จิส์ๆๆ คิดว่ามาแย้วจาได้เดินกลับออกไปสบายใจเฉิบเย๋อออ
โมๆบอกมาซะดีๆๆๆ :ฮึ่มม:
****************************************************************************************
ตอนที่ 40
ร้านที่ไอนัทพาพวกผมมา เป้น ร้านที่ค่อนข้างไกลจากตัวเมืองพอควรครับ...ร้านนี้ไอนัทมันเคยพาผมมาหลายครั้งแล้วครับ ... บรรยากาศดีครับร่มรื่น.... ... เค้าจะปลูก กระท่อมเล็กๆ ไว้กลางน้ำ แต่ละหลังค่อนข้างห่างกันพอสมควร มีสะพานเชื่อม ...ระหว่างกระท่อมแต่ละหลังกับห้องครัวอะครับ
พอถึงผมก็เดินนำเลยแหละครับ....ถามเด็ก ว่า ที่ประจำของพวกผม ว่างอะปล่าว..พอเด็กบอกว่าว่าง ผมเดินนำลิ่วๆ เลยครับหิว....ไม่สนใจใครครับ ....นั่งเสร็จเรียบร้อย ขอเมนู จากเด็ก จากนั้น สั่งแหลกลานครับ.....ใครไม่ชอบ ใครไม่กินไม่สนครับ กูจะกิน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......ไอพวกนั้นก็ไม่มีใครว่าอะไรนะครับทุกคนก็เออออ..กับผมเป็นอย่างดี....ก็ดีนะครับแบบนี้คบกับผมได้ครับ.....ก็นั่งกินกันไปเรื่อยๆอะครับ ไอนัท ยังคงไม่พูดกับผมเหมือนเดิม..
.แต่มันก็คุยกับคนอื่นดีนะครับ .ถึงแม้หน้าจะงอๆก็เถอะ......ผมก็ไม่สนใจมันแล้วครับ...เริ่มโมโหมันแล้วด้วยไม่พอใจอะไรโกรธอะไรก็ไม่พูด...มันไม่พูดกับผม...ผมก็ไม่พูดกับมัน ผมถือว่าผมง้อมันไปแล้วครับ...แค่ครั้งเดียวพอ...จะหายไม่หายช่างแม่มมัน.....
ผมก็เฮฮาครับ...คุยกับพวกนี้สนุกดี อาจจะเพราะ อายุเท่ากันก็ได้มั้ง..พวกมันก็เล่าเรื่องที่โรงเรียนเก่า เรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ผมกับไอแมน ฟัง ...ผมก็เล่าเรื่องวีรกรรมของไอแมนให้พวกมันฟัง...ไอพวกนี้ฟังก็หัวเราะชอบใจแหละครับ...แม้แต่ตัวไอแมนเองยังขำเลย...ไอแมนมันไม่กล้าพูดเรื่องผมหรอกครับ..คิคิ...ลองมันพูดไรสิ สันแข่งงามๆของผมได้ลอยไปหามันแน่ คิคิ….นานพอดูแหละครับ..อิ่มหนำสำราญกันแล้วไอนัทก็จ่ายตังค์ครับ......
“พี่นัท...เสร็จจากนี่แล้วจะไปไหนต่อปล่าวพี่” ไอแซน...มันถามแล้วทำตาแป๋วอะครับ ตอนนี้เราเดินจะถึงรถกันแล้วอะครับ
“อือ..ทำไม จะชวนไปเที่ยว..ไง ...ไม่หล่ะวะ ขอผ่าน...กะจะกลับไปทำงานส่งจารย์ให้เสร็จ..”มันพูดทั้งที่ยังทำหน้างอๆอยู่อะครับ....
“เหรอ ว้า........กะให้เป็นไกด์ทัวร์รอบเมือง..ซักกะหน่อยอะ...” มันทำเสียงผิดหวังอะครับ...แต่ตามันไม่เห็นผิดหวังเลยอะ...อะไรของมัน..
“แล้วโม หล่ะ ว่างปะ....เป้นไกด์ให้หน่อยเดะ นะ…อย่าลืมที่พูดไว้เมื่อคืนนะว้อย” อ้าว แล้วมึงจะถามกูไมเนี๊ยะ...แล้วมันก็ทำหน้าตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์อะครับ...ผมก็ใจอ่อนทันทีทันใด...แต่ไอคุณนัทของกระผมนี้สิครับ...จ้องผมเขม็งเลย.......ประมาณว่ามึงไปกูฆ่ามึงแน่อะไรประมาณนั้น...เหอๆๆๆ
“อืม..ก็เอาสิ...เราก็ไม่มีงานเร่งด่วนอะไรที่ต้องทำด้วย....อยากไปไหนหล่ะ...ไอโม ...เซอร์วิส ...จัดให้เลย เหอๆ” แหมะ...หาเพื่อนเที่ยวอยู่พอดีเลยนิครับ...เห้นหน้าไอนัทมันบึ้งๆ แบบนี้แล้วทำให้ผมเซ็งอะ....ส่วนไอแซนเหรอครับ..ดี๋ด๋ามากมาย..โผเข้ากอดผมตบบ่าแปะๆ เลยครับ...ดีใจเวอร์ไปแหละมึง
“แล้วมึงหล่ะ..ไอคิม..มึงไม่ไปกูยืมรถโว้ย...”ไอแซนมันหันไปพูดกับไอคิม.....มือมันนี้ ...แบ ..รอรับกุญแจรถจากไอคิมเลยครับ...
“อืม..กูก็อยากจะทัวร์เหมือนกันวะ...กูไปด้วยแล้วกัน...”ไอคิม มันพูดหน้าตายอะครับ...ผมคิดว่าจริงๆ แล้วมันไม่อยากไปหรอก..ดูท่าทางมันเด๊ะ แต่คิดว่าหวงรถมากกว่าครับ ชิ..ไอขี้งก..ผมก็หันไปมองมันเบะปากให้มันอย่างหมั่นไส้แหละครับ..แล้วสะบัดหน้าพรืดไม่หันไปมองมันอีกหรอกครับ ...หมั่นไส้ว่อย....ไอขี้เก๊ก
“เออ...ใครไม่ไปก็ไปรถ..พี่นัท แล้วกัน..พวกกูจะไปรถไอคิม..ฝากด้วยนะพี่.” มันหันไปพยักเพยิกให้ไอคุณนัท..ผมก็ไม่หันไปมองไอนัทมันหรอกครับ แล้วไอแซนมันก็เดินเข้ามากอดคอผมเดินไปที่รถไอคิมแหละครับ...โดยมีไอคิม... กับไอปอด์น...ไอโย เดินตามมา...ด้วย...แหม ไอปอด์นมึงนี้น้า....แผลยังไม่ทันหายเลยมึง..ผ้าผันแผลยังพันรอบหัวอยู่เลยอะ...แต่อยากเที่ยวคิดดูดิ...
“ไอปอด์น มึงหน่ะไม่ต้องไปเลย กลับบ้านเลยมึง...จะตายอยู่แล้วยังจะเที่ยวอีก” ไอคิมครับ มันหันไปตวาดไอปอด์นที่น่ารักของผม
“กูไปด้วยดิวะ...กูก็อยากไปเหมือนกันนะว้อย...”ไอปอด์นมันทำหน้าละห้อยฮะคงอยากไปจริงๆ...แต่มันยังไม่ค่อยสบายดีนี้สิครับกลัวมันไข้ขึ้นอะครับ....
“ปอด์น วันนี้นายไม่ต้องไปหรอกนะ...วันหลังดิ...เราจะพาเที่ยวรอบเมือง..เลยนายอยากไปไหน เราจะพาไปนะ” ผมพูดแล้วยกมือลูบหัวมันเบาๆ...ผมเป็นห่วงมันหน่ะครับ...มันคงอยากไปกับพวกผมจริงๆ...ความรู้สึกของผมที่มีกับมันผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ....รู้แต่ว่าเป็นห่วง...ไอปอด์นมันมองผมตาละห้อยเหมือนลูกหมาเลยครับ...
“น่า ปอด์น.....มึงไม่ต้องไปกับพวกมันหรอก...กลับบ้านกะกูดีกว่าปะ...”ไอตี้มันพูดแล้วเดินมากอดคอไอปอด์นแล้วพามันเดินไปขึ้นรถไอนัท...ไอปอด์นมันหันมามองพวกผมยกมือขึ้นบายๆ ให้พวกผมด้วย เฮ้อ..น่ารัก แฮะ....ผมก็ยกมือขึ้นโบกๆให้มันเหมือนกันอะครับ
“โม นั่งหน้ากับไอคิมมันแล้วกัน..โมรู้ทางอะจะได้บอกทางไอคิมมันด้วย” ไอแซนมันบอกผมตอนที่ผมกำลังจะเปิดประตูรถด้านหลังอะครับ ผมเลยจำใจต้องไปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ(ที่เจ้าของรถไม่ต้องการ)ให้ไอคิมมันแหละครับ...
ปิดประตูเสร็จ ผมก็หันไปมองไอนัทมันนิดนึงแหละครับ....ไอนัทก็มองหน้าผมตาเขม็งขบกรามจนเป็นสันเลยครับ น่ากลัวมากเลยอะ...ผมรีบหันหน้าหนี...ไม่กล้าสบตากับมันนานกลัวครับ... ก็พอดีกับไอคิมมันออกรถ..หล่ะครับ.....
“ตกลง..จะไปไหนกันเนี๊ยะ...” ไอคิมมันพูดขึ้นมาบ้างอะครับ...มันพูดเสร็จก็หันมามองผม...ยิ้มมุมปาก ...สยองขวัญอีกแล้วครับ...
“เคยไปเขื่อน.....(ชื่อเขื่อนครับ)…กันไหม... ขับรถ ประมาณ.. ชั่วโมงเดียวก็ถึงอะ...” ผมพูดกับพวกมันทุกคนนั้นแหละครับ..เพื่อขอความเห็น หุหุ....
“อืม...ก้ดีนะ...ยังไม่เคยไปกันเลยอะ... มึงว่าไงไอคิม...” ไอโย มันพูดแล้ว มองไปทางไอคิม...
“ตามใจ ดิวะ...กูยังไงก็ได้..” พวกเราก็ตกลงกันเรียบร้อยครับว่าจะไปเขื่อนกัน...ตอนนี้ก็บ่ายแก่ๆ แล้ว คงกลับกันได้ไม่ดึกมากเท่าไหร่.....แล้วรถพวกเราก็ออกนอกเมืองไปเรื่อยๆ แหละครับ...โดยมีไอคิม เป็นคนขับ..ผมเป็นคนบอกทาง..ผมกับมันก็ยังเขม่นกันไปตลอดทางอะครับ...ไอคิมนี้มัน ปากหมา จริงๆเลยครับ...ผม ไอโย..กะไอแซนก้อคุยกันไปเรื่อยๆ แหละครับ..โดยมีไอคิมพูดขึ้นมาบ้างเป็นบางครั้ง...คำพูดของมันแต่ละคำนี้จี๊ดไปถึงขั้วสมองผมเลยครับ...
หัวข้อ: ที่นายทำ...นี่เรียกว่ารัก ...งั้นเหรอ ภาคll (^_^)"(โมโม) (อ่าน 312843 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก