---- Feliz Navidad ----
"เจ เจจ๋า มันแน่นมากเลย เจ"
ฆาเบียร์หอบหายใจหนักๆ และกระซิบเสียงกระเส่าที่ข้างหูของคนตัวเล็กที่ครางด้วยความเสียวซ่าน หลังจากเจใช้ปากให้ความสุขฆาเบียร์ที่ระเบียงแล้ว คนตัวโตก็อุ้มร่างเจนยุทธกลับเข้ามาในห้องนอน พวกเขาทั้งสองกลับมาร่วมรักกันอย่างร้อนเร่าบนเตียงใหญ่ของเจ
ฆาเบียร์เสยสะโพกหนักๆ ส่งแก่นกายของเขาเข้ายังช่องทางคับแคบของเจที่ตอดถี่ด้วยความเสียวซ่าน เจกระตุกกายเยือกขึ้นเมื่อแท่งลำนั้นกระแทกเข้าที่จุดเสียวอย่างเต็มที่ เขาแนบหลังกับแผงอกแข็งแรงของฆาเบียร์ ดวงตาของเจหรี่ปรือ หน้าแดงก่ำ เขาเอื้อมมือไปโอบคอฆาเบียร์เพื่อทรงตัว ริมฝีปากของคนตัวโตซุกไซร้ที่ซอกคอของเขาแล้วยังกระซิบคำหวานใส่หูเขาเป็นระยะๆ
"ฆาบี้!"
เจอุทานอย่างตกใจเมื่อฆาเบียร์พลันเอนหลังลงบนเตียงและรั้งร่างเขาให้นอนหงายทับไปบนอกกว้าง ขาของฆาเบียร์ดันขาทั้งสองของเจให้อ้ากว้างคร่อมขาของฆาเบียร์ซึ่งก็กางออกเช่นกัน เจซี๊ดปากเมื่อฆาเบียร์เสยสะโพกเข้ากายเขาถี่ยิบ เขาเองก็บดสะโพกลงกับแก่นกายร้อนๆ นั้น ฆาเบียร์ใช้มือข้างหนึ่งช่วยชักรูดแท่งลำของเจซึ่งกระตุกถี่
"เจ เจจ๋า... โอ...ฉันรักเจเหลือเกิน...Phom rak khun!"
เสียงแหบทุ้มที่บอกรักเป็นภาษาไทยอยู่ข้างหูทำให้เจนยุทธทนไม่ไหว เขาคำรามลั่นและปล่อยน้ำรักออกมาอย่างแรงจนมันพุ่งไปจนถึงอก เขายังครางไม่หยุดปากเพราะร่างที่อยู่ข้างใต้ยังไม่ยอมหยุด ฆาเบียร์ยังไม่หนำใจ เขาชะลอดึงจังหวะเพื่อให้ความสุขนี้อยู่กับเขาต่ออีกนิด เขาซุกไซร้ริมฝีปากไปกับซอกคอขาวของร่างที่นอนทับอยู่เบื้องบน เจหันหน้ามาจูบริมฝีปากบางคู่นั้นเนิ่นนาน เขาขยับสะโพกลงเบียดแก่นกายแข็งเกร็งนั้นเพิ่มอีก ร่างกายทั้งสองทำงานสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว
"ฆาเบียร์ ฆาเบียร์ครับ ผมไม่ไหวแล้ว"
ร่างเพรียวของเจนยุทธกระตุกเฮือกขึ้นอีกครั้ง ช่องทางของเจตอดถี่ยิบขึ้นอีกครั้ง แขนทั้งสองของเขาโอบคอฆาบี้แน่น ฆาเบียร์ที่ยืนอยู่เร่งเครื่องเต็มที่ เขาดันหลังเจให้ติดผนังห้องน้ำ แขนแข็งแรงของเขารองอยู่ใต้ขาทั้งสองของเจนยุทธและใช้มือประคองบั้นท้ายเจไว้ เขาฟิตร่างกายให้แข็งแรงไว้เพื่อการนี้ เจโน้มคอเขาไปประกบจูบอย่างดูดดื่ม ก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆ ที่หน้าท้องพร้อมๆ กับที่ช่องทางอันรัดแน่นของเจทำให้เขาต้องปลดปล่อยออกมาอย่างแรง
ฆาเบียร์หอบหายใจหนักๆ กับไหล่ของคนตัวเล็กที่ก็ฟุบหน้าไปบนบ่าของเขาเช่นกัน เขาค่อยๆ ปล่อยร่างเพรียวนั้นลง แล้วก็ต้องรีบประคองไว้เมื่อเจขาอ่อนและแทบทิ้งตัวลงกับพื้นห้องน้ำ เขาถอดถุงยางออกทิ้งในถังขยะก่อนจะมาเปิดน้ำอุ่นๆ จากเรนชาวเวอร์แล้วลูบไล้สบู่ให้เจที่แทบจะหลับคาอกเขาอยู่แล้ว เขาหอมแก้มใสๆ นั้นฟอดใหญ่ ก่อนจะกอดเจไว้แน่น
"¿Sabes, mi amor que pienso en ti todo el tiempo?
'รู้ไหม ที่รัก ว่าฉันคิดถึงนายตลอดเวลา?'
ฆาเบียร์กระซิบแผ่วๆ ที่หูของเจนยุทธที่หลับตาพริ้มนอนซบอยู่บนอกของเขา
"อือ ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน"
เสียงอันง่วงงุนนั้นพึมพำตอบเขามาเป็นภาษาอังกฤษ ฆาเบียร์ขมวดคิ้ว เจเข้าใจภาษาสเปนที่เขากระซิบบอกไปได้ยังไง? นี่เขาชักสงสัยแล้วว่าเจ้าตัวเล็กคงไปแอบเรียนภาษาสเปนมาแน่ๆ เขาสังเกตมาได้พักใหญ่แล้วว่าเจออกเสียชื่อเขาชัดขึ้น เมื่อก่อนเจจะออกเสียงชื่อเขาว่า kabier คือออกเสียงเป็นตัว ค กับ บ อย่างชัดเจน แต่ช่วงหลังนี้เขาจะออกเสียงได้ถูกต้องขึ้นโดยออกเสียงตัว ฮ เบาๆ แทรกมากับตัว ค เหมือนพ่นลมหายใจน้อยๆ ออกมาด้วย และกัดปากเล็กน้อยออกเสียงตัว V แทรกมากับตัว บ เบาๆ
"นายนี่มันเจ้าเล่ห์นักนะ เจ"
เขาพึมพำเบาๆ กับตัวเอง เขาต้องหาทางจับผิดเจ้าตัวเล็กให้ได้
ฆาเบียร์ดูนาฬิกา ตีหนึ่งกว่าแล้ว ตอนนี้เข้าวันคริสต์มาสแล้ว เขาค่อยๆ ขยับร่างของเจให้ลงนอนหนุนหมอน ส่วนตัวเองลงเตียงไปเปิดเอาของขวัญที่เขาหอบมาจากฮ่องกงออกมา เขาเดินออกไปนอกห้องที่ปิดไฟมืดแล้วและเอามันใส่ไว้ในถุงเท้าขนาดใหญ่ของเจที่แขวนอยู่ใกล้ๆ ต้นคริสต์มาสปลอมที่ระยิบระยับด้วยไฟ LED
"เอ๊ะ..."
ฆาเบียร์เลิกคิ้ว ในถุงเท้านั้นมีของอยู่แล้ว เขาเปิดไฟห้อง ในนั้นมีกล่องของขวัญขนาดไม่เล็กอยู่ เขาเอื้อมมือจะหยิบมันออกมาดู
"ห้ามแอบดูก่อนนะ"
เสียงเจือความง่วงของเจดังขึ้นข้างหลังเขา ฆาเบียร์หันไปดู เจที่ยังเดินเซๆ ขยี้ตาเดินออกมาจากห้องนอน เจ้าตัวเล็กของเขาหาวหวอดๆ ฆาเบียร์ยิ้มมุมปาก เขาจะแกล้งคนง่วงดูสักหน่อย
"¿Es esto el regalo para mí?
'นี่เป็นของขวัญของฉันเหรอ?'
ฆาบี้ถามออกมาเป็นภาษาสเปน
"อือ ถ้าไม่ใช่ของคุณแล้วจะเป็นของใครล่ะ?"
คนตัวเล็กที่ทั้งง่วงทั้งมึนลืมตัวตอบออกไปเป็นภาษาอังกฤษ
"¿De Verdad?"
'จริงอ่ะ?' ฆาเบียร์ยังแกล้งถามต่อ
"Si, verdad"
'เออ ใช่สิ' เจนยุทธตอบกลับมาเป็นภาษาสเปนอย่างชัดถ้อยชัดคำด้วยความรำคาญ แล้วก็นึกออกมาได้ว่าเสียรู้คนตัวโตให้แล้ว
"เห้ย!"
เจนยุทธอุทานออกมาแล้วหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องทันที ฆาเบียร์หัวเราะร่วน เขาวางของขวัญของเขาไว้ใต้ต้นคริสต์มาสปลอมก่อนที่จะถอดปลั๊กไฟ LED แล้วถึงเดินตามเจเข้าห้องนอนไป
ฆาเบียร์โถมกายลงทับคนตัวเล็กที่นอนใช้ผ้าห่มคลุมโปงอยู่ เขาปล้ำกอดเจที่พยายามดิ้นหนี จนในที่สุดรัดร่างเพรียวนั้นไว้ในอ้อมแขน เขาดึงผ้าห่มออกเผยให้เห็นเจที่หน้าแดงไปถึงหูด้วยความอาย
"¿Entiendas español?
'นายเข้าใจภาษาสเปนด้วยเหรอ?'
"ไม่ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง"
เจพยายามดึงผ้ากลับไปคลุมหัว
"เจจ๋า งั้น ¿Puedo besarte?"
'ขอจูบหน่อยได้ไหม?'
คนตัวเล็กหน้าแดงส่ายหน้า ฆาเบียร์ยิ้มกริ่มแล้วกระซิบเบาๆ ที่หู
"¿Puedo --- otra vez?"
'ขอ --- อีกทีได้ไหม?'
เจนยุทธทุบแขนคนตัวโตที่พยายามลวนลามแถมยังขอ --- ตัวเองหน้าตาเฉย
"ไม่เอาแล้วโว้ย แกล้งกันนักนะ"
เจลุกขึ้นมาทำหน้างอ
"ใช่ ผมไปเรียนภาษาสเปนมา มีปัญหามะ? ก็พูดกรอกหูกันอยู่ทุกคืนๆ แต่ไม่ยอมบอกความหมาย ผมก็อยากรู้มั่งอ่ะ"
ทีนี้ถึงตาคนตัวโตเขินบ้าง แสดงว่าที่เขาพร่ำบอกคำรักเจเป็นภาษาสเปนทุกคืนๆ นั้น เจ้าตัวเล็กของเขาเข้าใจทั้งหมด
"ก็ไม่เข้าใจ ทีภาษาสเปนพูดได้ แล้วทำไมไม่บอกผมตรงๆ เป็นภาษาอังกฤษอ่ะ?"
เจทำหน้านิ่วด้วยความไม่เข้าใจ ถ้าสมัยก่อนตอนฆาเบียร์ยังไม่ได้บอกรักเขาเป็นจริงเป็นจังก็พอเข้าใจ แต่ตอนนี้พวกเขาก็ตกลงคบหากันแล้ว ฆาเบียร์ก็ยังติดนิสัยแอบบอกรักในภาษาสเปนอยู่ดี
"แต่ไม่เป็นไร คุณอยากพูดอะไรพูดไป เดี๋ยวผมจะฟังให้รู้เรื่องเอง โอเค๊?"
"นายไปเรียนภาษาสเปนที่ไหน?"
ฆาเบียร์ซักไซร้ยกใหญ่ว่าเจไปเรียนที่ไหน เรียนกับใคร
"ครูหล่อไหม? หือ? แล้วทำไมสอนแต่คำรักๆ ใคร่ๆ แบบนี้"
"หล่อมาก...หนุ่มสเปนแต่ไปโตที่ฝรั่งเศส"
เจอมยิ้ม ฆาบี้โวยลั่นว่าเขาจะสอนเองแล้วให้เจเลิกเรียน
"หล่อเมื่อสี่ห้าสิบปีที่แล้วน่า ตอนนี้อ.โทนี่แกจะ 70 แล้ว ขี้หึงเหมือนกันนะ คุณ"
เจนยุทธหัวเราะร่วน เขาบอกว่าเขาจำๆ เอาว่าฆาบี้พูดกับเขาว่ายังไง แล้วเอาไปถามอ.โทนี่
"อาจารย์เค้ายังเคยแซวเลยว่า 'แฟนสาว' ของผมน่ะโรแมนติกมาก"
"เจ...แล้วทำไมครูเขาสอนคำแบบที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ด้วย?"
