20
.
“ไหนลองพูดมาสิ จะถอนเงินเท่าไหร่ และเอาไปทำอะไร”
พ่อแม่ พี่สาว รุมกูขนาดนี้
จะให้โกหกเหรอ.... กูไม่ใช่คนประเภทนั้นว่ะ
“ถอนห้าล้านอ่ะ เอาไปซื้อตัวเด็ก”
“ห๊า!!!!!”
โอย....แก้วหูกรู
“ฮ่าฮ่า ล้อเล่น เอาไปซื้อบ้านและที่ดิน... เป็นไงครับ เหตุผลนี้พอผ่านมติ ครม. ป่าวครับ?”
“ที่อะไรของเอ็ง นี่สนใจเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ต้าน?” พ่อถาม
“เมื่อกี้นี้แหล่ะครับ... เดี๋ยวโอนได้แล้วจะพาทุกท่านไปยล......อิอิ”
“มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะต้าน เงินตั้งห้าล้าน แล้วนี่เรารู้เหรอเรื่องซื้อขายเนี่ย พาแม่ไปดูหน่อยได้มั้ยว่าจะไปซื้อแถวไหน แล้วซื้อกับใคร ซื้อแล้วจะเอาไปทำอะไร ที่ดีหรือเปล่า ซอยเปลี่ยวมั้ย....”
“แม่คร้าบ....แม่ๆๆ เบรกแตกเหรอครับ ค่อยๆ ถามก็ได้ ต้านตอบไม่ทัน”
“ฉันจะไม่ให้แกถอนเงิน จนกว่าจะพูดความจริง ว่าเอาเงินไปทำอะไร” พ่อเริ่มจะเครียด
“อย่าบอกนะว่าติดการพนัน เอ๊ะ...หรือว่ายาเสพย์ติด...” ดูพี่สาวกูพูด เห็นกูเลวขนาดนั้น... แมร่งใส่ความกันชัดๆ
ทุกคนเงียบครับ
“เอาไปซื้อบ้านและที่ดินจริงๆ” กูตอบ
แล้วทุกคนก็เงียบ จ้องหน้าจับผิดอีก....
“อ้าว ทำไมทำหน้างั้นล่ะคับ ไม่เชื่อเหรอ?”
“ยิ่งกว่าไม่เชื่อ หน้าอย่างแกเหรอจะซื้อบ้าน เอาไปทำอะไรเลวๆ ล่ะสิไม่ว่า”
“จะหาเรื่องต้านเหรอเนตร... ไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า” จะกัดกรูอีกนานมั้ยวะ รำคาญ
“ก็ที่ผ่านมาลองดูตัวเองซะบ้างสิว่าใช้เงินไม่รู้จักคิดแค่ไหน หาเงินเองให้ได้ก่อนนะ แล้วค่อยมาพูด”
“หุบปากไปเลยยัยป้า” กรูเริ่มจะเดือด อะไรวะเนี่ย ด่าเอาด่าเอา
“แล้วจะทำไมไอ้เถื่อน ชอบทำให้คนอื่นเดือดร้อนยังไม่รู้ตัวอีก ชิ เอาแต่ใจตัวเอง....ไม่สงสารพ่อแม่บ้างรึไง” ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ มันลุกขึ้นมาตบกรูแล้ว
“ต้าน หยุด!” พ่อตวาดเสียงดัง ตอนที่กูกำลังเดินจะเข้าไปเอาเรื่องพี่สาวที่กำลังลุกขึ้นชี้หน้าด่ากูอยู่เหมือนกัน
“ต้านไม่ได้ไปเอาเงินเนตรซักหน่อย อย่ามายุ่ง!”
“ต้าน บอกให้หยุด!” พ่อเข้ามาดันตัวกูเอาไว้
“ยังไงๆ ก็จะถอน เงินมันอยู่ในบัญชีต้าน ต้านจะทำอะไรก็ได้”
“แกเป็นบ้าอะไรเนี่ย ฉันบอกให้หยุด ไปสงบสติหน้าบ้านก่อนไป แล้วค่อยมาคุยกัน” พ่อบอก
แต่กูไม่รอแล้ว กูขับรถออกไปจากบ้านเลย
เห็นทีเรื่องบ้านน้องอิฐ กูต้องเดินหน้าเรื่องอื่นก่อนซะแล้ว เฮ้อ...
#
“ไง เพิ่งตื่นเหรอ?” น้องอิฐนั่งมึนอยู่หน้าจอทีวี ตอนกูเปิดประตูเข้าไป จากที่หงุดหงิดเริ่มอารมณ์ดีขึ้นนิดนึง
“กินไรยังอ่ะ ผมทำกับข้าวไว้ในครัว” ทำกับข้าวไว้รอกรูด้วย ประทับใจว่ะ
“น่ารักจัง เมียใครเนี่ย” กูเดินไปหลังโซฟา แล้วก้มลงหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่
“อือออ อะไรนักหนา ขอดูทีวีก่อน....” ไม่ใช่แค่หอม กูไซร้ด้วย ก็กลิ่นตัวอิฐมันหอมนี่หว่า เริ่มมีอารมณ์อีกแล้วกรู
“สนทำไมเรื่องเด็กๆ โตแล้ว มาทำอะไรที่ผู้ใหญ่เค้าทำกันดีกว่า” อย่าสนเลยการ์ตูน สนพี่ต้านดีกว่า มือกูลูบที่หน้าท้อง และเม็ดเล็กๆ ตรงหน้าอก ใช้นิ้วบีบและขยำเบาๆ หมั่นเขี้ยวจริงๆ อยากกลืนกินมันทั้งตัวเดี๋ยวนี้เลย
“อืออ ผมเหนื่อย” อิฐครางเสียงแผ่ว ตอนกูใช้ลิ้นเลียใบหูลากไปต้นคอสลับกับดูดเบาๆ
“ไม่เป็นไร นอนเฉยๆ เดี๋ยวกรูลุยเอง”
XYZ ABC กันไปตามธรรมชาติ เหอะๆ
#
“จบแล้ว จะต่อคณะอะไร? xxเหรอ?” กูพาอิฐไปเดินเลือกซื้อหนังสือเตรียมเอ็นท์ฯ ที่ห้างใกล้ๆ คอนโดในตอนสายของวันต่อมา... ก็เมื่อวาน หึหึ ทำกิจกรรมในห้องกันนานไปหน่อย เพิ่งมีแรงลุกจากเตียงอ่ะ
ที่ถามเพราะเห็นไอ้ตี๋พามาติวกับกูหรอก คือจะบอกว่าถ้าจะเรียนคณะกูอ่ะ อย่าเลย มันหนัก แล้วมันก็เหนื่อย
กูไม่อยากเห็นแฟนกู โทรมและทรุดเหมือนกู
“ก็อยากเรียน”
“เหนื่อยนะ งานเยอะด้วย ไปเรียนบริหารดีกว่ามั้ย?” เผื่อไปเป็นเลขากูในอนาคต อิอิ
“ไม่เอาอ่ะ ชอบวาดๆ”
“ศิล’กรรมมั้ย? วิจิตรก็โอเค” มันต่างกันป่าวฮึ
“ทำไมอ่ะ ไม่อยากให้ผมไปเรียนด้วยเหรอ?” เฮ้ย... อย่ามาอ้อนดิ เดี๋ยวของขึ้น
“อยากดิครับที่รัก” กูยกมือดันหัวเล็กมาแนบหน้าผากชนกัน อยากจูบว้อย แต่คนเยอะ
