-
[Pre Order] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★
TBL-425-920
(http://i66.tinypic.com/ivv1w6.jpg)
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด A5 จำนวนเล่ม 1 เล่ม
ราคา 285 บาท (รวมค่าส่งแบบลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
ของแถม เข็มกลัดลายน้องเกี๊ยว
เปิดจองรอบขยายเวลาและโอนเงินตั้งแต่ วันที่ 4 กุมภาพันธุ์ 2559 – 1 มีนาคม 2559
เริ่มจัดส่งหนังสือให้ตั้งแต่ วันที่ 20 มีนาคม 2559 – 1 เมษายน 2559
สั่งจองได้ที่ >> กดเลย (http://www.nana-naris-ybooks.com/product/37/pre-order-เครื่องปรุง-กับ-ถุงทอง=)
สอบถามเพิ่มเติม
แฟนเพจ https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop (https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop)
เว็บ http://www.nana-naris-ybooks.com/ (http://www.nana-naris-ybooks.com/)
หรือ
Facebook: Akikojae (https://www.facebook.com/Akikojae/)
Twitter: Kikotvxqyj (https://twitter.com/Kikotvxqyj)
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด กรุณาอ่านทุกคน
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
อกหักครานั้น ... ยับเยิน ยับเยิน .......
เพลงอะไรวะเนี่ย
ดูเธอออกจะเซ็กซี่ยามที่ .. ก็ยามเธอส่ายเอว ส่ายเอว
มันต้องแบบนี้
ชายหนุ่มร่างสูงยืนกวาดห้องไป ส่ายสะโพกตามเสียงเพลงจากวิทยุไป นี่คือบ้านหลังใหม่ หลังจากเรียนจบมาได้สองปี ทำงานมาแล้วสองที่ แต่ก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ
เขาจึงตัดสินใจออกจากเมืองกรุง มาหางานแถวภาคตะวันออก ซึ่งก็ได้แล้วซะด้วยสิ
เขาสมัครงานผ่านเว็บหางานชื่อดัง สามวันต่อมาเขาถูกเรียกไปสัมภาษณ์ พี่ที่สัมภาษณ์เขาบอกว่างานไม่ยาก แค่คอยประสานงานกับคนจีน พิมงานทั่วไป จองตั๋ว แปลภาษา ดูแลลูกๆของเจ้านาย
เอ่อ พอมาถึงข้อนี้ เขาก็เริ่มจะวิตกซะแล้ว ดูแลลูกๆหรอ มันอยู่ในส่วนงานไหนของบริษัทกันวะ
แต่พอเห็นเงินเดือนในสัญญาซึ่งน่าพอใจเป็นอย่างมากเขียนไว้ว่า สามหมื่นบาท ถ้วน นี่ยังไม่รวมค่าเบี้ยเลี้ยง ค่าน้ำมัน โอที หรือ ค่าจิปาถะมากมายนะ
ชายหนุ่มรีบจรดปากกาเขียนชื่อตนเองอย่างไว อิมือที่สั่นนี่ไม่ใช่กลัวหรือเกรงอะไร แต่มันคาดไม่ถึง แม้บริษัทส่งออกอุปกรณ์โรงงานจะใหญ่ก็จริง แต่เขาก็ไม่คิดว่าที่นี่จะกล้าจ้างเด็กที่เพิ่งจบมาแค่สองปีกว่าๆแบบเขา พอเซ็นสัญญาเรียบร้อย พี่เขาก็แจ้งว่าให้หาที่อยู่ให้เรียบร้อย อีกเจ็ดวันเริ่มทำงานได้ โห้ว ไวมากครับพี่
เหมียววว .. หง่าวววว
“ว่าไงสายชูลูกพ่อ” มือหนาช้อนลูกแมวเปอร์เชียร์ตัวขาวจั๊วะ ตาโต ขี้อ้อน กินจุ เจ้าสายชูลูกรัก ตัวนี้เลี้ยงมาสองปีละ หลังจากเหงา ไม่มีอะไรทำ แฟนก็ไม่มี อันที่จริงเคยมีอ่ะนะ แต่เราจบกันค่อนข้างแย่ ก็เลยยังไม่อยากจะมีใคร ส่วนพ่อกับแม่ก็นู่น บนสวรรค์ ท่านจากไปได้ครบห้าปีแล้วจากอุบัติเหตุทางรถยนต์
ตอนมหาลัยได้ทุนรัฐบาล ตอนแรกได้ทุนไปจีนด้วย แต่เขาไม่พร้อมเลยสักอย่าง ก็เลยต้องเรียนที่ไทยแล้วจบมาด้วยเกียรตืนิยมอันดับหนึ่ง เก่งล่ะสิ ใช่ ก็พ่อแม่เจ๊กทั้งดุ้น
แต่ดีนะที่เกิดมาหน้าตาไม่ตี๋ขนาดนั้น ช่วงที่เป็นนักศึกษาก็ทำกิจกรรมให้คณะ ให้มหาลัยตลอด แถมยังเคยถ่ายโฆษณาด้วย ไอ้เรามันหล่อแต่ไม่อยากดัง หลังๆมีมาติดต่อให้เล่นหนังอินดี้ ไม่เอาล่ะ ขอบาย
เลยหางานบริษัททำ ทำไปไม่นาน มีเกย์มาจีบ เอาเข้าไป มันตามซะจนต้องลาออกแล้วเปลี่ยนไปทำงานรับลูกค้าชาวต่างชาติ สรุปว่าไอ้บริษัทแม่งล้มละลาย ชีวิตแม่ง เลว
พรุ่งนี้วันจันทร์ วันแห่งการทำงาน แถมยังเป็นวันแรกของที่ใหม่ ถ้าเป็นไปได้ก็ขอให้อย่ามีเกย์ ตุ๊ด กระเทย หรือ เจอเหตุการณ์บริษัทล้มละลายซะก่อนละกัน
ไม่อย่างนั้นก็คงต้องคิดๆดูใหม่กับการไปเรียนโทต่อที่จีนแล้วล่ะ
TBC.
สวัสดีค่ะ เปิดเรื่องใหม่นะคะ เอาอินโทรคร่าวๆไปก่อน เรื่องนี้ไม่แรงค่ะ เบาๆ สบายๆ อบอุ่น น่ารัก ค่ะ
แต่งมาจากประสบการณ์จริงส่วนนึง เอาชีวิตเพื่อนมาส่วนนึง
ลองอ่านดูนะคะ ชอบไม่ชอบอย่างไร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ปล. ตอนแรกจะมาหลังเรื่อง 3096 ขังลืม จบนะคะ อาจจะทิ้งห่างสักระยะ พอเรื่องนั้นจบก็จะมาตามปกติค่ะ
:pig4: :pig4:
-
ลูกๆเจ้านาย........ สัตว์เลี้ยงหรือคนนะ?
-
อุ้ย :hao6: น่าสนุกจังเลย
-
แปะป้ายปูเสื่อ
จะเจอลูกแบบไหนกันนะ อย่าให้นิสัยแมวๆเลย :mc4:
-
เข้ามาเพราะชื่อเลยน่ะเนี่ย
-
ติดตามเรื่องใหม่ค่ะ :mc4:
-
"จะสายแล้วววว "
วันนี้ทำงานวันแรกกะเอาให้เจ้านายประทับใจ แต่เจ้าพระคุณตื่นก็ปาไปเจ็ดโมงละ แล้วบ้านที่ผมเช่าเนี่ยอยู่ไกลกับบริษัทพอสมควรนะ
สงสัยจะไปรถสองแถวไม่ทัน ถ้างั้นก็นั่งวินมันเลยละกันวะ
"น้องๆ ไปบริษัทตงฮว่านะ .. บิดยกล้อไปเลย " ก้าวขากำลังจะขึ้น ไอ้น้องวินมันดันบ้าจี้ทำท่าจะยกล้อขึ้นฟ้า
"เฮ่ยย พี่พูดเล่น .." รีบบอกมัน มองไปข้างๆ แม่งไม่มีคันอื่นเลย กูคงต้องพึ่งมันนี่แหละ
"ผมก็คิดว่าพี่จะเอาจริง .. ไม่ต้องกลัวพี่ทันแน่ เกาะเเน่นๆล่ะ"
พอขึ้นรถได้ ไอ้น้องวินมอ'ไซต์มันก็ขับพาผมมาทางลัดที่มันว่า เออว่ะ ไวดีนี่ แถมรถยนต์ยังขับเข้ามาได้ด้วย
แต่
ฝนดันตกห่าใหญ่ กูก็เปียกสิครับ
"ถึงแล้วพี่ .. เปียกเป็นลูกหมาเลยนะ"
"อ้าววๆ ปากเสียนะมึงอ่ะ เท่าไหร่วะ "
"สี่สิบพี่ ใช้บริการได้เสมอ "
ไอ้มอ'ไซต์มันจอดใส่เสื้อคลุมฝนแล้วขับกลับออกไป เฮ้อ วันแรก วันดี วันเอาฤกษ์ เอาชัย เจอแบบนี้กูว่ามันจะเสียฤกษ์ซะล่ะมั้ง
"สวัสดีครับพี่จินตนา" เดินมาเคาะประตูห้องที่เคยมาสัมภาษณ์แล้วเดินเข้ามาที่โต๊ะพี่จินตนา พี่จินตนาเป็นผู้หญิงแอบดูเชยนิดๆ ใส่แว่น ทำผมลอน แต่ก็ไม่หัวโบราณนะ ดูเป็นกันเองดี อายุก็น่าจะเกือบเลขสี่ละ นี่แสดงว่าเจ้านายผมก็คงจะสี่สิบขึ้นแล้วสิ ถึงมีลูกได้เนี่ย
"เรียกจินเฉยๆดีกว่านะ ชื่อเต็มมันทางการเกินไป แล้วทำไมเปียกขนาดนี้เนี่ย ร่มเริ่ม ก็ไม่พก แล้วนี่มาไงเนี่ยเรา "
"ได้ครับพี่จิน ผมนั่งวินมาอ่ะครับ อูย เริ่มหนาวแฮะ .. แบบนี้ผมจะทำงานได้ไหมอ่ะ"
"ได้สิ วันนี้เทรนด์อย่างเดียว คุณถุงทองท่านไม่อยู่หรอก กลับจากจีนเย็นๆนู่น คงยังไม่ได้เจอกัน เอางี้ ไปห้องน้ำดีกว่าเนอะ พี่จะหาผ้าให้ อ่ะนี่ แล้วรีบมานะ เดี๋ยวจะอธิบายประวัติบริษัทกับบอกหน้าที่อย่างละเอียดยิบให้ เออ เดินออกไปเลี้ยวขวาเจอเลย "
"คร้าบบบบบบบ ..." ขานรับคำเดียว ทั้งๆที่เจ้แกพูดมาประมาณสามสิบคำ
ผมใช้ผ้าแห้งผืนเล็กเช็ดหน้า เช็ดผม ซับน้ำออกนิดหน่อย นี่ก็จะเก้าโมงละ มาสายอีกกู ที่นี่เขาเริ่มทำงานกัน แปดโมงครึ่ง ดีนะเจ้านาย คุณถุงทองน่ะ เขาไม่อยู่ ว่าแต่คุณถุงทองนี่ผู้ชายหรือผู้หญิงนะ ลืม แล้วทำไมถึงได้ชื่อถุงทอง โอ๊ย ไม่คิดละ รีบออกไปก่อนเจ้จินจะมาเรียกดีกว่า
"เริ่มกันเถอะ .. เราก็เปิดดูไปเรื่อยๆนะ บริษัทเราเนี่ยก่อตั้งมาตั้งแต่สิบปีก่อน ตอนนั้นยังเป็นแค่บริษัทเล็กๆ คุณป๊าคุณม้าคุณถุงทองท่านริเริ่มก่อตั้ง และขยายบริษัทจนใหญ่ มีสาขาที่ไทยคือระยอง ที่จีนมีเซี่ยงไฮ้ กว่างโจว ฮ่องกง เราโคกันเพราะจะต้องผลิตเครื่องจักรโรงงานที่สำคัญต่างๆให้กับประเทศจีน จนท่านทั้งสองวางมือ คุณถุงทองก็เข้ามารับตำแหน่งแทน คุณเขาใจดีมากนะ แต่เวลางานก็จริงจังมาก จนปัจจุบัน บริษัท ตงฮว่า มหาชน จำกัด ได้รับรางวัลโรงงานยอดเยี่ยม และ เป็นบริษัทขึ้นชื่อต้นๆของไทยเลย "
ผมนั่งฟังไป หิวข้าวไป เมื่อเช้ายังไม่มีอะไรลงท้องสักอย่างแม้แต่น้ำเปล่าสักหยด ส่วนน้ำฝนอันนั้นไม่นับ แม้จะรู้คร่าวๆมาบ้าง แต่ก็อดชื่นชมตระกูลนี้ไม่ได้ ทั้งเก่ง ทั้งกล้าที่จะพัฒนา แบบนี้สินะ ถึงได้ครองกำไรส่วนแบ่งในวงการไปถึง 3 ใน 5
"เป็นอะไร .. ดูสีหน้าไม่ดี " พี่จินเลิกคิ้วถาม
"เอ่ออ .. ผมหิวน่ะครับ "
"ปัดโธ่ ! แล้วก็ไม่บอก นี่เลย ร้านประจำ เดี๋ยวสั่งขึ้นมาให้ กินไรล่ะ อาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว สุกี้ ราดหน้า มีหมด หรือจะส้มตำ ลาบ น้ำตก"
"เอ่อ .. ผมขอผักบุ้งหมูสับราดข้าวไข่ดาวด้วยก็ดีครับ "
บอกเสร็จเจ้จินก็จัดการกดโทรศัพท์เครื่องเล็กๆโทรออก แล้วเราก็นั่งคุยเรื่องประวัติความเป็นมาต่ออีกประมาณ 15 นาที ข้าวของผมก็มาส่ง
"เรากินในห้องนี้นะ .. นี่คือห้องทานข้าวของแผนกเรา จะมีแค่คุณถุงทอง ตัวนาย พี่ แล้วก็พี่ๆอีกไม่กี่คนที่ใช้ได้ ส่วนข้างบนจะค่อนข้างเงียบ เพราะโรงงานอยู่ลึกเข้าไปอีก แผนกอื่นเลยต้องอยู่ในส่วนนั้น"
ในห้องมีโต๊ะกินข้าวแบบจีน มีพัดลมเพดาน มีแอร์ที่เปิดทั้งบริษัทอยู่แล้วเลยไม่ต้องใช้พัดลม มีกระติกน้ำร้อน มีโทรทัศน์สามสิบสองนิ้วด้วย ดีเว้ย มีตู้เย็น ไมโครเวฟ ชั้นวางหนังสือนิตยสาร และโซฟาสีดำยาวสองตัว โห เรียกว่าพักทีก็เข้ามานอนเกลือกกลิ้งได้เลยสิเนี่ย
กินข้าวเสร็จก็เที่ยงพอดี เจ้จินแกเข้ามาบอกว่าให้ดูโทรทัศน์ไป เขาจะออกไปธุระกลับมาบ่ายโมง ผมก็เลยของีบสักหน่อย หยิบไอโฟนห้าเอสเคสสีน้ำเงินขึ้นมาตั้งปลุกไว้ตอนเที่ยงสี่สิบห้ากันเหนียว แล้วก็หลับตาพักให้หายง่วงสักหน่อย
.
.
"หน้าที่ของเรานะ เริ่มจากมาถึง ตรวจสอบอีเมลจากลูกค้าคนจีนหากมีอะไรก็ถามพี่ถามนายก่อน เพราะอยู่ไปนานๆจะทำเป็นเอง ไม่ต้องมาถามกันละ หลังจากนั้น คอยแปลเอกสารจากจีนให้นาย เราเกียรตินิยมอันดับหนึ่งคงไม่ยาก ทานข้าวก็เหมือนเดิม แต่ถ้านายมีคุยกับลูกค้าคนจีนนายต้องไปด้วย คอยแปลแล้วก็จดบันทึก เตรียมเอกสาร อย่างเช่นนัดทานอาหารตกลงราคา เราก็ต้องไป ส่วนถ้านอกเหนือเวลาทำงานมีโอทีให้ เอาล่ะ เอ่อ มีไรอีกน้าาา อ๋ออ เราจะให้โน๊ตบุ๊คตัวนึงสำหรับใช้งาน แต่ถ้าทำครบปีคุณถุงทองท่านใจดียกให้เลย พอบ่ายสามครึ่งนายก็ต้องไปรับคุณเกี๊ยวกุ้งที่นานาชาติไม่ไกลนี้ รับมาเสร็จก็สอนการบ้าน ลูกนายน่ารักไม่ต้องห่วง มีอีกอย่าง นายต้องคอยจองโรงแรมกับไฟลท์บินให้นายด้วย ตกเย็นเคลียร์งานเสร็จก็กลับบ้านได้ โอเคร จบ มีอะไรจะถามไหม"
ถามครับ อยากถามว่า ที่พูดมาจนลืมหายใจขนาดนี้ เจ้ ไม่เหนื่อยหรอครับ หึหึ
.
.
ทำไมถึงลืมถามอีกแล้วว่าคุณถุงทองกับลูกนายเนี่ยเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย โว๊ะ แต่ถ้าให้เดา ผมว่าผู้หญิงทั้งคู่แหง ชื่อก็สาว น่าจะเป็นแม่ม่ายผัวทิ้งหรือเปล่า แล้วที่กำลังจะไปรับเนี่ยมันเด็กป. อะไรกันล่ะ
"ถึงแล้วครับ .. ผมจะพาคุณเดินไปรับคุณหนูด้วยกัน .. ครั้งหน้าคุณจะได้ไปรับเอง"
พี่คนขับรถพูด ใช่ครับ ผมออกมาตอนบ่ายสามนิดๆ เจ้แกบอกวันนี้เริ่มงานนี้ก่อน ถ้าเข้ากับลูกเขาได้จะได้ไม่มีปัญหา
"ผู้ปกครองน้องเกี๊ยวรอสักครู่นะคะ " คุณครูคนสวยยิ้มให้ผมแล้วเดินเข้าไปตามน้องเกี๊ยวให้
"สวัสดีฮะพี่แจ่ม .. เอ่อออ ?" มาแล้วครับ เด็กผู้ชายหรอเนี่ย ชื่อเกี๊ยวกุ้ง ช่างเข้ากับถุงทองซะจริง
"คนนี้เป็นเลขาคนใหม่ของคุณพ่อน้องเกี๊ยวนะครับ ชื่อคุณ ... " พ่อ หาาาา คุณถุงทองคือผู้ชายหรอกหรอ ไอ้ที่คิดว่าแม่ม่ายผัวทิ้ง ที่จริงพ่อม่ายเมียทิ้งสินะ
"เรียกผมว่า พี่ ปรุงก็ได้ครับ มันมาจาก เครื่องปรุงน่ะแหะๆ" ผมรีบบอก คงยังไม่มีใครรู้ชื่อผม ผมชื่อจริงว่าเครื่องปรุงครับ พ่อบอกว่าตอนท้องแม่กินแต่ก๋วยเตี๋ยว แล้วหมอห้ามไม่ให้ปรุงเผ็ดรสจัดเกินไป แม่เลยร้องหาแต่ ' เครื่องปรุง .. เครื่องปรุง ' เอ่อ นั่นล่ะครับที่มา
"ที่เอาไว้ทานกับก๋วยเตี๋ยวหรอฮะ" น้องเกี๊ยวที่ดูจะงงๆ ถามออกมา พลางยืนกอดอก ทำท่าคิดมากตาแป๋วแหวว
"ถูกต้องงงง .. เราไปกันเถอะพี่แจ่ม ไปครับน้องเกี๊ยว" ผมบอกแล้วจูงมือเด็กน้อยมาขึ้นรถ ผมนั่งหน้า เจ้าตัวเล็กเขานั่งหลัง หยิบสมุดวาดภาพขึ้นมาระบายสีตัวคอสมอสเล่น
"ลงครับ " ผมบอก น้องเขาก็รู้เรื่องดีนะ พูดคำไหน คำนั้น เราลงมาก็รีบขึ้นมาที่ห้อง พี่เจ้จินก็เปิดออฟฟิศคุณถุงทองให้
"เราสอนการบ้านน้องไปนะ .. พี่ขอเคลียร์งานแปป สิ้นเดือนละ ยุ่งชิบ" เจ้บอกแล้วออกจากห้องไป
"เอาล่ะ .. ไหนการบ้านครับ" ผมเดินมานั่งโซฟากำมะหยี่สีน้ำเงิน ในห้องตกแต่งสวยงามเรียบง่ายครับ เอกสารถูกเรียงอย่างมีระเบียบ มีแม็คบุ๊ค กับ แม็คคอม วางไว้ นอกนั้นก็ปกติเหมือนห้องทำงานทั่วไป
"วันนี้คุณครูให้ระบายสีฮะ .. นี่ .. สวยมั้ย .. เกี๊ยวเลือกคอสมอส .. เกี๊ยวจะเป็นอุลต้าแมนปราบสัตว์ประหลาด"
เกี๊ยวยิ้มตาตี่ตอบ พอได้มองใกล้ๆ เกี๊ยวเป็นเด็กผู้ชายตาเรียวเล็ก แต่ตาดำโตมาก ขนตายาวเป็นแพ ยิ่งมองยิ่งเหมือนตุ๊กตาบลายธ์ ผิวนี่ก็ขาวอมชมพูได้อีก แถมผมสีน้ำตาลนิดๆ แก้มชมพู ริมฝีปากบาง ยิ่งทำให้เด็กคนนี้ดูมีเสน่ห์ขึ้นมาก
"ถ้าอย่างนั้น .. พี่ปรุงขอนั่งดูนะ .. แล้วเรากลับบ้านตอนไหน .. นี่ก็สี่โมงจะครึ่งแล้วนา"
"เกี๊ยวจะรอปะป๊า .. ปะป๊าบอกจะพาเกี๊ยวไปทานไอศครีม .. ปะป๊าไม่โกหก"
เอาแล้วไง ออกอาการซะแล้ว แบบนี้แอบห้ามไปขัดใจเลยนะ ไม่อย่างนั้นเกี๊ยวจะปากยื่น ตาโตทันที
.
.
ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่ชั่วโมงที่คนตัวเล็กหลับปุ๋ยไป ก่อนที่คนตัวโตจะถ่างตาจนรอไม่ไหว หลับตามไปอีกคน เพราะพี่เจ้จินบอกให้รอนายเป็นเพื่อนน้องหน่อยหล่อนไม่ว่าง ...... เสียงเปิดประตูและเสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่ง ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ตื่นจากฝัน ฝีเท้านั้นเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่คุ้นเคยและคนตัวโตที่ไม่เคยเห็นหน้าอย่างชั่งใจ เขาแค่กำลังคิด คิดว่า เขาจะปลุกคนตัวเล็กที่นอนคู้เป็นลูกแมวอยู่บนโซฟา หรือ จะปลุกคนตัวโตที่นอนหลับในท่านั่งขัดสมาธิแล้วซบหน้าไปกับโซฟา ก่อนดีนะ
TBC.
-
น่าสนุก
-
จะเจอกันแล้ว ลุ้นๆ :impress2:
-
เริ่มเรื่องมาน่ารักเชียว
-
น่าสนใจมาทั้งถุงทอง เกี๊ยวกุ้ง ทึ่ขาดไม่ได้เครื่องปรุงซินะ :hao3:
-
ชอบชื่อเรื่องจาง :กอด1:
-
ดูน่ารักดี
-
ใครเคะ ใครเมะล่ะ :mew3:
-
อบอุ่นดีค่ะ :mew1:
-
ชื่อเรื่องน่ารักจังค่ะ
คุณถุงทองจะเป็นคนแบบไหนน้า
-
ชื่อเรื่องฟรุ้งฟริ้งไป :o8:
-
คุณพ่อถุงทองมาแล้ว
:L2: :L2:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่า ชอบเด็กๆ :o8:
-
"พี่ปรุง .. พี่ป.. ปะป๊า .. ตื่นแล้วฮะะ"
ผมตื่นจากความฝัน เงยหน้าขึ้นมาแบบงงๆ สิ่งแรกที่เห็นคือโซฟากำมะหยี่สีน้ำเงิน ค่อยๆสะบัดหัวให้หายมึน แล้วหันมามองด้านขวา เด็กน้อยชุดนักเรียนลายสก็อตตัวขาวตาตี่ขนตายาวเป็นแพกำลังนั่งดึงแขนเสื้อของผมอยู่ นี่ผมหลับตามเกี๊ยวไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แถมยังให้เด็กตื่นก่อนซะอีก
"เกี๊ยวครับ .. ตื่นรึยังเนี่ย ขี้ตากังเชียว ไหนมา .. อ่ะ .. เรียบร้อย .. กี่โมงแล้วเนี่ย เมื่อไหร่คุณป๊าของเกี๊ยวจะมาล่ะ พี่ปรุงหิวข้าวจะเเย่ .."
"ปะป๊า .."
"หิวก็รีบลุก .. ฉันจะไปส่งนายที่บ้านเอง .. ตัวเล็ก เก็บกระเป๋า .. ขึ้นหลังปะป๊ามา .. ฮึบ .. เดี๋ยวป๊าพาไปกินไอติม .. ป๊าซื้อโมเดลคอสมอสมาด้วย แต่มันหายากมากๆ ก็มันหมดยุคไปแล้ว เอางี้เปลี่ยนไปเล่นพวกยอดมนุษย์มาเวลไหม .. ป๊าจะยกลังให้เลยนะ .."
ยังไม่ทันได้พูดหรือทักท้วงอะไร ผู้ชายคนที่เกี๊ยวเรียกว่าป๊าก็พาลูกชายขี่หลังเดินออกไปจากห้องหน้าตาเฉย ทิ้งผมให้นั่งอยู่ที่พื้นอย่างงงๆ อะไรกันวะเนี่ย ให้ตายสิ ผมยังมึนๆไม่อยากตื่นอยู่เลย เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย อายฉิบ วันแรกแผนการที่จะทำคะแนนสร้างความประทับใจทุกอย่างพังพินาศเพราะฝีมือผมทั้งหมด สงสัยต้องไปสะเดาะเคราะบ้างซะแล้ว ถ้าจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้ล่ะก็
...........
"ป๊าบอกว่าอย่าดื้อ !!"
"เกี๊ยวจะกิน !!"
"ไม่ได้! หนูกินมากๆไม่ดี เชื่อฟังป๊าสิ"
"อึ่กกก .. ก็เกี๊ยวจะกิน .. เอาอีก .. อึ่ก .. จะเอา .. ป๊าใจร้ายย"
เรามาถึงสเวนเซ่นกันสักพักแล้ว ในรถเขาก็ไม่ค่อยคุยอะไรกับผมหรอก แค่ถามชื่อนิดหน่อยแล้วก็ให้ผมมาทานข้าวและกินไอศกรีมเป็นค่าตอบแทนที่ผมดูแลเกี๊ยวให้ ผมว่าเขาดูเหนื่อยๆนะ สีหน้าดูเหมือนคนไม่ได้พัก คงเพราะเพิ่งลงจากเครื่องยังไม่ทันพักก็ต้องมาเจอลูกชายงอแงอีก นี่ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียงดัง เพราะเกี๊ยวจะกินไอติมอีกถ้วย แต่คุณถุงทองกลัวเกี๊ยวไม่สบายเพราะผมเล่าให้ฟังว่าวันนี้ฝนตกทั้งวัน
"น้องเกี๊ยว !!! " เขาตวาดลูกเสียงแข็ง หน้านี้แอบดุได้อีก
"เอ่อออ .. ใจเย็นนะครับ .. พี่ว่าเอางี้ไหม .. วันหลังพี่พามากินอีกนะ .. คราวหน้ามาอาทิตย์ล่ะครั้งเลยก็ได้"
"ป๊าไม่ว่างหรอก ..อึ่กก .. เดือนนึงป๊าพาเกี๊ยวมากินแค่ครั้งเดียวเอง "
"ถ้าอย่างนั้น .. ครั้งหน้า .. เรามากันสองคน .. ดีไหม"
"เกี๊ยว .. อึ่ก .. เกี๊ยวจะมากับ .. ป.. ป๊าา"
"เอ่ออออ ..." กำลังเอื้อมมือจะลูบหลังปลอบให้หายสะอื้น แต่เกี๊ยวยกมือเล็กขึ้นปัดมือผมทิ้ง เป็นไงล่ะ หน้าเสียเลยกู เจอกันแค่วันแรก เขาจะฟังผมทำไมจริงไหม
"เกี๊ยววว!!! ขอโทษพี่ปรุงเดี๋ยวนี้ !" พอเกี๊ยวทำแบบนั้น เขาเลยตวาดลูกเสียงดัง จนเกี๊ยวปล่อยโฮออกมาอีกรอบ
"ฮือออ .. ฮึ่กกก .. แงงง .. ฮืออออ .. ป๊าใจร้ายย.. ป๊าตวาด .. ฮึ่ก .. ตวาดเกี๊ยว!!"
"เงียบ !!" คุณถุงทองตวาดเสียงดังจนพนักงานหันมามอง ดีนะมันจะสามทุ่มแล้ว คนในห้างไม่ค่อยเยอะ ไม่อย่างนั้น คงอายน่าดู
"คุณ ! เอ่ออ คุณถุงทองครับอย่าดุน้องเลย .. เงียบนะเกี๊ยว .. ป๊าเขาไปทำงาน .. ไม่มีเวลาเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ผิดสัญญาไม่ใช่หรอ .. เขาพาเกี๊ยวมาจริงๆนะ .."
หันไปปรามคนตัวโต แล้วต้องรีบโอ๋คนตัวเล็ก เฮ้ออออ งานกูมันเลขาประสานงานนะ ไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็ก พี่เลี้ยงพ่อเด็ก ไอ้ปรุงเอ๊ย ปวดหัวตายแน่ๆ
............
"พรุ่งนี้ก็มาให้ตรงเวลาด้วยล่ะ " เขาพูดตอนนี้เราอยู่กันหน้าบ้านผม
"ขอบคุณครับ .. ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ด้วยครับ"
"เกี๊ยว ไหว้พี่เขา .. แล้วขอโทษพี่เขาด้วย .. เร็วๆครับ" เขาหันไปบอกเกี๊ยวที่นั่งอยู่เบาะหน้า
"พี่ปรุง .. เกี๊ยวขอโทษนะฮะ .. ". เกี๊ยวที่สงบไปได้ไม่นานรีบหันมาบอก
"ครับผม .. เจอกันพรุ่งนี้ครับ สวัสดีครับ"
ผมบอกแล้วลงจากรถราคาแพงลิบ เบนซ์สปอร์ต รอจนรถสีขาวขับออกไปไกล ผมรีบไขกุญแจเข้าบ้าน วันนี้ตากฝน เจอแอร์ บวกเรื่องน่าปวดหัวนี่อีก ถ้าพรุ่งนี้ผมป่วย มันคงจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญแล้วแหละ
.......
อาบน้ำใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวอวดผิวขาวและซิกแพคเล็กๆที่ไม่ได้ตั้งใจสร้างแล้วเดินลงมากินน้ำ บ้านที่ผมเช่าเป็นบ้านสองชั้น แม้มันจะดูแปลกที่คนเดียวอยู่บ้านหลังใหญ่โต แต่ผมชินกับการอยู่แบบนี้ มันเหมือนผมยังมีพ่อแม่อยู่ด้วย บางครั้งมันอาจรู้สึกว้าเหว่ แต่อย่างน้อยผมก็มีเพื่อนรู้ใจ
เหมียววว
ผมเกาคางสายชูที่นอนกลิ้งอยู่ในเบาะสีน้ำตาล วันนี้กลับดึกแอบกลัวว่าอาหารเม็ดจะหมด ที่ไหนได้ ยังเหลือนิดหน่อย สายชูเป็นแมวน่ารัก เลี้ยงง่าย กินง่าย อยู่ง่าย เลยไม่ต้องห่วงเท่าไหร่
ผมเดินขึ้นมาตั้งนาฬิกาปลุก ดึงไอโฟนที่ชาร์ตอยู่ออก แล้วดึงม่านเปิดออกเล็กน้อยให้แสงจันทร์ส่องเข้ามาแทนโคมไฟ ผมสวดมนต์เสร็จ ล้มตัวลงนอน พลางคิดว่าพรุ่งนี้ได้ทำงานกับเขาจะเป็นอย่างไร นี่ขนาดวันแรก ผมยังคิดว่าเขาน่ากลัวเลย แล้วแบบนี้ผมจะทำงานอยู่กับเขาได้นานไหม ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว
.........
ในขณะที่อีกฝั่งหลับไปแล้ว ฝั่งคุณพ่อม่ายก็กำลังเตรียมตัวเข้านอนเหมือนกัน
"ป๊าาา .." เสียงดังมาจากหน้าประตู เด็กชายตัวกระปุ๊กลุกเดินเข้ามาหาคนเป็นพ่อ ในมือมีพี่กระต่าย ตุ๊กตาคอลเลคชั่นโปรดมาด้วย
"ว่าไงลูก .. ทำไมไม่นอน .. หืมม " คนเป็นพ่อที่กำลังจะนอนพยุงลูกชายที่ปีนขึ้นเตียงให้ขึ้นมานอนแนบอกแกร่ง
"เกี๊ยวขอนอนกับป๊า .. นะฮะ"
"ป๊าให้วันเดียวนะ .. อนุบาลสองแล้ว เพื่อนๆเขานอนคนเดียวได้แล้ว" โดนลูกอ้อนเข้าไป เผลอใจอ่อนทุกที ก็มีลูกชายกับเขาแค่คนเดียว ทำไงได้
"ฮะะะะ .. จุ๊บ ... ฟอดดดด"
คุณพ่อกับลูกชายนอนกอดกันกลม จนหลับไปทั้งคู่ ชายหนุ่มร่างสูงที่ขึ้นชื่อว่าเจ้าของบริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่ ผู้ที่มีหน้าตาหล่อเหลา ผิวขาวออกไปทางชมพู มีมัดกล้ามและซิกแพคเล็กๆ จนได้รับรางวัลหนุ่มคลีโอสามปีซ้อน นอนโอบลูกชายตัวเล็กที่หน้าตาได้ทั้งเขาและภรรยาเขามาอย่างละนิดอย่างละหน่อย ทำให้คนตัวโตหวงลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมากถึงมากที่สุด และพร้อมจะมอบทุกอย่าง ยอมทำงานหนักเพื่อให้สิ่งดีๆแก่เขา เติมเต็มส่วนที่ลูกขาดหายไป แม้ว่าจะไม่สามารถแทนที่คำว่าแม่ได้ แต่เขาก็สามารถให้ลูกได้ทั้งหมดชีวิตของเขา ถ้ามันจะทำให้ลูกชายของเขามีความสุข
TBC.
-
ทีละนิด
-
ถุงทองดุอ่าาาาา :mew2:
-
รอติดตาม งานเลขาของเครื่องปรุง
แต่เอ๊ะ!! ทำไม๊ทำไมกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กไปได้
น้องเกี๊ยวท่าทางจะเป็นเด็กน่ารัก แต่คุณพ่อดุจังเลยอ่า
เครื่องปรุงของเราจะไหวไหมน้าา
:mew3:
-
น่ารักมาเลยยย
-
แหม่ ดีกรีหนุ่มคลีโอเลยนะคุณป๊า
น้องกี๊ยวน่ารักอ้าาาาา จิ้นหน้าตุ๊กตาบลายธ์
-
ขอยาวๆมาเต็มๆค่า
น้องเกี๊ยววว โดนป๋าดุเลย
เชียร์ปรุงกดถุงทอง อุอิ :mew1:
-
เรื่องใหม่เนี่ยมาแนวมุ้งมิ้งเชียวนะค่ะ :-[
-
เรื่องใหม่เนี่ยมาแนวมุ้งมิ้งเชียวนะค่ะ :-[
แต่งเรื่องแรงๆแล้วเหนื่อยค่ะ :hao5:
-
ตัวเองอัพวันที่ที่มาอัพให้เค้าด้วยยยย
-
อยากอ่านอีก คนแต่ง มาไวไวน๊าาา
-
ชอบอะ มาต่ออีกนะ
-
สนุกมากกกกเลย คือแบบว่าคุณป๊าแิบดุไปนะ น้องเกี๊ยวน่ารักมากกก เครื่องปรุงมาทำให้มันกลามกล่อมขึ้นสินะ
-
ปรุง นายเจอของเผ็ดละ
-
วันนี้ผมมาแต่เช้า มาถึงบริษัทก็เจอพี่ยามคนหล่อ ยิ้มทีงี้ฟันเหลือสี่ซี่เห็นจะได้ เดินผ่านด้านล่างโกดังก็โค้งหัวให้เขาไปเรื่อย ไอ้เรามันเด็กใหม่ ต้องมีสัมมาคารวะหน่อย ตอนนี้ยังไม่ค่อยรู้จักใครเลยนอกจากพี่จินตนา คุณถุงทอง น้องเกี๊ยว พี่แจ่มคนขับรถ
"พี่จินสวัสดีครับ มาแต่เช้าเลยนะ"
"ต้องมาเคลียร์งานน่ะ อ่ะ นี่ กุญแจออฟฟิศคุณถุงทอง พี่ปั๊มให้ละ เก็บไว้ดีๆล่ะ" เจ้จินยื่นลูกกุญแจมาให้ผม
"เอ่อ โต๊ะทำงานผมอยู่ไหนครับ .. อย่าบอกนะว่า ..."
"จร้า ที่เราคิดน่ะถูกแล้ว .. "
นี่ผมต้องทำงานในห้องคุณถุงทองหรอเนี่ย เขาดูน่ากลัวนะ แบบไม่ค่อยสนใจผมเท่าไหร่ ตอนที่เราไปทานอาหารกัน เขายังไม่ค่อยซักไซ้ประวัติผมเลยด้วยซ้ำ แม้เขาจะหน้าตาดี แต่ผมว่าผมก็หล่อไม่แพ้เขาหรอก หึหึ คุณถุงทองเขาจะออกแนว หล่อ ขาว หน้าหวานนิดๆ แต่ขนตานี่งอนมาก ไม่แปลกที่ลูกชายจะหน้าเหมือนบลายธ์ ผมชักอยากเห็นแม่เกี๊ยวแล้วสิ คงจะสวยน่าดูเลย
เข้ามาในห้องก็เดินไปเปิดไฟแล้วสอดส่ายสายตามองให้ทั่ว อ่อ เจอละ โต๊ะทำงาน แล้วทำไมมันต้องหันแบบนี้ด้วย ถ้าอย่างนี้ทำอะไรก็ไม่สะดวกน่ะสิ แต่เอาเหอะ มาทำงาน ไม่ได้มาเที่ยว เขาก็ไม่ใช่ยักษ์ใช่มารสักหน่อย
"สวัสดีครับ" ผมรีบไหว้คนที่เปิดประตูเข้ามา วันนี้เขาใส่เสื้อเชิ้ตมีปกแขนยาวสีชมพูบางๆ กางเกงแสลคสีดำเข้ารูป หุ่นคุณถุงทองดีมาก แม้จะไม่มีซิคแพคหนาๆเท่าผม แต่ก็สูงโปร่ง อกผาย ไหล่ผึ่ง เชิ้ตรัดรูปทำให้ดูเซ็กซี่มากๆในสายตาผม หน้าตาที่เคร่งขรึมตลอดเวลา ดูแล้วน่าเกรงขาม เฮ้อ เขาจะยิ้มบ้างไม่ได้เลยหรอ
"ปรุง .. เอาเอกสารนี่ไปแปลที มีแค่หน้าเดียวแหละ เมื่อเช้าไอ้เวรฝั่งจีนมันส่งมาต่อรองราคา แปลให้ผมหน่อยนะ ผมขอเซ็นต์งานพี่จินก่อน"
เขาจ้องตาผมบ้าง ทำอย่างอื่นบ้าง แต่ผมรู้สึกได้ ว่าผมจ้องมองเขาตาไม่กระพริบ งานเก่าผมไม่เคยได้ทำงานที่ต้องเจอซีอีโอโดยตรง แบบนี้มันประหม่าใช่เล่นนะ ยิ่งคนแบบคุณถุงทองด้วยแล้ว เคยนึกไว้ว่าเขาจะต้องใจดี คุยเล่นได้ แต่นี่ไม่ใช่แบบที่ผมคิดเลย
"ครับ .. ไลลา .. พรุ่งนี้ผมไปสิงคโปร์ .. ไว้วันหลังนะครับ"
ไม่ได้จะแอบฟังหรอก แต่เขานั่งคุยโทรศัพท์ที่โต๊ะ มันได้ยินน่ะ ไลลาหรอ ชื่อเพราะดีนี่ เมียเก่า หรือแม่ใหม่นะ แล้วนี่กูจะคิดเรื่องของเขาทำไมเนี่ย รับกระดาษแผ่นนั้นมาก็รีบแปล ใจความได้ว่า อุปกรณ์ข้อต่อประกอบเครื่องจักรล็อตนี้ขอลดราคา 5% เหตุเพราะระหว่างขนส่งกล่องเสียหาย ชำรุด เป็นแบบนั้นคุณถุงทองก็ต้องยอม แล้วไปเอาความกับบริษัทขนส่งแทน
"ขอบใจมาก .. ปรุง .. เดี๋ยวออกไปทานข้าวกับผมนะ .. ช่วงบ่ายจะพาไปสำรวจโรงงาน"
คุณถุงทองพูดตอนที่ผมเอากระดาษที่แปลแล้วไปให้ เขานั่งตอบอีเมลล์สำคัญของลูกค้าอยู่ ผมเลยกลับมานั่งที่โต๊ะทำงาน มันยังโล่งๆอยู่เลย พรุ่งนี้ผมคงต้องหาสมุดจด ปากกายิบย่อยมาแล้วล่ะ
.
.
"อาหารร้านนี้อร่อยนะ .. ไม่แพงด้วย ทานสิ" พอใกล้เที่ยง เขาพาผมขับรถมาแถวตลาด ร้านนี้ดูจะหรูสุดเท่าที่เคยเห็นในเมืองนี้ละ ผมว่าระยองแถบนี้ถ้าเป็นเรื่องสถานที่เที่ยว ห้างสรรพสินค้า อาหารการกิน ยังไม่ค่อยเจริญ บริษัท ตงฮว่า ไกลจากในเมืองพอสมควร เลยไม่ค่อยมีแหล่งบันเทิงมากนัก
"ขอบคุณครับ " ผมยิ้มขอบคุณ เขาหน้านิ่งไปนะ ผมว่า
"ทำไมถึงเรียนจีนล่ะ .. " หาาา เขาถามผมหรอเนี่ย
"พ่อกับแม่เป็นคนจีนครับ .. ผมโดนท่านบังคับให้เรียน .. ผมคิดๆดูเลยเลือกอินเตอร์จีนธุรกิจ จะได้ดูมีอะไรบ้างนอกจากภาษา" ผมตอบ เขาก็นั่งฟัง พยักหัวตามเล็กน้อย
"แล้วเวลามาทำงาน .. นั่งรถรับจ้างมาหรอ" เขาทานไปพูดไป นึกว่าจะเงียบเหมือนเมื่อวานซะแล้ว
"ครับ .. ผมยังไม่ได้ซื้อรถเลย" ผมหัวเราะแหะๆ ที่จริงพ่อจะยกรถคันเก่าให้ผมแล้วซื้อใหม่ แต่ท่านเสียซะก่อน เสียในรถคันนั้นด้วย แต่ตอนนี้เงินเก็บผมยังมีไม่พอจะซื้อรถเลย
"เดี๋ยวผมให้จินเขาจัดการให้ .. บางทีปรุงก็ต้องไปทำธุระแทนผม .. มีรถน่าจะสะดวก" เขาพูดแล้วเรียกเช็คบิล อืม บางทีก็ดูจะใจดีนี่หว่า หรือผมจะอคติเกินไป
"เอ่อ ขอบคุณครับ " ผมรีบบอก ดีว่ะ เงินเดือนก็เยอะ สวัสดิการก็ดี มีรถให้ใช้อีก ที่อื่นไม่มีนะแบบเนี้ย
.
.
"คุณถุงทองสวัสดีครับ ./ สวัสดีค่ะ "
พอเข้ามาในโรงงาน เขาก็จอดรถแล้วพาเดินเข้ามาดู โรงงานมีขนาดใหญ่มาก นี่ถ้าเดินครบทั้งหมดคงหอบ ผมเดินตามเขาที่กำลังทักทายพี่ๆ แล้วแนะนำผมให้ทุกคนรู้จัก เขาบอกว่า บางทีจะมีคนจีนมาดูงาน ผมต้องเป็นคนพามา เดินเข้ามาในโรงงาน ก็ต้องรับผ้าปิดจมูกมาด้วย คุณถุงทองพาผมเดินดูวิธีทำพวกอะไหล่คร่าวๆ เพราะบางที่เข้าไปไม่ได้ เขาอธิบายไปเรื่อยๆอย่างตั้งใจ ผมแอบเอามือถืออัดเสียงไว้ด้วยแหละ แต่พอเดินเข้ามาด้านใน เสียงมันดังมาก พวกผมเลยต้องเปลี่ยนจุดมุ่งหมาย ไปดูการประกอบเครื่องจักรแทน
.
.
"เหนื่อยหรือยัง" เขาถามหลังจากเดินดูจนมาจบที่โรงขนสินค้าขึ้นรถบรรทุก คนงานดูเหนื่อยกันมาก เพราะต้องยกลังใหญ่ๆขึ้นเรียงหลังรถ แดดก็ร้อนจนเหงื่อแตก
"นิดหน่อยครับ .. น้ำครับ" ผมวิ่งไปซื้อน้ำเปล่ามาสองขวด ไม่ไหว ร้อนมากเลยช่วงบ่ายเนี่ย
"ขอบใจนะ .. อืม .. เดี๋ยวต้องไปรับเจ้าหนู .. ถ้างั้นเราวนรถออกไปทางนี้เลย อีกครึ่งชั่วโมงเอง ทันอยู่แล้ว"
คุณถุงทองดื่มน้ำไปครึ่งขวด สงสัยจะร้อนจริง ส่วนผมกระหายน้ำมากๆ กระดกซะน้ำไหลลงมาเสื้อเปียกไปหมด
"เอ้า .. ทิชชู่ ทีหลังค่อยๆดื่ม .. หลอดก็มี กระดกซะเสื้อผ้าเปียกไปหมด" คุณถุงทองเอี้ยวตัวคว้ากล่องทิชชู่หลังรถมาให้ เขาก็เป็นคนดีนี่นา
"เกี๊ยว .. น่ารักนะครับ แม่เขาคงจะสวยน่าดู" ไม่รู้ผีห่าอะไรเข้าสิงให้ผมพูดเรื่องแม่น้องเกี๊ยวออกไป ตบปากตัวเองทันไหมเนี่ย
"ใช่ .. แม่เกี๊ยวเขาสวยมาก .. " เขาเหมือนจะเหม่อๆตอนพูดถึงภรรยา นี่ผมปากพล่อยสินะ
"ผมขอโทษนะครับ .. " หันไปมองหน้าเขา แล้วขอโทษจากใจจริง
"ขอโทษทำไม .. แม่เกี๊ยวเขา .. เสียไปแล้วน่ะ อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปลายปีที่แล้ว " พอเขาพูดออกมา ผมช็อคเข้าไปอีก ผมดันนึกว่าภรรยาเขาหนีไปมีแฟนใหม่
"พ่อแม่ผมก็เสียไปห้าปีแล้วครับ .. อุบัติเหตุทางรถยนต์เหมือนกัน" ผมพูดเสียงเศร้า คิดถึงพ่อกับแม่จัง แม้จะผ่านมาห้าปี แต่ผมไม่เคยไม่คิดถึงพวกท่านเลย
"ผมเสียใจด้วยนะปรุง .. เข้มแข็งไว้ล่ะ " เขาหันมาพูดกับผมแล้วขับรถเลี้ยงเข้ามาในซอยโรงเรียน
"ขอบคุณครับ .. คุณ .. ก็เหมือนกัน" ผมหันไปขอบคุณเขา เพิ่งเจอกันวันที่สอง แต่คำพูดเขาที่ให้ผมเข้มแข็งไว้ ทำให้ผมรู้สึกดีกับเจ้านายคนนี้มากขึ้นกว่าเมื่อวานเยอะเลย
.
.
"พี่ปรุงงงง .. สวัสดีฮะ" มาแล้วครับตัวจุ้น มาถึงก็ยกมือไหว้ผมที่นั่งรออยู่ในรถ เพราะคุณถุงทองบอกว่าเดี๋ยวจะรีบมา ไม่ต้องลงไป
"ผมขอนั่งตักพี่ปรุงได้มั้ยอ่ะฮะ .." น้องเกี๊ยวที่ปะแป้งเด็กหอมกรุ่น ชะโงกหน้ามาถาม มันน่าจับหอมแก้มซะให้เข็ด
"ได้ครับ .. " ผมบอก อยากกอดเด็กน้อยอ่ะ
"นั่งข้างหลังครับลูก .. เดี๋ยวพี่ปรุงเขาจะหนักเอา" คุณถุงทองที่กำลังจะออกรถ พูดห้ามจ้องตาเกี๊ยวในกระจกมองหลัง ทำไมชอบดุลูกจัง
"ง่าาาาา .. ปะป๊าาาา " เกียวทำหน้างอเล็กๆปนอ้อน มันเขี้ยวได้อีก
"ได้ครับ .. ผมไหว ข้ามมาตัวเล็ก ฮึบบ .. " ผมหันไปสอดแขนอุ้มตัวเล็กให้มานั่งบนตัก ตัวเกี๊ยวนุ่มนิ่มไปหมด น่ารัก น่าชังมากๆ ผมไม่เคยมีน้องชาย ถ้าได้น่ารักๆแบบเกี๊ยวคงดี
"วันนี้เกี๊ยวเก็บตังได้ยี่สิบ .. เกี๊ยวเอาไปคืนให้คุณครู .. คุณครูชมเกี๊ยวด้วย .ให้รางวัลเป็นนมหนึ่งกล่อง .. คิคิ " เกี๊ยวเล่า ทำมือทำไม้ ผมกอดเอวน้องไว้คลายๆ เกี๊ยวตัวบาง มีพุงเล็กๆจิ้มลิ้ม
"ดีมากลูก .. " เขาส่งมือมาลูบหัวลูกอย่างอ่อนโยน เขายิ้มด้วย ยิ้มแบบจริงใจมาก นานๆจะได้เห็นทีนะเนี่ย
"คืนนี้ปะป๊าพาเกี๊ยวไปกินราเม็งหน่อยจิ ... " เด็กน้อยเริ่มเอนตัวมาพิงผม ผมเลยหอมหัวเน่าๆไปที น่ารักเชียว ผมว่าน้องเขาก็เข้ากับคนง่ายออก ทำไมพี่เจ้จินต้องบอกว่าให้เข้ากับลูกเขาได้ด้วยล่ะ
"ได้ครับ .. รีบทำการบ้านเนอะ .. เดี๋ยวโทรไปบอกพี่แตก่อนว่าเราจะไม่กินข้าวบ้าน .." คุณถุงทองพูด สงสัยจะอยู่บ้านกันสองคน แล้วมีคนรับใช้ล่ะมั้ง
.
.
"ไหนครับ .. วันนี้มีการบ้านไหม ? " ผมถามเกี๊ยว เรานั่งกันอยู่ที่โซฟาตัวเดิม ส่วนพ่อเกี๊ยวนู่นหน้าคอม
"นี่ครับ .. แต่อันนี้เกี๊ยวทำได้ .. เกี๊ยวจะทำเอง " เด็กน้อยพูดปากยื่น คงกลัวผมไปแย่งการบ้านทำ ผมเลยหยิกแก้มชมพูไปเบาๆ
.
.
"กลับยังไงล่ะ" จะหกโมงแล้ว หลังจากพี่จินเอาเอกสารกองโตมาให้เขาเซ็นต์ ตอนนี้เราได้เวลากลับบ้านแล้ว
"มอ'ไซค์รับจ้างครับ" ผมบอกพลางเก็บของใส่กระเป๋าเป้
"ไปกินราเม็งด้วยกันสิฮะ .. ราเม็งหอมหวยยยยย" ผมหลุดขำ เมื่อน้องพูดตัวสะกดผิด คุณถุงทองส่ายหัวเบาๆ
"เขาเรียกหวนลูก..เกี๊ยว .. ไหนพูดซิ .. หอมหวนนนนน " คุณพ่ออุ้มน้องเกี๊ยวขึ้น หอมแก้มอย่างมันเขี้ยว แล้วสอนให้พูดใหม่
"หอม . หว นนนนนนนนนนน น .. เอิ๊ก ๆ ๆ " โดนพ่อฟัดแก้มไปตามระเบียบ ส่วนผมไม่มีปฏิเสธหรอกครับ ของฟรี แถมมีรถเบนซ์สปอร์ตไปส่งถึงบ้าน เท่จะตาย
.
.
"เออ .. ปรุง พรุ่งนี้ผมต้องไปคุยงานที่สิงคโปร์นะ .. ยังไงผมจะให้พี่จินจัดการเรื่องรถให้ พี่แจ่มต้องไปขับรถให้พ่อแม่ผม ดังนั้นผมวานคุณไปรับเกี๊ยวตอนบ่ายโมงด้วย น้องมีกิจกรรมน่ะ กลับไวหน่อย ฝากคุณด้วยนะ ดึกๆผมถึงจะกลับ คุณพาเกี๊ยวกลับบ้านไปด้วยเลย ผมจะไปรับเขาเอง"
ผมได้แต่นั่งฟังไปพยักหน้าไป พอทานราเม็งกันเสร็จเขาก็มาส่งผมที่บ้าน ผมเลยรีบอาบน้ำ ลงมาล้างชามอาหารสายชู แล้วจัดสมุดจด ปากกาที่เตรียมไว้ลงกระเป๋า วันนี้ถือเป็นวันที่ดีวันนึงเลยก็ว่าได้ ถ้ายังเป็นแบบนี้เรื่อยๆไปทุกวันก็ดีสินะ
............
ฝั่งคุณพ่อสุดหล่อกลับมาบ้านก็ต้องเหนื่อยอุ้มเจ้าหนูตัวเล็กที่นอนแอ้งแม้งอยู่เบาะข้างๆขึ้นบ้านอีก บ้านเขาใหญ่มาก แต่อยู่กันแค่ไม่กี่คน บางทีมันก็เหงานะ แต่พอเห็นหน้าลูก มันก็ชื้นใจ และมีความสุข จนไม่ต้องการสิ่งอื่นใดมาทดแทนหรือเพิ่มเติม
เครื่องปรุงเป็นคนน่าสงสารคนหนึ่งในความคิดของถุงทอง แต่เด็กหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน เขาเห็นแววตามุ่งมั่นและตั้งใจของเครื่องปรุงมาตลอดทั้งสองวัน แม้ว่าตัวเขาจะเป็นคนดุ หรือ ไม่ค่อยยิ้มแย้ม แต่เขาก็ไม่ได้เป็นเจ้านายที่โหดร้าย เขาไหว้วานงานที่นอกเหนือจากงานหลัก เขาก็มีค่าตอบแทนให้ ส่วนเรื่องสวัสดิการอื่นๆนั้น เขาเลือกจะให้รายคน อย่างคนที่แล้วที่ลาออกไป เป็นผู้หญิงสวย ทำงานดีนะ แต่ดันคิดจะหาทางลัดขึ้นมาเป็นแม่ของเกี๊ยว ผมรู้ทันเธอ เราเลยตกลงให้เธอออกได้ด้วยดี นี่เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ผมยอมรับผู้ชายมาเป็นเลขา บางทีเรื่องชู้สาวมันก็เกินกว่าผมหรือเกี๊ยวจะรับได้ ผมรักลูก แต่ไม่อยากให้ลูกได้แม่ใหม่ที่เขาไม่โอเคด้วย อย่างไลลา เธอพอจะเข้ากับเกี๊ยวได้ อาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้เจอ เกี๊ยวเลยไม่ค่อยสนิทกับเธอมากนัก แต่หล่อนรักผม และเราก็ดูๆกันมาได้สักพักแล้ว ผมก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร นี่ก็ปาไปจะสามสิบแล้ว ถ้ามันจะมีมันก็คงมาเอง
"ปะป๊าา ไม่นอนกับเกี๊ยวจริงหยออ ,," ไอ้ตูดหมึกลูกชายหน้าหวานของผม นอนกลิ้งทำหน้าย่นปากยื่น
"เกี๊ยวต้องหัดนอนคนเดียวนะลูก .. วันไหนปะป๊าไม่กลับ .. เกี๊ยวจะได้อยู่ได้ไงครับ "
"ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้เกี๊ยวขอ คอสมอสสองตัววววว วว ว " เกี๊ยวพูดยิ้มแฉ่งเห็นฟันซี่เล็ก เฮ้อ มีลูกขี้อ้อนนี่จะไม่ให้ก็ไม่ได้ครับ แพ้ลูกอ้อน
"ได้ครับ .. งั้นกู้ดไนท์นะ รีบนอน อ่ะ .. จุ๊บ ..ฟอด " ผมหอมแก้มเกี๊ยว เกี๊ยวจุ๊บปากผม
ผมปิดไฟหัวเตียงแล้วเดินออกมาจากห้องนอนที่ตกแต่งแบบเด็กๆอย่างน่ารัก มีโมเดลคอสมอสเต็มห้องไปหมด พรุ่งนี้บินไฟลท์เก้าโมง ผมต้องรีบตื่นอีก คิดถึงเรื่องฝากเกี๊ยวไว้ ผมคงจะไว้ใจเขาได้สิน่า ปรุงก็ดูจะเป็นคนดี ผมจะรีบกลับมาพร้อมของฝากละกัน หวังว่าเกี๊ยวคงไม่ดื้อแตกซะก่อนนะ รายนี้เขาดื้อเงียบสุดๆเลยล่ะ
TBC.
เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง มีใครเบื่อหรือยังนะ หุหุ
ลองทายกันดูสิคะ ว่าใครรุกใครรับ
-
อืมมมมมมมมมมมมมมม
(คิดหนัก)
เดาว่าถุงทอง=เมะ เครื่องปรุง=เคะ
(ถึงแม้เครื่องปรุงจะกล้ามบึ้กกว่าก็เถอะ คริๆ)
****
งานนี้เด็กดีจะกลายเป็นเด็กดื้อแล้วสินะ คอสมอสพี่เลี้ยงเด็กออกโรง!
-
ไม่อยากเดาเลย
แต่อยากให้คุณถุงทองรุกมากกว่า >//< เนอะ~~
ตอนนี้มีคุณไลลาเพิ่มมาอีกคนแล้ว รอดูต่อไปว่าเธอจะดีหรือจะร้าย :hao3: :hao3:
ติดตามค่า!!!
-
เสนอให้ปรุงกดถุงทอง
แม่ของลูกไง ~~
อยากเห็นเกี๊ยวออกลาย
-
เรื่องอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อห้าปีที่แล้ว.. คงมีความเกี่ยวข้องกันแน่เลย
-
แง่มๆน้องเกี๊ยวยังน่ารักเหมือนเดิม
ถ้าให้ทายเครื่องปรุงน่าจะเมะส่วนถุงทองเคะ
หรือยังไงมันยังคลุมเคลืออ่ะแต่คนเขียนให้
คนอ่านทายกันเนี่ยมันจะพลิกล็อคอ่ะป่าว :z1:
-
เดาไม่ถูกเลยว่าใครจะเคะ ใครจะเมะ แต่เราเชียร์ถุงทองให้กดเครื่องปรุงนะ 555555
-
อยากให้คุณถุงกดน้องปรุง อิอิ
-
บรรยายบ้อดี้แต่ละคนแล้วเหนื่อยใจ 55555 เค้าเชียร์ถุงทองน้าาาาา
-
เดายากจังค่ะ ให้สลับกันคนละวันได้ไหม //ผิดมาก
น้องเกี๊ยวน่ารักช่างอ้อน ฮา
คุณไลลานี่จะมาแนวไหนคะเนี่ย หวั่นใจจริงๆ
-
อ๊ากกกก สนุกกก มาอัพเร็วๆน้า อยากให้เกี๋ยวเจอสายชู ป่วนกันสุดๆๆ
-
ชอบเกี๊ยวว คุณถุงทองไม่ดุหรอก รอๆๆ
-
ใครรุกใครรับ คิดว่าน้องเกี๊ยวน่าจะต้องการคุณแม่ใหม่มากกว่านะ เชียร์คุณเจ้านายกดคุณเลขาค่ะ
คุณไลลามาแต่ชื่อยังไม่เห็นตัวจริง แต่ท่าทางน่าจะอันตรายอยู่ หวังว่าน้องปรุงจะรับไหว
-
ผมรีบทำงานให้เสร็จ แล้วขับรถซีวิคสีขาว รถที่คุณถุงทองให้ออกมารับเกี๊ยว วันนี้เห็นว่ามีงานโรงเรียน นี่เกือบบ่าย น่าจะเลิกแล้ว พอมาถึงก็ป๊ะกับคุณครูคนสวย
"เกี๊ยววววววว .. " ผมเรียกตัวเล็กที่กำลังวิ่งมา
"สวัสดีฮะ ะะ .. วันนี้เกี๊ยวน่าย้ากมั้ยยย " มาถึงก็รีบถามผมเลยครับ วันนี้น้องน่ารักมากๆเลย วิ่งยิ้มแป้นโชว์ฟันขาวมาเลย
"น่ารักสุดๆไปเลย .. วันนี้เกี๊ยวทำอะไรหรอ" ผมบอกแล้วลูบผมนิ่มเล่น
"เกี๊ยวถือพานไหว้ครูฮะ .. นี่! คุณครูแต่งหน้าให้เกี๊ยว ด้วยยยย ~~" เกี๊ยวพูดแล้วยื่นหน้ามาให้ผมดู มันเขี้ยวจริงๆเลย แก้มแดงๆ ปากแดงๆ เห็นแล้วน่าฟัดชะมัด
"หึหึ .. เราไปออฟฟิศปะป๊ากันดีกว่าเนอะ" ผมบอกเกี๊ยวแล้วเอากระเป๋ามาถือ
"ขอรับบบบ ~~ " ผมเดินจูงมือเกี๊ยวมาขึ้นรถ น่ารักจริงๆ ผมอิจฉาคุณถุงทองนะเนี่ย มีลูกชายหน้าตาน่ารักขนาดนี้ ถ้าผมมีลูกแบบเกี๊ยว ผมคงรักตาย
............
"ว่าไงลูกเกี๊ยว ไหนให้ป้าดูสิ .. ทำไมสวยล่ะเนี่ย แทนที่จะหล่อ " มาถึงบริษัท เด็กน้อยก็วิ่งไหว้เขาไปทั่ว จนขึ้นมาที่ห้องพี่จิน เลยแวะทักทายกันสักหน่อย
"เกี๊ยวไม่ได้สวย .. เกี๊ยวหล่อออ " หึหึ เกี๊ยวทำปากยื่น หน้านี่งอเชียว
"อ่ะ .. หล่อก็หล่อเนอะ .. หอมแก้มทีสิ .. ฟอดดด .. ชื่นใจที่สุดเลยลูกคนดี" พี่จินพูด เด็กน้อยรีบยื่นแก้มพองให้คุณป้าหอมทันที แล้วใครจะไม่รักล่ะแบบนี้
"คิกคิก .. พี่ปรุงคร้าบ .. เราไปเล่นในห้องกันเถอะ.." หอมจนชื่นใจทั้งป้าทั้งเด็กน้อย เกี๊ยวก็หันมาดึงมือผมกลับห้อง ผมก็เลยต้องลาพี่จินแล้วเดินพาเกี๊ยวเข้ามาในห้องคุณถุงทอง
.........
"มีการบ้านไหม พี่ปรุงต้องทำงานให้ปะป๊าเกี๊ยว ถ้างั้นเกี๊ยวนั่งระบายสีคอสมอสไปก่อนเนอะ .. " ผมบอก น้องส่ายหัว ผมเลยให้น้องระบายสีเล่น ผมนั่งลงที่เก้าอี้ วันนี้อีเมลล์มาพอสมควร ผมต้องเป็นคนตอบครับ ผมเรียนรู้ไว แปปๆก็ทำเองได้แล้ว
"งืมมม .. งั่มมมม .. คิคิ " น้องบอก ปีนไปนั่งบนโซฟากำมะหยี่ กางหนังสือคอสมอสเล่มเก่า เปิดหน้าที่ค้างไว้แล้วเอาสีออกมา นั่งระบายไปเงียบๆ ดีจังพูดง่ายมาก
“天堂先生不在，有什么可以帮助吗” มีสายโทรเข้า เขาพูดจีนมาครับ ผมเลยตอบกลับไปว่าคุณถุงทองไม่อยู่ มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ไหม
“那然后我告诉他给您会个电话呢，再见” เขาบอกจะคุยกับคุณถุงทอง ผมเลยแจ้งว่าเดี๋ยวให้คุณถุงทองติดต่อกลับ
"พี่ปรุงพูดจีนได้ด้วยหรอออ .. ตื่นเต้นจัง" เด็กน้อยนั่งทำตาโต แล้วปรบมือใหญ่ แปลกใจอะไรเนี่ย ปะป๊าเราก็พูดได้นี่นา แม้จะนิดหน่อยก็เถอะ
"ครับ พี่ปรุงเรียนมา เราอยากเรียนมั่งมั้ยล่ะ พี่ปรุงสอน" ผมบอกแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
"เรียนนน .. พี่ปรุงสอนเกี๊ยวววหน่อยย .. ชื่อเกี๊ยวภาษาจีนมีม้ายยย " เกี๊ยวถามแล้วส่งดินสอสีแดงมาให้ผม ผมเลยเขียนคำว่าเกี๊ยวลงไปบนพื้นที่ว่างๆ
"อืมมม .. เขาเรียกว่า. 饺子 ไหนลองพูดสิครับเจี่ยวจือ " ผมเขียนเสร็จ เกี๊ยวก็หัวเราะชอบใจ ผมเลยสอนน้องให้พูดตาม
"จ่าววว จืงงงง .." เกี๊ยวพูดลิ้นพันกัน แถม ผิดทั้งดุ้น
"ไม่ใช่สิ .. ไหนพูดใหม่นะ .. เจี่ยวจือ " ผมกอดเกี๊ยว หอมหัวนิ่มไปที น้องเหมือนจะชอบอะไรแปลกใหม่ แบบนี้ไม่นานก็จำได้
"เจี่. ย ววว จื ออ อ .. เย้ ! เกี๊ยวพูดได้แล้ว .. เกี๊ยวเก่งมั้ยพี่ปรุง .. เก่งมั้ยยย " พอรู้ว่าตัวเองพูดเลียนแบบผมถูก เจ้าตัวจุ้นก็หัวเราะชอบใจ เด้งตัวบนโซฟา ยิ้มตาปิดเชียว
"เก่งมากครับ .. ฟอดด" ผมสอนน้องอีกหลายคำ เกี๊ยวก็พูดตามอย่างน่าเอ็นดู วันนี้พ่อเขาไม่อยู่ ผมเลยไม่ค่อยเกร็ง ถ้าคุณถุงทองอยู่ผมจะรู้สึกประหม่า กลัวจะเล่นกับลูกเขามากเกินไป
........
"สั่งข้าวนะครับ ขอมักกะโรนีกุ้งของเด็กใส่แค่แครอทกับมะเขือเทศหั่นลูกเต๋านะครับ ส่วนของผมเอาปลาผัดคื่นช่ายราดข้าวครับ" นั่งเล่นกันสักพักเริ่มหิว ผมเลยโทรสั่งข้าวร้านหน้าบริษัทมากินกัน
"น้องเกี๊ยว .. ไปทานข้าวกัน .. วางสมุดก่อนเนอะ"
ผมพาน้องเดินออกจากห้องทำงานมาห้องทานข้าวบริษัท รินน้ำใส่แก้วไว้สองแก้ว ไม่นานข้าวเราก็มาส่ง เกี๊ยวทานมักกะโรนีกุ้ง ส่วนผมก็ปลาผัดคื่นช่าย เกี๊ยวน่ารักมากๆ ขนาดมะเขือเทศที่เด็กๆไม่ชอบ แต่เกี๊ยวทานหมดเลย นั่งทานสักพักก็หมดทั้งเด็กทั้งคนโต ผมเก็บจานเก็บแก้วล้าง ส่วนเกี๊ยวให้เอาผ้ามาเช็ดโต๊ะ ก็ไม่เห็นจะดื้อเลยนี่นา ทำไมคนอื่นต้องบอกผมให้ระวังด้วย
"บ่ายสี่โมงแล้ว .. เดี๋ยวเลิกงาน เราไปทานไอศกรีมแล้วก็ไปเล่นบ้านพี่ปรุงดีกว่าเนอะ" ผมพูดเมื่อเดินเข้ามาในห้อง เกี๊ยวกระโจนขึ้นโซฟาอย่างรู้งาน
"เกี๊ยวจะกินไอติม .. เย้ เย้ ~ " ผมพูดจบ เกี๊ยวก็ลุกขึ้นกระโดดบนโซฟา กระโดดลงมาที่พื้นแล้ววิ่งเฮไปทั่วห้อง
"ระวังชนโต๊ะนะ .. นอนก่อนไหม เดี๋ยวเลิกงานพี่ปรุงปลุกเราเอง" ผมปราม กลัวเด็กดื้อจะชนโต๊ะรับแขกสลบเข้าให้น่ะสิ
"งื้อออ .. เกี๊ยวขอระบายตัวนี้ก่อนโนะ .." เด็กน้อยบอกผม แล้วกลับไปนั่งวาดรูปเหมือนเดิม
ผมปล่อยให้เกี๊ยวระบายสีไป ส่วนผมก็ตอบอีเมลล์ไป เห็นเกี๊ยวแล้วผมอยากมีน้องชายสักคน แต่ลูกชายนี่คงยาก ในบริษัทนี้แทบไม่มีผู้หญิงสวยๆเลย แปลกดีไหมล่ะ ที่เจอก็มีแค่พี่จิน พี่แผนกอื่น แต่ไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่
นั่งทำงานไปมาก็ห้าโมงกว่าแล้ว หันไปที่โซฟาอีกทีเจ้าเด็กบลายธ์ก็นอนตัวงอเป็นกุ้งลวกเลย ผมส่ายหัวให้ความน่าเอ็นดู พลางเก็บของไป วันนี้จะพาเกี๊ยวไปทานไอศกรีมที่ตัวเล็กชอบ ถ้าคุณถุงทองรู้ เขาจะเกลียดผมไหมเนี่ย พาลูกเขาไปเล่นซนตอนที่พ่อไม่อยู่เนี่ย
.
"วู้ววว .. สนุกมาก .. พี่ปรุงเข้ามาเล่นด้วยกันสิ ". ทานไอศกรีมเสร็จ เจ้าตัวเล็กก็อยากเล่นบ้านลม ผมเลยต้องพาขึ้นไปชั้นบนสุดอีก เอาน่า ไม่ได้มาด้วยกันบ่อยๆสักหน่อย ผมพาเขามาถึงบ้านลม ตอนนี้มีเด็กน้อยเล่นอยู่ไม่กี่คน เกี๊ยวชวนผมให้เข้าไปด้วย บ้าหรอ แบบนี้โดนด่าตาย
"เกี๊ยวเล่นเถอะ พี่รออยู่ข้างหน้าเนี้ย .. " ผมบอกแล้วนั่งรออยู่ข้างนอก คุณถุงทองจะกลับดึกมากไหมเนี่ย รู้สึกสงสารเด็กน้อย
"คุณครับ .. คุณทำกระเป๋าตังค์ร่วง " ผมหันไปตามเสียงเรียก เห้ย ผมไปทำร่วงตอนไหนเนี่ย สงสัยตอนที่ก้มลงไปอุ้มเกี๊ยวแน่เลย สะเพร่าจริงๆ
"ขอบคุณมากนะครับ .." ผมผงกหัวบอกเขา แล้วรับกระเป๋าตังค์คืนมา ดีนะเนี่ยที่คนอื่นไม่เจอก่อน ถ้ากระเป๋าตังหาย ผมร้องไห้ตายแน่
"ลูกหรอครับ .. น่ารักมากๆ " เขาพูดแล้วมองเด็กน้อยที่กอดคอผมตาแป๋ว
"ลูกชายเจ้านายครับ .. วันนี้มาเป็นพี่เลี้ยงให้หนึ่งวัน"
"คุณ .. น่ารักดีนะครับ". ตึ้งง เอ่อ. นี่ชมผมหรือน้องเกี๊ยวครับ ผมไม่น่ารักนะครับ อย่างผมเรียกว่าหล่อครับ ไม่ใช่น่ารัก หึยย ขนลุก
"เกี๊ยวเขาน่ารักแบบนี้ล่ะครับ" ผมบอก เริ่มรู้สึกแปลกๆละ แค่เอากระเป๋าตังมาคืนก็กลับไปได้แล้วมั้งครับ
"ผมหมายถึงคุณน่ะครับ" เขายังพูดคำเต็มๆมาอีก ผมรู้ครับ แต่ผมชอบนมตู้มๆ ไม่ใช่มีหนวด มีกล้ามแบบนี้
"เอ่อออ .. ผมขอตัวนะครับ ขอบคุณมากจริงๆ". ผมรีบอุ้มน้องที่หลับอยู่เดินออกมาอย่างไว จะบ้าหรอ มาทำตาหวานเยิ้มใส่ทำไม เขาก็ออกจะหล่อ หล่อมาก ผิวไม่ค่อยขาว ผมตั้ง หน้าหล่อ มีลักยิ้ม ใส่ชุด SCG ซะด้วย เงินเดือนน่าจะสูงอยู่
.
.
ผมพาน้องมาถึงบ้านแล้ว ผมขับเข้ามาจอดรถในบ้าน เจ้าตัวเล็กรู้งาน ตื่นมานั่งหาวหวอดๆ ผมเปิดประตูลงมา เกี๊ยวก็ใช้แรงมหาศาลที่มีดันประตูออกมาอย่างลำเค็ญ ผมเดินเข้าบ้าน เปิดไฟ ตัวเล็กก็ตามเข้ามาด้วย
"ลูก .. แมวว .. เหมียววว .. สี .. ขาวว .. เกี๊ยวว .. ชอบบบบ ~"
เสียงตุ๊กตาบลายธ์เดินได้ของผมวิ่งไปตะครุบเจ้าสายชูที่ชูหางขู่ฟอดๆ มันคงกลัวเสียงของเกี๊ยวน่ะ พอเกี๊ยวเอามือเล็กๆไปลูบขนมันเบาๆ สายชูก็หงิงหง่าวนอนเกลือกไปมาบนพื้นแล้ว
"พี่ปรุงงง .. เกี๊ยววว อยากด้ายยย "
"ให้ปะป๊าซื้อให้สิ .."
"ปะป๊าไม่ให้เกี๊ยวเลี้ยงแมว .. ป๊าบอกว่าเกี๊ยวจะทำแมวกับหมาตาย" เกี๊ยวพูดทำปากยื่น ผมเลยเดินเข้าไปขยี้หัวบางเล่น คุณถุงทองนี่ก็ช่างโกหกลูกนะ
"ดูการ์ตูนไหม .. พี่ปรุงมีคอสมอสอันเก่า ไม่รู้ว่าเราดูไปหรือยัง" ผมบอก เพราะบ้านผมไม่มีของเล่นอะไรเลย ผมเลี้ยงเด็กไม่ค่อยเป็น เลยหาอะไรให้เกี๊ยวทำดีกว่า
"เกี๊ยวจาาดูววว .. ดูแล้วดูอีก เอาสายชูไปนั่งดูด้วยนะ .." น้องบอกแล้วอุ้มแมวที่ตัวจะโตเท่าคนอุ้มอยู่แล้วมานั่งบนโซฟาด้วย
"อุลตร้าแมน นน .. คอสมอสสสสสส !" เกี๊ยวชูแขนข้างขวาขึ้นทำตามฮีโร่ของเรื่อง
"เดี๋ยวพี่ปรุงหยิบนมจืดให้ " ผมลุกจากโซฟา แล้วหยิบนมจืดมาสองกล่อง ของผมกับของเกี๊ยว
"กินนี่สิสายชูวว ~ " เกี๊ยวพยายามจะเอาหลอดให้เจ้าสายชูดูด สายชูมันก็งงๆไปตามเรื่อง
"มันไม่กินหรอก .. เรากินเถอะ" ผมบอก น้องเลยเลิกล้มความตั้งใจแล้วดูดนมกล่องของตัวเองต่อ
"คิกคิก ~ ขนนุ้มมม นุ่มมม " เกี๊ยวกอดสายชู แล้วเอาหน้าถูไปกับขนนุ่ม น่าเอ็นดูจริง หน้านี่เคลิ้มทั้งคนทั้งแมวเลย~
.....
ผมปล่อยให้เกี๊ยวดูคอสมอสไปกับเจ้าสายชู แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ พอเดินกลับมา โอ้โห กระดาษทิชชู่ที่คนตัวเล็กโยนไปให้เจ้าแมวเหมียวรับมันเป็นภาพที่สะเทือนใจผมมาก เพราะตอนนี้กระดาษทิชชู่เต็มห้องนั่งเล่นไปหมดแล้ว
"หยุดเล่นก่อนเกี๊ยว .. พี่ปรุงเก็บไม่ไหวนะ มันกระจายไปทั่วห้องเลยนี่"
"เกี๊ยวช่วยเก็บนะ .. เย้ ~" แทนที่จะช่วย นี่มันทำให้ยิ่งรกเข้าไปอีก
"เกี๊ยวววว !!" ผมขึ้นเสียงเล็กน้อย เกี๊ยวเลยหยุดมือแล้วทำหน้างอเดินไปนั่งบนโซฟา เจ้าสายชูก็รู้งานว่าเขาเลิกเล่นแล้ว กระโดดขึ้นไปนั่งตักเจ้านายเหมือนเดิม
ผมเก็บกวาดเศษทิชชู่ที่กระจายทั่วห้องไปทิ้งให้เรียบร้อย แล้วกลับมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเกี๊ยว
"พี่ปรุงไม่ได้โกรธเกี๊ยวนะ .. แค่อยากให้เราเลิกเล่น" ผมบอกเกี๊ยว น้องน้ำตาคลอนิดๆ ผมไม่น่าดุน้องเลย
"เกี๊ยวผิดเอง .. พี่ปรุงอย่าโกรธเกี๊ยวน้าา . เวลาปะป๊าโกรธ .. ปะป๊าก็ชอบตวาดแบบนี้.. อึ่กก" เกี๊ยวเริ่มร้องไห้ แล้วกอดเอวผมแน่น คงกลัวสินะ คุณถุงทองก็ชอบดุลูก ที่จริงก็รัก แต่เขาอารมณ์ขึ้นง่ายไปหน่อย
"พี่ปรุงไม่โกรธนะ .. แล้วก็จะไม่ตวาดอีก ถ้าเราทำตัวเป็นเด็กดี .. ไม่เอาไม่ร้อง มาดูคอสมอสกันต่อนะ" เด็กน้อยออดอ้อน ผมก็ใจอ่อนตามระเบียบ ทำไมถึงได้น่ารักแบบนี้นะ เกี๊ยวกุ้ง
.
.
ถุงทอง
ผมจอดรถหน้าบ้านเครื่องปรุง นี่ก็จะเที่ยงคืนแล้ว แม้จะดึกขนาดไหน ผมก็ต้องรับลูกกลับบ้านเพราะผมไม่เคยให้ลูกค้างคืนกับใคร นี่ก็ดึกแล้วแอบเกรงใจเครื่องปรุงเหมือนกัน แต่ผมไม่ค่อยเป็นห่วงเพราะเกี๊ยวกับเครื่องปรุงเข้ากันได้ดี ผมจอดรถไว้ที่หน้าบ้าน แล้วถือวิวาสะเปิดรั้วเข้ามา ผมมองจากหน้าต่างด้านนอก เห็นเงาลางๆของทีวีที่เปิดเล่นอยู่ มีเงาคนตัวใหญ่กว่าและคนตัวเล็กที่นอนซุกอยู่ในอ้อมกอดคนตัวใหญ่ ผมส่ายหัวให้ความซน นี่คงพากันซนแน่ๆเลย ถึงได้หลับซบกันขนาดนั้น
ผมชั่งใจจะเคาะประตูหรือจะโทรเข้าไปดี ผละจากหน้าต่างแล้วเดินไปที่ประตู ลองบิดประตูดู อ้าว ไม่ได้ล็อคหรอเนี่ย แล้วถ้ามีโจรเข้ามาล่ะ ผมเปิดประตูเข้ามาในบ้าน ก็ไม่เล็กไม่ใหญ่ แถมสองชั้นทำไมถึงอยู่คนเดียวล่ะ
ผมเดินมาที่โซฟา นอกจากเครื่องปรุงเกี๊ยวกุ้งแล้ว ยังมีแมวตัวโตสีขาวขนดูจะนิ่มน่ากอดอยู่บนลูกชายตัวจุ้นของผม ผมนั่งยองๆลงมองเขาทั้งสาม หึหึ หลับไม่รู้เรื่องกันทั้งสามคน ผมเกลี่ยผมที่ปกหน้าเกี๊ยวออก แล้วลูบแก้มเบาๆ ลูกชายผมเวลานอนนี่จะน่ารักเป็นพิเศษเพราะเกี๊ยวจะไม่งอแง ผมหันมามองคนข้างๆ คนที่เจอกันไม่กี่วัน เขาดูแลเกี๊ยวดีนะ ปกติเกี๊ยวไม่ถูกกับลูกน้องผู้หญิงของผมเท่าไหร่ เพราะคิดว่าจะมาแย่งความรักจากผมไป เด็กหนอเด็ก
หลังจากที่นั้งมองร่างโปร่งที่นั่งกอดลูกผมอยู่ ทำไมวันนี้ผมถึงมองว่าเครื่องปรุงน่ารักล่ะ ตัวก็ไม่หนามาก แขนขายาวแม้จะเตี้ยกว่าผม แต่ไม่มาก ก็มีเสน่ห์เหมือนกันนะ
"อื้อออ .. ปะ .. ป๊าาาาา ". ผมแกล้งแหย่นิ้วเขี่ยแก้มเด็กน้อย ตอนนี้เกี๊ยวรู้สึกตัวแล้ว
"ครับลูกกก .. กลับบ้านเรากันเนอะ" ผมบอก เจ้าแมวพอคนตัวเล็กขยับตัว มันก็ตื่นมาทำตาปริบๆ พอเห็นผมมันก็กระโดดลงไปนอนที่นอนมัน
"ไม่เรียกพี่ปรุงเหรอฮะะะ " เด็กน้อยถาม เอ ก็ขนาดยืนคุยกันขนาดนี้ ปรุงยังไม่รู้สึกตัวเลย อะไรจะขี้เซาปานนั้น
"ไม่เป็นไรลูก เดี๋ยวป๊ามีวิธีบอก " ผมพูดแล้วจัดการตามวิธีของผม ก่อนจะขับรถพาเกี๊ยวกุ้งกลับบ้าน
.
.
เครื่องปรุง
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากโซฟา นี่ผมหลับไปนานแล้วเหรอเนี่ย เห้ยย ลูกชายคุณถุงทองหายไปไหนวะ ซวยแล้วววว สายชู มึงกินเกี๊ยวเข้าไปใช่มั้ยยย คายออกมานะะะ
เอ่อออ หลังจากโวยวายวิ่งหาเกี๊ยวไปทั่ว ผมเริ่มรู้สึกเหนียวๆที่หน้าผาก ผมเลยลองคลำๆแล้วหยิบกระดาษที่แปะอยู่บนหน้าผากผมออกมาดู
ผมรับเกี๊ยวกลับไปแล้วนะขี้เซา
ตื่นอาบน้ำด้วยล่ะ
Thx.
เอ่ออออ ... !! คุณถุงทองครับ .. วิธีอื่นไม่มีหรอครับ ..ทำไมคุณไม่ปลุกผมล่ะครับ .. คุณจะเขียนกระดาษมาแปะหน้าผมทำครับ โอ้ ม้ายยยยยยยยยยยยย !!!!
TBC.
น่ารักจังเลย
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก :mew1:
-
เขียนโพสอิทแปะเหม่ง้เลย ถุงทองใช้วิธีน่ารักนะ อิอิ
-
คุณถุงทองน่ารักอ่ะมันจะฟินกว่านี้
ถ้ามีอุ้มไปนอนที่เตียง :z1:
-
เข้าทางลูก เอ๊ย!!! เข้ากับลูกได้แล้วต่อไปเป็นคิวคุณพ่อ :m4:
-
น่ารักจังเลยยยยยยย น้องเกี๊ยวน่าเอ็นดูมากกกกกกกก ตอนสุดท้ายคืออัลไร แปะเอาไว้บนน่าผากเลย ช่างคิดได้นะคะคุณถุงทอง555555
-
น่ารักจัง ทั้งเครื่องปรุง ทั้งหนูเกี๊ยวเลย
:mew3:
ว่าแต่มีคนหลงเสน่ห์น้องปรุงซะแล้ว
-
อร้ายยย น้องปรุงน่ารัก มีออร่าว่าจะโดนกินนะ 5555
-
น่ารักทั้งพ่อทั้งลูกเลย :z1:
-
:mew3: :mew3: :mew3:กรี้ดดดดดดดดดดดดน่ารักมากอะน้องเกี้ยว :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
คิดภาพตามแล้วคงจะน่ารักแปลกๆ
แมวสามตัว(?)นอนขดอยู่ด้วยกัน..
:-[
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่าหยิกมากกกกกก
อ่านแล้วอยากมีลูกกันเลยทีเดียว :impress2:
ส่วนน้องปรุงเราก็เสน่ห์แรงนะคะ
วันนี้มีแต่คนเห็นความน่ารักเนอะ
-
คิดภาพตามแล้วคงจะน่ารักแปลกๆ
แมวสามตัว(?)นอนขดอยู่ด้วยกัน..
:-[
แมวสามตัว
:mew3: :mew2: :mew1:
-
อ่านไปยิ้มไป เหมือนคนบ้าล่ะ5555
-
น้องเกี๊ยวววววววววววววววววววววววว ฮวากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักมากเลยค่ะ ปรุงน่ารัก คุณพี่ถุงทองก็น่ารัก น่ารักไปหมดดดดดด ฮวากกกกกกกกกกกกกกกก
-
อ่านไป ยิ้มไป หัวเราะไป เหมือนบ้า :L2:
-
วิธีบอกของคุณถุงทองน่ารักจัง
-
เกี๊ยวกุ้งน่ารักมากเลย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ
-
เครื่องปรุง = เคะ :hao6:
-
ทำไมเขินนนนนน
เกี๊ยวน่ารักกกก :mew1:
-
ถุงทอง
วันนี้วันเสาร์ครับ ถ้าผมไม่ได้ติดไปต่างประเทศหรือมีงานเร่งด่วนอะไรผมจะอยู่กับลูก แต่เผอิญไลลาอยากเจอผมนี่สิ ผมเลยคิดว่าจะขึ้นกรุงเทพ ไปหาป๊าม้าผมด้วย ท่านอยู่นู่นครับ บ้านที่นี่นานๆจะมากันที เรามาทำบริษัทที่นี่เพราะสะดวกต่อการตั้งโรงงาน ผมก็ไปๆมาๆ แต่ส่วนมากก็จะอยู่ระยอง นอกจากมีวันพิเศษหรือวันหยุดก็จะพาเจ้าตัวเล็กไปเที่ยวพักผ่อนกันตามประสาพ่อลูก
"ปะป๊า .. เกี๊ยวอยากให้พี่ปรุงไปด้วย .." เรากำลังเก็บเสื้อผ้ากันอยู่ นี่ก็แปดโมงเช้าแล้ว ลูกชายตัวดีมาอ้อนแบบนี้แสดงว่าเจ้าตัวเล็กติดใจเลขาคนใหม่ของผมซะแล้วสิ ดีนะ ผมน่าจะจ้างเลขาผู้ชายตั้งแต่แรก
"โทรไปสิครับ .. อ่ะ " ผมยื่นโทรศัพท์ที่กดโทรออกแล้วให้ลูกชาย เขารีบรับไปถือ ไม่นานเสียงสนทนาก็ตามมา
"พี่ปรุง .. ไปกรุงเทพกับเกี๊ยวนะฮะ " สงสัยปรุงจะรับแล้ว ดูลูกชายผมสิ ทำหน้าออดอ้อนใส่โทรศัพท์ทำอย่างกับเครื่องปรุงจะเห็น หึหึ
"งื้ออออ .. อยากให้ไป .. น้าาา" ลูกอ้อนเพิ่มมากขึ้น แทบจะสิงเข้าไปในเครื่อง ถ้าจะไม่รู้เรื่อง
"มานี่ลูก..ป๊าคุยเอง .. ปรุง วันนี้คุณว่างไหม พอดีผมต้องขึ้น กทม เกี๊ยวไม่มีเพื่อนน่ะ เดี๋ยวผมต้องออกไปธุระที่นั่นอีก .. ว่างใช่ไหม .. ถ้างั้นผมไปรับนะ อืม เจอกัน"
ผมวางสายหันไปมองเจ้าตัวเล็ก เกี๊ยวกำลังจ้องผมตาไม่กระพริบ มานี่เลย มาให้ป๊าฟัดแก้มเดี๋ยวนี้
"คิก .. คิกคิก .. ตกลงพี่ปรุงไปกะเราใช่มั้ยฮะ" ตัวเล็กพูด ผมพยักหน้าแล้วฟัดแก้มต่ออีก ตัวเกี๊ยวหอมไปหมด ทั้งเสื้อผ้า ทั้งผิวเนื้อนุ่มนิ่ม ลูกชายผมน่ารักยิ่งกว่าเด็กผู้หญิงบางคนอีกนะครับ
.
"สวัสดีครับ .. ว่าไงน้องเกี๊ยว"
"สวัสดีฮะ .. เย้ๆๆๆ"
ผมขับรถมารับเครื่องปรุง ตอนนี้ก็ประมาณแปดโมงครึ่ง ขับรถขึ้นทางด่วนสองชั่วโมงก็ถึง ผมกวาดตามองคนที่เพิ่งเข้ามา วันนี้ปรุงใส่เสื้อแขนยาวของซูพรีมสีขาว กับกางเกงขายาวสีซีดพับขา รองเท้าเป็นสายๆโชว์เท้าเรียว อืม ไม่เคยเห็นแบบนี้ ผมคงไม่ชินล่ะมั้ง ผมว่า เขาก็ดูน่ารักดีนะ
"ขอโทษทีนะที่รบกวน ปกติเสาร์อาทิตย์ปรุงไปไหนล่ะ " ผมออกรถแล้วชวนคนข้างๆถามไปเรื่อย
"ปกติผมก็นอนอยู่บ้านน่ะครับ .. ไม่มีอะไรทำเหมือนกัน" อืม แล้วแฟนล่ะ ไม่มีหรอกเหรอ
"นึกว่าจะไปเที่ยวกับแฟนซะอีก" ผมถาม ปรุงรีบหันมาตอบ
"ผมโสดครับเจ้านาย ที่จริงก็อยากมี แต่คงยังไม่ถึงเวลา แหะๆ " คนข้างๆพูดแล้วทำหน้าแหย ก็หน้าตาดีนี่ ทำไมถึงไม่มีแฟนนะ แปลกดีเหมือนกัน
"ปะป๊า จะชวนพี่ปรุงคุยอีกนานมั้ยง่าาา" ฮ่าาาา เด็กข้างหลังหน้ายู่ ทำคิ้วขมวดชนกัน โธ่ อยากคุยก็บอกสิลูก
"พี่ปรุง เมื่อวานปะป๊าติดกระดาษไว้ที่หน้าผากพี่ปรุงด้วยล่ะ คิคิ " เจ้าตัวเล็กทำท่าตีหน้าผากตัวเอง ตลกดีครับ
"พี่รู้แล้วล่ะ .. แทนที่จะปลุกดีๆ" ปรุงหันไปพูดกับเกี๊ยวแต่แอบชำเลืองมองผม
"หืมมม ว่าไงนะ " ผมขับรถไป อมยิ้มไป กล้าแขวะกันขนาดนี้เลยนะเครื่องปรุง
"ก็แทนที่คุณจะสะกิดปลุกผม คุณดันเขียนโพสต์อิทมาแปะไว้ที่หน้ามันใช่ไหมล่ะครับ คุณถุงทอง" ปรุงหันมาทำหน้าเซ็งใส่ เออเว้ย กล้าหือด้วย นี่ร้ายใช่ย่อยนะเลขาผม
.
"คอสมอสสส .. อุลตร้าแมนนนน .. คอสมอสสส .. แค่กๆๆ " ใกล้ถึงบ้านแล้ว แต่ลูกลิงสองตัวก็ไม่มีแววหยุดสิ้น รถผมติดทีวีไว้ครับ เพราะลูกชอบ ตอนนี้กำลังดูคอสมอสแผ่นที่สาม เฮ้ออ แรงดีไม่มีตก ร้องตั้งแต่ออกมา จนจะถึงบ้านแล้ว แต่คนโตนี่เสียงแอบแหบแล้วนะ
"ถึงแย้ววว .. บ้านอากงอาม่าาา .. จ๋วยยยยย "
ถึงหน้าบ้านแล้วครับ นี่กำลังรอให้พี่ยามมาเปิดประตู บ้านที่นี่หลังใหญ่มากๆครับ แนวเจ้าสัวใหญ่ อยู่ใกล้สนามบิน ที่นี่ก็จะมีป๊าม๊าแล้วก็น้องชาย เป็นลูกเลี้ยงน่ะครับ ชื่อ ฮะเก๋า ป๊าม้าบอกว่าผมมัวแต่ทำงาน ได้น้องมาช่วยอยู่เป็นเพื่อนก็ดีไปอีกเปราะนึง คนแก่ขี้เหงาน่ะครับ
.....
"อาถุงอา .. หม่าม้าคิดถึง จะมาทำไมม่ายบอกล่าา อั๊วะจาได้เตรียมกับข้าวที่ชอบไว้ห้าย" ม้าเข้ามากอดผม ท่านอายุเยอะแล้วครับ วันนี้เจ้าฮะเก๋าจะอยู่ไหมน้า อายุแค่ 18 เพิ่งจะเข้าปีหนึ่งเอง
"ป๊าล่ะม้า .. " ผมถามหรือจะอยู่ข้างบนนะ
"นองนวกอยู่บงก้าวเอี้ยอ่า " เข้าใจได้ว่านอนนวดอยู่ข้างบนครับ มันเป็นเก้าอี้นวดไฟฟ้าตัวละหลายแสนน่ะ
"อาม่าาาา .. เกี๊ยวคอสมอสมาแว้ววววว .." ไอ้ตูดวิ่งมาอย่างไว ผมลงมาก่อนน่ะ ให้เกี๊ยวพาเครื่องปรุงเดินเล่นข้างหน้า
"โอ๊ยย .. อ้วมม่ายหวายอ่ะตี๋น้อย ลื้อนี่มานเหมือนแม่ม่ายมีเผียดอ่ะ .. สวยจนจำไม่ล่ายว่าเป็นผู้ชายย " ม้าบอก ท่านรักเกี๊ยวมากครับ ที่จริงท่านจะเอาเกี๊ยวไว้ด้วย แต่เกี๊ยวไม่ยอม
"สวัสดีครับ" เครื่องปรุงไหว้ม้าผม
"อ่าาา .. คนใหม่เรอะ .. เปลี่ยงเปงผู้ชายก็ดีเลี้ยวอาา .. ม่ายวุ่งวายยย " ผมก็คิดแบบม้าแหละครับ ไม่วุ่นวายจริงๆ
"เอาล่ะ .. ม้าไปพักผ่อนเถอะ เกี๊ยว ป๊าจะไปทำธุระนะลูก ผมฝากเกี๊ยวด้วยนะ พากันเล่นได้ ที่นี่เกี๊ยวเขาเจ้าถิ่น " ผมบอกพร้อมยีหัวนิ่มของลูกชายไปหนึ่งที
ผมขับเบนซ์สปอร์ตสีดำออกมา นัดทานข้าวเที่ยงกับไลลาไว้ เดี๋ยวช่วงบ่ายเราจะไปต่อกัน วันนี้คงดึกหน่อยล่ะ ไม่ได้เจอกันเกือบเดือน มีเรื่องให้ทำตั้งเยอะ นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาต้องบินนะ ผมจะจัดถึงพรุ่งนี้เลย
.
.
เครื่องปรุง
"มานี่สิฮะพี่ปรุง .. " เด็กน้อยบอกผม พอคุณถุงทองออกไปทำธุระ พวกเราก็ออกมาวิ่งเล่นกันหน้าบ้าน ที่นี่ใหญ่มากเลยครับ เรียกว่าคฤหาสยังได้เลย ไม่น่าเชื่อว่าอยู่กันแค่นี้
"ไปไหนครับ .." เกี๊ยวพาผมเข้ามาในห้องชั้นบน พอเปิดประตูเข้ามาถึงรู้ว่านี่น่าจะเป็นห้องคุณถุงทอง เจ้านายสุดหล่อ พ่อน้องเกี๊ยว
"เราเข้ามาทำไมครับ ป๊าจะดุเราเอานาาา" ผมบอก แต่เกี๊ยวกลับเปิดตูแล้วยกอัลบั้มรูปภาพลงมาให้ดู
"ให้พี่ดูหรอ.."
"แม่เกี๊ยววว .."
เกี๊ยวชี้ไปที่ใบหน้าของหญิงสาวชุดเดรสสีขาวที่กอดเกี๊ยวตอนแบเบาะและถูกโอบกอดโดยคุณถุงทองอีกที ขนตายาวงอน ดวงตากลมโต ปากเรียวรูปกระจับ ผิวขาว ผมยาวสีอ่อนสุขภาพดี หล่อนช่างสวยเหลือเกิน
"เราคิดถึงคุณแม่หรอ ..?" ผมถามแล้วลูบหัวเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน
"เกี๊ยวคิดถึง .. อึ่ก .. เกี๊ยวรักหม่าม้า .. เกี๊ยวไม่อยากให้ป๊ามีแฟนใหม่เลย .. เกี๊ยวปวดหัวใจ .. เกี๊ยวเจ็บ " เกี๊ยวสะอื้นตัวโยน ผมทำได้แค่เพียงกอดเขาไว้ แล้วปลอบบอกว่าป๊าไม่มีทางรักใครมากกว่าเกี๊ยวหรอก สักพักเด็กน้อยก็หลับไปทั้งๆที่น้ำตายังไหลอยู่ ผมเลยอุ้มเขาไปนอนบนเตียง จัดท่าให้สบาย แล้วลงไปดูรูปต่อที่พื้นห้อง รูปเกี๊ยวตอนเด็กช่างขาว น่ารักนุ่มนิ่มไปหมด รูปถ่ายเยอะแยะมากมายทำให้รู้ว่าเมื่อก่อนเขาเคยมีความสุขกันขนาดไหน ถ้าคุณเขายังอยู่ ป่านนี้ตรอบครัวนี้คงสมบูรณ์จนอีกหลายครอบครัวต้องอิจฉากันเลยทีเดียว
.
ผมไม่ได้ตั้งใจจะมานอนค้างนะ แล้วนี่อะไรจะห้าทุ่มแล้วแต่เขาก็ยังไม่กลับ เฮ้อ ผมอาสารอเขาเอง นี่ผมอาบน้ำแล้วนะให้ตาย ง่วงแล้วด้วย อีกอย่างผมต้องปล่อยสายชูให้อยู่ลำพัง ที่จริงมันก็อยู่ได้ แต่ผมไม่ได้ต้องการนอนค้างนี่ แบบนี้มันต้องให้ของสมนาคุณเพิ่มนะ
"อึ่กก .. ปรุงง .. ช่วยย .. ผมมม .. หน่อยยย"
เสียงดังมาจากหน้าบ้าน ผมที่ใส่ชุดนอนของคุณถุงมองรีบวิ่งออกมารับ เขาเมาหนักเลยนะเนี่ย อี๋ ถ้าไม่อาบน้ำ ผมไม่นอนเตียงเดียวกับเขาหรอกนะ เหม็นมาก พอดีคุณท่านบอกห้องแขกไม่ทันจัด ให้ผมนอนกับเขาก่อนน่ะ เฮ้ออ ดูสภาพตอนนี้สิ รับไม่ได้จริง
"เดินดีๆสิคุณ .. ผมหนักนะเล่นทิ้งน้ำหนักมาหมดแบบนี้"
ผมบ่นไปตามประสา รู้ว่าเขาคงไม่รู้เรื่องหรอก เฮ้อ กว่าจะขึ้นมาถึงห้อง เกี๊ยวก็นอนห้องตัวเองครับ ห้องน้องน่ารักมากๆ แต่เสียดายเตียงเล็กไปหน่อย ไม่อย่างนั้น ผมคงนอนกับเกี๊ยวไปแล้ว
"อาบไหวไหมเนี่ย .. เช็ดตัวละกันเนอะ"
ผมพยุงเขามาจนถึงเตียง แล้วปล่อยตัวเขาที่หนักๆลงไปเต็มแรง เมื่อยบ่าเลยให้ตายเถอะ ผมรีบเอาผ้าในตู้ไปชุบน้ำแล้วรีบเช็ดตัวให้เขา ผมถอดเสื้อผ้าเปลี่ยนชุดให้เขาแล้วรีบสวมชุดใหม่ให้ ไม่มีอะไรต้องอายครับ ผู้ชายเหมือนกัน
"ผมนอนละนะ .." ผมเดินไปอีกฝั่งแล้วลงไปนอนใต้ผ้าห่ม ผมเอาหมอนข้างวางไว้ตรงกลาง เผื่อเขาเมาแล้วเอาเท้ามายันหน้าผม
.
"จุ๊บบ .. อืมมม "
"เห้ยยยย !!! "
ผมถีบคนที่กำลังคร่อมตัวผมเข้าเต็มๆ คุณถุงทองพลิกหงายกับไปนอนฝั่งตัวเอง นี่เขาเมาจนไม่รู้เรื่องเลยหรอ แหวะ ผมรีบวิ่งไปบ้วนปากด้วยน้ำยาสองรอบ เมื่อครู่ตอนเขาจูบเหมือนมีลิ้นแทรกเข้ามาด้วย โอ๊ย ผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขานอนหลับปุ๋ยไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงใดๆของโลก เฮ้อ ผมคงจะรู้ตัวแค่คนเดียวแหง แบบนี้ตื่นมาเขาคงจำอะไรไม่ได้ เอาเถอะ ถือว่าเขาไม่รู้ตัวละกัน พรุ่งนี้ตื่นมามันจะเป็นเพียงฝันร้ายของผมที่ไม่ได้ตั้งใจให้เกิด คิดแบบนี้ก็ช่วยให้นอนหลับตาโดยที่ไม่ต้องคิดอะไร คืนนี้ผมจะฝันดีเพื่อกลบฝันร้ายอันนั้นให้หมดไป
TBC.
คุณถุงทอง !!!
:impress2:
-
คุณถุงทองงงงง
มาละเมอลวนลามน้องปรุงแบบนี้ เดี๋ยวเถอะๆ
ประวัติยังไม่คลีนพอ ตอนนี้เราปล่อยผ่านไม่เชียร์หรอกย่ะ :angry2:
-
น่ารักใสๆ ดีจังเรื่องนี้
ติดตามครับ
-
มือไม้ปากไปไวมากค่ะคุณ..
:katai1:
-
โอยย ฮา คุณถุงเมาแล้วลวนลาม 555
แต่น่าสงสาร โดนน้องปรุงถีบ!! :laugh:
-
คุณถุงทองเมาแล้วหื่น ติดตามๆๆ :laugh:
-
แกล้งเมาป่าว. 5555
-
เมาแล้วหลอกแต๊ะอั๋งนี่หน่าคุณถุงทอง
สมน้ำหน้าโดนน้องปรุงถีบเลย เชอะๆ ออกไปกับคนอื่นมาแล้วเลยนะ
-
คุณถุงทอง!!!!! เมาจริงหรือเมาดิบนี่ 55555
-
ไหนว่าไปจัดกับไลลามาแล้ว มาเมาปล้ำจูบอะไรปรุงเนี่ย คุณถุงทอง :z1:
-
คุณถุงทองงงงง ทำอะไรปรุงนะ
น่าสงสารน้องเกี๊ยวง่ะ
-
คุนถุงทองต้องไปเจออะไรมาแน่ๆเลย
-
คุณถุงทอง ทำอะไรลงป๊ายยยยยยย :ling1:
-
ทำอะไรน้องงงงงงงงงง :mew1:
-
จูบครั้งแรกของคู่นี้!!!!
คืบหน้านิ๊ดนึงงง
-
ว๊ายๆแกล้งเมาป่าวเนี่ยคุณถุงทอง
เพราะตอนเข้ามาเนี่ยยังเรียกบอกให้
ปรุงมาช่วยพยุงตัวเองอยู่อ่ะแผนอ่ะป่าวเนี่ย :z1:
-
:z1: :z1: :z1: :z1:คุณถุงทองแกล้งอะเป่าว :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
คิดว่าปรุงเป็นไลลาป่ะเนี่ย หรือแกล้งเมา :katai5:
-
เกี๋ยวกับพี่ปรุงน่ารักกกกกกกกก
-
เมาจริงหรือเปล่า
-
ถุงทอง
ผมลืมตาขึ้นมา หนักหัวมาก เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลย มองไปรอบๆ นี่มันห้องนอนผม แล้วทำไมมันหนักๆล่ะเนี่ย ก้มลงมองที่ช่วงเอว เห็นละตัวการ นี่ปรุงมานอนห้องผมตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ผมยกขาหนักๆของปรุงออกแล้วลุกจากเตียง สะบัดหัวเล็กน้อยให้หายมึน บิดตัวออกกำลังคลายกล้ามเนื้อ ซี้ดดด เจ็บ .. เจ็บเหมือนโดนมือโดนเท้าใครมาน่าจะช้ำข้างในนะ โอย นี่ขับรถกลับมาบ้านได้ก็บุญแล้ว ผมรีบล้างหน้าล้างตาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่ยังไม่หกโมงเลย อาบเสร็จขอนอนต่ออีกหน่อยเถอะ เมื่อคืนพอถึงเตียงผมก็สลบไปเข้าเฝ้าจิ๋นซีแล้ว
ผมแต่งตัวเสร็จ คนบนเตียงก็ยังไม่ตื่น เสื้อนอนผมที่ปรุงใส่อยู่ตอนนี้เลิกขึ้นจนเห็นผิวขาวที่มีจุกนมสีชมพูบางๆโชว์หราอยู่ ไม่ระวังตัวบ้างเลยเครื่องปรุง ถ้าเป็นผู้หญิงมานอนแบบนี้ ผมคงไม่ปล่อยไว้แน่ ผมสำรวจคนบนเตียงผู้ชายอะไร หัวนมสีชมพู ผมว่าของผมสีสวยแล้วนะ แต่ของปรุงดูใสกว่าของผม เฮ่ย นี่ผมจะคิดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย สงสัยจะยังเมาค้าง
"นอนดีๆ" ผมดึงเสื้อผ้าปรุงให้เข้าที่เข้าทาง ปรุงหลับตาพริ้ม ทำปากแจ๊บๆ นอนก็กินที่มาครึ่งนึงแล้ว ถึงว่าเมื่อยตัวไปหมดเลย โดนแย่งที่นี่เอง
ผมขยับตัวปรุงให้นอนตรงๆที่ แล้วจัดผ้าห่มให้ดีๆ ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม พอหัวถึงหมอนเรียบร้อย อยู่ดีๆคนที่นอนข้างๆก็หันมากอดผมไว้ทั้งตัว ผมตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนผู้ชายกอดเลยนะเว้ย หันไปมอง ปรุงมันยังหลับตายิ้มอยู่เลย ถ้าจะนอนดิ้น นอนหลายท่าขนาดนี้
ผมแงะแขนปรุงออก แต่มันดันไม่ยอม มีร้องเสียงอื้อไม่พอใจด้วยนะ นี่มันเตียงใครกันแน่เนี่ย
หลังจากพยายามแงะมือคนข้างๆออก ผมเผลอจ้องหน้าเครื่องปรุง คิ้วหนา ขนตางอนๆ จมูกโด่งได้รูป ปากเรียวบางสีสด แก้มขาวมีเลือดฝาด ผมยาวปรกหน้า ดูรวมๆแล้วเป็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง ผมเอามือลองลูบแก้มฝาดนั้นเบาๆ .. นิ่มจัง นิ่มเหมือนแก้มน้องเกี๊ยวเลย ฟอดดด อืมม หอมด้วย แล้วปากบางนี้ล่ะ จะหอมหวานเหมือนแก้มหรือเปล่า ผมใช้นิ้วโป้งวนเล่นที่ริมฝีปากสีสด ก่อนจะค่อยๆลูบเบาๆจากปากบน ลงมาปากล่าง
"อ่ะ .." ผมตกใจนึกว่าปรุงจะตื่น แต่ที่ไหนได้ ปรุงงับนิ้วผม แล้วดูดแจ๊บๆเหมือนเด็กกินนม ความรู้สึกแปลกๆแล่นจากปลายนิ้วขึ้นมาตามแขนขนผมลุกซู่ ไล่จนมาหยุดที่ใบหน้า ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังร้อน เครื่องปรุงยังดูดนิ้วผมเล่นไม่หยุด เขาเริ่มใช้ลิ้นเลียนิ้วผมเล่น เฮ้ย ไม่ไหวแล้ว แม้จะเป็นผู้ชาย แต่อารมณ์ตอนเช้ามันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ
ผมดึงนิ้วออกแล้วลุกจากเตียง ถ้ายังนอนให้ปรุงดูดอยู่คาดว่าไมเคิลลูกผมคงอยากออกมาวิ่งเล่น ผมหันหลังเดินไปที่ประตู ตอนนี้ผมยังง่วงอยู่เลยคงต้องขอไปนอนกับเกี๊ยวก่อนละกัน
"อื้อออ .. ปะป๊าา" ผมสอดตัวเบียดเจ้าตัวเล็กที่นอนกอดตุ๊กตาคอสมอสอยู่ ลูกชายผมรู้สึกตัวตาปรือร้องเสียงหวานก่อนจะพลิกมาซุกในอกผม เหมือนลูกแมวขี้เซา รักมากครับ เกี๊ยวคือดวงใจของผมจริงๆ
"นอนลูก .. ฟอดด" ผมหอมหัวเล็กๆของเกี๊ยวแล้วกระชับกอดแน่น ลูกรักผมหลับปุ๋ยไปอีกรอบแล้ว ผมเลยหลับตาแล้วหลับตามลูกไป
......
เครื่องปรุง
"ทางข้าวกังก่องอาหนูปุงง .. อาเกี๊ยวไปตามป่าป๊าลื้อมา.." แม่คุณถุงทองเรียกพวกเราไปทานข้าวเช้า นี่เก้าโมงแล้วเกี๊ยวเข้ามาปลุกผมแต่เช้า บอกว่าปะป๊าไม่ยอมตื่น ผมก็เข้าใจนะเพราะว่าเมื่อคืนเขาเมามากจริงๆ แถมยังละเมอมาจูบผมอีก มันสยิวมากให้ตายสิ
"ผมไปตามเองครับ .. เราดูการ์ตูนต่อไปเถอะ" ผมบอกแล้ววิ่งขึ้นชั้นบนมา นี่เขามานอนเตียงเกี๊ยวได้ไง เมื่อคืนยังนอนเตียงเดียวกันอยู่เลย
"คุณ ! .. ตื่นเถอะ เก้าโมงแล้วนะ " ผมเดินเข้ามาในห้อง เขย่าตัวเขา เสื้อผ้าชุดใหม่ สงสัยเขาคงจะตื่นมาอาบน้ำแล้วล่ะมั้ง
"คุณถุงทอง แม่คุณให้มาตามไปทานข้าว ตื่นได้แล้วผมอยากกลับบ้านผมเเล้วเนี่ย" ทำไมขี้เซาแบบนี้เขย่าตั้งนานยังไม่ตื่น เอ้ย เริ่มขยับตัวแล้ว
"อืม .. เช้าแล้วหรอ .. ผมเมื่อยจังเลย .. นายแย่งที่นอนฉันหมดเลยเนี่ย .. ลงไปก่อน เดี๋ยวผมตามไป" เขาตื่นมาแล้วก็พูดๆๆๆ ไม่ให้ผมได้ทักท้วง ผมเลยงงๆ เดินลงมาข้างล่าง
เราทานข้าวเช้ากันจนอิ่มก่อนจะลาป๊าม้าคุณถุงทองกลับ ผมเพิ่งได้เจอป๊าคุณถุงทอง ท่านดูไม่เหมือนนักธุรกิจเลย ดูใจดีมีเมตตามาก แบบนี้สินะถึงครองใจพนักงานได้
ที่เรารีบกลับกันเป็นเพราะคุณถุงทองติดธุระกระทันหัน ตอนแรกเขาจะพาเกี๊ยวไปซื้อของเล่น พอต้องรีบกลับแบบนี้เจ้าตัวเล็กเลยงอแงหน้าบึ้งตึงมาตลอดทาง
"เกี๊ยววว ทาโร่ไหม !?" ผมหันไปเลิกคิ้วใส่น้อง หึหึ น่ารักจริงๆ ทำเป็นเมินหน้าหนี กอดอกเต๊ะท่า เห็นท่าของเกี๊ยวแล้วผมแกล้งเด็กเล่นดีกว่า
"อร่อยจังเลยย .. คุณถุงทองครับ อ่ะ .. ทาโร่ อะร้อยยย อะหร่อยย" ผมยื่นถุงทาโร่ให้คุณถุงทองแล้วหันไปดูอาการเจ้าเด็กขี้น้อยใจ
"ป้อนผมหน่อย .. ผมขับรถอยู่เห็นหรือเปล่า" เขาบอก ผมหันกลับมามองหน้าคุณถุงทอง จะดีหรอวะ ผมค่อยๆหยิบเส้นทาโร่แล้วยื่นไปให้เขา เขาอ้าปากรับขนมในมือผม ผมก็เลยต้องถือให้เขาจนหมด เอ่อ นี่มันดูแปลกๆไปป่ะ
"ฮึ่กกก .. " เสียงสะอื้นดังขึ้นมาจากด้านหลัง ผมหยุดป้อนคุณถุงทองแล้วหันไปมองคนข้างหลัง เอาแล้ว จากกอดอกหน้าบึ้งกลายเป็นนั่งกอดเข่าเอามือขยี้ตา กลับมางอแงแล้วสินะ
"เกี๊ยว .. ลูกมานั่งข้างหน้าเร็ว .. ปะป๊าอยากเห็นหน้ามามะ" คุณถุงทองจอดรถข้างทางแล้วหันไปคุยกับลูกชายตัวน้อย
"ฮื่ออออ .. งอนป๊าา .. งอนพี่ปรุง .. เกี๊ยวโป้ง " เกี๊ยวชูนิ้วโป้งขึ้นมา คุณถุงทองทำท่าจะปลดเข็มขัดลงไปหาลูกข้างหลัง แต่ผมห้ามเอาไว้ก่อนแล้วรีบลงไปนั่งด้านหลัง
.........
ถุงทอง
"พี่ปรุงขอโทษน้าาา .. เรามาดีกันนะ .. เร้วว เดี๋ยวป๊าก็ซื้อให้อีก .. คอสมอสเกี๊ยวออกจะเต็มบ้านไปหมด .. ไว้มันออกคอลเลคชั่นใหม่ไปซื้อยังทันเลย" เครื่องปรุงชูนิ้วก้อยแล้วแหย่เด็กน้อยของผมเล่น ช่างเป็นภาพที่น่าเอ็นดู
"ถ้าเกี๊ยวงอแง .. ปะป๊าไม่รักนาาาา "
"ฮืออออ .. ป๊าไม่รักเกี๊ยววว " อ้าว นี่ผมผิดหรอกเหรอ ผมมองกระจกหลัง เฮ้ออ เกี๊ยวรีบซุกอ้อนเลขาผมแล้ว อีกหน่อยผมคงไม่สำคัญกับเขาแล้วมั้ง
"ปะป๊ารักเกี๊ยวสิครับ รักที่สุดในโลกเลย .. พี่ปรุงก็รักเกี๊ยวนะ .. เกี๊ยวไม่รักปะป๊ากับพี่ปรุงเหรอ .. ถ้ารักต้องเลิกร้องไห้นะครับ .. อย่างอแง"
เลขาผมช่างพูด ช่างเจรจา แบบนี้สิถึงจะอยู่กันได้นาน สักพักเกี๊ยวก็หยุดร้อง นอนหนุนตักปรุงแล้วเหยียดขาสบาย ผมเปิดคอสมอสแผ่นใหม่ให้เขาดูกันน่ะ เสียงเด็กน้อยกลับมาหัวเราะคึกคัก ผมยิ้มไป ขับรถไป นี่เข้าเขตระยองแล้ว อีกไม่นานก็ถึง
.
"ครับผม .. กลับแล้วครับ เมื่อคืนผมไม่ได้รอคุณน่ะ .. ไปดื่มกับเพื่อน .. พวกนั้นมันชวน .. เอาไว้คราวหลังเนอะ " ผมเสียบบลูทูธคุยกับไลลาครับ เธอโทรมา พอดีเมื่อวานเราไปทานข้าว พาเธอช้อปปิ้ง ตอนเย็นกะดริ้งค์นิดหน่อยก่อนเธอบิน แต่พอดีพี่ๆเขาแอคซิเดนท์นิดหน่อยต้องให้เธอไปลองชุด ครับเธอเป็นนางแบบชื่อดัง เราเจอกันตอนออกงาน แม้จะเซ็กซี่ตามอิมเมจนางแบบ แต่เธอก็น่ารักดีนะครับ
"ครับ .. คิดถึงครับ .. จุ๊บ " ไลลาวางไปแล้ว ผมเหลือบมองกระจกเห็นเครื่องปรุงทำหน้าล้อเลียน เดี๋ยวเหอะ ล้อเลียนเจ้านายหรอ คาดโทษไว้ก่อน
..........
เครื่องปรุง
"เกี๊ยวอยู่กับพี่ปรุงนะลูก .. ป๊าไปแปปเดียวไม่เกินสองชั่วโมง " คุณถุงทองส่งผมหน้าบ้านพร้อมกับฝากเกี๊ยวไว้ด้วย เพราะที่เขาคุยงานไม่ไกลจากนี่มาก อีกอย่างเหมือนเกี๊ยวจะคิดถึงเจ้าสายชูลูกผมด้วยสิ
"สายชูววววววว ~~ ย้าาาา" เกี๊ยววิ่งไปรับเจ้าสายชูที่กระโดดขึ้นมาอยู่ในอ้อมอกเด็กน้อย สงสัยจะหนัก แทบจะหงายหลังล้มถ้าผมไม่ประคองไว้
"เล่นกันดีๆนะห้ามเล่นทิชชู่" ผมบอกก่อนจะเดินเข้าครัวดูว่าจะหาอะไรให้ผมกับเกี๊ยวทานดี ชักเริ่มหิวแล้วครับ
"ทำข้าวผัดละกันง่ายดี" ผมบอกเเล้วเตรียมอุปกรณ์
ติ๊งงงงงงงงง. ติ๊งงงงงงงงง
โทรศัพท์เข้า คุณถุงทองโทรมานี่นา มีอะไรหรือเปล่า
(( ขากลับผมจะซื้อข้าวเข้ามาให้นะ คงกลับตอนสี่โมงเย็น นายทำกับข้าวเป็นใช่ไหม .. ฝากดูแลลูกผมด้วยนะ ))
"ได้ครับ .. ไม่ต้องเกรงใจ" เขาวางสายไป ผมก็ผัดข้าวผัดไป ผมทำอร่อยนะครับ อย่าดูถูกกันเชียว
.
"อิ่มแล้วก็ไปดูต่อเถอะ .. พี่ล้างเอง"
"ขอบคุณฮะ.."
ทานเสร็จก็เอาจานไปล้าง ทำความสะอาดบ้านเล็กน้อย หาขนมกับนมมาทานเล่นกับเกี๊ยว ดูน้องจะชอบเจ้าสายชูมาก ดีนะวันนี้ไม่ได้พากันป่วนให้ผมต้องปวดหัว เรานั่งดูจนจบไปสองแผ่น นี่ก็สี่โมงสิบแล้ว อีกเดี๋ยวคุณถุงทองคงถึง
ติ๊งงงงงงงงง ติ๊งงงงงงงง
เบอร์ใคร ผมรีบกดรับโทรศัพท์เบอร์แปลก คงไม่ใช่ขายประกันหรือริงโทนกวนใจหรอกนะ
(( สวัสดีครับ คุณเป็นญาติของคุณถุงทองหรือเปล่าครับ .. ผมโทรมาเพราะเบอร์คุณเป็นเบอร์โทรออกล่าสุด ))
"ใช่ครับ เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ"
(( คุณถุงทองขับรถประสานงากับปิ๊กอัพที่แล่นมาเร็วน่ะครับ เขาบาดเจ็บหนักพอควร .. ตอนนี้กำลังนำตัวส่งโรงพยาบาล กรุงเทพ - ระยอง ผมแจ้งให้ทราบ ยังไงรีบมานะครับ จะได้กรอกรายละเอียดถูก ))
"ค... ครับ .. ขอบคุณครับ "
ผมปล่อยโทรศัพท์ลงที่หน้าตักแล้วกุมขมับ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้เนี่ย เขาจะเป็นหนักไหม เขาจะเป็นอะไรมั้ย แล้วเกี๊ยวล่ะ เกี๊ยว
"มีอะไรฮะ .. พี่เป็นอะไร"
ผมจ้องหน้าน้อง ผมจะบอกเขาดีไหม แล้วจะพูดอย่างไรไม่ให้น้องแตกตื่น ขนาดผมเป็นผู้ใหญ่ผมยังกลัว แล้วนี่เด็กสี่ห้าขวบ ยิ่งโดยเฉพาะคนที่เกิดเหตุคือพ่อแท้ๆด้วยนี่สิ ผมจะทำอย่างไรดีครับ
TBC.
:sad11:
-
คุณถุงทองไม่เมาจริงๆด้วยย :o8:
-
กำลังจะดีกลับข่าวร้ายอีก รีบไปรพ.
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
ทำไมอย่างงี้อ่า คุณถุงทองอย่าเป็นอะไรนะ
-
งะรถชนไม่นะ
ถุงทองอย่าเป็นอะไรนะ
-
คุณถุงทองงงง :z3: :z3:
-
:ling1: :ling3:
-
น้องปรุงคงต้องเป็นทั้งเลขา พี่เลี้ยง และพยาบาลจำเป็นละสิ อิอิ
คุณถุงอย่าเป็นอะไรน้าา น้องเกี๊ยวรออยู่นะ
-
แง่ววว คุณถุงต้องไม่เป็นอะไรน้าาาา
สงสารน้องเกี๊ยวว
-
:mew2: :mew2: :mew2:หวังว่าคุณถุงทองจะไม่เป็นอะรัยมานะ :mew2: :mew2: :mew2:
-
ม่ายน้าาาาาา
-
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย !!!!
-
คุณถุงทองจะเป็นอะไรมากมั้ยนะ
แต่ที่แน่ๆ น้องปรุงเตรียมตัวเป็นพยาบาลจำเป็นได้เลยค่ะ
-
เอ่ออออออออ :a5: เอ่อออออออ :a5:เอ่ออออออ :a5: ตอนท้ายนี่ทำเอาช้อค o22
-
เห็นแววพี่เลี้ยงเด็กกับพี่เลี้ยงคนแก่มาเนืองๆ หายไวๆนะคุณถุงทอง
-
หวังว่าคุณถุงทองคงไม่เป็นอะไรมากนะ
-
สงสัยงานนี้พี่ปรุงคงต้อง เลี้ยงน้องเกี๊ยวทั้งวันทั้งคืน แถมพ่วงคุณพ่อด้วยอีกแน่
-
ยังไงต่อ :katai1:
ตัดได้ค้างมาก :z3:
มาต่อเร็วๆนะ :call:
-
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2:เข้ามารออออออออออออออออ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
เข้ามารอ
-
เครื่องปรุง
"ไม่ร้องนะครับ .. ปะป๊าต้องไม่เป็นอะไร"
"ฮืออ .. ฮึ่ก .. ฮืออ .. ปะป๊าไปธุระ ปะป๊าไม่ได้รถชน ปะป๊า ฮือ ปะป๊าอยู่กับเกี๊ยววว ฮือออ"
"ไม่ร้องลูกก .. อึ่กก"
มาถึงโรงพยาบาลก็รีบมาที่ห้องฉุกเฉิน โทรหาพี่จินแล้วรีบกรอกข้อมูลคุณถุงทองรอหมอออกมา ผมบอกน้องแล้ว น้องน่าสงสารมาก ร้องไห้สะอึกสะอื้นจนผมอดที่จะน้ำตาไหลตามไม่ได้ มันน่าเศร้าจริงๆนะถ้าเรารู้ว่าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดกับคนที่เรารัก ผมนั่งกอดน้องปลอบไม่ให้ร้องไปมากกว่านี้ เพราะเกี๊ยวหอบตัวโยน ตอนแรกผมก็ไม่อยากบอก แต่เราหนีความจริงไม่ได้ ขอแค่ภาวนาให้คุณถุงทองไม่เป็นอะไรก็พอ
"ปรุง .. พี่โทรบอกคุณท่านเรียบร้อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำงาน .. เอาไงดี ยังไงพี่ก็สำคัญ ถ้าไงพี่จะให้เราเอาเอกสารกับโน้ตบุ๊คมาทำที่นี่ กับข้าวดูแลอย่างอื่นเดี๋ยวบอกกระแตคนดูแลในบ้าน ส่วนเรื่องไปรับไปส่งน้องเกี๊ยวเป็นหน้าที่พี่แจ่มดีไหม"
".. ฮึ่กก .. เกี๊ยวไม่ไปเรียน .. เกี๊ยว .. อึ่ก .. จะอยู่กับป๊า " เกี๊ยวพูดเสียงสะอื้น ทำไมเด็กอายุเท่านี้ต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ
"ไม่ได้นะหนูเกี๊ยว .. ไปเรียนเถอะลูกคุณป๊าจะได้สบายใจนะ" พี่จินพูดปลอบแล้วลูบหัวเกี๊ยวอย่างอ่อนโยน
"ผมจะไปรับไปส่งน้องเองครับ เดี๋ยวผมไปนอนกับน้องก็ได้ วานพี่จินโทรตามพี่แจ่มมาด้วยนะครับ ผมจะได้ขับตามไป"
ผมบอกพี่จินก็รีบโทร เกี๊ยวซุกตัวเข้าหาตอนนี้ดูท่าน้องจะร้องจนเพลีย เรานั่งรออยู่ข้างนอกเกือบชั่วโมงแล้ว มีพยาบาลวิ่งเข้าออก แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าคุณถุงทองจะได้ออกมาเมื่อไหร่ ตายละ น้องยังไม่ได้ทานอะไรเลย เพราะเรารอคุณถุงทองซื้ออาหารเข้ามาให้
"เกี๊ยว .. เราไปทานข้าวกันนะ จะได้มีแรงมาดูแลปะป๊าไงครับ" ผมจับเกี๊ยวให้นั่งตรงๆแล้วลูบหน้าลูบตาให้
".. อุ้มมม .." เกี๊ยวชูแขนขึ้นทั้งสองข้างให้ผมอุ้ม ผมสอดแขนแล้วอุ้มน้องขึ้นมา เกี๊ยวรีบกดหน้าลงกับบ่าผม เช็ดน้ำมูกที่เสื้อผมเรียบร้อย
"พี่จินครับ ผมพาน้องไปหาอะไรทานก่อนนะครับ น้องยังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลย" พี่จินบอกว่าจะเฝ้าหน้าห้องเอง ผมเลยรีบพาน้องไปโรงอาหาร มันมีเซเว่นอยู่ ทานอาหารกล่องไปก่อนเนอะหนูเกี๊ยว
.
"อิ่มแล้วฮะ .. ซื้ดด" น้องวางช้อนแล้วสูดน้ำมูกอย่างแรง ผมเลยหยิบทิชชู่ที่ซื้อมาเช็ดให้ เราเดินกลับกันมา เกี๊ยวเริ่มดีขึ้นไม่สะอื้นแล้ว
"คุณ ! คุณครับ ! " ผมหันไปตามเสียงเรียก เรียกผมหรอ เอ หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเจอที่ไหน
"คุณจำผมได้ไหม .. ที่เก็บกระเป๋าตังให้ไง .. แล้วนี่มาทำไมหรอ ผมมาเยี่ยมเพื่อนป่วยน่ะ" เขาพูดรัวๆไม่ให้ผมได้แทรก จำได้ละคุณเอสซีจีนี่เอง
"เจ้านายประสบอุบัติเหตุน่ะครับ ผมขอตัวก่อนนะ รีบมาก" ผมรีบพาเกี๊ยววิ่งกลับมาที่ห้องฉุกเฉิน อ้าว หมอกับพยาบาลเดินออกมาพอดี มีบุรุษพยาบาลกำลังลากเตียงคุณถุงทองออกมา สงสัยจะเรียบร้อยแล้วสินะ
"ปะป๊าาาา .. ฮือออ .. ปล่อยยย .. เกี๊ยวจะไปดูป๊าาา .. " อยู่ๆคนข้างตัวผมก็ร้องแล้วทำท่าจะวิ่งไปหารถที่เข็นไปที่ลิฟต์ ผมรีบดึงตัวน้องไว้ ผมขอฟังคุณหมอก่อน
"ครับ .. คนไข้แขนซ้ายหัก ไหปลาร้าร้าว สมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือน เพียงแต่หัวแตก ร่างกายมีรอยฟกช้ำ ขาขวามีรอยกระแทกอย่างแรง แต่เขาไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ ตอนนี้ทุกอย่างปกติดีแล้ว ถ้าไงขึ้นไปดูแลคนป่วยได้เลย เขาจะตื่นมาตอนตีสาม ถ้ามีคนเฝ้าก็จะดีมาก หรือจะจ้างพยาบาลพิเศษครับ "
"ผมเฝ้าเองก็ได้ครับ .. พี่แจ่มพี่แต ผมฝากน้องหน่อยนะ พรุ่งนี้น้องต้องไปโรงเรียน" ผมรีบบอกพี่ๆเขาพยักหน้ารับทราบ ผมรีบอุ้มเกี๊ยวขึ้น น้องร้องจนหมดเสียงแล้ว มีแต่อาการหอบสะอึกตัวขึ้นลง ผมถามเลขห้องไม่รอละให้พี่จินอยู่คุยรายละเอียดอื่นไป แล้วรีบพากันขึ้นมาที่ห้องพักพิเศษที่คุณถุงทองพักอยู่
"ฮึ่กกก .. ปะป๊าาา " เกี๊ยวเดินเข้าไปที่เตียงคนป่วย แล้วซบหน้าลงไปที่มือขวาของคุณถุงทองที่วางอยู่ข้างเตียง เป็นภาพที่น่าสลดใจมากครับ
"ปะป๊าไม่เป็นอะไรแล้ว .. ยังไงคืนนี้เกี๊ยวกลับบ้านนะครับเด็กดี พรุ่งนี้พี่ปรุงไปจะรอนะ ให้พี่แจ่มมาส่ง" ผมบอกน้อง ตอนแรกว่าจะไปนอนด้วย ไปรับไปส่ง แต่อดห่วงคุณถุงทองไม่ได้น่ะสิ
"ป๊าจะตื่นมั้ยฮะ .. อึ่กก .. เกี๊ยวอยากอยู่นี่ .. ไม่อยากทิ้งป๊าไว้คนเดียว .." เด็กน้อยพูดน้ำตาไหลลงบนฝ่ามือคนเป็นพ่อ จะทำอย่างไรดีนะ สงสารก็สงสาร
"ถ้าอย่างนั้นพี่ไปนอนกับเกี๊ยวเอง .. เฮ้ออ .. ไอ้รถกระบะคนขับมันเมา นี่บาดเจ็บสาหัสกว่าฝั่งเราอีกนะ โชคดีเบนซ์คุณถุงทองเขามีระบบนิรภัยสูง ไม่อย่างนั้นคงยับเยินดูไม่ได้แน่ๆ" พี่จินพูดแล้วจ้องมองคุณถุงทองกับน้องเกี๊ยวอย่างสงสาร ไม่ชอบเลยจริงๆอารมณ์นี้
"พี่กลับก่อนนะ ที่จริงเรากลับเลยก็ได้นะ พี่จ้างพยาบาลพิเศษเอง "
"ไม่เป็นไรครับ ผมเฝ้าเอง พี่รีบกลับไปพักผ่อนเถอะครับ ผมฝากน้องด้วย"
ผมลาทุกคนที่เดินออกไปจากห้อง เกี๊ยวหลับไปแล้ว ง่ายต่อการพากลับบ้านหน่อย พรุ่งนี้แตจะทำกับข้าวมาให้คุณถุงทองกับผมทาน ตอนนี้ผมจะทำอะไรดี บ้าจริงเสื้อผ้าล่ะ
"ดิฉันดูแลเองค่ะ คุณไปซื้อของใช้ ของกิน มาเถอะ เดี๋ยวตีสามเขาจะต้องตื่นมาทานข้าว ถ้าอยากให้เขาทานอะไรนอกเหนือข้างโรงบาลก็เอามาได้ค่ะ " กำลังนั่งคิดๆ ผมเลยเรียกพยาบาลพิเศษเข้ามา ผมคงต้องซื้อแปรงของใช้บางอย่างเตรียมไว้
"รบกวนคุณพยาบาลเตรียมชุดคนป่วยให้ผมได้ไหมครับ พอดีผมไม่มีเปลี่ยน พรุ่งนี้คงจะได้กลับ " ผมบอก พยาบาลก็พยักหน้า ที่นี่บริการดีมาก เพราะราคาสูงลิบ ผมรีบวิ่งลงไปซื้อของใช้ แล้วซื้อน้ำนมขนมปังติดไว้เผื่อหิว
........................
ผมขึ้นมาก็รีบเก็บข้าวของ คุณพยาบาลปรับสายน้ำเกลือ นี่ถุงแรกจะหมดแล้ว เขายังไม่รู้สึกตัวเลย ผมรีบจัดการตัวเอง อาบน้ำ ใส่ชั้นในกระดาษ มันจำเป็นอ่ะนะ แล้วก็แต่งตัว สวมด้วยชุดคนไข้ แปลกๆแฮะ ตอนนี้จะเพิ่งสี่ทุ่ม ผมเลยนอนดูโทรทัศน์อยู่โซนคนเยี่ยม แต่มีผ้าม่านกั้น ผมแง้มม่านออกเผื่อคุณถุงทองจะรู้สึกตัว
.
นอนไปนอนมาไม่รู้หลับไปตอนไหน รู้สึกตัวอีกทีตอนคุณพยาบาลเข้ามาเปลี่ยนถุงน้ำเกลือ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วล่ะ หาวววว .. เขายังไม่ฟื้นเลย โห ตีสาม อ้าว ไหนบอกว่าเขาจะตื่นตีสามไง ไม่ไหวว่ะ นอนเตียงคนเฝ้าเมื่อยขามาก ขายาวกว่าเตียงไปสองคืบได้
"ป.. ปรุง .. แค่กๆๆ .. ปรุงง .. แฮ่กๆ"
เสียงอะไรวะ แจ่บๆ
"เครื่องปรุงงง .. แค่ก ๆๆๆ . โอยย "
เหวออออออ เขาตื่นแล้ว นี่ผมดันเผลอหลับไปอีกหรอเนี่ย ตายห่าน จะตีสี่แล้ว เขาเพิ่งรู้สึกตัวใช่ไหม ผมจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดมาก
"เป็นไงบ้างครับ .. ผมเอาน้ำให้ทานนะ .. พยาบาลครับ คนไข้ฟื้นแล้ว " ผมรีบเดินเข้ามาถาม เขาขยับคอไม่ได้ สงสัยจะใช้หางตามอง ผมรีบรินน้ำให้เขา แต่เดี๋ยวรอพยาบาลก่อน ผมปรับเตียงไม่เป็น
"ปรับแบบนี้นะคะ แล้วจะทานข้าวเลยไหมคะ หิวหรือยัง" พยาบาลสาธิตวิธีปรับเบาะให้ดู ผมก็รีบจำ เพราะจะได้ปรับเอง ไม่ต้องคอยเรียกพยาบาล
"ผมขอเป็นอาหารสั่งได้ไหม ขอข้าวต้มหมูสับละเอียดร้อนๆ 2 ชุด " เขาคงสั่งให้ผมด้วย ก็ดีนะ เริ่มหิวแล้วอ่ะ ผ่านมาตั้งห้าหกชั่วโมงละ
"คุณทานไหวหรอ มันร้อนมากนะ" ผมถามแล้วเก็บแก้วน้ำ ส่งขนมปังให้เขาแต่เขาไม่ทาน ผมเลยฉีกถุงกินสบายใจเฉิบ
"ไหวสิ .. แต่นาย ? ชุดอะไรเนี่ย" เขาเหลือบตามอง ตอนนี้คุณถุงทองใส่เฝือกที่คอ ที่แขนดามมาถึงไหปลร้าด้วย คงเจ็บหน้าดูหมอถึงให้ยาสลบไปซะหลายชั่วโมงเลย
"ชุดแบบคุณไง ผมออกมาพร้อมเกี๊ยว น้องตกใจมาก คุณรู้ไหม ผมปลอบกันแทบตายแหนะ เขากลัวคุณจะทิ้งเขาไปน่ะ"
"อืมม แล้วนี่กลับไปแล้วหรอ .. เกี๊ยวนอนกับใครล่ะ"
"พี่จินอาสานอนเป็นเพื่อนครับ .. ผมอาสาเฝ้าคุณเอง พรุ่งนี้จะให้พี่แจ่มเอางานมาทำที่นี่ "
"ข้าวมาแล้วค่ะ .. ของคุณด้วยนะคะ มีอะไรกดเรียกได้เลยนะคะ" พยาบาลป้าบอก ใช่ครับที่นี่ไม่ค่อยสนับสนุนสาวๆสวยๆ เพราะเคยเกิดเรื่องอื้อฉาว
"ผมทานเองได้ มือขวาผมสบายดี นายกินไปเถอะ ขอแค่น้ำก็พอ" ผมก็เลยได้แต่รินน้ำให้แล้วยกถ้วยไปทานที่โต๊ะ อืม จริงด้วย มือขวาเขายังคล่องอยู่เลย
.
"คุณจะทานอะไรอีกไหม" ผมถามแล้วเก็บจานไปวางซิ้งด้านนอก
"ผมปวดห้องน้ำ อยากแปรงฟันด้วย .." ทำไงล่ะทีนี้ จะเรียกพยาบาลก็ยังไงๆ เพราะผมเป็นผู้ชายน่าจะสะดวกกว่า
"มาครับ .. ฮึบบบ .."
"โอยยยย .. เจ็บชิบ มันชนมาได้จังๆเลย ผ่าไฟแดงมาอย่างไว รู้ไหม ผมซื้อกับข้าวมาเยอะแยะเลย แล้วลูกรักผมป่านนี้ไม่ยับเยินแล้วหรอ .. ซี้ดดด " ด้วยความที่พูดมาก พูดไม่หยุด ไม่ได้ดูสังขารตัวเองเลยทำให้เจ็บที่คอ เฮ้ออ คนไข้รายนี้นี่ไม่ไหวจะเคลียร์
ผมพยุงคุณถุงทองมาเข้าห้องน้ำ ที่นี่ทำดี ครบวงจร ในห้องน้ำนี่หรูกว่าบ้านผมอีก ผมพยุงเขาเข้ามาด้านใน ตัวสูงกว่าผมนี่หว่า ยังจะมัดกล้ามนี้อีก สงสัยผมจะขาดจากการเล่นกล้าม ตอนนี้ผมรู้สึกตัวแห้งไม่มีแรงยังไงไม่รู้ ผมแง้มบานประตูเล็กน้อยเผื่อเขาล้ม แต่ดูเหมือนเขากังวลอะไรนะ
"ปรุง .. นายช่วยถอดกางเกงหน่อยสิ มันไม่ได้สักทีอ่ะ" เรื่องนี้นี่เอง ได้สิ สบายมากกก
.
"เหวอออออออ ~" ผมแก้เชือกกางเกงให้เขา แต่มันดันล่วงลงไปอยู่ข้างล่างแล้วนี่สิ ทำไงดี ทำไงดี ผมรีบปิดตาไม่อยากมองอะไรทั้งนั้น แล้วกูจะอายทำไมเนี่ย ผมยืนหน้าประตูรอจนเขาปลดปล่อยเสร็จ เขาก็เรียกให้ผมไปใส่กางเกงให้
"จะอายอะไรนักหนา .. ฉันสิต้องอาย " เขาพูดขำๆ แหม มันใช่เรื่องปกติ ของเลขากับเจ้านายหรือไงเล่า ผมรีบปิดดึงกางเกงขึ้นมาแล้วผูกให้เรียบร้อย หลังจากนั้นก็เป็นการแปรงฟันเสร็จสรรพก็พาไปที่เตียง จะได้นอนสักทีสินะ
"นอนเถอะ .. ผมข่มตาสักพักคงหลับ ตอนนี้มันจี๊ดๆที่ไหปลาร้า .. เออ คุณหยิบยาใก้ผมก่อน" ผมหยิบยากับน้ำให้เขา
พอดื่มเสร็จผมก็ปิดไฟเหลือแค่ไฟเหลืองๆไว้ บรรยากาศไม่น่ากลัวเลยครับ มันเป็นห้องสูทแถมติดฝั่งทะเลด้วย คงราคาสูงน่าดู ผมข่มตาไม่ไหวแล้ว คืนนี้ผมคงหลับยาว แต่ตั้งปลุกไว้แล้ว ถ้าได้ยินก็คงจะตื่นล่ะนะ ....
.
ถุงทอง
ผมจำเหตุการณ์ตอนนั้นได้เลยครับ มันเหมือนผมถูกอัดเข้ากับเบาะ ดีที่มีถุงลมนิรภัยสองชั้น ไม่อย่างนั้นผมคงซี้แหงแก๋ ผมเจ็บไปหมด ตั้งแต่ชนหมดสติไป ผมไม่มีความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น มารู้สึกอีกทีตอนที่ผมตื่นแล้วเหลือมองรอบห้องเจอเครื่องปรุงนอนขายาวเลยจากที่นอนมาเป็นวา
พรุ่งนี้ผมคงได้เจอหน้าลูก เฮ้ออ เห็นปรุงบอกพี่จินบอกที่บ้านผมหมดแล้ว แต่ .. ยังมีอีกคนสินะที่ผมยังไม่ได้บอก ผมรีบควานหยิบโทรศัพท์โต๊ะวางแจกันข้างๆ โทรศัพท์ผม เฮ้ออ ยังดีอยู่ แบตใกล้หมดแล้ว ถ้างั้นผมส่งข้อความเอาละกัน
... ผมรถชน อยู่โรงพยาบาลกรุงเทพ-ระยอง .. ... ถ้าคุณว่าง มาเยี่ยมผมด้วยนะครับ ..
.
.
06.00 น.
..... มีข้อความเข้ามาในเครื่องคนที่นอนป่วยอยู่บนเตียง .....
..... ตายแล้ว .. ไลจะรีบไปนะคะถุง เป็นห่วงนะคะ ... จุ๊บบ ...
See everyone next chapter
Goodnight ~
:กอด1:
-
คุณถุงเนี่ยเมื่อไหร่จะเลิกตาถั่ว
มองดูคนใกล้ตัวบ้างว่าเค้าดีขนาดไหน
อารมณ์เสีย :katai1: :3125:
-
ลืมอ่าน เม้นตอนที่แล้วค้างมาก
เปิดเรื่องมาพระเอกก็เจอเรื่องเลยนะ
:ling2:
-
เค้าว่ายัยนี่ไม่น่าจริงใจนะ ไม่รู้สิ o18
-
ไม่ชอบไลลา :m16: :m16:
-
:katai1: :katai1: ขุ่นถุง จะเรียกยัยไลลามาทำไมเนี่ยยยย ขัดใจ
-
คุณถุง คนน่ารักอยู่ใกล้ๆคุณถุงแท้ๆ
วู้วววว
-
คุณถุงทองก็มีตัวจริงอยู่แล้ว น้องปรุงจะเข้าไปได้ไงหว่า :เฮ้อ:
-
ไปตามนางมาทำไมเนี่ย!!!
-
สงสารหนุูเกี๊ยว
คุนถุงทองคิดถึงแต่ชัะนี
จะบอกว่า ตามความจริงแล้ว คนเพิ่งผ่าตัด จะเพลีย หลับๆตื่นๆ ไม่มีแรงลุกหรอก มันสะเทิือนแผล แล้วก็ส่วนใหญ่คนผ่าตัดจะโดนใส่สายฉี่หล่ะ อันนี้ไม่แน่ใจว่าทุกกรณีมั้ยนะ
ต่อๆๆๆๆๆๆ
-
สงสารหนุูเกี๊ยว
คุนถุงทองคิดถึงแต่ชัะนี
จะบอกว่า ตามความจริงแล้ว คนเพิ่งผ่าตัด จะเพลีย หลับๆตื่นๆ ไม่มีแรงลุกหรอก มันสะเทิือนแผล แล้วก็ส่วนใหญ่คนผ่าตัดจะโดนใส่สายฉี่หล่ะ อันนี้ไม่แน่ใจว่าทุกกรณีมั้ยนะ
ต่อๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับข้อมูล พอดีเราไปอ่านแชร์ประสบการณ์มา
เขาสามารถลุกเดินได้แต่ไม่ไกลอ่ะค่ะ เลยลองเขียนดู คือไม่สามารถอธิบายลึกกว่านี้ได้ เพราะไม่มีความรู้เลย
แบบนี้มันได้ไหมอ่ะคะ แหะๆ เราพยายามเขียนไม่เน้นในรายละเอียด หากผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะคะ
-
ไลลา :z3:
คุณถุงทอง :katai4:
เครื่องปรุง :กอด1:
เกี๊ยว :mew1:
-
คนดีๆ คอยดูแลอยู่ใกล้ดันไม่สน :เฮ้อ:
-
เอานางไลไปเก็บทีค่ะ
เซ็งคุณถุง ของดีอยู่ข้างตัวไม่มอง
-
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:มาเลยจะได้ให้น้องเกี้ยวป่วน o18 o18 o18 o18
-
เรียกนางมาทำไม ขัดใจจริง :katai1: :katai1:
-
เครื่องปรุง
"พี่ปรุงงงง ~ .. เย้ .. ปะป๊าาาา .. ฮือออ เกี๊ยวนึกว่าป๊า ฮึ่กก ป๊าจะทิ้งเกี๊ยวไปซะแล้ววว " พี่แจ่มไปรับมาถึงก็วิ่งหน้าเหนื่อยมาเลย วันนี้หมอเข้ามาตรวจอาการบ่อย หมอบอกต้องนอนโรงพยาบาล 2-3 อาทิตย์เพื่อดูอาการ แต่คุณถุงทองขอนอนแค่อาทิตย์เดียว หมอเลยขอดูอาการก่อน วันนี้ผมก็ทำงานไปเรื่อยๆ ตอนเช้าขับรถไปเอาเสื้อผ้ามาแล้ว มีคอมกับเอกสารติดมาด้วย ช่วงนี้ผมคงต้องส่งเมลล์แล้วก็โทรแจ้งฝ่ายประเทศจีนว่าต้องขอประสานงานผ่านผมกับพี่จินไปก่อน
"จะสี่โมงแล้วพี่สั่งข้าวให้นะ คุณจะเอาอะไรไหมครับ"
"ขอสปาเก็ตตี้ทะเลละกัน ปรุงจะเอาอะไรก็สั่งนะ"
ผมเดินไปกดโทรศัพท์สั่งอาหาร วันนี้คุณถุงทองทานเยอะมาก ดูเขาจะไม่ค่อยเหมือนคนป่วยสักเท่าไหร่นะ หมอบอกว่าไหปาร้ากับกระดูกแขนที่หักไม่ค่อยรุนแรงมาก แต่ก็วางใจไม่ได้ ถ้าเกิดกระดูกเคลื่อนขึ้นมาล่ะยุ่งเลย
"ปะป๊ารู้ไหม .. คุณครูให้วาดรูปครอบครัวของเกี๊ยว .. พี่ปรุงฮะะ .. เกี๊ยวขอกระเป๋าหน่อย .. เน่ๆๆๆ .. มีอากง อาม่า ปะป๊า พี่เก๋า มีเกี๊ยว มีพี่แจ่ม มีพี่แต .. เกี๊ยววาดรูปพี่จินกับพี่ปรุงตรงนี้ด้วยนะ ข้างๆปะป๊ากับเกี๊ยว ถึงจะไม่ได้อยู่ในครอบครัวใหญ่ .. แต่เกี๊ยวจะให้พี่ปรุงอยู่ในครอบครัวของเกี๊ยววววว"
เกี๊ยวพูดไม่หยุดหายใจเลย คุณถุงทองก็นอนดูรูปไป หัวเราะไป เกี๊ยวเอาเก้าอี้มาปีนอยู่ข้างๆครับ น้องน่ารักมากจริงๆ ใครเห็นใครก็รัก ตุ๊กตาบลายธ์ของผม
"ให้น้าอยู่ในครอบครัวเกี๊ยวด้วยได้ไหมคะ" เสียงเปิดประตูมาพร้อมๆกับร่างของหญิงสาวชุดทะมัดทะเเมงแต่แอบเซ็กซี่ สวยมาก ผมมองเธอตาค้าง สเป็คผมเลย ขาว สูง ตาโต จมูกโด่ง ผมสีดำทำลอนช่วงส่งให้หน้าหวานขึ้นอีกเป็นกอง
"สวัสดีฮะคุณน้า .. พอดีเกี๊ยวไม่มีดินสอ ไว้จะวาดวันหลังนะฮะ" เกี๊ยวพูดแล้วปีนลงมาจากเก้าอี้ ผมรีบสวัสดีเธอคนนั้น เธอเดินเข้าไปหาคุณถุงทองที่นอนอยู่ ส่วนเจ้าตัวเล็กรีบวิ่งมาหาผม ปีนขึ้นมานั่งตักแล้วกระซิบอะไรบางอย่างที่หูผม
"แฟนใหม่ป๊า .. " อ่อออ แฟนใหม่คนนี้นี่เอง ชื่อ คุณไลลาล่ะมั้ง ก็เธอดังเพราะเป็นเธอนางแบบ เคยเล่นละครด้วย
"สวยเนอะ.." ผมกระซิบกลับ น้องทำท่าคิดหนัก ทำไมต้องคิดหนักด้วยล่ะ ก็เห็นอยู่ว่าเธอสวยขนาดไหน ไหนจะทรวดทรงองค์เอวนั้นอีก
"เกี๊ยวชอบแบบพี่ปรุงมากกว่า .. คิคิ" ผมงงกับคำน้อง ชอบผมมากกว่าคืออะไร เกี๊ยวก็หัวเราะซบไหล่ผม จนกระทั่งอาหารที่สั่งมา คุณไลลาเอาสปาเก็ตตี้ไปป้อนสุดที่รักของเธอ ผมกับเกี๊ยวเราแย่งกันกินมักกะโรนีกุ้งของโปรดเจ้าตัวเล็กเขาล่ะ
"ปรุง .. นี่ไลลาแฟนผม .. ไลลา นี่เครื่องปรุงนะ เลขาคนใหม่ เกี๊ยวนี่ติดเขามากกว่าผมเสียอีก"
คุณถุงทองแนะนำคุณไลลาให้ผมรู้จักตอนที่เธอกำลังป้อนของโดฟที่ซื้อมาฝากเจ้านายผมเยอะแยะมากมาย
"พี่ปรุงเกี๊ยวอยากกินไอติมแท่ง" ทานเสร็จเด็กน้อยก็พูดแล้วดึงแขนผม ผมเลยขอตัวออกมาก่อน เฮ้อ ทำไงจะได้แฟนสวยแบบนั้นนะ
"เอาอันนี้ .. โอวันติน" เกี๊ยวกระโดดโหยงๆพูดแล้วชี้ ผมเลยหยิบมาแท่งนึง ของผมเป็นโคนรถช็อคโกแลตอีกอันนึง เราจ่ายเงินเสร็จ ผมพาเกี๊ยวออกมานั่งที่ม้าหินอ่อนในสวน อากาศกำลังดีเลยครับ
"หกแล้ววว .. แฮ่ ๆๆ ~" เกี๊ยวพูดแล้วใช้นิ้วปาดไอติมที่เปรอะที่เสื้อออก ไม่ระวังเลย สงสารคนที่ต้องซักผ้านะ
"ไปล้างกันเถอะ เปรอะเต็มมือไปหมดแล้ว" ผมพาน้องเดินมาข้างๆ มันมีก็อกน้ำอยู่ จากที่แค่ล้างเสื้อ ตอนนี้เสื้อผ้าผมเปียกไปหมดแล้วครับ เกี๊ยวแกล้งรองน้ำใส่มือเล็กแล้วสาดใส่ผมเต็มๆ ไอ้ผมมันก็ชอบด้วยสิ เราเล่นกันจนตัวเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำ เล่นเสร็จก็หัวเราะออกมาเหมือนคนบ้า ตลกดีจัง ถ้าผมจะขอเกี๊ยวไปอยู่กับผมเลย คุณถุงทองจะด่าผมไหม
.
"ทำไมเปียกกันแบบนี้ล่ะคะคุณหนู .. ดีนะพี่แตเอาเสื้อใส่เล่นมาให้เปลี่ยน แล้วคุณปรุงมีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรือเปล่าคะ" เราเผอิญเจอกันตรงทางเดินกลับครับ พี่แจ่มไปรับพี่แตมาเพราะต้องเอากับข้าวมาให้คุณถุงทอง แล้วก็รับเจ้าตัวเล็กกลับบ้าน
"ไปทำอะไรกันมาสองคนนี้ ปรุงนายโตแล้วนะ " ครับ ผมทราบครับว่าโตแล้ว แต่มันเล่นไปแล้วจะทำไงล่ะครับคุณเจ้านาย
"เกี๊ยวแกล้งพี่ปรุงเอง ปะป๊าอย่าดุสิฮะ พี่ปรุง เราไปเปลี่ยนเสื้อกันนะ .. ฮึบ .. ฮึบ" เจ้าตัวดีแก้ต่างให้ผมแบบงงๆ เสร็จแล้วก็ชูมือให้ผมอุ้มเข้าไปในห้องน้ำ นี่ผมกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กเต็มตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พอมารู้ตัวอีกทีน้องก็ติดผมซะแล้ว
.
ถุงทอง
"เลขาคุณนี่ตลกดีนะคะ ทำตัวเหมือนเด็กๆ แล้วแบบนี้งานคุณจะไม่บกพร่องหรอคะ" ไลลาพูดกับผมที่นอนอยู่บนเตียง
"เครื่องปรุงแม้จะเป็นเด็กแต่เขาก็ทำหน้าที่เขาได้ดีนะ ตั้งแต่รับเขามาทำงานก็ช่วยแบ่งเบาผมได้เยอะเลย"
"ก็หวังว่าคุณจะไม่ต้องเหนื่อยนะคะ รู้ไหม ไลใจไม่ดีเลยนะ นี่ก็รีบมาหาสุดชีวิตแล้ว" ไลพูดแล้วกุมมือผมไว้
"ผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แค่อยากเจอคุณน่ะ แล้วนี่คุณต้องไปไหนอีกหรือเปล่า "
"ว่าจะนอนเฝ้าคุณน่ะค่ะ" เธอเอามือผมไปลูบแก้มเธอ แล้วส่งสายตาอ่อนโยนมาให้
"จะดีหรอ เมื่อยนะ คุณไปพักโรงแรมหรือบ้านผมดีกว่าไล อย่างไรปรุงเขาก็นอนเฝ้าผมอยู่แล้ว"
"อ้อออ เครื่องปรุงหรอคะ .. ไม่เอาอ่ะ วันนี้ไลจะเฝ้าเอง แล้วนี่ครอบครัวคุณจะมาเมื่อไหร่คะ"
"ป๊าบอกม้าผมไม่ค่อยสบาย ผมเลยบอกท่านว่าไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวผมกลับบ้านค่อยให้ท่านมาเยี่ยม "
"อ่อค่ะ"
"ปะป๊าาาา .. เกี๊ยวหล่อไหม .. คอสมอสส" มาแล้วครับลูกชายผม ใส่ชุดฮีโร่ในดวงใจมาเลย
"คุณจะทานข้าวกี่โมงคะ ดิฉันจะได้จัดยามาให้" คุณพยาบาลเปิดประตูเข้ามาถาม
"เดี๋ยวอีกครู่ทานเลยก็ได้ครับ ไลลาสั่งข้าวมาทานไหม ปรุงกับเกี๊ยวด้วยนะ สั่งอะไรก็เอาเลย เดี๋ยวพี่แตแกะข้าวมาเลยนะ เริ่มหิวแล้วล่ะ"
"เกี๊ยวไม่หิว .. ถ้าปะป๊ามีคุณน้าคอยดูแลแล้ว เกี๊ยวจะพาพี่ปรุงออกไปเล่นข้างนอกนะ"
"พอแล้วเกี๊ยว เล่นมากเกินไปแล้วนะ วันนี้ไม่มีการบ้านหรอลูก "
"ไม่มีฮะ .. ไม่เล่นข้างนอกเราจะเล่นอะไรกันดีล่ะพี่ปรุง" ตัวเล็กหันไปตะแง้วๆเลขาผม ดื้อจริงๆเลย ดูหน้าปรุงสิ เหมือนคนอยากเล่นด้วยมาก
"วาดรูปเล่นไปก่อนเนอะ" ปรุงบอกลูกชายผมแล้วพากันไปนั่งที่โซฟา พี่แตจัดกับข้าวมาให้ผม ผมทานเองได้ครับไม่ต้องให้ใครป้อน แต่ไลลานี่สิ ไม่ยอม ทำเหมือนผมแขนหักสองข้างงั้นแหละ
.
"คืนนี้ไลนอนนี่นะ คุณปรุงกลับบ้านได้เลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ" ไลลาเธอบอกเครื่องปรุง ก็ดีนะสงสารปรุงนอนเฝ้าผมมาทั้งคืนแล้ว ทานเสร็จผมก็ทานผลไม้ ทานยาต่อ หมอเข้ามาตรวจอาการเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กกับเลขาผมก็เล่นกันไปเรื่อย
"เย้ๆๆๆ พี่ปรุงไปนอนกับเกี๊ยว เย้ เย้" ลูกชายตัวดีกระโดดเหยงๆ เกาะแข้งเกาะขาปรุงจนคนตัวโตหน้าแทบคว่ำ หึ ซนจริงๆ
"ผมฝากลูกด้วยนะปรุง .. พรุ่งนี้ปรุงไปหาคุณหมิงที่โรงงานนะ ผมโทรไปสั่งเขาไว้แล้ว ว่าให้เอาเอกสารฝากปรุงมา" ผมบอกเครื่องปรุงแล้วลาเกี๊ยว ลูกปีนขึ้นมาหอมแก้มผม ผมก็หอมลูกชายสุดที่รักกลับ รักมากครับ มีเครื่องปรุงดูแลอยู่ผมก็วางใจ
"คุณเจ็บหรือเปล่าคะ ไลขออาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวเอาผ้ามาเช็ดตัวให้" ไลลาที่ยังอยู่ในห้องพูด ผมตาจะปิดแล้วครับ วันๆก็นอนอย่างเดียว ยังลุกเหินไม่ค่อยสะดวก ตรงไหปลาร้าเจ็บมากครับ ขยับนิดเดียวเหมือนร่างจะพัง
.
เครื่องปรุง
"ไว้วันหลังน่า .. นะ วันนี้เรารีบกลับบ้านเถอะ " ผมออกมาจากโรงพยาบาลสักพักแล้วครับ นี่ผมขับรถตามพี่แจ่มมาบ้านคุณถุงทอง ตอนนี้ก็เกือบๆสองทุ่ม เจ้าตัวเล็กงอแงจะไปกินไอศครีม ซึ่งผมไม่ไหวแล้ว วันนี้ก็กินไปแล้ว ..
"พี่ปรุงฮะ เมื่อไหร่ปะป๊าจะกลับบ้านได้" เด็กน้อยที่นั่งเบาะข้างๆถาม
"น่าจะอีกอาทิตย์นะ คิดถึงป๊าหรอเรา" ผมส่งมือไปยีหัวเล็ก น่าหมั่นเขี้ยวมาก
"ก็เกี๊ยวเหงา เกี๊ยวไม่อยากนอนคนเดียว" น้องพูดแล้วเอนไปซบประตูฝั่งนั้น อืม เด็กอ่ะเนอะ อยู่คนเดียวคงไม่ดี
"ถ้าอย่างนั้น เราไปนอนบ้านพี่ไหม คิดถึงสายชูหรือเปล่า"
"ไปไปไป ~ เย้เย้เย้ ~ สายชู ~ เย้ๆๆ" เจ้าตัวเล็กนั่งกระโดดอยู่บนเบาะ ผมล่ะส่ายหัวเลย นี่เหงาหรืออยากเล่นกันแน่เนี่ย
ผมขับตามเข้ามาในหมู่บ้าน ในนี้มีแต่บ้านหลังใหญ่ๆทั้งนั้นเลย บ้านคุณถุงทองใหญ่พอควร แต่ใหญ่ไม่เท่ากับบ้านที่กรุงเทพ พี่แตลงไปเปิดประตู พี่แจ่มนำเข้าไป ตามด้วยคันของผม
"บ้านป๊ากับบ้านเกี๊ยวเอง .. สวยมั้ยยยย " น้องลากผมเข้าบ้านมา สวยสิ ชอบมากๆเลยแหละ ผมให้เกี๊ยวไปเก็บเสื้อผ้า เกี๊ยวพาผมไปที่ห้องเล็กกว่าอีกห้องหนึ่ง พอเปิดออกมาเท่านั้นแหละ คอสมอสเต็มไปหมดเลย ที่นี่เตียงกว้างนะ นอนคนเดียวน้องคงกลิ้งได้เต็มที่
"นี่รูปเกี๊ยวตอนอนุบาลหนึ่ง เต้นเพลงช้างน้อย ตอนนั้นหม่าม้ายังอยู่เกี๊ยวจำได้" เกี๊ยวหยิบรูปขึ้นมาให้ผมดู แล้วเอนมาซบอกผม ผมกดจูบไปที่กระหม่อมบาง แม่เกี๊ยวสวย และดูเกี๊ยวจะรักแม่มากๆ แบบนี้คุณไลลาจะไหวไหมเนี่ย
.
"สะพายกระเป๋านักเรียนไปด้วยครับ" มาถึงบ้านผมเกี๊ยวก็รีบวิ่งจนลืมของหมดเลย ผมหิ้วทั้งโน๊ตบุ๊คเอกสารกระเป๋าเสื้อผ้า เดี๋ยวต้องเปิดประตูบ้านอีก
"ฮะะะะะ" เด็กน้อยวิ่งมาหยิบกระเป๋านักเรียน ผมล็อครถล็อคบ้านแล้วเดินมาเปิดประตู สายชูมันก็นอนโชว์หราอยู่กลางบ้าน พอเห็นเกี๊ยวเข้าไปใกล้ มันก็เข้ามาคลอเคลียร์
"สายชู .. คิดถึงเกี๊ยวไหม .. พี่ปรุงอาหารอยู่ไหนฮะ "
"อ่ะ เทนิดเดียวพอนะ .." ผมยื่นถุงอาหารเม็ดให้เกี๊ยว เกี๊ยวเทใส่กระบะใหม่ที่ผมยื่นให้ สายชูอยู่ง่าย เมื่อเช้าผมก็เข้ามาทีนึงแล้ว
"เกี๊ยวอาบน้ำเลยนะ ออกมาจะได้นอน" ให้น้องเล่นสักพักผมก็พาน้องขึ้นห้อง เกี๊ยวอาบน้ำเองได้ ผมจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าผมจะได้ไปส่งน้อง แวะเข้าออฟฟิศ แล้วก็
"ทำอะไรอยู่ฮะพี่ปรุง" น้องแต่งตัวเสร็จก็มานั่งตักผม ผมกำลังตอบอีเมลล์อยู่ครับ ประมาณสามฉบับ เดือนหน้างานจะเยอะมาก เพราะของจะต้องทยอยส่งไปทางเรือ ซึ่งผมคงต้องโคงานกับคุณถุงทองไปก่อน
"ง่วงหรือยังเรา .. ทำไมหน้ามุ่ยๆ ฟอดดด " ผมถามน้อง แล้วหอมแก้ม แก้มห๊อมหอม
"เกี๊ยวไม่อยากได้แม่ใหม่เลยพี่ปรุง .." น้องซบผมแล้วสะอื้นนิดๆ นี่ที่ไม่ค่อยยุ่งกับคุณไลลา เพราะไม่อยากได้แม่ใหม่หรอเนี่ย นึกว่าจะออกอาการเยอะกว่านี้เสียอีก
"แล้วคุณไลลาล่ะ เกี๊ยวก็น่าจะชอบนี่นา "
"เกี๊ยวไม่เอาใครทั้งนั้นถ้าไม่ใช่หม่าม้า .. อึ่ก " ผมสงสารน้องจัง ผมเข้าใจนะ เกี๊ยวยังเด็ก ยังรักแม่ น้องยังไม่เข้าใจความรักแบบนี้ ที่จริงคุณถุงทองก็มีสิทธิ์ที่จะมีแฟนใหม่นะ
"อย่าร้องน้าา ถึงป๊ามีแฟนใหม่แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งเกี๊ยวสักหน่อย"
"ไม่เอาาาา .. เกี๊ยวไม่เอาแม่ใหม่ .. ฮึ่กก .. ฮือออ" เอาล่ะสิ ผมจะปลอบน้องไงดีเนี่ย เฮ้ออ เอาลูกเขามาเลี้ยง ดันมาทำให้ลูกเขาร้องอีก คุณถุงทองงง มาเคลียร์ปัญหาชีวิตกับลูกคุณเดี๋ยวนี้ !!!
เขายังไม่รักกันเลยอ่ะ แง~ :z2:
-
มองไม่เห็นวี่แววว่าจะรักกันได้ไงเหมือนกันเลยค่ะ เพราะตอนนี้ต่างคนก็ชอบผญทั้งคู่นะ
รอตอนต่อปายยยยยย ว่าแต่ใครจะรักอีกฝ่ายกันก่อนนะ?
-
จ้าา จริงๆเราก็ไม่ได้รู้ข้อมูลทางการแพทย์มาก ก็ไม่แน่ใจหรอก 555 แต่ละที่คงไม่เหมือรกันมั้ง
รออ่านน้าาาา
-
นั่นจิ เมื่อไหร่เค้าจะรักกันล่ะคะ :mew1:
-
ฮรือออออออออ
อีกนานมั้ยจะรักกันนนน
คุณถุงทองเหมือนไท้ได้รู้สึกอะไรกับน้องปรุงสักเท่าไหร่
-
น่าสงสารตัวเล็ก เอ้ยเกี้ยว..
-
:katai1: ดูห่างไกล อีกนานไหมคะที่เค้าจะรักกัน5555
-
สนุกดี รอตอนต่อไป
-
ตอนนี้ถุงทองดูรักหลงยัยไล่ล่านี่เหลือเกินนะ :เฮ้อ:
แม้ว่ายังดูไม่มีอะไร แต่ไม่คิดว่าแม่นี่จะดีจริงหรอกนะ :ruready
-
กามเทพน้อยเริ่มแผลงฤทธิ์แล้ว
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:จะมีหวังไหมคู่นี้ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เอาพี่ปรุงแทนเลย
เมื่อไหร่ถุงทองจะมองเครื่องปรุง
-
ลูกเค้าติดแย่แล้ว :laugh:
-
เขาจะรักกันม้ายยยยยย เอาไลลาออกไปที :ling1:
-
หนูเกี๊ยวไม่เอาแม่ใหม่เข้าใจไหมคุณถุง
แต่จะขอพี่ปรุงไปอยู่ด้วยแทน 55555
-
มาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ สารภาพว่าเข้ามาอ่านเพราะชื่อคนเขียนแท้ๆ แอบตามมาหลายเรื่อง
แบบว่าชื่อเรื่องมันดูธรรมดาไม่บ่งบอกว่าแนวไหนอ่ะค่ะเลยมองผ่านไป (ขอโทษนะคะ)
แต่พออ่านแล้วก็น่ารัก เบาๆ ใสๆ อ่านแล้วเพลินดีค่ะ
รอคนเขียนมาอัพตอนใหม่นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
มาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ สารภาพว่าเข้ามาอ่านเพราะชื่อคนเขียนแท้ๆ แอบตามมาหลายเรื่อง
แบบว่าชื่อเรื่องมันดูธรรมดาไม่บ่งบอกว่าแนวไหนอ่ะค่ะเลยมองผ่านไป (ขอโทษนะคะ)
แต่พออ่านแล้วก็น่ารัก เบาๆ ใสๆ อ่านแล้วเพลินดีค่ะ
รอคนเขียนมาอัพตอนใหม่นะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
ขอบคุณมากค่า เรื่องนี้คลายเครียดเนอะ
:pig4:
-
รอวันที่คุณถุงทองหลงรักเครื่องปรุง // เกี๊ยวน่ารักกก
-
ได้ยินม้ายยยยคุณถุง
น้องเกี๊ยวไม่เอาแม่ใหม่
แต่จะเอาพี่ปรุงงงงง
-
เมื่อไหร่จะสปาร์คกัน รอต่อไป
-
ตามอ่านทันแล้ววววว :mew1:
เราว่าคุณถุงจะเปิดใจให้ปรุงก็เพราะน้องเกี๊ยวนี่แหละ อ่านแรกๆลุ้นนิดหน่อยว่าใครจะรุก
ตอนนี้ฟันเฟิร์มว่าคุณถุงรุกน้องปรุงแน่นอนนนนน :laugh:
-
เครื่องปรุง
"พี่ปรุง .. จุ๊บ" ตัวอะไรมาเกยอยู่บนตัวผมเนี่ย
"หืมมม .." ผมลืมตาปรือ จับแก้มทั้งสองข้างส่ายไปมา จนเด็กน้อยทำปากยู่
"ฮื่อ .. ฮื่อ .. ตื่นได้แล้วฮะ .. เกี๊ยวหิว" น้องพูดแล้วซบหน้าลงบนอกผม ผมเลยหอมหัวบางไปหลายที ยิ่งได้อยู่ด้วยกัน ผมยิ่งรักน้องมากขึ้น อยากจะเอาเกี๊ยวมาอยู่ด้วยจัง
"ครับผม .. รอพี่แปปนึงนะ. เกี๊ยวอาบน้ำแต่งตัวเองได้ไหมอ่ะ " ผมถาม น้องส่ายหัว แล้วพยักหน้า อะไรยังไง ตกลงได้ หรือ ไม่ได้
.
"ชูมือเร็ว" สุดท้ายผมก็ต้องทำหน้าที่อาบน้ำให้ตุ๊กตาบลายธ์ของผม
"ฮิฮิ จั๊กกะเดียม .. ฮ่าา" เกี๊ยวหัวเราะชอบใจ ผมรีบถูสบู่ แล้วล้างตัวออกให้ .. น้องปีนเก้าอี้แปรงฟัน แล้วบ้วนปากเอง เสร็จแล้วก็ออกไปแต่งตัวเอง เก่งนะ ตัวแค่นี้ทำเป็นหมดเลย ใส่เสื้อ ใส่กางเกง ใส่ถุงเท้าเองได้ ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทำข้าวต้มกุ้งให้น้องก่อนไปโรงเรียน
"ดื่มนมด้วยครับ .." น้องหยิบแก้วแล้วกระดกจนหมด ผมรีบเก็บจานล้าง หยิบกระเป๋าของผม โน๊ตบุ๊ค น้องก็เตรียมกระเป๋าขึ้นรถ วันนี้ออกเช้าครับ นี่เพิ่งเจ็ดโมงกว่าเอง
.
"เย็นนี้ไม่พี่ก็พี่แจ่มมารับนะ ตั้งใจเรียนนะครับ" ผมบอกแล้วส่งน้องที่หน้าโรงเรียนนานาชาติ
"ฮะ .. สวัสดีฮะ"
น้องวิ่งปุ๊กๆไปหน้าโรงเรียน รอให้คุณครูรับน้องเข้าไปก่อน ผมถึงออกรถ วันนี้ต้องไปโรงงานเอาเอกสารที่คุณถุงทองฝากไว้ แล้วคงเข้าออฟฟิศสักครู่ เคลียร์งานเสร็จ เที่ยงๆถึงจะเข้าไปโรงพยาบาล
.
.
"คุณถุงทองสวัสดีครับ" หลังจากไปบริษัทเสร็จ ผมก็รีบมาโรงพยาบาล พอเข้าห้องมาผมไหว้คุณถุงทอง แล้วผงกหัวให้อีกคน คุณไลลาดูเหมือนกำลังเก็บของกลับนะ
"ไลกลับก่อนนะคะ คงว่างอีกทีสิ้นเดือน ไม่งอแงนะ"
"ครับ แล้วผมจะโทรไป"
"จุ๊บ"
ผมไม่ได้หันไปมองภาพคนรักเขาร่ำลากันหรอก แค่แอบได้ยินน่ะ ส่วนผมหันหลังวางของของผมไปเรื่อย
"ฝากถุงด้วยนะคะคุณปรุง" คุณไลลายิ้มโชว์ฟันสวยให้ผม เป็นผู้หญิงที่ดูดีมากๆ
"ครับ" ผมพยักหน้า เธอเดินออกจากห้องไปแล้ว เหลือแค่ผมกับเจ้านายสองคนในนี้
"นี่ครับเอกสาร คุณจะทานอะไรครับ ผมจะสั่งให้" ผมยื่นเอกสารให้คุณถุงทองที่นอนบนเตียงยกสูง
"ฉันทานเรียบร้อยแล้วล่ะ วันนี้เหมือนแขนเริ่มไม่ค่อยเจ็บแล้ว ถ้าอีกสองวันหมอให้ออกได้ก็คงดี" เขาพูดแล้วอ่านเอกสารไป
"คุณไม่ต้องรีบก็ได้นะครับ เดี๋ยวผมช่วยดูงานเอง " ผมพูดบอก ที่จริงผมช่วยเขาเกือบทุกอย่างอยู่แล้วนะ
"ไม่หรอก ผมเบื่อน่ะ สู้กลับไปทำงานที่บ้านยังดีซะกว่า" อ่อ เบื่อนี่เอง ก็จริง ทำได้แค่นอนนิ่งๆ เป็นผมก็เบื่อ
"พักก่อนไหมครับ ไว้ช่วงบ่ายค่อยดู ผมจะนั่งตอบเมลล์ ถ้าคุณมีอะไรเรียกผมได้เลย"
ผมบอกแล้วต่อโน๊ตบุ๊ค วันนี้ต้องตอบอีเมลล์แล้วก็แชทคุยงานกับคนจีนเล็กน้อย ส่วนงานอื่นๆพี่จินดูแลอยู่บ้าง ถ้าเป็นงานของคุณถุงทองโดยตรงก็ต้องรอหรือไม่ก็ฝากเรื่องมาในเมล เขาก็พยักหน้าแต่ยังอ่านเอกสารอยู่ ไม่นอนพัก
"นี่ครับ .. ผมสรุปของวันนี้ให้แล้ว เดี๋ยวผมไปรับเกี๊ยวก่อนนะครับ" ผมยื่นเอกสารให้แล้วขอตัวออกมาเอารถไปรับน้อง ที่จริงเย็นๆอยากพาไปนั่งทานไอศครีมแต่ช่วงนี้คงต้องซื้อเป็นแท่งไปก่อนนะเกี๊ยว
.
.
ถุงทอง
"ขอบคุณครับหมอ แต่ผมไม่จ้างดีกว่าครับ"
ผมขอบคุณหมอ ครบอาทิตย์นึงที่ผมอยู่ในโรงพยาบาล วันนี้จะได้กลับไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว อีก 10-14 วันต้องมาให้หมอดูอาการเพื่อการตัดไหม ผมไม่ค่อยปวดแล้วครับ หมอบอกว่ากระดูกใกล้ต่อกันแล้ว ถ้าดูแลดีๆน่าจะหายเป็นปกติภายใน 2-3 เดือน
"มาครับ นั่งรถไปดีกว่าเนอะ เกี๊ยวอย่าเพิ่งกวนป๊าครับ มานี่" เสียงเลขาผมเอง จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ตอนแรกหมอบอกให้ผมจ้างพยาบาลส่วนตัว แต่ไม่ได้แน่ๆ เกี๊ยวไม่ยอมหรอก
"ผมขับไปส่งคุณที่บ้านนะครับ" ปรุงบอกแล้วขับรถเลี้ยวออกจากโรงพยาบาล
"อืม เกี๊ยวครับ ป๊าไม่มีคนดูแลเลย ป๊าจะจ้างพี่พยาบาลสวยๆมาดูแลดีไหม" ผมคุยกับลูกชาย ลองเชิงเจ้าตัวเล็กดู
"ไม่เอาได้ไหม . เกี๊ยวดูปะป๊าเองก็ได้" นี่แหละครับเกี๊ยวซ่า อ้อนเหมือนแมว ถ้าอยากได้อะไรก็ต้องได้
"แต่เกี๊ยวต้องพยุงปะป๊าเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ เช็ดตัว แต่งตัว ออกกำลัง บลาบลาบลา นะลูก เกี๊ยวจะทำไหวเร้อออ" ผมทำเสียงสูง หันไปดูเจ้าตัวเล็กกำลังครุ่นคิดคิ้วขมวดเชียว
"เกี๊ยวทำได้ แต่ .. พี่ปรุง พี่ปรุง มาดูแลปะป๊ากับเกี๊ยวนะ" เกี๊ยวคิดอยู่นานจนได้คำตอบว่าควรมีอีกคนช่วย ฉลาดนะเนี่ย
"เหยย ไม่เกี่ยวกับพี่นะ คุณจ้างพยาบาลเถอะ ผมว่าผมดูแลคุณไม่ดีเท่าพยาบาลหรอก" ปรุงรีบปฏิเสธเสียงแข็ง ฮ่าๆ ท่าทางเขามันตลกดี
"ผมมีเงินจ้างอยู่แล้ว แต่คนที่จะเข้ามาอยู่ในบ้านผมได้จะต้องเป็นผู้ชายเท่านั้น ซึ่งผมไม่ไว้ใจใครนอกจากนาย คิดซะว่าผมจ้างเพิ่มละกัน เกี๊ยวจะได้มีเพื่อนด้วย" ผมพูดแกมบังคับ คิดไว้สักพักแล้วว่าคงต้องให้ปรุงมาช่วย ทั้งผม ทั้งลูกผม
"นะครับบบบ .." หน่วยเสริมรับมุขไวมากครับ
"เอ่อ .. ก็ได้ครับ แต่ถ้าคุณหายผมขอกลับบ้านนะ" ปรุงทำท่าอึดอัด แต่ก็ตกลง แค่นี้ผมก็วางใจครับ ทำงานกันมาเกือบเดือน ยังไม่เห็นว่าเขาจะทำงานผิดพลาด หรือ ขี้เกียจทำงานเลย ทดลองงานไม่ถึงเดือน แต่ผมให้ผ่านแล้วครับ
.
.
"ทานนี่ลูก อย่าเขี่ย" วันนี้ตั้งโต๊ะไวหน่อย ห้าโมงเย็น ผมให้ปรุงอยู่ทานข้าวด้วย คืนนี้ค่อยย้ายเข้ามาทีเดียว
"เกี๊ยวไม่ชอบถั่วลันตา" ทานๆอยู่ลูกผมทำหน้ามุ่ย พูดก็ผิด
"ถั่วลันเตาลูก อร่อย .. ไหนพี่ปรุงลองกินให้ดูสิ" ผมแกล้งบอกปรุง
"นี่ .. อร่อย เกี๊ยวลอง อ่ะ" ปรุงตักถั่วกินเคี้ยวแบบมีความสุขมาก แล้วป้อนลูกชายผม
"อื้อออ .. อืมม ก็อร่อยดีนี่นา แหะๆ" นั่นไง อะไรที่พี่ปรุงทำ น้องเกี๊ยวจะทำตามหมด เดี๋ยวนี้ไม่สนใจผมแล้วครับ ยิ่งแขนเดี้ยงนี่ เกี๊ยวกระโดดให้ปรุงอุ้มตลอดเลย
"นายมานอนคืนนี้เลยนะ .. " ผมบอกให้เขาเตรียมตัว พรุ่งนี้วันเสาร์เขาจะได้พัก
"คุณถุงทอง .. แมวผม เอ่อ .." ปรุงมองหน้าผมแล้วอึ่กอั่ก ไม่กล้าพูด
"สายชูวววว ป๊าฮะ เราเอาสายชูมาอยู่ด้วยได้ไหม ..นะนะ" เด็กน้อยพูดให้แล้วครับ
"นี่ถามหรือบังคับป๊าเนี่ย หืมม .. ได้สิ ไม่อย่างนั้นจะทิ้งมันได้ไงล่ะ เอามาก็ให้พี่แตเขาดูแลเวลาเกี๊ยวไปเรียน ดีไหม"
"เย้ เย้ ~ เกี๊ยวจะมีเพื่อนแล้ว " ตัวเล็กลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งท่าคอสมอส จะดีใจอะไรขนาดนั้น
"ทานข้าวให้หมด ค่อยเล่น ! " ผมปรับเป็นโหมดดุ เกี๊ยวเลยหยุดวิ่งแล้วกลับมานั่งทานข้าวเหมือนเดิม เกี๊ยวรู้ว่าถ้าผมโหดจะต้องหยุด
.
.
"คืนนี้นอนกับผมก่อนนะ พรุ่งนี้ถึงจะได้ห้อง ห้องนายอยู่ข้างๆห้องเกี๊ยว ไม่เล็กหรอก กำลังดี" ปรุงกลับไปเอาของที่จำเป็นมาหมดแล้ว ส่วนแมวที่ชื่อสายชู ผมให้ตั้งกรงไว้ในครัว แต่ไม่ได้ปิดกรง ปรุงบอกสายชูไม่ค่อยไปไหน นั่งอยู่กับที่ แต่ผมว่าที่บ้านผมมีบริเวณ อีกสักพักคงวิ่งเล่นไปทั่ว
"ครับ คุณจะเช็ดตัวเลยไหม" ปรุงตอบรับแล้วถามผมที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ ตอนนี้ลูกชายผมเข้าไปเล่นในห้อง เดี๋ยวแตอาบน้ำให้เสร็จ คงจะมาหาผม
"อืม ก็ดี กินยาไป ผมก็เริ่มง่วงแล้ว" ผมบอก ปรุงเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมเบื่อมากที่เป็นแบบนี้ ปีนี้คงซวยหนักจริงๆ นี่รถผมเพิางถอยมาไม่นานเอง ส่งซ่อมอีกสองเดือน ถ้าซ่อมออกมาผมคงขายทอดตลาด แล้วซื้อใหม่
"เจ็บไหมครับ .." ปรุงค่อยๆใช้ผ้าเช็ดตัวให้ผม ดูเขาจะเกร็งๆนะ
"จะเจ็บได้ไง นายเช็ดอยู่แบบเนี้ยะ .. กดแรงหน่อยสิ ถ้าฉันไม่สะอาดนะ .. โอ๊ย กวนหรอ กดมาซะแรง" โอย แสบจริง เด็กบ้านี่
"ก็คุณพูดเอง เสร็จแล้ว อ่ะ คุณเช็ดข้างในเอง" ปรุงยื่นผ้าให้ผม แต่ผมว่าไปห้องน้ำดีกว่านะ
"พาไปห้องน้ำหน่อย .. ฮึบ ปวดชิบ" ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำ แปรงฟันล้างหน้าโดยใช้มือเดียว แล้วจัดการธุระตัวเองเสร็จสรรพ
.
"ปะป๊าา .. เกี๊ยวมาจุ๊บฝันดี" มาแล้วครับลูกชายสุดที่รัก วิ่งใส่ชุดนอนเเขนขายาวมาเลย แปลกแฮะ วันนี้ไม่ขอนอนด้วย
"จุ๊บ .. ฟอดด .. วันนี้ไม่นอนกับป๊าหรอ" ผมถามเจ้าตัว
"ถ้าเกี๊ยวนอนแล้วพี่ปรุงจะนอนไหน เตียงปะป๊าใหญ่ เกี๊ยวเสียสละให้พี่ปรุงนอนเอง คิกคิก" ลูกผมเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้ว ก่อนจะกระโดดหอมแก้มเลขาผมแล้วพากันไปส่งเด็กดื้อนอน
.
"ผมนอนฝั่งขวามือคุณละกัน หรือ ให้ผมปูผ้านอนข้างล่างดี แบบนี้คุณอาจนอนไม่สะดวก" ปรุงพูดตอนเข้าห้องมา ตอนนี้เขายืนกอดหมอนอยู่ ใส่เสื้อนอนแบบชุดลายหมี แปลกแฮะ ปกติก็เสื้อกล้ามบ็อกเซอร์นี่ แต่ทำไมยิ่งอยู่ด้วยกัน ผมยิ่งมองเขาตัวเล็กลงนะ ..
"พรุ่งนี้วันเสาร์ นายจะได้พักสักที " ผมพูดกับปรุงที่กำลังเอาหมอนมารองแขนซ้ายผมอยู่ ลำบากเหมือนกันนะ ถ้าไม่มีคนดูแล
"ครับ ผมปิดไฟแล้วนะ" ผมพยักหน้าแล้วผ่อนตัวลง ดีนะที่เตียงผมกว้าง นอนสองคนสบาย
"เขยิบมาอีกสิ จะตกเตียงอยู่แล้วน่ะ" ผมบอกปรุงก็เขานอนห่างผมเป็นวาเลย เดี๋ยวก็ตกเตียงเจ็บอีกคน ทีนี้ล่ะ ได้จ้างพยาบาลคู่เลย
"ผมนอนได้ คุณนอนเถอะ" ดื้อเหมือนเกี๊ยว ปรุงเริ่มนิสัยเหมือนลูกผมเข้าไปทุกวัน หน้าตามุ่ยๆนี่ก๊อปกันมาเลย
.
ผมปวดแขนเลยตื่นมาทานยาตอนเที่ยงคืน ไม่ได้ปลุกเขาหรอก เพราะน้ำตั้งอยู่ข้างๆพร้อมยา นอนได้สักพักเหมือนมีคนมานอนชิดตัวผมมากขึ้น
"ปรุง .." ผมเรียกคนที่ตกอยู่ในภวังค์ นอนขี้เซาจริง ดีนะที่ไม่กรนด้วย
"อั่กก " เต็มๆ แขนพาดมาที่อกผมเต็มๆ ดีไม่ถูกแขนกับไหปาร้า
"นอนดีๆ .." ผมพูดอยู่คนเดียวในความมืด เพราะคนข้างๆไม่มีวี่แววว่าจะรู้สึกตัว ผมพยายามเอาแขนปรุงออก แต่เขาดันพลิกตัวตะแคงหันหลังให้ผม แล้วซุกเข้ามาในอ้อมแขน ตัวก็ไม่เล็กนะ แต่พอขดท่านี้ ปรุงเหลือตัวนิดเดียวเอง
ผมพยายามข่มตาหลับอีกรอบ .. แต่กลิ่นยาสระผมกับสบู่ของคนข้างๆลอยมาแตะจมูกผม ปกติผมเป็นผู้ชาย จะไม่ค่อยมีกลิ่นพวกนี้ ส่วนมากจะเป็นกลิ่นน้ำหอม แต่เครื่องปรุงกลับมีกลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนเวลาผมอยู่กับเกี๊ยวหรือภรรยาผม
"อื้ออ .." หนาวหรอ ผมอยากจะเอื้อมแขนไปดึงผ้าห่มขึ้นมาถึงหน้าอกแต่ก็ทำไม่ได้ อีกข้างก็เดี้ยง อีกข้างก็โดนคนข้างๆซุกอยู่ นี่ผมให้เขามาดูแลผมนะ ไม่ใช่มาให้ผมดูแลเขา
"หืมม ." กำลังจะหลับ คนข้างๆก็พลิกตัวมาซุกผม แขนข้างนึงของปรุงโอบมาที่เอวผม แล้วกอดแน่น หน้าเขาซุกอยู่ที่บ่าผม มีความสุขจริงเลยนะเครื่องปรุง
"อื้มม .. " ผมพยายามข่มตาแล้วนะ แต่ไม่หลับ ยิ่งท่านี้ ผมทั้งชา ทั้งเมื่อย ทำไงดีวะเนี่ย
"อื้ออออ " ผมจะดึงแขนออก แต่ปรุงไม่ยอม กลับรัดผมแน่นขึ้นแล้วเอาหน้ามาถูไถแถวคอ เห้ย แบบนี้มันไม่ดีแล้วนะ
คนที่หลับไม่รู้เรื่องยังซบผมอยู่ ผมถอนหายใจ คืนนี้คงต้องนอนแบบนี้ พรุ่งนี้ถึงจะเป็นอิสระ .. ผมเหลือบตามองดู หัวปรุงอยู่ใกล้หน้าผมมาก ผมลองก้มลงไปใกล้ๆ. หอมมาก หอมแบบรู้สึกดี หอมจนผมต้องกดจูบลงไป .. นิ่ม มันนิ่มมาก ผมว่าผมชอบเวลามีผู้หญิงมานอนซบนะ แต่แบบนี้ก็รู้สึกดีไปอีกแบบ
"อะ .." ผมสะดุ้งเมื่อคนข้างๆสอดมือเข้ามาในเสื้อกล้าม แล้วกอดแน่นในท่าเดิม .. ยิ่งนอน ยิ่งไม่หลับ ผมไม่เข้าใจเลย ทำไมผมไม่รู้สึกรังเกียจสัมผัสจากเขา แต่ผมกลับรู้สึกดี และผ่อนคลาย มันเป็นความผิดปกติหรือเปล่า ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ หรือเพราะช่วงนี้ผมแอบมองว่าเครื่องปรุงน่ารัก นี่ผมจะเป็นเกย์ไหม อาการแบบนี้เรียกเกย์ได้หรือเปล่า
"ฮึ .." อยู่ๆไอตัวดีมันก็เงยหน้าขึ้นมา จมูกชนอยู่ที่คางผม ความรู้สึกแปลกไล่มาตั้งแต่ปลายคางขึ้นไปที่หัวลงไปถึงฝ่าเท้า สัมผัสที่ใกล้กันขนาดนี้ มันทำให้ผมเสียวแปลกๆ ถ้าผมจะลองจูบปรุงดู ผมจะรู้ได้ใช่ไหม ว่าผมเริ่มมีอาการเป็นเกย์หรือเปล่า
.
ผมลองก้มลงไปใกล้ ลอบแตะริมฝีปากลงไปเบาๆ ปรุงหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ผมกลั้นใจลองจูบมากขึ้น ผมแตะปาก กดจูบ แล้วเม้มริมฝีปาก ก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปในปากบาง ปรุงยังนอนนิ่ง ไม่มีการตอบกลับ ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ยิ่งจูบ ยิ่งหวาน ผมดูดลิ้นร้อนภายใน ทั้งดูด ทั้งเลีย ยิ่งได้จูบ ยิ่งมีอารมณ์ นี่ผมเป็นเกย์ใช่ไหม ผมไม่รังเกียจเลย ผมชอบรสจูบของปรุง ผมอยากจะกดจูบย้ำๆจนคนข้างๆหายใจไม่ออกไปเลย
"อื้ออ .." ผมชะงักเมื่อปรุงร้องท้วงในลำคอ ผมรีบผละปากออก แล้วกดจูบบนริมฝีปากอีกที ปรุงเม้มปาก แล้วซุกตัวเข้ามาอีก ผมกดอารมณ์ที่กำลังปะทุ .. ไม่ได้ มากกว่านี้ไม่ได้ ผมเป็นผู้ชาย ปรุงเป็นผู้ชาย มันไม่ใช่เรื่องปกติของมนุษย์ ผมละสายตาจากคนข้างๆแล้วปิดตาลง ข่มอารมณ์ไว้ แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นมาอีกเพราะคนข้างๆซุกเข้ามาอีก ผมส่ายหัวเลย ภาระคนป่วยชัดๆ ผมแอบขำเงียบๆ แล้วหอมหัวบางไปฟอดใหญ่ ก่อนที่ฤทธิ์ยาจะทำให้ผมหลับไปโดยไม่รู้เรื่องอะไรอีก ...
TBC.
คนเขียนเชียร์คุณถุงทองให้กดเลย แต่แขนเขาเดี้ยงนี่สิ โด่วว เซ็งเลย
-
เรายอกธงด้วยอีกคน กดไปเลย แขนไม่ใช่ปัญหา คริคริคริ :hao6:
-
นอนดิ้นซะงั้น
-
:z1: :z1: :z1: :z1:ถ้าแขนไม่หักมีหวังปรุ่งคงไม่รอด :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
แอร๊ยยยยยยยย กัดหมอนแทบขาด :-[
-
เครื่องปรุงน่ารัก 5555 ท่านอนนี่สุดๆ ลวนลามคนป่วย
คุนถุงทองแอบจูบ ถ้าไม่ป่วยนี่ไม่ปล้ำเลยหรอ
-
จูบบบ แอร๋ยยยย ><
-
คุณถุงทองจะติดใจเครื่องปรุงหรือยัง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปรุงโจมตีแบบเงียบๆเหรอคะ ได้ผลมากๆด้วยนะเนี่ย แถมตอนนอนชอบกอดหมอนข้างอีก
ต่อไปทุกคืนจะคิดถึงหมอนข้างถุงทองไหมน้ออออออ
-
อ่านจบแล้วสองตอนน่ารักมากเลย
-
โห คุณถุงทองขา ลักหลับน้องปรุงแบบนี้มันผิดนะคะ
มันผิดที่ว่าทำน้อยไปหน่อยค่ะ :haun4:
คนอ่านไม่ค่อยจะหื่นเลย :m20:
-
โดนลักจูบแล้ว :hao3:
-
ปรุงน่ารักมากกกถ้าจะขี้เซาขนาดนี้
และคุณถุงแขนไม่เดี้ยงเนี่ยปรุงเสร็จ
คุณถุงแล้วน้าาเพราะรู้สึกว่าอารมณ์
เนี่ยมาเต็มละแค่ร่างกายไม่เอื้อ :z1:
-
ตอนหน้าก้จับน้องปรุงกดไปเลยค่ะ จะได้ไม่เป็นภาระของคนอ่าน5555555
ลุ้นมากกกก นี่ถ้าขุ่นถุงแขนไม่เจ็บนะหึๆๆๆ :katai1:
-
เริ่มคิดอะไรกะเค้าแล้วใช่มั้ยล่ะ :ruready
-
นุ้ปรุงยั่วแม้ยามหลับ :hao6:
-
อร้ายยยยยย น้องปรุง เกือบละๆ อิอิ
คุณถุงครั้งหน้าให้สำเร็จนะคะ
-
อีกไม่นาน เสร้จเเน่
-
กรี๊ดดด น่ารัก น่ารักทั้งสามคนเลยค่ะ หลงน้องเกี๊ยวมาก ๆ เลยค่ะ
-
อั๊ยยะ คุณถุงทองเริ่มรู้สึกทีละนิดๆแล้ว มีแอบจูบบบบบบบบบด้วย
อ่านตอนนี้แล้วนึกว่าเป็นแนวโชตะนะ ลุ้นให้เกี๊ยวกับปรุงรักกัน 55555 ก้อเด็กมันขี้อ้อนนี่นา
-
ถ้าไม่ป่วย ปรุงคือไม่รอด
-
กรี๊ดดด มีการแอบจูบแล้วคุณถุงทองน่าจะทำมากกว่านี้นี้มันยังน้อยไป :laugh:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักสุดๆ :-[
-
ลักหลับเค้าหรอ :hao6:
-
ฟินนนนน
-
กรี๊ดดดดดดดด คุณถุงทองงงงงง
:-[
-
มาต่อเร็วววววววววววววววววววววววววววววววว จะรอน่ะ T-T เค้าคิดถึง เครื่องปรุงอ่ะ T--T :mew6: :mew6: :mew6:
-
มีจงมีจูบ เชื่อดิเกี๊ยวต้องชอบพี่ปรุงมากกว่าผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้ว
-
มีจงมีจูบ เชื่อดิเกี๊ยวต้องชอบพี่ปรุงมากกว่าผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้ว
เราเห็นด้วย T-T ถ้าไม่ชอบ น่ะ เราจะไม่กินเกี๊ยว น้ำเลย ค่อย ดู :laugh: :laugh: :laugh:
-
:z1: เรื่องนี้มุ้งมิ้งน่ารักจัง รอตอนต่อไปค่าาา
-
คุณถุงทองงงงงงงงงงงงงงงงงง
ถ้าจะจูบแล้วสอดลิ้นขนาดนี้ ยังจะมาปฏิเสธอีกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รับผิดชอบเครื่องปรุงเลยนะ ! :hao3:
-
ฟินยิ่งกว่าฟิน ทำไมถุงทำแบบนี้ รับผิดชอบปรุงเดี๋ยวนี้นะคุณถุงทอง !!! :hao6:
-
ติดหมอนข้างปะเนี่ย
กอดซะแน่นเลย
-
:z1:
-
กว่าจะรู้ตัวก็ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปตั้ง 9 ตอนแน่ะ T___T
อยากบอกว่าน่ารักมาก >////< เนื้อเรื่องเบาๆ ชอบๆๆ
เห็นน้องเกี๊ยวแล้วอยากฟัด เด็กอะไรก็ไม่รู้สิ :man1:
นึกภาพตอนอยู่กับสายชูแล้วต้องน่ารักมากแน่ๆ
ตามลุ้นตามเชียร์คุณป๊ากับคุณเลขานะคะ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
เรื่องนี้น่ารักมาก้ลยยย อ่านเบาๆ สบายๆ แต่อบอุ่นละมุนมาก คุณถุงทองกกับปรุงเคมีเข้ากันฝุดๆ ยิ่งมีตัวเร่งปฏิกิริยาอย่างเกี๊ยวเข้าไปนี่ บอกได้ว่าอีกไม่นาน ปรุงโดนกด :laugh:
-
น่ารักจังเลยค่ะ อบอุ่นมาก
เกี๊ยวกับสายชูวววก็น่ารัก
-
ถุงทองคะ อิฉันขอความชัดเจนกว่านี้ ตอนนี้เริ่มมีอิ๊อ๊ะกันบ้างแล้วก็ดีใจ แต่พอย้อนกลับไปคิดถึงชะนีที่มาเกาะแกะก็รู้สึก... ฮึ่มฮั่มๆ
ชอบให้หนูปรุงเสน่ห์แรงแบบรี้จัง แหม่ะ หนุ่มบริษัทใหญ่มาด้อมๆมองๆ(ตอนไหนฟะ เค้าเรียกบังเอิญเจอเว้ยย) ชอบค่าาา ถุงทองต้องรับศึกหนักนะ แก่แล้วด้วน กร้ากกกก
เกี๊ยวน่าฟัดจัง ดีแล้วลูก ภรรยาคนใหม่ต้องเป็นพี้ปรุงน้าา ไม่ใช่ไลค่าาา
ติดตามความน่ารัก ใสๆ ค่า (เพราะโดยส่วนคัวแพ้มาม่ามากขอบอก)เป็นกำลังใจให้น้าาา
-
ถุงทองคะ อิฉันขอความชัดเจนกว่านี้ ตอนนี้เริ่มมีอิ๊อ๊ะกันบ้างแล้วก็ดีใจ แต่พอย้อนกลับไปคิดถึงชะนีที่มาเกาะแกะก็รู้สึก... ฮึ่มฮั่มๆ
ชอบให้หนูปรุงเสน่ห์แรงแบบรี้จัง แหม่ะ หนุ่มบริษัทใหญ่มาด้อมๆมองๆ(ตอนไหนฟะ เค้าเรียกบังเอิญเจอเว้ยย) ชอบค่าาา ถุงทองต้องรับศึกหนักนะ แก่แล้วด้วน กร้ากกกก
เกี๊ยวน่าฟัดจัง ดีแล้วลูก ภรรยาคนใหม่ต้องเป็นพี้ปรุงน้าา ไม่ใช่ไลค่าาา
ติดตามความน่ารัก ใสๆ ค่า (เพราะโดยส่วนคัวแพ้มาม่ามากขอบอก)เป็นกำลังใจให้น้าาา
55555 พูดถูกมากมาย โดนใจ :ling3:
-
เครื่องปรุง
"ตื่นหรือยังตัวยุ่ง" ผมตื่นตั้งแต่เช้าแล้วครับ น่าอายชะมัด ก็ผมซุกตัวอยู่ในแขนคุณถุงทองอ่ะสิ ตื่นมาผมเลยไม่กล้าปลุกเขา ผมว่าเขาต้องแขนชาเพราะผมแน่เลย จะถูกหักเงินเดือนไหมเนี่ย
"ฮ้าววววว .. พี่ปรุงงงงง". เกี๊ยวงัวเงียแล้วหันหน้ามาหา เอาสองมือเล็กโน้มคอผมลงไปใกล้ๆหน้า ขี้เซาจริงๆเลย
"ไปล้างหน้าแปรงฟันเร็ว เราลงไปหาสายชูกันดีกว่า". ผมบอกน้องแล้วหอมแก้มใสๆไปหลายฟอด เกี๊ยวตัวหอมมาก เป็นเด็กผู้ชายบลายธ์ที่ผมอยากจับแต่งตัวเป็นเด็กผู้หญิงมากๆ
"ปะป๊าล่ะฮะ " เกี๊ยวที่ยืนอยู่บนเก้าอี้คอสมอสพร้อมกับแปรงฟันซี่เล็กๆอย่างทะมัดทะแมงหันมาถามผม ผมเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ให้ ตอนนี้ยังเช้าครับ หกโมงครึ่งเอง เลยยังไม่ให้น้องอาบน้ำ
"ให้ปะป๊านอนไปนะครับ ปะป๊าเจ็บแขน" ผมพูดแล้วนั่งบนเตียงจับเกี๊ยวมาเช็ดหน้าเช็ดตา วันนี้ผมอยากทำข้าวต้ม ไม่รู้จะลงไปทันหรือเปล่า
พอเสร็จธุระกันเรียบร้อย ผมก็เดินลูบหัวน้องลงมาข้างล่าง มาถึงเกี๊ยวเปลี่ยนจากเดินเป็นวิ่งเข้าไปในครัว สายชูที่กำลังนอนอยู่พอเห็นเพื่อนมาหาก็รีบลุกไปอ้อนเอาหน้าถูขาเจ้าคนตัวเล็กของผม ลืมผมแล้วครับ ได้เพื่อนเล่นตัวจริงซะแล้ว
"เล่นกันดีๆนะเกี๊ยว พี่จะทำข้าวต้มกุ้งของชอบให้" ผมบอกน้องที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ ห้องครัวที่นี่ใหญ่กว่าครัวผมสองเท่าได้ นี่พี่แตไปไหนเนี่ย ผมขอถือวิสาสะทำเลยได้ไหม
ผมลองเปิดตู้เย็นดูในนี้มีของกินเยอะแยะเลย ทั้งของคาวของหวาน แสดงว่าคุณถุงทองน่าจะเป็นคนติดบ้านแน่ๆ ผมต้มข้าวรอเดือด ระหว่างรอเลยรินนมใส่แก้วให้เกี๊ยวกับผมคนละแก้ว ผมเรียกเด็กน้อยมาดื่มนม แต่เพราะเล่นกับสายชูมา น้องเลยอยากล้างมือ . ผมอุ้มเกี๊ยวให้ล้างมือ เด็กน้อยหัวเราะชอบใจใหญ่ สายชูก็นอนบนที่นอนแล้วจ้องตัวเล็กดื่มนม
"อ้าว คุณเลขา ทำอะไรคะ หอมเชียว" ผมกำลังวุ่นกับข้าวต้มหม้อโต พี่แตก็เดินเข้ามาพร้อมถุงกับข้าวและผลไม้มากมาย สงสัยเพิ่งกลับจากตลาด
"ผมทำข้าวต้มกุ้งครับ อยากทานอะไรร้อนๆ " ผมบอก สงสัยเมื่อคืนจะหนาว ปากผมแดงๆเหมือนจะแตก มันเจ่อๆด้วย แถมลิ้นยังชาๆ สงสัยมาจากการที่ห่มผ้าไม่ถึงหน้าอก
"เก่งจังเลยค่ะ ผู้ชายหล่อๆทำอาหารเป็นแบบคุณเลขานี่หายากนะคะ แต่คุณท่านก็ทำอร่อยนะคะ เอ่อ ท่านตื่นหรือยังคะ แตจะได้ขึ้นไปเตรียมเช็ดตัว" พี่แตพูดแล้วจัดของใส่ตู้เย็น
"ยังเลยครับ งั้นพี่แตช่วยดูข้าวต้มต่อได้ไหมครับ ผมขึ้นไปดูคุณถุงทองเอง" ผมบอก วางทัพพี ล้างมือ แล้วเดินขึ้นมาห้องนอนเขา
"คุณถุงครับ .. คุณถุง .. เอ้ย!" ผมเดินไปใกล้ๆแล้วลองเรียกแต่ไม่ตื่น เลยปีนขึ้นไปอีกด้านที่เขาไม่เจ็บแขนแล้วลองเขย่าตัว แต่เขาดึงผมลงไป ผมไม่ทันได้ตั้งตัว หน้าเลยโขกกับหน้าอกเขาอย่างจัง
"อูยยย .. เจ็บ .. ตื่นเถอะครับ" ผมลุกขึ้นนั่งดีๆ คราวนี้นั่งขัดสมาธิซะเลย สะกิดอยู่นานกว่าจะตื่น ยิ่งกว่าเกี๊ยวอีก
"อืม .. เช้าอีกแล้วหรอ ไม่อยากลุกเลย .. โอยย .. แขนผม " เขาบ่นแล้วกระตุกอย่างแรง คงเจ็บแขนน่าดู
"ไหนครับ .. เจ็บตรงไหนครับ" ผมถามแล้วชะโงกตัวไปดู เขาใช้แขนอีกข้างจับแขนข้างที่ใส่เฝือก ผมที่ไม่ทันระวังรู้ตัวอีกที เขาก็กำลังจ้องหน้าผมอยู่ หน้าเราห่างกันแค่คืบ ทำไมผมต้องใจเต้นด้วยนะ แล้วทำไมแค่เห็นปากหนานั้น ผมต้องหน้าร้อนเหมือนมันมีความรู้สึกแปลกๆกับปากนั้นด้วย
"ปรุง .." เขาเรียกชื่อผมแล้วจ้องหน้าผมแบบงงๆ
"ค.. ครับ . เอ่อ ตื่นเถอะครับ ผมจะเตรียมผ้ามาให้นะ " ผมรีบผละตัวออกแล้วลงจากเตียง พอเข้าห้องน้ำได้ ผมยืนดูตัวเองอยู่หน้ากระจก ทำไมต้องหน้าแดงด้วยวะ นั่นมันผู้ชายนะ ทำเหมือนตัวเองเป็นหญิงสาวแรกแย้มพบรักหนุ่มพ่อม่ายไปได้ บ้าไปแล้ว
"ลงไปข้างล่างเถอะครับ ป่านนี้ข้าวต้มเสร็จแล้ว" หลังจากเช็ดตัว ล้างหน้า แปรงฟัน ผมก็เก็บที่นอนให้เขา แล้วพากันลงมาข้างล่าง
.
.
ถุงทอง
"เกี๊ยวล้างมือลูก แล้วมาทานข้าว" ผมนั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าว แขนข้างนึงปวด ส่วนอีกข้างนึงชา เพราะอะไรล่ะ เพราะไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆนี่แหละ ทับผมทั้งคืน แม้จะตัวนิ่ม ตัวหอม ผมก็ไม่ให้อภัยนะ
"ข้าวต้มกุ้งฝีมือคุณเลขาค่ะ" แตพูดแล้วตักข้าวต้มให้ผม อืม ทำกับข้าวอร่อยใช้ได้ แบบนี้ล่ะเนอะหนุ่มโสด ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีแฟน อยู่คนเดียว
"อร่อยจังเลยฮะะะ .." เกี๊ยวตักข้าวต้มขึ้นเป่าแล้วทานอย่างอร่อย ลูกชายผมยิ้มตาหยี ขนตางอนเป็นแพ วันนี้ผมคงได้เห็นลูกลิงกับพี่ลิงอยู่ด้วยกันแน่ๆ
"ข้าวต้มอร่อยนะ ไว้วันหลังฉันจะทำให้ชิม" ผมบอกคนข้างๆ เขาก็พยักหน้าแล้วทานไปเรื่อยๆ เราทานข้าวต้มเสร็จก็มีขนมชั้น กับ ลูกพีทสดให้ทาน วันนี้ผมคงเดินเล่นรอบบ้านเพื่อออกกำลังกายแล้วคงเช็คอีเมลล์จากบริษัทฝั่งจีน
"ผมจะพาน้องไปอาบน้ำ คุณจะทำอะไรหรือเปล่าครับ" ผมส่ายหน้า ตอนนี้นั่งดูข่าวตอนเช้าพร้อมอ่านหนังสือพิมพ์ไปพลาง ลำบากมากครับใช้ได้มือเดียว ปรุงพาลูกผมไปอาบน้ำแล้ว วันนี้เป็นวันเสาร์แรกที่ผมว่าง ว่างมากเพราะแขนเดี้ยง ไม่รู้รถผมทำไปถึงไหน ตอนนี้ผมให้คนรู้จักหารถสปอร์ตดีๆให้ คันเก่าผมคงขายเข้าเต๊นท์รถ ไม่เอาแล้ว รถมีมนทิล
.
"พี่ปรุงฮะ .. ร้อนจัง .. เราลงไปว่ายน้ำกันนะ" ลูกชายผมพูด ตอนนี้เกือบเย็นแล้ว เมื่อเช้าผมนั่งเช็คและตอบเมลล์ไป เกี๊ยวกับเลขาผมก็นอนดูหนังกันในห้องนอนผมไป ลูกผมมมีมาอ้อนให้พาไปทานไอติมบ้างแต่ผมก็ปลอบให้เข้าใจว่าผมไปไม่ได้ จนเราต้องมานั่งทานไอศกรีมกล่องที่ให้แตไปซื้อมาที่ข้างสระว่ายน้ำ
"ปรุงไปใส่กางเกงว่ายน้ำฉันในตู้ด้านล่างอ่ะ ของเกี๊ยวก็อยู่ด้านล่างตู้เหมือนกัน" ผมบอกพิกัดชุด ในเมื่อออกไปไหนไม่ได้ก็คงต้องให้เล่นในบ้านนี่แหละ
"ครับ" ผมกดรับสายจากไลลา ตอนนี้สองคนนั้นขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้ว
"เอาสิครับ อะไรก็ได้" เธออยู่มิลานครับ กลับอาทิตย์หน้า จะซื้อของมาฝาก
"ครับ ไว้เจอกันนะ.." ผมวางสาย อาทิตย์หน้าเธอจะกลับมา แต่ผมคงยังไม่หายดี ผมอยากเอาเฝือกออกแล้ว มันอึดอัดมาก ผมรำคาญด้วย
"ปะป๊า .." ลูกชายผมครับ วิ่งมาพร้อมกับห่วงยางลายคอสมอสที่เอว ใส่กางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋วโชว์พุงเล็กๆ ตัวขาวๆ มีหมวกว่ายน้ำที่หัว จัดเต็มมากครับ
"พี่ปรุงเร็วๆ" ผมหันไปตามเสียง เครื่องปรุงเดินออกมาใส่เสื้อคลุมสีขาวของผม ในมือมีคอสมอสสูบลม สงสัยไอ้ตัวเล็กจะเอามาเล่นน้ำด้วย
ผมนั่งดูมือถือไป เหลือบมองลูกผมไป .. ตาผมชะงักอยู่ที่แผ่นหลังเครื่องปรุง หลังบางขาวๆ .. ไหล่ตั้งไม่กว้างนัก .. เอวคอดมีก้นเล็กน้อยในกางเกงว่ายน้ำตัวเก่งของผม .. ขาเรียวยาวขนไม่ค่อยมี .. ผมหยุดมือที่กำลังเลื่อนโทรศัพท์เมื่อเลขาผมหันมา ผมไล่ตั้งแต่เท้าเรียว .. ขึ้นมาหน้าขาเรียว .. ขาอ่อนสีขาวมีมัดกล้ามเล็กน้อย .. ขึ้นมาถึงส่วนกลางลำตัวที่ขนาดพอเหมาะ เพราะเวลาผมใส่มันจะตุงกว่านี้ .. ขึ้นมาถึงหน้าท้องแบนราบสีขาวมีมัดกล้ามดูสมส่วน .. ตาผมไล่ขึ้นไปถึงหน้าอกเต่งตึง .. จุกนมสีชมพูนั่นทำให้ผมมีอารมณ์ .. สีชมพูที่ชูชันนั้น แม่ขนาดจะไม่นูนใหญ่ออกมาเหมือนผู้หญิง แต่เวลาที่เขาหอบหายใจ มันก็สามารถทำให้ผมใจเต้นแรงได้ .. ผมละสายตาแล้วมองขึ้นมาถึงลำคอระหงกับไหปลาร้าทรงสวย .. ปากบางที่ผมเคยลิ้มลอง ยิ่งเห็นยิ่งทรมานตรงเป้ากางเกง .. ยิ่งมองหน้ายิ่งหวาน นี่ผมลอบมองและสังเกตรายละเอียดผู้ชายด้วยกันเองตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
"ตู้มมมม !!!" เสียงเจ้าตัวเล็กกระโดดน้ำ ทำให้ผมตื่นจากภวังค์ เกี๊ยวกระโดดลงสระไปแล้ว ห่วงยางทำให้เกี๊ยวลอยตัวตีขาได้อย่างสบายใจ เครื่องปรุงถอดเสื้อคลุมออกแล้วเดินไปล้าวตัวก่อนจะลงไปในสระ ผมพยายามไม่มองเขา ไม่อยากรู้สึกแปลกๆแบบนี้ มันเหมือนผมเป็นโรคจิต ถ้าปรุงเป็นผู้หญิง ป่านนี้ ผมคงต้องช่วยตัวเองปลดปล่อยความรู้สึกใต้กางเกงผมออกไป แต่นี่มันยังไม่ขนาดนั้น ผมยังคุมสติตัวเองได้อยู่
"ฮ่าาาา .. ว่ายไปฮะ .. ผมจะเกาะพี่ปรุงแบบนี้". ผมนอนมองสองคนนั้นเล่นกันในน้ำ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เกี๊ยวไม่ได้หัวเราะแบบนี้ เกี๊ยวคงเหงาครับ แม้ผมจะอยู่กับลูกบ่อย แต่ความรู้สึกมันคงต่างกัน ผมคือพ่อ แต่ปรุงเหมือนพี่ชาย เหมือนเพื่อนคนนึง
ผมนั่งดูลูกชายกับเลขาจนตอนนี้เริ่มมืดแล้ว ผมบอกหรือยังว่าบ้านผมเป็นที่ร่มทั้งหมด สระนี่ผมจ้างคนมาขุดเอง ไม่ใหญ่มาก แต่ลึกปกติ ผมสร้างเป็นใต้ร่มไม้มีหลังคา เก้าอี้ไม้สักตั้งข้างสระ มีแคร่ไม้ขัดเงาอย่างสวยเอาไว้นั่งทานของว่าง ลูกชายผมนี่เล่นไม่หยุดเลยครับ ซนที่หนึ่ง นี่มืดผมคงต้องให้ขึ้นแล้ว เดี๋ยวจะเป็นไข้ซะก่อน
"ขึ้นได้แล้วลูก .. ปรุงพาน้องไปอาบน้ำนะผมจะไปดูอาหารเย็นแล้ว" ผมบอกคนในสระ ปรุงกับเกี๊ยวซีดพอกัน อีกนิดคงเป็นไข้จับสั่นกันทั้งคู่
.
"ว่าไงลูก .. ฟอดด" ทานข้าวเย็นเสร็จ ผมก็มานั่งดูสารคดีไปเรื่อย ตอนนี้เกือบสองทุ่มแล้ว ส่วนปรุงเหมือนจะไปขลุกอยู่ในครัว
"หนาววว .. บรื๋อออ" ฮ่าาา แอคติ้งไม่มีใครเกิน ผมให้เกี๊ยวปีนขึ้นมานั่งตักแล้วพิงมาที่อก ผมนั่งสางผมตัวเล็กเล่น คืนนี้ให้มานอนกับผมดีไหมนะ
"คืนนี้มานอนกับป๊าไหมลูก" ผมถามน้องเกี๊ยว
"แล้วพี่ปรุงนอนไหนล่ะฮะ" เจ้าตัวเล็กเกาเฝือกผมเล่น เริ่มมือซนละ
"ห้องที่พี่แตจัดให้ไงลูก ว่าไงมานอนไหม" ผมถามย้ำ นี่ลูกผมจะคิดอีกนานไหม ตัวก็แค่เนี้ยะ หัดคิดเยอะ
"ให้พี่ปรุงนอนด้วย น้าาา นะปะป๊าาา " เกี๊ยวกอดผมทั้งตัวแล้วอ้อน ผมยิ้มขำ ติดเครื่องปรุงจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วลูกเอ๊ย
"ถามพี่เขาเองสิ" ผมบอก เกี๊ยวเหมือนนึกอะไรได้ วิ่งไปหาเลขาผมซะแล้ว เฮ้อ มีลูกก็ติดคนอื่น นี่ผมเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องหรือเปล่านะ
.
"ฝันดีฮะ..จุ๊บ"
"ฝันดีฮะ..จุ๊บ"
สุดท้ายเครื่องปรุงก็ต้องตามใจลูกชายผม มานอนด้วยกันบนเตียงใหญ่ในห้องนี้ เกี๊ยวจุ๊บผมแล้วจุ๊บพี่ปรุงของเขา ผมจุ๊บตัวเล็กกลับ ปรุงก็หอมแล้วกอดเจ้าตัวเล็กไว้ ดูอบอุ่นยังไงไม่รู้
.
.
ไม่รู้หลับไปนานเท่าไหร่ ผมตื่นมากระพริบตาในความมืด ลองหันไปดูสองคนข้างๆ ตอนนี้เกี๊ยวซุกอยู่ในอกเลขาผม ส่วนเลขาผมก็ซุกเข้ามาใกล้ผมเหมือนเดิม เฮ้อ ถ้าผมตกเตียง แขนผมคงไม่หายแน่ๆ ผมทานยาแก้ปวด แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ กลับมาที่เตียงอีกที สองคนนั้นก็ไหลไปนอนที่ฝั่งผมแล้ว ผมเดินส่ายหัวแล้วไปนอนที่เดิมของปรุง กลายเป็นว่าผมนอนข้างปรุง เกี๊ยวนอนอยู่อีกฝั่งของเตียง
ผมขยับตัวให้ดีแล้วหลับตาลง หลับสนิทไปได้สักพักเท่านั้นแหละ ผมก็เหมือนโดนใครมาซุกอยู่ที่คางผม แขนและขาที่พาดมาทำให้ผมขยับตัวไม่ได้ ดีที่ไม่กระแทกโดนแขนผม
ผมนอนหายใจแรง แบบนี้อีกแล้ว ปรุงนอนหายใจรดแก้มผม แค่หันไปปากผมคงชนกับจมูกเขา ถ้าครั้งนี้ผมจะขอชิมรสหวานจากปากปรุงอีก จะมีใครว่าผมไหม ..
ผมขยับตัวลงมาจนปากผมตรงกับปากปรุง ผมหันไปช้าๆ หอมไปที่จมูกโด่งรั้น ผมไล่หอมมาที่แก้มหอมแล้วไล่มาที่ขนตาดกงอน แม้จะลำบากเล็กๆ แต่สุดท้ายผมก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วงับปากยื่นนั่น ผมเม้มริมฝีปากบนล่างจนพอใจ ถึงส่งลิ้นไปเลียทั่วริมฝีปากหอมนั้น .. ผมไล้เลียจากเบาๆกลายเป็นเพิ่มแรงขึ้นแล้วสอดลิ้นเข้าไปด้านใน ผมส่งลิ้นไปเล่นกับลิ้นเล็กที่ยังคงนิ่งสงบอยู่ ลิ้นปรุงหวาน นุ่ม มีกลิ่นหอมอ่อนๆตลอดเวลา ผมไล่เลาะไปทั่วปาก มือข้างขวาของผมจับมือปรุงมาวางที่ส่วนเต่งตึงแล้วลูบไล้ผ่านกางเกงด้านนอก ผมคงอยากปลดปล่อยมากจนเกิดอารมณ์กับผู้ชาย
"อื้ออ .." เสียงครางเล็ดลอดมาจากคนตัวบาง ผมที่อารมณ์เตลิดไม่สามารถหยุดตัวเองได้แล้ว ผมทั้งดูด ทั้งเลียลิ้นเล็กจนคนที่หลับเหมือนจะรู้สึกตัว
"อื้อออ .. อย่าา" เครื่องปรุงร้องท้วง เขารู้สึกตัวแล้ว แต่ผมไม่ได้หยุด ยังคงส่งลิ้นไปควานหารสหวานในปากปรุง เขาขืนลิ้นหนีผม แต่ไม่ได้นาน มือที่ถูกผมจับให้ลูบส่วนเต่งตึงที่ตอนนี้โป่งนูนออกมาพยายามจะดึงหนี แต่ผมจับไว้แน่น ตอนนี้ปรุงเริ่มหอบหายใจไม่ออก ผมใช้โอกาสนี้พลิกปรุงขึ้นมาข้างบน แล้วส่งลิ้นไปหาจนปรุงเริ่มตอบสนอง
"อืมม .." ผมยิ่งมีอารมณ์ ปรุงขัดขืนเล็กน้อยในตอนแรก เหมือนเขายังงงๆอยู่ ลิ้นปรุงเริ่มตอบรับแล้วส่งกลับมาสู้ลิ้นผม เราจูบกันอยู่นานจนผมไม่ไหว ผมผละปากออก หอมไปทั่วหน้าแล้วให้ปรุงกลับไปนอนเหมือนเดิม ปรุงนอนหอบหายใจแรง ปากเผยอขึ้น ผมรีบลุกไปเข้าห้องน้ำอย่างทุลักทุเล จนปลดปล่อยอารมณ์หมายเสร็จ ผมถึงจัดการคราบคราวแล้วออกมาเผชิญหน้าคนที่นอนหันหลังให้ผม
"ปรุง .." ผมเรียกคนที่นอนหันหลัง รู้สึกผิดที่ทำแบบนี้
"..." ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากเลขาผม
"ฉัน .. ขอโทษนะ" ผมบอกแล้วปิดตา แบบนี้มันจะยิ่งแย่กับเราทั้งคู่ เมื่อไหร่นะที่ผมแอบรู้สึกดีกับเด็กคนนี้
"อืม " เขาตอบแค่นั้นแล้วกอดเกี๊ยวไว้แน่น ผมผิดเองที่ไม่ยับยั้งชั่งใจ
"โกรธหรือเปล่า" ผมถามหันไปใกล้ๆหู บางทีผมอาจต้องทำอะไรสักอย่าง
"คุณทำแบบนี้ทำไม.." ผมจะตอบว่าไงดี ว่าผมรู้สึกดีหรอ ปรุงคงไม่อยากเห็นหน้าผมอีกแล้ว
"ถ้าฉันบอกว่าฉันเริ่มชอบนาย .." ผมลองเชิงดูก่อน
"ผมเป็นผู้ชาย .. คุณก็ผู้ชาย" ปรุงพูดเสียงแผ่ว เขาคงคิดว่าผมวิปริตสินะ
"ฉันไม่รู้ .. รู้ตัวอีกทีก็อยากกอด อยากจูบนายแล้ว ถ้านายไม่รังเกียจ .. ฉันขอดูแลนายได้ไหม"
ผมพูดจบ ปรุงไม่ได้ตอบอะไร ส่วนผม ผมหันไปกดจูบที่ขมับคนข้างๆ แล้วบอกราตรีสวัสดิ์ นอนคิดอะไรสักพัก ผมถึงจะหลับสนิทไป .. ที่ผมเป็นแบบนี้อาจเป็นเพราะความใกล้ชิด แต่ถ้าต้องใกล้ชิดทุกวันแบบนี้ ผมคงต้องทำเกินเลยสักวัน ที่ผมขอดูแลผมพูดจากใจจริง เวลาเห็นเกี๊ยวอยู่กับปรุงแล้วมีความสุข ผมอยากได้ปรุงมาดูแลเกี๊ยว .. แล้วไลลาล่ะ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ตอนนี้ขอมีแค่เราสามคนได้ไหม .. ผมไม่รู้ว่าวิธีนี้มันถูกหรือผิด แต่ผมต้องทำให้คนตรงหน้าเข้าใจผมก่อน เพราะที่ผมทำไป มันเกินกว่าคำว่าเจ้านายลูกน้อง ...
TBC.
อุ๊ต๊ะ ปรุงแลกลิ้นตอบ ><~
ปิดตาน้องเกี๊ยวววววววววววว
-
สีชมพูอมม่วงแผ่ขยาวทั่งห้องนอนใหญ่ ฟินสุดๆ ปรุง อย่าทำงี้ ต้องให้ถุงทองมาขอ แต่งงานก่อน อย่าชิงสุกก่อน อิอิ :mew3:
-
กี๊สสสสสสสขอดูแล :katai2-1:
ว่าแต่ตอนหน้าไลลาโผล่มาแน่นอน เหอะๆๆ
-
เอิ่มมมมมมมมมมมมม ไลล่าคะ ช่วยมาบอกเลิกถุงทองที แล้วจากไปแบบเงียบๆเลยนะคะ ><
-
ทำไมต้องเป็นห่วงว่าไลลาจะเป็นยังไง รู้สึกยังไงละค้าาาาคุณถุงทอง ทำกับเครื่องปรุงขนาดนี้ยังจะโลเลอีก เอ้อออ
สงสารเครื่องปรุงนะ ถุงทองอย่าปั่นัหัวคนอื่นแบบนี้สิ อิฉันไม่ปลื้มน้า รอตอนที่ถุงทองเคลียร์กับชะนีค่ะ
ปล. ถ้าหนูเกี๊ยวไม่อยากได้แม่คนใหม่ ก็เพิ่มพ่ออีกสักคนจะเป็นอะไรไป เข้ากันได้ด้วยดั้ววว อิอิ
-
เครียไลลาก่อนนะคะถุงทอง
ไม่อยากให้ปรุงเสียใจนะ
-
ไม่ชัดเจนเลยค่ะคุณถุง เพราะคณมีแฟนอยู่แล้ว
ซ้ำยังรักกันดี สงสารเครื่องปรุงจริง ๆ
-
คุณถุงทองไปเคลียเรื่องตัวเองก่อนเลย
อย่าทำอะไรไม่ชัดเจนน้า
:m16: :m16:
-
มันง่ายไปไหมค่ะคุณเจ้านาย
-
ทำอะไรให้มันชัดเจนนนนนนนนน
ต่อๆๆๆๆ
-
เอาให้ชัดเจนนะคะคุณเจ้านาย
-
คุณถุงใจง่ายหรือน้องปรุงมีสเน่ห์เกินห้ามใจกันนะ :m28:
แต่ไปเคลียเรื่องตัวเองก่อนดีมั้ยคะจะได้ไม่ต้องกินมาม่ากัน :hao5:
-
มาม่ามาแน่เลย เดี๋ยวไลลาก็กลับมา ทำไงดีล่ะเนี่ย คุณถุงทองเคลียร์ด้วยนะครับ น้องเครื่องปรุงน่ะน้องเกี๊ยวเขารักเต็มร้อยแล้วแน่ๆ อิอิ
สามคนแบบนี้ครอบครัวสุขสันต์ดีนะ ^^
-
ถ้านางเจ้ไลลากลับมา ระเบิดลงแน่
คุณถุงคิดจะกินน้องปรุง ก็ช่วยดูแลน้องด้วยนะคะ
-
งานนี้ชะนีอาละวาดแน่ ก่อนหน้าก็ทำท่าระแวงน้องปรุงอยู่แล้ว คุณถึงแนะนำให้เคลียร์ด่วน :mew5:
-
เคลียร์ให้เรียบร้อยด้วยนะ อย่าให้เป็นปัญหาภายหลัง
ไลลา ขออวยพรให้เธอเจอคนใหม่ ทั้งหล่อ ทั้งรวยเลย ตามที่ต้องการ ขอแค่อย่ามาตอแยคนเค้ารักกันก็พอ
-
o18 o18 o18 o18ตูไม่อยากคิดเลยถ้านังชะนีไลลารู้จะเกิดอะไรขึ้น o18 o18 o18 o18 o18
-
คุณถุงบอกชอบน้องปรุงแล้ว >\\\<
น้องเกี๊ยวอยากอยู่กับพี่ปรุงและสายชูไปตลอดมั๊ยลูก
ต้องช่วยป๊าทำงานหน่อยนะ พี่ปรุงจะได้ใจอ่อน
เห็นด้วยกับคุณถุงค่ะ น้องเกี๊ยวต้องการคนดูแล
แต่ดูเหมือนคุณพ่อจะต้องการมากกว่านะคะ :-[
ตามลุ้นว่าคำตอบของปรุงจะเป็นยังไง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
สนุกอ่าาาาาาาาาาาาา
ตอนนี้อ่านไปยิ้มไป อย่างกับครอบครัวสุขสันต์><
คุณถุงทองรุกเลยค่ะ น้องเกี๊ยวไฟเขียวแน่นอน อิอิ
-
แม่มดไลล่า อารวาทแน่ทีนี้ เหอะๆๆๆๆ
-
ปรุงจะตัดสินใจอย่างไรต่อไปน้า
-
คุณถุงถอง !!!!!!!!!!!!!!!!!!
ก่อนจะมาขอดูและน้องปรุง ช่วยกับไปเคลียกับคนของตัวเองก่อนเถอะค่ะ
ขอความชัดเจนด้วยค่ะ :katai1:
-
ถุงทอง ช่วยจัดการกับคนของตัวเองก่อนนิ๊ดหนึ่ง
ไม่งัน คนที่เสียใจที่สุดก็คงไม่พ้นปรุงแน่นอน
-
ก็มีแค่สามคน.... กับสองทาง...
จะยังไงวันนี้ก็มีแค่สองทาง กับสามคน... เธอเข้าใจใช่ไหม เหมือนจะได้ยินเสียงของปาน-ธนพร ลอยมาแต่ไกลๆ ...เอิ๊กๆ
แต่ก็เนอะผู้ชายก็คงต้องประมาณนี้หล่ะ แต่หลุดพ้นขอบเขตของตัวเองและยอมรับมันได้มันก็ใช่
-
เลิกกะเจ้แกสิคุณถุง ทำแบบนี้หนูปรุงสับสนนะ
-
เง้อแล้วไลล่าอะ
แบบนี้ลำบากใจแย่เลย
-
ลักหลับอีกแล้ว 55555+
-
ไม่ดีมั้งง จะเราสามคนเนี่ยย สงสารไลลา แอบแปลกใจนิดนึง ทำไมคุณถุงเห็นสัดส่วนปรุงได้ ปรุงใส่ชุดคลุมอ่าา งง แต่สนุกมาก รอลุ้นๆๆๆ
-
:o8: มุ้งมิ้งจัง
แต่ว่าคุณถุงชัดเจนหน่อยน้า เอาไลล่าไปเก็บด่วนๆ555
-
คุณถุงทองคิดแบบนี้ได้ไง เป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวมาก :angry2: คิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง ไม่คิดถึงจิตใจของปรุง และไลลา ที่ไม่ได้มีความคิดอะไรเลย
ว่าแต่คุณถุุงทองเห็นสัดส่วนปรุงได้ไง ก็ปรุงสวมชุดคลุมอยู่ไม่ใช่เหรอ หรือมโนเอาเอง
-
มาตอบเรื่องชุดคลุมนะคะ คือตอนแรกปรุงเดินมาทั้งชุดคลุมใช่ม้า
คุณถุงทองก็ไม่ได้สนใจ แต่พอนั่งสักพักหันมาอีกที น้องถอดชุดจะลงน้ำแล้วอ่าาา
พอจินตนาการออกไหมคะ แหะๆ อย่างงเลยน้า
ปล. อย่าโกรธเจ้านายเลยค่ะ นางกำลังเจ็บตัวและสับสน ก็น้องช่างดีขนาดนี้ เนอะ
ตอนหน้าค่อยมาดูกันค่ะ ว่าไลลาจะอยู่หรือจะไป
:pig4:
-
แล้วไลลาล่ะ จะให้ปรุงเป็นบำเรอหรือน้อยเราไม่เอาด้วยคนหรอกนะ :ling1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่ะ
ชอบเครื่องปรุง เครื่องปรุงดูซื่อๆไม่มีผิดมีภัย
-
อย่าลืมเคลียร์ ไลลา นะค่ะ ดูท่าจะร้าย(มั้ง) :a2:
-
คุณถุง ยังมีไลลาอยู่เลย มาทำแบบนี้กับเครื่องปรุงได้ไง
ต้องเคลียร์บอกเลิกไลลาซะ อย่าปล่อยไว้
-
หนูเกลียดผู้ชาย!!!
-
จะเป็นยังไงต่อไป
-
คุณถุงบอกชอบน้องปรุงเร็วจัง ไม่คิดว่าจะบอกเลยนะเนี่ยย น้องปรุงเอาไงดี ไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธซะด้วยยยยย
รอตอนต่อไปค่ะ
-
ช่วยเคลียร์กับตัวเองให้ได้ก่อนเถอะ คุณถุงทอง
เห็นแบบนี้แล้วโมโหอ่ะ
-
ขอให้ไลลาไม่เป็นคนดีนะ
กลับมาแล้วบอกเลยถุงเลยยิ่งดี
เพราะถ้าเจ้แกเป็นคนดี เราจะสงสาร
ไม่ดีๆ เราไม่อยากซดมาม่า
-
เครื่องปรุง
ผมไม่ได้เป็นเกย์
ผมไม่ได้เป็นเกย์
ผมไม่ได้เป็นเกย์
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.
ตั้งแต่ตื่นมาจนถึงตอนนี้ผมกับคุณถุงทองยังไม่ได้คุยกันสักคำ ผมสับสน เขามีแฟนแล้ว แฟนเขาเป็นผู้หญิง แล้วเขาจะมาทำแบบนี้กับผมทำไม เขาก็ไม่ใช่เกย์ ผมมั่นใจ ส่วนผม ผมก็ชอบผู้หญิง ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย.. แต่ผมดันจูบตอบเขาไปขนาดนั้นได้ไง โอ๊ย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย
"พี่ปรุงรับ .. ฟรึ่บ"
"อั้ก ! .. โอย "
ลูกบอลเต็มหัวผมเลยจังๆ ผมกับน้องเรากำลังเล่นโยนบอลกันอยู่ลานหน้าบ้าน ผมนั่งอยู่ที่พื้นสนาม กำลังคิดเรื่องเมื่อคืนอยู่ สายชูก็วิ่งตามเกี๊ยวพันแข้งพันขา คงอยากจะเล่นลูกบอลด้วย .. แต่ด้วยความที่ผมกำลังเหม่อ ลูกบอลเลยลอยมาโดนหัวผมจังๆ
"เกี๊ยวขอโทษ .. ง่าาาา เจ็บมั้ยฮะ .. เพี้ยงๆ น้าาา" น้องเดินเข้ามากอดคอผมแล้วเป่าที่กระหม่อมผมเบาๆ แทบจะปีนขึ้นมาเกยผมอยู่แล้ว จะน่ารักเกินไปแล้วนะเด็กน้อย
"หมับ .. . ฟอดดดด "
"ฮ่าาา จั๊กกะจี๋ .. ฮ่าาาา" ผมหมั่นเขี้ยวน้องมาก เลยกอดเจ้าตัวเล็กแน่นแล้วฟัดแก้มด้วยความเอ็นดู เกี๊ยวดิ้นขลุกขลักอยู่ในแขนผม เจ้าสายชูก็วิ่งส่ายหางไปทั่ว สงสัยจะอยากเล่นบ้าง
"คุณเลขา อาหารจัดเสร็จแล้วค่ะ" พี่แตเดินมาตามพวกผม ผมเลยลุกขึ้นปัดกางเกงขาสั้นทั้งของผมและของเกี๊ยว แล้วเดินอุ้มน้องเข้ามาในบ้าน ว่าแต่ คุณถุงทองไปไหนล่ะ
"ปะป๊าา มาทานข้าวกันฮะ". ผมหันไปมองตามเสียง เขาเดินลงมาจากด้านบนพอดี ผมทำเป็นไม่สนใจ ไม่รู้สิ เรื่องแบบนี้จะมาจับเข่าคุยกันก็ยังไงอยู่ จะให้คุยหรอว่าคุณจูบผมทำไม แล้วผมแลกลิ้นกลับทำไม บ้าไปแล้ว
เรานั่งทานข้าวกันไปไม่ได้สนใจกัน ผมไม่ได้มองหน้าเขา ส่วนเขาแอบลอบมองผมบ่อยๆ ที่จริงก็สงสารนะ ตักข้าวกินก็ลำบากเพราะแขนเขาก็ไม่ค่อยจะดี .. เฮ้อ ! อึดอัด อึดอัดมากๆเลย จะต้องทนสภาพแบบนี้อีกนานไหม
.
"ปรุง.. โกรธฉันหรอ" ทานข้าวกันเสร็จ ผมก็รีบแยกตัวออกมา เกี๊ยวกลับห้องไปแล้ว ส่วนผมเตรียมเสื้อผ้าจะไปนอนกับเกี๊ยว คืนนี้ผมไม่สามารถนอนกับเขาได้
"เปล่าครับ ปล่อยผมเถอะครับ" ผมบอกแล้วดึงแขนออก จะมายุ่งกับผมทำไม ผมไม่ได้ต้องการคนดูแลอะไรทั้งนั้น พอได้แล้ว
"ปรุงฉันขอโทษ ฉันผิดเอง มันแค่สับสนอ่ะ ฉัน.." เขาพูด พยายามดึงให้ผมอยู่ฟังเขา
"ปล่อยผมสักทีเถอะครับ!!!" ผมผลักเขาไปชนประตูอย่างดัง
"โอ๊ยย .. แขนฉัน" เขาล้มลงไปกองที่พื้น แล้วจับแขนตัวเอง หน้าตาเขาดูเจ็บปวดมาก เป็นไงล่ะดึงดันดีนักเจ็บตัวจนได้ ผมพลั้งตัวไปหน่อย เผลอผลักไปซะแรง
"คุณนี่นะ !" ผมพยุงเขาเข้าไปในห้อง วางเจ้านายผมไว้บนเตียง เขาไม่ได้สำออยหรอก ผมโกรธเลยผลักเขาไปเเรงจริงๆ ก็มันโมโหนี่หว่า โมโหเขาที่กล้าขโมยจูบผม แล้วยังโมโหตัวเองที่ไปจูบตอบเขาอีก มันน่านัก !
"พี่แตช่วยมาดูคุณถุงหน่อยนะครับ" ผมเดินลงมาตามพี่แต ไม่อยากสนใจเขา ให้พี่แตจัดการไปละกัน
.
"พี่ปรุงฮะ . ทำไมวันนี้พี่ปรุงไม่นอนกับป๊าล่ะฮะ" อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ผมก็ขึ้นมานอนกับน้องบนเตียง เกี๊ยวใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว ปะแป้งหน้าขาว นอนกอดคอสมอสอยู่
"ป๊าเขาเจ็บแขน เราอย่าไปกวนเขาเลยเนอะ" ผมบอก วันนี้ผมเล่านิทานให้เด็กน้อยฟัง เกี๊ยวตอบเสียงเจื้อยแจ้ว ทั้งออด ทั้งอ้อน .. ผมเล่าไปได้แค่ไม่นานเจ้าตัวเล็กก็ผล็อยหลับไป สักพักผมถึงได้นอนหลับตามเกี๊ยวไป. จนสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีตีสอง
ผมนอนไม่หลับ มันยังพะวงเรื่องนั้นอยู่ ผมไม่รู้ว่าช่วงนี้ผมเป็นอะไร ผมไม่ได้สะดิ้ง กระตุ้งกระติ้งเหมือนกระเทยหรือเกย์สาวนะ ผมก็ยังแมนอยู่ ยังชอบกีฬา เล่นอะไรแรงๆอยู่ แต่เวลาอยู่กับเขามันเหมือนผมอ่อนแอลง ดูเขาสามารถปกป้องผมได้ ความเหงาที่ผ่านมามันค่อยๆจางไปเวลาผมนอนในอ้อมอกเขา มันมีความสุขเวลาที่ผมอยู่กับเกี๊ยว ผมยังคิดไม่ตกเลยว่าถ้าผมจะไปจากเขา ผมต้องอดเจอเกี๊ยว ผมจะทำใจได้ไหม ผมรักเกี๊ยวเหมือนน้องชายแท้ๆไปแล้ว ผมไม่เข้าใจเขา ไม่เข้าใจตัวเอง .. เครียด ปวดหัว
สุดท้ายผมก็เดินออกมาข้างนอก ไม่ได้สนใจอะไรนักหรอกนะ แต่ก็รู้สึกผิดที่ผลักเขาล้มไปขนาดนั้น ป่านนี้นอนหลับหรือยังก็ไม่รู้ อาจจะนอนโอดโอยเพราะความเจ็บอยู่ก็ได้ ... ผมเปิดระตูห้องเข้ามาเงียบๆ คนที่นอนอยู่บนเตียงดูตัวสั่นๆนะ หรือจะหนาว
ผมเดินเข้าไปใกล้เขา ยืนอยู่ข้างๆเตียง ลองเอามือแตะหน้าผาก แตะคอ นี่ตัวคุณถุงร้อนขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ผมรีบเข้าห้องน้ำเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้เขา สงสัยมันจะอักเสบจนไข้ขึ้น ผมไม่น่าทำแบบนั้นกับเขาเลย รู้สึกผิดขึ้นมาทันที
"อืม .. ปรุง"
"ทานยาก่อนนะ คุณตัวร้อนมากๆเลย" ผมบอกแล้วพยุงเขาขึ้นนั่งพิงหมอนที่หัวเตียง ส่งยาสองสามเม็ดพร้อมน้ำให้คนที่นั่งคอพับอยู่ คุณถุงทองหายใจเป็นไอร้อนออกมา ผมหรี่แอร์ให้เขา ดันเขาให้ลงไปนอน ผมเห็นนะว่าเขามองผมตลอด แววตาเขารู้สึกผิด ถ้าเขาพูดว่าเขาแค่สับสน ผมก็พร้อมจะเชื่อและเข้าใจ ต่อจากนี้เราก็ทำตัวตามปกติ จะได้ไม่อึดอัดใจทั้งสองฝ่าย
"ปรุง "
"ครับ"
"ฉันขอโทษ"
"ผมเข้าใจ คุณแค่สับสน ผมไม่คิดมากหรอก"
"ฉันขอโทษที่ทำแบบนั้น .. แต่ฉันพูดจริงๆนะ .. นายให้โอกาสฉันได้ไหม"
ความเงียบเข้าครอบงำ ต่างคนต่างกำลังคิด คนหนึ่งคิดว่าอีกคนจะตอบอย่างไร ส่วนอีกคนกำลัวคิดว่าที่เขาพูดออกมาหมายความว่าอย่างไร ...
.
.
ถุงทอง
วันนี้ทั้งวันเลขาผมเขาไม่คุยกับผมเลย แม้แต่หน้าผมเขายังไม่อยากมอง คุณเคยเป็นไหม เวลาเราอยู่ใกล้ใคร หรือ เวลาที่มีใครมาคอยดูแล มันจะรู้สึกผูกพัน และรู้สึกดีกับคนๆนั้น เวลาผมเห็นปรุงทำกับข้าว เวลาที่ปรุงดูแลผม เอาใจใส่ลูกชายผม ผมมีความรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนว่าเขาน่าจะเป็นคนที่เข้ามาดูแลตรงนี้ได้ จะเรียกว่าเลขาหรือผู้ช่วยมันก็ถูก แต่เป็นผมเองแหละที่ไม่พอ ที่พยายามจะเกินเลยกับปรุง แค่ได้กลิ่นหอมๆ หรือแค่เห็นริมฝีปากเผยอออก ผมก็อยากจะกัดกลืนเครื่องปรุง มันแปลกนะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ผมจะไม่เป็นแบบนี้เลย แต่พอเป็นเขาคนนี้ แค่ได้สัมผัสได้ชิดใกล้ ผมก็ไม่อาจจะควบคุมตัวเองได้
หลังจากที่ปรุงผลักผม แตก็มาช่วยพาเข้าห้องน้ำ ทำธุระ ที่จริงผมทานยาไปแล้ว แต่ตอนนี้ผมปวดไปหมด ปวดเหมือนจะหักอีกรอบ มันร้าวไปทั้งแขน อาจจะอักเสบเพราะแค่หายใจไอร้อนก็ออกมาจนเหงื่อผมแตก
"ผมเข้าใจ คุณแค่สับสน ผมไม่คิดมากหรอก"
แค่ได้ยินคำนี้ผมก็ตลกเขา ไม่คิดมากหรอ แล้วที่เขาไม่กล้าสบตา ที่เขาไม่มองหน้าผมนี่ไม่ใช่เพราะคิดมากหรอกหรอ ผมรู้ว่าผมทำให้เขาอึดอัด ผมไม่เคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อย แต่ผมกับไลลามันมีอะไรมากกว่านั้น ผมได้รู้อะไรบางอย่างมา และตอนนี้ผมกำลังเคลียร์ทุกอย่างกับไลลาอยู่ อาทิตย์หน้า อาทิตย์หน้าเท่านั้น ผมจะทำให้ปรุงมั่นใจ ว่าผมจะขอดูแลเขาแค่เพียงคนเดียว ...
TBC.
ฮืออออ อึดอัดใจแทนทั้งสองคน
-
ตัดสินใจได้แล้วก็ลุยเลยค่ะ
สู้ๆนะคุณถุงทองง เพื่อครอบครัวสุขสันต์สองพ่อ(หนึ่ง)ลูก
เอิ๊กๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
น่าสงสารน่าสงสารคุณถุงอ่ะ
อุณส่าห์เจอคนที่จะดูแลเกี๊ยว
ได้และเข้ากะน้องได้เนี่ยแต่
ก็มาอยู่ในสถานะการณ์ที่ชวน
อึดอัดไม่สามารถทำอย่างที่
ต้องการซ้ำยังมาเดี้ยงอีกจะทำ
ไรก็ไม่สะดวก
-
หืมมมมม แสดงว่าไลลามีความลับบางอย่างล่ะสิ ท้อง? นอกใจ? แล้วถุงทองก็รู้แล้วด้วย
แล้วที่ลื้อคบกับไลลาตั้งนาน ตัดใจได้ง่ายๆเลยรึ??
ถุงทองรักจริงๆหรือเป็นเพราะสนใจเครื่องปรุง? ต่างกันนะค้าาา คู่นี้เจอกันถึง 2 เดือนหรือยังนี่? ให้เวลาเครื่องปรุงอีกหน่อยเต๊อะ
ปอลอ นั่งรอ NC 55555555 :hao6:
-
คุณถุงทองสู้ๆนะ ปรุงเค้าติดเกี๊ยวอยู่ 5555
-
ก็เข้าใจนะว่ามันวาย ... แต่พอถุงทองเผลอไผลไปกับเครื่องปรุงครั้งเดียว
ถึงกับจะเคลียร์กับไลลาเลยเหรอ คือค้นพบตัวเอง มั่นใจตัวเองรวดเร็วอะไรปานนั้นฟระ
ใจอยากให้ค่อยเป็นค่อยไปนะ มันจะซาบซึ้งกว่า ... อย่างนี้ก็ไม่มีลุ้นแล้วดิ
-
ถ้าเคลียเรียบร้อยแล้วก็ ลุยโลด o13
-
อึดอัดอึดอัดอึดอัด
บอกได้คำเดียวว่าอึดอัด :sad4: :sad4: :sad4:
-
มรอะไร ไลลาทำไม รีบเครียร์เซ่!! เดี๋ยวโดนหมาคาบไปแดกก่อนแล้วจะเสียใจ
:katai1:
ต่อๆๆๆๆ
-
เราว่าไลลามีชู้...มั้ง?
จะอะไรยังไงไปเคลียร์ให้เรียบร้อย
ค่อยเดินหน้ารุกนะย่ะ
-
เอาให้แน่นะคะคุณถุง ต่างฝ่ายต่างก็ไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อน
ย่อมเป็นเรื่องธรรมดาที่จะคลางแคลงใจอยู่ ว่ารักจริงหรือสับสนเพราะความใกล้ชิด
ถ้าจัดการเรื่องไลลาได้แล้วค่อยมาว่ากันใหม่เนาะ ยังมีเวลาอีกเยอะ
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยคุณถุงให้ได้ว่าที่คนดูแลสองพ่อลูกนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ไลลานี่คงคบผู้ชายหลายคน ถุงทองรู้แล้ว กำลังจะออกห่าง พอดีเครื่องปรุงเข้ามาเลยเหมือนเป็นการเร่งปฏิกิริยา
-
:impress2:
อย่าสับสนนะคุณถุงทอง
แล้วพี่เสื้อเอสซีจีล่ะไปไหน
ปล. หุหุ :hao7: ที่ถามหาไม่ใช่อะไร แค่อยากรู้ว่า ถุงทองจะหึงมั้ยยยย :o8:
-
บางทีก็แอบสงสารบรรดาแฟนผู้หญิงของเหล่าพระเอก/นายเอกจริงๆนะคะ ; - ;
ถ้าไม่ถูกผลักให้เลวก็โดนบอกเลิกตรงๆแทนทั้งๆที่มาก่อนแท้ๆ ทุกเรื่องเลยเนอะ ทำไงได้ T T
สู้ๆนะคะไรเตอร์ รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ ^^
-
ตอนนี้ออกไปทางสงสารไลลานิดๆ เพราะฝ่ายหญิงไม่ผิดอะไร แต่ถ้าไลลาตามรังครวญทำให้เครื่องปรุงไม่มีความสุขก็อีกเรื่อง
-
คุณถึงทองก็ดูแลน้องปรุงให้ดี อย่าให้ใครทำอะไรน้า
-
รออาทิตย์หน้า :katai5:
-
เฮ้อ....ไม่เข้าใจๆๆๆ
-
อย่าบอกนะว่าไลลาแอบคบซ้อนนะ แล้วคุณถุงได้ข่าวมา ถึงได้บอกว่าจะเคลียร์เรื่องนี้ และทำทุกอย่างให้ชัดเจน
ตอนนี้สงสารปรุง ที่คงอยากให้คุณถุงทองชัดเจนมากกว่านี้ ไม่ใช่ใช้คำว่าตัวเองสับสน ชอบเวลาที่เกี๊ยวเล่นกับปรุง ดูเเป็นพี่ชายที่อยากมีน้องน่ารัก ขี้อ้อน
-
หึหึหึ
อาทิตย์หน้าสินะ
-
oh...next week..make it clear na ka....Love Keaw!
-
ปรุงต้องเข้มแข็งไว้ ดูกันไปนานๆ
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:จัดไปคุณถุงทอง :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เเล้ว หญิงไลลาหล่ะ คุณถุงทอง o18 o18
-
ปรุงสับสนล่ะ รุกต่อเลย
-
เคลียเสร็จค่อยว่ากัน
-
ไปเคลียร์มาไว ๆ เลยค่ะคุณเจ้านาย!
-
ไปเคลียร์ตัวเองให้เรียบร้อยก่อนคุณถุงทอง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :katai1:
-
กับปรุง คุณจะยังไงก็ได้ แต่เคลียร์กับไลลาให้เรียบร้อยก็พอ!!!
-
รอคุณถุงทอง
-
เอ้ารีงๆเครีย :hao6:
-
:เฮ้อ: :กอด1:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
คุณถุงรู้อะไรกับนาง :katai1:
-
พึ่งเคยอ่านแนวใสๆเริ่ยๆ แบบนี้ครั้งแรก ชอบมากๆเลยค่ะ :ling1: :ling1:
:m3:
ปาหัวใจใส่คนเขียนรัวๆ
-
เอาให้เคลียร์นะคะคุณถุง อย่าทำร้ายน้องปรุงนะ เกี๊ยวไม่ยอมแน่ๆ :ling1:
-
เรื่องอะไรล่ะคุณถุง มาต่อๆๆ
-
โหย อิรุงตุงนังไปนะ ทำอะไรเอาให้เคลียร์คุณถุง :ling2:
-
:call: :call:
-
:กอด1:
-
เข้ามารอเกี๊ยววว
-
ถุงทอง
ผ่านมาอาทิตย์นึงเต็มๆที่ผมแยกห้องนอนกับปรุง บ้าจริง ผมทำอะไรลงไป ผมเป็นคนทำให้ความสัมพันธ์ของเราดำเนินไปในทางที่ดิ่งลง ผมจูบเขา ผมทำร้ายเขา ผมมันเลว เห็นแก่ตัวและบ้าบอที่สุด
"เริ่มไม่เจ็บแล้วใช่ไหมครับ จากผลเอ็กซเรย์ แขนคุณถุงทองยังไม่ติดกันดีนะครับ ส่วนไหปลาร้าเข้าที่แล้วครับ รออีกอาทิตย์มาตรวจดูใหม่นะครับ วันนี้สั่งยากลับบ้านได้ครับ" ผมขอบคุณหมอแล้วเดินมาหาเลขาส่วนตัว
"คุณไปรอที่รถเถอะ เอายาเสร็จผมตามไป" เขาพูดทำสีหน้าเฉยๆใส่ผม เราเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว อึดอัดมากพูดเลย ผมรู้ว่าผมผิด แต่ไม่คิดจะใหัโอกาสกันเลยหรอ
"อืม นายรีบมานะ" ผมบอกแล้วเดินมาเข้าห้องน้ำ โคตรลำบากเลยกว่าจะถอดได้แต่ละที .. พอเดินออกมาผมก็เจอเครื่องปรุงยืนคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาดีนะ ทำงานโรงงานชื่อดังเสียด้วย ทำไมถึงได้ดูสนิทกันขนาดนั้นล่ะ หรือผมคิดมากไปเอง ก็แล้วทำไมต้องจับมือขนาดนั้นด้วย โอ๊ย นี่ผมเป็นบ้าแล้วใช่ไหม นั่นผู้ชายกับผู้ชายนะเว่ย จะมาหึงหวงทำบ้าอะไร
ผมเดินออกมาทางรถจอด แจ่มจอดรออยู่ที่จอดรถพิเศษ พอผมเดินมาเกือบถึงรถ แจ่มก็รีบวิ่งมาเปิดประตูหลังให้ ผมทำหน้าเครียด ขมวดคิ้ว คิดไปเรื่อย คิดว่าไอ้นี่มันจะมาจีบปรุงอีกคนหรือเปล่า คิดว่าแล้วปรุงล่ะชอบเขาหรือเปล่าเลยไม่สนใจผม
"ปรุงมานั่งนี่" ผมกดกระจกลงบอกเขาที่กำลังจะก้าวขึ้นรถด้านหน้า ปรุงทำหน้างงปนไม่พอใจแล้วเดินมานั่งข้างหลังกับผม ผมก็นั่งเฉยๆ ยังนึกประเด็นจะคุยไม่ออก จนแจ่มออกรถ เรากำลังกลับบ้านกัน วันนี้วันเสาร์ ไลลาจะมาหาผมตอนเย็น ผมมีเรื่องจะเซอร์ไพรส์เธอ แต่ตอนนี้ผมคงไม่อาจทำให้ปรุงเชื่อผมได้ เพราะผมทำอะไรก็ไม่สะดวก แถมอยู่ดีๆมาบอกขอดูแล ทำอย่างกับจะขอเป็นแฟนอย่างนั้นแหละ
"เย็นนี้คุณจะทานอะไร ผมจะได้ให้แตทำ" เขาถามผมแต่ไม่ได้หันมามอง
"ทำอะไรก็ได้สักสี่ห้าอย่าง เย็นนี้ฉันมีแขก" ได้ผล ปรุงหันมาเลิกคิ้วหน้าตาบึ้งตึง อยากจะเขกลงไปที่คิ้วนั่นจริงๆ
"คุณไลลาสินะ .. หึ .. ก็ดี" รถจอดหน้าบ้านพอดี เขาประชดประชันผมเสร็จก็ลงไปจากรถ แจ่มวิ่งมาเปิดประตูให้ ผมถึงลงจากรถตามไปได้บ้าง
"ปะป๊าา .. " เด็กน้อยจอมซนวิ่งหอบเจ้าแมวสีขาวมาอย่างหน้าตาตื่น
"อะไรครับลูก" ผมถามลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู
"ปะป๊าทำอะไรพี่ปรุง .. ทำไมพี่ปรุงอารมณ์ไม่ดี" ฮื่อออ ขนาดเด็กยังรู้เลย เกี๊ยวก็ทำหน้ามุ่ยตามไปด้วย ผมพาลูกไปนั่งที่โซฟา ผมมีเรื่องจะคุยกับเขา
"เย็นนี้น้าไลลาจะมา" ผมบอกเกี๊ยว เด็กน้อยหันขวับมาหาแล้วทำปากยู่ใส่ผม นี่มันอาการเดียวกับคนพี่เมื่อครู่นี่
"ทำไมต้องมา .. ปะป๊ารักเขามากหรอ". เกี๊ยวน้ำตาคลอแล้ว เฮ้ย นี่ลูกไม่ชอบแฟนผมขนาดนั้นเลยหรอ ผมว่าแต่ก่อนเกี๊ยวไม่เคยพูดหรือแสดงอะไรให้ผมเห็นเลยนะ แต่นี่มันเรื่องใหญ่นะ ผมไม่เอาแน่ๆถ้าแม่ใหม่จะเป็นคนที่เกี๊ยวไม่ชอบ
"ปะป๊าไม่ได้รักเขามากกว่าเกี๊ยวนะครับ .. เชื่อป๊านะลูก". ผมปลอบเด็กน้อยดึงเกี๊ยวเข้ามากอดโอ๋ ลูกผมน้ำตาซึมสะอึกสะอื้นเล็กๆ ถ้าผมถามว่าทำไมเขาจะตอบผมไหม
"เกี๊ยวครับ .. เกี๊ยวไม่ชอบน้าไลลาหรอครับ" ผมถาม อยากรู้ใจเด็กน้อยบ้าง
"เกี๊ยวแค่ไม่อยากได้แม่ใหม่ .. อึ่ก .. เกี๊ยวคิดถึงหม่าม้า .. ฮืออออออ" เอาแล้ว เกี๊ยวปล่อยโฮอย่างดัง ผมกอดเขาได้แค่มือเดียว รู้สึกสงสารลูกที่ขาดแม่ ภรรยาผมเสียตอนที่เกี๊ยวยังเด็ก แต่ลูกผมจำแม่เขาได้ดี อาจเป็นเพราะผมคิดแต่จะหาคนมาดูแล ไม่ได้สนใจจิตใจลูกเลยว่าเขาจะเป็นอย่างไร
"คุณทำอะไรเกี๊ยวอ่ะ ! เกี๊ยวครับ มาหาพี่ปรุงนะ". อ้าว. ผมนั่งงงเป็นไก่ตาแตก นี่ผมไปทำอะไรลูกตอนไหน แล้วนี่เลขาผมดันมาตวาดผมอีก เอาเข้าไปสิ .. ปรุงอุ้มลูกชายผมไปเล่นในครัวแล้ว ผมนั่งกุมขมับ ทีวีที่เปิดไว้ไม่ได้ดูหรอก
.
"มาแล้วค่ะถุง " นั่งอยู่สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้าน เป็นใครไปไม่ได้ครับ แฟนคนสวยของผมเอง ..
"เป็นไงบ้างคะ ไลว่าอาการคุณคงดีขึ้นแล้วนะ " ไลลาเดินเข้ามานั่งข้างผม เธอยังใส่ชุดที่แสดงอยู่เลย วันนี้เธอไปถ่ายละครมาครับ มาถ่ายระยองนี่แหละ เธอถึงแวะมาหาผมได้ ..
"ผมดีขึ้นแล้ว คุณล่ะเหนื่อยไหม " ผมถามเธอ ไลลาถอดชุดคลุมเหลือแค่สายเดี่ยวเป็นเดรสสั้นประมาณขาอ่อน ผมชินแล้วครับ เห็นบ่อย
"ขอบใจนะปรุง". ผมบอกปรุงที่เดินเอาน้ำมาเสิร์ฟ ที่จริงเขาไม่ต้องทำเลยนะ แต่เพราะแตไม่ว่างและปรุงก็เป็นคนดีซะด้วยสิ ..
"เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แดดร้อนอ่ะ ทะเลระยองนี่สุดๆเลย .. ถุงคะ .. ถุง". ผมสะดุ้งหันกลับมาหาไลลา มัวแต่มองตามคนหน้าบึ้งไปจนลืมฟังเธอ
"อ.. อะไรนะครับ". ผมถามไลลา เธอทำหน้าเบื่อๆ เหมือนว่าผมไม่ใส่ใจเธอ
"มองอะไรอยู่คะ ไม่ฟังไลเลยนะ". จะให้ผมบอกหรอว่ามองเลขาหน้ามุ่ยของผมอยู่
"ผมหาน้องเกี๊ยวน่ะครับ". เฮ้ออ ต้องโกหกเพื่อความสบายใจ เรื่องที่เราต้องคุยกัน คงจะต้องเป็นหลังทานข้าว
.
"นี่คุณให้ปรุงมาอยู่ที่นี่ด้วยหรอคะ" เรากำลังนั่งทานข้าวกัน ผมนั่งก่อนต่อด้วยไลลานั่งด้านขวา ลูกชายผมด้านซ้าย ถัดไปเป็นเครื่องปรุง สงสัยจะรังเกียจผมมาก หน้าผมเขายังไม่มองเลย
"ครับ .. ผมสั่งให้เลขาผมมาอยู่นี่ดูแลผมกับลูกชาย". ผมบอก ลอบมองหน้าปรุง เขาเงยขึ้นมาสบตาผมพอดี เลยทำเป็นหันไปตักกับข้าวให้ลูกผม หึ เด็กจริง
"ดีนะคะ ทำหลายหน้าที่ดี". พอไลลาพูดจบ วงข้าวก็เงียบกริบเหมือนไม่มีใครนั่งอยู่ ปรุงวางช้อนลง เกี๊ยวก็เลยจูงมือเลขาผมออกไปข้างนอก ผมไม่ชอบช่วงเวลาแบบนี้เลย
.
"คุณมีอะไรจะคุยกับไลคะ" ผมพาไลลาขึ้นมาห้องทำงาน เธอนั่งอยู่บนโซฟา ส่วนผมนั่งที่โต๊ะทำงาน
"ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ .. ไล .. ความสัมพันธ์ของเรามันจะมีวันพัฒนาไหม .. คุณอยากแต่งงานหรือยัง"
"เอ่อ .. ถุงคะ .. ไลว่าเราน่าจะรออีกสักพักไหม .. ไลยังไม่พร้อมเลยค่ะ" เธอปฏิเสธผมเป็นครั้งที่เท่าไหร่กันนะ
"เราคบกันมานานแล้วนะไล ผมว่ามันถึงเวลาที่เราจะทำอะไรให้มันจริงจังเสียที"
"คุณอย่าเร่งไลนักสิ ก็งานไลก็เยอะ .. แถมหนูเกี๊ยวคงยังไม่โตพอจะรับเรื่องแบบนี้"
"ไลลา . คุณบอกความจริงผมมาเถอะว่าทำไมถึงไม่อยากแต่งงานกับผม .. คุณรู้ไหมว่าตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่ระยอง คุณก็เปลี่ยนไป คุณไม่เหมือนเดิม และมันส่งผลให้ผมไม่มั่นใจในความรักของเรา"
"ไม่จริงนะคะ ไลไม่เคยเปลี่ยนไป คุณต่างหากที่เปลี่ยนไป ไลเลย ไล.." เธอพูดปฏิเสธด้วยท่าทางร้อนรน เหมือนคนมีชะงักติดหลัง
"คุณเลยแอบไปมีชู้ .. ใช่ไหม". ผมพูดเสียงอ่อน เหนื่อยที่จะรู้ว่าผู้หญิงที่ผมเคยรักไปไหน ทำอะไร กับใคร ผมเหนื่อยจริงๆครับ
"ไม่จริง! ใครมาบอกคุณคะ ไม่จริงนะ ไลไม่เคยมีใคร". ไลลาเดินเข้ามากอดผมไว้ เธอร้องไห้คร่ำครวญ พร่ำพูดว่าไม่จริง แต่หลักฐานที่ผมมีมันทำให้เชื่อในตัวผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อีกต่อไป
"คุณยอมรับความจริงเถอะไล ผมเสียใจมากนะที่ต้องมาทนเห็นผู้หญิงที่รักตกเป็นของคนอื่น" ผมกุมขมับด้วยความโกรธ และ เจ็บปวด โกรธแม้กระทั่งตัวเองที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้
"ไม่นะ. ไม่จริง ฮือออ คุณเชื่อไลสิ เชื่อไลนะคะ ". เธอไม่ยอมปล่อยผม จนผมต้องจัดการให้จบเสียที ผมจะไม่ปล่อยให้มันคาราคาซังอีกต่อไป
"ไลลา .. ผมให้โอกาสคุณซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า แต่คุณก็ทำร้ายผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนกัน ผมเจ็บนะ ไม่ใช่ไม่เจ็บ กี่ครั้งที่ผมต้องมานั่งเห็นรูปพวกนี้ กี่ครั้งที่ผมต้องมานั่งทนดูคลิปพวกนี้ คนที่คุณไปด้วยมันระยำกันทุกคน มันเอาคลิปมาขายผม ซึ่งผมก็อยากรู้ อยากจะรู้ว่าผู้หญิงที่ผมรักคนนี้เป็นอย่างที่พวกมันว่าจริงหรือเปล่า ซึ่งผมก็ได้รู้แล้ว ว่าคุณมันง่าย คุณนอกใจผม นอกกายผม กี่คนแล้วไลลา กี่คน!"
ผัวะะะ
"อย่ามาว่าฉันนะ ! เพราะคุณต่างหากที่ทำให้ไลเป็นแบบนี้ ! คุณไม่ดูแลเอาใจใส่ไลเลย คุณทิ้งให้ไลเหงา! คุณเห็นแก่ตัว คุณคิดแค่ให้ไลซื่อสัตย์ แต่ไม่เคยให้ความรักไล ฮือออ เพราะคุณ ! เพราะคุณ!" ไลลาทั้งตบ ทั้งทุบตีผม ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกเจ็บที่ร่างกายแม้แต่นิด ผมเจ็บที่ใจ ผมเจ็บมาก มันเหมือนโดนมีดกรีดลงมาตรงกลางนั้น ความไว้ใจ ความเชื่อใจ ความรักที่ผมเคยมีให้เขา มันเกินจะทน ผมไม่เอาอีกแล้วความรู้สึกนี้ ไม่เอาแล้ว
.....
เครื่องปรุง
"โอ๊ย! เอ่อ " ผมร้องเสียงตกใจตอนที่คุณไลลาผลักบานประตูออกมา แม่งชนไหล่ผมเต็มๆเลย ที่จริงผมผิดเองแหละ ก็ผมดันยืนแอบฟังที่เขาคุยกันน่ะสิ ได้ยินบ้าง ไม่ได้ยินบ้าง จนตอนนี้ได้ยินเสียงเธอเต็มสองรูหู
"หลีกไปสิ ! ฮืออออ! ไปตายกันให้หมดเลย !" นี่ไง เธอผลักผมจนกระเด็น เฮ้ย อย่าทำเกี๊ยว !!
"ฮืออออออออออออ .. พี่ปรุงงงง" ไม่ทัน เกี๊ยวที่กำลังวิ่งเล่นกับสายชูโดนคุณเขาชนเข้าเต็มๆ ผมรีบวิ่งลงบันไดไปหาเกี๊ยว ทำไมต้องมาลงกับเด็กด้วยวะ เกี๊ยวไม่รู้อะไรสักหน่อย
"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง ฟอดด เงียบๆ" เกี๊ยวยังไม่หายร้อง น้องกอดผมแล้วซุกหน้าร้องไห้สะอื้น ผมปลอบน้องไปมองประตูห้องทำงานด้านบนไป คนที่ผมเป็นห่วงที่สุดในตอนนี้ เขายังไม่ออกมาจากห้องเลย ...
TBC.
สงสารใครดีนะ
ไว้จะรีบมาต่อนะคะ
:pig4:
-
บ๊ายบายยยยย ชะนี~~~~
-
สงสารคุณถุง ที่โดนสวมเขา แถมเขาหลายตัวซะด้วยดิ
สงสารเกี๊ยว ที่ขาดแม่
สงสารปรุง ที่คุณถุงยังไม่มีความชัดเจนให้ซะที
แต่สะใจยัยไลลา ที่ไปจากคุณถุงได้ซะที
แต่อ่านเรื่องที่มีผู้หญิงมาเกี่ยวข้องกับนายเอกกับพระเอก มักจะได้บทไม่ดีเกินไป ก็ร้ายซะน่ากลัว
รอตอนต่อไปว่าคุณถุงจะให้ความชัดเจนกับเลขาปรุงได้รึยัง
-
อึ้งนิดๆ ที่ปรุงแอบฟังเขาคุยกัน
lol แสดงว่าปรุงก็แอบสนใจอยู่บ้างเหรอ? (แถมมีงอนอีก แหม่ๆๆๆ)
ปอลอ ทำไมไลลาต้องทำน้องเกี๊ยวด้วยล่ะนี่ เป็นข้าพเจ้าชกนางไปทีนึงแล้ว โวยวายไม่เข้าเรื่อง
-
กรี๊ดดดดด ไม่เป็นไรนะคุณถุง ยังมีน้องปรุงอีกทั้งคน ฮุฮุ :impress2:
-
ทางสะดวกแล้ว
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:katai5:
ลาให้ขาดเลยนะ
-
ยัยไลลา ประสาทททท !!! ไปซะได้ก็ดี ไปแล้วอย่าลกับมาอีกก
บายยยยย :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
แหนะๆ มีห่วงด้วย เจ็บอยู่โดนทุบขนาดนั้นนี่.. ไปตรวจที่รพอีกรอบเถอะ
-
โอ๊ยยยย ผู้หญิงคนนี้ ไม่ไหวเลยนะ นิสัยไม่ดี
-
ลาก่อยยยยยยย ไลลา บั๊บบายยยยยย
อย่าเจอะอย่าเจออย่ามาหาคุณถุงอีกเลย
:hao7:
-
เยสสสสส ทางสะดวก :katai2-1:
แต่แอบสงสารคุณถุงทองจัง
-
บ้ายบายชะนี โชคดีและลาก่อนนนน
-
สงสารน้องเกี๊ยวก่อน น้องยังเด็กนะ ทำน้องร้องไห้ทำไม ยัยไลลา :angry2:
-
ไปๆ มาๆ เราติดเรื่องนี้จะมากพอกะวันทองละ
ปรุงดูจะมีอะไรๆมากขึ้นนะ แล้วคุณถุงจะเอาไง มาต่อเถอะค่ะ ค้างมาก
ปล. เกี๊ยวมานี่มา ~ :mew6:
-
รอว่าคุณถุงจะจัดการยังไงต่อจ้า
-
มีชู้งะ
เงิบเลย
รอตอนต่อไปค้าบ
-
ปรุงกับคุณถุง กำลังจะพัฒนาความสัมพันธ์ใช่ไหมมมม
-
สงสารเกี้ยวววววววววววว :mew2:
เกี้ยวโดนชน
ไลลา!!!!!!!!!!! :fire: นิสัยไม่ดีมีชู้ไม่พอยังพลักเกี้ยวอีก :z6:
-
ไม่ผิดจากที่คาดไว้เท่าไหร่ สงสารเกี๊ยว ทำเด็กทำไมเนี่ย!?
-
ถ้าไม่สงสารใครเลยจะแปลกไหม????
-
เย้ๆๆ ไปซะทีนังไลลา อิอิ น่้องปรุงน่ารีัก :katai3:
รู้มั้ยฉันมารอพี่ที่ท่าน้ำเอ้ยบอร์ดทุกวันเลยนะ
-
Good Bye นะชะนี ไปแล้วไปลับนะหล่อน :hao7:
ว่าแต่ มาชนเกี๊ยวได้ไง น้องเจ็บนะโว้ย :m16:
-
แล้วเรื่องชะนีก็จบไปถึงแม้จะทุลักทุเลไปบ้างแต่ก็จบอะนะ ต่อไปก็เดินหน้าเต็มที่นะคะคุณถุง ต้องพยายามเอาปรุงมาเป็นแม่ให้น้องเกี๊ยวให้ได้ o8
-
:hao4: :hao4: :hao4: :hao4:เหมือนทางจะโลงๆ :hao4: :hao4: :hao4: :hao4:
-
:mew3: :mew3:
-
จบเรื่องสักที (หรือเปล่า) จะได้เริ่มต้นใหม่ให้เป็นเรื่องเป็นราว
อย่างน้อยนี่ก็ทำให้ปรุงใจอ่อนมาได้มากเลยล่ะ :hao3:
ตอนนี้เจ็บทั้งพ่อทั้งลูก ปรุงจะปลอบใครก่อนดีล่ะเนี่ย
ไม่ว่าผู้ใหญ่จะทำอะไรเด็กมักจะได้รับผลกระทบนั้นเสมอ :เฮ้อ:
ปลอบคนลูกแล้วอย่าลืมแวะไปปลอบพ่อบ้างนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
เสร็จเรื่องอินังไลลาได้ซักที จะไปที่ไหนก็ไปเลยนะ :z6:
มารอน้องเกี๊ยวคนดี หนูเป็นคิวปิดสิคะเกี๊ยว :mew1:
-
ไม่คิดว่าคุณถุงทองจะรักคุณไล่ล่าจริงๆนะเนี้ยยยย นี่งงเลย เจ็บปวดเลยหรอ โถ่ววววววว งั้นก็เจ็บปวดไปนะคะ คุ๊ณณณ
เครื่องปรุงไปชอบคนอื่นดีมั้ยนะ หึหึ แต่ก็สงสารคุณถุงอยู่ 55555 ชะนีไปแล้วไปลับอย่ากลับมานะจ๊ะ
-
สมน้ำหน้ายัย ไล่ล่า :ling1: :hao7: :hao7: :hao7:
-
เครื่องปรุง
ผมพาน้องไปอาบน้ำ เพราะตาน้องจะปิดอยู่แล้ว เกี๊ยวร้องไห้จนเพลีย คุณไลลาก็ช่างใจร้าย เด็กก็ยืนอยู่เฉยๆแท้ๆ ดันชนไปได้ จะทะเลาะอะไรกันก็อย่ามาลงที่เด็กสิ .. พอน้องหลับผมถึงได้เดินออกมาดูคนเป็นพ่อ นี่คิดจะหมกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานหรือไง
"ขออนุญาตินะครับ". ผมเคาะประตูแล้วเปิดเข้ามาในห้องทำงาน ทำไมมันเละเทะขนาดนี้เนี่ย แฟ้มเอกสาร กระดาษต่าง กระจัดกระจายเต็มห้องไปหมด นี่ฝีมือใครระหว่างฝีมือคุณไลลาหรือฝีมือเจ้านายผม ?
ผมเดินเก็บเอกสารทั้งหมดเข้าที่ แล้วเดินไปหาเขาที่นั่งอยู่บนโซฟา ตาเขามองไปที่แก้วเหล้าอย่างเหม่อลอย หืออ เหม็นเหล้ามาก แขนยังไม่หายดีเลยดื่มเหล้าได้ไง
"คุณจะเสียใจหรือทุกข์ทรมานแค่ไหนก็ไม่น่าพึ่งของมึนเมานะคุณถุงทอง" ผมพูดแล้วดึงแก้วในมือเขาออก เขายอมปล่อยมือง่ายๆแล้วเอนตัวพิงโซฟาดูแล้วก็น่าอนาถใจ แต่ผมก็เข้าใจนะ ตอนที่ผมแอบฟังคือผมเดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าด้านบน พอเดินผ่านห้องทำงานเขา ผมได้ยินเสียงโวยวายออกมาจากในห้อง มันเสียงดังมากจนผมต้องเสียมารยาทแอบฟัง ได้ยินไม่กี่ประโยคหรอก แต่ก็จับใจความได้ว่าคุณไลลาไปแอบมีชู้ แล้วคุณถุงทองจับได้ เฮ้อ เท่าที่ดูๆก็รักกันดีออก แต่ก็อย่างว่าอ่ะเนอะ เธอทั้งสวย แถมยังอยู่ในสังคมบันเทิง ห่างกันขนาดนี้ก็คงเผลอไผลไปบ้าง
"ฉันมันไม่ดีพอใช่ไหม ฉันมันคนมีภาระ หึ ที่จริงฉันควรเป็นคนเจียมตัวนะ ว่าเขาคงไม่เอาผู้ชายที่มีลูกติดแบบนี้หรอก " เขาพูดจาเยาะเย้ยตัวเองแล้วหัวเราะออกมา ผมลองดูโถเหล้า นี่ดื่มไปเยอะใช้ได้เหมือนกันนะ
"คุณออกไปอาบน้ำนอนเถอะ อย่ามัวแต่มาคิดมากเลย มันไม่สมเป็นคุณเลยนะ". ผมพูดแล้วหยิบขวดเหล้าไปเก็บ
"เฮ้ย ! คุณถุง". คุณถุงคว้าเอวผมไว้ตอนกำลังจะเดินเอาโถเหล้าไปวาง ไอ้บ้านี่มาคว้าผมไว้ทำไมกันเล่า
"อยู่นิ่งๆ .. อึ่ก .. สักพักได้ไหม". เขาถามแล้วเอาหน้าซุกมาที่ท้องผม ไม่เปิดโอกาสให้ผมได้ตอบหรือปฏิเสธเลย
ผมปล่อยให้เขากอดผมไว้ บางทีคนที่ดูเข้มแข็งแบบเขาอาจต้องการที่พึ่งพิงบ้าง คุณถุงทองเขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่โดนทำร้ายจิตใจมา ถ้าผมเป็นเขาผมก็อาจจะเฮิร์ทแบบนี้ หรืออาจจะยิ่งกว่านี้ก็ได้
"คุณต้องเข้มแข็งนะครับคุณถุง .. อย่าลืมสิว่าคุณยังมีน้องเกี๊ยวที่ต้องดูแล" ผมปลอบใจเขา แม้เขาจะไม่มีน้ำตาออกมาสักหยดเดียว แต่ก็สัมผัสได้ว่าเขาเจ็บปวดไม่น้อย
"การที่เราอยากจะมีใครสักคนมาคอยดูแลมันผิดมากใช่ไหมปรุง" เขาพูดตัดพ้อออกมา ผมเห็นใจเขานะ เขากับคุณไลลาก็คบกันมาตั้งนาน ไม่น่ามาเจอเรื่องแบบนี้เลย
"ไม่ผิดหรอกครับ ใครๆก็อยากจะมีคนดูแลทั้งนั้น .. คุณไหวไหม ไปกันเถอะครับ แล้วนี่ปวดตรงไหนหรือเปล่า" ผมช่วยพยุงคุณถุงกลับห้อง เขาบอกว่าเจ็บแขนนิดหน่อย ผมเลยเสนอว่าพรุ่งนี้ไปหาหมออีกสักรอบ เขาก็ตกลง สรุปแล้วเขาก็เช็ดตัว ล้างหน้าแปรงฟัน เข้านอนตามปกติ ส่วนผมก็ไปนอนกับเกี๊ยว ผมไม่ได้นอนกับคุณถุงนานแล้วตั้งแต่เขาจูบผม แต่ผมว่าตอนนี้เขาคงคิดได้แล้วแหละ ที่เขาจูบผมก็คงเพราะว่าเหงาและคิดถึงคุณไลลามากเกินไป เป็นผมเองเสียอีกที่แอบหวั่นไหวในรสจูบและความอบอุ่นที่ได้รับจากเขา ผมนี่มันแย่จริงๆนะ สงสัยต้องหาแฟนสักคนแล้วมั้ง
....
เช้านี้เราตื่นมาทานข้าวพร้อมกันหมด ดูคุณถุงจะแฮงค์ๆนะ ส่วนเกี๊ยวน้องกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว พอทานเสร็จผมก็พาคุณถุงทองไปหาหมอ ทิ้งน้องให้อยู่บ้านเล่นกับสายชูไป กลับมาจากหาหมอก็พักผ่อนกันตามปกติ คุณถุงทองดูซึมๆคงเพราะยังไม่หายเฮิร์ท ส่วนเรื่องแขนหมอบอกว่าอีกไม่เกินสองอาทิตย์ไหปลาร้าคงหายดี เหลือแค่แขนคงอีกเป็นเดือน เดี๋ยววันจันทร์นี้ผมต้องไปโรงงาน คุณถุงทองจะเข้าบริษัทแล้ว เขาบอกว่าเขาไหว ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันใกล้จะหายแล้ว คงไม่เกินกว่าแขนจะรับได้
.
"ถ้าจะรอให้ถอดเฝือกเสร็จคงไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นจันทร์หน้าตีตั๋วไปเลยนะ นายไปกับฉันด้วย จองสองที่ไฟลท์ตีห้ามีไหม เอาอันนั้นแหละ เย็นเลิกงานรีบกลับมานะ คืนนี้ฉันจะพาไปดินเนอร์ . อ.. เอ่อ หมายถึงเกี๊ยวน่ะ พาเกี๊ยวไปดินเนอร์"
เขาโทรมาสั่งให้ผมจองตั๋วเครื่องบิน คุณถุงทองต้องไปประชุมบอร์ดบริหารร่วมกับผู้จัดการสาขาของจีน ไม่ไปก็ไม่ได้ นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง หลังๆมานี่เขาดูปกติขึ้นนะ แต่ที่ไม่ปกติคือการกระทำของเขา บางทีก็แปลกๆเหมือนอยากจะพูดแต่ไม่พูด เวลาที่เขามองผมสายตามันเปลี่ยนไป แถมเวลานั่งทำงานยังรู้สึกว่าเขาจ้องผมตลอดเวลา นี่วันนี้เขาไม่ได้เข้าบริษัทเพราะไปตัดไหมดามไหปลาร้า หมอเอ็กซเรย์แล้วกระดูกต่อสนิทไม่มีอาการแทรกซ้อน แต่ต้องระวังไม่ให้กระแทกหรือทำกิจกรรมหนักๆ .. ผมรีบจองตั๋วการบินไทยสองที่นั่ง เรียบร้อยก็เอาไปให้พี่จินโอนเงิน เห็นว่าแม่พี่แกไม่ค่อยสบายช่วงนี้เลยต้องรีบกลับบ้าน ผมปิดห้องให้เรียบร้อยแล้วขับรถกลับบ้านคุณถุงทอง วันนี้อากาศร้อนมาก ตอนเที่ยงต้องสั่งข้าวมากิน ไม่ออกไปข้างนอกเลย .. ผมไปดูบ้านมาเมื่อสองสวันที่แล้ว บ้านยังอยู่ดี ผมก็จ่ายค่าเช่าตามปกติ ตอนแรกคุณถุงจะออกให้ แต่ผมเกรงใจ อย่างไรก็เอาไว้เก็บของ เดี๋ยวเขาหายดีผมก็ต้องกลับมาอยู่ที่นี่อยู่ดี
"พี่ปรุงงงง .. ไปดินเนอร์กัน .. ไปดินเนอร์กัน" ผมก้าวเข้าบ้านก็เจอเด็กน้อยใส่ชุดคอสมอสเต็มรูปแบบ รองเท้าสีแดงสดหุ้มข้อ จัดเต็มมากไปป่ะเนี่ย
"นายไปล้างหน้า ล้างตา เปลี่ยนชุดไป เดี๋ยวฉันรอ เกี๊ยวอย่าวิ่งลูก เดี๋ยวลื่น" คุณถุงทองนั่งอยู่ที่โซฟา ใส่เสื้อโปโลสีขาวแดงกางเกงสามส่วนสีครีม สงสัยแตจะช่วยใส่ให้ ผมรีบจัดการธุระตัวเอง เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้ววิ่งลงมาด้านล่าง
"ผมขับไปเองดีกว่าครับ พี่แจ่มจะได้พัก" เขาพยักหน้า เราเลยขึ้นรถกัน เขาบอกว่าจองโต๊ะไว้ที่เพลินตา โห ไกลมากอ่ะ สามสิบโลได้ แต่อย่างว่าเนอะ ที่นี่ไม่มีร้านดีๆต้องเข้าในเมือง
"ถ้าเกี๊ยวจะทานไอศกรีมก็ต้องทานข้าวในจานให้หมดนะลูก". คุณถุงทองปรามน้อง เพราะเกี๊ยวร้องจะกินแต่ไอติม
"ก็ได้ฮะ .. แต่หนูขอสองถ้วยเลยนะ" ตัวเล็กพูดแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวไป ผมสังเกตความผิดปกติรอบๆตัว ผมว่าโต๊ะอื่นเขามองมาทางโต๊ะเราแล้วยิ้มๆ บางโต๊ะกระซิบกระซาบกัน มีอะไรหรือเปล่านะ
"ขอโทษนะคะคุณพ่อทั้งสอง พี่ขอยืมตัวน้องตัวเล็กมาถ่ายรูปคู่ได้ไหมคะ" มีคุณป้าท่านหนึ่งถือแท็บเลตมาขอถ่ายรูปเกี๊ยว แต่เดี๋ยวนะ คุณพ่อทั้งสองอย่างนั้นหรอ พูดเหมือนกับพวกเราเป็นคู่เกย์เก็บเด็กมาเลี้ยงอย่างนั้นแหละ
"มีลูกชายน่ารักขนาดนี้อิจฉามากเลยค่ะ หน้าน้องหวานอย่างกับเด็กผู้หญิงเลย ขอบคุณมากๆนะคะ ป้าไปแล้วนะลูก บายยย"
"เกี๊ยวไหว้ขอบคุณคุณป้าสิ ". คุณถุงบอกน้อง เกี๊ยวไหว้แล้วรับไอศกรีมมาจากคุณคนนั้น ได้กินแล้วสินะเจ้าตัวเล็ก
"คุณพ่อถุง กับ คุณพ่อปรุง คิก คิก" เห้ย เกี๊ยวพูดอะไรเนี่ย พ่ออะไรเล่า
"เกี๊ยว .. พี่ไม่ใช่พ่อเรานะ พูดแบบนี้เดี๋ยวป๊าเราว่าพี่หรอก" ผมบอกน้อง เอ้า คุณถุงก็ไม่ช่วยอธิบายเลย นั่งยิ้มอะไรอยู่ได้
"ถ้าอย่างนั้นคงต้องเป็น คุณป๊าถุง กับ คุณพ่อปรุง ดีไหมฮะะะ" เกี๊ยวแยกยิ้มกว้างตักไอศกรีมรสวานิลลาเข้าปาก ฮึ่มม เมียยังไม่มีเลยจะเป็นพ่อเราได้ไงล่ะ ขอเป็นพี่ชายที่แสนดีก็พอนะ
.
"อาบน้ำเลยนะลูก ให้พ่อปรุงอาบให้ เอ้ย ตีฉันทำไมเล่า" ก็ดูพูดดิ มันน่าตีแรงๆที่เฝือกให้นอนหงิกร้องโอดโอยเลย
"พูดจาระวังหน่อยคุณ เด็กมันจะจำ มาครับ อาบน้ำกัน"
"อ้าว ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย นายก็ดูแลเกี๊ยวเหมือนลูกอยู่แล้วนี่ เอ้า เอ้า มาทำหน้าบึ้ง ไม่เรียกแล้ว ไปอาบน้ำเถอะ .. นี่ตกลงใครเป็นเจ้านายกันแน่วะ" เขาบ่นๆเเล้วเดินออกจากห้องไป นี่มันนอกเวลางานเว่ย เจ้านายก็เจ้านายเถอะ .. ผมอาบน้ำให้เกี๊ยว แต่งตัวให้เสร็จถึงจะเข้าไปอาบน้ำในห้องคุณถุง อาบจนเสร็จ อุตส่าห์กะว่าไม่ลืมแล้วนะ แต่ไอ้บ้าเอ๊ย ดันลืมหยิบเสื้อเข้ามา ผมเดินออกมาด้วยบ็อกเซอร์ตัวเดียว เปิดตู้รื้อๆดู เสื้อกล้ามไปไหนวะ
"นายวางไว้บนที่นอนฉัน". เขาพูดชี้ไปที่ปลายเตียง ผมเลยเดินไปหยิบเสื้อมาใส่ คุณถุงทองเป็นบ้าอะไรวะ ทำไมต้องยิ้มแล้วจ้องร่างกายผมด้วย โดยเฉพาะหน้าอก ไม่เคยเห็นคนหุ่นดีหรอ
"คุณจะมองให้ทะลุเลยไหม" ผมถามรีบใส่เสื้อ รู้สึกโหวงๆไงไม่รู้
"ก็แค่อยากมองคนหุ่นดี .. " บ้าแล้ว พูดแบบนี้มันแปลกๆนะ แค่นึกก็พอมั้ง ไม่ต้องพูดออกมาก็ได้ เล่นซะผมหน้าร้อนไปหมด หน้าต้องแดงแน่ๆเลย แล้วผมจะมาเขินอะไรผู้ชายด้วยกันเนี่ย
"นอนกับฉันเถอะ" เขาพูดออกมา ทำให้ผมคิดถึงวันนั้น วันที่เขาแอบจูบผมตอนหลับ
"ไม่เอาหรอก นอนกับคุณผมไม่ปลอดภัยเลย ไปแล้วนะ"
"โอ๊ยย เวรเอ้ย" ผมที่กำลังจะเดินออกไปจากห้องรีบหันกลับมามอง อ้าว จะเอาของทำไมไม่บอกล่ะ ผมรีบเดินเข้าไปหา คุณถุงเอื้อมไปหยิบหนังสือที่หัวเตียง สงสัยเอี้ยวตัวเยอะไปมั้ง ถึงได้ร้องขนาดนี้
"เป็นอะไรมากไหมคุณ เจ็บตรงนี้หรอ"
"อือ. โอ๊ย เบาๆสิปรุง"
"อ้าว โทษครับ นอนลงดีๆนะ ไม่ต้องอ่านแล้ว " ผมหยิบยาให้เขาทานแล้วจัดท่านอนให้ดี
"ปรุง"
"ค.. ครับ"
"ขอบคุณนะ"
เขาหลับตาลงไปแล้ว ผมเดินไปปิดไฟรีบเดินออกมานอกห้อง ใจผมเต้นรัวตอนที่เขาจับมือผมไว้แล้วพูดคำว่าขอบคุณออกมา ไอ้ปรุงเอ้ย อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์มึงใจเต้นกับเจ้านายมึงไปกี่รอบแล้วเนี่ย ...
....
ถุงทอง
ผมนอนหลับสบายเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน อันที่จริงก็คิดมาทั้งสัปดาห์ เรื่องไลลาผมทำใจได้แล้วล่ะ มันแค่เจ็บปวดที่ถูกหักหลัง แต่ผมก็ผิดไม่น้อยที่มักไม่เลือกเธอเป็นอันดับแรก จันทร์หน้าผมกับปรุงต้องไปประชุมที่จีน ถ้าผมจะใช้ช่วงเวลานั้นค่อยๆสานสัมพันธ์ของผมกับปรุงจะดีไหมนะ .. บางคนคิดว่าผมเหงาเลยสนใจปรุง แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ผมว่าผมรู้สึกดีและผูกพันธ์กับเขามากขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะเรื่องเกี๊ยว ผมค้นพบแล้วว่าเครื่องปรุงเข้ากับลูกผมได้ดี แถมปรุงยังดูแลลูกผมได้ดีกว่าผมอีก ..
จะผิดไหมถ้าผมจะขอดูแลเขา ไม่ต้องเป็นคนรักก็ได้ ไม่ต้องมีอะไรกัน ขอแค่อยู่ด้วยกัน ดูแลกัน .. ปรุงทำให้ผมมีรอยยิ้ม เขาแบ่งเบาภาระผมได้เกือบหมด บางทีผมสับสนนะ ว่าผมคิดกับปรุงแบบไหน แบบน้องชายหรอ ไม่อ่ะ ถ้าแบบน้องชายผมคงไม่อยากจูบ ไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่หึงเวลาเห็เขายืนคุยกับใคร ทำไมผมเป็นคนแบบนี้วะ ผมเป็นเกย์ทั้งๆที่ตัวเองมีลูกแล้วเนี่ยนะ
ช่วงหลังๆมานี้ผมพยายามทำตัวปกติ ทั้งๆที่เวลามองหน้าเขาผมอยากหอม อยากจูบตลอดเวลา ผมจำได้มีอยู่วัน ที่ปรุงเผลอหลับบนโต๊ะทำงานเขา ผมเหมือนคนโรคจิต เดินไปยืนมองแล้วก้มลงไปหอมแก้มขาวๆนั่น ผมเป็นเอามากจริงๆ ผมบ้าไปแล้ว ถ้าปรุงไม่ได้คิดแบบนั้นกับผมเขาต้องเกลียดผมแน่ๆ อยากถอดเฝือกไวๆ จะได้ทำอะไรได้สะดวก เป็นแบบนี้ผมไม่ชอบเลย มันหงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ได้ ...
............
"เกี๊ยวครับ"
"ฮะ ปะป๊า"
"ฟอดดด .. ลูกชอบพี่ปรุงไหม"
"เกี๊ยวชอบพี่ปรุง ไม่ๆ เกี๊ยวรักพี่ปรุง"
"เกี๊ยวอยากให้พี่ปรุงมาอยู่กับเราถาวรไหมครับ"
"ได้เหรอครับป๊าาา .. อยากสิ อยากที่สุดเลยยย"
"ถ้าอย่างนั้นเกี๊ยวต้องช่วยป๊านะลูก .. ร่วมมือกัน .. เครไหม"
"ได้เลยฮะะะ "
ผมคงต้องให้ลูกช่วย ใครจะมองว่าผมใจง่าย ใครจะมองว่าผมเห็นแก่ตัวผมไม่สนใจแล้วตอนนี้ ถ้าปรุงมาอยู่กับผมถาวร ผมก็จะได้คนมาดูแลลูกผม จะได้ไม่ต้องเช่าบ้านให้เสียตัง ผมเอ็นดูเขานะ ปรุงไม่มีใคร เขาอยู่คนเดียว . ไม่รู้ว่าปรุงจะยอมรับความหวังดีของผมหรือไม่ แต่ผมอยากช่วยเขาจริงๆ ส่วนความสัมพันธ์ของเราก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามทางของมัน
TBC.
~~~ เรื่อยๆ มาเรียงๆ ~~~
-
!! น้องเกี๊ยวจะทำแผนแตกหรือไม่เนี่ย น่ารักขนาดนี้
-
เกี๊ยวจะเป็นกามเทพตัวน้อยสินะ
-
หวานเฟ่อร์ :hao6:
-
ป๊าถุง กับพ่อปรุง หวังว่าน้องเกี๊ยวจะช่วยป๊าได้สำเร็จนะ ตอนนี้คงต้องให้คุณถุงเคลียร์ตัวเองให้ได้ว่าคิดยังไงกับปรุงกันแน่ เอาให้ชัดเจน ไม่อยากเห็นปรุงเสียใจ
-
น้องเกี๊ยวจะเป็นกามเทพตัวน้อยๆให้กับป๊าหรอ :hao7:
-
เดินหน้าจีบปรุงเต็มกำลัง เย้ๆๆๆๆ
-
นั่นนน ใช้เจ้าตัว้เล็กช่วยนี่คิดถูกที่สุดละ อิ
-
คุณถุงรีบๆเลยคร้าเอาน้องมาอยู่ด้วยเลย
น้องเกี๊ยวอนุมัติแล้วรีบเอาคุณแม่มาดูแล
น้องเลยคร้า
-
เอาใจช่วยคุณถุงจ้า
-
:mew1:
-
สู้ๆ
-
คราวนี้คุณพ่อน้องเกี๊ยวแทคทีมกับลูกชาย วางแผนลากเครื่องปรุงเข้าเป็นสมาชิกของบ้านแล้ว :katai2-1:
เอาใจช่วยจ้า
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ :)
-
เอาใจช่วยคุณถุงนะคะ :L2:
-
กรี๊ดดดด ป๊าถุงกับพ่อปรุง :-[
เอาใจช่วยคุณถุงกับน้องเกี๊ยว คึคึ
-
ป๊าถุงสู้ๆๆ น้องเกี๊ยวสู้ต่าย
เราจะต้องเอาพ่อปรุงมาให้ได้ เย้!!!♡
หุหุหุ ^,.^
-
เชื่อฝีมือน้องเกี๊ยว งานนี้พี่ปรุงไม่รอดแน่
-
ถุงทองสู้ๆนะ
น้องเกี๊ยวยังน่ารักเหมือนเดิม
-
เสร็จเเน่ 55555
-
เอาใจช่วย เย้!! :mew1:
-
อิๆๆๆ
-
โอ๊ะคุณถุงมีน้องเกี๊ยวเป็นฝ่ายสนับสนุน รุกเลยค่าาาาา
-
อยากดูแลเขาก็อย่าทำให้แฟนคลับน้องปรุงผิดหวังนะพี่ถุงทอง
-
อยากให้เรื่องแฮปปีัเร็วๆ
จะได้........ :hao6:
-
อ๊ายย จงมาอยู่ด้วยกันเสียเถิดพ่อปรุง อย่าให้ปะป๊าถุงต้องทำการลักพาตัว
-
เย้ๆๆๆๆ จีบปรุงให้ติดนะคุณถุง น้องเกี๊ยวช่วยป๊านะลูก :katai2-1:
-
กามเทพน้อยๆ จะแผลงศรรักแล้ว อิอิ
-
โอ๊ยยยย ขอน้องเกี๊ยวมาเลี้ยงที่บ้าน่ได้ไหม
ป๊าถุงกับพ่อปรุงจะไปจีบกันที่ไหนก็ตามสบายเลย 5555
น้องเกี๊ยวน่ารักกก กอดดดด
-
เกี๊ยวกุ้งงงงงง ทำไมน่ารักขนาดเน้! :impress2:
เรื่องน่ารักมากๆค่ะ o13
ขอสารภาพว่าตอนแรกคิดว่าชื่อ"เครื่องปรุง"กับ"ถุงทอง"เป็นชื่อของน้องหมา :laugh:
-
งานนี้ต้องพึ่งกามเทพเกี๊ยวแล้วล่ะ :oni2:
-
ถ้าน้องเกี๊ยวได้ลงมือ พี่ปรุงไม่รอดแน่ๆ :z1:
-
อย่าทำแผนแตกน่ะเกี๊ยว
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:คุณถุงเริ่มวางแผนแล้ววววว :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
ติดตามๆๆ o22
-
สงอพ่อลูกร่วมมือกันขนาดนี้ เครื่องปรุงจะรอดได้ไง
-
จะครบห้าวันแล้วเกี๊ยว :call:
-
เครื่องปรุง
"ถ้าหนูอยู่บ้านเป็นเด็กดีเชื่อฟังพี่แต ปะป๊าจะซื้อคอสมอสมาฝาก เข้าใจไหมครับ"
"ถ้าเกี๊ยวเหงาล่ะฮะ.."
"หนูก็กอดพี่สายชูไงครับ ปะป๊าไปแค่สองวันเอง เดี๋ยวก็กลับ"
"เกี๊ยวจะเป็นเด็กดี .. ฮึ่กก "
วันนี้พวกเราต้องเดินทางแล้วครับ กำลังร่ำลาเจ้าตัวเล็กอยู่ เกี๊ยวอุตส่าห์ตื่นมานั่งคอพับ ขยี้ตาแหยวๆอยู่
"มานี่มา คุณไปขึ้นรถก่อนก็ได้นะ ผมขอคุยกับน้องแปป". ผมบอก คุณถุงเดินออกไปแล้ว ผมอุ้มเกี๊ยวมากอดแล้วหอมแก้มหลายๆที หมั่นเขี้ยวมาก น้องยังอยู่ในชุดนอนลายหมี ถือคอสมอสตัวเล็กลากพื้น ขยี้ตาปริบๆ
"ไม่ร้องแล้ว เดี๋ยวปะป๊าก็มา พี่ปรุงไปแปปเดียว กลับมาพี่จะซื้อตุ๊กตามาให้นะ " ผมปลอบน้อง เกี๊ยวซุกหน้ามาที่อกผม ผมลูบหัวเล็กอย่างเอ็นดู
"พี่ปรุงฮะ ..."
"ฮะะะะะ "
"รีบกลับมานะ .. ฝากดูปะป๊าด้วยน้าา .. อย่าทิ้งปะป๊าน้าาา" น้องหอมแก้มผมแล้วพูด ทำไมเป็นเด็กน่าเอ็นดูขนาดนี้ ถ้าคุณถุงทองรู้เขาคงปลื้มน่าดูที่ลูกชายเป็นห่วงขนาดนี้
"ได้สิครับ รีบแต่งตัวไปโรงเรียนนะ ตั้งใจเรียนด้วย ห้ามดื้อ ห้ามซน แล้วพี่จะรีบกลับมา"
ผมลาน้อง เกี๊ยวร้องไห้จนแตต้องมาอุ้มขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เราออกเดินทางกันเกือบหกโมงเช้า เพราะต้องไปเช็คอินก่อน คุณถุงมีกระเป๋าหนึ่งใบ ผมมีอีกหนึ่งใบ เรามาถึงสนามบินก็รีบเช็คอิน ครั้งนี้ที่ไปคือเมืองฮ่องกง เห็นว่าเป็นงานเลี้ยงต้อนรับบวกประชุมด้วย ผมคงต้องไปจดรายงานการประชุม เออ แล้วเรื่องที่พักล่ะ .. สาธุ ~ ขอให้นอนคนล่ะห้องเถอะ ถ้านอนห้องเดียวกันครั้งนี้ผมจะไม่ยอมเขาแล้ว ถ้าเข้ามาจูบเจ้านายก็เจ้านายเถอะ จะถีบให้เคล็ดขัดยอกเลย
ตอนนี้เราเข้ามาในเกทแล้ว อีกชั่วโมงครึ่งเครื่องจะออก มาถึงคุณถุงทองสั่งกาแฟดื่ม ส่วนผมขอน้ำขิงร้อนๆก็พอ เดินทางครั้งนี้ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าจะถึงฮ่องกง จำได้ลางๆว่าเคยไปกะเตี่ยตอนเด็ก แต่นี่ผ่านมาเป็นสิบปี อะไรๆก็คงพัฒนาไปเยอะแล้ว .. เราขึ้นมาบนเครื่องผมให้คุณถุงทองนั่งด้านในหน่อย เขาให้จองบิสสิเนสคลาสซึ่งมันดีตรงที่ผมไม่ต้องนั่งใกล้เขามาก คุณถุงทองนอนหลับพักผ่อนไปแล้วเขาคงเพลีย หมอบอกว่าห้ามทำอะไรที่กระทบกระเทือนเด็ดขาด เดือนหน้าจะถอดเฝือกให้ผมเลยต้องคอยดูแลเขาเป็นพิเศษ อีกอย่างเกี๊ยวฝากมาดูแลป๊าอย่างดี นี่ถ้าคุณถุงเป็นอะไรไปผมคงโดนรุมประนามจากคนทั้งบ้านคุณถุง .. เขาคงหลับไปแล้ว ผมเปิดหาหนังดู สามชั่วโมงจัดเต็มเลยละกัน
.
.
เกือบสามชั่วโมงตอนนี้เครื่องแลนด์ดิ้งลงที่สนามบินฮ่องกง เราลงเครื่องมารับกระเป๋า สักพักก็มีคนมารับคุณถุงทอง เป็นคนที่ดูแลที่นี่ชื่อ ฉางเหยียน พูดไทยได้เพราะแม่เป็นคนไทย เรานั่งรีมูซีนคันเล็กกันมาเห็นคุณฉางบอกว่าเป็นรถของบริษัท ระหว่างทางมีร้านค้ามากมาย โห ดูแปลกตาไปเยอะเลย นี่ถ้าผมเลือกมาต่อโทที่นี่ก็คงดี ได้ทั้งเรียน ทั้งเที่ยว น่าสนุกดี ...
"欢迎"
"谢你啊，好了"
ผมขอบคุณคนยกของแล้วปิดประตูตาม สุดท้ายก็ต้องนอนห้องเดียวกัน เพราะไม่อย่างนั้นผมต้องเช่าอยู่เองซึ่งก็แพงใช่ย่อย ขนาดไม่ได้จองโรงแรมห้าดาวราคาห้องคืนนึงก็เหยียบสองหมื่น
"รังเกียจมากหรือไงที่ต้องนอนกับฉัน" อยู่ดีๆเขาก็พูดขึ้นมาทำหน้าตาดุ
"เปล่านี่ครับ" ไม่ได้รังเกียจหรอก แค่เกร็งและกลัวนิดหน่อย
"หรือจะให้จองห้องใหม่ให้ ฉันไม่หักเงินเดือนนายหรอก" เขาพูดแบบโคตรประชด นี่ถ้าไม่เห็นว่าแขนเดี้ยงอยู่นะ จะหนีออกไปเช่าห้องถูกๆอยู่เองละ หงุดหงิดละเนี่ย
"ไม่เป็นไรครับผมนอนได้" ผมบอกแล้วยกกระเป๋าคุณถุงกับของผมไปเก็บ ห้องกว้างมากตกแต่งด้วยลวดลายเครื่องลายครามของจีน
"พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวนายสั่งอาหารมาสักสามอย่างนะ เมื่อยตัวไปหมดละเนี่ย " เขาเข้าห้องน้ำไป ส่วนผมกดโทรศัพท์ภายในสั่งอาหาร ที่นี่ไม่ว่าจะใช้ภาษาจีนหรืออังกฤษก็สามารถสื่อสารกันรู้เรื่อง สั่งอาหารมาสามอย่างมี ผัดผักฮ่องเต้ , ต้มซุปรวมเห็ด แล้วก็หอยจ้อ ข้าวเปล่า .. พอคุณถุงทองออกมาจากห้องน้ำผมก็เข้าต่อ ทำธุระเสร็จออกมาหาน้ำดื่ม ที่ฮ่องกงช่วงนี้เริ่มจะหนาวแล้ว แต่ในห้องมีฮีทเตอร์ ไม่ต้องนอนหนาวขดเหมือนอยู่โรงแรมถูกๆ
..........
ถุงทอง
ตั้งแต่มาถึงผมก็จัดแจงทุกอย่างเอง ทั้งรถ ทั้งโรงแรม ไม่อย่างนั้นผมคงอดนอนกับปรุงแน่ๆ ผมนี่เหมือนตาแก่โรคจิตเนอะ คอยแต่จ้องจะหาโอกาสลวนลามลูกน้อง .. ผมสังเกตตลอดเวลาที่มา ปรุงเหมือนคนเกร็งๆ เวลาผมมองปากเขา เขาก็จะเม้มปากแน่นเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ผมก็แค่มอง ไม่ได้เดินเข้าไปจูบเสียหน่อย
"ทานแค่นี้เองหรอ อิ่มหรือไง". ผมถามปรุงเห็นเขาทานข้าวแค่จานเดียว ส่วนผมปาไปสองละ ปกติอาหารจีนไม่อร่อยจืดๆชืดๆ แต่ที่นี่ดีและใกล้โรงงานผม
"ครับ มันมึนๆจากนั่งเครื่องน่ะ ผมขอไปพักก่อนนะครับ" ผมพยักหน้า เพราะเดี๋ยวก็โทรเรียกพนักงานมาเก็บอยู่แล้ว
คืนนี้มีดินเนอร์กับคุณจาง เรากำลังจะขยายและมีกิจการร่วมกัน คุณจางเป็นลูกชายคุณจางอวิ้นชี่ นักธุรกิจอันดับต้นๆของฮ่องกง ท่านรู้จักและทำธุรกิจร่วมกับป๊าม้าผมมานาน พอทานข้าวเสร็จผมก็ทานยาเรียกเด็กมาเก็บของแล้วเดินเข้าห้อง .. เดินเข้ามาก็เจอภาพเครื่องปรุงนอนขดอยู่บนเตียง เฮ้อ ไอ้ลูกลิงที่มันทำปากขมุบขมิบด่าผมตลอดเวลาตอนนี้สิ้นฤทธิ์ไปซะแล้ว .. ผมเดินเข้าไปจัดท่านอนปรุงให้ดีแล้วห่มผ้าให้ ปัดผมที่ยาวปรกหน้าออกให้ เวลานอนนี่น่ารักดีนะ ปากยื่นๆเผยอนิดๆ แบบนี้มันน่าาา ...
.
“张先生，您好”。ผมทักทายคุณจางแล้วยื่นมือออกไปจับ ผมใส่สูทเขาก็ใส่สูท เราต้องให้เกียรติกัน
“天堂先生，您怎么了” เขาถามผมเรื่องแขน ผมก็อธิบายไป หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยตามประสา ถามเรื่องส่วนตัวเรื่องทั่วไป จนอาหารมาจนครบ นี่เรานัดทานกันห้องอาหารส่วนตัวของโรงแรมที่ผม พัก เครื่องปรุงบอกเดี๋ยวจะตามลงมา นี่ยังไม่มาเลย ต้องขึ้นไปตามหรือเปล่าเนี่ย
"真对不起” เสียงเลขาผมเองพร้อมโค้งหนึ่งที พอดีคุณจางมาก่อนเวลา ดีที่ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว ผมเลยลงมาหาเขาก่อน ส่วนปรุงเพิ่งตื่น ผมแอบหอมแก้มเขาไปหลายทีแล้ว แต่เจ้าตัวคงไม่รู้ เฮ้ยนี่ผมไม่ได้โรคจิตนะ เป็นแค่กับเครื่องปรุงคนเดียวจริงๆ
"请坐！ 啊” คุณจางทำหน้างงๆ เพราะปรุงกับคุณจางไม่เคยเจอกัน
“他叫阿宝，当我的秘书” ผมแนะนำปรุงให้คุณจางรู้จัก จับมือกันเรียบร้อยเราก็เริ่มทานข้าว ทานไป คุยกันไป .
ปรุงกับคุณจางทำความสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว .. เร็วจนผมหงุดหงิด ทีผมล่ะไม่ค่อยจะชวนคุยหรอก แล้วทำไมต้องหัวเราะกันขนาดนั้น ทั้งปรุงทั้งคุณจางดูจะมีความสุขกันมาก แต่ผมแอบมองสายตาคุณจางนะ เขาคงจะถูกใจเครื่องปรุงอยู่ไม่น้อย เพราะคุณจางเขาเป็นเกย์รุก ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกครับเพราะดูไม่ออก หลังจากฟังคนเขาเล่ามาอีกทีก็เลยลองสังเกตแต่แบบนี้ยิ่งมองยิ่งใช่ เวลาที่เขามองผมกับมองปรุงมันคนล่ะแบบ เหมือนอยากรู้จักมากกว่าเจ้านายลูกน้อง .. ผมว่าผมรู้แล้วว่าทำไมผมถึงมีความรู้สึกแปลกๆกับปรุง คงเป็นเพราะปรุงมีฟีโรโมนดึงดูดเพศเดียวกัน เหมือนตอนที่เขาเล่าว่าถูกเกย์จีบตินที่อยู่ที่ทำงานเก่า ขนาดผมที่ไม่เคยคิดจะชอบผู้ชายมาก่อน เจอแบบนี้เข้าไปผมก็ใจเต้นเหมือนกันนะ
"那今天我们结束吧，明天在公司里面见，请注意身体呢，晚安堂先生” คุณจางลาผม ขอให้ผมรักษาสุขภาพ พรุ่งนี้ผมมีประชุมในบริษัทอีกรอบถึงจะได้กลับบ้าน ตอนแรกก็อยากจะอยู่เที่ยวแต่ผมคิดถึงลูกชาย อีกอย่างแขนผมก็ยังไม่หายดี เกรงว่าจะไม่สะดวก
"คุณถุงครับ ผมขอไปต่อกับคุณจางได้ไหม". ผมกำลังจะเดินเข้าห้องหันมามองหน้าคนพูด อืม สนิทกันแล้วสินะ เมื่อครู่คุณจางชวนปรุงไปนั่งชิลในบาร์ของโรงแรม แต่ผมปรามไว้ นี่ไม่ได้เชื่อผมเลยสินะ
"ถ้าคิดว่าดูแลตัวเองได้ก็ไป แล้วรีบกลับมาล่ะ อย่าดื่มเยอะนะปรุง" ผมส่งการ์ดให้ เขาวิ่งไปแล้ว ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ในเมื่อเขาก็เป็นแค่ลูกน้อง เมื่อไม่ใช่เวลางานผมก็สั่งเขาไม่ได้ ปรุงคงไม่ได้ซื่อขนาดไม่ระวังตัวเองหรอกมั้ง ผมคงจะห่วงมากไป แค่คิดซะว่าปล่อยให้เขาไปกับเกย์รุกตัวพ่อของฮ่องกง คงไม่เป็นอัตรายหรอกมั้ง ...
TBC.
ปรุงเอ๋ยยยย ระวังประตูหลังงงง
ช่วงนี้อีเวนท์เยอะจริงๆค่ะเลยมาช้าและสั้นไป ต้องขอโทษด้วยนะคะ
:mew2:
-
อ้าว อิคุณถุง จะไม่หวงปรุงหน่อยเหรอ เดี๋ยวปรุงโดนกินแย่เลยนะนั่น :katai1:
-
หวงซักนิดเหอะคุณถุง :m17:
-
คุณถุงปล่อยปรุงให้ไปกับเกย์รุกตัวพ่อได้ไง ไม่ได้ห่วง หวงบ้างเหรอ ระวังปรุงจะโดนคุณจางจับกินไปซะก่อนนะ
-
ฝากปลาย่างไว้กับแมวสะแล้ววว :a5:
-
ตามไปเลยค่ะคุณถุงอย่าปล่อยปลาย่างไว้กับแมวสิคะ งานมันจะเข้า :m26:
-
พาน้องมาก็ดูแลน้องด้วยสิอิคุณถุง
ปรุงระวังตัวน้าา
-
ยังไงนี่คุณถุงปล่อยให้เครื่องปรุงไปสองต่อสองกับคุณจางได้ไง อย่างนี้ต้องตามจ้า
-
ถุงเอ๊ย อยากรั้งเขาไว้ก็บอกกกก
-
จัดการเลยสิ :hao7:
-
:hao7:
-
คุณถุงหึงอะดิ แต่ก็ทำไรไม่ได้ น่าสงสารจริง
-
หวงหน่อยเด้ ตามลงไปเลย เดี๋ยวโดนคาบไปจะมาเสียใจทีหลังนะ
-
:katai1: คุณถุงไม่หวงปรุงหน่อยหรอออ
-
อย่างนี้ต้องตามไปดู
-
:mew5: :mew5: :mew5:ปรุงนี้เข้ากับคนง่ายไปไหม :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
-
น้องปรุงระวังตัวด้วยน้าาา
คุณถุงตามไปสิ!
-
ปล่อยปลาย่างไปซะแล้ว :katai5:
-
แขนก็ไม่ค่อยดีจะตามไงได้เนี่ย
ส่วนปรุง คือ นายอาจจะพูดจีนเก่ง แต่ขอร้อง เลือกคนผิดโดนตุ๋ยตูดนะะะะะ :ling2:
-
โหหหห คุณถุงงงงงง
คุณใจกว้างเกินไปป่าว
-
ระวังน้องจะโดนพาไปนะคะ หึหึหึ
-
เอ๊ยยยย ไปกะเกย์รุกตัวพ่อเนี่ยนะ ปลอดภัย
คิดใหม่ด่วนๆเรยคร้าาาาา ทุ้งปรุง ทั้งคุณถุงเรย
คิดได๊!!!!! >{ }<!
-
เด็กไม่รู้และคงเกร็ง เหอะๆๆ
-
ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ
-
ไหงคุณถุงปล่อยไปง่ายๆอย่างงี้ล่ะคะ?
-
เหยยย ชอบจริงป่ะเนี่ย ไมดูเหมือนไม่ค่อยหวงเลยย
-
ถ้าปรุงโดนทำอะไรนะจะเฉ่งคุณถุงให้ หึยยย. แต่ก็นะ เขายังไม่เป็นอะไรกันสักหน่อย ชิ :katai1:
-
ถุงทอง
ตอนนี้ก็ห้าทุ่มแล้ว แต่ผมยังไม่หลับ เมื่อครู่ผมต่อสายไปหาคนสนิทที่วางใจได้ให้คอยจับตาดูพวกเขาใกล้ๆและรายงานอยู่เป็นระยะ ผมไม่ได้วางใจให้ปรุงไปกับคุณจางหรอกนะ แต่ผมเตือนเขาแล้วว่าอย่าไปกับคุณจาง เขาเชื่อผมมั่งไหมล่ะ อย่างว่าถ้าให้เลือกอยู่ในห้องสองต่อสองกับผม กับ ไปสังสรรค์ตามประสาชายหนุ่มกับคุณจาง ปรุงคงเลือกที่จะออกไปข้างนอกไม่มานั่งทนอยู่กับผมที่แขนเดี้ยงข้างนึงหรอก ผมเข้าใจว่าเลิกงานแล้วคงอยากเที่ยวบ้าง นี่ถ้าเดินเหินสะดวก ทำอะไรคล่องแคล่วกว่านี้ ผมนี่แหละจะเป็นคนพาปรุงไปเอง เฮ้อ ตอนนี้คงทำได้แค่รอโทรศัพท์จากลูกน้องผม หรือไม่ก็รอให้ปรุงขึ้นมาเอง ..
"เอาตัวขึ้นมาเลย อย่าให้พากันออกไปไหนนะ" ผมร้อนรนกดรับโทรศัพท์เมื่อลูกน้องโทรมา เขาพอจะพูดและฟังไทยออก ใจความสำคัญคือตอนนี้ปรุงกำลังกรึ่มได้ที่และเหมือนจะถูกลวนลามแต่เขาไม่รู้ตัว ผมอยากลงไปจัดการเองมาก แต่ถึงไปก็เท่านั้น ไม่สะดวกเอาซะเลย ให้ลูกน้องจัดการแหละดีแล้ว
ก๊อก ก๊อก
"เข้ามา .. หืม .. ทำไมตัวเหม็นเหล้าแบบนี้" ผมเปิดประตูให้อาเฉินเข้ามา เลขาผมเดินไม่ค่อยตรง แต่ยังพอมีสติบ้างถึงได้จ้องผมตาเป็นมันแบบนี้
"คุณมันใจร้าย .. อึ้ก" ปรุงมองหน้าตาแข็งกร้าวแล้วชี้หน้าด่าผม เออดี ลูกน้องยืนด่าเจ้านายปาวๆ มันน่าไหมล่ะเนี่ย แล้วผมใจร้ายยังไง ผมยังไม่ได้ทำอะไรเขาเลยนะ
"คุณจางล่ะ" ผมถามเดินตามเฉินที่พยุงเครื่องปรุงไปไว้บนที่นอน กลิ่นเหล้าคลุ้งเลย คงต้องให้เฉินช่วยจัดการ ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงนอนไม่มีความสุข
"เขายอมกลับไปแล้วครับ แต่ก็เล่นผมหลายยกเหมือนกันกว่าจะปล่อยตัวมาได้" อาเฉินพูดสำเนียงคนจีน อืม เกย์รุกตัวพ่อยอมปล่อยปรุงมาเพราะเกรงใจผมสินะ นี่ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนไปแล้ว ทำไมไม่ระวังตัวบ้างเนี่ยห๊ะ ปรุงเอ๊ยยย เพิ่งจะเจอกันแค่ครั้งเดียวก็กล้าเมาต่อหน้าคนอื่นซะแล้ว
"เดี๋ยวนายช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าเขาทีนะ เช็ดตัวให้ด้วย" เฉินพยักหน้า ผมทำได้แค่นั่งมองที่เก้าอี้ด้านข้าง เฉินเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามตัวและใบหน้า เปลี่ยนแค่เสื้อเป็นเสื้อกล้ามบางๆ กางเกงไม่ต้อง เพราะเขาใส่บ็อกเซอร์ไว้ พอเช็ดเสร็จผมก็ให้เขาจัดท่านอนปรุงให้ดี ปรุงต้องนอนข้างขวาของผม ไม่อย่างนั้นแขนผมได้เดี้ยงแน่ๆ อาเฉินออกไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับปรุง ผมปิดไฟดวงใหญ่เปิดไฟสีเหลืองนวลบนหัวเตียง ผมค่อยๆทิ้งตัวลงไปบนที่นอน ปรุงเหมือนคนกระสับกระส่าย สงสัยจะร้อนจากฤทธิ์เหล้า
"เครื่องปรุง .. นายนี่มัน .. เฮ้อออ" ผมสบถกลางอากาศอยู่คนเดียว หันไปหาคนดื้อที่กำลังนอนเกาพุงหน้าแดงทำปากขมุบขมิบเหมือนบ่นอะไรสักอย่าง
"ฉันเป็นห่วงนายนะ .. นายจะรู้บ้างไหมเนี่ย" ผมหันไปหาคนข้างๆพร้อมลูบผมดำที่มีเหงื่อชื้น ปรุงเหมือนจะสงบลง เขาค่อยๆเขยิบตัวมาซุกที่ไหล่ผม แบบนี้ผมจะอดใจไหวได้ไงล่ะ ปรุงซุกตัวเข้ามาแล้วเอาคางเกยมาที่บ่า ผมจัดท่านอนให้ดีแล้วหาโอกาสเอาเปรียบเขาจนได้ ผมเริ่มจูบไปที่เปลือกตาบาง ไล่ลงมาที่จมูกที่กำลังหายใจเข้าออกแรงขึ้นเรื่อยๆ
"ปรุง .."
"ฮึ ~ อึ่กก"
"จูบได้ไหม .."
"อืออ .. จูบสิ .. อื้อออ"
ผมไม่รีรอทันทีที่เจ้าตัวส่งเสียงยินยอม จูบสิ นี่มันเชิญชวนชัดๆ ไม่รู้ล่ะว่าเขารู้ตัวหรือเปล่า แต่ตอนนี้เราจูบกันอย่างดูดดื่ม ปรุงก็ร่วมมือเป็นอย่างดี แม้จะมีกลิ่นเหล้าปนอยู่ในรสจูบ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความหอมหวานหายไปเลย ยิ่งได้ลิ้มลองยิ่งติดใจ ปรุงกอดเอวผมไว้แล้วเงยหน้ามารับจูบผมอย่างว่าง่าย นี่ถ้าไปกับคุณจางไม่ยิ่งกว่านี้หรอ ฮึ่ย พูดแล้วโมโห อยากกัดลิ้นคนตรงหน้าเหลือเกิน
"อื่ออ .. อ๊ะ" ปรุงท้วงเมื่อผมดูดเล็มลิ้นร้อนนั้นเล่นแล้วแอบกัดไปทีนึง เด็กผมทำหน้ายู่แล้วอ้อนวอนให้จูบต่อ บ้าจริง แบบนี้ผมต้องข่มอารมณ์ไว้ขนาดไหน ถ้ารู้ว่าปรุงเมาแล้วยอมคนง่ายขนาดนี้ผมไม่ปล่อยให้ไปกับคนอื่นหรอก ดื่มกับผมเสียยังดีกว่า
"จ๊วบบ .. เหนื่อยยัง"
"ฮื่อออ .. นอนแล่วว"
ฮ่าาาา .. นึกว่าจะไม่รู้เรื่องนะเนี่ย ตอบมาแบบนี้นี่แอบมีสติใช่ไหม ผมกดจูบย้ำๆไปที่ปากอีกหลายทีก่อนจะปล่อยให้คนข้างๆซุกกายกอดเข้ามาแล้วหลับปุ๋ยไป เครื่องปรุง! ถ้าฉันไม่ได้แขนเดี้ยงนะ นายไม่รอดแน่ๆ หึ
.
.
"ตื่นได้แล้วไอ้ดื้อ .. ฟอดด" ผมตื่นมาสักพักแล้ว แต่คนที่ซุกอยู่นี่สิไม่ยอมลุกเสียที ผมเลยพลอยลุกไม่ได้ไปด้วย นี่หกโมงแล้ว เดี๋ยวเก้าโมงต้องเข้าบริษัทประชุมและตรวจงานก่อนกลับ
"อื้ออออ .. เห้ย ! คุณมาหอมแก้มผมทำไม!" อ้าว พอสติมาล่ะทำลืมเรื่องเมื่อคืนหมดเลยนะ หักเงินเดือนซะดีไหมเนี่ย
"ก็แค่อยากหอม .." ผมทำหน้าไม่สนใจ ส่วนเครื่องปรุงตกใจมากจริงๆนะ หน้าตานี่เหรอหรา ขี้ตายังกังอยู่เลย ไหวไหมเนี่ยคุณเลขา
"ปล่อยเลย! ทำบ้าอะไร ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้น ฮึ่ยยย!" เอ้า โวยวายเป็นจ้าวเข้าเลย ใครกันแน่ต้องลุกออก ทับจนแขนผมชาไปหมดแล้วเนี่ย
"เมื่อคืนล่ะจูบเอา จูบเอา ไม่เห็นปฏิเสธแบบนี้เลย" พอเขาลุกนั่งผมเลยได้ลุกจากเตียง ผมพูดแขวะปรุงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายอารมณ์ ปล่อยให้ไอ้คนบนเตียงทำหน้าตาแตกตื่น คิดมากไปสิว่าเมื่อคืนจูบกับใคร ฮ่าา ได้แกล้งคนนี่มันสนุกดีนะ .. เครื่องปรุง ฉันไม่ปล่อยให้นายเป็นของคนอื่นหรอก นายต้องเป็นของฉันคนเดียว
.
เรามาถึงบริษัทตอนแปดโมงครึ่ง ก่อนออกผมทานหมั่นโถวกับชาร้อนแล้ว ส่วนรายนั้นทานโจ๊กเลยเพราะแฮงค์เล็กน้อย หน้าปรุงแอบมึนๆ ผมว่าคงจดงานไม่รู้เรื่องแน่ๆ ถ้าอย่างนั้นก็อัดเสียงไปละกัน ตั้งแต่รู้เรื่องจูบปรุงไม่ยอมคุยกับผมเลยนะ ทำหน้าบึ้งตลอดเวลา ผมผิดหรอ ก็แค่อยากจูบ อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเสียหน่อย มีเรียกร้องให้จูบเองอีกต่างหาก ทีอย่างนี้จะมาโกรธ
“张先生好，各位大家好” มาถึงบริษัทได้ก็เจอคุณจางกับคณะนั่งรออยู่ในห้องประชุม ดูจากสายตาที่เขามองปรุงเหมือนจะเสียดายอยู่ไม่น้อยที่อดได้หนุ่มหล่อไปเชยชม ปรุงจะรู้บ้างไหมเนี่ยว่าเมื่อคืนเกือบโดนหิ้วไปกับเกย์ตัวพ่อ แต่ผมว่าคงยังไม่รู้ ขนาดเจอกันตอนนี้ยังทักทายเหมือนเจอกันมาหลายปี
“如果您们现在准备好了，我们应该开始这次开会吧” ผมแจ้งเปิดการประชุม มาครั้งนี้เราจะทำแผนการเสนอขยายตลาด โดยมีผมกับคุณจางร่วมหุ้นกัน ฝ่ายการตลาดเสนอผังงานมาให้ฟัง ผมก็นั่งฟังแล้ววิเคราะห์ตาม ส่วนปรุงนั่งจด ถ่ายรูป และอัดเสียง เราทั้งถกเถียง ช่วยกันคิดถึงอนาคต คุณจางวิสัยทัศน์กว้างไกล ผมนับถือเขาตรงนี้ นี่ถ้าเขาไม่ยุ่งกับเด็กผมก็คงจะดีกว่านี้นะ .. เราประชุมเสร็จก็ได้ผลสรุปที่แน่ชัด จึงออกเดินสำรวจตรวจคุณภาพเครื่องจักร ปรุงเรียนรู้อะไรเพิ่มหลายอย่าง ทั้งวิธีผลิตเครื่องจักร และ ได้ศัพท์เฉพาะเพิ่มมาอีกมากโข เราสำรวจจนถึงสิบเอ็ดโมงก็ต้องกลับเพราะจะได้ทันทานข้าวเที่ยงแล้วก็จัดของกลับ
.
อุตส่าห์คิดว่ารอดแล้วเชียว คุณจางก็ยังตามมาจนได้ เขาตั้งใจจะเลี้ยงส่งผมเป็นมื้อสุดท้ายก่อนกลับไทย เฮ่อ หนีไม่พ้นจริงๆ นี่ถ้าผมไม่ได้คิดอะไรกับปรุงคงไม่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ .. เรามาทานกันที่เดิมแต่คราวนี้ผมนั่งนิ่งทำหน้าตายปล่อยให้คุณจางกับเลขาผมคุยกันไปสองคน ขี้เกียจยุ่งละ ในเมื่อเห็นดีเห็นงามก็คุยกันไป ผมสั่งให้ลูกน้องไปซื้อของฝากต่างๆและคอสมอสคอลเลคชั่นพิเศษให้ลูกชายผม เมื่อคืนกะว่าจะโทรหา แต่เห็นดึกแล้วคิดว่าเกี๊ยวคงจะหลับ .. เราทานกันจนเสร็จก็ร่ำลา ผมก็จับมือพอเป็นพิธี ส่วนคนตรงหน้าน่ะหรอทั้งจับทั้งบีบนานแล้วก็ไม่ปล่อยมือเลขาผมเสียที จะบีบกันอีกนานไหม !
"แฮะ .. แฮ่มมม" ผมส่งเสียงในลำคอเป็นการส่งสัญญาณเตือนว่าปล่อยมือได้แล้ว คุณจางยิ้มแหยๆ ในขณะที่ปรุงแหยกว่า เป็นไงล่ะ โดนแต๊ะอั๋งทั้งๆที่ยังสติครบ เข้าใจโลกขึ้นมาบ้างหรือยังล่ะเครื่องปรุง
จากนั้นเราก็เก็บของกลับ ลูกน้องผมช่วยขนของไปเก็บที่รถ ก่อนออกเดินทางไปสนามบิน ไฟลท์นี้ออกบ่ายสอง เรามาถึงประมาณบ่ายโมง เช็คอินเรียบร้อยก็เข้ามาในเกท ผมไม่คุยกับปรุงเลย รู้สึกงอนจริงๆ ทีผมล่ะปฏิเสธอย่างเดียว. พอเป็นคุณจางล่ะยิ้มรับหน้าบาน มันน่าน้อยใจไหมล่ะ ..
.
.
เครื่องบินถึงไทยเกือบหกโมงเย็น ผมหลับมาตลอดทาง รู้สึกง่วงเพราะฤทธิ์ยา ส่วนปรุงก็คงหลับบ้าง ดูหนังบ้าง ออกมาถึงแจ่มก็มารอรับอยู่แล้ว แต่ไม่ได้มาคนเดียวหรอกนะ มีตัวจุ้นของผมติดมาด้วยนี่สิ
"ปะป๊าาา " พอผมเข้ามา ในรถลูกชายผมก็ร้องลั่นด้วยความดีใจ ไม่รู้ว่าดีใจที่ได้เจอผม หรือ ดีใจที่จะได้คอสมอสตัวใหม่กันแน่
"ครับลูก .. เป็นไงป๊าไม่อยู่สองวัน เกี๊ยวดื้อบ้างหรือเปล่า" ผมถาม ปรุงนั่งข้างคนขับ ส่วนผมกับลูกนั่งด้านหลัง ยังครับ ยังงอนอยู่
"เกี๊ยวไม่ดื้อ .. ทานข้าวสามมื้อ .. ไปโรงเรียนทุกวัน .. ทำการบ้านส่งคุณครู .. ดื่มนมแล้วก็นอนไวด้วยฮะปะป๊า .. จุ๊บ .. เกี๊ยวคิดถึงปะป๊า ม้ากกก มาก ฮะะะะ" ลูกชายของผมช่างพูด ช่างเจรจา พอจุ๊บแก้มผมเสร็จ เกี๊ยวก็ไปพูดแบบเดิมให้เลขาผมฟังพร้อมจุ๊บแก้มพี่ปรุงต่อ บางทีผมก็อยากสลับร่างกับลูกนะ จะจุ๊บทั้งวันทั้งคืนเลย
ผมนั่งฟังเกี๊ยวกับปรุงคุยกันงุ้งงิ้งตลอดทาง ปรุงจะรู้ไหมว่าตัวเองใกล้จะเป็นพี่เลี้ยงเด็กมากกว่าเป็นเลขาผมแล้ว เราถึงบ้านกันก็ทุ่มนึงได้ มาถึงก็แกะของกัน มีของฝากให้ทุกคนเวลาที่ผมไปต่างประเทศ เจ้าตัวเล็กดูจะมีความสุขมากที่ได้ของเล่น เราทานข้าวเย็นกันเสร็จก็ขึ้นนอน ผมไม่ไหวแล้วรู้สึกเวียนหัว คืนนี้ปล่อยให้ปรุงนอนกับเกี๊ยวไปก่อน คืนหน้าค่อยว่ากัน ตอนนี้มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่ผมคิดจะทำ แต่เรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือให้ปรุงเลิกเช่าบ้านแล้วย้ายมาอยู่กับผมที่นี่ ถ้าเกี๊ยวยังช่วยไม่ได้ผมคงต้องใช้วิธีอื่น
.
เครื่องปรุง
ผมนอนคิดมาตลอดทั้งคืนเรื่องที่ไปฮ่องกง เรื่องคุณจาง เรื่องคุณถุงทอง เรื่องที่เราจูบกัน คิดมาตั้งแต่ที่โน่นจนตอนนี้ก็ยังไม่เลิกคิด วันนี้ผมทำงานไม่รู้เรื่องเลย ผมงงและสับสนในตัวเองมากไปกว่าเดิมอีกเมื่อมีคุณจางเข้ามาเป็นตัวแปล คุณจางบอกว่าผมมีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกัน ยิ่งเวลาที่ผมพูดคุยแบบเป็นกันเอง มันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวผม เขาเป็นเกย์ผมรู้ เขาเป็นคนบอกผมเอง คืนที่นั่งดื่มเหล้า ตอนแรกผมก็กะไม่กินมากหรอก แต่พอรู้ว่าเขาส่งคนมาดูผม ผมเลยจัดหนักเลย อยากรู้ว่าเขาจะให้คนทำยังไงกับผมและคุณจาง ก็เป็นไปตามคาด พอผมเมา คุณจางก็เริ่มมือไม้ถึงตัวผม มันยิ่งทำให้ผมรู้อีกว่าผมรังเกียจสัมผัสจากคนอื่นแต่กลับไม่รังเกียจสัมผัสจากคุณถุง พอคนของคุณถุงเข้ามาขอตัวผมกลับเพราะผมเมามากแล้ว คุณจางก็หงุดหงิดไปพักใหญ่ ก่อนที่จะยอมปล่อยตัวผม .. พอกลับมาถึงห้องตอนนั้นสติสตางค์ไม่มีแล้ว รู้แค่ว่ามีคนเช็ดตัวให้ผม รู้แค่มีคนขอจูบผมแล้วผมก็ตกลงเสียด้วยสิ จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากคุณถุงทอง เขาชอบผมจริงๆน่ะหรอ ทำไมล่ะ เราน่าจะชอบผู้หญิงสิ เพศที่น่าทะนุถนอม ไม่ใช่ชอบเพศเดียวกันแบบนี้
.
.
ผ่านมาสัปดาห์นึงแล้ว ผมกับคุณถุงยังถามคำตอบคำเหมือนเดิม แต่ผมรู้ตัวตลอดว่าเวลาผมนอนกอดเกี๊ยว เขามักจะเข้ามาจูบเกี๊ยวจูบผมแล้วคอยห่มผ้าให้ก่อนจะกลับไปนอนที่ห้อง เขาทำแบบนี้ตลอดสัปดาห์ บางทีก็เข้ามานั่งมองพวกผมในห้องมืดๆโดนที่ไม่ได้ทำอะไร เขาอาการหนักมากไปไหม มาถึงตอนนี้มันก็สามสี่เดือนแล้วที่ผมทำงานกับเขา มันดูน้อยไปด้วยซ้ำที่จะตกหลุมรักใครสักคน .. ผมขอเวลาหน่อยนะคุณถุง ผมไม่มั่นใจคุณเลย และ ผมก็ยังไม่มั่นใจในตัวเองด้วย .. รอดูกันไปอีกสักระยะเถอะ การที่เราเหมือนชอบกันบางทีอาจแค่ผูกพันกันเฉยๆก็ได้
.
ครบกำหนดแล้ววันนี้คุณถุงต้องมาถอดเฝือก ผมกับเกี๊ยวก็มาด้วย ใกล้แล้วสินะ ใกล้จะได้กลับไปอยู่บ้านแล้ว
"เสร็จแล้วครับ ผ่าเฝือกเรียบร้อย ตอนนี้แขนจะค่อนข้างลีบ มีสีคล้ำ แต่อีกวันสองวันก็หายครับ หลังจากนี้ก็ดูแลสุขภาพให้ดี ตรงบริเวณแผลให้ใช้ผ้าชุบน้ำสบู่อ่อนๆเช็ดอย่าให้แช่น้ำนาน แล้วต้องค่อยๆใช้แขนไปเรื่อยๆนะครับ เริ่มขยับได้เลยเพราะเคสคุณไม่หนักมาก กระดูกหักแค่ท่อนเดียว ไหปลาร้าเข้าที่แล้ว ที่เหลือคือหมั่นกายภาพบำบัดให้แขนกลับมาใช้งานได้ปกติ แล้วก็มาหาหมอทุกเดือน ระหว่างนี้ก็ตั้งแขนบนหมอนไปก่อนนะครับจะได้ไม่ห้อเลือด ครับ เสร็จแล้วกลับบ้านได้"
"ขอบคุณมากครับหมอ" คุณถุงขอบคุณหมอแล้วเดินออกมา แผลก็ไม่ค่อยเยอะนะ หมอบอกหลังเอ็กซเรย์ว่ากระดูกติด 90% แล้ว รออีก 3-4 สัปดาห์ถึงจะแข็งแรงเหมือนเก่า ตอนนี้ให้ใช้งานเบาๆไปก่อน
"เจ็บไหมฮะปะป๊า". เกี๊ยวจิ้มแขนคุณถุงแล้วถาม น้องกลัวป๊าจะเจ็บนะครับ จิ้มนิดเดียวเองเบาๆ
"เจ็บนิดเดียวครับลูก มดกัด" คุณถุงตอบ เกี๊ยวทำหน้าเข้าใจ ฮ่าา มดกัดอะไรล่ะ ร้องโอดโอยอย่างกับใครเอาไม้ฟาดอย่างนั้นแหละ
.
"พี่ปรุงฮะ .. ถ้าปะป๊าหายพี่ปรุงจะกลับบ้านแล้วหรอฮะ ". เกี๊ยวถามผมตอนที่ผมอ่านนิทานจบ ทำไมเด็กน้อยถามแบบนี้ล่ะ ผมยิ่งลังเลใจอยู่ ตอนแรกว่าจะขอกลับอาทิตย์นี้เลยด้วยซ้ำ
"ครับ พี่ก็มีบ้านของพี่นี่นะ" ผมพูดแล้วปิดไฟล้มตัวลงนอนข้างๆเกี๊ยว น้องรีบซุกตัวเข้าหาผม จะสองอาทิตย์แล้วที่ผมปล่อยให้คุณถุงนอนคนเดียว ผมมานอนกับเกี๊ยวทุกวันจนน้องติดผมมาก
"ไม่กลับได้ไหมฮะ .. ย้ายมาอยู่ด้วยกันนะฮะ .. นะฮะะะะะ" น้องกอดผมเขย่าไปมา เฮ้อ ถ้าคุณถุงเป็นคนพูดผมจะไม่คิดมากรีบปฏิเสธเลย แต่นี่เป็นเกี๊ยวพูดน่ะสิ เอาไงดีนะ ผมก็ไม่อยากจากเกี๊ยวเหมือนกัน
"แต่พี่ต้องกลับ เอางี้ไหม เราไปนอนบ้านพี่บ้างไง ดีป่าวครับ" ผมกดจูบไปบนหน้าผากตัวเล็ก เห็นหน้าเกี๊ยวทีไร หน้าคุณถุงแทรกขึ้นมาตลอดเลย ไม่ได้ๆ ห้ามใจอ่อน
"แล้วปะป๊าล่ะฮะ เกี๊ยวก็อยากอยู่กับปะป๊า กับพี่ปรุง อยากอยู่กับทั้งสองคนเลย " น้องพูดอ้อนผม ทำไงดีล่ะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะไม่มานั่งคิดมากแบบนี้เลย แต่นี่มันผูกพันไปแล้ว ผมรักเกี๊ยวมาก ถ้าให้เลือกก็ไม่อยากห่างน้อง ทำไงดี ทำไงดี นี่ผมนิสัยแต๋วขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ จะอะไรก็สับสนไปหมด โว้ย เพราะคุณเลยจริงๆ เพราะคุณคนเดียว .. คุณถุงทอง
TBC.
ช่วยกันเชียร์เครื่องปรุงกับคุณถุงทองด้วยนะคะ
ไม่สนุกติชมตามสบายจร้า
:pig4:
-
เกี๊ยวสู้ๆ อ้อนให้ได้นะ อิอิ
-
จิ้มไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านจ้า
-
อ่านตอนพ่อกลับบ้านพร้อมคอสมอสไปฝากลูกแล้ว นึกถึงโฆษณา King Power เลย พ่อหล่อด้วย
-
อ่านตอนพ่อกลับบ้านพร้อมคอสมอสไปฝากลูกแล้ว นึกถึงโฆษณา King Power เลย พ่อหล่อด้วย
ฮ่าๆๆ ไม่ค่อยได้ดูโทรทัศน์เลยค่ะ สิงทวิตตลอด เดี๋ยวจะลองหาในยูทูปดูนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
เกี๊ยวอ้อนเยอะๆๆๆๆๆๆๆลูกเอาให้พี่ปรุงใจอ่อนเล้ยยยยย
-
แหม หนูเกี๊ยวดูเชียร์เต็มที่เลยนะ :z1:
-
้เรื่องหัวใจต้องใช้ใจตัดสินสิ อย่าคิดเยอะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พึ่งมาติดตาม หลงรักคุณถุงทองเลยค่ะ<3
-
แหนะ ปรุงรู้ว่าไอ้นั่นเป็นเกย์ยังจะกล้าไปดื่มพิสูจน์คุนถุงทองอีกหรอ ถ้าพลาดนี่เสียใจกันทั้งคู่เลยนะ
เกี๊ยวอ้อนเยอะๆเลยนะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ชอบชื่อเรื่องมาก น้องเกี๊ยว กับคุณพ่อถุงทอง ชื่อน่ากินนะคะ :katai2-1:
ยังอ่านไม่ทัน อ่านถึงตอน2เอง :katai5: :katai5:
-
ลูกอ้อนแล้ว แต่ขอพ่ออ้อนอีกคนเพื่อความมั่นใจ ปรุงกะสายชูจะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันซะที
ปรุงเกือบไปแล้วทั้งๆ ที่รู้ว่าคุณจางเป็นเกย์ ดีนะที่ได้ลูกน้องคุณถุงมาช่วยกันท่าไว้ มิเช่นนั้นความอยากลองดี อาจจะทำให้เสียใจได้
-
ชอบนิยายแนวนี้นะคับ พ่อ ลูก เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคับ
-
ใจเย็นนะปรุง อย่าพึ่งด่วนตัดสิน เดี๋ยวเกี๊ยวเสียใจน้าาา
-
เกี๊ยวน้อยสู้เพื่อปะป๊านะลูก ทำให้พี่ปรุงใจอ่อนมาเป็นมะม๊าให้ได้เลยนะ เอ๊ะ ยังเหรอ แค่ให้มาอยู่บ้านเดียวกันก่อนเนอะ :z1:
-
น้องปรุงคงยากจะยอมรับว่าตัวเองชอบผู้ชายอ่ะนะ เข้าใจๆ
แต่อย่าใจร้ายกับหนูเกี๊ยวเลยนะ
ยอมๆเล่นพ่อแม่ลูกไปเถอะนะน้องปรุงนะ :impress:
-
น้องเกี๊ยวสู้ๆๆๆๆ อ้อนเข้าอ้อนเข้า
พี่ปรุงจะได้ตกหลุมพรางป๊ะป๋า
ไปไหนไม่ได้ไงลูก 55555
-
ย้ายเข้าเลย หนับหนุนๆ :hao6:
-
:z1: :z1: :z1: :z1:น้องเกี้ยวอ้อนเยอะๆลูกพี่ปรุ่งจะได้ใจอ่อน :z1: :z1: :z1:
-
หนูเกี๊ยวช่วยเป็นกามเทพช่วยพ่อจีบพี่ปรุงให้สำเร็จนะ 5555
-
อ้อนเข้าไว้เดี๋ยวพี่ปรุงจะใจอ่อน
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
ฟินมากปรุงงงงง เอาอีกค่ะ เกี๊ยวรีบอ้อนลูก จะได้แม่ใหม่สักที :impress2:
-
อุ่นนนนนนนนนนนใจ
-
สู้ๆลูกอ้อนใหสำเร็จ
-
น้องเกี๊ยวอ้อนให้เยอะๆเลยลูก อนาคตต้องมีพี่ปรุงเป็นคุณแม่ให้ได้ :interest:
-
ปรุงอยู่ต่อเถอะ :hao3:
-
ไอ้หยา น้องปรุงจะหนีกลับห้องตัวเองแล้ว ทำไงดี
คุณถุงทองร่วมกับน้องเกี๊ยววางแผนเร้ววววว
-
เกี๊ยวอ้อนพี่ปรุงให้สำเร็จนะ ป้าเอาใจช่วย :mew1:
-
ฮือๆๆๆ จะเอา จะเอา อยากให้รู้ตัวแล้วรุกไวๆ อยากให้เกี๊ยวมีแม่เอ้ยพ่อปรุงแล้ว
แอบเอ็นดูตอนปรุงเมา รู้สึกจะอ่อยพิเศษ :impress2:
-
เกี้ยวกับคุณถุงทองมีแผนนะเนี้ยยยย 555
-
น้องเกี๊ยวสู้ๆ
อ้อนพี่ปรุงให้ใจอ่อนให้ได้นะ
-
แหมๆๆๆ อย่าคิดมาก อย่าคิดยาก อย่าคิดเยอะ ค่ะคุณน้อง :katai3:
ตอบไปเลยว่า "ตกลง" :hao7: :hao7:
-
อ่านทันแล้ว เรื่องนี้สนุกดีค่ะ
น้องเกี๊ยวก็น่ารัก ขี้อ้อนจริงๆเลย
อยากเสนอความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆค่ะ
ตอนที่เป็นอักษรภาษาจีน
ลองเปลี่ยนเป็นภาษาไทยแต่ใช่เป็นตัวเอียงหรือใช้ * กำกับไว้ดีไหมคะ
แล้วถ้าตอนไหนมีภาษาจีนก็เขียนบอกไว้
หรืออธิบายว่าตอนนี้เขาคุยกันเป็นภาษาจีนนะ
แต่ตัวละครที่เป็นคนเล่าเรื่องจะแปลให้ฟังเลยแล้วกัน อะไรแบบนี้น่ะค่ะ
พอดีอ่านมาเรื่อยๆแล้วมาสะดุดตรงอักษรจีนเลยรู้สึกขัดอรรถรสนิดหน่อย
ถ้าคนเขียนยังจะคงไว้แบบเดิมก็ไม่เป็นไรค่ะ
ถึงยังไงก็ยังอ่านและติดตามเรื่องนี้ต่ออยู่แล้วค่ะ
-
หนูเกี๊ยว ความหวังของป้าอยู่ที่หนูนะลูก
อ้อนไว้ลูก อ้อนเยอะๆ จัดหนัก จัดเต็มทุกมารยาเลยลูก
เอาพี่ปรุงมาอยู่กับหนูให้ได้นะลูก
หนูเกี๊ยว สู้ๆ
:mew3:
-
น้องเกี๋ยวอ้อนไปเยอะๆ ลูก
-
มาอยู่เหอะปรุง ทั้งพ่อทั้งลูกเขาเต็มใจสุดๆ
ขำคุณถุงทองตอนหมายมาดว่าปรุงต้องเป็นของเขาคนเดียว จ๊ะ เอาให้ได้จ๊ะ เชียร์สุดใจ
ขอบคุณค่ะ
-
คิดถึงเกี๊ยวแล้ว :call:
-
น้องเกี๊ยวอย่ายอมแพ้ อ้อนพี่ปรุงเยอะจะได้อยู่ต่อ
-
รอ!!!!
-
ถุงทอง
พวกคุณทราบไหมว่าที่จริงผมคิดว่าผมเป็นบ้า คิดไปเองว่าอยู่กับปรุงแล้วมีความสุข แต่มันไม่ใช่ หลังจากที่ปรุงกลับไปอยู่บ้านเขาอาทิตย์นึงเต็มๆ บ้านผมมันก็ไม่น่าอยู่ ลูกชายผมเหงาหงอยเหมือนคนเป็นโรค ส่วนผมแม้จะเจอกันทุกวันแต่มันก็ไม่เหมือนเดิม มันไม่ใช่ที่ต้องการ ผมว่าบ้านผมคงขาดเครื่องปรุงไม่ได้ ใช่ ขาดไม่ได้อีกแล้ว .. อาทิตย์นี้ผมเลยลองใช้วิธีของผม คือ ยัดเงินให้คนปล่อยเช่าเอาบ้านคืน คุณว่าผมเลวใช่ไหม แต่มันก็ช่วยได้เยอะ พอปรุงไม่มีที่ไป เขาก็ต้องปรึกษาใครสักคน ซึ่งนั่นก็คือพี่จิน ผมเตรียมแผนสำรองไว้แล้ว มันเหมาะเจาะพอดีกับวันที่ลูกชายผมป่วย เกี๊ยวโทรหาพี่ปรุงในวันเสาร์แล้วเขาก็รีบมาหาลูกผม ให้ทายสิว่าเกี๊ยวอ้อนพี่ปรุงของเขาแค่ไหน เพราะตอนนี้เครื่องปรุงย้ายมาอยู่ในบ้านผมเรียบร้อยแล้ว ห้องของปรุงอยู่ข้างๆห้องผม แค่ได้อยู่ข้างๆผมก็พอใจ สามอาทิตย์เต็มๆที่ผมตามจัดการเรื่องราวต่างๆของปรุง ผมเหมือนตาแก่โรคจิตเข้าไปทุกวัน ปรุงไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมคบมา จะห้าเดือนแล้วมั้งที่ผมรู้จักเขา ปรุงเป็นคนดี มีเมตตา ร่าเริง ทำให้ผมและลูกมีความสุข ผมอาจจะผิดที่คิดกับเขาเกินลูกน้องคนนึง แต่ผมแค่อยากมีคนรู้ใจ พร้อมจะอยู่ข้างผม เวลาที่ผมไม่สบาย เวลาที่ผมเหนื่อย หรือท้อ
"ปะป๊าว่าพี่ปรุงเขารักพวกเราไหมฮะ" วันนี้วันอาทิตย์ครับ ลูกชายผมยังไม่หายดีหรอก แต่พี่ปรุงคนหล่อเขาพาไปหาหมอมาแล้ว ลูกชายผมคือตัวอ้อนระดับเทพครับ ปรุงมาคุยกับผมว่าจะขออยู่ แต่จะช่วยเลี้ยงเกี๊ยวโดยไม่คิดค่าจ้างแลกกับที่อยู่ ผมนี่ยิ้มเลยครับ บอกไปว่าตามสบาย หึ ติดกับฉันซะแล้วเครื่องปรุง
"ทำไมหนูไม่ถามพี่เขาล่ะลูก" ผมนั่งดูสารคดีอยู่ครับ ลูกผมนี่นอนก่ายอยู่บนตัวผมแปะแผ่นลดไข้ด้วยกันไข้กลับ ส่วนพี่ปรุงของเกี๊ยวก็โน่น ในห้องครัว ทำมันทุกอย่าง แตเขาก็ชอบปรุงนะ เพราะปรุงเข้ากับคนง่าย และ ไม่เคยเกี่ยงหรือใช้งานแตเหมือนคนรับใช้เลย
"เกี๊ยวเคยถามแต่พี่ปรุงบอกรักเกี๊ยวคนเดียว แล้วปะป๊าล่ะฮะ พี่ปรุงไม่รักปะป๊าใช่ไหม" เวรกรรม ไม่รักผม พอผมฟังเกี๊ยวพูดจบ หน้าผมชาเลยครับ ใช่สิ จะมารักผมได้อย่างไร หรือเขาจะรักหนุ่ม scg นั่น นี่เขาติดต่อกันบ้างหรือเปล่านะ ผมอยากรู้มากจริงๆ บอกแล้วผมเหมือนคนโรคจิต
"ให้พี่ปรุงรักเกี๊ยวคนเดียวก็พอแล้ว" ผมหอมกระหม่อมบาง ลูกชายผมช่างถามเรื่องที่ไม่น่าถาม ฮ่าๆ ทำไมปรุงต้องรักผมด้วยล่ะ ไม่มีเหตุผลอะไรเลยสักนิด พอผมพูด เกี๊ยวก็ทำท่าทางคิดแล้วก็ซุกมาที่อกผม ลูกผมก็อีกคน โตขึ้นจะแมนกับเขาไหมเนี่ย แต่ก็ไม่ได้ตุ้งติ้งเล่นบาร์บี้นี่เนอะ ผมไม่ควรกังวลไปก่อนใช่ไหม
"เย็นนี้ผมมีนัด ขออนุญาตออกไปข้างนอกนะครับ" เลขาผมพูดขึ้น จะไปไหน ไปกับใคร ไปทำไม ผมไม่ได้ถามออกไปหรอกนะ แค่คิดมากอยู่ในใจ
"อืม ถ้าจะกลับดึกก็โทรมาบอกนะ" ผมพูดออกไปทำหน้านิ่ง แต่ในใจแม่งโคตรอยากตามไปด้วยเลย โว้ย ผมเป็นบ้าอะไรเนี่ย ตั้งแต่ปรุงโดนคุณจางลวนลามครั้งที่แล้ว ผมเพิ่งจะสงบจิตใจได้ไม่กี่วันนี่เอง ตอนนี้ผมฟุ้งซ่านมากกว่าเดิมอีก อยากจะบ้าตาย
.
"พี่ปรุงอย่ากลับดึกนะฮะ เกี๊ยวคิดถึง" ผมขำลูกชายผมมาก เราทานข้าวเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนโซฟา ทานผลไม้อยู่กับลูกผม พอปรุงเดินลงมาจากข้างบนเท่านั้นแหละ เกี๊ยววิ่งไปหากระโดดๆให้พี่ปรุงอุ้ม ถ้าจะอ้อนขนาดนี้ ไม่ขอเป็นลูกพี่ปรุงไปเลยล่ะเกี๊ยวเอ๊ย !
"ครับผม อยากได้อะไรไหม พี่ปรุงจะซื้อมาให้ หรือจะไปด้วยกัน"
"แฮะแฮ่ม เกี๊ยวไม่สบายอยู่"
ผมรีบทำเสียงใส่ เรื่องอะไรผมจะให้ลูกผมไปด้วยล่ะ แค่คิดภาพเขาสามคนเดินด้วยกัน ผมก็ใจเสียแล้ว
"ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวพี่ปรุงกลับมาเล่านิทานให้ฟังนะครับ บะบาย ฟอดด" ปรุงวางเกี๊ยวลงแล้วออกไปจากบ้านแล้ว ตอนนี้ใจผมลอยไปแล้วครับ อยากรู้จริงๆว่าไปกับไอ้นั่นหรือเปล่า
ผมนั่งเล่นกับลูกสักพักก็ขึ้นไปตรวจและเซ็นเอกสารที่ค้างอยู่ ช่วงนี้บริษัทเรามีคู่ค้าเพิ่มขึ้น งานก็ยุ่งหน่อยครับ ผมทำงานจนเสร็จเรียบร้อยก็โทรหาม้าผม ท่านก็บอกว่าคิดถึงผมกับหลาน อยากเจอ ผมว่าเดี๋ยวจะพาเกี๊ยวไปไหว้อากงอาม่าบ้าง ท่านมีหลานแค่คนเดียวครับ ขนาดมีฮะเก๋าก็ยังไม่หายเหงา พอห้าโมงเย็นผมก็พาลูกไปเล่นบอลหน้าบ้าน แขนผมไม่เจ็บแล้วครับ เพียงแต่ต้องทำกายภาพบำบัดบ่อยๆ เราเลยเล่นกันได้แต่ต้องระวังเท่านั้นเอง เล่นจนเหนื่อยแตก็มาเรียกไปทานข้าว มื้อเย็นผมสั่งให้แตทำข้าวผัดอเมริกันสองที่ เพราะปรุงคงทานมาจากข้างนอก และผมก็คิดว่าเขาน่าจะกลับดึกเลยไม่รอทาน พอทานกันเสร็จเราก็ไปอาบน้ำ วันนี้ผมอาบน้ำให้ลูกชายคนเก่ง พรุ่งนี้เขาต้องไปเรียนเลยให้นอนไวหน่อย ผมอาบน้ำมาดูการ์ตูนกับลูกพอสองทุ่มผมก็อ่านนิทานกล่อมลูกหลับ แต่ด้วยความเมื่อยล้า สงสัยผมจะเล่นจนเพลีย เลยเผลอหลับไปกับลูกตัวน้อยของผมบนเตียงเล็กๆหลังนี้
เครื่องปรุง
และแล้วผมก็ต้องมาอยู่ในบ้านคุณถุงทองจนได้ครับ ทำไมน่ะหรอ ก็อยู่ดีๆป้าเจ้าของบ้านก็มาบอกว่ามีคนมาซื้อบ้านหลังนี้แล้ว ผมต้องย้ายออก ประจวบเหมาะกับสิ้นเดือนด้วย ผมนี่ตึ้บเลย ของก็ไม่ใช่น้อยๆ ไหนจะรถยนต์อีก บ้านหลังนี้คือมีครบแล้วทั้งที่จอดรถ อีกทั้งยังเป็นสองชั้น แถมใกล้ที่ทำงานด้วย เฮ้อ ยิ่งหนี ยิ่งไม่พ้น ผมล่ะโคตรกลัวใจตัวเอง ไม่ใช่เกย์ก็เหมือนเข้าไปทุกวัน ขนาดโดนผู้ชายจูบยังรู้สึกดีเลย
วันที่ผมตัดสินใจไปอยู่ในบ้านคุณถุงคือวันที่เกี๊ยวป่วย น้องร้องไห้อยากหาแต่แม่ ขนาดผมโตแล้ว แต่น้ำตาผมไหลตามเกี๊ยวไปด้วย กว่าน้องจะสงบก็ตอนที่ผมตกลงเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย ส่วนคุณถุงทองเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกให้ย้ายเข้ามาเลย แล้วก็จะให้ค่าจ้างที่ผมยืนยันจะเลี้ยงดูเกี๊ยว แต่ผมปฏิเสธเพราะค่าบ้านผมก็ไม่ต้องเสียอยู่แล้ว เขาก็โอเคร แถมยังจ้างรถหกล้อไปขนของจากบ้านเช่าผมอีก ผมนอนห้องข้างเขาครับ ก็ดีกว่านอนกับเขาล่ะเนอะ แค่นอนด้วยกันวันสองวันยังเกิดเรื่องเลย ถ้านอนทุกวันเผลอๆผมเสียตัวแน่
นี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์ที่คุณถุงถอดเฝือก เขาไปหาคุณหมอมาอีกรอบ ก็ดีขึ้นครับ แขนใช้งานได้ตามปกติ ส่วนวันนี้ผมทำอาหารเที่ยงให้ทั้งบ้านทาน เป็นไข่ตุ๋นกุ้ง กับ ผัดผักรวม มีต้มฟัก กับ ข้าวสวยร้อนๆ เพราะน้องไม่สบาย ต้องทานของเบาๆ แล้วก็พอเหมาะเลย คุณ scg จำได้ไหมครับที่เขาเคยทักผมบ่อยๆ ผมจำชื่อเขาไม่ได้อ่ะ แหะๆ เขาชวนผมไปเลือกพวกของใช้ในบ้าน ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าเขาชวนผมทำไม แต่ผมว่าง ไม่มีอะไรทำ อย่างน้อยถ้ามีเพื่อนมันก็ดี ผมเลยตกลงไปกับเขา เรานัดเจอที่โฮมโปรระยองครับ ผมออกจากบ้านคุณถุงมาครึ่งชั่วโมงก็ถึงละ ผมเดินสักครู่ก็เจอเขาละครับ วันนี้แต่งชุดธรรมดา ก็ดีครับ หล่อดี
"สวัสดีปรุง" เขาเดินเข้ามาทักผมก่อน
"อ่า ดีครับ .. คุณ ....?"
"อะไรเนี่ย จำไม่ได้อีก เรียกผมแบงค์ก็ได้" เขาบอกขำๆ เอ่อ ผมจำไม่ได้จริงๆครับ
"คุณอยากได้อะไรหรอ ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่หรอกนะ" ผมบอกเขาตอนเราขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นบน วันนี้เราเหมือนติดสบายทั้งคู่ครับ เสื้อยืด กางเกงสามส่วน รองเท้าแตะ กระเป๋าสตางค์ กุญแจรถ
"พอดีผมเพิ่งย้ายบ้าน นี่อยากได้พวกโต๊ะ ตู้ จะแต่งเพิ่มอะ ปรุงช่วยผมเลือกหน่อยนะ" เขาพูดยิ้มละลาย นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงจะล้มลงไปกองละ ดีที่ผมเป็นผู้ชายแท้ 100% ฮ่าๆ
"สีนี้ก็ดีนะ หรือว่าคุณไม่ชอบ " ผมบอก ตอนนี้เราเลือกชุดโซฟาอยู่ ไม่รู้จะเข้ากับห้องเขาไหม ก็ผมไม่เคยเห็นห้องเขานี่
"สวยดี งั้นเอานี่แหละ" อ้าว เออ ไม่ค้งไม่คิดเลย เขาสั่งพนักงานเรียบร้อย หลังจากนั้นเราก็เดินซื้ออีกบางอย่าง เขาได้โซฟา ตู้เก็บของ ส่วนผมได้ของเล็กๆตกแต่งห้อง เดินไปเดินมาก็หกโมงแล้ว สามชั่วโมงแล้วหรอ บางทีเวลาก็เดินไวไปนะ
"ปรุงรีบไปไหนหรือเปล่า ผมหิวอ่ะ" เขาพูดเมื่อจ่ายเงินเสร็จ ส่วนของเขาให้เด็กไปส่งตามที่อยู่
"ก็ได้นะผมเริ่มหิวละ" ผมบอก เขาเลยบอกจะเลี้ยง MK ผมก็ไม่ขัดศรัธทา สั่งมาได้สักพักเราก็ลงมือกินกัน ไม่มีเกรงใจล่ะครับ หิวมาก ผมสั่งมาทุกอย่างเท่าที่จะสั่งได้ เรื่องกินเรื่องใหญ่ครับ
"เวลาปรุงทานตลกดีนะ .. น่ารักด้วย". เขาพูดมา ผมนี่เป็ดคาปากเลยครับ มาน่ารักบ้าอะไร
"ขนลุกน่าคุณ พูดอะไร" ผมส่ายหัวกลืนเป็ดอย่างไว แล้วหันไปคีบหมูกรอบต่อ ไม่อายหรอกครับ กินไม่ได้มูมมามอะไร
"อิ่มไหมล่ะ ขนมไหม" เรากินจนไม่เหลือเศษซากอาหาร แต่ผมไม่ไหวละครับ ยัดลงไปอีก ขับรถกลับไม่ไหวแหงๆ
"ไม่ละครับ เราเช็กบิลเถอะ จะสองทุ่มแล้ว". ผมคิดถึงคนที่บ้านครับ เลยสั่งเป็ดย่างกับหมูกรอบชุดใหญ่ไปอย่างละชุด เก็บไว้ให้พี่แตอุ่นมาให้กิน เขาก็ใจดีนะ จ่ายให้ผมอีก ก็ดีครับ ถ้าไม่นับคำพูดหวานๆเลี่ยนๆ ทำเหมือนผมเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆ ก็ถือว่าเขาเป็นคนดีคนนึงเลยล่ะ คุยสนุก แล้วก็มีหัวคิดหลายๆเรื่อง
"กลับดีๆนะ ขอบคุณมากสำหรับวันนี้"
"ไม่เป็นไรครับ แลกกับสุกี้เมื่อครู่ไง อิ่มเลย ขับรถดีๆนะครับ"
เราลากันเสร็จ ผมก็ขับรถกลับบ้าน เขาก็ขับรถกลับบ้าน ออกมาเดินเล่นบ้างก็รู้สึกดีครับ ระยองไม่ค่อยมีที่เที่ยว แค่นี้ก็ถือว่าดีมากแล้วครับ ตั้งแต่มาอยู่นี่นอกจากคนในบริษัท ผมก็ไม่มีเพื่อนเลย ถือซะว่าคุณแบงค์เป็นเพื่อนผมคนนึงละกัน
ผมมาถึงบ้านตอนสองทุ่มครึ่งได้ มาถึงพี่แจ่มมาเปิดประตูให้ ผมจอดรถแล้วหยิบถุงอาหารที่ซื้อมาเก็บในตู้เย็นให้เรียบร้อย ก่อนจะขึ้นไปบนห้อง เออ ผมนึกได้ว่าจะเล่านิทานให้เด็กน้อยของผมฟัง ผมเลยเปลี่ยนจุดมุ่งหมายไปยังห้องคนตัวเล็กไม่รู้ว่าน้องนอนหรือยัง
"ก๊อก ก๊อก พี่ปรุงมาแล้ว อะ .. อ้าว". ผมเคาะแล้วเปิดเข้ามา อ้าว ทำไมบนเตียงมีอีกคนนอนขดอยู่ด้วยล่ะน่ะ
ในมือยังมีหนังสือนิทานอยู่เลย โธ่ เจ้านายผม มอบโล่คุณพ่อดีเด่นแห่งปีเลยดีไหม ฮ่าๆ ผมหยิบหนังสือในมือออกวางไว้ข้างเตียง จะปลุกดีไหมนะ แต่ถ้าไม่ปลุก เขาจะเมื่อยมากแน่เลย แล้วแขนก็อาจจะเจ็บได้อีก ผมเลยตัดสินใจจะปลุกเขาดีกว่า
"คุณถุงครับ .. คุณถุง .. เฮ้ย"
"จุ๊บบบ ฟอดดด"
ไอ้บ้านี่! ผมที่ก้มไปปลุกเขากลับโดนเขาขโมยจุ๊บแล้วก็หอมแก้มซะงั้น โว้ย นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย
"คุณนี่มันนิสัยเสียจริงๆ ไปๆ ลุกไปนอนที่ห้อง มาเบียดลูกอยู่ได้" ผมเอามือเช็ดแก้มแล้วบอก เขาลุกขึ้นนั่งยิ้มหน้าบานเป็นบ้าอยู่คนเดียว พอเขาลุกมาจากเตียงผมก็ก้มไปดึงผ้าน้องจัดให้ดี เสร็จแล้วก็หอมแก้มฟอดนึงราตรีสวัสดิ์
"หอมฉันบ้างสิ". ยังไม่ออกไปอีกไอ้แก่ขี้หื่น ผมทำตาโตใส่แล้วรีบเดินออกมา เขาเดินตามมาติดๆ แต่ไม่ได้แตะต้องตัวผม
"เครื่องปรุง". ผมเดินกำลังจะถึงห้องแต่ต้องหันไปมอง ว่าเขาเรียกทำไม
"ครับ" ขานรับคนที่ยืนบิดลูกบิดห้องนอนตัวเองอยู่ แต่ไม่ยอมเข้าไปเสียที
.
.
"เมื่อครู่ที่หอมน่ะ แก้มนายมีกลิ่นเป็ดย่างด้วยล่ะ อืม แต่ก็ชื่นใจดีนะ". หาาา ไอ้เจ้านายบ้า พูดแบบนี้หมายความว่าไง เอ้า อย่าเพิ่งหนีไปนอนสิวะ มาหอมแก้มคนอื่นเขาแล้วยังมีหน้ามาวิจารณ์อีกนะ !! โว้ยยย ผมทำไงกับคนคนนี้ดีเนี่ย ไอ้บ้า !!! &),/<>€•=#{\,?!'
TBC.
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
-
ฝันดีละคืนนี้ คุณถุงสู้ๆ :katai2-1: :katai2-1:
-
:z1: :z1: :z1: :z1:นับวันยิ่งเจ้าเลหํนะคุณถุง :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
o18 สั้นจุงเบยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยังไม่หายคิดถึงปรุงเลยยยย
-
คุณถุงคนมากเล่ห์!
อ่านตอนนี้ยิ้มๆครับ
ทำผมหิวเป็ดย่างเอ็มเคตอนตีหนึ่งเลยอ่ะ :hao5:
-
ยังไงรู้ตัวไหมเนี่ยว่าโดนแบงค์จีบ
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
เมื่อไรปรุงจะใจออกซะทีนะ คุณถุงทองจะอดทนต่อไปได้นานแค่ไหนกันนะ
หรือบางทีจะบุกไป..... หึหึ :hao6: :hao6:
-
ต้องรอถึงตอนไหน ปรุงจะยอมให้คุณถุงรุกล่ะเนี่ย
-
ตาแก่โรคจิตหรอ? :m20:
-
เครื่องปรุงรู้สึกขนลุกถ้าผู้ชายคนอื่นมาทำเลี่ยนๆใส่ แต่กับคุณถุงทองเครื่องปรุงไม่เป็นอย่างนั้นใช่ป่ะ :z1:
อย่างนี้คุณถุงของเราก็มีลุุ้นน่ะสิ แต่น้องเกี๊ยวน่ะอาวุธลับของคุณถุงเขาเลยนะ เครื่องปรุงไปไหนไม่รอดจริงๆแหละ :impress2:
-
:mew1: :mew1:
-
โดนผู้ชายหอมแก้ม แล้วไม่ต่อยกลับ ก็แสดงว่ามีใจให้เขาไปแล้วล่ะ หนูปรุง
-
โอยยยยยยยน มันจะคืบหน้าไหมเนี่ยยย T.T
หน่วงแปลกๆ
-
ปรุงใจอ่อนรึยัง
-
จีบเครื่องปรุงไปตรงๆ เลยคุณถุงทอง
-
ถุงทองหอมแก้มพิสูจน์กลิ่นด้วย
-
แหม้ พ่อหนุ่มเอสซีจีถอดใจเถอะย่ะ :katai5:
-
เครื่องปรุงเป็นคนคิดอะไรง่ายๆเนอะ ใครชวนไปไหนก็ไป ตั้งแต่คุณจางแระ 555555
คนอื่นพูดหวานๆเลี่ยนๆ แล้วขนลุก
แล้วคุณถุงหอมแก้มนี่รู้สึกยังไงบ้างเนี่ย
-
คุณถุงทำแบบนี้ไม่ดีเลยที่ไปยัดเงินป้าเจ้าของบ้านเช่า น่าจะพูดตรงๆ กับปรุง ว่าอยากให้มาอยู่ด้วย เพราะปรุงเองก็ชอบน้องเกี๊ยว
ส่วนเรื่องคุณถุง ปรุงก็อาจเริ่มชอบ แต่อยากให้คุณถุงพูดให้ชัดเจนเท่านั้นแหละ สู้ๆ นะ ก่อนที่จะโดนหนุ่ม SCG มาคว้าปรุงไปซะก่อน
-
ตาแก่โรคจิตโคตรน่ารักเลยยยย ส่วนปรุงสุดซื่อก็น่าปล้ำจริงจริ๊งงงงง คาวาอิๆๆ
-
ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าปรุงรู้เรื่องบ้านเช่าแล้วปรุงจะโกรธคุณถุงมากแค่ไหน :mew5:
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกก
-
คุณถุงรุกปรุงเร็วๆ เกี๊ยวอยากได้น้องแล้ววว :hao6:
-
คุณถุงทอง อีกนิดน้า ปรุงเอนเอียงแว้ว
-
รอคอยการตัดสินใจ......
-
เครื่องปรุง ถุงทอง 你知道吗？ 我等你很长时间了！什么时候你来？
我很想你....如果你有时间请你们来北京流行吧！你可以来找我在北京！
นะครับผม. :กอด1:
-
เครื่องปรุง ถุงทอง 你知道吗？ 我等你很长时间了！什么时候你来？
我很想你....如果你有时间请你们来北京流行吧！你可以来找我在北京！
นะครับผม. :กอด1:
真的吗～ 那如果有机会 我肯定去找你啊 ，如果去北京时希望你能够带我们玩^^
很感谢你很想我们、我们也很想见你啊（≧∇≦）
ขอบคุณมากครับ :3
-
อ่านทันแล้ว เรื่องนี้สนุกดีค่ะ
น้องเกี๊ยวก็น่ารัก ขี้อ้อนจริงๆเลย
อยากเสนอความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆค่ะ
ตอนที่เป็นอักษรภาษาจีน
ลองเปลี่ยนเป็นภาษาไทยแต่ใช่เป็นตัวเอียงหรือใช้ * กำกับไว้ดีไหมคะ
แล้วถ้าตอนไหนมีภาษาจีนก็เขียนบอกไว้
หรืออธิบายว่าตอนนี้เขาคุยกันเป็นภาษาจีนนะ
แต่ตัวละครที่เป็นคนเล่าเรื่องจะแปลให้ฟังเลยแล้วกัน อะไรแบบนี้น่ะค่ะ
พอดีอ่านมาเรื่อยๆแล้วมาสะดุดตรงอักษรจีนเลยรู้สึกขัดอรรถรสนิดหน่อย
ถ้าคนเขียนยังจะคงไว้แบบเดิมก็ไม่เป็นไรค่ะ
ถึงยังไงก็ยังอ่านและติดตามเรื่องนี้ต่ออยู่แล้วค่ะ
ฮืออออ ขอบคุณคำติชมมากค่ะ
คนเขียนลืมจริงๆ เขียนภาษาจีนจนเพลิน
ลืมไปว่าคนอ่านไม่ออกก็มี ขอบคุณมากๆนะคะ
เริ่มใหม่ครั้งหน้าเนอะ อันเก่าๆเดี๋ยวไปแก้ให้ค่า
:pig4:
-
หนีห่าว พูดเป็นแค่นี้ :jul3: คุณถุงเหมือนจะรุกแล้วนะ แต่ยังเกรงๆอยู่ อ๊ายย รีบมาต่อเถอะค่ะ ใจจะขาด
-
เรียนให้ทราบโดยทั่วกัน วันศุกร์นี้ - วันจันทร์หน้า คนเขียนไปเฝ้าแม่ผ่าตัดค่ะ
แม่คนเขียนเป็นเนื้องอกสองที่ คงไม่ได้มาลงให้อ่านกันนะคะ
ต้องขอโทษทุกคนด้วยจริงๆน้า เรื่องที่ขอค้างมีสามเรื่องนะคะ แล้วจะรีบมาต่อให้ค่ะ
วันทองเดอะซีรีย์
★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★
◇ .. อารมณ์ .. ◇
:pig4: :pig4:
-
ไม่เป็นไรคร้าเอาตามที่คนเขียนสะดวกเลย
เป็นกำลังใจให้นะค่ะขอให้คุณแม่หายเร็วๆ
-
ขอให้การผ่าตัดของคุณแม่ ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ :L2:
-
เป็นกำลังใจให้นะเอาเองก็ป่วยก็เคยผ่าตัดสมองแล้วไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะไปทำหน้าที่ลูกที่ดีให้เต็มที่เราเป็นกำลังใจให้สู้ๆ :katai2-1:
-
ขอให้คุณแม่คนเขียนปลอดภัย หายไวๆนะคะ สู้ๆค่ะ :mew1:
-
รับทราบค่า
ขอให้คุณแม่ปลอดภัย หายเร็วๆ
ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ
:L2:
-
我就等你。
-
ขอให้พระคุ้มครอง ขอให้ปลอดภัยนะคะ
-
ขอให้คุณแม่หายป่วยเร็วนะครับ ขอให้พระคุ้มครองหายจากโรคร้ายทั้งปวง :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งไรเตอร์และคุณแม่เลยนะคะ ขอให้การผ่าตัดประสบความสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีค่ะ
ไม่ต้องพะวงทางนี้นะคะ ยังไงคนอ่านก็รอได้อยู่แล้ว ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ ^^
เข้มแข็งไว้นะคะ ทุกอย่างจะดีขึ้นเองถ้าใจเราดีค่ะ <3
-
ขอให้การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี คุณแม่ปลอดภัยนะคะ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากเลยอะ ขอให้คุณแม่หายเร็วเร็วน๊า
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:ขอให้คุณแม่ปลอดภัยนะคะ :L2: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
ขอให้แม่หายไวๆ ปลอดภัยทุกประการนะคะ
รอเกี๊ยวเสมอค่ะ
-
:-[ น่ารักสุดๆ หมายถึงเกี๊ยวกะเครื่องปรุงน่ะ ส่วนถุงทองน่าหมั่นไส้ :hao3: ระวังเหอะมีคนตัดหน้าไม่รู้ตัว
-
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรง
หายจากโลกภัย ไข้เจ็บ เร็วๆนะค่ะ :กอด1:
-
รับทราบ เป็นกำลังใจให้ค่า
-
รับทราบค่า :3123:
-
รับทราบจ้า
ขอให้คุณแม่หายป่วยไวๆนะจ๊ะ :L2:
-
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองคุณแม่ให้ผ่าตัดปลอดภัยนะคะ
-
คุณถุงโรคจิตๆๆๆ
ล้อยันลุกบวช
-
ถุงทอง
"เตรียมของใส่รถหมดหรือยังแจ่ม ตรวจรถให้อีกรอบนะ" นี่ยังเช้าอยู่เลยครับ เจ็ดโมงได้ ตอนนี้แจ่มกำลังขนเสื้อผ้าพวกผมขึ้นรถ เมื่อเช้าเราทานข้าวกันไวกว่าทุกวัน เพราะเรากำลังจะไปบ้านที่กรุงเทพฯครับ ผมกำลังรอเครื่องปรุงกับลูกชายผมอยู่ ให้แจ่มดูรถราให้เรียบร้อย เพราะผมจะขับไปเอง วันนี้เอาเบนซ์ไปครับ
"เตรียมเสร็จแล้วครับนาย ผมเตรียมรถให้แล้ว แน่ใจนะครับว่าจะขับไปเอง ให้ผมขับไปให้ดีกว่าไหม" แจ่มส่งกุญแจรถให้ ผมรู้ว่าเขาเป็นห่วง แต่ผมอาการเป็นปกติแล้ว ทำกายภาพทุกวันครับ ไม่ต้องกังวล
"ไม่เป็นไร นายอยู่เฝ้าบ้านให้หน่อยละกัน ข้าวปลาก็ให้แตเขาจัดให้ ถือว่าพักผ่อนไป เดี๋ยววันอาทิตย์ฉันก็กลับละ"
"ได้ครับนาย" แจ่มบอกแล้ววิ่งไปหน้าบ้าน เตรียมเปิดประตู
"ปะป๊าฮะะะะ" เสียงเจี๊ยวจ๊าวที่มักจะมาก่อนตัวเสมอครับลูกชายสุดที่รักของผม
"ว่าไงครับ .. ฮึบ" ผมอุ้มลูกชายผมแล้วเดินไปขึ้นรถ เกี๊ยวกอดผมแน่นเลย วันนี้ลูกชายผมเตรียมตัวออกศึกเต็มที่ เสื้อแขนยาวขายาวรองเท้าหุ้มส้น สงสัยคงจะให้พี่ปรุงใส่ให้ .. แล้วหันไปดูเลขาผมสิ บางทีก็เซอร์ไปนะ ผมเผ้าที่เพิ่งสระก็ดูรุงรัง ไหนจะตาโปนๆนั่นอีก เดินลงมานี่หาวไปแล้วสามรอบ สงสัยปรุงจะเหนื่อยจากเมื่อคืน เพราะเรานั่งทำแผนการตลาดกันจนดึกกว่าจะได้กลับบ้าน วันนี้ผมก็บังคับปรุงไปอีก อยากให้เขาไปเที่ยวที่บ้าน ไปคุยกับป๊าม้าผม ทำความรู้จักกันไว้ .. ไม่ใช่หรอกครับ อันที่จริงผมแค่อยากให้ปรุงไป เหตุผลจริงๆก็มีเท่านี้
"ผมขับให้ดีกว่าไหมครับคุณถุง" ปรุงที่นั่งข้างๆพูด ส่วนลูกชายผมตอนนี้นอนเล่นอยู่ด้านหลังครับ เกี๊ยวเอาหุ่นคอสมอสมาด้วย ตอนนี้ก็กำลังง่วนอยู่กับสิ่งนั้น
"ฉันขับได้ นายแค่นั่งข้างๆฉันก็พอ" ผมแกล้งพูดแต่ไม่มองหน้าปรุงหรอกนะ กลัวเขาเขิน ไม่ดิ กลัวปรุงจะอ้วกใส่หน้าผมโทษฐานเลี่ยนเกิน ฮ่าาา
"แล้วเกี๊ยวล่ะฮะ ต้องนั่งข้างปะป๊ามั้ยยยย" ลูกชายตัวแสบเล่นผมแล้วครับ
"เกี๊ยวต้องให้กำลังใจปะป๊านะครับ ขอจุ๊บทีนึงสิครับ" ผมพูดแล้วหันไปยิ้มให้ปรุงแบบเจ้าเล่ห์ ที่จริงก็แอบอยากได้จุ๊บจากคนข้างๆนะครับ แต่ดูจากหน้าตาคงไม่ไหวแล้ว ตาจะปิดอยู่แล้วน่ะ
"จู๊บบบบบบบ". เกี๊ยวยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มผมยาวเลย ช่างเป็นเด็กที่ทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดูได้ตลอดเวลาให้ตายสิ
"จู๊บบบบบ พี่ปรุงด้วยนะฮะ". เกี๊ยวจุ๊บแก้มปรุงต่อจากจุ๊บผม ปรุงเองก็หันมาหอมแก้มลูกชายผมเหมือนกัน ฮึ่ยยย ความอิจฉาพุ่งแรงจนเลือดไหลเวียนไม่ทัน
"นายลดเบาะนอนไปเลย เกี๊ยวหยิบหมอนให้พี่ปรุงสิลูก" ผมบอก เกี๊ยวรีบหันไปหยิบหมอนใบเล็กมาให้ ปรุงเอนเบาะลงแนวยาวจนพาดถึงเกี๊ยว ลูกชายผมยังก้มลงไปจุ๊บแก้มเลขาผมอีกนะ อยากได้แบบนี้บ้างอ่ะ ลักหลับดีไหม
ผมขับรถไปทางพิเศษสายใหม่ เครื่องปรุงนอนหลับตลอดทางโดยมีลูกทีมผมเล่นหุ่นยนต์อยู่ข้างๆ ผมหันไปมองคนตัวบางที่นอนหงายเอามือกอดหมอนใส่กางเกงสามส่วน เสื้อยืดเลิกขึ้นมานิดหน่อย แถมปากที่เผยอนั่นมันช่าง .....
ช่างน่ากิน
ผมแทบจะเบรคทันทีที่ความคิดนี้โผล่มาในหัว ผมคงเป็นเกย์อย่างถาวรแล้วจริงๆเมื่ออยู่กับปรุง ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลยนะ แต่มันห้ามกันไม่ได้อ่ะ ผมอาจอยากจูบ อยากให้ปรุงมาคลอเคลีย แต่มันเป็นแค่เฉพาะกับเขานะ กับผู้ชายคนอื่นผมถีบติดกำแพงจริงๆอ่ะ ถ้ามายั่วผม หรือ เสนอหน้าให้ผมจูบ
"ไม่ง่วงหรอครับลูก" ผมถามเจ้าตัวเล็กผ่านกระจกมองหลัง เกี๊ยวกำลังนอนเอาหัวชนพี่ปรุงของเขา แล้วก็เล่นต่อสู้ไปเรื่อย วันนี้ลูกผมไม่ขี้แย แล้วก็ไม่ขี้เซา หรือว่าเกี๊ยวดีใจที่ได้เจออากงอาม่า
"ไม่ง่วงฮะ เมื่อคืนเกี๊ยวนอนทั้งงงงงงงงคืน ตอนนี้ตาค้างเลยฮะ". โธ่ ลูกชายผม พูดไม่เคยถูกเลยลูก
"เขาเรียกตาสว่างลูก ไม่ใช่ตาค้าง" ผมพูดขำๆ ลูกผมเพิ่งอนุบาลสอง ยังไม่ค่อยเข้าใจศัพท์บางคำหรอกครับ
"ตาสว่างมากเลยฮะะะ ฮี่ๆๆๆ". เกี๊ยวหัวเราะตาหยี ถ้าไม่ติดว่าขับรถจะจับฟัดพุงซะให้หายซ่าเลย
ใกล้ถึงบ้านแล้วครับ ผมขับขึ้นโทเวย์ เดี๋ยวลงจากนี่ก็เข้าซอยบ้านผมแล้ว ปรุงยังนอนหลับปุ๋ยหน้านี่นิ่วปากก็อ้าน่าเอานิ้วแหย่เล่น ผมขับลงมาตีรถเข้าซอยบ้าน ก็เหมือนเดิมครับ มีคนมาเปิดประตู ผมขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน เกี๊ยวรีบเปิดประตูลงไป ลูกชายตัวดีทิ้งทั้งตุ๊กตาและก็พี่เลี้ยงสุดที่รักไว้แล้ววิ่งเข้าบ้านไปหาอากงอาม่าแล้วครับ ส่วนเลขาผมที่ถูกทอดทิ้งน่ะหรอ ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีก อะไรจะง่วงขนาดนั้น
"เครื่องปรุง". ผมก้มไปกระซิบใกล้ๆหู แต่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเกิดขึ้น
"ถ้าไม่ตื่นฉันกัดปากนายนะ" ผมลองก้มลงไปกระซิบอีกทีเพื่อความแน่ใจ
"อื้ออออ" ปรุงส่งเสียงร้องเหมือนรำคาญ แต่ผมน่ะหรอ ได้ทีสิครับ ลูกก็ไม่อยู่ คนแถวนี้ก็ไม่มี ทางสะดวก .. ผมก้มลงไปงับปากแดงนั้นเบาๆ ขบเม้มพอประมาณแล้วผละออกจ้องหน้าคนตัวดีที่ตอนนี้นอนหน้ามุ่ย คิ้วขมวด เม้มปากแน่น ผมนี่อยากจะกัดกินปากบางนี่จริง น่าหมั่นเขี้ยวสุดๆ ดื้อ หน้างอ ชอบอิกนอร์ผมดีนัก
"ฟอดดด .. ตื่นเร้วววว" ผมก้มไปหอมแก้มปรุงฟอดนึง ชื่นใจจัง .. แต่เหมือนเลขาผมจะรู้ตัวแล้วนะ
"ห๊าววว .. ถึงแล้วหรอครับ" นั่น ไม่ได้ห่วงภาพลักษ์บ้างเลย หาวทีเห็นไปถึงลูกกระเดือก นี่แสดงว่าปรุงไม่รู้ตัวว่าผมแอบหอมแก้มแล้วก็กัดปากไปที หึหึ ผมเลยได้หอมฟรีๆเลย
"ไปกัน ในรถมันร้อน" ผมบอก ปรุงลงจากรถไปยืนบิดตัวแล้วเดินเข้าบ้านไป ส่วนผมเอื้อมไปหยิบคอสมอสให้ลูกชายก่อน เดี๋ยวพอคนเอารถไปเก็บแล้วจะมาร้องอยากได้ทีหลังอีก
.
"เอ้า เห้ย ตกใจหมดตี๋ เป็นไงเรา มายืนนานแล้วหรอ" ผมกำลังจะก้าวลงจากรถ ใจเต้นแรงเลย ก็น้องชายผมน่ะสิ มายืนซะชิดรถเลย ใจหายใจคว่ำหมด
"สวัสดีครับเฮีย คิดถึงจัง .. เห้ย! อย่าเพิ่งเข้าบ้าน .. เฮีย ผมขอถามอะไรตรงนี้เลยนะ ตอบตรงๆ ห้ามปฏิเสธ! เมื่อกี้ผมเห็นเฮียหอมแก้มพี่คนนั้น นี่เฮียเปลี่ยนรสนิยมหรอครับ .. เฮียเลิกกะพี่ไลลาเพราะว่าคบกับพี่คนนี้หรอ"
อย่าบอกนะว่าฮะเก๋าเห็นทั้งหมดที่ผมทำกับปรุง บ้าจริง ภาพพจน์พี่ชายคนโต นักธุรกิจร้อยล้านของผมหายวับไปกับตา .. แต่คิดอีกทีก็ดีกว่าป๊าม้ามาเห็นล่ะนะ แล้วนี่ตี๋มันจะคิดยังไง แล้วผมจะยอมรับหรือปฏิเสธดีล่ะ ผมว่าตอนนี้หน้าผมซีดเป็นไก่ต้มแล้วแน่ๆเลย ไม่ใช่หน้าแดงเพราะเขินอายแบบในหนัง
"เฮียไหวไหม ? ฮะถามมากไปป่ะ เอ่อ คือเรื่องรสนิยมแบบนี้ฮะก็พอจะรู้บ้างอ่ะนะ เอ่อ .. เดี๋ยว เฮียจะลากฮะไปไหน อุ๊ย เอียยยยย"
"ชู่ววว ไปคุยบนห้อง!"
ขืนยังปล่อยให้ฮะเก๋ายืนโพล่งอยู่แบบนี้ ถ้าใครมาได้ยินเข้าผมต้องกลายเป็นตาแก่เกย์เฒ่าโรคจิตแน่ๆ มันเล่นพูดอธิบายรสนิยมผมออกมาเกือบหมด ผมเลยจัดการปิดปากแล้วลากตัวขึ้นบนบ้านซะเลย ในเมื่อเห็นแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้ .. ก็ดี ผมขอความคิดเห็นจากตี๋มันซะเลยว่าผมเป็นอะไรกันแน่ !
.
"100% !!!! เฮียเป็นเกย์ 100% อุ๊บ"
"จะเสียงดังทำไมเล่า" ผมรีบตะครุบปากน้องผม ตะโกนลั่นเลย
"ซอรี่ฮะ .. อ่ะเบาๆนะ คือเฮียไม่ได้เป็นเกย์แบบเอาใครก็ได้ แต่เฮียชอบแค่พี่ปรุงใช่ป่ะ เพราะฉะนั้นเฮียจงวางใจ แต่เฮียชอบเขาแบบไหน อยากรุกเขา หรือ อยากให้เขารุก"
"เฮียก็ต้องรุกดิวะ เห้ย! ถามอะไรเนี่ย !" ผมเขกหัวตัวเล็กไปที นี่มันรู้เรื่องพวกนี้ได้ไงเนี่ย ใจแตกหมดเป็นเด็กเป็นเล็ก
"พี่ปรุงเขาออกจะแมน อะไรของเฮียเนี่ย ไปปิ๊งเลขาตัวเองได้ไง!"
"จะไปรู้หรอ เฮียยังสับสนตัวเองอยู่เลยเนี่ย". ผมบอกแล้วกุมขมับ นั่นสิ ผมไปชอบปรุงตอนไหน ชอบได้ยังไง ผมยังงงตัวเองอยู่เลย
"คืนนี้จัดปาร์ตี้กัน ผมจะช่วยเฮียเอง น้าา คืนนี้เฮียรู้ใจตัวเองแน่!" ผมพิจารณาสักครู่ถึงได้เออออตามฮะเก๋า น้องชายที่ป๊าม้าผมรับมาเลี้ยง ที่ผมยอมให้จัดเพราะผมอยากผ่อนคลายบ้างหรอกนะ ไม่ใช่เพราะอยากจะรู้ใจอะไรหรอก แผนเผินอะไร ไม่ได้ผลหรอก
.
"ลื้อนี่มันน่ารักจริงๆอาปรุง มาเป็นลูกชายอั๊วะม้ายยย" หลังจากวางแผนกับฮะเก๋าเสร็จ อันที่จริงผมเป็นแค่คนรับฟังอ่ะนะ ผมก็ลงมาหาป๊าม้า พอมาถึงก็เห็นม้าผมกับปรุงกำลังช่วยกันห่อเกี๊ยวกันอยู่ในครัว เห็นไหมล่ะ ขนาดม้าผมยังชอบลูกน้องผมเลย ม้าชอบเด็กผู้ชายน่ารักๆ ตอนที่ผมกับภรรยาได้เกี๊ยวมานี่ม้าแทบจะเอาไปเลี้ยงด้วยตัวเองอยู่แล้ว
"ผมก็อยากเป็นครับถ้าคุณ เอ่อ" ปรุงพูดเหมือนเกรงใจ
"เรียกอั๊วะว่าหม่าม้าเหมือนอาตี๋นั่นแหละ ไม่ต้องเกรงใจ" แต่ม้าผมเนี่ยไม่สนใจใครทั้งสิ้น ไม่เอาม้า ปรุงอ่ะ เป็นลูกม้าไม่ได้หรอก
.
"ป๊าฮะ เล่นบอลกับเกี๊ยวน้าา " เจ้าตัวเล็กวิ่งมากอดขาผม ดีนะที่ยืนฟังอยู่ไกล ไม่อย่างนั้นม้ากับปรุงรู้แน่ว่าผมมาแอบฟัง
"ไว้ช่วงบ่ายนะลูก ใกล้เที่ยงแล้ว ทานข้าวก่อน" ผมบอก เกี๊ยวทำหน้ามุ่ย แต่ก็ลูบท้องตัวเองเหมือนหิว
"ได้ฮะ เห็นพี่ฮะเก๋าบอกว่าเราจะมีปาร์ตี้หรอฮะ ปะป๊าจัดปาร์ตี้ให้ใครหรอฮะ ใครเกิดฮะ" ลูกผมถาม เดินไปนั่งบนโซฟา แล้วเอาลูกบอลวางข้างๆ วันนี้เกี๊ยวไม่ง่วงเลย ไม่งอแงด้วย ปกตินี่นอนหลับไปแล้ว
"ไม่ใช่วันเกิดใครหรอกครับ แค่ทานข้าวกัน .. เนอะ" ผมตามมานั่งข้างๆ เกี๊ยวรีบปีนมานั่งบนตักผมเอาหลังบางพิงหน้าอกแล้วเล่นคอสมอสไปเรื่อย
"มีไอติมของเกี๊ยวหรือเปล่าฮะ" ว่าแล้วเชียว เกี๊ยวจะลืมของโปรดได้ไงละเนอะ
"ป๊าให้กินแค่ถ้วยเดียวนะ เข้าใจไหมครับ"
"ได้เลยฮะ ... รักปะป๊าที่สุดในโลกกก" ลูกชายผมรีบหันกลับมานั่งกอดคอผมแล้วพรมหอมแก้มผมใหญ่ ดีใจที่ได้ทานของชอบครับ ไม่ใช่รักป๊าอะไรหรอก
"สองพ่อลูกจะนั่งหอมกันอีกนานไหม ม่าอิจฉานา" ม้าเดินออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเลขาผมล่ะ
"เกี๊ยวก็รักอาม่าที่สุดในโลกเลยยยย" พอเห็นอาม่า เกี๊ยวก็วิ่งไปกอดขาซะแน่นเลย ม้าผมอุ้มไม่ไหวแล้วครับ ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง
"โอ๊ย อาม่าก็รักลื้อ .. มามะ อาถุง ไปเจี๊ยะข้าวเที่ยงกัน เกี๊ยวไปตามพี่ฮะของลื้อมาซิ เดี๋ยวนี้หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่ออกมาข้างนอกบ้างเลย ไม่ไหว ไม่ไหว" ม้าผมส่ายหัวเลย ฮะโตเป็นหนุ่มแล้วครับ บางทีก็อาจจะอยากมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง
"ฮะะะะ อาม่าาา .... พี่ฮะเก๋าาาาา ม่าเรียกทานข้าววว"
ผมนี่ส่ายหัวเลยครับ ลูกชายผมวิ่ง 4*100 ขึ้นบันไดไปแล้ว ผมหันไปมองเห็นเครื่องปรุงในครัวกำลังถอดผ้ากันเปื้อนสีแดงแป๊ด น่ารักดีครับ นานๆจะได้เห็น ปรุงเขาแมนนะ แต่แมนน้อยกว่าผม ตัวก็บางกว่าผม ไหนจะแขนเรียว ขาเรียว หน้าเกลี้ยงเกลานั่นอีก ไม่เห็นจะมีหนวดบ้างเลย เป็นผู้ชายจริงหรือเปล่าเนี่ย
.
"อร่อยจังพี่ปรุง ฮะไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าจะมีผู้ชายทำกับข้าวอร่อยอีก นึกว่ามีแค่เฮียคนเดียว" เรากำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ครับ มีป๊า ม้า เกี๊ยว ปรุง ฮะเก๋า แล้วก็ผม วันนี้ม้าผมทำบะหมี่เกี๊ยวกุ้งสูตรเด็ด ส่วนใครทานข้าวก็มีผัดเห็ดรวมอบเนย กับ แกงฟักไก่ อร่อยจริงๆตามที่ฮะบอกแหละครับ เห็นว่าม้าให้ปรุงเป็นคนปรุงรส
"ลื้อไปเอาอาปรุงมาจากไหน อั๊วะขอต่อได้ไหมอาถุง" ม้าผมพูดขึ้นมาหน้าตาจริงจัง .. ได้ไงอ่ะม้า ของผมก็ต้องเป็นของผมสิ
"ไม่ได้หรอกม้า ปรุงเขาเป็นเลขาผมนะ". ผมรีบบอก มองหน้าปรุงมันก็ทำเล่นหูเล่นตา เดี๋ยวจับจูบเลย
"พี่ปรุงเขาเป็นของเฮียคนเดียวอ่ะม้า" เสียงสำลักของปรุงตามมาเต็มๆเมื่อได้ยินคำที่ฮะเก๋าพูด ตายแน่ แผนการผมจะล่มไหมเนี่ย
"อะไรคือของอาถุงคนเดียว ถามความสมัครใจของอาปรุงหรือยัง" ม้าถามออกมา ผมลอบมองหน้าปรุงเลขาผมรีบพยักหน้าเห็นด้วยใหญ่เลย ใช่สิ ผมไม่ใช่หนุ่ม scg นี่ ปรุงเลยไม่สนใจผม
"ลื้อก็แกล้งลูก ไปๆ ลื้อต้องออกไปหาคุณหญิงคุณนายสมาคมลื้อไม่ใช่ ทานกันต่อไปนะ อั๊วะขอตัว " ป๊าผมลากม้าขึ้นไปข้างบนเรียบร้อย วันนี้สงสัยมีนัดไปสปาหรือนวดตัว ป๊าม้าผมเพื่อนฝูงเยอะครับ มีแต่คนรู้จักเพราะเข้าสังคมบ่อย ส่วนผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมครับ ผมเบื่อจะตีสองหน้าใส่คนที่ไม่ชอบครับ ไม่มีเรื่องจะคุย
"ช่วงบ่ายเราออกไปซื้อของมาทำปาร์ตี้เย็นนี้กันนะ" ผมพูดตอนเราทานเสร็จ ชวนไปให้หมดเลยครับ ไปกันเอง ไม่เอาคนรับใช้ที่บ้านไป
"ได้ครับ ผมอยากได้ของมึนเมาบ้าง ฮ่าๆ" ฮะเก๋าพูด เจ้านี่เป็นเด็กผู้ชายหน้าตาดี ตัวสูงเท่าไหล่ผม ตัวผอมบางมาก แถมดัดฟันอีกต่างหาก มีแฟนบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ มันหล่อนะ แต่สวยมากกว่า หรือผมมองผู้ชายว่าสวยไปหมดแล้วก็ไม่รู้สมอง
"ผมต้องไปด้วยไหม" "เกี๊ยวไปด้วยยย" มาพร้อมกันเลยครับเลขากับลูกชายผม ผมเลยพยักหน้าครั้งเดียวเป็นอันเข้าใจ เราเลยแยกย้ายกันไปแต่งตัว ตอนแรกปรุงจะเก็บจานชามเอง แต่ผมบอกว่าอย่าไปแย่งหน้าที่พี่ๆเขา ถ้านายทำ แล้วพี่เขาจะทำอะไร ทีนี้ล่ะ ทำหน้าหงอยเชียว ผมรู้ว่าปรุงมีน้ำใจ แต่วันนี้ปรุงทำเยอะแล้ว ผมสงสารเลขาผมครับ ไม่ได้ให้มาทำงาน แต่ให้มาพักผ่อน
.
เรามาถึงห้างกันสี่โมงกว่า ผมเหมือนพาเด็กๆทั้งสามเข้าไปวิ่งเล่นในท็อปส์เลยครับ แม้จะมีแค่ปรุงที่ยังช่วยผมเลือกได้บ้างแต่ปรุงก็ยังแอบซนอยู่ดี ส่วนเจ้าฮะก็จะเอาแต่ของมึนเมา ลูกชายสุดที่รักผมก็จะเลือกแต่ไอศครีมกับวิ่งเล่นไปทั่วจนผมต้องจับมานั่งในตระกร้า พอได้นั่งแล้วก็ติดใจครับ ผมเลยกลายเป็นพี่เลี้ยงเข็นรถไปเลย วันนี้ผมกลายเป็นคุณพ่อลูกสามไปแล้วจริงๆ
"คุณว่าเราพอแค่นี้ไหม จะล้นตะกร้าแล้ว" ปรุงพูดตอนที่ผมเดินดูของ เหมือนว่าเขาจะเมื่อยขานะผมว่า หรือเป็นอะไรสักอย่างที่เท้านี่แหละ ดูเหมือนเดินไม่ค่อยสะดวกเลย
"ฮะพาน้องไปรอด้านนอกไป เฮียจ่ายเงินก่อน" ผมเข็นรถรอที่ทางจ่ายเงิน มีคิวข้างหน้าประมาณ 2 คิวครับ ตอนกำลังจะออกไปฮะดึงมือให้ปรุงไปด้วย แต่ผมดึงมืออีกข้างไว้ไม่ให้ไป ปรุงทำท่างงๆ ส่วนฮะทำหน้าตาล้อเลียนก่อนจะเดินจูงเกี๊ยวไปนั่งรอด้านนอกกันสองคน
"ปล่อยผมสักทีเถอะครับ" ผมที่กำมือปรุงแน่นถึงกับต้องปล่อยมือ เพราะรังสีความเครียแค้นมาเต็มหน้าเลขาผมเลย ผมต่อคิวอีกหนึ่งก็ได้จ่ายเงิน พอจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย เราก็เดินขนของไปขึ้นรถ ปรุงดูเหมือนเดินแปลกๆนะ เป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้
.
"เดี๋ยวปรุง! ขอดูขาหน่อย" ผมดับเครื่องรถพอถึงหน้าบ้าน ฮะเก๋ากับลูกชายผมรีบวิ่งยกของเบาๆเข้าไปในบ้านแล้ว ส่วนผมยังเป็นห่วงปรุงอยู่เลยหันไปดึงคนข้างๆไว้
"เจ็บครับ .. อื้ออ" ผมค่อยๆถอดรองเท้าแล้วจับไปที่ข้อเท้า สงสัยขาจะแพลงเล็กๆ ไม่มากอะไร เพราะยังเดินได้อยู่ ผมนวดข้อเท้าเบาๆ ปรุงทำสีหน้าเจ็บออกมาตลอด นวดได้สักพักผมเลยปล่อยขาแล้วให้ปรุงเดินลงจากรถมาแล้วพยุงเลขาผมเข้าบ้าน
"มา .. ฉันนวดให้" ผมพูดเมื่อพยุงเครื่องปรุงเข้ามาในห้องทำงานชั้นล่าง
"ไม่เป็นไรครับ" ปรุงรีบเขยิบเท้าหนี แต่ถูกผมจับไว้
"เถอะน่า" ผมบอกแล้วลงมือนวด
ผมไม่สนใจหรอก ก็ผมอยากทำให้ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ตอนที่ผมแขนเจ็บปรุงก็ทำให้ผมเกือบจะทุกอย่าง ผมค่อยๆจับขาปรุงมาวางไว้ที่หน้าขาผม แล้วป้ายยาหม่องสำหรับนวดลงไป ผมนวดอย่างเบามือไม่ให้เขาเจ็บ ปรุงส่งเสียงออกมาเป็นระยะ ตลกดีครับ ผมนวดอยู่สักพักปรุงก็บอกว่าเริ่มดีขึ้น นวดสักพักดูเหมือนคนตรงหน้าจะเริ่มตาปรือแล้วนะ ผมนวดจนเสร็จก็วางขาปรุงไว้ดีๆ แล้วเดินไปล้างมือ พอเดินออกมาก็เจอปรุงนอนหลับอยู่บนโซฟาซะแล้ว สงสัยจะเพลียเพราะตั้งแต่เดินทางมาก็ทำนู่นนี่ตลอดไม่ได้หยุด
ผมเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆนั่งมองหน้าเลขาผมอยู่นาน คนนี้สินะที่ผมอยากให้อยู่ด้วยกัน คนที่ผมอยากให้มาดูแลผมกับเกี๊ยว ถ้าคืนนี้ผมบอกสิ่งที่ผมคิดไป อะไรจะเกิดขึ้น เขาจะรังเกียจผมไหม เขาจะหนีไปจากผมหรือเปล่า ผมก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกัน .. ผมขยับเข้าไปใกล้ๆ ใช้นิ้วเกลี่ยผมที่ปรกหน้าออกจนเห็นหน้าผากใส ก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงไปกดจูบลงบนหน้าผากมล แล้วกระซิบข้างหูเครื่องปรุงเบาๆว่า
.
.
"ตื่นได้แล้วคนขี้เซา"
จุ๊บ
TBC.
กลับมาแล้วค่ะ สรุปว่าแม่คนเขียนเป็นไข้หวัดมีเสมหะ ไม่สามารถผ่าตัดได้ ตอนนี้ก็กลับมาทำงานแล้ว
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ แต่งได้เท่านี้ก่อน ไม่ว่ากันน้า
-
คุณถุงแกตอดนิดตอดหน่อยตลอดเลย
-
แหมดูแลดีเนอะ
-
กีดสสสสสสสสสส!!!!! คุญถุงทองหน้ารักกกกกกคอบคัวสุขสัน
เคื่องปรุงอย่าหนีไปจากถุงทองเลียน่ะสงสาร :sad4:
-
สู้สู้น๊า
-
คุณถุง รุกรัวๆเลยนะ รอเชียร์
-
คุณถุฝหลงปรุงมากค่ะ55
-
สู้ๆคุณถุงงง
คนเขียนน่าร้ากจังเลยยยยยยย บอกจะมาวันจันทร์ ก้อมา
กอดหน่อยยยยยยยยยย :mew1:
-
ฮะเก๋าน่ารักอ่า
-
ขอให้ปรุงใจอ่อนกกับคุณถุงเร็วๆ อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
-
หวานมาก
ดูแลสุขภาพด้วยครับ
-
คุณถุง เห็นปรุงน่ารักงี้ แต่ปรุงแกมีซิกแพคนะเออ :laugh:
-
คุณถุงดูหื่นขึ้นๆชนิดตอนต่อนเลยทีเดียว
แทะนิดแทะหน่อยก็เอา ไม่ค่อยเลยนะคุณถุง o18
ขอให้แม่คนเขียนหายป่วยไวๆสุขภาพแข็งแรงๆนะครับ :call: :L2:
-
ลวนลามตลอดอ่ะ :laugh:
-
ตอนปรุงตื่นอยู่ทำอะไรไม่ได้มาก
ก็แอบกอดแอบจูบตอนนอนนี่หละนะคุณถุง :laugh:
-
คุณถุงนี่เผลอไม่ได้ แอบเนียนตอดนิดตอดหน่อยตล๊อดตลอด
ว่าแต่ปาร์ตี้จะมีไรไหม รอดูว่าฮะเก๋าจะทำอะไร
ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า :กอด1:
-
เอาใจช่วยให้คุณถุงพูดเปิดใจกับปรุงเร็วๆ ตอนนี้คุณถุงก็ได้น้องชายมาเป็นคู่คิดเพิ่มอีกคน ปรุงไม่รอดมือคุณถุงแน่
-
ปรุงจะใจอ่อนไหมมม
-
เขินมากง่ะ ผู้ชายอบอุ่นแบบนี้หายากมาก น้องเกี๊ยวน่ารักทุกตอนจริงๆ :m11:
-
:mew1:
-
เป็นกำลังใจให้คนเขียน
และลุ้นคู่ปรุงและถุงทองจ้า
-
นึกว่าจะกระซิบเบาๆฝากว่ารัก
-
ปรุงคร้า ใจอ่อนหรือยางงงงง ^ ^
-
วรั๊ยๆๆๆ คุณถุงแอบกัดปาก แอบหอมแก้ม แอบจุ๊บปรุงดั้ว หลงเด็กซะแล้วสินะ
ปรุงน่ารักจนอาม่ายังอยากได้เลย ว่าที่ลูกใภ้ค่า แหม่ อยากให้ได้ให้โดนง่ะ ลุ้นขาดใจ
ขอบคุณค่ะ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
สนุกมาก อบอุ่น
-
ครอบครัวสุขสันต์อ่ะ ชอบน้องเกี๊ยวมากมาย
-
ปรุงน่ารัก คุณถุงก็โคตรดี ฟินมากค่ะ แม้คุณถุงจะหื่นกามไปหน่อย :m20:
ส่วนเกี๊ยวสุดยอดความน่ารัก อยากได้มาเลี้ยงมาก
ฮะเก๋ามีคู่ไหมนิ :mew1:
-
มีคนรับรู้เพิ่มอีกหนึ่ง เอาไว้เป็นกองหนุนกับน้องเกี๊ยวดีกว่า :z2:
จะหวังให้คนอื่นช่วยไม่ได้แล้วคุณถุง เดินหน้ามากกว่านี้เลย
พิสูจน์กันไปว่าเราจริงใจ น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน~
ม้าเอ็นดูปรุงขนาดนี้คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหา อยู่ที่คุณถุงนั่นแหละ
เอาให้ปรุงเลิกระแวงก่อนดีกว่า :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ตายแล้ว คุณถุงจะบอกปรุงเลยมั้ยยยย :o8:
เกี๊ยวมาอยู่กับป้ามั้ยลูกก ป้าซื้อคอสมอสให้เอง
ปล. หาคู่ให้ฮะเก๋าที นางน่ารัก หรือว่ามีอยู่แล้วน้า มาต่อไวๆนะค่ะ
-
คิดถึงเกี๊ยวแล้ว
-
เครื่องปรุง
"ตื่นได้แล้วคนขี้เซา"
จุ๊บ
.
"คุณถุง!" ผมร้องตกใจเสียงดังออกมาในห้องที่ว่างเปล่า มีแค่ตัวผมกับโซฟาตัวนึงเท่านั้น ผมจำได้ว่าผมเจ็บข้อเท้าแล้วคุณถุงทองก็พามานวดในห้องนี้ นี่ผมคงเผลอหลับไปใช่ไหม แต่เสียงที่ดังอยู่ในภวังค์เมื่อครู่เหมือนเสียงจุ๊บมาที่แก้มและสัมผัสเบาๆที่คลอเคลียอยู่แถวแก้มและคอมันทำให้ผมสะดุ้งตื่นขึ้น เป็นเขาอีกแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้กับผม แล้วตอนนี้คนคนนั้นหายไปซะล่ะ คนที่ทำแผลให้ผมหายไปจากห้องทำงานตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมหันซ้ายหันขวา มองดูที่มุมห้อง ไม่มี ไปไหนวะ หรือเสียงกับสัมผัสเมื่อครู่คือผมฝันไปเอง .. ช่วงนี้ผมก็เป็นเอามากเหมือนกัน รู้สึกแปลกๆ .. รู้สึกประหม่ากับสายตาและท่าทางของคุณถุง ผมไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าผมจะอยู่แบบอึดอัดอย่างนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่ เพราะผมรู้อย่างแน่ชัดแล้วว่าคุณถุงเขารู้สึกอย่างไรกับผม ส่วนผมที่เหมือนจะสับสนและตอนนี้ผมที่เอาแต่กลัวตัวเองมาก เพราะเวลาคุณถุงทำดีกับผม เวลาที่เขาเป็นห่วงเป็นใย หรือแม้แต่ตอนที่เขาแอบหอมแก้มผม ผมไม่เคยปฏิเสธเขาได้เลย ผมไม่ได้รังเกียจจนอยากจะฆ่าเขา ผมไม่แม้แต่จะต่อยหรือทำท่ารังเกียจ นี่ผมใกล้จะกลายเป็นเกย์แบบคุณจางแล้วใช่ไหม ถ้ามีวันนั้นขึ้นมามันจะเป็นแบบไหน จะอยู่ด้วยกันได้จริงๆน่ะหรอ ...
"ตื่นแล้วหรอขี้เซา ออกไปข้างนอกกันเถอะ ฮะเก๋ากะเจ้าเกี๊ยวพร้อมปาร์ตี้ละ รอนายอยู่คนเดียวเนี่ย" ผมตกใจตอนที่คุณถุงเปิดประตูเข้ามา 'ตื่นได้แล้วคนขี้เซา' คำในความฝันมันตามมาหลอกผมอีกหรอเนี่ย นี่ผมหลับไปนานขนาดนั้นเลยหรอ คุณถุงเดินมาจะช่วยพยุง แต่ผมปฏิเสธเพราะเดินเองไหวแล้ว คงเป็นที่ได้นวดยาไปข้อเท้าเลยไม่ค่อยเจ็บ ผมเดินออกมาจากห้องผ่านห้องโถงใหญ่ก็เห็นป๊าม้าคุณถุงนั่งดูโทรทัศน์กำลังทานสาลี่กันอยู่ ป๊าท่านก็หันมาสนใจท่าเดินผม
"เดินไม่ไหวหรืออาตี๋ ถุงลื้อดูเลขาลื้อด้วย ปาร์ตี้อะไรก็ไม่ต้องดึกมาก ให้เด็กๆรีบนอน". ป๊าคุณถุงพูดเตือน ไม่ได้ดุอะไร
"ครับผม"
คุณถุงรับปากเสร็จก็เดินนำออกไปด้านนอก ฟ้ามืดแล้วหรอเนี่ย ผมมองไปที่ศาลากลางสนามหญ้าหน้าบ้าน มีโต๊ะเตาปิ้งบาร์บีคิวอยู่หนึ่งอันตั้งพื้นขายาว บนโต๊ะข้างๆมีของคาวที่พวกเราไปซื้อมาจากในห้างพร้อมน้ำจิ้มต่างๆ เกี๊ยวนั่งอยู่ในศาลาสีขาวตกแต่งลายกนกในมือถือปูอัดทานเล่นอย่างมีความสุข ส่วนฮะเก๋ากำลังยืนปิ้งอะไรไม่รู้อยู่หน้าเตา ฮะเก๋าเป็นเด็กผู้ชายที่น่ารักมากครับ หุ่นบางๆ ตัวขาวๆ ชอบสวมเสื้อยาวๆ กางเกงขาสั้นแต่ไม่มาก ออกจะเหมือนเด็กเฟี้ยวๆ ซ่าๆ แต่ก็ดูซุกซนปนน่ารัก ผมว่าถ้าผมจะชอบผู้ชายขึ้นมาจริงๆสักคน ผมควรจะชอบผู้ชายบอบบางแบบนี้มากกว่าผู้ชายถึกๆแบบคุณถุงทองไม่ใช่หรอ ผมสับสนไปหมดละเนี่ย เกิดมายังไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย ขนาดตอนที่อยู่กรุงเทพฯมีเกย์มาชอบ มาส่งดอกไม้ให้ ชวนไปดินเนอร์ ผมถึงกับลาออกเลยนะ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ อีกอย่างช่วงนั้นผมเพิ่งเลิกกับแฟน อะไรๆก็เฮิร์ท เห็นใครเข้ามาผมก็ปัดหมด ไม่อยากมีใครอีก
"พี่ปรุงเกี๊ยวอยากกินกุ้งงงงง" เกี๊ยวสะกิดผมที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆในศาลา น้องหน้าตามอมแมมไปหมดแล้ว มือก็เปรอะไปหมด แต่ยังน่ารักมากเลยครับ น่าจับหอมแก้มมาก
"เลอะหมดแล้ว มาพี่ปรุงแกะให้" ผมหยิบกุ้งเผามาแกะใส่จานให้เกี๊ยว น้องทานไม่เยอะหรอกครับ ทานอย่างนึงใช้เวลานานมาก ส่วนเครื่องดื่มมีน้ำส้มสดวางข้างๆ พร้อมน้ำเปล่าแก้วกลาง
"นี่ของเฮีย นี่ของพี่ปรุง" ฮะเก๋ายื่นขวดเสมิร์นอฟมาให้ผมกับคุณถุง คุณถุงรับทั้งเสมิร์แล้วสั่งเด็กไปเอาไวน์มาอีก ของผมนี่ดีแล้วครับที่เป็นเสมิร์นอฟ ถ้าเป็นเบียร์หรือเหล้าผมคงเมาแน่ๆ ไม่อยากเมาในบ้านท่านแบบนี้ เดี๋ยวเขาจะมองเราดูไม่ดี
"ขอบใจมากเก๋า เราก็ดื่มด้วยใช่ม้า". ผมทัก น้องชูขวดในมือแกว่งไปมาเป็นอันรู้กัน คุณถุงเดินกลับมานั่งข้างเก๋าพร้อมถาดกุ้งเผา หมึกเผา ผมก็กินแหลกเลยครับ ไม่ได้ฟีลนี้มานานแล้ว ตั้งแต่พ่อกับแม่เสีย ผมไม่ได้ใช้ชีวิตครอบครัวอีกเลย ยิ่งเวลาที่จะมานั่งทานอาหารกับที่บ้านยิ่งไม่ต้องพูดถึง ผมอยู่คนเดียวมาตั้งหลายปี บางทีมันก็เหงาจนชินแล้วครับ
"อ่ะ นายทานบ้าง แกะให้แต่เกี๊ยวเนี่ย คืนนี้วิ่งเข้าห้องน้ำทั้งคืนแน่ลูก" คุณถุงหั่นหมึกให้ผม ส่วนเกี๊ยวผมแกะกุ้งให้เรื่อยๆ พอได้กินก็นั่งนิ่งเลยครับ ปกตินี่เสียงเจี๊ยวจ๊าวตลอด น้องยิ้มรับแล้วทานกุ้งอย่างเอร็ดอร่อย
"ป๊าฮะ เกี๊ยวมีความสุขจังเลยฮะ ตั้งแต่หม่าม้าไม่อยู่ เราก็ไม่เคยปาร์ตี้แบบนี้เลยนะฮะ" เกี๊ยวพูดขึ้นมาหน้าตายิ้มแฉ่ง ตุ๊กตาบลายธ์ของผมดูมีความสุขจริงๆครับ แต่ผมเข้าใจว่าความรู้สึกของคุณถุงคงเหมือนผมสินะ พอไม่มีคนในครอบครัวก็ไม่อยากไปไหน ไม่อยากทำกิจกรรมอะไรที่ทำให้คิดถึงความทรงจำเก่าๆ และผมก็สงสารเกี๊ยวเพราะน้องต้องสูญเสียแบบผม ถ้าเลือกได้คงไม่อยากให้มีใครต้องจากไปตลอดกาลแบบนี้หรอก
"ป๊าก็มีความสุขลูก แต่วันนี้เวลานี้นี่ก็คือครอบครัว คือความสุขของป๊า ความสุขของเกี๊ยว ... ใช่ไหมเก๋า .. ใช่ไหมปรุง.." คุณถุงพูดตอบให้เกี๊ยวฟัง แต่กลับมองหน้าผมตลอดเวลา .. ผมรู้สึกได้ว่าเขาต้องการสื่อสารกับผมผ่านดวงตาและคำพูดนั้น ครอบครัวหรอ ผมไม่ใช่ครอบครัวเขาเสียหน่อย
"เห็นเกี๊ยวมีความสุขฮะก็มีความสุขไปด้วย ตั้งแต่พี่เสีย เกี๊ยวก็ไม่ค่อยยิ้ม เข้ากับคนก็ยาก แต่ตอนนี้เกี๊ยวเหมือนเปิดใจมากขึ้น ไม่แน่อาจเพราะมีใครมาทำให้ความรักของเกี๊ยวเติบโตก็ได้นะครับ พี่ว่าไหม" ฮะเก๋าพูดแล้วมองมาที่ผม ก่อนจะหันไปหาคุณถุงเหมือนรอคำตอบ ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่ผมหรอก ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ผมก็แค่คอยดูแลน้อง บางทีที่เกี๊ยวเปิดใจและร่าเริงขึ้นอาจเป็นเพราะไม่มีคุณไลลามากกว่า เกี๊ยวถึงได้ดูมีความสุขแบบนี้
พูดถึงคุณไลลาไม่นานมานี้ผมได้ดูข่าวคลิปฉาวดาราดังซึ่งคนในคลิปคือคุณไลลากับดาราหน้าใหม่ของวงการ เห็นว่ามีคนเอาไปขายแหล่งข่าวรายใหญ่ ทีนี้ล่ะดังไปทั้งประเทศเลย .. ผมเข้าใจทันทีว่าทำไมคุณถุงถึงตัดสินใจเลิกกับเธอ ใครจะยอมให้แฟนตัวเองไปมั่วกับคนอื่นแบบนั้นล่ะ ไม่กี่วันมานี้ผมแอบเห็นสายโทรเข้าเบอร์คุณไลลา แต่คุณถุงก็ไม่ได้รับ คงตัดใจได้แล้วจริงๆ
.
พวกเรานั่งทานบาร์บีคิวพร้อมนั่งดื่มกันเป็นชั่วโมง ผมกับคุณถุงเราคุยไป ดื่มไป ชนแก้ว ชนขวดกันจนตอนนี้หมดไปแล้วเกือบสองโหล รวมของน้องฮะเก๋าไปด้วยก็คงสองโหลพอดี จากตอนแรกที่ไม่มีความรู้สึกเมายังนั่งคุยกันปกติ ตอนนี้กลับเอะอะโวยวายขึ้นมาบ้าง สติเริ่มไม่อยู่กับตัวแล้วครับ คงเป็นเพราะดื่มเยอะไปเลยมึนหัวแบบนี้
"เฮียกับพี่ปรุงตามสบายนะฮะ ฮะพาน้องไปนอนก่อนดีกว่า" ฮะพูดแล้วเตรียมตัวพาเกี๊ยวเดินกลับเข้าบ้าน
"ไหนเกี๊ยวครับ จูบราตรีสวัสดิ์ปะป๊าก่อนเร็ว" คุณถุงที่กรึ่มๆพูดอุ้มเกี๊ยวขึ้นไปกอดแล้วหอมแก้มหลายฟอด
"จุ๊บ .. จุ๊บบ .. อื้ออ ไม่ชอบกลิ่นปะป๊าเลย เกี๊ยวไปนอนนะฮะ ให้พี่เก๋าพาไป ..
.
ส่วนพี่ปรุง .. จุ๊บ .. จุ๊บบบ .. กลิ่นเดียวกับปะป๊าเลย .. แงๆๆๆ ไม่เอาแล้ว พี่เก๋าฮะ อุ้มๆ"
เกี๊ยวจุ๊บแก้มผมคนละข้างแล้วทำหน้าแหวะเหมือนจะร้องไห้ออกมา คงจะเหม็นกลิ่นไวน์กลิ่นเสมิร์ของพวกผม พอน้องกระโดดกอดคอพี่เก๋าได้ เก๋าก็อุ้มน้องขึ้นบ้านไปครับ ส่วนพวกผมนะหรอ ฮากันลั่น !
"ฮ่าาาาาา คุณเห็นช็อตเมื่อกี้ไหม เกี๊ยวทำหน้าตลกมาก ฮ่าาาาา"
"ฉันไวน์แทบพุ่ง ฮ่าาาา สงสารลูกก็สงสาร"
"เราดื่มกันต่อเถอะครับ ชนขวดกันหน่อยนะ .. เอิ๊ก .. ฮ่าาาาาา" ผมยื่นขวดไปชนกับแก้วไวน์คุณถุง ดื่มกันแบบไม่กลัวเมาเลยครับ นั่งได้ถึงสามสี่ทุ่ม ยุงก็ไม่มารบกวนเพราะพี่ๆมาจุดยากันยุงให้แล้ว
"นายไม่อยากมีแฟนบ้างหรอ" จู่ๆคนตรงหน้าก็พูดออกมา ผมที่กำลังเมาไม่ได้คิดอะไรก็ตอบออกไปแบบที่คิด
"อยากสิครับ อยากมาก" ผมตอบออกไปแล้ว คุณถุงทองกลับยิ้มอย่างมีเลศนัย นี่ผมทำอะไรเข้าทางเขาอีกแล้วใช่ไหม
"รู้ตัวหรือเปล่าว่านายอ่ะ .. น่ารัก" เขาดื่มไวน์แล้วจ้องตาผมไม่วางตา ถึงผมจะเมา แต่ก็ยังเข้าใจที่เขาพูดนะ ผมไม่ได้ตอบอะไร จู่ๆความเงียบก็บังเกิด ผมคงเมามากจริงๆ .. ผมลุกจากโต๊ะอย่างเบลอๆ ไม่อยากเห็นหน้าเขา ไม่อยากสบตาเขา ไม่อยากฟังที่เขาพูดอีกแล้ว ผมพาตัวเองขึ้นมาห้องนอน ห้องนอนของคุณถุง ผมมึนหัวมาก เข้าไปอาบน้ำแบบเบลอๆ ออกมาก็ไม่เจอใคร ผมเริ่มเวียนหัวมากกว่าเดิม คงเป็นเพราะฤทธิ์น้ำเมา ผมใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวแล้วกระโดดลงไปนอนบนเตียงแบบมึนๆ ไม่ไหว ตาก็จะหลับ สมองก็ไม่สั่งการ แน่สิ ดื่มต่อมาจนเกือบยี่สิบขวด แทบอ้วก
.
ถุงทอง
ผมส่ายหัวให้กับคนเมาที่เดินเข้าบ้านไป แค่ผมชมว่าน่ารัก ทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้นด้วย .. ผมเก็บของ ปิดเตาให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินไปบอกให้เด็กออกมาเก็บของ นี่เพิ่งจะเกือบสี่ทุ่ม ผมเข้าครัวไปเอาน้ำขึ้นมาไว้ดื่ม ระหว่างทางก็เข้าไปหาลูกชายผมเสียหน่อย หลับกันหมดแล้วครับตัวยุ่งทั้งหลาย ฮะเก๋าก็มานอนกับเกี๊ยวด้วย ดีมาก ผมจะได้มีเวลาอยู่กับปรุง
ผมเดินเข้าห้องมาก็เจอสภาพที่ ...
... เละ ...
ผมเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นเอาไปใส่ตะกร้า ปิดไฟในห้องนอนเหลือแค่หัวเตียงกับห้องน้ำ คนบนเตียงที่นอนกางแขนกางขาคว่ำหน้าซุกหมอนคงหลับปุ๋ยไปแล้วสินะ แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อเนี่ย หนาวตายชัก ..
"ทำไมไม่ใส่เสื้อเนี่ย หืม .. ฟอด" ผมจับตัวปรุงขึ้นมานอนดีๆ นี่คงเมาด้วยสินะ แอบหอมแก้มขาวที่มีกลิ่นสบู่หอมๆไปฟอด เนียนได้อีกผู้ชายอะไร
"อื้อออ .. ไปอาบน้ำ .. เหม็น" ฮ่าาา ผมแทบจะกลั้นหายใจตาย ขำมาก ปรุงผลักอกผมออกแล้วพูดละเมอเบาๆว่าให้ผมไปอาบน้ำ คงได้กลิ่นเหล้าสินะ ได้ครับ เลขาสั่ง ผมเป็นนายก็ต้องทำ .. สินะ !
ผมเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ ถึงจะกรึ่มๆแต่ก็รู้เรื่องทุกอย่างครับ ส่วนปรุงนี่เมาของจริงเพราะกระดกจนหมดไปหลายสิบขวด ผมเช็ดตัวเดินออกมาใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียวกับเสื้อแขนสั้นอีกตัว เหลือบมองคนบนเตียง ปรุงยังนอนหลับอ้าปากอยู่เลยครับ เป็นภาพที่เลขาผมดูน่าเอ็นดูมาก ผมปรับแอร์ให้พอดีแล้วเดินไปที่เตียงจัดผ้าห่มให้เลขาผม ผมค่อยๆขึ้นไปนอนบนเตียง แล้วดึงตัวปรุงเข้ามานอนใกล้ๆ ผมสอดแขนให้ปรุงนอนซบมาที่แขน ปรุงขยับตัวเล็กน้อยเข้าทางผมพอดี
"รู้ไหมว่าตอนนี้นายคือคนสำคัญของฉันอีกคน .. เครื่องปรุง"
ผมกระซิบข้างหูแล้วก้มลงไปจูบกระหม่อมบาง แต่ไม่แค่นั้น ยิ่งได้สัมผัสยิ่งหลงใหล ผมพลิกตัวขึ้นโอบปรุงไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะก้มลงไปจูบไล่มาจากหน้าผากร้อน เปลือกตา ไล่ลงมาที่จมูกโด่งรั้น ก่อนจะเลื่อนลงไปที่ซอกคอหอม จูบซับ และ ขบเม้มจนพอใจ ถึงค่อยๆกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางนั้น ปรุงหายใจสม่ำเสมอ จนผมพยายามสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานในโพรงปากร้อนนั้น ปรุงเริ่มหายใจแรงขึ้น ผมอาศัยจังหวะสอดลิ้นเข้าไปด้านใน กลิ่นประจำตัวที่ผมชอบ กลีบปากนี้ที่ทำให้ผมคลั่ง ผมส่งลิ้นไปไล้เลียลิ้นเรียวนั้นที่ยังคงนิ่งสงบ มือผมที่ประครองหน้าค่อยๆเลื่อนลงมาที่แก้ม ลูบปลอบประโลมคนใต้ล่าง ก่อนจะเลื่อนลงไปเล่นที่ใบหู หยอกเย้าคนใต้ล่างจนผมเผลอส่งเสียงครางออกมา
"อ่าา .. ปรุงครับ" ผมดูดเลียลิ้นนั้นจากเบาแรงเป็นร้อนแรงขึ้น คนใต้ล่างเหมือนจะรู้สึกตัว ปรุงเผยอปากออกจนผมสามารถดูดซับไว้ได้จนหมด ทั้งปากและลิ้นร้อนภายใน หวาน หวานจนไม่อาจหยุดการกระทำได้อีก
"อื้อออ .." ปรุงที่เริ่มรู้สึกตัวและหายใจไม่ออก ประท้วงมือผมที่ส่งไปลูบไล้แผ่นอกบาง ผมไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกแล้ว ความร้อนในโพรงปาก ความร้อนจากผิวหนังคนใต้ล่างทำให้ผมสติแตก ผมส่งนิ้วไปเล่นกับยอดอกที่มีแค่ตุ่มไตเม็ดเล็ก ปรุงเป็นผู้ชาย จะมามีฐานเต้าก็ไม่ใช่ ผมใช้สองนิ้วนวดคลึงเม็ดอกนั้นไปเรื่อยๆจนปรุงส่งเสียงครางออกมาเบาๆ หายใจหอบกระเส่า
"คุณ .." พอผมผละปากออก ปรุงก็ค่อยๆลืมตามองผม แล้วพูดออกมาเบาๆ มือก็ยังคงจับมาที่ข้อมือผมเหมือนจะห้ามไม่ให้แตะต้องร่างกายส่วนนั้นที่กำลังแข็งขืนสู้มือผมอยู่
"ครับ .. เรียกทำไม" ผมจ้องไปที่นัยน์ตาสั่นระริก ปรุงไม่ใช่ผู้ชายอ่อนแอ เพียงแต่เขาสับสนในการกระทำของผม ซึ่งผมต้องทำให้มันกระจ่างเสียที ไม่อย่างนั้น เราคงจะอึดอัดใจกันไปอีกนาน
"ผมไม่ .. เอ่อ .. เรา .. ไม่ควร .." เขาเสียงสั่นเหมือนจะพูดเพื่อเตือนสติผม แต่ผมยังมีสติ และผมก็อยากให้เราเป็นแบบนี้ ผมคิดว่าผมอยากมีคนที่ต้องคอยดูแล ปกป้อง และพร้อมจะเดินไปด้วยกัน และคนที่มีผลกระทบต่อจิตใจผมมากที่สุดตอนนี้คือเขา เลขาผมคนนี้
"ถามใจนายสิ .. ว่าอยากให้ฉันเป็นคนนั้นหรือเปล่า" ผมใช้คำพูดที่ฟังง่าย ไม่ให้เขากังวล ผมรู้ว่าเราไม่ใช่เกย์ ผมแค่อยากมีเขา และเขาก็คงอยากมีแค่ผม
"ขอให้คืนนี้มีแค่เรา .. ได้ไหม"
"แค่ฉัน"
"กับนาย"
ผมพูดจบปรุงหลับตาลงแล้วพยักหน้า ผมจูบซับน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้ม ปรุงเมาแต่คงพอมีสติ ผมไม่รู้ว่าระหว่างเราจะเป็นอย่างไรต่อไป แต่ผมจะไม่ทิ้งเขา ผมจะดูแลเขาให้ดี การที่ผมแสดงออกแบบนี้มันคือ 'ความรัก' หรือเปล่า ผมก็ไม่แน่ใจ แต่สักวัน ความรักของผมมันคงจะแสดงออกมาอย่างชัดเจน ขอให้คืนนี้เป็นคืนที่มีแค่เรา แค่ผมกับปรุง แค่เราสองคนเท่านั้น ผมก็คงจะไม่สงสัยในการกระทำของผมที่ผ่านมาอีกเลย ว่าเวลาที่ผมห่วงหา เวลาที่ผมหึงหวง มันเป็นเพราะผมคิดกับปรุงแบบลูกน้อง หรือ คิดกับปรุงแบบคนรัก กันแน่ ...
TBC.
เครื่องปรุงจ๋าาาาาาาาาาาาาา
ถ้าสั้นไปขอโทษนะคะ เขียนนิยายยาวๆไม่รอดสักที ตีมือเลย ><
-
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:น้องปรุ่งของพี่ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
แอร๊ยยยย แล้วมันยังไงต่อค้า อีกนิดเดียวก็จะรู้แล้วว่าน้องเกี๊ยวจะมีมะม๊าคนใหม่หรือยัง :haun4:
-
ค้างสุดๆอ่ะ :katai5:
-
โอะโอ่
-
เท่านี้ช่วยต่อความอยากได้ อิอิ ที่เหลือจะจินตนาการเอง อร้ายๆ อร้ายๆ. สวรรค์รำไร
-
ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆ อะไรก๊านนนนนน หนูปรุงของฉันจะได้เสียกับถุงทองซะแล้วเหรอ ตาเจ้านายยังไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเองเลย เชอะ น่าโดนแกล้งให้หลาบจำนะ (fcปรุงกับหนูเกี๊ยวเท่านั้นค่า55555)
ชอบค่ะ มาต่อไวๆน้า
-
แค่คืนนี้ มีฉันกับนาย คนอ่านคิดไปไกลแล้ว :o8:
-
น้องปรุงเอ้ย
-
เกือบแล้ว
-
ดีใจ ปรุงเปิดใจรับคุณถุงแล้ว :katai2-1:
อยากให้ปรุงมีความสุขกับความรักครั้งใหม่ และครอบครัวใหม่ คุณถุง ดูแลปรุงดี ๆ น้า :mew1:
-
ค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆนะตัววววว
-
คืนนี้ไม่ห่วง แต่ตอนเช้าเนี่ยซิ เครื่องปรุงคงเขินน่าดู
-
ตัดจบแบบนี้เหมือนฆ่าคนอ่านทางอ้อมเลยยยยย
ไม่ยอมมาลงฉากนั้นต่อด้วย T^T :ling1:
-
เจ้านายขี้หื่น ความรักมันล้นอกสินะ เอาดีๆค่ะ บอกรักน้องให้เป็นทางการ น้องกำลังสับสนก็ให้เวลานิดหน่อย
คนน่ารักเขาจะไปไหนเสีย โอนอ่อนมาซะขนาดนี้แล้ว คุณถุงสู้ๆ
เกี๊ยวกับฮะน่ารักง่ะ
ขอบคุณค่า
-
คืนนี้มีแค่เราอะไร ฉากคืนนี้อยู่ไหนอ่ะ :hao6:
-
น้องปรุงโดนกินจนได้
คุณถุงได้น้องแล้วห้ามทิ้งนะ
-
จะโดนกินแล้ววว :hao7:
-
สั้น! มาสั้นมากค่ะ ไอ้ย่ะ!
เครื่องปรุงตอนเมาแล้วน่ารักน่ากอดดีจัง แถมดื่มเยอะด้วย
รอnc :hao6: :hao6:
-
ไม่เอาแค่คืนนี้สิ ใช่ไหมคุณถุง
ทุกๆวัน อยากให้มีกันและกัน
จะได้เป็นครอบครัว น้องเกี๊ยวจะได้ไม่เหงา
-
คืนนี้มีแค่ฉันกับนาย.......
และคนอ่านที่หลบอยู่ใต้เตียงค่าาาาา :haun4:
รีบมาต่อด่วนเลยจ้า :hao6:
-
คบเลย คบเลย คบเลย เฮ้ !
-
โรเเมนติกมากกกกก คุณถุงง พูดเลออ
-
ว๊าวววววววววววววว ก้าวหน้า รอตอนหน้าเลยว่าจะเป็นงัยเมื่อปรุงมีสติครบแล้ว ลุ้นมาก
-
ในที่สุด..คุณถุงก็ได้รวมร่างกับเครื่องปรุงซะที :impress2:
.
.
ใช่ไหม?
-
ฟินกระจายยยย
ใครใช้ให้กินของมึนเมาาาา !
แผนการนี้ใช่ของฮะเก๋าอ่ะเปล่าาา
อย่าทิ้งปรุงนะคุณถุง ปล. รักเกี๊ยวววว
แว๊กกก ฟินมาก ขอตอนต่อไปด่วนค่า NC หนักๆ :oo1:
-
อั๊ยย่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เอาเเล้วๆๆ สุดท้ายก็ตัดไปที่โคมไฟอีกตามเคย อิๆๆ
-
ตัดฉับเลย!!!!! :katai1:
-
แค่เปิดใจ หรือได้เสียกันครับ ขอฉากยืนยัน :laugh:
-
อุ๊ฟส์! ในที่สุดด.... ก็ตกล่องปล่องชิ้นกันสักทีนะคะคู่นี้ :impress2:
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกกก :man1:
-
เอาแล้วๆๆๆๆ :hao7:
-
:laugh: กรี๊ดดดดดดดดด ชั้นปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างเนี่ย
เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมาก :katai2-1:
คุณถุงรุกหนักแล้วปรุงรู้ใจตัวเองเร็วๆนะ รอฉาก... :oo1:
-
รับผิดชอบน้องปรุงด้วยนะครับคุณถุง
แล้วทีนี้ครอบครัวก็จะมีความสุข น้องเกี๊ยวจะได้มีความสุขกว่าแต่ก่อน อิอิ
-
รอฟินตอนปรุงตื่นดีกว่า จะเป็นยังไงน้อออ :hao6:
คนเขียนขยันที่สุด อัพทีละสามสี่เรื่อง อินี่ก็ตามอ่านหมด 555
:pig4:
-
อ่านรวดเดียว เกี๊ยวน่ารักมากกกกก :impress3:
-
เง่อ ตกลงว่าเข้าด้ายเข้าเข็มกันแล้วช่ายมั้ยเนี้ย
-
ขออนุญาติบรรยายสองคนพร้อมกันนะคะ แยกไม่ออกบอกด้วยน้าาาา
เครื่องปรุง กับ ถุงทอง
"โอ๊ย ! อะไรเนี่ย" ถุงทองร้องออกมาเพราะโดนชายหนุ่มร่างนิ่มที่นอนอยู่ในอ้อมกอดถองข้อศอกเข้าที่เอว .. เป็นอะไรแต่เช้าเนี่ย .. เขาค้อมตัวไปมองหน้าเลขาคนดี .. อายสินะ . แม้จะแกล้งหลับตาปี๋แต่ก็ปิดความอายไว้ไม่มิดหรอกปรุง .. แค่หูนายยังแดงฉ่าขนาดนี้เลย .. แล้วหน้าเน่อนี่จะขนาดไหน
"เรื่องเมื่อคืนนายจำอะไรได้บ้าง" เขาเอ่ยปากถามเครื่องปรุงที่กำลังนอนวิเคราะห์เรื่องเมื่อคืนอยู่ .. พลาดไปแล้วสินะกู .. ปรุงได้แต่คิดในใจ แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อเขาสมยอมเอง แถมเมื่อคืนเขาเมาเสียจนให้ความร่วมมือกับเจ้านายเป็นอย่างดี นี่เขาตกเป็น .. เอ่อ .. ของคุณถุงไปแล้วจริงๆหรอ .. โอย .. เกิดมายังไม่เคยได้กับใครเลย พอมีทั้งที ดันเสียประตูให้ผู้ชายอีก ว่าแต่ตอนนี้มันเจ็บมากจริงๆ ความรู้สึกที่ช่องทางด้านหลังมันส่งผลให้ปรุงต้องนอนตะแคงท่าเดียว แถมยังไม่กล้าลุกออกไปไหนเพราะอายที่ร่างกายไม่ได้ใส่อะไรเลย .. ห๊าาา .. ไม่ได้ใส่อะไรเลยงั้นหรอ !!!!!
"ถามทำไมไม่ตอบ .. หืมม .. ฟอดดด .. ตัวหอมดีจัง" หึยยยย อยากจะซัดหน้าคนด้านหลังนัก มานอนกอด นอนฟัด ทำเหมือนเขาเป็นหญิงสาวไปได้ แม่งเอ้ย ! เพราะเมาแท้ๆเลยไอ้ปรุง มึงเลยตกเป็นเมียเจ้านายเนี่ย เอาไงดีวะ เอาไงดี ก่อนอื่นต้องหลุดพ้นจากแรงกอดนี้ให้ได้ก่อน
"ปล่อยผมได้หรือยัง!" ตะโกนออกไปพร้อมเสียงแหบแห้ง สงสัยจะร้อง เอ้ย เพราะดื่มเหล้าทั้งคืนแน่ๆ เสียงเลยเป็นแบบนี้ .. คนตัวใหญ่ได้แต่มองเลขาตนด้วยท่าทีขบขัน .. ทีเมื่อคืนล่ะไม่มีปฏิเสธ แถมยังบอกด้วยนะว่าไม่เป็นไร .. เข้ามาเถอะ .. แค่นึกถึงตอนนั้นก็รู้สึกดีเป็นบ้า ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้ลองกับผู้ชาย ถ้านี่เป็นครั้งแรกก็ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ไม่เลวจริงๆ ออกจะรู้สึกดีจนอยากมีครั้งที่สอง แม้จะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือฤทธิ์อะไรก็แล้วแต่ ตอนนี้เขามีความสุขแทบไม่อยากจะปล่อยคนในอ้อมกอดไปเลย ..
"ไม่ !" เขาไม่ปล่อย .. จะร้องอย่างไรก็ไม่ปล่อย
"ผมจะไปเข้าห้องน ... "
"ปะป๊าาาา .. อ .. อุ้ย ... พี่ปรุง .. ป .. โป๊ด้วย .. " ตายห่าน เพราะมัวแต่ดึงดันกัน ตอนนี้ปรุงนั่งเปลือยท่อนบนอยู่บนเตียงส่วนเขานอนไม่ใส่อะไรเลยอยู่ข้างๆ กำลังยื้อแย่งกันจู่ๆเกี๊ยวก็ดันเปิดประตูเข้ามา .. เท่านั้นแหละ .. ปรุงรีบซุกเข้ามาในผ้าห่มอย่างไว .. ใครใช้ให้ลูกชายผมเข้ามาแต่เช้าเนี่ย เขาคิดโดยที่ลอบมองหน้าลูกชายที่ยืนเกาหัวอยู่หน้าประตู .. เกี๊ยวดูงงๆทำหน้าเอ๋อๆ มีทำปากจู๋ด่วยนะ น่ารักจริงๆเลยลูกชายใคร .. ส่วนคนในผ้าห่มตอนนี้พะว้าพะวงมัวแต่กระซิบคนตรงหน้าให้บอกลูกชายเขาออกไปก่อน ไม่อย่างนั้นถ้าเกี๊ยวกระโดดขึ้นมาจะต้องตกใจแน่ๆที่ป๊ากับพี่ปรุงต่างเปลือยด้วยกันทั้งคู่แบบนี้ เขาเป็นห่วงความรู้สึกของเด็กน้อยว่าจะรู้สึกอย่างไรที่เขานอนกับพ่อของตน ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้เนี่ย ! ไม่น่าเลยปรุง ไม่น่าเลย !!!
"เกี๊ยววว .. ชะอุ้ยยย .. ขอโทษทีคร้าบบบ .. ไม่กวนป๊าดีกว่าเนอะ .. ไปกันครับเกี๊ยว "
"ก็ได้ฮะะะ"
.... ไม่ใช่แค่เกี๊ยวแล้วแหละที่เห็นเหตุการณ์นี้ .. ฮะเก๋าจอมแสบก็เห็นด้วย .. นี่เขาจะเอาหน้าไปไว้ไหนดีเนี่ย .. ล้างความทรงจำเมื่อคืนของทุกคนออกต้องไปหาใคร .. ฮือออ .. คุณถุงทอง ! ไอ้คนบ้า ! นี่เขาก็เป็นผู้ชายนะเว่ย ! จะมาเสียบกันแบบนี้ได้ไง ! แล้วใครจะเอาคนที่โดนเสียบแล้วล่ะ ! ใครจะยอมให้เขาเสียบต่อล่ะ ! .. เซ็งฉิบ! วันนี้เป็นวันที่เขาจะจดจำไปตลอดชีวิต ! วันที่เขาต้องมาเสียตัวให้ผู้ชายเป็นครั้งแรก !!!!!!
"ลูกออกไปแล้ว อยากอาบน้ำหรือเปล่า .. เอ่อ .. ยังเจ็บ .. ตรงนั้ ..." คนที่เป็นห่วงพยายามจะช่วยจับคนที่นอนให้ลุกขึ้นดีๆ แต่ความหวังดีก็ไม่ส่งผล
"ไม่ต้องมาจับ . โอ๊ยย .. นี่มันเรื่องอะไรกันคุณถุง ผมงงไปหมดแล้ว งงว่าทำไมคุณถึงชอบผม งงว่าทำไมผมถึงยอมให้คุณทำแบบนี้ !! " เขาเหมือนคนเสียสตินั่งเอามือกุมหัวตัวเอง บ้าไปแล้ว มีผู้ชายมาจีบยังไม่บ้าเท่าได้กับผู้ชายเลยปรุงเอ้ย ! แถมยังมาโดนเสียบอีก อะไรมันจะเลวร้ายไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
"ก็แค่ฉันกับนายเราได้กัน .. เข้าใจหรือยัง .. แล้วก็ไม่ต้องห่วงนะ .. ฉันว่าฉันชอบนายมากแล้วจริงๆ" คุณถุงทองพูดจบก็หอมมาที่ไหล่เครื่องปรุงอย่างชื่นใจก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายใจ เขาผิวปากร้องเพลงด้วยอารมณ์สุนทรี ซึ่งต่างจากคนที่นั่งจุ้มปุ๊กไม่กล้ามองสภาพตัวเองตอนนี้ เรื่องมันเริ่มจากพวกเขาเมา แล้วได้เสียกัน .. ไหนล่ะ ซากถุงยาง เห้ยย! อย่าบอกนะว่าเข้ามาทั้งดุ้นโดยที่เปลือยเปล่า ตายล่ะปรุงเอ้ย จะเป็นเอดส์ตายไหมเนี่ย
"จะอาบเอง .. หรือ .. ให้ฉันอาบให้" คำถามเอื้อนเอ่ยออกมาจากคนที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ชายหนุ่มรูปงามตำแหน่งหนุ่มคลีโอยืนหัวเปียกตัวเปียกโชว์กล้ามหน้าท้องไม่ได้อายเขาเลยสักนิด แล้วนั่น ! ตรงนั้นใช่ไหมที่แทรกผ่านเข้ามาในตัวเขา โอย ขนาดใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวยังรู้ขนาดเลยว่าใหญ่ พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยลูกด้วย ลูกอยากตายจริงๆ
"อาบเอง .. ขอผ้าขนหนูหน่อย" สิ้นคำ คุณพ่อลูกติดโยนผ้าขนหนูให้เลขาพันด้านล่างเอาไว้ พอลุกได้เท่านั้นแหละ .. เละ ! .. คราบน้ำคราวที่หน้าท้อง ไหนจะร่องรอยการดูดกัดตามตัว ยิ่งเฉพาะหัวนมสองข้างที่ตอนนี้แดงเถือกเหมือนคนมีผื่นขึ้น ไอ้คุณถุง! ทำแบบนี้กับเลขาตัวเองได้ไงวะ !!!
"ฉันไม่ได้แตกในหรอกน่า" คำพูดไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ปรุงรีบเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว เขาสำรวจสภาพตัวเองอีกรอบ .. ค .. คราบคราวที่ข้างปากมากได้ไงวะ .. โว้ยย! หงุดหงิด หงุดหงิดเหี้ยๆ .. เขารีบแปรงฟัน ล้างหน้าเมื่อคิดว่าเมื่อคืนตนทำอะไรไปบ้าง .. แต่คนที่กำลังหัวฟัดหัวเหวี่ยงคงไม่ได้สังเกตอะไรบางอย่าง .. เพราะตอนนี้บนตัวคุณถุงทองก็มีทั้งรอยข่วน รอยขบกัด และรอยฝากรักเต็มตัวไปหมดเหมือนกัน
"เมื่อคืนผ่านศึกมาเยอะขนาดนี้เลยหรอวะ .. โอ๊ยย " แค่จะเดินหรือขยับตัวก็ร้าวไปหมด แม้จะไม่ใช่ผู้ชายอ้อนแอ้น แต่ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมผู้หญิงถึงได้นอนหยอดน้ำเข้าต้มหลังจากมีอะไรกัน
.
"ป๊าาาาาาาา .. เกี๊ยวอึ๊ไปแล้วเมื่อเช้า .. อุ้ม .. อุ้มม .. ฮึบบ .. ฮึบ" คนเป็นนายเดินลงมาด้านล่างก่อน ปล่อยให้เลขาได้ใช้เวลาส่วนตัว เมื่อคืนเขารู้ตัวทุกอย่างและพร้อมรับผลจากการกระทำทั้งหมด แม้ว่าปรุงจะปฏิเสธ แต่ผมจะทำให้เขายอมรับให้ได้
"เก่งครับลูก .. ไม่ท้องเสียเนอะ" เขาถามเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด วันนี้ลูกชายตัวหอม ปะแป้งหน้าขาว สงสัยพี่ฮะจะปล่อยน้องแต่งตัวเองสิท่า เกี๊ยวถึงได้ใส่เสื้ออีกลายกางเกงอีกลายแบบนี้
"ฮะะะะ .. ไม่ได้อึ๊แตก ^^ " อยากจะหัวเราะกับคำว่าอึ๊แตก ใครช่างคิดสร้างคำนี้ขึ้นมากัน
"หิวหรือยัง แปดโมงแล้วรีบทานข้าวกันเนอะ .. เออ .. ว่าแต่พี่ฮะเราไปไหน" ไม่มีวี่แววฮะเก๋าในบ้าน นี่เกี๊ยวนั่งดูโทรทัศน์อยู่คนเดียว ป๊าม้าผมก็ไปไหนหมดไม่รู้
"เห็นเฟสทามกับใครไม่รู้ฮะปะป๊า .." หืมม. ลูกผมรู้จักเฟสทามด้วยหรอเนี่ย
"ใครสอนคำว่าเฟสทาม .. พี่ฮะสอนหรอครับ" อุ้มเกี๊ยวเดินไปที่โต๊ะทานข้าว ไม่มีใครลงมาเลยหรอเนี่ย มันจะสายแล้วนะ
"พี่เก๋าสอนเกี๊ยวฮะะะ .. ป๊าาา .. พี่ปรุงล่ะฮะ ไม่ลงมาทานข้าวหรอ " ตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โต๊ะกินข้าวพูด เกี๊ยวคงลืมภาพพี่ปรุงโป๊เมื่อเช้าไปแล้วมั้ง ไม่เห็นทักหรือสงสัยอะไร
"เดี๋ยวก็มาครับ .. เดี๋ยวตอนบ่ายป๊าพาไปทานไอติมแล้วกลับบ้านกันดีไหม" แบบนี้จะไม่ดีได้ไง เนอะเกี๊ยวเนอะ
"ฮะปะป๊า .. ฮี่ๆๆๆ". เจ้าตัวเล็กขานรับ ยิ้มแป้นจนตาตี่ .. เลยถูกปะป๊าลูบหัวเล็กเล่นจนเพลิน
"อ้าว อาถุง ลื้อลงมาช้ากันนะ ป๊าม้าทานตั้งแต่เช้าแล้ว ..วันนี้ทานมัง .. หนูปรุง มาพอดี .. ไปๆ ทานข้าวซะ .. พักผ่อนก่อนค่อยกลับ .. ให้อั๊วเล่นกะอาตี๋น้อยก่อน .. ยังคิดถึงอยู่เลย" ป๊าม้าที่เพิ่งกลับจากวิ่งจ๊อกกิ้งเดินขึ้นห้องไป ส่วนเลขาคนเก่งเดินลงมาจากด้านบนด้วยท่าทางที่บอกได้คำเดียวว่า 'ปกติ' นี่เขาไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ แกร่งจังนะ
"มาปรุง ทานข้าว" เรียกคนที่เดินหน้าบึ้งให้มานั่งข้างๆ แต่ดูเหมือนเลขาเขาจะไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย .. เจ็บ .. เป็นเพราะครั้งแรกของเขาทำให้ต้องมานั่งแบบหมิ่นเหม่อยู่ที่โต๊ะทานข้าว
"นั่งดีๆสิ" คนที่มองเห็นท่าทางทำขรึมพูดออกไป แล้วกระซิบที่หูเลขาเบาๆให้ได้ยินกันสองคนว่า "ถ้าอยู่กันสองคนฉันจะให้นายนั่งตักทานข้าว .. แต่ตอนนี้นั่งเก้าอี้ไปก่อนนะ"
ถ้าเป็นเพื่อน พูดมาแบบนี้ปรุงคงจะด่าพ่อออกไปเรียบร้อย ยังจะมีหน้ามาแซวอีกนะ เป็นต้นเหตุของความเจ็บครั้งนี้แท้ๆ !
"อู้วววววว .. พี่ปรุง นอนหลับสบายดีไหมฮะะะะ" เสียงเซี้ยวปนทะเล้นดังขึ้นมาจากด้านหลัง ฮะเก๋ากึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจากบันได แล้วนั่งที่โต๊ะทานข้าว
"หึหึหึ". เสียงเล็ดลอดมาจากคนที่ถูกปาคำถามใส่จนหน้าชา .. สบายมั้ง .. ดีมั้ง .. มันส์มั้ง .. จะให้ตอบอย่างไรดีเล่าาาา!
"พี่ปรุงเขาสบายไปทั้งตัวเลยล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก . หึ . ทานข้าวๆ .. เอ้า ปรุง ทานเยอะๆนะ" ได้แต่เหลือบตามองจิกไปที่คนหัวโต๊ะที่ตักกับข้าวใส่จานให้ ยังจะมาตอบคำถามแทนเขาอีกนะ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเจ้านาย พ่อจะต่อยให้สมใจ ทุกเรื่องที่ผ่านมา ทั้งที่เคยดุใส่ ตวาดใส่ แล้วยังมาเรื่องนี้อีก ไอ้ปรุงเริ่มจะทนไม่ไหวกับครั้งนี้แล้วนะ
.
ถุงทอง
"เฮีย!! มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ คือเฮียยยย ?" ฮะเก๋าถามผมในห้องทำงาน พอทานข้าวเสร็จปรุงก็พาลูกชายผมไปนั่งดูหนัง สักพักป๊าม้าก็ลงมาเล่นกับหลาน ส่วนผมเข้ามาเพราะไอ้ตัวดีมันคอยจะอยากรู้ว่าแผนการมันสำเร็จไหม
"ก็แบบนั้นแหละ" ไม่อยากตอบอะไรมาก ฮะยังเด็กกว่าผมเยอะ จะมาพูดเรื่องแบบนี้มันดูไม่ดี
"อะไรอ่าาา นึกว่าต้องใช้ยาที่ได้มาซะอีก" ฮะพูดแล้วทำท่างุนงง แผนการเขาล่ะครับ จะมอมยาเลขาผมให้ผมจัดการ ไม่เอาหรอกครับ แค่เมาปรุงก็ยอมผมแล้ว จะมาใส่ยาทำไมกัน
"เออ .. เฮียยยย .. ฮะปิดอาทิตย์นึงขอไปอยู่บ้านเฮียน้าาาา .. นะครับบบ" น้องชายตัวดีพูดขึ้นมา
"จะไปทำไมระยอง ไม่มีอะไรให้เที่ยวหรอกน่า" เขาพูดแล้วไม่สนใจ อยากไปก็ไป ไม่ห้าม แต่เห็นปกติถ้าปิดเทอมเก๋าจะไปเที่ยวบ้านเพื่อนหรือว่าที่อื่นนี่จะไปอยู่กับผม ออกจะแปลกนะ
"พอดีนัดเพื่อนไว้อ่าาา .. เหอะน่าาา .. เดี๋ยวน้องขอป๊ากับม้าเอง .. น้าาาา .. ให้น้องไปอยู่น้าาาา" อ้อนขนาดนี้ไม่ให้ไปได้ไงล่ะครับ แต่ก็ดีเวลาเกี๊ยวอยู่บ้านจะได้มีเพื่อนคุย เพื่อนเล่น เพราะตั้งแต่เเขนผมหายก็ไปทำงานทุกวันครับ
"อย่าเกเรก็พอ .. ไปขอป๊าม้าซะ .. เดี๋ยวเฮียโดนดุ" ผมบอก น้องรีบวิ่งออกไปจากห้อง ผมก็เดินตามออกมา สักบ่ายโมงค่อยออกครับ ว่าจะแวะทานอะไรที่เซ็นก่อนค่อยกลับ ผมขึ้นห้องดูความเรียบร้อยก่อนจะสั่งให้เด็กเก็บผ้าปูกับผ้าห่มไปซัก ไม่มากหรอกครับ แต่ผมไม่มีถุงอ่ะสิ พอดีห่างหายเรื่องอย่างว่าไปนาน แต่ก็ไม่ลืมนะครับ ตั้งแต่แม่เกี๊ยวเสีย ผมก็เคยมีอะไรกับไลลาแค่ครั้งสองครั้ง นี่ก็หยุดมานาน มามีอีกทีก็กับปรุงเลย ตลกดีนะผมว่า ลูกก็มีแล้ว ดันมาชอบผู้ชายด้วยกันได้ อย่าเรียกผมเกย์เลยนะครับ เรียกชายรักชายจะดีกว่า เพราะถ้าให้ผมไปพิศวาสคนอื่นคงจะยาก
.
ออกมาถึงเซ็นทรัลบางนาตอนบ่ายสองกว่าๆ ปรุงที่เดินเข้าไปในห้างพร้อมลูกชายผมนั้นดูมีท่าทีไม่พอใจ มีอะไรทำไมไม่พูดกันล่ะ เป็นแบบนี้เมื่อคืนที่ .. กัน มันคืออะไรล่ะ ผมไม่ได้บังคับเขาเสียหน่อย ผมให้เขาเลือกแล้วนะ .. อ่อ หรือว่าเขาโกรธที่โดนผมทำ แทนที่เขาจะเป็นคนทำ ถ้าเป็นแบบนั้นผมขอพูดเลยว่า ผมไม่มีทางนอนอ้าขาให้ใคร !
"จะรีบเดินไปไหน" ผมคว้าแขนอีกข้างของลูกชายไว้ ปรุงหันมามองแล้วเดินช้าลง ตอนนี้กลายเป็นว่าผมกับปรุงเดินจูงมือลูกชายที่เดินต๊อกๆอยู่ตรงกลาง .. มันเหมือน .. เหมือนนน
"เหมือนพ่อแม่ลูกกันเลยเฮียยยยย" เสียงตอบลอยมาแต่ไกล ฮะเก๋าที่ตามมาติดๆพูด ปรุงทำท่าแปลกๆ จะเขินก็ไม่เชิง แต่แก้มแดงๆแบบนี้คงไม่ใช่เพราะโกรธหรอกมั้ง
"คุณปล่อยสิ!" เลขาผมกัดฟันพูด ตอนนี้เราหยุดเดินแล้วครับ ส่วนเกี๊ยวยืนมองผมสองคนอย่างงุนงงแล้วหันไปหาพี่เก๋าเหมือนอยากไปหา เพราะตอนนี้บรรยากาศเริ่มครุกรุ่นเหมือนกำลังจะสู้กันอย่างไรอย่างนั้น
"เรื่องอะไร! .. นี่ลูกฉัน" ผมก็ไม่ยอมสิ นี่ลูกชายคนเดียวของผมนะ ผมก็มีสิทธิ์จะจับหรือทำอะไรก็ได้
"เอ่อออ .." ฮะเก๋าทำหน้ารู้สึกผิดแล้วหยุดทำท่าไกล่เกลี่ยให้พวกผม
"เอาแบบนี้ใช่ไหม .. ได้ !!!" ปรุงพูดทำหน้าโกรธใส่ผมแล้วอุ้มเกี๊ยวขึ้นก่อนจะเดินดุ่มๆเข้าร้านไอศครีมไปท่ามกลางความงุนงงของพวกผม .. อะไรเนี่ย
.
"ทำใจนะเฮีย .. ผมว่าพี่แกฟีโรโมนคนเป็นแม่เริ่มพุ่งพล่านแล้วล่ะฮะ" ฮะเก๋าพูดพร้อมส่งมือมาตบบ่าผมเหมือนให้กำลังใจ .. มันมีแบบนี้ด้วยหรอวะ ผมยืนงงอยู่สักพักถึงได้เดินเข้าไปในร้านก่อนจะเริ่มสั่งไอศครีมทานกัน
ผมดีใจนะครับที่ปรุงไม่ปล่อยมือจากลูกผม แต่กลับจับมือไว้แล้วอุ้มไปด้วยตัวเอง
มันทำให้ผมรู้ว่าเขาจริงใจกับลูกผมมากแค่ไหน
.. ผมว่า .. ผมเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
TBC.
คุณถุงโตหรือยังถามม 5555 ดูพี่แกปัญญาอ่อนลงทุกวัน
น้องฮะมีคู่นะคะจะบอก ส่วนเป็นใครลองเดาดู ไม่ยากเลยยย
คนเขียนไปถอนฟันกรามมา 2 ซี่
นั่งแต่งเรื่อยๆเลยมาไวหน่อยเนอะ กลัวค้างกันอ่ะค่ะ
ตอนหน้าลงตามปกตินะคะ แต่งเสร็จจะรีบมาละกัน
เรื่องนี้มันเป็นนิยายน่ารักๆ อ่านสบาย อบอุ่นเนอะ ฉากฟินคงไม่มากเท่าไหร่
แต่ก็ขอขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ ดีใจที่ทุกคนรักเกี๊ยว เพราะคนเขียนก็รักน้องเหมือนกัน
-
กริ้ดดด น้องปรุงมาแล้ว ขอจิ้มก่อนน้าา
-
คุณถุงได้น้องแล้ว ย๊ากกกก อยากรับผิดชอบแต่น้องปรุงดูยังงงๆ ให้เวลาน้องแป้บนะ
รักมาก ก็ดีกับน้องมากๆ ไม่แกบ้งน้องนะคะนะ กับเกี๊ยวนี่ปรุงแบบฟีลลิ่งเหมือนเป็นแม่จริงจัง น่ารักมาก
ขอบคุณค่ะ
-
อุ๊ยตาย น้องปรุงเขินน่ารัก อุ้มลูกเดินหนีเลย :-[
-
ปรุงน่าร้ากอ่าาาาาา เอาอีกกกกๆๆๆๆ :hao7:
-
อิอิน่ารักจังอะ
น่าจะจูงกันนานๆไม่ต้องเขินหรอกนะ
-
เค้าได้กันแล้วล่ะ ฮิ้วๆ มาเร็วไปเร็วดีจัง
คุณถุงนี่ฟินไปเลยล่ะสิ
-
เฮ้ยยยย ผิดคาดแฮะ นึกว่าแบบ จะเกิดการฆาตกรรมอะไรแบบนี้ :laugh:
-
ความสุขอบอวน
-
ขอทายว่า.เนื้อคู่ของน้องฮะคือพี่scg คนนั้นแน่เลย(จำชื่อมะได้อะ><)
คุณถุงนี่ง้อน้องปรุงยังเนี่ยยย โธ่เดี๋ยวปั้ดเลยครั้งแรกนะครั้งแรกเข้าใจป่ะ. ตามใจนิดนึง
-
ขอทายว่า.เนื้อคู่ของน้องฮะคือพี่scg คนนั้นแน่เลย(จำชื่อมะได้อะ><)
คุณถุงนี่ง้อน้องปรุงยังเนี่ยยย โธ่เดี๋ยวปั้ดเลยครั้งแรกนะครั้งแรกเข้าใจป่ะ. ตามใจนิดนึง
:katai3: :katai3:
-
คุณถุงได้เครื่องปรุงแล้ว ก็ดูแลดีๆ ล่ะ ตอนนี้เหมือนพ่อแม่ลูกเลย
น้องฮะจะไประยองด้วย งั้นคู่น้องฮะก็คือหนุ่ม SCG อ่ะดิ
-
คุณถุงเอ้ยพยายามง้อหน่อยปรุงเขาเคืองที่เป็นฝ่ายโดน
แต่ปรุงนี่พร้อมเป็นแม่เลยนะเนี่ย
-
เปิดใจเยอะๆเครื่องปรุง ความสุขรออยู่
-
ปรุงดูเมาๆอยู่เลยค่ะ :m20:
-
น่ารักอะ คุณถุงได้ปรุงแล้วต้องรับผิดชอบน๊า
-
ฮะมีคู่ เหรอ ใครล่ะ. รึจะเป็นเกี๊ยว. อิอิ
-
ฮะคู่กับพ่อหนุ่มเอสซีจีคนนั้นรึเปล่า :hao6:
-
ฮันแน่ คนที่ไปเฟสไทม์ด้วยใช่มั้ยน้อ
-
พ่อแม่ลูก ครอบครัวสุขสันต์ :hao7:
-
"คราวหน้า.......ใส่ถุงด้วยสิ"
ปรุงไม่ได้กล่าวไว้
555555
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ปรุ่งน่ารักสุดๆอะ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
เฮียถุงแกก็เป็นคนมโนเหมือนกันนะเนี่ย แบบว่ามะโนทุกอย่างเข้าข้างตัวเอง (แซวเล่นนะเฮีย 555)
-
คุณถุงเพ้อดี 5555
-
ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ
-
เหมือนยังดูแฮงค์ๆเบลอๆกันอยู่นะ 5555555555555555
คุณถุงอึนมาก แต่น้องปรุงซึน เอ้ย อึนกว่า - ... -
ขออนุญาตแก้คำผิดให้นะคะ
โดนที่ - โดยที่
พิศวาศ - พิศวาส
น้องเกี๊ยวน่ารักเหมือนเดิม ส่วนน้องฮะ .. คู่คุณ SCG แน่ๆเลย 555555555 //จำชื่อไม่ได้เหมือนน้องปรุงไปตามระเบียบ
จะรอตอนต่อไปนะคะ ไรเตอร์สู้ๆค่ะ ♡
-
ซึนมาก 55
-
ถึงแม้ปรุงของเราเสียตัวให้เฮียถุงไปแร้ววว -,.-
อย่างสมยอม(?) + ความมึนเมา 555
แต้ก้อยังสับสนเน้อออ
ก้อเฮียถุงแหล่ะ ไม่ทำให้ชัดเจน
เพราะงั้นต้องคุยกันน้าาา^3^
-
ชอบเรื่องนี้นะ
สไตล์ครอบครัวอบอุ่นแบบแก่ๆ
หมายถึงคนดำเนินเรื่องอยู่ในวัยทำงานนะ 555
มีน้องเกี๊ยวมาเสริมความน่ารัก
บรรยากาศยิ่งกลายเป็นพ่อแม่ลูกสุดๆ
เนื้อหาก็เรื่อยๆสบายๆน่ารักๆชอบๆ
น้องฮะจะคู่กับใครหว่าาาา :m28:
อืมมมแต่ถ้าให้เดาก็คงไม่พ้นหนุ่มscgล่ะนะ :haun5:
-
เยี่ยมเลย :laugh:
-
ครอบสุขสันต์รึป่าวเนี่ยคุณถุง
อยากอ่านน้องฮะแล้วอ่ะคนเขียน
มาสปอยไว้ให้อยากมาต่อเร็วๆ
เลยน้าาารอออออ
-
เหมือนยังดูแฮงค์ๆเบลอๆกันอยู่นะ 5555555555555555
คุณถุงอึนมาก แต่น้องปรุงซึน เอ้ย อึนกว่า - ... -
ขออนุญาตแก้คำผิดให้นะคะ
โดนที่ - โดยที่
พิศวาศ - พิศวาส
น้องเกี๊ยวน่ารักเหมือนเดิม ส่วนน้องฮะ .. คู่คุณ SCG แน่ๆเลย 555555555 //จำชื่อไม่ได้เหมือนน้องปรุงไปตามระเบียบ
จะรอตอนต่อไปนะคะ ไรเตอร์สู้ๆค่ะ ♡
แก้เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
-
แหมๆๆ ต้องแต่เป็นภรรยาคุณถุงทางพฤตินัย นี่ ความเป็นแม่พุ่งสูงเลยนะ เครื่องปรุง คึคึ
คู่ฮะเก๋า หนุ่ม scg หรอ?
เอ...หรือว่าจะเป็น......สายชู 5555
:mew3:
-
อารมณ์ความเป็นแม่มาเต็มเลยนะเครื่องปรุง :laugh:
-
ชอบที่คุณถุงคิดตอนสุดท้ายมากกก คนที่รักลูกเราก็คือแม่ของลูก :-[ ต่อด่วนค่าาาาา
-
น้องปรุง อารมณ์คุณแม่มากจ้า อิอิอิ :z1:
น่ารักที่สุด แบบนี้คุณถุงรักตายเลย :impress2: :impress2: :hao6: :hao7:
-
คุณถุงไหวนะ 555 ติดใจปรุงละดิ โบ่วว อย่าทิ้งปรุงนะ แม่ของเกี๊ยววว :กอด1:
-
ขอบคุณ :)
-
ฟีโรโมนความเป็นแม่ 55555555
-
อุ้มลูกเดินหนีเฉยเลย นั่ลล๊ากกกกกกกกก
-
อุ้มน้องเกี๊ยวคนเดียวเลย น่าร๊ากกกกกกก
-
เครื่องปรุง
ตั้งแต่กลับมาผมก็ขลุกตัวอยู่กับเกี๊ยว ไม่กล้าเผชิญหน้าเจ้านายผมอ่ะ เป็นโรคกลัวใจ ยิ่งเขาได้ผมแล้วผมยิ่งกลัว ผมเคยบอกแล้วว่าผมไม่ได้รังเกียจ ผมไม่ใช่คนหัวต่อต้าน ครั้งแรกๆที่มีเกย์มาจีบมันรับไม่ได้จริงๆ .. แต่นี่เป็นคุณถุง คนที่เข้ามามีบทบาทกับชีวิตผมมากเกินไปจนผมรู้สึกได้ถึงความผูกพันที่เรามีให้กัน .. ผมกลัวอะไรน่ะเหรอครับ ผมกลัวว่าผมจะเผลอตัวเผลอใจไปมากกว่านี้ เขาเป็นคนดี คอยดูแลผม ให้ที่ทำงาน ให้รถ ให้ที่พักอาศัย ให้ความอบอุ่น ให้ทุกอย่างโดยที่ผมไม่ได้ขอ แบบนี้เป็นคุณ คุณจะไม่หวั่นไหวเลยหรอ ..
"ถ้าเกี๊ยวมีแม่ใหม่เกี๊ยวจะยอมไหมครับ" ผมลองถามลูกชายเขาดู อยากรู้ว่าเขาคิดอย่างไร
"ไม่เอาาาา .. ไม่อยากได้หม่าม้าคนใหม่ " น้องบอกนอนกลิ้งอยู่บนเตียง ตอนนี้เราต่อหุ่นคอสมอสเล่นกันน่ะครับ ใกล้มื้อเย็นแล้ว ว่าจะลงไปช่วยแตเสียหน่อย ว่าจะทำผัดไท เห็นคุณถุงบ่นอยากทาน
"แล้วถ้าาา .. พี่ปรุงงงง .." โอ๊ยย ผมพูดออกไปทำไม ไม่ได้ ต้องไม่ให้เกี๊ยวรู้ เกี๊ยวยังเด็ก จะมารับรู้เรื่องแบบนี้ไม่ได้ มีครั้งแรก แต่จะต้องไม่มีครั้งต่อไป เพราะถ้าน้องโตน้องคงจะรับไม่ได้ถ้ารู้ว่าพ่อมีอะไรกับผู้ชาย
"พี่ปรุงทำไมฮะ .. พี่ปรุงจะมาเป็นหม่าม้าเกี๊ยวหรอฮ้าาาาา ~" เกี๊ยววางหุ่นยนต์แล้วปีนมาบนตัวผม กอดกลมเลยครับ มีลูกแบบนี้หลงรักตายเลย
"พี่ปรุงเป็นผู้ชายน้าาา จะเป็นหม่าม้าหนูได้ไงกันล่ะ" ผมบอกงับจมูกน้องเล่น เกี๊ยวฟึดฟัดทำท่าจะมางับผมกลับ ฟันก็ไม่ค่อยจะมี ว้ายยยย ตุ๊กตาบลายธ์ของผม น่ารักที่สุดในโลกเลยครับ
"งั้นพี่ปรุงมาเป็นพ่อเกี๊ยว .. เราจะมีกันสามคน .. มีปะป๊าสุดหล่อ .. มีพี่ปรุงสุดเท่ .. แล้วก็มีน้องเกี๊ยวเด็กดี .. ฮี่ๆๆๆ .. นะฮะ .. นะฮะ" น้องบอกแล้วจูบคางผม หอมแก้มผมจนระบม เด็กหนอเด็ก พอสนิทกับผมก็อยากจะให้ผมเป็นพ่อ เกี๊ยวเอ้ย พี่ปรุงอ่ะ อยู่ในสถานะแม่เราได้แล้วเถอะ เฮ้ออ นึกแล้วเพลียตัวเอง เพราะความเมาและความใจง่ายแท้ๆ เสียตัวจนได้ !
"ลงไปเล่นกับสายชูไป .. พี่ปรุงจะลงไปทำผัดไท" ผมอุ้มน้องให้ลุกมาด้วยกัน เกี๊ยววางหุ่นยนต์แล้ววิ่งลงไปด้านล่าง ส่วนผมเดินตามมา ตั้งแต่กลับมาคุณถุงก็เข้าห้องทำงาน ส่วนน้องเก๋ารายนั้นได้ห้องผมไปก็เก็บตัวคุยเฟสไทม์อยู่แต่ในห้อง ส่วนผมน่ะหรอ หึ โดนบังคับให้มานอนกับเขานั่นแหละครับ แม้เขาสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรผมเด็ดขาด แต่ผมก็เกร็งๆนะครับ ไม่อยากนอนแต่ก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธครับ
.
"หอมจังเลยค่ะคุณเลขา .. นี่แม่บ้านแม่เรือนมากเลยนะคะเนี่ย" พี่แตชมผมหลังจากผมจัดผัดไทลงจานเสร็จวางเครื่องเคียงเล็กน้อยพร้อมเสิร์ฟ พอทำอาหารเป็นผมก็เริ่มหัดทำอาหารที่ชอบทานครับ ผัดไททำไม่ยาก ผมทำเป็นอันดับแรกๆเลยก็ว่าได้
"พ่อบ้านท่าจะดีกว่านะครับ .. เกี๊ยวไปเรียกพี่เก๋าไป .. อ่าา ไม่ต้องละมานู่นละ .. งั้นหนูไปเรียกปะป๊าเรามาทานข้าวไปครับ" ผมบอกแตเสร็จก็ยกจานออกมา เห็นเกี๊ยวเล่นบอลลูกเล็กๆอยู่กับแมวผม ซนกันทั้งคู่ .. พอพูดถึงคนตัวเล็กน้องก็เดินลงมาจากบนบ้านทันทีเลยครับ สงสัยจะหิว แต่พี่คนโตนี่สิยังไม่ลงมาเลย ให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไปตามจะได้ลงมาทานกันเสียที
"ได้เลยฮะะะ .. ฟิ้ววว " เกี๊ยวทำท่าคอสมอสชูแขนวิ่งไปห้องทำงานแล้วครับ
"อย่าวิ่งสิครับ .. ล้างมือมาเลยนะ" ผมตะโกนไล่ตาม ฮะเก๋าเดินผูกจุกไปเอาน้ำลำไยออกมา แวะซื้อมาตอนขากลับน่ะครับ
ช่วงมื้ออาหารเป็นไปอย่างครึกครื้น เกี๊ยวทานผัดไทที่ผมทำจนหมด ส่วนคุณถุงขอเบิ้ลอีกจาน ฮะเก๋าก็ทานหมดเหมือนกันครับ ผมเบิ้ลอีกเหมือนกันเพราะอร่อยมากเพราะแตซื้อเครื่องมาครบเลย ผมทำเผื่อแตกับพี่แจ่มไว้ด้วยจะได้ทานกัน พอทานเสร็จเราก็อัปเปหิกันมานั่งหน้าโทรทัศน์ คุณถุงบอกว่าไม่ทำงานต่อแล้วเพราะเวลานี้ควรเป็นเวลาของครอบครัว พรุ่งนี้ผมกับคุณถุงไปทำงาน ส่วนเกี๊ยวไปโรงเรียน คุณถุงเลยต้องใช้เวลากับลูกหน่อย ส่วนฮะเก๋านี่ไม่ยอมบอก แต่เห็นแว่วๆจะไปหาเพื่อนน่ะครับ แต่ไม่บอกว่าที่ไหน
"ราตรีสวัสดิ์ครับลูก" เสียงคุณถุงบอกลาแล้วจูบหน้าผากลูกชาย เราอาบน้ำเรียบร้อยแล้วครับ นี่ผมมาอยู่ห้องเกี๊ยวตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ ตอนนี้ได้เวลาไปนอนห้องเขาแล้วครับ แม้จะอยากนอนเบียดกับเกี๊ยวเหมือนเดิมก็ตาม แต่ขัดใจเขาไม่ได้ครับ เดี๋ยวเขาไล่ผมออก
"ราตรีสวัสดิ์ฮะ .. ปะป๊า .. พี่ปรุง" เกี๊ยวพูดแล้วหลับตาลงกอดตุ๊กตาตัวโปรด ผมเดินออกมานอกห้อง คุณถุงปิดไฟแล้วเดินตามออกมา มีแต่ความเงียบครับ ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับเขา มองหน้ายังรู้สึกแปลกๆเลย
.
"ยังเจ็บอยู่ไหม .." คนที่นอนอีกฝั่งถาม ตอนนี้ผมนอนตะแคงให้เขา เรานอนห่างกันพอควรครับ แอบกลัวนิดหน่อยเลยยังไม่กล้าหลับ
"ไม่แล้ว ." กระชากเสียงเล็กน้อยให้รู้ว่าไม่พอใจในคำถาม จะย้ำทำไมนักหนาวะ
"นายโกรธฉันหรือเปล่า" เขาถามในความมืด ผมไม่รู้จะตอบอะไร ไม่ได้โกรธขนาดนั้นเพราะก็มีส่วนผิด แค่ไม่อยากให้พูดถึงอีก ผมอาย
"นายโกรธฉันจริงๆ" เขาพูดแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร พยายามข่มตาสักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ของเขาน่ะครับ ผมไม่ได้สนใจหรือหยิบมาดู สักพักเขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ มาดูโทรศัพท์ ผมเห็นเสียงหายไปแล้ว แต่อ้าว เขาไม่ได้คุยกับใครนี่ หรือเขากดตัดสาย ยิ่งอยากรู้ ยิ่งนอนไม่หลับ ผมเลยแอบหันมาดูว่าเขาทำอะไร อยากเสือกครับพูดง่ายๆ แต่ก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่เห็นคือเขานั่งมองผมอยู่ โอย พ่อครับแม่ครับ ตกใจหมดให้ตาย นึกว่าผี
"ไลลาโทรมา" เขาพูดเหมือนอยากให้ผมรู้
"แล้วคุณไม่รับหรอ" ถามเหมือนคนโง่ ก็เขากดวางขนาดนั้นก็ต้องไม่อยากรับสิวะ
"ฉันเบื่อ" เขาพูดแล้วกดเปิดสั่นไว้ก่อนจะล้มลงนอน ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วก็จะนอนบ้าง
"เฮ่ย". ผมอุทานเงียบๆในความมืดเมื่อรู้สึกถึงแรงกอดจากคนด้านหลัง เขาอ้อมแขนมากอดที่หน้าท้องผม ดึงผมเข้าไปหา แล้วซุกหน้าอยู่แถวปลายผมตรงลำคอ ไหนว่าจะนอนเฉยๆไงวะ แบบนี้มันลวนลามกันชัดๆ
"ปล่อยผม" ดึงมือที่กอดเอวออก แต่ไม่มีผล เขากลับลูบไล้ที่ผ้าเนื้อบางตรงหน้าท้อง แค่ลูบๆ วนๆ ยังกระตุ้นอารมณ์ได้ขนาดนี้เลย ไปฝึกมาจากไหนวะคุณถุง
"กอดนายแล้วฉันฝันดี" ยังจะมีอารมณ์มากระซิบข้างหูอีก .. อื้อ .. คืนเดียวนะเว่ย! ถ้ามีคืนต่อไป ไอ้ปรุงไม่ยอมจริงๆด้วย
.
"ผมพิมพ์รายงานการประชุมเมื่อเช้าเสร็จแล้วครับ .. คุณจางแจ้งมาในเมลล์ว่าให้พิมพ์ส่งไปให้ ผมก็ทำเสร็จแล้ว" ผมเดินเอารายงานการประชุมไปให้เขา ตอนนี้บ่ายสองกว่าๆ เกือบตายจมกองเอกสาร ส่วนคุณถุงเขาก็คงชิน ทั้งอ่าน ทั้งเซ็นไม่เห็นดูเซ็งเหมือนผมเลย
"เดินมานี่". เขาสั่งแล้วถอดแว่นออก เอามือคลึงที่ขมับสองด้าน นั่นไง สงสัยจะปวดหัวเหมือนกัน ไอ้เราก็นึกว่าคนอึด คนทน
"อ๊ะ .." เดินมาถึง คุณถุงก็ดึงผมล้มลงไปนั่งบนตักอย่างไว มือไวฉิบ ผมยังตั้งหลักไม่ทันเลย
"ชู่ววว .. ขอพักห้านาที" เขาไม่รู้สึกรู้สาว่าผมดิ้นขนาดไหน กลับกอดผมแล้วพิงหน้าผากมาที่แขนผมที่นั่งตะแคงให้อยู่ เขาเหมือนคนนอนน้อยหรือเพราะทำงานมากไป สงสารเขาเหมือนกันนะ อะไรก็ต้องรอเขา ต้องผ่านเขาทั้งนั้นเลย พอเห็นแบบนี้ก็อดรู้สึกสงสารไม่ได้ เลยนั่งนิ่งๆยอมให้เขากอดไป ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่เนอะ
ก๊อก. ก๊อก
"ขออนุญาตค่าาา" เสียงที่ดังจากด้านนอกทำให้ผมสะดุ้งเด้งตัวลุกขึ้นเดินไปโต๊ะแทบไม่ทัน บ้าจริง พี่เจ๊จินนี่เอง หัวใจแทบวาย ถ้าแกเห็นภาพเมื่อครู่ แกคงช็อคตายเผาได้เลยอ่ะ
"อื้ม .. วางไว้นะ ขอบคุณครับ" คุณถุงพูดแล้วนวดคลึงขมับไป ทำไมผมรู้สึกเป็นห่วงเขาจัง เป็นห่วงสุขภาพเขานี่แหละ กลัวจะเป็นอะไรไปอีก
"นี่ครับ ". พี่จินออกไปแล้ว ผมเดินไปครัว ชงกาแฟมาให้เขา เขายิ้มให้เล็กๆก่อนจะนั่งจิบกาแฟทำงานไปเงียบๆ เดี๋ยวเกือบบ่ายสามผมต้องไปรับเกี๊ยวอีก
.
"ปะป๊าาา .. เกี๊ยวมาแว้ววววว ~" ผมออกไปรับมาเองครับ มาถึงห้องก็วิ่งมาหาป๊าเลย น้องผมเริ่มยาวแล้ว ผมว่าว่างๆจะพาไปเล็มทรงเท่ๆ แบบนี้ตกใจนึกว่าคุณถุงมีลูกสาว น่ารักจนอดที่จะหอมแก้มไม่ไหว
"ไงครับลูก สนุกไหมวันนี้ ที่โรงเรียนเกี๊ยวดื้อไหมลูก" คุณถุงอุ้มน้องแล้วหอมแก้มหลายที เกี๊ยวกอดคอป๊าไว้แน่นแล้วหอมคืน รักกันมากครับพ่อลูกคู่นี้
"เกี๊ยวโดนคุณครูดุเรื่องไม่แบ่งของเล่นให้เพื่อนฮะ .. ปะป๊าอย่าโกรธเกี๊ยวน้าาา .. พอคุณครูดุ เกี๊ยวก็เลยให้เพื่อนเล่นคอสมอสด้วย" น้องพูดทำหน้ารู้สึกผิด คุณถุงส่ายหัวขำแล้วเงยหน้ามามองผม สายตาที่เขามองมามันหวานจนผมต้องก้มลงไปมองเอกสารตรงหน้าแทน แม่งเอ้ย เขินไปอีก ปรุง .. มึงมัน !!!
"คราวหลังถ้าเกี๊ยวเล่นอะไรก็ให้เพื่อนเล่นด้วยสิครับลูก .. ปะป๊าไม่เคยสอนให้เกี๊ยวงกนะ .. เราต้องรู้จักแบ่งปัน .. รู้จักให้คนที่ไม่มี .. เข้าใจไหมครับ". คุณถุงพูดแล้วโยกตัวเกี๊ยวไปมา เห็นไหมครับว่าเขาเป็นคนอบอุ่นแค่ไหน ผมล่ะเชื่อเลย ทำไมถึงมีแต่คนรายล้อม
กริ๊งงงงง
"โทรศัพท์ครับคุณถุง" ผมตะโกนบอก ตอนนี้เขากำลังเล่นกับเกี๊ยวอยู่ที่โซฟา
"นายรับให้หน่อย" เขาบอก ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะก่อนจะกดรับ
"สวัสดีครับ"
(( ใครน่ะ ถุงล่ะ ถุงไปไหน ))
"ผมเลขาเขาครับ คุณถุง เอ่อ .. ไม่ว่างครับ ติดประชุม". พอเห็นว่าใครโทรมา เขาก็ทำมือไม่ให้ผมบอก ก็ตามนั้นครับเจ้านายสั่ง
"อย่ามาตอแหล แกเอาไปให้ถุงคุยเดี๋ยวนี้" อะไรวะ ด่ากูทำไมเนี่ย
"ขอโทษนะครับ พอดีผมติดประชุมเหมือนกัน แค่นี้ ". พูดจบกดวางแม่งเลย ดีไม่เขวี้ยงโทรศัพท์พัง ตอแหลอะไรวะ พูดดีๆให้เหมือนหน้าไม่ได้หรือไง ชีวิตทำอะไรบ้างนอกจากวิ่งตามผู้ชายไปวันๆ
"เขาพูดไม่ดีน่ะครับ". ผมวางโทรศัพท์ก็เจอสายตางุนงงจากคนตรงโซฟา อะไรล่ะ แตะไม่ได้เหรอไง
"นายก็อย่าไปถือสา .. " เขาพูดแล้วก้มไปเล่นกับลูกต่อ เออ ดีเนอะ ปล่อยวางง่ายดี กำลังจะเดินกลับโต๊ะก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก อย่าบอกนะว่าคุณไลลา ไม่จบไม่สิ้นใช่ไหม ดี ถ้าด่ามา จะด่ากลับให้ ผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะ
ฮะเก๋า
หน้าจอโชว์ชื่อไม่ใช่คนเดิมคราวนี้เป็นน้องชายตัวเล็กของคุณถุงทอง รับเลยละกันเนอะ ดูเขาจะไม่สนใจโทรศัพท์ของตัวเองเลย
"ครับ"
(( เฮียยย ))
"พี่ปรุงเอง "
(( อ้าว เฮียไปไหนล่ะ ))
"เฮียเราเล่นกับลูกชายอยู่ ฝากบอกไรไหม"
(( ฝากบอกเฮียว่าคืนนี้ฮะไม่กลับน้า นอนกับเพื่อน ไว้ใจได้ เฮียไม่ต้องเป็นห่วง ))
"คุณถุงครับเก๋าบอกว่าคืนนี้ไม่นอนบ้าน ไปนอนกับเพื่อน ไว้ใจได้ ไม่ต้องห่วง". ผมตะโกนบอกคุณถุง ทำไมไม่คุยกันเองวะ
"บอกไปว่าอย่ากินเหล้าเมายา ดูแลตัวเองด้วย มีอะไรรีบโทรมา" นี่กูต้องบอกต่อใช่ไหม ผมคิดในใจแล้วบอกตามที่คุณถุงพูด
(( ได้ฮะ ขอบคุณน้า พี่สะใภ้ ม๊วฟ ))
เก๋าวางไปแล้ว .. หาาา .. ว่าไงนะ !!!
ไอ้เด็กเวร! ฮะเก๋ามันเรียกผมว่าพี่สะใภ้ด้วยอ่ะ พี่สะใภ้เชี่ยอะไรล่ะ โว้ยยย เกลียดพี่มันจริงๆ $!&-;'>#¥*+?,\_$'&฿!,:(<~\]%#^*
.
พอๆกลับมาถึงบ้านเราก็ทานข้าวปกติ ขึ้นห้องผมก็ขอกลับไปนอนห้อง แต่ก็โดนปฏิเสธการอนุมัติจากเจ้านายผมครับ ท่านบอกว่าผมต้องเชื่อฟังท่าน หึ ท่านครับ จะทำอะไรผมอีกล่ะ ...
"หยุด ! ถ้ากอดอีก ผมจะหนีไปนอนห้อง" ผม" กลับมาจากส่งเกี๊ยวเข้านอนก็เข้าอิหรอบเดิมครับ นอนกอดเอว รั้งตัวเข้าไปกอด ซุกหน้ามาที่ซอกคอ บางทีก็พรมหอมมาที่แก้มด้วย เผลอไม่ได้จริงๆ
"ขี้งก" เขาพูดแล้วยอมผละออกไปนอนที่ โล่งใจครับ ไม่ใช่อะไรหรอก เวลาที่เขานอนกอด บางทีอารมณ์ภายใต้จิตใจมันก็ไม่สงบนะ คอยแต่จะรังควานให้นอนไม่ได้กันเลยทีเดียว
นอนยืดตัวสบายได้สักที ผมนอนตามที่ผมถนัดจนกระทั่งหลับไป .. พอตื่นมาอีกทีผมก็รู้สึกงงๆที่เหมือนมีตุ๊กตาตัวอุ่นๆมานอนขดอยู่ในอ้อมกอด .. ค่อยๆกระพริบตาขึ้นมองก็เห็นเเขนเสื้อสีขาวลางๆ อะไรวะ .. ลืมตาจนหมด .. กระพริบตาอีกสองสามทีเพื่อความแน่ใจ .. ชัดเลย .. ผมนอนกอดคุณถุงทองอยู่เต็มอก .. แม่ง! ตัวเองไม่ให้เขานอนกอด .. แต่กลับเป็นคนไปนอนกอดเขาเสียเอง .. แล้วไม่ใช่กอดธรรมดาด้วยนะ .. กอดเสียแน่นจนคุณถุงต้องนอนขดเหมือนหายใจไม่ออก .. แถมยังไปซุกหน้าที่บ่าเขาเหมือนอ้อนอีก .. ฮึ่ยยย! .. ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้วะปรุง .. ทำไมปล่อยตัวง่ายๆแบบนี้ !!! แบบนี้คุณถุงเขาก็ได้เปรียบดิวะ !!!!
TBC.
สปอยตอนต่อไป
@เกาะเสม็ด
"คุณถุงเกี๊ยวหลับอยู่"
"ลูกหลับแต่พ่อไม่หลับนี่ .. น่านะ .. ขอปรุงนะ"
คนเขียนก็ไม่รู้ว่าแต่งดีไหม ไม่ถนัดน่ารักเท่าไหร่ค่ะ
ติชมได้น้า จะได้เอามาปรับปรุง
ปล. สั้นไปอย่าว่าเด้อ แต่บอกได้ ถ้าไม่จุใจ อิอิ มีคำผิดบอกด้วยค่า
:pig4:
-
ตอนหน้าไปเสม็ด ปรุงเสร็จถุงแน่ๆ
-
ไงล่ะน้องปรุง ห้ามเขากอด แต่ไปรัดเขาซะเอง
ถ้ามันยากเกินห้ามใจ ก็ปล่อยไปเถอะคะ
น้องเกี๊ยวก็ยอมรับให้เป็นพ่ออีกคน ทางสะดวกค่ะ :katai3:
-
อย่าฝืนค่ะน้องปรุง ปล่อยตัวตามธรรมชาติค่าาาา
ครอบครัวสมบูรณ์มาก พ่อ แม่ ลูก มาก
ชอบตอนเกี๊ยวอยู่กับปรุงมาก มุ้งมิง น่ารัก
ขอบคุณค่ะ
-
โอ้ยถุงรุกปรุงมาก
-
แบบนี้แหละค่ะ น่ารัก ครอบครัวอบอุ่น ชอบค่ะ :katai2-1:
ชอบน้องเกี๊ยวที่สุดเลย เด็กอะไรน่ารักน่าฟัดจริงๆ :man1:
-
ชอบแบบนี้จ้า แต่งต่อไปน้า
-
ใจไปที่เกาะเสม็ดแล้ว
-
ยอมๆไปเถอะเด็กต้องมีแม่นะปรุง
-
ขำปรุงทุกตอนเลยอ่ะ จริงๆ รั่วมากนะเนี่ย
แต่เป็นคนมีระเบียบ แม่บ้านแม่เรือน เลยดูไม่ออก แต่คิดแต่ละอย่างงงงงงง ขำโคตรๆ
-
ตอนหน้าไปเสม็ด น้องปรุงก็เสร็จสินะ 55555
ตามคอนเซ็ปเกาะ
-
ย อมๆไปเถอะ. :hao6:
-
ผมเป็นคนลาวนะครับ. ตีดตามตั้งแต่ตอนแรกทีอ่านชอบมากเรื่องนี้
ไม่มีมาม่าใช่ไหมครับ หวังว่าจะไม่มีใช่ไหมครับ? จะรอตอนต่อไปนะครับรักคนคนแต่งหลายๆเดี้.....
จะรออออรีบมานะ :pig4:
-
ผมเป็นคนลาวนะครับ. ตีดตามตั้งแต่ตอนแรกทีอ่านชอบมากเรื่องนี้
ไม่มีมาม่าใช่ไหมครับ หวังว่าจะไม่มีใช่ไหมครับ? จะรอตอนต่อไปนะครับรักคนคนแต่งหลายๆเดี้.....
จะรออออรีบมานะ :pig4:
คนลาวนี่คืออีสานหรือประเทศลาวคะ
มาม่าคงมีไม่มากค่ะ เรื่องอื่นหดหู่พอแล้ว
ขอบคุณมากๆนะคะที่ติดตาม :กอด1:
-
แค่นี้ก็น่ารักแล้วคร้าโดนเฉพาะน้องเกี๊ยว
ตอนหน้ามาสปอยซะ :z1:
-
ปรุงโดนคุณถุงตอดเล็กตอดน้อย
ใจก็อ่อนลงทุกวัน ยิ่งมีเกี๊ยวเป็นตัวช่วย จะไปไหนรอด
ร่วมมือกันทั้งพ่อทั้งลูก อยากให้ไปเสม็ดเร็วๆจัง
-
แหมมมม ปรุงลวนลามคุณถุงนะ 555
-
ฮะเก๋า น่ารักจัง
-
เหมือนปรุงกำลังอยู่ในช่วงสับสนทางเพศ 5555555
-
ตอนนี้ใจลอยไปรอที่เสม็ดแล้วค่ะ
น้องเกี๊ยวน่ารักมาก ขอฟัดสิบทีไหมคะลูก :o8:
-
ปรุงเอ๊ยยยยย ห้ามเขากอดแต่กอดเขาเอง :laugh:
-
แหม ปรุงจ๋าสสา
เผลอทั้งตัว เผลอทั้งใจขนาดนี้
เห็นทีจะไม่รอดมือคุณถุงแหง รีบๆยอมรับได้แร้วววว
ตอนหน้สเกาะเสม็ด เสร็จทุกรายด้วยนะเออ
^///^ ♡♡
-
ไปเสม็ดกันเลยเรอะ :hao6:
-
โคตรน่ารักเลย ชอบมากกกกค่ะ
-
อิอิ น่ารักดีอะ
-
คุณถุงก็เจ้าเล่ห์สุดๆ :laugh:
-
น้องปรุงบอกให้คุณถุงนอนห่างๆ แต่ตัวเองกลับไปกอดเขาซะแน่นเลย 555
คุณไลลานี่ยังไม่เลิกตอแย คุณถุงคงต้องจัดการขั้นเด็ดขาด ไม่งั้นอาจจะมาระรานน้องเกี๊ยวกับปรุงได้นะ
น้องเกี๊ยวยืนยันคำตอบชัดเจนว่าไม่เอาแม่ใหม่ แต่อยากได้ปรุงมาเป็นพ่อเพิ่มอีกคน
-
เก็บของแพ็คกระเป๋าเตรียมไปเสม็ดกับน้องเกี๊ยวววว
-
ไลลา ทำไมยังไม่จบห้ะ!!!
ครอบครัวสุขสันต์มาก พ่อ แม่? ลูก
ครั้งหน้าไปเสม็ด เสร็จทุกราย..... มั้ย? รอดู คิคิ
:mew3:
-
ขอบคุณ :)
-
:mew1:
-
ทำไมถึงไม่ยอมคุณถุงไปล่ะะะ
น่ารักมากแล้วค่าาา จะฟินกว่านี้ถ้ามายาวๆๆๆ
เสม็ดดดดด :haun4:
รักเกี๊ยวมากกก :mew1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่ะ รักเลย
มะไหร่ปรุงจะรักถุงทองสักที
ลุ้นมากอ่ะ กลัวชะนีไลลาจะมาทำให้ทะเลาะกันจัง
-
เก็บกระเป๋าไปเกาะเสม็ด!!!!!! :hao7:
-
ปรุงน่ารักจริงๆ
-
:z1: :z1: :z1: :z1:คุณถุงเดี๋วยนี้ชักออ้นเก่ง :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
หุหุ ตอนต่อไปเสม็ดซะด้วย
คงต้องให้เสร็จทุกรายสมชื่อน้า อิอิ
-
เครื่องปรุงน่ารักดีค่ะ 5555555
มีการ ว้ายยยย ด้วยนะ แหมๆ เสียจิ้นไปทีสาวแตกเลยหรอเธอว์ /แซว
คุณถุงอ้อนหนักๆหน่อยน้า ~ รุกให้ปรุงใจอ่อนไปเลย ><
คำผิดตอนนี้นะคะ
เซ็นต์ - เซ็น
คินนี้ - คืน
คุณถึง - ถุง
ห้อง" ผม" - ห้องผม"
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เช่นเดิมค่า ~ สู้ๆนะคะ
แล้วจะรอตอนต่อไปค่ะ <3
-
เครื่องปรุงน่ารักดีค่ะ 5555555
มีการ ว้ายยยย ด้วยนะ แหมๆ เสียจิ้นไปทีสาวแตกเลยหรอเธอว์ /แซว
คุณถุงอ้อนหนักๆหน่อยน้า ~ รุกให้ปรุงใจอ่อนไปเลย ><
คำผิดตอนนี้นะคะ
เซ็นต์ - เซ็น
คินนี้ - คืน
คุณถึง - ถุง
ห้อง" ผม" - ห้องผม"
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เช่นเดิมค่า ~ สู้ๆนะคะ
แล้วจะรอตอนต่อไปค่ะ <3
แก้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณนะคะ
:กอด1:
-
พึ่งได้อ่านครั้งแรกค่ะ สนุกมากอ่านรวดเดียวจบเลย ชอบตรงที่แต่งออกมาทั้งนายเอกและพระเอกดูสมจริง เป็นธรรมชาติ รอติดตามตอนต่อไปนะคะ o13
-
น่ารักจริงๆ
-
รอไปเสม็ดด้วยไม่ไหวแล้วววววว :hao6:
-
หายไปเลยยยย :call:
-
สนุกมากๆเลยค่าาาาาา ตัวละครน่ารักกันทุกคนเลยยยย รอติดตามนะคะ :impress2: :impress2:
-
ตอน 21 หายไปไหนอ่ะเห็นเปลี่ยนหัวทู้
เอ๊ะหรือว่าเน็ตเรามันกากหว่ามีใครไม่เห็น
เหมือนเรามั่งป่ะ
-
เปลี่ยนหัวว่าตอนที่ 21 แล้วเนื้อหามันหายไปไหน
-
กำลังมาใช่หรือเปล่า
-
มารอตอนที่21คร๊าบบบบบ เสม็ด เสม็ดเสร็จทุกราย :hao6:
-
จุดธูปรอจ้าา
-
ขอโทษทุกคนค่ะ พอดีเห็นว่ามันหลุดไปหน้าสองคงไม่มีใครสังเกต
เลยเปลี่ยนชื่อไว้ก่อน อย่างอนน้า .. ตอนนี้มาจริงๆแล้วนะคะ อิอิ
เครื่องปรุง
ผ่านมาเกือบสุดสัปดาห์แล้ว ผมกับคุณถุงก็ยังเหมือนเดิม ยังคงคลุมเครือไม่รู้ว่าอยู่ในสถานะไหน ผมไม่อยากถาม เขาก็ไม่ได้รวบรัด เอาเข้าจริงเขาก็คงรู้ว่าผมกลัว ไม่ใช่สิ เขาคงกลัวว่าผมจะปฎิเสธเขา มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เราจะสานสัมพันธ์ต่อ แม้ว่าทุกวันนี้จะอยู่ด้วยกันอย่างเจ้านายลูกน้อง แต่เราสองคนต่างรับรู้ว่าที่เราเป็นกันทุกวันนี้มันคืออะไร ผมไม่รังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ออกจะสบายใจด้วยซ้ำเวลาที่เขาอยากอยู่ใกล้ ผมยอมรับว่าตอนนี้ผมชินแล้วกับการที่มีคุณถุงคอยดูแล ชินกับการที่โดนเขานอนกอดทุกคืน ถ้าเขาเอ่ยถามเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับผม ผมจะตอบอย่างไรดีนะ
"คุณถุงครับ ทางโรงแรมรอยัลเขาให้สิทธิพิเศษมาครับ ส่งมาทางแฟ็กซ์เมื่อเช้า เป็น เอ่อ ที่พักรีสอร์ทในเครือบนเกาะเสม็ด 3 วัน 2 คืน ครับ ให้มาตั้งสองห้องแหนะ" เพราะวุ่นๆได้รับแฟกซ์มาเลยไม่ได้ดู ตอนนี้ใกล้เลิกงานเลยเก็บของ เห็นแผ่นนี้ตั้งอยู่เพิ่งนึกได้ เกือบทิ้งแล้วไหมล่ะปรุงเอ้ย
"อืม วันไหนเขาเขียนมาไหม ปรุงช่วยดูที" เขาดูเอกสารไป จิบกาแฟไป เกี๊ยวนั่งวาดรูปอยู่บนโซฟาตัวเดิม น้องเลิกเรียนตั้งแต่บ่ายสองครึ่งแล้วครับ
"ผมเช็คดูหมดแล้วแต่ไม่มีระบุวันที่ครับ .. อ่อ มีขีดเน้นข้างล่างไว้ว่าใช้ได้จนสิ้นปีครับ" ผมพูดเสร็จก็เดินไปหาเกี๊ยว เตรียมตัวกลับบ้าน วันนี้มีลูกค้าจีนเข้ามาเสนอโครงการคุณถุง ผมนี่แปลจนปวดหัวเลยครับ ไม่ไหวจริงๆ พูดก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง สุดท้ายคุณถุงทองก็ปฎิเสธไปแบบมีมารยาท
"เก็บไว้ให้ด้วยนะ ขอดูวันว่างก่อน นายอยากไปไหมล่ะ" เขาถาม ยังอ่านเอกสารอยู่ ไม่ได้หรอกครับ คนนี้เขาตั้งใจจริงเรื่องงาน
"ก็แอบอยากนะครับ ผมยังไม่เคยไปเที่ยวที่อื่นในระยองเลย" ถามมาก็ตอบไป ไม่ได้คิดหรอกครับว่าจะได้ไป เขาคงไม่ว่างขนาดนั้น
.
.
.
"เย้ๆๆๆ ~~~ เฮียจะไปเสม็ดหรอครับ" "เย้ๆๆๆๆ" เสียงร้องดีใจพร้อมกับการกระโดดโลดเต้นของฮะเก๋ากับเกี๊ยวกุ้ง คงดีใจมากสินะ อย่างว่าล่ะ ป๊าไม่ค่อยว่าง เกี๊ยวคงไม่ได้ไปเที่ยวไหนมาก ส่วนฮะเก๋านานๆจะได้มาระยองล่ะมั้ง
"เฮียครับ ฮะขอพาพี่ที่รู้จักไปด้วยได้ไหม" ฮะถาม พี่ที่รู้จักหรอ ?
"ใคร ? ผู้ชาย หรือ ผู้หญิง ?" คุณถุงถาม ตอนนี้เรานั่งทานข้าวเย็นกันอยู่ ฮะเก๋ามาอยู่นี่ได้ห้าวันพอดีครับ วันนี้วันศุกร์แล้ว อยู่ดีๆคุณถุงก็บอกว่าจะพาไปเที่ยว ไปๆมาๆ ได้ไปมันพรุ่งนี้เลย
"พี่ที่เคยสอนอยู่มออ่ะครับ มาสอนแค่วิชาเดียว แต่รู้จักกัน นะเฮียยย ให้ไปน้าาา" ฮะเก๋าอ้อนคุณถุงมาก ถึงขนาดไปคุกเข่าด้านล่างแล้วเอาหน้าถูกับแขนเสื้อ น้องน่ารักดีครับ ไม่เหมือนปีหนึ่งเลย
"อืม ก็ได้" ดูเหมือนคุณถุงจะชั่งใจอยู่นานก่อนจะตอบตกลง เขาคงเห็นว่าไปด้วยกันมั้ง ไม่น่าจะมีปัญหา
หลังจากทานข้าวก็อาบน้ำขึ้นห้องนอน ผมมาจัดกระเป๋าที่ห้องตัวเองเสร็จก็เห็นฮะที่นอนคุยเปิดเฟสไทม์อยู่ข้างๆเขินบิดไปบิดมา นี่คุยกับแฟนหรอ แต่ในหน้าจอบางทีที่เขาหันมามันดูคุ้นๆนะ หรือผมจะคิดไปเองก็มันเหมือนผู้ชายอ่ะ คงเป็นเพื่อนมั้ง ปีหนึ่งก็คงมีเพื่อนคุยบ้างแหละ อาบน้ำเสร็จก็เข้าไปหาเกี๊ยว น้องนั่งคุยเล่นกับพี่แตอยู่ คุณถุงให้ไปกันทั้งบ้านเลยครับ เช่าห้องติดกันเพิ่มอีกห้อง คือ แตกับพี่แจ่มนี่เขาเป็นแฟนกันน่ะครับ ผมก็เพิ่งรู้ไม่นาน นึกว่ากำลังจีบเฉยๆเสียอีก
"พี่แตสู้ๆฮะ .. พี่ปรุงงงงง .. จุ๊บๆ " พอผมเดินมาใกล้น้องก็กระโดดให้อุ้ม ผมเลยอุ้มน้องนั่งบนตัก เกี๊ยวรีบหันมากอดคอผมยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มผม น่าหมั่นเขี้ยวมากครับ ตัวหอมๆ กลิ่นน้องมักจะติดตัวทั้งวัน เวลามาคลอเคลียนี่อยากจะกอดจะหอมทั้งวันเลย
"ตื่นเต้นหรอครับ" ผมถามเจ้าตัวเล็กตอนนี้นอนพิงอกผมอยู่จับนิ้วผมไปเล่น
"ตั้งแต่หม่าม้าเสีย .. ป๊าก็ไม่ค่อยพาเกี๊ยวไปเที่ยว" เสียงเศร้าจนอยากมองหน้า แต่เกี๊ยวขดตัวงุดไม่ยอมให้ผมเห็นหน้า
"ที่ป๊าไม่พาไปเพราะป๊าไม่ว่างนะครับ แต่คราวนี้เราไปกันหมดเลยไง ปะป๊าใจดีจะตาย เนอะ" ไม่อยากให้ลูกงอนพ่อ ผมว่าที่เขาไม่พาไปเพราะไม่ว่างหรือว่าเพราะมีกันแค่สองคนนี่แหละ
"ฮะะะ .. เกี๊ยวรักปะป๊าาา .. รักพี่ปรุงด้วยยย " น้องพูดแล้วกอดเอวผมอ้อน น่ารักที่สุดเลยตุ๊กตาบลายธ์ของผม แตนั่งขำน้องคิกคิกก่อนจะออกไปจากห้อง ผมนอนเล่นกับเกี๊ยวอีกครู่นึงถึงได้ส่งน้องเข้านอน ว่าแต่คุณถุงไม่อยู่ห้อง ไปไหนเนี่ย หรืออยู่ห้องทำงาน
ก๊อก ก๊อก
"ไม่นอนหรอครับ" เดินเข้ามาในห้องทำงาน เขายังเปิดคอมอยู่เลย นี่จะสามทุ่มแล้วนะ
"อืม นายไปนอนก่อนเถอะ ขอเคลียร์อีกนิด เสาร์อาทิตย์จะได้ไม่ห่วงงาน" เขาพูดแล้วพิมพ์ต่อ เสียสละวันหยุดเพื่อพาลูกกับน้องไปเที่ยว อืม อบอุ่นจัง
"งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ" บอกเสร็จก็เดินออกมา ลงไปหาน้ำดื่มก่อนจะขึ้นห้องนอน เราจะออกเดินทางกันแปดโมงเช้าครับ
.
.
"เครื่องปรุง !"
"คุณ .. แบงค์ ! "
งงเป็นไก่ตาแตกครับ เมื่อเช้าพวกเราตื่นกันหกโมงครึ่งก่อนจะอาบน้ำเตรียมของ วันนี้พี่แจ่มเป็นคนขับรถ คุณถุงเอารถตู้ของบริษัทออก ดีเลยครับ จุของได้เต็มที่ พอมาถึงในเมืองเก๋าก็บอกให้จอดแวะรับพี่ชาย พอเปิดประตูรถตู้เท่านั้นแหละครับ ผมถึงกับร้องออกมาตาโตเลย นึกไม่ถึงว่าคุณแบงค์กับฮะเก๋าจะรู้จักกัน อะไรนะ ครูที่เคยสอนที่มหาลัยหรอ
"ผมไม่นึกว่า ..." เขาพูดก่อนจะขึ้นรถมานั่งด้านหลังกับฮะเก๋า ดูเขาก็ตกใจมากเหมือนกันนะ
"รู้จักกันด้วยหรอครับ" เก๋าพูดงงๆ ส่วนคุณถุงนี่หน้าไปแล้วครับ เหมือนคนไม่ชอบกันมาสิบปีงั้นแหละ
"อ่อ อืม รู้จัก พี่รู้จักปรุง" เขาพูด ตอนนี้ผมนั่งด้านในสุด ตรงกลางเป็นน้องเกี๊ยว อีกข้างเป็นคุณถุง เกี๊ยวนอนยาวหันหัวมาทางผม หันเท้าพาดยาวไปทางคุณถุง
"แล้วฮะเป็นอะไรกับปรุงล่ะ" ผมนั่งฟังครับ ไม่ได้หันไป เพราะหันทีไรก็เจอสายตาอาฆาตจากป๊าเกี๊ยวทุกที
"แนะนำเลยละกันฮะ นี่พี่ชายฮะเอง ชื่อถุงทอง"
"สวัสดีครับ' เขาทักคุณถุง
"ครับ" คุณถุงตอบรับแต่ไม่ได้หันไปมอง
"ส่วนพี่ปรุงเขาเป็นเลขาพี่ชายเก๋าเอง" ฮะเก๋าพูด ผมหันไปทักทาย หลังจากนั้นก็ถามเรื่องทั่วๆไป ฮะเก๋ากับคุณแบงค์รู้จักกันที่มหาลัยตอนที่เรียนวิชาพื้นฐานวิศวะ คุณแบงค์เขาได้ไปสอนชั่วคราว แล้วสนิทกัน เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ นั่งฟังข้างหลังเขาคุยไป ส่วนแตกับพี่แจ่มนี่ก็คุยกันหนุงหนิง เกี๊ยวก็ยังนอนอยู่ ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่น้องน่าจะตื่นเต้นกับการไปครั้งนี้
.
.
ถึงท่าเรือกันประมาณ 9.00 น. ครับ เดินทางแค่ชั่วโมงก็ถึงแล้วอ่ะ คุณถุงใช้บริการสปีดโบ๊ทแค่สิบห้านาทีก็ถึงที่พักแล้ว สวยมากครับ ยิ่งรีสอร์ทที่มาพักเป็นรีสอร์ทหรูตั้งอยู่ฝั่งตะวันออก บ้านหลังใหญ่พอตัว ตกแต่งสไตล์ทะเลตะวันตก ตอนนั่งสปีดโบ๊ทผมนี่ไม่มีเวียนหัวเลย แต่ฮะเก๋านี่ไปละ ตอนนี้น้องเลยเข้าห้องไป เรามีกันสามห้อง แต่เรามากันเจ็ดคน สรุปแล้วคุณถุงเลยให้แตพี่แจ่มห้องนึง ผมคุณถุงน้องเกี๊ยวห้องนึง ส่วนฮะเก๋ากับคุณแบงค์ตอนแรกคุณถุงจะเช่าอีกห้อง แต่มันเต็มหมดแล้ว ฮะเก๋าเลยอ้อนพี่ชายจนได้นอนห้องเดียวกัน แต่ผมว่าคุณถุงดูหวงน้องใช่ย่อยนะ
"เกี๊ยวอยากเล่นน้ำฮะ" น้องพูดตอนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ผมใส่เสื้อแขนสั้นกับกางเกงสามส่วนสำหรับชายทะเล ส่วนเกี๊ยวน้องใส่เสื้อแขนยาวขายาวสำหรับลงทะเล น่ารักจริง ยังจะมีลายคอสมอสให้ใส่อีกนะ
"ไว้เย็นๆกว่านี้พี่ปรุงพาเล่นเอง ตอนนี้เราไปทานข้าวเที่ยงกันดีกว่าครับ" ผมจูงน้องออกมาด้านหน้าระเบียง สามห้องเป็นระเบียงติดกันหมดเลยครับ ด้านหน้ามีระเบียงยาวยื่นออกไป มีเตา โต๊ะนั่งแบบยาวเหมาะสำหรับครอบครัวหรือเพื่อนมาพักมากครับ มื้อนี้เราทานอาหารทะเลปรุงรสกันปกติ สั่งทางร้านอาหารมา คุณถุงบอกว่าตอนเย็นถึงจะมีบาร์บีคิวทาน
ระหว่างทานผมสังเกตนะว่าแบงค์เขามองผมบ่อยๆ ก็คงอยากจะคุยล่ะมั้งแต่ไม่มีโอกาส ส่วนคุณถุงนี่หน้านิ่วเชียว เหมือนอยากลุกออกไปจากโต๊ะไวๆ เรานั่งทานสักพักก็แยกย้าย ผมเห็นฮะเก๋าเดินลากแบงค์ไปเดินเล่นบนสะพาน คงไปถ่ายรูปกันน่ะครับ แม้ว่าแดดจะไม่ค่อยร้อนแต่สำหรับเด็กผมว่าเกี๊ยวอาจป่วยได้เลยรอสักสี่ห้าโมงค่อยพาไป
.
.
ถุงทอง
ผมหงุดหงิดมากครับ คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเป็นนาย scg คนนี้อีกแล้ว มองจากสายตาที่เขามองปรุงผมก็รู้ว่าเขาชอบปรุง ส่วนฮะเก๋าเขามองเป็นน้องชายคนนึง ไม่น่าตกลงกับน้องเลยว่าจะให้พี่ชายมาด้วย แต่อย่างไรก็มาแล้ว ผมคงจะกันเขาออกไปไม่ได้
"คุณถุงไปเล่นน้ำไหมครับ .. ผมขออนุญาตพาน้องไปเล่นน้ำนะ" ตอนนี้สักสี่โมงครึ่งได้ ผมก็กำลังจะออกไปหาเบียร์ดื่มเหมือนกันครับ นั่งริมหาดน่ะ บ้านพักที่รอยัลให้เป็นรีสอร์ทส่วนตัวติดหาดอย่างดี สบาย และ ปลอดภัยครับ
"ไปสิ อย่าไปลึกนะปรุง ดูแลตัวเองด้วย" ผมบอกเขาก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำก่อนจะตามออกมา
"นั่งด้วยได้ไหมครับ" คนชื่อแบงค์บอก ผมพยักหน้าเขาก็นั่งลงข้างๆ มันเป็นเก้าอี้ชายหาดปรับได้ครับ มีร่มสองอัน โต๊ะไม้สีขาวเตี้ยๆหนึ่งตัว
"ปรุงทำงานเป็นเลขาคุณหรอ" เขาถามกระดกเบียร์ไปด้วย ส่วนตาหรอ โน่น จ้องออกไปที่เด็กสามคนที่เล่นกันอยู่ตรงหาดทรายขาวๆ
"ใช่ เขาทำงานเก่ง" ผมพูดตาก็มองตามคนตัวโตที่วิ่งไล่จับกันอยู่
"ผมว่าเขาน่ารัก .. คุณว่างั้นไหม" คนข้างๆพูดออกมา ทำให้ผมต้องหันไปมองว่าต้องการพูดชม หรือ พูดเสียดผมกันแน่
"ปรุงเขาเป็นคนเข้ากับคนง่ายน่ะ" ผมก็ตอบตามที่คิด กระดกเบียร์ไปด้วย เห็นลูกชายผมวิ่งมั่ง ล้มมั่ง ก็มีความสุขครับ
"จริงครับ ผมชอบ" เขาพูดแล้วยกยิ้มนอนพิงเก้าอี้ ส่วนผมหรอครับ ขวดในมือแทบแตกคามือจริงๆ ผมหึงปรุงมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
.
"ป๊าฮะะะ .. สนุกมากๆเลยฮะ แต่น้ำทะเล เค้มมม .. เคมม .. เกี๊ยวไม่ชอบเลย " เล่นสักพักลูกผมก็วิ่งขึ้นมาหาครับ คงจะเลิกเล่นกันแล้วเพราะเริ่มเย็นมากแล้ว เกือบหกโมงได้
"งั้นกลับบ้านเนอะ ไม่เที่ยวแล้วทะเล" ผมหยอกลูกชายจอมดื้อ เกี๊ยวพุ่งมากอดผมทันทีเลยครับ
"ไม่อาวววว .. ไม่กลับบ .. เกี๊ยวชอบ ช้อบ ชอบ น้ำเค็ม .. คิก คิก ~ " พูดเสร็จก็เอาหน้าถูท้องผม ทุกคนเลยขำก๊ากเลยครับ พอเล่นน้ำเสร็จผมก็ไล่ให้ไปอาบน้ำเตรียมทานบาร์บีคิว แตกับแจ่มก็เดินเล่นแถวนี้แหละครับ ผมสั่งพวกของคาวมาเรียบร้อย มีทั้งปลาหมึก กุ้ง หอย ปลาต่างๆ แล้วก็ยำ มีพวกเครื่องดื่มชิวๆ ไม่กะเมาครับ
.
"ผมช่วยนะ พี่ๆไปนั่งทานบ้างเถอะ" เสียงเลขาสุดหล่อของผมเองครับ คงอิ่มแล้วเลยไปเปลี่ยนปิ้งให้แตกับแจ่มทานบ้าง ทานกันไปสักพักก็เริ่มอิ่ม เกี๊ยวทานกุ้งกับปลาของโปรดจนตอนนี้พุงเริ่มออก ส่วนฮะเก๋ากับนายแบงค์นี่ก็ทานกันปกติ มีดื่มเบียร์บ้าง น้ำพันซ์บ้าง เหมือนเก๋าจะไม่เมารถแล้วนะ แต่กำลังจะเมาเครื่องดื่มแทน
"อิ่มมากเลยเฮียยย ท้องจะแตก" เก๋าพูดครับ เอามือลูบท้องแล้วนั่งพิงเก้าอี้ ทานเยอะขนาดนั้นไม่อิ่มก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร
"ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อน" เลขาผมพูดแล้วเดินไปห้องน้ำ
"ไปด้วยปรุง" เสียงของคนข้างๆเก๋าพูดแล้ววิ่งตามเลขาผมไป ทำไมผมจะต้องมือสั่นขนาดนี้ด้วยนะ
"ป๊าฮะ .. อิ่มมม " ลูกชายผมเองครับ เปิดเสื้อแล้วยื่นพุงน้อยๆให้ดู น่ารักน่าชังจริง
"ครับลูก อิ่มก็พักเนอะ เดี๋ยวสักพักค่อยนอน" ผมบอกนั่งมองห้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อ เขาเสร็จกันแล้วแต่ยืนคุยอะไรกันไม่รู้ ผมเหมือนคนอยู่ไม่สุขครับ อยากรีบๆพาปรุงเข้าห้องมาก หวง
"เฮียดื่มนี่ ดับร้อน" เก๋ายื่นแก้วน้ำพันซ์มาให้ ผมไม่ได้อะไร มัวแต่มองคนที่กำลังเดินมา รีบหยิบแก้วมาดื่ม
"นี่ครับ คนละแก้วนะ .. ชนนนน" เก๋ายื่นให้พวกผมอีกคนละแก้ว เกี๊ยวไม่ได้ดื่มครับ พวกเรากระดกคนละแก้วก่อนจะแยกย้ายกันไปนอน ผมตรวจความเรียบร้อย เดี๋ยวมีพนักงานมาเก็บกวาดครับ ไม่ต้องเก็บเอง แตกับแจ่มจะได้พักผ่อน เพราะนี่มาเที่ยว ผมก็อยากให้เขาได้เที่ยวจริงๆ
.
"อาบน้ำเสร็จแล้วปิดไฟเลยนะ" ลูกชายผมกับผมอาบน้ำเสร็จแล้ว ตอนนี้หลับปุ๋ยไปแล้วครับ สงสัยเหนื่อยจากการเล่นน้ำ
"ฮึบ " ปรุงปิดไฟแล้วขึ้นมานอนอีกด้าน ตอนนี้ลูกชายผมนอนอยู่กลางเตียง ผมเปิดแอร์เบาๆครับ ไม่หนาวเท่าไหร่ นอนไปสักพักใหญ่ ผมรู้สึกว่าตัวเองนอนไม่หลับ มันกระสับกระส่ายบอกไม่ถูก แถมลูกผมนี่ก่ายมาบนตัวผมแล้วครับ นอนดิ้นพอๆกับปรุงที่ตอนนี้นอนขดกลางเตียงแล้ว
"คุณถุง .. " เขาเรียกเพราะผมจัดที่นอนใหม่ ให้ลูกชายนอนริมเตียงด้านขวา ส่วนผมเปลี่ยนไปนอนซ้อนหลังปรุงไว้แล้วซุกหน้าที่ซอกคอหอมรับกลิ่นหอมที่คุ้นเคย
"หืม .. นอนไม่หลับหรอ .. ฟอดด" ผมถาม เกลี่ยผมชื้นเหงื่อขึ้น ก็ไม่ร้อนนี่นา
"ผมรู้สึกร้อนๆ มัน .. มันพูดไม่ถูก" ปรุงพูดแล้วขดตัวไปอีก ผมจับปรุงพลิกตัวมาแล้วลูบผมชื้นเหงื่อ พร้อมกดจูบไปที่ขมับขาว
"คุณรู้สึกแปลกๆ .. อึ่ก .. ไหม" ปรุงเงยหน้าถาม แค่ผมเห็นหน้าเขาตอนนี้ ตาปรือๆคู่นี้ มันยิ่งทำให้ผมร้อนยิ่งกว่าเดิม ปากนุ่มนิ่มนั่น อยากสัมผัสจัง
"อืม .. รู้สึกอยาก .. กินนาย" ผมพูดแล้วก้มลงไปกัดปากนิ่มนั้น ความรู้สึกตอนนี้คือไม่ไหวแล้ว อยากกินเขาทั้งตัว อยากจูบ อยากกอดรัดจากข้างใน
"คุณถุงเกี๊ยวหลับอยู่" ปรุงพูดจับมือผมที่ล้วงเข้าไปเล่นกับหน้าอกขาวออก
"ลูกหลับแต่พ่อไม่หลับนี่ .. น่านะ .. ขอปรุงนะ .. ฉันรู้ว่าตอนนี้นายก็ไม่ไหวแล้ว" ผมพูดแล้วจูบประกบปากนั้นอย่างไว ปรุงขืนตัวในตอนแรก แต่ก็ยอมให้ผมส่งลิ้นไปหา เขาเหมือนคนไม่เป็น แต่ก็เรียนรู้ไว จากที่ผมเป็นคนส่งลิ้นไปหาฝ่ายเดียว ตอนนี้กลายเป็นเราสองคนกำลังแลกลิ้นอย่างไม่ยอมกัน ผมเลิกเสื้อปรุงขึ้นมาถึงหน้าอกก่อนจะผละปากออกแล้วก้มลงไปเล่นกับยอดอกชูชันนั้น .. หวาน อร่อย ผมเคยชอบรสชาดของผู้หญิง แต่ตอนนี้ผมหลงรสชาดหอมหวานของปรุงมาก เวลาที่ปรุงส่งเสียงเหมือนกำลังจะขาดใจ ผมนี่แทบจะขึ้นสวรรค์ตามไปด้วย
"อึ่กก .. คุณถุงครับ .. อ๊ะ" ปรุงร้องครางตอนผมเปลี่ยนไปดูดอีกข้าง ผมทั้งเลีย ทั้นวนจนน้ำลายเยิ้มติดจุกสองข้าง ตอนนี้ปรุงนอนตะแคงส่งมือมาจับหัวผมไว้ บางทีก็ส่งมาลูบที่หูผมเล่น เสียวมากครับ
"ครับ .. ยังอยากให้หยุดไหม .." ผมส่งสายตาเว้าวอน ลิ้นก็ทำหน้าที่เลียไปด้วย เกี๊ยวยังนอนอยู่ครับ เราไม่ได้ส่งเสียงดังอะไร ปรุงกั้นเสียงไว้ ส่วนผมก็ร้องเบาๆ
"อยา .. อึ่ก .. ไม่" เขาส่ายหัวพูดอย่างสับสน แต่ผมว่าเขาไม่อยากหรอกครับ ไม่อย่างนั้นลูกชายเขาคงไม่สู้มือผมขนาดนี้
"ลงมาด้านล่างนะ " ผมดึงเขาขึ้น เอาผ้าในตู้ปูด้านล่างแล้วจับปรุงนอนลงไป ก่อนจะขึ้นคล่อมไว้แล้วลงไปประกบปากอย่างแรง ปรุงจูบตอบผมก่อนจะดึงเสื้อผมขึ้นด้วยอารมณ์ร้อน เขาก็ต้องการผมเหมือนกัน
"อื้อออ .. ". ผมหยัดตัวขึ้นถอดเสื้อออก แล้วลงไปถอดเสื้อเขา ปรุงนอนแผ่กายขาวชวนลงไปลิ้มเลีย ผมค่อยๆชิมไปที่ใบหูขาว ปรุงหอบเสียงกระเส่า ผมค่อยๆไล่ลิ้นลงมาเรื่อยๆ จากหูลงมาริมฝีปาก จูบสักพักก็ไล่ลงมาที่ซอกคอ ผมเม้มทำรอยไว้บางจุด แล้วเลื่อนลงมาที่หน้าอก หยุดเล่นจนคนใต้ล่างบิดตัวครางหวาน ผมเลยไล้ลิ้นลงมาระหว่างตัว หยุดเล่นที่สะดืออีกรอบจนพอใจ ก่อนจะค่อยๆถอดกางเกงนอนขาสั่นออกตามด้วยชั้นใน ปรุงหนีบขาเหมือนอาย แต่ผมไม่ จัดการแยกขาเรียวออก ก่อนจะหยุดมองแก่นกายขนาดพอดีที่ชูชันสู้มือผมอยู่
"อย่า .. อื้ออ .. ครับ.." ปรุงร้องเมื่อผมใช้มือแตะที่ปลายหัวที่ตอนนี้มีน้ำปริ่มออกมา ผมค่อยๆรูดจากส่วนฐานขึ้นไปส่วนปลาย เขาเอามือปิดปากกั้นเสียงไว้ ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งอยากเข้าไปเต็มที่ ผมรูดด้วยอารมณ์จนได้ที่ก่อนจะแหวกขาออกกว้างจนเห็นช่องทางด้านหลัง ปรุงนอนหน้าแดงแต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน ผมเปลี่ยนจากรูดเป็นใช้ปากให้เขา เลขาผมร้องอื้อเหมือนไม่ให้ผมใช้ปากให้ แต่ผมอยากทำให้ ไม่รังเกียจเลยสักนิด เขาอ้าขาออกให้ถนัด ผมเลยส่งนิ้วไป ค่อยๆแตะที่ปากทาง ปรุงสะดุ้ง แล้วเอามือข้างนึงจิกมือผมไว้ข้างนึง ผมค่อยๆสอดนิ้วลงไปด้านใน ช่องทางรัดแน่น มันร้อนแล้วตึงแน่นจนผมต้องเพิ่มความไวของนิ้ว ผมทั้งดูดเลียส่วนนั้น ทั้งส่งนิ้วเข้าไปควานหาความร้อนด้านใน ปรุงครางเสียวเหมือนจะเด้งเอวรับตามความเร็วของปากผม จนผมส่งนิ้วเพิ่มเป็นสองนิ้ว ไม่นานปรุงก็ปล่อยน้ำรักเต็มปากผม ผมกลืนน้ำคาวสีขุ่นจนหมดแล้วขึ้นไปประกบปากปรุงทันที เหมือนปรุงจะยอมผมมากขึ้น เขาดึงผมไปจูบอย่างรุนแรงแล้วพรมจูบมาที่ซอกคอผม ทำรอยไว้เหมือนที่ผมทำเขา ปรุงทำให้ผมทนไม่ไหวแล้วครับ อยากเข้าไปในตัวอุ่นๆจะแย่
"อยากอยู่ล่าง หรือ บน" ผมถามเขา นิ้วยังถูกส่งเข้าออกไม่ว่างเว้น ปรุงชะงักไปนิดก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ
"แล้วแต่คุณ .. อื้อออ" ไม่รอฟัง ผมดึงนิ้วออกแล้วถอดกางเกงอย่างไวก่อนจะพลิกปรุงขึ้นมาด้านบน ส่วนผมนอนด้านล่าง ปรุงทำหน้างงแต่ก็รู้หน้าที่ เขานั่งคร่อมผมไว้แล้วจับมาที่ลูกชายผม ก่อนจะค่อยๆรูดเบาๆ
"อาาาห์ .. ไม่ไหวแล้วครับ .. กดมาเลยนะ" ผมครางบอก เสียวมากครับ แถมภาพปรุงตอนนี้เอ็กซ์มาก มันไม่ใช่หุ่นผู้หญิง แต่ผมเห็นแล้วมันรู้สึกเซ็กซี่มากบอกไม่ถูก ภาพที่ปรุงค่อยๆจับแก่นกายผมรูดขึ้นลงแล้วจ่อไปที่ช่องทางช้าๆก่อนจะกดตัวลงมารับแก่นกายผมไว้
"ลงมาสุดๆเลยปรุง .. ซี้ดดด" ผมบอกเขาแล้วเด้งขึ้นช่วย จนตอนนี้ช่องทางของปรุงรับแก่นกายผมไว้หมดแล้ว ร้อนมากครับ ร้อนจนผมแทบทนไม่ไหว
"อะ " ปรุงแช่ไว้สักพักจนชินก่อนจะค่อยๆขยับขึ้นลง ผมนอนสูดปากเสียว ก่อนจะจับมือปรุงมาประสานมือผมไว้แล้วช่วยขยับตัวขึ้นลง .. ปรุงกลั้นเสียงแล้วขยับตัวไวขึ้น ช่องทางร้อนรัดแน่นขยับรัดแก่นกายร้อนผมตั้งแต่ปลาย กดลงไปสุดแล้วดึงขึ้นมาสุดก่อนจะกดลงมาใหม่ ผมไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้เลยครับ มีความสุขมากจริงๆ ยิ่ววันนี้อารมณ์ครุกรุ่นจากนาย scg แล้วด้วย พอคิดถึงตอนนี้ผมเลยเด้งเอวสวนไปอย่างแรงจนปรุงท้วง
"โอ๊ย .. ผมเจ็บ" ผมรู้สึกตัวตอนปรุงร้องออกมา เลยเอามือเขามาจูบแล้วนอนเฉยๆรอคนด้านบนเป็นคนทำเอง
"อ่าาาา .. เก่งจัง" ผมชมเลขาผม นึกว่าเขาจะรังเกียจผมเสียอีก แต่ผมว่าไอ้เด็กดื้อฮะเก๋ามันจะต้องใส่อะไรในน้ำพันซ์ของผมกับปรุงแน่ๆ ไม่อย่างนั้นผมกับปรุงไม่ร้อนกระสับกระส่ายแบบนี้หรอก
"ลึกอ่ะ .. อื้ออ". ผมขยับตัวนั่งพิงเตียงจับปรุงนั่งด้านบน ผมดูดนมปรุงเล่น ส่วนปรุงก็ขยับตัวขึ้นลงอย่างเสียว ผมใกล้เสร็จแล้วครับ ด้านในปรุงทั้งตอด ทั้งรัด แถมแน่นและลึกมากจนผมต้องร้องครางด้วยความกระสัน
"จะออกแล้ว .. อึ่ก .. ครับ " ปรุงร้องผมเลยสวนเอวเข้าออกอย่างไวจนปรุงปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนหมด ปรุงกระตุกตัวเกร็งแล้วซบมาที่บ่าผม ผมพรมจูบที่แก้มขาว แล้วจับปรุงมาจูบแลกลิ้น ผมกระแทกตัวเข้าออกอีกสักพักก็เสร็จ แต่ผมดันปรุงนอนหงายถอนตัวออกมาแล้วปลดปล่อยไปที่หน้าท้องขาว ปรุงหอบหายใจสั่น ผมกระตุกตัวเล็กน้อยก่อนจะใช้ทิชชู่เช็ดหน้าท้องที่เปื้อนให้
"ปล่อยได้แล้ว" อ้าว พอเสร็จก็ไล่กันเลยนะปรุง
"ไม่ .. อาบน้ำกัน" ผมบอกหอมแก้มปรุงหนึ่งทีก่อนจะดึงปรุงขึ้นมา ตอนแรกก็ไม่ยอมหรอกครับ สงสัยจะอาย แต่ผมไม่อายครับ ลุกไปเอาผ้าขนหนูมาให้ก่อนจะเดินจูงมือเลขาผมเข้าห้องน้ำไป .. ผมมองไปบนเตียงลูกชายผมยังนอนหลับปุ๋ยอยู่เลย .. เข้าห้องน้ำได้ผมก็ไม่มียางอายแล้วครับ เริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมาอีกแล้ว ผมขอตัวไปอ้อนปรุงก่อนนะครับ หวังว่าคืนนี้ผมจะได้กินปรุงอีกสักรอบ .. ฝันดีครับ
TBC.
มาแล้วค่ะ ไม่สั้นหรอกเนอะ ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ พอดีไปเที่ยวระยองมา อิอิ
ฟินกันหรือเปล่าเม้นบอกด้วยนะคะ เลิฟๆ
ปล. ยังไม่ได้ตรวจคำนะคะ
:pig4:
-
คุณถุงหื่นมากก -.,-
-
ฟินตามคุณถุงอ่ะแหมแอบกินเลขาแบบไม่กลัวลูกตื่นเลยอ่ะ
น้องฮะเนี่ยน่าจะชอบคุณscgอ่ะ แต่ดูเหมือนเค้าจะชอบคุณ
เลขาอ่ะมาหน่วงอีกแระในพันช์น่าจะมีไรดีๆนะน้องฮะ :z1:
-
หื้มมมม :haun4:
ปรุงซะวันนี้รสแซ่บเลย :z1:
-
เง้อไม่รอดมือคุณถุง
ยกความดีความชอบให้ฮะเก๋า
รออ่านตอนต่อไปค้าบ
-
หื่นไม่มีคำจำกัดความเลย อิอิอิอิ มีลูกนอนอยู่ข้างๆก็ไม่เป็นอุปสรรค :haun4:
-
น้องเก๋าเด็กแสบบ
-
แหม... ลูกอยู่ก็ไม่แคร์สื่อเลยนะคะ คุณถุง ไอ้คนหื่นนน
-
หุหุ สงสัยน้องฮะใส่ยาแน่เลย
-
เก๋าแสบจริงๆ :hao7:
-
จริงๆความหื่นคุณถุงไม่ต้องพึ่งยาหรอกกก 555
ลูกอยู่ฮียังไม่เว้นจ้าา
-
กินจนอิ่มเลยนะคุณถุง ฟินอ่ะดิ อ้าว แล้วน้องฮะจะไม่เสร็จอีตาแบงค์ด้วยรึ ห้ามทำน้องฮะผิดหวังนะแบงค์ น้องน่ารักออก
แต่ที่น่ารักสุดคือเกี๊ยว ทำไมน่ารักแบบนี้อ่ะลูก น่าฟัดมาก
ขอบคุณค่ะ
-
โดนกินอีกแล้วนะปรุง คึคึ :haun4:
-
คืนนี้ยังอีกยาว
-
:m25:
-
อ่าาาาา ฟินนน :katai1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด เค้าเขินนนนนนมาก 55555555 ปรุงจ๋าาาาร้อนแรงนะจ๊ะเนี้ยนยยย นายscgนี่เป็นตัวกระตุ้นเลยเนอะดีๆ
-
อยากรู้ว่าคุณแบงค์คิดยังไงกับฮะเก๋า เพราะใจชอบปรุง หวังว่าคงไม่คิดเอาฮะเก๋ามาแทนปรุงหรอกนะ ถ้าได้รู้ว่าปรุงเป็นของคุณถุงแล้วอ่ะ
คืนนี้อีกยาวไกล เครื่องปรุงจะโดนคุณถุงกินไปกี่รอบนะ :z1:
-
มาถึงขนาดนี้แล้ว ตกลงเป็นพ่อเกี๊ยวเลยพี่ปรุง
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
น่ารักผสมหื่น :o8: :oo1:
-
ขอบคุณ :)
-
บอกแล้วว่า ไปเสม็ด เสร็จทุกราย เอิ๊กๆ :hao6:
งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้ฮะเก๋าน้องรักซะแล้ว
-
ไปเสม็ด...เสร็จทุกรายจริงๆ
นี่ๆเกรงใจลูกเต้ากันบ้าง :z1:
-
คณถุงลูกก็นอนอยู่ด้วย แหมแหมหื่นตลอด :mew3:
-
เก๋าเอาอะไรให้กิน พี่ปรุงเลยโดนคุณถุงจัดหนัก
ยิ่งโมโหหึงอยู่แล้วด้วย ระวังเกี๊ยวตื่ยมาจ๊ะเอ๋นะ
-
จัดใหญ่เลยนะคุณถุง
-
เที่ยวเสม็ด เสร็จ สองยก รึมากกว่านั้น อิอิ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ใจปรุงไปหมดแล้ว
ไม่งั้นไม่ยอมขนาดออนท็อป555
อย่าทำต่อหน้าเด็กอีกล่ะ เดี๋ยวเด็กจะติดตานะ
-
ปรุงเอ่ยตอนนี้ยอมรับเถอะว่าขาดคุณถุงไม่ได้แล้ว
รีบ ๆ ยอมรับซะจะได้สวีตหวานเร็ว ๆ :hao6: :hao6:
-
ตอนนี้เสียเลือดกันเลยทีเดียว :hao6:
-
จนได้นะฮะเก๋า เอายาให้สองคนนี้กินจนได้ :hao3:
ระวังมันจะเข้าตัวเองนะฮะเก๋าเอ๋ย
พ่อหนุ่มscgตัดใจเถอะ ปรุงเขามีเจ้าของแล้ว
อีกอย่างมีเด็กน้อยอย่างฮะเก๋าแอบหลงรักคุณอยู่นะ :mew2:
-
หวังว่านายแบงค์จะไม่มาสร้างปัญหาใหญ่นะ
-
ฮะเก๋าทำดีมากลูก ป้านี่ฟินตอนปรุงออนท็อปมาก
ปิดตาเกี๊ยวววว :mew3:
-
กินเครื่องปรุงเยอะๆระวังโรคไตถามหานะคะ :-[
-
คุณถุงหื่นนนนน พี่ปรุงก็หื่นนนนนนน
ส่วนเกี๊ยว...น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดด :-[
-
โอ๊ยยย ฟิน รอไม่ไหวแล้ว
ตื่นมาอีกทีปรุงจะเป็นไงเนี่ย
แล้วคู่ฮะเก๋าล่ะ :hao7:
-
ไหนน้อ.......สเปเชียลลลลล มารอจ้า
-
หวาย หวาย รอ รอ :hao3: :hao3: :hao3:
-
แสงแดดที่ส่องเข้ามาทำให้คนด้านหลังขยับตัวกอดคนที่ขดตัวอยู่ในอ้อมกอดแน่น มากขึ้น ความอบอุ่นทำให้เกิดภาพที่สวยงาม เด็กน้อยที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเลขาสุดหล่อตื่นขึ้นมานั่งขยี้ตามองผู้ใหญ่สองคนที่เขารัก .. เอ .. ปะป๊ากำลังนอนกอดพี่ปรุงอยู่นี่ แล้วพี่ปรุงก็นอนกอดเกี๊ยวอีกที .. งื้อออ .. เกี๊ยวอยากอยู่ตรงกลางงงงฮะปะป๊าพี่ปรุง ...
"ฮึบ .. ฮึบ .. อื้อออ". เสียงเด็กน้อยที่กำลังแทรกตัวลงตรงกลางระหว่างผู้ใหญ่สองคน คุณถุงทองขยับตัวออกปล่อยให้ลูกชายตัวหอมแทรกลงมาแล้วโอบกอดเกี๊ยวไว้
"จุ๊บ .... จุ๊บ" เกี๊ยวยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มปะป๊าหนึ่งที พร้อมหันไปจุ๊บแก้มพี่ปรุงอีกหนึ่งที .. งื้อออออ .. เกี๊ยวมีความสุขจังเลยฮะ
เครื่องปรุงโอบเด็กน้อยตรงกลางเอาไว้แน่น แต่ตอนนี้ยังไม่อยากตื่น เขายังไม่มีแรงพอที่จะลุก ได้แต่นอนตะแคงข้างให้กับความเจ็บปวดที่ช่องทางด้านหลัง .. ส่วนคุณถุงทองตอนนี้ได้แต่นอนยิ้มอย่างมีความสุข เขาไม่ได้นึกโกรธอะไรน้องชายตัวดีที่จงใจวางยาเขาสองคนเลย เขากลับอยากขอบใจด้วยซ้ำที่ทำให้เขามีโอกาสได้กอดเลขาอีกรอบโดยที่เลขาเขาเต็มใจ ไม่ต้องฝืนใจกัน .. ควรตบรางวัลชิ้นใหญ่สินะ
.
เครื่องปรุง
"โอ๊ะ " ผมร้องครางด้วยความเจ็บเมื่อพลิกตัวผิดด้าน ทำไมเวลามีอะไรกับผู้ชายมันถึงได้เจ็บขนาดนี้นะ ผมคลำป้อยๆที่ด้านหลัง ปวดช่วงเอวไปหมดเลย ได้แต่ทำใจหยัดตัวลุกขึ้นหลังจากมองไปบนเตียงแล้วเห็นว่ามันว่างเปล่า นี่ผมนอนไม่รู้เรื่องเลยหรอ มองนาฬิกาบอกเวลาว่าจะเก้าโมงแล้ว ผมเลยเดินขาสั่นไปเข้าห้องน้ำ ความรู้สึกแรกเลยคือตกใจ ..
"กูทำแบบนั้นไปได้ไงวะ!!!!!!!!" เมื่อความทรงจำเมื่อคืนกลับมา ผมถึงกับทึ้งหัวตัวเองแล้วร้องออกมาเสียงดัง ไอ้บ้าเอ๊ย ! เมื่อคืนกูเป็นคนขึ้นคุณถุงทอง แล้วไม่ใช่ขึ้นเพื่อรุก แต่ขึ้นเพื่อรับของเขาเอาไว้ บ้าไปแล้ว มึงมันเกย์ชนิดกระเทยยังยอม ฮือออ พ่อครับแม่ครับ ลูกผิดไปแล้ว ลูกหาคนมาสืบสกุลให้เราไม่ได้แล้ว ฮือออออ
หลังจากยืนคุยคนเดียวเหมือนคนบ้าอยู่นานสองนาน ก็ตัดสินใจอาบน้ำ แต่งตัว เตรียมออกไปเผชิญหน้ากับความจริง ความจริงที่ตอนนี้ผมไม่รู้จะรับมือไหวหรือเปล่า
"ปะป๊าาาา .. พี่ปรุงมาแล้วฮะ" เดินออกมาด้านนอกก็เจอเกี๊ยวกับคุณถุงทองกำลังจอดจักรยานอยู่ สงสัยคุณถุงจะพาน้องไปปั่นจักรยานเล่น ผมเดินลงมาหาเกี๊ยว น้องวิ่งมากระโดดให้ผมอุ้ม ผมอุ้มน้องแล้วหอมแก้มสองข้าง เกี๊ยวหอมแก้มผมกลับแล้วยิ้มแฉ่ง ตุ๊กตาบลายธ์วันนี้แต่งตัวน่ารักครับ เสื้อกล้าเล็กๆลายขวางกับกางเกงขาสั้นสีแดง อยากโขมยกลับบ้านจัง ..
"หิวหรือยัง .. ฉันสั่งข้าวต้มไว้แล้ว .. เพื่อนายโดยเฉพาะ" เขาเดินมาใกล้แล้วพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไป สงสัยจะไปล้างมือ ผมเลยเดินอุ้มเกี๊ยวไปที่โต๊ะทานข้าว ฮะเก๋ากับนายแบงค์ยังไม่ออกมาอีกหรอ ให้เกี๊ยวไปตามดีไหม
"อรุณสวัสดิ์ฮะ" นึกถึงก็มาเลย ฮะเก๋าเดินมาพอดีแล้วนั่งลงตรงข้ามผม ดูน้องจะอารมณ์ดีนะ
"เมื่อคืนเป็นไงบ้างพี่ปรุง .. สนุกดีไหมฮะ .. คิก" ถามเหมือนมีเลศนัย เมื่อคืน .. เมื่อคืนนี่ถามถึงเรื่องปาร์ตี้ใช่ไหม คงไม่ใช่อย่างอื่นหรอกนะ
"อืม สนุกดีนะ .. เราล่ะ" ถามกลับ ตอนนี้แบงค์เดินออกมาแล้ว ดูหน้าตาไม่ค่อยยิ้มแย้มเลย
"สนุกมากครับ .. เนอะ .. พี่แบงค์" ฮะเก๋าตอบผมแต่ตามองไปที่นายนั่น เขาสองคนมีอะไรกันหรือเปล่าวะ ดูท่าทางแปลกๆ คนนึงดูเบิกบานชอบกล ส่วนอีกคนนี่หน้านิ่วได้อีก
"แต แจ่ม มาทานข้าวกัน" ผมหันไปที่ต้นเสียง คุณถุงทองเดินหล่อมาแล้วครับ มาถึงก็นั่งหัวโต๊ะแบบชิวๆ นี่ก็อีกคน เบิกบานจนน่าหมั่นไส้
"นอนสบายไหมเฮีย .." ข้าวต้มถูกตักใส่ถ้วยของทุกคน ของเกี๊ยวเป็นข้าวต้มที่พักไว้ให้หายร้อนพร้อมทาน .. ฮะเก๋าเป็นคนถาม หน้าตาเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด ผมว่ามันเริ่มไม่ชอบมาพากลละนะพี่น้องคู่นี้
"ก็ดี" ก็ดีงั้นหรอ เหอะ . หลังจากนั้นเราก็ทานข้าวกันจนหมด กิจกรรมวันนี้มีล่องเรือดำน้ำ แต่ไม่มีใครพร้อมสักคนเลยตัดออก เปลี่ยนเป็นพาเกี๊ยวไปดูฟาร์มปลาทะเลกับฟาร์มเต่า เดินกันจนเหนื่อยก็กลับมาที่พักเก็บของเตรียมกลับ เขามีสิทธิพิเศษให้เราพักได้สามวัน แต่เรามาแค่สองวันเท่านั้น
"วู้วววววว ~ อยากมาอีกจังฮะ .. หนูชอบบบบ". เกี๊ยวพูดกระโดดเล่นอยู่บนเรือ ลมที่พัดโต้เรือแรงจนคุณถุงต้องจับแขนน้องไว้ ไม่อย่างนั้นได้ลงไปกองกับพื้นแน่ๆ
"ไว้ป๊าค่อยพามา .. เนอะ .. มากันให้หมดทุกคน " เขาพูดแล้วมองมาที่ผม อะไร .. ผมจะทำงานกับคุณต่อไปถึงเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้อนาคตเถอะ
เราขึ้นฝั่งกันมาแล้วครับ ขากลับก็เหมือนเดิม พี่แจ่มขับแตนั่งข้าง ผมเกี๊ยว คุณถุงนั่งหน้า แบงค์กับฮะเก๋านั่งหลัง ขึ้นมาผมก็หลับตลอดทางเลยครับ ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่เราจอดรถส่งคุณแบงค์
"ขอบคุณนะครับสำหรับทริปดีๆ .. ปรุง .. ไปก่อนนะ ไว้เจอกัน" เขาลาพวกเราและลงจากรถไป พอปิดประตูรถเท่านั้นแหละ
"มองอย่างกับไม่อยากไปอย่างนั้นแหละ" คนข้างๆก็แขวะขึ้นมาทันที อะไรวะ
ผมไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเจ้านายให้มากความ เลยหลับตานอนต่อ เกี๊ยวยังหลับซบผมเหมือนเดิมครับ เหนื่อยมาตั้งสองวัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องไปโรงเรียนอีก
"ตื่นได้แล้วนะ .. ถึงบ้านเราแล้ว " เสียงปลุกที่ดังขึ้นอยู่ข้างหูทำให้ผมตื่นจากฝัน กำลังฝันดีเลยด้วยสิ
"ลงมาเร็ว". อ้าว เหลือผมคนเดียวในรถหรอเนี่ย ผมเดินลงมาจากรถ บิดขี้เกียจสองสามที คุณถุงทองยืนส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะเดินไปในบ้าน ผมวิ่งไปเล่นกับสายชูก่อนจะเข้าบ้านจัดการอาหารให้สายชูแล้วเดินขึ้นห้อง ไม่ไหวแล้ว ง่วงมาก
"นอนหรอ .. อืม .. นอนไปเถอะ " เขาถามผมที่ตอนนี้กระโดดขึ้นเตียงมาแล้ว ง่วงจนต้องขอนอนสักงีบ เกี๊ยวเดินหัวฟูมาจากไหนไม่รู้ก่อนจะปีนเตียงขึ้นมานอนกับผม
"ง่วงเหรอครับ" ผมถามพลิกตัวกอดน้องไว้หลวมๆ ให้นอนได้สบาย
"ง่วงงง .. หาววววว". น้องอ้าปากกว้างจนแมลงวันบินเข้าไปได้เป็นสิบตัวก่อนจะหลับตาลงแล้วหลับไป
"ฉันออกไปทำงานนะ .. นายก็นอนกับลูกไป" เขาพูดก่อนจะเดินออกจากห้อง .. อะไรนะ .. นอนกับลูกไปงั้นหรอ
.
.
"พี่ปรุงฮะ"
"อื้ออ"
"พี่ปรุงงงงงงงง "
"คร้าบบบ .. "
ผมขานรับพร้อมกระพริบตาปริบๆ นอนไปกี่ชั่วโมงแล้วเนี่ย .. เกี๊ยวเรียกผมนั่งหน้ามุ่ยปากจู๋เลยครับ สงสัยงอนที่เรียกผมอยู่นานสองนาน ผมขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะดึงน้องมาหอมแก้มสองข้าง น่ารักที่สุด
"ปะป๊าให้เกี๊ยวมาเรียก .. ป๊าบอกให้พี่ปรุงล้างหน้า ล้างตา ลงไปทานข้าวเย็น" โห เย็นแล้วหรอเนี่ย ผมรีบจัดการตัวเองแล้วตามน้องลงไปครับ
.
"นายจำไม่ได้หรอว่าวันนี้วันอะไร" ทานข้าวกันสักพักคุณถุงก็พูดขึ้นมา ฮะเก๋ายังไม่ทานครับบอกว่าจะลงมาทานเอง
"อะไรครับ" ผมพูดแล้วมองหน้าเขา วันอะไร ?
"วันนี้วันครบรอบนายทำงานกับฉันมาหกเดือนแล้วนะ" อ่อ หรอเนี่ย ไม่เคยรู้เลย แหะๆ
"อะ .. อ่อ .. นานเนอะครับ แปปๆ ครึ่งปีละ" ผมพูดตักข้าวทาน เขาจำได้ด้วยหรอ ผมไม่เห็นจำได้เลย
"เออ คุณถุงครับ .. ผมช่วยออกค่าไฟหรืออะไรได้ไหม .. เกรงใจน่ะครับ" มาอยู่เป็นเดือนละยังไม่เคยจ่ายอะไรเลย รู้สึกเกรงใจเป็นบ้า
"อย่าพูดแบบนี้อีก ตอนนี้นายเปรียบเสมือนคนในครอบครัวฉันคนนึง ฉันเลี้ยงนายได้ก็แล้วกัน" ทำไมเขาพูดแบบนี้วะ ผมก็เลี้ยงตัวเองได้เหมือนกันแหละ
"โกรธเหรอ ขอโทษ .. ฉันอาจจะพูดผิดไป .. ฉันจะพูดว่า .. ฉันเต็มใจให้นายอยู่กับฉัน .. แค่ทำกับข้าวให้ทาน .. ช่วยดูแลลูกชายฉัน แค่นั้นก็เกินพอแล้วปรุง" ไม่รู้ทำไมพอได้ยินแบบนี้แล้วมันรู้สึกเขินบอกไม่ถูก นี่จ้างผมมาทำอะไรกันแน่เนี่ย
"อิ่มแล้ว" เกี๊ยวพูดขัดขึ้นมาทำให้ผมรีบเบนความสนใจจากเขาไปหาน้อง โอ้ว ทานหมดจานเลยเว้ย
"เก่งมากลูก วันนี้ทานเต้าฮวยฟรุตสลัดเนอะ .. แต ขอเลยนะ สามที่". พี่แตเดินไปยกถ้วยเต้าฮวยฟรุตสลัดออกมาเสิร์ฟ หูว น่าทานมากๆครับ น้องนี่ทานจนไม่เหลือน้ำเลย พอทานกันเสร็จผมก็นั่งดูรายงานกับอีเมลเล็กน้อยก่อนขึ้นห้องนอน
.
ถุงทอง
"ผมไม่อยากไปเลยครับม้า ป๊ากับม้าไปแทนไม่ได้หรอ" วันนี้มาทำงานวันแรกของสัปดาห์ก็เจอเรื่องปวดหัวเลยครับ ม้าผมโทรมาตอนสายๆ แจ้งข่าวให้ไปร่วมงานเซเลปคนดังที่โรงแรมหรูในย่านกรุงเทพฯ ให้ตายเถอะ ผมชอบที่จะเข้าสังคมจอมปลอม วุ่นวาย นี่ที่ไหนกันล่ะ
"ก็ได้ครับ .. ครับ" สุดท้ายก็ปฏิเสธไม่ได้ เป็นพวกงานพบปะเซเลปคนดังหรือลูกทายาทคนรวยน่ะครับ ไม่ชอบเอาเสียเลย
"มีอะไรหรือเปล่าคุณถุง" เลขาคนดีผมถามขึ้นมาหลังจากผมวางสายไป เฮ้อ อยากได้กำลังใจจังเลย
"เดินมานี่สิจะบอก" ผมพูดหลอกล่อเขา เชื่อสิ ว่าเขารู้ทันแล้ว
"ไม่เอาอ่ะ .. ไม่บอกก็อย่าบอก". แนะ เป็นไงครับลูกน้องผม พูดจานี่สมกับเป็นเลขาผมจริงๆ
"นายไม่มา .. ฉันมาเองก็ได้ .. ฟอดด" ผมลุกบิดตัวแล้วเดินไปก้มหอมแก้มอย่างไว เดี๋ยวนี้เขาเหมือนยอมรับแล้วนะครับว่าเรามีความสัมพันธ์เกินลูกน้องนายจ้าง
"ชอบทำแบบนี้ ., ฮึ่ยย .. ถ้าพี่เจ้จินมาเห็นจะทำไง .. ไม่คิดเลยคุณเนี่ย" เป็นชุดครับ ผมขยี้หัวปรุงแล้วดึงเก้าอี้ให้หันมาเผชิญหน้ากัน
"ก็บอกไปสิว่าเป็นแฟน .. จริงไหม" ผมบอกแล้วหยิกแก้มคนหล่อเล่น ปรุงแมนนะครับ ไม่ออกสาวเลย แต่หลังๆจะกวนๆเงียบๆแปลกๆ ไม่รู้เพราะผมทำให้เขาเป็นแบบนี้หรือเปล่า หลังจากคืนนั้นที่เสม็ดผมถามฮะเก๋าแล้ว น้องบอกใส่ยากระตุ้นอารมณ์อ่อนๆ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ก็บอกไปว่าอย่าเอาไปใช้อีก มันไม่ดี ฮะเองก็ยังเด็ก ผมกังวลครับ กลัวเขาเอาไปใช้ในทางที่ผิด
"พูดจาอะไรไม่เข้าหู .. ใครแฟนคุณ" อ่อ ผมยังไม่เคยบอกสถานะตัวเขากับผมในตอนนี้สินะ
"อยากเป็นมากกว่าแฟนก็ไม่บอก .. อยากเป็นเมี..."
"อย่าพูดออกมานะคุณถุง! .. เห้ย .. อย่ากัดมือผมสิ" ยังไม่ทันพูดจบปรุงก็เอามือมาปิดปากผมทำท่าเลิ่กลั่ก อะไรเนี่ย ไม่มีใครอยู่ในห้องสักคน .. รนดีนัก ผมเลยกัดมือเล่นซะเลย ปรุงทำท่าร้องโอดโอยดูแล้วชวนให้อยากแกล้งอีกครับ แต่คงไม่ได้เพราะโทรศัพท์ผมดันดังเสียก่อน
"ว่าไงเรา". ฮะเก๋าโทรมาครับ
(( เฮียยยย ผมกลับบ้านก่อนน้าาา นั่งรถตู้กลับเอง ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะครับ ถึงแล้วจะรีบโทรบอก ))
"อ้าว ให้แจ่มไปส่งไหม กลับเองจะดีหรอ"
(( ได้ฮะะะ .. ขึ้นรถก่อนนะเฮีย บาย ))
"อ้าว นึกจะกลับก็กลับ อะไรกันน้องคนนี้" ผมบ่นยืนเล่นหัวปรุงอยู่ นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ที่ทำงานจะฟัดให้แก้มแดงเลย
"น้องกลับแล้วหรอครับ". ปรุงถามแล้วหันกลับไปทำงานต่อ
"อือ ใช่ .. เออ ปรุง .. วันพุธมีกินเลี้ยงที่กรุงเทพฯ นายไปกับฉันนะ" ผมบอกแล้วเดินกลับโต๊ะ เดี๋ยววันนี้จะไปรับเกี๊ยวเองครับ ไปด้วยกันกับปรุง
"ไม่ไปไม่ได้หรอครับ ผมไม่ชอบผู้คนเยอะๆเท่าไหร่ . ยิ่งคนรวยๆนี่ขอบาย" เขาพูดแล้วทำหน้าขยะแขยง เป็นคนประเภทเดียวกันสินะ
"ใช่ว่าฉันจะชอบ เอาน่า .. ไปเป็นเพื่อนหน่อย .. เดี๋ยวพาไปเปิดหูเปิดตา"
"ครับ" เขาตอบรับ ผมนั่งทำงานอีกเล็กน้อย พอถึงเวลาก็ออกไปรับเกี๊ยวตามปกติ ชีวิตคนโสดก็แบบนี้แหละครับ .. แต่ตอนนี้มันไม่โสดแล้วนี่สิ .. ผมจะบอกเขาอย่างไรดี
- ใส่แหวนในแก้วไวน์
- หรือจะใส่ไว้ในเค้ก
- ใส่ไว้ในกระเป๋าตังเขาดีไหม
โอ๊ย ทำเป็นคนไม่เคยบอกรักไปได้ ผมสลัดความคิดให้แหวนทิ้งไป ไม่ได้จะขอแต่งงาน แค่จะขอเป็นแฟน ผมจะทำไงดีครับ ไม่เคยขอผู้ชายเป็นแฟนมาก่อนเลย ทำไงดีน้าาา ทำไงดี ..
TBC.
.
..
.....
ตอนพิเศษ
ถุงทอง
ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรเพื่อเป็นการบอกขอเครื่องปรุงเป็นแฟน คุณว่าผมจะทำไงดีอ่ะครับ คิดอยู่ตลอดคืน จนมาวันนี้เป็นวันลอยกระทง ผมทำงานเสร็จก็กลับบ้านกันปกติ ผมขึ้นห้องแล้วลงมาตอบอีเมลล์ด้านล่างก็มาเจอเครื่องปรุงนอนหลับอยู่บนโซฟา พอดีวันนี้เราไปตรวจโรงงานประจำเดือนมาครับเลยเหนื่อยหน่อย ผมมองเขาท่านี้ นั่งหลับบนโซฟาแบบนี้ ..
... ปิ๊งงงง ...
.
เครื่องปรุง
"หาวววววววว" ผมตื่นมาตอนสามทุ่มกว่า โอย เมื่อยคอมาก เดินไปเปิดตู้เย็น ดื่มน้ำ เตรียมตัวขึ้นนอน หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ
.. ผ่างงงงงง ..
อะไรอยู่บนหน้าผากผม ... อีกแล้ว
ผมแกะโพสต์อิทสีเหลืองอันเล็กออกมา เอาขึ้นมาอ่าน
.... สุขสันต์วันลอยกระทง
ลงมาหาฉันที่สนามหญ้าหน้าบ้านนะ ...
ผมงุนงงมาก คุณถุงอีกแล้วแน่ๆเลย ผมรีบล้างหน้าล้างตาวิ่งลงมาด้านล่าง เดินออกมาจากบ้านก็ต้องตกตะลึงกับการคาดไม่ถึง
.. สนามหญ้าหน้าบ้านมีสระเป่าลมขนาดใหญ่กางอยู่ ข้างในเต็มไปด้วยน้ำ .. คุณถุงนั่งอยู่ในศาลา พอเห็นผมก็เดินมาหาแล้วจูงไปใกล้ๆ มันน่าตกใจมากนะ ที่เห็นคนแบบคุณถุงทำอะไรแบบนี้ ..
"ลอยกระทงกันนะ" เขายื่นกระทงสวยงามมาให้ผมถือแล้วจุดไฟ ก่อนจะจับมือผมแล้วอธิษฐานด้วยกัน ไหว้สักครู่ก่อนที่จะปล่อยให้กระทงลอยลงไปในน้ำ ผมขอขมาพระแม่คงคาที่เคยใช้น้ำอย่างฟุ่มเฟือย ไม่ประหยัด และอีกหลายสิ่งที่เคยทำกับน้ำไม่ดี .. อยู่ดีๆไฟกลางสนามก็เปิดขึ้น ผมมองลงไปในสระน้ำที่เห็นชัดแล้วตอนนี้มีตัวอักษรเขียนไว้ว่า
เครื่องปรุง
เป็นแฟนกับ
ถุงทอง นะ ..
^^*
ผมยืนตัวแข็งทื่อ ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน นี่ใช่คุณถุงคนที่ผมรู้จักจริงๆใช่ไหม .. เขาทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอ ..
"ตกลงไหม" เขาจับตัวผมให้หันกลับมาหา ก่อนจะจับมือสองข้างมากุมไว้แล้วลูบอย่างแผ่วเบา
"อะไร". ผมถามออกไปแก้เขิน บ้าเหรอ ผู้ชายขอผู้ชายเป็นแฟนเนี่ยนะ .. แล้วทำไมกูถึงไม่รังเกียจเลยวะ ฮึ่ยยยย !
"เป็นแฟนกันนะครับ" โหยยย ถ้าเป็นผู้หญิงผมคงละลายเพราะคำพูดคนตรงหน้าไปนานแล้ว คนอะไร พอจะดุก็ดุ พอจะหวานก็โคตรเลี่ยน
"ถ้าตอบว่าไม่ ..?" ลองเชิงดู ถึงผมตอบไม่ . แต่สัมพันธ์ทางกายของเรามันก็เกินเลยอยู่ดี
"อย่าทำแบบนี้สิ .. ตกลงเถอะนะ .." เขาอ้อนวอน แทบจะกระทืบเท้าเป็นเด็กๆ
"ไม่ตกลง .." ตอบออกไปแล้ว
"ทำไมล่ะ .. ฉันมัน .. "
.
.
"ไม่ตกลงจนกว่าคุณจะเลิกเขียนโพสต์อิทแปะหน้าผากผม" พูดออกไปด้วยน้ำเสียงแอบเขินนิดๆ แต่เขานี่สิ พอผมพูดจบจากหน้าหงอยๆ ตอนนี้นี่ยิ่งกว่าตาแก่ขี้หื่นเสียอีก
"ตกลงว่านายตกลงใช่ไหม .. ลิ้นพันกันหมดแล้วเนี่ย". เขาเกาหัวแก้เขิน ผมนี่ขำแทบบ้า เขาเขินอย่างกับเด็กวัยรุ่นแหนะ ได้ข่าวว่าเคยมีเมีย มีลูกแล้ว
"ผมไม่รู้ว่าเราจะเป็นแฟนกันได้ไหม แต่คุณก็เป็นคนดีคนนึง .. ถ้าผมจะลองให้โอกาสคุณ และ ลองให้โอกาสตัวเอง .. มันก็คงจะไม่ผิดหรอก ใช่ไหมครับ". ผมบอกแล้วเดินกลับขึ้นห้อง เขินครับ แต่เอาเป็นว่าผมตกลงละกัน ตอนนี้ผมกับคุณถุง เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหม
"รอด้วยสิ .. โธ่ .. คืนนี้จะกอดแฟนทั้งคืนเลย" ไอ้ตาแก่หื่นกามแม่ง วันๆนี่คิดแต่เรื่องนี้ใช่ไหม ผมรีบวิ่งขึ้นห้อง สงสัยคืนนี้ผมคงต้องรีบอาบน้ำหนีไปนอนห้องเกี๊ยวแล้ว ก่อนที่จะโดนตาแก่หื่นกามกอดในวันลอยกระทง ..
❤️❤️❤️❤️❤️
เย้ๆๆๆ เป็นแฟนกันแล้วนะคะ
ไม่รู้ว่าน่าเบื่อไหม แต่ขอให้ทุกคนอ่านให้สนุกนะคะ
สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ
:pig4:
-
อยากให้มีคนทำแบบนี้วันลอยกระทงมั่งจัง
น่ารักอ่ะ แอบเขินแทนปรุง 555
-
ตกลงเปฌนแฟนกันแล้ว :mew1: :mew3:
-
เต็มอิ่ม เหมือนได้อ่านสองตอนรวดเลย สะใจ o13
และแล้วก้อได้เป็นแฟนกันซะทีนะเครื่องปรุงกับถุงทองขอให้รักกันมากๆนะจ๊ะ :mew1:
-
อีกหนึ่งคู่
ในวันลอยกระทง
-
คุณถุงหว๊านหวานนนนน >////<
-
หวานมากกก
-
เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:
-
:mew1:
-
เป็นแฟนกันแล้ว :mew3:
รู้สึกว่าตอนนี้คุณถุงน่ารักจัง ไม่รู้สิ
คุณถุงไม่ใช่ผู้ชายนิ่งๆ แบบที่เราเจอกันครั้งแรกอีกแล้ว อิอิ
-
เสร็จคุณถุงเค้าละปรุงเอ้ยขาดยังไม่เป็นแฟนยังมีตอดตลอด
ถ้าเป็นแฟนแล้วไม่อยากจะคิดเลยอ่ะปรุงรับบทหนักแน่ๆ :z1:
-
ตาแก่หื่นกาม 555
-
ขอเป็นแฟนวันลอยกระทงนี่ แนวจริงๆ ค่ะคุณปรุง
-
ขอบคุณ :)
-
เขาเป็นปแฟนกันแล้วว
-
อร๋ายยยยย เป็นแฟนกันแล้ว ข้ามขั้นตอนไปหน่อยป่าวคุณถุง อิอิ
-
โรแมนติกมากเลยคุณถุงง คิดเหมือนปรุงว่า เขาใช่คุณถุงคนเดิมรึเปล่า
เขิน
:impress2:
-
ตกลงคบกันแล้ว
-
คนอ่านได้เป็นเบาหวานตายก่อนล่ะคับงานนี้ :o8:
-
กี่ทีๆคุณถุงแกก็อบอุ่นง่ะ :heaven
-
ฟินตอนพิเศษมากกกก
เป็นแฟนกันแล้ววววววววววววว :กอด1: :-[
-
เป็นแฟนกันแล้วๆ :hao7:
แต่วิธีขอเป็นแฟนนี่จะน่ารักไปไหนนะคุณถุง :laugh:
-
น่ารักดีค่ะเรื่องนี้
ชอบมากๆ เลยนิยายฟีลกู้ด
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[[color=blueเป็นแฟนหกันแล้ววววววววววว :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:][/color]
-
อิอิ เป็นแฟนกันแล้ว :-[
-
ถุงทอง
"ปรุง .. ถึงแล้ว" ผมเอื้อมมือไปปลุกคนที่นอนคอย่นอยู่ข้างๆ ตอนนี้เรามาถึงโรงแรมที่จัดงานเลี้ยงแล้วครับ งานเริ่มประมาณหนึ่งทุ่ม แต่เรามาถึงกันตอนสี่โมงเย็น มีเวลาพักผ่อนกันประมาณสองชั่วโมง ก่อนจะต้องลงไปทำหน้ายิ้มใส่กันในงาน
"ครับ" ปรุงพูดแล้วลงจากรถ เราเดินเข้ามาด้านในติดต่อห้องพัก รับกุญแจเรียบร้อยก็ขึ้นด้านบน โรงแรมที่เขาจัดงานเป็นโรงแรมสุดหรูย่านใจกลางเมือง วิวในห้องนี่ดีน่าดูเลยครับ เราเข้าห้องมาก็เดินดูวิวไปเรื่อย มองจากหน้าต่างตรงนี้เห็นวิวทิวทัศน์บรรยากาศความวุ่นวายของกรุงเทพและตึกราบ้านช่องในตอนกลางวัน แต่ในตอนกลางคืนมองจากตรงนี้เราจะได้เห็นสวรรค์ของเมืองกรุง
"อยากพักไหม อีกตั้งนานกว่าจะเปิดงาน หิวไหมปรุง สั่งอะไรมากินก็ได้นะ หืม" ผมว่าผมหลงปรุงเข้าแล้วล่ะ ขนาดเขานั่งอยู่เฉยๆ ผมยังมองว่าเขาน่ารักเลย
"ผมอยากนอน ถ้าใกล้จะลงไปคุณปลุกผมด้วยนะครับ" ปรุงพูดจบก็นอนลงไปบนโซฟา ขดตัวกอดหมอนอิงของโรงแรม แล้วทำไมไม่เข้าไปนอนในห้องล่ะเนี่ย
"ฝันดีนะ .. " ผมกดจูบที่ขมับเขาแล้วเดินเข้าไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะกางแมคบุ๊คคู่ใจเพื่อตรวจอีเมลไปเรื่อยๆค่าเวลา
.....
"อืมม .. จ๊วฟ .. อะ" เสียงครางของเราสองคนดังขึ้นก่อนจะลงไปร่วมงานด้านล่าง มันเริ่มจากเราแต่งชุดสูทติดหูกระต่ายกันเรียบร้อยแล้ว แต่ปรุงหล่อมากครับ เขาเซ็ทผมตั้ง แล้วยังหน้าใสๆนั่นอีก ผมไม่สามารถอดทนอดกลั้นที่จะไม่ล่วงเกินเขาได้เลย
"พ .. พอแล้วครับ .. เราลงไปด้านล่างกันเถอะ" ปรุงผละตัวออกจากที่กำลังจูบกัน ผมจูบไล่ลงมาที่คออีกพักนึงก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัว เราออกมาจากห้องก็มีคนเดินออกมาเหมือนกัน พอเราเข้าลิฟต์กันก็มีผู้หญิงสาวสวยประมาณสามคนเหมือนจะกำลังเม้าพวกผมสองคน แต่ไม่รู้ว่าซุบซิบอะไรกัน ปรุงยืนพิงลิฟต์เล่นโทรศัพท์ ส่วนผมก็ยินล้วงกระเป๋านิ่งๆ พอลิฟต์เปิดเราก็เดินออกมาปกติ
"ขอโทษนะคะ .. ใช่คุณถุงทองหรือเปล่าคะ" ผู้หญิงหน้าตาดีคนนึงในกลุ่มนั้นหันมาถามเรา กำลังจะเดินเข้างานครับ พอเธอถาม ผมก็ต้องหยุดเดิน
"ใช่ครับ" ตอบเป็นพิธีครับ สวยแต่แต่งตัวแรงๆแบบนี้ผมไม่ค่อยปลื้ม
"ใช่คุณจริงๆด้วย .. เอ่อ .. จะเป็นอะไรไหมถ้าฝนจะขอถ่ายรูปด้วยอ่ะค่ะ .. ฝน .. เอ่อ .. ปลื้มคุณมานานแล้วค่ะ" เธอทำท่าทางเขินอายแล้วเข้ามาใกล้ผม ผมลอบมองหน้าปรุง ตอนนี้ก็ดูเฉยๆอ่ะครับ ไม่ได้มีท่าทีหึงหรืออะไร
"ได้ครับ" ผมพูดเสร็จก็ต้องย่อตัวลงเพื่อให้เธอถ่ายได้ถนัดครับ ผมไม่ได้ยื่นหน้าไปใกล้มาก แต่เธอยื่นเข้ามาจนแก้มชนแก้มผมแล้วกดถ่ายทันที ผมก็ตกใจนะครับ แต่จะผละออกมาทันทีก็น่าเกลียดเลยค่อยๆขอตัวออกมา
"ขอบคุณนะคะ" เธอพูดแล้วส่งสายตาวาววับมาให้ ผมนี่ขนลุกเลยครับ ปกติผมเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยยิ้ม แต่เวลาออกสังคมเราก็ต้องตีหน้าให้ยิ้มแย้มไว้ตลอดครับ
"สวัสดีค่ะ เชิญด้านในเลยนะคะ .. มาในนามคุณถุงทองนะคะ .. เชิญลงชื่อตรงนี้ค่ะ .. ด้านในมีอาหารและเครื่องดื่มไว้รองรับนะคะ .. ขอบพระคุณค่ะ" เราลงชื่อเสร็จก็เดินไปด้านใน ผมตรงไปที่โต๊ะฝั่งซ้ายไกลเวทีออกมาหน่อยครับ แขกในงานถ้าเป็นผู้หญิงก็จะแต่งชุดราตรี ส่วนผู้ชายก็จะแต่งสูทหรือทักซิโด้แบบผมกันทั้งนั้น ในงานมีวงดนตรีอออเครสต้าบรรเลงเพลงสากลเบาๆ ส่วนเจ้าของงานนี้คงเป็นพวกคุณหญิงคุณนายล่ะครับ เรานั่งกับใครก็ไม่รู้ แต่ก็ทำความรู้จักกันได้ครับ แต่ดูท่าทางมันจะไม่ดีแล้วสิ
"สวัสดีครับ" ฝั่งนั้นทักทายผม เราจับมือกันเป็นพิธี เขามากันสองคนครับ แต่มันดูไม่เหมือนเพื่อนปกตินะ อาจจะเหมือนคู่ผม แต่สาวกว่าเยอะ
"สวัสดีครับ" ผมทักทายกลับ
"ไม่ต้องเอ่ยก็รู้ว่าคุณคือ คุณถุงทอง ตำแหน่งหนุ่มคลีโอ ขวัญใจสาวๆทั้งประเทศ" จัดมาชุดใหญ่เลยครับสำหรับผู้ชายใส่สูทสีแดงเลือดหมู ถ้านึกภาพไม่ออก ผมอยากให้ลองนึกถึง อ๊อฟ ปองศักดิ์ นะครับ ประมาณนั้นเลย
"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ" ผมถ่อมตนนิดหน่อย แต่ดูๆเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจผมนะ ผมว่าเขาสนใจปรุงมากกว่า
"ผมนนนะครับ ..เอ่อ แล้วคุณ ..." เขาหันไปถามปรุง ส่วนเลขาผมเนี่ยไม่ได้สนใจชาวโลกเลยครับ มัวแต่เล่นเกมในโทรศัพท์
"อ่อ .. ผมเครื่องปรุงครับ .. ยินดีที่ได้รู้จักครับ เอ่อ คุณ ... " ปรุงจับมือทักทายคุณนน
"ผมนนนะคุณปรุง .. ชื่อเพราะดีนะครับ .. อ่อ .. นี่เดียวเพื่อนผมครับ " เอาแล้วไง คุณที่ชื่อนนมองปรุงตาเยิ้มเชียว ส่วนเพื่อนที่เขาอ้างนั่น ดูไม่ค่อยสนใจอะไรนะ เหมือนคนที่โดนบังคับมาอย่างไงอย่างนั้น
"สวัสดีครับ" คนที่ชื่อเดียวพูด คนนี้เหมือนจะเป็น เอ่อ เหมือนผมนะครับ รุก เขาเรียกกันแบบนี้ใช่ไหม แต่ผมว่าคนชื่อนนเขาเหมือนจะอยากกินปรุงใจจะขาดละนะ
"ผมไปตักของทานเล่นนะครับ .. คุณถุงจะเอาอะไรไหม" เลขาส่วนตัวผมพูด ตอนแรกผมจะไปกับปรุงด้วยนะครับ แต่ ...
"ผมไปด้วยครับ" คุณนนรีบพูดขึ้นแล้ว
"ตักมาเผื่อด้วยละกัน" ตอบออกไป ก่อนจะนั่งมองคุณนนเดินแนบชิดไปกับเครื่องปรุง .. นี่เขาคิดจะกดปรุง หรือ อยากโดนปรุงกดกันนะ
นั่งรอสักพักคุณเดียวก็ขอตัวไปห้องน้ำ ผมเลยต้องนั่งอยู่คนเดียว ก็มีผู้ใหญ่ที่รู้จักเดินผ่านมาบ้างครับ ก็ทักทายกันตามปกติ นั่งสักพักปรุงก็ยังไม่มา แต่ดันมีแขกไม่รับเชิญมานี่สิ ยังจะตามมาอีกหรอคุณผู้หญิง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ครับ ได้แต่ทักทายกันต่อไป
"คุณถุงทำไมนั่งอยู่คนเดียวคะ" เธอยืนด้อมๆมองๆแล้วถามออกมา
"เลขาผมไปตักอาหารครับ"
"ขอฝนนั่งด้วยสักครู่ได้ไหมคะ .. พอดีไม่อยากเจอหน้าผู้ใหญ่บางคน"
"ได้ครับ" ผมพยักหน้า เธอก็เลยนั่งลงที่ๆปรุงนั่ง ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรครับ จะให้บอกว่าที่นี้มีคนนั่งก็ดูจะเด็กไป
"คุณถุงไม่พาน้อง .. เอ่อ น้องเกี๊ยวมาด้วยหรอคะ" เธอพูดถาม แสดงว่าเธอก็ศึกษาข้อมูลมาอย่างดีเหมือนกันนะ
"ไม่อยากให้เขานั่งรถน่ะครับ .. มาก็ไม่มีอะไรให้เล่น"
"ที่จริงถ้าพามาฝนดูให้ได้นะคะ .. ฝนรักเด็ก" มาอีกคนแล้วครับ นางงาม ..
"นี่ครับ" ปรุงพูดส่งจานใส่ของว่างมาให้ผม คุณฝนเธอก็ใส่คำถามมาไม่ยั้งเลยครับ ผมก็ตอบบ้าง พยักหน้าบ้าง จนปรุงกับคุณนนเดินกลับมาพร้อมอาหารนี่แหละครับ
"ขอบใจนะ" ผมบอก ปรุงดูเหมือนจะเริ่มนอยๆนะ อาจจะเบื่องานก็ได้ มีแต่คนแก่กับคนมียศมีศักดิ์ ส่วนที่ผมเลือกนั่งโต๊ะนี้เพราะเห็นว่ายังเป็นวัยรุ่นอยู่ น่าจะยี่สิบกลางๆปลายๆไม่น่าเกิน พออาหารมาผมก็ทานบ้างเล็กน้อย แต่ปรุงดูจะหิวมาก แต่อาหารในงานคงไม่ถูกปาก เดี๋ยวเสร็จผมคงพาปรุงไปทานอะไรต่อ หรือไม่ก็สั่งอะไรมากินบนห้อง
"คุณถุงพอจะมีไลน์ หรือ วีแชทไหมคะ" เธอถามผมขึ้นมา
"ผมเป็นคนโลว์เทคครับ ของแบบนั้นผมไม่ได้เล่น" ผมตอบเธอไป ที่จริงก็มีครับ แต่ไม่เคยเข้าไปเล่นเลย
"อ่อ หรอคะ .. งั้นขอเป็นเบอร์ได้ไหมคะ .. เผื่อฝนจะติดต่อธุระ" แล้วเธอก็ยิงตรงมาเลยครับ ปรุงนี่หันขวับเลยครับ ทำตาทำปาก มันน่านัก ส่วนผมนี่กดดันมาก จะปฏิเสธอย่างไรให้ดูดี จะบอกว่าไม่มีก็ดูจะโกหกเกินไป
"งั้น .. ปรุง ให้เบอร์บริษัทเราไปนะ .. เผื่อคุณเขาจะติดต่ออะไร" ผมพูดขึ้นมานิ่งๆ คุณฝนนี่หน้าเสียเลยครับ ผมทราบว่าเธออยากได้เบอร์ผม แต่ผมไม่อยากเสียมารยาทครับ จะไม่ให้ก็น่าเกลียด ดีนะคิดทัน หลังจากนั้นปรุงก็บอกเบอร์เธอ เธอก็รีบขอตัวกลับโต๊ะเลยครับ พอเธอเดินออกไปเท่านั้นแหละ
"ฮ่าาา .. คุณถุงนี่ร้ายนะครับ .. เธอหน้าเสียไปเลย" เป็นคุณนนที่หัวเราะออกมาดังมาก ไม่ได้ร้ายนะครับ แต่เราต้องรู้จักป้องกันตนเอง ผมก็ไม่ได้พูดอะไรครับ ได้แต่เออออตาม
"เธอก็สวยดีนี่ครับ .. ไม่ชอบเหรอครับคุณถุง" คุณนนถาม พอดีกับที่คุณเดียวเดินกลับมา
"ผมไม่ได้คิดแบบนั้นครับ เธอคงอยากปรึกษาเรื่องงาน" ผมพูดแล้วมองปรุง เลขาผมทำหน้าเฉยๆ แต่ก็เหลือบมามองผมบ้าง
"สุภาพบุรุษจังนะครับ" เขายังคงพูดต่อ รู้สึกว่าเขาจะอะไรกับผมมากไปไหม แถมยังเอาแต่มองคนของผมอีก ชักอยากไปไกลๆจากตรงนี้แล้วครับ ยิ่งนั่ง ยิ่งรู้สึกไม่ดี
.....
นั่งคุยไป ทานของว่างกันไป ก็ถึงเวลาเต้นรำ ตอนนี้แหละครับถึงเวลาที่คนหนุ่มคนสาวได้เวลาปลีกตัว ผมยิ่งไม่อยากอยู่ในที่แบบนี้อยู่ด้วย คนก็เยอะ แถมยังมีคนมาชวนคนของผมคุยด้วย ผมหวงคนของผมน่ะครับ เลยขอตัวกลับกันก่อน เราพักที่นี่คืนนึงครับ เพราะตอนนี้ผมขับรถไม่ไหวแล้ว พรุ่งนี้สายๆถึงจะขับรถกลับ
"ฉันสั่งข้าวแล้ว อีกครู่คงมา .. นายจ่ายไปก่อนนะ ฉันไม่มีเงินสดเลย" เข้าห้องได้ปรุงก็ไปอาบน้ำก่อน พอเขาออกมาผมก็สั่งอาหารเสร็จแล้ว ผมสั่งข้าวต้มปลามาสองที่ครับ ทานร้อนๆจะได้นอนไม่อึดอัดมาก
"ได้ครับ .. คุณไปอาบน้ำเถอะ" ปรุงใส่เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงบ็อกเซอร์เก่าๆ ขาขาวที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดนี่มัน ... ผมสะบัดหัวให้หลุดจากอาการหื่นกาม ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ อาบไม่นานครับ แต่งตัวเรียบร้อยก็ออกมาด้านนอกครับ ตอนนี้ข้าวต้มวางส่งกลิ่นหอมอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว
"ทานเลยปรุง ไม่ต้องรอ" ผมบอก เดินไปตากผ้าขนหนูก่อนจะเดินตามมานั่งทาน ปรุงตัวขาวครับ ขาวจนอยากทำรอยไว้ ยิ่งนั่งทานข้าวแบบนี้ เสื้อกล้ามนี่แหวกไปถึงไหนต่อไหน ผมพยายามไม่มองมากครับ เดี๋ยวโดนหาว่าตาแก่ขี้หื่นอีก
กริ๊งงงงงง
"ยังไม่นอนอีกหรอครับ" ลูกชายผมโทรมาครับ
((กำลังจะนอนฮะ .. คิดถึงปะป๊ากับพี่ปรุงจังเลย )) เสียงอ่อนเลยครับ สี่ทุ่มครึ่งแล้วยังไม่นอน
"รีบนอนได้แล้วลูก . ปะป๊าคิดถึงนะครับ "
(( เดี๋ยวปะป๊า .. เกี๊ยวขอคุยกับพี่ปรุงนะฮะ )) พลาดไม่ได้ครับ พี่ชายสุดที่รัก
"ปรุงอ่ะ ลูกชายจะคุยด้วย" หึหึ ปรุงหน้าแดงเลยครับ ไม่รู้เพราะเขิน หรือ โกรธ
"ครับ" ผมก็นั่งฟังไปทานข้าวต้มไป ใกล้หมดแล้วครับ
"คิดถึงครับ .. รีบนอนนะ .. พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ปรุงไปรับที่โรงเรียน"
"รักเกี๊ยวครับ .. กู๊ดไนท์" เลขาผมวางสาย จากนั้นผมก็เข้าไปแปรงฟันอีกรอบก่อนจะมานอนรอเลขาผม พอปรุงขึ้นมาบนเตียงผมก็กอดเขาไว้เต็มแขน กล้ามแขนน้อยๆดูน่าฟัดมากครับ เป็นเพราะผมออกกำลังกายมากกว่าปรุงช่วงหลังผมเลยกล้ามหนากว่าเขา
"คุณไม่ชอบผู้หญิงสวยๆแบบคุณฝนหรอ" อยู่ดีๆเลขาผมก็พูดขึ้นมา ผมที่นอนพิงเตียงอยู่ถึงกับต้องก้มลงไปมองว่าเขามีสีหน้าอย่างไร ทำไมถึงถามออกมาได้
"แฟนอยู่ทั้งคนจะออกอาการมากก็ไม่ได้ .. โอ๊ย เจ็บ" ผมร้องออกมาเมื่อปรุงถองศอกใส่ จุกเลยครับ ข้าวต้มปลาเมื่อครู่แทบอ้วกออกมา
"ถ้าผมไม่อยู่คุณจะให้เบอร์งั้นสินะ .. หึ .. ไม่แปลกใจ" ปรุงพูดแล้วพยายามขืนตัวออกจากอ้อมกอดผม เรื่องอะไรล่ะ
"หึงป่ะเนี่ย หืม " ก้มลงไปมองหน้าปรุงก็งุดหน้าหลบจนได้
"เปล่าอ่ะ .. หมั้นไส้คนเสน่แรง" ปรุงพุดแล้วหลบผมที่กำลังจะหอมแก้มเขา ตอนนี้ผมกำลังกอดปรุงขำตัวโยนเลยครับ หึงชัวร์
"เสน่ห์แรงไม่เท่าคนแถวนี้หรอก .. มีผู้ชายเดินตาม .. รู้ไหมว่าคุณนนเขาจ้องจะงาบนายอ่ะ .. ฟอดด" ผมกอดแล้วฟัดหนักๆจนได้หอมแก้มครับ หอมไปหมดทั้งตัว ผู้ชายอะไร
"ช่างไม่รู้อะไรเลย .. ที่เขาเดินตามผมไปเพราะเขาจะให้ผมช่วยจีบคุณให้ .. พอใจยัง .. คนเสน่ห์แรง" ปรุงพูดแล้วเอาหัวโขกมาที่หน้าอกผม ฮ่าาา พูดจริงหรือเปล่าเนี่ย สะดุ้งเลยครับ ผมไม่ค่อยถูกกับเกย์แรงๆแบบนั้น
"ทำเป็นพูดดี .. นายชินกับการเป็นแฟนฉันหรือยัง" ผมหอมหัวหอมๆไปที ส่วนผมชินแล้วครับ ไม่มีเก้อเขิน
"ก็ .. ไม่รู้อ่ะ .. พอๆ ผมง่วงละ" ปรุงขืนตัวออกแล้วลงไปนอนข้างๆห่มผ้าถึงคอ เฮ้อ เพิ่งมีแฟนเป็นผู้ชายนะครับ บางทีผมก็แอบทำตัวไม่ถูก
"จะนอนจริงหรอ" ผมสอดตัวเข้าไปดึงเลขาผมเข้ามาใกล้ๆแล้วเอาคางเกยบ่าปรุงไว้ อยากหอมแก้มทั้งคืนเลย แต่คนตรงหน้าดันง่วงซะแล้ว
"อือออ .. ง่วงครับ .. นอนนะ" ปรุงพูดแล้วดึงมือผมไปกอดเล่น พูดขนาดนี้ผมก็คงต้องนอนล่ะครับ จะไปทำอะไรเขาก็สงสาร เดี๋ยวไว้กลับบ้านค่อยจัดหนักทีเดียวละกัน ..
.............
เครื่องปรุง
เมื่อวานผมไม่ได้หึงนะครับ ไม่เลยจริงๆ สาบานได้ เอานิ้วไขว้หลัง .. ก็แค่ .. รู้สึกขัดใจและหมั่นไส้เล็กๆที่มีแต่คนมารุมชอบเจ้านายผม ทราบไหมครับว่าตอนที่คุณนนกับผมเดินไปตักอาหารกัน เขาถามผมว่าคุณถุงมีแฟนหรือยัง ตอนแรกผมก็นึกว่าเขาถามเพราะแค่อยากรู้ครับ ที่ไหนได้ เขาบอกเขาเป็นเกย์ เขาชอบคุณถุงมาก อยากให้ผมช่วยเขา ผมก็ไม่รู้จะตอบอะไรเลยทำได้แต่รับฟังครับ พอมาตอนที่เรานั่งโต๊ะ ตอนที่คุณถุงปฏิเสธคนชื่อฝน คุณนนเขาก็กระซิบกับผมว่าคงไม่กล้ายุ่ง ผมนี่หลุดขำเลยครับ ก็คุณถุงปกติเขาชอบทำหน้าดุ เหมือนคนไม่มีความรู้สึกหรือโกรธอยู่ตลอดเวลา
"ขำอะไร .. ลงไปข้างล่างได้แล้ว". มัวแต่ยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่หน้าลิฟต์ ขุนถุงออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่
"เช็คเอาท์ครับ". ลงมาด้านล่างก็ประมาณสิบโมงกว่า คุณถุงไปเช็คบิลครับ ส่วนผมเดินขนกระเป๋ามารอที่เลาจน์
"ไปกัน" เขาเดินกลับมา ผมเตรียมกระเป๋า คุณปรุงให้คนขับรถไปเอารถมาให้แล้วครับ จอดรอหน้าโรงแรมเลย
"ถุงคะ .. ถุง" เสียงดังมาจากด้านหลังครับ พวกผมหันไปมองผู้หญิงที่เรียกชื่อคุณถุงทอง .. แล้วพวกผมก็ต้องตกใจ เมื่อหันไปเจอว่าเสียงเรียกเป็นเสียงของเธอคนนี้ ..
"ไลลา"
มาแล้วค่ะ เกี๊ยวออกนิดเดียวเองตอนนี้
เราได้อิมเมจแล้วค่ะ เผื่อใครคิดไม่ออก
เราว่าที่เราแพลนไว้มันออกมาประมาณพี่พอร์ชพี่อาร์มค่ะ
ขอยืมตัวคนหล่อทั้งสองมามโนเป็น เครื่องปรุง กับ ถุงทอง นะคะ
คนอ่านว่าอย่างไรกันคะ พอได้ไหม
(https://pbs.twimg.com/media/B1-AKh4CMAAhKse.jpg:large)
(http://photos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-0/1235339_599682513443997_1454282854_n.jpg)
ได้อิมเมจน้องเกี๊ยวแล้วนะคะ ขอบคุณคุณ นีรนาคา มากค่ะ
(http://i.imgur.com/iuVpd0y.jpg)
(http://i.imgur.com/YN0wXk4.jpg)
:pig4:
-
อิมเมจนี้ใช่เลยยย :ling1:
-
ปรุงเริ่มหึงคุณถุงแล้วแสดงว่ามีใจให้เค้ามากแล้วอ่ะดิ
เค้ากะลังมีความสุขอยู่แล้วยัยไลลาโผล่มาทำไรเนี่ย :katai1:
-
ปรุงเริ่มออกอาการหึงคุณถุงแล้ว
แถมขากลับเจอแฟนเก่าคุณถุงอีก ปรุงจะทำไงนะ
-
มันใช่มากเลยอะ
-
ถถถถถถ สรุปอีตานนท์อยากกินคุณถุง แหม่ พ่อหนุ่มคลีโอเสน่ห์แรงจริง น้องปรุงมีหึงนิดๆ
เอิ่ม ไลลามา ดราม่าไหม
ขอบคุณค่ะ
-
อาร๊ายยยยยยยย
ยัยไลลามาทำไมเนี้ย
คนเค้ากะลังหวานแหวว
น้ำผึ้งพระจันทร์กันอยู่ โด่ววววว
-
อะ อ้าว มาทำไม ลืมหลุมหรอหล่อน แหมๆ
-
หมั่นเขี้ยว
-
:m16: :m16: :m16: :m16:นังนี่ยังไม่ไปเกิดอีกเหรอ :m16: :m16: :m16: :m16:
-
อิมเมจใช้ได้เลยครับ :hao7:
-
ไลลาคะ จบคือจบ อย่ามาๆ
แอบขำคุณนนคือจะจีบคุณถุง ไม่ได้จีบปรุง 5555
อิมเมจน้องเกี๊ยวขอเสนอน้องคริสค่ะ
(http://i.imgur.com/iuVpd0y.jpg)
(http://i.imgur.com/YN0wXk4.jpg)
-
พอเป็นแฟนกันแล้วน่ารักจังเลยอ่ะ ฮืออออออออชอบ เกี๊ยวน้อยน่ารักเสมอ
-
อิมเมจใช่มากอ่ะ ชอบๆ :impress2:
-
กรี๊ดดด เอา พพ กับ นอ มาเป็นพี่ถุงกับน้องปรุงหรอคะ :impress2:
-
ไลลาคะ จบคือจบ อย่ามาๆ
แอบขำคุณนนคือจะจีบคุณถุง ไม่ได้จีบปรุง 5555
อิมเมจน้องเกี๊ยวขอเสนอน้องคริสค่ะ
(http://i.imgur.com/iuVpd0y.jpg)
(http://i.imgur.com/YN0wXk4.jpg)
น้องน่ารักมากค่ะ เกี๊ยวน้อยยยยย
ขอบคุณนะคะ ถ้าอย่างนั้นเขาเอาน้องคริสเป็นอิมเมจน้องเกี๊ยวละกันค่ะ
:mew1:
-
เขากำลังจะมุ้งมิ้งกัน ชะนีจะมาทำไม
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก ฟัดแก้ม :man1:
ส่วนไลลา เราจะไม่ยุ่ง :katai2-1:
-
คุณถุงฮอตจริง
-
เริ่มรักกันแล้ว ดีใจที่เห็นปรุงหึง
อิมเมจโดนใจทั้งสามคนเลยค่ะ
รอตอนต่อไปนะค่ะ ไลลานางมาแล้ว อิผีบ้า
-
แหม่ น่ารัก :o8:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารักกันทั้งบ้านเลย
-
กี๊สสสสสพอร์ชอาร์ม คือดีงามมากจ้าาาา โอ๊ยยยยฟินไปอีก
-
รักปรุง รักน้องเกี๊ยว รักคุณถุง
-
ฟินตรง คุณพอร์ช-คุณอาร์ม นี่แหละ
ป.ล.รู้จักทั้งสองคนนี้ผ่านคลิปขอแต่งงานในงานแต่งเพื่อนสาว เห็นแล้วแบบ (กู)จะมีแบบนี้บ้างไหม ทั้งสองเป็นคู่ที่เหมาะกันมากจริงๆ นะ
ป.ล.อิจฉามาก...พูดเลย
-
ชะนีไล่ล่านางยังไม่กลับเข้าป่าไปอีกเหรอ :z6:
อิมเมจน้องเกี๊ยวน่ารักมาก
แก้มน่าฟัดจริงๆ :hao5:
-
โอ๊ยยย น่ารักมากเกี๊ยวววว ส่วนปะป๊ากับพี่ปรุงอิมเมจก็น่ารัก ยัยไลลานี่ยังไม่สาปสูญอีกหรอ
-
ขอบคุณ :)
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านเสียหลายตอน เขาได้กันแล้ววว :o8:
ในที่สุดปรุงก็ไม่รอด คุณถุงพร้อมรับผิดชอบเต็มที่
ได้เป็นแฟนกันอย่างนี้แล้วค่อยทำอะไรถนัดหน่อยเนาะคุณถุง
จะหึงจะหวงก็ไม่เป็นไร เพราะเป็นแฟนกันแล้วนี่นา
แต่ก่อนที่จะหึงคนอื่นเขาเกรงว่าคุณถุงจะโดนเล่นงานซะเองนะ
อยู่เฉยๆงานก็วิ่งเข้ามาหาซะงั้น เป็นงานเก่าที่ไม่อยากจบ
เห็นทีต้องทำอะไรให้เด็ดขาดซะแล้ว ไม่อย่างนั้นก็อยู่อย่างนี้
คราวนี้เจอตัวเป็นๆ ไม่รู้จะมีอะไรมาให้ปวดหัวอีกหรือเปล่า :เฮ้อ:
อยากจะกรี๊ดกับอิมเมจสามพ่อลูก :m3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ชอบๆๆๆมาต่อเร็วๆๆ :o8: :hao7: :katai5:
-
เครื่องปรุง
"พี่ปรุงฮะะะ .. คิดถึงจังงงง .. อ .. อ่าวว .. ปะป๊าไม่มาด้วยหรอฮะ" เกี๊ยวทำท่าทางมองออกไปนอกประตูบ้าน ผมมาถึงก็เอารถไปจอดแล้วเดินเข้ามานี่แหละครับ น้องกำลังเล่นกับสายชูลูกผมอยู่ พอเห็นผมกลับมาก็รีบวิ่งมากระโดดโหยงๆให้อุ้ม พอเห็นเกี๊ยวผมก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย .. คุณถุงไม่ได้มากับผมหรอกครับ พอดีคุณไลลาเธอขอคุยธุระเป็นการส่วนตัว ตอนแรกผมก็รอได้แหละ แต่ว่าคุณถุงให้ผมกลับมาก่อน ที่จริงคุณถุงจะให้คนที่บ้านขับรถมาส่ง แต่ผมคิดดูแล้วถ้าคุณถุงกลับเย็นผมกลัวเขาจะเกิดอันตรายเลยขอเอารถกลับมาเอง
"ปะป๊ามีธุระ .. เดี๋ยวตามมาครับ .. ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วล่ะครับ พี่ปรุงว่าจะไปรับที่โรงเรียนสักหน่อย .. หืม .. ฟอดดด" ผมหอมแก้มเกี๊ยว แก้มยุ้ยๆ นุ่มนิ่ม หอมกลิ่นเด็กน้อย น่าฟัดให้แก้มแดงเลย .. เมื่อวานผมสัญญากับเขาว่าจะไปรับที่โรงเรียนแต่นี่เพิ่งบ่ายสองเอง น้องกลับมาไวจัง
"วันนี้เกี๊ยวไม่สบายฮะ .. ตื่นไม่ไหวเลย" น้องพูดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ว่าแล้วทำไมตัวรุมๆ ผมก็นึกว่าเล่นตากแดดที่โรงเรียนเสียอีก ผมลองเอาหน้าผากชนหน้าผากเกี๊ยว สักพักน้องก็อ้อนเลยครับ กอดคอผมแล้วซุกหน้ามาที่คอ .. เฮ้อ .. รักเกี๊ยวจัง ผมอยากเลี้ยงน้องแบบนี้ไปจนโตเลย
"เมื่อเช้าน้องตัวร้อนมากเลยค่ะคุณเลขา นี่คงซาลงบ้างแล้ว .. พอเข้าไปในห้องเห็นน้องนอนตัวสั่นแตก็รีบโทรเรียกหมอประจำตัวแกมา นี่ก็นอนตั้งแต่เช้า พอเที่ยงทานยาอีกรอบ ก็วิ่งเล่นได้แล้ว" แตเดินออกมาจากในครัว ถือน้ำมาให้ผมน่ะครับ ผมเดินอุ้มน้องไปนั่งบนโซฟา เกี๊ยวนั่งตักผม เอาขาเกี่ยวเอวผมแล้วซบเป็นลูกแมว ผมก็ได้แต่ลูบหัวน้องอย่างสงสาร เกี๊ยวตัวเบามากครับ อุ้มทีนี่ลอยได้เลย
"ยังรู้สึกไม่สบายอยู่ไหม.." ผมหอมน้องแล้วโยกไปมา แม่ผมเคยทำน่ะครับ ผมจำความรู้สึกนั้นได้ดี ความรู้สึกที่อยากอ้อน อยากมีคนปกป้อง ..
"นิดเดียวฮะ .. พี่ปรุงกอดเกี๊ยวแน่นๆนะฮะ .. เกี๊ยวชอบให้พี่ปรุงกอดเกี๊ยว" โห อ้อนใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ที่จริงไปออกงานก็ได้พักเต็มที่อยู่แล้ว ดีเสียอีกไม่น้องทำงาน ส่วนตอนนี้คุณถุงทองจะคุยไปถึงไหนผมก็ไม่ทราบ รู้แค่อย่างเดียว กลัวคุณไลลาจะมาหลอกอะไรคุณถุงอีก .. ก็เป็นห่วงเขานะครับ ผมก็ไม่อยากให้เขาเจอคนไม่ดีเหมือนกัน
"ขนมมาแล้วค่ะ .. เดี๋ยวแตขอไปรีดผ้านะคะ .. คุณเลขามีอะไรเรียกแตในห้องซักรีดน้า" แตวางขนมเค้กกับน้ำผลไม้ไว้แล้วออกไปห้องซักรีดหลังบ้าน พอเค้กมาเจ้าตัวเล็กก็ผละออกแล้วหันหน้ามาหาเค้กแล้วครับ
"เกี๊ยวอยากทาน .. พี่ปรุง .. เกี๊ยวทานเค้กได้ไหมฮะ" น้องถามทำตาปริบๆให้ผมใจอ่อน อยากจะจับแก้มเหวี่ยงไปมาจริงๆ ลูกใครเนี่ย หน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารัก แถมขี้อ้อน. สงสัยได้เชื้อพ่อมาเยอะ .. อ้อนเหมือนกันเลย
"ทานสิครับ . อ่ะ ลงไปนั่งทานดีๆ" น้องปีนลงไปนั่งข้างๆผม เราทานเค้กกันคนละชิ้น ผมทานไปเช็ดปากให้น้องไปเหลือบมองนาฬิกาเป็นระยะ .. จะคุยกันเสร็จหรือยังนะ แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ .. จะทานข้าวเย็นไหม .. แล้วจะ ..
กริ๊งงงงงง
"ครับ" รีบกดรับเมื่อเห็นว่าเป็นคุณถุง
(( ถึงหรือยังปรุง ปลอดภัยดีใช่ไหม )) ทำไมผมต้องดีใจที่เขาเป็นห่วงผมด้วยนะ
"ผมถึงแล้วอยู่กับน้องครับ .. คุณถุงกลับมาหรือยังครับ "
(( นานนอนไปเลยนะ .. ฉันคงถึงดึกๆ .. ฝากเกี๊ยวด้วยนะ ))
"ครับ" เขาวางสายไปแล้ว ผมเงยหน้าดูนาฬิกาเพิ่งจะสามโมงเอง เขาจะไปไหนต่อเหรอ .. หรือจะไปกับคุณไลลา
"พี่ปรุงฮะ .. หมดแล้ว" น้องดื่มน้ำผลไม้ตาม ผมสะบัดความคิดถึงคุณถุงออก ก่อนจะเก็บจานไปล้าง วันนี้ผมคงต้องนอนคนเดียว บางทีเขาอาจจะไม่กลับมาก็ได้
"เราอยากดูหนังไหม.. ขึ้นไปนอนดูการ์ตูนกันเนอะ .. ตอนเย็นๆค่อยลงมาทานข้าว" ผมบอกน้อง เกี๊ยววิ่งไปอุ้มสายชูที่ตัวจะเท่าน้องอยู่แล้วขึ้นมา พาขึ้นไปข้างบนอย่างทุลักทุเล ผมเดินมาในห้องคุณถุง ยกกระเป๋าขึ้นมาเก็บ เปิดแอร์ เปิดการ์ตูนให้น้องดูแล้วรื้อเสื้อผ้าออกจากกระเป๋า เก็บเสร็จเรียบร้อยก็ล้างหน้าล้างตาสักหน่อย ก่อนจะมานอนเล่นบนเตียงกับเกี๊ยว
"ปะป๊าไปไหนฮะ" เกี๊ยวเขยิบตัวเข้ามาซุกในอกผม น้องดูคิดถึงคุณถุงนะครับ
"ปะป๊าไปธุระครับ .. หนูคิดถึงป๊าหรอ .. หืม " แตะหน้าผากดูอีกที ตอนนี้ไม่ค่อยร้อนมากแล้วครับ เพียงแต่ความซนและพูดมากจะลดลงมานะดับนึง
"คิดถึงมากๆฮะ .. อยากกอดป๊า" ผมขยับตัวชิดน้องแล้วกอดปลอบแน่น เด็กๆเวลาไม่สบายพ่อกับแม่จะมาเป็นอันดับแรกครับ ดีที่น้องพูดรู้เรื่อง ไม่งอแง
"เดี๋ยวป๊าก็กลับมาเนอะ .. หนูดูการ์ตูนต่อเถอะ .. จุ๊บ" ลูบหน้าลูบตาเกี๊ยวแล้วกดจูบไปที่หน้าผากหนึ่งที เกี๊ยวหันกลับไปนอนดูการ์ตูน อีกมือก็ลูบขนสายชูเล่น แมวผมตอนนี้นอนหลับสบายเลยครับ เจอห้องแอร์ทีไรหลับเป็นตายทุกที
........
"วันนี้พอเท่านี้นะครับ .. หนูทานยาแล้ว .. นอนได้แล้วนะ" พอเราทานข้าวเย็นเสร็จ ผมก็ขึ้นมาเช็ดตัวให้น้อง เรานอนเล่นกันบนเตียงจนทุ่มกว่าๆ ผมก็เล่านิทานให้เกี๊ยวฟัง ก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์เพื่อให้น้องพักผ่อน พรุ่งนี้ถ้าอาการแย่ลงคงต้องหยุดเรียนอีกวันแล้วผมคงจะขอลาพาน้องไปหาหมอเอง ผมเป็นห่วงครับ น้องยิ่งดูไม่สบายง่ายๆอยู่ด้วย
เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมานั่งดูหนังด้านล่างไปเรื่อยๆ พี่แจ่มกับแตคงนอนกันแล้ว ผมมานั่งรอเขานั่นแหละครับ บางทีก็เป็นห่วง เพราะแม้จะให้คนขับรถขับมาส่งแต่มันก็อันตรายอยู่ดี หรือผมจะโทรบอกให้เขากลับพรุ่งนี้ดี
.. เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติด ..
ทำไมถึงปิดเครื่องนะ ชักเป็นห่วงมากแล้วสิ
กดโทรออกอีกหลายรอบก็ยังขึ้นเสียงเดิม หรือเขาจะเป็นอะไร .. เบอร์โทรบ้านนู้นผมก็ไม่มี ทำไงดีอ่ะ .. หรือผมจะกังวลมากไป ที่จริงอาจไม่มีอะไรก็ได้
...............................
ถุงทอง
ผมลงจากรถมาก็ประมาณเที่ยงคืนกว่า คนขับรถจากบ้านใหญ่ก็ให้นอนพักที่นี่คืนนึงครับ . ผมแบตหมดหลังจากโทรหาปรุงได้ไม่นาน จะหาที่ชาร์ตก็ไม่มี ผมเลยทนรอให้ถึงบ้าน หวังว่าเขาคงจะไม่ได้โทรหาผมนะ ผมกลัวเขาจะเป็นห่วง
"อ้าว" เดินเข้ามาผมก็เห็นปรุงนอนพิงโซฟาคอพับอยู่ ไม่เมื่อยหรือไง แทนที่จะขึ้นไปนอนดีๆ หรือ ปรุงมานอนรอผม
"ปรุง .. ปรุง .. ตื่นเร็ว .. ทำไมไม่ขึ้นไปนอนบนห้องดีๆ" ผมเขย่าตัวปลุกเขา ปรุงค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะลุกขึ้นมานั่งหาวตาปรือ
"มาแล้วหรอครับ .. งั้นผมขึ้นไปนอนนะครับ" ปรุงเดินงัวเงียขึ้นไปด้านบน ผมไม่ได้ถามอะไรมากครับ ดูเขาจะง่วง .. ขึ้นด้านบนต้องขอเข้าไปหาลูกชายที่นอนหลับปุ๋ยก่อนครับ จูบราตรีสวัสดิ์เสร็จก็เดินกลับห้อง ปรุงนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว ผมเดินไปหอมแก้มพร้อมดึงผ้าห่มให้เขาก่อนจะถอดเสื้อผ้าเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว
ผมแต่งตัวเสร็จก็ชาร์ตแบตโทรศัพท์ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินอ้อมมาที่เตียง ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม รู้สึกได้ถึงไออุ่นๆจากตัวคนข้างๆ เครื่องปรุงนอนหลับปุ๋ย หันหลังให้ผม .. คิดถึงครับ .. ผมเข้าไปนอนกอดซ้อนตัวไปแนบชิดแผ่นหลัง พรมจูบตามใบหู ลำคอ ก่อนจะขบเม้มให้หายคิดถึง
"อื้ออ .." ปรุงส่งเสียงร้องเมื่อผมส่งมือเข้าไปเล่นกับหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อบางๆ คิดถึงมากครับไม่รู้ทำไม ทั้งคิดถึง ทั้งอยากกอด .. ปรุงจะงอนผมไหม แต่ผมแน่ใจว่าเมื่อครู่ เขารอผม ..
"ฮื่อ .. ผมจะนอน" แบบนี้จะทำได้ไหมล่ะเนี่ย ผมจับปรุงหันกลับมาหาผม ปรุงทำหน้ามุ่ยเหมือนไม่สบอารมณ์ที่ผมไปกวนเขา
"ฉันขอโทษนะ .. เรื่องวันนี้" บอกไปก็ไม่รู้ว่าเขาจะคิดมากหรือเปล่า แต่แค่ได้บอกก็ถือว่าอุ่นใจไปเปราะนึง
"ไลลาให้ฉันไปช่วยคุยกับทางค่ายเรื่องจะกลับมาเป็นดารา .. ตอนแรกฉันก็ไม่มั่นใจหรอกนะว่าเธอจะมาไม้ไหน .. แต่พอไปถึงคุยกันเสร็จก็ไม่มีปัญหา เธอได้ทำงานต่อเพราะฉันรับประกันให้ .. ไม่โกรธใช่ไหมปรุง .. ที่ฉันกลับมาช้าเพราะกลับไปบ้านมาน่ะ .. เก๋าไม่กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว" ผมพูดให้เขาได้ยินอยู่ข้างหู เกลี่ยปอยผมเล่นไปมา ผมรู้ว่าปรุงยังไม่หลับและเขาก็ลืมตาทันทีเมื่อผมพูดว่าฮะเก๋าไม่ได้กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์
"จริงหรอครับ .. น้องหายไปไหนล่ะ .. อื้อออ" ผมไม่รอช้าส่งลิ้นเข้าไปหาความหวานที่คิดถึง ปรุงท้วงอยู่ในลำคอแล้วเอามือดันอกผมออก เรื่องอะไรล่ะครับ คิดถึงจะตายอยู่แล้ว .. ผมทั้งจูบที่ริมฝีปาก ทั้งดูดดุนลิ้นร้อนจนปากเราสองคนประกบเป็นหนึ่งเดียวอยู่นานกว่าจะผละออก
"อื้อ .. แฮ่ก .. คุณถุง! .. ผมหายใจไม่ออก .. อื้ออออ" ผมกดจูบลงไปอีกทีให้หายหมั่นเขี้ยวก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องเก๋า น้องหายไปตั้งแต่โทรบอกผมจนตอนนี้ก็ยังไม่กลับ ป๊าม้าผมท่านก็เป็นห่วง เพราะน้องบอกไปนอนห้องเพื่อนแต่มันแปลกๆเพราะน้องยังไม่น่ากลับไปกรุงเทพฯ ..
"คุณจะไปหาน้องจากไหน" ปรุงถาม ตอนนี้ผมนอนกอดเขา เอามือเขามาเล่น ปรุงก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ สงสัยจะชินแล้ว บางทีผมก็คิดนะว่าเรารักกันง่ายไปหรือเปล่า แต่พอมองการกระทำที่ผ่านมา ผมตอบได้เลยว่าเป็นเพราะเขาจริงใจ พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างผมเสมอ
"เดี๋ยวฉันจะลองหาเบอร์เพื่อนเก๋าดู .. ส่วนนายลองโทรหาแบงค์ให้ฉันหน่อยสิ" ปรุงทำหน้าตางงๆ ส่วนผมยังชั่งใจอยู่ว่าเก๋าจะไปหาหนุ่ม scg คนนั้นหรือเปล่า
"คุณคิดว่าเก๋าไปหาคุณแบงค์งั้นหรอครับ" ปรุงดูตกใจมาก คงไม่คิดว่าจะเป็นแบบนั้นสินะ
"ก็ลองถามดู .. เผื่อน้องยังไม่อยากกลับบ้าน" ผมลองเดาๆดูครับ ไว้พรุ่งนี้คงเริ่มหาเต็มที่ ถ้าเจอว่าอยู่กับเพื่อนคงมีตักเตือนกันนิดหน่อย แต่ถ้าอยู่กับไอ้นั่นล่ะก็ .. ผมเล่นงานมันแน่ครับ
"ได้ๆ .. เดี๋ยวผมลองโทรให้เอง .. คุณถุงพอแล้ว .. ผมจะนอน .. อะ .. อย่าเลีย" ผมพลิกตัวปรุงให้นอนหงายแล้วเลิกเสื้อนอนขึ้นมาก้มลงไปดูดจุกนมสีขาวอมชมพูเล็กๆนั่นอย่างหื่นกระหาย ผมใช้ลิ้นตวัดไปรอบหัวและส่วนป้าน .. ปรุงเสียวจนต้องเอามือมาจับที่หัวผม .. บิดตัวแอ่นกายขึ้นลง .. เขาขยุ้มแล้วใช้นิ้วสางครางออกมานิดๆพอให้รู้ว่าจะทนไม่ไหวแล้ว
"พอแล้ว .. อะ .. อื้ออ.. มันแดงหมดแล้ว" เสียงจ๊วบจ๊าบดังลั่นห้อง ผมดูดเม้มขบเลียจนพอใจจึงผละออกแล้วดูดปากหวานๆอีกรอบก่อนจะล้มตัวลงนอนดึงปรุงเข้ามากอด .. คืนนี้ผมจะยอมปล่อยไปก่อน .. แต่พรุ่งนี้เช้าผมไม่ปล่อยให้ปรุงรอดไปแน่ๆ ..
TBC.
(http://25.media.tumblr.com/tumblr_m9i8peoiGW1rb0akvo1_500.jpg)
เกี๊ยวฝากมาบอกว่าพี่ๆหนีไปอ่านเรื่องอื่นหมดแล้วแน่ๆ
เพราะเกี๊ยวก็โดนพี่คนเขียนทิ้งไปอ่านเรื่องอื่นเหมือนกัน XD
( โดนน้องงอนแล้วอิฉัน .. ขอบคุณค่าาา )
:pig4:
-
ฮะเก๋าหนีตามปู้จ่าย
-
ฮะเก๋าหายไปไหนน้อ...
หรือว่าอยู่กับพี่แบงค์จริงๆ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ตอนนี้ดูลงตัวดีแล้วนะ
เรื่องไลลาก็จบด้วยดี
ขออย่าให้มีดราม่าอะไรเลย
ชอบบรรยากาศแบบนี้ที่สุด อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ
ตอนที่พี่ปรุงอยู่กับเกี๊ยวมุ้งมิ้งกันสองคน น่ารักจริงๆ
+1 :กอด1:
-
ยังไงก็เคืองอิคุณถุงอยู่ดี เหมือนให้ความสำคัญกับยัยไลลามากกว่า
แม้จะไม่มีอะไรแต่การกระทำก็ไม่ชัเจนอยู่ดี อย่างงี้ถ้ายัยนั่นมันมีเรื่องอะไรอีก
ไม่ต้องรีบแจ้นไปช่วยมันทุกครั้งเลยรึไง จะทำอะไรน่ะหัดคิดถึงความรู้สึกคนอื่นบ้างนะ
อย่างน้อยก็นึกถึงลูกบ้างเถอะ ใช่ว่ามีปรุงอยู่เลยกล้าปล่อยลูกไปหาชะนี เหมือนคนไม่มีความรับผิดชอบเลย
อย่าทำตัวเป็นสุภาพบุรุษโง่ๆอีกเลย เพราะเรายังไม่เห็นถึงความจำเป็นอะไร
ที่ต้องไปช่วยชะนีหน้าด้านอย่างมันเลยด้วยซ้ำ อีกอย่างก็ไม่ได้จากกันด้วยดีซักหน่อย
คือถ้าเลิกกันไป้ด้วยดี ยังเป็นเพื่อนกันอยู่อะไรแบบนี้เราจะไม่ว่าเลยนะ นี่อะไร เฮ้อ!!!เพลียกับพระเอกโง่ๆจริงๆ:katai1:
ปล.อยากให้ปรุงมีคนมารุมจีบเอยะๆมีทางเลือกเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆกว่านี้อีกนะ
แล้วให้ทำเหมือนที่ถุงมันทำ จะได้รู้ถึงความรู้สึกว่าเป็นยังไง อยากให้เกี๊ยวโตไวๆแล้วจับมาคู่กับพี่ปรุงจริงๆเลย
บอกตามตรงเราจิ้นเกี๊ยว+ปรุงมากกว่า ถุง+ปรุง ซะอีก ไม่ชอบเชียร์คนไม่ชัดเจนไม่เคลียร์และลำดับความสำคัญของคนไม่ถูก
-
มาแล้วววว เย้เย้ น้องปรุง(ชอบสุดๆไปเลย)สุดคิ้ววววท์ น้องเกี๊ยว(ที่หายไปพักนึง)แสนซนนนน และคุณถุง(ที่แอบไปหากิ๊กเก่าแต่ ให้อภัยได้ครั้งนึง เพราะ..)แฮนซั่มมมมม อิอิ
-
:katai2-1:
-
:mew1:
-
ยอมๆคนหื่นไปเห๊อะ
เพราะยังไงก็โดนกินอยู่ดี 5555
-
อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง
-
คุณถุงจะหวานไปไหนค้าาาาาา
-
รอให้ถึงวันพรุ่งนี้ อิอิ -.,-
-
แหมมีอะไรก็อธิบายให้กระจ่างแต่แรกๆสิ
ทีหลังก็ซื้อที่ชาตแบตสำรองไว้ใช้
ไม่ก็ซื้อซัมซุงฮีโร่มาใช้ด้วยนะ แบตอึดถึกทนย่ะ
-
น้องเก๋าหนีตามคุณSCGใช่ป่ะเนี่ย
แต่เผื่อใจไว้บ้างนะนู๋เหมือนเค้าชอบ
พี่ปรุงของเฮียถุงแกยู่น้า
-
โล่งใจไปเรื่องไลลา
ว่าแต่น้องฮะเก๋าหนูไปอยู่ไหน ลูก
-
น้องเก๋าไปอยู่กับหนุ่มแน่เบย
-
น้องน่ารักจะตายใครจะไปทิ้งงงงงงง :man1:
-
ใช่ๆน้องเกี๊ยวงอนคนเขียนเลยงอนนานๆเลยยิ่งดี
พี่เห็นคนเขียนดอดไปอ่านเรื่องอื่นอยู่บ่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เปล่าฟ้องนะ...จริงจริ๊งงงงงง55555555
ฮะเก๋าอยู่ไหน?ที่บ้านให้อภัยแล้วกลับมาบ้านเถอะ(เกี่ยว?)
หรือว่าเล่นSMกับแบงค์อยู่เลยกลับบ้านไม่ได้ คิคิ :hao3:
-
นึกว่าจะดราม่าซะแล้ว....
-
น้องฮะ ต้องอยู่กับ หนุ่มSCG เเน่ๆๆ เเรดเน้อ 55555555555
-
โกรธแทนปรุงอ่ะ น้องปรุงอุตส่าห์เป็นห่วง ว่ายัยไลลาจะมาหลอกอะไรคุณถุง แต่คุณถุงดันไปยอมตกลงช่วยไลลาซะงั้น ไม่กลัวแม่นางกลับมาหลอกอีกเหรอไง บทเรียนก็มีให้เห็นแล้ว
น้องฮะเก๋าไปกับหนุ่มแบงค์ SCG แน่เลย
-
เก๋าหายไปไหนนี่
-
ยังคิดถึงน้องเกี๊ยวเหมือนเดิมค๊า :mew1:
แต่ว่าน้องเก๋าสงสัยจะไปตามจีบแบงค์รึเปล่า :hao3:
-
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกกกก :hao7:
ว่าแต่เก๋าไปไหนเนี่ยย
-
ฮะเก๋าหายไปไหนเนี่ยยยยยยยยยย
เป็นห่วงน้องจังงงงงงงง
ถ้าอยู่กับแบงค์ กลัวแบงค์หลอกฮะเก๋า เพราะจริงๆแล้วแบงค์ชอบปรุงนี่นา...
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:หายไวๆนะน้องเกี้ยว :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อยู่กะแบงค์ชัวร์
-
ขอบคุณ :)
-
คุณถุงน่ะ ทำปรุงเป็นห่วงมากมาย น้องเกี๊ยวก็คิดถึงปะป๊า :mew6:
ส่วนฮะเก๋าไปอยู่กับผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย :hao3:
-
หุหุ โล่ง คิดว่าคุณถุงจะมีอะไรซะแล้ว
-
คุณถุงเกือบไปแล้วมั้งล่ะ ฮึ่ยยย
ส่วนฮะเก๋านายไปอยู่กับหนุ่ม scg แหงม
ปล. รักเกี๊ยวฝุดๆ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่าหยิกมาก ขอหอมทีลูก
ปรุงน่ารักอยู่รอ เป็นวิสัยของเมียที่ดีค่า คิๆ แอบไม่ไว้ใจคุณถุง คนอ่านขอโทษค่ะ
มาถึงก็หื่นเลออออ
ขอบคุณค่ะ
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ^^
-
น้องเกี๊ยววววววววว รักน้องมากกกกกกก จะเอาๆๆๆๆๆ :impress2:
-
ถุงทอง
"ฮื่อ .. อ๊ะ .. คุณถุง . นี่เพิ่งตีห้าเองนะ .. อื้อ .. อย่าสิครับ" เสียงแหบแห้งของคนที่ถูกผมลูบไล้หน้าท้องขาว ปรุงยังไม่ตื่นดีหรอก แต่ผมตื่นเต็มกำลังทั้งด้านบนและด้านล่าง ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าเช้านี้ผมไม่ปล่อยปรุงไปง่ายๆแน่
"ฉันไม่ทนแล้วนะ .. หืม .. นายนอนเฉยๆก็ได้" ผมนอนซ้อนหลังแล้วไล้มือเล่นที่หน้าท้องขาวก่อนจะค่อยๆไต่เล่นมาจนถึงหน้าอกแข็งที่มีตุ่มไตสองอันรอผมอยู่ ปรุงส่งมือมาลูบขาผมเล่น ไอ้เราก็นึกว่าจะไม่ยอม ที่ไหนได้ มีอารมณ์เหมือนกันนี่หว่า
"อืมม .. หอมจัง .. จ๊วบ .." ผมไซร้ไปที่ซอกคอหอม ปรุงยังเอามือมาลูบขาอ่อนผมอยู่ ส่วนผมตอนนี้เอามือออกเลิกเสื้อนอนปรุงขึ้นแล้วก้มลงไปหาสิ่งที่ดึงดูดมากที่สุด จุกนมสองอันกำลังเต่งแดงรอให้ผมลงไปไล้เลีย ผมค่อยๆแลบลิ้นออกไปแตะที่ยอดอกนั้น ปรุงครางอือสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเอามือมาเล่นที่หัวผม คงเสียวสินะ .. ผมใช้ปากดูดจนเกิดเสียงดัง ทั้งเลีย ทั้งดูด ถึงปรุงจะไม่ได้อกเต่งตึงเหมือนผู้หญิง แต่แบบนี้ผมก็ชอบนะครับ
"ยังเช้าอยู่เลยครับ .. ค่อยทำคืนนี้ไม่ได้หรอ .. อะ .. อย่ากัดครับ " ปรุงลูบไล้ใบหน้าผมพรางต่อรอง แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ ไม่ได้ทำมาตั้งหลายวัน ผมแกล้งงับที่หน้าอกไปที อยากตัวหอมดีนัก
"เรามาทำน้องให้เกี๊ยวกันเถอะ" ผมลุกขึ้นถอดเสื้อออกแล้วก้มลงไปประกบปากปรุงทันที ปรุงขัดขืนเล็กน้อยก่อนจะจูบตอบผมอย่างไม่ยอม เขานอนหอบกระเส่าเอามือมาลูบต้นคอผมแล้วกดลงมารับจูบร้อนแรงกว่าเดิม ผมบดเบียดร่างกายที่แข็งขืนให้ไปเจอกับด้านล่างของปรุงที่กำลังตื่นตัว มือผมเริ่มอยู่ไม่สุขเลื่อนลงไปถอดกางเกงนอนปรุงออกแล้วลูบไล้แก่นกายด้านล่างเล่น .. แข็งแล้วเหมือนกันนี่
"ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ . แฮ่ก .. คุณถุง .. เสียวครับ" ผมหัวเราะออกมาก่อนจะใช้มือรูดแก่นกายขนาดพอดีมือขึ้นลง ปรุงนอนหอบจนหน้าอกกระเพื่อม สองมือส่งมาดึงกางเกงนอนผมลง นี่ขนาดไม่อยากทำนะ .. ผมรูดรั้งจนขนาดใหญ่เต็มที่ก่อนจะช่วยถอดกางเกงตัวเองออกแล้วคร่อมคนข้างใต้เอาไว้ทั้งตัว
"ใช้ปากให้หน่อยสิ" ผมขยับตัวขึ้นไปหาปรุงที่นอนมองแก่นกายอันใหญ่โตของผมอยู่ "อื้ออ .. อืมม" ผมจ่อลูกชายผมไปที่ปากปรุงก่อนที่จะโดนเขาใช้มือจับแล้วค่อยๆเอาปากแตะที่ส่วนปลาย แค่โดนแตะด้วยริมฝีปาก ผมก็เสียววาบขึ้นมาถึงหน้าท้อง .. ปรุงลอบมองหน้าผมแล้วค่อยๆกลืนกินส่วนหัวของผม แล้วไล่ขึ้นมาจนสุดลำ
"ซี้ดด .. เร็วๆเลยปรุง .. อื้มม .. ดีครับ .. อ่า .. แบบนั้น .. ใช้ลิ้นด้วย .. ดี" ผมจับหัวปรุงแล้วค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปในปากเขาจนสุด เสียวจะตายอยู่แล้วครับ .. ปรุงใช้ปากเก่งขึ้นมาก เขาใช้ลิ้นดุนตรงส่วนหัวแล้วเล็มไปทั่วลำก่อนจะดูดปากเข้าออกอย่างไวจนผมแทบแตกคาปาก
"อ้าขาหน่อย .. อืม .. สองนิ้วเลยนะ" ผมผละแก่นกายออก เลื่อนตัวลงมาด้านล่าง จับขาปรุงแยกออกกว้าง ก่อนจะใช้สองนิ้วสอดเข้าไปด้านใน .. แน่นมาก .. ช่องทางปรุงรัดแน่นจนขยับไม่ได้ .. ผมกดนิ้วเข้าไปจนสุดแล้วขยับเข้าออก ปรุงนอนหอบเสียงกระเส่าแล้วดึงตัวผมไปจูบปลอบเพื่อให้หายเจ็บ
"หายเจ็บไหมครับ .. ของจริงแล้วนะ" ผมลูบผมที่เปียกชื้นแล้วหอมไปที่ขมับหนึ่งที ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่เราทำรักกันโดยที่ไม่ได้เมาหรือโดนยา ต่างคนต่างรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ผมยกขาปรุงขึ้นสองข้างแล้วจ่อแก่นกายที่ขยายจนสุดไว้ที่ปากทาง
"อื้อ .. เจ็บครับ .. จ .. เจ็บ" ปรุงร้องแล้วกำมือแน่น หลับตาปี๋ ส่วนผมที่กำลังสอดเข้าไปถึงกับต้องครางอือด้วยความคับแน่นทำให้ข้างในตัวปรุงบีบรัดแก่นกายผมจนขยับตัวลำบาก
"อย่าเกร็ง .. ผ่อนคลายนะ .. จุ๊บ" ผมจูบปรุงให้เขาได้ผ่อนคลายด้านล่างลง ตอนนี้ผมกดแก่นกายลงไปได้จนสุด ปรุงเอามือปิดปากตัวเองแล้วบิดตัวเร้าไปมา
"ขยับ .. อะ .. เลยครับ" ผมไม่รอช้าค่อยๆขยับส่วนล่างเข้าไปจนสุด ก่อนจะถอนออกมาเกือบสุดแล้วกดลงไปใหม่ .. จากเนิบช้า กลายเป็นเร็วขึ้นจนคนด้านล่างร้องครางหัวสั่นหัวคลอน
"เสียวมาก .. แน่นจนใกล้จะออกแล้ว .. " ผมลงไปดูดจุกนมเล่นจนแดงเถือก ส่วนล่างก็ยังขยับเข้าออกจนกลายเป็นความเสียวซ่าน .. ปรุงแยกขาออกเอาขาขึ้นมาให้ผมจับพาดบ่า .. ผมเลยใส่ไม่ยั้งจนคนด้านล่างนอนครางด้วยความเสียว
"ค .. คุณถุง .. อ๊ะ .. อีกนิดครับ .. ออกแล้ว .. อือ .. อ๊าาาาาาา" ปรุงทนไม่ไหวปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มหน้าท้องเลยมาที่หน้าขาผม ตอนนี้ปรุงนอนแผ่หมดสภาพแล้ว
"อ่าา .. อีกนิด .. อีกนิด .. อื้มมมมมมม .. อาาาาห์" ผมปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวปรุงติดๆ ปรุงกระตุกแล้วดึงผมลงไปแลกจูบอีกรอบ ผมแช่แก่นกายไว้ข้างใน ปล่อยน้ำรักไปวิ่งเล่นในตัวปรุงแล้วล้มลงไปทับเลขาผมไว้ ก่อนจะไซร้คอแล้วจูบเล่น
"เอาอีกป่ะ" ยกหน้าขึ้นมาถามคนที่นอนด้านล่างกวนๆ ดูนาฬิกาตอนนี้ยังไม่หกโมงเลย ได้อีกรอบพอดี
"พอแล้วมั้ง .. แล้วจะคาอีกนานไหม .. ผมอึดอัด" ปรุงหันหน้าไปด้านข้างเหมือนเขิน ผมเลยกดจูบไปที่แก้มแดงชื้นเหงื่อ น่ารักจังเลยเลขาผมเนี่ย
"ไม่อยากได้ลูกชายอีกคนหรอ .. หืม" ผมคลอเคลียเขาเป็นลูกแมว ปรุงหันหน้ามาแล้วกัดมาที่จมูกผม .. ก็ผมอยากมีน้องให้เกี๊ยวนี่นา ผิดตรงไหน ..
"พูดเหมือนมีได้จริงๆ .. ฮื่ออ .. ผมอยากอาบน้ำ" ผลักผมแล้วครับ ตอนนี้ช่วงล่างผมยังคาอยู่ข้างใน .. ไม่ได้สวมถุงยางนะครับ สดๆนี่แหละ
"ป่ะ .. ฟอดดด .. อืมม .. เริ่มอยากอีกแล้วอ่ะ" แค่ขยับร่างกายผมก็เริ่มมีอารมณ์ ผมขยับตัวขึ้นเตรียมพาเขาไปอาบน้ำ
"พอแล้ว .. ผมจะไปอาบน้ำ! .. อื้อออ .. คุณถุงงงง" ปรุงตีผมที่หลังรัวๆเพราะผมยกปรุงขึ้นกระชับกอดแน่นแล้วเดินเข้าห้องน้ำมาอย่างสบายใจ ไม่รอดแน่ครับ ขออีกสักรอบก่อนไปทำงาน ..
.....
"ปะป๊าาาาาา ..~~~" ลูกชายผมแต่งตัวชุดนักเรียนเรียบร้อยครับ วิ่งมาหาถึงห้อง ผมยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย
"ปรุงใส่เนคไทให้หน่อยครับ" ผมอุ้มเกี๊ยวแล้วหันไปหาเลขา หน้านี่มุ่ยเลยครับ โดนไปสองน้ำเต็มๆ .. ปรุงเดินหยิบเนคไทสีน้ำเงินมาหาผมแล้วทำการผูกเนคไทให้ผม ดูเป็นแม่บ้านแม่เรือนดีนะครับ
"ปะป๊า .. ของเกี๊ยวพี่แตใส่ให้ .. ของปะป๊าพี่ปรุงใส่ให้ .. เกี๊ยวก็อยากให้พี่ปรุงใส่อ่ะ .. งื้อออ" เกี๊ยวงอแงอยู่ในแขนผม เลยโดนฟัดแก้มขาวไปหลายทีครับ
"ไว้พรุ่งนี้นะลูก .. อ่ะ .. ให้หอมแก้ม" ผมโอ๋ลูกชายตาหวานแล้วทำแก้มพองให้เกี๊ยวหอม ลูกชายผมก็หอมผมดังฟอดใหญ่เลยครับ
"ไหนหอมแก้มพี่ปรุงมั่งสิ . อืม" ผมอุ้มเกี๊ยวให้ยื่นไปหอมแก้มปรุง ปรุงก็หอมกลับครับ
"ฟอดดด" " อื้อ . คุณถุง!" ผมฉวยโอกาสยื่นหน้าไปหอมพี่ปรุงของเกี๊ยวบ้าง ทีนี้ล่ะหน้าแดงเลยครับ เพิ่งอาบน้ำเสร็จแก้มขาวๆหอมจนไม่อยากไปทำงานเลย อยากจะนั่งหอมปรุงอยู่บ้านนี่แหละ
"ปะป๊าหอมพี่ปรุงอ่ะ .. งื้อออ .. เกี๊ยวเขินนน >/////< " เกี๊ยวแก้มขึ้นสีแดงแล้วซุกมาที่บ่าผม ผมกับปรุงมองหน้ากัน ผมขำออกมา แต่ปรุงชี้หน้าผมแล้วเดินไปแต่งตัวต่อ .. คงเขินเด็กล่ะมั้ง จะเขินทำไมล่ะ ลูกฉันก็เหมือนลูกนายนั่นแหละปรุง
......
ทานอาหารเช้าเสร็จ ผมก็ขับรถไปส่งเกี๊ยวที่โรงเรียนครับ ลูกผมเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่ซน พอส่งเกี๊ยวเสร็จเราก็เข้าบริษัท ผมต่อสายหาเพื่อนฮะที่ได้มาแต่ก็ไม่มีคนรับ อีกเบอร์ที่ได้มาก็บอกว่าเก๋าไม่ได้ไปมหาลัยมาหลายวันแล้ว หายไปไหนนะตัวดี อย่าให้เป็นแบบที่ผมคิดเลยครับ .. ผมไม่อยากให้น้องทำตัวตามผู้ชายแบบนั้น .. และผมก็กลัวด้วย .. กลัวว่าผมจะเผลอทำอะไรแรงๆขึ้นมา น้องอาจจะโกรธผม แต่ผมเป็นผู้ใหญ่แล้ว ถ้าน้องทำผิดก็ต้องเตือน
"คุณแบงค์ .. เอ่อ .. ฮะเก๋าอยู่ที่นั่นหรือเปล่าครับ" ปรุงกำลังต่อสายหานายคนนั้นครับ วันนี้ผมรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะจะได้ออกตามหาเกี๊ยว ผมว่าน้องน่าจะอยู่กับนาย scg นั่น
"อ่อ .. หรอครับ .. ถ้าอย่างนั้นพวกผมขอไปรับน้องเองละกันนะ .. รบกวนบอกที่อยู่ .. ครับ .. ซอย .. หลังที่ .. ครับ ... ได้ครับ" ผมนั่งฟังปรุงคุยกับมัน นี่ตกลงที่น้องผมหายไปเป็นอาทิตย์คือไปอยู่กับมันจริงๆหรอเนี่ย ผมเริ่มโมโหแล้วครับ โกรธน้องก็โกรธ โมโหไอ้นั่นก็ด้วย ตัวเองก็เป็นผู้ใหญ่แล้วทำไมไม่รู้จักแยกแยะถูกผิด .
.
.
เครื่องปรุง
พอได้เรื่องคุณถุงก็รีบหยิบกุญแจรถเดินออกมาเลยครับ ผมกลัวว่าคุณถุงจะอารมณ์รุนแรงถ้าไปเจอหน้าฮะเก๋ากับคุณแบงค์ ขนาดตอนนี้เขายังฮึดฮัด ขมวดคิ้ว ขับรถด้วยความเร็วสูง ผมทราบนะครับว่าเขาเป็นห่วงน้อง แต่แบบนี้มันจะยิ่งทำให้เรื่องราวไปกันใหญ่นะผมว่า ..
"ซอยนี้ใช่ไหมปรุง" อยู่ๆคนข้างๆก็พูดขึ้นมาเสียงดัง
"ค .. อ่า .. ใช่ครับ" ผมที่กำลังคิดอะไรเพลินๆเลยตกใจ อะไรวะ แปปเดียวเอง ถึงในเมืองแล้วหรอเนี่ย
"หลังไหน" เขาถามอย่างคนอารมณ์เสีย ไม่ค่อยได้เห็นเขาเป็นแบบนี้เลย
"นี่ครับ. หลังนี้!" กำลังจะขับผ่านไปพอดี บ้านคุณแบงค์เป็นหมู่บ้าน พอเข้ามาก็เจอเลย หลังเดียวสองชั้นไม่ใหญ่มาก
"คุณถุงครับ .. ใจเย็นๆนะ" ผมจับแขนเขาไว้ก่อนจะลงรถ เขาหันมาสบตาแล้วพยักหน้าก่อนจะเดินลงจากรถไป ผมรีบลงตามมาเพราะกลัวจะมีเรื่อง แต่เขาคงไม่ใช่คนใจร้อนล่ะมั้ง
.. ติ๊งหน่อง ..
ผมกดกริ่งหน้าบ้าน ยืนรอสักพักคุณแบงค์ก็ออกมาด้วยชุดทำงาน เขามองหน้าผมอยู่นานจนคุณถุงขัดจังหวะขึ้น
"ฮะเก๋าล่ะ" คำถามแรกที่คุณถุงถามแบงค์ ตอนนี้อากาศแถวนี้ไม่เหมาะแก่การหายใจมากครับ ควันพิษปะทุจนโขมงไปหมดแล้ว
"ในบ้าน .. " เขาตอบ สีหน้าดูเหนื่อยๆ แล้วนี่เขาใส่ชุดทำงานนี่ ทำไมมาอยู่บ้านล่ะ .. เราเดินกันเข้ามาในบ้านก็เหมือนบ้านคนโสดปกติทั่วไป มีข้าวของเครื่องใช้ครบครัน
"ฮะกลับบ้าน!" คุณถุงพูดขึ้นเสียงเล็กน้อย ตอนนี้ฮะอยู่ตรงโซฟาครับ กำลังร้องไห้หนักเลย เห้ย มีอะไรกัน
"ร้องไห้ทำไม .. แกทำอะไรน้องฉันวะ" คุณถุงถามเก๋าแล้วเดินไปกระชากคอเสื้อคุณแบงค์ขึ้น ทำไงดีเนี่ย
"คุณถุงใจเย็น" พยายามดึงมือออกแต่เขากำไว้แน่นมาก
"เฮียอย่าทำพี่แบงค์นะ .. ฮึ่ก .. เฮียฟังเก๋าก่อน" เก๋าร้องไห้น้ำตาไหลเป็นทางแล้วเข้ามากั้นกลางระหว่างคุณถุงกับคุณแบงค์
"ทำไมถึงไม่กลับบ้าน ! มาอยู่กับมันทำไม! ทำไมถึงทำตัวเหลวไหลแบบนี้!" คุณถุงปล่อยมือที่จับคอเสื้อออกแล้วหันมาพูดกับเก๋าที่ตอนนี้สะอื้นหนักเข้าไปอีก
"ผม .. ฮึ่ก .. ผมมาอยู่เอง .. พี่เขา .. ฮึ่ก .. พี่เขาไล่เก๋าแล้ว แต่เก๋าไม่ไป ., ฮืออ .. เก๋าขอโทษ .. เก๋าแค่อยากอยู่กับพี่แบงค์ .. ฮึ่ก" สงสารน้องจัง เก๋าสะอื้นตัวโยนเลย ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนดูสถานการณ์
"แล้วมันเป็นอะไรกับเรา .. ห๊ะ! ถึงต้องหอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่ด้วยแบบนี้! ทำไม ! มันได้เราแล้วหรือยังไง!" คุณถุงกระชากเก๋าจนตัวปลิว น้องยิ่งร้องมากกว่าเดิมตอนที่คุณถุงถามว่า 'มันได้เราแล้วหรือยังไง' อย่าบอกนะว่า ..
ผัวะะะ
"เห้ย!" เสียงผมเอง ตกใจมาก คุณถุงต่อยแบงค์ซะล้มลงไปนั่งที่พื้นเลย
"ทำไมทำแบบนี้วะ! น้องมันยังเด็กอยู่เลย ! ไม่คิดเลยหรือไงวะ! " คุณถุงตามไปดึงคอเสื้อทำท่าจะซ้ำ
"เฮียยยย .. เรื่องนั้นเก๋าผิดเอง .. เก๋าวางยาพี่แบงค์ .. ฮือออออออออออ" เก๋าตามมาดึงแขนคุณปรุงไว้ ส่วนผมทำได้แค่ดึงน้องไว้อีกที ทำไมเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้วะ
"เก๋าาาาา !!!!!!" คุณถุงทำท่าจะตบน้อง แต่เหมือนคิดได้เลยชะงักมือ .. แล้วดึงเก๋าไปกอด .. ผมน้ำตาซึมเลย สงสารน้อง คุณแบงค์ก็ไม่พูดอะไรสักคำ ผมช่วยอะไรได้บ้างไหมเนี่ย !
"ทำไมถึงทำแบบนี้ .. ถ้าป๊าม้ารู้เขาจะรู้สึกอย่างไร .. เฮียก็ผิดหวังในตัวเรามากรู้ไหม .. แล้วคิดว่าทำแบบนี้เขาจะรักเราเหรอ .. เขาถีบหัวส่งไม่ใช่หรอ .. "
"เฮียขอสั่งให้เลิกยุ่งกับมัน!
เด็ดขาด !!!"
คุณถุงพูดออกมาเด็ดขาด เก๋านั่งลงเอามือกุมเข่าแล้วร้องไห้ออกมาอย่างดัง .. คุณถุงโหดไปป่ะวะ. จะไม่ให้ติดต่อกันเลยหรอ ตอนนี้บรรยากาศโคตรอึมครึม คุณถุงเองก็ทำท่าจะร้องไห้เหมือนกัน ส่วนเจ้าของบ้านตอนนี้ลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นไม่พูดไม่จา ฮะเก๋าก็เอาแต่ร้องไห้ ส่วนผมได้แต่ปลอบน้องไปจะให้พูดอะไรก็คงไม่ได้ เรื่องครอบครัวเขา
"นายเลิกยุ่งกับน้องฉันซะ .. ฉันเองก็จะไม่ให้น้องฉันมายุ่งกับนาย .. หวังว่านายจะทำตามที่ฉันบอกนะ " คุณถุงพูดให้คนตรงหน้าฟังแล้วเดินไปหาเก๋า เขาดูจริงจังมากตอนนี้
"กลับบ้าน .. ไหนของใช้เรา" คุณถุงพยุงน้องขึ้นแล้วถามหากระเป๋าหรือเครื่องใช้ต่างๆ น้องชี้ไปที่โซฟา ผมเลยเดินไปหยิบมาให้ นี่มันกระเป๋าใบเดียวกับที่ไปเสม็ดเลยนี่หว่า นี่อย่าบอกนะว่าที่บอกกลับบ้านคือหนีมาอยู่กับเขาเนี่ย
"อย่าลืมที่ฉันบอก .. ไม่อย่างนั้นฉันเล่นนายแน่" คุณถุงพาเก๋าเดินออกไปแล้ว ส่วนผมก็เดินมาหาคุณแบงค์แล้วตบบ่าเป็นกำลังใจ
"คุณคงไม่ทิ้งน้องหรอกนะ .. ผมเชื่อว่าคุณแมนพอ" พูดจบก็เดินตามออกมาขึ้นรถ ผมนั่งหน้าตามเดิม ส่วนเก๋าตอนนี้นั่งมองเหม่อไปนอกกระจก น้ำตายังไหลอยู่ เฮ้อ เรื่องความรักนี่มันพูดยากจริงๆ จะให้ทำไงก็ต้องเจ็บปวดอยู่วันยังค่ำ
.
.
