Sex Toy 13
เบียร์ไม่ชอบใจเลยที่ต้องนั่งรถมากับอีกคนแบบนี้ เขาพยายามขัดขืนและดิ้นรนแล้วแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของอีกคนได้
จริงๆ จินบอกกับร่างบางว่าแม่ของเขาอยากเจออีกคนแต่ดูเหมือนว่าอีกคนก็ยังพยศไม่เลิกเลยต้องมีการใช้กำลังกันหน่อย ซึ่งการ
ใช้กำลังที่ว่าก็คืออุ้มอีกคนพาดบ่ามาที่รถนั่นเอง
“คุณผู้หญิงออกไปข้างนอกค่ะ ค่ำๆจะกลับค่ะ” ป้าแม่บ้านพูดขึ้นหลังจากที่จินและเบียร์มาถึงบ้าน
“งั้นผมจะกลับบ้าน” เบียร์ว่า
“แต่แม่ฉันอยากเจอนาย” จินว่าบ้าง
“แต่ผมไม่อยากอยู่ที่นี่...กับคุณ” เบียร์ว่าพร้อมใบหน้าง้ำงอ จินยักไหล่พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นโดยปล่อยให้
ร่างบางฮึดฮัดอยู่คนเดียวแต่เพราะความเหนื่อยและอ่อนเพลียที่สะสมมาตั้งแต่เช้าทำให้เบียร์เผลอหลับไปทันที หัวบางซบไปที่
ไหล่กว้างของคนข้างๆอย่างไม่รู้ตัวทำให้จินที่กำลังนั่งเช็คงานในโทรศัพท์ต้องหันมามอง มุมปากหนากระตุกยิ้มนิดๆก่อนจะจับอีก
คนให้นอนดีๆ เบียร์ขยับยุกยิกไปมาเหมือนกับว่าไม่พอใจที่ถูกรบกวนในการนอนแต่ตากลมก็ไม่ได้ลืมขึ้นจนจินอดหัวเราะ
ในลำคอไม่ได้ ขี้เซาขนาดนี้ใครทำอะไรก็คงจะไม่รู้เรื่องเลยสินะ
“คุณจิน...” พิชชาชะงักไปทันทีที่อีกคนเอามือมาจ่อที่ปากตัวเองประมาณว่าให้อีกคนอย่าเสียงดัง พิชชาชะงักก่อนจะ
มองไปที่ร่างบางที่นอนหลับซบไหล่อีกคนอยู่ก็พยักหน้ายิ้มๆอย่างเข้าใจ
“เอ่อ...คือว่าเรื่องบริษัท จะมีประชุมด่วนในตอนเช้า ให้คุณจินเข้าประชุมด้วยครับ” จินพยักหน้ารับนิ่งๆ
“ว่าแต่...” หลังจากเรื่องงานจบไปพิชชาก็พูดขึ้นพร้อมมองไปที่อีกคนที่กำลังนอนหลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว จินมองหน้าพิช
ชาพร้อมขมวดคิ้ว
“...พามาเปิดตัวเหรอครับ” จินชะงักไปทันทีกับคำถามของอีกคน
“เปิดตัวอะไร เพ้อเจ้อ” จินว่าเสียงเรียบ พิชชาก็ทำท่ายักไหล่อย่างขอไปทีก่อนจะขอตัว หลังจากที่พิชชาเดินออกไป
