หัวข้อ: -.\Ql.ปล้นรักเจ้าวายร้าย.๐.-ll-จบแล้ว-ll-150112-ll

[Dee^daY]

จะว่าลืมก็ได้..ย้อนอ่าน

[ณ ที่เดิม™]

อยากให้ถึงตอนหน้าเร็วๆแล้วสิขอรับ 

[Winer]

*****เข็ญญญญญ....ตอนใหม่มาฝากแล้วครับ  ไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่า ขอแรงหนับหนุนด้วยนะคับ ***


 

-CH.07-

บรรยากาศที่กำลังตึงเปรี๊ยะ  อารมณ์ทุกคนกำลังโดนเขี้ยวให้มอดไหม้ด้วยความร้อนในใจ  หนึ่งโมโหน้องชายที่สุดรั้นไม่ยอมขอโทษคนที่อ่อนวัยกว่า  แถมชอบเอาชนะ   เก่งสบัดหัวหนีแต่มือแกร่งก็เล่นงานเขาอยู่หมัด  เขาพะอืดพะอมแทบสำรอกสิ่งที่ตัวเองกินเข้าไปวันนี้  เพราะปากของปาล์มนั้นมันแฝงไปได้กลิ่นยาที่กินเข้าไปเพื่อรักษาความช้ำใน  ในขณะที่ปาล์มก็ตกจริต  สติวิ่งหนีกระเจิงรู้สึกเสียดายจูบแรกที่อยากเก็บไว้ให้คนที่รัก  แน่นอนมันต้องไม่ใช่ไอ้ผู้ชายพันธ์ไม้เลื้อยแบบนี้แน่  เพราะมันต้องเป็นสาวน้อยขาวอวบ ตาโต สวยใส  สมวัยเดียวกัน..  คุณปุ๊บปั๊บกลับตื่นเต้นยกใหญ่ที่ได้เห็นภาพแบบนี้  เหมือนโลกนี้น่าอยู่ขึ้นเป็นกอง  โดยมีกลีบกุหลาบหลากสีกำลังโปรยปรายในห้องนี้

“อึบบบบ..”เก่งสะบัดจนหน้าหลุด  จากวงโคจรของจูบมรณะ
“ค๊ากก....”ปาล์มก็สะอิดสะอึดจูบร้ายไม่ใช่น้อย
“ถุย.....”น้ำลายก้อนใหญ่กระเด็นหลุดจากปากของปาล์มเกือบถึง  ใบหน้าของเก่ง  ถ้าแรงดึงดูดของโลกไม่ถ่วงดุลไว้ก่อน  แต่เศษเล็กเศษน้อยไม่พลาด

“พี่หนึ่งปล่อย  เล่นอะไรทุเรศแบบนี้ผมจะอ้วก”เก่งโวยคอแทบแตก
“ผอ. ทำอย่างนี้ทำไม”ปาล์มรีบยกแขนปาดน้ำลายอีกคนออก  มันช่างน่ารังเกียจยิ่งกว่าแมลงสาบเสียอีก
หลานรักช่วยหยิบกระดาษเช็ดมาซับปากปาล์มอีกที พร้อมกับอมยิ้มไป  หนึ่งแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว  เพราะใบหน้าทั้งคู่สื่อให้รู้ว่ารสชาติออกมาแนวไหน
“อ่ะน้าปาล์ม”
*ฉึบบบ....
ทิซชู่ในมือปุ๊บปั๊บโดนกระชากโดยคนหน้าด้าน..
“นิสัยไม่ดี”ปุ๊บปั๊บว่าคนมักง่ายเสียงเบาๆ แอบมีค้อนด้วยหางตา
“มึงจะทำไม....”เก่งใช้สายตาแกร่งข่ม
“คนนิสัยไม่ดี  ก็ชอบทำอะไรที่ไม่ดีแบบนี้ ปุ๊บปั๊บเกลียดขอรับ”
“เพราะพวกมึงทำกับกูก่อนทำไม”เก่งเถียงกับลูกชายที่ตัวเองก็ไม่รู้
“อย่าเถียงเขา ปุ๊บปั๊บ อย่าเอาท้องฟ้าไปเทียบกับปลักโคลนตมเลยครับ  พูดไปมันก็ทะลุหูซ้ายหูขวา ไม่มีประโยชน์”
ปาล์มยิ่งรู้สึกรังเกียจผู้ชายตรงหน้า  คนที่ตอนนี้เขาได้รับรู้แล้ว่าคือพ่อของใคร.

“ตอนแรกกูนึกว่าพวกมึงเป็นพ่อลูกกัน  แต่ก็เอาเถอะว่ะ  ตอนนี้กูเข้าใจแล้ว”
“เข้าใจอะไร”ปาล์มสวนทันควัน  เพราะสายตา กับรอยยิ้มที่มุมปากดูถูกแบบนั้น  สมองคงสั่งให้คิดเรื่องไม่ดีแน่.
“อยากรู้หรือว่ากูคิดอะไร”
“คนแบบนี้จะคิดอะไรนอกจากเรื่องแย่ๆต่ำๆ”
“ใช่ ใช่.”เก่งชี้นิ้วทั้งห้าใส่หลานและน้า
“กูนึกแล้วเชียว  ว่าไอ้เด็กคนนี้มันจะมีพ่อได้ยังไง  เพราะคงไม่มีใครเขาอยากเป็นหรอก  มีน้านิสัยเลวๆสอนสั่งแต่เรื่องแย่  ถ้ามีใครเขาอยากจะเป็นมันก็คงไม่ใช่คนแล้วน่ะ”
“เก่ง.........”หนึ่งตวาดลั่น
“ทำไมล่ะหรือว่าผมพูดผิด”เก่งหัวเราะ ยิ้มเยาะหลานกับน้า  ส่วนปุ๊บปั๊บยังไม่เข้าใจอะไรดีนัก
“หรือว่าพ่อไอ้เด็กนี่ทนไม่ไหวจนต้องผูกคอตาย ทิ้งให้มันเป็นเด็กกำพร้าไปแล้ว ฮ่า ฮ่า”
“ปุ๊บปั๊บมานี่”ปาล์มเรียกหลานให้เข้ามาใกล้
“คับ...”
“เอามืออุดหูคับ”ปาล์มควันกำลังพวยพุ่งออกจากร่าง
“ปิดหูปิดตาให้สนิทที่สุด”
“ครับ.........”หลานรักก็เชื่อฟังง่าย
ปาล์มยกมือสวมทับเข้าไปที่หูหลานอีกชั้น  เพราะไม่อยากให้ได้ยินสิ่งที่ตัวเองจะพูด
“ทำอะไร  ทำไม  รับไม่ได้เลยหรือ”
“ปุ๊บปั๊บ  ไม่มีพ่อหรอก”ปาล์มกัดฟันพูด
“นั่นไงผมว่าแล้ว  มันก็ยอมรับความจริง”
“เพราะพ่อปุ๊บปั๊บมันเลวยิ่งกว่าหมา เหี้ยยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน”
ปาล์มไม่สามารถอดกลั้นความเจ็บที่อยู่ในอกได้  จนต้องปล่อยให้มันระบายออกมา
“ปาล์ม...”หนึ่งเห็นท่าไม่ดี
“ ไอ้เก่งมึงหยุดยั่วปาล์มซะที”
“กำลังสนุกเลยพี่   พูดความจริงออกมาแค่นี้ก็ร้องไห้ ถุย”
“เพราะปุ๊บปั๊บเขาบริสุทธิ์เกินกว่าที่จะมีพ่อชั่วๆไง  ไอ้ผู้ชายที่มีหน้าที่เพียงทำให้เขาเกิดขึ้นแล้วทิ้งความรับผิดชอบ  สั่งให้แม่เขาไปทำแท้ง  หมาข้างถนนมันยังรักลูกตัวเอง  แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นล่ะจะเรียกว่าอะไรดีล่ะ  สัตว์หรือมันมีค่ามากกว่าคนรกโลกตัวนั้นอีก”
สายน้ำที่พรั่งพรูออกมาจากตา  บอกถึงอารมณ์ของคนที่กำลังเจ็บปวด
“ปาล์ม  ใจเย็นน่ะ”หนึ่งเข้ากอด  เพราะเห็นว่าปาล์มโกรธจนตัวสั่น  หากร่างกายปกติมันคงมีนักมวยดาวรุ่งเกิดขึ้น
“หยุดทำให้ปาล์มโมโห  ได้แล้วเก่ง  ไม่งั้นพี่จะสั่งสอนแกแน่”
“เอาซิครับ  ผมก็เห็นเต็มตาแล้วนี่  ว่าพี่เข้าข้างใคร”
“กอดกันกลมซะขนาดนี้จะให้ผมคิดว่าอะไรดีครับ  เมียพี่หรือผัว”
“มึงนี่มันปากเสียจริงๆเก่ง”หนึ่งยกมือลูบหัวคนที่กำลังร้องไห้ได้ที่

“ปาล์มเป็นอะไรลูก”
ทั้งพ่อและแม่เมื่อเข้าห้องมา  ก็เห็นลางเค้าไม่ดีเสียแล้ว
“คุณทำอะไรลูกฉัน”
“เปล่า....”เก่งไหวไหล่ ส่ายหัวปฏิเสธข้อหา
“คุณหนึ่ง  เกิดอะไรขึ้นทำไม..........”
“ฮือ ฮือ..”
“น้าปาล์มอย่าร้องนะขอรับ”
“คุณยายคุณตาขอรับ  ผู้ชายคนนี้รังแกพี่ปาล์มขอรับ”ปุ๊บปั๊บยกนิ้วน้อยๆชี้ตรงไปที่เก่ง
“เขาด่าน้าปาล์มใหญ่เลย หนูได้ยิน”
“ผู้ชายคนนี้นิสัยไม่ดี ปุ๊บปั๊บไม่ชอบเลยขอรับตา”
“ตาตีเขาให้หน่อยซิขอรับ  เวลาปุ๊บปั๊บดื้อ ตายังตีเลย”
“อย่าลูก  ยายจัดการเองคนแบบนี้”

“คุณเก่ง  คุณไม่น่าทำอย่างนี้เลยนะครับ”
“ใครใช้ให้มันโวยวายกับผมก่อนล่ะครับนายช่าง”
เก่งก็เพิ่งรู้วันนี้แหละว่า  ช่างที่คุมงานก่อสร้างของโครงการเขา  เป็นพ่อของเด็กหนุ่มที่เขาต้องมาป่วนด้วยหลายครั้ง.

“หยุดพอได้แล้ว  คุณหนึ่งและคุณตามฉันมานี่”
“ทำไมผมต้องไป  อยากเรียกร้องค่าเสียหายใช่มั้ย  จะเอาเท่าไร”
“เลิกเสียมารยาท  แล้วตามพี่ไป  เก่ง”
“คุณช่างใหญ่อยู่นี่กับลูกกับหลาน  เดี๋ยวแม่จัดการเอง  เรื่องอย่างนี้ถนัดที่สุด”
เสียงของเธอมันเต็มไปด้วยความมั่นใจว่าเธอจะกำหราบเขาอยู่
“ผมไม่ไป”
“ยังไงก็ต้องไป  ก่อนที่จะอะไรมันจะบานปลายกว่านี้”


สามหัวใจต่างยืนสูดอากาศเข้าให้เต็มปอด  หญิงสูงวัย ปากจัด ท่าทางทะมัดทะแมงยืนสายตาแกร่ง  ไม่เกรงหนุ่มรุ่นลูกที่กำลังจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง  ในมุมเงียบๆมุมหนึ่งของโรงพยาบาล

“มีอะไรก็พูดมาผมจะรีบกลับไปทำงานต่อ”
“พูดจาให้มันน่าฟังหน่อยเก่ง”
“ผมเลือกคนที่จะพูดด้วยครับพี่หนึ่ง  ไม่ใช่พวก.....”เก่งใช้สายตาดูแคลน
“เงียบไปเลย”หนึ่งสวน
“ฮ่า ฮ่า สันดานคนมันดัดยากคุณหนึ่ง  อย่าไปดุไปด่าเลยค่ะ”
“อย่าคิดว่าแก่กว่าผมแล้วจะเกรงใจน่ะ  ผมไม่เกรงหัวดำหัวหงอกหรอก”
“ข้อนั้นฉันไม่คิดหรอกค่ะ  เพราะรู้ว่าไม่มีในสันดานคุณอยู่แล้ว”
“ที่ฉันเรียกมาคุยครั้งนี้  เพราะฉันมีข้อเรียกร้อง  ข้อเสนอ  เพราะฉันเป็นผู้เสียหาย..........”
“...........”เก่งทำหน้าอยากรู้
“คงหิวเงินละซิ”
“ค่ะใครก็อยากได้  แต่ฉันต้องการมากกว่านั้น”
“เท่าไร  กับไอ้แค่ลูกนอนโรงพยาบาลแค่นี้จะเท่าไหร่เชียว”
“10 ล้าน”
“ฮ่า ฮ่า”
“บ้าหรือเปล่าป้า.”
“ทำเป็นขำไปเถอะเก่ง  ยิ้มอะไรก็คิดก่อน.............”หนึ่งทำหน้าเครียด
“พี่หนึ่งพี่จะอยู่ข้างคนอื่นจริงหรือครับ”เก่งถามเพราะอยากแน่ใจ
“พี่ยืนข้างที่ถูกต้องเก่ง  แกทำผิดหลายเรื่อง....”
ขณะที่ทั้งสามกำลังถกเถียงกันหน้าดำหน้าแดง  เพราะคนที่กำลังเข้าตาจนก็คือน้องชายหนึ่งเดียว


“เป็นไงบ้างล่ะพ่อตัวแสบ”เสียงคุ้นหูดังแว่วลอยมา  จนเก่งต้องรีบหันไปมอง
“คุณแม่  คุณพ่อ” เมื่อสายตาเขาหันไปปะทะ  เก่งก็เห็นเทวดานางฟ้าเดินมาโปรด  เมื่อเขาขาดกำลังเสริม  เพราะพี่ชายคนเดียวตอนนี้ก็เปลี่ยนข้างไปแล้ว  เขาคิดว่าอย่างนั้น
“คุณแม่ครับ  คุณพ่อครับ  ช่วยผมด้วย”  เขาวิ่งรี่เข้ามาหาอย่างดีใจ
“มีอะไรหรือค่ะลูก”
“ก็ป้าคนนี้  ผมทำร้ายลูกเขา  เขาคิดค่าเสียหายเป็นสิบล้าน”
“แล้วทำไมเก่งต้องไปทำน้องด้วย”
“ก็มันเหี้ยกับผมก่อน”
“พูดให้มันสุภาพหน่อยเก่ง  นี่มันต่อหน้าผู้ใหญ่”หนึ่งตวาดออกไป
“ก็ป้าเขาเรียก 10 ล้านนะแม่  จะบ้าหรือเปล่า เงินนะไม่ใช่กระดาษ”
“แล้วเก่งคิดว่ามันจะซักเท่าไหร่”
“ไม่น่าจะเกินหมื่น  อย่างมากก็แสนอ่ะ  แถมค่าทำขวัญ”
“แต่คุณแม่น้องปาล์ม  คงไม่ได้คิดเพียงแค่ตรงนี้หรอกนะ”บิดาตัวเองส่งเสียงขึ้นมาบ้าง  พร้อมกับยิ้มให้ลูกชายคนโต

“ฉันเริ่มคิด  ตั้งแต่พรากลูกสาวไปจากพวกฉัน  แล้วทิ้งหลานให้ฉันเลี้ยงดูมาหลายปี”
….ตึ่ง!!!!  ตึ่ง!!!...
“ป้าจะเล่นตลกหรือครับ  ผมไปพรากลูกสาวป้าเมื่อไหร่  แล้วผมก็ไม่เคยมีลูกด้วย”
“นี่ไงหลักฐานที่คุณวีระวัฒน์”ทันทีที่พูดจบเธอก็หยิบรูปที่เตรียมไว้  ออกมาจากกระเป๋าสะพาย
“นี่ไงลูกสาวฉัน  ....ใบปอ  คนที่ครอบครัวฉัน คาดหวังเอาไว้  แต่คุณผู้ชายชั่วๆก็ทำลายเธอจนย่อยยับ  แม้กระทั่งวันที่เธอจากโลกนี้ไป  เธอก็ยังไม่หยุดร้องไห้”
เพียงได้ยินชื่อว่าใบปอเท่านั้นชายหนุ่มก็เริ่มโดนความมืดหม่นจู่โจม  พลางคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่ยังหลงเหลือ  ระหว่างเธอกับเขา
“แม่ไม่คิดเลยนะ  ว่าเก่งจะเป็นคนแบบนี้”
“การที่เก่งทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่ง  มันไม่ใช่คนเดียวที่เขาต้องเสียใจนะครับลูก”บิดาพูดอย่างเห็นใจคนที่เสียหาย
“เด็กในท้องอีกล่ะเก่ง  คนที่แกด่าป่าวๆ ว่าไอ้เด็กเวร  นั่นแหละคือลูกแท้ๆของแก”
ชายหนุ่มช๊อคซีเนม่า  ตาค้าง  เมื่อเขาคิดว่าเขาได้ด่าอะไรเด็กตัวเล็กๆนั้นไปบ้าง

“คุณแม่นี่มันอะไรกันครับ  ทุกคนเห็นดีเห็นงามกันไปหมด”เก่งขยับรูปดูทีละใบอย่างช้า  ราวกับจะใช้ดวงตาแสกนมันให้ชัดๆ
“พี่หนึ่ง  พี่รู้เรื่องนี้มาตลอดหรือครับ”
“ใช่พี่รู้............”

“ดังนั้นสิ่งที่ฉันต้องการ  ที่สุดก็คือ...........”
“คุณ ต้อง แต่งงาน กับลูกชายฉัน”
“เฮ้ยยยยยยยยย...ป้า..”
เก่งหันหน้ามองพี่ชาย  ก็ทำเฉย  หันมามองดูมารดากับบิดา  ทุกคนต่างยืนกอดอกลอยหน้าลอยตา  ไม่ทุกข์  ไม่เดือด  ไม่ร้อน  อะไรกับคำเมื่อกี้เลย
“แม่........”เก่งตาละห้อย  
“พ่อ.....”
“ไม่รู้โว๊ย  ไม่ใช่เรื่องของพ่อ  ใครทำอะไรไว้ก็ต้องรับผิดชอบ”
“พ่อพูดถูกเก่ง  แกทำเรื่องเหี้ยมามากแล้ว  ต่อไปควรจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ซักที”
“จะบ้าหรือพี่  ไอ้เด็กนั่นมันผู้ชายนะ”
“แล้วไงละครับคุณเก่ง”หนึ่งย้อน
“ก็มันมีดุ้น  เหมือนผม  คิดได้ไงพี่ฟ้าผ่าตายแน่”
“ก็ให้มันผ่าไปซิ ฮ่า ฮ่า”
“ไม่เอ๊า  นะแม่  พ่อครับช่วยผมด้วย  จะให้ผมแต่งงานกับไอ้เด็กผู้ชายนั่นหรือ  ไม่เอา  หยี หยะแหยงครับผม”

“ถ้าไม่แต่งก็ได้ก็เก่ง”
“ไชโย  ผมว่าแล้วว่าแม่ต้องช่วยผม”เก่งรี่ไปกอดมารดาอย่างรักใคร่
“แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง....”เก่งร้องเพลงคลอ
“หยุดลูกรัก....”
“แต่ลูกต้องหาเงินให้ได้ 10 ล้าน มาชดใช้เขาตามที่เรียกร้อง...”
“ว๊า.....แม่  ผมจะเอาเงินที่ไหนมากมาย  ขอแม่ก่อนได้มั้ย...”
“ไม่ให้  แม่จะระงับบัตรเครดิต  งดจ่ายเงินเดือนทุกประเภท”
“นี่แม่ไม่ช่วยผมแล้วยัง  เฮ้อออออ  ฆ่าผม  มัดมือมัดเท้ากันเลยหรือครับ”
“ไม่แต่งก็ได้  แต่พ่อก็จะตัดลูกตัดพ่อกับแก  เจ้าเก่ง”บิดาย้ำเสริม  พลางคิดถึงเรื่องเมื่อ 20 ปีก่อนไม่ได้...

“เห้ปู งานนี้แกช่วยเร่งมือคนงานให้เพื่อนหน่อยซิว่ะ”
ผู้รับเหมา  กำลังคุยกับช่างเพื่อนรักที่ทำงานช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาระยะหนึ่งแล้ว  พวกเขาเป็นทั้งเพื่อนสนิท  เพื่อนร่วมงาน ซาบซึ้งกินใจมากกว่านั้น
“ผมก็เร่งงานเต็มที่แล้วครับ  บ้านก็แทบจะไม่ได้กลับ  จนเมียผมลืมหน้าหมดแล้ว”ปูบ่นอุบ  ทำงานให้แทบตายก็ยังจะมาเร่งยิกๆ  เหมือนจะให้งานที่เขารับช่วงมาทำต่อเสร็จวันพรุ่งหรือมะรืนให้ได้  ทั้งที่โครงการเป็นร้อยล้าน
“ไอ้ช่างใหญ่ผมไม่รู้จะเพิ่งใครแล้วนะ  เราเพื่อนกัน  อั๊วรู้นะ  ว่างานมันเร่งได้ไวกว่านี้ได้อีก”เอผู้ที่กำลังเดือดร้อน  หวังจะให้งานนี้เป็นงานสร้างชื่อ  สำหรับตัวเอง  และต้องการให้ทันกำหนดเสร็จที่กระชั้นชิดเข้ามาทุกขณะ
“เอ  ผมรู้น่ะว่านายอยากเอาใจพ่อตาใช่มั้ยล่ะ”
“รู้ใจกูเสมอเลยนะเพื่อน”
“เราเพื่อนกันนี่หว่า  ว่าแต่ว่าถ้าผมช่วยได้  คุณเอจะให้อะไรผมตอบแทนดีล่ะ”
“ถ้าตึกหลังนี้สร้างเสร็จตามที่ผมวางแปลนไว้นะ  จะเอาอะไรก็บอก  ผมให้ตามอำเภอใจเลยล่ะ”
“ขอแล้วไม่คืนคำนะ”
“เอ๊ะ  ไอ้ปู  มึงคิดว่ากูเป็นคนยังไงว่ะ”
“งั้นในฐานะที่เราเป็นเพื่อนกันมานานพอสมควรนะ  ผมขอแค่  ถ้าเรามีลูก  เราจะให้พวกเขาแต่งงานกัน  ตกลงมั้ย”

เอผู้ที่มีฐานะเหนือกว่าปูกำลังครุ่นคิด  นิ่งไปพัก..............
“ก็ได้ปู  อั๊วตกลง  ถ้างานเสร็จตามกำนด”
“ได้เลยเพื่อน........”
“แล้วถ้าเกิดว่าลูกเราเกิดมาเป็น  ผู้หญิงกับผู้หญิงล่ะ”เอทำสงสัย
“ไม่รู้ล่ะรับปากมาแล้ว”
“แล้วถ้าลูกเราเกิดเป็นผู้ชายกับผู้ชายล่ะ”
“มันก็ต้องลองดูว่ะ  เด็กสมัยนี้ไม่มีอะไรเป็นเส้นขีดขวางหรอกว่ะ”
“งั้นก็ตกลงเอาตามนี้”
เพื่อนทั้งสองตามจับมือกระชับมิตรกัน เพื่อสัญญาเป็นมั่นเป็นหมาย  เพราะชอบพอนิสัยกันมากพออยู่แล้ว  
“และต่อจากนี้ไป  คนที่นอนป่วยอยู่บนเตียงจะต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ทุกนาที  โดยที่คนพยาบาลคนนั้นจะต้องเป็นคุณ”
“เฮ้ยยยยยยยย  อะไรอีกล่ะป้า”เก่งโอดครวญหนัก
“ไม่ทำก็ไม่มีใครว่าหรอกเก่ง”หนึ่งสวนขึ้นเบาๆ
“พ่อกับแม่ก็ไม่ว่า  แต่ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่บอกไม่มีเปลี่ยนแปลง”บิดาหัวเราะ ฮึฮึ อย่างอารมณ์ดี
ชายหนุ่มหน้ามืด  เมื่อเจอคำสั่งประกาศิตฟาดลงที่กลางกระหม่อม  ชีวิตเขากำลังผกผัน ลุ่มๆดอนๆ  ไม่มีใครให้ตัวเองพึ่งพา..
 

(มาแก้ไขข้อมูลนิดนึง  เพื่อความน่าหยิกของคุณปุ๊บปั๊บมากขึ้น  อิอิ)

[tuek]

มันต้องอย่างนี้ซิคุณแม่

[myall]

มีการทำสัญญากันตั้งแต่สมัยก่อนโน้นด้วย อิอิ
ก็นะรอดูต่อไปว่าอิคุณเก่งจะทำยังไงต่อ สะใจ..

[@Kanda@]

มันช่าง!!!! 
เอาจริงๆดิคะ? สรุปกันง่ายมาก อืม เเต่งกันเลย รักไม่รักว่ากันทีหลัง(แต่ต้องรักอยู่แล้วแหละเนาะ หนูปาล์มน่ารักขนาดนั้น)
แม่รู้หนูปาล์มจะโดนกลั่นแกล้งอะไรอีก 

[ordkrub]

เก่งกระอักแน่ งานนี้

[Killua]

โอ้ย ปุ๊บปั๊บน่ารักไปใหนลูก ส่วนเจ้าเก่งอยากให้กระอักยิ่งกว่านี้ กร๊ากกก

[BExBOY]

 

คุณพระคุณเจ้า คุ้มครองนะปาล์ม
 

[taroni]

คุณแม่เยี่ยมมาก 

[kyoya11]

เหอๆ
พระเอกนี่ร้ายแบบเลวเนอะ 55+
สงสัยคงได้โดนโหวตอีกครั้งเป็นคนร้ายเหมือนอีกเรื่องแหงๆ 55+

[kaporzung]

แต่งเลยคร๊าาาา

[sodamini]

  พี่ชาย เอากำลังใจมาช่วยดันช่วยเข็น 

พี่เก่งสมน้ำหน้า ทีนี้รู้แล้วใช่มั้ยว่าเด็กเวรคนนั้นสายเลือดตัวเองแท้ๆเลย 
พี่หนึ่งนี่ฮีโร่จิงๆเลยค่ะ ส่วนคุณปุ๊บปั๊บน่ารักมากกกกกกกก 

เด๊วนี้พี่ชายนู๋ขยัน ลงวันละตอน ตอนพิมไปนี่นอนนวดตัวอยู่ด้วยป้ะค๊ะ 

[MARCHMALLOW]

โหววว มันต้องยังงี้สิ่คุณเเม่ !!
สมน้ำหน้าไอ้เก่งง จ๋อยเลยมึงง กร๊ากกก   
ปล. ปุ๊บปั๊บ หนูจะน่ารักไปไหนนเนี่ยยย ><' 555
เปนกำลังใจให้พี่วินเนอร์คั๊บ อิอิ   

[gayraygirl]

555+ เสร็จแน่เก่ง เตรียมนับวันโดนล้างแค้นได้เลย
อยากจะจุดพลุฉลองจริงๆ สะจายยยยยยยยยย
แต่คนอย่างมันจะสำนึกได้เมื่อไหร่ว้า

[iChoCoHoLiC]

ขอคารวะน้ำชาคุณแม่สิบจอก ส่วนพระเอกเปลี่ยนด่วนนนนน 555++

[kengjung23]

 :mc4:โดนใจจริงๆ จับเเต่งงานกันเลยเหรอ เกินคาดนะเนี่ย เเต่ก็ดีชอบๆ

[kokikung]

คำบรรยายพระเอกเรื่องนี้มีแต่คนว่า เ-ล-ว

สงสารคุณปุ๊บปั๊บ กับ ปาล์ม จริงๆๆงานนี้

ไอ้คุรเก่งจะแกล้ง หรือทำร้ายปาลืมยังไงต่อไป

เก่งยิ่งกว่าต้นอีกหนะเนี่นย

แต่แม่ของปาล์มแร๊ง มากๆๆๆ เด็ดจริงๆๆๆ

[belzaaa]

  ยกนิ้วให้ท่านแม่ 

ท่านแม่  สุโค้ยยยยย!!!

+1 กับการมาของคุณปุบปับ

[littleFiNgeR]

สมน้ำหน้าไอ้เก่ง กร๊ากกกก แต่...ปุ๊บปั๊บไม่น่ามีพ่อแบบนี้เล้ย เฮ้อ!กลุ้มใจแทนว่าที่ภรรเมียจริง...

[belzaaa]

ว่าต้นชั่วแล้วนะ มาเจอนายเก่ง
เกือบตกขอบแหนะ

บอกได้คำเดียวว่า "เลว"
ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
โตแต่ตัวแต่นิสัยยังกะเด็ก 5 ขวบ  คุณปุ๊บปั๊บยังโตกว่าเลย
 

[DarKLasT]

โอ้โหเจองานช้าง555

เสร็จแน่เจ้าเก่งซ่าดีนักเจอพ่อกับแม่แบบนี้เข้าไปสนุกเลย

แล้วมาต่ออีกนะครับ

[BBChin JungBB]

มอบโล่ความเลว ให้ เก่ง เลย
สมควรแล้ว ฮ่าๆๆ
เอาคืนซะให้เข็ด

[konnarak]

เสร็จเเน่ไอ้คุณเก่ง   


สะใจ โว้ย 



 

[kyoya11]

เข้ามารอก่อน^^

[i1_to*pp]

คุณแม่เยี่ยมมากค่ะ
สมน้ำหน้าเก่ง เสร็จแน่
คุณปุ๊บปั๊บน่ารักมากกกก
+1ค่ะพี่พงษ์หายปวดหลังไวไวนะคะ 

[Dee^daY]

เอาไปเลย 10 กระโหลก

[BEN*_*MOS]

สมน้ำหน้าเก่งจังเนอะ

 ด่าอะรัยลูกคัวเองสั้ยเข้าตัวหมดเลย

ด่าอะรัยวั้ยมั้งนร้า พ่อแม่ไม่ส้งสอน งัย555+

[nemesis]

คิๆๆ ซะใจ

โดนไปซะฮ่าาา

[Winer]

ก่อนอื่นจะบอกว่า  ตั้งใจจะมาตอบเม้นท์ทุกเม็ด  แต่ไงพอตอบเสร็จ กดโพสน์  มันเออเร่อ  ข้อความหายเกลี้ยงหลังจากที่นั่งปวดหลังหวังจะตอบทุกคนตั้งนาน++

ก่อนอื่นขออ : ไอ้เก่งก่อนเลย

ทีนี้ละอึ้งมั๊ย ที่ด่าลูกตัวเองอยู่ทุกครั้งอะ แมร่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง แต่งเลยนะไม่งั้น 10 ล้านรีบจ่ายเด๋วดอกเบี้ยขึ้นนะ
จัดไปเยอะนะคะคุณแม่น้องปาล์ม
เป็นกะลังใจให้คร๊าบ

*คุณแม่ยายแรงงงงงงง  ลูกเขยก็ธรรมดาที่ไหน  คริคริ

สมน้ำหน้าเก่งจังเนอะ

 ด่าอะรัยลูกคัวเองสั้ยเข้าตัวหมดเลย
ด่าอะรัยวั้ยมั้งนร้า พ่อแม่ไม่ส้งสอน งัย555+

**กลืนน้ำลายตัวเองเอือก  สมน้ำน้ำหน้า

เอาไปเลย 10 กระโหลก

คุณแม่เยี่ยมมากค่ะ
สมน้ำหน้าเก่ง เสร็จแน่
คุณปุ๊บปั๊บน่ารักมากกกก
+1ค่ะพี่พงษ์หายปวดหลังไวไวนะคะ  

**ขอบคุณครับ ส่งหนังสือให้ทุกคนได้คงจะหายปวดแน่เลย++55

เข้ามารอก่อน^^

**ยังไม่มา  คิคิ  ต้องไปเตรียมงานก่อนน่ะ

เสร็จเเน่ไอ้คุณเก่ง  
สะใจ โว้ย  
 

รอดูละกันน่อ  ว่าจะไปทางไหน

มอบโล่ความเลว ให้ เก่ง เลย
สมควรแล้ว ฮ่าๆๆ
เอาคืนซะให้เข็ด

**ไม่รู้เก่งจะรับหรือเปล่าไม่รู้

โอ้โหเจองานช้าง555

เสร็จแน่เจ้าเก่งซ่าดีนักเจอพ่อกับแม่แบบนี้เข้าไปสนุกเลย

แล้วมาต่ออีกนะครับ

**คนแรงก็ต้องเจอแบบนี้

ว่าต้นชั่วแล้วนะ มาเจอนายเก่ง
เกือบตกขอบแหนะ
บอกได้คำเดียวว่า "เลว"
ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
โตแต่ตัวแต่นิสัยยังกะเด็ก 5 ขวบ  คุณปุ๊บปั๊บยังโตกว่าเลย
 

**พี่คงต้องหลบให้เขา...

สมน้ำหน้าไอ้เก่ง กร๊ากกกก แต่...ปุ๊บปั๊บไม่น่ามีพ่อแบบนี้เล้ย เฮ้อ!กลุ้มใจแทนว่าที่ภรรเมียจริง...

**ตอนนี้ปุ๊บปั๊บหนีไม่พ้นแล้ว  555

***ตอบได้แค่นี้แหละครับ  ดึงไม่ได้ง่ะ  ขอบคุณที่ทุกคนมาให้กำลังใจครับ