"แวะรับเกี๊ยวได้ไหมครับ" บอกคนที่กำลังขับรถอยู่ นี่ก็บ่ายสองจะบ่ายสามแล้ว ป่านนี้น้องนั่งรอแย่แล้ว
"อืม" เขาคงกำลังอารมณ์ไม่ดี นั่งมาในรถไม่มีใครพูดอะไรเลยสักคน มีแต่ความเงียบ .. จนมาถึงหน้าโรงเรียน ผมลงไปรับเกี๊ยวแล้วขึ้นมาบนรถ
"ปะป๊าสวัสดีฮะ .. งื้อ .. พี่เก๋านี่ .. พี่เก๋ามาได้ไงฮะ" น้องถาม ตอนนี้ยังนั่งอยู่บนตักผม คุณถุงออกรถมาแล้ว วันนี้ไม่เข้าบริษัทแล้วครับผมโทรไปบอกพี่เจ๊จินแล้ว
"ชู่วว พี่เก๋ามาหาเกี๊ยวไงครับ .. นั่งดีๆก่อนเนอะ .. ปะป๊าขับรถ" ผมจับน้องนั่งดีๆ ในรถเกี๊ยวก็เม้าจนพวกผมหูดับ ขับมาไม่นานก็ถึงบ้าน เก๋ายังไม่พูดไม่จาเลยครับ
"พี่เก๋าไปเล่นกับสายชูกันนะฮะ .. เล่นกันนะ .. เกี๊ยวคิดถึงพี่เก๋าจัง .. เล่นกับเกี๊ยวน .." พอจอดรถเกี๊ยวก็รีบวิ่งลงไปดึงพี่เก๋าจะพาไปเล่นด้วย
"อย่ามาเซ้าซี้ได้ไหม! ฮึ่ย" เก๋าตวาดน้องเสียงดังลั่นแล้ววิ่งขึ้นบ้านไป เอาแล้วไหมล่ะ
"ฮืออออออ .. ฮึ่ก .. ฮึ่กก .. ฮือออ .. พี่เก๋า .. ฮึ่ก . พี่เก๋าดุเกี๊ยว .. ฮือออ" น้องร้องไห้ไม่หยุดเลย โดนตวาดเสียงดังขนาดนั้น คงรู้สึกแย่ไม่น้อย
"โอ๋ๆ . พี่เก๋าเขาอารมณ์เสียน้า .. คุณถุงอย่าไป .. มานี่ครับ .. เอาน้องไป .. ผมขอคุยกับน้องเอง" ผมรีบดึงคนที่กำลังอารมณ์ร้อนไว้ ถ้าให้เจอกันตอนนี้มีหวังบ้านพังแน่ๆ .. ผมรีบส่งเกี๊ยวให้คุณถุงโอ๋แล้ววิ่งขึ้นมาบนบ้าน .. อยู่ในห้องผมแน่ๆ ล็อคกลอนซะด้วยสิ
"เก๋าครับเปิดประตูให้พี่ปรุงหน่อยนะ" ลองเคาะห้องดู รออยู่สักพักคิดว่าน้องคงไม่พร้อมคุย
แกร๊ก
เสียงประตูเปิด ผมเลยเดินเข้าไป ก็เจอเด็กน้อยนอนร้องไห้อยู่บนเตียง .. ผมล็อคกลอนให้เรียบร้อยแล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ ก่อนจะลูบหัวน้องเล่น
"รักพี่แบงค์หรอ" ผมถามคำถามเบสิคที่สุด น้องพยักหน้าคว่ำหน้าลงไปบนหมอน
"แล้วเขาล่ะรักเราไหม" พอมาถึงคำถามนี้น้องส่ายหน้าแล้วร้องไห้สะอื้น
"ถ้าอย่างนั้นก็อย่าไปสนใจสิ .. หรือเราอยากเสียใจเพราะเขา" ลองพูดไปดู อยากรู้เหมือนกันว่าเก๋าคิดอะไรอยู่
"เขาชอบพี่ .. ฮึ่ก" น้องพูดแล้วเงยหน้ามอง
"อืม .. เขาชอบพี่ .. แต่พี่ไม่ได้ชอบเขา .. และเขาก็ไม่เคยบังคับพี่ .. อย่างที่เราทำ .. จริงไหม" ผมพูดให้น้องได้คิด จริงอยู่ที่เขาชอบผม แต่เขาไม่เคยบังคับร่างกายหรือจิตใจผมแม้แต่ครั้งเดียว
"แต่ผมวางยาเขา .. ผมผิดใช่ไหมพี่ปรุง .. ผมทำผิดมากเลยใช่ไหม" น้องร้องแล้วหันมากอดเอวผมไว้แน่น น่าสงสารจังเลยเก๋าเอ๊ย รักมากสินะถึงได้กล้าทำแบบนั้นลงไป
"เราผิดที่ทำแบบนั้น .. แต่เราไม่ผิดหากจะรักใครสักคน .. คิดให้ดีๆนะว่าเรามีคุณค่าของตัวเอง .. อย่าให้ใครมาทำลายคุณค่าของเราได้ . เข้าใจไหมครับ" ค่อยๆปลอบใจน้องจนหายดี เรานั่งคุยกันจนรู้สึกว่าขึ้นมานานแล้ว เห็นคุณถุงบอกจะโทรบอกป๊าม้าว่าน้องปลอดภัย ป่านนี้พี่แตคงจัดโต๊ะอาหารแล้ว .. ผมเลยให้น้องไปล้างหน้าล้างตาแล้วตามลงมาทานข้าว แต่น้องยังไม่พร้อมบอกว่าจะลงมาทานทีหลัง ผมเลยลงไปทานกับคุณถุงกับเกี๊ยว คุณถุงก็ถามครับว่าเป็นไง ผมก็เล่าเรื่องให้ฟัง ก็ดูแกพอจะข่มอารมณ์ไปได้เยอะแล้ว ส่วนเกี๊ยวพอทานข้าวเสร็จน้องก็เข้านอนเลย คงเป็นเพราะร้องไห้จนเหนื่อย ผมนอนกล่อมน้องสักพักถึงจะกลับมาอาบน้ำเตรียมตัวนอน
"นอนได้แล้วครับ ไม่ทำงานแล้วนะ" ผมถอดแว่นตาคุณถุงออก หยิบเอกสารไปวางบนโต๊ะแล้วเดินไปปิดไฟ
"เฮ้ออ .. ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ" คุณถุงถอนหายใจแล้วสอดตัวมาในผ้าห่ม
"ถ้าผมเป็นเก๋า .. ผมอาจจะยอมทำแบบนี้เพื่อคนที่ผมรัก" ผมพูดออกมาลอยๆ ไม่รู้สิ ความรักทำให้เราทำอะไรได้มากมายนะ
"นายจะทำกับฉันแบบนี้หรอ .. " เขาถามแล้วหันมากอดผมไว้ เข้าโหมดหื่นอีกแล้ว
"ไม่ใช่เรื่องวางยาครับ .. เรื่องทำให้เขารับรักต่างหาก .. เก๋าพยายามทำให้คุณแบงค์หันมารัก .. แม้ว่ามันจะเป็นวิธีที่ผิด .. แต่ก็ถือว่าทำเพราะรักไม่ใช่หรอครับ" ผมพูดเมื่อคิดไปถึงเรื่องผมกับคุณถุง
"แต่น้องยังเด็ก .. แบบนี้มันไม่ดีเลยปรุง .. และฉันไม่คิดว่าวิธีผิดๆมันเกี่ยวกับความรักตรงไหน" เขาพูดออกมา หึ ลืมอะไรไปหรือเปล่า
"คุณคิดว่าไม่เคยใช้วิธีผิดๆในความรักจริงๆหรอครับ .. แล้วเรื่องบ้านเช่าของผมที่ถูกคุณขอซื้อต่อล่ะ .. นั่นมันถูกแล้วใช่ไหม" ทุกคนคงคิดนะครับว่าผมไม่รู้ แต่ผมรู้เพราะผมตรวจเอกสารเขาก่อนจะส่งคืนพี่จินครับ ตอนแรกก็กะจะปล่อยไปนะ แต่ตอนนี้เริ่มหมั่นไส้คนตรงหน้าว่ะ ขอหน่อยเหอะ
"นายรู้หรอ .." เขาถามดูตกใจเล็กน้อย
"ผมไม่โง่หรอกครับ .. แล้วคุณยังจะพูดอยู่ไหมว่าคุณไม่เคยใช้วิธีผิดๆเพื่อความรักของคุณ .. คนเห็นแก่ตัว" ผมทำท่าจะดึงมือออกจากมือเขาแต่เขาไม่ยอม
"ปรุง .. ฉันขอโทษ .. ยกโทษให้ฉันนะ .. ฉันมันเห็นแก่ตัวจริงๆ .. เห็นแก่ตัว" เขาดึงมือผมไปตีที่หน้าเขา ผมไม่ได้อยากทำร้ายเขาสักหน่อยครับ ผมรู้ว่าที่เขาทำเพราะอยากให้ผมมาอยู่กับเขา
"หยุดเถอะครับ .. ผมไม่โกรธคุณหรอกนะ .. แต่ถ้าคุณทำเรื่องแบบนี้ลับหลังผมอีก .. ผมจะไปจากคุณ" ผมบอกเขาแล้วหลับตาลง น้ำตาไหลออกมาจากหางตา มาถึงตอนนี้ผมคงจะต้องยอมรับเสียทีแหละครับว่า ผมรักเขาแล้วจริงๆ
"ไม่ทำอีกแล้วสัญญา .. อย่าหนีไปจากฉันเลยนะ .. รักปรุงนะ .. ผมรักปรุง" เขากดจูบมาที่ขมับผมแล้วสอดตัวมากอดผมไว้ . แค่นี้ก็อุ่นใจแล้วครับ .. ไม่ขออะไรมาก .. แค่เรามีกันและกัน .. ผมไม่ได้พูดคำว่ารักออกไป แต่กระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์แล้วปล่อยให้ร่างกายหลับใหลไปในอ้อมกอดของคนคนนี้ ..
TBC.
(https://pbs.twimg.com/media/BytMG9_CMAAJEep.jpg)
น่าเบื่อไหมอ่าาา กลัวทุกคนเบื่อจัง
ขอบคุณค่ะ
:pig4:
-
สองคนนี้ก็หวานจัง :impress2:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:น้องเก๋าน่าสงสารอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ่านเพลินค่ะ สะดุดฉากเลิฟซีน มันไม่หวาม แต่มันหวิว :z3: พีถุงน้องเครื่องหื่นพอกัน
ชอบอารมณ์พี่ถุงมันเอ็นดูน้อง รักน้องถุง
-
ถุงปรุงหวานกันต่อไป
-
สงสารน้องฮะอ่ะ
-
สงสารฮะเก๋าจังเลย :hao5:
สงสารน้องเกี๊ยวด้วย ถูกพี่ฮะเก๋าดุ :mew6:
-
:เฮ้อ:
-
น่ารักกันต่อไป...
-
สงสารปรุงที่ต้องตื่นมารับศึกหนัก
สงสารเก๋าที่ต้องเจ็บเพราะความรัก
สงสารเกี๊ยวที่โดนพี่ตวาด
แต่หมั่นไส้อิคุณถุง แหมมมมม เก๊กดีนัก ว่าแต่คนอื่น ไม่ดูตัวเองเลย
-
นั่นไง มีเมียฉลาดๆ ก็ทำใจหน่อยนะที่น้องจะรู้ทัน ตอนนี้น้องยอมรับว่ารักคุณถุง ดีใจด้วยจ้า
คุณถุงหื่นแต่เช้าเลย ชอบตอนเกี๊ยวเขินตอนพ่อหอมพี่ปรุง น่ารักกกก
โถ น้องฮะของพี่ รักตัวเองเยอะๆ ดีที่สุดค่ะ คุณเอสซีจีไม่รักน้องบ้างเรอะนี่ น้องออกจะน่ารัก
ขอบคุณค่ะ
-
คุณถุงเงิบเลย
พี่น้องคูุ่นี้นี่พอกันเลยนะ55
-
ถือว่าเป็นบทเรียนนะน้องเก๋า
ยังมีผู้ชายอีกเยอะ
-
ง่าาาาา สงสารฮะเก๋า :katai1:
-
อยากอ่านคู่ของ แบงค์กับเก๋าจัง :mew2:
-
เป็นคนเอาแต่ใจทั้งพี่และน้องคุณถุงจะไปว่า
น้องเก๋ามันก็ไม่ถูกซะทั้งหมดหรอกนะนายแบงค์
ถ้าไม่ชอบน้องเก๋าแล้วทำไมไม่บอกปรุงให้มา
บอกคุณถุงเพื่อรับน้องกลับบ้านไปเลยซิปล่อย
ให้น้องอยู่ต่อทำไมแสดงว่าแบงค์ก็ไม่บริสุทธิ์ใจ
เหมือนกันนั้นละไม่ยอมทำไรให้มันจบไปปล่อย
ให้ทุกอย่างมันคาราคาซังเอง :m16:
ชูป้ายไฟเห็นใจน้องเก๋าค่ะถึงแม้จะทำผิดที่ไปมอมผู้ชายก่อน :z1:
-
เข้าตัวไหมล่ะคุณถุง :โป้ก1:
ฮะเก๋าถ้าทำขนาดนี้แล้วแบงค์ยังไม่แลก็ปล่อยๆเขาไปเถอะ
ทำให้แบงค์เสียดายในตัวเราดีกว่าเชื่อดิ่ๆ
:กอด1:
-
หึยยย คนไม่รักกันก็อย่าไปบังคับ
เราบังคับจิตใจใครไม่ได้หรอกนะเก๋า
รอตอนต่อไปนะคะ
-
ตอนนี้เหมือนคนที่มีสติที่สุดจะเป็นปรุงนะ ต้องดูแลทุกคนเลย
-
ตอนแรกที่อ่าน คิดว่าน้องเก๋ากลับบ้านไปแล้ว ที่ไหนได้ไปหานายแบงค์นี่เอง
ขอบอกเลยว่าตอนนี้สงสารน้องเก๋าจริง รักคนที่เขาไม่เคยจะหันมารักเราเลยนั้นมันเจ็บปวดแค่ไหน T^T
-
:mew1:
-
โธ่น้องเก๋า
-
สงสารฮะเก๋าจัง
แต่นึกไม่ถึงเลยว่าถึงขนาดที่ฮะเก๋าวางยาคุณ scg อ่ะ
-
พี่ปรุงพูดถูกนะน้องเก๋า เราต้องเห็นคุณค่าของตัวเราเองก่อน
คนอื่นน่ะช่างเขา เรายังมีคนที่รักเราอยู่อีกมากมาย อย่างน้อยก็ครอบครัว
คนไม่รักทำยังไงก็ไม่รัก อย่าทำให้เขาเห็นว่าเราไร้ค่าต่อไปเลย
บางทีก็แอบกลัวนะ คนเราทำอะไรได้ทุกอย่างเพื่อความรักจริงๆ :เฮ้อ:
คุณถุงก็เอาเรื่องของตัวเองมาสอนใจให้เข้าใจน้องฮะเก๋าด้วยล่ะ :hao3:
ตอนนี้น้องเกี๊ยวก็น่ารักอีกแล้ว >////<
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
น่าสงสารน้องเก๋าเนอะ :เฮ้อ:
-
ขอบคุณ :)
-
น่ารักกกกกอะ :L2:
-
เข้ามายกมืออยากอ่านคู่แบงค์-เก๋าด้วยคนค่ะ T ________ T ..
สงสารน้องฮะเก๋าจังเลย อยากให้น้องสมหวังนะ ; ; ทำไมพี่แบงค์เป็นคนแบบนี้ล่าาาาาา
ได้น้องแล้วก็รับผิดชอบน้องเค้าหน่อยสิคะ! เซ็งหนุ่ม SCG จริงๆเลย (อ้าว กระทบบริษัทอีก /ฮา)
ส่วนคุณถุง-ปรุงยังน่ารักเหมือนเดิม ฮิๆ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ~ สู้ๆค่า ♡
-
ฮะเก๋าลูกกกกกกกกกกกกกกกก.... ผู้ชายไม่รักก็หันมาสนใจชะนีตาดำๆก็ได้นะลูกกกกกกกกกกก
-
ขอถามความคิดเห็นของทุกคนหน่อยค่ะ
คนเขียนเขียนคู่น้องฮะกับพี่แบงค์อยู่แล้ว
แต่ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะลงระหว่างเรื่องเลยหรือจะลงหลังจากคู่คุณถุงน้องปรุงจบดี ?
ฮืออ ช่วยตอบหน่อยนะคะ ;-;
กด 1 ลงเลย
กด 2 รอคู่หลักจบก่อน
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
ปล. ใครมีอะไรเพิ่มเติมได้นะคะ
:pig4: :pig4:
(http://3.bp.blogspot.com/-JeYDjBNpOgw/UM0_1wpaONI/AAAAAAAAAlE/fewGo3xSErg/s1600/Photo%20by%20ye_ziyu%20•%20Instagram%20-%20Mozilla%20Firefox_2012-12-14_21-51-55.png)
-
^
^
^
จิ้มแก้มน้องเกี๊ยว :impress2:
แล้วกด 1 รัวๆๆๆ :katai4:
อยากอ่านหลายๆคู่ สลับไปมากับคู่หลักก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคนเขียน ยิ่งถ้าเหตุการณ์อยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน ก็จะได้อ่านหลายมุมไปด้วยเลยจ้าา แต่สุดท้ายแล้วคนเขียนลงแบบไหนมา เราก็อ่านหมดอ่ะ ฮ่าาๆ ก็ติดใจเรื่องนี้ไปแล้วนี่เนอะ :กอด1:
ปล. อยากจะฟัดแก้มน้องเกี๊ยว :man1:
-
กด 1 ครับบบบบบ :laugh:
-
กด1จ้า :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
กด2 จ้า
-
:katai4:กด 2 ค่ะ
-
กด 1 เลยค่ะ สองคู่ต่างกันอยู่แล้ว คู่นึงหวานๆ อีกคู่ออกแนว รักข้างเดียว นิยายสองรสน่าสนุกนะคะ
-
กด 1 ด้วยคน
-
ถ้ามันส่งผลกับเนื้อเรื่องหลักก็กด 1 ครับ
แต่ถ้าคาบเกี่ยวกันนิดๆ หน่อยๆ ก็กด 2
-
กด 1 ค่าา เหมือนว่าเรื่องหลักจะนำพล็อตเรื่องรองไปไกลแล้วๆ
กลายเป็นคู่หลักสปอยล์คู่รองซะงั้น ถ้าลงไปพร้อมๆกันก็อาจจะแก้ปัญหานี้ได้ค่ะ ฮิๆ >_______<
//โน้มน้าวเต็มที่ //แต่แบบไหนก็อ่านน้า ~ สู้ๆนะคะไรเตอร์ <3
-
กด 1 :heaven
-
หาคนที่รักเราดีกว่านะน้องเก๋า ยิ่งเป็นแบบนี้เค้ายิ่งดูถูกเอานะ
-
2 ค่ะ
อยากอ่านเรื่องน้องปรุงก่อน จะได้ไม่ต้องสลับไปมา
-
กด 2 ค่าาาาาาาาา
เราไม่อยากให้มันงงอ่ะ แต่คนเขียนก็เหนื่อยหน่อยเวลาที่ต้องมานั่งรื้อความจำ
ปล. อยากอ่านฮะเก๋าแบงค์แย้วววว แต่ก็อยากอ่านเกี๊ยวด้วย. :o8:
-
มันต้องดูที่ทามไลน์นะ แบบถ้ามันมีแบบเกี่ยวกัน ก็กด 1 เพื่ออารมณ์ที่ต่อเนื่อง
เอาไงก็ได้ แล้วแต่ผลโหวต
ส่วนตัวขอกด 1 คืออยากเผือกมากๆตอนเน้ 555555
-
กด 2 ค่ะ อ่านทีละคู่งงน้อยกว่าค่ะ
-
กด 2
ทีละคู่ดีกว่าจ้า
ไม่โดดข้ามไปมาดี
-
น้องเก๋าของปล้าาาาาาา :katai4:
-
กดไรดี...ไม่รู้ซิ
แล้วแต่คนเขียนเถอะครับ
(ช่างเป็นคำตอบที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย55555)
หนูเกี๊ยวรูปนี้สาวมากอ่ะ
แต่น่ารักเว่อร์ๆ
-
กด 1 รัวๆคร้าเพราะเป็นคนชอบอ่านหลายๆคู่อ่ะ
-
ฮะเก๋า นะ ฮะเก๋า
ทำไมทำอย่างนี๊!!!! ><
แระอิแบงค์นี่ยังไง เค้าโวยวายกันเปนฉากๆ นั่งเดี๊ยงอย่างเดียว -"-
คุณถุง กะ ปรุงหว๊านหวาน แบบนี้ไม่เบื่อจร้า
ปล. กด1 จร้า เพราะถ้าปล่อยไปลอยๆตอนนี้ แล้วมาลงย้อนความทีหลังมันจะไม่ค่อยรู้สึก พีค คร้าาาา ลงตอนนี้เรยกะลังอินดี ^^
-
รอคร้าบบบบบ คิดถึงน้องเกี๊ยว
-
กด 1 ค๊า :impress2:
ได้อ่านเรื่องของน้องเก๋าและก็จะได้รู้ว่าน้องปรุงช่วยแก้ปัญหาให้ด้วย
-
กด 1 ด้วยคนจร้า เข้ามารออ่านฮะเก๋าน้าา เป็นกำลังใจให้น้อง ส่วนคู่หลักเขาสบายไปล้า :L2:
-
ฮะเก๋า
ผมเองครับ ฮะเก๋า น้องชายเฮียที่ป๊ากับม้าเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก .. ตอนนี้ผมกำลังเครียดมากๆเลยครับ ผมอยากจะกลับไปเริ่มใหม่ .. เริ่มใหม่กับคนที่ผมชอบ .. ผมทำผิดไปแล้ว ผมทำให้เขารักผมด้วยวิธีที่ผิดมหันต์ .. ผมใส่ยาในน้ำพันซ์ให้พี่แบงค์ดื่มเหมือนที่ทำให้คู่เฮียกับพี่ปรุงดื่ม .. แล้วคืนนั้นก็เป็นคืนแรกที่ผมกับเขาได้กัน .. ที่ผ่านมาเขาไม่ได้ชอบผมเลยด้วยซ้ำ .. เราเป็นแค่คนรู้จัก แต่ผมตามจีบเขามานานแล้ว นานก่อนที่เขาจะเจอพี่ปรุงด้วยซ้ำ แต่พี่เขากลับไปชอบพี่ปรุง .. ตอนผมรู้จากปากพี่แบงค์ผมร้องไห้หนักมาก ผมไม่โกรธพี่ปรุงเลย แต่ผมเสียใจที่เขาชอบคนใกล้ตัวผม .. แล้วก็เรื่องที่เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ ผมหนีไปนอนบ้านพี่แบงค์มาเกือบอาทิตย์ ไม่ติดต่อใครเลย .. ตอนแรกพี่แบงค์ก็ไล่ผมกลับแล้วก็จะโทรไปหาพี่ปรุง แต่ผมเลวเองครับ ผมแอบไปลบเบอร์ แล้วก็แอบยั่วเขาตลอดเวลา .. แล้วเราก็ได้กันอีกครั้ง .. ผมน่ะดีใจครับที่เขากอดผม .. แต่เขานี่สิ .. พอผมยั่วเขาเราได้กัน เขาก็ไม่พูดกับผมอีกเลย . วันนั้นที่เฮียไปรับผม พี่แบงค์โทรเข้าบ้านให้ผมเตรียมตัวแล้วเขาก็ลางานมาหาผม เราทะเลาะกันหนักจนผมร้องไห้ เขาไม่พูดกับผมอีกเลยจนพอเฮียมา ผมทนไม่ได้ที่เห็นเขาโดนต่อย เขาไม่ผิดเลย ไม่ผิดจริงๆ ผมต่างหากที่ผิดและพร้อมยอมรับผิดทุกอย่าง
พอกลับมาถึงบ้านผมก็อารมณ์เสียใส่น้องไปชุดใหญ่ .. ผมอยากจะบอกน้องว่าผมขอโทษ .. ผมไม่ได้ตั้งใจ .. แต่ผมก็พลาดไปแล้ว .. พี่ปรุงเข้ามาพูดกับผมด้วยเหตุผลที่ผมไม่เคยคิดเลย .. คุณค่าของตัวเองหรอ .. อืม .. ใช่สินะ .. ผมไม่เคยมองเห็นหรือรักษาคุณค่าในตัวเองไว้เลย
"พี่ขอโทษนะเกี๊ยว .. หวังว่าเราจะเข้าใจ" ผมจูบน้องที่หลับอยู่ก่อนจะเดินลงไปหาข้าวกิน ไม่มีใครอยู่ด้านล่างแล้วครับ ตอนนี้เกือบห้าทุ่มแล้ว พรุ่งนี้เช้าผมจะกลับบ้าน และ คงต้องโดนป๊าม้าบ่นจนหูชาแน่ๆ พอกินเสร็จผมก็ขึ้นมาอาบน้ำนอน อาทิตย์ที่ผ่านมาผมให้เพื่อนผมเช็คชื่อให้ตลอด ไปพรุ่งนี้ผมก็คงโดนมันบ่นหูชาเหมือนกัน
.
"ผมไปก่อนนะครับพี่ปรุง .. ไปนะครับเฮีย". ผมไหว้เฮียกับพี่ปรุง แปดโมงผมต้องออกจากบ้านแล้ว
"ทำตัวดีๆนะเก๋า .. อย่าทำตัวแบบนั้นอีกเข้าใจไหม" เฮียเดินเข้ามาลูบหัวผมแล้วกอดผมไว้แน่น พอได้รับสัมผัสจากเฮียเท่านั้นแหละผมน้ำตาไหลเลยครับ ไม่มีใครรักเราจริงเท่าคนในครอบครัวอีกแล้ว ลากันเรียบร้อยผมก็ขึ้นไปนั่งบนรถ วันนี้พี่แจ่มจะขับไปส่งถึงบ้านเลยครับ ตอนแรกผมว่าจะกลับรถตู้รับจ้างเอง แต่เฮียไม่ยอม
"ฮัลโหล ตี่ .. กูไปมอพรุ่งนี้นะ .. วันนี้กูคงต้องอยู่อธิบายป๊าม้าอีกยาวเลยว่ะ .. เออๆ .. ขอบใจมาก" ผมโทรไปลาเพื่อนรัก วันนี้คงไปมหาลัยไม่ได้แหงๆ เพราะกว่าจะพูดให้ป๊าม้าเข้าใจได้คงอีกนาน
"ขอบคุณนะครับพี่แจ่ม " ผมลงจากรถเมื่อผ่านไปเกือบสามชั่วโมง ถึงเสียทีครับ บ้านที่คุ้นเคย ก้าวแรกที่เข้าไปในบ้าน ผมก็ต้องเจอกับ
"ฮะเก๋าาา ลื้อไปไหนมา นี่อาม้าเป็นห่วงลื้อแทบตาย ไปอยู่บ้านเพื่อนก็บอกสิ .. หายไปไม่ติดต่อแบบนี้ป๊าเขาก็ไม่สบายใจนาา .. นี่ถ้าอาถุงไม่ไปตาม ลื้อจะไม่กลับใช่ไหม" ม้าเดินเข้ามาเทศนาผมชุดใหญ่ เรียกว่ามหากาพย์เลยทีเดียวครับ ป๊าท่านจะไม่ค่อยพูด กว่าจะเข้าใจรู้เรื่องได้ผมก็ต้องนั่งคุยกับท่านอยู่สองชั่วโมงรวมทานข้าวด้วย เห็นไหมล่ะครับ ถ้าผมคิดจะไปเรียนผมคงไม่ทัน
.
ผ่านมาสามวันผมไปเรียนตามปกติแล้ว ช่วงนี้กำลังจะสอบกลางภาค ผมก็ต้องขยันขึ้นอีก วิชาที่เรียนก็ยากๆทั้งนั้นเลยครับ วิศวะนี่มันยากจริงๆนะครับ ผมที่เพิ่งคิดอยากเรียนเลยต้องติวเข้มเพื่อให้ทันเพื่อนคนอื่นเขา
"เสาร์นี้เรียนพิเศษที่ห้องเดิมนะ ใครว่างก็มาล่ะ ฟรีไม่คิดเงินเพิ่ม .. เอาล่ะ .. เลิกคลาสได้" อาจารย์พูดก่อนจะเดินออกไป
"ไปร้านนมกัน" ตี่เพื่อนรักผมพูดขึ้น
"อือๆ" ผมก็ไปสิครับ ร้านนมนี้มากินกันบ่อยจนสนิทกับพี่เจ้าของร้าน เราออกมาจากมอก็เดินข้ามฝั่งไปร้านนมเจ้าประจำ สั่งอะไรมากินกันตามปกติ ผมว่าตั้งแต่ผมกลับมาผมมักจะเหม่อลอยครับ จะโทรหาพี่แบงค์ก็มัวแต่คิดถึงคำว่าคุณค่าของตัวเอง ขนาดเขายังไม่คิดจะโทรมาหาผมเลย ผมก็ไม่อยากทำให้ตัวเองดูไม่ดีอีกแล้ว
"น้องเก๋าหายไปนานเลยนะครับ" อื้อ นี่พี่เจ้าของร้านครับ พี่เจ
"ครับ ผมไปเที่ยวบ้านพี่ชายมาน่ะ .. นี่พี่ไม่มีเรียนแล้วหรอ" ผมบอก พี่เขาอยู่ปีสามแล้วครับ เรียนคณะเดียวกันเป็นเจ้าของร้านนมนี้
"ไม่มีแล้วล่ะ .. เห็นเรามาพี่ก็ดีใจ .. แต่ดูหน้าเราเครียดๆนะ .. เป็นอะไรหรือเปล่า" พี่เขาดูเป็นห่วงผมนะ
"ไม่มีไรหรอกพี่มัน .. อื้ออ" ไอ้ห่าตี่ มึงจะบอกว่ากูไปหาผู้ชายหรอ
"ใกล้สอบอ่ะพี่ อ่านไม่ทันเลยเนี่ย" เฮ้ออ โล่งอกไปที ถ้าปล่อยให้ตี่มันพูด ผมจะกลายเป็นผู้เสียหายทันทีครับ
"เออๆ เชื่อละว่าเครียดจริง .. มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะเรา" พี่เจส่งมือมาขยี้หัวแล้วเดินไปในร้าน ตอนนี้เรานั่งอยู่นอกร้านครับ
"พี่เจแม่งชอบมึงแหง .. เปลี่ยนใจยังทันนะเว้ยไอ้ฮะ" นี่แม่งก็ชอบยุยงให้ผมชอบพี่เจกลับ ไม่เอาอ่ะ ไม่ใช่เสป็คผมเลย หล่ออ่ะใช่ แต่ไม่เหมือนพี่แบงค์อ่ะ โฮ พูดแล้วก็คิดถึง
.
วันนี้วันเสาร์ผมมาห้องติวแต่เช้า ไอ้ตี่มาหลังผมนิดหน่อยครับ เรามาติวตอนนี้ในห้องมีกันประมาณ 20 คนได้ ผมซื้อขนมขบเคี้ยวมากินเล่นรออาจารย์เข้าไปพลางๆ
"เห้ย .. มึงๆ .. วันนี้ไม่ใช่อาจารย์ทีมว่ะ .. กูวิ่งผ่านเขามาโคตรหล่อเลย" ผมนั่งฟังเพื่อนเซคอื่นที่วิ่งเข้ามาตาตื่น ไม่ใช่อาจารย์ทีมแล้วใครวะ
"มึงมั่วเปล่าเขาอาจไม่ได้มาสอน" เพื่อนคนที่นั่งฟันคนหนึ่งพูดขึ้นมา ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ ใครจะสอนก็สอน
"มึงดูเองละกันมาโน่นแล้ว" เพื่อนคนเดิมพูด หลังจากนั้นห้องก็อยู่ในความสงบ
"เชี่ยเก๋า .. ผ .. ผัวมึง" ผมหันหน้ามาหาไอ้ตี่แบบงงๆก่อนจะหันหน้าไปทางหน้าห้อง .. ชั่วขณะที่หัวใจผมหยุดเต้นไป .. พี่แบงค์ .. พี่แบงค์ตัวเป็นๆยืนหล่ออยู่หน้าห้อง
"พี่จะมาสอนพิเศษพวกเราในวันนี้นะ .. มีบางคนรู้จักพี่แล้วตอนเรียนปรับพื้นฐาน .. ส่วนคนที่ไม่เคยรู้จัก .. พี่ชื่อแบงค์นะครับ" นั่นเป็นเสียงที่หล่อที่สุดเท่าที่เคยได้ฟัง แม่งเอ้ย ทำไมไม่เอะใจวะ ครั้งที่แล้วก็มากับจารย์ทีม ให้ตายเหอะ แบบนี้ผมเครียดนะเนี่ย
"กูขอไปห้องน้ำ" ผมพูดหน้าตาลอยๆแล้วทำท่าจะลุกขึ้น
"มึงก็เรียนไปเหอะน่า .. เรื่องอื่นค่อยว่ากัน" มันดึงผมไว้แล้วหยิบชีทที่เพื่อนส่งมากางให้ผม สุดท้ายผมก็ต้องทนเรียนแบบที่ไม่มีสมาธิ ไม่รู้เรื่อง ทั้งคาบพี่เขาไม่มองหน้าผมเลย ไม่อยากเห็นหน้าผมแล้วใช่ไหม ฮือ ใช่สิ ผมไม่ใช่พี่ปรุงนี่นา
"มึงจะใจลอยไปถึงไหน .. มองหน้าเขาจนแทบจะแดกเข้าไปทั้งตัว" ไอ้ตี่มันด่าผมอ่ะ เออ ถ้าแดกได้กูแดกไปแล้ว ไม่มานั่งช้ำใจแบบนี้หรอก
"จบคลาสแล้ว .. เห้ย .. โอ๊ย มึงไหวไหมเนี่ยเก๋า" ไอ้ตี่มันผลักหัวผมอย่างแรง เจ็บนะเว่ย แม่ง ก็มันไม่ค่อยมีสมาธิเรียนนี่หว่า
"เอ้า มึงจะไปไหน" พอเด็กทยอยกันออกจากห้องผมก็ตรงปรี่ไปหาพี่แบงค์เลยครับ
"พี่แบงค์ต้องคุยกับเก๋าให้รู้เรื่อง" ผมเดินไปขวาง ไม่ให้พี่แกออกไปได้
"เอ้าเห้ย ออกไปๆ เดี๋ยวกูดูต้นทางให้" ไอ้ตี่ดันพวกที่สาระแนออกไปแล้วปิดประตู ส่วนผมตอนนี้กำลังหงุดหงิดขั้นใหญ่
"ไม่มีอะไรจะคุย .. ถอยไป" พี่แกหอบชีทแล้วจะเดินมาข้างหน้าแต่ผมไม่ยอม
"ทำไมพี่แบงค์เป็นคนแบบนี้ ! ไม่คิดจะโทรหาเก๋าบ้างเลยหรอ" ผมพูดเสียงดังตอนนี้ใกล้ฟิวส์ขาดแล้ว
"ถอยไปเก๋า อย่าให้พี่หมดความอดทน" พี่แบงค์พูดแล้วกระชากผมอย่างแรง ผมก็ใกล้หมดความอดทนแล้วเหมือนกันแหละ
"พี่มันชั่ว ! ฮึ่ก ผมเกลียดพี่ เกลียดพี่ .. ฮืออ " พี่แบงค์ปล่อยผมอย่างแรงจนผมเกือบล้มแล้วเดินออกไป ฮืออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกแล้ว แต่พอเห็นเขาผมก็แทบจะบ้า
"มึงเป็นไงบ้างวะ .. โธ่เอ๊ย .. แทนที่จะคุยกันดีๆ" มันพูดแล้วกอดผมที่นั่งร้องไห้คุกเข่าอยู่
"เขาไม่แม้แต่จะแลกูด้วยซ้ำ .. ฮึ่ก " ผมสะอื้นบอกมัน เขาไม่สนใจผมเลยสักนิด ไม่สนใจเลย ฮืออออ
"นายๆ เราได้ยินพี่เขาคุยโทรศัพท์ว่าจะไปที่ร้าน xxx คืนนี้อ่ะ .. เรามาบอกเฉยๆ .. ไปละนะ" มีเด็กผู้ชายที่นั่งเรียนด้วยเมื่อกี้วิ่งมาบอก เหมือนความรู้สึกเมื่อครู่ที่เสียใจอย่างหนักมันหายไป แทนที่ด้วยความหวัง
"ตี่! มึงไปเป็นเพื่อนกูนะ!"
.
"เชี่ย .. กูไม่เคยมาร้านนี้เลยว่ะ .. แล้วมึงแต่งตัวอะไรเนี่ย" เรามาถึงก็เข้ามาด้านใน ร้านนี้เป็นร้านนั่งชิวกึ่งผับ ดีนะที่มันไม่ตรวจบัตร ไม่อย่างนั้นผมคงหมดสิทธิเข้า
"เออน่า .. มึงคอยมองหาพี่แบงค์ให้กูด้วยนะ" ผมพูดแล้วเดินเลาะมาด้านใน ไม่เห็นวี่แววพี่แบงค์เลยอ่ะ ผมว่าผมมาถูกร้านแล้วนะ วันนี้ผมจัดเต็มมาก ใส่เสื้อกล้ามขาดๆขาสั้นเลคกิ้งด้านใน ปกติผมไม่ใส่นะครับ แต่วันนี้ผมจะแกล้งยั่วคนเล่น ตอนออกมาจากบ้านก็คลุมเสื้อกันหนาวมาอีกที ผมบอกจะมานอนหอครับ ม้าก็ไม่ว่าอะไร แต่กำชับห้ามเที่ยว ห้ามหนีไปไหนอีก
"มึงๆ นั่นป่ะวะ" ตี่ชี้ไปที่โต๊ะด้านใน ใช่จริงด้วยครับ มากับใครก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นจัง ไม่รู้ตื่นเต้นเพราะจะได้ทำอะไรสนุกๆ หรือ ตื่นเต้นเพราะกลัวเขากันแน่
"มึงจะทำอะไร" ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มห้าสิบ ผมเดินไปยังเป้าหมายรอง โต๊ะที่มีผู้ชายไม่แท้ประมาณสามคน ผมไปยืนใกล้ๆเบียดๆแล้วขอดื่มเหล้าด้วย เพื่อเป้าหมายหลักในคืนนี้ ผมต้องทำให้สำเร็จ
"น้องชายน่ารักจังครับ .. มาคนเดียวหรอ" พี่ผู้ชายหล่อๆถามผม อีกสองคนก็เริ่มสนใจผมแล้วครับ
"อื้อ .. ครับ .. เหล้าขมดีนะครับ" อี๋ ขมฉิบ ผมดื่มเหล้าเป็นที่ไหนล่ะ
"ดื่มอีกสิครับ .. โอ๊ะ .. เพื่อนน้องเหรอ" ตี่มันเดินตามมาดึงแขนผม พี่เขาก็เลยทักมัน
"ครับ .. ตี่มึงดูแลกูด้วยนะ .. กูแดกเหล้าไม่เป็น" ผมกระซิบเบาๆให้มันได้ยิน
"ก็อย่าแดกสิวะ ซวยกูอีก" มันกระซิบกลับมาแต่ผมไม่สนใจ ขอเมานิดนึง ความกล้าจะได้มา
"เออน่า" หลังจากนั้นพี่เขาก็ชวนผมคุยเรื่อยๆ เข้าทางผมแล้วครับ เพราะตอนนี้ผมเริ่มมึนๆแล้ว
"เย้ ๆ .. อื้ออ .. ผมจะกินอีกครับ .. จะกินอีก .. อย่าแกล้งผมสิ" ผมยังมีสตินะครับ ผมวิ่งถือขวดเหล้าหนีพี่ที่ชื่อเต้มาทางพี่แบงค์ สาธุ เห็นผมหน่อยเถอะ
"เอามาครับ .. กลับไปดื่มที่โต๊ะเรานะ .. คนดี" ผู้ชายหน้าหม้อก็ช่วยส่งผลให้แผนผมมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นไปอีก
"อย่าสิครับ .. เห้ยย!" ไม่ได้อยู่ในแผนครับ ผมสะดุดเท้าใครก็ไม่รู้เกือบล้ม แต่พี่เต้เขาเข้ามารับผมไว้ได้ สาบานเลยครับว่าไม่อยู่ในแผน เพราะเมื่อครู่ถ้าพี่แกรับไม่ได้ ผมหัวฟาดพื้นตายแน่ๆ
"เป็นอะไรไหมเรา .. หืม" พี่เขาทำท่าจะจูบผมอ่ะ นี่ก็ไม่อยู่ในแผนนะ
"ปล่อยน้องเขาซะ!" เสียงที่คุ้นเคยดังอยู่ข้างๆหู แม้เพลงด้านในจะเสียงดัง แต่เสียงพี่แบงค์นี่ดังไม่แพ้กันเลยครับ
"มึงเสือกอะไรวะ" ผมโดนพี่แบงค์ดึงไปกอดไว้ เขาจะตีกันไหมอ่ะ ผมไม่อยากให้พี่แบงค์มีอันตราย ทำไมตอนคิดแผน ผมลืมเรื่องนี้ไปนะ
"คุณกลับไปที่ของคุณซะ". พี่แบงค์พูด ผมที่ยืนอยู่ในอ้อมกอดเหมือนจะดีใจนะครับที่เขายังลุกมาช่วยผม แต่ก็เริ่มเสียใจที่เรื่องกลายเป็นแบบนี้
"มึงเป็นใครมาสั่งกูวะ .. เก๋าไปกับพี่เถอะ .. แล้วเราไปต่อกันนะ"
"ผัวะ"
เสียงหมัดจากคนที่กอดผมซัดเข้าไปที่หน้าพี่เต้ดังมาก เห้ย เรื่องใหญ่แล้ว .. ตี่มันวิ่งมาหาผม ตอนนี้เพื่อนพี่เต้ก็มากันครบแล้วครับ ทำไงดี ทำไงดี เป็นเรื่องแน่ๆเลย
"มึงรุมมันเลย" เสียงพี่เต้ที่นั่งจับปากตัวเองอยู่บนพื้นพูด พี่อีกสองคนทำท่าเดินเข้ามาจะมารุมพี่แบงค์แล้ว อย่าทำอะไรพี่แบงค์นะ!
"ฉันว่าพวกนายหยุดเถอะนะ .. หรือจะไปโรงพัก .. ว่าไง" ฮืออ เพื่อนพี่เต้โชว์บัตรตำรวจให้พวกพี่เต้ดู ทีนี้เลยไม่มีใครกล้าเข้ามาทำร้ายพี่แบงค์เลยครับ โล่งอกไปที
"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" พี่เต้พูดแล้วเพื่อนๆเขาก็ช่วยพยุงกลับไป ส่วนผมน่ะเหรอ ตอนนี้โล่งใจครับที่พี่แบงค์ไม่เป็นอะไร แต่อีกใจนึงก็ ...
"กลับบ้าน!" พี่แบงค์บอกแล้วฉุดผมออกนอกร้าน นี่แหละครับที่ผมต้องการ แผนการผมสำเร็จแล้วใช่ไหม
"ขึ้นไป" อะ อ้าว ให้ผมกลับแท็กซี่เนี่ยนะ คนบ้า
"อึ่ก ..ผมเมาขนาดนี้ .. พี่ไม่กลัวแท็กซี่ปล้นฆ่าข่มขืนผม .. ผมไปก็ได้ครับ" ผมทำท่าเมาปีนขึ้นไปบนเบาะ แต่แล้วคนที่เคยทำใจแข็งก็ต้องหลงกลผม
"เออๆ. ลงมา .. ไม่ไปแล้ว .. ขอโทษนะครับ" หึหึ เสร็จผม พี่แบงค์พูดแล้วปิดประตูรถ ผมได้ทีเกาะแขนแน่นเลยครับ กลัวเขาทิ้งผมไว้ตรงนี้อ่ะ
"เกาะเป็นลูกลิงเลย .. ให้พี่ไปส่งไหน ". ตอนนี้ขึ้นมาบนรถแล้วครับ ไอ้ตี่มันกลับเอง ส่วนเพื่อนพี่แบงค์เขาก็แยกกันแล้ว
"หอครับ .. อึ่ก .. ร้อนจัง". แผนเรียกร้องความสนใจสำเร็จต่อไปก็แผนปฏิบัติการยั่วครับ
"อย่าถอด ! แล้วใครสอนให้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้มาผับเนี่ย! เก๋านี่มัน!" เขาดึงเสื้อที่ผมคลุมมาด้วยมาห่มให้ผมที่เลิกเสื้อขึ้นมาจนเห็นหน้าอก อะไรว้า ดันเป็นสุภาพบุรุษอีก
"ฮื่อออ . พี่แบงค์ไม่รักผม .. ฮึ่ก .. พี่แบงค์ใจร้าย" ขับมาถึงห้องผมก็ทำเป็นหลับครับ พอพี่แกปลุก ผมก็ต้องทำเป็นเมาจนลุกไม่ได้ .. ทำไมผมเป็นเด็กแบบนี้ล่ะ . ใครก็ได้ตอบเก๋าทีฮะะะ
"เมาอีก .. เหนื่อยจริงๆ" สุดท้ายพี่แบงค์ก็ต้องอุ้มผมขึ้นหอครับ ผมอยู่คอนโดนี่แหละ ป๊าม้าซื้อให้ แต่ผมชอบเรียกว่าหอ ให้ดูเป็นเด็กมหาลัยปกติหน่อย
"กุญแจล่ะ" ขึ้นมาถึงผมก็อยู่ในอ้อมกอดเขา เขาอุ้มผมขึ้นมาครับ งื้อออ อบอุ่งจังเลย ผมเลยแกล้งล้วงเข้าไปในกางเกงที่ขาดๆเกินๆของผมยั่วเขา ก่อนจะหยิบกุญแจมาไขผิดๆถูกๆเข้าห้อง
"ฮึบ". เราเข้ามาในห้องแล้ว แต่ตอนนี้เรายังไม่ได้เปิดไฟเลยครับ พอเขาวางผมลงเขาก็ทำเหมือนคนอยากออกไปใจจะขาด ผมน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ
"ปล่อยพี่เถอะ" พี่แบงค์พูดแล้วดึงมือผมที่พยายามจับมือพี่เขา ไม่ให้ไป .. ต้องทำอย่างไร พี่แบงค์ถึงจะอยู่กับผม
"อยู่กับผมได้ไหมครับ .. คืนนี้ .. นอนกับเก๋านะฮะพี่แบงค์" ผมดึงพี่เขามาใกล้ๆแล้วกระซิบเบาๆที่ข้างริมฝึปาก ผมภาวนาเหลือเกินว่าเขาจะอยู่กับผมคืนนี้ .. เพราะผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว .. ตอนนี้ .. ผมพร้อมจะเป็นของเขาอีกรอบ ทั้งตัวและหัวใจ
TBC.
เนื่องจาก โหวต 1 มานำลิ่ว คนเขียนเลยลงคู่น้องให้เลยนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ มีคำผิดท้วงได้ค่า
เป็นไงคะคู่นี้สู้คู่พี่ชายได้ไหมเอ่ย
:pig4:
-
:ling2: ดื้อจังเลยเก๋า
-
โอย น้องเก๋า อย่าทำงี้เลยลูก
-
เก๋าของเจ้ โธ่ ไม่รู้จิพูดอย่างไรทำไมหนูถึงทำตัวแบบนี้้ โฮ :hao5:
-
อย่างนี้ก็ไม่น่าเอานะเก๋า ทำใจไม่ได้แต่ก็ไม่น่าจะมาวุ่นวายกับเขาให้เขารำคาญเพิ่มขึ้นอีกนะ ที่เค้าช่วยก็เพราะรู้จักกันเฉยๆอย่าลืมสิ
-
อิน้องเก๋า แซ่บ!!! 555
-
เก๋าดื้อมาก พี่ปรุงบอกไว้แล้วไง
-
เก๋านะเก๋า :เฮ้อ:
-
เฮ้ออออออออ
สงสารเก๋าอ่ะ ฮือออออออออออออออออ :sad4: :z3:
-
ดื้อนะเก๋า ไม่เชื่อพี่ปรุง
จะเจ็บยิ่งกว่าเดิม
-
บอกตามตรงว่าไม่อยากให้เก๋าทำตัวแบบนี้
เปลี่ยนใจคนมันยากนะ
ไปหาคนที่เขารักเราดีกว่า
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เก๋า!!!! :ling1: :ling1: :ling2: :ling2:
ไหนบอกเสียใจที่ทำให้คนอื่นผิดหวัง ครอบครัวดีที่สุด
ปรุงก้อสอนให้รักตัวเอง แล้วทำไมทำอย่างนี้
นี่มันรักตัวเองตรงไหนกันนนน -_-^^^
-
เทอช่างทำได้นะ เก๋าาาาาาา :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
เก๋าที่พี่ปรุงพูดไปนี่ไม่ได้เข้าหูเลยหรอเนี่ย
-
คนเจ็บไม่ใช่ใครเลยเก๋า เฮ้อ
ขอบคุณ :)
-
เก๋ามารยานางมาเต็มจริง
-
ทำอย่างงี้
เขายิ่งรำคาญ
เก๋าเอ๊ยยยย :เฮ้อ:
-
เก๋าเอ๊ยเก๋า ไม่เห็นจำเป็นต้องทำขนาดนี้เลย
:เฮ้อ:
-
:ruready ฮะเก๋าไส้พริกใช่ม่ะ แซ่บซ่ะ
-
พี่แบงดูแล้วท่าทางก้จะรักเก๋าเหมือนกันน้า
-
เก๋า "อยากได้เขา(พี่แบงค์)มากขนาดนั้นเลยเหรอ" :ruready
-
ยังรออ่านอยู่นะ.. :katai5: :katai5: :katai5:
-
อยากอ่านมุมพี่แบงค์มากกกก
แต่น้องเก๋าหนูถือตัวบ้างไรบ้างเถอะ ดูง่ายไปนะลูก
-
ร้ายนะหนูเก๋า แต่ก็ไม่แพ้คุณถุงเลยนะเรื่องเล่ห์เหลี่ยมนี่น่ะ
-
สงสารน้องเก๋าก็สงสารนะ แต่ก็น้องยังเด็ก คิดแบบเด็กๆ
-
ฝั่งน้องเก๋าแอบดูเล่ารวบๆไปเยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย ตอนต้นๆเราอ่านแล้วแอบงงนิดนึง (อาจจะเอ๋ออยู่คนเดียวก็ได้ TT)
สงสารก็สงสารน้องนะ อยากอ่านฝั่งพี่แบงค์บ้างแล้วว่าจิตใจทำด้วยอะไรรร หวั่นไหวกับน้องบ้างอะไรบ้างเถอะค่ะ!
-
น้องฮะนี่ยั่วจริงๆ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้อวเอาด้วยมนต์ค่ะลูก 5555
ขอให้พี่แบงค์รักน้องบ้าง มีแฟนเด็กดีจะตายพี่ อมตะด้วย
แต่แค่ไปช่วยน้องมาก็ใจชื้นละ ต้องมีใจบ้างละว้า
น้องเก๋ารุกเนียนๆ นะลูกนะ เดี๋ยวไก่ตื่น ชู่วววว
ขอบคุณค่ะ
-
เห็นใจฮะเก๋านะ น้องเสียตัวไปแล้ว
อยากอ่านของพี่แบงค์ :เฮ้อ:
-
สงสารเก๋านะ น้องยังเด็กอ่ะ ทำไปไม่ได้คิด
พอมาเจออีกครั้ง หัวใจก็เรียกร้อง แอร๊กกก
พี่แบงค์รับผิดชอบน้องเลย :hao7:
-
ทำไมเป็นเด็กแบบนี้ฮะ เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับปล้ำซั่มแม่ง เอ้ย! จับตีก้นลายเลยคอยดู :hao6:
-
เฮ้อ เก๋าคนเขาไม่รักอ่ะ ต่อให้ได้เราแล้วเขาก็ไม่รักอยู่ดี ทำไมไม่รักตัวเองให้มากกว่านี้นะเก๋า
-
แบงค์
"อยู่กับผมได้ไหมครับ .. คืนนี้ .. นอนกับเก๋านะฮะพี่แบงค์" น้องพูดแล้วดึงผมมาใกล้ๆ ครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่เก๋าทำแบบนี้ ผมยอมรับนะครับว่าเนื่อตัวเก๋าช่างหอมหวาน และผมก็ความอดทนต่ำเสียด้วยสิ ผมกับน้อง เรามีอะไรกันมาแล้วหลายรอบ ผมผิดเองแหละครับที่อดทนหักห้ามใจไม่พอ มันเลยทำให้น้องกลายเป็นแบบนี้
"นะครับ .. เก๋าคิดถึงพี่ .. น้าาา" น้องดึงผมไปชิดใบหน้าขาว แล้วพูดคลอเคลียที่ริมฝีปาก กลิ่นเหล้าของเก๋าผสมกับกลิ่นเหล้าของผมทำให้อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น ผมกำลังยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำอะไรเกินเลย น้องยังเพิ่งปีหนึ่ง แต่ผมอายุปาเข้าไป 26 27 แล้ว
"เมามากแล้วนะเรา ถ้ายังทำแบบนี้ พี่จะหายไปเลย ไม่กลับมาให้เราเห็นอีก" ผมพูดแล้วจับน้องนั่งดีๆ ตั้งแต่วันที่ผมโดนต่อย เราก็ไม่ได้คุยกันอีก เพราะผมไม่รับโทรศัพท์เขา พอดีปรุงโทรมาคุยกับผมเรื่องน้อง คุณก็รู้ใช่ไหมครับว่าผมชอบปรุง ปรุงเป็นคนที่น่ารักและอบอุ่น เวลาได้มองหน้าเขาผมมักจะรู้สึกสบายใจ และผมชอบเขามาก แต่มากในที่นี้ยังไม่ได้รัก พอผมรู้ว่าเขากับเจ้านายเขาเป็นอะไรไปผมก็อึ้งอยู่เหมือนกัน ผมไม่เคยคิดว่าปรุงเป็นเกย์ ตอนแรกผมก็คิดจะจีบเขานะ แต่พอเห็นครอบครัวเขาที่เป็นอยู่ตอนนี้ ผมว่ามันลงตัวดีแล้ว คุณถุงทองเขาน่าจะดูแลปรุงได้ ดีกว่าผม ผมเลยตัดใจจากปรุงตั้งแต่คราวที่ไปเสม็ด
"อย่าทิ้งเก๋านะครับ .. ฮึ่ก .. เก๋าไม่ทำแล้ว .. ไม่ทำ" น้องพูดแล้วซุกตัวมากอดผมไว้ .. เรื่องผมกับเก๋ามันเกิดขึ้นตั้งแต่ผมมาสอนพิเศษแทนเพื่อน ผมกับเก๋าเราได้คุยกัน และน้องมักจะเฟสไทม์มาหาผม ให้ผมสอนการบ้าน หรือแม้แต่คุยเรื่องปกติทั่วไป .. จนมาถึงวันที่เราไปเสม็ด ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะวางยาผม นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมมีอะไรกับเก๋า และผมค่อนข้างจะโกรธเอามากๆ พอกลับมาจากเสม็ดผมก็กลับบ้านปกติ แต่เก๋าไม่ยอมกลับ เขามาอยู่กับผมเป็นอาทิตย์ ที่จริงผมจะโทรบอกปรุงแล้ว แต่น้องดันลบเบอร์ปรุงทิ้ง ผมโกรธเขาและระบายอารมณ์ใส่เขาด้วยการมีอะไรกับเขาอีก ผมผิดเองครับ พอมีเรื่องนั้นเกิดขึ้นผมถึงได้กลับมานั่งทบทวนตัวเอง และผมคิดว่าที่ปรุงพูดนั้นมันถูกหรือไม่
(( ผมถามจริงเถอะคุณ ถ้าคุณไม่ชอบน้องมันอยู่บ้าง คุณจะกล้าทำ เอ่อ ทำกับน้องหรอ ))
"ผมไม่รู้ .. ผมก็สับสนตัวเองอยู่"
(( ผมไม่เคยเข้าข้างเก๋านะ ผมสอนน้องไปค่อนข้างจะเยอะแล้ว .. ทีนี้ผมแค่อยากจะถามคุณว่าคุณคิดจะรับผิดชอบน้องไหม .. ถ้าเป็นแบบผมถึงคุณถุงจะฟันผมแล้วทิ้งผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะตอนนั้นผมยังไม่ได้รักเขา . แต่เก๋ารักคุณ เก๋าแค่ยังเด็ก และน้องก็ไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดี .. คุณแบงค์ .. ผมขอล่ะ .. คุณลองทบทวนดูอีกทีดีไหม .. ได้คำตอบเมื่อไหร่คุณก็มาบอกผม .. ตอนนี้ผมทำได้แค่รับฟังความรู้สึกของคุณกับเก๋า .. อย่าลืมนะครับ .. ว่าให้ใช้หัวใจในการตัดสิน ))
นั่นคือคำที่ผมได้ฟังจากปรุง และตอนนี้เป็นผมเสียเองที่กำลังลังเล .. คุณก็รู้ ผมก็รู้ ว่าเก๋าเจ้าเล่ห์มารยาแค่ไหน .. เรื่องร้านเหล้าเขาก็ใช้พวกนั้นเป็นเครื่องมือทำให้ผมหึง ทำไมผมจะไม่รู้ .. แต่เป็นผมเองนี่แหละ .. ที่ทนเห็นเก๋าอยู่ในอ้อมกอดคนอื่นไม่ได้ .. แค่เพียงเห็นคนอื่นกำลังจะมายุ่งปากเล็กๆที่ผมเคยจูบ ผมก็เสียสติจนต้องลุกขึ้นมาซัดหน้ามัน
"เก๋าขอโทษ .. เก๋าแค่คิดถึงพี่ .. เก๋าแค่อยากกอดพี่โดยที่พี่ไม่รังเกียจเก๋า " น้องพูดเสียงสะอื้นกอดผมแน่น ผมได้แค่กระชับกอดแล้วลูบหัวบางเพื่อปลอบ เก๋าเป็นเด็กดี แต่เก๋ามักจะคิดมากเรื่องครอบครัว คงเป็นเพราะผมคอยให้คำปรึกษา เก๋าเลยรักผมมาก
"ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว พี่ต้องกลับห้องแล้ว" ผมบอก ตอนนี้ผมมานอนกับเพื่อนครับ
"ไม่เอาอ่ะ .. พี่แบงค์นอนกับเก๋านะ .. เก๋าสัญญาจะไม่ทำอะไรพี่" น้องรีบเด้งขึ้นมาแล้วออดอ้อนผมเป็นลูกแมว
"เราจะทำอะไรพี่ได้ ห๊ะ!" ผมเขกหัวเล็กไปที เก๋าลูบหัวป้อยๆ มันน่าจับตีให้เข็ด
"ก็ไม่รู้แหละ .. แต่เก๋าทำให้พี่ขึ้นได้ทุกครั้งอ่ะ .. อย่าตีผม .. ฮื่อออ .. พี่แบงค์อ่ะ" มีการชื่นชมศักยภาพตัวเองอีกนะ เด็กเจ้าเล่ห์
"คุยกันก่อน .. เก๋าห้ามทำแบบตอนในผับอีก .. ห้ามเด็ดขาดเข้าใจไหม !" ผมต้องคุยกับน้อง ทำตัวแบบนี้มันยิ่งมีแต่จะทำให้เก๋าดูไม่ดี
"พี่แบงค์หวงผมใช่ไหมล่ะ " ยังจะมีหน้ามาขำอีกนะ
"พี่ไม่ได้พูดเล่นนะเก๋า .. ถ้าพี่ไม่อยู่จะทำไง .. เราจะยอมโดนพวกนั้นลากไปใช่ไหม" ผมพูดเสียงแข็ง ส่วนเก๋าหลบตาผมไม่ยอมสบตา
"ขอโทษครับ" น้องไหว้ผมแล้วกอดผมไว้ ถ้าน่ารักแบบนี้ตลอดก็ดีสินะ
"แล้วก็ทำตัวเองให้มีคุณค่า .. อย่าทำแบบที่แล้วๆมา .. พี่จะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ .. ถ้าเก๋าไม่ฟังพี่ .. เราก็ไม่ต้องคุยกัน" ผมทำจริงนะครับ ถ้าน้องไม่เปลี่ยนตัวเอง ผมจะไม่ยุ่งกับน้องจริงๆ
"ครับ ผมเข้าใจ . ผมจะเป็นคนใหม่ .. ดีไหม" เก๋าทำหน้าตารู้สึกผิดแล้วเบียดเข้ามาอีก นี่ขนาดเพิ่งบอกว่าจะเปลี่ยนตัวเองนะ ยั่วให้ผมตบะแตกอีกแล้ว
.
"พี่แบงค์ใส่เสื้อตัวนี้ได้ไหม" สุดท้ายผมก็ต้องนอนที่ห้องเก๋า บอกแล้วไงครับ ผมความอดทนไม่สูงพอ แค่โดนอ้อนนิดหน่อยผมก็ใจอ่อนแล้ว
"หล่อจัง" น้องพูดเมื่อผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินอ้อมมาที่เตียง คืนนี้ผมคงได้นอนกอดไอ้ดื้ออีกคืน ผมนี่นิสัยไม่ดีเลยนะครับ ไม่ชัดเจนเลยสักนิดเดียว
"นอนได้แล้ว" เก๋าเดินไปปิดไฟห้องแล้วลงมานอนข้างๆผม เราไม่ได้คุยอะไรกันต่อ ราวกับว่ากำลังคิดเรื่องของตัวเองอยู่ เก๋าอาจจะกำลังคิดว่าผมกลับมาหาเขาแล้ว แต่ผมคิดว่าผมจะเอาไงกับชีวิตดี .. ผมไม่ได้รังเกียจเก๋า .. แต่ผมยังไม่แน่ใจว่าจะชอบน้องได้ไหม และมันหนักมาก ถ้าคุณถุงรู้เรื่องวันนี้ บางทีเขาอาจจะสั่งคนมาเก็บผมเลยก็ได้
"พี่แบงค์อย่าคิดมาเลยครับ .. เก๋าผิดเอง .. เก๋าเป็นเด็กไม่ดี .. เล่าให้ใครฟังเขาก็ต้องพูดแบบนี้ .. เก๋ามันคนใจง่าย .. แค่คำว่าชอบว่ารักคำเดียว .. เก๋าก็ยอมเป็นของพี่แล้ว" น้องตะแคงหันหลังให้ผมแล้วพูดออกมา
"มันไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอก .. พี่เองก็ผิด .. เราผิดด้วยกันทั้งคู่" ผมนอนลืมตาพูด แม้จะเห็นแค่ห้องมืดๆ แต่ผมรู้สึกได้ว่าคนข้างๆกำลังสะอื้นอยู่
"ฮึ่ก .. ฮืออ .." เสียงน้องดังขึ้นเรื่อยๆจนผมต้องดึงเข้ามากอด .. สงสารเหมือนกันนะครับ .. อย่างไรผมก็คือคนที่เขาพึ่งพามาตลอด ตอนนี้จะมาทิ้งน้องไปมันก็รู้สึกไม่ดี เก๋าทำผิด ใช่ แต่ผมก็ผิด ดังนั้น เมื่อเราคุยกันแล้ว เราก็น่าจะเป็นพี่น้องกันได้
"ชู่วว .. เงียบซะ .. ยังไงเราก็เป็นน้องพี่เหมือนเดิม .. จากนี้ก็ตั้งใจเรียน .. ทำตัวดีๆ .. มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้เหมือนเดิม .. เข้าใจไหม" ผมถามพลางลูบหัวปลอบ
"ครับ .. ฮึ่ก .. เก๋าเข้าใจแล้ว .. เข้าใจแล้ว" น้องซุกตัวเข้ามาแล้วร้องไห้อย่างหนัก .. เฮ้อ .. ตอนนี้ผมไม่แน่ใจตัวเอง แต่ผมจะไม่รั้งเขาไว้ ผมจะไม่ทำสิ่งที่เก๋าอาจเข้าใจผิด เราคงเป็นกันได้แค่พี่น้องเหมือนเก่า คงเป็นได้แค่นั้น
.
ผมกลับมาระยองได้อาทิตย์นึงแล้วหลังจากคุยกับเก๋ารู้เรื่อง น้องเหมือนจะพูดเข้าใจขึ้นมาก ตั้งแต่วันนั้นเราก็ยังคุยกันบ้างผ่านเฟสไทม์ ผ่านไลน์ แต่หลังๆมานี่เก๋าเริ่มหายไป อาจจะเพราะทำใจได้แล้ว หรืออาจเพราะเรียนหนักเพราะใกล้สอบมั้ง ผมก็มีแอบดูบ้างนะ ว่าน้องหายไปไหน คงไม่ใช่เพราะเฮิร์ทจากผมหรอกนะ
"พี่แบงค์ผมไปนะพี่" น้องที่มาฝึกงานบอกผม ผมเป็นหัวหน้าโปรเจคท์ครับ ทำงานโรงงานมันก็มีดีอย่างเสียอย่าง เงินเดือนเยอะ มีที่พัก มีรถ มีเบี้ยเลี้ยง เบิกค่าใช้จ่าย โบนัสประจำปี แต่ก็ต้องเสี่ยงกับอัตรายของสารพิษทุกวัน
"ออกไปปิดห้องให้พี่ด้วย" ผมบอกแล้วนั่งดูเอกสารการบำรุงอีกนิด เพราะผมต้องเซ็นอนุมัติ กำลังนั่งอ่านอย่างตั้งใจ
ติ๊ง
เสียงไลน์เข้าครับ ผมหยิบมาดู เป็นของเพื่อนผมเองครับ สงสัยมันจะชวนไปเที่ยว ผมเปิดไลน์เข้าไปตอบ มันจะชวนผมไปทานจิ้มจุ่มร้านดังเย็นนี้ผมเลยตอบตกลงไป
นั่งๆอยู่ก็รู้สึกเบื่อ เลยลองเข้าไปดูรายชื่อเพื่อน .. ~ฮะเก๋า~ ผมไม่ได้คุยกับน้องนานเท่าไหร่แล้วนะ .. ตอนแรกว่าจะเลื่อนผ่านชื่อนี้ไป แต่มันไปสะดุดตรงรูปภาพที่น้องใช้เป็นดิสนี่สิ เพิ่งเปลี่ยนเมื่อวานนี้เอง
ผมกดรูปขึ้นมาดู และมันปรากฏเป็นรูป เก๋า กับ ผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง กำลังกอดคอกันถ่ายรูป เก๋าทำหน้ายิ้มตาหยีแล้วถือป๊อกกี้สีชมพูทำท่าเหมือนจะกัด ส่วนผู้ชายอีกคนที่ผมไม่รู้ว่าเป็นใครกำลังยิ้มตาหยีแล้วซบมาที่บ่าเจ้าตัวเล็ก .. เป็นรูปๆเดียว .. แค่รูปเดียว .. รูปเดียวที่ทำให้ผมใจเต้นแรง .. นี่ผมกำลังไม่พอใจ .. ผมกำลังโมโหน้องอย่างนั้นหรอ .. ไม่สิ .. ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง .. เขาอาจจะเป็นเพื่อน .. หรือพี่ .. หรือพี่แบบผม !
เหมือนยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่าน ผมละจากรูปนั้นแล้วไล่ลงมาเรื่อยๆ
ผมตัดสินใจทักไลน์น้องไป นั่งรออยู่นานก็ไม่มีมาตอบ .. นี่ผมจะมือสั่นทำไมเนี่ย .. ผมลองไล่กดดูสถานะที่ทามไลน์น้อง เลื่อนลงมาเรื่อยๆก็ไม่มีรูปที่ถ่ายคู่กันแล้ว .. แต่มันดันมีข้อความที่ทำให้ผมของขึ้นนี่สิ
~ฮะเก๋า~
เมื่อเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตัวเอง .
สู้ๆนะเก๋า
Jedai .
ตอบ
- ใครไม่รักเรา หืม .. มาที่ร้านสิ เดี๋ยวโอ๋ <3
~ฮะเก๋า~
ตอบ
- โอ๋ไร .. อยากกินคาราเมลปั่นง่ะ .. พี่เจเลี้ยงนะ >,<
Jedai .
ตอบ
- ได้เสมอครับ .. รีบมานะ <3
แค่ผมเห็นข้อความนี้ผมก็แทบจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง .. ทำไมผมต้องมีอาการณ์แบบนี้ด้วย .. ในเมื่อผมเองที่เป็นคนมอบสถานะพี่ชายน้องชายให้ความสัมพันธ์ของเรา
ผมขับรถกลับมาบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์ แต่มันก็ไม่ได้ผล .. ผมนี่มันแย่จริงๆ .. แค่เพียงอาทิตย์เดียว ผมกลับกลายเป็นคนต้องการเก๋าขึ้นมาเองหรอเนี่ย ... ไอ้บ้าเอ้ย
TBC.
ของแบงค์มานิดนึงก่อน ใครไม่ชอบบอกได้นะคะจะได้ปรับปรุง
ขอบคุณค่ะ
:pig4:
-
โฮระๆๆ
-
หึ!!สุดท้ายก็ตายตอนจบ จนได้นะนายแบงค์...
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อย่าหวงก้างนะพี่แบงค์ :z2:
-
หึห์! ว่าไงล่ะพี่แบงค์ ทีงี้มาหึงน้อง 55555555555555555
-
หืมมมมมมม ของแบบนี้ต้องติดตามกันต่อไป
แบงค์จะเป็นตัวจริงได้ไหม?
ยังไงก็ดีใจที่เก๋าเห็นค่าตัวเองซะที :เฮ้อ:
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
แล้วพี่แบงค์จะยังไงล่ะ :katai1:
-
ต้านแรงเด็กไม่ไหวอ่ะเด้ :laugh:
-
พี่แบงค์ขี้หึง คนไม่รู้ใจตัวเองก็ปล่อยสับสนไปเห๊อะ เนอะเก๋าเนอะ หาพี่ชายคนใหม่ดีก่า แกล้งอีพี่แบงค์
ให้ร้อนรนทนไม่ด้ายยยยย
ขอบคุณค่ะ
-
คนเราเนีียแปลกเน๊อะจะเห็นคุณค่าก็ตต้องเสียไปแล้ว
-
เก๋า เล่นตัวไว้เยอะๆ นะ เห็นคุณค่าตัวเองให้มากๆ ยังมีคนที่รักจริงรอเราอยู่ อย่าไปสนอิพี่แบงค์ที่ปากไม่ตรงกับใจเลย
-
เจได เจ้าของร้านไอ้นั่นป่ะ พิมพ์ตอบไปเลยแบงค์ถ้าแน่อ่ะ เรื่องของผัวเมียแมลงวี่ไม่เกี่ยว :m16:
-
งื้อออออออ มาสั้นจังเลยยยยยย ค้างอ่ะ
-
ดีมากเก๋า
-
ขอเตะพี่แบงค์ซักป้าบเห้อะะะะะ :m16:
คือยังไงอ่ะ ถึงน้องผิดตัวเองก็ผิดด้วยอยู่แล้วไหม ก็เป็นพี่นะ ถึงจะโดนยั่วแต่แบบ ก็น่าจะห้ามตัวเองได้รึเปล่า
ฮึ่ยยยย พอน้องจะทำใจจะไปมีคนใหม่ยังจะมีหน้าไปหึงอีกนะ ขึ้นนนนนนนค่ะขึ้น คือยังไงดี .. มันให้อารมณ์ก้ำกึ่งอยู่นะระหว่าง
ไปเพราะเพิ่งรู้ตัวว่ารัก กับ ไปเพราะหวงของ มันมีอยู่แล้วค่ะอารมณ์แบบนี้ เวลามีใครซักคนมาชอบเรามารักเรา เราก็ต้องรู้สึกดีอยู่แล้ว
แล้วถ้าเราไม่ชอบเค้าตอบแล้วเค้าหลบไปทำใจ ฯลฯ เราก็จะรีบตามไปให้ความหวังเพิ่มค่ะ เลี้ยงความรักของเค้าไว้
ให้มันยังเป็นของๆเราต่อไป ถึงแม้ว่าเรายังไม่มีรักจะไปแลกก็ตาม มันเป็นเรื่องปกติมากมากมากกกกกกของมนุษย์จริงๆค่ะ
สาบานได้เลยว่าไม่มีใครซักคนที่ยอมทิ้งคนที่รักเราไปได้แบบ ตัด 100% ไม่ให้ความหวัง เพื่อให้เค้าเลิกรักให้ไวที่สุด ไม่มีแน่ๆค่ะ
(ยกเว้นคนที่มาชอบมันน่ารำคาญมันวุ่นวายบลาๆ อันนั้นก็ถือเป็นอีกเคสไป แต่ถ้าเป็นคนดีคนที่รักจริง แน่นอนว่าไม่มีใครอยากปล่อยค่ะ)
ตอนนี้สำหรับพี่แบงค์เราเลยมองว่าเป็นอาการของคนหวงก้างเฉยๆมากกว่า ไม่ถึงกับรักชอบอะไรน้องหรอก
ขอให้น้องเล่นเจ็บๆซักทีเหอะะะ ไล่กลับไปเลยแบบ จะมาตามทำไมในเมื่อตัวเองเป็นคนไล่เอง
ให้คนแบบนี้มันได้รู้สำนึกซะบ้างค่ะ! //ขึ้นมากอะไรมาก //นี่ก็อินเกิ๊น 5555555555 พอดีเคยเป็นทั้ง 2 ฝั่งค่ะ
เลยเข้าใจความรู้สึกของทั้งฝั่งพี่แบงค์และฝั่งน้องเก๋า โดยเฉพาะฝั่งพี่แบงค์นี่เรารู้ดีเลยว่ายังไม่ใช่รักหรอก แค่กั๊ก เหอะๆ -_-'
ตัดกลับมาหาไรเตอร์ก่อน 555555 .. เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคร้าบบบ เค้ารอมาอัพอยู่น้า สู้ๆๆ >______<
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ ♡
-
อิพี่แบงค์ ไปตามเก๋ากลับมาเด๋วนี้นะ!!!
-
โถถถถ ถามตัวเองให้แน่ใจก่อนนะคะ ว่าที่กำลังรู้สึกคืออะไร
-
มันต้องเป็นแผนของเก๋าแน่นอนเลย 555
เสร็จแน่พี่แบงค์ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
สมน้ำหน้าอิพี่แบงค์เล่นตัวดีนัก
ก็รู้อยู่ว่าน้องมันน่ารักขนาดไหน
อีกแล้วไม่คิดเลยใช่ไหมว่าจะมี
คนชอบน้องมันเหอะชริส์ๆๆๆๆๆ
รู้ไหมว่ามีคนคอยเสียบแทนเธออยู่ :laugh: o18
-
เหมือนจะเป็นแผนนะ
ทำทีเป็นไม่สนใจเพื่อให้เขากลับมาสนใจ
ยอมรับใจตัวเองซะเถอะแบงค์ว่าชอบเก๋าเข้าแล้วน่ะ :katai3:
-
แบงค์หวงก้างนี่หว่า
-
กรีดร้องงงงงงง ช้านพลาดเรื่องนี้ไป 27 ตอนนนนนนน
แต่ตอนนี้ไมืพลาด มาเกาะรอหน้าจอ น้องเกี๊ยวววว มาให้น้าฟัดแก้มที่ลูก
น่ารักจริง ๆ
-
เอาให้แน่นะสถานะไหน
#ระบุชัดๆแบงค์
ขอบคุณ :)
-
เหอะๆ สมน้ำหน้าไอ้แบงค์มัน เก๋าสู้ๆ
-
ตายแล้ว คนไม่รู้ใจตัวเอง
คนบ้า เก๋าคบเจไดไปเลยลูก
o13
-
พี่แบงค์ไม่ไหวเลยอ่ะ รับผิดชอบน้องเลย
รออ่านคุณถุงปรุงหนูเกี๊ยวนะฮะ :-[
-
เมื่อไหร่จะมาต่อของพี่แบงเลียนะ
-
ตอนนี้คนเขียนมาเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลค่ะ แม่กลัวมาก ร้องไห้ทั้งวันเลย
หลังจากเดือนที่แล้วไม่ได้ผ่าตัดเพราะเป็นไข้หวัด แต่ครั้งนี้น่าจะได้ผ่าแล้วค่ะ
ที่เกริ่นยาวมามิใช่อะไร คงต้องขอผลัดการลงนิยายทุกเรื่องไปก่อนค่ะ
อาจจะเป็นอาทิตย์หน้าเลย หวังว่าคนที่รอคงเข้าใจคนเขียนน้าา
ขอบคุณเสมอค่ะ
:pig4:
-
ขอให้คุณแม่สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ
-
ขอให้ผ่าตัดปลอดภัยนะคะคุณแม่ หายป่วยไวไวนะคะ :L2:
-
สู้ๆค่ะ หมอเก่งค่ะคุณแม่
-
:L2:ขอให้คุณแม่หายป่วยเร็วๆนะครับ
-
ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ .. เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะ
เรื่องนิยายไม่ต้องห่วงนะคะ คนอ่านรอได้อยู่แล้วค่ะ ^^ สู้ๆค่า ~ ♡
-
ขอให้คุญแม่ปอดไพนะครับ. ตอนหน้าขอ parts พี่แบงอีกนะครับเอาแบบยาวๆเลีย
-
ขอให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี :L2:
และขอให้คุณแม่แข็งแรงเร็วค่ะ :L2:
-
สุ้ๆๆ เป็นกำลังใจให้นะคับ ขอให้คุณแม่แข็งแรงเร็วๆ นะ
-
อร้ายยยย สั้น แต่รอไ้ด้ จะผิดไหมถ้าจะชอบคู่นี้ 5555
ปล ขอให้คุณแม่ปลอดภัย และดีวันดีคืนนะคะ จะสวดมนต์เผื่อค่ะ
-
ยังไง ยังไงนี่ พี่แบงค์ ไม่รู้จะเห็นใจใครดี :katai5:
ปล. ขอให้คุณแม่หายไวๆนะคะ :L2:
-
ขอให้คุณแม่ปลอดภัยค่ะ :L2:
-
จ้า คุณแม่หายไว ๆ นะ
-
มาเป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้คุณแม่อาการดีขึ้นเร็วๆ
-
ขอให้คุณแม่ของคนเขียนหายจากอาการป่วยไวๆนะ
ผ่าตัดปลอดภัยนะครับ
นิยายเรารอได้ไม่เป็นไรๆ
:L2: :กอด1: :call:
-
ขอส่งกำลังใจและเอาใจช่วย ขอให้คุณแม่ปลอดภัย
และหายจากอาการเจ็บป่วยไวๆนะคะ :กอด1:
-
ขอให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี นะคะ
ขอให้ปลอดภัย แข็งแรงเร็วๆนะคะ
:L2:
-
ขอให้คุณแม่หายไวๆนะจ้ะ
-
รอเกี๊ยวเสมอค่า
ขอให้คุณแม่หายไวๆค่า
:L2: :mew1:
-
แบงค์
ถ้าถามผมตอนนี้คือผมไม่อยากให้เก๋าไปคบคนอื่น
แม้ว่าผมจะยังไม่ได้รักเก๋าแต่ตอนนี้ผมว่าผมก็เริ่มจะรู้สึกหวงน้องขึ้นมาบ้างแล้ว ผมรู้ว่าผมเห็นแก่ตัวเกินไปที่มาหึงหวงน้องทั้งๆที่ตัวเองบอกให้น้องตัดใจ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนเดินจากมา ..
~ฮะเก๋า~
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย :<
Jedai.
- ห่มผ้าด้วยนะครับ <3
ผมนั่งมองหน้าจอที่ตอนนี้เป็นรูปเก๋าถ่ายหน้าตัวเองปิดหน้ากากอนามัยแล้วเขียนแคปชั่นประมาณว่าไม่สบาย น้องคงป่วยเพราะว่าช่วงนี้อากาศแปรปรวน ขนาดผมเองยังตัวรุมๆไปทำงานอยู่ทุกวัน .. ตอนแรกผมก็แอบอยากเขียนตอบให้กำลังใจหรือโทรไปหาเก๋าเหมือนกันนะ แต่พอเห็นคอมเมนท์ของคนที่ชื่อเจไดทีไร ผมก็มักจะเลิกล้มความคิดนั้นทุกที หายป่วยไวๆบ้างล่ะ พรุ่งนี้เจอกันบ้างล่ะ นี่ขนาดที่สาธารณะยังเขียนขนาดนี้ แล้วห้องแชทส่วนตัวล่ะจะขนาดไหน ผมก็ไม่ทราบหรอกนะว่าเขาเป็นใคร เป็นอะไรอยู่ในสถานะไหน แต่ผมค่อนข้างไม่พอใจอย่างมากที่เห็นแบบนี้ .. ตั้งแต่วันที่เก๋าไม่ตอบไลน์ผม พอมาอีกวันน้องก็เข้ามาทักบอกว่าเพิ่งเห็นที่ผมทักไป ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร หลังจากนั้นเราก็คุยปกติ ผมไม่ได้ถามเก๋าเรื่องคนชื่อเจไดเพราะคิดว่าน้องอาจจะไม่อยากตอบ เราแค่คุยกันเรื่อยเปื่อย ถามสารทุกข์สุขดิบ จนหลังๆก็เริ่มไม่ค่อยได้คุยกันอีก ..
'ห่มผ้าด้วยนะครับ' .. แค่เพียงเมนท์เดียวจริงๆที่ทำเอาผมนอนไม่หลับทั้งคืน ผมนั่งไล่อ่านทามไลน์เก๋ามาหลายวันแล้วก็เจอแต่สถานะที่ทำเอาผมฟุ้งซ่าน ผมเริ่มจะคุมตัวเองไม่ไหวเลยลองโทรไปปรึกษาปรุง ปรุงเขาก็พยายามหาวิธีที่พวกผมทั้งสองคนไม่มีใครเจ็บและบอกให้ผมทบทวนความรู้สึกตัวเองก่อนที่จะไปหาน้อง .. นี่ก็เลยมาเป็นอาทิตย์แล้วครับที่ผมทำได้แค่ฟุ้งซ่านเวลาเห็นเก๋าไปกับใคร .. ระยะทางมันก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมกับน้องไม่ค่อยได้เจอกัน หรืออาจเพราะแบบนี้เก๋าถึงลืมผมได้ไวขึ้น ตอนแรกผมเองก็แปลกใจว่าทำไมเก๋าถึงลืมผมได้เร็ว จนกระทั่งผมเห็นว่าน้องกำลังมีใครนี่แหละ ผมจึงรู้ว่าผมกำลังกลายเป็นคนอื่น เป็นคนไม่สำคัญอีกต่อไป
กริ๊งงงงงงงง
"ว่าไงมึง " หน้าจอโทรศัพท์กลายเป็นสายเรียกเข้าจากเพื่อนสนิทผม
(( มึงว่างป่ะ .. อาทิตย์นี้กูไม่ว่างเลยว่ะ .. กูวานมึงมาสอนพิเศษที่มหาลัยอีกทีได้ป่ะวะ ))
"ได้ๆ กูว่างพอดี งั้นคืนนี้กูไปนอนกับมึงเลยละกัน โอเคนะ" ผมบอกปลายสายอย่างกระตือรือร้น อาจเป็นโชคดีที่ผมจะได้เจอน้อง
(( มึงพูดเหมือนอยากสอนมากอ่ะแบงค์ มึงมีอะไรป่ะวะ อุบเงียบนะมึงไม่บอกเพื่อนเลยนะมึง ))
"ไม่มีอะไรหรอก .. แค่กูไม่มีอะไรทำน่ะ .. แค่นี้นะมึง เดี๋ยวเลิกงานจะรีบไป"
(( เออๆ เจอกัน ))
ผมวางโทรศัพท์แล้วยิ้มย่องออกมา ตอนแรกก็กะจะขึ้นไปหาอยู่แล้วครับ ไม่คิดว่าโชคจะเข้าข้างผมไวถึงเพียงนี้ ถ้าผมไปสอนก็จะได้ดูอาการของน้องไปด้วยว่าตอนนี้น้องยังมีปฏิกิริยาต่อผมอย่างไร มันน่าจะดีกว่าการที่ผมอยู่เฉยๆ รอดูน้องไปกับคนอื่นแบบนี้
.
“ว่าไงมึง นี่บึ่งรถมาไม่ถึงสองชั่วโมง มึงรีบหรอ” มาถึงคอนโดเพื่อนมันก็ทักเลยครับ ผมออกจากระยองมาตอนหนึ่งทุ่ม นี่ยังไม่ทันจะสองทุ่มดีเลยผมก็มาถึงกรุงเทพแล้ว
“เออ กูรีบ มึงทำไรอยู่วะ” ผมหิ้วกระเป๋าเข้ามาในห้องมัน เห็นมันนั่งทำงานอยู่ตรงโต๊ะทำงาน
“กูตรวจงานเด็กอยู่ เออ โทษทีนะเว่ยมึง อาทิตย์นี้กูต้องไปอบรมว่ะ รบกวนมึงช่วยสอนพิเศษแทนกูหน่อยเถอะ ห้องนี่ก็อยู่ไป กูกลับวันอาทิตย์เย็น ถ้ามึงกลับก่อนมึงก็ฝากกุญแจคนดูแลไว้” มันพูดแล้วเดินไปเปิดห้องให้ผมอย่างรู้งาน ผมมาบ่อยครับที่นี่ เวลาผมมากรุงเทพผมก็จะมาอาศัยมันนอนถ้าไม่กลับบ้าน ผมว่าผมอาจจะต้องซื้อคอนโดไว้เผื่อซะแล้ว มาบ่อยจนเกรงใจมัน
“มึงแดกอะไรมายังวะ” มันถามผมที่กำลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้
“ยังว่ะ เดี๋ยวกูออกไปซื้อด้านล่างนี่แหละ มึงจะเอาอะไรก็บอกมา” ผมถามเพราะรู้ว่ามันชอบกินข้าวตอนดึกๆ เวลาตรวจงานหรือเตรียมการสอนมันจะนั่งอยู่บนโต๊ะไม่ออกไปไหน เวลาผมมาก็เป็นผมนี่แหละครับคอยหาข้าวปลาให้มันกิน
“เอาข้าวมันไก่ห่อนึง ขอบใจมาก” มันสั่งเสร็จก็เดินกลับไป ส่วนผมพอจัดของเสร็จก็หยิบกุญแจห้องมันแล้วเดินลงมาด้านล่าง หน้าคอนโดมันจะมีของกินมากมาย ข้างๆก็มีเซเว่น ถือว่าสะดวกสบายดีครับ
“เอาข้าวมันไก่สองห่อครับ” สั่งข้าวเสร็จก็เดินเข้าเซเว่นหาของบำรุงทานครับ ก็มีขนมบ้าง แบรนด์บ้าง ซื้อไปฝากไอ้ทีมมัน เป็นอาจารย์มันเหนื่อยนะครับ ขนาดผมแค่มาสอนแทนไม่กี่วัน ผมยังว่าเหนื่อยเลย แล้วมันทำงานมาตั้งหลายปี มันก็คงเหนื่อยมากเหมือนกัน
“นี่ครับ” กำลังนั่งดูไลน์ไปเรื่อยๆเด็กก็เอาข้าวที่สั่งมาให้ ผมรับข้าวมาจ่ายเงินเรียบร้อยก็เดินกลับขึ้นห้อง
“ออกมาแดกข้าวก่อนมา เดี๋ยวจะหิวตายเสียก่อน” ผมวางข้าวไว้ที่โต๊ะแล้วเดินไปตบบ่าเรียกมันก่อนจะเดินมาทานข้าวพร้อมกัน พอทานเสร็จผมก็แยกเข้าห้องที่ผมนอนครับ อาบน้ำแล้วหยิบชีทที่มันให้มาอ่านทบทวนเพราะพรุ่งนี้จะต้องไปสอนพิเศษเด็ก จะว่าไปเด็กมหาลัยก็สอนง่ายนะครับ คงเป็นเพราะเขาโตๆกันแล้วเลยคุยกันง่ายหน่อย พออ่านทบทวนรอบสองเสร็จก็หลับครับ เดี๋ยวตอนเช้าต้องไปสอนอีก ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ
.
“สวัสดีครับพี่แบงค์” กำลังเดินจะถึงห้องเลกเชอร์ก็มีเด็กที่เรียนกับผมประจำเดินมาทักทายครับ วันนี้ผมตื่นมาแต่เช้าเลยมีเวลาทานข้าวเช้า แล้วก็มามหาลัยไวขึ้น
“อืม สวัสดี” ผมทักทายกลับแล้วเดินเข้าห้องมา เด็กๆก็เริ่มทยอยเข้าห้องกันจนเกือบเต็มแล้วครับ ผมลองสอดส่ายสายตามองเด็กทั้งห้องก็พบว่าไม่เจอเด็กน้อยที่ผมคิดถึง ทำไมเก๋าไม่มาเรียนล่ะเนี่ย หรือว่าน้องหนีเรียน ไม่ได้แล้วเดี๋ยวนี้ชักจะเอาใหญ่ละ
"เธอเป็นเพื่อนเก๋าใช่ไหม ทำไมวันนี้เขาไม่มาเรียนล่ะ" ผมอาศัยจังหวะที่เด็กกำลังทำแบบฝึกหัดเดินมาหาเพื่อนเก๋าด้านหลัง ผมจำหน้าเพื่อนเก๋าคนนี้ได้ วันนี้เขามาคนเดียว แล้วไอ้ตัวดีของผมล่ะหายไปไหน ถ้ารู้ว่าโดดเรียนนะผมจะตามไปหาถึงบ้านเลย
"เก๋าไม่สบายครับพี่ นอนอยู่คอนโดน่ะ เมื่อเช้าผมก็เพิ่งเข้าไปดูมันมาเลยมาสาย แหะๆ" เพื่อนเก๋าพูดแล้วก้มลงทำแบบฝึกหัดต่อ ส่วนผมก็เดินดูน้องๆเรื่อยๆครับ แม้ตอนนี้ใจเริ่มไม่ดีที่ได้ยินว่าน้องไม่สบายแต่ก็ต้องสอนให้จบก่อนครับถึงจะไปได้
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์นะ" ผมขับรถออกมาคอนโดน้องหลังสอนเสร็จ ก่อนมาผมแวะซื้อข้าวต้ม นมต่างๆ พร้อมอาหารบำรุงมาด้วย ตอนนี้ผมโทรหาน้องหลายรอบแล้วครับแต่น้องไม่รับเลย หรือว่าน้องจะเป็นอะไรหรือเปล่า มันยิ่งทำให้ผมกังวลมากไปอีก ผมว่าผมรีบแล้วนะแต่ดันมาติดไฟแดงตรงทางแยกเข้าคอนโด ยิ่งรีบเหมือนยิ่งรน ผมใจร้อนมากพอไฟเขียวได้ผมก็ออกรถอย่างเร็วเพื่อไปถึงจุดหมายให้ทัน พอมาถึงคอนโดผมก็รีบหิ้วของวิ่งไปเคาะประตูห้องเก๋าทันที
เคาะอยู่นานน้องก็ไม่ออกมาเปิด แม้แต่คำขานรับก็ไม่มี ผมทนรอเคาะอยู่แบบนี้ไม่ไหวแล้วครับ เลยวิ่งลงไปบอกคนดูแลคอนโดพี่เขาก็ยอมมาเปิดเพราะผมบอกว่าน้องไม่สบายกลัวน้องเป็นอะไรโทรศัพท์ก็ไม่รับ
"เก๋าครับ เก๋าอยู่ไหน" ผมรีบเดินเข้ามาในห้องตรงเข้าไปในห้องนอนก่อนห้องแรกก็ไม่มี น้องไปไหนล่ะเนี่ย เดินดูจนทั่วห้องก็ไม่มีครับเลยกลับมาดูในห้องน้ำเผื่อน้องจะอยู่ในนั้น
ผมยืนเคาะห้องน้ำอยู่นานมากครับ เคาะไปก็กังวลไป เพราะห้องน้ำเป็นที่สุดท้ายแล้ว ตอนนี้มันล็อคแสดงว่าน้องอยู่ข้างใน แต่ทำไมไม่มีเสียงตอบรับจากคนในนั้นเลย หรือว่าน้องจะเป็นลมในห้องน้ำ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงต้องพังประตูเข้าไป
"เก๋าอยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า .. เก๋า .. เก๋า .. เห้ย"
ผมตกใจเพราะอยู่ดีๆประตูข้างในก็เปิดออกพร้อมฮะเก๋าที่เดินออกมาจากในห้องน้ำแบบงงๆ น้องถอดหูฟังออกแล้วเหมือนจะพูด โธ่เว้ย ผมก็กลัวไปต่างๆ นาๆ กลัวว่าจะเกิดอันตรายแล้วไม่มีใครดูแล
"พี่นึกว่าเก๋าเป็นอะไรไปแล้ว รู้ไหมพี่กลัวแทบตาย ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่ ทำไมไม่ขานรับที่พี่เรียก" ผมใส่อารมณ์กับน้องแล้วดึงน้องมากอด ตอนนี้เก๋ายืนเอ๋อทำตัวไม่ถูกอยู่ในอ้อมกอดผม น้องตัวร้อนเหมือนจะเป็นไข้ ขนาดแค่กอดผมยังรู้สึกได้ถึงไอร้อนที่ออกมาจากร่างกายเจ้าตัวเล็ก
"เก๋าอาบน้ำ แล้วก็ฟังเพลงไปด้วย .. พี่แบงค์มาได้ไงครับ .. เก๋าไม่ได้เป็นอะไร .. พี่นั่นแหละเป็นอะไร" จริงอย่างที่น้องพูด นี่ผมเป็นอะไรไปแล้วเนี่ย ผมดูไม่เป็นตัวเองเลย
"ถ้าไม่มีอะไรพี่ขอตัวนะคะ " พี่ที่ดูแลหอพูดขึ้นมาทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าในห้องไม่ได้มีกันแค่สองคน ผมขอบคุณพี่เขาก่อนที่เขาจะออกไปแล้วปิดห้องให้ นี่ผมเป็นเอามากจริงๆนะเนี่ย ผมทำตัววุ่นวายไปหรือเปล่า ผมกำลังกลายเป็นเก๋าคนที่ผมไล่เขาออกมาจากชีวิตในตอนนั้นเสียเอง
"พี่แบงค์ .. เก๋าหายใจไม่ออก" น้องร้องออกมาเพราะผมกอดตัวเขาไว้แน่นเหมือนน้องจะหายไปถ้าไม่กอดไว้
"พี่ขอโทษ .. เราทานยาหรือยัง . เที่ยงแล้วพี่ซื้อข้าวต้มมาฝาก" ผมผละออกแล้วลูบหัวน้องที่ชื้นเหงื่อ คนที่ผมไม่เจอมานานเป็นอาทิตย์ ทำไมถึงดูโทรมแบบนี้เนี่ย
"ยังไม่ทานข้าวเที่ยงเลยครับ เออ แล้วนี่พี่แบงค์รู้ได้ไงว่าเก๋าไม่สบาย . แล้วพี่มาทำอะไรที่กรุงเทพ" น้องถามพลางเดินไปที่โต๊ะก่อนจะเอาถ้วยมาใส่ข้าวต้มไปเวฟ
"พี่ถามเพื่อนเราน่ะ วันนี้พี่มาสอนแทนทีมมัน " ผมตอบพลางสังเกตชุดที่น้องใส่ มันเป็นเสื้อหนาวตัวโคร่งยาวมาถึงหน้าขาปิดส่วนล่างที่มองไม่เห็นว่าใส่อะไรไว้ข้างในหรือเปล่า ขายาวเรียวทำให้ผมลอบกลืนน้ำลาย นี่ขนาดน้องป่วย ผมยังมีอารมณ์มานั่งหื่นอีกนะ
"ไอ้ตี่น่ะหรอครับ .. อืออ .. พี่แบงค์ไม่ทานหรอ" น้องยกข้าวออกมาวางแล้วนั่งลงทานตรงข้ามผม
"พี่ไม่ทานหรอก เราทานเถอะ " ผมพูดแล้วจ้องหน้าน้องที่ซีดเซียว
"ทำไมถึงไม่กลับบ้าน จะได้มีคนดูแล" ผมถามน้องแล้วเดินไปกดน้ำร้อนผสมน้ำอุ่นให้เก๋า
"เก๋าเพิ่งเป็นเมื่อคืน กลับไม่ไหว" น้องพูดแล้วกินข้าวต้มเรื่อยๆ
"ไปหาหมอไหมครับ" ผมวางแก้วน้ำไว้แล้วยืนข้างๆน้อง ลูบผมที่ชื้นเหงื่อ น้องทานหมดไปครึ่งนึงแล้วครับตอนนี้
"ไม่เป็นไรครับพี่แบงค์" น้องพูดแล้วดื่มน้ำตาม สงสัยจะอิ่มแล้ว
ก๊อก ก๊อก
"ใครมาเคาะ" ผมถามเจ้าของห้องที่เพิ่งล้างจานเสร็จ
"สงสัยตี่มั้งครับ" น้องตอบแล้วเดินไปเปิดประตู เป็นเพื่อนเก๋าที่ชื่อตี่จริงๆครับ กับอีกคนหนึ่ง คนที่ทำให้ผมนอนไม่หลับมาหลายคืน
"อ้าว พี่เจมาได้ไงเนี่ย ตี่ มึงพาพี่เขามาหรอ" ตัวเล็กถามเพื่อนหน้างงๆ ส่วนผมตอนนี้ใจเต้นมากครับ ไม่คิดว่าจะมาเจอกันไวขนาดนี้
"พี่ตามตี่มาเองแหละ อ่ะ ของฝาก .. เรานี่ยังไง พี่บอกให้ดูแลตัวเองเห็นไหม .. เป็นหวัดหนักเลยเรา" ผู้ชายคนนั้นเดินมาขยี้หัวเล็กของเก๋าแล้วยิ้มหวานให้ ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินในห้องนี้ก็ไม่รู้ ท่าทางที่เขาทักทายกัน เวลาที่เก๋ายิ้มให้มัน ผมนี่แทบจะเดินออกจากห้องเลยครับ
"ขอบคุณครับ .. พี่นั่งก่อน .. เอ่อ .. นี่พี่แบงค์ครับ พี่ชายเก๋าเอง .. ส่วนนี่พี่เจครับ .. พี่เขาเป็น .. พี่ที่มอครับ" น้องเว้นจังหวะไว้ให้ผมใจหายเล่น แม้จะดูรู้ว่าเป็นแค่พี่ที่มอ แต่ผมดูออกนะว่าคนชื่อเจเขาชอบเก๋าของผม
"สวัสดีครับ" คนชื่อเจพยักหน้าให้ผมเป็นเชิงทักทาย ผมเลยพยักหน้าเล็กน้อยตอบ
"ไปหาหมอไหมพี่พาไป ดูเราโทรมลงไปนะเก๋า เมื่อคืนยังดีๆอยู่เลย" คนตรงข้ามถามพร้อมสังเกตเก๋าตั้งแต่หัวจรดเท้า พอน้องมานั่งผมถึงรู้ว่าน้องใส่ขาสั้นไว้ข้างใน แต่นั่งแบบนี้ไอ้นั่นมันไม่เห็นขาขาวๆของเก๋าไปไหนต่อไหนแล้วหรอ ผมพูดจริงๆนะครับ ตอนนี้ผมห่วงทุกส่วนในร่างกายที่เป็นของน้อง
"ก็เพราะเมื่อคืนตากน้ำค้างจนดึกนี่แหละเลยเป็นแบบนี้ เพราะพี่เลยพี่เจ" น้องพูดว่าคนตรงหน้าอย่างขำๆ ผมที่นั่งอยู่ข้างๆรู้สึกมือเท้ากระตุกแล้วครับ ถ้านั่งอยู่นานกว่านี้ผมคงต้องระเบิดออกมาแน่ๆ ไปไหนกันมาจนดึกดื่นผมก็อยากรู้นะครับ แต่ไม่อยากเสียเชิงต่อหน้าคนชื่อเจ ผมว่าเขารู้ว่าผมหวงเก๋าแค่ไหน เพราะผมมักจะทำตาขวางใส่คนตรงข้ามตลอดเวลา
"รีบคุยรีบเข้ามาพักนะครับ พี่เข้าไปรอในห้องนะ" ผมลูบหัวบางอีกทีแล้วเดินเข้าห้องมา ไม่อยากนั่งตรงนั้นแล้วครับ ผมกลับมานั่งทบทวนเรื่องเก๋า ถ้าผมทำแบบนี้มันก็เหมือนกับการกั๊กน้องไว้ไม่ให้น้องได้เจอคนใหม่ๆ ซึ่งนั่นจะแสดงให้เห็นว่าผมเห็นแก่ตัวเอามากๆ แต่ถ้าผมยอมออกไปตอนนี้นั่นก็หมายถึงว่าผมยอมแพ้ และผมอาจจะเสียใจภายหลังที่ไม่ทำตามหัวใจตัวเอง นั่งเล่นมือถือพิงหัวเตียงสักพักเก๋าก็เดินโซซัดโซเซเข้ามาครับ น้องดูเหมือนคนไม่มีแรง พอเดินมาถึงเตียงก็ปีนขึ้นมานอนฟุบอยู่ข้างผม
"กลับกันไปหมดแล้วหรอ" ผมถามเอื้อมไปวางโทรศัพท์ไว้ตรงโต๊ะข้างเตียง
"อื้อออ" น้องตอบพลางเอาหน้าซุกหมอน
"ไหนให้พี่วัดไข้หน่อยครับคนดี" ผมถามพลางขยับเข้าไปใกล้ตัวน้อง ผมเอามืออังหน้าผากแล้วไล่ลงมาที่คอ ยังร้อนอยู่เลยครับ สงสัยเมื่อครู่เพื่อนมาน้องจะลืมทานยา
"ยาเราอยู่ไหน " ผมถามน้องก็ชี้ไปที่ลิ้นชักข้างเตียง ผมหยิบยาที่น้องทานออกมา สงสัยจะเป็นยาที่เพื่อนซื้อมาให้เมื่อเช้า เดินออกไปกดน้ำผสมกันมาให้คนป่วยพอเดินกลับเข้ามาในห้องก็เจอกับสภาพที่มัน .. หวิว .. เก๋าที่นอนฟุบหน้าอยู่บนเตียงกำลังยกขาขึ้นตีในอากาศ ผมลอบมองกางเกงขาสั้นที่ปกปิดส่วนนูนกลมบั้นท้ายที่นวลเนียนไว้ถึงกับต้องลอบกลืนน้ำลายอีกครั้ง แล้วไหนจะเรียวขาขาวที่แหวกอีกนิดเดียวก็จะเห็นส่วนลึกลับสีขาวละเอียดนั่นอีก กำเดาผมแทบพุ่งแล้วครับ
"ทานยาก่อนนะครับ" ผมส่งยากับน้ำให้น้อง เก๋าลุกขึ้นมานั่งทำตาปรือแล้วทานยาลงไปทั้งหมดก่อนจะดื่มน้ำตาม
"นอนพักซะ พี่จะเฝ้าอยู่ข้างๆนี่แหละ" ผมเก็บแก้วเสร็จก็เดินเข้ามานั่งข้างๆ น้องก็ไม่ได้พูดหรือตอบอะไรกลับครับ เพียงแค่นอนลงไปข้างๆแล้วขยับมาชิดผมอีกหน่อย ผมก็ดึงผ้าห่มมาห่มให้น้องแล้วนั่งลูบหัวน้องจนหลับ พอน้องหลับผมก็ไม่ไหวครับ เจอแอร์เย็นๆแบบนี้ผมก็เลยนอนหลับไปทั่งท่านั่งพิงหัวเตียงนี่แหละ
.
"พี่แบงค์ครับ .. พี่แบงค์" เหมือนได้ยินเสียงคนเรียกอยู่ข้างๆ ผมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่าเป็นน้องครับ เก๋าตื่นแล้วดูท่าจะยังงัวเงียอยู่
"ว่าไงครับไข้หายหรือยัง" ผมนั่งให้ตรงๆเพราะเมื่อยคอมากๆในท่านั้น ลองเอามืออังหน้าผากอีกรอบเริ่มไม่ร้อนแล้วครับ สงสัยเพราะได้พัก ดูนาฬิกาปาไปห้าโมงเย็นแล้ว นอนกันนานทีเดียว
"เก๋าอยากทานเอ็มเค" น้องพูดทำหน้ายู่ สงสัยอ้อนผมกลัวผมไม่ให้มั้งครับ
"โทรสั่งมาทานละกันเนอะ" ผมบอก เก๋ารีบพยักหน้าแล้วจัดแจงโทรสั่งให้เรียบร้อย รอไม่นานก็มาส่งครับ ที่เก๋าสั่งเป็นพวกบะหมี่เป็ดย่างหมูกรอบนะครับ ไม่ใช่ชุดผักเพื่อสุขภาพ ถ้าแบบนั้นผมพาน้องออกไปนั่งร้านดีกว่าครับ
"คืนนี้พี่แบงค์นอนไหนครับ .. เอ่อ .. กลับไปนอนกับอาจารย์หรอ" อยู่ๆน้องก็พูดขึ้นมา นั่นสินะ ผมยังไม่ได้บอกน้องเลยนี่นา
"ถ้าพี่จะนอนเป็นเพื่อนเก๋า .. เก๋าจะอนุญาตไหมครับ" ผมถามน้องออกไปทั้งๆที่รู้ว่าน้องไม่ปฏิเสธผมอยู่แล้ว
"เก๋าไม่สบาย เก๋ากลัวพี่แบงค์ติดหวัดเก๋า .. แต่ถ้าพี่แบงค์ไม่กลัว .. พี่แบงค์นอนกับเก๋านะครับ" น้องทำหน้าตาน่าสงสารจนผมแอบคิดว่าถ้าเขาไม่ป่วยจริง เขาต้องแกล้งเจ้าเล่ห์มารยาใส่ผมอีกแน่ๆ
"ครับ พี่นอนกับเก๋านะ" ผมยื่นมือไปบีบจมูกเล็กเล่น น้องทำหน้าย่นแล้วยิ้มออกมา ได้พักอีกคืนไข้ก็คงหายครับ แต่ทานยาให้ตรงเวลา พักผ่อนให้เพียงพอ รับรองพรุ่งนี้วิ่งได้สบายบรื๋อ
.
"กอดเก๋าหน่อยย" อาบน้ำเสร็จผมใส่ชุดของเก๋าที่เตรียมไว้ให้ ส่วนน้องเเค่เช็ดตัวแล้วก็ใส่ชุดตัวเดิม น้องไม่เหม็นเลยสักนิดครับ ออกจะหอมจนแทบอยากสูดดมทั้งวันทั้งคืน
"อืม ฟอดด" ผมนอนซ้อนท้ายดึงน้องเข้ามานอนใกล้ๆ กอดเอาไว้ทั้งตัว แล้วหอมไปที่แก้มเนียน สดชื่นมากครับ ตั้งแต่ผมตกลงกับน้องว่าจะเป็นพี่น้องกัน กลับบ้านไปผมก็อดจะคิดถึงแก้มหอมๆ เนื้อตัวนวลเนียนที่เคยสัมผัสไม่ได้
"เก๋าครับ" ผมเรียกน้องเสียงเบาอยู่ข้างหู
"ครับ" น้องตอบแล้วกระชับอ้อมกอดผมให้แน่นขึ้น
"เก๋ากับคนชื่อเจเป็นอะไรกัน" กลั้นใจถามออกไปแล้ว ไม่อยากคาราคาซังครับ ถ้าน้องมีคนใหม่แล้ว ผมจะได้รีบทำใจซะตั้งแต่ตอนนี้
"พี่เจเขาเป็นพี่ที่สนิทคนนึงครับ .. แต่ตี่บอกว่าพี่เจชอบเก๋า .. ฮื่ออ" น้องพูดจบผมก็รัดน้องแน่นขึ้นจนตอนนี้เก๋าแทบจะจมหายไปในตัวผมอยู่แล้ว
"แล้วเก๋าล่ะ ชอบเขาหรือเปล่า" ผมถามพลางพลิกหน้าเก๋าให้มาสบตากับผม นี่ถ้าเก๋าบอกว่าชอบไอ้เจไดนั่นขึ้นมา หวังว่าผมคงไม่หน้ามืดปล้ำน้องทั้งๆที่ป่วยหรอกนะ
"เปล่าครับ .. เก๋าไม่ได้ชอบ" น้องตอบแล้วจ้องผมมา ดวงตาสั่นระริกเหมือนจะร้องไห้ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะกดจูบลงไปที่หน้าผากคนตัวเล็กเพื่อปลอบ
"พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะถาม" ผมบอกแล้วไล่จูบตามโครงหน้าใสที่ตอนนี้น้ำตาเริ่มเอ่อใกล้ไหลออกมาเต็มทน น้องกระชับกอดแล้วซุกเข้ามาที่อกผมมากขึ้น
"ไม่เป็นไรครับ .. ถ้าเป็นพี่แบงค์ .. เก๋ายอมทุกอย่าง" เก๋าพูดอู้อี้อยู่ในอก ผมที่ได้ฟังก็ชื่นใจครับที่น้องยังไม่ได้รังเกียจผม ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงเสียใจตายที่ปฏิเสธเด็กคนนี้ไป
"ถ้าอย่างนั้นพี่ขออะไรเราอย่างสิครับ" ผมพูดคลอเคลียที่ใบหูขาว น้องเงียบเหมือนตั้งใจฟังยังคงซุกอกผมเหมือนเดิม
"เราเป็นแฟนกันนะ" ผมพูดจบน้องก็เงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างตกใจปนงุนงง ใบหน้าหวานสั่นมีน้ำตาคลอเอ่อไหลลงมา ทำไมน้องถึงต้องร้องไห้ล่ะครับ เขาไม่ดีใจใช่ไหมที่ผมขอเป็นแฟน
"ร้องไห้ทำไมครับ ไม่ดีใจหรอที่พี่อยากคบเรา หืม" ผมปาดน้ำตาน้องทิ้งแล้วจูบซับคราบน้ำตาเอาไว้ ไม่สบายแล้วร้องไห้ไม่ดีเลยครับ แบบนี้ยิ่งทำให้อาการทรุดไปกันใหญ่
"ป่าวครับ .. ฮึ่ก .. เก๋า .. เก๋าดีใจ . ดีใจที่สุดเลย .. เก๋ารอวันนี้มานานแล้ว .. รอวันที่พี่แบงค์ขอเก๋าเป็นแฟน .. ฮือออ .. คนบ้าา .. มาทำให้เขาร้องไห้จนเป็นไข้แล้วก็จากไป .. ฮือออ .. นิสัยไม่ดี" น้องร้องไห้อย่างหนักแล้วตีมาที่อกผม
"เดี๋ยวๆ .. เมื่อครู่เก๋าว่าไงนะ .. ร้องไห้จนเป็นไข้หรอ .. ไหนบอกว่าตากน้ำค้างไง" ผมว่าแล้วครับน้องไม่น่าป่วยง่ายๆ แบบนี้แสดงว่าร้องไห้ทุกวันตั้งแต่ผมบอกให้เขาทำใจ เก๋านะเก๋า
"ฮือออ .. ก็นั่นแหละ .. เพราะพี่นั่นแหละ .. ฮือออ" หลังจากนั้นผมก็กลายเป็นคนรับบทพี่เลี้ยงเด็กไปโดนปริยาย น้องก็ร้องจนร้องต่อไม่ไหวล่ะครับ พอยาออกฤทธิ์เก๋าก็หลับไป ผมนอนดูอาการน้องอีกทีก่อนจะหลับตามไป คืนนี้ผมคิดว่าผมมีความสุขนะครับ แม้จะยังไม่ใช่ความรัก แต่ผมคิดว่าผมจะต้องหลงรักเด็กเจ้าเล่ห์คนนี้เข้าสักวัน
.
.
ก๊อก ก๊อกก
"มาแล้วครับ" เสียงเก๋าขานรับคนที่กำลังเคาะประตู ผมกำลังแต่งตัวอยู่ครับ เราว่าจะออกไปหาข้าวทานข้างนอกกัน
"อาป๊า ! อาม้า ! " ผมที่กำลังเดินออกมาจากห้องถึงกับต้องผงะเหมือนกับที่เก๋าร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ เพราะตอนนี้คนหน้าห้องน่าจะเป็นคนที่ผมควรจะเกรงใจที่สุดแล้ว ป๊ากับม้า ก็ต้องแปลว่า ผู้ใหญ่สองคนที่ยืนหัวหงอกน่าเกรงขามอยู่หน้าห้องตอนนี้นี่คือพ่อกับแม่เก๋าใช่ไหม .. ช่างมาได้ถูกจังหวะจริงๆครับคุณป๊าคุณม้า แล้วแบบนี้ผมจะโดนฆาตรกรรมไหมครับ ถ้าป๊าม้าเก๋ารู้ว่าผมพรากความบริสุทธิ์ไปจากเก๋าแล้ว ตายแน่ๆครับ ตาย !
TBC.
มาแล้วค่ะ คนเขียนกลับมาทำงานตามปกติแล้วค่ะ
แม่คนเขียนปลอดภัยวันนี้ได้กลับไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว
ขอบคุณทุกความห่วงใยนะคะ เป็นกำลังใจที่ดีจริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้เรามีเรื่องจะสารภาพค่ะ
ช่วงนี้เขียนนิยายไม่สนุกเลย รู้สึกหัวสมองตีบตันไปหมด
จะทิ้งก็ทำไม่ลงเพราะคิดถึงคนอ่านจับใจ
ถ้าเรื่องมันไม่สนุกหรือมีอะไรติดขัดอ่านแล้วสะดุด
รบกวนกระซิบบอกได้เลยค่ะ มันอึนไปหมดแล้วตอนนี้
ปล. เรื่องนี้โนดราม่านานนะคะ เอาพออ่านสบายๆค่ะ ไม่ถนัดต้มมาม่าเอาเสียเลย ^^
ขอบคุณคนอ่านคนเมนท์ทุกคนนะคะ
:pig4:
-
เปิดตัวติดจรวดดด 55555
-
หวายยยยยย ป๊าม๊ามา!!!! o22
เอาไงดีพี่
ก. ทำเนียน บอกว่าเก๋าไม่สบายเลยมาเฝ้า
ข. ประกาศตัวเดินหน้าเข้าหาพ่อตาแม่ยาย
ค. ไม่ถูกซักข้อ
รอตอนต่อไปน้าาาา คนแต่งสู้ๆ
-
คุณแม่หายดีแล้วหรอครับ. รออ่านและเป็นกำลังใจตลอดนะครับ
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ป๊าม๊ามาเยี่ยมคนป่วย แต่กลายเป็นว่าเปิดตัวลูกเขยซะงั้น
สู้ๆนะพี่แบงค์
-
สู้ๆ นะครับนักเขียน
-
โล่งอก ลงเอยกันอีกคู่แล้ว ในที่สุดเก๋าก็สอยพี่แบงค์มาได้แย้วววววว
ขอให้ผ่านด่านป๊าม๊าไปด้วยดีนะ พี่แบงค์
ปล.ขอให้คุณแม่ฟื้นตัวจากการผ่าตัดไวไวนะคะ
-
ป๊าม้ามาเยี่ยมแบบนี้ เก๋าจะแนะนำว่าพี่เบียร์เป็นใครล่ะ แล้วพี่เบียร์จะกล้าบอกป๊าม้าไหมว่าตัวเองเป็นอะไรกับเก๋า
-
คดีพลิก!!!!!! เปนแฟนกันซะอย่างน้าาาา
ไม่ใช่ไม่ดีใจนะ ดีใจมากกกกกก ^0^
รอตอนต่อไป จะแก้ตัวว่าไงน้อ หุหุหุ
ปล. ของให้คุณแม่หายเร็วๆนะคะ จะได้กลับมาสดใส เฟรช~~~~~!!!!
-
เป็นกำลังใจให้นะคะคนเขียน
เย่~~ วันนี้ที่รอคอยของเก๋า พี่แบงค์น่ารักนะตอนนี้ ดูแลน้องดีมาก ขอเป็นแฟนมันซะเลยด้วย ชัดเจนดีค่ะ
นั่นๆๆ เพิ่งเป็นแฟนก็ต้องมาเจอชุดใหญ่ สู้นะพี่แบงค์
-
ขอคอมเม้นท์ซักนิดดดนึงนะคะ อย่าว่ากันน้า
คือจะบอกว่าพี่แบงค์แอบอึนไปหน่อยอ่ะค่ะเราว่า แบบ บทจะรักจะหลงก็ยอมกันง่ายๆเลยวุ้ย ทีตอนน้องหนีมาอยู่บ้านยังใจแข็งอยู่ได้ตั้งนาน ไหนจะตอนโดนน้องมอมอีกล่ะไม่เห็นจะหวั่นไหวซักกะนิด ใจร้ายกับน้องอยู่นั่นแหละ
แต่พอมาเจอน้องกับคนใหม่แปปเดียวก็ขอคบเลย ทั้งๆที่ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกตัวเองแท้ๆ น่าจะไปบอกน้องไปตรงๆมากกว่านะ
รักเค้ารึก็ยังมาขอเป็นแฟนซะงั้นอ่ะ ยังไงก็ไม่ต่างจากกั๊กอยู่ดีอ่ะแหละ คนเราเวลามีใครมาขอเป็นแฟนจะคิดหรอคะว่าเค้ายังไม่รักอ่ะ TT
น้องเก๋าก็ง่ายเกิน T ____ T .. น่าจะดัดหลังคนเอาแต่ได้บ้างนะ ไม่อยากให้น้องยอมง่ายๆเลยแง :<
คำผิดตอนนี้น้า เค้าแอบแก้มาให้ ><
อนุญาติ -> อนุญาต
น่ามืด -> หน้ามืด
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ~ สู้ๆค่า ♡
-
พี่แบงค์เจอแจ๊คพอร์ตพอดี
-
ไม่น่ายอมง่ายๆเลยเก๋า งี้ต้องให้ป๊าม๊าจัดการให้ซะแล้ว
-
ร้องไห้ตามเก๋าเลยอ่ะ
-
เอาไงต่อ 55555
-
ไมยากกกกเตรียมขันหมากไปสู่ขอเลย ของแถมคงเป็นลูกตะกั่วอะนะ 5555
-
นี่ก็โอละนะสำหรับเราเป็นกำลังใจให้ค่ะ
อย่าไปเครียด
-
แล่วๆๆๆ ป๊าม๊ามา
งานเข้า!!!
-
พี่แบงค์ห้ามทิ้งเก๋านะ สมน้ำหน้าโดนเปิดตัว
เก๋าสู้ๆ o13 คิดถึงเกี๊ยวกับปรุงแล้วค่ะคนเขียน :mew2:
-
สู่ขอเลย ขอขมา ที่พาลูกเขาหนีออกจากบ้าน 5555
-
สุดท้ายก็โดนจนได้!!!
-
เราชอบน้าาา แต่ตอนนี้คิดถึงเกี๊ยวแล้วล่ะ ตอนนี้พี่แบงค์ใจง่าย ขอให้ป๊าม๊าเล่นเจ็บๆไปเลย :m20:
-
อยากอ่าน parts สองคนนี้เยอะๆ. ฮ่ะเก๋ากับพี่แบ๋ง
-
ขอบคุณ :)
-
ขอน้องต่อหน้าพ่อแม่เลยยย :hao7: :hao7: :hao7:
-
เครื่องปรุง
"นับหนึ่ง สอง สาม วิ่งงงงง" ผมบอกเกี๊ยวตอนนี้เรากำลังเล่นจับลูกบอลกันอยู่สนามหน้าบ้าน เกี๊ยววิ่งกรุกๆเป็นน้องหมีเดินได้ เพราะเมื่อวานผมกับคุณถุงพาไปดู big hero มา ตอนนี้น้องวิ่งตามเจ้าตัวลูกบอลสีขาวใหญ่เลยครับ ช่างน่ารักเสียจริงตุ๊กตาบลายธ์ของผม
"โอ๊ะ .. อึ่ก .. ฮือออออออ" งานเข้าแล้วไหมล่ะ น้องวิ่งไปได้ไม่ไกลก็สะดุดขาตัวเองล้ม ตอนแรกนึกว่าคงไม่เจ็บ แต่เบ้ปากกอดเข่าขนาดนี้น่าจะเป็นแผลถลอกแน่ๆ
"ไหนครับ ให้พี่ปรุงดูซิ .. โอ้ว เลือดออกเลย .. โอ๋ๆ ไม่ร้องเนอะ เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็ง .. คอสมอสไงครับ .. เข้มแข็งและมีพลัง" ผมลูบแผลที่มีหญ้าติดอยู่เบาๆ แล้วทำท่าเบ่งกล้ามอันบางๆโชว์ ตั้งแต่ไม่ค่อยได้ฟิตร่างกาย ตอนนี้ผมกลายเป็นคนตัวบางมากถ้าเทียบกับคุณถุง
"อึ่ก .. ฮะ .. ไม่ร้อง .. อึ่ก .. แล้ว .. แต่เกี๊ยวเจ็บ .. ฮึ่ก .. เดินไม่ไหวแล้ว" น้องทำหน้ายู่สะอื้นเป็นจังหวะ แค่นี้ก็ทำให้ผมใจอ่อนแล้วครับ
"มาครับ .. ฮึบ .. ตัวหนักนะเนี่ย" ผมอุ้มน้องขึ้นกอดเอว เกี๊ยวรีบเอาขาพันเอวผมแล้วซุกหน้ามาที่บ่า เจ้าตัวเล็กยังสะอื้นเล็กๆ สงสัยจะเจ็บจริง เข้าบ้านมาก็วางน้องลงบนโซฟาแล้วเดินไปหยิบกล่องยามาทำแผลให้เกี๊ยว วันนี้ผมได้รับมอบหมายให้เลี้ยงน้องครับ เนื่องจากคุณถุงเดินทางไปกรุงเทพตั้งแต่เช้า มีประชุมผู้บริหารแห่งประเทศไทยครับ ที่เขาไม่พาผมไปเพราะกลัวผมเหนื่อย ช่วงนี้มีทั้งออเดอร์ ทั้งติดต่อฝ่ายต่างประเทศ ผมนี่บางคืนแทบไม่ได้นอน
"เรียบร้อย .. ชู่ว .. ไม่เจ็บแล้วเห็นไหมเด็กดี" ผมลูบหัวน้องบางๆ พอทำแผลเสร็จน้องก็หยุดร้องไห้พอดี วันนี้เป็นวันพ่อครับ โรงเรียนหยุด น้องก็เลยได้พักอยู่บ้าน คืนนี้เรานัดกันไปทานเอ็มเคเนื่องในโอกาสวันพ่อ ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้คุณถุงกลับมาไวๆ
"พี่ปรุงฮะ .. เกี๊ยวอยากทำการ์ดวันพ่อ" น้องพูดแล้วกอดคอผมไว้ อื้ม ก็ดีนะ คุณถุงจะได้มีกำลังใจ
"ถ้างั้นเราขึ้นไปด้านบนกันเนอะ ทำการ์ดให้ปะป๊าสุดหล่อ"
"ดีฮะะะ .. คิกคิก" ผมอุ้มเกี๊ยวขึ้น น้องเอานิ้วเล็กๆมาจิ้มแก้มผมเหมือนล้อ หึหึ เด็กสมัยนี้นี่รู้งานไวจริงๆครับ ผมว่าน้องเขารู้นะว่าพี่ปรุงกะปะป๊าเขาเป็นอะไรกัน
"พี่ปรุงว่าสีนี้สวยไหมฮะ .. เกี๊ยวอยากได้การ์ดสีนี้ลายนี้ด้วย" น้องเดินช้าๆไปเปิดเก๊ะสะสม ในนั้นมีของที่คุณถุงซื้อมาฝากเต็มไปหมดครับ
"อันนี้ก็ได้ครับ หยิบมาเลย" การ์ดที่น้องหยิบมาเป็นการ์ดหนาๆเพราะเป็นกระดาษแข็งบุกระดาษสาอีกทีสีครีมมีลายการ์ตูนด้านหน้า ส่วนด้านในว่างเปล่าสำหรับเขียนอวยพร
"นี่ใครครับ" ผมมองน้องวาดตัวบิ๊กฮีโร่ใส่หน้ากากแต่หน้าตาออกไปทางคุณถุงไงไม่รู้
"นี่ปะป๊าฮะ .. ปะป๊าเป็นเหมือนฮีโร่ของเกี๊ยว" น้องหันมาตอบผมยิ้มจนตาตี่เห็นฟันขาวหลายซี่ ตอนเด็กๆพ่อผมก็เปรียบเสมือนฮีโร่ของผมเหมือนกันครับ ถ้าตอนนี้ท่านยังอยู่ ผมคงได้อวยพรท่านอีกปี ผมคิดถึงท่านจังเลยครับ เมื่อเช้าผมลุกไปตักบาตรหน้าบ้านตั้งแต่หกโมง อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ทั้งแม่และพ่อ ท่านจากไปแล้ว ผมก็ต้องอยู่ด้วยตนเองให้ได้ครับ
"แล้วนี่ล่ะครับ" ผมชี้ไปที่มนุษย์ใส่ชุดคอสมอสยกเว้นหัว คงไม่ใช่ผมหรอกนะ
"อันนี้ .. พ่อปรุงของเกี๊ยวฮะ .. เราสองคนเป็นคอสมอสกัน .. พ่อปรุงตัวใหญ่ .. ส่วนเกี๊ยวตัวเล็ก .. คิคิ" จนได้ครับ น้องเรียกผมว่าพ่อด้วย ถ้าผมได้เป็นพ่อน้องจริงๆก็ดีสิครับ สงสัยผมคงต้องฆ่าปะป๊าน้องเสียแล้ว ผมจะได้นอนกอดเกี๊ยวทุกคืนโดยไม่มีใครมาแทรกกลาง
"เสร็จแล้วฮะ .. เราสามคน .. สวยไหมฮะ" น้องพูดเสียงตื่นเต้น ผมมองการ์ดในมือน้อง มันเป็นรูปเราสามคนยืนจูงมือกัน ผมกับคุณถุงเป็นฮีโร่ขนาบข้าง ส่วนน้องเป็นฮีโร่ตัวเล็กอยู่ตรงกลาง น่ารักดีครับ ครอบครัวเรามีกันสามคน
"สวยที่สุดในโลกเลยครับ .. ถ้าอย่างนั้นเขียนข้อความให้ปะป๊าด้วยเนอะ .. พี่ปรุงช่วย" ผมช่วยน้องเขียนข้อความเสร็จก็พากันลงมาหาข้าวทานกัน วันนี้ผมทำสปาเกตตี้กุ้งซอสขาวให้น้องกับพี่แจ่มแตทาน ทานข้าวเสร็จก็พาน้องออกไปเที่ยวห้าง ทานไอศครีมกันสองคน
"ว่าไงคุณ" คุณแบงค์โทรมาครับ
(( ผมอยากคุยอะไรด้วยหน่อยอ่ะ ))
"มาสิ ตอนนี้อยู่ห้างอ่ะ"
(( ได้ๆ ผมไปหา ))
"ใครโทรมาหรอฮะ" น้องถามตักไอติมเข้าปากตาแบ๋ว
"พี่แบงค์น่ะครับ .. เปื้อนหมดแล้ว" ผมหยิบทิชชู่เช็ดแก้มใสๆที่เปื้อนไอศกรีมให้น้อง เกี๊ยวชอบทานไอศกรีมมากเป็นชีวิตจิตใจ จนคุณถุงต้องสั่งให้แตซื้อติดบ้านไว้ กลับมาจากโรงเรียนก็ต้องเจอไอศกรีมถ้วยโปรด ไม่อย่างนั้นจะเริ่มงอแงอยากให้พาไปทานข้างนอก
"พี่แบงค์จะมาทำไมฮะ" เกี๊ยวถาม
"พี่เขามีธุระจะคุยกับพี่ปรุงครับ"
"อ่อ .. พี่ปรุง เกี๊ยวทานหมดแล้ว" ผมมองในถ้วยน้อง หมดแล้วจริงๆครับ ส่วนของผมก็หมดก่อนหน้าน้องไม่นาน
"งั้นเดี๋ยวเราไปเล่นบ้านลมนะ เกี๊ยวเจ็บขาเล่นไหวไหม" ผมแกล้งถาม เด็กน่ะ เวลาเห็นของเล่นก็มักจะลืมทุกสิ่งอย่างแหละครับ
"เย้ เย้ๆ .. ไหวฮะ .. เกี๊ยวคิดถึงบ้านลม .. เกี๊ยวอยากเล่น" น้องรีบตอบทำตาปริบๆ หมั่นเขี่ยวมากจนต้องก้มลงไปฟัดแก้มใสหลายๆรอบ หลังจากเช็คบิลเสร็จเราก็พากันไปที่ชั้นบน ผมซื้อตั๋วให้น้องครึ่งชั่วโมง สักพักคุณแบงค์ก็โทรมาผมก็เลยนัดมาเจอที่นี่
"พาลูกชายมาเที่ยวหรอปรุง .. แล้วป๊าเขาไปไหนเสียล่ะ" เดินมาถึงก็แซวเลยครับคนคนนี้
"คุณถุงไปประชุมที่กรุงเทพฯ แล้วนี่ไม่ไปหาเก๋าหรอ ที่ทำงานก็หยุดนี่" ผมถามตอนนี้เขากำลังดูใจกันตามที่พ่อกับแม่คุณถุงแนะนำครับ
"ไปอ่ะมันก็อยาก แต่ตอนนี้ทะเลาะกันอ่ะดิ ปวดหัวเลยว่ะ น้องเด็กมาก เด็กจนไม่ฟังกันเลย" อ้าว ทะเลาะกันซะงั้น
"อย่าคิดว่าน้องเด็กสิ คิดว่าทำไมน้องถึงไม่เข้าใจ ไปทำอะไรให้น้องไม่เชื่อใจ" ดูท่าทางเขาจะเครียดเหมือนกันนะ สงสัยจะตกหลุมรักน้องเข้าเต็มเปา ก็อย่างว่าฮะเก๋าออกจะน่ารักขนาดนั้น ขนาดผมไม่ค่อยน่ารัก คุณแบงค์ยังเคยมาชอบเลย นี่เจอของดีเข้าไปคงหลงเอามากๆ
"เรื่องมันเป็นแบบนี้ ... "
"อืม"
นั่งฟังที่เขาเล่ามาทั้งหมดคือมันประมาณว่าเก๋าโทรมาตอนที่เขาไปสังสรรค์กับเพื่อน เสร็จแล้วเพื่อนผู้หญิงของแบงค์แกล้งรับว่าเป็นแฟน ทีนี้ล่ะบ้านบึ้มเลย เจอแจ็คพอตใหญ่เพราะเพื่อนไม่ได้บอกเขา พอกลีบบ้านเขาเห็นเบอร์โทรเป็นเบอร์เก๋าเลยโทรกลับ น้องรับสายจริงแต่ด่าเป็นชุด ทั้งด่าทั้งร้องไห้ เขาก็พยายามจะอธิบายแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผล นี่ล่ะ จนปัจจุบัน น้องก็ยังไม่หานโกรธเลย
"แบงค์จะทำไงดีอ่ะปรุง" เขาถามตอนที่เล่าเสร็จ สงสารเหมือนกันนะ คงต้องลองวิธีนี้ดู
"แบงค์ลองให้เพื่อนโทรไปขอโทษสิ หรือไม่นะ ไปหาน้องเลย ไปง้อถึงที่ คุยโทรศัพท์แบบนี้มันจะได้อะไรล่ะ จริงป่ะวะ" ก็ลองให้คำแนะนำดู เพราะผมก็ไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้สักเท่าไหร่ อยู่กับคุณถุงมีอะไรเราก็คุยกัน โตๆกันแล้ว จะมาขี้งอนแบบนั้นไม่ได้
"เฮ้อ .. สงสัยต้องขึ้นไปเองล่ะมั้งเนี่ย " เขาถอนหายใจเสียงดัง ฮ่าๆ ไม่คิดว่าวันนึงคนที่มาแอบชอบเราจะมานั่งขอคำปรึกษาจากเรา ตลกดีนะ
"ถ้าเป็นถึงขั้นนี้ผมว่าขึ้นไปเถอะ รักน้องเขาแล้วสิ" ผมแอบแซว ดูท่าทางเขาจะร้อนรนมาก คนไม่รู้ใจตัวเองก็แบบนี้ ผมว่าเขาชอบเกี๊ยวนานแล้วล่ะแต่ไม่ยอมรับ ไม่อย่างนั้นจะยอมให้อยู่ด้วยเป็นอาทิตย์หรอ พอไม่ยอมรับตัวเองมันเลยเหมือนผลักไสน้องออกไป พอมาอย่างนี้ล่ะทำมาดิ้น มันน่าให้เก๋าโกรธไปนานๆ
"ก็ .. นะ .. มีเขาแค่คนเดียวนี่" ยังจะปากแข็งอีก คำว่ารักพูดออกมามันจะตายหรอ เออ เรื่องนี้ก็ว่าไม่ได้นะ ขนาดผมเอง ผมยังไม่เคยบอกรักคุณถุงเลย ขนาดรักแทบตายแบบเนี้ย
"พี่แบงค์สวัสดีฮะ .. พี่ปรุงเกี๊ยวหิวน้ำ" น้องปีนออกมาจากบ้านลมแล้วปีนมานั่งตักผมต่อครับ
"นี่ครับ" ผมส่งน้ำให้น้อง ดูเจ้าตัวเล็กจะเหนื่อยมากนะ เหงื่อโชกเชียว
"ว่าไงตัวเล็ก .. เล่นจนตัวเปียกเลยน้า" คุณแบงค์เอื้อมมือมาขยี้หัวเกี๊ยวอย่างเอ็นดู น้องนี่ทำหน้าย่นเลยครับกำลังดื่มน้ำอยู่
"อ้าาา .. เราจะไปไหนกันต่อฮะ .. เกี๊ยวอยากกลับบ้านไปรอปะป๊า" หึหึ ตัวเล็กเริ่มงอแงแล้ว สงสัยเหนื่อยอยากนอน ก็ดีครับ ผมไม่มีอะไรทำเหมือนกัน
"ปรุงกับเถอะ ผมจะรีบกลับบ้านเก็บของไปง้อตัวดีเหมือนกัน" คุณแบงค์พูดติดฮา
"ครับ งั้นเจอกันนะ เกี๊ยวลาพี่แบงค์ครับ"
"สวัสดีฮะพี่แบงค์". น้องไหว้เรียบร้อยเราก็เดินแยกมาขึ้นรถ ตอนนี้ยังเพิ่งบ่ายสอง กว่าคุณถุงจะกลับก็คงเย็นๆ
.
