หุหุ นั่นจิกินเข้าไปได้ไง
ลงพุงแน่ๆเยย
***************************************
ตอนที่ 8
ตลอดทางกลับบ้านผมเงียบตลอดฮะ ขี้เกียจเถียงกะมัน เบื่อโคตร
“เฮ้ย น้อง...ตาหวาน ไหวรึเปล่า ง่วงเหรอ..”
“อืม ง่วงสิ ขับเร็วๆๆแล้วกัน เราจะไปนอน” พูดดีกับมันหน่อยครับมันอุตสาห์เลี้ยงพิซซ่า
“ เกาะเอวพี่ ไว้สิ เดี๋ยวตกนะ หึหึ” เสียงหัวเราะมันสยองมากครับ
“เฮ้ย ทะลึ่งแหละ นายนี้ มันชักจะยังไงแล้วนะเนี๊ยะ” น้านกินอิ่มแล้วมีแรงเถียงครับ
“เรากลับเองดีกว่าไม่กลับกับนายแล้ว ....” ผมชักระแวงฮะ
“เฮ้ย..พี่พูดเล่นน่า ....กลับทางเดียวกัน ห้องก็อยู่ติดกัน ไปด้วยกันก็ดีแล้วนี้ครับ จะเอาไงอีกเนี๊ยะ” มันบ่นครับ ส่ายหน้าดุ๊กดิ๊ก เหมือนไอปุ้ยเลย (ใครไม่รู้จักไอปุ้ยกลับไปอ่านข้างบนครับหึหึ)
“นี้พูดมากนะนายเนี๊ยะเดี๊ยะต่อยปากแตกเลย..”อิ่มแล้วพาลครับมีแรงแล้วครับไม่ง้อครับกลับเองได้
“เฮ่อ...คร้าบๆๆ เอาใจยากชิบ เป๋ง แฟนใครวะ.”ยิ้มประหลาดอีกแล้วมัน
“อยากรู้ทำไมว่า เราเป็นแฟนใคร จะจีบแฟนเราไง ..ไม่บอกหรอก...นายมันไว้ใจไม่ได้ ...” เลวอีกแล้วครับผม
“ไม่จีบ หรอก แฟนเราหน่ะจะจีบเราแหละตาหวาน”มันพูดเบาๆ แต่ผมได้ยินนะครับแต่ไม่แน่ใจบอกแล้วผมหูดีหูหาเรื่องครับ
“พูดไรนะ..”เพื่อความแน่ใจครับ...ผมจึงชะโงกหน้าเข้าไปถามมันครับ
“เปล่าไม่ได้พูดอะไร หูดีจริงๆ นั่งดีๆๆ อย่าชะโงกหน้ามาใกล้ๆนะเว้ย...เสียว” เชอะยังกะกูอยากจะเข้าใกล้มึงนักหนิ
มันก็ขับมาเรื่อยๆแหละคับผ่านริมบึงด้วยครับอากาศดี..เย็น สบาย...ลมพัดแพร่วๆแล้วก้วูบครับ
รู้สึกว่าหน้าผากจะไปชนหลังไอนัทมันหน่อยนึง
“น้องตาหวานครับ เป็นไรรึเปล่า...” มันหันหน้ามาถามผม
“อืม ...ไม่เป็นไรหง่ะ สบายดี ลมเย็นดี ฮ้าวววววววว”
“ระวังตกรถนะ...”แล้วมันก็เลวครับ..เอามือซ้ายมาดึงมือผมไปกอดเอวมันไว้ แล้วมันก็ไม่ปล่อยครับ..
“เฮ้ย ...ทำไรเนี๊ยะปล่อยเรา...ไอโรคจิตหนิ”ผมก็ด่ามันแล้วก็ดิ้นๆอะครับ ให้มันปล่อยมือผม...รถก็ส่ายไปมาอะครับ แต่มันก็ไม่ปล่อยครับ ยิ่งจับแน่นกว่าเดิม
แล้วมันก็เบร็ครถครับ ตัวผมก็ไถลไปแนบกับมันทั้งตัวเลยครับ มือมันก็ควานหามือผมอีกข้างไปรวบไว้ที่ท้องของมันมันจับมือผมสองข้างด้วยมือเดียว มันตั้งใจแต๊ะอั๋งผมชัดๆ(ผมใช้วิธีนี้กับสาวๆบ่อยครับ ผมรู้ดี)
มันฉวยโอกาส..หันหน้ามาหอมแก้มผมครับ มันเลวววววววววว
“หอม ดีนะ..หึหึ” ไอนัทมึง กูจะฆ่ามึง
“เฮ้ย แม่ม ทำไรกูหว่ะ ไอ้โรคจิตนี้ ปล่อยกูเลยมึง กูจะเดินกลับเอง ไอเลวปล่อยกู” ตอนนั้นผมโมโหมากเลยครับ เคยทำแต่กับสาวๆครับ ไม่คิดว่าจะโดนทำบ้างถ้าเป็นผู้หญิงทำผมคงแฮปปี้อะครับแต่นี้มันเป็นผู้ชาย ม่ายยยยยยยผมม่ายยยอมๆๆๆๆๆๆ
มันยังเงียบครับแถมไม่ปล่อยมือผมอีก มันยังขับรถไปเรื่อยๆไม่ทุกข์ไม่ร้อนใดๆ เวลานั้นยังไม่ดึกมากฮะ ทุ่ม เกือบ 2 ทุ่ม ได้มั้งฮะ ที่ริมบึง เวลานี้คน ยัง เยอะพอควรฮะ วันเสาร์ด้วย...คนมอง ตามกันเป็นแถวฮะ..ไอนัทมันก็ไม่ใช่คนขี้เหร่ อะครับ ขับรถไปคนก็มอง แล้วดันมี ผู้ชายซ้อนรถกอดเอวกันอีก .....มันสมควรอายใช่ไหมฮะ แต่มันไม่ ...บอกแล้วไอเลวนัท มันหน้า ด้าน โคตรๆๆๆฮะ.. มัน ไม่อาย แต่ผม..อาย ทั้ง อายทั้งโมโห...จะต่อยจะเตะ ก็ไม่ถนัดฮะ กลัวรถล้ม กลัวเจ็บ อะครับ ....มัน ขับ ผ่านไปตรงที่ เค้าพึ่ง ...เต้นแอโรบิกอะฮะ คนก็ยิ่งเยอะ แม่ม กูอายยยย....แต่มันหาสนใจไม่..ผมก็เลย เป็นไงเป็นกันวะ...มองเห็นคอ มันฮะ...เล็งให้ดีๆฮะโอกาสมีแค่ครั้งเดียว แล้ว กัดมัน จมเขี้ยว เลยฮะ....
“โอ้ย ไอตาหวาน เจ็บ นะโว้ย....เดี๊ยะ รถก็ล้ม...ได้ตายห่ากันหรอกมึง ปล่อย ตาหวานปล่อย” มันโวยวายฮะแล้ว ก็ค่อยๆ ผ่อนรถจนรถช้าลงเรื่อยๆฮะ...พอได้ที่ผมก็ปล่อยคอมัน กระโดด ลงจากรถ.
กำหมัดฟาดเปรี้ยง เข้าที่หน้ามันเต็มๆ คราวนี้หนักกว่าทุกครั้งที่เคยต่อยมันฮะเพราะผมโกรธมาก.
.“เฮ้ย..อ๊อก” ฮะ ผมแค้น ครับ..ยันแม่ม มันทั้งคนทั้งรถไปกองอยู่ข้างถนนนั้นแหละ..สะใจโคตรเลยผม...แล้วผมชี้นิ้วด่ามัน
“กู เกลียดมึง ไอนัท ไอเลว ไอโรคจิต” ด่าเสร็จ ก็วิ่งโกยแเน็บ
จะอยู่ทำไมหล่ะฮะ กลัวมันลุกขึ้น มาฆ่าปาดคอโยนทิ้งลงบึงฮะ ...วิ่งเข้าไปใน สวน ริมบึงนั้นแหละฮะ ...วิ่งไปฝั่งตรงข้ามเลยฮะ.โหยลืมเหนื่อยเลยผม.
.เหมือนสวรรค์จะยังสงสารลูกหมาตาดำๆๆอย่างผม....
“อ้าว โม....” เสียงผู้หญิงเอ่ยทักแล้วตบบ่าผมแปะๆๆ
“เอ่อ..มิว..โห ดีใจอะ ...” ผมดีใจมากๆเลยครับตอนนั้นที่ได้เจอมิว มิว เป็นเพื่อนที่ห้องครับ เป็นหัวหน้าห้อง หุหุ หลังจากผมทำหน้าที่หัวหน้าห้อง อันแสนเลวได้ เกือบสัปดาห์ ผมก็โยนหน้าที่ ให้มิว ครับ ผมคิดว่ามิว ต้องทำได้ ...และมิวก็เป็นหัวหน้าห้องที่ประเสริฐมากๆๆๆ
“คิคิ เป็นไรเนี๊ยะ โม..หอบแฮก เลยอะ โหยวิ่งออกมาจากสวนด้วยอะ ...ยังกะโดนฉุดไปข่มขืน คิคิ” นั้นเอาแล้วครับท่านหัวหน้าผม....ปากนี้นา เดี๊ยะปัดตบด้วยปากเลย..
“ไม่ใช่ ก็ใกล้เคียงอะ นี้มากะใครอะมิว...”ผมถามเบี่ยงเบนประเด็นฮะ ยังหายใจหอบอยู่ฮะ หันซ้ายหันขวาฮะ กว่าไอนัทตามมาเจอ
“อ๋อ...มา คนเดียว นัดกับตุ๊กตามันไว้...จะไปหอ ไอบีมัน...มันขาดขา ฮ่าๆๆ..แล้วโม อะ..มายังไงเนี๊ยะ” มันพูดหัวเราะชอบใจ..คงไม่ต้องบอกนะฮะขาดขานี้คือไร
“เอ่อ...มากับ..เพื่อน อะ มีเรื่องนิดหน่อยเลยหนีกันไปคนละทางเนี๊ยะ หาทางกลับหออยู่เนี๊ยะ” น้าน ใช้วิชาตอแหล อีกแล้วผม...แต่ก็คงดีกว่าบอกมิวว่า โดนผู้ชายลวนลามเฮ้อ
“อ้าว..เหรอ ...มิน่า.หล่ะ ถึงได้หอบแฮก..เออ ไปกับมิวแล้วกัน เดี๊ยะมิวไปส่ง หรือจะไปหอไอบีกับมิวก็ได้นะ...หลายคน ป๊อกเด้งกัน อิอิ” หง่ะ เพื่อนผม อะไรก็ดีอยู่หรอกครับพวกนี้ แต่ พวกมันชอบเล่นไพ่กันครับ วันหยุดที...ไปสุมหัวกันเป็นวันๆๆ
“อืม..ก็ดี..เฮ้อ ซวย ชิบ เลยเราอะ..นัดตุ๊กตาไว้ตรงไหนอะ” โล่งเลยผม
“ตรงนี้แหละ..นั้นไงมันมาแหละ.อะโมขับแล้วกัน..ซ้อน 3 นี้แหละ โมจะกลับหรือจะไปกะพวกมิว” มิวถามแล้วยื่นกุญแจรถให้ผม ผมก็คิดอะนะฮะเข้าใจเลือกที่รอเนาะ คือหึหึ เดินข้ามถนนไปก็เป้น อาบ อบ นวด อะฮะ ตอนนัดนี้คงประมาณว่า เจอกันที่หน้าอาบ อบนวดนะฮ่าๆๆๆๆๆ พอครับพอ ขำพอแหละ
“อืมเราไปด้วยแล้วกัน...ห้องบีใช่มะ .อะ..ดี ตุ๊กตา”ผมบอกมิวและหันไปทักตุ๊กตา
“เออ ...โม ...ไปด้วยเหรอ ..เล่นเป็นเหรอโม หาฮ่าๆๆๆๆ” แหม มันดูถูกผมครับ
“เป็น....ขึ้นรถเร็ว ..ดูถูกจริง.” ผมขี้เกียจเถียงกะมันฮะ...เลยเร่งมันให้รีบขึ้นรถ
ตลอดทางที่ขับรถไปหอบี...ผมก็กลุ้มใจ เรื่องไอนัทอยู่ตลอดฮะ ....ถึงจะดูเหมือนผมเป็นพวกตัวแสบตัวร้ายยังไง แต่ผม..ก้อไม่อยากมีเรื่องกับใครซักเท่าไหร่หรอกฮะ...ไม่ชอบอยู่กับความหวาดระแวง ผมกลัวไอนัทมันครับ บอกตรงๆๆ....มันเป็นรุ่นพี่ผม ตัวก็ใหญ่กว่า.. เพื่อนมันก็เยอะ ดูท่าทางมันก็ร้ายจะตาย..ผมมันแค่เด็กตัวกะเปี๊ยกจะเอาอะไรไปสู้กะมัน. ที่ต่อยที่เตะมันได้นี้ก็เพราะมันเผลอหรอก..สงสัยผมต้องลี้ภัยไปซักพัก แล้วค่อยย้ายหอทีหลังจะไปอยู่ไหนดีว้ากู เฮ้อ กลุ้มเว้ย...คิดแล้วก็ถอนใจเฮือกฮะ....
*****
*********************************