หัวข้อ: END*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด★❥ [14/06/18]P53

[waiman]

เลือดเกือบหมดตัว

[Nus@nT@R@]

อิป๋าทิว หื่นตลอดเวลา

[maytarapat]

เลือดหมดตัวกันเลยทีเดียว
55555
รอๆๆๆตอนต่อๆไป

[sunipum]

จัดหนักจัดเต็มจริงๆ   

[sunipum]

จัดหนักจัดเต็มจริงๆ   

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
❤❤❤❤❤❤❤❤❤

ตอนพิเศษ (ทิวมิน+ปูโจ) พาเมียไปลอยกระทง

ครืดดด.... ครืดดด.....


"โหล.... มึงอยู่ไหน?"

"อะไรไอ้สัส!! กูต้องเป็นคนถามมึงไหม?"



ตอนนี้ผมกำลังขับวนหาที่จอดอยู่ครับ คนก็อย่างเยอะ เมียก็บอกอยากลอยกระทงเพราะดันไปนัดกับเมียเพื่อนผมไว้ ตอนแรกผมจะไม่พามันมา มินมันก็ไม่ยอม หน้านี่หงิกงอจนผมทนดูไม่ได้ บอกจะพาไปลอยกันสองคนมันก็เดินหนีผมเข้าห้อง เฮ้อออ... เมียกูดื๊อดื้อเลยว่ะ



"ฮ่าๆๆ กูกำลังหาที่จอดรถอยู่เหมือนกัน กูเห็นรถมึงกำลังขับวนอยู่กูเลยโทรมาขำๆ ว่ะ" ไอ้ปูมันพูดครับ

"เออ!! กูจอดได้แล้วเนี๊ยะ มึงหาที่จอดได้ยัง?"

"ทิว เอามานี่กูคุยเอง มึงถอยรถดีๆ ดิ๊ จะชนรถคนอื่นอยู่ล่ะ เอาโทรศัพท์มานี่!!" มินมันดึงโทรศัพท์จากมือผมไปครับ ที่จริงก็ไม่ได้ถอยชนรถคนอื่นซะหน่อย มันก็ชอบโวยวายไปตามประสานั่นแหละครับ


"พี่ปู พวกผมสองคนถึงแล้วนะ พี่จอดรถเสร็จก็ไปเจอกันทางเข้างานนะพี่" เมียกูโคตรแมนอ่ะสัส หึหึ

"โอเคครับ น้องมินว่ายังไงพี่ก็ว่าอย่างนั้นเลยครับ หึหึ"

"พี่โจอ่ะพี่?" ยังจะไปถามเขาอีก นัดกันเรียบร้อยก่อนผมสองคนจะรู้ตัวอีกนะครับ

"นั่งอยู่บนรถกับพี่นี่แหละครับ เดี๋ยวเจอกันพี่จอดรถแป๊ป"

"โอเคครับ หวัดดีครับ"



ผมจอดรถเสร็จก็พากันลงจากรถแล้วเดินมารอทางเข้าหน้างานลอยกระทง เป็นท่าน้ำเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก คนไม่ค่อยพลุกพล่านเท่ากับที่อื่นที่มีจัดงานอลังการหรอกครับ มินมันอยากลอยแต่ไม่ชอบไปที่คนเยอะๆ มันบอกว่าวุ่นวาย



"ไอ้ปูมันบอกว่าไงมิน?"

"เดี๋ยวตามมา กำลังจอดรถอยู่เหมือนกัน"

"งั้นเราไปซื้อกระทงก่อนเลยไหม? เดี๋ยวคนจะเยอะ"

"อย่าเพิ่งดิ๊ นัดพวกพี่เขาไว้ตรงนี้เดี๋ยวเขาก็มารอแป๊ป"

"อืมๆ ตามใจแล้วกัน"



ผมสองคนยืนรอไอ้ปูกับเมียมันได้สักพัก มันสองคนก็เดินจูงมือกันมาเลยครับ ไอ้เหี้ย!! ทำเป็นหวานนะสัส!! พอเมียมันมองเห็นผมสองคนก็ปล่อยมือที่จับกับไอ้ปูทันที ไอ้ห่าปูแมร่งหน้างอเลยครับ ฮ่าๆๆ ตั้งแต่ไอ้ปูมันได้ไอ้โจเป็นเมียแมร่งก็เป็นผู้เป็นคนขึ้นครับ พูดจาโคตรเพราะเวลาอยู่กับเมียมัน พอหันมาคุยกับเพื่อนปากก็หมาเหมือนเดิม หึหึ แมร่งเลือกปฏิบัติว่ะ



"เฮ้ย.... รอนานป่าวว่ะ"

"ถามเพื่อ?!!" คือแมร่งก็รู้อยู่ไง เสือกจะถามอีก ไอ้ปูเดินมาก็ทักทายผมก่อนจะหันไปทักทายมินมันครับ

"หวัดดีครับน้องมิน"

"หวัดดีครับพี่ปู หวัดดีครับพี่โจ" มินมันฉีกยิ้มกว้างเมื่อได้เจอกับพี่ชายของมัน เมื่อสองสามวันก่อนมันก็ไปกินข้าวกันมาครับ มีพี่ม่อนพี่ชายมินไปด้วยอีกคน

"สวัสดีครับน้องมิน"

"พี่โจยังไม่มีกระทงเหมือนกันใช่ป่ะ งั้นเราไปซื้อพร้อมกันเลยเนอะ"

"อืม พี่ยังไม่ได้ซื้อเหมือนกัน ว่าจะมาหาซื้อที่งานนี่แหละครับ"

"งั้นเราไปซื้อกันเถอะ เดี๋ยวกระทงสวยๆ จะหมดก่อน" เหมือนเมียจะลืมกูป่าวว่ะ!!

"ดูเมียมึงตื่นเต้นโคตรๆ เลยว่ะ!!" ไอ้ปูมันพูดแล้วกอดคอผมเดินตามสองคนนั้นไปครับ

"เออ! ตอนแรกกูจะไม่พามาแมร่งไม่คุยกับกูเลยว่ะ มันบอกนัดกับเมียมึงไว้แล้วต้องไป!! กูพูดยังไงก็ไม่ฟัง"

"หึหึ มึงเป็นเหี้ยอะไร หวงว่างั้น?"

"เออดิสัส!! เมียมึงเคยชอบเมียกูไอ้เหี้ย!!" ผมโวยวายใส่ไอ้ปู มินมันได้ยินผมพูดเสียงดังเลยหันมามองแล้วก็หันกลับไปสนใจเลือกร้านซื้อกระทงต่อ

"ฮ่าๆๆ ไอ้สัสทิว มึงเชื่อเหอะตอนนี้โจมันไม่ได้คิดอย่างนั้นกับเมียมึงแล้ว และอีกอย่างกูว่ามันคงลืมไปแล้วว่ะ ว่าหน้าที่ผัวเขาทำกันยังไง หึหึ" ไอ้เหี้ยปูแมร่งยิ้มมุมปากพูดอย่างมั่นใจ หน้าโคตรกวนตีนเลยครับ

"เออ!! กูจะพยายามคิดอย่างนั้นแล้วกัน"

"เออ!! โจมันก็เมียกู กูก็เพื่อนมึง อย่าหึงส้นตีนดิว่ะเพื่อน" ไอ้ปูมันตบไหล่ผมปุๆ แล้วเดินทิ้งผมไปหาเมียมันเลยครับ

"ทิวๆ มาดูอันนี้ดิ สวยป่ะ เอาอันนี้ดีป่ะ?" มินมันยกกระทงโชว์ผมครับ

"อืม ก็สวยดี ถ้าชอบก็เอาอันนี้เลยก็ได้"

"อืม มินชอบอันนี้ ป้าครับเท่าไหร่ครับ?"

"200 บาทจ๊ะพ่อหนุ่ม ป๊าดหน้าตาหล่อจริงๆ เลย มากับพี่ชายเหรอจ๊ะ? พี่ชายหล่อทุกคนเลยนะลูก" ไอ้ปูกับโจแมร่งขำกันเลยครับ แต่ผมไม่ขำว่ะ ผมไม่ใช่พี่มันครับป้า แฟนครับแฟน คนนี้นะแฟนผมไม่ใช่น้องชายผมคร๊าบบ....

"เอ่อ.... คือผม ผมมากับแฟนนะครับ ส่วนสองคนนั้นพี่ชายผมครับ" ผมอึ้งแดกเลยครับ ไม่คิดว่ามินมันจะกล้าบอกป้าเขาไปว่าเราเป็นแฟนกัน จากหน้าหงิกๆ งอๆ ในตอนแรก ตอนนี้ผมยิ้มซะหน้าบานเลยครับ

"อ่อ... ไม่น่าล่ะพอป้าพูดว่าพี่ชายพ่อหนุ่มคนนั้นหน้าบึ้งทันที ป้าขอโทษทีนะลูก ป้าแก่แล้วอย่าถือสาอะไรป้าเลยนะ"

"ไม่เป็นไรหรอกครับป้า แฟนผมไม่โกรธอะไรหรอกครับ แฟนผมใจดี" มินมันพูดบอกป้าแล้วหันมายิ้มให้ผมครับ สาดดด.... เมียกูจะน่ารักไปไหน เดี๋ยวกลับถึงบ้านจะจัดรางวัลให้ชุดใหญ่ๆ วันนี้พูดจาถูกใจป๋าโคตรๆ เลยครับที่รักของไอ้ป๋า

"โจ ของเราเอาอันไหน?" ไอ้ปูหันไปถามเมียมันบ้างครับ

"อันนี้ก็ได้ ปูว่าไงชอบไหม?" โจมันชี้ที่กระทงขนาดพอเหมาะที่ทำจากกลีบดอกไม้ก็สวยดีครับ แต่สู้ของเมียผมไม่ได้ของเมียผมสวยกว่า ฮ่าๆๆๆ

"อืม สวยดี งั้นผมเอาอันนี้ครับป้า แฟนผมชอบอันนี้เท่าไหร่ครับ?" ไอ้สาดดด.... กลัวน้อยหน้ากูนะไอ้เหี้ยปู เมียหน้าขึ้นสีทันที เมียแมร่งหน้าโคตรบางส่วนไอ้เหี้ยปูหน้าโคตรหน้าเลยครับ

" 200 บาทเท่ากันจ๊ะ โหห... ป้าก็อุตส่าห์เล็งพ่อหนุ่มคนนี้ไว้ให้ลูกสาวป้าซะหน่อย ดันมีแฟนกันหมดล่ะ ป้าเลยอดมีลูกเขยหล่อๆ อย่างคนอื่นเขาเลย" ป้าแกพูดขำๆ ครับ

"หึหึ โทษทีครับป้าที่พวกผมไม่โสดแล้ว" ไอ้ปูพูดบอกป้าแกไปครับ

"จ้า... ขอให้รักกันนานๆ นะลูก" ป้าแกยิ้มแล้วพูดอวยพรให้พวกผมทั้งสี่คน

"ครับป้า...." ผมกับไอ้ปูตอบพร้อมกันแล้วหันไปมองหน้าแฟนของตัวเอง


ผมกับไอ้ปูยื่นเงินจ่ายค่ากระทงให้ป้าแกเสร็จก็พากันเดินมาที่ท่าน้ำ คนค่อนข้างน้อยลงแล้วครับ เพราะเริ่มดึกมากแล้ว ผมว่าช่วงหัวค่ำคนน่าจะเยอะกว่านี้มั้งครับ


"ทิว ไฟแช็คๆ เร็ว" ผมล้วงมือเข้าไปหยิบไฟแช็คในกระเป๋ากางเกงมาจุดธูปกับเทียนในกระทงให้มินเมียรักของผมครับ

"โจถือไว้ เดี๋ยวปูจุดให้เอง" ไอ้ห่าปูก็โคตรเอาใจเมียมันเลยครับ ฟังแล้วจั๊กจี้ฉิบหาย


พอจุดธูปเทียนเสร็จเราสี่คนก็อฐิฐานกันคู่ใครคู่มัน มินมันก็โคตรตั้งใจเลยครับ พออฐิฐานเสร็จเราก็ปล่อยกระทงให้ลอยไปตามสายน้ำที่พัดพา ผมกับมินมองดูกระทงที่ค่อยๆ ลอยออกจากฝั่งไปอย่างช้าๆ ไอ้ปูกับเมียมันก็จับมือเมียมันแน่น ดูท่าทางโจมันก็รักไอ้ปูเพื่อนผมมากเหมือนกันครับ


"โอเค เราลอยกระทงกันเสร็จแล้วไปหาอะไรกินกัน" มินมันลุกขึ้นยืนแล้วพูดขึ้น

"อยากกินอะไร?" ผมถามมันครับ

"พี่โจล่ะ พี่ว่าพวกเราไปกินอะไรดี?" มินไปหันไปถามความคิดเห็นเมียไอ้ปูครับ

"พี่แล้วแต่มินเลยครับ ปูล่ะอยากกินอะไรเป็นพิเศษรึป่าว?"

"ปูกินอะไรก็ได้ แล้วโจล่ะอยากกินอะไร? หื้ออ...."

"โหห... อย่าเพิ่งหวานใส่กันได้ป่ะพี่ ผมหิวข้าว"

"ฮ่าๆๆ โทษทีน้องมิน พอดีทำตัวเป็นปกตินะ เนอะโจเนอะ"

"กูจะอ้วก สัส!! งั้นแดกอะไรก็ได้ที่มินมันเลือกแล้วกัน มินอยากกินอะไรเลือกมาเลย ถ้ารอให้ไอ้สองคนนั้นเลือกไม่ต้องกินข้าวกันพอดี"

"อิจฉาไอ้สัส!!" ไอ้ปูพูดว่าผมอย่างไม่จริงจังนัก

"คนอย่างกูไม่อิจฉาใครโว๊ย!! มินเลือกมาอยากกินอะไร เดี๋ยวป๋าเลี้ยงเอง" ผมพูดแล้วคว้าคอมมินมันเข้ามากอดครับ

"น้องมินเป็นเด็กป๋าเหรอครับ พี่ไม่ยักกะรู้"

"หึหึ คงงั้นมั้งครับ" มินมันตอบโจอย่างขำๆ

"ฮ่าๆๆ กูฮาว่ะสัส!! มึงก็โรคจิตเนอะไอ้เหี้ยทิว" ไอ้ปูมันว่าผมครับ

"เรื่องของกูไอ้สัส!!"

"ปูอย่าไปว่าทิวเขา ตัวเองก็โรคจิตพอๆ กันนั้นแหละ" โจมันพูดครับ

"อ้าว!! ไหงมาว่ากันอย่างนี้ล่ะครับที่รัก ถึงปูจะโรคจิตก็เป็นกับที่รักคนเดียวนะคร๊าบบ..." ฟอดดดด.... ไอ้เหี้ย!! มึงล้ำหน้ามากไอ้สัสปู


"เห้ย!!! ทำอะไรเนี๊ยะ อายคนอื่นเขาบ้างดิปู!!" โจมันเอียงหน้าหลบไอ้ปูที่กำลังกอดคอเมียมันจะหอมแก้มอีกเป็นครั้งที่สองหลังจากลักลอบหอมไปแล้วหนึ่งที

"ฮ่าๆๆ พี่ปูโคตรโรคจิตเลยว่ะ!!" มินมันหัวเราะเสียงดังเลยครับ ดีนะตรงที่พวกผมยืนอยู่ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่

"ปูหยุด!!" โจมันเริ่มดุจริงจังแล้วครับ

"โอเคๆ ไม่แกล้งล่ะ ป่ะเราไปกินข้าวกันเถอะ" ไอ้ปูมันยิ้มหื่นๆ ให้เมียมันครับ

"งั้นเราไปกินหมูกระทะกันไหมพี่? ผมอยากกิน" มินมันออกความคิดเห็น

"โอเค น้องมินอยากกินพวกพี่ก็ไม่ขัดครับ"

"มึงกล้าขัดเมียกูเหรอสัส!!" ผมหันไปด่าไอ้ปูครับ แมร่งก็ทำหน้าตาโคตรกวนตีน โจมันก็ส่ายหัวให้กับความกวนตีนของแฟนมัน

"ไอ้ป๋า.... เดี๋ยวโดนตบ แฟนก็พอไหมหรือยากลดสถานะลงอีก หื้ออ..." มินมันกอดอกพูดแล้วมองผมด้วยสายตาที่โคตรโหด...

"หึหึ แฟนคร๊าบบบ... ไปกินหมูทะกันเนอะ" พลิกสถานการณ์ด่วน เดี๋ยวแมร่งงอนผมอีกครับ มินมันไม่ชอบให้ผมเรียกมันว่าเมียต่อหน้าคนอื่น แต่ถ้าอยู่กันสองคนมันก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ


"พี่ว่าเราไปกันเถอะมิน เดี๋ยวจะหาที่นั่งลำบาก" โจมันช่วยพูดแก้สถานการณ์ให้ผมครับ

"ใช่ๆ พี่ว่าอย่าไปถือสาไอ้ทิวมันเลย มันปากหมาอย่างนี้ตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว" ไอ้สัสปู ไอ้เหี้ย!! ไม่ช่วยแต่เสือกซ้ำกูอีก

"ปูก็อย่าว่าเขาซิ ตัวเองก็ใช่ย่อยซะที่ไหน"

"อ้าว!! ไมหามันว่ากันอย่างนี้ล่ะครับที่รัก เดี๋ยวกลับบ้านไปต้องเคลียร์กันด่วนเลย หึหึ" ไอ้ปูว่าเมียมันขำๆ ไอ้ห่านี่ก็หื่น กูรู้นะมึงคิดอะไร สัส!!

"ทะลึ่ง!!!...." เหมือนโจมันรู้ครับว่าไอ้ปูมันหมายถึงอะไร หึหึ

"ไปกันได้ยัง ผมหิวแล้ว" มินมันพูดแทรกทันที สงสัยมันจะหิวจริงครับ

"ป่ะๆ ไปกินร้านxxx อาหารเขาสดแล้วก็สะอาดดี" ผมหันไปถามมินมันครับ

"อืม ร้านนั้นก็ได้ ไปเถอะหิวล่ะ"

"ตามนั้น เดี๋ยวกูขับรถตามมึงไป" ไอ้ปูมันพูดบอก

"เจอกันที่ร้านนะน้องมิน"

"ครับ พี่โจ ใครถึงก่อนเข้าไปจองที่รอเลยนะ"

"โอเคตามนั้นครับ...."


พอตกลงเรื่องร้านกันได้เราก็แยกย้ายกันไปขึ้นรถของใครของมัน ผมบอกทางไปร้านคราวๆ ให้ไอ้ปูแล้วเราก็ขับรถกันออกมาแล้วตรงไปยังร้านหมูกระทะทันทีครับ มินมันก็ดูสนุกดีที่ได้ออกมาลอยกระทงวันนี้ ผมสองคนแอบนิทาไอ้ปูกับเมียมันครับ



"ทิว มึงว่าพี่โจกับพี่ปูใครรักใครมากกว่ากัน"

"ไปยุ่งอะไรกับเขา หื้อ...." ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวมันอย่างมันเขี้ยว

"เฮ้ย!! อย่าดิผมเสียทรงหมด ก็แค่อยากรู้เฉยๆ นะ"

"ไม่รู้ดิ แต่เห็นไอ้ปูมันก็รักแฟนของมันมากนะ แต่โจไม่รู้ว่ะ" ผมออกความคิดเห็น

"กูว่าพี่โจอ่ะโคตรรักพี่ปูเลย กูไม่เห็นพี่โจยิ้มอย่างนี้มานานล่ะ แถมพูดเล่นเยอะขึ้นกว่าเดิมตั้งเยอะ ปกติพี่โจไม่ค่อยพูดเล่นเท่าไหร่ กับพี่ม่อนยังขนาดนี้เลย"

"หึหึ ไปสังเกตุเขาตอนไหน?" ผมถาม

"ก็พี่ปูพูดอะไรพี่โจก็ยิ้มตามตลอด เห็นพี่โจมีความสุขกูก็ดีใจด้วยนะ"

"แล้วมึงล่ะ มีความสุขไหมที่คบกับกู?" ผมถามมันบ้างครับ

"อืม ก็ดีนะ" ดูมินมันตอบผมดิครับ

"แค่นั้นเหรอว่ะ? ก็ดีนะเนี๊ยะนะ" ผมแอบน้อยใจมันนิดๆ นะครับ

"หึหึ ล้อเล่น หน้าเป็นตูดเลยนะ"

"กูจริงจัง"

"กูก็จริงจัง ถ้าไม่มีความสุขกูจะอยู่กับมึงได้นานขนาดนี้เหรอครับไอ้ป๋า" มินมันพูดแล้วส่งยิ้มพร้อมกับยักคิ้วกวนๆ ให้ผมครับ

"หึหึ เดี๋ยวจะโดนจัดหนัก"

"เคยกลัวที่ไหน ตอนนี้เลยไหมครับพี่"


เอี๊ยดดด......



