลายเสือโดดเด่น

                 สูงใหญ่กว่าไอ้บิ๊กมากแต่มันยอมยกตำแหน่งจ่าฝูงให้
เหตุมันคิดว่าตัวเองบกพร่องรึเปล่านะ
                  เวลาอยู่ใกล้จะดี๊ด้าเห่าเสียงดังโชว์พาวว่าเก่งเหลือเกิน
แต่พอลูบใกล้ดวงตาข้างที่เสียหาย ตาเดียวจอมกร่างครางหงิง ก้มหัวยอมศิโรราบ
เศร้าสร้อยพาดคอหูลู่หางตก
 
                   หมามันยังรู้ ยังสำนึกเศร้าใจเป็น นับประสาอะไรกับคน

“อิคาลัส...” ผมอ่อนโยน
“...” หันกลับมามอง ดวงตาข้างนั้นผมคุ้นเคยคล้ายเรารู้จักกันมาเนิ่นนาน
“ครั้งหน้า ผมจะมาร่วมงานที่นี่อีก ไม่ใช่ฐานะตัวเรียกสำรองแบบครั้งนี้ แต่จะมาด้วยฝีมือจริงๆ”
“ครั้งหน้า?”
“ผมจะฝึกทุกวัน เล่นให้เก่ง เป็นเดี่ยวมือหนึ่ง” ลูบผิวที่ด้านหลังต้นคอแกร่ง อ้อนเล่นเหมือนเด็กกอดคอผู้ใหญ่เลยแฮะ
“อือหึ๊”
“คุณจะยังมาฟังผมไหม?” still my audience?

                 คนวาดวงแขนโอบกอดผมยิ้มกว้างตาหยี ฟันขาวเป็นระเบียบหล่อโฮก

“แน่นอน โรมมี่” กระชับกอดหุ้มผมตัวติดหนึบ ดีใจเหมือนหมีโยกี้แบร์ นิสัยเด็กโข่งตัวใหญ่เบิ้ม
“ฮิ~” ยิ้มขำ อยู่ต่างประเทศคงหนีไม่พ้นชื่อนี้แหงม

                 ก็ดี ผมจะเป็นลมเหนือสำหรับคนๆ เดียว ‘ลมเหนือที่รัก’
เผลอยิ้มเอียงอาย นึกได้ว่าชอบเรียกตอนไหน
สติๆๆๆ กลับมาด่วน! (>///<)

                  ยกมือขวาลูบแผลสีขาวตามรอยยาว...แผ่วเบา
“ผมจะจำคุณได้ ตรงนี้...อิคาลัส” สะดุ้งในแวบแรกที่ปลายนิ้วสัมผัสก่อนปล่อยให้แตะต้อง

                  เหมือนไอ้ตาเดียว...ยินยอมไม่ขัดขวาง

“...” สงบนิ่งและผ่อนคลายมากกว่าที่คิดแฮะ
“เห็นแค่แว่บเดียวก็รู้ว่าเป็นคุณ” ยิ้มตลกหลอกเย้าตอนท้าย
“โรมมี่...ไปกับผม” ยังดื้อ

“This…scarlet” ปลายมือผมแตะผ้าเช็ดหน้าไหมสีแดงเหนืออกซ้าย ทาบตำแหน่งหัวใจเต้นแรง
“...” อึ้งๆ มีงงแต่มองตามตาไม่วาง
“กลิ่นมัสก์” musk scent ชั้นเยี่ยม เกรดเลิศสุดยอดเสียด้วย หอมละมุนไม่บาดนาสิกประสาทซักน้อย
“หึหึ”
“กลิ่นแดดและหาดทราย” beach and sunshine
“...”
“and five oceans”

                แตะข้อมือซ้ายให้หลุดออกจากเอว ใกล้ตัวเรือนคาเบสตัน ทรูบิญอง
ดีไซน์มือทองระดับโลกสวยแปลกไม่เหมือนใคร ได้รับแรงบันดาลใจในการออกแบบ
จากมหาสมุทรทั้งห้า รวมชิ้นสุดท้ายจากเรือไททานิคที่เป็นข่าวคึกโครม ...Titanic DNA

‘คนสวมเครื่งประดับชิ้นนี้ไม่เพียงแค่ระบุวันเวลา ที่จริงแล้วมันเป็นความลับ
เป็นความภาคภูมิใจในเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใครและไม่คิดว่าใครเสมอเหมือน
คนส่วนใหญ่ไม่รู้ ถ้าไม่ใช่นักสะสมหรือคนไม่เคยชินจะบอกว่าดูยาก
อ่านเวลาไม่ออกแต่ที่จริงไม่ใช่เลย มันซ่อนเร้นความง่ายดายไว้อย่างน่าพิศวง
และมีเสน่ห์ที่สุด...คนใช้เรือนนี้เป็นคนน่าค้นหามากที่สุดคนหนึ่ง’

               บอกเล่าให้ฟังว่าเรื่อยสบายๆ ท่าทีภาคภูมิมีความสุขสุขุมคัมภีรภาพ
ขณะยกกล่องให้ชมเชยถึงสิ่งของอยู่ข้างใน ไม่ได้เปิดเพราะนักสะสมตัวจริง
จะรักษากระทั่งซีลปิด สำหรับมาสเตอร์พรีสชิ้นเยี่ยม การเปิดกล่องจะต้องจ่ายราคา

             ก่อนยกหลังมือผมขึ้นจุมพิต ช้อนสายตามอง
‘นาฬิกาบ่งบอกบุคลิคลึกๆ ของเจ้าของผู้สวมใส่เสมอ’
...คนๆ เดียวที่ผมคิดถึงจับใจ
...คนๆ เดียวที่ผมเลือกแล้ว
.............
....................

“Rommie...”
“You make my happy and stronger when I need” ผมกล่าวซ้ำถึงเรื่องเข้ามาซ้อนรับขณะร้องไห้เสียจริต
“Rome...”
“Good bye my saint, Icarus” ทูตสวรรค์ที่ปู่ส่งมาช่วยชีวิตผม

               โน้มตัวกอดส่งคิสขวาซ้าย ออกเสียงจุ๊บเบาๆ ก่อนกดประทับริมฝีปาก
สัมผัสกับแผลเป็นที่หางคิ้ว แผ่วเบาให้กำลังใจ ไม่มีอย่างอื่นเคลือบแฝง
อ้อมกอดคลายออกให้ผละออกมาได้ ใบหน้าคมสันยังหลับตาพริ้ม  …เคลิ้มล่ะซิท่า

                ไอ้ลมพุ่งลิ่วไม่เหลียวหลัง
โน่นถึงห้องพักหลังเวทีถึงรู้ว่ามีการ์ดหุ่นอาร์โนลด์ชุดดำหอบช่อลิลลี่เดินตามมาส่ง
เจอพี่ฟ้ากับพี่ทักษ์กำลังจะออกตามหาตัวอยู่พอดี
-----------------------------------------------------

ปล. นั่นเป็นการพูดคุยกันของผมกับอิคาลัส ทราบภายหลังว่าคือ 'อิคาลัส สไลน์'
คนเดียวกับที่เจอบนเกาะครีต
...สีดำกับสีขาว
...อิคาลัส สไลน์ Black Hades กับเหยี่ยวขาว De Bianco
---------------
 
          และที่ไม่รู้...ในห้องน้ำวันนั้น อิคาลัสเตรียมจะจับตัวผมไป
ถ้าไม่ทักเรียกชื่อก่อน...ถ้าไปไม่บอกข้อเลือกออกไป
ผมคงจะหายไปจากเหยี่ยวขาว...ตลอดกาล

*******************************TBC by puppyluv

เครดิตรูปจาก worldคลาสwatchดอทคอม

[golove2]

สถานการณ์เริ่มดีขึ้น
น้องลมจะกลับไปหาพี่เหยี่ยวแล้ว
ขอกรี๊ดดดดดดด

 


ปล.ทุกเช้าพอตื่นปุ๊บจะเข้าเล้าเช็คน้องลมว่าอัพหรือยัง
ก่อนเป็นอันดับแรกเลยล่ะ

[tippy]

เรื่องอิคาลัสจบมั้ย งงอ่ะ ลมเลือกเหยี่ยว แต่อิคาลัสจะยอมแพ้หรือเปล่า  สัญญาไว้ว่าคราวหน้าจะมา  จะมาดักฉุดเอาอีกป่ะ

คำถามค้างคาเยอะจริงอ่ะ

[Sunday24]

พราวจริงๆนะน้องลม จัดการซะอยู่หมัดเชียว

[boworange]

   น้องลมน่ากรี๊ดมากๆ ทำเอาหลงเสน่ห์เคลิ้มไปเลยอ่ะ...... 

