คือปกติ อ่านนิยายที่พี่น้องรักกันเองมันฟินไม่สุด แต่เรื่องนี้ทำไม เรารู้สึกสะใจไงไม่รู้และไม่รู้สึกแปลก ๆ ด้วย หรืออาจจะเป็นเพราะเราอ่านและฟังแต่ด้านของเดี่ยวมาตลอดกะไม่รู้เลยรู้สึกรังเกียจปัญญา กับรัศมีมาก ๆ ส่วนป้องกับเดี่ยว มันไม่มีความผูกพันธ์แบบพี่น้องเลย เลยอาจทำให้เราไม่รู้สึกแปลก ๆ ปล.อย่าฆ่าพ่อก็พอนะปราบ แต่เอาให้กระอักเลือดได้ เราอนุมัติ ฮ่าาา (หัวเราะแบบชั่วร้าย)
รีบเอาคืน จะได้ดูแลน้องป้องสักที สงสารป่องมาก ตอนนี้ อารมณ์นี้ สงสารสุด ๆ