"เฮ้ย!!! ทิว!!!...." มินมันร้องขึ้นเสียงดังเพราะผมหักพวงมาลัยเข้าข้างทางแล้วจอดรถทันที

"เริ่มเลยไหม ในรถก็น่าตื่นเต้นดีนะ"

"จะบ้าเหรอ!! มึงขับรถอย่างนี้ได้ไงทิว!! ถ้ามีรถมาข้างหลังจะทำไง เบรคกระทันหันอย่างนี้เนี๊ยะ!!"

"ดูดีแล้ว ไม่มีรถขับตามมา ว่าไง.... เริ่มเลยไหม?"

"พอเลย!! พูดเล่นแค่นี้ทำเป็นคิดจริง ใครจะบ้าเอากันบนรถว่ะ!!"

"เยอะแยะ"

"แต่ไม่ใช่กูทิว แล้วตอนนี้กูก็หิวมาด้วย" มันพูดด้วยสีหน้าจริงจังจนผมเกือบหลุดขำครับ

"โอเค งั้นถึงบ้านก่อนค่อยทำเนอะ"

"ทำบ้าอะไร ขับรถต่อเลย ป่านนี้พี่โจถึงร้านแล้วมั้งมัวแต่เล่นอยู่ได้"

"หึหึ ขี้บ่นว่ะไอ้แห้ง" ผมขยี้หัวมันก่อนจะขับรถต่อครับ


ผมใช้เวลาขับรถประมาณยี่สิบนาทีก็มาถึงร้านหมูกระทะที่ผมเคยมากับมิน ไอ้ปูมันก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้วครับ พอผมไปถึงก็จอดรถห่างจากรถไอ้ปูไม่มากแล้วเดินเข้าไปหามันในร้านทันที


"พี่โจมาถึงร้านนานยัง?" มินมันถามหลังจากนั่งลงฝั่งตรงข้ามไอ้โจครับ ส่วนผมก็นั่งตรงข้ามไอ้ปู้เพื่อนผม

"มาถึงก่อนน้องมินแค่แป๊ปเดียวเองครับ"

"งั้นเราสั่งกันเลยไหมครับ? น้องครับพี่สั่งอาหารหน่อยครับ" มินมันหันไปเรียกเด็กในร้านมารับออเดอร์

"ลูกค้าจะรับอะไรดีครับ?"

"ทิว เอาชุดนี้ป่ะ กินกุ้งด้วยไหม? อยากกิน" มินมันชี้ชุดหมูกระทะรวมมิตรหมูกับทะเลชุดใหญ่สุดเลยครับ

"อืม อยากกินก็สั่งดิ สั่งกุ้งมาเพิ่มอีกก็ได้ถ้ากลัวไม่อิ่ม"

"โอเค แกะให้กินด้วยนะ"

"คร๊าบบ.... สั่งมาเลยเดี๋ยวกูแกะให้" มินมันยิ้มกว้างถูกใจมันทันที

"น้องพี่เอาชุดนี้ครับ เพิ่มกุ้งอย่างเดียวอีกหนึ่งที่ครับ"

"ได้ครับ...." พนักงานจดรายการอาหารลงสมุดเล็กๆ ที่ถืออยู่ในมือ ส่วนไอ้ปูกับเมียก็ดูเมนูกำลังเลือกอาหารกันอยู่ครับ

"ปูเอาชุดนี้ไหม?" โจมันพูดขึ้น

"อย่ากินหมูเลยมันย่อยยาก เอาเป็นชุดรวมทะเลดีกว่าไหม?" ไอ้ปูมันเสนอ

"ก็อยากินชุดนี้นิ กินอาหารทะเลอย่างเดียวมันเบื่อ"

"งั้นเอาชุดนี้ไหม มีเนื้อหมูไม่เยอะเน้นเนื้อปลา" แมร่งโคตรห่วงเมียเลย ลองเป็นผมที่ห้ามมินไม่ให้มันกินหมูดิครับ รับรองมันกินผมแทนหมูแน่!!


"อืมก็ดีนะ งั้นเอาชุดนี้แล้วกัน" สรุปไอ้โจแมร่งก็โคตรตามใจไอ้ปูไม่ต่างกันเลยครับ

"น้อง งั้นพี่เอาชุดนี้ครับ อ่อ... แล้วที่ร้านนี้มีน้ำมะพร้าวสดไหม?"

"มีครับ รับกี่ที่ดีครับ?" พนักงานเสริฟถาม

"เอาที่นึง" ผมเห็นโจมันนั่งยิ้มครับ สงสัยคงเป็นของโปรดมันแน่ๆ เพราะไอ้ปูไม่ได้ชอบกินน้ำมะพร้าวครับ แต่ก็กินได้

"ได้ครับ น้ำมะพร้าวที่นึงนะครับ อีกสามท่านรับเป็นน้ำอะไรดีครับ?"

"พี่เอาแป๊ปซี่สองที่" มินมันหันไปสั่งพนักงาน

"งั้นพี่ด้วยเป็นสาม ขอน้ำเปล่าอีกขวดกับน้ำแข็งอีกแก้วด้วยนะน้อง"

"ได้ครับ งั้นรบกวนรออาหารสิบนาทีนะครับ เดี๋ยวจะมีเด็กมาตั้งเตาให้ครับ" พนักงานพูดจบก็เดินออกไปจากโต๊ะพวกผมทันที มินมันก็นั่งยิ้มกวนๆ มองไอ้ปูกับไอ้โจสลับกันไปมา

"น้องมินยิ้มอะไรครับ?" ไอ้โจเมียไอ้ปูมันถาม

"ป๊าววว.... ไม่มีอะไรครับ มินแค่ยิ้มเฉยๆ นะพี่โจ ไม่มีอะไร" ไอ้โจมันก็มองหน้ามินแบบงงๆ ครับ แต่ไอ้ปูนี่ยิ้มเหมือนรู้ทัน

"มิน อย่าไปยุ่งกับเขามาก มายุ่งกับกูนิมา" ผมจับกลางหัวมันให้หันมาทางผมครับ

"โอ๊ย!! เจ็บนะเว้ย!! ชอบเล่นแรงๆ ว่ะทิว"

"หึหึ กูก็นึกว่ามึงชอบแรงๆ ซะอีก"

"ทะลึ่ง!!!" 



ระหว่างรออาหารพวกผมสี่คนก็พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อยครับ ไอ้ปูก็หยอดเมียมันตลอด มินกับผมก็กัดกันเถียงกันไปเรื่อย จนอาหารมาวางครบตามที่สั่ง ผมจะจัดการเอากุ้งขึ้นย่างแล้วแกะให้มินมันกินครับ มินมันกินเก่งมาก ผมแกะแทบไม่ทันแถมต้องสั่งกุ้งเพิ่มให้อีกชุด ไอ้ปู้ก็ผลัดกันบริการให้กันกับเมียมัน



"มินอย่ากินเผ็ดมาก เดี๋ยวปวดท้อง" ผมตักพริกออกจากถ้วยน้ำจิ้มมินมันครับ

"โหหห... ใส่น้อยมันไม่อร่อยอ่ะ"

"อย่าเถียง ใส่นิดเดียวพอ" ผมดุมันครับ

"เออๆ ก็ได้" มินมันก็ยอมทำตามที่ผมบอกครับ ผมก็จัดการย่างหมูย่างกุ้งย่างปลาหมึกใส่จานให้เมียผมต่อ

"โจ เอาน้ำมะพร้าวอีกไหม?" ไอ้ปูมันถามเมียมันครับ

"พอแล้ว เดี๋ยวกินน้ำเปล่าดีกว่า ปูก็หัดกินน้ำเปล่าซะบ้าง กินแป๊ปซี่เยอะๆ เดี๋ยวกระเพราะทะลุกันพอดี" ไอ้โจมันรินน้ำเปล่าใส่แก้วมันแล้วก็แก้วไอ้ปูด้วยครับ

"หึหึ คร๊าบบบ.... เข้าใจแล้วคร๊าบบบ" ไอ้ปูมันล้อเลียนเมียมันครับ


พวกผมสี่คนกินอาหารที่สั่งกันจนหมดก็จัดการเช็คบิลแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน มินมันขึ้นรถเสร็จก็หลับเลยครับ หลังท้องตึงหลังตาก็หย่อน พอถึงคอนโดผมก็ปลุกให้มันลงจากลง ขึ้นไปถึงบนห้องก็พากันเข้าไปอาบน้ำ วันนี้ผมอาบน้ำพร้อมกันครับ หึหึ



"ทิว สระผมให้ด้วย" มินมันพูดขึ้นขณะที่เรากำลังนั่งแช่ตัวสบายๆ อยู่ในอ่างน้ำอุ่น

"หึหึ สบายจริงนะมึง" ผมเอื้อมมือไปหยิบขวดยาสระผมแล้วบีบใส่มือก่อนจะเริ่มสระผมให้มันครับ

"อืออ.... สบาย" มินมันก็นั่งหันหน้าเข้าหาผมแล้วให้ผมสระผมให้

"สบายมากไหม?"

"อืม สบายมากกก....."

"หึหึ งั้นขอรางวัลเป็นจุ๊บปากทีดิ๊" มินมันลืมตาขึ้นมาทันที ก่อนจะยิ้มมุมปากยั่วๆ


จุ๊บๆๆๆ


"ให้หลายๆ ทีเลย พอใจป่ะ? หึหึ"

"อืม โคตรพอใจเลย"



ผมก็นั่งสระผมให้มินมันจนเสร็จ ผมก็สระหัวผมบ้าง พอสระผมเสร็จเราก็ลุกขึ้นจากอ่างไปยืนโชว์หุ่นกันที่ใต้ฝักบัวอันใหญ่ ผมล้างยาสระผมให้มินมันก่อนครับแล้วค่อนล้างของตัวเองที่หลัง จากนั้นเราก็ถูสบู่ให้กัน พออาบน้ำเสร็จก็เช็ดตัวแล้วเป่าผมจนแห้งก่อนจะหยิบกางเกงนอนมาใส่คนล่ะตัว มินมันก็ขึ้นไปนอนห่มผ้ารอผมอยู่บนที่นอน พอผมปิดไฟเรียบร้อยก็นอนลงข้างมันแล้วรวบตัวมันเข้ามากอดครับ



"ฝันดีนะไอ้ป๋า" จุ๊บบ.....