[Akad3ar]

แบบนี้ อิคาลัสหลงตายเลย

[nongrak]

ดีใจที่ลมเลือกกลับมาหาเหยี่ยว อ่านแล้วกลัวอิคาลัสจะเอาตัวลมไปจัง
ขออย่าให้มีปัญหาอีกเลย ให้ทั้งคู่เจอกันเร็วๆนะ

[POPEA]

อิคาลัส... เคลียร์แล้วใช่ปะ
 

[- คราส -]

รู้จักกันแล้วนี่เอง
รอดมาได้ โล่งอกไปหนูลม
แต่ดูท่าจะมีคนหลงรักเพิ่มนะ

กลายเป็นหนูลมไปง้อนกหรือนี่
อยากให้แกล้งพี่นกเอี้ยงอีกหน่อย 

   รอวันอังคารค้าบ

[hahn]

เย้ ลมจ๋าจะกลับแล้ว +

[woodong]

โอ้ววววววววว  หลังจากนี้คงเป็นการสู้กันของ ขาว กับ ดำ ซิ

[roseen]

 

[yoyo]

นาฬิกาดูยากจริงอะไรจริง!
ดีใจที่น้องลมเอาตัวรอดได้
No more drama แล้วใช่ไหมนี่

[rule]

คนแบบอิคาลัสไม่น่าจะยอมง่ายแบบนี้ อาจจะเคลิ้มไปบ้างแต่น่าจะคิดวางแผนไว้อย่างลึกซึ้งพอตัว และไม่ใช่คนยอมปล่อยของที่ตัวเองอยากได้ไปหรอก แบบว่าไงดี ขุดหลุมพรางพร้อมกับวางแผนล่อแบบตะล่อมไปด้วย สุดท้ายเหยื่อหนีไม่รอดเพราะประสบการณ์น้อยกว่า

[jeeu]

พี่เหยี่ยวเป็นคนสำคัญของน้องลม          ได้รู้แค่นี้ก็ปลื้มแระ          ^__________^              รีบกลับกรุงเทพ          ไปปลอบนกเอี้ยงได้แล้วน๊าาาาา~   

[DraCo_SLa13]

ลมเอ๊ย   ไม่รุอ่ะ  ไม่อยากคิดอย่างนี้เลย  แต่ตอนนี้  ไมลมปล่อยตัวจังละหนู

ขอเพิ่มอีกนิด   อิคารัส ไปเจอเหยี่ยวก่อนน้อง  จะไปพูดอะไรให้นกสมองน้อย  คิดโง่ๆอีกรึเปล่านี่

[eern]

ค้างกว่าจะถึงวันอังคารรอรอรอรอ

[litlittledragon]

หวังว่าเจ้าหมียักษ์ของลมเหนือจะไม่งัดข้อกับเหยี่ยวขาวหรอกนะ

[Bee_YJ]

น้องลมเลือกแล้ว
เกือบไปแล้วเหมือนกัน

[Bowbonk]

 

ลมชนะขาดดดดดดดดดดดดดดด


รีบไปหาพี่เหยี่ยวได้แล้ว


มันจะลงแดงแล้ว   ลมเอ๋ยยยยยย


 

[MiSS-U]

 

น้องลมกลับมาหาเหยี่ยวขาวซักที  จะทันคืนวันเกิดมั้ยน้า

แล้วคนที่เหยี่ยวเปิดประตูมาเจอนี่ใครอ่ะ  น้องลมหรืออิคาลัส

+1และเป็ดให้ค่ะ

[moobarpalang]

 

[fomemy]

หลังจากนี้ก็ลมก็คงง้อเหยี่ยวแล้ว
แต่แอบไม่ชอบใจลมที่ปล่อยให้อิคาลัสกอดง่ายๆ

รออังคารค่ะ

[from_mars]

ชายหนุ่มหล่อเทพมารวมตัวกันมีลมเหนือเป็นศูนย์กลาง
ช่างน่าอิจฉาอะไรช่นนี้ ฮา
รอเรื่องราวคลี่คลาย และขอบคุณจ้า

[Panehove]

ชอบๆ เอาอีกค่ะคุณพัพพี่เลิฟ กำลังสนุกเลย ขอบคุณนะคะ

[question09]

 โรมมี่เสน่ห์แรงจิงๆๆ

[Karn12]

รอวันอังคาร   

[ETOM]

เก็บกิรอร่อยไปเลยนะน้องลม

[aorpp]

อิคาลัสกับน้องลมเป็นญาติกับเป่าเนี่ย

ด้วยความเต็มใจ ทุกบวก จัดไป

[than66]

ลมเท่ห์มาก มั่นใจกับสิ่งที่ตัวเองเลือกจริงๆ ชัดเจนสุดๆ ส่วนอิคาลัส...หลงเสน่ห์ลมเหนืออีกคนแล้วสิ หุหุหุ
แต่ลมอย่าใจดีกับอิพี่เหยี่ยวมันมากนะลูก(โหมดยังเคืองเหยี่ยวขาว)