ตาคมก็หันมามองร่างบางที่นอนหลับซบไหล่ตัวเองอยู่ คิ้วหนาขมวดอย่างกำลังใช้ความคิด บางทีคงต้องพิสูจน์กันอีกครั้งเพื่อให้
แน่ใจในตัวเอง...ช่วงค่ำๆ...คุณผู้หญิงของบ้านรู้สึกอารมณ์ดีเป็นอย่างมากที่เห็นเบียร์มาร่วมโต๊ะอาหารด้วย เธอชวนร่างบางคุย
โน่นคุยนี่อย่างเป็นกันเองเพื่อไม่ทำให้เบียร์อึดอัดโดยพยายามไม่พูดถึงเรื่องของเบียร์และจิน
“นี่ก็สามทุ่มแล้ว น้องเบียร์ค้างที่นี่นะคะ แม่ว่ากลับดึกๆมันอันตราย” คุณหญิงของบ้านพูดขึ้น
“เอ่อ...ไม่ดีกว่าครับ ผมเกรงใจ” เบียร์ว่า ความจริงนอกจากความเกรงใจแล้วเขายังไม่ไว้ใจคนตัวสูงอีกคนที่นั่งกินข้าวอยู่
ฝั่งตรงข้ามอีกด้วย แม้ว่าตลอดตอนกลางวันอีกคนจะไม่ได้มาลุ่มล่ามอะไรกับเขาก็ตามเพราะเขาเองก็เผลอหลับไป พอตื่นมาก็
ไม่เจออีกคนแล้วเห็นว่าขึ้นไปเคลียร์งานบนห้องทำงานซึ่งนั่นก็ดีสำหรับเขา
“เกรงใจอะไรกันคะ คนกันเองทั้งนั้น น้องเบียร์อย่าทำให้แม่เป็นห่วงเลยนะคะกลับบ้านดึกๆดื่นๆแบบนี้อันตรายจะตายถึง
น้องเบียร์จะเป็นผู้ชายก็เถอะ” คุณหญิงของบ้านผู้ด้วยสีหน้าเป็นห่วง เบียร์ทำหน้าลำบากใจ
“อ่อ แม่เข้าใจแล้วค่ะ น้องเบียร์ไม่ต้องห่วงนะคะเดี๋ยวแม่จะให้ป้าแม่บ้านจัดห้องนอนให้น้องเบียร์” จินชะงักไปทันทีกับคำ
พูดของผู้เป็นแม่อยากจะเอ่ยปากค้านแต่ก็ไม่มีเหตุผลพอ
“เอ่อ...งั้นขอรบกวนละกันนะครับ” เบียร์เอ่ยอย่างจำยอมในที่สุดเพราะอย่างน้อยก็แยกห้องกับอีกคนซึ่งไม่น่าจะมีปัญหา
อะไร...เบียร์เดินเข้ามาในห้องนอนที่คืนนี้เขาต้องพักผ่อนอยู่ที่นี่ อดชื่นชมในสไตล์การตกแต่งที่สวยงานและหรูหราของคฤหาสน์
หลังนี้ไม่ได้ เขาที่เรียนสถาปัตยกรรมแม้ว่าจะไม่ใช่สาขาตกแต่งภายในแต่ก็มี่ความสนใจทางด้านนี้ไม่ใช่น้อยจึงอยากจะใช้สไตล์
การตกแต่งของคฤหาสน์หลังนี้เป็นกรณีศึกษา
“คุณผู้หญิงให้เอาเสื้อผ้ามาให้คุณเบียร์ค่ะ” สาวใช้พูดขึ้นพร้อมยื่นเสื้อผ้าให้กับเบียร์
“เอ่อ...เสื้อผ้าพวกนี้?”