“อายมั่งพี่” ดันหน้ากรูออกซะงั้น นี่กรูก็อายนะ ถึงไม่จูบ
“อ่ะ งั้นตามใจ อยากเรียนก็เรียน กรูติวให้” ความถนัดกรูก็พอมีปัญญาสอนอยู่
“ติววิชาอื่นด้วยดิ เลข ฟิสิกส์ ไทย สังคม”
“แหม ไม่ใช่ไอน์สไตน์นะ ไม่ได้เก่งขนาดน้าน”
“อื้มมม” เวลาอิฐตอบอื้มแล้วเม้มปาก จะเห็นลักยิ้มอ่ะ น่ารักโคตรเลยเมียกรู
อยากพากลับห้องเดี๋ยวนี้จริงๆ ใจมันหวิวๆ เมื่อมองหน้าเมิงอ่า
“ทำหน้าหื่นเชียวพี่” อิฐพูดแล้วเอานิ้วจิ้มตากู
“โอ้ย เค้าเจ็บนะ” กรูก็แกล้งทำดัดจริตเป็นเหมือนกัน ฮ่าๆ คงทุเรศน่าดูชม แต่อย่าได้แคร์เลย
“หลายยกแล้วพี่ ขอพักมั่ง ขาล้าหมดแล้ว ไม่รู้จะทำไปแข่งโอลิมปิกรึไง” บ่นๆ
“แน่ดิ ก็อยากได้เหรียญทอง มันเป็นความภาคภูมิใจของคนไทยเลยนะ กีฬาบนเตียงเนี่ย”
“งั้นขอลองมั่งดีไหม” ทำเป็นปากดี นึกว่ากรูกลัวเด่ะ
“ลุยมาเลยครับ พี่พร้อมเสมอ” จะกดกรูคงต้องรออีกสามล้านปีแสงไอ้น้องเอ๊ย
เดี๋ยวอิฐจะหน้าบูดบึ้งไปกันใหญ่ เลยเปลี่ยนไปคุยเรื่องเรียนเหมือนเดิม
หึหึ อิฐมันเริ่มแสดงสีหน้าแบบคนปกติแล้วนะ มันจะรู้ตัวมั้ยเนี่ย
“ไปกวดวิชาดิ เอาป่ะ เดี๋ยวพาไป” กูแปลกใจที่อิฐไม่เรียนกวาดดดวิชา ทั้งที่ใครๆ เค้าก็เรียนกัน แต่มาคิดดู ฐานะไม่น่าจะเป็นปัญหา เพราะคงมีคนออกเงินให้มันอยู่แล้ว แต่หน้าที่คงไม่เอื้อ เลยไม่เรียนติวมากกว่า
“ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบนั่งเรียนแคบๆ คนก็เยอะ” อืม เหมือนกรูเลย แต่กรูก็ไปนะ ตอนม.ปลาย นอกจากได้ความรู้ ยังได้หญิงด้วย คุ้มครับคุ้ม
“งี้ก็เรียนแต่ในโรงเรียนอ่ะดิ”
“ไม่เชิง” อะไรอีกล่ะ ไอกั๊กๆ แบบนี้
“ยังไง?”
“ก็....มีคนช่วยติว”
“ใคร?”
“..............” อย่ามาทำเป็นหาหนังสือนะเว้ย
กูหยิบออกไปวางที่เดิม
อิฐถอนหายใจยาวๆ
“บอกแล้วอย่าหาเรื่องกันนะ”
“ก็บอกดิ”
“พี่แชมป์”
ไอ้แชมป์ เวร......... ชื่อนี้กรูลืมไปได้ยังไง
ไอ้ตี๋ยังไม่รู้มันจะเอายังไง นี่ยังมีเก็บตกอีกตัวนึง กรูจะบ้าตาย
“เลิกกับมันจริงๆ รึยัง?”
“.................”
“ถามว่าเลิกกับมันรึยัง!?” เสียงเริ่มดัง คนก็เริ่มมอง... ช่างหัวแม่งมัน ที่กูสนคือทำไมอิฐไม่ตอบกู
“ไหนว่าจะไม่หาเรื่องไง อยากรู้ไปคุยที่อื่น เคป่ะ?” บอกทีว่ากรูหาเรื่องตรงไหนวะ
กูเดินตามอิฐออกมาข้างนอก
“มึงคบกู แต่ทำไมไม่เลิกกับมัน”
อิฐหันมามองกรู แล้วทำหน้านิ่งๆ “ผมเคยบอกพี่ไปตั้งนานแล้วไง ว่าไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ ทำไมต้องเลิก” มันตอบ
“หมายความว่าไง เป็นแฟนหลอกๆ งั้นดิ” เพื่ออะไรวะ
“ก็จะได้ไม่มีคนมายุ่งกับอิฐ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.สี่แล้ว คนเค้าเข้าใจแบบนั้นก็แค่ในโรงเรียน”
“แต่กูไม่ชอบ”
“ไม่ชอบก็ไม่ชอบดิ” อ้าว สัส
“ทำไมมีไรแล้วไม่บอกวะ มึงมีกู มึงเห็นหัวกูบ้างมั้ยเนี่ย” สุดจะทน ถึงกูจะนิสัยเด็กเอาแต่ใจ แต่กูพร้อมจะช่วยเมิงนะเว้ย
“อืม ผมรู้ แต่ผมไม่ชอบเอาปัญหาไปบอกคนอื่นนี่”
“กูเป็นคนอื่นเหรอวะ?”
“.......................”
“ก็ได้ ตามใจมึง”
ก็พอจะรู้ว่ามันเป็นคนแบบนี้ แต่บางทีกรูก็คิดว่าตัวเองเป็นไอ้โง่ เป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้ที่มันไม่เคยไว้ใจเลย
กรูขับรถพามันมาส่งที่อพาร์ตเม้นท์ของไอ้โบ๊ทเพื่อนมัน ตอนแรกมันพยายามจะพูดด้วย แต่กรูไม่มีอารมณ์จะคุยกับมัน เรื่องราวต่างๆ ที่ไม่เคลียร์กรูอยากรู้ แต่ในเมื่อมันไม่คิดจะบอก กูก็จะไม่ถามอะไรอีก
ตอนนั้นเอง ที่กรูเห็นรถที่มองครั้งเดียวก็รู้ว่าคือรถไอ้ตี๋....ต้น เหี้ยเอ๊ย
เมื่อไหร่มันจะไสหัวไปไกลๆ ตรีนสักทีวะ
พอถึงรถมัน กรูเปิดประตูออกไปทันที... แม่งเอ๊ย จะตามแฟนกรูไปถึงไหน ไอ้เหี้ยนี่สงสัยต้องโดนสักที
“มาทำเหี้ยไรวะ” ไอ้ตี๋ยืนคุยกับไอ้โบ๊ทอยู่ กรูเข้าไปเหมือนหาเรื่อง
ก็ทำไม... จะทำไมกูล่ะห่ะ ใครสนวะ คุณสนเหรอ กูจะทำอะไรก็เรื่องของกรู กรูจะต่อยไอ้ตี๋ก็เรื่องของกู
“กูมาหาอิฐ” มันลอยหน้าตอบ ห่า
“พี่ต้น ไหนว่าจะ......”
“ก็มันทนคิดถึงไม่ไหวนี่นา... ไปไหนมาเหรอครับ พี่มารออยู่นานแล้ว” ไอ้ตี๋มันพูดเหมือนกรูไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น...
สัด ทนไม่ไหวแล้ว
กูพุ่งเข้าไปต่อยอัดหน้ามันแบบน็อตหลุด แรงไม่แรงก็ดูปากมันเลือดกลบ ล้มก้นจูบดินไปละกัน
“เฮ้ย...” อิฐตกใจรีบมายืนขวางกูที่กำลังจะตามไปกระทืบซ้ำ
“อย่าพี่ พอเหอะ” ไอ้โบ๊ทเข้ามาดึงแขนกู แต่กูสะบัดหลุด ผลักอิฐออกแล้วเดินไปคว้าคอไอ้ตี๋ลากขึ้นมาต่อยอัดมันไปอีกสองที
“พี่ต้าน หยุดนะ! หยุด บอกให้หยุดไงพี่ พอแล้ว” อิฐกับไอ้โบ๊ทพยายามจะดึงกรูออกมา กรูก็หน้ามืดพอตัว มันโกรธจนไม่ฟังอะไรแล้ว
ไอ้ตี๋ตั้งหลักได้ มันเลยกระโจนมาต่อยกรูคืน
กลายเป็นว่ากรูกับมันแลกหมัดกันอุตหลุด
เหตุการณ์มันคุ้นๆ เหมือนเคยเกิดขึ้นมาแล้ว แต่ผิดกันตรงที่ครั้งนี้มันคือไอ้เหี้ยตี๋
ปั๊ก! เสียงเดียวทำเอากรูกับไอ้ตี๋หยุดชะงักกันทั้งคู่
“ไอ้อิฐ!” เป็นไอ้โบ๊ทครับ ที่ร้องเสียงหลงขึ้นมา
กูอึ้งที่เห็นอิฐอ้าปากค้างๆ เหมือนชา.... สักครู่ถึงถ่มเลือดออกจากปาก
“มึงเป็นไงมั่งวะ” ไอโบ๊ทถามหน้าตื่น
“เป็นไง...? ก็เจ็บดิวะถามได้” อิฐตอบนิ่งๆ มรึงจะดูแมนเกินไปละ รับหมัดแทนกูทำไมไอ้เด็กบ้า
“อิฐครับ พี่....พี่......ขอโทษ ไปโรง’บาลกันนะ พี่พาไป นะครับ” ไอ้ตี๋รีบเดินไปคว้าข้อมืออิฐ ทีนี้ก็รู้แน่ชัดแล้วว่าเป็นฝีมือมัน
“เฮ้ย มึง ปล่อยเลย นี่แฟนกรู” ผมผลักอกมันจนกระเด็น ห่า... ใครให้จับวะ
“อิฐเจ็บอยู่ มึงยังจะพูดอย่างงี้อีกเหรอ”
“เงียบไปเลยมึง อย่ามายุ่งกับของๆ กู” กรูหันไปคว้าแขนอิฐ ลากไปที่รถ ซึ่งแฟนกรูก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมแต่โดยดี ก่อนออกรถกูชี้หน้าบอกให้ไอ้ต้นหยุดตามมา ไม่งั้นมึงตายH
คนเราเปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆ
ยิ่งคนที่มีความฝังใจกับบางอย่าง ยิ่งเปลี่ยนยาก เฮ้อ...
คุณ iamnan จริงๆ ต้านพูดเล่น
คุณ parity_yc ขอกอดคืนละกัน
คิดค่าตัวเท่าไรน้อ... นายเอกเรื่องนี้ต้องเอาไอ้ต้านให้อยู่นะ มันชอบอะไรแปลกๆ และที่ยังไม่เคลียร์เพราะเหตุผลมันยังไม่หมดแค่นั้น เดี๋ยวมาเคลียร์กันต่อ
คุณ sky-cafe เรื่องที่บอกน่าคิดมาก ไอ้ต้านก็แอบกลัวอยู่ลึกๆ
คุณ jiBtar ก็รักกันแล้วนา...
คุณ clubza ขอบคุณสำหรับบวก แล้วไมเลือดท่วมจ้ะ?
คุณ JAYZK* แหง่ม ยังไม่สลบ เพราะมันพูดเล่น
คุณ ordkrub จะแง้มสาเหตุเรื่อยๆ ละ
คุณ som หลอกไม่หลอก...เหอะๆ โปรดติดตามตอนต่อไป
คุณ Killua ขอบคุณสำหรับกำลังใจเน้อ