ฆาเบียร์เริ่มตีหน้ายักษ์ คำที่เขากระซิบใส่หูเจเมื่อกี้มันไม่ควรมีสอนในสถาบันไหนๆ เจนยุทธหัวเราะเขินๆ บอกว่าคำนั้นเขาลองไปเปิดหาดูในกูเกิล
"ก็ไม่รู้อ่ะ เผื่อได้ใช้สักวัน"
"คืนนี้ได้ใช้แน่"
คนตัวโตยิ้มหื่นให้คนรัก เจรีบมุดกลับเข้าผ้าห่มอย่างรวดเร็ว เขาไม่ยอมเสียท่าอีกแน่นอนในคืนนี้ ฆาเบียร์ก็พยายามดึงผ้าห่มออก สองคนยื้อยุดฉุดผ้ากันพักใหญ่สุดท้ายเจก็แพ้แรงคนตัวโตที่จับเขาได้ในที่สุด หากฆาเบียร์ไม่ได้ทำอย่างที่พูดไว้ เขาแค่นั่งกอดร่างเจไว้พร้อมพรมจูบพร้อมกระซิบคำหวานใส่หูของคนรัก
"เจ...Te quiero mucho, mi amor"
'ฉันรักนายมาก ที่รักของฉัน'
"Eres el sol y la luz de mi vida"
'นายเป็นเป็นดวงตะวันและเป็นแสงสว่างแห่งชีวิตฉัน'
ตาพริบพราวคู่งามของฆาเบียร์ที่จ้องตรงมาที่เจนยุทธทำให้เขาอดไม่ได้จนต้องป้อนริมฝีปากของตนให้กับริมฝีปากคู่งามที่เผยอรออยู่แล้ว
"Yo tambien estoy enamorado de ti"
'ผมก็หลงรักคุณเช่นกัน' เจยิ้มกว้างให้กับคนรักของตน
"ฉะนั้น ขอ --- นะ"
เจนยุทธกระซิบข้างหูฆาเบียร์ด้วยคำที่ฆาบี้กระซิบใส่หูเขาก่อนหน้านี้ ฆาเบียร์หน้าแดงก่ำ ปกติเขามักเป็นฝ่ายพูดคำนี้ใส่คนอื่น เขามองหน้าใบหน้าน้อยๆ ที่ทำตาเว้าวอนแล้วก็เอนกายลงบนที่นอนแทนคำตอบก่อนที่จะดึงร่างเพรียวนั้นตามมา ค่ำคืนนี้คงยังอีกยาวนักสำหรับคู่รักร้อนๆ คู่นี้
เจนยุทธตื่นมาตอนเช้าด้วยความสดชื่น เมื่อคืนนี้แม้เขาพูดไว้ซะใหญ่โตว่าจะกินฆาเบียร์ แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็เพียงนอนกกกอดแลกจูบและคำรักกันจนหลับไปทั้งคู่แค่นั้น เขาขยับกายเพื่อซุกหาไออุ่นจากอ้อมอกของคนตัวโตแต่ก็หาไม่เจอ เขาขยับกายขึ้นนั่ง แล้วก็ได้กลิ่นหอมๆ มาจากห้องครัวผ่านทางประตูห้องที่แง้มอยู่เล็กน้อย เขาลุกขึ้นไปหาเสื้อยืดและชั้นในใส่แล้วเดินออกไปนอกห้อง ร่างกำยำของฆาเบียร์ยืนทำอะไรง่วนอยู่ที่หน้าเตา
เจยืนกอดอกยิ้มมองร่างหนั่นแน่นที่ใส่เพียงกางเกงสะดอบางๆ กับผ้ากันเปื้อน ฆาเบียร์เดินไปเดินมา เปิดปิดตู้เย็นเอานั่นนี่ออกมา บนโต๊ะมีถาดที่เขามักใช้เสิร์ฟอาหารบนเตียง บนนั้นมีจานเปล่า 2 ใบ ถ้วยใส่กราโนล่ากับโยเกิร์ตและแก้วใส่น้ำผลไม้ เจเดินไปกอดเอวคนตัวโตที่สะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็หันมารับจูบจากเจนยุทธ
"Feliz Navidad ครับ ฆาเบียร์"
'สุขสันต์วันคริสต์มาส'
นั่นคือสิ่งที่เจบอกฆาเบียร์และเขาก็บอกแบบเดียวกันกลับมา
"ทำอะไรกินเนี่ย หอมจัง"
เจชะโงกหน้าไปดูของในกะทะ ฆาเบียร์กำลังจี่เฟรนช์โทสต์ไส้เบค่อนแบบที่เคยทำให้เขากินมาก่อน แต่เขาเหมือนได้กลิ่นแอลกอฮอล์ด้วย
"ฉันใส่มาร์ซาล่าที่เหลือเมื่อวานลงไปหน่อยนึงน่ะ ถ้าพูดถึงคริสต์มาสก็ต้องนึกถึง eggnog แต่เราไม่ได้ซื้อไว้ ฉันก็เลยลองทำเลียนแบบกลิ่นรสมันดู"
เอ้กน็อกที่ฆาเบียร์พูดถึงคือเครื่องดื่มที่ทำจากไข่ ครีมและเหล้า ซึ่งมันก็เกือบเหมือนกับ Zabaione ที่เขาทำเมื่อวานเพียงแต่จะเหลวกว่าเพราะใส่ครีมและใช้บรั่นดี รัมหรือวิสกี้แทนมาร์ซาล่าไวน์
"ฉันเติมครีมลงไปในไข่ที่ใช้ชุบแทนนม ส่วนไข่ก็ใช้แต่ไข่แดง แล้วก็ใส่มาร์ซาล่าอีกหน่อย ส่วนเครื่องเทศวันนี้ฉันใส่แค่ผงจันทน์เทศอย่างเดียวเลย หวังว่าจะกินได้นะ"
ฆาเบียร์ตักเฟรนช์โทสต์ขึ้นจากกะทะ วางบนจานและหั่นทะแยงเหมือนแซนวิช เขาจัดวางซ้อนกันแล้วหยิบมือถือมาถ่ายรูปก่อนจะส่งให้เจชิม ซึ่งเขาหยิบมาเคี้ยวตุ้ยๆ
"อืมม์ แปลกดี ฆาบี้ กลิ่นไวน์หอมฟุ้งเลย แต่ผมว่าเนื้อไข่มันหนักไปนิด ที่จริงใช้ไข่ทั้งฟองเลยน่าจะโอเคกว่าแค่ไข่แดงอย่างเดียว"
ฆาเบียร์ตัดชิมแล้วก็ต้องเห็นด้วยกับเจ คราวหน้าถ้าทำอีกเขาคงใช้ไข่ทั้งฟอง แต่คราวนี้มันก็ไม่ได้แย่มาก ถือว่ารอดตัวไป พวกเขาตัดสินใจนั่งกินที่เคาเตอร์แทนที่จะเข้าไปกินในห้องตามที่ฆาเบียร์ตั้งใจไว้ตอนแรก
"เออ ฆาบี้ คุณต้องไปโบสถ์เช้าวันคริสต์มาสไหม เดี๋ยวผมพาไป"
เจถามแบบคนไม่ค่อยรู้ธรรมเนียมคริสต์เท่าไหร่ ฆาเบียร์ส่ายหัวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ที่บ้านฉันคนที่ไปโบสถ์คือพ่อและแม่ แล้วพวกท่านจะไปมิสซาตอนเที่ยงคืนของวันคริสต์มาสอีฟน่ะ ส่วนเช้าวันคริสต์มาสจะเป็นวันอยู่กับครอบครัว"
เจหน้าเสีย เขาดันลากคนตัวโตมากินข้าวกันสำราญใจในวันที่พี่แกต้องไปโบสถ์
"ไม่เป็นไรหรอก เจ ฉันเองก็ไม่ได้ทำแบบนั้นมานานแล้ว อีกอย่างสำหรับบ้านเราที่ยังอิงธรรมเนียมทางปูเอร์โตริโก้ซึ่งเย็นวันคริสต์มาสอีฟคือวันกินดื่มเฉลิมฉลอง จากนั้นก็จะพากันไปโบสถ์ตอนดึก ส่วนวันคริสต์มาสคือวันพักผ่อน"
"...แล้วฉันเองก็ไม่รู้ด้วยว่าที่ไทยนี่เขาฉลองกันแบบไหน โบสถ์ไหนมีพิธีอะไรกี่โมงบ้าง"
เขาดูนาฬิกาแล้วบอกว่าตอนนี้คงไม่น่าทันแล้วด้วย เจตอบว่าเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ไหนมีงานอะไรบ้าง คริสต์มาสสำหรับเขาก็คือเทศกาลเฉลิมฉลองแบบที่เห็นตามสื่อทีวี เขาบอกฆาเบียร์ว่าปีหน้าเขาต้องทำการบ้านให้ดีกว่านี้และให้ฆาเบียร์ได้ฉลองคริสต์มาสแบบถูกต้องให้ได้ ฆาบี้ยกมือขยี้ผมคนรักที่นั่งทำหน้ามุ่ย
"ไม่เป็นไรหรอก เจ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ที่ไทยเขาทำแบบไหน ฉันก็จะทำแบบนั้นแหละ ไม่ต้องคิดมากหรอก"
(ต่อคอมเมนท์ล่าง)