“ของคุณจินน่ะค่ะ พักผ่อนตามสบายนะคะ” สาวใช้ว่าทิ้งท้าย เบียร์มองเสื้อผ้าของอีกคนในมือกลิ่นหอมอ่อนๆของเสื้อผ้า
ที่เบียร์พอจะจำได้ว่าเป็นกลิ่นประจำตัวของอีกคนกระทบเข้าที่จมูกโด่งรั้น อดหัวใจเต้นตึกตักอย่างแปลกๆไม่ได้มันรู้สึกเหมือนอีก
คนอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา
“บ้าๆๆ เพ้อเจ้อ” เบียร์ส่ายหัวกับความคิดแปลกๆของตัวเอง เขาเกลียดอีกคนใช่...เขามั่นใจว่าตัวเองรู้สึกแบบนั้นแต่ใน
ความเกลียดมันกลับมีความวาบหวามแปลกๆซึ่งเขาเองก็หาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน...ทางด้านของจิน...ร่างสูง
ออกมายืนรับลมที่นอกระเบียงอย่างใช้ความคิด ซึ่งเป็นเรื่องราวระหว่างเขากับอีกคนอีกคนที่เขาคิดเสมอว่าขายตัว...พอคิดถึง
เรื่องนี้ก็อดกระตุกยิ้มมุมปากในความสิ้นคิดของตัวเองไม่ได้ เพียงแค่อยากทดลองกับผู้ชาย เพียงแค่อยากรู้จักกับอีกคนที่แปลก
และแตกต่างออกไปในความคิดของเขาก็เลยต้องใช้แผนต่างๆในการเข้าหาแล้วก็ใช้แผนที่ว่าในการผูกมัดอีกคนด้วยคำว่าขายตัว
เขารู้ว่าอีกคนไม่ได้ขายตัวเพราะป้าของเด็กนั่นเป็นคนบอกเองว่าอีกคนทั้งสด ทั้งใหม่ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน เด็กนั่นถูกป้า
เอาใส่พานมาถวายเขาถึงที่และเขาก็ได้รู้ว่ากับผู้ชายมันดียังไง ติดใจ? คำนี้สินะที่มันทำให้เขาคงยังระรานอีกคนไม่เลิกแต่บางทีก็
คิดว่าแค่ติดใจจริงๆเหรอ แค่ติดใจในรสเซ็กส์ของจริงๆใช่มั้ยไม่ได้มีความรู้สึกอื่นนอกเหนือจากนั้นใช่หรือเปล่า พอคิดได้แบบ
นั้นร่างสูงก็เดินออกจาห้องนอนตัวเองแล้วเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องหนึ่งซึ่งมีร่างบางของใครอีกคนอยู่ข้างใน มือหนาเคาะไปที่
ประตู
ก็อกๆๆ
เบียร์ขมวดคิ้วนิดๆที่อยู่ๆก็มีใครมาเคาะประตูเขากลางดึก บางทีอาจจะเป็นพวกสาวใช้หรือเปล่า ว่าแล้วร่างบางก็ลุกจากเตียงไป
เปิดประตูทันที
“คุณ” เบียร์เบิกตาอย่างตกใจที่เห็นอีกคนยืนอยู่หน้าห้องของเขา มือบางรีบปิดประตูทันทีแต่ช้ากว่าอีกคน จินผลักประตู
และเดินเข้ามาในห้องอีกคนทันที
“เข้ามาทำไม ออกไปนะ” เบียร์ว่าพร้อมกับพยายามดันอีกคนออกไป จินจับมือของร่างบางเอาไว้ก่อนจะกระชากย่างแรง
จนร่างบางเซมาปะทะที่หน้าอกแกร่ง
“อยาก” เสียงทุ้มพูดที่ข้างหูบาง แม้ว่าจะเป็นเพียงน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ก็ทำให้เบียร์หัวใจสั่นระรัว
“คุณจะบ้าหรือไง ถ้าอยากก็ไประบายกับคนอื่นสิ อย่ามายุ่งกับผม” เบียร์ว่า
“แต่ฉันอยากทำกับนาย” จินว่าหน้านิ่ง เบียร์อยากจะต่อยหน้าอีกคนแรงๆสักทีกับหน้าตายของอีกคนที่พูดเรื่องอย่างว่า
ออกมาเหมือนกับพูดคุยเรื่องต่างๆในชีวิตประจำวัน
“แต่ผมไม่ทำกับคุณ” เบียร์เถียงออกมาเสียงดัง
“ขอพิสูจน์...” จินว่าออกมาพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง เบียร์ขมวดคิ้ว
“พิสูจน์บ้าอะไรของคุณ คุณยังพิสูจน์ไม่พอหรือไงว่ากับผู้ชายมันเป็นยังไง เลิกยุ่งกับผมสักที จะให้ผมพูดกี่ครั้งว่าผมไม่
ได้ขายตัวแบบที่คุณคิด!” เบียร์ว่าอย่างโมโห
“...พิสูจน์ว่าฉันแค่ติดใจรสเซ็กส์ของนายหรือว่า...” จินเว้นวรรค
“หรือว่าอะไร”
“...หรือว่ามีความรู้สึกอื่นๆกับนาย” เบียร์เบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคนอวัยวะหน้าอกด้านซ้ายเต้นรัวจนกลัวเหลือ
เกินว่าอีกคนจะได้ยินมัน ไม่ทันที่เบียร์จะได้พูดอะไรต่อปากหนาก็ประกบลงมาทันที ไม่รู้ว่าเบียร์คิดไปเองหรือเปล่าว่ารสจูบ
ของอีกคนช่างอ่อนโยนเหลือเกิน อ่อนโยนจนเบียร์เผลอไผล มือบางโอบรอบคอของอีกคนก่อนจะจูบตอบกลับไปอย่างเงอะงะ
เท่าที่จะทำได้ เสียงชื้นแฉะของน้ำลายที่หยาบโลนไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ละออกจากกัน น้ำใสๆไหลลงจากริมฝีปากบางแต่เบียร์หาได้
สนไม่จนร่างบางล้มลงไปที่เตียงนอนและมีร่างสูงขึ้นคร่อม
“คุณ...คือ...” เบียร์ได้สติอีกครั้งพร้อมกับพยายามดันอีกคนออก
“อย่าขืดขืนน่า ฉันรู้ว่านายก็อยากพิสูจน์ความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน” จินว่า
“พิสูจน์อะไร ความรู้สึกอะไร ไม่มีทั้งนั้นแหละ” เบียร์เถียงกลับแต่ใบหน้าน่ารักกลับขึ้นสีระเรื่อ จินกระตุกยิ้มมุมปาก
“แต่นายจูบตอบฉัน” จินว่าซึ่งนั่นก็ทำให้เบียร์เขินหนักกว่าเก่า
“ผม...ผม...ผมแค่เผลอไผล” เบียร์หลบตา
“งั้นก็ช่วยเผลอไผลต่อให้จบด้วย” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบลงมาอีกครั้งและมันก็ช่างอ่อนโยนเสียจนเบียร์หัวใจเต้น
แรง มือหนาปลดชุดนอนของอีกคนออกอย่างไม่เร่งรีบก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวของอีกคน
“อ๊ะ” เบียร์สะดุ้งที่อีกคนขบกัดเบาๆที่คอของเขา มือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างบางพร้อมกับดึงเสื้อนอนของเบียร์ออก
เบียร์ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดอีกทั้งมือบางยังเผลอไปปลดกระดุมเสื้อนอนของอีกคนออกเสียด้วย
“อื้อออออ” ปากหนาวนกลับมาจูบอีกคนอีกครั้งแต่ครั้งนี้นอกจากจะอ่อนโยนแล้วยังปนไปด้วยความร้อนแรงเสียจนเบียร์
เสียวท้องน้อยไปหมด ลิ้นหนาเลียไปตามแนวฟันของอีกคนก่อนจะกลับมาเกี่ยวพันกับลิ้นเล่นและตบท้ายด้วยการดูดลิ้นของ
อีกคนแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว
“อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ” เบียร์ครางออกมาเมื่อปากหนาหยอกล้อกับยอดอกของเขา ลิ่นหนาเลียวนไปทั่วรอบฐานก่อนจะขบเบาๆ
ที่ปลายยอดจนเบียร์ครางเสียงสั่น ร่างบางเปลือยเปล่าตั้งแต่เมื่อไหร่เบียร์เองก็ไม่อาจจะรู้ตัวได้ ปากหนาเลื่อนลงมาจากยอดอก
แล้วพรมจูบทั่วหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อนิดๆของอีกคนก่อนจะมาฝากรอยที่ซอกขาอ่อนของอีกคนหลายจุด
“อ๊ะ” เบียร์สะดุ้งเมื่อนิ้วของอีกคนสอดเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง อยากจะขัดขืนอยากจะปฏิเสธแต่คิดว่าคงจะไม่ทันเสีย
แล้วเพราะเขาเองก็มีอารมณ์เช่นเดียวกัน
“ใส่ถุงด้วย” เบียร์ว่าออกมาเมื่อเห็นอีกคนถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก จินยกยิ้มและกลับมาคร่อมอีกคนต่อ
“ไม่มีหรอก กับนายฉันสดตลอดไม่รู้หรือไง” จินว่า
“แต่...แต่ว่า”
“ไม่หลั่งข้างในก็ได้ถ้านายไม่ชอบ” จินว่าหน้าตายจนเบียร์อดหน้าแดงไม่ได้ คนบ้าอะไรเนี่ยพูดเรื่องพรรค์นี้ด้วยใบหน้า
เรียบเฉยแบบนี้
“คุณนี่มัน...” เบียร์กัดปากอย่างพูดไม่ออก ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาจำกัดความอีกคนดี
“แต่ถ้านายชอบ...” จินเว้นวรรคก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาที่ข้างหูบาง
“...ฉันจะให้หลายๆน้ำเลย” เบียร์หน้าร้อนผ่าวทันทีกับคำพูดของอีกคนอยากจะเอ่ยปากด่าแต่ปากบางก็ถูกอีกคนครอบ
ครองไปเสียแล้ว มือหนาจับที่แก่นกายของตัวเองก่อนจะค่อยๆกดตัวลงไปในช่องทางของอีกคนที่เตรียมพร้อมแล้ว เบียร์
ครางออกมาในลำคอทันทีที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย
“อ๊ะ...อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานครางเป็นจังหวะเมื่ออีกคนขยับสะโพกเข้าออกจากจังหวะเชื่องช้าก็
เริ่มเร็วขึ้นจนเบียร์ต้องแอ่นสะโพกตาม
“อ๊ะ...คุณ...คุณจิน...อื้อ...อ๊ะ...อื้อ” จินกระตุกยิ้มเมื่ออีกคนครางออกมาเป็นชื่อของเขา ปากหนาจูบแรงๆที่ปากของอีก
คนอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะกัดที่ริมฝีปากล่างของอีกคนอย่างหยอกล้อ
“อื้มมม” จินเองก็อดครางในลำคอไม่ได้ในความหอมหวานที่เกิดขึ้น ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่อีกคนเต็มใจ ไม่ใช่การบังคับหรือ
ขืนใจแบบครั้งก่อนๆ อวัยวะในหน้าอกข้างซ้ายของร่างสูงพองโตจนคับอกเมื่อตระหนักถึงสิ่งที่ตัวเองกำลังพิสูจน์ ตาคมมองไปที่
ใบหน้าน่ารักที่กำลังขึ้นสีด้วยแรงอารมณ์จนอดใจไม่ไหวต้องก้มไปมอบจูบให้อีกคนเบียร์เองก็จูบตอบอีกคนกลับมาเช่นเดียวกัน
จินค่อยๆถอนจูบอีกคนอย่างอ้อยอิ่งพร้อมกับสะโพกสอบที่ขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ ความสุขที่เกิดขึ้นในตอนนี้เขาไม่รู้ว่ามัน
เรียกว่าอะไรแจ่สิ่งที่เขาพิสูจน์อยู่นั้นเขาว่า...เขาได้คำตอบแล้วล่ะ
งื้ออออออออ ทำไมตอนนี้เขินนนนนน >////< แต่งไปก็บิดไปอย่างกะคนบ้าเลยจริงๆค่ะ 555555 ฝากติดตามต่อด้วยนะ
คะ ใครอยากสกรีมนิยายเรื่องนี้ก็สกรีมได้ในแท็ก #พี่จินผีบ้า ได้เลยค่ะ เฟิร์นอยากอ่าน อิๆ ^ ^
___จางบิวตี้___