"อาบน้ำแล้วห๊อมหอม .. ฟอดดด"
"คิกคิก จั๊กกะจี๋"
พอกลับมาถึงบ้านผมก็เอาขนมที่ซื้อมาฝากแตพี่แจ่มไปให้แล้วก็เดินขึ้นมาหาน้อง อาบน้ำเสร็จผมก็คงให้เขานอนตอนบ่าย ไว้เย็นๆค่อยปลุก ส่วนผมคงไปนั่งทำงานต่อ งานเยอะครับปลายปี ต้องรีบเคลีย์ให้เสร็จ ไม่อยากค้างคา
"พี่ปรุงอย่าลืมมาเรียกเกี๊ยวนะฮะ .. เกี๊ยวจะนอนรอปะป๊า" น้องพูดอยู่บนที่นอน ปะแป้งขาวน่ารักจนผมต้องลงไปจุ๊บหน้าผากหลายที
"ได้ครับ .. นอนไปนะ " จุ๊บอีกทีก่อนจะเดินลงมาด้านล่างเข้าไปทำงานในห้องทำงานคุณถุง นั่งเช็คเมลล์ นั่งตอบเมลล์จนเวลาล่วงเลยมาจนเกือบหกโมง ทำไมคุณถุงยังไม่มาอีกนะ
(( ครับที่รัก )) เสียงตอบรับจากปลายสายทำเอาผมหน้าแดง ที่รักบ้าอะไร อายคนข้างๆบ้างไหมน่ะ
"กลับมาหรือยังครับ"
(( เพิ่งเลิกครับ โทษทีนะ .. น่าจะถึงสามทุ่ม เลทไปสุกี้คงไม่ทัน งั้นเราทำอะไรทานที่บ้านกันก็ได้เนอะ ))
"ได้ครับ ผมจะบอกน้องให้ คุณก็บอกพี่แจ่มขับรถดีๆ"
(( ครับ เจอกันนะ ))
"ครับ"
วางสายไปก็ตรงกับที่เจ้าตัวเล็กวิ่งลงมาพอดี
"ปะป๊ามาหรือยังฮะ" น้องถามด้วยความหวัง
"ปะป๊ากลับดึกนิดนึงฮับ .. แต่ปะป๊าบอกจะรีบมาน้าา .. เราทำสุกี้ทานที่บ้านดีไหม" ผมบอกน้องพลางลูบหัวไป ก็ได้แต่หวังว่าเกี๊ยวจะเข้าใจนะครับ
"ก็ได้ฮะ .. งั้นเราไปตลาดกันนะฮะ ไปตลาด" น้องลุกขึ้นกระโดดโหยงเหยง ลืมหมดแล้วว่าตัวเองเคยเจ็บแผล หึหึ
"งั้นเราไปซุปเปอร์หน้าปากซอยเอาละกันเนอะ ตลาดคงไม่มีของแล้ว .. พี่แตๆ เดี๋ยวผมไปซื้อของนะ ฝากบ้านด้วย คืนนี้เราจะทานสุกี้กัน" เดินไปบอกพี่แตในครัวแล้วหยิบกุญแจรถเดินออกจากบ้าน น้องก็รีบวิ่งตามมาขึ้นข้างๆคนขับเลยครับ ไม่รู้ว่าเจ้าตัวนี่ดีใจมากที่จะได้ไปซื้อของหรือดีใจที่จะได้ไปนั่งรถเข็นห้างก็ไม่รู้ นั่งยิ้มวาดมือวาดไม้ไปในอากาศ ลูกใครน้าา ทำไมน่านักขนาดนี้
"เอาอันนั้นด้วยฮะ .. นั่นๆ .. สีขาว .. เย้ๆ" เดินมาถึงพวกเห็ด ผมก็ยืนเลือกอยู่ สักพักพ่อครัวตัวน้อยก็เริ่มอยากทานนู่นอยากทานนี่
"ทานเป็นหรอเรา" ผมถามพลางหยิบเห็ดเข็มทองใส่ตระกร้า
"เป็นฮะ .. เกี๊ยวชอบบบบ .. มันดึบดึบหยุยหยุยดีอ่าาา" ดึบดึบหยุยหยุยคืออะไร ฮ่าาาาาา ผมขำดังลั่นเลยครับ น่าจะเป็นหนึบหนึบมากกว่าไหม
ซื้อของเสร็จกลับมาถึงบ้านก็ทุ่มกว่า ผมเอาของเข้ามาในครัวแล้วช่วยพี่แตหั่นผักเตรียมของคาวไว้ทำสุกี้มื้อดึก ส่วนเกี๊ยววิ่งเล่นอยู่กับสายชู ตัวจุ้นทั้งสองส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวเป็นระยะ เกี๊ยวมีวิ่งมาทานนมบ้าง ส่วนสายชูผมเพิ่งพาไปตัดขนอาบน้ำกันมา หล่อเลยครับแมวผม
"ทำไมปะป๊ายังไม่มาอีก" ผมมองนาฬิกา สามทุ่มแล้วครับ น้องเล่นจนเหนื่อยแล้วก็มานั่งดูหนังกับผม ผมเตรียมน้ำซุปเครื่องเคียงไว้หมดแล้ว รอเขามาก็เริ่มทานได้
"นั่นสิเนอะ" ผมบอกกำลังจะกดโทรหา แต่ได้ยินเสียงรถเข้ามาพอดี สงสัยคงกลับกันมาแล้ว
"ปะป๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา" เสียงเรียกดังจากคนข้างๆ ตอนนี้น้องวิ่งไปกระโดดใส่เจ้านายผมแล้วครับ ดูเขาเพลียๆนะ สงสัยจะเหนื่อยประชุมทั้งวัน
"ว่าไงครับลูก ซนหรือเปล่าวันนี้" คุณถุงถามพลางส่งสูทให้ผม เกี๊ยวถูกอุ้มขึ้นฟัดแก้มหลายๆที
"ไม่ดื้อ ไม่ซน เกี๊ยวเป็นเด็กดี ~" น้องพูดแล้วหอมแก้มปะป๊ากลับ น่ารักจริงๆ
"ไหนสุกี้หืม .. ไปทานสุกี้กันดีกว่าเนอะ" คุณถุงพูดแล้วเดินนำไปที่โต๊ะ ผมเทน้ำใส่หม้อสุกี้ขนาดใหญ่แล้วเปิดไฟ รอสักพักก็ใส่ผักใส่เนื้อสัตว์ ผมทำหมี่หยกกับเป็ดย่างที่แวะซื้อมาด้วย ตอนนี้หิวมากเลยครับ
"ร้อนๆ " เกี๊ยวเป่าฟู่วๆ น้องทานน้ำซุบไม่ใส่น้ำจิ้มครับ
"ค่อยๆทานลูก" คุณถุงตักสุกี้ให้ผมให้เกี๊ยว เขาดูเป็นผู้ชายอบอุ่นจริงๆครับ โชคดีแค่ไหนที่ผมได้อยู่ข้างๆเขา
"แตไม่ทานด้วยกัน" คุณถุงถามแตที่คอยเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟข้าวให้
"แตมีอีกหม้อด้านหลังค่ะ"
"งั้นไปทานเลยไม่ต้องเกรงใจ ไปสิ ไปทานกับแจ่ม"
"ขอบคุณค่ะคุณถุง" พี่แตไหว้แล้วเดินออกไป ทางนี้ไม่ต้องห่วงครับ พวกเราจัดการกันได้ ทานจนเสร็จคุณถุงก็พาเกี๊ยวไปอาบน้ำ ผมเก็บของเสร็จก็ตามขึ้นมาอาบน้ำแล้วเปลี่ยนให้คุณถุงไปอาบส่วนผมมาเตี๊ยมกับน้องเรื่องการ์ด
"ทำอะไรกันอยู่ครับ .. ยังไม่ง่วงอีกหรอลูกชาย" พอคุณถุงมาเกี๊ยวก็รีบซ่อนการ์ดไว้ข้างๆแล้วรีบกอดปะป๊าเขาที่เดินมานั่งบรเตียง
"ยังเลยฮะ" น้องพูดแล้วทำเป็นขยิบตากับผม หึ เจ้าตัวแสบ
"ทำไมล่ะหืม .. อยากฟังนิทานก่อนนอนหรอครับ" คุณถุงลูบหัวใสที่ตอนนี้นั่งตัวหอมอยู่บนตัก
"ปะป๊าฮะ"
"ครับผม"
"เกี๊ยวมีอะไรจะให้ .. แท๊แด !!!!~~~"
น้องหยิบการ์ดออกมาจากใต้เตียงยื่นให้คุณถุง คนเป็นพ่อทำหน้างงๆนิดนึงก่อนจะเปิดดู พอเปิดไปก็ขำแตกเลย คงจะขำรูปพวกเราที่น้องวาดมั้งครับ แถมมีสายชูนอนอยู่ด้านข้างด้วย
"รักปะป๊าที่สุดในโลก .. ปะป๊าคือฮีโร่ของเกี๊ยว"
คุณถุงพูดออกเสียง น้องก็ทำท่าเขินอายแล้วหอมแก้มปะป๊าหลายฟอด
"รักพ่อปรุงที่สุดในโลกเหมือนกันฮะ"
"หืมม น้องเขียนไว้หรอครับ" ผมถามคุณถุงที่อ่านออกมา
"อืม นี่ไง พ่อปรุงของน้องเกี๊ยว". ล้อผมแล้วตอนนี้ จริงๆด้วย เขียนตอนไหนเนี่ย
"จุ๊บ .. เกี๊ยวให้พี่แตช่วยเขียนล่ะ .. คิกคิก" ตัวแสบพูดกับผมแล้วยื่นปากเล็กๆมาจุ๊บผม ผมเลยกอดฟัดให้หายหมั่นเขี้ยว เหมือนมีลูกจริงๆนะครับตอนนี้
"ขอบคุณนะครับตัวเล็ก .. ป๊าก็รักเราที่สุด" คุณถุงบอกยื่นมือมาลูบหัวน้อง
"ไหว้ปะป๊าสิครับเกี๊ยว" ผมบอกน้องปีนไปหายกมือขึ้นไหว้ปะป๊าที่อก
"รักปะป๊าฮะ .. รักที่สู้ดดดดดดด" เกี๊ยวกอดคุณถุงกลมดิก แม้จะไม่มีแม่แล้ว แต่ผมมั่นใจว่าน้องไม่ขาดความอบอุ่นเลยครับ
"คืนนี้ไปนอนห้องปะป๊ากันนะ" คุณถุงบอก น้องรีบพยักหน้า เราเลยเดินออกจากห้อง คืนนี้คงนอนกันสามคนบนเตียง พอมาถึงห้องเกี๊ยวก็รีบขึ้นไปนอนตรงกลางอย่างรู้หน้าที่ครับ
"ปิดไฟล่ะน้า" ผมบอกแล้วปิดไฟเดินมานอนที่เตียงฝั่งซ้ายให้คุณถุงนอนฝั่งขวา
"ราตรีสวัสดิ์ฮะ" น้องบอกยื่นหน้ามาจุ๊บผมทีจุ๊บปะป๊าที
"ราตรีสวัสดิ์ลูก" คุณถุงพูดพร้อมตะแคงหันมากอดเกี๊ยวไว้
"ฝันดีครับเกี๊ยว" ผมบอกแล้วตะแคงหันไปกอดน้องไว้ คุณถุงเอามือมาประสานมือผม ตอนนี้มือเราทั้งคู่ประสานกันอยู่บนตัวน้อง
ความสุขที่แท้จริงของคนเราคือได้อยู่กับคนที่เรารัก อยู่กับครอบครัว เรากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจนชิดกัน เกี๊ยวหลับไปแล้ว แต่ผมยังและคิดว่าคุณถุงก็ยังเช่นกัน
รักปรุงนะครับ
เสียงคุณถุงทองดัวขึ้นมาในขณะที่เรากำลังนอนจ้องตากันในความมืด
ผมก็รักคุณครับคุณพ่อที่แสนดี
บอกรักออกไปแล้ว มันช่างมีความสุขอะไรขนาดนี้ คุณถุงชะโงกหน้ามาจูบผม เราจูบกันจนเหนื่อยถึงได้ยอมนอน อบอุ่นเสียยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เราสามคนนอนกอดกันเหมือนพ่อแม่ลูก แต่ความจริงแล้วมีแค่ปะป๊าพ่อปรุงแล้วก็น้องเกี๊ยว คุณถุงเป็นพ่อที่ดีพร้อมกับเป็นคนรักที่ดี ความรักที่คุณถุงมอบให้ผมกับเกี๊ยวมันช่างมากมายจนหัวใจตอนนี้เรียกได้ว่าถูกเติมเต็มจนครบ ไม่ว่าวันข้างหน้าต้องเจอกับอะไร ผมคิดว่าเราน่าจะผ่านมันไปได้ด้วยดีครับ
รัก ... รักมากจนอยากจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอดชีวิต
สุขสันต์วันพ่อนะครับ
อย่าลืมบอกรักคุณพ่อและครอบครัว
(http://24.media.tumblr.com/tumblr_m9eu5gjKEy1rtgg2wo8_250.gif)
สุขสันต์วันพ่อนะคร้าาาา
เอาตอนพิเศษเล็กๆมาฝากให้รู้ถึงความรักของพ่อลูกครอบครัวนี้
วันนี้วันพ่อ อย่าลืมบอกรักคุณพ่อเป็นพิเศษนะคะ
เดี๋ยวเย็นนี้คนเขียนก็จะไปหาพ่อที่พัทยาเหมือนกัน
เจอกันตอนหน้าค่ะ
ขอบคุณค่ะ
:pig4:
-
ความครัวสุขสันต์
-
โอย น่ารักมาก มีความสุข ครอบครัวตัวอย่าง
-
น่ารักมากเลยค่า
-
น้องเกี๊ยวน่ารักกกกกกกกกกกก
-
ฟินและมีความสุขไปกับครอบครัวของน้องเกี๊ยว
ชื่นใจจริงๆๆๆๆ
+1 :กอด1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักเนาะ อยากจับมาฟัดแก้มมมมมม :-[
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
อบอุ่นมากๆ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักจังเลย น่ารักทีสุดดดดดดดด
-
ครอบครัวสุขสันต์ น้องเกี๊ยวน่ารักมากเลยลูกกกก :man1:
สุขสันต์วันพ่อค่ะ :L2:
-
อยากฟัดเกี๊ยวมากกกกก
-
เกี๊ยวน่ารัก ชอบจริงๆเลยย
-
อ๋อยยยยยยย ความน่ารักไม่มีเสี่อมคลายย
-
ครอบครัวสุขสันต์มากจ้าา ป๊า พ่อ ลูก
ส่วนอีกคู่ก็นะ 5555
-
เกี๊ยวน่ารักมากกกกก
-
ครอบครัวนี้น่ารักมาก
-
น่ารักอะ
-
ครอบครัวสุขสันต์ น้องเกี๊ยวน่ารักมาก แบบนี้จะไม่ให้พ่อปรุงและป๊ะป๋าไม่รักไม่หลงได้ไง
-
ปรุงเป็นคนในครอบครัวแล้วนะ น้องเกี๊ยวน่ารักมาก
-
น้องเกี๊ยว : ปะป๊า เกี๊ยวอยากได้น้องงงงงง :hao7: :hao7:
-
เย้ๆๆๆ คิดถึงเกี๊ยวอยู่พอดี
น่ารักตลอดดเด็กคนนี้
ปรุงก็น่ารักกก :o8:
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก :กอด1:
-
ขอบคุณ :)
-
อยากได้เกี๊ยวมาเล่นด้วยสักวัน เด็กไรน่ารักช่างพูดแบบนี้ คุณพ่อเขาเลี้ยงลูกเก่งมาก
พี่ปรุงก็เป็นคนในครอบครัวเช่นกัน น่ารักเนอะ
ขอบคุณค่ะ
-
อยากฟัดแก้ม
-
เย้ๆๆๆ อ่ารวดเดียวจบเลยค่า
อยากฟัด อยากกอด อยากหอมน้องเกี๋ยวบ้างอ่า น้องน่ารักที่สุดในโลกเลยย
เครื่องปรุงก็น่ารักอ่อนโยนมาก แต่มาเจิกับถุงจิมหื่นแบบนี้นี่ก็น่าสงสารนะ555
อยากอ่านแบงค์กับฮะเก๋าอีกจังเลยค่าาาา
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[น้องเกี้ยวจะน่ารักไปถึงไหนนนนนนนน :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
-
:mew1:
-
เกี๊ยวน่าร๊ากกกกกกกก
>3< ♡♡♡♡♡
-
เกี๊ยวน่ารักมากค่ะ
คู่นี้เขามีความสุขแล้ว
เหลืออีกคู่นึงนะ :o8:
-
:impress2: :impress2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมากๆเลย
เกี๊ยวน่ารักกก <3
-
คิดถึงน้องเกี๊ยว น้องเกี๊ยวน่ารัก
-
แบงค์
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ผู้ใหญ่สองคนท่าทางน่าเกรงขามที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง โดยเฉพาะผู้ชายมีอายุตรงหน้านี่เรียกได้ว่ามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเดินไปนั่งพิงโซฟาหน้าเคร่งขึม .. นี่ผมจะโดนเล่นงานอะไรบ้างถ้าพวกเขารู้ว่าผมกับน้องเราเป็นอะไรกัน แค่คิดก็เสียวสันหลังแล้วครับ ไม่คิดว่าพอขอน้องเป็นแฟนปุ๊บจะต้องมาเจอพ่อแม่เก๋าปั๊บ แบบนี้ผมก็เงิบเหมือนกันนะ
"หวัดดี หวัดดี .. ลื้อเป็นใครล่ะเนี่ย .. อาเก๋า .. อาคนนี้อีเป็นใคร" ม้าเก๋าถามพลางเดินเข้าห้องมานั่งตรงโซฟา มีเด็กเดินถือของกินของใช้มากมายเดินตามเข้ามาด้วย
"อะ .. อ๋อ .. อาจารย์ที่มออ่ะม้า .. แกมาเยี่ยมเก๋าไง" น้องพูดออกมาอย่างไวจนผมที่กำลังจะพูดต้องหันไปจ้องหน้าเด็กดื้ออย่างสงสัย ทำไมไม่บอกความจริงท่านไปล่ะในเมื่อตอนนี้ผมเองก็พร้อมที่จะยอมโดนลงโทษที่ทำให้ลูกชายเขามีมลทินอยู่แล้ว หรือว่าน้องมีเหตุผลที่ยังบอกตอนนี้ไม่ได้ ผมก็ได้แต่ยืนยิ้มให้ท่านล่ะครับ ให้เป็นอาจารย์ก็เป็นๆไป
"อ่อ .. ตามสบายนะอาจารย์ .. อาเก๋าป่วยง่าย .. นี่มาเยี่ยมกันประจำ .. ม้าชินแล้ว" ม้าเก๋าพูดแล้วเดินไปในครัวช่วยพี่ที่มาด้วยเอาของจัดใส่จาน สงสัยพวกผมคงไม่ได้ออกไปทานข้าวกันแล้วล่ะ น่าจะต้องอยู่ทานอาหารที่ท่านซื้อมาให้
"แล้วนี่ดูเหมือนพวกลื้อกำลังจะออกไปไหนกัน" พ่อเก๋าพูดเสียงเข้ม ไม่ได้มองหน้าผม แต่ผมว่าท่านอาจจะตงิดอะไรบางอย่างอยู่ เหมือนเขารู้แต่ไม่พูดออกมา เขาอาจจะกำลังจับผิดผมอยู่ก็ได้ .. ผมไม่เคยรู้เลยนะเนี่ยว่าป๊าเก๋าจะดุขนาดนี้ ผมคงต้องระวังตัวให้มากแล้วครับ .. ระหว่างนั้นผมยืนสังเกตหน้าตาเก๋ากับหน้าพ่อแม่ไปไม่เหมือนกันสักนิด อย่างว่า น้องไม่ใช่ลูกแท้ๆของท่าน ป๊าม้าเก๋านี่จีนทั้งดุ้น แต่เก๋าเหมือนเด็กเกาหลีญี่ปุ่นหน้าคมๆไม่ได้ตาตี่อะไรขนาดนั้น ขนาดคุณถุงทองยังมีส่วนคล้ายพ่อกับแม่เพราะเป็นลูกชายแท้ๆของท่าน
"เอ่อ จะออกไปทานข้าวอ่ะป๊า แต่ตอนนี้ไม่ไปแล้วแหละ เดี๋ยวทานของที่ซื้อมาดีกว่าเนอะ" เก๋าตอบป๊าแต่เดินไปอ้อนม้าที่จัดอาหารอยู่ จะไม่ให้หลงน้องได้ไง ดูการทำหน้าตาอ้อนเป็นลูกแมวสิ ม้ากับป๊าเก๋าเขาถึงรักเก๋ามากไงครับ ทั้งรัก ทั้งเอ็นดู ขนาดลูกป่วยยังแห่กันมาครบเลย ผมว่าแต่ก่อนที่น้องชอบโทรมาหาปรึกษาเรื่องที่บ้าน น้องอาจจะคิดมากไปเอง ผมว่าพวกท่านดูแลเก๋าดีเสียยิ่งกว่าลูกแท้ๆในไส้เสียอีก
"ดีแล้วอาเก๋า ดูสิตัวก็รุมๆ จะออกไปข้างนอกทำไมกัน" ม้าเก๋าแตะมือไปที่หน้าผากของเด็กดื้อ น้องทำหน้าอ้อนปากจู๋ยืนเป็นแมวคลอเคลียผมมองท่าทางนั้นแล้วอยากจะจับฟัดมากครับ ถ้าไม่ติดว่าป่วย ผมอาจจะเผลอทำรุนแรงกับน้องไปนานแล้ว
"อ้อนเหลือเกิน มาๆ เจี๊ยะข้าวกันดีกว่า คุณอาจารย์มา" ท่านเรียกผมทานข้าว ป๊าเก๋าเดินนำไปนั่งหัวโต๊ะ อาหารพวกนี้เหมือนสั่งมาจากฮั่วเซ่งฮง มีแต่อาหารจีนบำรุงสุขภาพทั้งนั้น
"ลื้อทานเยอะๆนะอาเก๋า ต้มปลาเนี่ยซดน้ำไปเยอะๆ น้ำสมุนไพรมันดีต่อสุขภาพ" เก๋าโดนสั่งให้ทานนู่นทานนี่ตามความเชื่อของคนจีน น้องนั่งทำหน้ายู่แล้วทานอาหารที่ม้าจัดแจงให้ ส่วนผมก็นั่งทานไม่มีปากมีเสียง มีบ้างที่ม้าเก๋าชวนคุย ผมก็ตอบไปตามความจริง ส่วนป๊าเก๋านี่ไม่ค่อยร่วมวงสนทนาครับ แถมยังชอบเหล่มองผมอีกต่างหาก ทานไปคุยไปจนหมดป๊าม้าเก๋าก็ขอตัวกลับครับ สรุปวันนี้ผมยังไม่โดนเล่นงานใช่ไหม อยากรู้เหตุผลเจ้าตัวดีเหมือนกันครับว่าทำไมไม่ยอมให้ผมบอกเรื่องของเรา
"แล้วนี่อาแบงค์จะกลับเลยไหม" ท่านถามผมตอนกำลังจะเดินออกไป
"เดี๋ยวอาจารย์ต้องติวให้แบงค์ต่อน่ะม้า" เก๋าพูดแทรกผมขึ้นมา โกหกอีกแล้วนะเก๋า!
"อ่อๆ งั้นม้ากลับแล้วนา ดูแลตัวเองดีๆนา" ม้าเก๋าพูดตอนกำลังเดินออกไปจากห้อง เด็กรับใช้ที่มาด้วยขนของลงไปหมดแล้ว
"สวัสดีครับ" ผมไหว้ท่านทั้งสอง ป๊าม้าเก๋ารับไหว้ผมแล้วเดินออกจากห้องไป
"เดี๋ยวเก๋าไปส่ง" เก๋าพูดแล้ววิ่งตามป๊าม้าลงไปด้านล่าง ตอนนี้ผมได้แต่ถอนหายใจทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง โคตรเกร็งเลยครับ ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ดันมาเจอเรื่องเซอร์ไพรส์เกินคาดขนาดนี้ ผมกับน้องเพิ่งจะเริ่มเป็นแฟนกัน ถ้าจะให้ไปบอกป๊าม้าเก๋าว่ารักมากจนถวายชีวิตได้มันก็คงจะไม่ใช่
"พี่แบงค์เป็นอะไรครับ" อ้าว น้องกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ พอพูดเสร็จน้องก็นั่งมาบนตักผมแล้วใช้มือสองข้างรวบคอผมไว้ ผมลืมตาขึ้นมองเก๋าอย่างสงสัย น้องรีบเอาหน้ามาซุกคอผมที่นั่งพิงโซฟาอยู่
"ทำไมเราไม่บอกป๊าม้าไป" ผมถามลูบเอวเก๋าเล่น
"ป๊าม้าเป็นคนจีน เรื่องแบบนี้ไม่ใช่บอกปุ๊บจะเข้าใจเลย ขนาดเฮียกับพี่ปรุงยังไม่เคยบอกท่านเรื่องเป็นแฟนเลย เก๋ากลัวว่าท่านจะให้เราเลิกคบกัน" น้องพูดมายาวเหยียด ผมเข้าใจนะครับ เป็นใครใครจะรับได้ ลูกชายทั้งสองคนคบผู้ชายหมดเลย
"เก๋ารู้ใช่ไหมว่าพี่จริงจัง แม้เราจะบอกความจริงออกไป พี่ก็พร้อมเสมอที่จะรับโทษที่พี่ทำ" ผมบอกน้องด้วยความสัจจริง แม้ท่านจะไม่ยอมรับ ผมก็จะทำให้ท่านยอมรับให้ได้
"พี่แบงค์ทำไมถึงเปลี่ยนใจล่ะ" น้องจ้องตาผมทำท่าทางจริงจัง
"เพราะพี่รู้แล้ว .. ว่าใครคือคนสำคัญ .. คนที่พี่คิดถึง .. คนที่พี่อยากเจอ .. คนที่พี่อยากอยู่ด้วย" ผมลูบหัวน้องไปมองหน้าเก๋าไป ไม่คิดเลยจะมาติดกับไอ้ตัวแสบจนได้
"พี่ไม่โกหกเก๋าใช่ไหม" เก๋าถามน้ำตาคลอเบ้า
"ไม่โกหกหรอก พี่คงติดกับดักที่เราวางไว้แล้วจริงๆ" ผมบอก เก๋ารีบแก้เขินด้วยการมุดมาที่อกผม แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ ขอฟัดหน่อย ตัวขาวๆ บางๆนี่มันน่ากัดให้แดงทั้งตัว ผมจับเก๋านอนเอียงไปที่เบาะแล้วจัดการเลิกเสื้อขึ้นฟัดพุงขาวจนน้องร้องจั๊กกะจี้ ฟัดจนพอใจมันก็หยุดไม่ได้ครับ เพราะเนื้อตัวเก๋าหอมมากจนผมต้องตามไปสัมผัสที่อื่น ผมไล้ปากขึ้นไปตามเนื้อตัวสะอาด พอถึงยอดอกสีชมพูอ่อนผมก็เหลือบมองหน้าน้องที่กำลังกัดปากกลั้นเสียงคราง น่าแกล้งชะมัด
"อ๊ะ .. อ๊า .. พี่แบงค์ครับ .. อื๊อ" ผมแลบลิ้นแตะที่เม็ดอกนั้น แค่แตะยังไม่ได้เลียน้องก็ร้องเสียวออกมา ผมเลยรีบเข้าครอบครองส่วนนั้นไว้ทั้งแผ่น เก๋ากระตุกแอ่นอกขึ้นรับลิ้นร้อนที่ส่งไปให้บดเบียดเนื้อตัวให้ผมกระทำแนบแน่น ผมใช้ลิ้นวนที่ยอดอกนั้นจนเปียกก่อนจะดูดเม้มจนดังจ๊วบแทบจะหลุดติดปากออกมา
"เสียวหรอครับ" ถามออกไปเสียงแหบเพราะความอยาก เก๋าพยักหน้าแล้วกดหัวผมให้เปลี่ยนไปดูดอีกข้าง ผมได้ใจส่งนิ้วไปเขี่ยเล่นข้างผลงานของผมที่เปียกชื้น ไม่ไหวแล้วครับ อยากทำกับเนื้อตัวน้องมากกว่านี้ พูดแล้วผมก็ขึ้นคร่อมน้องไว้เต็มตัว กำลังจะถอดกางเกงน้องออก แต่ดันมีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านหน้า ใครแม่งมาขัดจังหวะวะ
"ไปเปิดประตูไป" ผมดูดย้ำๆอีกสามทีก่อนจะผละออกจัดเสื้อผ้าให้น้อง
"อื้อ .. ใครวะแม่ง .. ขัดจังหวะชิบ" น้องบ่นแล้วเดินหัวเสียออกไปเปิดประตู ผมรีบเช็ดคราบน้ำลายที่ปาก เหมือนคนหื่นกามกินเด็กเลยแหะ
"มึงจะมาทำไมวะ " เสียงเก๋าพูดข้างนอก
"เอ้าสัตว์! กูก็มาดูมึงไง ทำไมวะ อยู่กับผัวหรอ" เด็กสมัยนี้เขาพูดกันแบบนี้หรอ
"เออดิ กำลังจะอย่างว่ากันเลย มึงอ่ะ!" เอ้า ไอ้ตัวดีของผมยิ่งกว่าอีก ร้ายสมเป็นฮะเก๋า สักพักสองคนนั้นก็เดินเถียงกันเข้ามาด้านใน เพื่อนเก๋าที่ชื่อตี่ไหว้ผม เห็นเพื่อนมาแบบนี้ผมก็ปล่อยให้เขาคุยกันไป เข้าไปงีบตาสักครู่เพราะตอนเย็นต้องกลับระยองแล้ว เดี๋ยวขับรถไม่ไหว
"อืมม .. " ผมรู้สึกว่ามีตัวอะไรมานอนกอดผมอยู่เลยค่อยๆลืมตาขึ้นมอง หึ เด็กน้อยผมนั่นเองครับ เข้ามานอนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย มองนาฬิกาตอนนี้เกือบหกโมงแล้ว เดี๋ยวอีกสักพักผมก็ต้องกลับแล้วครับ
"ตื่นแล้วหรอ" น้องลืมตาพูด อ้าว ผมก็นึกว่าหลับ เก๋ายันตัวขึ้นนั่งโน้มมาจูบปากผมหนึ่งทีก่อนจะผละออกแต่เรื่องสิ จูบมาขนาดนี้ก็สานต่อเลยละกันนะ
"อื้ออ .. อืม" ดึงน้องมาจูบแลกลิ้นสักพักจนชื่นใจ ผมก็พาน้องสานต่อเรื่องอย่างว่าที่ทำค้างไว้ รังแกน้องจนพอใจเราก็ออกมาหาข้าวทานด้านนอกก่อนจะร่ำลาที่ผมต้องกลับไปทำงาน เข้าใจเก๋านะครับ ผมทำงานอยู่ไกลน้อง เราเจอกันได้แค่อาทิตย์ล่ะครั้ง เป็นธรรมดาที่เก๋าจะกังวล แต่ผมก็ปลอบน้องไปแล้วล่ะครับว่าถึงจะไม่ขึ้นมาสอนแต่ก็จะมาหาเขาทุกอาทิตย์ถ้าไม่มีงาน น้องเขาก็เข้าใจนะครับ ต้องแบบนี้สิเป็นแฟนผม ถึงเด็กแต่ถ้าไม่ทำตัวงี่เง่าเราก็สามารถคบกันได้นานยิ่งขึ้น
.
ฮะเก๋า
ผมมีความสุขจังเลยครับ ตอนแรกผมนึกว่าพี่แบงค์จะหมดเยื่อใยต่อผมแล้ว หลังจากโดนปฏิเสธไปวันนั้นผมก็ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ผมร้องไห้จนป่วย ตี่มันเลยพาไปอยู่ร้านพี่เจบ่อยๆให้มีเพื่อนคุยเล่น ก็ดีครับอาทิตย์นึงก็พอทำใจได้บ้าง จนคิดไม่ถึงว่าวันนี้พี่แบงค์จะมาหา ผมคิดว่าพี่เขาไม่อยากเจอหน้าผมแล้ว แต่พอเขาพูดว่าขอเป็นแฟน ผมนี่น้ำตาทะลักเลยครับ ดีใจมากถึงมากที่สุด กลายเป็นเด็กขี้แยทั้งๆที่ตัวเองอยู่มหาลัยแล้ว
ติ๊งงงงง ติ๊งงงงงง
ถึงบ้านแล้วสินะ
"คร้าบบบบ" พี่แบงค์เฟสทามมาครับ
"ไอหมูทำไร ทำไมเปลือย" อ้าว กลายเป็นหมูซะงั้น
"หมูไรเล่า เพิ่งอาบน้ำเสร็จ" สามทุ่มแล้วครับ ปิดคอมเสร็จก็ไปอาบน้ำ พอออกมาพี่แกก็โทรมาพอดี ก็เลยยังไม่ได้แต่งตัว
"นึกว่าอยากเล่นเซ็กส์โฟน หึหึ" ทำไมต้องทำหน้าหื่นแบบนั้นด้วย เสียงก็หื่น
"ไม่ใช่สักหน่อย เพิ่งถึงหรอครับ" ผมเห็นแกปิดรถแว้บๆเลยถามดู น่ารักเนอะ ยังไม่ทันเข้าบ้านก็โทรมารายงานเลย
"ครับ เพิ่งถึง นี่หิวมากเลย สงสัยต้องมาม่าแล้วมั้ง" พี่แบงค์พุ่งตรงไปยังห้องครัว เสียงดังโช้งเช้งสงสัยจะกำลังต้มมาม่า
"ทำไมไม่ซื้อบะหมี่หน้าหมู่บ้านล่ะ" หน้าหมู่บ้านพี่แบงค์จะมีบะหมี่หมูแดงขายครับ อร่อยมาก
"พี่ขี้เกียจแวะ เราจะนอนรึยัง" พี่แกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่วนผมวางโทรศัพท์ไว้บนที่นอนก่อนจะแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วขึ้นเตียงคุยกัน
"ใกล้แล้ว พี่แบงค์ทานมาม่าไปเถอะ เราพิมพ์คุยเอาดีกว่า"
"อืมๆ"
เราคุยกันอีกนิดหน่อยผมก็ขอตัวไปนอน พี่แบงค์บอกฝันดีผมด้วย มีแฟนมันฟินแบบนี้นี่เองสินะ ผมไม่คิดเลยว่าคนที่ผมไปแอบรักเขาข้างเดียวมานานจะยอมคบกับผม เราอายุห่างกันเกือบแปดปีได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรคเลย พี่แบงค์ใจดี ถ้าผมไม่รักเขาแบบแฟน ถ้าแค่พี่น้อง เขาก็จะดูแลผมดีมาก เวลาเขาให้คำปรึกษาผมเขาก็ให้ด้วยความจริงใจ ผมผิดเขาก็สอนก็เตือน ผมไม่เข้าใจอะไรเขาก็อธิบายจนเข้าใจ ตอนนี้เป็นแฟนเขาก็ยังเป็นแบบเดิม เสมอต้นเสมอปลาย ที่เพิ่มขึ้นมาคือความมั่นคง ผมเชื่อนะว่าพี่แกจะไม่ทิ้งผม สัญญานะครับว่าฮะเก๋าคนนี้จะทำตัวน่ารัก ไม่ดื้อ ไม่ซนให้พี่แบงค์ต้องรำคาญใจ .. งื้ออ .. พี่แบงค์เป็นเป็นผมแหละ .. พี่แบงค์เป็นแฟนผมมมมมม
.
"อะไรทำให้มึงนั่งยิ้มเป็นบ้าทั้งคาบวิทย์ ดูดกัญชามาหรอวะ" เสียงไอ้เชี่ยตี่พูดอยู่ข้างหู กัญชาบ้านมึงสิ
"สัตว์! ตบหัวกูไมเนี่ย!" ผมไม่ตอบแต่โบกหัวไปทีนึง ก็คนมีความสุขอ่ะ จะให้มานั่งหน้าบึ้งหรอ วันนี้ผมรู้สึกดีแล้วเลยมาเรียน ตอนนี้เรียนเสร็จแล้วว่าจะไปหาไรทานกัน
"หิวๆๆ หาข้าวแดก" ผมพูดเดินข้ามมาอีกฝั่งของถนน แถวนี้ก็มีร้านประจำอยู่ไม่กี่ร้านครับ ร้านข้าวร้านนี้อยู่ติดกับร้านพี่เจ เราเลยมานั่งที่ร้านพี่เจเพราะเย็นสบาย ไม่เห็นพี่เจอยู่ร้านยังไม่เลิกเรียนอีกหรอเนี่ย
"อ้าว ไงพวกเรา เก๋าหายดีแล้วหรอ" นึกถึงก็มาพอดี พี่ชายสุดหล่อ เขาเดินมาทักโต๊ะผมโต๊ะแรก เห็นสาวๆที่ชอบมานั่งมองพ่อค้านี่ทำตาล่ะห้อยเลยครับ พี่เจเฟมัสจะตาย ใครๆก็อยากได้เป็นแฟน
"หายแล้วพี่เจ แล้วนี่พี่ไปไหนมา" ผมถามคนที่หิ้วของกลับมาเยอะแยะ สงสัยจะไปซื้อของเข้าร้าน
"ไปซื้อพวกน้ำหวานที่มันหมดอ่ะ เราสั่งอะไรกันยัง ตามสบายนะ"
"สั่งแล้วครับ". ผมตอบ พี่แกเดินเข้าไปเก็บของด้านใน สักพักข้าวกับน้ำก็มาส่ง เราก็นั่งทานกันไป จนพี่เจมานั่งเม้าด้วย ผมทราบนะครับว่าเขาชอบผม แต่ผมไม่ได้ชอบพี่เขา ถ้าพี่เจบอกชอบผมจริงๆจังๆผมก็คงต้องปฏิเสธ
"แฟนเรากลับไปแล้วหรอ" พี่เขาถามตอนที่เราทานข้าวหมดไปครึ่งนึง
"ครับ กลับไปแล้ว" ตอบเขาแต่ไม่กล้ามองหน้า เพราะพี่เจจ้องผมไม่วางตาเลย น่ากลัวว่ะ
"ถ้างั้นคืนนี้ก็ว่างดิ ไปกินเหล้าร้าน xx กันป่ะพี่เลี้ยง" พี่เจชวน ผมอ่ะไม่อยากไป แต่ไอ้ตี่มันเอาตีนมาเขี่ยผมประมาณว่าตกลงไปเถอะ
"ก็ได้ครับ" ตอบตกลงให้ไอ้ตี่ได้กินเหล้าฟรี ส่วนผมไม่ค่อยกินอยู่แล้วครับ อย่างมากก็สองแก้ว เกินกว่านี้เมาเละ
"ทำดีมากมึง เย็นนี้กูมารับนะ ให้ไวล่ะ" ตี่พูดตอนขับรถมาส่งผมที่คอนโด ผมตอบเออออไปก่อนจะลงจากรถ มันกลับไปแล้วผมก็ขึ้นห้อง ตอนนี้แต่บ่ายกว่าๆ มีเวลาเกลือกกลิ้นเล่นอีกหลายชั่วโมง
นั่งเปิดคอมดูเฟสดูยูทูปเล่นจนบ่ายสามก็แอบไปงีบจนตื่นมาอีกทีตอนพี่แบงค์โทรมา ผมรายงานเรียบร้อยแล้วครับว่าจะไปกับตี่กับพี่เจ พี่แกพอได้ยินว่าไปกับพี่เจก็ฟึดฟัดใหญ่ ทีแบบนี้ล่ะจะมาหวง เชอะ .. ทุ่มนึงก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมรอไอ้ตี่มารับ พอทุ่มครึ่งสารถีก็มาจอดรอด้านล่าง เราไปร้านนั่งชิวกันสบายๆ คนก็เยอะพอควรมีแต่เด็กมอผมนี่แหละ
"มาๆ จะทานอะไรก็สั่งนะ พี่เลี้ยงเอง" ใจปล้ำจริงเนอะ
"ถูกหวยมาหรอพี่" ไอ้ตี่มันถาม ผมนี่ขำลั่นเลย พี่เจเนี่ยนะเล่นหวย
"นานๆเลี้ยงทีไม่ได้ไง ถามมากไม่เลี้ยงนะเว่ย" ฮ่าา ไอ้ตี่รีบหุบปากเลยครับ พอเหล้ามาพี่เจกับไอ้ตี่ก็ซัดกันอยู่สองคน ผมไม่ถนัดเลยแค่จิบๆ เขาหมดไปสามแก้ม ผมยังกินไปยังไม่ถึงครึ่ง
"เอาสปายอะไรเปล่า" พี่ตี่ขยี้หัวผม พี่แกซัดไปเยอะแล้วครับ ถ้าเมาคู่ผมจะกลับไงล่ะ
"ไม่เอาครับ แค่นี้ก็พอ" ส่งยิ้มให้พี่แกที่มองผมหยาดเยิ้ม ส่วนไอ้ตี้ไอ้นี่มันคอแข็ง กินไปพอๆกับพี่เจแต่ก็ไม่มีอาการเมา
"กูไปห้องน้ำแปปนะ" ผมบอกแล้วเดินออกมาเข้าห้องน้ำ รอสองคิวถึงจะได้เข้า พอเข้าเสร็จผมก็เลี่ยงออกมาโทรหาพี่แบงค์
(( เมาแล้วหรอถึงได้โทรหาพี่ ))
"ยังไม่เมาครับ คิดถึงเฉยๆ นี่กลับบ้านแล้วดิ ทานข้าวหรือยัง"
(( เรียบร้อยแล้ว เราจะกลับกี่โมงนี่ พรุ่งนี้เรียนไม่ใช่หรอ ))
"อีกสักพักแหละครับ งั้นเก๋าขอตัวก่อนนะ ถึงบ้านจะโทรไป .. เห้ย! .. อุ๊บ" ผมที่กำลังคุยอยู่ร้องตกใจเมื่อมีคนผลักผมให้ติดกำแพงแล้วประกบปากลงมาอย่างรวดเร็ว อื้อออ โทรศัพท์ยังไม่ได้วางเลย พี่แบงค์ต้องกังวลแน่เลย
"พ .. พี่เจ .. ปล่อยเก๋า" ผมลองมองดีๆก็พบว่าเป็นพี่เจ เขาอาจจะเมาเลยทำแบบนี้ รสจูบที่ได้รับมันไม่เหมือนรสจูบของพี่แบงค์สักนิด ทำไงดี ผมไม่อยากให้ความเป็นพี่น้องของเราสิ้นลง
"ไม่ ! เก๋าก็รู้นิ ว่าพี่ชอบเก๋ามานาน แล้วพอไอ้นั่นเข้ามา เก๋าก็ไปเป็นแฟนกับมัน เก๋าทำแบบนี้ได้ไง ทำได้ไง!"
"อื้อออออ .. อ่อยยย" ผมพูดอู้อี้อยู่ในลำคอเพราะโดนประกบปากซ้ำอย่างรุนแรง กลิ่นเหล้าของพี่เจคละคลุ้งอยู่ในปากผม ไม่มีอารมณ์ร่วมเลยสักนิด ออกไปนะ ออกไป
"ฮืออ .. ออกไปสิ .. ทำแบบนี้กับผมทำไม" ผมพูดไปร้องไห้ไปตอนที่พี่เขาผละออกแล้วเริ่มไซร้มาที่คอผม ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย เก๋าคิดว่าพี่เป็นพี่ชายที่ดรมาตลอดรู้ไหม
"เก๋า .. พ .. พี่ขอโทษ .. พี่เมา" พี่เจเงยหน้ามองผมที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วพยายามเช็ดหน้าเช็ดตาให้ผม
ผลั่ก
ผลัวะ
พี่เจถูกไอ้ตี่ดึงตัวออกไปแล้วต่อยแรงๆมาที่หน้า ตอนนี้พี่แกล้มลงไปนอนกับพื้น ไอ้ตี่กำลังจะลงไปซ้ำแต่ผมห้ามไว้ก่อน คนเริ่มมุงกันเยอะแล้วตอนนี้
"มึงพอเถอะตี่" ผมปรามมันที่จะเข้าไปต่อยพี่เจซ้ำ ผมรู้ว่ามันห่วงผม แต่ตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่จะมาทะเลาะกัน
"พี่แม่งเลวว่ะ ! ผมแม่งเคยเชียร์พี่มาตลอด! แต่ตอนนี้ผมไม่เอาอีกแล้ว! ไปมึงกลับ สัตว์เอ้ย!" ไอ้ตี้ชี้หน้าด่าพี่เจที่นอนกุมปากอยู่ พี่แกคงเมามากแล้ว มันกระชากผมออกมาขึ้นรถ บนรถมีแต่ความเงียบกับเสียงร้องไห้ของผม
"กูขอโทษที่ดูแลมึงไม่ดี" มันพูดตอนขับมาถึงคอนโดผม
"กูผิดเองแหละที่ดูแลตัวเองไม่ได้" ผมบอก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้น
"ให้พี่มันสงบสติได้มันก็คงคิดได้เองแหละว่ามันผิด มึงไปนอนเถอะ อย่าร้องไห้ล่ะ พรุ่งนี้กูมารับ" ตี่มันบอกผม ผมเลยลงมาจากรถแล้วขึ้นห้อง ยังมีเรื่องต้องเคลียร์กับพี่แบงค์อีก ผมนี่ไม่รู้จักดูแลตัวเองเลย แบบนี้สิ คนอื่นถึงรังแกได้ง่าย
TBC.
.
พิเศษ นายตี่
ผมส่งเพื่อนรักเสร็จก็รีบบึ่งกลับไปหาคนเมาขี้เรื้อน แม่งเอ้ย ทำไมต้องรักเก๋ามากขนาดนั้นด้วยวะ
"พี่แม่ง! กลับบ้านไป ผมไปส่งเอง" ผมกลับมาก็เจอเขานั่งดื่มต่ออยู่คนเดียว สภาพนี่เมาได้ที่แล้ว
"ไม่ต้อง กูกลับเองได้!" เขาปัดผมออก ผมเลยนั่งดื่มด้วยแม่ง รักสามเศร้าเชี่ยไร ไม่รู้จักโว้ย
"อึ่ก .. กูผิดหรอวะ ที่รักเก๋ามาก" ผมให้พี่ในร้านช่วยพยุงพี่เจออกมา ตอนนี้เรานั่งอยู่ในรถ ด้านล่างคอนโดผม
"พี่เจทำไมต้องรักมันขนาดนั้นวะ!" ผมหันไปด่ามัน ทำไมไม่รักตัวเองให้มากกว่านี้วะ!
"กูรักมันมึงเข้าใจไหม!" เขาตะโกนนั่งหลับตาโงนเงนไปมา แม่งทนไม่ไหวแล้วเว้ย
"อยากได้นักใช่ไหมเก๋าอ่ะ เอาสิ คิดว่าผมเป็นเก๋าก็ได้ พี่ทำสิ อยากทำอะไรกับเก๋าก็ทำสิ" ผมปีนข้ามเบาะไปหาพี่เจ นั่งคล่อมอยู่บนตัวเขา แล้วจับมือเขามาลูบไล้ที่ตัวผม
"ไม่มึงไม่ใช่เก๋า" พี่เขาพยายามดันผมออกแต่ผมจับเขาไว้แล้วก้มลงไปจูบปากทันที กลิ่นเหล้าผสมกลิ่นเลือดทำให้ผมอารมณ์พลุ่งพล่าน ผมไม่รู้หรอกนะว่าต้องทำอย่างไร ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายเหมือนกัน
พอความรู้สึกของเราสองคนจูนกันได้ พี่เขาก็ปรับเบาะให้นอนลงไป ผมถอดเสื้อออกทางหัวล้มลงไปให้เขาใช้ลิ้นเลียที่ยอดอก เสียงครางหวานดังลั่นรถ ไม่มีใครอยู่แถวนี้แล้วรถผมก็ติดฟิล์มทึบด้วย
"อ๊ะ .. พี่เจ" ผมร้องเมื่อเขาขบกัดที่ยอดอก ความตื่นตัวด้านล่างของพี่เขาโป่งนูนขึ่นมาจนผมต้องส่งมือไปสัมผัส แกะกระดุมกางเกงเรียบร้อยผมก็ดึงมันออกแล้วคลึงมือเล่นกับพวงรักอันใหญ่โต ของพี่เจแม่งใหญ่จนผมกุมแทบไม่มิด เราดูดลิ้นแลกน้ำลายกัน มือผมก็ปรนเปรอให้เขา มือเขาก็ล้อเล่นอยู่ที่อกผม ผมรู้สึกดีนะที่ได้ทำกับเขา แต่เขานี่สิ สงสัยจะคิดว่าทำอยู่กับเก๋าจริงๆก็ได้
"กูขอนะ .. ถึงมึงไม่ใช่เก๋า แต่ตอนนี้กูไม่ไหวแล้ว" พี่เขาส่งนิ้วเข้าออกที่ช่องทางแน่นของผม ตอนนี้มันคงช่วยให้ผมครอบครองแท่นร้อนใหญ่โตไว้ได้หมด
"อยากทำอะไรก็ทำเถอะน่ะ .. อ๊ะ .. ตี่ให้พี่คืนนี้คืนเดี๊ยว .. อะ . อ๊าาา ". ผมกดช่องทางลงครอบครองแท่นร้อนที่ส่งเข้ามาเมื่อพูดจบ มันอึดอัดและคับแน่นมากจนต้องสูดปากเสียว พอเริ่มเข้าที่ผมก็ขยับตัวขึ้นลงช้าๆจนกลายเป็นเร็ว พี่เจคว้าคอผมไปจูบอย่างบ้าคลั่ง เขาสวนลูกรักเจ้ามาจนสุดลำ เราทำรักกันหลายต่อหลายรอบ เปลี่ยนท่าเปลี่ยนที่นั่งกันจนเบาะผมเต็มไปด้วยคราบน้ำรักของเราสองคน พี่เจไม่ได้ใส่ถุงยาง และผมก็ไม่ได้กลัวว่าจะติดโรคเพราะผมรู้จักเขาดี พอครั้งสุดท้ายพี่เจก็ล้มลงกอดตัวผมไว้แก่นกายยังคาอยู่ด้านในเต้นตุบๆเหมือนยังไม่สงบ
"ขอโทษที่รุนแรง" พี่เขาพูดที่อกผม เราหายใจแรงมากเหมือนจะตาย
"ไม่เป็นไร พอใจหรือยังล่ะที่ได้ทำ ถึงผมจะไม่ใช่เก๋า แต่ผมหวังว่าพี่จะพอใจและตัดใจจากเพื่อนผมเสียที" ผมพูดอย่างเป็นกลาง ผมไม่ได้อยากได้อะไรจากเขา เสร็จจากนี้เราก็เป็นพี่น้องแบบเดิม
"อืม ขอคาแบบนี้จนเช้านะ" ในเมื่อเขาขอมาผมก็พร้อมจะให้ จะว่าไปมันก็อีกสามชั่วโมงเองเถอะ ผมลูบหัวเขาที่ดูดหัวนมผมเล่นจนนิ่งไป พอเขาหลับผมก็ตั้งปลุกประมาณตีห้า ตอนนี้ผมก็ไม่ไหวเหมือนกัน เพิ่งเคยโดนผู้ชายเอาตูดครั้งแรกแถมยังแช่คาไว้แบบนี้ด้วย อึดอัดนะแต่เต็มใจ สุดท้ายผมก็นอนตามเขาไปในท่านี้ เจ็บแต่ก็คุ้ม
End
ขอบคุณทุกกำลังใจและคำติชมค่ะ
รักคนอ่านทุกคนเลย
:pig4:
-
ตี่ ทำไมทำแบบนี้ลูกกกกกกกกกก หรือนี่คือมิตรภาพลูกผู้ชาย
-
ตี่ ไอ้เด็กบ้าาาาาาา ทำงี้ เดี๊ยะเถอะ ช้ำในแน่ ๆ
เป็นตัวแทนคนอื่นไม่หนุกนะเหวยยยย
-
ตะตะตะลึงงงง ตึง ตึง o22
เด็กสมัยนี้มันแรงจนป้าตามไม่ทัน
-
จะพากันง่ายไปถึงไหน
-
อะไรเนี่ยตี่ แกชอบพี่เจใช่มั้ย โอ๊ย สองคนเลย !
ปล. น้องเก๋าทำไมไม่บอกพ่อแม่ไปลูก :เฮ้อ:
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:
-
อั๊ยย่ะ...
-
เจตี่จะเป็นไงต่อน้อออออออออออออออออ
-
เหมือนตี่จะชอบพี่เจอแต่คำพูดกับการกระทำช่างสวนทางกันยังไงก็ไม่รู้
-
ในที่สุดก็ได้อ่านมีความสุขจังเลีย :mew1:รออยู่นะ
-
นี่คือวิธีช่วยเพื่อน :ruready
-
o22
-
พระเจ้าาาาาาาาาา
:jul1: :jul1: :jul1:
โอ้ยยยยยยยยยยยย ชอบบบบบบบบบบ :hao7:
จิ้นต่อๆๆๆๆ ตี๋เจ ฮะเก๋าเเบงค์
ชอบตอนพิเศษมากกก บอกเลยย :z13:
-
ตี๋ทำมัยทำแบบนี้
-
เห้ยยยยย ผมนี่อึ้งไปเลย
-
เอิ่มมมม
ที่เป็นเพื่อนกันได้ เพราะหนูง่ายเหมือนกันใช่ไหมคะลูกกกก เจ้เพลีย
-
ตี่กับเจนี่มาแรงมาก
-
คู่แถม...เด็ดสุดเลย แย่งซีนหมด ฮ่าๆ
-
คู่แถม...เด็ดสุดเลย แย่งซีนหมด ฮ่าๆ
ไม่มีใครเม้นถึงน้องเก๋าพี่แบงค์เลยค่ะ
ใจร้ายมาก ตี่เจแย่งซีนหมด
นี่ขนาดให้พิเศษนิดเดียวนะคะ
:mew4:
-
:mew1:
-
เอิ่บบบบบบ อึ้งกะน้องตี่เจงๆ o_O
-
รักเลย คู่อิมเมจด้านบน...................
porch+arm น่ารักสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เหมะที่จะเป็นคู่อิมเมจ ถุงทองกะเครื่องปรุง ที่สุดเลยยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดด o18 o18 o18 o18 o18
-
โอยยยยยยยยยยยยยยยหวานเชียว ทำไมเรามองข้ามเรื่องนี้ไป :katai1: :katai1:
เครื่องปรุงกับถุงทองอบอุ่นมากกกกก อิจฉา :o8: :-[ :impress2:
ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะคะ ชอบมากค่า :mew3:
-
เย้ยตี่ ? แกไปชอบพี่เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่
แซ่บนะเนี่ย แย่งซีนหมด :oo1:
-
สนุกเนอะ ชอบๆๆ
แต่ตี๋หนูแรงสุดนะเนี่ย อิอิ
-
พี่แบงค์เจอช็อตเด็ดเข้าไปสงสัยมีหวังขับรถมาหาเก๋าแหง (ขอให้มาทีเถอะน้องกำลังเสียใจ)
-
ขอบคุณ :)
-
เครื่องปรุง
ทั้งอาทิตย์ผมเร่งทำงานของเดือนนี้ให้เสร็จ ตอนนี้ผมแทบจะสลบกลางอากาศ ผมเหนื่อยจริงแต่ก็เหนื่อยไม่เท่าคุณถุง รายนั้นเขาทั้งบินไปต่างประเทศ ทั้งขึ้นกรุงเทพเป็นว่าเล่นเหนื่อยยิ่งกว่าผมอีก นี่เราเพิ่งจะได้อยู่พร้อมหน้ากันก็สุดสัปดาห์พอดี ตอนแรกเขาชวนผมไปดูทะเลหมอกที่เชียงใหม่แต่ผมไม่ไหว นอนวันละแค่สี่ห้าชั่วโมงมาห้าวันติดร่างกายอ่อนเพลียเกินกว่าจะเดินทางครับ วันศุกร์กลับมาจากทำงานผมกับคุณถุงก็สลบทั้งคู่ พอมาวันนี้วันเสาร์ผมเริ่มมีแรงเลยตื่นมาทำแซนด์วิชให้คนตัวโตกะคนตัวเล็กทาน เกี๊ยวตื่นแล้วมาเป็นลูกมือผม แต่เจ้านายผมยังนอนอุตุอยู่บนเตียงอยู่เลย เมื่อเช้าผมปลุกก็งอแงเป็นเด็กผมเลยปล่อยให้นอนต่อ
"พี่ปรุงดูเกี๊ยวนะ .. เกี๊ยวตักแบบนี้ .. แล้วก็ทาแบบนี้ .. แล้วก็เอาหนมปังวาง .. แค่นี้ก็เสร็จแล้วว .. เย้ๆๆๆ .. อันนี้ของปะป๊าไส้ทูน่า .. ปะป๊าชอบ .. เกี๊ยวเก่งมั้ยฮะพี่ปรุง .. เกี๊ยวเก่ง . เกี๊ยวเก่ง" ผมยืนมองน้องประกบคู่แซนด์วิชที่ไส้ทะลักจนปิดแทบไม่มิดก็ต้องอดขำไม่ได้ แต่ขำมากไม่ได้ครับ ต้องชมด้วย เดี๋ยวบลายธ์น้อยของผมจะหมดกำลังใจ ขนาดทำได้อันแรกยังกระโดดโลดเต้นจนฮู้ดกระต่ายเด้งขึ้นลงตามแรงขยับจนผมเวียนหัว
"ทำให้พี่ปรุงด้วยนะคนเก่ง .. ฟอดด" ก้มลงไปหอมแก้มขาวหนึ่งที น้องทำแซนด์วิชให้ผมอีกชิ้นผมก็ประกบเสร็จห้าคู่พอดี เราตั้งโต๊ะกันเสร็จตอนแปดโมง ผมให้น้องขึ้นไปปลุกปะป๊า ผลที่ได้คือภาพคนตัวเล็กจูงคนตัวโตที่เดินงัวเงียเป็นวอล์คกิ้งเดดลงมา มันน่าขัดขาล้มซะให้ตื่น
"ปะป๊าปลุกยากมากฮะพี่ปรุง .. เกี๊ยวกระโดดทับตั้งหลายรอบกว่าปะป๊าจะตื่น" น้องปีนเก้าอี้นั่งแล้วฟ้องผมยกใหญ่
"เดี๋ยวพี่ปรุงตีให้เนอะ .. นี่แน่ .. ขี้เซาจริงๆ" ผมแกล้งตีแขนคุณถุงจนน้องหัวเราะชอบใจ ผมนี่ก็บ้าตามเด็กไปได้เนอะ
"พี่ปรุงครับ .. ตีผม .. ระวังผมตีคืนนะ" เห้ย ไม่พูดเปล่าไอ้หมีหน้าหื่นเอามือมาตีก้นผมอ่ะ ดีนะน้องไม่เห็น ไม่อย่างนั้นต้องจำไปทำกับเพื่อนแน่ๆ
"เดี๋ยวต่อยเลย" ผมพูดไม่มองหน้าแล้วหยิบแซนด์วิชให้น้อง ส่วนของพวกผมนี่พิเศษครับ ไส้ทะลักทั้งคู่
"เอิ๊กๆ .. ปะป๊าอันนี้ฮะไส้ทูน่า .. ส่วนพี่ปรุงอันนี้ไส้แฮม" น้องยืนขึ้นแบ่งแซนด์วิชที่ทำให้ผมคนละชิ้น คุณถุงเลยฟัดเจ้าตัวเล็กจนหัวเราะไม่เป็นอันกิน
"ทำไมไส้มันเยอะอย่างนี้อ่ะลูก" คุณถุงถามทำหน้าตกใจ บอกแล้วไงครับว่าพิเศษจริงๆ
"เกี๊ยวกลัวปะป๊ากับพี่ปรุงไม่อิ่ม .. คิกคิก" ฮื่มมม ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์จนหน้าหยิกแก้ม น้องโตขึ้นทุกวันครับ เดี๋ยวขึ้นป.1ก็คงจะแสบกว่านี้ ขนาดตัวเท่านี้ยังซนซะ โตขึ้นอีกหน่อยคงจับกันไม่อยู่
"อร่อยอ๊ะเปล่าฮะฝีมือเกี๊ยว ^^" น้องยิ้มจนเห็นฟันที่เต็มไปด้วยขนมปัง
"ครับบบ อร่อยที่สุดเลยลูก" คุณถุงพูดทานไปครึ่งอันก็เอียนแล้วครับ ไส้มันเยอะจนทานแทบไม่หมด
"พี่ก็อร่อยครับ" ผมบอกกลั้นใจกลืนคำสุดท้ายลงคอ ดีที่ของผมเป็นแฮม น้องเลยใส่มาให้ไม่เยอะเท่าของคุณถุง ตอนนี้หน้าเริ่มออกแล้วครับว่าอิ่มมาก
"หนูทานเสร็จแล้ว หนูขอไปเล่นกับพี่สายชูนะฮะ" น้องบอก คุณถุงรีบพยักหน้า เพราะอาการพะอืดพะอมจนยัดไม่ลง พอน้องไปเท่านั้นแหละ คุณถุงรีบวางมือแล้วสั่งให้ผมเก็บทันที ผมนี่ขำจนท้องแข็งเลยครับ คงเลี่ยนไปถึงเย็นจริงๆ
"ขำอะไร .. หืม .. ขำฉันหรอ .. กล้าขำหรอ .. ฟอดดด" เขาเดินมากอดผมแล้วพูดข้างหู สงสัยจะหมั่นเขี้ยวลูกแล้วมาลงกับผม ตอนนี้ทั้งหอมทั้งงับจนเจ็บไปหมดแล้ว
"พอแล้วครับ เดี๋ยวน้องมาเห็น" ผมดันพี่แกออกแต่ไม่ได้ผลครับ
"อุ้ก! โอ้ย เจ็บจริงนะเนี่ย" คุณถุงร้องตัวงอเมื่อผมเอาศอกกระทุ้งที่หน้าท้อง สมควร เล่นไม่รู้เรื่องตลอด
"ใจร้ายว่ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ .. จุ๊บ" หลบไม่ทันเลยโดนคนหื่นจุ๊บแก้มไปที จริงๆเลยนะ ลูกเต้าก็ไม่เคยอาย กลายเป็นผมที่ต้องอายแทน
"ไปอาบน้ำกันเถอะนะ" ผมบอกน้อง เราพากันไปอาบน้ำ พอผมอาบให้เกี๊ยวเสร็จผมก็ไปอาบบ้างปล่อยเป็นหน้าที่คุณถุงใส่เสื้อผ้าให้น้อง เรียบร้อยทุกคนก็มารวมกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนพี่แจ่มกับแตขอออกไปทำธุระข้างนอกแต่เช้า พวกผมเลยอยู่กันแค่สามคนในบ้าน
"เอ่อ คุณถุงครับ" ผมเรียกเจ้านายที่กำลังดูการ์ตูนดิสนีย์อย่างใจจดใจจ่อ
"หืม ว่าไง" เขาเอื้อมมือพาดโซฟามาจับมือผมไปคลึงเล่น
"คือ .. เรื่อง .. เก๋า .. เอ่อ ..." พยายามจะพูดเรื่องที่ค้างคาออกมา
"พอเถอะปรุง ฉันไม่อยากฟัง" แค่เอ่ยขึ้นต้นว่าป็นเรื่องเก๋าคนเป็นพี่ชายก็ไม่ยอมคุยกับผมแล้วอ่ะ เห้อ คุณแบงค์จะไหวหรอเนี่ย ทั้งพ่อแม่ ไหนจะพี่ชายจอมเฮี้ยบอีก ตายก่อนกำหนดแน่ๆ
"เป็นอะไรโกรธอะไรอีก" เขาหันมามองผมแล้วลูบนิ้วย้ำๆให้แน่ใจ
"ผมเปล่า .. แค่อยากให้คุณเปิดใจบ้างก็เท่านั้น" ไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับ แต่เรื่องเก๋ามันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว สองคนนั้นเขาคบกันแล้ว คุณถุงก็น่าจะเข้าใจบ้าง
"ฉันไม่ยอมรับเรื่องนี้ง่ายๆหรอก" พอเขาพูดจบผมก็ดึงมือออกมาลูบหัวน้องที่นั่งดูการ์ตูนอย่างตั้งใจ คุณถุงลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วเดินขึ้นด้านบนสงสัยจะเครียดเรื่องนี้ ผมเข้าใจเขานะครับ แต่ก็อยากให้อะไรๆมันจบลงด้วยดี เพราะถ้ามีใครมาบอกให้คุณถุงกับผมเลิกกัน ผมก็คิดว่าเขาเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน
"พี่ปรุงโกรธปะป๊าหรอฮะ" น้องเอามือลูบแก้มผมที่ซบไปบนหัวน้อง ตอนนี้ผมแค่เหนื่อยใจครับ สงสัยน้องคงจะนึกว่าเราทะเลาะกัน
"เปล่าครับ ไม่ได้โกรธ" ผมกอดน้องแล้วหอมแก้มหลายๆที ลูกก็ช่างน่ารัก ไม่เหมือนพ่อเลยสักนิด ขโมยเกี๊ยวแล้วหนีไปเลยดีไหมเนี่ย
"อย่าโกรธปะป๊าเกี๊ยวเลยนะฮะ .. ปะป๊าน่ารัก .. ปะป๊าหล่ออ .. แล้วปะป๊าก็รักพี่ปรุงนะเกี๊ยวรู้ .. คิกคิก" น้องพูดจบแถมหอมแก้มผมมาทีก่อนจะหันกลับไปดูทีวีต่อ ส่วนผมนี่อึ้งไปแล้วครับ นี่อย่าบอกนะว่าน้องรู้และเข้าใจความสัมพันธ์ของผมกับคุณถุง ผมกับคุณถุงกระจ่างแจ้งขนาดนั้นเลยหรอครับ หรือว่าน้องแอบเห็นคุณถุงจูบผมบ่อยๆเลยเข้าใจว่ามันคือความรัก โอย พาเด็กเสียคนหมดแล้ว ถ้าน้องไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าพ่อกับพี่ชายจูบกันเพราะรักกันนี่ผมคงรู้สึกผิดจริงๆอ่ะ
"ครับผม" ผมก้มไปหอมหัวน้อง เราดูการ์ตูนกันจนเกี๊ยวหาวแล้วซุกมานอนกับผม พอเห็นน้องนอนผมก็ไม่ไหวขอสลบด้วยอีกคน
....
ถุงทอง
ผมเดินลงมาจากชั้นบนตอนเกือบๆเที่ยง ผมไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจอะไรปรุงหรอกครับ ผมแค่ไม่อยากให้ปรุงสนับสนุนน้องชายผมก็เท่านั้น ฮะเก๋ายังเด็กเกินกว่าจะรู้ทันคน ไอ้หมอนั่นมันเคยชอบปรุงมาก่อนปุปปับจะให้เปลี่ยนใจมาชอบเก๋าเลยมันเป็นไปไม่ได้ ผมกลัวว่าน้องจะถูกหลอกและต้องเสียใจภายหลัง ผมกับเก๋าไม่เหมือนกัน ผมผ่านการมีครอบครัวมาแล้วและปรุงคือคนที่ผมรักจริงหากทะเลาะกันเราสามารถคุยให้เข้าใจและผมไม่มีวันทิ้งปรุง แต่เก๋ากับมันไม่ใช่ มันอาจจะสนุกชั่วครั้งชั่วคราวหรืออาจจะแค่คิดเล่นๆแค่นั้นไม่ได้จริงจังอะไร และคนที่เสียใจก็ต้องเป็นน้องผม ซึ่งนั่นจะไม่มีทางเกิดขึ้นถ้าผมยังอยู่
"อ่าอื้อ" ผมลงมาก็เจอลูกลิงสองตัวนอนก่ายกันอยู่ทีวีก็ไม่ปิด ผมลงไปนั่งคุกเข่าจุ๊บลูกชายคนเก่งสองฟอด ลูกชายผมก็ทำปากแจ๊บๆเหมือนรับรู้ล่ะครับ พอถึงตาคนโตนี่ผมไม่แค่จุ๊บหรอกครับ ผมลูบแก้มขาวของคนตัวโตกว่าเกี๊ยวแล้วกดจูบลงไปเบาๆ จากที่แก้มก็ค่อยๆย้ายลงมาที่ปาก ผมจุ๊บย้ำๆตอนที่เขายังไม่รู้สึกตัว จนตอนที่ผมส่งลิ้นเข้าไปด้านใน
"อืม .. อื้ออ .. อุนอุ๋ง ". ปรุงลืมตากว้างดันผมให้ออกไปแต่ผมไม่ยอมครับ จับแขนสองข้างให้ติดเบาะแล้วคร่อมลงไปจูบคนใต้ล่าง ตอนนี้ปรุงหอบจนหมดแรง หมดทางสู้ก็ตามน้ำครับไม่ได้เอาลิ้นตามผมมากแต่แค่นี้ก็ดีแล้ว ผมควานลิ้นไปทั่วปากหวาน รสปากปรุงช่างหอมหวานจนผมแทบอดใจไม่ไหว
.
.
"อาถุง !!!!!!!"
เสียงเรียกจากทางด้านหลังทำเอาผมตกใจจนแทบกัดลิ้นปรุงขาด .. น้ำเสียงแบบนี้ .. เรียกจีนๆแบบนี้ .. ชัดเลยครับ .. ทั้งป๊าทั้งม้าเลย .. ผมตกใจมากแต่ยังไม่เท่าคนใต้ล่าง พอได้สติปรุงก็เอาเท้ายันตัวผมออก ยันอย่างแรงจนตัวผมแทบกระเด็นติดทีวีโคตรเจ็บ ผมหันไปมองป๊ากับม้า พวกผมว่าตกใจแล้วแต่ตอนนี้ม้าผมตกใจกว่าครับถึงกับช็อคจนหงายหลังไปเลย ส่วนป๊าดูท่านจะโกรธเอามากๆ ผมว่าวันนี้คงถึงวันของผมแล้ว
"ม้าครับ. ม้า" ผมรีบวิ่งเข้าไปดูม้า ใครจะไปรู้ว่าท่านจะมา เซอร์ไพรส์ได้เยี่ยมจริงๆ เซอร์ไพรส์มากๆด้วย ทำเอาเรื่องทั้งหมดคลี่คลายภายในวันเดียว จูบปากกันดูดดื่มขนาดนั้นป๊าผมคงไม่คิดว่าเป็นการแสดงออกของเจ้านายกับลูกน้องหรอกครับ
"พาม้าลื้อไปนั่ง แล้วเรามีเรื่องต้องคุยกัน" ป๊าพูดเสียงเข้มมากจนน่ากลัว ผมพยุงม้าไปนั่ง เกี๊ยวลุกมาอย่างงงๆที่เห็นอากงกับอาม่า ส่วนปรุงรีบไปเอายาดมมาให้ท่าน
"อากงอาม่าสวัสดีฮะ ม่าเป็นอะไรอ่ะปะป๊า" เกี๊ยวรีบไหว้ท่าน ตอนนี้ลูกผมถือยาดมให้อาม่าแล้วครับ
"อาเกี๊ยวลื้ออยูดูม่าไปนา .. กงขอคุยกับป๊าลื้อแปป" เกี๊ยวพยักหน้าส่วนปรุงตอนนี้พยายามเก็บอาการสั่น ผมรู้นะครับว่าเขากลัว แต่ผมจะไม่ทิ้งเขาเด็ดขาด ไม่ว่าป๊าม้าจะว่าอย่างไรผมก็จะไม่ยอมทิ้งปรุง ผมพยักหน้าให้กำลังใจเขาก่อนจะเดินตามป๊าเข้ามาในห้องทำงานผม ป๊าเดินไปนั่งที่เก้าอี้ผมส่วนผมนั่งตรงข้าม
"มีอะไรจะพูดไหม" ท่านถามผมสีหน้าเคร่งขรึม ผมกลัวเหมือนกันนะครับว่าถ้าพูดออกไปแล้วท่านอาจจะรับไม่ได้หรือตัดพ่อตัดลูกกับผม แต่มาถึงขั้นนี้แล้วจะเป็นอย่างไรก็คงต้องแล้วแต่โชคชะตา
"ผมรักเครื่องปรุงครับ .. เราคบกันมาหลายเดือนแล้ว" กลั้นใจใช้กำลังทั้งหมดพูดมันออกมาเสียงหนักแน่น ตอนนี้ต่อให้ถูกต่อว่าผมก็ต้องเผชิญกับปัญหานี้ให้ได้
"ลื้อรู้ได้ไงว่ามันคือความรัก .. ลื้อคิดว่าพระเจ้าท่านให้เราลงมาเกิดเพื่อจะรักเพศเดียวกันหรออาถุง!" มาแล้วครับ คำเปรียบเปรยต่างๆ
"ผมไม่มีคำตอบเรื่องพระเจ้า .. แต่ผมมีคำตอบของตัวผมเอง .. ผมรักปรุง .. รักในแบบคนรัก รักโดยที่ไม่มีเงื่อนไข .. ผมเคยรักหมวยยังไง .. ตอนนี้ผมก็รักปรุงแบบนั้น .. มันไม่ได้ขึ้นอยู่ว่าปรุงเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย .. แต่มันอยู่ที่ผมพอใจเต็มใจและจริงใจที่จะอยู่กับเขา .. ผมเคยคิดนะว่าผมไม่น่ารักใครได้เท่าหมวย แต่ตอนนี้ผมว่าผมคิดผิด . ปรุงเป็นคนดี .. เป็นพี่ที่รักเกี๊ยวสุดใจ .. ลูกผมมีความสุข ผมก็มีความสุข .. ในเมื่อเรามีความสุข เรารักกัน แล้วผมจำเป็นอะไรจะต้องแคร์สายตาคนอื่น .. ป๊าครับ .. ผมรู้ว่าป๊าอาจจะเป็นห่วงและไม่พอใจ .. แต่ตอนนี้ผมมีคนที่ผมอยากจะอยู่ด้วยแล้ว .. ผมขอ .."
"ลื้อพูดมาทั้งหมดนี่คิดว่าอั๊วะจะยอมหรอ!" นั่นไงครับ ขาโหดของแท้ ผมพยายามแล้ว พยายามแล้วจริงๆ
"อาถุง .. ลื้อเป็นลูกชายในสายเลือดคนเดียวของอั๊วะ .. ลองคิดใหม่ทำใหม่ดูไหม "
"ป๊าครับ .. ผมโตแล้ว .. สามารถดูแลธุรกิจครอบครัว .. สามารถดูแลตัวเอง .. ไหนจะลูกชายได้ .. แค่ขอให้ผมได้อยู่กับคนที่ผมรักอย่างจริงจังแค่นี้ .. ป๊าคงไม่คิดจะขัดขวางผมใช่ไหม" ผมจำต้องพูดออกไป ไม่ได้จองหองเย่อหยิ่ง เพียงอยากพูดให้ท่านได้เข้าใจ
"แล้วลื้อรู้ได้ไงว่าลื้อจะคบกับอีไปได้นานแค่ไหน .. ความรักแบบนี้คบกันไม่นานก็เลิก!"
"ผมไม่เคยคิดถึงอนาคต .. ตอนนี้ผมมีเขาเป็นกำลังใจ .. ผมก็กล้าที่จะเดินไปตามเส้นอนาคตที่ผมร่วมกันขีดเขียนเอง .. ผมไม่รู้ว่าวันนึงเราจะเลิกกันไหม .. แต่ในช่วงเวลานี้ .. ผมจะทำให้มันดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้" ผมพูดอย่างหนักแน่น
"อั๊วะไม่คิดเลยว่าลูกชายอั๊วะจะทำตัวแบบนี้" ป๊าพูดกุมขมับ ผมสงสารท่านนะครับ เป็นใครใครก็ต้องตกใจและเสียใจที่ลูกตัวเองเป็นเกย์แบบนี้
"ป๊าอย่าพูดแบบนี้สิครับ .. ผมไม่ได้เล่นการพนัน กินเหล้า สูบบุหรี่เสียหน่อย .. ผมแค่มีความรักเท่านั้นเอง .. แม้มันจะไม่ถูกต้องตามหลักสังคม .. แต่เราก็รักกันจริงๆนะครับ"
"แล้วลื้อไม่กลัวลูกลื้อทำตามหรือไง! "
"ผมไม่บังคับใจใครทั้งนั้นครับ ถ้าเขาโตขึ้นแล้วมีความรักแบบผม .. ผมก็ไม่ว่าอะไร" ผมพูด ดูท่านจะเริ่มเหนื่อยกับการโต้วาทีกับผม
"ลื้อกับเขามีอะไรกันหรือยัง" ป๊าถามผมสีหน้าจริงจัง ส่วนผมนี่นั่งตัวสั่นเลยครับ จะให้ตอบจริงหรอ ผมกลัวป๊าจะเป็นลมอีกคนนี่สิ
"เอ่อ .. ครับ" ตอบแบบให้คิดเอาเอง ป๊ากุมขมับเครียดถอนหายใจออกมาเสียงดัง
"ถ้าอั๊วะสั่งให้ลื้อเลิกติดต่อกัน" ป๊าพูดคำนี้ออกมาจนได้ ส่วนผมตอนนี้หน้าชาไปแล้วครับ แค่คิดว่าจะต้องเลิกกับปรุงผมก็ทำใจไม่ได้แล้ว
"ผมคงไม่เลิก .. ถ้าป๊าประสงค์แบบนั้น .. ผมคงผิดหวังในตัวป๊ามาก" พอผมพูดจบป๊าถลึงตาใส่ผมที่ผมจองหองใส่ แต่ไม่ว่าอย่างไรผมก็ไม่เลิกกับเขาครับ ไม่มีวัน
"กล้าดียังไงมาผิดหวังในตัวอั๊วะ .. ลื้อนี่มันเหมือนอั๊วะตอนหนุ่มจริงๆ .. ตาลื้อก็พูดแบบนี้ ไม่ยอมยกลูกสาวให้อั๊วะ .. สุดท้ายอั๊วะก็พากันหอบผ้าหนีตามกัน .. พอรวยถึงได้กลับไปหา .. มีลูกไปด้วยเขาก็ยอมใจอ่อน .. ฮ่าาาา" จากโหมดสงครามโลก ตอนนี้มันกลายเป็นโหมดวงเหล้าซะแล้ว ตกลงจะด่าหรือจะชมครับ
"อาถุง .. อั๊วะหัวโบราณนะ .. แต่ลื้ออ่ะเป็นคนดี .. ในเมื่อลื้อทำเพื่อครอบครัวเรามามากแล้ว .. ความรักของลื้อครั้งนี้อั๊วะจะไม่ขอยุ่งละกาน .. ถ้ารักน้องมันจริงก็ดูแลมันดีๆ ., อั๊วะจำได้ว่าอีไม่มีใครเหลือแล้ว .. ลื้อรักกันก็อย่าลืมลูก .. รักก็ต้องรักให้หมดเข้าใจไหม"
"ผมขอบคุณมากครับป๊า .. ขอบคุณจริงๆ" ผมคุกเข่าลงตรงหน้าป๊าแล้วไหว้อย่างจริงใจ ผมนึกว่าจะมีดราม่าในครอบครัวซะแล้ว แต่นี่เป็นเพราะป๊ายอมเปิดใจ ผมเลยได้คบกับปรุงต่อ ดีใจจริงๆครับ อยากจะออกไปบอกปรุงเสียเดี๋ยวนี้เลย
.
"เป็นไงคุณ .. ไหวหรือยัง .. หรือข้าวเที่ยงยังไม่ได้กินเลยเป็นลมเป็นแล้ง" พอออกมาก็เดินมาหาม้าผม ปรุงรีบหันมามองอย่างเคร่งเครียดใบหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
"ไหวๆ คุยกันเสร็จแล้วใช่ไหม ไปๆ ตั้งโต๊ะเลยอาแต" ปรุงรีบพยุงม้าขึ้นเดินไปที่โต๊ะทานข้าว ม้าก็ไม่ได้รังเกียจครับ ม้าคุยง่าย ถ้าป๊าอนุญาตม้าก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว มาถึงโต๊ะนี่กับข้าวเพียบเลยครับ สงสัยแวะซื้อก่อนเข้ามา
"อาปรุง .. เรื่องของพวกเราป๊ากับม้าทราบแล้ว .. ยังไงก็รักกันนานๆ .. ผิดถูกขอให้คุยกัน ปรับความเข้าใจกัน รู้ไหม " ป๊าพูด ปรุงไหว้รับแล้วหันมามองผม
"เกี๊ยวก็จะรักพี่ปรุงไปนานๆฮะ .. เกี๊ยวรักพี่ปรุง!!!" เกี๊ยวพูดยิ้มหวานบาดใจจนอากงอาม่าอดส่ายหัวไม่ได้ ระหว่างทานอาหารป๊าม้าก็ชวนกันคุยเรื่องพวกเรา ผมตอบบ้าง ปรุงตอบบ้าง อบอุ่นดูเป็นครอบครัวมากครับ ผมเล่าเรื่องปรุงให้ท่านฟังมาตลอด พอแบบนี้ม้าที่ชอบปรุงเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยหลงลูกสะใภ้ไปอีก ส่วนป๊าท่านก็ลอบสังเกตอาการไปเรื่อยๆตามสไตล์ ไม่คิดเลยครับว่าพอจะง่ายก็ง่ายจนน่าตกใจ เกือบจะถูกสั่งให้เลิกกันแล้วไหมล่ะ เฮ้อออ
.
"อย่าครับคุณถุง .. พ่อแม่คุณพักห้องข้างๆนะ" ปรุงบอกตอนผมเข้าไปคลอเคลียใกล้ๆ แอบตอดนิดตอดหน่อยพอชื่นใจ
"โธ่ปรุง .. ไม่รู้เหรอวันนี้ฉันต้องไฝว้กับป๊าขนาดไหน .. ขอแค่กำลังใจนิดหน่อยเอง" ผมจุ๊บปากอย่างรวดเร็วไม่ให้ทันตั้งตัว ปรุงทำหน้ามุ่ยแต่ก็ยอมอ่อนลง
"รู้งี้น่าจะเอาเกี๊ยวมานอนด้วย" ปรุงพูดแต่ก็ยอมให้ผมเอาเปรียบครับ ตอนนี้ผมรุกล้ำไปในร่มผ้าแล้ว เสื้อปรุงถูกเลิกขึ้นมาจนถึงคอ ยอดอกแข็งสู้มือผมที่หยอกจนปรุงตัวสั่น
"ไม่เอาลูกสิครับ .. จะเอาแม่ .. ฟอดดด" ผมพูดแซวเลยโดนยันหน้าแข้งมาที โหดตลอดการ ปรุงไม่แบ๊วนะครับสายโหดแต่ไม่แสดงออก
"พ่อคุณว่าไงบ้าง" ปรุงถามผมเลยอดกินนมหอมๆ ต้องละปากขึ้นมาตอบลูกน้องที่รักของผม
"ท่านบอกให้ฉันดูแลนายให้ดี .. ถามซิว่าฉันดูแลนายไม่ดีตรงไหน .. หืมม" ผมกอดปรุงแน่นด้วยความหมั่นเขี้ยว อยากจะจับฟัดมันทุกชั่วโมงเลย
"ก็ไม่เห็นดี .. อื้อออ " ไม่ดีใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้ . หึหึ. ผมจัดการทำภารกิจปั๊มน้องให้เกี๊ยวเสร็จก็พากันไปอาบน้ำแล้วก็กลับมานอน ระหว่างที่ยังนอนไม่หลับก็อยากฟังกำลังใจของผมครับ
"นายยังไม่เคยบอกรักฉันเลยนะ" ผมลูบหัวปรุงแล้วกดจูบที่ใบหู
"ก็ ..." ทีแบบนี้ล่ะไม่เคยบอกให้ชื่นใจหรอก
"ฉันรักนายนะปรุง .. นายไม่รักฉันบ้างเลยหรอ" ผมทำท่าจะพลิกตัวกลับ แกล้งงอนมันเลยครับ ลูกไม้ตื้นๆแต่ดันได้ผล
"ครับ .. ผมรักคุณครับ .. รักมากด้วย .. พอใจไหมครับ" หึหึ เสร็จโจ๋ ผมรีบพลิกกลับมาแล้วดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดจูบจนพอใจ แค่ได้ยินคำบอกรักกันหัวใจมันก็เบิกบาน ไม่ว่าจะเหนื่อยสักแค่ไหน แค่ผมได้กำลังใจจากคนตรงหน้านี้ ผมก็พอใจแล้วครับ
"รักเครื่องปรุงครับ" ผมกดจูบอีกทีที่ขมับก่อนจะนอนกล่อมอีกฝ่ายจนหลับไป ผมมีความสุขเหลือเกินครับ เขามาเติมเต็มทุกอย่างของผมที่เคยสูญเสียไปจริงๆ หลังจากนี้หัวใจผมก็จะมีแค่เขากับเกี๊ยว ความรักของผมที่มีให้เข้าจะไม่เปลี่ยนแปลงไปครับ ผมสัญญา
TBC.
(http://www.manager.co.th/asp-bin/Image.aspx?ID=2972590)
คู่นี้แฮปปี้ละเนอะ แต่ยังไม่เอ็นด์ดิ้ง
ส่วนอีกคู่ก็ใกล้ละค่ะ เป็นน้ำจิ้มเล็กๆน้อยๆ
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่เป็นกำลังใจค่ะ
:pig4:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
นึกว่าจะไม่รอด
-
ตกใจเลย
อาป๊าแมนมากๆ
-
ครอบครัวสุขสันต์ :กอด1:
อากงอาม่าของน้องเกี๊ยวใจดีมากๆ :impress2:
-
อาป๊าอาม๊าน่ารักจังงงงงงงงงง :-[
เอ็นดูปรุงกันเยอะๆนะคร้าาาาาา
รอตอนต่อไปปปปปปป
-
:-[ :-[
-
ทางสะดวกละนะ
คู่เก๋าแบงค์ก็คงต้องดูกันยาวๆ
-
:mew1:
-
ตกใจเรยอ่า อาป๊ามาาาาา
ใจหายใจคว้ำ กลัวมาม่า แต่ดีนะที่เฮียถุงของเรากล่อมอาป๊าสำมะเร็จ
Good job ค่ะ เฮียถุง!!!!
-
ตกใจหมดเลย ป๊าม๊ามา นึกว่าจะมีดราม่าซะแล้ว
เฮ้อ โล่ง :เฮ้อ:
-
ป๊าก็ฮานะ :laugh:
-
นึกว่าจะดราม่าซะแล้ว
-
เฮ้อ! นึกว่าต้องกินมาม่าซะแล้ว โชคดีที่ได้กินของหวานแทน
-
ปรุงไฝว้คุณถุกลับเลย
-
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยมีความสุขมากก :-[ :-[ o13
ชอบอิมเมจคู่นี้อามกับพอร์ช / /น่ารักกมาก :katai2-1: :katai2-1:
รักกันนานๆนะคะ :n1:
-
น่ารักสุดๆ อ่ะ
ยิ่งได้เห็นรูป คุณพอร์ช-คุณอาร์ม ด้วยแล้ว ยิ่งฟินเข้าไปอีก
คุณพอร์ช-คุณอาร์ม ผมนี่เป็น Follower เขาทั้งคู่ด้วย น่ารักมากๆ เลยแหละ ^^
-
กลายมาเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ววววว
สามคน พ่อ-พี่-ลูก สมการที่ลงตัว
+1 :กอด1:
-
เกี๊ยวน่ารักที่สุด
-
โล่งใจ
-
ขอบคุณ :)
-
น่ารักอะ
-
:mew1:
-
น่ารัก นึกว่าจะมีมาม่าซะแล้ว.
-
คู่นี้ผ่านดราม่าครอบครัว
ฮะเก๋านี่สิ ตัวเต็งของบ้านเลยจร่ะ ฮะ ๆ
-
ป๊าม๊าให้สามผ่านเลยกับลูกสะใภ้คนนี้ ก็น่ารักซะขนาดนี้นี่น้า
ชอบคุณถุงคือหนักแน่นมาก มั่นคง เหมาะกับการเป็นหัวหน้าครอบครัวที่สุด
ขอบคุณค่ะ
-
ฟินจุงเบ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
ดีอ่ะ ป๊าม๊าไฟเขียวละ เหลือคู่น้อง
-
ป๊าเท่ห์ไปเลย
-
ชอบมากก คุณถุงเป็นผู้ชายอบอุ่นเด็ดเดี่ยวมากพี่เอ้ย
น้องเกี๊ยวก็สุดจะน่ารัก น่าจับฟัดตลอดเลย รักจัง :กอด1:
-
น่ารักมากกกกกกก
-
น่ารักกันทั้งบ้าน :mew1:
-
เกี๊ยวน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
-
ตี่-----
-
ตามอ่านมาสามวัน น่องเกี๊ยวน่ารักที่สุด อย่งซีนทุกคนคษะ อิอิ
-
คุณป๊าน่ารักมากที่ยอมเข้าใจ
-
ว้าวๆ คู่หลักแฮปปี้แล้ว
คู่เก๋า-แบงค์ ก็เริ่มลงตัว
แต่อยากอ่านคู่ ตี่กะพี่เจ มันมีซัมติงแปลกๆดีอ่ะ ตี่แบบเหมือนใจง่ายครั้งเดียวจบ แต่จะมีไรต่อป่าวน้าาาา
เพิ่งมาตาม มาจากเรื่องวันทอง รอตามเรื่องนี้ต่อนะครับ
-
รออยู่นะ ติดตามๆ :impress2: :impress2: สู้ๆละ :กอด1: :กอด1:
-
ฮะเก๋า
( อยู่ไหน ) พอถึงห้องผมก็รีบรับโทรศัพท์จากพี่แบงค์ที่โทรมาเป็นสิบๆสาย เสียงพี่เขาดูกังวลมากเลย ผมคาดว่าเขาคงได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้ว แต่ตอนนั้นผมตกใจเลยได้แต่กำโทรศัพท์ไว้แน่น
"ผมถึงห้องแล้วครับ ฮึ่ก" ผมรีบขึ้นไปนอนบนเตียงห่มผ้ากอดหมอนข้างคุยกับพี่แบงค์ เสียงยังสะอื้นไม่หายเลยครับ
( อย่าร้อง ไอ้นั่นมันทำอะไรเรา )
"เอ่อ .. คือ" ผมอึกอักลังเล กำลังคิดว่าจะตอบดีไหม
( เก๋าอย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ )
"ก็ .. พี่เขาบอกชอบเก๋า .. แต่เก๋าปฏิเสธไปแล้วนะ .. แล้วพี่เขาก็ .. จูบเก๋า .. แต่พี่เจเขาขอโทษแล้วนะเพราะพี่เขาเมา .. พี่แบงค์อย่าโมโหพี่เจเลยนะ"
( ปกป้องคนที่ทำแบบนั้นกับเรา คิดว่าถูกแล้วใช่ไหม )
"พี่เขาคงแค่เมา" ผมเสียงอ่อย พี่แบงค์เสียงแข็งจนผมกลัว
( ถ้ามันปล้ำเราแล้วบอกว่าเมาล่ะ เราก็จะยกโทษให้มันใช่ไหม ) นั่นไง ผมไม่น่าเล่าให้เขาฟังเลย
"พี่แบงค์เก๋าขอโทษ .. ฮึ่ก .. อย่าโมโหเลยนะครับ" ผมทำเสียงอ้อน ไม่เอาแล้วเรื่องนี้ ยังไงพี่เจเขาก็เป็นพี่ผม
( ถ้าพี่ไม่ติดไปดูงานนะ พี่บึ่งรถไปหาเราแล้วตัวดี )
"ก็มาสิครับ เก๋าคิดถึงพี่นะ"
( อย่าพูดแบบนี้ พี่ไม่อยากไปเลยสิ แฟนโดนคนอื่นจูบแบบนี้ พี่ก็เจ็บเป็นนะ อีกอย่างพี่ห่วงเรามาก ห่วงความรู้สึก แล้วก็หวงจูบเรามากๆด้วย )
"เก๋าขอโทษ คราวหลังเก๋าจะระวังตัวมากกว่านี้" ผมบอก คราวหน้าจะไม่ไปเที่ยวกลางคืนกับพี่เจอีกแล้วครับ
( เราไปอาบน้ำนอนไป พี่ก็จะไปอาบแล้วเหมือนกัน )
"ได้ครับ เดี๋ยวก่อนนอนเก๋าโทรไปหานะ"
( ครับ )
ผมวางสายรีบเข้าไปอาบน้ำ ล้างหน้าล้างตาที่ดูไม่ได้เลยตอนนี้ออก ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ออกมาแต่งตัว ลองโทรหาไอ้ตี่ก็หลายรอบแต่มันก็ไม่รับ ถึงบ้านหรือยังก็ไม่รู้ พอตี่ไม่รับผมก็เป่าผมเตรียมนอน ล้มตัวลงนอนได้ก็โทรหาสุดที่รักทันที เราก็คุยกันยาวอ่ะครับ พี่เขาก็ชวนคุยหลายเรื่องจนผมหลับ นั่นแหละสายถึงตัดไป
....
"ตี่ทำไมเมื่อคืนมึงไม่รับโทรศัพท์กู" มาถึงคณะผมก็เดินมาที่โต๊ะประจำ เห็นมันนอนตายคากองหนังสืออยู่
"กูไม่ได้ยิน กูง่วง กูเลยนอนยาวเลย" มันพูดเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ ดูท่าทางเหมือนคนหมดแรง
"ไหวเปล่ามึง ไม่ไหวกลับห้องไปนอนพักดีกว่านะ" ผมถามลูบหัวมัน ดูมันจะง่วงจริงจัง ไอ้ห่าขับรถมาได้ไงวะ
"ไหวมึง ไปๆ กูรอมึงอยู่ ขึ้นห้องกัน" มันเงยหน้าขึ้นแล้วบิดขี้เกียจ ไม่รอให้ผมได้สังเกตบางอย่างที่คอมัน มันก็ลุกนำผมขึ้นห้องไปแล้ว
"เมื่อกี้จ้ำอะไรแดงๆที่คอมันวะ"
.....
"ตี่ๆ ตื่นมึง เรียนจบแล้ว" เรียนคาบนี้จบวันนี้ไม่มีเรียนแล้วครับ ตั้งแต่เช้าก็มีแต่ผมที่คอยจดเลคเชอร์อาจารย์ ส่วนมันนั่งฟุบหน้าหลับอยู่ข้างผม
"หรอ อืม มึงจะไปไหนอ่ะ กูง่วงว่ะ อยากนอน" มันพูดเตรียมออกจากห้อง
"มึงไปนอนห้องกูดิ พอตื่นมึงต้องติวให้กู พรุ่งนี้สอบ" ผมเขย่าแขนมัน อ้อนด้วยแต่บังคับมากกว่า
"ได้ๆ ซื้อของไปกินด้วย" มันเดินนำไปขึ้นรถ เราแวะเซเว่นซื้อข้าวกล่องขนมนมเนยอีกมากมายก่อนจะกลับมาที่ห้อง พอถึงห้องก็เวฟข้าวกิน พอกินเสร็จก็กระโดดขึ้นเตียงนอนทั้งคู่ ตื่นมาค่อยติวกัน ตอนนี้ไม่ไหวขอนอน
.....
"สายโทรเข้าเป็นสิบสาย มึงจะไม่รับเลยหรอตี่" เราเริ่มนั่งติวกันตอนสี่โมงเย็น ตั้งแต่สามโมงผมสังเกตเริ่มมีสายเข้าแต่มันก็ไม่ยอมรับ จนปิดสั่นปิดเสียงก็แล้ว นี่มันคงไม่กะปิดเครื่องไปเลยหรอกนะ
"อ่อ แม่งตื๊อให้กูทำประกันอ่ะ ไม่มีไรหรอก ติวต่อๆ" มันพูดแล้วหันไปสนใจหนังสือต่อ
"กูด่ามันให้ดีกว่าว่ะ ขายประกันเหี้ยไรตื๊อขนาดนี้" ผมบอกมัน เล่นโทรมาจนน่ารำคาญ
"เออน่า กูปิดเครื่องไปแล้ว มาๆ ติวต่อๆ" สุดท้ายมันก็ปิดเครื่อง แม่งทำตัวโคตรมีพิรุธ แถมรอยแดงที่คอพอมันรู้ว่าผมแอบเห็นมันก็กระชับปกซะแน่น ส่วนผมก็แกล้งไม่สนใจครับ เพื่อนกัน ถ้าอยากบอกมันก็คงบอกเอง
ผมนั่งให้มันติวจนค่ำ มันก็ขอตัวกลับ สักพักพี่แบงค์ก็โทรมาเพราะเพิ่งเลิกจากงาน เราก็คุยกันปกติครับ ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะพี่เขาอยู่ไกล ผมก็ทำได้แค่คิดถึงแล้วก็โทรหา คงจะดีกว่านี้ถ้าเราอยู่ใกล้ๆกัน ผมจะได้อุ่นใจว่าเขายังอยู่ข้างๆผม
....
แบงค์
ผมรอวันนี้มาทั้งอาทิตย์ครับ วันที่เก๋าจะลงมาหาผมที่ระยองได้ น้องนั่งรถตู้มาตอนบ่ายสาม ถึงนี้ก็ทุ่มกว่า ผมขับรถไปรับที่จุดลง คิดถึงมากครับ เหมือนไม่ได้เจอกันนาน เพราะช่วงนี้ผมต้องตรวจงานที่โรงงาน แถมน้องยังติดคดีไอ้คนชื่อเจอะไรนั่นด้วย ผมคงต้องสำเร็จโทษหนักๆซะแล้ว ที่ปล่อยให้ผมเป็นลุงแก่ๆขี้หึงแต่ทำอะไรไม่ได้อยู่เป็นอาทิตย์
"ทานเยอะๆนะ คืนนี้เตรียมรับบทลงโทษ" ผมบอกน้อง ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ในฟูจิ
"ลงโทษเรื่องอะไรครับ" น้องเลิกคิ้วถาม ตักปลาใส่ปากเคี้ยวไม่สนใจผมเลย
"ก็เรื่องจูบไง" ผมบอก เก๋าหน้าแดงเรื่อเห่อขึ้นมาทันที
"ผมไม่ผิดนะ จะมาลงโทษผมได้ไงเล่า" เก๋าคีบปูอัดเข้าปาก ส่วนผมอ้าปากค้างน้ำลายแทบยืดเพราะเจอปากบางๆสีแดงกำลังดูดแท่งปูอัดเสียงจ๊วบจ๊าบแถมส่งลิ้นเลียวนรอบแท่งปูอัดชิ้นนั้นด้วย ผมมวนท้องขึ้นมาทันทีเลยครับ รู้สึกตรงนั้นจะเริ่มมีอารมณ์ ไม่ได้ๆ นี่มันในร้านอาหารนะ ผมนี่มันนิสัยไม่ดีเลย
"ผิดไม่ผิดคืนนี้คอยดูละกัน" ผมพูดรีบปัดความคิดเรื่องคืนนี้ออกไป อยู่กับเก๋ามากๆ ผมจะกลายเป็นไอ้ลุงขี้หื่นแล้วครับ ชอบนึกถึงเนื้อหนังมังสาที่เคยสัมผัสตลอดเวลาที่เจอหน้า
"แบร่" เก๋าพูดแลบลิ้นใส่ผม ยิ่งไม่คิดยิ่งโดน หึ พอทานเสร็จจากนั้นเราก็ไปทานสเวนเซ่นต่อ เดินเล่นให้อาหารย่อยอีกเล็กน้อยถึงได้ขับรถกลับบ้านผม
...
"พี่แบงค์เดี๋ยวครับ" พอถึงห้องปิดประตูล็อคได้ผมก็รวบเอวน้องเดินไปที่โซฟาอย่างไวครับ ทิ้งตัวน้องลงไปนอนบนโซฟาแล้วคร่อม
"เดี๋ยวอะไรครับ เก๋าไม่คิดถึงพี่หรอ ฟอดดด" ผมก้มลงไปไล้ดมกลิ่นหอมตามตัว ก่อนจะหยุดคลอเคลียถามที่ผิวเนียนข้างแก้ม
"กะ . ก็ .. อื้อออ .. คิดถึงครับ .. แต่เก๋าอยากอาบน้ำ" น้องตอบ ผมยกยิ้มให้แล้วใช้ปากงับปากล่างเก๋าเล่น น้องหลับตาพริ้มจนผมต้องหยอกเล่นอีกสักพักถึงปล่อยให้เป็นอิสระ
"อาบด้วยกัน" ผมดึงน้องขึ้นมา น้องทำตาตกใจ
"เอ่อ .. จะดีหรอครับ" ทำตาปริบๆจนผมหมั่นเขี้ยวก้มลงไปหยิกจมูกเล็กบิดไปบิดมา น่ารักเกินไปแล้ว
"ทำเหมือนไม่เคยอาบพร้อมกัน" ผมพูดแซว
"พี่แบงค์อ่ะ" น้องตีมาที่ไหล่ผมแล้วลุกเข้าห้องไป ผมเดินตามมาติดๆ เก๋าคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ ส่วนผมก็รีบตามเข้าไป เราช่วยกันถอดเสื้อผ้า หลังจากนั้นก็มีภารกิจต้องทำครับ
.....
"เหนื่อย" น้องพูดซุกตัวเข้าหา ตอนนี้เราเสร็จภารกิจทุกอย่างแล้ว กำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทรากันทั้งคู่
"พี่สิต้องเหนื่อย .. หืม" ผมกดจูบที่ขมับเหมือนแกล้งเล่น เลยโดนเก๋าหยิกมาเต็มๆ
"เก๋าก็ต้องใช้แรงเหมือนกันแหละน่า" น้องพูดเสียงประชดที่โดนผมจับออนท็อปไปรอบนึงครับ
"เอาน่า อยากเก่งต้องฝึกบ่อยๆรู้เปล่า" ผมกอดกระชับเก๋าเข้ามาแน่นขึ้น ตัวบางๆแต่มีเนื้อหนังมันทำให้เต็มไม้เต็มมือดีจัง
"ไม่เอาไม่พูดแล้ว" เก๋าบอกหลับตา ผมเลยกดจูบไปที่เปลือกตาก่อนจะบอกราตรีสวัสดิ์ แล้วนอนหลับไปพร้อมกัน
.....
ผมตื่นมาตอนเช้า มองคนในอ้อมกอดที่ยังไม่ตื่น ผมว่าผมรักเขาแล้วนะ กดจูบไปอีกที เก๋าขดตัวเข้าหาผ้าห่มซุกตัวเป็นลูกหมี ผมส่ายหัวก่อนจะเดินไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วลงมาทำอาหารข้างล่าง วันนี้ผมกะจะพาเก๋าไปหาพี่ชายเขา ผมจำเป็นต้องบอกเรื่องที่เราคบกัน แม้จะถูกกีดกัน แต่มันก็ถูกต้อง และผมอยากคบเก๋าอย่างจริงจัง ไม่อยากให้มีใครมากล่าวว่าครหาน้องได้
"ทำอะไรทานแต่เช้าเลยครับ หอมจนเก๋านอนไม่ได้" เจ้าตัวดีที่พูดถึงเดินมากอดเอวผมแล้วพูด ทำตัวเหมือนคู่แต่งงานใหม่กันเลยเนอะ
"ข้าวต้มปลา ผัดบล็อคโคลี ไข่เจียวกุ้งสับครับ" ผมบอกตักไข่เจียวใส่จานเป็นอันเสร็จ
"น่ากินสุดๆอ่ะ" เก๋าเดินไปตักข้าว เรานั่งประจำที่แล้วก็ลงมือทานกันอย่างรวดเร็ว
"เก๋า .. วันนี้เราไปหาพี่ชายเก๋ากัน .. นะ" ผมบอก เก๋าดูอึ้งไปสักพักแล้วส่ายหัวรัวๆเหมือนไม่อยากไป
"เฮียฆ่าพี่แบงค์ตายแน่ๆ อย่าไปเลยนะครับ" น้องยื่นมือมาจับมือผมเหมือนปราม
"พี่ยอมถูกฆ่า ดีกว่าลักลอบคบกันแบบนี้" ผมพูดเสียงแน่วแน่ ผมตั้งใจไว้แล้ว อย่างไรก็ต้องไป
"เก๋าไม่อยากไปเลย" เก๋าพูดวางช้อน ทุกอย่างอาจจะตรึงเครียด แต่คราวนี้ผมยอมถูกคุณถุงซ้อม ผมอยากรับผิดชอบต่อการกระทำของผม
"ถ้าอย่างนั้นพี่จะเข้าไปคนเดียว พี่จะไปคุยกับเขาว่าพี่รักเก๋าจริง"
"ไม่ได้นะครับ โธ่ ถ้าพี่ไปผมก็ต้องไปด้วยสิ เราไปตอนบ่ายกันก็ได้ครับ" น้องทำตาโตพูดออกมาอย่างสลดใจ ผมไม่ได้อยากทำให้เขาเครียดนะ แต่สักวันถ้าคุณถุงทองหรือพ่อแม่เก๋าจับได้ ผมคงไม่มีโอกาสได้เจอเก๋าอีกแน่ๆ
"เชื่อใจพี่นะ" ผมเอื้อมมือไปจับมือเก๋าให้กำลังใจ
"ครับ เก๋าเชื่อใจพี่" น้องกระชับมือกลับ แค่นี้ก็มีกำลังใจมากขึ้นหลายเท่าแล้วครับ เราทานข้าวกันต่อจนเสร็จ เก๋าเป็นคนล้างจาน ส่วนผมเดินออกไปรดน้ำต้นไม้ เก๋าโทรไปบอกปรุงไว้แล้วว่าจะเข้าไป ปรุงก็รับปากว่าจะช่วยดูคุณถุงให้
....
บ่ายโมงกว่าๆ ผมขับรถออกมาจากบ้าน ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านคุณถุง อย่าเรียกว่าบ้านเลย เรียกว่าคฤหาสน์จะดีกว่า เพราะตัวบ้านหลังใหญ่กับอาณาบริเวณบ้านที่ค่อนข้างกว้าง ปรุงคงจะอยู่สะดวกสบายในบ้านหลังนี้ พอผมมาถึงก็มีผู้ชายน่าจะเป็นคนขับรถที่ขับไปเสม็ดด้วยกันมาเปิดประตูให้ ผมเอารถเข้ามาจอดในบ้าน เก๋าลงไปก่อน เพราะปรุงยืนรออยู่ ส่วนผมก็รีบตามลงไป ยังไม่เห็นเงาพี่ชายสุดโหดของเก๋าเลย
"สวัสดีคุณแบงค์ ตื่นเต้นไหม" ปรุงถามผมยืนกอดกะเก๋าอยู่
"นิดหน่อยครับ ไหนคุณถุงทองล่ะ" ผมถามเมื่อไม่เห็นเขาอยู่แถวนี้
"ขึ้นไปดูเกี๊ยวน่ะ น้องไม่สบาย เดี๋ยวคงลงมา" ปรุงพูดพาพวกเราไปนั่งตรงโซฟารับแขก เด็กยกน้ำมาเสิร์ฟ สักพักผมก็เห็นร่างใหญ่ หน้าตาน่ากลัวเดินลงมาจากชั้นสอง
"เฮีย" เก๋าพูดวิ่งไปกอดพี่ชาย สายตาคุณถุงจ้องมาที่ผมเหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"มาได้ไง" คุณถุงถามเก๋าที่ทำหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"มากับพี่แบงค์" เก๋าชี้มาที่ผม ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ มันน่านักนะ ผมนี่เครียดเส้นสมองแทบระเบิด
"ทำไมถึงมากับมัน!" คุณถุงตวาดจนเก๋าตกใจ ผมรู้ว่าน้องกำลังพยายามทำใจดีสู้เสือ แต่งานนี้คงยาก
"เอ่อ" เก๋ากำลังจะพูด
"ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณสองคน" แต่ผมพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา
"ฉันไม่มีเรื่องคุยกับนาย" เขาปฏิเสธทำท่าจะเดินไป
"คุยกันให้รู้เรื่องเลยดีกว่านะครับ คุณถุงคุณไม่ฟังที่ผมพูดเลยใช่ไหม" อันนี้ปรุงเป็นคนพูด ดูท่าทางคุณถุงจะอ่อนลงนะเมื่อได้ยิน
"เข้ามาคุยกับฉันในห้อง" เขาเดินนำเข้าไป ส่วนผมก็ได้รับกำลังใจจากทั้งปรุงทั้งไอ้ตัวดีที่ทำท่าเหมือนจะร้องไห้
"ผมฝากเก๋าด้วยนะปรุง"
"ได้ๆ"
ผมบอกก่อนจะเดินตามเขาเข้าห้องมา เหมือนมันจะเป็นห้องทำงาน ผมเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามที่คุณถุงนั่งอยู่ก่อนแล้ว เขานั่งตีสีหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา จนผมเริ่มเกร็ง
"ผมอยากจะขอคบกับเก๋า คุณจะอนุญาตไหม" ผมเอ่ยขอออกไปก่อน
"ฉันไม่อนุญาต" เขาพูดเสียงแข็ง
"แต่ผมรักเก๋า และเรารักกัน" ผมพูดหนักแน่นเช่นกัน
"นายรักน้องฉันง่ายไปไหม ตอนนั้นนายยังชอบปรุงอยู่เลย" เขาพูดแดกดัน
"ผมไม่ได้ชอบปรุงแล้ว คนที่ผมรักจริงๆคือน้องชายคุณ"
"อ่อ เปลี่ยนใจว่างั้นเถอะ"
"ไม่ครับ พอผมถามใจตัวเองอีกครั้ง คนที่ผมรักคือเก๋า เราไม่ได้เพิ่งรู้จักกัน เรารู้จักกันมานานแล้ว แต่ครั้งนี้ผมอยากทำให้ถูกต้อง ผมอยากคบเก๋าแบบเปิดเผยสักที"
"นายมีหลักประกันอะไรว่าจะดูแลน้องฉันได้" เขาถามผมเรื่องความมั่นคง
"ผมจะดูแลเก๋าให้ดีที่สุด ผมรู้ว่าน้องยังเพิ่งจะปีหนึ่ง ผมไม่ได้เร่งเร้าอะไร แค่อยากจะบอกว่าเราคบกันอยู่ก็แค่นั้น ส่วนตัวผม ผมทำงานแล้ว ผมมีบ้าน มีรถ และผมไม่คิดจะนอกใจเก๋า" ผมยืนยันคำเดิม ดูเขาจะมีสีหน้าพอใจ
"มันยังเร็วเกินไปที่นายกับน้องฉันจะคบกัน ถ้าสักวันหนึ่งนายทำให้น้องฉันเสียใจล่ะ"
"ผมยอมให้คุณฆ่าผมด้วยมือคุณเอง" ผมตอบเสียงหนักแน่น ผมไม่คิดจะมีใครอีกแล้ว ผมอยากดูแลแค่เก๋า แค่เขาเท่านั้น
"พูดมันก็พูดได้ แต่ทำน่ะมันยากนะ" เขายังหาเรื่องผมไม่เลิก
"ผมสัญญาจะดูแลเก๋าให้ดี รอให้เก๋าเรียนจบ ผมถึงจะขอเขาแต่งงาน" ผมคิดไว้แล้ว ว่าถึงวันนั้นผมคงจะขอเขาแต่งงาน
"ไม่คิดว่ามันตลกไปหน่อยหรอ นี่มันชายกับชายนะ" เขาพูดเหมือนตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชาย
"ผมว่าคำถามนี้คุณก็น่าจะรู้นะครับ ว่าเวลาที่เรารักและจริงจังกับใครสักคน มันอยากจะดูแล รัก และปกป้องเขาแค่ไหน ผมว่ามันคือทั้งเท่าที่ชีวิตจะทำให้ได้ จริงไหมครับ" ผมถามเขาที่นั่งหน้านิ่ง แต่เหมือนจะพอใจในสิ่งที่ผมพูด
"รู้ไหมว่าเรื่องของนายกับน้องชายฉันปรุงเป็นคนพูดให้ตลอด ว่าฉันต้องยอมรับสิ่งที่มันเกิดขึ้นให้ได้ แต่บอกเลยว่ะ ว่าตอนนี้ฉันยังไม่ยอมรับนายหรอก ขอดูพฤติกรรมไปก่อน ส่วนเรื่องไปไหนมาไหนกันฉันไม่ห้าม แต่ถ้าเก๋ามาร้องไห้เสียใจกับฉันหรือปรุงเมื่อไหร่ นายต้องหยุดความสัมพันธ์กับเก๋าทันที" เขาพูดแบบนี้คือตกลงให้ผมคบกับน้องแล้วใช่ไหม
"ผมสัญญาว่าจะดูแลเก๋าให้ดี" ผมบอกด้วยคำพูดของลูกผู้ชาย
"ไม่ใช่แค่ฉันที่นายต้องขอ แต่ยังมีพ่อแม่เก๋าอีก ตอนนี้ยังไม่ต้องถึงท่าน ฉันจะเป็นคนคุยกับท่านเอง ส่วนนาย ทำตัวดีๆไว้ละกัน" เขาบอกแล้วลุกจะเดินออกจากห้อง
"อย่าเพิ่งท้อละกัน ตอนแรกฉันก็ไม่คิดจะยอมรับนายหรอก แต่ถ้าน้องมีความสุข ฉันก็ไม่อยากทำลายความสุขน้อง" เขาเดินมาตบไหล่ผมก่อนจะเดินออกจากห้องไป ดูๆไปเขาก็ไม่ได้โหดอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แต่การที่น้องชายอยู่ดีๆก็มีแฟนนี่เป็นผมผมคงต่อยมันจนยับเยินแน่อ่ะ คงไม่ใช่แค่หมัดสองหมัดแบบที่คุณถุงเคยทำ
.....
"โชคดีจังที่เฮียไม่ว่า" ตอนนี้เราถึงบ้านแล้วครับ ผมนั่งทำงาน น้องนอนเล่นมือถือ
"พี่นึกว่าจะโดนหนักซะแล้ว" ผมบอก ตอนแรกผมนึกว่าเขาจะเรียกผมไปยำซะอีก
"คงเป็นเพราะป๊าม้ารู้เรื่องเฮียแล้ว พี่ปรุงเล่าให้เก๋าฟังว่าเฮียเครียดมาก แต่ป๊าม้าก็ยอมรับแล้ว" น้องบอกผม อ่อ คงเพราะแบบนี้เขาถึงบอกให้ผมอย่าเพิ่งคุยกับพ่อแม่เก๋า
"เอาไว้เรื่องคุณถุงเรียบร้อย พี่คงจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่เก๋า" ผมบอก
"เก๋าก็อยากไปหาพ่อแม่พี่แบงค์นะครับ" น้องบอกส่งสายตาอ้อนวอน
"ได้สิ อาทิตย์หน้าพี่ว่าจะกลับบ้านพอดี พี่แวะไปรับเราก่อนเข้าบ้านแล้วกันนะ" ผมบอก เก๋าทำท่าทางตื่นเต้นดีใจ พ่อแม่ผมท่านทราบแล้วครับว่าผมมีแฟนเด็ก แถมเป็นเด็กผู้ชายเสียด้วย
"เก๋าจะทำตัวเป็นเด็กดี พ่อแม่พี่แบงค์จะได้รักเก๋า" น้องบอกผม ผมว่าเก๋าไม่ต้องทำอะไรแล้วครับ แค่เป็นเด็กที่น่ารักแบบนี้ไปทุกวันท่านก็ต้องทั้งรักทั้งหลง เหมือนผมที่เป็นอยู่ตอนนี้แน่ๆครับ
TBC.
...................
Merry Christmas ☆♪
เมื่อเกี๊ยวอยากเป็นซานต้า
ถุงทอง: หนูทำอะไรอยู่ครับ
เกี๊ยว: เกี๊ยวกำลังแต่งตัวเป็นคุณลุงซานต้าฮะ ( เด็กน้อยใส่ชุดซานตาคลอสใส่หมวกมีหนวดสีขาวยาวถึงหน้าอก )
เครื่องปรุง: คืนนี้คุณคงเหนื่อยหน่อย เราจะไปแขวนถุงเท้าที่หน้าบ้านคนงานกัน
ถุงทอง: ความคิดใครเนี่ย แล้วไหนล่ะถุงเท้า
เกี๊ยว: นี่ฮะ พี่ปรุงช่วยเกี๊ยวทำตอนที่ปะป๊าไปธุระ ( ถุงซานต้าเต็มไปด้วยถุงเท้าสีแดงขาวและช็อกโกแลตแท่งโต )
เครื่องปรุง: ในถุงเท้ามีช็อกโกแลตจากเยอรมันถุงละแท่งใหญ่ๆ ก็ที่คุณซื้อมาน้องบอกน้องทานไม่หมด
ถุงทอง: มีน้ำใจนี่นา ลูกชายป๊า ฟอดดด
เกี๊ยว: แน่นอนอยู่แล้ววววววว ^____^
เมื่อถึงเวลาแขวนถุงเท้าซานต้า
ถุงทอง: แขวนแล้วเคาะประตูด้วยนะ
เครื่องปรุง: ผมพาไปเอง
เกี๊ยว: ก๊อก ก๊อก .. ซานต้ามาแล้ว โฮะ โฮะ ( เคาะห้องที่ 1 แล้ววิ่งไปห้องที่สอง )
เกี๊ยว: ก๊อก ก๊อก .. ของขวัญมาแล้ว ฮุ ฮุ ( เคาะห้องที่ 2 แล้ววิ่งไปห้องที่สาม )
เครื่องปรุง: ครบแล้ว เรากลับกันได้แล้วยังครับ ซานต้าา
เกี๊ยว: ได้ฮะ โฮะ โฮะ โฮะ
ก่อนซานต้าจะกลับบ้านก็มีพี่ๆพนักงานเปิดประตูออกมาหาซานต้าใจดี แล้วเอาขนมให้เกี๊ยวกลับคืนมา รวมๆแล้วเด็กน้อยได้ขนมมากกว่าตอนที่นำไปแจกจ่ายเสียอีก เด็กน้อยร้องเพลงคริสมาสต์อารมณ์ดี พอกลับมาถึงบ้าน เกี๊ยวก็วิ่งร้องเพลงแล้วขึ้นไปยังห้องของตน
เกี๊ยว: มีซานต้าให้ของขวัญเกี๊ยวด้วย ในนี้จะเป็นอะไรน้าาาา ( พอมาถึงหน้าห้องก็เจอของขวัญที่ปะป๊ากับพี่ปรุงแขวนเซอร์ไพรส์ไว้ให้ก่อนออกจากบ้าน )
เครื่องปรุง: ลองแกะดูสิครับ
เกี๊ยว: ฮึบ ฮึบ .. อุ ว้าววว คอสมอสในชุดซานต้าา เกี๊ยวชอบ เกี๊ยวชอบ เย้เย้ ปะป๊าซื้อให้หรอฮะ
ถุงทอง: ป๊ากับพี่ปรุงซื้อให้หนูครับ เมอร์รี่คริสมาสต์นะ ฟอด
เกี๊ยว: จริงหรอฮะ รักพี่ปรุงที่สุดเลย เมอรี่คิดมั่ด ฮะ จุ๊บจุ๊บ ( จุ๊บแก้มพี่ปรุงสองข้าง )
เกี๊ยว: รักปะป๊าที่สุดในโลกเลยฮะ เมอรี่คิดมั่ดฮะ. จุ๊บจุ๊บจุ๊บ ( จุ๊บแก้มปะป๊าสองข้างแล้วแถมจุ๊บปากหนึ่งที )
ถุงทอง: รักหนูนะลูกซานต้าตัวน้อยของปะป๊า
เครื่องปรุง: รักเกี๊ยวครับ นอนได้แล้วนะ
แล้วคืนนั้นเกี๊ยวก็นอนกอดของขวัญตัวเองหลับไปในชุดซานต้าจริงๆ ใครจะรู้ว่าความสุขของเกี๊ยวไม่ใช่แค่ได้ของขวัญพวกนั้น แต่เกี๊ยวมีความสุขเพราะมีปะป๊า มีพี่ปรุง อยู่กับเกี๊ยว ดูแลเกี๊ยว แค่นี้เด็กน้อยตัวเล็กๆอย่างเกี๊ยวก็มีความสุขแล้ว
Merry Christmas ☆♪
(http://i58.tinypic.com/6g9cmw.jpg)
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ
เมอร์รี่คริสมาสต์ค่ะทุกคน
ปล. ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ คนเขียนเจ็บคอหวัดขึ้นเลย
:pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: ขอบคุณกัฟฟ~~~~
-
น่ารักดีอะ หนูเกี๊ยว
-
เกือบโดนแล้ว
-
ดีใจที่คุณถุงแกยอมรับพี่แบงค์แล้ว 555555555555
แต่จะฝ่าด่านพ่อแม่ได้มั้ยนี่อีกเรื่องนา...
-
นึกว่าพี่แบงค์จะได้กินยำยำซะแล้ว 555 งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้ปรุง ที่พูดเกลี่ยกล่อมให้คุณถุงใจเย็น
ส่วนเรื่องพี่เจ ก็คงไม่มากวนใจเก๋าแล้ว แต่จะเป็นเพื่อนตี่แทนที่จะโดนกวนใจ
-
ในที่สุดคุณถุงก็ยอมรับแล้วนะเรายิ่งกลัวจะดราม่าอีก
โล่งอกเลยที่ยอมรับกันง่าย
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะคนเขียน
-
หนูเกี๊ยวมาทีไร ป้ายิ้มแก้มปริทุกทีเลยลูก น่ารักอะไรอย่างนี้ :o8:
ดีใจกับเก๋า-แบงค์ ด้วยที่ผ่านด่านคุณถุงได้แล้ว
-
ยินดีกับน้องเก๋าและพี่แบงค์ด้วยนะฮะ อย่างนี้ซานต้าเกี๊ยวจะมีของขวัญอะไรให้น้าาา :katai2-1:
น้องเกี๊ยวน่าร้ากกกก เอาน้องเกี๊ยวใส่กล่องส่งมาให้เค้าที เป็นของขวัญวันคริสต์มาสนะฮะ :impress2:
-
พยายามต่อไปนะพี่แบงค์
น้องเกี๊ยวน่ารักที่ซู๊ดดดดด :กอด1:
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
น่ารักมากจ้า หนูน้อยทั้งคู่
-
Merry X'mas to น้องเกี๊ยว คุณปรุง คุณถุง อิอิ ครอบครัวสุขสันต์ น่ารักสุดๆ
-
เอาใจช่วยพี่แบงค์เพราะยังมีด่านใหญ่รออยู่
ปอลอ อยากอ่านตี่กับเจอ่ะ
-
ซานต้าน้อยน่ารัก
-
น่ารักจริงๆน้องเกี๊ยว
-
Merry Christmas!!! โฮ๊ะ โฮะ โฮ
เห็นเกี๊ยวทำแร้วน่าร๊ากกกก เอาบ้างๆๆ
ดีจิงๆที่เฮียถุงโอเค ยอมอ่อนข้อให้พี่แบงค์ ^0^
-
ขอบคุณ :)
-
พี่แบงค์แมนมากเลยฮะ เอาใจไป o13
เกี๊ยวน่ารักอ่า ขอหอมที อยากได้ด้วยอ่าาาาา
ขอบคุณค่ะ
-
:mew1:
-
:impress2:
-
โฮะ โฮะ โฮะ ซานต้าน้อยน่ารักมากเลยยยยย
อยากอ่านคู่ตี่ๆ :call: :call:
-
เกี๊ยวมาบ้านพี่ด้วยลูก :กอด1: :-[
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก
ที่สุดเลย :katai2-1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก
-
ผ่านไป 1 ด่านล่ะ ไฟท์!!!!!
-
งุงิ สงสัยๆแบบว่าคันยุบยิบ แง้ อยากรู้เรืาองของตี่
อ้ากกกกก อยากอ่านตี่ง้าา
-
เกี๊ยวน่ารักจัง
:mew3: :mew3:
-
สงสัยพี่ถุงจะเข้าใจสุภาษิต คำพังเพยที่ว่า " ผูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน" และ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" ถึงอนุญาต อิพี่แบงค์ง่าย ๆ
-
Merry Christmas & Happy New Year
-
เกี๊ยวน่ารักมาก อยากได้กลับบ้าน
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ
:mew1:
-
แฮปปีัไปแล้ว2คู่ เหลืออีกคู่ที่ยังไม่แฮปปี้
อยากอ่านตี่เจจจจจจจจ
ปล.น้อเกี๊ยวน่ารักเสมอต้นเสมอปลายมาก น่ารักงี้ที่ร.ร.มีคนมาจีบป่าวเนี่ย
-
มาต่อได้แล้ว
-
เครื่องปรุง
จากวันที่เก๋ากับคุณแบงค์เข้ามาขอคบกัน คุณถุงก็เข้าควบคุมความประพฤติสองคนนั้นอย่างจริงจัง คุณถุงสั่งให้คบกันได้แต่ต้องมีขอบเขต ตามดูอยู่ได้สักระยะตัวเขาเองก็ต้องเดินทางไปต่างประเทศเรื่องสัญญา ส่วนผมก็อยู่ทำงานที่ไทย เพราะมีสาขาเปิดใหม่ทำให้มีออเดอร์เข้ามาเยอะ บางวันผมทำงานแทบจะไม่ได้นอน เขาก็สไกป์มาหาเพราะเป็นห่วง บางทีเราก็คุยกันทั้งสามคน ตอนนี้เกี๊ยวเริ่มโตแล้วน้องจะเข้าอนุบาลสามเดือนหน้า นี่แหละปัญหาที่คุณถุงกำลังเครียดอยู่ตอนนี้ เขากลัวว่าน้องจะรับไม่ได้หากรู้ว่าเราคบกันในฐานะอะไร ผมเองตอนแรกก็ไม่ได้วิตก แต่พอคิดดูอีกที เราเองก็ยังไม่เคยบอกน้องว่าคบกันในฐานะแฟน ซึ่งนั่นคือตำแหน่งแม่ใหม่ในความคิดน้อง ถ้าหากว่าน้องรับไม่ได้ล่ะผมจะทำอย่างไร หรือควรจะให้เขาโตกว่านี้ก่อนค่อยบอก
"เกี๊ยวทำการบ้านเสร็จแล้วฮะ ตอนนี้หิวแล้วด้วย ท้องร้องจ๊อกๆ" เกี๊ยวเดินมาหาผมแล้วเอาพุงน้อยๆมายื่นใส่หน้าทำให้เจ้าตัวดีถูกผมดึงมากอดแล้วฟัดไปที่พุงขาวจนเจ้าตัวหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเสียงดัง
"ฟอดด อยากทานอะไรเอ่ยคนเก่ง" ผมหอมแก้มใสแล้วปัดผมให้เข้าทรง ลูกใครน้าา พ่อไม่อยู่
"เกี๊ยวอยากหม่ำไอติม คิคิ" ไม่ใช่แล้วมั้งเกี๊ยว
"เอาของคาวก่อนน คิดแต่ของหวานนะเรา" ผมบอกเอาหัวชนหน้าผากเล็กแสนเจ้าเล่ห์ ไอ้ที่หิวเนี่ยแค่อยากทานไอศกรีมสินะ
"งั้นเราไปกินเอ็มเคได้มั้ยฮะ .. มีไอติมด้วย" น้องบอก ผมเลยสรุปว่าไปทานเอ็มเค เก็บข้าวของเรียบร้อยก็เตรียมตัวออกจากบริษัท ช่วงนี้ผมขับรถมาเองไม่ได้ใช้บริการพี่แจ่ม มาถึงห้างก็นั่งรอสักพักถึงได้คิว โทรไปบอกแตเรียบร้อยว่าไม่ทานข้าวบ้านแล้วเดี๋ยวจะซื้อเป็ดย่างไปฝาก ทานกันเสร็จก็ขับรถกลับบ้าน ตอนนี้เวลาประมาณสองทุ่มแล้วผมเอาของที่ซื้อมาไปให้แตที่ครัวก่อนจะตามน้องขึ้นมาด้านบน เดี๋ยวนี้เกี๊ยวอาบน้ำเองได้แล้วไม่ต้องพึ่งพาใคร แต่บางครั้งผมก็ยังอาบให้บ้างถ้ามีเวลา ผมอาบน้ำเสร็จก็มานอนกับน้องที่ห้อง เรานอนกันสองคนมาเกือบอาทิตย์แล้วครับ คุณถุงไปครั้งนี้ไปเป็นอาทิตย์กันเลยทีเดียว หวังว่าหมดช่วงนี้ไปทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ทานข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน นอนด้วยกันเหมือนเดิม
แล้ววันที่เจ้านายผมเดินทางกลับก็มาถึง เกี๊ยวตื่นแต่เช้าออกไปรับคุณถุงจากสนามบินส่วนผมกับแตช่วยกันทำอาหารต้อนรับเจ้าของบ้านจนเต็มโต๊ะไปหมด รอไม่นานพ่อลูกก็เดินจูงมือกันเข้ามา พี่แจ่มเดินเข้ามาพร้อมถุงของฝากมากมาย เกี๊ยวดูมีชีวิตชีวาขึ้นมากและผมก็มีความสุขเช่นกันที่ได้เห็นภาพเหล่านี้ มันเป็นความสุขที่หาซื้อไม่ได้จริงๆ
"อยู่นี่สบายดีหรือเปล่า คิดถึงนะ" เขาเดินเข้ามาคล้องเอวผมที่กำลังจัดผักสดใส่จาน กลิ่นตัวหอมที่คุ้นเคยทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น เขาก็ยังคงเป็นคุณถุงของผมคนเดิม
"สบายดีครับ คิดถึงเหมือนกันนะ" ผมบอกเอนตัวไปหาเขาเล็กน้อยเพื่อเป็นการรู้ว่าเราสองต่างคิดถึงกัน หลังจากนั้นเราก็ผละจากกัน หลังจากสัปดาห์แห่งงานยุ่ง วันนี้เป็นวันแรกที่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาทานข้าวด้วยกัน ดูหนัง พูดคุย พักผ่อน ทำกิจกรรมด้วยกันจนเหนื่อย เราก็เข้านอนกันสามคน เป็นชีวิตที่มีความสุขจริงๆ ไม่ต้องคิดมากเรื่องใคร เพราะนี่คือครอบครัว
.........
เช้าวันจันทร์ผมกับคุณถุงไปส่งน้องเข้าเรียนเสร็จก็เดินทางไปชลบุรี เราต้องไปดูวัสดุล็อตใหม่ที่เอามาลงที่สนามบิน ตรวจเช็คสภาพเสร็จก็ปาไปบ่ายสาม เดินทางอีกสองชั่วโมงกว่าจะถึงบ้านเลยต้องให้พี่แจ่มไปรับน้องกลับจากโรงเรียนก่อนทั้งๆที่สัญญาไว้แล้วว่าจะพาไปทานข้าวข้างนอกแต่งานกลับเสร็จช้า
ถึงบ้านเกี๊ยวก็มานั่งรออยู่ก่อนแล้ว ตัวเล็กนั่งอยู่บนโซฟาคนเดียว เสื้อผ้ายังไม่ถอดเลย ในมือมีหุ่นคอสมอสที่กำลังหมุนไปหมุนมา น้องทำหน้ามุ่ย เบ้ปาก เตรียมร้องไห้เต็มที่ ผมกับคุณถุงพอเห็นแบบนี้แล้วอดใจหายไม่ได้ โดยเฉพาะเขาที่ตอนนี้รีบเดินเข้าไปหาลูกอย่างเร็ว
"เกี๊ยวครับ" คุณถุงเข้าไปคุกเข่าข้างเกี๊ยวแล้วลูบหัว เจ้าตัวเล็กไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา ทำให้พวกผมยิ่งใจเสีย
"ปะป๊ามาแล้วไวครับ ป่ะ ไปทานข้าวกันดีกว่าเนอะ" คุณถุงทำท่าจะอุ้มเจ้าตัวเล็กแต่เหมือนน้องจะงอแง เริ่มเบะปาก น้ำตารื้น ไม่ยอมให้คุณถุงอุ้ม
"โกรธอะไรครับคนดี หืม ไม่เอาลูก ปะป๊ากับพี่ปรุงไปทำงานนะ" คุณถุงปลอบน้อง แค่เพียงก้มลงไปจูบขมับเท่านั้นแหละครับ ร้องไห้ออกมาเหมือนกลั้นไว้นาน เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ จะให้มาเข้าใจว่าป๊าไปทำงานตลอดมันก็คงไม่ได้
"ฮึ่ก .. ปะป๊า .. ฮึ่ก .. พี่ปรุง .. ทิ้ง .. ฮึ่ก .. เกี๊ยว" เกี๊ยวสะอื้นร้องไห้ออกมาจนตัวโยน คุณถุงรีบอุ้มน้องขึ้นตักแล้วกอดปลอบลูบหลังคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยน คงจะกลัวมากสินะว่าพวกผมจะทิ้งให้เขาอยู่คนเดียว
"ปะป๊ากับพี่ปรุงไปทำงานนะลูก ไม่ได้ทิ้ง ปะป๊ารีบขับรถกลับมาเพราะหนูเลยรู้ไหม ไม่เอาไม่ร้องนะคนดี เห็นหนูร้องป๊าจะร้องตามแล้วนะ" คุณถุงพูดประโลม เกี๊ยวที่สะอื้นยังไม่ยอม น้องนั่งหันหน้าเข้าหา ซุกหน้าส่ายไปมาจนน้ำมูกน้ำตาติดเต็มเสื้อคุณถุง
"ไม่มีใครลืมเกี๊ยวน้าาา ไหนมานี่สิครับ ทำไมวันนี้งอแงจังเลย" ผมเห็นไม่ได้การเลยอุ้มน้องมากอดเสียเอง เกี๊ยวยังสะอื้นแต่กอดคอผมไว้แน่น
"เกี๊ยว .. ฮึ่ก .. เกี๊ยวกลัว .. เพื่อนในห้อง .. ล้อเกี๊ยว .. ว่าไม่มีแม่ .. แล้วบอก .. ฮึ่ก .. บอกว่า .. ปะป๊า .. จะหาแม่ใหม่ .. ฮืออ .. เกี๊ยวไม่เอา .. เกี๊ยวไม่เอาแม่ใหม่!" สุดท้ายน้องก็เผยเหตุผลที่ทำให้เจ้าตัวเก็บมาคิดมาก งอแง เฮ้อ เรื่องล้อกันมันก็เป็นเรื่องที่ห้ามกันไม่ได้ แต่แบบนี้เจอบ่อยๆน้องก็คงแย่เหมือนกัน
"ปะป๊าไม่มีใหม่หรอกครับ ไม่ต้องห่วงนะ .. หยุดร้องได้แล้วลูก ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งสิ" คุณถุงบอกลูบหัวตัวเล็กที่เงียบไป
"เกี๊ยวไม่ชอบ .. ฮึ่ก .. ไม่ชอบอยู่คนเดียว" น้องกอดผมแน่นขึ้นแล้วพูดอู้อี้อยู่แถวหน้าอกผม
"โอเค ครั้งนี้ปะป๊าขอโทษ ครั้งหน้าจะไม่ทำแล้ว สัญญา" เขายื่นนิ้วก้อยให้ตัวเล็ก น้องเบะปากนิดหน่อยแล้วค่อยๆยื่นนิ้วเล็กออกไปหา หลังจากที่ทำสัญญาใจกันเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กของผมก็โดนฟัดกันไปตามระเบียบ กว่าจะออกไปทานข้าวกลับมาก็ดึก ทีนี้ล่ะเงียบเลย ไม่มีแรงแม้แต่จะอาบน้ำ พอหัวถึงหมอนเท่านั้นแหละ หลับเป็นตาย
"เครียดเรื่องน้องหรอครับ" ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ พอออกมาก็ไม่เจอใครในห้อง เลยเดินออกมาดูด้านนอกเห็นคุณถุงยืนเหม่อดูดาวอยู่คนเดียว
"เฮ้อ ก็ใช่อ่ะนะ เดี๋ยวฉันคงต้องโทรไปแจ้งครูประจำชั้นไว้หน่อย จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก" เขาพูดดึงผมไปกอด ดวงดาวกรุงเทพฯแม้จะไม่สวยเท่าที่อื่น แต่คืนนี้มันช่างดูสว่างจนทำให้เห็นรอบๆกรุงเทพได้เป็นอย่างดี
"ถ้าเป็นแบบนี้ เรื่องของเรา ผมว่ารอให้น้องโตก่อนดีกว่าครับ ตอนนี้น้องยังเด็กเกินไป อาจทำใจรับไม่ได้ที่ผมเข้ามาแทนแบบนี้" ผมพูดเสียงแผ่ว อีกใจก็เชื่อว่าเกี๊ยวรักผม แต่อีกใจมันกลับลังเลกลัวน้องรับไม่ได้
"เอาแบบนั้นก็ได้ แต่ขอให้นายรู้ไว้ ว่าถึงแม้ใครจะรับเรื่องของเราไม่ได้ แต่ฉันจริงใจและรักนายจริงๆ" เขาพลิกตัวผมให้กลับมาเผชิญหน้ากัน ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า ผมก็จะเชื่อคุณครับ คุณถุง
"ขอให้นายมั่นใจในตัวฉันและพร้อมที่จะก้าวเดินไปด้วยกัน มันไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เราหมดรักกันได้ จริงไหม" เขากดจูบมาที่ริมฝีปากผมเนิบช้า มันเป็นจูบที่เต็มไปด้วยไอรัก คนคนนี้ไม่ได้มีดีแค่พูด แต่เขาทำให้ผมเห็นว่าเขาห่วงและรักผมมากขนาดไหน เขาไม่เคยทำหน้าที่บกพร่องไม่ว่าจะการงานหรือครอบครัว เขาก็สามารถเติมเต็มมันได้ไปพร้อมๆกัน
"รักฉันบ้างหรือเปล่าปรุง นายรักฉันบ้างไหม" เขาถามกดจูบย้ำๆเหมือนไม่อยากผละออก ผมจูบเขาอีกครั้งส่งลิ้นหวานที่บ่งบอกว่าผมรักเขาแค่ไหน จากความเกรงใจ ความเชื่อใจ สุดท้ายมันก็กลายเป็นความรัก จากลูกน้องที่ไม่มีอะไรเลย ตอนนี้ผมกลับได้เขามาดูแลชีวิต มันยิ่งกว่าคำว่าโชคดี แม้ผมจะไม่มีพ่อแม่แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตทั้งหมด ผมฝากไว้กับคนคนนี้
"รักสิครับ ผมรักคุณ รักมาก รักหมดหัวใจ" ผมบอกคำว่ารักออกไป คุณถุงน้ำตารื้นรวมทั้งผม เรากอดกันจนพอใจ ผมหันกลับไปมองท้องฟ้าโดยมีเขายืนกอดซ้อนหลังอยู่
ถ้าหากวันนั้นผมไม่คิดจะมาทำงานที่ตงฮว่า
หากวันนั้นผมตัดสินใจไปเรียนต่อโทรที่จีน
หากผมไม่ต้องดูแลเขาตอนเข้าโรงพยาบาล
วันนี้ผมก็คงไม่ได้มีชีวิตที่มีความสุขขนาดนี้หรอก
ผมคงไม่มีวันได้มาเจอคนที่มาดร้าย จอมโหด แต่อบอุ่น และจริงใจคนนี้
และเด็กน้อยแสนซนและน่ารักอย่างเกี๊ยว
ถ้าหากว่ามันคือพรมลิขิตที่บันดาลให้เรามาเจอกัน
ผมคงจะพูดได้คำเดียวว่าผมโชคดีมากจริงๆ
สุดท้ายที่ผมอยากจะบอกก็คือ
เครื่องปรุง รัก ถุงทอง
.......
สิบสามปีต่อมา
"ป๊าครับ ป๊า วู้ววววว" เสียงห้าวของเด็กผู้ชายวัย 18 ที่กำลังอยู่ในวัยสอบเข้ามหาลัยร้องโวยวายลั่นบ้านจนคนเป็นพ่อต้องเดินออกมาปรามจากในครัว เพราะจากเสียงแล้วลูกชายเขากำลังตรงมาทางนี้
"มีอะไรลูกเสียงดังเชียว" เสียงของพ่อปรามลูกชายที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมใบอะไรสักอย่าง ใบหน้าหวานติดแม่ยิ้มจนตาโตดำขลับตอนนี้กลายเป็นตี่ปิดกันจนแทบจะมองไม่เห็น
"พ่อครับ ป๊าล่ะ น้องมีอะไรจะอวดป๊าล่ะ" ถามคนเป็นพ่อที่อยู่ในชุดกันเปื้อนสีน้ำเงิน ตอนนี้หนุ่มน้อยกำลังโวยวายอยู่กลางบ้าน ลูกชายเพียงคนเดียวของถุงทอง เจ้าของกิจการชื่อดัง
"เอะอะโวยวายอะไรครับเกี๊ยว" เสียงหล่อที่กำลังเดินเข้ามาจากหน้าบ้านเรียกความตื่นตัวให้กับหนุ่มน้อยเป็นอย่างมาก เขารีบเดินไปจูงมือป๊าและพ่อมานั่งโซฟาอย่างงุนงง ก็นั่นสินะ ลูกคนนี้จะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์พ่ออีกล่ะ
"ทำใจดีๆนะครับ คือ .. น้อง .. น้อง .. น้องติด .. น้องติดวิศวะจุฬาแล้ววว .. วู้ววว .. ดีใจไหมป๊า .. น้องเก่งไหมครับ" เจ้าตัวที่ยืนอยู่ด้านหน้าเหมือนกำลังโชว์ผลงานให้อาจารย์ฟังพูดอย่างตื่นเต้น เขาทำได้แล้ว เขาทำเพื่อป๊าได้แล้ว
"เก่งมากลูก เก่งมาก คะแนนท็อปเลยไหม หืม" คนเป็นพ่อทั้งสองดึงลูกลงไปกอด ตอนนี้ลูกชายเพียงคนเดียวของเขาถือว่ากำลังก้าวไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่อีกขั้นแล้ว
"เกือบครับ ที่สอง แต่แค่นี้ก็ดีแล้ว จริงไหมครับพ่อ" หันไปหาคู่ชีวิตของพ่อแล้วกอดซุกอย่างรักใคร่ ใครจะไปรู้ว่าชีวิตคนเรามันจะเร็วขนาดนี้
"พอแล้ว น้องมาบอกแค่นี้แหละ เดี๋ยวขึ้นไปเม้ากับเพื่อนแล้วจะลงมาทานข้าวด้วยนะครับ รักป๊า มัวะ รักพ่อปรุง มัวะะะ" กอดคอหอมแก้มกันเรียบร้อยก็วิ่งขึ้นไปเม้ากับเพื่อนด้านบนต่อ เหลือเพียงคนเป็นพ่อสองคนที่มองตามลูกขึ้นไปอย่างใจหาย
"เขาโต เราก็ยิ่งแก่ลงเรื่อยๆ" คนเป็นพ่อแท้ๆพูด เวลานี้พวกเขาก็ปาไปเลขสี่กันแล้ว
"ดีใจที่ได้อยู่ดูลูกแบบนี้ เรายังไม่ตายกันง่ายๆหรอกเนอะคุณถุง" คนตัวเล็กกว่าพูดจาชวนขำ เวลานี้พวกเขาแทบจะไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้ว เขามีทุกอย่างเพียบพร้อม สามารถใช้ชีวิตกันอย่างสบายใจ
ไม่มีคำพูดใดหลังจากนั้น มีแค่คนสองคนที่นั่งมองหน้ากัน เสียงลมหายใจที่สามารถรับรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ และสองมือที่ประสานกันอย่างลงตัว นี่สินะ คำว่า รักแท้ ที่ทุกคนตามหา และเป็นเขาสองคนที่ได้มีโอกาสเจอมันแล้ว รักแท้ของกันและกัน
The End
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามกันมานะคะ
คงไม่มีใครคิดว่าจบไวไปเนอะ เพราะเรื่องทุกอย่างเคลียร์เรียบร้อยแล้ว
แม้จะจบเรื่องคุณถุงแต่ของแบงค์เก๋ายังมีน้า
รบกวนรอสักหน่อยนะคะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
:pig4:
-
แงง จบลงอีกเรื่องแล้ว ทั้งสองคนในที่สุดก็เจอรักแท้
:hao5: :hao5: :hao5:
ฟินมากค่ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ออกมานะคะ
(คืนนี้หลับฝันดีละ :mew6:)
:n1:
-
จบแล้ว เกี๊ยวเป็นสาวแล้ว เย้ๆๆ
เรึ่องนี้มาแบบเรียบๆ ไม่หวือหวา อบอุ่น อ่านได้เรึ่อยๆ ขอบคุณมากค่ะ :pig4:
รออีกคู่ด้วยค่ะ
-
อุ๊ต๊ะกรื้ดดดดดดดดด จบแล้ว><
น่ารักอ่ะ ดีจังที่น้องเกี๊ยวยอมรับได้
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ครอบครัวอบอุ่น :กอด1:
ขอบคุณมากค่ะคนเขียน รอติดตามอีกคู่ ส่วนน้องเกี๊ยวจะมีแฟนแบบไหนน้อ :z1:
ก็น่ารักตั้งแต่เด็กจนโตแบบนี้นี่นา :man1:
-
จบลงแล้ว รักกันนิรันดร์สินะ
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ขอบคุณคนเขียนจากใจคับ
แล้วอย่าลืมนำเรื่องดีๆมาให้อ่านอีกนะครับ
จะรอติดตามผลงานต่อๆไปครับ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมาก โตแล้วยังแทนตัวว่าน้องอยู่เลย อิอิ
-
:hao5: :hao5: :hao5:น้องเกกี้ยวจบแล้วววววว :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
-
เกี๊ยวโตแล้วน่ารักนะ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
จบแล้ว ครอบครัวสุขสันต์อบอุ่นลั้นลา
รักกันจนน้องเกี๊ยวโตเลย ดีจัง
ขอบคุณค่ะ
-
เกี๊ยวน่ารักอ่ะ :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับนิยาย
น้องเกี๊ยวมัคุณพ่อคุณป๊าใจดี
แค่นี้ก็มีความสุขได้
-
ขอบคุณคะ สนุกมากๆเลย
ชอบน้องเกี๊ยวจังเลย อยากให้มีตอนพิเศษของน้องเกี๊ยวจังเลยคะ>__<
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดี ชอบมากเลยครับบ
รอแบงค์เก๋าอยู่นะ
-
อยากให้มีเรื่องของเกี้ยวจังเลยค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
อ๋าาาาา จบแล้วอ่าาาาาา
คิดถึงน้องเกี๊ยวแย่เลย เด็กอะไรน่ารักน่าตี :-[
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
เร็วเหมือนกันเนอะ จบแล้วอะ
-
คู่นี้อบอุนมาตลอดจริง ๆ ชอบมาก
-
:mc4: แฮปปี้เอ็นดิ้ง สวยงาม
-
น่ารักทั้งครอบครัวเลย
-
ครอบครัวอบอุ่นชื่นมื่นกันถ้วนหน้า
คนอ่านชื่นใจมีความสุข
เป็นนิยาย feel good จริงๆค่ะ
ขอบคุณคนแต่งมากกกกกๆๆ
-
ครอบครัวอบอุ่น ^^
ป.ล.อยากให้มีภาคต่อของน้องเกี๊ยวจัง >.<"
-
จบไวมากอะไรมากตั้งตัวแทบไม่ทัน
-
อยากได้ Versions 2 จะมีไหมครับ.
-
ดีจังน้าาาาา :pig4:
-
น้องเกี๊ยวเป็นหนุ่มเสียแล้ววว
แต่ความน่ารักยังท่วมท้น
แฮปปี้เอนดิ้งไปแล้ว
เศร้านิดหน่อย รอตอนพิเศษอยู่น่าา
-
จบแบบอบอุ่นจริงๆๆ
แต่อยากอ่านเรื่องของน้องฮะอีกนิดนะ :impress2:
-
กว่าจะอ่านทัน ก็ตอนจบพอดีเลย เราชอบมากเลย สนุกมากเลยค่ะ ไม่ดราม่าจนเกินไป ความยาวกำลังดีเลย ละมุนมาก :-[
-
จะคิดถึงน้องเกี๊ยวตลอดปาย
ขอให้น้องเกี๊ยวได้หนุ่มวิดวะด้วย5555 อวยพรจากใจ
-
จบแระ ครอบครัวสุขสันต์ดีใจที่เกี๊ยวรับพ่อกับป๊าได้ ขอตอนพิเศษด้วยน้า(โลภมากกก)
-
แอบใจหายเบาเบา :mew6:
เครื่องปรุงกับถุงทองเจอรักแท้ของพวกเขาแล้ว
เหลือเพียงเจ้ที่คงต้องเดินตามหาต่อไป
:กอด1:
-
ต่อไปจะเป็นเรื่องของน้องเกี๊ยวมั้ยนะ
-
เป็นตอนจบที่ feed good มาก ครอบครัวอบอุ่น
รออ่านคู่เก๋า-แบงค์ หรือจะมีแถมคู่เกี๊ยว-?
-
ลูกใครน้า ยิ่งโตยิ่งน่ารักกกก
ขอบคุณ คนเชียนค่ะ นิยายน่ารักมาก ๆ
-
จบแล้ว ชอบเรื่องนี้ เรียบๆง่ายๆดี
อ่านสบาย ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้นะคะ
-
จบแบบครอบครัวน่ารักอบอุ่นมากๆเลยจร้าาา
รอๆพาร์ทของน้องเก๋ากะแบงค์และก็เพื่อนของ
น้องเก๋าน้าาาว่าคู่นั้นเค้าจะไปต่อกันไหม
-
จบแล้วววววววว
ขอบคุณนะค่ะที่สร้างนิยายเรื่องนี้มา :L2:
-
ขอบคุณครับ
-
โอ๊ย จบซะแล้วอ่ะ เราโคตรปลื้มเรื่องนี้เลย รักเกี๊ยวมาก ไม่อยากให้จบเลยค่ะ รอตอนพิเศษนะคะ
ถ้าจะให้ดีขอพิเศษเกี๊ยวเยอะๆนะ น่ารักมาก :กอด1:
-
o18 เกี๊ยวน่ารักมาก ๆๆๆๆๆ :L2:
-
Happy ending ฝุดๆๆ
ครอบสุขสันต์น่าร๊ากกกก
รอตอนของพี่แบงค์ แระ ฮะเก๋า คร้าาาาา
-
จบแบบสมบูรณ์แบบ ใจหายชะมัด
รุ่นพ่อเจอรักแท้ แล้วรุ่นลูกล่ะคะ
ขอบคุณคนเขียน รักเกี๊ยวที่สุด
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ว่าแล้ววววว น้องเกี้ยวต้องเคะ :hao6:
-
จบแบบตั้งตัวไม่ทันเลยยย รอตอนพิเศษค่ะ
ยังเหลือแบงค์เก๋าอีกคู่ เอ๊ะหรือสองคู่
น้องเกี๊ยวโตเปนสาวแล้ววว เข้าวิศวะมีหนุ่มมาจีบชัวววว
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
จบแล้ววว ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านนะค๊า รอตอนพิเศษ
-
ก็จบได้ดีนะผมว่า
-
อิ่มจัง
ได้(กิน)อ่านเครื่องปรุงใส่ถุงทอง
หรือถุงทองใส่เครื่องปรุ่งหว่า
อิ่มจริงๆ
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
-
เรื่องน่ารักมากคับ อ่านรวดเดียวตาแฉะเลย ขอบคุณคนแต่งครับ :katai2-1: :katai2-1:
-
:mew2: :mew2: :mew2: อยากได้พาทของ ตี่+เจ บ้างอ่ะ แบบว่าอยากรู้ว่าหลังจากเหตุการนั้นจะเป็นยังไงต่อ ?
-
ดีจัยกับคุณถุงกะคุณปรุงด้วยจ้า น่ารักอะเนอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mew3: :mew3: :mew3:
-
:pig4: เรื่องนี้น่ารักมากๆๆๆๆ ฟินคู่เครื่องปรุงกับคุณถุง :pig4:
-
:heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
-
อ่านรวดเดียวจน ฟินกับน้องเกี๊ยวxx
ขอบคุณนะคะ
-
น้องเกี๊ยวโตเป็นหนุ่มน้อยแล้ว :mew3:
-
:กอด1: :กอด1:
-
แฮปปี้เอนดิ้งแบบน้ำตาซึมง๊า :hao5:
นู๋เกี๊ยวจะหาสามีหรือภรรยามาฝากปะป๊าล่ะเนี่ย :laugh:
-
แบงค์
ชีวิตผมดำเนินไปตามปกติ ไม่ได้มีอะไรหวือหวา ที่เพิ่มเข้ามาคือกำลังใจชั้นยอดจากเก๋า เด็กดีของผมหมั่นโทรหาและส่งข้อความให้กำลังใจอยู่เสมอ แม้เราจะเหมือนคนที่กำลังถูกกักบริเวณและควบคุมความประพฤติ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะเก๋าเองก็สามารถทำให้พ่อแม่เชื่อใจได้ ส่วนผมก็สามารถทำให้ท่านมั่นใจได้ว่าผมดูแลน้องได้ และจะมั่นคงกับน้องคนเดียวเหมือนกัน
หลังจากคุยกับพี่ชายเก๋าจนเข้าใจ ด่านต่อมาก็คือพ่อและแม่เก๋า ตอนแรกพอท่านรู้ ผมก็เกือบจะโดนท่านฆ่าหมกหลังบ้านแล้วครับ แต่รู้ไหมครับว่าเราตกลงกันได้อย่างไร
"ลื้อมันคุณครูคนนั้นนี่หว่า .. ลื้อทำแบบนี้อยากติดคุกใช่มั้ย .. ฮะเก๋า ! ลื้อโดนมันข่มขืนแล้วใช่ไหม!"
"ไม่ใช่นะม้า .. คือ .. คือเก๋าเป็นคนวางยาพี่เขาเอง"
"ลื้อว่าไงนะ .. วางยาอะไร!"
"เก๋ารักพี่แบงค์ เก๋าเลยวางยาเขา ให้เขากอดเก๋า! เก๋าสิต้องเป็นคนถูกจับ"
"ห๊า! อะไรนะ .. ลื้อพูดจริงหรออาเก๋า .. โอย .. อั๊วะจะเป็นลม"
ใช่แล้วครับ พอแม่เก๋าได้ยินคำนั้นคำเดียวก็ทำให้ท่านเป็นลมล้มพับ เก๋าเลยรีบวิ่งไปพยุงท่านแล้วพาไปนั่งที่โซฟา หลังจากนั้นป๊าเก๋าก็จัดให้ผมมาชุดใหญ่ ใหญ่มากจนผมแทบจะกระอีกเลือดเพราะคำพูดแต่ล่ะคำ ก่อนที่พ่อแม่เก๋าจะอนุญาตให้เราคบกัน แต่ท่านมีข้อแม้อย่างหนึ่งคือเราจะเจอกันได้แค่เดือนละหนึ่งครั้ง โดยที่ทุกครั้งผมต้องเป็นคนมาหาเก๋าที่นี่ในสายตาพ่อกับแม่เก๋า อีกอย่างหนึ่งที่ทำให้พ่อแม่เก๋าไม่ติดใจเอาความผมก็มาจากการที่เจ้าตัวเล็กเป็นคนเอ่ยปากเองว่าเป็นคนวางยาผม พวกท่านเลยไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะเก๋าเองก็จะยี่สิบอยู่แล้ว .. อีกหนึ่งสิ่งสุดท้ายที่ผมจะไม่ลืมบุญคุณเลยคือพี่ชายเก๋า คุณถุงทอง เขาเปรยกับพ่อแม่เขาไว้ให้ก่อนแล้ว ผมเลยได้รับความเมตตาไปด้วย จะว่าไปเขาก็เป็นคนที่ใช้ได้เหมือนกันนะ
ตอนนี้ผมกำลังขับรถไปหาเก๋าอยู่ น้องคงจะอยู่คอนโดแล้ว ส่วนผมขับรถออกมาจากระยองตั้งแต่หกโมงเช้า วันนี้เรานัดกันไว้ว่าจะไปเที่ยวบ้านผมครับ หรืออีกนัยนึงก็คือการพาเจ้าตัวจุ้นไปเจอแม่ผมนั่นเอง พ่อกับแม่หย่ากันตั้งแต่ผมยังเด็ก แม่เป็นคนเลี้ยงผมมาตัวคนเดียว ตอนนี้ท่านก็ปาไปห้าสิบกว่าแล้ว ผมส่งเงินให้ท่านตลอดแม้ว่าท่านจะไม่ต้องการ ท่านมีเงินน่ะครับ มีบริษัทในเครือหลายแห่ง แต่ผมไม่ถนัดด้านนี้ เรียนด้านวิศวะมาก็อยากจะลองเดินตามทางที่ตัวเองชอบ ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะท่านเองก็มีคนสนิทที่บ้านคอยดูแลอยู่แล้ว และตัวผมเองก็กลับบ้านบ่อย ระยะทางจากระยองมากรุงเทพฯไม่ไกลครับ สามารถมาได้ทุกอาทิตย์
(( ฮัลโหล ))
"พี่อยู่ข้างล่างแล้ว เราเสร็จหรือยัง" ผมจอดรถใต้คอนโดแล้วโทรหาน้องครับ ถ้าเสร็จแล้วผมจะได้ไม่ต้องขึ้นไป
(( ง่าาา ถึงไวจัง เก๋าเพิ่งอาบน้ำเสร็จเอง พี่แบงค์รีบหรอ ขึ้นมาก่อนน้า ))
"โอเค"
ผมบอกดับรถแล้วขึ้นลิฟต์มา มาถึงเคาะแปปเดียวเจ้าตัวจุ้นที่ผมไม่เจอหน้ามาสองอาทิตย์ก็วิ่งเปลือยท่อนบนมาเปิดประตูให้ ก่อนจะวิ่งดุ๊กๆเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อ ดีนะที่เก๋ารีบเข้าไป เพราะถ้าไม่รีบผมอาจจะเผลอกอดน้องจนเราไม่ได้ไปหาแม่ผมก็เป็นได้
"เราไปทานข้าวที่โน่นนะ แล้วนี่ .." ผมชี้นิ้วถาม น้องชะโงกหน้ามาดูพลางใส่เสื้อผ้าต่อ
"เก๋าทำไว้ให้ ทานแซนด์วิชกับกาแฟไปก่อนนะ" เสียงตะโกนของคนตัวเล็กทำให้ผมรู้ว่าแก้วและจานที่วางอยู่ตรงหน้าเป็นของผมสินะ หึ น่ารักจริง
"จะแต่งหล่อไปไหน" ผมทานไปตะโกนถามไป น้องเปิดประตูห้องนอนไว้ครับถึงเห็น เสื้อแขนยาวสีเทา กางเกงขายาวสีดำรัดขา เรียวยาวตัดกับผิวขาว แถมด้วยทรงผมตั้งทาเจล .. เอาซะหล่อเลย หล่อเกินผมเสียด้วยซ้ำ นี่เรากำลังจะไปทานข้าวที่บ้านผมนะครับ ไม่ใช่ไปเดินเที่ยวห้าง
"ก็ต้องดูดีไว้ก่อนอ่ะ" ตะโกนออกมาเสียงแสบแถมด้วยยักคิ้วให้หนึ่งครั้ง มันน่าจับตีก้นซะให้เข็ด
"หล่อแล้วน่า เสร็จหรือยัง" ผมถามเดินเอาจานไปล้างก่อนจะเดินเข้ามาหาเก๋าในห้อง หืม ฉีดน้ำหอมซะหอมฟุ้งเชียว นี่ไม่ได้ตื่นเต้นใช่ไหม
"เก๋า .. เดี๋ยวเก๋า .. บอกพี่มาตามตรง .. เราตื่นเต้นใช่ไหม" ผมถามพยายามแกะมือที่บีบไปมาแน่น ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจ แต่ตอนนี้รู้แล้วครับว่าที่แต่งตัวหล่อไปเนี่ย คงอยากแค่จะเพิ่มกำลังใจให้ตัวเองสินะ
"เอ่อ .. ก็นิดนึง" น้องพูดบีบมือผมแน่น รู้สึกได้เลยว่าตอนนี้มือเก๋าเย็นเชียบจนน่าตกใจ
"ไหนหันมานี่สิครับคนดีของพี่ .. ฟอดด .. ทำไมต้องตื่นเต้น .. ทำไมต้องกลัว .. แม่พี่ใจดีมากนะ .. แล้วที่สำคัญท่านก็อยากเจอเก๋ามาก" ผมบอกกระซิบข้างหูสูดดมความหอมจากผิวเนียน น้องค่อยๆคลายมือแล้วหันหน้าเข้าหาผมกอดเอวผมซุกหน้ามาที่อกอย่างออดอ้อน
"ก็ผมตื่นเต้นนี่นา .. อืออ" น้องพูดเสียงอ้อน ผมเลยก้มลงไปงับจมูกเล็กนั่นหนึ่งที เริ่มไม่อยากไปไหนแล้วครับ อยากจะอยู่กับน้องในห้องทั้งวันเลย
"ไม่ต้องตื่นเต้นหรอก .. พี่จะอยู่ข้างๆเรา" ผมจูบซับกระหม่อมบางอยู่นานก่อนจะเปลี่ยนเป็นมาเป็นเลาะเล็มริมฝีปากบางให้เผยอออกแล้วสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปหาความหวานข้างใน จนตอนนี้เรากลายเป็นจูบเนิ่นนานไม่มีใครยอมใคร เก๋าตัวสั่นยกมือขึ้นมาจับเสื้อผมไว้ ทำไมนะ น้องถึงจูบเท่าไหร่ก็ไม่ชินเสียที
"แฮ่กๆ .. พ .. พอแล้ว .. อื้อออ" น้องผละออกแล้วพูดเสียงสั่นช่างน่าเอ็นดู แก้วที่เคยขาวตอนนี้ขึ้นสีแดงเรื่อ ทำให้ผมอดใจไม่ไหวที่จะก้มลงไปฉกหอมแก้มใสนั่น
"ไปกันเถอะป่านนี้แม่พี่ชะเง้อรอทานข้าวแล้ว" ผมบอกก่อนจะเดินออกมารอด้านนอก น้องเตรียมกระเป๋าตังค์ โทรศัพท์มือถือเสร็จก็เดินตามออกมา จากคอนโดน้องกว่าจะขับมาถึงบ้านผมใช้เวลาเกือบชั่วโมงเพราะกรุงเทพฯรถติดมากแม้จะเป็นวันเสาร์ พอถึงบ้านผมผมก็ขับรถเข้ามาในบ้าน เป็นบ้านเดี่ยวที่มีสวนและต้นไม้ริบบ้านครับ ร่มรื่นมากครับ เพราะแม่ผมแม้จะยังสาวแต่ท่านก็รักการปลูกต้นไม้ดอกไม้มาก
"ถึงแล้ว .. ลงกัน" ผมบอกถอดเข็มขัดนิรภัยออก แต่พอหันไปมองคนที่นั่งข้างๆตอนนี้คือกำลังหน้าซีดนั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหว
"เก๋าครับ .. อย่ากลัว" ผมเชยหน้าน้องแล้วดึงให้หันมามองหน้าผม มันไม่มีอะไรที่ต้องกลัว แม่ผมท่านได้ยินผมพูดถึงน้องบ่อย และพอเราเป็นแฟนกันผมก็บอกท่านแล้วว่าจะพาน้องมาหา และท่านก็ดีใจมากที่จะได้เจอน้อง
"ไปครับ เดี๋ยวท่านจะรอ" ผมบอกพาน้องลงมาด้านล่าง เราเข้ามาในบ้านป้านวลก็รีบเข้ามาต้อนรับ ป้านวลเป็นคนสนิทของแม่ผมครับ ท่านอยู่กับเรามาเกินสิบปีแล้ว
"สวัสดีครับป้านวล แม่ล่ะครับ" ผมกับน้องไหว้ป้านวล ผมถามถึงแม่ที่น่าจะอยู่ในบ้านแต่ตอนนี้ท่านหายไปไหน
"คุณแม่เพิ่งขึ้นไปพักน่ะค่ะ เดี๋ยวป้าจะขึ้นไปเรียนให้ว่าคุณแบงค์มาแล้ว" ป้านวลพูดแล้วเดินไปด้านบน ส่วนผมก็พาเก๋ามานั่งรอ เจ้าตัวมีอาการสั่นอย่างเห็นได้ชัด ผมว่ามันไม่ใช่เก๋าเลย คนที่เคยมั่นใจในตัวเองของผมหายไปไหน ผมกุมมือเล็กไว้แล้วยิ้มให้บางๆ ผมพยายามให้กำลังใจน้อง เหมือนตอนที่น้องเคยให้กำลังใจผม
"ว่าไงแบงค์ .. ว่าไงลูกหนูเก๋า" เสียงแม่ผมดังมาจากด้านหลัง น้องรีบลุกขึ้นไหว้แม่ แต่หน้านี่ซีดจนเหลืองหมดแล้วครับ
"ตามสบายครับลูก น้องแบงค์หิวหรือยังเก๋าล่ะครับหิวไหม" แม่ถาม น้องยิ้มเล็กๆก่อนจะหันหน้ามามองผม ผมเลยตอบรับแม่แล้วเดินไปทานอาหารกัน
"เจ้าสัวกับคุณนายเป็นไงบ้างเอ่ย" แม่ถามตอนที่ป้านวลกำลังตักข้าวให้พวกเรา
"สบายดีครับคุณเอ่อ ." น้องอึกอักไม่รู้จะเรียกแม่ผมว่าอะไร เป็นภาพที่น่าเอ็นดูเหลือเกินครับ
"เรียกแม่เถอะลูกง่ายดี" แม่ผมบอก รอยยิ้มของหญิงวัยห้าสิบต้นๆยังสวยไม่เคยเปลี่ยนครับ
"เอ่อ ครับ คุณแม่" ผมมองน้องที่เหมือนจะดีขึ้นแล้วโล่งใจ หวังว่าน้องจะหายตื่นเต้นได้สักที
"ทานข้าวลูก วันนี้แม่กับป้านวลช่วยกันทำสุดฝีมือเลย" แม่ตักพะโล้ให้เก๋า อาหารมื้อนี้มีสี่อย่างครับ ผัดฟักทอง พะโล้ น้ำพริกกะปิ แล้วก็ปลาทูไข่ชะอมทอด
"มหาลัยหยุดสินะ" แม่พูดถามเก๋า ท่านพยายามชวนน้องคุยน่ะครับ
"ครับ ผมมีเรียนแค่จันทร์ถึงศุกร์" น้องตอบก่อนจะทานข้าวต่อ
"วันนี้พวกเรานอนนี่กันไหมล่ะ แม่จัดห้องไว้ให้แล้ว" แม่พูดถาม เอ่อ เอาไงดีนะ ผมอยากกอดน้องอ่ะ ถ้านอนนี่ผมกลัวน้องไม่ให้ผมกอดอ่ะสิ
"แล้วแต่พี่แบงค์ครับ" น้องบอก ปล่อยให้ผมเป็นคนตัดสินใจ เอาไงดีครับ ถ้านอนนี่ผมอาจจะอดกอดน้อง ทั้งๆที่เราไม่เจอกันมาเกือบเดือน
"ครับ นอนนี่" ผมบอก ไหนๆก็อยากให้เขาทำความรู้จักกันแล้ว ผมให้น้องนอนนี่ไปเลยแล้วกัน
.......
หลังจากอาหารเช้า แม่ก็พาน้องไปช่วยทำขนมในครัว ตอนนี้เขาเริ่มเข้ากันได้แล้วครับ เลยไม่ต้องห่วง พอน้องไปผมเลยขึ้นมาบนห้องผมที่นานๆจะกลับมานอนที ผมโทรหาลูกน้องว่าตอนนี้งานเป็นอย่างไรบ้าง แม้ว่าผมจะไม่ต้องทำงานเสาร์อาทิตย์ แต่งานก็ไม่ได้หยุดตามผม และผมก็ต้องคอยตรวจสอบว่าพวกเขามีอะไรขาดเหลือหรือมีปัญหาหรือเปล่า
ผมนั่งดูเอกสารในแท็บเลตที่ลูกน้องส่งมาให้จนเกือบเที่ยง แม่กับน้องก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเลิกคุยกันง่ายๆ ผมเลยปล่อยให้เขาทำความรู้จักกันไป จนกระทั่งเที่ยงนั่นแหละครับ น้องถึงได้ขึ้นมาตาม ตอนน้องเข้ามานี่กลิ่นขนมหึ่งเลย แถมแป้งติดเต็มหน้าเต็มตัว
"แม่พาไปทำอะไรมาล่ะถึงได้เลอะแบบนี้" ผมถามดึงน้องมากอด
"ทำเค้กเนยครับ น่าทานมากๆ อร่อยด้วย" น้องพูด ผมหมั่นเขี้ยวเลยฟัดพุงเล่น ตอนนี้น้องยืนอยู่ ส่วนผมนั่งเลยได้แค่ฟัดแถวพุง
"นี่ห้องพี่แบงค์หรอครับ คลาสสิกดีจัง" น้องพูด เดินไปหยิบจับของตกแต่งของผม ก็เป็นพวกโมเดลรถยนต์น่ะครับ แต่ก่อนผมชอบเลยสะสมไว้เยอะเลย
"สวยใช่ป่ะ ย้ายมาอยู่กับพี่สิ" ผมแซวน้อง ส่วนน้องทำหน้าเบ้ใส่ผม
"พูดเหมือนพี่อยู่นี่อย่างนั้นแหละ" น้องค้อนแล้วเดินมาหา ผมเลยจับมานั่งตัก เช็ดหน้าขาวออกให้แล้วหอมแก้มนิ่มหลายๆทีให้หายคิดถึง
"พูดเล่นน่า .. แม่ให้มาเรียกไปทานขนมใช่ป่ะ" ผมถามพรมหอมซอกคอ จนน้องตัวอ่อนพิงมาบนตัวผมเหมือนคนไร้เรี่ยวแรง
"ครับ ไปทานขนมกัน .. อ๊ะ" น้องร้องเมื่อผมขบเม้มที่หูขาว เริ่มจะไม่อยากลงไปทานข้าวแล้วครับ ตอนนี้ผมอยากกินน้องมากกว่า
"ทานขนมก่อนนะ .. ไว้คืนนี้ .. เอ่อ .. เก๋าจะให้กอด" พูดเสร็จน้องก็หอมแก้มผมทีนึงแล้วก็วิ่งหายออกไปจากห้อง ฮึ่มม มาพูดให้ความหวังกันแบบนี้ พี่จะไม่ทน
ผมลงมาด้านล่าง แม่กับน้องจัดขนมไว้ให้ทาน มีเค้กกับน้ำหวาน เป็นเพราะเราเพิ่งทานข้าวกัน เลยไม่มีใครทานข้าวเที่ยงแล้ว ผมเดินลงมาก็เห็นภาพที่แสนน่ารัก แม่กับแฟนคุยกันน่ารักกระหนุงกระหนิง จากที่เคยตัวสั่น หน้าซีด ตอนนี้เจ้าตัวเล็กกลับร่าเริง ดูเข้ากันได้ดี แค่เห็นผมก็ชื่นใจแล้วครับ
"อร่อยไหมครับ .. เก๋าช่วยทำตั้งเยอะนะ" เก๋าพูดดูภูมิใจที่ได้ทำอะไรแบบนี้
"อร่อยครับ .. เก่งจริงๆแฟนพี่" ผมพูด ตัวเล็กแก้มแดงเอามือมาตีผม ที่น้องเขินเป็นเพราะแม่ก็นั่งอยู่ด้วยครับ แม่ผมอมยิ้มไม่ได้แซวอะไร แต่เก๋านี่อายไม่เลิก
"เมื่อไหร่เราจะออกจากงานมาอยู่บ้านล่ะแบงค์ .. มาช่วยงานแม่เถอะมา .. น้องจะได้เจอเราง่ายขึ้น .. เนอะเก๋าเนอะ" อยู่ดีๆแม่ก็พูดขึ้นมา เรื่องนี้แม่พูดกับผมประจำครับ แต่ผมเลือกทางนี้แล้ว ผมก็คงจะทำจนกว่าจะอยากเลิก
"ผมก็แล้วแต่พี่เขาครับ .. เอาไว้ถ้าแม่เหงา .. เก๋าจะมาอยู่เป็นเพื่อนนะครับ" ตัวเล็กพูดอ้อนแม่
"ดีค่ะลูก .. ไม่ง้อเจ้าแบงค์หรอก .. แม่มีหนูเก๋าแล้ว .. เชอะ" หึหึ ผมมองแม่ดึงเก๋าไปกอดไปหอมแล้วประชดผมอย่างขำๆ แม้ผมจะอยากกลับมาอยู่กับแม่แต่มันยังไม่ถึงเวลาครับ ก็ดีเหมือนกันถ้าเก๋าจะแวะมาอยู่กับแม่ผมบ้าง ผมจะได้วางใจ
........
"แม่ขึ้นข้างบนก่อนนะจ๊ะ .. รีบนอนนะลูก .. พรุ่งนี้ตื่นเช้าลงมาใส่บาตรกัน" แม่บอกผมหลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย
"ครับแม่ ราตรีสวัสดิ์ครับ" ผมบอกแม่ ส่วนเก๋าน่ะโดนดึงไปหอมราตรีสวัสดิ์เรียบร้อย
"ง่วงหรือยัง .. หืม" พอแม่ขึ้นไปเราก็มานั่งดูหนังกันสองคน ป้านวลแกก็ไปพักแล้วครับ
"นิดหน่อยอ่ะ .. พี่แบงค์ล่ะครับ" เก๋าถามซุกหัวมาที่หน้าอกผม
"พี่ไม่ง่วง .. แต่พี่อยาก .. " ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหู น้องตกใจเงยหน้าขึ้นมามองทำให้ดวงตาเราประสานกัน ขนลุกเกรียวเลยครับ เนื้อตัวนิ่มๆมาโดนเนื้อตัวคนที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาเป็นอาทิตย์ มันทำให้ผมอยากจะจับน้องฟัดซะตรงนี้
"พะ .. พูดอะไร" เก๋าเขินหันหน้ามองทีวีเหมือนเดิม น้องกอดผมแน่นจนแทบหายใจไม่ออก นี่เขินจริงใช่ไหม แทบจะขึ้นมานั่งตักแล้ว
"พี่พูดว่า .. พี่อยาก .. กอดเก๋า .. ฟอดด" ผมพูดย้ำข้างหูแล้วหอมแก้มใสไปที ไม่ไหวแล้ว ผมว่าผมปิดทีวีลากน้องขึ้นห้องเลยดีกว่า
"เอาจริงหรอ .. แม่อยู่นี่นา" น้องถามเอานิ้วเขี่ยแผงอกผมเล่น
"นะครับ .. รู้ไหมว่าพี่คิดถึงเราแค่ไหน .. อยากกอดเราแค่ไหน" ผมบอกนอนมองนิ้วเล็กไล้ไปมา ผมชักอยากไล้กลับบ้างแล้วสิ
"แต่แม่ ..." น้องกำลังจะพูด แต่ผมไม่ทนแล้ว ผมแกล้งโกรธน้องดีกว่า งอนเขาหน่อย ให้เขาง้อ
"ไม่เป็นไรถ้าเก๋าไม่อยากให้พี่กอด .. พี่ไปนอนละนะ" จากที่จะแกล้งเล่น ตอนนี้เริ่มน้อยใจ ผมทำงานไม่ได้หยุด ผ่านมาสองอาทิตย์พอเราเจอกันก็ไม่ได้กอด แบบนี้ผมก็น้อยใจเหมือนกันนะครับ
"พี่แบงค์ .. โกรธเก๋าหรอ" ผมเดินขึ้นมาถึงห้อง สักพักน้องก็ตามมายืนอยู่ตรงหน้าผมที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง
"....."
"พี่แบงค์ .. น้องขอโทษ .. กอดเก๋าน้าา .. กอดเก๋าสิครับ" น้องเดินมาคล้องคอผมแล้วนั่งลงมาบนตัก ในใจผมนี่ยิ้มแล้วครับ แต่หน้าตายังบึ้งอยู่
"ไม่กลัวแม่ได้ยินแล้วหรอ" ผมแสร้งถามเจ้าตัวเล็กที่ทำหน้าบู้อ้อนผม
"พี่แบงค์ก็กอดเก๋าเบาๆสิครับ .. เก๋าจะได้ไม่ร้องดัง" โอ๊ย ยั่วขนาดนี้ทนไม่ไหวแล้วโว้ย ผมไม่ทนแล้วครับ ถ้าจะมายั่วกันขนาดนี้ ผมเดินอุ้มน้องเข้าห้องน้ำแล้วถอดเสื้อให้พร้อม วันนี้จะให้เขาเป็นคนกอดรัดผมบ้าง ไม่เจอกันตั้งสองอาทิตย์ความรักมันก็ย่อมพุ่งสูงเป็นปกติ ผมว่าพรุ่งนี้น้องต้องบ่นผมจนหูชาแน่ๆครับ
.....
"สาธุ" เราจรดมือกันเสร็จก็พากันเก็บของเข้าบ้าน เป็นไปตามคาดครับน้องแทบจะลุกไม่ไหวเพราะโดนในห้องน้ำไปสอง ที่เตียงอีกสอง ผมต้องปลอบประโลมเช็ดตัวให้แต่งตัวให้แถมต้องเฝ้าเขาทั้งคืนเลยกลายเป็นผมที่ตอนนี้เดินหน้าเป็นซอมบี้แทน
"เก๋าเจ็บ" น้องอ้อน ถ้าเขากล้าให้ผมอุ้ม ผมก็อุ้มได้ครับ แต่น้องคงอายแม่กับป้านวล
"ไว้ไปคอนโดพี่จะนวดให้นะ" ผมกระซิบบอกน้องหูแดงหน้าแดง
"นวดหรือนาบครับ" เก๋าส่งสายตาอาฆาตมาให้ ฮ่าๆๆ รู้ทันตลอด
"นวดครับที่รักของพี่" ผมบอก เราขึ้นบ้านมาเตรียมทานอาหารเช้า พอทานอาหารเช้ากันเสร็จผมกับน้องก็ต้องลาแม่กลับ แต่แม่เรียกให้เราสองคนขึ้นไปหาที่ห้องก่อน ผมก็แอบงงนะครับ แต่น้องงงกว่า คงจะสงสัยว่าแม่เรียกเราทำไม
"เข้ามานี่สิลูก" แม่เรียกให้ผมกับน้องเข้าไปนั่งใกล้ๆ พวกผมนั่งกันบนพื้น ส่วนแม่ผมนั่งอยู่ปลายเตียง
"แม่มีอะไรจะให้เราสองคน .. เห็นลูกรักกันมากแบบนี้แม่ก็ดีใจ .. นี่ลูก .. แหวนของพ่อกับแม่ .. แม้ความรักของพ่อกับแม่จะไม่ราบรื่น .. แต่แม่ขออวยพรให้ลูกทั้งสองรักกันยาวนาน .. ใส่ให้น้องสิลูก" แม่บอกหยิบแหวนทองเกลี้ยงสองวงขึ้นมา ผมยิ้มทั้งน้ำตา ตื้นตัน และขอบคุณจริงๆ ที่แม่เข้าใจผม ผมจับมือเก๋าขึ้นมาแล้วสวมแหวนให้น้องที่นิ้วนางข้างซ้าย
"ขอบคุณครับ" เก๋าน้ำตาไหลไหว้ขอบคุณแม่แล้วไหว้ขอบคุณผม อารมณ์ตอนนี้เหมือนกำลังขอเก๋าหมั้นเลยครับ
"ใส่ให้พี่เขาสิลูกน้องเก๋า" แม่พูดยื่นแหวนให้น้อง เก๋ารับมือผมไปแล้วใส่แหวนมาที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม ผมจับมือน้องแล้วดึงตัวน้องเข้ามาหอมที่ขมับ รักมากครับ ผมรักเก๋ามาก
"แบงค์เป็นผู้ใหญ่กว่าน้อง .. เราต้องดูแลน้องนะลูก .. มีเรื่องผิดถูกขอให้คุยกัน .. อย่าใช้กำลัง .. ให้ใช้ความเข้าใจความรู้สึกที่มีใหักันตอนที่รักกัน .. อย่าใช้อารมณ์ตอนที่ทะเลาะกันมาตัดสินความรักของเราทั้งคู่ .. เข้าใจไหมลูก" แม่สอนลูบหัวผมกับน้อง
"ครับแม่" ผมบอกไหว้ของคุณแม่
"ส่วนน้องก็อย่างอแงนะลูก .. ถ้าไม่เข้าใจอะไรในตัวพี่เขาก็ให้ถาม .. อย่าคิดไปเอง .. มีอะไรคุยกันให้เข้าใจ .. หรือถ้าอยากปรึกษาแม่ .. แม่ก็ไม่ว่า .. รักกันให้มากๆเข้าใจไหม" แม่สอนน้องเสร็จเจ้าตัวเล็กก็โผเข้ากอดแม่ผมร้องไห้ออกมาเหมือนเด็กขี้แย
"เอาล่ะ .. หน้าที่ของแม่หมดลงแล้ว .. กลับกันดีๆนะลูก .. แบงค์ขับรถดีๆ .. เก๋าถ้าว่างมาหาแม่บ่อยๆนะ . แม่เหงา" แม่บอก พวกผมลุกขึ้นลงมาด้านล่างโดยมีแม่ตามมาส่ง ป้านวลเตรียมกระเป๋าขึ้นรถให้พวกเราแล้วครับเลยไม่ต้องกังวล
"ผมลานะครับแม่ .. ไว้จะมาเยี่ยมใหม่" ผมบอกกอดลาแม่ ส่วนแม่หอมแก้มผมทั้งสองข้าง
"เก๋าลานะครับ .. ไว้เก๋าจะมาคุยด้วยบ่อยๆ" เก๋าไหว้แม่เลยโดนแม่จับฟัดจนจมเขี้ยว
"ขับรถดีๆค่ะคุณแบงค์น้องเก๋า" ป้านวลพูด พวกผมไหว้ลาป้านวลก่อนจะเดินไปขึ้นรถ .. ผมออกรถมาขับกลับคอนโดเก๋า น้องนั่งเงียบตั้งแต่ออกมา จนถึงตอนนี้ก็ยังเงียบอยู่ แต่ตลอดทางน้องซบหัวมาที่ไหล่ผมแล้วหลับตา ผมเลยคิดว่าน้องน่าจะเหนื่อยจากเมื่อคืน
......
"คืนนี้ไม่กลับไม่ได้หรอครับ" น้องพูดตอนที่ผมดับเครื่องส่งน้องที่คอนโด
"พรุ่งนี้พี่ทำงานนะ .. ขับกลับตอนเช้าพี่ก็กลัวไม่ไหว" ผมบอกลูบหัวทุยไปข้างหลังแล้วจูบไปที่หน้าผากเบาๆ
"ถ้างั้นอยู่กับเก๋าก่อนได้ไหม" น้องอ้อนซุกอกผม เฮ้อ ไม่อยู่ก็ไม่ได้สินะ น่าสงสารขนาดนี้
"ได้ครับ .. เย็นๆค่อยกลับ" ผมตอบรับแล้วพาน้องขึ้นห้อง เรานอนกอดกันดูหนังจนสามโมงเย็น หลังจากนั้นผมก็ทำสปาเก็ตตี้ให้น้องทาน พอทานเสร็จเราก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน เราคุยกันทุกเรื่อง คุยเรื่องที่ค้างคา คุยเรื่องที่สงสัยในตัวกันและกัน เหมือนที่แม่สอนแหละครับ ความรักต้องมาจากความเข้าใจ ให้อภัยซึ่งกันและกัน
"เก๋ารักพี่แบงค์นะ" น้องบอกตาปรือ จะหลับอยู่แล้วครับ ผมกำลังนอนกล่อม อีกเดี๋ยวก็จะกลับแล้ว
"พี้ก็รักเก๋าครับ" ผมบอกจุ๊บริมฝีปากบาง
"เก๋าจะไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่งอแง พี่แบงค์อย่าเบื่อเก๋านะ" น้องพูดไม่ยอมมองหน้าผม
"พี่ก็จะไม่ดุ จะดูแลเราให้ดี จะมีเราคนเดียว สัญญาครับ" ผมเชยคางน้องขึ้นแล้วจ้องตา อยากให้เขารู้ว่าผมพูดจากใจจริง ไม่ใช่เพียงลมปาก
"ขอบคุณนะครับ" เก๋าไหว้มาที่อกผมแล้วนอนกอดผมซุกหน้ามาที่อก ผมนอนเล่นนิ้วนางข้างซ้ายน้องอยู่สักพักน้องก็หลับ สงสัยจะเพลียจริงๆครับ ผมเลยถือโอกาสกลับดีกว่า
"พี่ไปแล้วนะ .. ฝันดีครับคนดีของพี่"
"อื้อ"
ผมค่อยๆวางน้องลงที่เตียง บรรจงจูบที่หน้าผากอยู่เนิ่นนานก่อนจะผละออกมา น้องส่งเสียงเหมือนเข้าใจทั้งที่หลับตายิ่งทำให้ผมเอ็นดู ผมปิดไฟปิดห้องให้เก๋าที่นอนอยู่ในห้องก่อนจะลงมาขับรถกลับ แวะปั๊มเติมน้ำมันดูลมยางอีกรอบถึงได้ขับยาว ขับมาได้สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ ไม่ต้องเดาก็ทราบใช่ไหมครับว่าใคร
(( ทำไมกลับไม่บอกเก๋าเลย )) เสียงงัวเงียปนอารมณ์เสียหน่อยๆทำให้ผมรู้ว่าเก๋ารีบโทรหลังจากตื่นมาไม่เจอผม
"เห็นเราหลับอยู่เลยไม่อยากกวนไงครับ"
(( พี่แบงค์อ่ะ! ))
"เอาน่า .. เราอยู่กันมาสองวันแล้วนะ .. แล้วก่อนเก๋านอนเราก็คุยกันหมดทุกเรื่องแล้วไม่ใช่หรอไง"
(( แต่เก๋าอยากลงไปส่งพี่ ))
"โธ่ เรื่องแค่นี้เองเด็กน้อย .. พี่ใกล้ถึงบ้านแล้ว .. เอาไว้ถึงบ้านพี่เฟสไทม์ไปเคนะ"
(( สัญญานะครับ ))
"ครับ สัญญา"
ผมวางสายไปแล้ว หึหึ นี่แหละครับชีวิตรักของผมกับเก๋า ไม่ได้มีอะไรพิเศษ เพียงแค่เราเข้าใจกันทุกอย่างก็ลงตัว ไม่คิดเลยนะครับว่าเด็กกะโปโลที่วางยาผมคนนี้จะสามารถทำให้คนแก่ๆอย่างผมตกหลุมรักอย่างโงหัวไม่ขึ้น เมื่อก่อนมันอาจเป็นแค่ความหลงไหล แต่ตอนนี้มันมีแต่ความห่วงใยและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก และในอนาคตผมคิดว่าผมก็คงจะเลิกรักเก๋าไม่ได้แน่ๆ ก็หัวใจของผมมันมอบให้น้องเขาไปหมดแล้วนี่
(( พี่แบงค์ลืมเก๋าหรออออ ))
"ครับๆ"
ผมคงต้องไปเฟสไทม์กับเจ้าตัวจุ้นก่อนนะครับทุกคน ลาตรงนี้ละกันนะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ
............…………………………
จบไปแล้วอีกคู่
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ
:pig4:
-
:-[ :-[ :-[ เค้ามุ้งมิ้งกันมากอ่ะ อยากได้คู่ ตี่+เจ เพิ่มอีกอ่ะนะๆๆๆๆๆๆ :hao5:
-
เก๋ามุ้งมิ้งมาก
-
ขอบคุณสำหรับนินายดีๆๆ :mew4: :mew4: :mew4:
-
คู่นี้ขาก็หวานไม่แพ้คุณถุงทองเครื่องปรุงเลยน
-
หวานกันจังเลย :L2:
-
คู่นี้ก็น่ารัก มุ้งมิ้ง น้องเก๋ายังเด็กเลยขี้อ้อนเน้อ :o8:
คุณแม่ใจดีอ่า :impress2:
-
เก๋าน่าร๊าก~~~
-
:haun4:
-
คือหวานอ่ะ ชอบคู่นี้อยากให้แต่งเยอะๆ
-
คู่รองก็หวานได้ไม่แพ้คู่หลักเลยนะครับ ^^
ป.ล.เป็นไปได้ไหมที่จะมีภาคต่อ หรือตอนพิเศษของน้องเกี๊ยวบ้าง อยากรู้ว่าน้องเกี๊ยวจะถูกหนุ่มจีบ หรือไปจีบหนุ่มไหน อิอิ
-
น่ารักเหมือนกันนะคู่นี้ หวานละมุน :hao3:
-
น้องยังน่ารักเหมือนเดิมเลย
-
คู่นี้ก็หวานไม่แพ้คู่หลัก ดีใจที่เก๋าสมหวัง ไม่งั้นไม่รู้เลยจะเป็นยังไงต่อ
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ากรักอบอุ่นแบบนี้นะคะ :กอด1:
...คิดถึงน้องเกี๊ยวแย่เลย อิอิ...
-
ขอบคุณ :)
-
เก๋าช่างขี้อ้อน ชอบๆๆๆ
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
เหลืออีกคู่ใช่ม่ะ จะเป็นไงนะคู่นั้น ^-^
-
เก๋าน่ารักอ่ะ :mew1:
อยากอ่านเจตี่ เกี๊ยว
-
อีกคู่ยังไม่ได้เคลียร์นะ
-
Happy ending ไปแล้ว2คู่ หวานแข่งกันจนคนอ่านน้ำตาลขึ้นเลย
รออีกคู่น้าาา อีกคู่ที่กำลัง loading... อยู่เนี่ยย (กลัวดราม่าแต่ก้อยากอ่าน)
-
น่ารักกันจริงๆ เลย
-
:pig4 :pig4: :pig4:
-
ยังรอตอนพิเศษอยู่นะคะ ถ้าว่างขอหน่อยนะ :mew2:
-
รออีกคู่ :hao3:
-
ขอเม้นก่อนอดไม่ได้ ยังอ่านไม่จบเลย
ฮะเก๋านิสัยแย่มากอ่ะ
คือพ่อแม่พี่ไปขอมาเลี้ยงดู ส่งให้เล่าเรียน
แต่ หนีไปอยู่กับผู้ชาย วางยาผู้ชายมาทำสามี ไม่ไปเรียน ไม่ได้ยินขอโทษถุงทอง พ่อ แม่ สักคำ
เห็นขอโทษแต่ผู้ชาย :mew5:
ตอนที่มาเล่าเองไม่รู้สึกเลยว่าจะรู้สึกผิดเห็นแค่ว่า ป๊าม๊าบ่นยาวแน่เลย เพื่อนบ่นยาวแน่เลย
เราเป็นแบงค์เราก็ไม่เอาทำเมียนะ เหอๆๆๆ
บอกว่ายังเด็ก ปี 1 สำหรับเราไม่เด็กแล้วอ่ะ
แรกๆไม่ค่อย ก็รู้สึกว่าคนนี้แรงนะ รอมาเล่า แต่พอเล่าแล้วรู้สึกแรงกว่าเดิม ขอไม่อ่านคู่นี้แล้วว
-
มต่ออีกคู่เถอะนะ
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
สนุกครับ ชอบๆ
-
อ่านจบแว้วววว
ถึงจะรู้สึกไม่ค่อยดีกับเก๋า แต่....
รักน้องเกี๊ยวที่สุ๊ดดดดดดดดดดดดดด
เด๊กอะไรน่าร๊ากกกมากก อยากอ่านน้องเกี๊ยวอ่ะ แบบว่าเรียนมหาลัยแล้วมีหนุ่มรุ่นพี่ลุคขรึมๆเข้มๆมาจีบ
แล้วคือน้องเกี๊ยวมันก็มุ้งมิ้ง โก๊ะๆ ฮาๆ ป่วยง่าย ของนางไปเรื่อย แค่จิ้นก็ฟินละ แว๊กๆๆๆๆ :heaven
ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณคนแต่งมากคร่าาา
-
อ่านจบในวันเดียว น่ารักดีครับไม่ดราม่า
ป๊าถุง..หล่อระดับหนุ่มคลีโอ ทำงานเก่ง
พ่อปรุง..เก่งงานบ้านงานบริษัท รักเด็ก
เกี๊ยว..น่ารักมากๆ ขี้อ้อน ไม่ดื้อ
อยากอยู่บ้านนี้ด้วยจัง
แต่มองเห็นอนาคตว่าเกี๊ยวจะเดินตามรอยพ่อปรุง
รับ..แน่ๆ :hao6:
-
ขอบคุณนะจ้ะ :จุ๊บๆ:
-
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวน่ารักๆๆ ชอบชื่อตัวละครมาก อ่านไปก็นั่งน้ำลายไหลไป ฮ่าาาาาา
:pig4:
-
o13 o13 o13
-
ซึ้งเลย รักกันนานๆๆๆๆ นะ
-
อยากอ่านคู่ตี่เจ... คู่เครื่องปรุงกับถุงทองน่ารักอยู่แล้ว ยิ่งมีน้องเกี๊ยวเป็นสีสันยิ่งสนุก
-
น่ารักมากเลยค่า อ่านรวดเดียวจบ -.-
ชอบน้องเกี๊ยว อยากมีน้องชายแบบนี้จัง
จะฟัดเช้าเย็นเลย หุหุ :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักอ่ะๆ :-[
:pig4: :pig4:
-
:impress2: มารอ ตี่กับพี่เจ :impress2:
-
น่ารัก น่ากิน กันจังเลยเรื่องนี้ สนุกจัง ขอบคุณนะคะ :กอด1:
-
:hao3: อ่านจบแล้วน่ารักดีครับ ไม่มาม่า
-
ตี่ - เจ
"มึงจะกลับห้องเลยป่ะตี่" เสียงไอ้ฮะพูดอยู่ข้างๆหู แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมากเท่าตอนนี้ ตอนที่เห็นไลน์ของคนคนนั้นทักผมมา
Jedi: มึงคิดว่าหนีหน้ากูแล้วจะรอดเหรอตี่
Jedi: มึงคิดผิด
Jedi: ถ้ากูจะเอามึง ก็คือกูต้องได้
"เหี้ย" ผมตะโกนออกมาลั่น กำโทรศัพท์แน่น ทำไมวะ ก็บอกแล้วไงว่าครั้งเดียว ครั้งเดียวอ่ะเข้าใจไหม
"มึงเป็นไรป่ะวะ" มันถามผม ผมรีบสงบจิต สงบใจ ผมจะบอกมันไม่ได้ ผมไม่อยากให้มันเป็นห่วงผม ช่วงนี้เก๋ามันก็โดนพี่แบงค์อบรมไปเยอะ มันเลยสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่ค่อยหนีเที่ยวแล้ว
"เปล่าๆ กลับห้องเลยป่ะ กูอยากนอนว่ะ เมื่อคืนเล่นเกมจนดึก ง่วง" ผมบอก มันเองก็พยักหน้า ผมขับรถมาส่งมันที่คอนโด ก่อนจะขับรถกลับคอนโดตัวเอง ถ้าเป็นจันทร์-ศุกร์ผมไม่ค่อยกลับบ้านหรอกครับ บางเสาร์-อาทิตย์ถ้ามีธุระหรือเรียนพิเศษผมก็ไม่กลับเหมือนกัน แต่พ่อกับแม่ผมท่านเข้าใจว่าเรียนวิศวะมันเรียนหนักจริงๆ
แกร๊ก
ผมไขกุญแจเปิดประตู เดินเข้าห้อง กำลังจะปิดประตูอยู่แล้วเชียว
"พี่เจ!" ตะโกนสุดเสียง พี่มันแม่งดันประตูเข้ามาแล้วลงกลอนอย่างไว แม่งตามผมมาจนได้ อะไรของพี่มันอีกล่ะเนี่ย ผมถอยหลังมาสองก้าว ไม่อยากอยู่ใกล้ๆมัน หน้าตาพี่แม่งน่ากลัวได้อีก แล้วเข้ามาอยู่ในห้องผมแบบนี้ สองต่อสองแบบนี้ โคตรอันตราย
"พ .. พี่ เข้ามาในห้องผมทำไมวะ" ถามเสียงตะกุกตะกัก มือก็สั่น ใจก็สั่น พี่เจค่อยๆก้าวเข้ามาหาผม จนผมถอยไปติดผนังอีกฝั่ง
"กูจะเป็นบ้าแล้วตี่ กูกำลังจะเป็น มึงมาปั่นหัวกู แล้วมึงก็จะมาหายไปง่ายๆแบบนี้มันแฟร์หรอวะ" พี่มันพูดที่ข้างแก้ม ลมหายใจของพี่มันรดรินอยู่ขอบปากผม ผมนี่สั่นไปหมดแล้ว
"พี่อย่าทำแบบนี้ดิวะ ตี่บอกแล้วไงว่าแค่คืนเดียว"
"มึงพูดแบบนี้ได้ไงวะ กูลูกผู้ชายพอว่ะ ได้กับใครกูก็รับผิดชอบ" พี่มันพูดเอามือมาเกลี่ยปอยผมที่หน้าผมขึ้น
"ตี่ไม่ต้องการ .. ตี่แค่ "
"โกหก! มึงพูดสิว่ามึงไม่ชอบที่เรามีอะไรกัน มึงพูดสิครับว่ามึงไม่ได้ชอบ ไม่ได้รักกู!" ไอ้พี่เหี้ย ทำไมต้องกดดันด้วยวะ
"ตี่ .. ตี่" พูดไม่ออก ผมชอบพี่เจ ใช่ แต่คืนนั้นผมทำไปเพราะผมโมโห โมโหพี่เจที่ทำตัวแบบนั้น สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งเสียใจซะเอง
"ตี่อะไรครับ .. ตี่ไม่ชอบพี่เจ .. หรือตี่ไม่ชอบที่พี่เจทำกับตี่ .. หืม" ผมหลับตาฟังคำพูดชวนสยิวของพี่เขา ลมหายใจร้อนๆถูกปล่อยมาสัมผัสกับผิวแก้มของผม ใกล้แล้ว ผมกำลังจะเคลิ้มกับคารมของพี่เจ
"ไม่เอาน่า อย่าเงียบสิครับ ตี่เพิ่งกลับมา ไปๆ พี่จะทำกับข้าวให้ เราไปเปลี่ยนชุดซะ" เขาปล่อยตัวผมแล้วดันผมเข้าห้องนอนมา ผมเองก็เหมือนต้องมนต์สะกด อยากจะเอ่ยปากไล่ แต่มันก็พูดไม่ออก พี่เจเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบข้าวของออกมาวางเรียง ผมเดินไปเปลี่ยนชุด ล้างหน้าล้างตาแล้วเดินออกมา พี่เจยิ้มให้ผมละลายไปหนึ่งที ก่อนจะหันกลับไปวุ่นวายกับข้าวของบนโต๊ะ ผมทำอาหารทานเองนะครับ แต่นานๆครั้ง และครั้งนี้ก็ดันมีอาหารคาวและผักสดพอดี
"พี่ทำแกงจืดหมูสับนะ ไข่เจียวอีกอย่างเราทานได้เนอะ" พี่เขาถามผมที่นั่งอยู่ที่โซฟา ไม่รู้สิ นั่งมองเขาจากตรงนี้ แผ่นหลังกว้างกำลังหันไปสนใจกับหม้อแกงจืด ทำให้ผมรู้สึกอยากครอบครองจัง
"ตี่ .. ตี่ครับ"
"อื้อออ"
"ตื่นเร็ว ข้าวเสร็จแล้ว" ผมขยี้ตาสองสามทีก่อนจะลืมขึ้นแล้วพบว่าหน้าพี่ตี่อยู่ใกล้ๆหน้าผม หลับไปตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย
"ลุกมา จุ๊บ" อื้อออ ผมฟาดเข้าหน้าพี่เจดังเพี้ยะ ก็ตกใจนี่หว่า อยู่ดีๆก็มาจุ๊บปากเขาอ่ะ
"เจ็บว่ะ มือหนักนะ" เขาชี้หน้าผม ผมแสร้งไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าว อืม มีแกงจืดหมูสับวุ้นเส้น กับ ไข่เจียวสีสวย หิวเลยง่ะ กินเลยละกันนะ นานๆมีคนมาทำให้สักที
"เย็นนี้ไปงานวันเกิดเพื่อนเป็นเพื่อนหน่อย" พี่เจพูดขึ้นตอนที่กำลังนั่งทานข้าว
"ไปทำไม เพื่อนพี่ไม่ใช่เพื่อนตี่" ผมบอก ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"อย่าให้ใช้กำลัง ให้ไปก็ไป" ผมเบ้ปาก แม่ง คนอะไรชอบใช้กำลัง พูดดีๆอีกนิดก็ไปละ โหมดโหดอยู่ได้
"กินเยอะนะครับน้องตี่ ฝีมือพี่เจอร่อยอ่ะดิ" ก็ไม่แย้งนะ เพราะอร่อยจริงๆ แต่ไม่อยากชม เดี๋ยวเหลิง
"งั้นๆ" ผมบอก พี่เจยื่นขามาเตะหน้าแข้งผม โห ขาก็แข็ง เตะมาได้
"กินเสร็จก็กลับห้องพี่ไปดิ" ผมบอก เก็บล้างเสร็จแล้วผมก็เตรียมตัวเปิดหนังเรื่องใหม่ที่ซื้อมาดู ถ้าง่วงจะได้นอนบนโซฟาไปเลย พรุ่งนี้ไม่มีเรียน
"ไม่อ่ะ อยู่กับตี่ดีกว่า" ไม่พูดเปล่า เดินมานั่งข้างผมแล้วดึงหมอนที่ผมกอดอยู่ไปกอดซะงั้น
"ตังมึงหอมว่ะ" มันทำท่ามาดมๆที่แถวซอกคอ ผมก็เอนหลบแต่ไม่พ้น
"อย่ามายุ่งดิ" ผลักหน้าพี่มันออกไป ไอ้พี่เจมันหัวเราะผมใหญ่เลย ไอ้บ้านี่
"ขอกอดหน่อยไม่ได้ไง แค่นี้ทำหวง" พี่เจเริ่มมีน้ำโห ก็มันอึดอัดนี่หว่า ลำพังมานั่งเบียดกันบนโซฟาตัวเดียวกันก็แน่นไปหมดละ ที่ยังมานั่งกอด นั่งหอมอีก นี่ห้องกูนะ ทำไมถึงไล่มันไปไม่ได้วะครับ
"คืนนี้ตี่ไม่ไปไม่ได้หรอ" ผมถาม พี่เจเอามือผมไปลูบ เล่นนิ้วทั้งห้านิ้ว บางทีก็เอาขึ้นไปจูบ ทำยังกับผมเป็นตัวอะไร
"ไปเถอะนะ พี่บอกเพื่อนแล้วว่าจะพาเราไป" พี่เจพูดแล้วหอมแก้มผมค้างไว้
"ทำไม" ผมถาม ทำไมต้องเป็นผม ทำไมผมต้องไป
"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง" พี่เจไม่ตอบ แถมยังรัดตัวผมเป็นปลาหมึก พี่มันไม่ได้เกินเลยอะไรครับ มีบ้างที่ลูบๆ คลำๆ แต่ก็ไม่ได้มากกว่านั้น
.
"ที่นี่หรอ" ผมถาม ตอนนี้เรายืนอยู่หน้าผับที่เป็นผับดังใจกลางกรุง ผมเคยมาที่นี่แค่หนเดียวตอนมอปลาย แต่เข้าได้แปปเดียวก็ต้องกลับ ผ่านมาหลายปีที่นี่เจริญและดูคนเยอะมากกว่าเดิมอีก ค่าเหล้ากับค่ามิกซ์ก็โคตรแพง
"อืม ไปกัน เพื่อนพี่รออยู่" พี่เจจูงมือผมเข้าร้าน เมื่อเย็นผมเปลี่ยนชุดเสร็จก็ต้องไปนั่งรอพี่แกเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง พี่เจหล่อมากครับ ตอนนี้หนวดเริ่มขึ้น ดูเถื่อนแบบผู้ดีเพราะพี่แกตัวขาวจั๊วะเลย
"ไงไอ้เจได วู้วๆๆ มันพาเด็กมันมาโชว์แล้วว่ะ" เดินเข้ามาโต๊ะเพื่อนพี่เจก็โดนแซวเลยครับ มีที่ผมเคยเห็นหน้าไม่กี่คน นอกนั้นคงเป็นเพื่อนจากมออื่น
"น้องตี่ใช่ไหมครับ ตัวจริงน่ารักกว่าที่เพื่อนพี่มันมาโม้ไว้อีกนะ" ผมยิ้มแหย นี่พี่มันเอาผมไปเม้ากับเพื่อนมันหรอวะ
"ตี่มา นี่ไอ้ก้อง ไอ้แชมป์ ไอ้ปิง ส่วนนี่เจ้าของวันเกิดไอ้เดย์กับแฟนพวกมัน นี่ชม นี่เก๋ .. พวกมึงนี่ตี่แฟนกู" ผมอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อกี๊พี่มันว่าอะไรนะ ตี่แฟนกู !
"สวัสดีครับ" ผมไหว้และยิ้มให้พวกพี่ๆ แล้วก็หันไปมองหน้าพี่เจ พี่แม่งไม่มองหน้าผมเลยอ่ะ พูดอะไรออกไป รู้ตัวบ้างไหมวะ
"นั่งเลยๆ ไอ้ปิงชงเหล้าให้น้องดิ๊" ผมถูกจับมานั่งข้างๆพี่เจ อีกข้างเป็นพี่เดย์เจ้าของงานวันเกิด
"ทำตัวตามสบายนะน้องตี่ นี่แม่ตั้งชื่อเพราะตาตี่ป่ะครับ โคตรน่ารักอ่ะ" พี่เดย์พูดชม แฟนพี่เดย์ที่ชื่อชมก็หันมายิ้มหวานให้ ละลายไหมล่ะ
"คงงั้นครับ สุขสันต์วันเกิดนะครับพี่เดย์ ตี่ไม่มีอะไรให้เลย พอดีพี่เจเพิ่งบอก" ผมบอกกลับไป
"ไม่เป็นไรครับ ไอ้เจมันซื้อของหลายหมื่นให้ละ น้องตี่ไม่ต้องให้พี่แล้ว" ผมเลยได้แต่นั่งเกร็งดื่มเหล้าที่พี่ปิงชงให้ พี่เจแกก็ไม่ค่อยสนใจผมหรอกครับ แล้วจะพาผมมาทำไมเนี่ย
"เบื่อหรือไง หืม" พี่เจถามคลอเคลียอยู่ข้างหู ก็ไม่เบื่อนะครับ เหมือนมากินเหล้านี่แหละ นั่งไปนานๆก็เริ่มไม่เกร็งละ
"เปล่า" ผมตอบ พี่เจเอามือขึ้นมาโอบไหล่ผมไว้ คงกลัวผมเหงา มั้ง
"เดี๋ยวอีกสักพักค่อยกลับ นะครับ" ผมพยักหน้าไป พี่เจหอมแก้มผมอีกรอบก่อนจะหันไปเสียงดังกับเพื่อนๆ ส่วนผม พี่ชมพี่เก๋ก็ชวนคุยเรื่อยๆ สักพักก็ชวนผมไปเต้นด้านนอก ผมก็ไปครับ แต่ไม่ใช่ว่าผมไปเพราะเป็นพวกเดียวกพเขานะ ผมยังชอบผู้หญิงอยู่ ได้สีๆกับผู้หญิงมันก็ดีไปอีกแบบ
"เต้นใหญ่เลยน้า เมารึยัง" กำลังเต้นอยู่ดีๆมีผู้ชายมากอดผมจากด้านหลัง แต่พอได้กลิ่นแล้วถึงรู้ครับว่าเป็นเขา
"ยังอ่ะ พี่ไปดื่มกับเพื่อนดิ ตี่อยู่ได้" ผมบอก พี่เจหอมแก้มผมต่อหน้าทุกคน ผมเลยโดนแซว มีผู้หญิงหลายคนมองมาทางเราแล้วซุบซิบ บางคนส่งสายตาเยิ้มมาให้พี่เจ ดีเนอะ หล่อก็เงี้ยะ สาวชอบ
"อยากกลับแล้วอ่ะ กลับเลยได้ไหม" พี่เจถาม กระชับกอดแน่น ที่พูดว่ากลับคืออะไร จะไปนอนห้องผม หรือ ให้ผมไปนอนด้วย หรือ แยกกัน
"แล้วแต่พี่" ผมบอก หลังจากนั้นเราก็แยกกัน พี่เจพาผมไปลาพวกเพื่อนๆพี่เขาก่อนจะขับรถกลับมาคอนโดผม
"รู้หรือเปล่าว่าคืนนี้พี่ไม่กลับบ้าน" พี่เจพูดตอนจอดรถใต้คอนโด เขาเอื้อมมาปลดเบลท์ให้ผมแล้วเอามือไล้ตามโครงหน้าจนมาถึงริมฝีปาก ตอนนี้หัวแม่มือเขาวนเวียนอยู่แถวริมฝีปากผม
"พี่ต้องการอะไร" ผมถาม ถ้าไม่มีอะไรก็อย่ามาให้ความหวัง ผมชอบพี่เขา แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากคบเป็นแฟน
"พี่แค่อยากกอดเรา" ผมหลับตากำมือแน่น แค่อยากกอดอย่างนั้นหรอ
"ถ้าอย่างนั้นก็กอดเลยดิ เอาแม่งในรถนี่แหละ เอาสิ แล้วก็กลับไป อยากกอดเมื่อไหร่ก็มา แล้วก็ไป!" ผมตะโกนลั่น รีบเปิดประตูรถ แต่พี่เจดึงผมไว้แล้วกอดผมไว้ทั้งตัว ตอนนี้ผมน้ำตาไหลแล้ว แม่งเจ็บจริงๆว่ะ
"ไม่ใช่อย่างนั้นตี่ พี่ขอโทษ ไม่เอาๆ ไม่ร้องนะครับคนดี พี่ขอแค่อย่างเดียว ตี่ฟังพี่นะ" พี่เจรีบพูด
"พี่ไม่ใช่คนดี และ พี่ไม่ได้รักตี่ แต่ตอนนี้พี่รู้ตัวแล้วว่าเริ่มชอบเรา พี่แค่อยากจะคบกับเรา ที่พี่บอกเพื่อนๆพี่ไปเพราะพี่คิดกับเราแบบแฟนจริงๆ ถ้าวันไหนที่มันไม่เวิร์คพี่จะยอมให้เราเดินออกไปเอง ได้ไหม เป็นแฟนกับพี่ เราจะค่อยๆเรียนรู้กันไป ได้ไหม" ผมกลืนน้ำลายและพยายามกลั้นน้ำตา ใช่ เรายังไม่ได้รักกัน มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ เป็นแค่ความชอบชั่วครั้งชั่วคราว
"ที่จริงไม่ต้องก็ได้ ถ้าพี่ไม่ได้รักตี่" พูดไปไม่ได้ประชด แค่อยากบอกว่าถ้าไม่คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์ก็ตัดมันเสียแต่ตอนนี้
"แต่พี่ชอบเรา พี่คิดถึงเรา ที่ผ่านมาขอโทษที่ไม่เคยมองเห็น แต่ตอนนี้พี่ไม่มีใครในใจแล้วจริงๆ มีแค่เรา" พี่เจพูดน้ำเสียงจริงจัง แต่มันจะเชื่อได้แค่ไหน คนเรามันเปลี่ยนใจกันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
"ใครๆก็พูดได้" ผมบอก เริ่มเมาแล้ว ตอนแรกคิดว่ากินไม่เยอะ แต่ต้องโดนแกล้งชงหนักแน่ๆ ปกติผมไม่มึนง่ายขนาดนี้
"ให้พี่พิสูจน์สิ เชื่อพี่สิ" เขาพูดจับหน้าผมไปมองหน้าเขาแล้วเอามือเช็ดน้ำตาให้ผม
"ไม่เอา ตี่กลัว" ผมบอก อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ
"กลัวพี่กลับไปชอบเก๋าหรอ .. หรือกลัวพี่ทิ้งเราไปหาคนอื่น" ไม่รู้สิ ตอบไม่ได้
"อย่ากลัวในสิ่งที่พี่พยายามทำมันเพื่อตี่ แค่ให้โอกาสพี่เหมือนที่พี่ให้โอกาสตัวเอง" ผมหลับตาตอนที่พี่เจก้มลงมางับที่ริมฝีปาก ผมค่อยๆเผยอปากรับริมฝีปากหนาและลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา ในหัวตอนนี้มีแต่คำบอกชอบของพี่เจ ผมไม่รู้ว่าจะยอมให้เขาดีไหม แต่ร่างกายมันก็ไม่ปฏิเสธ ผมต้านแรงปราถนาของตัวเองไม่ไหว ถ้าหากว่าคืนนี้เขาขอกอดผม ผมเองก็คงยอม
TBC.
เอาเท่านี้ไปก่อนนะคะ
หู้ยย งานเยอะค่ะช่วงนี้
ยังรักทุกคนเหมือนเดิมนะคะ
ดูแลสุขภาพกันด้วยน้าาา
ปล. ใครอยากอ่านน้องเกี๊ยวตามไป รักต้องยุ่ง ♥ นะคะ
ขอบคุณค่ะ
-
:z13: :z13: :z13:
-
ตอนของเก๋า-พี่แบงค์
คู่นี้ก็น่ารัก
พ่อแม่รับรู้และเข้าใจ ปลื้มแทนสองหนุ่ม
รักทางไกล ไม่เป็นอุปสรรคของคู่นี้
ปล.ตอนพิเศษคุณถุงหน่อยย
ตอนพี่เจอน้องตี๋
เจออย่างงี้เข้าไปมีหรือตี๋จะรอด
ดูแลน้องดีๆนะพี่เจ ทำให้น้องเชื่อและเ้าใจว่าพี่ชอบพ่ห่วงขนาดไหน
-
ลองให้โอกาสกันและกันดูนะตี่ :mew6:
-
พี่เจถ้ายังไม่รักแต่แค่ชอบตี่ ก็อย่าทำแบบนี้กับตี่เลย สงสารตี่อ่ะ
-
ลองเปิดใจกันดู แล้วความสัมพันธ์มันจะก้าวหน้าตามไปเอง
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กรี๊ด .... ตี่ ชอบพี่เจมานานแล้ว
-
:L2:
-
ให้กำลังใจทั้งคู่ ลองศึกษากันดู :mew1:
-
ขอให้มันกลายเป็นความรักนะน้องตี่ :กอด1:
-
ชอบมาก คู่นี้น่ารักกก เอาอีกๆๆ แต่ขอคุณถุงเครื่องปรุงกับน้องเกี๊ยวด้วยนะคะ :3123:
-
พี่เจน้องตี่ :กอด1:
เมาหลับไปเลยลูก อย่าไปยอม555
-
น้องตี่สู้ๆ
-
หนักใจเนาะ แต่ก็ต้องลองดู ต่างคนต่างไม่มีพันธะอะไร
-
มาแล้วๆพี่เจน้องตี่
-
พี่เจติดใจตี่สินะ รอค่ะ :impress2:
-
:katai4: :hao7: ชอบบบ
ฟินนนน
เลิฟคนแต่ง
ติดตามทุกเรื่องเลยยยน :impress2:
-
วาเลนไทน์ของเจ้าตัวแสบ
"หนึ่ง .... สอง .... สาม .... สี่ .... ห้า " เสียงเจ้าตัวเล็กของผมกำลังนั่งนับอะไรคนเดียวอยู่ในห้องนอนของพวกเรา วันนี้วันที่ 13 กุมภาพันธ์ เป็นประจำของทุกปีที่บ้านคุณถุงจะต้องขึ้นมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้าน พวกผมตีรถขึ้นมาจากระยองหลังเลิกงาน มาถึงนี่ก็สองทุ่มกว่า พูดคุยและทานข้าวกันเสร็จผมก็ขอตัวพาเกี๊ยวขึ้นมาอาบน้ำก่อน พออาบให้คนตัวเล็กเสร็จ คนตัวโตอย่างผมก็เข้าไปอาบต่อ อาบเสร็จเปิดประตูออกมาก็ได้ยินเสียงเหมือนเหรียญกระทบกันและเสียงนับเลขของเจ้าตุ๊กตาบลายธ์ของผม
"เกี๊ยวนับอะไรอยู่ครับ" ผมถาม พอเดินเข้ามาใกล้ๆถึงรู้ว่ามันคือเหรียญ มีทั้งเหรียญบาท เหรียญห้า เหรียญสิบตามลำดับ เกี๊ยวนั่งกางขาในชุดนอนคอสมอสแขนขายาว บนหัวมีจุกเล็กๆที่ผมมัดให้ หน้าใสๆตอนนี้มีแป้งปะอยู่ทั่วใบหน้า โคตรน่าฟัด น้องเอาเหรียญทั้งหมดเทลงบนที่นอน ข้างๆมีกระป๋องออมสินสีแดงสด แสดงว่าแกะออกมานับสินะ จะเอาไปใช้อะไรกัน
"พี่ปรุงทำให้เกี๊ยวลืม .. เกี๊ยวนับถึงไหนก็ไม่รู้ .. ลืมหมดเลย" น้องเบะปากใส่ ทำท่าจะนับใหม่ ดูน่าสงสารจริงๆ เด็กน้อยกว่าจะนับได้คงต้องใช้เวลาสินะ
"โอ๋ .. พี่ปรุงขอโทษน้า .. ฟอดด .. นับไปทำอะไรบอกพี่ได้ไหมครับ" ผมหอมแก้มเกี๊ยวไปฟอดนึง ชื่นใจเหลือเกิน ผมทำเป็นแกล้งอมลมยื่นแก้มให้เกี๊ยว น้องรีบหอมแก้มผมคืนแล้วพยายามนับต่อ
"พรุ่งนี้วันแห่งความรักนี่ฮะ .. คุณครูบอกว่าถ้าอยากให้คนอื่นรู้ว่าเรารักเขา .. เราต้องทำอะไรให้เขาอย่างนึง .. เกี๊ยวว่าเกี๊ยวจะซื้อดอกกุหลาบให้อากงอาม่าฮะ" น้องพูดเหมือนบรรยาย ผมยิ้มตอบหยิกแก้มบางไปที ลูกคุณถุงนี่น่ารักไม่เหมือนพ่อสักนิด รายนั้นน่ะหรอ ไม่มีอะไรให้ผมแน่ๆ
"ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เช้าพี่ปรุงพาเกี๊ยวไปซื้อ .. ดีไหม" ลูบหัวทุยเบาๆ เด็กอะไรช่างพูด ช่างจำ เกี๊ยวเป็นเด็กที่มักจะคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ ใครจะคิดล่ะครับว่าเด็กตัวเท่านี้จะชอบหาของขวัญหรือเอาใจคนอื่นเป็นด้วย อายุยังไม่เท่าไหร่ แต่จิตใจนี่ดีล้ำไปแล้ว อ่อ ตอนนี้น้องอยู่อนุบาลสามแล้วนะครับ กำลังซนเลยทีเดียว
"ดีฮะ .. ดีที่สุดเลย" น้องตอบกอดผมมาเต็มรัก ผมรักน้องมาก รักยิ่งกว่าชีวิตแล้วครับ รักมากและหวงมากด้วย ขนาดผมยังเป็นขนาดนี้ คุณลองคิดดูสิครับว่าคุณถุงจะขนาดไหน
"งั้นมาช่วยกันนับตังดีกว่า .. ดูซิกระปุกนี้จะมีเท่าไหร่" จากนั้นเราก็ช่วยกันนับเงินกันนับจนหมดกระปุกสรุปได้ว่าพรุ่งนี้เราจะมีเงิน 327 บาท ไปซื้อของขวัญวาเลนไทน์ให้อากงอาม่าน้องเกี๊ยว นับเสร็จตัวเล็กก็หาวหวอดผมเลยนอนกอดน้องจนหลับไป เด็กหลับแล้วก็ตาผู้ใหญ่บ้าง ไม่รู้จะติดหนังเรื่องนี้อะไรนักหนา ดูตั้งแต่ที่บ้านยังมาดูที่นี่อีก
"อื้ออ .. ว่าไงที่รัก" คุณถุงครางอือดึงมือผมไปกอดคอเขาไว้ ตอนนี้เขากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงโซฟาดูซีรีย์ฝรั่งอยู่คนเดียว เมื่อไหร่จะจบก็ไม่รู้ ถ้ายังไม่จบผมจะขึ้นไปนอนแล้ว
"เกี๊ยวนอนแล้วนะ .. คุณจะดูถึงเมื่อไหร่" ผมถาม ปัดผมที่เริ่มยาวของเขามาไว้ด้านหลัง พอผมยาวแล้วเริ่มเหมือนอาเฮียยังไงไม่รู้ บอกให้ไปตัดก็อ้างไม่ว่าง เลยต้องมานั่งจัดการให้เนี่ย
"อีกนิดครับ .. อาบน้ำแล้วหรอตัวหอมจัง" เขาดึงแขนผมไปไล่หอม ประจำแหละคนๆนี้ อย่าคิดนะว่าไม่รู้ว่าอยากทำอะไร
"แล้วตัวเหม็นเมื่อไหร่จะไปอาบน้ำล่ะ" ผมถาม โยกหัวเขาเล่นเหมือนเด็กเล่นกัน คนแก่แล้ว เราเด็กก็ต้องเอาใจบ้าง เดี๋ยวจะน้อยใจซะก่อน
"โหย .. ใครเหม็นกัน ..ไม่มีเหอะ .. มานี่เลย .. มาเลย .. มาให้จูบเลย" ฮ่าา ผมขำพยายามหนีแต่ไม่รอด สุดท้ายก็โดนคนแก่ดึงไปนั่งตักแล้วจูบกันดูดดื่มท่ามกลางเสียงเสตอริโอ ที่ตอนนี้เสียงจูบของพวกเราก็เซอร์ราวน์ไม่แพ้กัน จูบเสร็จผมก็นั่งกอดคอเขาสักพักถึงได้เลื้อยลงมานอนตักหันหน้าเข้าหาตัวคุณถุง สูดดมความหอมที่มันหอมจริงๆ ถึงจะแกล้งว่าเขาเหม็นก็เถอะ แต่ผมชอบกลิ่นตัวคุณถุงที่สุดเลย
"นอนไปเลย .. เดี๋ยวจบจะเรียก .. ฟอด" คุณถุงก้มลงมาหอมแก้มผม ผมพยักหน้า นอนแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบ คิดถึงเขาเหมือนกัน อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่มีใครว่างเลย ถึงบ้านก็นอน เช้ามาก็ทำงาน งานยุ่งจนเกี๊ยวยังงอนเลย ดีที่พ่อเจ้าตัวเล็กหาของขวัญไปเซอร์ไพรส์แล้ว ไม่อย่างนั้นวาเลนไทน์นี้คงเหงากันแน่ๆ
.
"คุณป้าครับเอาดอกกุหลาบ .. เอากี่ช่อนะเกี๊ยว" ผมบอกป้าคนขาย เช้านี้อากาศดีมาก ตลาดสดก็มีของขวัญวันวาเลนไทน์ขายเยอะแยะ ทั้งดอกไม้ ตุ๊กตา ทั้งตลาดเลยกลายเป็นสีแดง ผมขับพาน้องมากันแค่สองคนครับ ใกล้บ้านไม่อันตราย
"ห้าช่อฮะคุณป้า" เกี๊ยวเขย่งเท้าเพื่อที่จะได้มองเห็นคุณป้าจัดดอกกุหลาบชัดๆ ผมเลยอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาให้เขาเห็นเต็มๆ ป้าแกเอาดอกกุหลาบตูมใหญ่ห้าช่อมัดรวมห่อด้วยใบตองอย่างสวยงาม แกขายช่อละ 50 เอง ฉะนั้นเงินที่เอามาก็จะใช้ไปไม่หมด
"เกี๊ยวชอบไหมครับ .. ดอกกุหลาบสีแดง" ผมถามหอมแก้มไปเบาๆ วันนี้ตัวเล็กใส่เสื้อยืดสีขาวเอี๊ยมยีนขาสั้น มัดจุกกลางหัวเปิดเหม่ง และที่ขาดไม่ได้ รองเท้าคอสมอสคู่โปรด เฟี้ยวมากๆเลยลูกชายผม เมื่อเช้าก็รีบตื่นมานั่งรอแต่เช้า เก็บเงินใส่ถุงกำมะหยี่อย่างดี อาบน้ำเสร็จก่อนผมอีก คงจะตื่นเต้นกับวันแห่งความรักน่าดู
"ชอบสิฮะ .. ชอบมากๆด้วย" เกี๊ยวตอบ สักพักคุณป้าก็ทำเสร็จ แกส่งถุงดอกไม้มาให้ เกี๊ยวส่งถุงเงินให้คุณป้าไป ทีนี้แหละครับ นับกันเหนื่อยเลย แต่ไม่มีใครว่าน้องหรอกนะครับ มีแต่คนเอ็นดู ป้าร้านข้างๆก็มาขอจับแก้มกันใหญ่ บอกว่าเหมือนทอมมากกว่าเด็กผู้ชายเสียอีก
"ขอบใจที่มาอุดหนุนนะลูก .. เอ้า .. ดอกนี้ของหนู" คุณป้าคนขายแกยื่นดอกกุหลาบมาให้น้องดอกนึง เกี๊ยวมองหน้าผมว่าจะรับดีไหม พอผมพยักหน้าน้องก็ยิ้มหน้าบาน
"ขอบคุณฮะ" เกี๊ยวไหว้แล้วรับดอกกุหลาบมา ยิ้มแป้นไม่หุบเลยครับตัวเล็กของผม น่าฟัด น่าหยิกจริงๆ คนมองน้องอย่างเอ็นดูกันทั้งตลาด
"ขอบคุณครับ" ผมยิ้มให้คุณป้าก่อนจะจูงมือเกี๊ยวมาขึ้นรถ เกี๊ยวนั่งหน้ากับผมครับ ขึ้นมาได้ก็นั่งกอดถุงดอกไม้ไว้อย่างทะนุถนอม ตัวเล็กๆ ขาไม่ถึงพื้นนั่งกอดช่อดอกไม้ ดูแล้วน่าเอ็นดูสุดๆ
.
"อากงงฮะ .. อาม่าฮะ" จอดรถเปิดประตูได้ เจ้าตัวเล็กก็วิ่งหอบถุงดอกไม้วิ่งเข้าบ้านไปแล้วครับ ผมเดินตามมาห่างๆ กลัวจริงๆว่าจะสะดุดล้มงอแงอีก
"ไงลูก .. อาหนูน้อย .. หอบอะไรมาเต็มไปหมด" แม่คุณถุงเดินมารับหลานรักครับ เกี๊ยวรีบกอดขาอาม่าแน่น อะไรจะอ้อนขนาดนั้น
"ไปนั่งก่อนฮะ .. อากงด้วยฮะ" วิ่งดุ๊กๆไปรอบห้องนั่งเล่น ตอนนี้มีแค่อากงกับอาม่าที่อยู่ด้านล่าง
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์ฮะอากง .. สุขสันต์วันแห่งความรักฮะอาม่า .. เกี๊ยวรักอากงอาม่าที่สุดเลย" จัดแจงหยิบกุหลาบมาสองช่อแล้วมอบให้อากงอาม่าคนละช่อ พร้อมกับกอดแน่นๆอีกคนละหนึ่งกอด พ่อแม่คุณถุงตอนนี้ยิ้มหน้าชื่นอกบานไปแล้วครับ เป็นภาพที่น่ารักที่สุด
"อาเกี๊ยวน่ารักมากๆลูก .. ม่ารักหนูมากน้า .. ฟอดด .. เป็นเด็กดีอย่างนี้ตลอดไปนาาา" แม่คุณถุงกอดเกี๊ยวแล้วทั้งจูบทั้งหอม มีหลานคนเดียวนี่ครับ ก็ต้องรักมากเป็นธรรมดา
"หลานอั๊วะมันเข้าใจทำเว้ย .. น่ารักแบบนี้อากงให้ทุนการศึกษาเจ็ดหลักเข้าบัญชีอีกละกันนะ" หอมแก้มแล้วขยี้หัวหนักๆ ทุนการศึกษามาอีกแล้วครับท่าน ตอนนี้เกือบแปดหลักแล้วครับบัญชีเกี๊ยว
"อันนี้ของพ่อลื้อสินะ" พ่อคุณถุงถาม
"ฮะ .. มีของปะป๊า .. พี่ปรุง .. แล้วก็พี่เก๋า" น้องตอบนั่งอยู่บนตักกง โดยมีอาม่านั่งลูบหัวอยู่ข้างๆ
"ถ้างั้นไปปลุกอาฮะให้อาม่าหน่อยไป .. จะแปดโมงแล้วยังนอนอยู่อีก .. สู้ตัวเล็กก็ไม่ล่าย" เกี๊ยวกระโดดลงจากตักอาม่าแล้วหอบถุงใส่กุหลาบวิ่งขึ้นไปข้างบน ผมเดินตามมาดูครับ อยากรู้ว่าเกี๊ยวจะบอกรักอาเก๋าอย่างไร
ก๊อก. ก๊อก
"พี่ฮะเก๋าาา .. ตื่นได้แล้วฮะะะ .. วาเลนไทน์แล้วน้าาาาา" เกี๊ยวเปิดประตูแล้ววิ่งไปหาเก๋าที่ยังนอนหลับคว่ำตะแคงข้างมาทางนี้ หึ เก๋าตื่นสายครับ เด็กหอก็แบบนี้ ผมแม้จะเกียรตินิยม แต่วันไหนไม่มีเรียนผมสี่โมงเย็นนู่นแหละครับ
"อื้อออ .. มีไรครับ .. พี่เก๋าง่วงอ่าา" เก๋างัวเงียโดนน้องดึงแขนให้ลุกขึ้น ผมเผ้ายุ่งเหยิงอยู่ในชุดเสื้อกล้าม
"เก๋ามาบอกรักฮะ .. วันนี้วันแห่งความรัก" เกี๊ยวตอบหยิบกุหลาบอีกช่อออกมา
"ขอบคุณครับ .. ฟอดด .. อ่ะ .. นี่ของเรา" เก๋าเอื้อมมือไปหยิบโมเดลคอสมอสที่อยู่ในกล่องใสมาให้ เกี๊ยวนี่ยืนขึ้นบนเตียงเลยครับ ดีใจมาก
"คอสมอส ! คอสมอส !! เกี๊ยวรักพี่เก๋าที่สุดเลยฮะ .. ฟอดด" ทั้งกระโดด ทั้งส่งเสียงลั่นไปทั่วห้อง แล้วกระโจนไปกอดคอหอมเก๋าจนล้มไปบนเตียงด้วยกัน แสบจริงๆ เกี๊ยวยังคงชอบคอสมอสไม่เปลี่ยนแปลง
"โอย พี่หายใจไม่ออกแล้ว" เก๋าทัก เกี๊ยวเลยลุกจากเตียงแล้วกระโดดลงมาด้านล่าง
"วาเลนไทน์นี้ไปไหนเก๋า" ผมถาม เจ้าตัวยังงัวเงียอยู่
"เดี๋ยวพี่แบงค์มาไหว้ป๊าม้าก่อนจะพาไปทานข้าวกับแม่ครับ" ผมพยักหน้าและอวยพรให้รักกันนานๆก่อนจะพาเจ้าตัวเล็กไปเจอด่านสุดท้าย ไม่รู้ป่านนี้ตื่นหรือยัง เมื่อคืนพวกผมเสียพลังกันไปเยอะครับ ลูกก็อยู่ยังจะพาไปทำกันในห้องน้ำอีก เมื่อเช้าผมลุกแทบไม่ไหว
"ปะป๊า" เกี๊ยวเรียกหา เปิดประตูมาในห้องแล้วไม่เจอ
"ป๊าอยู่นี่" เสียงตะโกนมาจากห้องทำงานเล็กๆในห้องนอน เกี๊ยวรีบวิ่งไปกระโดดขึ้นตักคนเป็นพ่อเลยครับ ผมเห็นแล้วก็ต้องส่ายหัว ซนจริงๆ
"เกี๊ยวไปซื้อดอกกุหลาบกับพี่ปรุงมาฮะ .. เมื่อเช้าปลุกปะป๊าแล้ว .. ปะป๊าไม่ตื่น" เกี๊ยวพูดเสียงงอนๆ คงอยากอ้อนสินะ
"จริงหรอครับ .. โธ่ .. เลยอดไปเลือกดอกกุหลาบกับหนูเลยเนอะ" คุณถุงเล่นตามลูก ทั้งหอมแก้ม ทั้งฟัดจนน้องหัวเซ นี่ก็คนหลงลูกอีกคน ไม่มีใครแพ้กันเลยในบ้านเนี่ย
"แต่น้องซื้อมาให้ปะป๊าแล้วฮะ .. นี่ .. ของปะป๊าห๊อมหอมมมม" เกี๊ยวคว้าช่อกุหลาบขึ้นมาอวดคนเป็นพ่อ คุณถุงรีบรับไปดมฟุตฟิตแล้วหอมแก้มลูกซ้ำๆจนเกี๊ยวหัวเราะชอบใจ
"หอมมากครับ .. หอมเหมือนลูกเลย" พูดไปจูบหัวทุยไป พ่อลูกคู่นี้จะน่ารักเกินไปแล้ว
"เกี๊ยวรักปะป๊าฮะ" กอดคอปะป๊าแล้วยื่นหน้าไปจุ๊บปากรัวๆๆๆ ทำไมน่ารักขนาดนี้ลูกเอ้ย
"รักครับ .. รักเกี๊ยวที่สุด .. หนูเป็นดวงใจของป๊านะลูกรัก" คุณถุงหอมขมับแล้วกอดเกี๊ยวโยกไปมา จริงๆครับ คุณถุงรักเกี๊ยวจริงๆ รักมากกว่าผมด้วยซ้ำ แต่ผมไม่คิดจะอิจฉาหรือโกรธเลยนะครับ เพราะผมเองผมก็รักเกี๊ยวมากเหมือนกัน
"อันสุดท้ายของใครล่ะเนี่ย" คุณถุงถามเมื่อเห็นกุหลาบช่อสุดท้ายในถุง
"ของพี่ปรุงฮะ .. พี่ปรุงงงง" กระโดดลงจากตักคุณถุงแล้วกระโจนใส่ผมที่แอบยืนดูอยู่ขอบประตูทันที ถึงตาผมแล้วสินะตัวจุ้น
"ครับผมมมม" อุ้มน้องขึ้นมาหอมหนักๆไปที อยากจะฟัดเด็กดื้อคนนี้มันทั้งวันทั้งคืน
"รักพี่ปรุงมากนะฮะ .. สุขสันต์วันแห่งความรักฮะ" น้องบอกหอมแก้มผมสองข้างแล้วจุ๊บมาที่ปากรัวๆๆ ตั้งตัวแทบไม่ทันครับผม
"ขอบคุณนะครับ .. พี่ปรุงก็รักน้องเกี๊ยว" ผมบอก หอมขมับก่อนจะปล่อยน้องลง น้องยื่นกุหลาบมาให้ ผมก็รับมา จุ๊บกันอีกทีน้องก็วิ่งไปจุ๊บคุณถุงก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป สมใจเขาแล้วล่ะครับ วาเลนไทน์ของเจ้าตัวแสบ
"คืนนี้ขอของขวัญวาเลนไทน์หนักๆเลยได้ป่ะปรุง" ลูกออกไป เสียงพ่อก็ตามมาหลอกหลอน หนักบ้าอะไรเล่า เมื่อคืนขาจะถ่าง
"ไม่ให้เว้ย .. แต่รักนะ" ผมกระซิบบอก จูบขมับไปหนึ่งทีก่อนจะวิ่งหนีตามน้องลงมาด้านล่าง วาเลนไทน์ของคู่อื่นเป็นอย่างไรไม่ทราบหรอกครับ แต่วาเลนไทน์ของผม ขอแต่มีคุณถุงอยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปก็เพียงพอแล้ว
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ
สุขสันต์วันแห่งควารักล่วงหน้านะคะ
เราไม่มีคู่ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ชิลๆ 55
ขอให้ทุกคนประสบพบเจอแต่ความรักที่งดงามนะคะ
ก่อนจากไป ฝาก รักต้องยุ่ง❤️ ไว้ด้วยน้าาาา น้องเกี๊ยวฝากมา หุหุ
รักทุกคนเสมอ
ขอบคุณค่ะ
-
น่ารักจริงเด็กคนนี้นี่
-
เกี๊ยวอย่าลืมเอาดอกไม้ไปให้พี่คนนั้นด้วยนะ :hao7:
-
หลงน้องเกี๊ยวมากอ่ะ ทั้งตอนเด็ก ตอนโตเลย
-
:mew1:
-
น่ารักที่สุดเลย
-
น้องเกี๊ยวน่ารัก เลิฟพุดๆๆ
-
น้องเกี๊ยวของปร้าา ขอดอกกุหลาบสักช่อสิลูกกก
Happy Valentine's day ค่ะคนเขียน :L2:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักตลอดเลย
-
น่ารัก :L2:
-
:กอด1: น่ารักเสมอต้นเสมอปลายเลยนะน้องเกี๊ยว
:L1: สุขสันต์วันวาเลนไทน์ทุกคนนะคะ :L2:
-
:impress2:
หลงน้องเกี๊ยวสุดๆอะ
แค่อ่านยังรู้สึกเลยค่ะว่าน่าฟัดมากกกกกกก
-
น่ารักสุดๆทั้งตอนเด็กตอนโตเลย
รักเกี๊ยวมาก ขอบคุณนะคะ :mew1:
-
หนูเกี้ยวน่ารักสุดๆไปเลย :mew1:
-
o13
-
น่ารักจิงๆน้องเกี๊ยวววววววววว :mew1: :mew1: :mew1: :mew3: :mew3: :mew3: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
คิดถึงเครื่องปรุงจ้า
-
น่ารักสุดๆๆๆ
:กอด1:
-
:m1: :m1:
-
รักน้องเกี๊ยวฮะ :กอด1:
-
น่ารักเหลือกิน :hao7:
-
จะมีภาคเกี๊ยวต่อไหมเนี๊ย น่ารักเหลือหลาย :mew2:
-
ขอวาเลนไทน์เวอร์ชั่นเกี๊ยวโตเป็นหนุ่มแล้ว (นั่งไทม์แมชชีนไปสู่อนาคต) 555
-
น้องเกี๊ยวน่ารักน่าฟัดมาก
:mew1: :mew1:
-
น้องเกี๊ยววววว หนูจะน่ารักไปไหนเนี่ย หลงหัวปักหัวปำ
-
:mew1: :mew1:
-
คิดถึงน้องเกี๊ยวที่สุดเลย น่ารัก น่าฟัด
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากๆๆๆ
ตอนเด็กน่ารักยังไง โตมากก็ยังน่ารักมากๆเหมือนเดิมเลย
รอพี่อิฐกินเกี๊ยว เอ๊ยย บอกรักเกี๊ยวอยู่น่าาา
-
ตามมาจากรักต้องยุ่งค่ะ น้องเกี๊ยวตอนโตกับตอนเด็กน่ารักไม่เปลี่ยน หลงมาก :o8:
-
น้องเกี๊ยวแย่งซีนอีกแล้วน่ารักสุดๆ
-
น้องน่ารักจังเลยค่าา
-
น่ารักทุกคู่เลย :mew1:
-
จะเปิดเรื่องของน้องเกี้ยว ในเรื่องใหม่ไหมครับ เรื่องนี้ หวานละมุนแล้ว
เรื่องของน้องเกี้ยวขอให้ได้พระเอกดิบๆ
แนวแบบไม่ชอบผู้ชายอ่อนแอ แต่ต้องมาได้กับน้องเกี้ยวครับ อยากเห็นว่าพ่อถุงทองจะรู้สึกอย่างไรที่ได้ลูกเขยโหดๆหึหึ ฝากช่วยพิจารณาด้วยนะคับ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:mew1: ชอบเรื่องนี้มากค่ะ น่ารัก อบอุ่น :กอด1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น้องเกี้ยวน่ารักจัง
-
ไม่ได้ตามอ่านเสียหลายตอน จบซะแล้ว จบแบบแฮปปี้มากๆด้วย
เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก แม้จะขาดแม่แต่น้องเกี๊ยวก็ไม่ขาดความอบอุ่น
เรื่องสถานะมันก็ไม่ได้สำคัญไปกว่าการเลี้ยงดูของผู้ใหญ่เสมอไปหรอกเนาะ
เห็นว่ามีเปิดเรื่องน้องเกี๊ยวด้วย น้องต้องน่ารักน่าฟัดไม่แพ้ตอนเด็กแน่ๆเลย :man1:
เดี๋ยวไปตามติดชีวิตน้องเกี๊ยวต่อ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ
-
:-[
-
:katai3:
หลงรัก น้องเกี้ยวกุ้ง ซะแล้ว
แต่ ก้อจบ ซะแร๊ะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ นะคับ
:hao6:
-
สนุกมากเลยครับ ยิ่งมีรูปพี่พอสพี่อามประกอบยิ่งฟินไปใหญ่ เพราะชอบคู่พี่เค้าอยู่แล้ว ขอบคุณผู้เขียนมากๆครับสำหรับนิยายดีๆ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
สนุกมากๆเลยค่ะ เกี๊ยวน่ารักสุด :-[
-
ชอบเกี๊ยว น่ารักกกกกกกก :-[ :o8:
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆครับ :L1: :pig4:
-
เพิ่งอ่านจบ ชอบมากกกก น้องเกี๊ยวน่ารักมาก อยากจับมาฟัดแก้มแล้วกอดแน่นๆ
คู่คุณถุงกับปรุงนี่ไม่มีห่วงใดๆ ชอบมากเป็นรักละมุนๆแบบผู้ใหญ่ พูดจาเข้าใจกัน อบอุ่นน่ารัก
คู่อื่น โห วัยรุ่นมากค่ะลูก รักกันดีดีเน้อ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารักๆมาให้อ่านนะคะ ติดตามผลงานค่ะ
-
อบอุ่น
น่ารักอ่ะค่ะ
ชอบๆ
-
ทำไมสนุกแบบนี้ เนื้อหาอบอุ่นมาก หลงรักทุกตัวละคร
ดีงามจริงๆ อบอุ่น ไม่ดราม่าให้ปวดหัว ชอบความรักแบบนี้จังดูแลกันไปจนแก่
ชอบนิยายแนวนี้มากค่ะ บางครั้งเราเลือกอ่านนิยายสักเรื่องเราก็ไม่อยากดราม่ามากเพราะชีวิตมันดราม่าพอแล้ว พอเจอนิยายดีๆอ่านได้ไม่ต่ำกว่า 10 รอบ ขอบคุณที่สร้างสรรค์นิยายดีๆนะคะ ใจจริงอยากอ่านเรื่องเครื่องปรุงกับถุงทองไปอีกนานๆ มีโอกาสจะแวะเข้ามาอ่านอีกรอบแน่นอนค่ะ :katai5:
-
อร๊ายยยยย เกี๊ยวโคตรน่ารักอะ
อยากได้เกี๊ยว อยากได้พ่อเกี๊ยวด้วย555
........
ขอบคุณมากค่ะ น่ารักมาเลย
-
อ่านจบแล้ว
เรื่องราวสนุกมากค่ะ แต่มันดูรวบรัดไปหน่อย แต่โดยรวมก็ถือว่าดีค่ะ น่ารักทุกคู่
เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนต่อไปนะคะ :mew1:
ปล ชอบอิมเมจมากค่ะ พี่พอร์ชพี่อาร์มน่ารักมาก น้องเกี๊ยวก็น่ารักค่ะ
ปล 2 มีเรื่องอื่นๆอีกไหมคะ :mew2:
-
สนุกมากเลยครับ
-
น้องเกี๊ยวน่ารักกกกกกกกก ครอบครัวสุขสันต์สุดๆ
:กอด1: :mew1:
-
น้องเกี้ยวน่ารักฝุดๆ :mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักอ่ะ อยากเอามาเลี้ยง :impress2:
-
น่ารักจังเลยยยย
ปล.พี่อยากได้เกี๊ยวกลับบ้านนนน
-
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าน่ารักแล้วก็อบอุ่นดีจังเลยค่ะ
ชอบน้องเกี๊ยวมากอ่ะ น้องน่ารักจริงๆ :impress2:
ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายดีๆ จ้า
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ น่ารักมากกกก :mew1:
ชอบน้องเกี๊ยวสุดเลย
จะตามไปอ่านทุกเรื่องเลยค่าาาา
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆสนุกๆมาให้อ่านค่ะ
:hao6: :mew1: :mew1:
-
สนุกมากค่ะ o13
-
น้องเกี๊ยวมาอยู่กับป้า
เถอะ ถ้าจะน่ารักอย่าง
นี้ :m5:
-
เพิ่งมาอ่านรวดเดียวจบวันนี้ ละมุนมากกกกกกกกกกกกก
น้องเกี๊ยวน่ารัก :angry2: :angry2: :angry2:
-
เรื่องนี้น่ารักมากกกกกกกก
แต่เค้ายังค้าง ตี่-เจ อ่ะ :katai1:
:pig4:
-
อ่านจบแล้ววว เรื่องนี้ทั้งสนุกและน่ารักมากๆ :impress2:
อ่านแล้วอบอุ่นมากๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ
-
อ่านจบแล้วน่ารักมากๆค่ะ เนื้อเรื่อง น่ารัก น่ากิน (ไม่เกี่ยว) 555555
ชอบมากๆค่ะ อบอุ่น :man1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:กอด1: :L2: :pig4:
-
เกี๊ยวน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก ขอบคุณที่มาลงให้อ่านนะค้า
-
น่ารักมากกก อ่านภาคลูกก่อนมาอ่านภาคพ่อพ่อ 5555555
-
ขอบคุณที่สร้างเรื่องราวดีดีใหัอ่านนะค่ะ ขอบคุณมากมากเลยค่ะ
เดี่ยวตามไปอ่านหนูเกี๊ยวสุดที่รักต่อน๊าาา ขอให้คุณป๊าคุณพ่อรักๆๆๆกัน
อยาได้ตอนพิเศษพี่ฮ่ะกับพี่ตี่บ้างจังงชอบคู่รองเหมือนกันน่ารักกก
ขอบคุณจริงๆนะคะ. :L2: :mew1:
-
:impress2:
-
เครื่องปรุง กับ ถุงทอง
ตอนพิเศษในเล่ม
- คุณถุง เครื่องปรุง น้องเกี๊ยว 3 ตอน
- แบงค์ เก๋า 1 ตอน
- ตี่ เจ 1 ตอน
กำลังอยู่ในระหว่างการดำเนินการนะคะ ตอนนี้ยังไม่ได้เปิดจอง น่าจะเปิดหลังปิดจองรักต้องยุ่งนะคะ ^^
ใครคิดถึงน้องเกี๊ยวตอนเด็ก ใครรออยู่ ไปอ่านกันอีกรอบน้าาา ><
(http://fd.topitme.com/d/aa/b7/115140822025fb7aado.jpg)
-
เกี๊ยวววววว :o8:
-
:call:
-
รอค่าาาาา ชอบเรื่องนี้มากกกกกก
-
สนุกมากๆๆๆๆๆ
ชอบน้องเกี๊ยวจัง
อ่านพาร์ทตอนโตแล้วอยากอ่านต่อเลย
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ
อ่านแล้วอมยิ้มตามไม่หยุดเลย
-
อ่านรวดเดียวจบ สนุกมาก ขอบคุณมากนะคะ หนูเกี๊ยวน่ารักมาก :mew2: :mew2:
-
สนุกมากๆเลยครับ
-
อ่านทีเดียวจบเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไป อ่านไปหมั่นไส้ไป สนุกมากเลย
-
:pig4: สนุกดีจ๊ะ ขอบคุณนะ
-
ดราม่ากระชับดี ไม่หน่วงมาก
-
ชอบเรื่องนี้ที่ไม่มีดราม่า ชอบน้องเกี๊ยว น้องน่ารัก :m3:
:c3:
-
รอค่ะ :mew1:
-
:-[ :-[ :-[
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เกี๊ยวตอนเด็กน่ารักเฟ่อออ :impress2: ชอบมากๆๆค่า
-
อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ สนุกดี น้องเกี๊ยวน่ารัก เดี๋ยวจะไปอ่านเรื่องน้องเกี๊ยวตอนโตต่อนะค้าา
-
สนุกมากเลย เพ่งได้อ่าน :mew1: :mew1:
-
:impress3: สนุกน่ารักมากกกกกกกกกกกกก ชอบจริง ๆ น่ะ เรื่องนี้แนวคล้าย ๆ Nanny เลยน่ะ แต่ว่าเรื่องดูจะแซ่บกว่าน่ะ :z1: เราเป็นโรคแพ้เด็ก เรื่องไหนมีเด็กนี่ชอบมาก แล้วมาเจอแมวอีก กรี๊ดสลบ :o8: แล้วหนูเกี๊ยวนี่น่ารักมากกกกกกกกกกกกก โตขึ้นเหมือนจะเป็นเคะรึเปล่าเนี่ย 555 แต่อย่างว่าของอย่างนี้ต้องดูกันยาวววววววววว :mew4: กลับไปอ่านต่อ :mew3:
-
สนุกมาก ๆ ครับ อ่านแล้วอารมณ์ดี น้องเกี๊ยวน่ารัก
ขอบคุณครับ
-
น้องเกี๊ยวน่าร๊ากกกกกกกกกกกก :o8: :-[
ครอบครัวอบอุ่นสุดๆๆ ชอบคุณถุงกะน้องปรุง :mew1:
ชอบคู่รองทั้ง 2 คู่เลยค่ะ อยากให้มาต่อที่เหลือของเจ - ตี่ อิอิ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆค่ะ สนุกสุดๆๆๆเรื่องเรื่องนี้น่ารักมากค่ะ ครอบครัวสุขสัน :pig4:
-
อ่านมา 20 ตอนและ เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ ชอบปรุง กะ คุณถุงจัง :-[ :-[ :-[
เกี๊ยวกุ้งน่ารัก น่าฟัดมากกกกกกกกก :impress2: :impress2: :impress2:
อยากรู้เรื่องของฮะเก๋าแล้วดิ น่าจะคู่กะหนุ่ม SCG ป่ะ :hao3: :hao3: :hao3:
-
ชอบมากกกก เรื่องนี้น่ารักจัง อ่านแล้วมีความสุข อ่านไป ยิ้มไป ยังกะคนบ้าเลย 555 :hao7: :hao7: :hao7:
เครื่องปรุง กะ ถุงทองน่ารักดี แต่แอบอิจฉาเบาๆ อิอิ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เกี๊ยวกุ้งน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก ทำไมน่ารักขนาดนี้เนี่ย อ่านเจอมาหลายเรื่องนะที่มีเด็กด้วย ชอบทุกเรื่องเลย รู้สึกว่ามีเด็กด้วยแล้วเรื่องมาน่ารักขึ้นเยอะเลย เกี๊ยวดีอ่ะ ยอมรับเรืาองของพ่อๆได้ด้วย :impress2: :impress2: :impress2:
คู่รองก็ชอบนะ แต่ชอบคู่ เจตี่ มากกว่า แบบว่ามามึนๆ ลงท้ายเรียบๆ ไม่ได้ฝืนใจมาก น่ารักดี :z2: :z2: :z2:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ อ่านแล้วทำให้ยิ้มได้ตลอดเรื่องเลย :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอิ่มม... ตี๋กับเก๋านี่ทำตัวเหมือนเด็กไม่มีหัวคิดเลยเนอะ
คนนึงใจแตกหนีตามยัดเยียดตัวเองให้ผู้ชาย ไม่ติดต่อที่บ้านเป็นอาทิตย์ๆ
ไม่สนใจว่าคนอื่นเค้าจะเป็นห่วง แค่ตัวเองพอใจ จะขอโทษสักคำก็ไม่มี
อีกคนก็เป็นตัวแทนคนอื่นให้เค้าเอาฟรี ทำไมเห็นค่าตัวเองกันเลยอ่ะ พ่อแม่รู้คงดีใจตายเลย
บ่น แต่เราก็ยังอ่านอยู่นะ -0-
:seng2ped: :m16:
-
คู่ตี่กับพี่เจนี้ยังงงๆอยู่ อยากอ่านต่อ
-
เกี๊ยวน่ารัก ป๊ากับพ่อก็น่ารัก แต่หลงน้องเกี๊ยวมากกว่า :hao3: :hao3: :hao3:
-
อ่านรวดเดียวเลยคร้าาาา น่ารักทุกคู่เลย โดยเฉพาะน้องเกี๊ยว
-
น่าร้ากกกกกก
หลงน้องเกี๊ยววววว ><
-
[Pre Order] ★.:*･เครื่องปรุง กับ ถุงทอง･*:.★
TBL-425-920
(http://i66.tinypic.com/ivv1w6.jpg)
รายละเอียดหนังสือ
ขนาด A5 จำนวนเล่ม 1 เล่ม
ราคา 285 บาท (รวมค่าส่งแบบลงทะเบียน/ห่อกันกระแทกใส่ซอง)
ของแถม เข็มกลัดลายน้องเกี๊ยว
เปิดจองรอบขยายเวลาและโอนเงินตั้งแต่ วันที่ 4 กุมภาพันธุ์ 2559 – 1 มีนาคม 2559
เริ่มจัดส่งหนังสือให้ตั้งแต่ วันที่ 20 มีนาคม 2559 – 1 เมษายน 2559
สั่งจองได้ที่ >> กดเลย (http://www.nana-naris-ybooks.com/product/37/pre-order-เครื่องปรุง-กับ-ถุงทอง=)
สอบถามเพิ่มเติม
แฟนเพจ https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop (https://www.facebook.com/NanaNaRiSshop)
เว็บ http://www.nana-naris-ybooks.com/ (http://www.nana-naris-ybooks.com/)
หรือ
Facebook: Akikojae (https://www.facebook.com/Akikojae/)
Twitter: Kikotvxqyj (https://twitter.com/Kikotvxqyj)
-
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจมากๆ อ่านไปยิ้มไปตลอด น่ารักทุกคู่ทุกตัวละครเลย
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คุณถุงทำเอาเลือดกำเดาเราแทบไหล :z1: :pighaun:
-
เอิ่มม เก๋าตอนนี้ทำตัวลดคุณค่าของตัวเองลงไปอีกบานเลย ถ้าเป็นสินค้านี่จัดอยู่ในหมวดลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลจนเหมือนได้ฟรีนะเก๋า :z3:
-
:L2: :L2: :L2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ค่ะ ^^ อ่านเพลินมาก น่ารัก อบอุ่น
-
:pig4: :pig4:
-
ย้อนกลับมาอ่านอีก :katai2-1:
-
:ling1: จบแล้วววววววว มันดีอ่ะเธอ ชอบบบบบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โครตตตตตตตตตต :กอด1: :L2:
-
น่ารักมากเลยค่ะ อบอุ่นหัวใจ :กอด1: :pig4:
-
น้องเกี๊ยวน่ารักมากค่า อ่่านแล้วนึกถึงหลานตัวเอง ซนๆ 5555
เนื้อเรื่องสนุกดีค่ะ ชิวๆเลยเรื่องนี้ อ่านสบายเรื่อยๆ แล้วตอนของคู่พิเศษก็ดีค่ะ น่ารักดีทั้งสามคู่เลย :mew1: :mew1: :mew1:
-
:katai2-1: :katai2-1: ชอบเรื่องนี้ น่ารัก อ่านรอบที่ 3 :z2:
-
:mew1:
สนุกมากๆค่าาาาา เรื่องนี้เกี๊ยวทำหั้ยทุกคนยิ้มเลยจริงๆ อยากมีลูกแบบนี้มั้งเลยค่ะ อิน เนอะ 55555
-
ชอบ ๆ ขอเกี้ยวปรุงถุง กลับบ้านที่ o18
-
:-[
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
"ป๊าให้วันเดียวนะ .. อนุบาลสองแล้ว เพื่อนๆเขานอนคนเดียวได้แล้ว"
เราอายุ18แล้วยังนอนห้องเดียวกับแม่อยู่เลย :mew2:
-
o13
-
ครอบครัวน่ารักกก :m3: :m3:
-
ชอบคู่ของเจกับตี่ แม้จะสั้นแต่น่ารักนะ :กอด1: