อ่านกระทู้นี้แล้วแอบตกใจ ถ้าจะเหมือนกับผมขนาดนี้55555
คือเราเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกับนายนะครับ ผมอยู่รร.ชายล้วน แต่ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วครับ
ตอนนั้นผมกับเพื่อนคนนึงก็สนิทกันมาก ชอบทำไรกัน2คน ตัวติดกันจนเพื่อนแม่งล้อว่าเป็นแฟนกันครับ
ตอนนั้นผมนี่ทำอะไรก็นึกถึงมันคนแรกตลอด มันมีงานค้างผมก็ช่วย ของขวัญวันเกิดนี่ก็ซื้อให้แพงมาก555
ทั้งๆที่เพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้ซื้อให้เลย คือรรชายล้วนไม่ค่อยให้ของขวัญกันครับ (ไม่รู้จะมีใครจับความผิดปกติได้ป่าว5555)
แล้วก็ชอบเล่นอะไรกุ๊กกิ๊กเหมือนจขกท.เลยคับ55555 (แต่มันเป็นคนเริ่มเล่นนะ555555)
เวลาเดินด้วยกันมันกะผมก็ชอบร้องเพลงทีละท่อนสลับกัน (มันเปนคนชวนร้องครับ)
โดยเฉพาะเวลาไปทัศนศึกษาครับ ในรถบัสมันจะมีนั่งเปนคู่ๆ ผมนั่งกะมันตลอด ชอบเอาเพลงมาฟังด้วยกันบางทีเวลาหลับ ก็มีแอบซบๆบ้าง เด๋วเพื่อนเห็น5555555 โดยความสัมพันธ์ของผมกะมัน ผมรู้ดีว่ามันเป็นเพื่อน
ส่วนความรู้สึกของผม หลายครั้งที่ผมรู้สึกดีกับมันมาก อยากให้มันมาอยู่ใกล่ๆ แต่หลายครั้งที่ผม
กลับรู้สึกปฏิเสธความรู้สึกดีของผมที่มีให้มัน ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้น เพราะยิ่งคิดเท่าไหร่ก็ยิ่งเจ็บเท่านั้น
จนบางทีผมก็อยากลองบอกชอบมันดู โดยผมคิดว่าจะบอกในวัน เอพริลฟูล555555555555555
ถ้าเกิดมันคิดเหมือนผม ก็จะได้ตามน้ำไปเลย แต่ถ้ามันไม่ ก็จะเนียนๆแบบเห้ย เมิงเชื่อกูหรอ5555555
แต่ก็เฟล เพราะก่อนวันนั้นผมทะเลาะกะมันพอดี เห้อออ- -
แล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่กล้าบอกกับมันอีกครับ กลัวเสียเพื่อน
จนตอนนี้ผมกับมันก็อยู่คนละที่เลยครับ โอกาสเจอกันน้อย แต่ก็มีติดต่อบ้างแต่ไม่บ่อย
ซึ่งพอถึงตอนนี้แล้วผมก็ยังไม่เข้าใจในความรู้สึกของมันอยู่ดี ว่ามันคิดอะไรบ้างมั้ย หรือยังไง
ก็เหมือนที่จขกท.เป็นคือมันชอบทำตัวเกินเพื่อนปกติเค้าทำ
บางทีหากว่าผมตัดสินใจพูดไป ผลมันก็อาจจะดีหรือไม่ดีไปเลย แต่มันก็อาจจะดีกว่าความรู้สึกที่คลุมเคลือครับ เพราะตอนนั้นผมอึดอัดมากกก จนตอนนี้ความรู้สึกนั้นหมดไปแล้วครับ บางทีความรู้สึกดีๆทีเกิดขึ้นอาจจะเกิดจากความใกล้ชิดก็ได้ครับ
เพราะก่อนหน้านั้นไม่เคยมีใครเข้ามาในชีวิตผมแบบนี้ครับ
ผมอยากให้ จขกท. ลองคิดดูให้ดี กับความรู้สึกตัวเอง ความรู้สึกมัน
แล้วก็ตัดสินใจให้แน่วแน่ว่าจะทำอย่างไร ลองลองใจมันดูก่อนก็ได้
ผมขอเป็นกำลังใจให้ และเอาใจช่วยนะครับบ