ตอน 16 ก็มาดิคร๊าบเช้าวันจันทร์
หลังจากไปเที่ยว กลับมาทำงาน ผมก็ยังต้องตื่นไปราวด์วอร์ดเหมือนเคย เอาของฝากไปฝากวอร์ดต่างๆ และพี่ๆ เพื่อนร่วมงานที่ผมสนิทสนม รวมทั้ง ER ด้วย
"ไปเที่ยวทะเล ทำไมไม่เห็นดำเลยคะคุณหมอนิว หรือว่าอยู่แต่ในห้องค๊าาา" ทันทีที่โผล่หน้าเข้าไป ER พี่มินนี่ก็ทักทายซะผมไปต่อไม่เป็นเลยครับ จึงได้แต่หัวเราะแหะๆ แก้เก้อไป
"เหมือนน้ำทะเลจะหวานด้วยนะค๊าาา อิอิ" อันนี้เป็นเสียงพี่พยาบาลอีกคนแทรกเข้ามา
"แล้วยังไงคะ เปิดตัวแล้วเหรอคะ"
"ดีใจด้วยนะค๊าาา น่ารักมากเลยค่าาา"
ตอนนี้ผมเริ่มมึนกับแต่ละเสียงครับ จะตอบคำถามไหนก่อนดี จะแก้ตัวหรือตอบรับความปรารถนาดีของทุกคนไว้ แต่แล้วเสียงก็ค่อยๆ เงียบลง พร้อมกับรับรู้ได้ถึงสัมผัสอุ่นๆ จากฝ่ามือใหญ่ที่แตะลงแขนผม
"มีอะไรกันรึเปล่าครับ" ร่างสูงคุ้นตาโผล่หน้ามาจากด้านหลังผม
"ไม่มีอะไรค่าา แซวน้องนิดหน่อยค่าา" เป็นพี่มินนี่ครับ รีบออกหน้ารับแทนคนอื่น
"อ่อ คงแซวเรื่องผมอัพรูปคู่น้องใช่ไหมครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่แกล้งน้องเล่นเฉยๆ แค่…พี่น้องครับ" พูดจบ ก็แจกยิ้มหล่อกระชากใจ ทำเอาสาวน้อยสาวใหญ่สาวสองระทวยกันเป็นแถบๆ ส่วนผมนั้นได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่ในใจ อยากรู้คำตอบอยู่เหมือนกันว่าไอ้พี่กี้จะว่าไง จะได้ว่าตามกัน
พูดจบ ไอ้พี่กี้ก็ลากผมออกมาจาก ER รวมทั้งลากผมไปด้วยทุกที่ในวันนี้ มันก็ดีนะ เพราะทุกคนที่เจอหน้าเราสองคน เป็นต้องถามถึงประเด็นนี้กันหมด การที่ผมไปกับไอ้พี่กี้ ทำให้ผมไม่ต้องตอบคำถามเอง ไม่ต้องลำบากใจ ไม่ว่าจะคำถามไหน ไอ้พี่กี้เอาอยู่ ผมก็เลยรอดตัวไป
แต่… แต่มีคนนึงที่ผมไม่รอดว่ะ มันดักรอผมอยู่ห้องเลย พอมันได้ยินเสียงผมเปิดประตูห้องเท่านั้นล่ะ มันก็รีบเปิดประตูห้องมันมาจ๊ะเอ๋ผมเลย ไม่ต้องเดาเลยครับ ไอ้เพื่อนเต็มไง รออัพเดตเต็มที่อ่ะ
"มานี่เลยมึง" มันไม่ยอมให้ผมเดินเข้าห้องตัวเอง มันลากผมเข้าไปห้องมันที่อยู่ข้างๆ
"ใจเย็นนนนน กูไม่หนีไปไหนหรอก"
มันลากผมมาหยุดอยู่ที่โซฟากลางห้องมัน แล้วมันก็เริ่มซักไซ้ผม
"อะไรยังไงมึง ทำไมอาจารย์กี้ป่าวประกาศกับผู้คนว่าแค่พี่น้องวะ"
"ก็แค่พี่น้องจริงๆ ไง มีอะไรงงเนี่ย"
"หรือว่าพวกมึงยังไม่ตกลงคบกันวะ"
"ก็เออไง ยังไม่เป็นแฟนกันซักหน่อย"
"บรรยากาศดีขนาดนั้น พี่กี้ไม่ขอมึงเป็นแฟนเหรอวะ"
"อือ ก็ไม่เห็นขอ"
"แล้วถ้าพี่เค้าขอ มึงจะว่าไง"
"ไม่รู้ว่ะ กูยังงงๆ อยู่เลย"
"มึงงงอะไรวะนิว …เวลาอยู่กับพี่เค้า มึงมีความสุขไหม"
"ก็…รู้สึกดีแหละ"
"มึงชอบ หรือ ไม่ชอบ พี่เค้า"
"ก็…ชอบแหละ"
"แล้วมึงได้บอกพี่เค้าไหม"
"ก็บอกนะ แต่บอกว่า…ชอบนิดหน่อย"
"มึงนี่น๊าา ทำไมเป็นคนปากแข็งขนาดนี้"
"ปากแข็งตรงไหน ปากกูนุ่มจะตาย อิอิ" ปากผมนุ่มจริงๆ นะ ไม่งั้นไอ้พี่กี้คงไม่จูบแล้วจูบอีกหรอก ฮ่าๆๆๆ
"ยังตลกได้นะมึง" จะว่าไป ดูไอ้เต็มมันเครียดๆ นะครับ
"มึงนั่นแหละเป็นอะไร ดูซีเรียสกว่ากูอีกนะเนี่ย"
"เฮ้อออ จะไม่ให้กูซีเรียสได้ไงวะ ไอ้ฟิล์มน่ะ มันถามเรื่องมึงจากกูทุกเช้าเที่ยงเย็นเลยเนี่ย คือถ้ามึงชอบพี่กี้ กูจะได้บอกมันว่าตัดใจซะ จะได้ไม่เสียความรู้สึกกันไปมากกว่านี้"
"แล้วทำไมมันไม่มาถามกูเองวะ คิดจะจีบกู ก็ต้องเข้าหากูสิวะ นี่เข้าหามึงทำไมอ่ะ …เอ๊ะ หรือว่าพวกมึงมีซัมธิงอะไรกันอยู่" ผมชักจะได้กลิ่นอะไรบางอย่างแล้วนะ
"บ้าเหรอมึง มันก็แค่มาปรึกษากูเรื่องมึงเฉยๆ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง" หลบตากูด้วยนะไอ้เต็มมึงน่ะ
"มันมาปรึกษามึงกี่ครั้งแล้ว"
"ก็หลายครั้งอยู่"
"กูว่า…มึงต้องอัพเดตอะไรให้กูฟ้งบ้างแล้วล่ะเต็ม"
"อัพเดตเชี่ยไรวะ …สรุปเลยนะ คือมึงก็ชอบพี่กี้อยู่ แต่ยังไม่ได้คบกันเป็นแฟน รอให้อะไรๆ มันชัดเจนกว่านี้ ละค่อยไปต่อเนอะ กูจะได้ไปบอกไอ้ฟิล์ม"
"ฝากบอกมันด้วย ถ้ามันชอบกู ช่วยเข้าหากูด้วย ตอนนี้ยังมีหวัง …คือ กูก็ยังไม่ปักใจที่พี่กี้หรอก เผื่อไอ้ฟิล์มดีกว่าไง …ละตอนนี้กูมีสิทธิ์เลือกใช่ไหม งั้นกูขอใช้สิทธิ์นั้น" พูดจบ ผมมองหน้าไอ้เต็ม อยากเห็นสีหน้ามันครับ ไม่ได้อะไรกับไอ้ฟิล์มหรอก แต่แค่แกล้งเพื่อนเฉยๆ
"มึงจะจับปลาสองมือเลยเหรอวะ" นั่นไง สีหน้ามันดูไม่ปกติอ่ะ
"กูจะจับแค่ตัวเดียว แต่กูกำลังเลือกอยู่ไง"
"…กูไม่คิดเลยว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้ เล่นกับความรู้สึกคนอื่นแบบนี้" มันด่าผมครับ ด่าด้วยสีหน้าจริงจังด้วยนะครับ
"กูก็แค่…อยากได้สิ่งที่ดีที่สุดเว้ย …ว่าแต่มึงเหอะ เป็นอะไร มึงเป็นเพื่อนกูไม่ใช่เหรอ มึงต้องอยากให้กูได้สิ่งที่ดีที่สุดสิวะ"
"………"
มันเงียบไป ไม่ตอบผมครับ ผมจึงเอื้อมมือไปกอดคอมัน แล้วพูดกับมันดีๆ
"มึงจำไว้นะ… ยังไงกูก็เป็นเพื่อนมึง"
พูดจบ ผมก็ตบบ่าไอ้เต็มสองสามครั้งก่อนจะเดินออกไปจากห้องมัน ทิ้งไอ้เพื่อนตัวดีไว้กับความสับสนงุนงงในหัวตัวเอง
ผมกลับมาถึงห้อง อาบน้ำปะแป้งเตรียมเข้านอน หยิบโทรศัพท์มาเลื่อนๆ ถูๆ ไปมา ดูซิมีอะไรให้อัพเดต ในไลน์มีข้อความไอ้พี่กี้ค้างอยู่ คือจะไลน์มาทำไมวะ เพิ่งแยกกันก่อนที่ผมจะเดินขึ้นห้องเอง
Kie : ฝันดีนะครับ คนดีของพี่อ่านแล้วก็รู้สึกหน้าร้อนๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ไอ้พี่กี้ไลน์มาบอกฝันดี ผมจึงตอบกลับไป
New : ครับ ฝันดีครับพี่ไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมาอีก
Kie : ทำไมยังไม่นอน
New : ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ
Kie : วันนี้ไม่ให้พี่ไปช่วยอาบน้ำเหรอ
New : หื่นว่ะ
Kie : หื่นแล้วรักไหมอ่ะ
New :
Kie : ไปนอนด้วยได้ป่าวเอ่ออออ…อยู่ดีๆ ก็ขอมานอนด้วยเว้ยคนเรา เอาไงดีวะ คิดๆๆๆ สมองฝั่งเหตุผลบอกว่าไม่ควร แต่ฝั่งความรู้สึกอ่ะไปแล้ววว อนุญาตไปแล้ววว เอาไงดีวะ เอาวะ ลองดูซักตั้งเว้ยยยย ไอ้นิว!
New : ก็มาดิคร๊าบบบบ
Kie : จริงเหรอ!!
New : อือ
Kie : อีก 2 นาทีรอเปิดประตูให้ด้วย
New : (ส่งสติ๊กเกอร์ 'Ok' ตอบกลับไป)ผ่านไปไม่ถึง 2 นาทีดีครับ ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้อง เลยต้องรีบวิ่งไปเปิดให้พ่อเจ้าประคุณ พอเปิดประตูออกไปก็เป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครนั่นแหละครับ เปิดประตูปุ๊ป เจ้าตัวก็รีบผลุบเข้ามาเลย พอปิดประตูเท่านั้นแหละ สองแขนก็เข้ามาโอบกอดผมเลย
"อะไรเนี่ยพี่"
"ขอกอดหน่อยยยย"
"เว่อร์ละๆๆ" ปากผมว่าให้ แต่มือผมก็โอบกอดตอบพี่เค้านะ อิอิ
"คิดถึงอ่ะ"
"แยกกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะพี่กี้ เกินไปไหม"
"1 วินาทีก็นานแสนนานละสำหรับพี่"
"โอ้ยยยย ขออ้วกได้ไหม" หมั่นไส้มากกกกครับ
"อะไร ยังไม่ได้กันจะท้องแล้วเหรอ หึหึ"
"ไอ้พี่กี้!!"
ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยแล้ว นี่ผมคิดผิดหรือคิดถูกที่อนุญาตให้ไอ้พี่กี้มานอนด้วยเนี่ย คืนนี้จะเป็นไงน้อ ภาวนาให้นอนจับมือกันใสๆ หลับไปละกัน อย่างน้อยถ้าจะมีอะไรกัน ก็ขอใช้คำว่า 'แฟน' ก่อนเถอะนะ
ผมมองดูเตียงนอนห้องตัวเอง เป็นเตียงเดี่ยวขนาด 3.5 ฟุต จะนอนกันยังไงวะ ผู้ชายสองคน ต้องเบียดกันเบอร์ไหนถึงจะนอนได้ ไอ้ตอนเค้าขออนุญาตละไม่คิด นิวเอ้ยยยย อยากจะเบิร์ดกระโหลกตัวเองซะจริงๆ
"พี่กี้ เปลี่ยนใจยังทันนะ เตียงห้องผมมันแคบ นอนไม่สบายหรอก"
"ไม่ใช่อุปสรรค" พูดจบ พ่อเจ้าประคุณก็ลงไปนอนที่เตียงของผมทันที พร้อมกับเหลือที่ให้ผมนิดหน่อย
"นี่ไง นิวนอนตรงนี้ ไม่ตกเตียงหรอก เดี๋ยวพี่กอดนิวไว้ หึหึ"
ผมมองดูเนื้อที่อันน้อยนิด แล้วก็ได้แต่ส่ายหัวเบาๆ จากนั้นก็เดินไปปิดไฟ แล้วกลับมาล้มตัวลงบนเตียงนอน ทันทีที่หัวแตะหมอน แขนใหญ่ก็ช้อนมารองคอไว้ พี่กี้นอนหันหน้ามาทางผม ส่วนผมหนอนหงาย โดยลำตัวแทบจะอยู่ในอ้อมกอดของพี่กี้แล้ว เราตัวแนบชิดสนิทกันมาก มากถึงขนาดได้ยินเสียงลมหายใจ และเสียงจังหวะการเต้นหัวใจของอีกฝ่าย
พี่กี้ต้องได้ยินเสียงเต้นหัวใจผมแน่เลย มันคงถี่รัวยิ่งกว่าตีกลองชุดซะอีก ใช่ครับ ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก คงเหมือนสาววัยแรกรุ่นที่เพิ่งถูกชายแตะตัวครั้งแรก ฮ่าๆๆ ผมอาจจะพูดเว่อร์ไปหน่อย แต่ฟีลมันใช่มากเลยครับ
"ใจเต้นแรงไปไหมนิว" นั่นไง ไอ้พี่กี้มันได้ยินโดยที่ไม่ต้องใช้ Stretoscope เลย
"ก็…ธรรมดานี่นา"
"อยู่ใกล้พี่แล้วตื่นเต้นเหรอครับ" ไอ้พี่กี้มันกระซิบถามผม
"ไม่ได้ตื่นเต้นซักหน่อย"
"เหรอ แต่เหงื่อเต็มฝ่ามือเลยนะ หึหึ" มันฉวยมือผมไปจับไว้ครับ งือออ ตัวก็ถูกกอดไว้ มือก็ถูกจับไว้ ขายังโดนขายาวๆ ของไอ้พี่กี้พาดทับอีกด้วย นี่ผมสูญสิ้นอิสรภาพแล้วใช่ม้ายยย
"เงียบไปเลยพี่ จะนอนไม่ใช่เหรอ นอนไปดิ" ผมทำเสียงดุใส่ แต่อีกฝ่ายก็ไม่เห็นจะกลัวเลย
"อยากนอนแล้วจริงๆ เหรอครับ"
"อือออ…"
"งั้นก่อนนอน ขอ goodnight kiss ได้ไหมครับ"
"เราเป็นแค่พี่น้อง ไม่ต้อง goodnight kiss ก็ได้พี่" ขอย้อนคำพี่แกหน่อยเถอะ
"พูดแบบนี้ แสดงว่า…นิวไม่อยากเป็นแค่พี่น้องแล้วใช่ไหมครับ"
"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น" จริงๆ นะครับ ผมแค่หาข้ออ้างไม่ให้ไอ้พี่กี้ลวนลามผมเท่านั้นเอง
"งั้นหมายความว่าไง"
"ก็แค่เตือนสติพี่เฉยๆ …เดี๋ยวพี่จะหื่นใส่ผม"
"นิวกลัวพี่เหรอครับ" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนโยน
"ครับ…ผม…ยังไม่พร้อม" ผมตอบเบาๆ กลับไป เพราะผมรู้ว่าถ้ามีจูบ มันต้องมีพาร์ทต่อไป มันไม่จบที่จูบหรอก อยู่บนเตียงด้วยกันขนาดนี้แล้ว
"ได้ครับ…ไม่ให้ก็ไม่ให้ครับ"
พูดจบ ไอ้พี่กี้ก็โน้มริมฝีปากมาจูบผมที่หน้าผากแทน เป็นจูบบางเบา แต่รู้สึกอบอุ่นซาบซ่านไปทั้งหัวใจเลยล่ะครับ
"ขอบคุณนะครับพี่กี้…ที่เข้าใจนิว"
พี่กี้ไม่ตอบ แต่ลูบหัวผมด้วยความอ่อนโยน ผมจึงหันข้างเข้าหาร่างสูง แล้วจุ๊บไปที่คางพี่เค้าหนึ่งทีเบาๆ แล้วรีบหมุนตัวกลับมานอนหงายตามเดิม ได้ยินเสียงหัวเราะหึหึอยู่ในลำคอพี่เค้าอย่างพึงพอใจ ส่วนผมนั้นก็ยังเขินๆ เหมือนเดิมคร๊าบบบ ><
.
.
.
เช้าวันถัดมา
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับร่างสูงใหญ่ของไอ้พี่กี้ที่อยู่ข้างกาย แขนยังโอบพาดตัวผมอยู่เลย ดวงตายังคงปิดสนิทพร้อมกับลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเจ้าตัวยังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรารมย์ ผมมองดูคิ้วหนาทั้งสองข้าง เรื่อยลงมาที่สันจมูกโด่ง เรียวปากตรงหน้าที่เจ้าตัวชอบใช้มาบดขยี้ผมนักหนา มองแล้วก็ให้ความรู้สึกหน้าร้อนผะผ่าวขึ้นมา นี่ผมเขินไอ้พี่กี้แม้กระทั่งตอนหลับเหรอเนี่ย ผมว่าผมเป็นเอามากอยู่นะ อาการหนักแล้วเรา
คิดได้แบบนั้น ผมจึงค่อยๆ เอาตัวเองออกมาจากการโอบกอดของไอ้พี่กี้ แต่ก็คงขยับแรงไปหน่อย ร่างสูงตรงหน้าเลยเปิดเปลือกตาออกมา สุดท้ายก็ตื่นจนได้
"ตื่นแล้วเหรอครับคนดี"
"ครับ พี่กี้นอนต่อก็ได้นะ เดี๋ยวนิวจะลุกไปอาบน้ำ"
ผมลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ถูกไอ้พี่กี้รั้งตัวลงไปนอนกอดเหมือนเดิม
"อย่าเพิ่งไปได้ไหม…ขออยู่แบบนี้อีกซักพัก" พูดไปก็เอาหน้ามาถูไหล่ผมด้วยนะ
"แต่วันนี้พี่มีเคสใหญ่ที่ต้องผ่านะ"
"ขอแค่ 5 นาทีน๊าา" ผมว่าไอ้พี่กี้มันก็ขี้อ้อนเหมือนกันนะเนี่ย
"…ก็ได้…ครับ" ละผมก็ใจอ่อนทู๊กกกกกกที
ห้านาทีของพี่กี้หมดไปกับการมองหน้าผม หอมแก้มผม ทำปูไต่ผม และสุดท้ายที่ขาดไม่ได้คือการประทับจูบลงมาที่ปากผม ดูดเม้มริมฝีปากไปจนถึงส่งเรียวลิ้นเข้ามาด้านใน ทำเอาผมตัวอ่อนระทวย โอ้ยๆๆๆๆ แล้วเมื่อไหร่ห้านาทีมันจะหมดซักที หายใจจะไม่ออกอยู่แล้วครับ ให้ผมหายใจบ้างอะไรบ้าง งือออ
'กริ๊งงงงงงงงง'
ผมผลักอกพี่กี้ออกจากตัวเบาๆ ทำให้ไอ้พี่กี้ยอมปล่อยริมฝีปากผมให้เป็นอิสระ จึงมีโอกาสได้พูด
"หมดเวลา 5 นาทีแล้วววว"
นั่นเสียงนาฬิกาปลุกผมเองล่ะ ตั้งไว้ 5 นาทีสำหรับพี่กี้ ถ้าไม่ตั้งไว้มีหวังล่อไปเป็นชั่วโมงแน่ๆ อิอิ
TBC.
Talk : วันนี้ลงพิเศษให้ค่ะ เนื่องจากครบรอบที่อัพนิยายเรื่องนี้ครบ 1 เดือน เย้!! เรื่องนี้อาจจะใช้เวลาเดินทางร่วมกันยาวนานหน่อยนะคะ อาจปาไป 40 ตอนเลยก็ได้ 55555 อย่าเพิ่งเบื่อกันน๊าา (ไรท์ก็อย่าเพิ่งเบื่อน๊าา : บอกตัวเอง) เป็นเรื่องที่ดำเนินไปเรื่อยๆ อาจจะยังไม่มีจุดพีคอะไร ยังไงก็ฝากด้วยเหมือนเคยนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และติดตามค่ะ แล้วพบกันอีกทีวันจันทร์นะค๊าา #หมอกี้น้องนิว