START >>> “นาย…รอใครอยู่เหรอ…..?” เด็กหนุ่มผมดำสนิทยืนพิงไม้สูงใหญ่เหม่อมองท้องฟ้ามืดหม่นในคืนอันหนาวเหน็บ ฝนหิมะโปรยปรายจนหาดาวดวงน้อยไม่เจอ เขาพ่นควันบุหรี่ที่ดูดเข้าปอดไปเมื่อกี๊ออกมาเฮือกใหญ่ ควันขาวลอยอ้อยอิ่งแล้วค่อย ๆ สลายหายไปในอากาศ ก่อนจะก้มลงมาตามเสียงกังวานใสผิดแผกจากเสียงวุ่นวายรอบด้านสวนสาธารณะนี้
“เปล่า…ไม่ได้รอใคร….” เด็กหนุ่มตรงหน้าเขาก็มีสีผมดำสนิทไม่ต่างกัน จะต่างก็ตรงที่เด็กคนนี้สวมเสื้อผ้าสีสันสะดุดตาและมีหมวกแก๊ปสวมอยู่บนหัวเล็ก ๆ นั่นอีกที ส่วนเขาทั้งตัวมีแต่สีดำ-ขาว และเสื้อคลุมมีฮู้ดที่ใส่อยู่นี่ มองหาสีสันไม่เจอ
“ไม่หนาวเหรอ?” แววตาใสช้อนขึ้นมองเขาอย่างหาคำตอบ แต่กลับมีความเหงาเจืออยู่ในดวงตานั้นอย่างไม่อาจปิดบัง
“นายคิดว่าไงล่ะ?” ต้นเดือนธันวาแบบนี้ไม่แปลกเลยที่อากาศจะหนาวจนบาดผิวได้ง่าย ๆ จะแปลกก็เป็นที่เด็กหนุ่มตัวโตนี่แหละที่มายืนอ้อยอิ่งท่ามกลางร่มไม้ใหญ่และละอองหิมะขาวโพลนอยู่คนเดียวแบบนี้
“ฉันหนาวจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว…….ตอนนี้นายรู้วิธีทำให้หายหนาวได้รึเปล่า?” คนตัวเล็กกว่ากอดตัวเองแน่นจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ริมฝีปากสีซีดถูกขบกัดจนห้อเลือด คนตัวสูงไม่พูดอะไร เขาทิ้งบุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดมวนลงข้างตัว ที่ตรงนั้นมีก้นบุหรี่นอนเรียงรายอยู่ก่อนหน้าแล้วไม่มากแต่ก็ไม่น้อยนักจนน่าคิดว่าเป็นของเด็กหนุ่มลึกลับนี่คนเดียวเลยรึเปล่า
เท้าเล็กเผลอถอยหลังเมื่อเงาสูงทอดลงมาบังตัวเองจนมิดและเท้าของคนตรงหน้าก็ย่ำหิมะสีขาวเข้ามาใกล้มากขึ้น แต่ผงะออกได้เพียงก้าวเดียวก็ต้องหยุดไว้เท่านั้นเพราะอ้อมแขนแข็งแรงโอบเขาไว้ พอเงยหน้าขึ้นก็โดนประกบปากจูบลงมาแบบไม่ทันให้ตั้งตัว
ลิ้นร้อนแทรกตัวเข้ามาในโพรงปากนุ่มอย่างโหยหาและรุนแรงจนคนในอ้อมกอดห่อตัวสั่นสะท้านเพราะไม่เคยเจอรสจูบรุกเร้าเอาแต่ใจขนาดนี้มาก่อน สองมือบางขยำเสื้อคนตัวสูงจนยับไม่เหลือที่เรียบแต่นั่นก็ไม่ทำให้จูบครั้งนี้จบลงเร็วเกินกว่าที่มันควรจะเป็น
เสียงหอบหายใจดังสะท้อนอยู่รอบกายพวกเขาสองคน อ้อมกอดยังไม่คลายและยังคลอเคลียกันอยู่ไม่ห่าง ลิ้นเล็กลอบเลียห่วงเงินที่เจาะไว้ที่ริมฝีปากล่างของคนตัวโตกว่าอย่างนึกสนุก การตอบรับกลับมาของการกระทำนั้นคือใบหน้าใสถูกจูบพรมไปทั่ว ปลายจมูกเล็กถูกจุมพิตเบา ๆ ปิดท้ายก่อนที่สายตาสองคู่จะสบกัน แล้วก็เป็นไอ้ตัวเล็กที่แพ้ก่อน เขากอดคนตรงหน้าแน่นพร้อมกับซุกลงที่ซอกคออุ่นทั้ง ๆ ที่หัวใจยังเต้นตึกตักไม่ยอมผ่อนแรงลงเลย
“อุ่นรึเปล่า……?” เสียงทุ้มนุ่มเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างน่าฟัง แม้ถ้อยคำจะห้วนสั้นจนต้องร้องขอ
“อืม……แต่ถ้าเราไม่กอดกันแล้วฉันจะหนาวจนตายไปเลยรึเปล่า?” มุมปากอุ่นร้อนที่เพิ่งจาบจ้วงเขาไปเมื่อกี้ยกยิ้มขึ้นมาอย่างขบขัน คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงหัวร่อในลำคอนั้นแล้วก็อดใจเต้นแรงขึ้นกว่าเก่าไม่ได้ แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นที่คนตัวสูงยอมเผยความสดใสออกมา เพราะเมื่อเขาเงยขึ้นมาสบตาคู่คมก็ไม่ทันเห็นใบหน้ายิ้มแย้มนั่นเสียแล้ว
“ถ้านายร้องขอฉันจะทำตามทุกอย่างที่นายต้องการ…..”
“กอดฉัน…ได้มั้ย…..?” อยู่ ๆ ดวงตาคู่สวยก็มีหยาดน้ำอุ่นใสร่วงลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แววตานั้นทั้งเปลี่ยวเหงา เรียกร้อง อ้อนวอน ตัวเล็ก ๆ สะท้านในอ้อมกอดแข็งแกร่งเพราะแรงสะอื้น จนเจ้าของอ้อมกอดต้องกระชับกอดนี้ให้แน่นขึ้นอีก และมืออุ่นก็ยกขึ้นปาดน้ำตาให้เจ้าตัวเล็กขี้แยแผ่วเบาแต่ก็ทำให้หยาดน้ำนั้นแห้งเหือดลงไป
จูบอุ่นร้อนถูกส่งมาอีกรอบ แต่คราวนี้นุ่มนวล…อ่อนหวาน…จนลืมไปแล้วว่าคนตรงหน้ายังไม่รู้จักกันแม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ……
STOP |||http://www.youtube.com/watch?v=lorFYJtc0h4&feature=feedlik_more (ลงลิ้งค์ไม่เป็นค่ะ ///////)