ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com
.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*******************************************
สัตว์ประหลาด (30 Days of Something Disgusting….)Introนี่เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้แสนอาภัพ.....
“ต้นกล้า.....ลงมาช่วยแม่ทีลูก”
เสียงของมารดาที่ดังมาจากชั้นล่าง ทำให้เด็กหนุ่มจำต้องเดินลากขาลงมาอย่างเบื่อหน่าย สามทุ่มกว่ายังไม่ใช่เวลานอนของเขา แต่เป็นเวลากลับบ้านของคนที่เขาแสนเกลียด
‘พ่อครับ.......อย่าทำผม......โอ้ย’
‘.....หึหึหึ....ร้องไปเถอะมึง ร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยมึงได้หรอก....อีพรแม่มึงนอนเดี้ยงอยู่ที่โรง’บาลโน่น.....’ หลังจากที่หายไปสองวันเต็ม ชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่ก็กลับมาอย่างหมดสภาพ เนื้อตัวสกปรกมอมแมม เหน็บขวดเหล้าไว้ที่รักแร้ ลมหายใจส่งกลิ่นเหม็นคลุ้งไปหมด เสียงด่าทอดังลั่น และร่างบอบบางของแม่ ถูกชายคนที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘พ่อเลี้ยง’ ของต้นกล้าสะบัดอย่างแรง จนล้มลงไปกองกับพื้น
“พ่ออย่า....”
“คราย....ครายพ่อมึงวะ....ไอ้ลูกแหง่.....มึงไปซื้อเหล้ามาอีก.....ซื้อมาเยอะ ๆ”
เด็กหนุ่มพยายามห้ามไม่ให้อีกฝ่ายทำร้ายแม่ของเขา พ่อเลี้ยงกำลังยกขาเตรียมจะกระทืบ ทั้งที่ตัวเองก็ยังทรงตัวยืนอย่างลำบาก ยิ่งได้เห็นแม่พยายามตะเกียกตะกายจะลุกขึ้น เด็กหนุ่มยิ่งรู้สึกโกรธเกลียดเป็นทวี
โกรธตัวเองที่แสนจะขี้ขลาด
โกรธตัวเองที่ไม่เคยช่วยแม่ได้เลยสักครั้ง
โกรธตัวเองที่ปล่อยให้มันคนนั้นกระทำย่ำยี
เพราะโกรธมาก ก็เลยเผลอหลุดคำพูดบางคำออกมาอย่างไม่ตั้งใจ และไม่คิดว่าคนเมาจะได้ยินมันด้วย
“ไปนอนได้แล้ว.....เมาเหมือนหมาเลยรู้มั้ย”“มึงด่าใคร....ไอ้กล้า.....นี่มึงด่ากูเหรอ....ไอ้เด็กเหี้ย”
ต่อให้ชายคนนี้เมาแค่ไหน แต่ต้นกล้าไม่เคยสู้แรงของพ่อเลี้ยงได้เลยสักครั้ง ทั้งขนาดตัวที่เป็นรอง.....
และความขี้ขลาดของเขาเอง
เขาถูกมันต่อยที่ใบหน้า ไอ้ขี้เมาชกเขาจนลงไปกองกับพื้นเหมือนแม่อีกคน มันเตะเขาซ้ำ ๆที่ท้อง จนเด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนโลกหมุน
“พี่....พอแล้ว.....อย่าทำลูก”
“มึงไม่ต้องเสือก ปากดีกับกู.....ต้องสั่งสอนมั่งซะบ้าง มึงเลี้ยงมันอย่างกับเทวดา”
ถูกเตะจนจุก ถูกทุบตีจนเลือดอาบ ต้นกล้ามองแม่ของเขาอย่างเจ็บปวด แม่ที่ไม่เคยช่วยเขาได้เลยสักครั้งเช่นกัน
ไม่ใช่แค่ทำร้ายร่างกาย ที่ผู้ชายคนนี้ทำกับเขา
ต้นกล้าหลับตาลง
ฝันร้ายในอดีตที่เขาไม่เคยลืม
ทรมานเหลือเกินทั้งยามตื่น
และยามหลับ
.
.
.
.
.
“เฮ้ย....ไอ้กล้า มึงมีเรื่องต้องคุยกับพวกกูนะ.....จะรีบไปไหน”เขานอนหลับไปหนึ่งวันเต็ม ๆ โดยฝีเท้าของพ่อเลี้ยง ต้นกล้าไม่ได้ไปโรงเรียนหนึ่งวัน และมันเป็นคราวซวยของเด็กหนุ่มเอง ที่มันดันตรงกับวันส่งรายงาน
“พวกกูซวยก็เพราะมึง มึงหายไปไหนมาวะ” เสือ หรือเสือใหญ่ หัวหน้าแก๊งค์เด็กเกเรขยุ้มลำคอของเขาเอาไว้ ก่อนที่เขาจะทันได้คิดหนี มันกับพรรคพวก ลากเขามาหลังอาคารเรียนปลอดคน ก่อนจะลงมือซ้อมเขาเสียอ่วม
“เราขอโทษ....เราไม่สบาย” ปากปริแตกของเขาร้องขอความเมตตา แต่กลับถูกพวกมันหัวเราะ ไอ้เสือใหญ่ถ่มน้ำลายใส่หน้าเขา วันนี้มันดูแปลกไป ดูน่ากลัวขึ้นมากกว่าเดิม คงเพราะด้วยฤทธิ์ของยาเสพย์ติด ที่ทำให้มันคุ้มดีคุ้มร้าย
“แล้วตกลงรายงานพวกกูมึงก็ยังทำไม่เสร็จเหรอวะ งั้นกูไม่เอาแล้ว เอาเงินมึงมา กูจะไปจ้างเค้าทำ”
“เออ.....กูด้วย”
“กูด้วย”
เด็กหนุ่มพยายามยื้อแย่งกระเป๋า เขามีเงินอยู่เพียงไม่กี่ร้อย แต่ก็ต้องใช้ทั้งอาทิตย์ พวกมันคนหนึ่งเตะเขาที่ท้อง ก่อนจะเสยซ้ำอีกทีที่ปลายคาง ต้นกล้านอนหงายอย่างหมดสภาพ เพียงแค่อึดใจเดียว ร่างกายของเขาก็เปียกปอนไปด้วยปัสสาวะของพวกมัน
“เยี่ยวรดแม่มเลย”
“เออ”
“เอาเลย”
สุดท้ายพวกมันก็จากไป ทิ้งไว้เพียงร่างกายบอบช้ำของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง
อยากตายเหลือเกิน
ทำไมโลกใบนี้ถึงได้โหดร้ายกับเขานัก
เขาไม่เคยทำร้ายใคร
ไม่เคยทำเรื่องไม่ดี
แต่ดูสิ่งที่เขาได้รับ
พ่อแท้ ๆของเขา อยู่ ๆก็หายตัวไป ทิ้งไว้แต่แม่ กับมัน.....ไอ้ชด น้องชายของพ่อ ผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นอาเขา มันข่มขืนแม่ต่อหน้าต่อตาเขา เมื่อตอนที่เขายังเป็นเพียงไอ้ต้นกล้า เด็กประถมตัวเล็ก ๆ
แต่ที่แม่ไม่เคยรู้.....คือมันเองก็ทำเรื่องระยำแบบนั้นกับเขาด้วย เขาถูกมันล่วงละเมิดทางเพศมาตลอด ถูกบังคับให้ใช้ปากมั่ง มือมั่ง สำเร็จความใคร่ให้มัน ตอนที่แม่ไม่อยู่ กว่าเขาจะโตพอที่จะป้องกันตัวเองได้บ้าง สิ่งเหล่านั้นก็กลายเป็นฝันร้าย ที่ทำให้เขากลายเป็นคนเก็บกด ไม่ชอบสุงสิงกับใคร
และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขากลายเป็นเป้าของพวกเด็กเกเร เขามักถูกเพื่อนรังแกมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ถูกรีดไถเงินบ้าง บังคับให้ทำการบ้าน หรือแม้กระทั่งเป็นที่รองมือรองเท้า เวลาพวกมันอยากจะระบายอารมณ์
เขาค่อย ๆ พยุงร่างของตนขึ้น ก่อนจะเดินกลับบ้าน ระหว่างทางปราศจากผู้คน แล้วฝนก็เริ่มลงเม็ดหนาขึ้น ในที่สุดก็กระหน่ำสาดใส่ร่างของเขาจนเปียกโชก
ก็ยังดี
อย่างน้อยก็ยังได้ชำระล้างปัสสาวะเหม็น ๆของพวกมันออกไปจากตัวเขาแม่คงร้องไห้อีกตามเคย หากเห็นเขาในสภาพแบบนี้ ทั้งเขาและแม่ต่างก็เป็นพวกขี้แพ้น่าสมเพช ที่ไม่เคยปกป้องตัวเองและคนที่รักได้เลย
“พ่อหนุ่ม”
ในซอกตึกที่เขาเดินผ่าน มีกันสาดที่ยื่นออกมาเพื่อกันน้ำฝน ใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้น และกำลังเรียกเขา
ชายแก่.....ชายแก่หลังค่อม ผิวขาวซีดในชุดสีดำ กำลังจ้องมองมาที่เขา ด้วยใบหน้าอันเรียบเฉย ในมือของชายคนนั้นถือกล่องบางอย่าง ที่ดูเหมือนกล่องใส่สมบัติของพวกโจรสลัด
“ครับ”
“รับนี่ไปสิ”
“เห?....ให้ผม....เหรอครับ”
“ใช่.....เจ้าสิ่งนี้มันเกินภาระของฉันเสียแล้ว ฉันกำลังจะตาย ฉันอยากให้มันกับเธอ”
“ผม....?.....ให้ผม.....?”
ทำไมถึงต้องเป็นเขาด้วยล่ะ เด็กหนุ่มคิด และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเดาออก ว่าเขาคิดอะไร
“ฉันเห็นเธอเดินผ่านทางนี้ทุกวัน....เช้า....เย็น เธอดูเศร้าเหลือเกิน และฉันหวังสิ่งนี้คงจะช่วยเธอได้ ได้โปรดรับมันไปด้วยเถิด เวลาของฉันเหลือไม่มากแล้ว ฉันเองก็ไม่มีลูกหลานคอยรับมรดกเสียด้วยสิ หากเจ้าสิ่งนี้ตกไปอยู่กับคนที่ไม่คู่ควรล่ะก็ มันต้องแย่แน่ ๆเลย”
เด็กหนุ่มยืนมองกล่องนั้นอย่างลังเล เพียงอึดใจหนึ่ง เขาตัดสินใจรับมันมา เป็นครั้งแรกที่ชายชรายิ้ม ฟันของเขาดูน่าเกลียดเหลือเกิน เป็นฟันผุที่ดูแล้วเหมือนเขี้ยวแหลม ๆอย่างบอกไม่ถูก ทั้งดำสกปรกและบิดเบี้ยว คล้าย ๆกับหินงอกหินย้อย
“เอ้านี่กุญแจ มันเป็นขอเธอแล้ว....กลับไปเปิดดูที่บ้าน....อย่าให้ใครเห็นมันเป็นอันขาด”
ฝนยังคงกระหน่ำ ต้นกล้าเดินจากมาพร้อมกับกล่องใบใหญ่ มาคิด ๆดูแล้ว ต่อให้เขาไม่ค่อยได้สนใจผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ชายแก่คนนี้ดูไม่คุ้นหน้าเสียเลย
เขาเดินย้อนกลับไป
ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว
.
.
.
.
.
To be con
แนวเขย่าขวัญเช่นเดิมค่ะ