วันนี้ไม่รู้พี่กอล์ฟเป็นอะไรคั๊บ ผมกลับมาถึงห้องก็เห็นนอนร้องไห้ :sad2:ที่โซฟาไฟก็ไม่เปิด เปิดแต่NOTEBOOKเพลงอะไรก็ไม่รู้เศร้าๆ ผมนึกว่าไม่สบายเดินเข้าไปถามไม่ตอบอะไร เอาแต่ร้องไห้แล้วถามผม “โก๋ โก๋อยากมีลูกเหรอ โก๋อยากมีลูกใช่ไหม พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ พี่ให้โก๋ไม่ได้ พี่ขอโทษ” พี่กอล์ฟเอาแต่พูดอย่างนี้แล้วก็ก้มหน้านอนร้องไห้อยู่ที่โซฟา ผมถามอะไรก็ไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้
ไม่รู้ว่าพี่กอล์ฟเป็นอะไรคั๊บ กับข้าวก็ยังไม่ทำเห็นวางเครื่องปรุงไว้เต็มครัว ผมเลยต้องโชว์ฝีมือทำไข่เจียวหมูสับทานเอง o13ทำเพื่อพี่กอล์ฟด้วยแต่ก็ไม่ยอมทาน ตอนนี้นอนร้องไห้หลับไปแล้ว ผมอุ้มไปนอนที่เตียง :a12:ตื่นขึ้นมาคงหิวเลยเอาข้าวไข่เจียวหมูสับไปวางไว้ข้างๆด้วย สงสัยคืนนี้อดทำการบ้านแน่เลย
ไม่รู้พี่กอล์ฟเป็นอะไร อยู่ดีๆก็ร้องไห้ พูดถึงเรื่องลูก เรื่องนี้ผมกับพี่กอล์ฟไม่เคยพูดถึงกันนานแล้ว เพราะผมรู้ว่าถ้าพูดพี่กอล์ฟจะเสียใจ
ผมพูดกับพี่ที่โซฟาแล้ว แต่ไม่รู้พี่จะเข้าใจผมหรือป่าว ผมเลยจะบอกพี่อีกครั้ง ผมอยากบอกพี่ว่าผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว สิ่งที่ผมต้องการคือพี่ พี่กอล์ฟของผม ผมมีความสุขที่สุดแล้วที่ได้รักกับพี่ ได้อยู่กับพี่ ได้ใช้ชีวิตร่วมกับพี่ ต่อให้พี่มีลูกให้ผมได้จริงๆ ผมไม่แน่ใจว่าผมจะมีความสุขเท่ากับตอนนี้ ที่พี่ให้ผมมาตอนนี้มันก็มากพอแล้วคั๊บ ผมไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้วนะคั๊บที่รักของโก๋
(หรือว่าผมทำการบ้านน้อยไป เลยไม่มีลูกซักที สงสัยต้องเพิ่มการบ้านซะแล้ว :laugh:แล้วก็ต้องสดๆ ไม่ต้องใส่ถุงห่อกลับบ้าน โอกาสท้องจะได้มากขึ้น
ผมล้อเล่นนะคั๊บ ผมรู้ว่าพี่อ่านตรงนี้แล้วต้องยิ้ม พี่ยิ้มแล้วผมมีความสุขจังคั๊บ เวลาพี่ร้องไห้ผมเจ็บเหมือนโดนมีดบาด น้ำตาของพี่เหมือนเลือดที่ไหลออกจากตัวผม จำไว้นะคั๊บ อย่าร้องไห้อีก เพราะพี่ร้องไห้ทีไร ผมอดทำการบ้านทุกที :m23:นั่น แอบยิ้มอีกแล้ว ผมรู้นะ)
โก๋รักพี่กอล์ฟที่สุดเลยคั๊บ รักมากที่สุดเท่าที่โก๋จะรักพี่ได้เลยคั๊บ
ปล.เลิกร้องไห้ซักทีนะคั๊บ อยากทำการบ้านอ่ะ (รู้นะว่ายิ้มอีกแล้ว ดีใจจังคั๊บที่ทำให้พี่มีความสุขยิ้มได้)
หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน] (อ่าน 1347827 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก