SPECIAL 1ST
นอนไม่หลับอ่ะ
ทำไงดีพี่เอิร์ท
นอนยังไงก็ไม่หลับ
อยากนอน
ปกตินอนก็คิดไม่คอยออก นี่ไม่ได้นอนจะเหลืออะไร
ฮือ
พี่เอิร์ทนอนยัง
นอนแล้วละสิ่
ถ้าตื่นเพราะเสียงเตือนก็ไม่ต้องตอบนะ
ปิดเน็ตแล้วนอนต่อ
แต่ผมว่าพี่ไม่ตื่นหรอกใช่ป่ะ55
ขอคุยด้วยหน่อย
หมายถึงคุยคนเดียวก็ได้
แต่ทำยังไงดีอ่ะ เค้าอยากนอนแต่นอนไม่หลับ
นับแกะก็แล้ว
นอนไม่หลับก็อดฝันถึงพี่เลยดิ่
ฟหกดสวหเฟดหหฟกดนั่นคือ 17 ข้อความที่ถูกส่งมาตอนตีสองกว่าๆ..
เปลี่ยวอะไรของมันวะ คุยคนเดียวก็เป็นด้วย
ผมกดส่งสติ๊กเกอร์แลบลิ้นใส่มันไปก่อนจะลุกไปอาบน้ำ เตรียมตัวลงไปหาของกินใต้หอ
ป่านนี้มันคงอยู่ที่โรงเรียนแล้วแหละ..
วันนี้มันสอบครับ.. เมื่อวานก็หายไปทั้งวัน โผล่มาก็ตอนค่ำๆแล้ว แถมยังมางอแงใส่ว่าทำไม่ได้ อ่านไม่เข้าหัว ผมก็ไม่รู้จะช่วยมันยังไงเหมือนกัน ฟิสิกส์กับเคมีนี่ไม่ใช่ทางของผมจริงๆ
แล้วนี่มันก็คงตาค้าง นอนไม่หลับอีก ถึงมาเกรียนไลน์ใส่ผมเนี่ย จะบอกว่าสงสารดีไหมหล่ะ
ไม่ต้องสงสัยนะครับ มันนี่ก็คงมีอยู่คนเดียว
มนุษย์เด็กตัวสูงที่เจอกันในค่ายเมื่อสองที่แล้ว ที่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้เช่นกัน มันถึงมาตามจีบ(เจ้าตัวบอกว่างั้น)ผมอยู่ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ วันไหนเลิกเร็วก็เทียวไปเทียวมาอยู่แถวคณะผม เอาขนมนมเนยมาให้แทบทุกวัน จนเพื่อนพี่น้องที่คอยแซวคอยล้อเริ่มเบื่อจนเลิกพูดกันไปแล้ว บางวันนึกคึกก็มาลากผมไปเดินห้าง ไปตะลอนหาของกินบ้าง อ้างนู่นนี่ตลอด
แต่ก็นะ.. ผมก็ไปกับมันตลอดแหละ…
ผมไม่ได้อะไรนะเฟ่ย ก็เด็กมันมาหาแล้ว ก็ไปดิ่ สงสารมันต่างหาก
จริงๆนะ!
ตั้งแต่กลับจากค่ายวันนั้นมันก็แอดไลน์ แอดเฟส ฟอลอินสตาแกรมผมรัวๆ หลังจากนั้นก็ทักมาคุยกับผมทุกทางจนผมต้องตกลงกับมันว่าคุยกันในไลน์ก็ได้ ผมขี้เกียจสลับแอปไปมา..
ที่พีคกว่านั้นก็คือสามวันถัดมาหลังจบค่าย ก็มีเบอร์ปริศนาที่ไม่รู้ว่ามาเมมเบอร์ใส่เครื่องผมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ระลึกไปถึงตอนที่มันเอามือถือผมไปเล่นซะนานสองนาน ปากบอกว่าแอดไลน์แต่มันกำลังเมมเบอร์ตัวเองลงเครื่องผม โทรออก แถมยังกดลบหลักฐานอะไรทิ้งหมดด้วย… แล้วชื่อชวนอ้วกที่เจ้าตัวเป็นคนตั้งเองนั่นก็ทำเอาผมไม่อยากรับโทรศัพท์เอาซะดื้อๆ พอผมเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น เจอกันมันก็จะขอโทรศัพท์เอาไปเล่น บอกว่าเล่นเกมๆ แต่ความจริงมันเอาไปเปลี่ยนชื่อตัวเองให้กลับเป็นเหมือนเดิมที่มันตั้งต่างหาก.. ตอนแรกก็เชื่ออยู่หรอกนะครับ ก็นึกว่าไอโฟนลูกรักจะเออเร่อ เปลี่ยนชื่อแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม จนผ่านไปครั้งที่สองนั่นแหละผมถึงรู้สึกว่ามันทะแม่งๆ
บางทีผมก็สงสัยนะ ว่ามันคุยกับผม ผมคุยกับมันเป็นเดือนๆได้ยังไง ผมไม่รู้ว่ามันเบื่อรึเปล่า แต่ผมก็ไม่เคยเบื่อนะ ถึงบทสนทนามันจะทั่วๆไป เล่าเรื่องนู่นนี่ บางวันก็ง้องแง้งใส่ผมเหมือนตัวเองเป็นเด็กอนุบาลสาม บทจะเกรียนก็เกรียนชิบหาย บางวันก็กินอะไรผิดสำแดงมาเสี่ยวใส่จนผมอยากจะบล็อคมันให้รู้เรื่องรู้ราว
แต่ผมก็ยังคุยกับมันตลอดนั่นแหละ..
อาจจะเป็นเพราะมันไม่เคยล้ำเส้นที่ผมขีดไว้
จนกลายเป็นว่ามีแต่ผมที่ค่อยๆลบเส้นนั้นออกเองด้วยซ้ำ
‘เชี่ยเอิร์ท! เหม่อไรวะ’ เสียงทักที่ดังขึ้นกับมือหนักๆที่ตบหัวผมไปทีทำให้ผมสะดุ้งก่อนจะหันไปดู
ไอโย่งนี่เอง แม่ง… ตบเข้ามาได้
‘ไรมึง เหม่อคิดถึงน้องดราฟท์หรอจ้ะ’ ก็ใช่นะสิวะ..
‘ใช่ก็บ้าละ! แล้วนี่มึงไปไหน ป่านนี้ไม่ตื่นไม่ใช่หรอมึง’ ไอโย่งมันเป็นพวกมนุษย์อืดครับ เจ็ดโมงแบบนี้ไม่มีทางที่จะเห็นมันลงมาเดินแบบนี้ ยกเว้นวันนี้วันนึงแล้วกัน
‘ว่าจะไปส่งน้องอ่ะ รถมันเสีย จอดอยู่หน้ามอนู่น แม่งง’ มันลากเก้าอี้มาแล้วนั่งลงโต๊ะเดียวกับผมก่อนจะหันไปตะโกนสั่งโจ๊กกับป้าคนขาย
‘น้องไหนวะ? ดรีม?’
‘เออดิ่ น้องไหนอีก ทำเป็นเก่งอยากได้รถ พอรถเสียก็ลำบากกูอีก’ ไอนี่มันมีน้องสาวคนนึงครับ อยู่มอห้า หน้าตาน่ารักผิดกับพี่มัน แต่นิสัยนี่ห้าวๆเถื่อนๆไม่ต่างกับพี่มันเลย
‘ทำมาเป็นบ่น ห่วงน้องจะตายเหอะมึงอ่ะ’ แล้วมันก็เป็นพวกห่วงและหวงน้องสาวมากกกก ถึงจะแสดงออกแบบแปลกๆไปหน่อยก็เหอะ เจอหน้ากันผมเห็นมันตีกันบ้านแทบแตก แต่พอน้องมีปัญหาก็วิ่งแจ้นไปช่วยน้องคนแรก ผมหล่ะไม่เข้าใจมันจริงๆ
‘ใคร กูป่าววว...แล้วมึ... เห้ยแปป’
ไม่ทันมันจะพูดจบ เสียงริงโทนโทรศัพท์ของมันก็ดังขึ้นมาซะก่อน
แม่ง... เพลงหวานเลี่ยนมาก
'ค้าบที่รัก... อ้าว? แล้วไมมันไม่รอมึงอ่ะ ทำไงดีวะ แปปนะ เตงรอก่อนนะ' เลี่ยนกว่าเพลงก็มันนี่แหละครับ มาตงมาเตง.. เข้ากับหน้ามันมาก ผมหล่ะสงสารแฟนมันจริงๆ เด็กวิศวะคนนั้นนั่นแหละครับ ตามจีบอยู่ได้ตั้งนานสองนาน กว่าเขาจะยอมใจอ่อน
แต่แฟนมันก็น่ารักนะครับ โหดดี
'เอิร์ทจ๋าาาาาาาาาาาาาา' มันคุยโทรศัพท์เสร็จก็เรียกผมขึ้นมา เงยหน้าจากจานข้าวขึ้นมาก็เจอมันหันมาทำตาปริบๆใส่ผม
'ไรมึงงงงง มีไรอีก'
'นี่ว่างใช่ป้ะะะะ' มันถามผมออกมาแล้วก็ทำหน้าตามีความหวังแบบสุดๆใส่ผม อะไรของมั๊น
'เออไมอ่ะ'
'ไม่ได้ไปไหนใช่ป่ะ'
'เออออ ตกลงมีไร?'
'คืออออ.....'
'คือไร รีบบอกมา ช้าเดี๋ยวจะไม่ว่างแล้ว' ผมทำเสียงโหดใส่มัน ยึกๆยักๆอยู่นั่นแหละ ไม่บอกสักทีว่ามีอะไร
'คือ... มึงไปส่งน้องกูให้หน่อยได้ป่ะ?' นั่นไง... ว่าแล้ว...
'ว่าแล้วเชียว ตลอดอ่ะมึง'
'นะมึงงงงงงง ดินมันตื่นสายว่ะ แล้วเพื่อนทิ้งมัน มันเรียนเช้าเลยด้วย'
โอเคครับ เรื่งนี้สอนให้รู้ว่า.. ต่อให้รักน้องขนาดไหน
แต่แฟนสำคัญกว่าน้องสินะสินะ..
'เอออออออออ กูก็ต้องช่วยมึงอยู่แล้วเพื่อนรัก' แล้วจะให้ผมทำไงหล่ะครับ.. ไหนๆวันนี้ก็ไม่มีคลาสอยู่แล้ว
'โอ้ย ขอบคุณมากคับพี่เอิร์ทน่ามนคนน่ารัก ขอให้ผัว เอ้ย น้องดราฟท์รักน้องดราฟท์หลงไปนานๆนะครับ'
'คำขอบคุณบ้าอะไรของมึงเนี้ยยยย' ผมจะเปลี่ยนใจไม่ช่วยมันเพราะคำขอบคุณของมันนี่แหละ -_-
'เออหน่า เดี๋ยวเลี้ยงหนม ไอติมหลังมอเคป่ะ'
'สเวนเซ่น....' ไหนๆก็ไหนๆ เอาให้คุ้มครับ
'ไอสัส ไปกินกับน้องมึงเหอะ กูมีปัญญาแค่หลังมอเว้ย' อ่าวด่ากูอีก
'งกกกกก'
'มึงสิงก แฟนก็รวยยังจะมาไถเพื่อนอีก'
'รายยยยยยยยยยยย กูป่าววว' ถึงมันจะรวยจริงๆก็เหอะ
'พอๆๆๆ กินเสร็จยัง ไปส่งน้องกูก่อน'
'เอออ ใช้กูแล้วยังจะเร่งอีก'
'ป่าวครับ ผมแค่กลัวว่าน้องจะสายครับ พี่เอิร์ทเห็นใจหน่อยสิครับ'
'โรงเรียน......ใช่ป้ะ?'
ผมขับรถมาส่งน้องดรีมของไอโย่งถึงโรงเรียนโดยประสิทธิภาพ
ผมสนิทกับน้องมันนะครับ เจอกันบ่อย แต่วันนี้น้องมันบอกอดนอนอ่านหนังสือ ขึ้นรถผมปั๊ปมันก็หลับปุ๊ป ถึงโรงเรียนนั่นแหละมันถึงลุกขึ้นมาตื่นเต็มตาโดยที่ผมยังไม่ทันจะปลุก
น้องดรีมวิ่งเข้าโรงเรียนไปแล้ว เหลือแต่ผมที่ยังยืนเคว้งมองรั้วกับป้ายโรงเรียน
ไปไหนดีวะ……………….
มองลอดเข้าไปในรั้วก็เห็นเด็กมัธยมเต็มไปหมด วันนี้ดูจะเงียบกว่าปกติสักหน่อย คงเพราะเป็นวันสอบ เลยมีแต่เด็กนั่งอ่านหนังสือกันซะส่วนใหญ่
เอาไงดีวะ…
สุดท้ายเลยได้แต่ตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออกถึงใครบางคน
‘ไอตูด’
นั่นคือชื่อล่าสุดที่ผมเมมไว้โดยที่มันไม่ได้มาแก้เปลี่ยนกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก..
ไม่ต้องปล่อยให้รอนาน ปลายสายก็รับ
เหมือนมันจะยังตั้งตัวไม่ทัน คงจะแปลกใจที่ผมเป็นฝ่ายโทรหาก่อน
แต่ไม่รอให้ปลายสายพูดอะไรผมเลยพูดออกมา
'ทำไรอยู่'
‘….’ เสียงดังโวกเวกโวยวายดังลอดออกมา ซึ่งคาดว่าจะเป็นพวกเพื่อนๆมันนั่นแหละ
'….ลงมาหน้ารรหน่อยดิ'
'เห้ยแปปๆ’ มันตอบกลับมา ก่อนจะได้ยินเสียงขลุกขลักดังลอดออกมาจากปลายสาย ก่อนจะกลายเป็นเสียงฝีเท้าที่เหมือนมันกำลังวเดินออกไปจากที่เดิม เสียงดังค่อยๆเงียบลงไป ก่อนมันจะพูดออกมา
‘...พี่เล่นรายยย วันนี้ว่างเช้าไม่ใช่หรอ ทำไมตื่นเร็ว' เสียงยียวนของมันนี่น่าหมันไส้จริงๆ
'ก็ตื่นเร็วบ้างไม่ได้หรือไง’
‘ก็ป่าวววว’
‘จะลงไม่ลง…. ถ้าไม่ลงจะได้กลับ’
‘เห้ยเดี๋ยว เอาจริง?’
‘จะลงมาป่ะหล่ะ เมื่อยละนะ’
‘เห้ยรอแปป ถ้าแกล้งผมนะเจอดีแน่’ มันตอบด้วยน้ำเสียงตื่นๆบวกกับงงๆก่อนจะตัดสายผมไป
นี่มันกล้าตัดสายผมเลยหรอ!?
ก้มลงมองโทรศัพท์ตัวเองแล้วก็ได้แต่งง
ผมทำอะไรลงไปวะเนี่ยยยย!
แต่เอาเถอะ..
ไหนๆก็มาแล้ว
ผมยืนรออยู่ไม่นานก็เห็นคนหน้าตาคุ้นๆที่คาดว่าวิ่งลงมาจากอาคารเรียนยืนหอบอยู่ตรงหน้า
‘เห้..ยมา..ได้..ไงเนี้ยยยยย’ มันเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาตื่นๆ แล้วพูดออกมาทั้งหอบแบบนั้นแหละ
‘ขับรถมาดิ่’ นานๆทีจะได้กวนมันบ้างก็เอาหน่อยละกัน
‘แล้ว? มีไรป่าวอ่ะพี่ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า?’
‘…..’
‘…..’ โว้ยอย่ามาทำหน้าแบบนั้นสิฟ่ะ
‘อ่ะ’
ยื่นถุงขนมถุงใหญ่ที่ถือติดมาให้ไอเด็กตัวสูงข้างหน้า
แต่มันดันไม่ยอมรับไป มัวแต่ทำหน้างงมองหน้าผมสลับกับถุงขนมอยู่นั่นแหละ
‘อะไรอ่ะ?’
‘ก็ดูเอาดิ่...’ กว่ามันจะยอมรับถุงขนมจากมือผมไป ผมก็เกือบจะเปลี่ยนใจเอาคืนแล้ว
‘เห้ยยยย พี่ซื้อไรมาเยอะแยะเนี้ย ซื้อให้ผมหรอ?’
‘ป่าว.. ซื้อทิ้งไว้ในรถ ไม่มีใครกิน’ …จริงๆ.. นะ
‘หรออออออออออออออออออออ’
‘จะเอาหรือไม่เอา ไม่เอาก็เอาคืนมา กินเองก็ได้วะ’ ทำมาเป็นพูดมาก เดี๋ยวก็ไม่ให้ซะเลยอ่ะ
‘เอาดิ้ ให้แล้วเอาคืนได้ไง!’
‘กินให้หมดนะ...’
‘รับทราบคร้าบบบบ โอ้ยทำไมพี่น่ารักงี้วะ’ มันพูดไปก็ก้มหน้าคุ้ยถุงขนมไป ก่อนจะหยิบนมที่ผมซื้อมาขึ้นมากิน
แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรกลับ เสียงเรียกเข้าจากมือถือไอดราฟท์ก็ดังขึ้นมาซะก่อน
‘ชิบหาย เข้าห้องแล้วแน่เลย’
‘อ้าวว’
‘งั้นผมไปก่อนนะพี่ ไว้สอบเสร็จเดี๋ยวผมไปหาที่หอนะ’
‘อื้ออออ รีบไปได้แล้วไป๊’ พยักหน้ารัวๆให้
มันยิ้มให้ผมก่อนจะขยับใกล้เข้ามา มันก้มหน้าลงก่อนจะกระซิบเบาๆข้างหูผม
แต่เพราะระยะที่ใกล้ไปเลยทำให้จมูกมันเฉียดแก้มผมไปแบบฉิวเฉียด...........
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แม่ง หัวใจจะวาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!
‘ขอบคุณนะครับ’
มันถอยออกไปก่อนยิ้มให้ผม
‘ไปละ เจอกันเย็นนี้นะพี่’
ยกมือไหว้ผมก่อนจะโบกมือบ๊ายบายแล้ววิ่งกลับเข้าไปในโรงเรียน
เหลือแต่ผมที่ยืนค้างอยู่กับที่
เขินว้อยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี้ย!
.
.
..
'สู้สู้นะ''ขอบคุณงับบบบบบบบบ<3'
.
...
..
นี่ๆ
ผมโคตรอยากพาพี่เข้าห้องสอบมากเลยอ่ะรู้ป่ะ
ห้ะ?
ก็พี่คือคำตอบสำหรับทุกอย่างของผมอ่ะ <3
...
..
.
_______________________________________________________________
มาแล้วววววว หย่อนตอนพิเศษตอนแรกลงเบาๆ
ใครทายออกบ้างว่าชื่อที่น้องดราฟท์เมมเองในเครื่องพี่เอิร์ทคือชื่ออะไร ทายมาได้นะคะ เดี๋ยวมาเฉลย55
ขออภัยที่มาช้ามากกกกกกกกก จริงๆคิดพล็อตตอนพิเศษไว้เยอะมาก
แต่แต่งไม่จบสักตอน TvT
เอาเป็นว่าเอาตอนนี้ไปก่อนเบาๆ พี่เอิร์ทเราอุตส่าห์รวบรวมพลังบุกไปหาน้องถึงโรงเรียน555
ไม่รู้ว่างงๆตรงไหนรึเปล่า เพราะแต่งไว้ครึ่งแรกนานมาก เพิ่งมาต่อให้จบ ยังไงก็บอกได้นะคะ
ส่วนตอนภาคมหาลัยนี่รอก่อนนะคะ อีกนาน5555
เราตั้งใจจะแต่งสเปเป็นเรื่องราวของทั้งคู่ให้ดำเนินไปเรื่อยๆ
แต่ยืนยันว่ามีตอนที่น้องดราฟท์เข้ามามหาลัยแล้วแน่นอน ตามอ่านกันไปเรื่อยด้วยน้า <3
ขอบคุณทุกคนที่มารอด้วยยย ขอบคุณที่ตามอ่านจบจน
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ♥
แอบเอารวมไฟล์เรื่องเต็มมาหย่อน มีรูปด้วยน้าา เราตั้งใจทำมาก555
ใครสนใจก็หลังไมค์มาขอได้นะคะ ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