"หึหึ ฝันดีเหมือนกันนะไอ้แห้ง"

ฟอดดด.... จุ๊บบบ.....



++++++++++++++



เช้า.......



"ทิว อื้อออ....." ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงมินมันเรียกผมครับ

"อืออ... ว่าไงครับ?" ฟอดดด.... ผมหอมลงที่หน้าผากของมัน

"ทิว กูปวดท้อง" มินมันพูดบอก ไม่น่าล่ะทำไมผมถึงรู้สึกมีอะไรยุกยิกๆ อยู่ที่ท้องของผม สงสัยมือมินมันมั้งครับ

"ปวดมากไหม?" ผมลุกขึ้นนั่งทันที มินมันก็ยังนอนกุมท้องมันอยู่ครับ ผมจับลงที่ท้องของมันก็รู้สึกว่าท้องมันเต้นตุบๆ สงสัยคงจะปวดมากจริงๆ

"อืม... ปวดมาก" หน้ามันซีดเลยครับ จากง่วงๆ อยู่คราวนี้ผมตื่นเต็มตาเลยครับ

"งั้นลุก เดี๋ยวพาไปหาหมอ ลุกไหวไหม?" ผมลูบลงที่หัวมันเบาๆ เหงื่อมันก็แตกออกพลั่กๆ เลยครับ

"พอไหว...." มินมันค่อยๆ ลุกขึ้น

"ค่อยๆ ช้าๆ นะ"




ผมช่วยประคองตัวมันอีกแรงแล้วพามินมันเข้าไปล้างหน้าแปรงฟัน เสร็จแล้วก็พามันออกมานั่งรอที่เตียง ส่วนผมก็ไปหาเสื้อผ้ามาให้มันใส่ ผมสวมเสื้อยืดให้มันแล้วหากางเกงขาสั้นหูยืดมาให้มินมันใส่ พอแต่งตัวให้มันเสร็จผมก็แต่งตัวผมบ้างแบบง่ายๆ หยิบกุญแจรถกระเป๋าตังค์ได้ก็ให้มินมันขึ้นขี่หลังแล้วไปไปที่รถทันที ผมขับรถไปโรงพยาบาลที่ไม่ไกลจากคอนโดมาก ผมรอมินเข้าตรวจจนหมอออกมาบอกว่าอาหารเป็นพิษ แต่ตอนนี้หมอให้ยามันเรียบร้อยแล้วครับ มันนอนให้น้ำเกลืออยู่ในห้องพักที่ผมให้พยายาลช่วยจัดให้พิเศษให้ ผมเดินเข้าไปมันก็นอนหลับอยู่ครับ หมอบอกว่าร่างกายมันเพลียมาก ถ่ายท้องหลายครั้งแถมอ้วกด้วย ไม่น่าล่ะเมื่อคืนมันตื่นขึ้นเข้าห้องน้ำบ่อยๆ แต่บอกผมว่าปวดฉี่ เฮ้ออ.... สรุปมินต้องแอดมิดวันนึงครับ เดี๋ยวหายดีต้องดุมันซะหน่อยที่ไม่ยอมบอกว่าตัวเองปวดท้องท้องเสีย ดื้อไหมล่ะครับเมียผม แต่ถึงดื้อยังไงผมก็รักของผมมากน้าา....


END...

อีป๋าประกาศตัวตลอด รู้แล้วจ้า... ว่ารักเมีย 
อย่าแสดงออกมาไปซิค่ะ คนอื่นเข้าอิจฉา...
คู่พี่โจกับเฮียปูก็น่ารัก คริคริ...

ปล. ขอโทษที่หายไปนานค่ะ คนอ่านยังอยู่กันรึป่าว คิดถึงจัง....

[Nus@nT@R@]

น่ารักทั้ง2คู่เลย

[hibarihao]

น่ารักอ่ะ

[❣☾月亮☽❣]

อ้าว น้องมิน
แล้วคนอื่นๆเป็นยังไงบ้างล่ะ หรือท้องเสียยู่คนเดียว
น่ารักทั้งสองคู่เลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

[titansyui]

 

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

อยากอ่าน ปู-โจ ต่อแล้วอ่าา 

[liza sarin]

รอปู-โจ

[Mouse2U]

แย่งกันเอาใจพี่โจกับมินน่าดูเลยนะคะคุณพ่อบ้านทั้งสอง~~

[aom2529]

แข่งกันหวานซะ..คนไม่มีคู่อิจฉาให้รู้ไว้

[rmlab]

ชอบทั้งสองคู่เลย

[meepooh2499]

สมาคมคนรักเมียมากกกกกต้องยกให้ป๋าทิวกะอิพี่ปูเลย

[mild-dy]

  

[Star_ss]

อาจจะเป็นผู้หญิงเก่าๆของอิป๋าทิวก็ได้
 
 

หายไปไหนแล้วง่ะ รีบๆ กลับมาอ่านนะค่ะ รออยู่น้าา....

 

ใครเป็นคนบงการกันนะ

นั่งซินะ กับมาตามต่อนะจ๊ะ อิอิ
ขอบคุณที่ติดตามนิยายนะค่ะ 

ไปเติมเลือดแล้วกลับมาหากันอีกน้าา... หุหุ 

อ่านแล้วแทบจะหื่นแทนทิวเลย

มินนี่ยั่วป๋าขึ้นทุกครั้ง


 

ชอบป๋าที่รักมั่นคงขนาดนี้นะคะเนี่ย

ใช่ค่ะ อิจฉาเบาๆ ฮ่าๆๆ 

ไม่เสียแรงที่ไปรออยู่ใต้เตียง

ไปรอด้วยกันอีกซักรอบไหม? หุหุ 

  ยุงมันเจ้าชู้กัดอามินซะเป็นรอยเลย

ยุงตัวใหญ่ซะด้วย ฮ่าๆๆ

ปล. หายไปนานเลยอ่ะ นึกว่าลืมกันซะแล้ว ดีใจที่กลับมานะค่ะ 

ว่าแล้วก็กลับมาเยี่ยมกันบ้างน้าา... 

  มิกกี้ เอาไม้ช๊อตยุงฟาดเลยลูก อิตาอาทิวของลูกน่ะแหละ ฟาดมันแรงๆ  อิยุงหื่นๆ 

ส่งสารยุงตัวนั้นจังค่ะ กร๊ากกกก...ง

 

ไม่สามารถจะบอกอะไรได้

กำลังซับเลือดอยู่555

ชอบอะ อยาก!!! หมายถึงอยากอ่านต่อ อิอิ

กลับมาอ่านด้วยนะ ต่อให้แว้วว...

ความหื่นยังได้อีกเยอะ 

 

เพิ่งตามมาอ่านค่ะ

พี่ทิวหื่นน่าให้โล่ห์จริงๆ

ขอบคุณที่ตามมาอ่านนะค่ะ อย่าลืมมาอ่านอีกน้าา...

ปรบมือต้องรับสมาชิกใหม่รัวๆ   

เลือดเกือบหมดตัว

ไปเติมเลือดแล้วกลับมาอ่านอีกนะ 

 

จัดหนักจัดเต็มจริงๆ   

กลับมาก็เสียเลือดเบย หายไปนานเลย ไม่ค่อยได้เข้าใช่ไหมค่ะ
แต่ก็ขอบคุณที่ยัติดตามเราอยู่ อิอิ 

มาอ่านเรื่อยๆ น้า... รออยู่จ้า 

น่ารักทั้ง2คู่เลย

หวานบ้าง น่ารักบ้างเนอะ หื่นอย่าเดียวเดี๋ยวหนูมินจะไม่ไหว

 

น่ารักอ่ะ

เย้ๆๆ ตัวเองกลับมาอ่านนิยายเข้าแล้ว ขอบคุณนะค้าา... 

อ้าว น้องมิน
แล้วคนอื่นๆเป็นยังไงบ้างล่ะ หรือท้องเสียยู่คนเดียว
น่ารักทั้งสองคู่เลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

คนอ่านก็น่ารักค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจกันทุกตอนเลย
ซึ้งๆๆ   

ขอบคุณเช่นกันจร้าา... 

อยากอ่าน ปู-โจ ต่อแล้วอ่าา 

อีกไม่นานเกินรอค่ะ ได้เจอกันแน่...

 

รอปู-โจ

ตามรีข้างบนมาติดๆ เอฟซีเฮียปูเป้าเปียก

แย่งกันเอาใจพี่โจกับมินน่าดูเลยนะคะคุณพ่อบ้านทั้งสอง~~

  อยากได้บ้างๆ ขอบคุณที่ติดตามและเม้นให้ทุกตอนเลยน้าา...

ปล.ทุกตอนจริงๆ ขอบคุณมากค่ะ

แข่งกันหวานซะ..คนไม่มีคู่อิจฉาให้รู้ไว้

ใช่ๆๆๆ อิจฉาด้วยคน 555+

 

ชอบทั้งสองคู่เลย

ขอบคุณมากคร้าา... แวะมาทักทายกันอีกนะค่ะ 

 

สมาคมคนรักเมียมากกกกกต้องยกให้ป๋าทิวกะอิพี่ปูเลย

สมาคมนี้รับสมัครแม่บ้านทำความสะอาดเตียงโดยเฉพาะ สนไหม?

 

 

  ขอบคุณเช่นกันจ้าาา....

ถึง คนอ่านที่น่ารักทุกคน

ขอบคุณที่ติดตามนิยายและคอยเม้นให้กำลังใจด้วยดีตลอดมานะค่ะ
ดีใจมากที่ยังมีคนอ่านนิยายเราอยู่ อย่าเพิ่งห่างหายไปไหนน้าา...
อยู่ให้กำลังใจกันต่อไปนานๆ นะค่ะ

สำหรับคนที่ไม่ได้ตอบหรือตกหล่นไปต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ถ้าเห็นเม้นจะพยายามตอบค่ะ
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
 

[choinudee]

มาแล้วๆๆๆๆๆ หายไปหลายวัน เค้าคิดถึง555

น่ารักอะ ปูโจ ก็แบบหวานๆแบบผู้ใหญ่หน่อย รักกันแบบชื่นมื่น

ส่วนของคุณป๋าทิวกับหนูมินก็น่ารักแบบเด็กๆ กวนๆ จิกกัดกันตามประสา

แต่ก็แสดงความรักกันมากกกก โดยเฉพาะป๋าทิวนี่ รัก หวง ห่วงออกนอกหน้ามาก

รักป๋าทิวจังเลย อยากได้ผู้ชายแบบนี้ หนูมินเราขอป๋าทิวได้มั้ย (โดนมินตบ!!!)

...............

[alt1991]

 

[alt1991]

  น่ารัก 

[● MaYa~Boy ●]

อยากมีป๋าคอยดูแลแบบนี้บ้าง

[mucan99]

เขินๆๆๆๆ น่ารักอ่าๆๆ

[Star_ss]

★.:***♡มหาลัยวุ่นรัก♡...เดอะ ซีรี่ย์❥***:.★
เรื่อง
♡.:*ผัวขี้หึงVSเมียขาโหด*:.★❥
❤❤❤❤❤❤❤❤❤

ตอนที่ 21 (ปูกะโจ) รอยยิ้มแห่งความสุข

ตื่นเช้ามาผมก็ไม่เห็นโจมันแล้วครับ ผมเลยเดินลงไปชั้นล่างของบ้านก็เห็นว่ามันอยู่ในครัวกับแม่ผม ทำกับข้าวกันงุ้งงิ้งๆ แม่ผมก็หัวเราะชอบใจใหญ่ อารมณ์ดียิ่งกว่าเจอลูกแท้ๆ อย่างผมซะอีก


"โห้วว... แม่คร๊าบบ... ลากแฟนผมลงมาทำอะไรแต่เช้าครับเนี๊ยะ"

"เช้าที่ไหนกันย่ะ นี่มีสิบโมงกว่าแล้วนะตาปู แล้วทำไมถึงไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเนี๊ยะ เดินใส่แค่กางเกงนอนตัวเดียวลงมาได้ไง โตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ นะ โอ๊ย!! แม่ล่ะปวดหัว โจทนตาปูเข้าไปได้ยังไงเนี๊ยะ ลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" แม่ผมบ่นยาวเลยครับ โจมันก็ส่งยิ้มขำๆ ให้แม่ผม


"โห้วว... แม่ก็พูดไป เดี๋ยวโจมันก็หนีผมไปก่อนพอดี"

"ย่ะ โจลูก... ถ้าเบื่อตาปูเมื่อไหร่มาอยู่กับแม่ที่บ้านนะลูก" แม่ผมลูบหัวลูกสะใภ้อย่างเอาใจ

"ครับ...." โจมันตอบอย่างนี้แม่ผมก็ยิ้มดิครับ

"เข้ากันดีจริงๆ เลยนะคร๊าบบ..." ผมเดินเข้าไปกอดอ้อนแม่บ้างเดี๋ยวแม่จะลืมลูกอย่างผมซะก่อนครับ

"แหมๆๆ อย่ามาทำเป็นอยากกอดแม่นักเลย นู้นแฟนเรายืนอยู่นู้นยังจะมากอดแม่อีกนะลูกคนนี้เนี๊ยะ" แม่ผมบ่นไปอย่างนั้นเองแหละครับ ก็เห็นกอดผมซะแน่น ใจจริงก็อยากกอดแฟนนั่นแหละ แต่อยู่กับแม่ต้องกอดแม่ก่อนดิครับ แฟนเอาไว้กอดในห้องนอนอย่างเดียว หึหึ


"แล้วแม่ทำอะไรอยู่ครับ? ห๊อมหอม"

"วันนี้แม่กับโจช่วยกันทำขนมจีนแกงเขียวหวานจ๊ะ โจเขาก็ทำอาหารเก่งใช้ได้เลยน้าา... แม่ไม่ต้องสอนมากมายก็ช่วยแม่ได้เยอะเลย"

"หึหึ โจมันเก่งนะแม่" ผมยกหางให้แฟนตัวเองทันที

"จ๊ะพ่อลูกชาย ไปอาบน้ำไป๊จะได้ลงมากินข้าวที่แม่กับโจช่วยกันทำ วันนี้รับรองว่าอาหารอร่อยทุกอย่าง"

"แล้วพ่อล่ะครับแม่?" ผมถามหาเพราะไม่เห็นท่านอยู่ในบ้านครับ

"อยู่สวนหลังบ้านนู้น ไปโอ๋กล้วยไม้ลูกรักอยู่นู้นแน่ะ อืมใช่ โจไปตามพ่อมากินข้าวที่ซิลูก" แม่ผมหันไปใช้โจมันซะงั้น

"ครับแม่..." โจมันหันมาตอบ

"ดีมากจ๊ะ ต้องเรียกแม่อย่างนี้ซิถึงจะถูก คริคริ... ส่วนตาปูไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยแล้วรีบลงมากินข้าว อย่าปล่อยให้พ่อเขารอ รู้ไหม?!!"

"คร๊าบบบ... ป่ะโจ" ผมเดินไปกอดคอมันแล้วลากออกจากห้องครัว

"จะกอดคอทำไมเนี๊ยะ เดินดีๆ ก็ได้" โจมันบ่นครับ

"หึหึ... เอาใจแม่กูใหญ่เลยนะ แม่กูน่ารักอ่ะดี๊!!"

"อืม... ท่านน่ารักดี" โจมันพูดเสียงเศร้าๆ ผมหยุดเดินแล้วจับตัวมันให้หันมาหาผม โจมันก็ยิ้มเจื่อนๆ ให้ผมครับ มันคงพยายามทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่ใจจริงของมันคงกำลังคิดถึงแม่มันอยู่ครับ

"แม่กูก็เหมือนแม่มึง ตอนนี้มึงเป็นลูกอีกคนของเขาแล้ว ดูดิ๊แม่กูเห่อมึงจะตาย เขาชอบมึงมากกว่าลูกแท้ๆ อย่างกูซะอีก ถ้ากูไม่อยู่กรุงเทพฯ มึงก็เข้ามาหาท่านได้ตลอดเวลาเข้าใจ๋" ผมลูบที่ผมมันเบาๆ

"อืม..." มันตอบผมแค่นี้แหละครับ

"เข้าใจแล้วก็ไปตามพ่อมากินข้าว เดี๋ยวกูขึ้นไปอาบน้ำแป๊ปแล้วจะลงมาหา" ผมพูดบอกมัน

"อืม..."

"อืมๆ อยู่ได้ไปตามพ่อไป๊ เดี๋ยวแม่รอนานจะหงุดหงิด หึหึ" มันยิ้มครับ



หลักจากพูดปลอบมันเสร็จผมก็ขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัวซะใหม่ ส่วนโจมันก็ไปตามพ่อผมตามคำสั่งของคุณแม่คนสวย คนนี้ขัดใจลำบากครับ ขนาดพ่อยังต้องยอมแพ้ พอแต่งตัวเสร็จก็มีคนโทรเข้ามาหาผม ผมพูดคุยกับปลายสายอยู่ร่วมครึ่งชั่วโมงครับ หลังจากคุยธุระเสร็จผมก็ลงมานั่งกินข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา



"เอ่อโจ... พ่อว่าจะถามความเห็นซะหน่อย ถ้าพ่อทำที่นั่งเป็นซุ้มนั่งเล่นหลังบ้านโจว่าดีไหม?"

"ก็ดีนะครับ พ่อจะได้เอาไว้นั่งเล่นรับลมเย็นๆ ดูต้นไม้ไปด้วย"

"ใช่ๆ พ่อก็ว่าอย่างนั้น พ่อว่าจะทำนานแล้วแต่พ่อไม่ค่อยว่างเลย"

"งั้นเดี๋ยวผมดูให้นะครับ ว่าจะทำอะไรได้บ้าง"

"เอ่อดีๆๆ แหม่!! ใช้ได้จริงๆ ไม่เหมือนเจ้าปูพ่อพึ่งอะไรไม่ได้สักอย่าง บ้านก็ไม่ค่อยกลับ"

"อ้าวพ่อ!! ทำไงพูดอย่างงั้นอ่ะ ผมก็มีงานต้องทำนะครับ" ผมแย้งขึ้นทันที

"พ่อไม่เห็นแกจะทำอะไรมากมาย ตอนนี้เจ้าป่านมันก็ดูร้านแทนแกไม่ใช่รึไง"

"โห้วว.... นั่นมันก็เพิ่งจะดูแทนให้ผมนะพ่อ ปกติผมก็ดูเอง"

"พอๆ แกเลิกพูดมากได้แล้ว เดี๋ยวปูมาคุยกับพ่อเรื่องสวนต่อนะ ช่วยดูให้พ่อหน่อย" พ่อผมทำหน้าตาโคตรมีความหวังกับชีวิตเลยครับ

"ได้ครับ...." โจมันพูดตอบพ่อผม ส่วนแม่เหรอครับ นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พอใจสุดๆ

"เดี๋ยวผมจะพาโจมันกลับแล้วนะครับพ่อ แม่ ต้องพามันไปธุระต่อนะ"

"อ้าว!! ทำไมรีบกลับล่ะ ค้างอีกสักคืนก่อนซิแม่ยังไม่หายเหงาเลย"

"โห้วว... ไม่ได้ครับแม่ ผมนัดคุยธุระกับผู้ใหญ่ท่านนึงไว้ครับ"

"ปูก็ไปคนเดียวซิลูก ส่วนโจก็ให้อยู่เป็นเพื่อนแม่ก่อน พอเสร็จธุระค่อยมารับโจกลับไง ดีไหมลูกโจ" แม่ผมพูดเสียงหวาน ตายิ้มจนตาหยีใส่โจมันครับ

"ไม่ได้ครับแม่!! โจมันต้องไปกลับผมครับ เดี๋ยวว่างๆ ผมจะพามันมาหาแม่อีกนะครับ แม่อย่าแย่งโจไปจากผมดิครับ แม่รู้ไหมว่ากว่ามันจะยอมมากับผมเนี๊ยะ ผมต้องพูดกับมันจนเหนื่อยนะครับแม่" ผมบ่นทันทีเลยครับ ก็มันจริงอ่ะ เผื่อโจมันจะยอมมากับผมมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะครับ งานนี้ผมไม่ยอมตามใจแม่ผมแน่ โจมันต้องไปกับผมเท่านั้น!!


"โอ๊ยตาปู!! แค่นี้ทำห่วงนะ ก็ได้ๆ แม่ยอมให้โจกลับไปกับแกก็ได้ แต่ต้องสัญญานะว่าจะพาโจกลับมาหาแม่อีก" แม่ผมทำหน้าแบบขัดใจก่อนจะยอมทำตามที่ผมบอก เฮ้ออ...

"คร๊าบบบ.... รับทราบครับคุณแม่" ผมพูดตอบแม่ของผม พ่อผมก็ได้แต่นั่งขำผมกับแม่ก่อสงครามเล็กๆ ใส่กัน โจมันก็ยิ้มขำกับท่าทางกระเง้ากระงอดของแม่ผมครับ



หลังจากทานข้าวเสร็จผมก็พาโจขึ้นไปเก็บของใช้บนห้องนอน ก่อนจะพาโจมากราบลาพ่อกับแม่ผมครับ แม่ผมก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงโจมันซะนาน กว่าจะได้ออกจากบ้านก็เกือบบ่ายครับ


ผมขับรถพาโจมันไปยังที่ๆ หนึ่ง พอเลี้ยวเข้าเส้นทางหลักมันก็หันมามองหน้าผมแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่พอมาถึงหน้าปากซอยแค่นั้นแหละครับ...



"คุณกำลังจะพาผมไปไหน?" โจมันหันมาถามผมครับ

"บ้านมึงไง กูนัดกับพ่อมึงไว้"

"ไปทำไม?"

"กูมีธุระต้องคุยกับพ่อของมึง"

"แต่ผมไม่อยากเข้าไป แล้วคุณมีธุระอะไรที่ต้องคุยกับเขา?"

"คุยเรื่องของมึงไง" ผมตอบพร้อมกับขับรถมาเทียบจอดที่ประตูหน้าบ้านที่สูงจนแทบมองไม่เห็นตัวบ้าน

"คุยเรื่องผมทำไม?"

"กูจะมาบอกพ่อมึงว่ามึงกับกูเป็นอะไรกัน" ผมบีบแตรรถสองครั้งประตูบานใหญ่ก็ค่อยๆ เลื่อนเปิดออก ผมจึงขับรถผ่านต้นไม้ที่ปลูกขึ้นเรียงรายเป็นทางยาวมาจอดเทียบที่หน้าบ้านหลังใหญ่

"ผมอยากกลับ" โจมันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

"เข้าไปกับกูก่อน กูต้องเคลียร์เรื่องมึงให้มันชัดเจนกว่านี้"

"แต่ผมไม่อยากเข้าไป!!" ผมเอื้อมมือไปจับมือมันครับ โจมันเงยหน้าขึ้นมามองผม

"โจ มึงไม่ไว้ใจกูอีกเหรอว่ะ กูแค่อยากทำเรื่องนี้ให้มันชัดเจนมากขึ้น กูอยากคบมึงอย่างเปิดเผย อยากให้คนในครอบครัวมึงรับรู้ว่ากูจริงจังกับมึงแค่ไหน มึงเชื่อใจกูได้ไหมว่ะ ให้กูได้มีโอกาสได้ดูแลมึงอย่างที่กูอยากทำมานาน ได้ไหม? หื้ออ..."

"แต่คุณไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นิ ในเมื่อผมก็ตกลงคบกับคุณแล้ว" โจมันพูดบอกผม ก็จริงครับที่มันยอมคบกับผมแล้ว แต่ผมมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นที่ต้องทำเพื่อมัน

"แต่กูมีเรื่องที่ต้องทำอีกเรื่องให้จบ มึงทำตามที่กูขอได้ไหมโจ?"

"ถึงผมจะทำอะไรยังไง มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับคนที่บ้านนี้อยู่แล้ว ผมเป็นแค่คนที่เคยอาศัยในบ้านหลังนี้เท่านั้น แล้วคุณท่านก็...." ผมเพิ่งรู้วันนี้เองครับ ว่ามันเรียกพ่อของมันว่าคุณท่าน

"กูขอได้ไหม?" ผมพูดแค่นี้แหละครับ สั้นๆ ผมรู้สึกได้เลยครับว่าโจมันกำลังรู้สึกกลัว ถ้าวันนี้สิ่งที่ผมจะทำมันเป็นอย่างที่ผมคิด โจมันจะได้ต้องกลัวอีกต่อไป

"อืม... ก็ได้" ผมยิ้มให้มันก่อนจะลูบที่หัวมันเบาๆ อย่างอ่อนโยน

"ป่ะ งั้นลงจากรถกัน" ผมกับโจเปิดประตูแล้วลงจากรถ ผมเดินอ้อมไปหามันแล้วจูงมือมันเดินไปยังหน้าบ้านหลังใหญ่ที่มีผู้ชายร่างสูงในชุดสูทสีดำยืนต้องรับผมสองคนอยู่ครับ


"เชิญด้านในครับ คุณท่านกำลังรอคุณทั้งสองคนอยู่ครับ"

"ขอบคุณครับ" ผมพูดตอบ ก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้องรับแขกที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่หรูหรา หนังสือพิมพ์ที่ปกปิดใบหน้าของชายสูงอายุที่นั่งรอผมสองคนอยู่ค่อยๆ เลื่อนลงช้าๆ เผยให้เห็นใบหน้าของชายสูงอายุที่หน้าตาดูเคร่งขรึม ก่อนที่หนังสือพิมพ์ฉบับนั้นจะถูกวางลงบนโต๊ะกระจกขนาดใหญ่


"มาถึงกันแล้วเหรอ นั่งลงก่อนซิ"

"ขอบคุณครับท่าน" ผมกับโจเดินไปนังลงโซฟาตัวใหญ่ที่อยู่ด้านขวา

"เป็นไงเรา ไม่มาให้เห็นหน้าเลยนะ สบายดีไหม?" พ่อมันหันมาถามมันครับ

"สวัสดีครับท่าน ผมสบายดีครับ ท่านสบายดีใช่ไหมครับ?" โจมันถามพ่อมันครับ

"อืม พ่อก็สบายดีเหมือนเดิมนั่นแหละ เอ่อ... แล้วคุณล่ะ มีอะไรจะพูดกับผมก็ว่ามาได้เลย"

"เรื่องก็อย่างที่ผมคุยกับท่านทางโทรศัพท์นั่นแหละครับ ผมอยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบ ถ้าท่านพอจะช่วยอะไรเราสองคนได้บ้าง" โจมันหันมามองหน้าผมทันที เพราะเรื่องที่ผมคุยกับพ่อมันผมไม่ได้เล่าให้โจมันฟังครับ

"อืม ผมรู้แล้ว เรื่องที่คุณเล่าให้ผมฟังมันคือเรื่องจริง ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมควรจะทำเรื่องนี้ให้มันชัดเจนซะที"

"ขอบคุณท่านมากครับ" ผมยกมือขึ้นไหว้ โจมันก็หันหน้ามามองผม

"โจ มาหาพ่อซิลูก" โจมันหันมามองผม ผมพยักหน้าแล้วยิ้มให้มัน มันก็เลยลุกขึ้นแล้วคลานเขาไปนั่งลงที่พื้นข้างๆ พ่อมันครับ

"พ่อขอโทษที่ปล่อยให้ลูกถูกทำร้ายซ้ำๆ อยู่อย่างนี้ พ่อผิดที่ยอมปิดหูปิดตาตัวเอง แล้วมองข้ามปัญหามาโดยตลอด เลยทำให้ลูกต้องมาทนทุกข์ทรมารอยู่กับคนพวกนี้ พ่อขอโทษนะลูก" พ่อมันโน้มตัวลงมากอดมันครับ


"ผมไม่เคยโกรธเคืองท่านเลยสักนิด ท่านมีบุญคุณกับผมมาก ท่านส่งผมเรียนและเลี้ยงดูผมจนเติบโต ผมขอบพระคุณท่านที่ท่านเมตตาผม และให้โอกาสผมได้มีชีวิตที่ดีอยู่ทุกวันนี้ครับ"

"เฮ้ออ... เราช่างเหมือนแม่จริงๆ พ่อขอโทษแทนแม่ของเจ้าจินด้วย ต่อไปนี้เจ้าจินกับแม่ของเขาจะไม่มายุ่งกับโจอีก พ่อจะส่งเขาสองคนไปอยู่ที่อังกฤษให้เร็วที่สุด ถ้าไม่มีคำสั่งออกจากปากพ่อ เขาสองคนจะไม่มีสิทธิกลับมาที่นี่ได้อีก โจไม่ต้องห่วง ต่อไปนี้พ่อจะชดเชยสิ่งที่พ่อทำผิดพลาดในอดีตให้โจทั้งหมดเลยนะลูก" โจมันเงยหน้าขึ้นมองพ่อของมัน ก่อนที่น้ำตาจะค่อยๆ ไหลออกมาอย่างอดไม่ได้


"ท่านครับ... คือผม...."

"เจ้าลูกคนนี้นี่จริงๆ เลย อายุขนาดนี้แล้วยังเรียกพ่อว่าท่านอีก ต่อไปนี้เรียกพ่อว่า "พ่อ" นะลูก" พ่อมันลูกหัวมันด้วยความรัก

"ครับพ่อ...." แล้วสองพ่อลูกก็กอดกันอีกครั้ง ก่อนที่พ่อมันจะหันมาหาผม แล้วพูดกับผมว่า....

"ผมฝากลูกชายคนนี้ของผมด้วยนะ"

"ได้ครับท่าน ผมจะดูแลโจให้ดีที่สุดครับ" ผมพูดตอบด้วยความมั่นใจ

"ว่างๆ ก็พาโจมาหาผมบ้าง มากินข้าวที่บ้านก็ได้ ยังไงซะโจก็เป็นลูกชายของผม คุณคงจะไม่พลากลูกชายของผมไปตลอดใช่ไหม?" พ่อมันพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

"ได้ครับท่าน ผมจะพาโจมาเยี่ยมท่านที่บ้านบ่อยๆ ครับ"

"อืม ขอบคุณที่คุณพูดให้ผมได้คิดเรื่องนี้อย่างจริงจังซะที"

"เป็นผมต่างหากครับ ที่ต้องขอบคุณท่าน ที่ให้โอกาสผมได้คบกับลูกชายของท่านอย่างเปิดเผย ผมสัญญาครับ ว่าผมจะทำตามที่ผมได้พูดกับท่านไว้อย่างสุดความสามารถของผมครับ"

"ผมจะเชื่อใจคุณ แต่ถ้าวันใดที่คุณผิดสัญญาที่ให้ไว้กับผมเมื่อไหร่ ผมก็จะจัดการด้วยวิธีของผมทันที"

"ขอบคุณท่านอีกครั้งครับ" ผมขอบคุณพ่อโจมันอีกครั้ง แล้วพ่อมันก็เลิกสนใจผม แล้วหันไปสนใจลูกชายเขาแทนครับ
"งั้นวันนี้โจอยู่กินข้าวเย็นกับพ่อก่อนนะลูก"

"ครับ...."



หลังจากพ่อลูกปรับความเข้าใจกันเสร็จ ผมสองคนก็มานั่งกินข้าวเย็นกับพ่อมันครับ โจมันก็ถามเรื่องสุขภาพพ่อมันไปเรื่อย บางครั้งพ่อมันก็หันมาถามผมเรื่องงานบ้าง บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเป็นไปด้วยดีครับ



วันนั้นที่ผมโทรไปหาพ่อมัน ผมก็เล่าเรื่องราวอย่างละเอียดให้พ่อมันฟัง ตอนแรกจะขอเข้าพบพ่อมันนั่นแหละครับ แต่พ่อโจมันติดประชุมสำคัญอยู่ที่ต่างประเทศเลยต้องฟังผมพูดทางโทรศัพท์แทน ผมก็พูดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทั้งเรื่องไอ้จินที่คิดไม่ซื่อกับน้องตัวเอง เรื่องที่ผมกระทืบลูกชายคนโตเขา ตอนแรกพ่อมันก็ไม่พอใจที่ผมทำร้ายลูกชายเขาครับ แต่ผมก็มีเหตุผลของผมเหมือนกัน ถ้าเขาจะโกรธจะเกลียด จะเอาเรื่องผมๆ ก็ไม่ว่า แต่ถ้าใครมาทำแฟนผมๆ ก็ไม่ยอมเหมือนกัน ผมเล่าเรื่องที่แม่มันมาระรานโจมันถึงที่ทำงาน พ่อมันก็เข้าใจและไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเมียตัวเองครับ พ่อมันบอกว่าท่านพอจะเข้าใจ ว่าทำไมผมถึงต้องทำอย่างนี้ ผมบอกเรื่องที่ผมคบกับโจในฐานะคนรัก พ่อมันก็อึ้งไปในตอนแรกครับ แล้วท่านก็ยอมรับ ไม่ได้ว่าอะไร ท่านบอกว่าท่านเลี้ยงมันได้แค่ตัว แต่เรื่องหัวใจโจมันต้องเป็นคนเลือกเอง พ่อมันไม่สามารถบังคับโจมันได้ พ่อมันคุยกับผมเกือบชั่วโมงครับ ก็ต้องเข้าประชุม ผมเลยขอเลื่อนนัดกับพ่อโจมันเป็นวันนี้ เมื่อวานผมเลยต้องพามันไปหาพ่อกับแม่ผมแทนครับ




ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นกับไอ้จินแล้วก็แม่ของมัน ตอนที่พ่อมันโทรบอกผมเมื่อเช้าว่าท่านเดินทางมาถึงบ้านแล้ว ให้ผมเข้าไปหาตามนัดได้เลย ท่านบอกว่าท่านเห็นผลงานของผมที่ทำกับเมียกับลูกเขาแล้ว ท่านก็ได้แต่ถอนหายใจหนักๆ เพราะว่าแม่ไอ้จินไม่มีทีท่าว่าจะสำนึกผิดเลยแม่แต่น้อย ผมก็สารภาพกับพ่อมันครับว่าผมเป็นคนทำ ผมตั้งใจและไม่คิดหนีถ้าพ่อมันจะเอาเรื่อง แต่ผมก็ยืนยันคำเดิมคือ ผมจะยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนที่ผมรัก นั่นก็คือโจ แล้วผมก็เล่าเรื่องที่ผมจับตัวไอ้จินกับแม่มันไป พ่อมันก็ตะคอกใส่ผมเสียงดังลั่นทางโทรศัพท์เลยครับ แต่ผมก็ยื่นคำขาดเหมือนกันว่าถ้าสองคนนี้ยังเข้ามาสร้างความเดือดร้อนให้โจมันต้องเสียใจหรือต้องร้องไห้อีก ผมจะไม่หยุดอยู่แค่นี้... แล้วพ่อมันก็ทิ้งท้ายกับผมไว้ว่า....



"ถ้าคุณทำให้ลูกผมเสียใจหรือทิ้งลูกผมไป ผมจะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ ขอให้คุณจำคำที่ผมพูดเอาไว้ให้ดี" ผมเลยตอบพ่อมันไปว่า...

"ผมจะไม่ให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรือทำให้โจต้องเสียใจ ถ้าผมทำอย่างที่ผมพูดไม่ได้ ท่านสามารถทำในสิ่งที่ท่านต้องการได้เลยครับ"


ตอนนี้ผมกำลังขับออกจากบ้านของมันครับ โจมันสดชื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หน้าตาดูยิ้มแย้มมีความสุขตลอดเวลา จนผมอดยิ้มตามมันไม่ได้ครับ


"มีความสุขมากเหรอว่ะ ยิ้มไม่หยุดเลยนะมึง หึหึ"

"ป่าวซะหน่อย ผมก็ปกติ" มันตอบผมครับ

"จริงอ่ะ?"

"อืม จริงซิ ผมจะโกหกคุณทำไม" ผมพูดแล้วก็หันออกไปมองที่นอกหน้าต่างครับ ในรถก็ตกอยู่ในความเงีบยสักพัก โจมันก็พูดขึ้นว่า...

"ขอบคุณมากนะ" ผมหันไปมองมัน แล้วหันกลับมาตั้งใจขับรถต่อ

"ขอบคุณเรื่อง?"

"ก็ทุกเรื่อง... ที่คุณทำ"

"หึหึ เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นให้รางวัลกูแทนได้ป่ะว่ะ" ผมยิ้มกริ่ม

"ไม่มีอะรางวัลอะไรทั้งนั้น แล้วนี่คุณจะพาผมไปไหนอีกล่ะ?" คำตอบไม่โดนใจเลย เฮ้ออ... แอบเซ็ง

"ไปหัวหิน มึงนอนไปก่อนเลย เดี๋ยวถึงแล้วกูจะปลุกเอง"

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมนั่งเป็นเพื่อน คุณขับรถไปเถอะ"

"นั่งเป็นแฟนดิว่ะ นั่งเป็นเพื่อนที่ไหนล่ะ"

"งั้นผมขอนอนแล้วกัน" พูดจบมันก็ปรับเบาะเอนตัวลงนอนเลยครับ แน่ะๆ แถมนอนหันหลังให้ผมอีก



ผมใช้เวลาขับรถนานพอสมควรครับ เพราะก่อนจะออกจากกรุงเทพฯ ได้รถค่อนข้างติด มีแวะปั้มแค่ครั้งเดียว เพราะผมจะลงไปซื้อของกินมาให้มัน พามันไปเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับมาขึ้นรถ ตอนแรกมันบอกจะไปเข้าห้องน้ำเองครับแต่ผมไม่ยอม เดี๋ยวนี้ห้องน้ำปั้มแมร่งไว้ใจไม่ค่อยได้ ขี้ยามันเยอะ ผมเป็นห่วงมันไม่อยากให้มันไปคนเดียว พอขึ้นรถผมก็แกะแซนวิชให้มันกินรองท้องไปก่อน พออิ่มเท่านั้นแหละครับ โจมันก็นอนหลับยาวจนถึงบ้านผมเลย พอผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดในบ้านผมก็ปลุกมันครับ



"โจตื่น... ถึงบ้านแล้วครับ"

"อืออ.... ถึงไหนแล้วอ่ะ?" มันงัวเงียตื่นขึ้นมาถาม

"ถึงบ้านแล้ว ป่ะขึ้นไปนอนต่อบนห้อง"



ผมลงจากรถแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าที่เบาะด้านหลังก่อนจะไปเปิดประตูให้โจมันลงจากรถ พอโจมันลงจากรถมันก็ชะงักไปนิดนึงครับ เมื่อเห็นว่าที่นี่คือที่ไหน ผมถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินไปจับมือมันไว้แล้วพามันเดินเข้าไปในบ้านครับ ดูท่าทางมันจะคิดถึงเรื่องที่ผมเคยทำกับมันที่นี่แน่ๆ แต่ผมคงจะทำอะไรไม่ได้เพราะมันคือเรื่องจริง ต่อจากนี้ผมก็หวังว่าความทรงจำดีๆ ที่ผมกำลังจะสร้างขึ้นให้มันจะช่วยลบล้างความทรงจำร้ายๆ นั้นให้หมดไปครับ



ผมพามันเดินขึ้นมาชั้นสองแล้วเดินตรงไปยังห้องนอนของผม โจมันก็เดินตามมาอย่างเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร พอเดินมาถึงหน้าห้องผมก็หันกลับไปมองมันๆ ก็หยุดชะงักไปแป๊ปนึงครับ



"มีอะไร?" โจมันถามผม

"เป็นอะไรว่ะเดินซะห่างเลย มาเข้าไปในห้องจะได้อาบน้ำนอน" นี่ก็ดึกมากแล้วครับ กว่าจะออกมาจากบ้านพ่อมันก็เกือบหกโมง
เย็น นี่ขนาดผมเหยียบสุดๆ แล้วนะยังถึงที่นี่เกือบเที่ยงคืนแน่ะครับ

"อืม รู้แล้ว" มันพูดเหมือนเข้าใจนะครับ แต่ก็ยังไม่ยอมเดิมมาหาผมซะที

"โจ... มานี่" ผมเลยเดินไปลากมันเข้าห้องซะเลยครับ

"จะลากผมทำไมเนี๊ยะ ผมเดินเองได้" มันแกะมือผมออก ผมก็ยอมปล่อยมันนะครับ

"ถ้ากูไม่ลากมึงเข้ามา มึงจะไม่ยืนข้างนอกจนถึงเช้ารึไง?"

"...." มันเงียบไม่ยอมตอบผมครับ

"เฮ้ออ... ไปอาบน้ำไปจะได้มานอน นั่งรถนานๆ มึงไม่เมื่อยรึไงว่ะ"



ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในตู้แล้วยื่นไปให้มัน มันก็ยืนมองหน้าผมแล้วก็รับผ้าเช็ดตัวไปครับ พอมันรับผ้าเช็ดตัวจากผมไป ผมก็รื้อกระเป๋าเสื้อผ้าเอาเสื้อผ้าออกมาแขวนไว้ในตู้ทั้งของมันและของผม ส่วนโจมันก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ มันเข้าไปสักพักผมก็ได้ยินเสียงน้ำไหลจากฝักบัว ผมคงทำให้มันกลัวผมจนไม่กล้าเข้าใกล้เลยซินะ หึ! ถ้าเลือกได้กูก็คงไม่อยากเลวให้มึงเห็นหรอกว่ะ แต่ใครจะไปรู้ว่ะว่ากูเสือกหลงรักมึงเข้าจริงๆ เฮ้ออ...



หลังจากผมเก็บเสื้อผ้าเรียบร้อยโจมันก็อาบน้ำเสร็จพอดี ผมก็เลยเข้าไปอาบบ้าง ล้าเหมือนกันครับขับรถนานๆ ไหนจะตระเวนขับรถไปหาจัดการสองแม่ลูกที่ชอบทำตัวมีปัญหา แล้วไหนจะพามันไปหาพ่อมันที่บ้าน พอออกมาจากบ้านพ่อมันก็ขับรถดิ่งมาหัวหินทันที เหนื่อยครับ แต่ทุกอย่างที่ผมจัดการก็เข้าที่เข้าทางแล้ว ผมก็โอเค โจมันจะได้ใช้ชีวิตปกติได้ซะที อย่างน้อยก็ไม่ต้องปวดหัวกับสองแม่ลูกคู่นั้นไงครับ แต่หลังจากนี้มันจะเหนื่อยหน่อย เพราะแม่ผมคงจะโทรตามตัวให้มันเข้าไปหาท่านบ่อยๆ แน่ๆ คุณแม่ขี้เห่อ หึหึ



ผมอาบน้ำสระผมจนสบายตัวก็เดินออกมาด้วยร่างที่พันผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดเพียงผืนเดียว แล้วเดินไปรื้อหาผ้าเช็ดผมในลิ้นชักเล็กๆ หยิบขึ้นมาเช็ดผมที่กำลังเปียกจนน้ำหยดลงพื้นเป็นทางยาว ด้วยความเคยชินนะครับ อยู่คนเดียวผมก็เป็นอย่างนี้แหละ ความเป็นระเบียบอย่าถามหาจากไอ้ปู เพราะไอ้ปูไม่เคยมีครับ หึหึ



"ไม่ง่วงเหรอว่ะ ทำไมยังไม่นอน?" ผมหันไปถามมันและเช็ดผมตัวเองไปด้วย



"...." มันไม่ได้ตอบผม แต่มันล้มตัวลงนอนแล้วเอาผ้าห่มคุมตัวจนมิดเลยครับ ผมเดินไปปรับแอร์ให้เย็นขึ้นอีกนิด นอนห่มซะขนาดนั้นคงได้ร้อนตายพอดี พอปรับแอร์ให้มันเสร็จผมก็ค้นหากางเกงนอนในตู้มาใส่ ขอใส่ง่ายๆ ถอดง่ายๆ แล้วกันครับ บ๊อคเซอร์บางๆ ตัวเดียวพอ ใส่เยอะมันอึดอัดลูกชายผมนะครับ เดี๋ยวลูกชายผมมันจะหายใจไม่ออก หึหึ พอผมใส่ชุดนอนวันชีพของผมเสร็จผมก็เดินไปปิดไฟ แต่ยังคงมีแสงสว่างจากไฟที่หัวเตียงทำให้ผมสามารถเดินกลับไปที่เตียงได้อย่างสบายๆ ผมล้มตัวนอนลงข้างๆ โจมันนั่นแหละครับ ผ้าห่มนะผมไม่ต้องผมหนังหนาครับ แอร์แค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้อยู่แล้ว....



ผมนอนไปได้สักพักกำลังจะเคลิ้มหลับก็รู้สึกเหมือนว่าโจมันนอนพลิกตัวบ่อยๆ ผมเลยรวบตัวมันเข้ามากอดทั้งผ้าห่มที่มันห่มนั้นแหละครับ มันหยุดขยับตัวทันที ผมจับตัวมันพลิกหันมาหาผมแล้วดึงผ้าห่มลงทำให้ผมมองเห็นหน้ามันได้ชัดเจน ผมเผ้ามันยุ่งเยิงจนไม่เป็นทรง ตามันใสแป๋วเลยครับ



"เป็นไรว่ะ นอนไม่หลับเหรอ?"

"ป่าว กำลังจะนอน"

"กำลังจะนอนทำไมพลิกตัวดุ๊กดิ๊กๆ บ่อยจังว่ะ หื้มม...." ผมเอาขาก่ายมันไว้แล้วดึงตัวมันเข้ามาใกล้ก่อนจะซุกหน้าลงแถวซอกคอมันครับ

"ก็ผมกำลังจะนอนไง เฮ้ยย!! คุยขยับออกไปหน่อยซิ จะนอนใกล้อะไรขนาดนี้เนี๊ยะ!!" มันเริ่มโวยวายเมื่อจมูกผมเริ่มไซ้ตามซอกคอของผมครับ

"ขอกอดหน่อยกูหนาว"

"จะกอดก็กอดเฉยๆ ซิ แล้วเนี๊ยะ ช่วยเอาหน้าคุณออกไปห่างๆ ผมทีได้ไหม!!"


ตอนนี้ปากผมก็เริ่มทำงานแล้วครับ เริ่มจูบลงที่ต้นคอของมันแล้วจูบไล้ไปที่ปลายคางไปจนถึงแก้มมันอย่างอดไม่ได้ ไอ้ลูกชายก็ตื่นเร็วเกิ๊นนน... ห่างหายมานานก็อย่างนี้แหละครับ แมร่งไวยิ่งกว่านินจาซะอีก


"โจ...." ผมเรียกชื่อมันแต่ปากผมก็ยังไม่หยุดทำงาน มันยังคงซุกซนไปทั่วใบหน้าของโจมันครับ

"อะไรอีก! คุณปล่อยผมก่อนได้ไหมเนี๊ยะ!!" โจมันก็พยายามหันหน้าหลบหลีผม แต่ด้วยความชำนาญการและอะไรหลายๆ อย่างของผมมันทำให้ยากต่อการหลบหนีไงครับ

"กูขอไม่ได้เหรอว่ะ นะ... กูรอมึงมานานแล้ว คืนนี้กูขอมึงได้ไหม?" ผมเป่าลมหายใจเบาๆ ที่ข้างหูมันจนมันหดคอหนีผมเลยครับ


"...." โจมันยังคงเงียบไม่ตอบผมครับ แต่ตอนนี้ อารมณ์ผมค่อนข้างจะเตลิดไปไกลแล้วครับ ไอ้ปูมังกรผมมันก็ตื่นจากหลับไหลมานาน งานนี้ถ้าไม่ได้ทำร่างผมคงระเบิดแน่ๆ ปากผมยังคงพรมจูบมันอยู่ไม่หยุด เอวผมก็เริ่มขยับบดเบียดร่างมันแนบแน่นขึ้นเรื่อยๆ



"นะครับโจ นะครับ คืนนี้ปูขอนะครับ" ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ ที่ค่อนข้างกระท่อนกระแท่นเต็มที อะไรๆ มันก็ดูพร้อมไปหมดเลยตอนนี้

"แต่ผม...." ไม่บอกก็รูครับว่ามันคงกลัวผมจนไม่กล้ามีอะไรกับผมอีกแน่ๆ ก็โดนไปเยอะซะขนาดนั้นไม่กลัวก็แปลกแล้วครับ


จุ๊บบ....


"ไม่กลัวนะครับคนดี เดี๋ยวปูจะทำเบาๆ นะครับ" จุ๊บบ... ผมพูดจบก็ยังคงจูบไซ้จนทั่วใบหน้าของมันอย่างไม่หยุดหย่อน ความต้องการผมยิ่งพุ่งทะยานขึ้นสูง ยิ่งได้ยากก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเลยครับ


"...." โจมันนิ่งไปครับ ยิ่งมันนิ่งใจผมยิ่งเต้นแรง ยิ่งทำงานหนักกว่าเดิม เพราะผมกำลังรอคำตอบจากมันครับ


"นะครับโจ ปูรักโจนะครับ" เสียงที่ผมเปล่งออกมาค่อนข้างพูดออกมาอย่างลำบาคเหลือเกิน ร่างของผมแนบแน่นกับร่างของมันทั้งๆ ที่ผ้าห่มยังคงกั้นกลางระหว่างเราสองคนอยู่เลยครับ ผมรู้สึกได้ถึงความรุ่มร้อนในร่ายกายที่ต้องการจนแทบจะทนต่อไปไม่ไหว


แล้วคำตอบที่ผมเหมือนรอมันอยู่นานก็ดังขึ้น....




TBC.

ฉับๆๆ ตัดเลยเบาๆ ให้คนอ่านได้พักหายใจ คนเขียนได้พักสายตา
ต่อไปนี้จะเป็นฉากรักเน้นๆ น้ำๆ ไม่มีนะค่ะ แต่เอ๊ะ!! หรือจะมีน้ำด้วย หุหุ 

คำเตือนนะจ๊ะ สำหรับใครที่ไม่ชอบฉาก NC แนะนำให้ปิดตาแน่นๆ แล้วใช้หูฟังค่ะ กร๊ากก... 
ฉากต่อไปเหมาะสำหรับอายุ 20+ 25+ 30+ เอาเป็นว่าเด็กๆ อ่านไม่ดีนะค่ะ 

ขอบคุณสำหรับทุกเม้น ทุกคะแนน ทุกกำลังใจมากๆ ค่ะ รักคนอ่านจุงเบย
ปล. งานนี้คนเขียนโดนด่าแหลกแน่ๆ ฟิ้ววว......

[❣☾月亮☽❣]

        รอค่ะๆๆๆ รอคำตอบของโจ จัดมาเลยคนแก่หัวใจยังแข็งแรง
พิมพ์ผิดตรง ไปตามพ่อไป๊ พิมพ์ตามเป็นตาย แอบเงิบจ้า
คำว่ากระเง้ากระงอดเขียนแบบนี้จ้า

[Star_ss]

       รอค่ะๆๆๆ รอคำตอบของโจ จัดมาเลยคนแก่หัวใจยังแข็งแรง
พิมพ์ผิดตรง ไปตามพ่อไป๊ พิมพ์ตามเป็นตาย แอบเงิบจ้า
คำว่ากระเง้ากระงอดเขียนแบบนี้จ้า

ขอบคุณนะค่ะ แก้แล้วๆๆ เดี๋ยวเงิบกันหมด 555+ 

 

[ยอดมนุษย์ขนมปัง]

งานนี้มีเฮ 

[makone]

  ค้างอย่างแรง

[BlueCherries]

 


นึกว่าปูต้องรอไปอีกซักสองตอน คึคึ 

เตรียมทิชชู่พร้อมแล้วค่า

[Mouse2U]

ทำดีได้ดีเป็นอย่างนี้นี่เองนะคะพี่ปู